သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့သည္မွာ- “သင္တို႔သည္ စစ္တိုက္ျခင္းအေၾကာင္းကို၎၊ စစ္တိုက္အံ့ေသာ သတင္းစကားကို၎ ၾကားရၾကလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္လည္း စိုးရိမ္တုန္လႈပ္ျခင္းမရွိေစျခင္းငွါ သတိျပဳၾကေလာ့။ ထိုအမႈအရာမ်ားသည္ျဖစ္ရမည္။ သို႔ေသာ္လည္း အဆုံးသည္မျဖစ္ေသး။ လူတမ်ိဳးႏွင့္တမ်ိဳး တႏိုင္ငံႏွင့္တႏိုင္ငံ ရန္ဘက္ျပဳၾကလိမ့္မည္။ အရပ္ရပ္တို႔၌ အစာေခါင္းပါးျခင္း၊ ကာလနာမ်ားျပားျခင္း၊ ေျမႀကီးလႈပ္ျခင္းတို႔သည္ ျဖစ္ၾက လိမ့္မည္။ ထိုအမူအရာတို႔သည္ ဒုကၡဆင္းရဲျခင္း၏ အစအဦးပင္ ျဖစ္သတည္း။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၄:၆-၈) ယခုဆိုလွ်င္ ကပ္ေဘးမ်ားမွာ တစ္ကမာၻလုံးတြင္ တိုး၍မ်ားျပားေသာ အေရအတြက္မ်ားျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ေနသည္- ဝူဟန္ကို႐ိုနာဗိုင္းရပ္စ္၊ အာဖရိကတြင္ က်ိဳင္းေကာင္မ်ား၊ ၾသစေၾတးလ်တြင္ ေတာမီးမ်ားႏွင့္ အျခားသဘာဝေဘးဒဏ္မ်ားက တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေပၚထြက္လာၾကၿပီ။ ေသြးေရာင္လႊမ္းေသာလ ေလးစင္းလည္း ေပၚထြန္းၿပီးၿပီ။ သခင္ႂကြလာျခင္း၏ အနာဂတၱိစကားမ်ားမွာ အေျခခံအားျဖင့္ ျပည့္စုံၿပီျဖစ္သည္။ သခင္သည္ ျပန္လည္ႂကြလာႏွင့္ၿပီးျဖစ္ရမည္။ သခင့္ကိုယုံၾကည္သူမ်ားစြာ၏ စိတ္ႏွလုံးကို ေနရာယူေနေသာ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုမွာ ဤအရာျဖစ္သည္- သခင္၏ ျပန္ႂကြလာျခင္းကို လက္ခံႀကိဳဆိုရာ၌ ကြၽန္ုပ္တို႔သည္ ပညာသတိရွိေသာ သတို႔သမီးမ်ား မည္သို႔ျဖစ္လာႏိုင္သနည္း။ တစ္ခ်ိန္က သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့သည္မွာ- “ထိုအခါ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ကား၊ မဂၤလာေဆာင္လုလင္ကို ခရီးဦးႀကိဳျပဳအံ့ေသာငွါ မီးခြက္ကို ကိုင္ယူ၍ ထြက္သြားေသာ သတို႔သမီးတစ္က်ိပ္ႏွင့္တူ၏။ ထိုသတို႔သမီးတို႔တြင္ ငါးေယာက္သည္ ပညာသတိရွိၾက၏။ ငါးေယာက္မူကား အမိုက္ျဖစ္ၾက၏။ မိုက္ေသာသူတို႔သည္ မီးခြက္တို႔ကိုသာယူ၍ ဆီကို မယူၾက။ ပညာသတိရွိေသာသူတို႔မူကား၊ မီးခြက္ႏွင့္တကြ ဘူး၌ပါေသာဆီကိုလည္း ယူၾက၏။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၅:၁-၄) ပညာသတိရွိေသာ သတို႔သမီးမ်ားက မီးခြက္ဆီကို ျပင္ဆင္ၿပီး သခင္ႂကြလာျခင္းကို အေလးအနက္ထား ေစာင့္ေနခဲ့ၾကသည္ကို က်မ္းခ်က္တို႔မွ ကြၽန္ုပ္တို႔ေတြ႕ႏိုင္သည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူတို႔က သူ႔ကို ႀကိဳဆိုႏိုင္ခဲ့ၾကၿပီး ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၌ စားေသာက္ပြဲတက္ေရာက္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားစြာတို႔က သူတို႔အေနျဖင့္ သမၼာက်မ္းစာမ်ားကို အၿမဲတမ္း ဖတ္ရႈျခင္း၊ စည္းေဝးပြဲမ်ားတက္ေရာက္ျခင္း၊ သခင့္အလုပ္ကို ႀကိဳးႀကိဳးစားစား ေဆာင္႐ြက္ျခင္းႏွင့္ အေလးအနက္ထား ေစာင့္ဆိုင္းျခင္းတို႔ျပဳသေ႐ြ႕၊ ဤအရာက သူတို႔သည္ ဆီကိုျပင္ဆင္ထားၿပီး ပညာသတိရွိေသာ သတို႔သမီးမ်ားျဖစ္ၾကသည့္အျပင္ သခင္လာသည့္အခါ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲသို႔ ေခၚယူျခင္းခံရမည္ဟု ဆိုလိုျခင္းျဖစ္သည္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဤသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကြၽန္ုပ္တို႔၏ လက္ေတြ႕က်င့္သုံးမႈျဖစ္လာၿပီး ယခု ကပ္ေဘးမ်ိဳးစုံ ေရာက္ရွိၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ကြၽန္ုပ္တို႔သည္ သခင့္ကို လက္ခံႀကိဳဆိုမႈ မျပဳရေသးေပ။ ဤအရာက ကြၽန္ုပ္တို႔ကို စဥ္းစားဆင္ျခင္ရန္ႏွင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေမးရန္မွတပါး ေ႐ြးစရာမရွိျဖစ္ေစသည္- သခင့္အလုပ္ကို ဤအတိုင္း ႀကိဳးႀကိဳးစားစား လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းက အမွန္ပင္ ပညာသတိရွိေသာ သတို႔သမီးျဖစ္ျခင္းေလာ။ ႀကီးစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡမတိုင္ခင္ ကြၽန္ုပ္တို႔သည္ သခင့္ကို လက္ခံႀကိဳဆိုၿပီး ေခၚယူျခင္းခံရႏိုင္မည္ေလာ။

သမၼာက်မ္းစာမ်ားဖတ္ရႈျခင္း၊ ဆုေတာင္းျခင္းႏွင့္ သခင့္အလုပ္ကို ႀကိဳးႀကိဳးစားစားလုပ္ေဆာင္ျခင္း- ဤအရာက ကြၽန္ုပ္တို႔ကို သခင့္အား ႀကိဳဆိုႏိုင္ရန္ ျပဳလုပ္ေပးသေလာ။

က်မ္းတတ္ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အႀကီးအကဲမ်ားႏွင့္ ဖာရိရွဲမ်ားကို ျပန္သတိရၾကစို႔။ သူတို႔အားလုံးသည္ သမၼာက်မ္းစာမ်ား၌ ႏွံ႔စပ္ၿပီး သူတို႔မိသားစုမ်ားက ဘုရားသခင္ကို ေခတ္အဆက္ဆက္ အေစခံခဲ့ၾကၿပီးျဖစ္သည္။ သူတို႔သည္ ပညတ္ေတာ္ကို နာခံကာ၊ ပညတ္ခ်က္မ်ားကို လိုက္နာၿပီး ႀကိဳးႀကိဳးစားစား အလုပ္လုပ္ခဲ့သည့္အျပင္ ဘုရားသခင္၏ ဧဝံေဂလိတရားကို ပ်ံ႕ႏွံ႔ေစရန္ တစ္ကမာၻလုံးသို႔ပင္ ခရီးျပဳခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔သည္ အလုပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လုပ္ခဲ့ၾကကာ ဆင္းရဲဒုကၡကို မနည္းခံခဲ့ၾကၿပီးလွ်င္ ေမရွိယေရာက္ရွိလာျခင္းကို အေလးအနက္ထား ေစာင့္ဆိုင္းခဲ့ၾကသည္ဟု ေျပာ၍ရေကာင္းရမည္ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ုပ္တို႔၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးမ်ားအရ သူတို႔သည္ သခင္ကိုလက္ခံႀကိဳဆိုၿပီး သူ၏ကယ္တင္ျခင္းႏွင့္ ေက်းဇူးေတာ္ကို ရရွိရန္ အျခားသူမ်ားထက္ ပို၍အရည္အခ်င္းျပည့္မီသင့္သည္။ သို႔ေသာ္ အျဖစ္မွန္မ်ားမွာ အဘယ္နည္း။ သခင္ေယရႈသည္ လူဇာတိခံၿပီး အမႈျပဳရန္ ႂကြလာခဲ့သည့္အခါ ဤလူမ်ားက သခင္ေယရႈကို အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ ပ်က္ကြက္ခဲ့သည္သာမက၊ သူတို႔၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးမ်ားအေပၚ အေျခခံ၍ “‘ေမရွိယ’ ဟု အေခၚမခံရေသာသူ မည္သူမဆို ဘုရားသခင္မဟုတ္” ဟုပင္ ယုံၾကည္ခဲ့ၾကသည္။ သခင္၏စကားမ်ားက အခြင့္အာဏာႏွင့္ တန္ခိုးရွိသည္ကို သူတို႔ ရွင္းလင္းစြာ ၾကားသိႏိုင္ခဲ့သည့္တိုင္ သူတို႔၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးမ်ားအေပၚ အေျခခံကာ သခင္ေယရႈ၏ အလုပ္ႏွင့္ စကားမ်ားကို သမၼာက်မ္းစာမ်ားမွ ေသြဖည္သည္ဟု ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔က သခင္သည္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျဖစ္ေၾကာင္းကို ျငင္းဆိုရန္ ဤအရာကို အေၾကာင္းျပခ်က္အျဖစ္ အသုံးခ်ခဲ့ၾကသည့္အျပင္ သခင္ေယရႈကို တရားစီရင္ရန္ႏွင့္ ေစာ္ကားျပစ္မွားရန္အတြက္လည္း ဤအရာကို သူတို႔ အမိအရအသုံးခ်ခဲ့ၾကသည္။ သူတို႔သည္ ႏွလုံးသားထဲတြင္ ဘုရားသခင္အား ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း တစ္စက္မွ်မရွိခဲ့ၾကေပ။ သူတို႔သည္ နားလည္သေဘာေပါက္ျခင္းလည္း မရွိသကဲ့သို႔ ဤအရာအေပၚ ရွာေဖြျခင္း သို႔မဟုတ္ စုံစမ္းစစ္ေဆးျခင္းလည္း မျပဳခဲ့ၾကေပ။ သူတို႔သည္ သခင္ေယရႈကို ကားစင္တင္သတ္ရန္အတြက္ပင္ ေရာမအစိုးရႏွင့္အတူ လုပ္ေဆာင္ကာ၊ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို ခံခဲ့ၾကရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပင္ပန္းစြာ အလုပ္လုပ္ျခင္းႏွင့္ အလုပ္ကို ေဆာင္႐ြက္ျခင္းတို႔ကိုသာ အေရးစိုက္ၿပီး ဘုရားသခင္အေၾကာင္း နည္းနည္းမွ သိျမင္မႈမရွိလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ အသံေတာ္ကို ၾကားၿပီး သခင့္ကို ႀကိဳဆိုရန္ မတတ္ႏိုင္ေပဆိုသည္ကို ျမင္ႏိုင္သည္။

သခင့္ကို ႀကိဳဆိုရန္ ပညာရွိေသာ သတို႔သမီးျဖစ္ရန္နည္းလမ္း

တစ္ခါက သခင္ေယရႈ မိန္႔ဆိုခဲ့သည္မွာ၊ “ငါ့သိုးတို႔သည္ ငါ့စကားသံကိုနားေထာင္၍ ငါ့ေနာက္သို႔လိုက္ၾက၏။ ထိုသိုးတို႔ကို ငါသိ၏။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၀:၂၇) “သန္းေခါင္ယံ၌ၾကည့္ပါ။ မဂၤလာေဆာင္လုလင္သည္ လာၿပီ။ ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွာ ထြက္သြားၾကကုန္ဟု ေႂကြးေၾကာ္လွ်င္။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၅:၆) ပညာသတိရွိေသာ သတို႔သမီးမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏အသံအား နားေထာင္ျခင္းကို အလြန္အေရးတႀကီး ျပဳၾကေသာေၾကာင့္ မဂၤလာေဆာင္လုလင္ကို အဓိကအားျဖင့္ လက္ခံႀကိဳဆိုႏိုင္ခဲ့ၾကသည္ကို သမၼာက်မ္းစာမ်ားမွ ကြၽန္ုပ္တို႔ေတြ႕ႏိုင္သည္။ ပညာသတိရွိေသာ သတို႔သမီးမ်ားသည္ တစ္စုံတစ္ဦးက မဂၤလာေဆာင္လုလင္လာၿပီဟု ေႂကြးေၾကာ္သံကို ၾကားရေသာအခါ သူ႔ကို လက္ခံႀကိဳဆိုရန္ သူတို႔ထြက္သြား၍ လက္ဦးမႈရယူၿပီးလွ်င္ ရွာေဖြျခင္းႏွင့္ စုံစမ္းစစ္ေဆးျခင္းတို႔ကို ျပဳၾကသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲတြင္ ဘုရားသခင္၏အသံကို ၾကားေသာေၾကာင့္ သခင့္ကို လက္ခံႀကိဳဆိုၾကသည္။ ယင္းသည္ သမၼာက်မ္းစာမ်ားတြင္ မွတ္တမ္းတင္ထားသည့္အတိုင္း၊ ရွမာရိအမ်ိဳးသမီးအေနျဖင့္ သခင္ေယရႈက “အေၾကာင္းမူကား၊ သင္၌ လင္ငါးေယာက္ရွိဘူးၿပီ။ ယခု သင္ႏွင့္ေနေသာသူသည္ သင္၏လင္မဟုတ္။ ဤအရာ၌ သင္သည္ မွန္ေသာစကားကို ေျပာၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၄:၂၉) ဟု မိန္႔ဆိုသည္ကို ၾကားခဲ့ရသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေပသည္။ ထိုအခါ သူမသည္ ဘုရားသခင္ကသာလွ်င္ သူမစိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ဖုံးကြယ္ထားေသာ အရာမ်ားကိုသိ၍ ေျပာႏိုင္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ခဲ့သည္။ အံ့အားသင့္စြာျဖင့္ သူမက အျခားလူတို႔ကို “အကြၽန္ုပ္ျပဳဘူးသမွ်ေသာ အမူအရာတို႔ကို ထုတ္ေဘာ္ေသာသူကိုလာ၍ၾကည့္ၾကပါ။ ထိုသူသည္ ခရစ္ေတာ္မွန္လိမ့္မည္ေလာဟု လူမ်ားတို႔အား ေျပာဆိုေသ။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၄:၂၉) ဟု ေအာ္ဟစ္ေျပာဆိုေလသည္။ သခင္ေယရႈႂကြလာမည့္အေၾကာင္း ေဟာကိန္းထုတ္ထားခဲ့ေသာ ေမရွိယျဖစ္သည္ကို သူ၏ ႏႈတ္ထြက္စကားမ်ားအားျဖင့္ အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေပတ႐ုရွိေသးသည္၊ သခင္ႏွင့္အတူ ရွိေနခဲ့ေသာ သူ၏ဘဝတစ္ေလွ်ာက္တြင္ သခင္ေယရႈေျပာခဲ့ေသာ စကားမ်ားႏွင့္ ျပဳခဲ့ေသာအလုပ္တို႔မွာ သာမန္လူတစ္ဦး ေျပာႏိုင္လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိသည့္ အရာမ်ားမဟုတ္ေၾကာင္းကို သူေတြ႕ျမင္ခဲ့သည္။ သခင္၏ စကားမ်ားႏွင့္ အလုပ္အားျဖင့္ သူက သခင္ေယရႈသည္ ဘုရားသခင္၏သား၊ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္သည္ကို သိမွတ္ခဲ့ေပသည္။ နာသေနလ၊ ေယာဟန္၊ အေျႏၵႏွင့္ သခင္ေယရႈ၏ ႏႈတ္ထြက္စကားမ်ား၌ ဘုရားသခင္၏အသံကို ၾကားခဲ့ေသာသူမ်ား အားလုံးတို႔လည္း ရွိေသးသည္။ သူတို႔က သခင္ေယရႈသည္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျဖစ္ေၾကာင္း အေသအခ်ာ သေဘာေပါက္နားလည္ၿပီး သူ႔ေနာက္လိုက္ရန္ အရာအားလုံးကို သူတို႔ စြန္႔လႊတ္ခဲ့ၾကသည္။ ဤလူတို႔သာလွ်င္ ပညာသတိရွိေသာ သတို႔သမီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္။

အထက္ပါအခ်က္အလက္မ်ားက ပညာသတိရွိေသာ သတို႔သမီးမ်ားမွာ ဘုရားသခင္၏ အသံကို အေရးစိုက္ေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ကို ေပၚလြင္ထင္ရွားေစသည္။ သူတို႔သည္ အျခားသူမ်ားက ဘုရားသခင္၏ ဧဝံေဂလိတရားအား ေဝငွသည္ကို ၾကားၾကေသာအခါ သူတို႔၏ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆမ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးမ်ားကို စြန္႔လႊတ္ႏိုင္ၾကၿပီး ဘုရားသခင္၏အလုပ္ကို ႏွိမ့္ခ်မႈရွိေသာ၊ ရွာေဖြမႈျပဳတတ္ေသာ စိတ္ႏွလုံးမ်ားႏွင့္အတူ ဘုရားသခင္၏အလုပ္ကို စုံစမ္းစစ္ေဆးႏိုင္ၾကသည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ဉာဏ္အလင္းေပးျခင္းကို ရရွိကာ၊ ဘုရားသခင္၏အသံကို သိမွတ္ၿပီး သခင့္ကို လက္ခံႀကိဳဆိုၾကသည္။ ဘုရားသခင္၏အသံအား နားေထာင္ျခင္းကို အာ႐ုံမစိုက္ေသာသူမ်ား၊ ေဖာ္ျပေျပာဆိုေနေသာ သမၼာတရားကို ၾကားၿပီးေနာက္တြင္ပင္ မရွာေဖြေသာသူမ်ား၊ ထိုးထြင္းသိျမင္မႈ ကင္းမဲ့ေသာသူမ်ား၊ သမၼာက်မ္းစာမ်ား၏ လုံးခ်င္းစာသားမ်ားအေပၚ ေခါင္းမာစြာျဖင့္သာ ဖက္တြယ္ထားသူမ်ားႏွင့္ အပင္ပန္းခံျခင္း၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္အသုံးခံျခင္းႏွင့္ ပူေဇာ္သကၠာမ်ားကို တင္လႉျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ေပၚထြန္းျခင္းကို သူတို႔ ႀကိဳဆိုႏႈတ္ဆက္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္ေသာသူမ်ား၊ သူတို႔အားလုံးမွာမူ မိုက္မဲေသာ သတို႔သမီးမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းႏွင့္ ေက်းဇူးေတာ္ကို သူတို႔ ဆုံးရႈံးရလိမ့္မည္။

ဗ်ာဒိတ္က်မ္းစာအုပ္ထဲတြင္- “ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ အသင္းေတာ္တို႔အား အဘယ္သို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ကို၊ နားရွိေသာသူ မည္သည္ ကားၾကားပါေစ။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၂:၇) “ၾကည့္ရႈေလာ့၊ ငါသည္တံခါးေရွ႕မွာရပ္၍ ေခါက္လ်က္ေန၏။ အၾကင္သူသည္ ငါ၏အသံကို ၾကား၍တံခါးကိုဖြင့္အံ့၊ ထိုသူရွိရာသို႔ငါဝင္၍ သူႏွင့္အတူ စားေသာက္မည္။ သူသည္လည္းငါႏွင့္အတူ စားေသာက္ရလိမ့္မည္။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၃:၂၀) ဟု ေရးထားသည္။ အဆုံးသတ္ကာလတြင္ သခင္ျပန္လာသည့္အခါ သူသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအား မိန္႔ႁမြက္ရန္အတြက္ ျဖစ္သည္ကို ဤအနာဂတၱိစကားမ်ားက ျပသပါသည္။ ယခုေခတ္ကာလတြင္ ကပ္ေဘးဒုကၡမ်ားသည္ အတိုင္းအတာႀကီးမားလာေနသည္။ သခင္က အလြန္ပင္ ျပန္ႂကြလာၿပီး ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအေရးပါေသာအခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္၏ အသံေတာ္ကို မည္သို႔ သတိျပဳႏိုင္မည္နည္း။ေနာက္ထပ္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား အနည္းငယ္အေပၚ ထပ္မံ၍ မိႆဟာယျပဳၾကစို႔။

၁) ဘုရားသခင္ေဖာ္ျပထားသည့္ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ားက အခြင့္အာဏာႏွင့္ တန္ခိုးကို ပိုင္ဆိုင္ၿပီး၊ ၎တို႔မွာ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ေနသေဘာထား ေဖာ္ျပခ်က္တစ္ခုျဖစ္သည္။

ကြၽန္ုပ္တို႔အားလုံး သိၾကသည့္အတိုင္း အစအဦး၌ ကမာၻေျမကို ဖန္ဆင္းရန္ ဘုရားသခင္အသုံးျပဳခဲ့သည္မွာ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ားက အခြင့္အာဏာႏွင့္ တန္ခိုးကို ပိုင္ဆိုင္သည္။ ဘုရားသခင္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္တစ္ခုကို ေျပာထြက္လိုက္သည္ႏွင့္ ယင္းက လက္ေတြ႕အရွိတရား၌ ျဖစ္ေျမာက္ေလသည္။ ယင္းက ကမာၻဦးက်မ္းစာထဲတြင္ ဘုရားသခင္ ေျပာဆိုသည့္အတိုင္းပင္ျဖစ္သည္- “ဘုရားသခင္ကလည္း အလင္းျဖစ္ေစဟု အမိန္႔ေတာ္ရွိ၍ အလင္းျဖစ္ေလ၏။” (ကမာၻဦးက်မ္း ၁:၃) “တဖန္ဘုရားသခင္က မိုဃ္းေကာင္းကင္ေအာက္၌ရွိေသာ ေရစုေဝးေစ၊ ကုန္းေပၚေစဟု အမိန႔္ေတာ္ ရွိသည္အတိုင္း ျဖစ္ေလ၏။” (ကမာၻဦးက်မ္း ၁:၉) ေယေဟာဝါက ေမာေရွထံ “ခပ္သိမ္းေသာ ဣသေရလလူမ်ိဳးတို႔အား သင္ ေျပာၾကားကာ၊ သင္တို႔၏ဘုရားသခင္ ငါေယေဟာဝါသည္ သန္႔ရွင္းေသာေၾကာင့္ သင္တို႔လည္း သန္႔ရွင္းၾကရမည္ဟု ဆိုေလာ့။” (ဝတ္ျပဳရာက်မ္း ၁၉:၂) ဟု မိန္႔မွာခဲ့သည္။ ဖာရိရွိတို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ခဲ့သည့္ သခင္ေယရႈ၏ စကားမ်ားလည္း ရွိသည္- “လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ တံခါးကိုလူတို႔ေရွ႕မွာပိတ္ထား၍ မိမိတို႔လည္းမဝင္၊ ဝင္လိုေသာသူတို႔ကိုလည္း ဆီးတား ၾက၏။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၃:၁၃)

ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကြၽန္ုပ္တို႔ ၾကားလိုက္သည္ႏွင့္ သာမန္လူတို႔က ၎တို႔ကို မေျပာႏိုင္ေၾကာင္း ကြၽန္ုပ္တို႔ သတိျပဳမိလာသည္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက အရာခပ္သိမ္းကို အမိန္႔ေပးႏိုင္သည္။ ၎တို႔မွာ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ ပုံသြင္းၿပီး ျပဳလုပ္ထားသည္။ ဘုရားသခင္ကို ခုခံၿပီး မလိုက္နာေသာသူမ်ား အားလုံးသည္လည္း သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ရႈတ္ခ်ျပစ္တင္ျခင္းကို ခံရႏိုင္သည္။ ယင္းတို႔ကို နားေထာင္ျခင္းက ကြၽန္ုပ္တို႔အတြက္ အံ့ၾသမွင္သက္ဖြယ္ေကာင္းၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ေနသေဘာထားက မည္သည့္လူသားထံမွ ေစာ္ကားေျပာဆိုျခင္းကို သည္းမခံတတ္ေၾကာင္း၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက သူ၏ အဆင့္အတန္းႏွင့္ အခြင့္အာဏာကို အျပည့္အဝ ကိုယ္စားျပဳေၾကာင္းႏွင့္၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၌ ကြၽန္ုပ္တို႔ၾကားသည့္အရာမွာ ျပန္ႂကြလာၿပီးေသာသခင္၏ အသံဟုတ္မဟုတ္ကို ကြၽန္ုပ္တို႔ သိမွတ္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကြၽန္ုပ္တို႔ သတိျပဳႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ ကြၽန္ုပ္တို႔အေနျဖင့္ ထိုးထြင္းသိျမင္မႈကို ရရွိႏိုင္သည့္ပုံစံပင္ျဖစ္သည္။

၂) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက နက္နဲရာမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈႏွင့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္သည္

ကြၽန္ုပ္တို႔အားလုံး သိၾကသည့္အတိုင္း လူဇာတိခံယူထားေသာ သခင္ေယရႈက သူအမႈရန္ႂကြလာခဲ့သည့္ အခ်ိန္အေတာအတြင္း၌ နက္နဲရာမ်ားစြာကို ထုတ္ေဖာ္ခဲ့သည္။ “ေနာင္တရၾကေလာ့။ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ တည္လုနီးၿပီ။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၄:၁၇) ဟူ၍ ရွိသည့္အျပင္ “သခင္၊ သခင္ဟု ငါ့ကိုေလွ်ာက္ေသာသူတိုင္း ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ဝင္ရလိမ့္မည္မဟုတ္။ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ ရွိေတာ္မူေသာ ငါ့ခမည္းေတာ္၏အလိုကို ေဆာင္ေသာသူသာလွ်င္ ဝင္ရလိမ့္မည္။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၇:၂၁) ဟူ၍လည္း ရွိခဲ့သည္။ သခင္က ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ျခင္းႏွင့္ႏွီးႏႊယ္သည့္ နက္နဲရာမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္သာလွ်င္ အမွန္တကယ္ ေနာင္တရၿပီး ေကာင္းကင္ဘုံ၌ ရွိေတာ္မူေသာအဖ၏ အလိုေတာ္ကိုေဆာင္ေသာ လူမ်ားသည္သာ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္းကို ကြၽန္ုပ္တို႔သိရသည္။ ဤသည္မွာ သခင္ေယရႈက ကြၽန္ုပ္တို႔ထံ ဤနက္နဲရာကို မထုတ္ေဖာ္ခဲ့ပါက ကြၽန္ုပ္တို႔ မည္သည့္အခါမွ် သိရလိမ့္မည္မဟုတ္သည့္ အရာပင္ျဖစ္သည္။

ထို႔ျပင္ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔၏ အတြင္းပိုင္းစိတ္ႏွလုံးမ်ားကို ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးေသာ ဘုရားပင္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ုပ္တို႔အေပၚ ေစ့စပ္ေသခ်ာေသာ နားလည္ျခင္းရွိသည္။ ဘုရားသခင္ကသာလွ်င္ ကြၽန္ုပ္တို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ ကြၽန္ုပ္တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ တည္ရွိေသာအရာကို ထုတ္ေဖာ္ႏိုင္သည္။ ဥပမာ၊ သခင္ေယရႈက သေဘၤာသဖန္းပင္ေအာက္က နာသေနလ၏ အေၾကာင္းအရာကို ေျပာဆိုလ်က္ သခင္ေယရႈသည္ ႂကြလာမည့္အေၾကာင္း ေဟာကိန္းထုတ္ထားခဲ့ေသာ ေမရွိယပင္ျဖစ္ေၾကာင္း နာသေနလအား လက္ခံဖို႔ အခြင့္ေပးခဲ့သည္။ ေယရႈက သူ၏ဆုေတာင္းခ်က္မ်ားတြင္ ပါဝင္သည့္အေၾကာင္းအရာကို ေျပာဆိုခဲ့ေသာေၾကာင့္ သခင္ေယရႈသည္ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေၾကာင္းကို အသိအမွတ္ျပဳခဲ့သည့္ အခြန္ခံမႆဲလည္း ရွိခဲ့ေပသည္။ ဤေနရာတြင္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက နက္နဲရာမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္႐ုံသာမက လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းႏွင့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ားကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္ေၾကာင္း ကြၽန္ုပ္တို႔ ေတြ႕ႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ တစ္စုံတစ္ရာက ဘုရားသခင္၏အသံ ဟုတ္မဟုတ္ကို ကြၽန္ုပ္တို႔ သတိျပဳမိႏိုင္သည့္ နည္းလမ္းတစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္။

၃) ဘုရားသခင္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ားက အသက္၏အာဟာရကို ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္သည့္အျပင္ လူတို႔အတြက္ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို စီစဥ္ေပးႏိုင္သည္

သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့သည္မွာ- “ငါသည္လမ္းခရီးျဖစ္၏။ သမၼာတရားကိုလည္းျဖစ္၏။ အသက္သည္လည္းျဖစ္၏။ ငါ့ကို အမွီ မျပဳလွ်င္ အဘယ္သူမွ် ခမည္းေတာ္ထံသို႔မေရာက္ရ။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၄:၆) ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္သည္ သမၼာတရားျဖစ္၏။ ဘုရားသခင္သည္ မည္သည့္အခ်ိန္ မည္သည့္ေနရာ၌မဆို လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ သူတို႔၏အာဟာရအတြက္ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပေပးႏိုင္သည္။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္အတြင္း၌ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ပုံ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္အား ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ပုံကို မသိခဲ့ၾကေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ သူတို႔၏အသက္တာ၌ လူတို႔ကို ဦးေဆာင္ရန္ ေမာေရွမွတစ္ဆင့္ ပညတ္ေတာ္ကို ျပ႒ာန္းခဲ့သည္။ ပညတ္ေတာ္ဆယ္ပါးထဲတြင္ ေျပာထားသည့္အတိုင္းပင္ျဖစ္သည္- “ငါသည္ ကြၽန္ခံရာေနရာ အီဂ်စ္ျပည္မွ သင္တို႔ကို ထုတ္ေဆာင္လာခဲ့ေသာ သင္တို႔၏ဘုရားသခင္ ေယေဟာဝါျဖစ္သည္။ ငါ့ေရွ႕ေမွာက္တြင္ သင္တို႔၌ အျခားေသာ ဘုရားမရွိရ။” (တရားေဟာရာက်မ္း ၅:၆-၇) “လူအသက္ကို မသတ္ႏွင့္။ သူ႔မယားကိုမျပစ္မွားႏွင့္။...ကိုယ္ႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာသူ တဘက္၌ မမွန္ေသာ သက္ေသကို မခံႏွင့္။ ကိုယ္ႏွင့္စပ္ဆိုင္ေသာ သူ၏မယားကို တပ္မက္ေသာစိတ္ မရွိေစႏွင့္။...” (တရားေဟာရာက်မ္း ၅:၁၇-၂၁) ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ၾကားရၿပီးေနာက္တြင္ ထိုေခတ္လူတို႔သည္ သူတို႔ မည္သို႔အသက္ရွင္ေနထိုင္သင့္ပုံႏွင့္ ဘုရားသခင္အား မည္သို႔ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္သင့္ပုံကို သိနားလည္ခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ သခင္ေယရႈသည္ အမႈျပဳရန္ႏွင့္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာ ဧဝံေဂလိတရားကို ျဖန္႔ေဝရန္ ႂကြလာခဲ့ေသာအခါ လူတို႔သည္ မိမိ၏အျပစ္မ်ားကို ဝန္ခ်၍ ေနာင္တရသင့္ေၾကာင္း၊ သူတို႔သည္ သည္းခံစိတ္ရွည္ရမည့္အေၾကာင္း၊ သူတို႔သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ကဲ့သို႔ အျခားသူမ်ားကို ခ်စ္ရမည့္အေၾကာင္း၊ သူတို႔သည္ ကမာၻေလာက၏ ဆားႏွင့္အလင္း ျဖစ္ရမည့္အေၾကာင္းႏွင့္ အျခားအေၾကာင္းအရာတို႔ကို လူတို႔အား စတင္သြန္သင္ခဲ့သည္။ ေပတ႐ုက သခင္ေယရႈအား ဤေမးခြန္းကို ေမးခဲ့စဥ္ကကဲ့သို႔ျဖစ္သည္၊ “သခင္၊ ညီအစ္ကိုသည္ အကြၽန္ုပ္ကို ျပစ္မွား၍ အကြၽန္ုပ္သည္ သူ၏ အျပစ္ကို ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္လႊတ္ရပါအံ့နည္း။ ခုႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္ လႊတ္ရပါအံ့ေလာဟု ေမးေလွ်ာက္ေသာ္။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၁၈:၂၁) ေယရႈက ေပတ႐ုကို ခ်က္ခ်င္းပင္၊ “ခုႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ေအာင္လႊတ္ရမည္ ငါမဆို။ အႀကိမ္ခုႏွစ္ဆယ္ ခုႏွစ္လီေျမာက္ေအာင္ လႊတ္ရမည္ ငါဆို၏။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၁၈:၂၂) ဟု ျပန္ေျပာခဲ့သည္။ သခင့္ထံမွ ဤစကားမ်ားကို ၾကားရၿပီးေနာက္တြင္ ေပတ႐ုက ခြင့္လႊတ္ျခင္းသည္ ကြၽန္ုပ္တို႔ လိုက္ေလွ်ာက္သင့္သည့္အရာျဖစ္ေၾကာင္းကို နားလည္ခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ အေျခအေနေပၚမမူတည္ သို႔မဟုတ္ တိက်ေသာ အႀကိမ္အေရအတြက္အဖို႔ ကန္႔သတ္မထားေပ။ ဤတြင္ ေပတ႐ု၌ လက္ေတြ႕က်င့္သုံးမႈလမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ရရွိခဲ့သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ တစ္စုံတစ္ဦးက ကြၽန္ုပ္တို႔ကို သခင္သည္ ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီဟု သတင္းေကာင္းေပးၿပီး သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္က အသင္းေတာ္မ်ားကို စကားေျပာေနသည္ဟု ကြၽန္ုပ္တို႔ကို သက္ေသခံပါက ကြၽန္ုပ္တို႔သည္ နားေထာင္ၿပီးလွ်င္ ဤနည္းလမ္းက ကြၽန္ုပ္တို႔၏ လတ္တေလာ လိုအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ အာဟာရေပးႏိုင္ မေပးႏိုင္သည္ကို အကဲျဖတ္ႏိုင္ေလသည္။ ယခုတြင္ ကြၽန္ုပ္တို႔အားလုံးသည္ အျပစ္မ်ားကို က်ဴးလြန္ၿပီးေနာက္ ၎တို႔ကို ဝန္ခ်တတ္ေသာ အေျခအေန၌ အသက္ရွင္ေနၾကကာ၊ ထိုမွေန၍ ကြၽန္ုပ္တို႔သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မကယ္တင္ႏိုင္ၾကေပ။ သူတို႔ေဝငွေသာ စကားမ်ားက မိမိကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္မွ လြတ္ေျမာက္ေစၿပီး စင္ၾကယ္ျခင္းအား ရရွိဖို႔ရန္လမ္းေၾကာင္းကို ၫႊန္ျပေပးႏိုင္ပါက ဤသည္မွာ သခင္ေယရႈသည္ ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီဟူသည့္ အဓိပၸာယ္ျဖစ္သည္။ ဤတစ္ခုတည္းေသာ သေဘာတရားအေပၚ အေျခခံ၍ ဘုရားသခင္၏အသံကို ကြၽန္ုပ္တို႔ သတိျပဳမိႏိုင္ေလသည္။

ဤမိႆဟာယျပဳခ်က္က သင့္အား ပညာသတိရွိေသာသတို႔သမီး ျဖစ္လာရန္ႏွင့္ သခင့္ကို လက္ခံႀကိဳဆိုရန္အတြက္ လမ္းေၾကာင္းကို စီစဥ္ေပးသေလာ။ ၎က သင့္အတြက္ အကူအညီျဖစ္ေစလွ်င္ သင္သည္ ဤအရာကို အျခားသူမ်ားအား ေဝငွေပးလိမ့္မည္ဟု ကြၽန္ုပ္ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။ ကြၽန္ုပ္တို႔အားလုံးသည္ ပညာသတိရွိေသာ သတို႔သမီးမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္ကာ သခင့္အသံကို ရွာေဖြၿပီး အာ႐ုံစိုက္နားေထာင္ရာ၌ ကြၽန္ုပ္တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားကို ပုံအပ္လာရန္မွာ ကြၽန္ုပ္၏ဆႏၵပင္ျဖစ္သည္။ မၾကာမီ သခင္၏ျပန္ႂကြလာျခင္းကို ကြၽန္ုပ္တို႔ ႀကိဳဆိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး သူႏွင့္အတူ စားေသာက္ပြဲသို႔ တက္ေရာက္ႏိုင္ၾကပါေစ။