အောက်ပါအချက်များက သမ္မာကျမ်းစာပါ ဇာတ်လမ်းဖြစ်သည့် “နိနေဝေကို ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်း” ဖြစ်သည်။

ယောန ဝတ္ထု ၁:၁-၂ ယခု ယေဟောဝါ၏ နှုတ်ကပတ်တော်သည် အမိတ္တဲ၏သား ယောနထံ ရောက်ရှိလာပြီး မိန့်ဆိုသည်မှာ၊ ထလော့၊ နိနေဝေမြို့ကြီးသို့ သွားလော့၊ ထိုမြို့၏ ဆိုးညစ်မှုသည် ငါ့ရှေ့သို့ တက်လာသည့်အတွက် ၎င်းကို ဆန့်ကျင်ဟစ်ကြော်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။

ယောန ဝတ္ထု ၃ ထို့နောက် ယေဟောဝါ၏ နှုတ်ကပတ်တော်သည် ယောနထံသို့ ဒုတိယအကြိမ် ရောက်လာသည်မှာ၊ ထလော့၊ ထိုနိနေဝေမြို့ကြီးသို့ သွားလော့။ သင့်ကို ငါပြောထားသည့် ဟောကြားချက်ကို ဟောကြားလော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။ ထိုအခါ ယေဟောဝါ၏ နှုတ်ကပတ်တော်အတိုင်း ယောနသည် ထ၍ နိနေဝေမြို့သို့ သွား၏။ နိနေဝေမြို့သည် သုံးရက်တာခရီး ကျယ်ဝန်းကာ အတိုင်းထက်အလွန်ကြီးသောမြို့ ဖြစ်၏။ ယောနသည် မြို့ထဲသို့ တစ်နေ့ခရီး စတင်ဝင်ရောက်ပြီး၊ အရက်လေးဆယ်ကျော်ပြီးနောက် နိနေဝေမြို့သည် ဖျက်ဆီးခြင်း ခံရလိမ့်မည်ဟု ကြွေးကြော်လေ၏။ ထို့ကြောင့် နိနေဝေ မြို့သားတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပြီး ၎င်းတို့တွင် အကြီးဆုံးသောသူမှ အငယ်ဆုံးသောသူတိုင်အောင် အစာရှောင်ခြင်းကို ကြေညာပြီး လျှော်တေအဝတ်ကို ဝတ်ကြ၏။ နိနေဝေမင်းကြီးထံ သတင်းရောက်ရှိခဲ့သည့်အတွက် သူသည် ရာဇပလ္လင်မှဆင်းကာ သူ၏ ဝတ်လုံတော်ကို ချွတ်ပြီး လျှော်တေအဝတ်ကိုဝတ်ကာ ပြာထဲ၌ ထိုင်လေ၏။ လူဖြစ်စေ၊ သားရဲတိရစ္ဆာန်ဖြစ်စေ၊ တိရစ္ဆာန်အုပ် သို့မဟုတ် သိုးနွားအုပ်ဖြစ်စေ မည်သည့်အရာကိုမျှ မမြည်းစေနှင့်။ အစာကို မစား၊ ရေကို မသောက်စေနှင့်။ လူနှင့် သားရဲတိရစ္ဆာန်တို့သည် လျှော်တေအဝတ်ကို ခြုံကြစေ။ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဘုရားသခင်ကို ဟစ်အော်ကြစေ။ အယောက်တိုင်း မိမိတို့၏ ဆိုးယုတ်သောလမ်းမှလည်းကောင်း၊ မိမိတို့လက်များထဲက အဓမ္မအမှုများမှလည်းကောင်း လှည့်ပြန်ကြစေ။ ငါတို့သည် မပျက်စီးဘဲ၊ ဘုရားသခင်သည် ပြောင်းလဲ၍ နောင်တရကာ ပြင်းစွာသောအမျက်တော်မှ လွှဲတော်မူမည်ကို အဘယ်သူ ပြောနိုင်သနည်းဟု မင်းကြီးနှင့် မှူးမတ်အာဏာဖြင့် နိနေဝေမြို့လုံးတွင် ကြွေးကြော်ကာ ထုတ်ပြန်ကြေညာ စေတော်မူ၏။ သူတို့သည် မိမိတို့၏ ဆိုးညစ်သောလမ်းမှ လှည့်ပြန်ပြီး ကျင့်သောအကျင့်များကို ဘုရားသခင်သည် မြင်လျှင်၊ ယခင် ပြုမည်ဟု မိန့်ဆိုခဲ့သော မကောင်းသည့်အမှုကို နောင်တရတော်မူပြီး ထိုသို့ မပြုပဲ နေတော်မူ၏။

ယောန ဝတ္ထု ၄ သို့သော် ယင်းက ယောနကို အလွန့်အလွန်ဒေါသထွက်စေပြီး သူသည် အလွန်စိတ်ဆိုး လေသည်။ ထို့နောက် အို ယေဟောဝါ၊ ကိုယ်တော့်ကို အကျွန်ုပ် ဆုတောင်းပါ၏။ ဤသည်မှာ အကျွန်ုပ် ကိုယ့်ပြည်၌ ရှိစဉ်အခါက ပြောခဲ့သော ကျွန်ုပ်၏စကားဖြစ်သည် မဟုတ်လော။ ထို့ကြောင့်၊ ရှေ့တော်မှောက်မှ တာရှုမြို့သို့ အကျွန်ုပ် ပြေးခဲ့ပါ၏။ ကိုယ်တော်သည် ကျေးဇူးပြုတတ်သော ဘုရားဖြစ်၍ သနားကရုဏာရှိပြီး စိတ်ရှည်သောသဘော၊ ကြင်နာစိတ် ကြီးမားပြီး အပြစ်ဒဏ်ပေးမည့်အမှုကို နောင်တရတတ်သော သဘော ရှိတော်မူကြောင်းကို အကျွန်ုပ်သိပါ၏။ ထို့ကြောင့်၊ အို ယေဟောဝါ၊ ယခု အကျွန်ုပ် အသက်ရှင်ခြင်းထက် သေခြင်းက သာ၍ကောင်းသည့်အတွက် အကျွန်ုပ်အသက်ကို နှုတ်ယူတော်မူပါဟု ယေဟောဝါထံ တောင်းလျှောက်လေ၏။ ယေဟောဝါကလည်း၊ သင်သည် စိတ်ဆိုး ကောင်းသလောဟု မေးတော်မူ၏။ ထို့ကြောင့် ယောနသည် မြို့ပြင်သို့ထွက်၍ မြို့အရှေ့မျက်နှာဘက်၌ ထိုင်နေ၏၊ ထို့နောက် တဲမိုးကို လုပ်ပြီးလျှင်၊ မြို့ထဲ၌ အဘယ်သို့ ဖြစ်လိမ့်မည်ကို တွေ့မြင်ရသည်အထိ အမိုးအရိပ်တွင် ထိုင်၍နေ၏။ ယေဟောဝါ ဘုရားသခင်သည်လည်း ကြက်ဆူပင်တစ်ပင်ကို ပြင်ဆင်ပြီးလျှင်၊ ယောန၏ သောကတို့ ပြေစေရန် သူ့ခေါင်းပေါ်မှာ လွှမ်း၍ အရိပ်ဖြစ်စေတော်မူ၏။ ထို့ကြောင့် ယောနသည် ကြက်ဆူပင်နှင့် ပတ်သက်၍ အလွန်အားရဝမ်းမြောက်၏။ နောက်တစ်နေ့ မနက်မိုးလင်းသောအခါ ဘုရားသခင်သည် ပိုးကောင်ကို ပြင်ဆင်ပြီး ကြက်ဆူပင်ကို ကိုက်၍ ညှိုးနွမ်းစေ၏။ နေထွက်သောအခါ ဘုရားသခင်သည် ပြင်းထန်သော အရှေ့လေကို ပြင်ဆင်တော်မူပြီး ယောန၏ခေါင်းကို နေထိခိုက်သဖြင့် သူသည် အားနည်းမောပန်းပြီး မိမိကိုယ်ကို သေစေလိုသောစိတ်ရှိပြီး၊ ငါ့အသက်သေသည်က ရှင်သည်ထက် သာ၍ ကောင်းသည်ဟု ဆိုလေ၏။ ဘုရားသခင်ကလည်း၊ သင်သည် ကြက်ဆူပင်အတွက် စိတ်ဆိုး ကောင်းသလောဟု မေးတော်မူလျှင်၊ ယောနက အကျွန်ုပ်သည် သေသည့်တိုင် စိတ်ဆိုးကောင်းပါသည်ဟု လျှောက်ဆို၏။ ယေဟောဝါကလည်း၊ သင်သည် အားထုတ်ကြိုးပမ်းခြင်းလည်းမပြု၊ ကြီးထွားစေ ရန်လည်း မလုပ်ခဲ့ဘဲ၊ တစ်ညချင်းတွင် ဖြစ်ပေါ်ပြီး တစ်ညချင်းတွင် သေသော ကြက်ဆူပင်ကို မြတ်နိုးတန်ဖိုးထားခြင်း ရှိပေ၏။ ငါသည် များစွာသော တိရစ္ဆာန်တို့ကိုမဆိုထားနှင့်၊ မိမိလက်ျာလက်နှင့် လက်ဝဲလက်ကို မပိုင်းခြားနိုင်သောသူ တစ်သိန်းနှစ်သောင်းထက်မက ရှိသည့် နိနေဝေမြို့ကြီးကို ငါ မြတ်နိုးတန်ဖိုးထားသင့်သည် မဟုတ်လောဟု မိန့်တော်မူ၏။

နိနေဝေ၏ ဇာတ်လမ်း အနှစ်ချုပ်

“နိနေဝေကို ဘုရားသခင်၏ ကယ်တင်ခြင်း” ဇာတ်လမ်းသည် အတိုချုပ်ဖြစ်သော်လည်း ဘုရားသခင်၏ ဖြောင့်မတ်သည့်စိတ်သဘောထား၏ အခြားတစ်ဖက်ကို ရိပ်ခနဲမြင်စေသည်။ ထိုအခြားတစ်ဖက်မှာ မည်သည့်အရာပါဝင်သနည်းဆိုသည်ကို တိတိကျကျ နားလည်ဖို့ ကျမ်းစာကိုပြန်သွားပြီး သူ၏အမှုဖြစ်စဉ်အတွင်း ဘုရားသခင် လုပ်ဆောင်ခဲ့သည့် လုပ်ရပ်များထဲမှ တစ်ခုကို ပြန်ကြည့်ရမည်။

ဤဇာတ်လမ်း၏အစကို ကြည့်ကြစို့။ “ယခု ယေဟောဝါ၏ နှုတ်ကပတ်တော်သည် အမိတ္တဲ၏သား ယောနထံ ရောက်ရှိလာပြီး မိန့်ဆိုသည်မှာ၊ ထလော့၊ နိနေဝေမြို့ကြီးသို့ သွားလော့၊ ထိုမြို့၏ ဆိုးညစ်မှုသည် ငါ့ရှေ့သို့ တက်လာသည့်အတွက် ၎င်းကို ဆန့်ကျင်ဟစ်ကြော်လော့ဟု မိန့်တော်မူ၏။” (ယောန ဝတ္ထု ၁:၁-၂) ကျမ်းစာထဲရှိ ဤအပိုဒ်၌ ယေဟောဝါ ဘုရားသခင်သည် ယောနကို နိနေဝေမြို့ထံသွားဖို့ အမိန့်ပေးခဲ့ကြောင်း သိရသည်။ ယောနကို ဤမြို့ထံသွားရန် အဘယ်ကြောင့်သူအမိန့်ပေးခဲ့သနည်း။ သမ္မာကျမ်းစာသည် ဤကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍ သိပ်ရှင်းလင်း၏။ ဤမြို့အတွင်းရှိ လူတို့၏ ဆိုးညစ်မှုသည် ယေဟောဝါဘုရားသခင်၏ရှေ့ကို ရောက်လာခဲ့ပြီ။ ထို့ကြောင့် သူလုပ်ရန် ရည်ရွယ်ထားသည့်အရာကို သူတို့ထံ ကြွေးကြော်ပြဖို့ ယောနကို သူစေလွှတ်ခဲ့သည်။ ယောနက မည်သူဖြစ်သည်ကို မှတ်တမ်းတင် ပြောပြထားခြင်း တစ်ခုမျှမရှိသော်လည်း ၎င်းက ဘုရားသခင်ကို သိခြင်းနှင့် မသက်ဆိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် သင်တို့အနေဖြင့် ယောနဟူသည့် ဤလူကို နားလည်ဖို့ရန် မလိုအပ်ပေ။ ဘုရားသခင်က ယောနကို မည်သည့်အရာလုပ်ရန် အမိန့်ပေးခဲ့သည့်အကြောင်းနှင့် ထိုသို့သောအရာမျိုးကို လုပ်ရသည့် ဘုရားသခင်၏အကြောင်းရင်းများမှာ မည်သည့်အရာတို့ဖြစ်သည်ကိုသာ သင်တို့သိရန်လိုသည်။

ယေဟောဝါဘုရားသခင်၏ သတိပေးချက်များက နိနေဝေမြို့သားများထံ ရောက်သည်

ယောန ဝတ္ထု၏ တတိယအခန်း၊ ဒုတိယကျမ်းပိုဒ်ကို ဆက်သွားကြစို့။ “ယောနသည် မြို့ထဲသို့ တစ်နေ့ခရီး စတင်ဝင်ရောက်ပြီး၊ အရက်လေးဆယ်ကျော်ပြီးနောက် နိနေဝေမြို့သည် ဖျက်ဆီးခြင်းခံရလိမ့်မည်ဟု ကြွေးကြော် လေ၏။” ဤစကားများမှာ နိနေဝေမြို့သားများကိုပြောဖို့ရန် ဘုရားသခင်က ယောနကို တိုက်ရိုက်ချပေးလိုက်သည့် စကားများဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ၎င်းတို့သည် ယေဟောဝါက နိနေဝေမြို့သားများကို ပြောချင်သည့် စကားလုံးများဖြစ်သည်။ သူတို့၏ဆိုးညစ်မှုသည် ဘုရားသခင်ရှေ့ကို ရောက်လာသည့်အတွက် ဘုရားသခင်သည် ဤမြို့သားတို့ကို စက်ဆုပ်၍ မုန်းတီးသဖြင့် ဤမြို့ကို သူဖျက်ဆီးချင်ကြောင်း ဤစကားများက လူတို့ကို ပြောပြ၏။ သို့သော်လည်း ဘုရားသခင်က မြို့ကိုမဖျက်ဆီးမီတွင် နိနေဝေမြို့သားများထံ ကြေညာချက်တစ်ခု လုပ်လိမ့်မည်ဖြစ်ပြီး တစ်ချိန်တည်းမှာပင် သူတို့၏ ဆိုးညစ်မှုကို နောင်တရ၍ အသစ်စတင်ဖို့ရန်အတွက် အခွင့်အရေးတစ်ခုကို သူတို့အား ပေးလိမ့်မည်။ ဤအခွင့်အရေးသည် ရက်လေးဆယ်ကြာမည်၊ ထိုထက်မပိုချေ။ တစ်နည်းပြောရလျှင် မြို့ထဲရှိ လူတို့က ရက်လေးဆယ်အတွင်း နောင်တရခြင်း၊ သူတို့၏ အပြစ်များကို ဝန်ခံခြင်း၊ သို့မဟုတ် ယေဟောဝါ ဘုရားသခင်ရှေ့၌ ပျပ်ဝပ်ကိုးကွယ်ခြင်းမရှိလျှင် ဘုရားသခင်သည် သောဒုံမြို့ကို သူဖျက်ဆီးခဲ့သကဲ့သို့ ဤမြို့ကို ဖျက်ဆီးပစ်မည်ဖြစ်သည်။ ၎င်းက ယောဟောဝါဘုရားသခင်သည် နိနေဝေမြို့သားတို့ကို ပြောချင်သည့်အရာများ ဖြစ်သည်။ ၎င်းက ရိုးရှင်းသည့် ကြေညာချက်မဟုတ်သည်မှာ ရှင်းပေသည်။ ၎င်းက ယေဟောဝါဘုရားသခင်၏ ဒေါသကို အသိပေးရုံသာမကဘဲ နိနေဝေမြို့သားများအပေါ် သူ၏သဘောထားကိုလည်း အသိပေးထားကာ တစ်ချိန်တည်းမှာပင် မြို့ထဲ၌ အသက်ရှင်နေထိုင်နေကြသည့် လူတို့အပေါ် လေးနက်သည့် သတိပေးချက်အဖြစ်လည်း အသုံးခံလေသည်။ သူတို့၏ ဆိုးညစ်သည့် လုပ်ရပ်များကြောင့် ယေဟောဝါဘုရားသခင်က သူတို့ကို မုန်းတီးနေကြောင်းနှင့် ထိုလုပ်ရပ်များက မကြာမီတွင် သူတို့ကို ချေမှုန်းခံရခြင်း ချောက်ကမ်းပါးသို့ ခေါ်သွားလိမ့်မည့်အကြောင်းကိုလည်း ဤသတိပေးချက်က ပြောသည်။ ထို့ကြောင့် နိနေဝေမြို့တွင် နေထိုင်သူ အယောက်စီတိုင်း၏ အသက်သည် အန္တရာယ်ကျရောက်လုဆဲဆဲ၌ ရှိ၏။

ယေဟောဝါဘုရားသခင်၏ သတိပေးချက်အပေါ် နိနေဝေမြို့နှင့် သောဒုံမြို့၏ တုံ့ပြန်ချက်၌ သိသာသည့် ကွာခြားချက်

မှောက်လှန်ခြင်းခံရသည်ဆိုသည်မှာ မည်သည့်အရာကို ဆိုလိုသနည်း။ အရပ်သုံးစကားနှင့်ပြောရလျှင် မတည်ရှိတော့ခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ သို့သော် မည်သည့်နည်းဖြင့် မတည်ရှိတော့ခြင်းဖြစ်သနည်း။ မည်သူက မြို့တစ်မြို့လုံးကို မှောက်လှန်ပစ်နိုင်သနည်း။ လူသားအနေဖြင့် ဤလုပ်ရပ်မျိုးလုပ်ဖို့ရန် မဖြစ်နိုင်သည်မှာ အမှန်ပင်ဖြစ်၏။ နိနေဝေမြို့သားတို့သည် လူ့အန္ဓများ မဟုတ်ကြပေ။ ဤကြေညာချက်ကို သူတို့ကြားလိုက်သည်နှင့် သူတို့နားလည်သွားကြသည်။ ဤကြေညာချက်က ဘုရားသခင်ထံမှ လာသည်ကို သူတို့သိ၏။ ဘုရားသခင်က သူ့အလုပ်ကို လုပ်တော့မည်ဆိုသည်ကို သူတို့သိ၏။ ထို့ပြင် သူတို့၏ဆိုးညစ်မှုသည် ယေဟောဝါဘုရားသခင်ကို အမျက်ထွက်စေပြီး သူ့ဒေါသကို သူတို့အပေါ်သို့ ကျရောက်စေခဲ့သဖြင့် မကြာမီတွင် သူတို့သည် သူတို့၏မြို့နှင့်အတူ ဖျက်ဆီးခံရမည်ကို သူတို့သိ၏။ ယေဟောဝါဘုရားသခင်၏ သတိပေးချက်ကို ကြားပြီးနောက် မြို့သားတို့က မည်သို့ပြုမူခဲ့ကြသနည်း။ ဘုရင်မှစ၍ အရပ်သူအရပ်သားများအထိ မည်သို့တုံ့ပြန်ခဲ့ကြပုံကို သမ္မာကျမ်းစာက အသေးစိတ်ဖော်ပြထားသည်။ ကျမ်းစာ၌ အောက်ပါစကားလုံးများကို မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။ “ထို့ကြောင့် နိနေဝေ မြို့သားတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပြီး ၎င်းတို့တွင် အကြီးဆုံးသောသူမှ အငယ်ဆုံးသောသူတိုင်အောင် အစာရှောင်ခြင်းကို ကြေညာပြီး လျှော်တေအဝတ်ကို ဝတ်ကြ၏။ နိနေဝေမင်းကြီးထံ သတင်းရောက်ရှိခဲ့သည့်အတွက် သူသည် ရာဇပလ္လင်မှဆင်းကာ သူ၏ ဝတ်လုံတော်ကို ချွတ်ပြီး လျှော်တေအဝတ်ကိုဝတ်ကာ ပြာထဲ၌ ထိုင်လေ၏။ လူဖြစ်စေ၊ သားရဲတိရစ္ဆာန်ဖြစ်စေ၊ တိရစ္ဆာန်အုပ် သို့မဟုတ် သိုးနွားအုပ်ဖြစ်စေ မည်သည့်အရာကိုမျှ မမြည်းစေနှင့်။ အစာကို မစား၊ ရေကို မသောက်စေနှင့်။ လူနှင့် သားရဲတိရစ္ဆာန်တို့သည် လျှော်တေအဝတ်ကို ခြုံကြစေ။ ပြင်းပြင်းထန်ထန် ဘုရားသခင်ကို ဟစ်အော်ကြစေ။ အယောက်တိုင်း မိမိတို့၏ ဆိုးယုတ်သော လမ်းမှလည်းကောင်း၊ မိမိတို့လက်များထဲက အဓမ္မအမှုများမှ လည်းကောင်း လှည့်ပြန်ကြစေ။...ဟု မင်းကြီးနှင့် မှူးမတ်အာဏာဖြင့် နိနေဝေမြို့လုံးတွင် ကြွေးကြော်ကာ ထုတ်ပြန်ကြေညာစေတော်မူ၏...” (ယောန ဝတ္ထု ၃:၅-၉)

ယေဟောဝါဘုရားသခင်၏ ကြေညာချက်ကို ကြားပြီးနောက် နိနေဝေမြို့သားတို့သည် သောဒုံမြို့သားတို့နှင့် လုံးဝဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်သည့် သဘောထားကို ပြခဲ့သည်။ သောဒုံမြို့သားတို့သည် ဒုစရိုက်မှုတစ်ခုပြီးတစ်ခု လုပ်လျက် ဘုရားသခင်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆန့်ကျင်ခဲ့ကြသော်လည်း နိနေဝေမြို့သားတို့ကမူ ဤစကားများကို ကြားပြီးနောက် ဤကိစ္စကို လျစ်လျူမရှုခဲ့ကြသကဲ့သို့ ခုခံခြင်းလည်း မပြုခဲ့ကြပေ။ ထိုအစား သူတို့သည် ဘုရားသခင်ကို ယုံကြည်ပြီး အစာရှောင်ရန် ကြေညာခဲ့ကြသည်။ “ယုံကြည်” ဆိုသည့် စကားလုံးမှာ ဤနေရာတွင် အဘယ်အရာကိုဆိုလိုသနည်း။ ဤစကားလုံးကိုယ်၌က ယုံကြည်သက်ဝင်ခြင်းနှင့် နာခံခြင်းကို ဖော်ပြသည်။ ဤစကားလုံးကိုရှင်းပြဖို့ရန် နိနေဝေမြို့သားတို့၏ တကယ့်အပြုအမူကို အသုံးပြုရလျှင် ဘုရားသခင်က သူပြောသကဲ့သို့ လုပ်နိုင်ပြီး သူပြောသကဲ့သို့ လုပ်လိမ့်မည်ဆိုသည်ကို သူတို့ယုံကြည်ကာ နောင်တရဖို့ သူတို့ဆန္ဒရှိသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ နိနေဝေမြို့သားတို့သည် ဖြစ်အံ့ဆဲဆဲဘေးဒုက္ခနှင့် ရင်ဆိုင်ရသည့်အခါ ကြောက်ရွံ့ခဲ့ကြသလော။ သူတို့၏နှလုံးသားထဲ၌ ကြောက်ရွံ့ခြင်းကို ထည့်ပေးခဲ့သည့်အရာမှာ သူတို့၏ယုံကြည်မှုဖြစ်သည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင် နိနေဝေမြို့သားတို့၏ ယုံကြည်မှုနှင့် ကြောက်ရွံ့မှုတို့ကို သက်သေပြရန် မည်သည့်အရာကို ငါတို့အသုံးပြုနိုင်သနည်း။ သမ္မာကျမ်းစာက ပြောသကဲ့သို့ပင်ဖြစ်သည်။ “အစာရှောင်ရာ အချိန်ကို ကြော်ငြာ၍ လျှော်တေအဝတ်ကို ဝတ်ကြ၏။” ဆိုလိုသည်မှာ နိနေဝေမြို့သားတို့က အမှန်တကယ်ပင် ယုံကြည်ခဲ့ကြပြီး ဤယုံကြည်မှုမှ ကြောက်ရွံ့ခြင်း ဖြစ်ပေါ်လာကာ ထိုမှတစ်ဆင့် ၎င်းတို့သည် အစာရှောင်ကြပြီး လျှော်တေအဝတ်ကို ဝတ်ခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ သူတို့အနေဖြင့် နောင်တစရနေပြီဖြစ်ကြောင်းကို ပြသည့်ပုံစံဖြစ်၏။ သောဒုံမြို့သားတို့နှင့် လုံးဝကွာခြားလျက် နိနေဝေမြို့သားတို့သည် ဘုရားသခင်ကို မဆန့်ကျင်ရုံသာမကဘဲ သူတို့၏အပြုအမူနှင့် လုပ်ဆောင်ချက်တို့မှတစ်ဆင့် သူတို့၏ နောင်တရခြင်းကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း ပြသခဲ့ကြ၏။ ဟုတ်ပေသည်၊ ထိုအရာက နိနေဝေမြို့သားအားလုံး ပြုခဲ့ကြသည့်အရာဖြစ်၏၊ အရပ်သူအရပ်သားများသာ မဟုတ်ဘဲ ဘုရင်လည်း ပါခဲ့လေသည်။

—နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၂)၊ ဘုရားသခင်ကို သိကျွမ်းခြင်းနှင့် စပ်လျဉ်း၍၊ အတုမရှိ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် (၂)