ေဟာင္လီ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၂၀၁၉ ခုႏွစ္ ဩဂုတ္လမွာ ေခါင္ေဆာင္ရာထူးတစ္ခု ကြၽန္မယူခဲ့တယ္။ တစ္ႀကိမ္ စုေဝးပြဲတစ္ခုမွ ကြၽန္မရဲ႕ မိတ္သဟာယကို လက္စသတ္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာပဲ၊ အစ္မ ဟီက၊ “ညီမရဲ႕ မိတ္သဟာယက တကယ္ကို အသိဉာဏ္ပြင့္ေစၿပီး၊ အစ္မရဲ႕ ျပႆနာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ တကယ္ အကူအညီ ေပးႏိုင္တယ္” လို႔ ေျပာတယ္။ အစ္မလီက ဝင္သေဘာတူခဲ့တယ္။ သူတို႔ မ်က္လုံးေတြထဲက ႐ိုေသေလးစားတဲ့ အၾကည့္ေတြကို ျမင္ေတာ့၊ ကြၽန္မ အရမ္းေပ်ာ္သြားၿပီး၊ “တျခား အသင္းသားေတြ အမ်ားႀကီးထဲကေန ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ အေ႐ြးခံရတာက တျခားညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြထက္ ငါ ပိုေတာ္လို႔ ျဖစ္မွာ။ မဟုတ္ရင္၊ သူတို႔ ငါ့ကို ဘာလို႔ ေ႐ြးၾကမွာလဲ” လို႔ ေတြးမိခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့၊ စုေဝးပြဲေတြမွာ ျပႆနတခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ကိုင္တြယ္ႏိုင္ခဲ့ေတာ့၊ တျခားသူေတြက ကြၽန္မ အနားမွာ ရွိခ်င္ၾကၿပီး၊ သူတို႔အခက္အခဲရွိတဲ့အခါ မိတ္သဟာယအတြက္ ကြၽန္မကို ရွာၾကတယ္။ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ေကာင္းေကာင္း အရည္အခ်င္း ျပည့္မီတယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ နည္းနည္း ဘဝင္ျမင့္ၿပီး အစြမ္းရွိသလို မခံစားဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ တျခားသူေတြရဲ႕ တန္ဖိုးထားၿပီး ေလးစားခံရတဲ့ ခံစားခ်က္ကို ႏွစ္သက္မိခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔ ခါတိုင္းလိုပဲ သင္းေထာက္စုေဝးပြဲတစ္ခုကို ကြၽန္မ သြားေတာ့၊ အစ္မဝူက ခုေနာက္ပိုင္း သူ႔ရဲ႕ မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ အသက္ရွင္ေနမိၿပီး၊ သူနဲ႔ အလုပ္လုပ္သူေတြၾကားမွာ အၿမဲ အဆုံးအျဖတ္ ေပးခ်င္ခဲ့တယ္လို႔ ေျပာျပခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုေနတာက မမွန္တာကို သိခဲ့ေပမယ့္ သူ တားဆီးႏိုင္တဲ့ပုံကို မေပၚခဲ့တာပါ။ သူ႔ကို ကူညီေပးဖို႔ မိတ္သဟာယ နည္းနည္း ေဝမွ်ဖို႔ သူ ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက စမယ္လုပ္လိုက္ေတာ့၊ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ဧဝံေဂလိ သင္းေထာက္ အစ္မ ဟန္က ၾကားျဖတ္ၿပီး စေျပာခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္တဲ့ သူ႔အေတြ႕အႀကဳံ တစ္ခ်ိဳ႕ကို ေဝမွ်ခဲ့တယ္။ အစ္မဝူက အာ႐ုံစိုက္ နားေထာင္ေနၿပီး၊ ၿပဳံးေတာင္ၿပဳံးေနသလို၊ နားေထာင္ၿပီး ေခါင္းညိတ္ေနတာ ကြၽန္မ သတိထားမိတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းက ကြၽန္မကို တကယ္ စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ေစၿပီး၊ “ဒီမွာ ငါက ေခါင္းေဆာင္ပဲ၊ ဒါက ငါ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရမယ့္ ျပႆနာျဖစ္သင့္တယ္။ နင္ဘာလို႔ ငါ့ဆီကေန လုယူေနတာလဲ။ အဲဒါက ငါ ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမယ္ဆိုတာ မသိတဲ့ပုံ ေပၚေစတယ္မဟုတ္လား။ ခုနင္က ငါ့အစား အေရးပါတဲ့ေနရာ ေရာက္ေနတယ္။ မျဖစ္ဘူး၊ ေအာင္ျမင္မႈကို နင့္ကို ခိုးယူခြင့္မေပးႏိုင္ဘူး၊ မဟုတ္ရင္ လူတိုင္းက ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ သင္းေထာက္တစ္ေယာက္ကိုေတာင္ မမီဘူးလို႔ ထင္ေနမယ္။ ေခါင္းစဥ္ကို ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းဖို႔ လိုတယ္” လို႔ ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစ္မဝူရဲ႕ ျပႆနာက ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ေျဖရွင္းခံရၿပီး ျဖစ္တာ၊ မျဖစ္တာကို ႏွစ္ခါျပန္မေတြးဘဲ အစ္မဟန္ရဲ႕ ႏႈတ္ကေန စကားေတြ ထြက္လာတာနဲ႔ ကြၽန္မ ျဖတ္ေျပာလိုက္တယ္- “အခု ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အဓိက အလုပ္က ဘုရားအတြက္ ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ေဝတာနဲ႔ သက္ေသခံတာျဖစ္တယ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ဧဝံေဂလိ အလုပ္ကို ေဆြးေႏြးၾကရေအာင္။ အခု ကြၽန္မတို႔က ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ေဝျခင္းရဲ႕ အေရးပါမႈနဲ႔ အဲဒါနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ဝန္ထုပ္သယ္ပိုးတာကို လူတိုင္း နားလည္ဖို႔ ကူညီေပးျခင္းကို အာ႐ုံစိုက္ေနၾကတာပါ” လို႔ေပါ့။ ကြၽန္မ စကားေျပာေနတုန္းမွာ၊ အစ္မဝူရဲ႕ အမူအရာကို အၿမဲ ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မကို အာ႐ုံစိုက္ၿပီး သူ နားေထာင္ေနတာ မျမင္မခ်င္း ကြၽန္မ ေနမထိထိုင္မထိ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မ အံ့ဩသြားရတာက၊ ကြၽန္မ ၿပီးတာနဲ႔ အစ္ဝူက ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ရာမွာ သုံးရမယ့္ နည္းလမ္းတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆက္ေျပာခဲ့တာပါပဲ။ အမွန္ေတာ့၊ သူေျပာေနတာက အရမ္းရွင္းၿပီး ကြၽန္မ မေတြးမိတဲ့ ဟာတစ္ခု ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက သူ ေျပာေနတာကို စိတ္ဝင္စားေနၾကတာ၊ နားေထာင္ၿပီး ေခါင္းညိတ္ေနၾကတာ ျမင္ေတာ့ ကြၽန္မ တကယ္ ကြၽဲၿမီးတိုသြားၿပီး စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သလို ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး၊ “ငါက ေခါင္ေဆာင္ျဖစ္ၿပီး နင္က သင္းေထာက္တစ္ေယာက္ပဲ။ နင္က ဒီလို အသာစီးရတဲ့ေနာက္ ငါ့အလုပ္ကို ငါ ဘယ္လို ၿပီးေအာင္လုပ္ရမွာလဲ။ လူတိုင္းက နင့္ကို စအထင္ႀကီးၾကရင္၊ ဘယ္သူ ငါ့ကို ေနာက္ထပ္ စဥ္းစားေတာ့မွာလဲ” လို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒီအေတြးနဲ႔၊ သူ႔ကို ကြၽန္မ မ်က္နာထားတင္းတင္းနဲ႔ ျဖတ္ေျပာလိုက္ၿပီး၊ ကြၽန္မရဲ႕ မိတ္သဟာယကို စေဝမွ်ခဲ့တယ္။ အဲဒါက တကယ္ကို ခြတီးခြတျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ။ အဲဒီေန႔လည္မွာ၊ ေရေလာင္းတာကို လုပ္ေပးမဲ့ လူေတြလိုအပ္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ျပန္ေျပာေတာ့မလို႔ပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မ ပါးစပ္ မဟႏိုင္ခင္မွာ၊ အစ္မဟန္က လူရွားပါးတာကို ေျဖရွင္းရာမွာ သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အေတြ႕အႀကဳံကို စေျပာခဲ့ၿပီး နည္းလမ္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို သုံးၾကည့္ဖို႔ အႀကံေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာပဲ အစ္မဝူက တစ္ႀကိမ္ၿပီး တစ္ႀကိမ္ ေခါင္းညိတ္ေနတာကို ျမင္ခဲ့ရၿပီး ကြၽန္မ တကယ္ မနာလိုမိခဲ့တယ္။ “ငါက ေခါင္းေဆာင္ေလ၊ မိသဟာယကို ေဝမွ်ၿပီး ဒီအလုပ္ကို စီစဥ္ေနတာက ငါ ျဖစ္သင့္တယ္။ နင္ အဲဒါကို လုပ္စရာမလိုဘူး။ သူကို ဘယ္လို မိတ္သဟာယျပဳရမယ္ဆိုတာ ငါ မသိဘူးမ်ား ထင္ေနလား။ နင္က တကယ္ အစြမ္းအစ ရွတယ္လို႔ ထင္ေနပုံပဲ၊ ၿပီးေတာ့ ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ဘဲ နင္ ႂကြား႐ုံႂကြားေနတာပါ” လို႔ ေတြးမိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက၊ “တကယ္ေတာ့ သူ သိပ္မေတာ္တာကို ျမင္ႏိုင္ဖို႔ သူ႔အလုပ္မွာ ငါ သူ႔ကို အျပစ္ရွာသင့္တယ္။ အဲဒါဆိုရင္ သူ သိပ္အမ်ားႀကီး ႂကြားဝါေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး” လို႔ ေတြးရင္းနဲ႔ အစ္မဝူကို ကြၽန္မ တကယ္ စိတ္ဆိုးမိခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီေနာက္ ကြၽန္မက သူ႔ကို၊ “အစ္မဟန္ေရ၊ အစ္မ စီမံေနတဲ့ အဖြဲ႕ေတြရဲ႕ ဧဝံေဂလိအလုပ္က သိပ္အက်ိဳးမျဖစ္ထြန္းဘူးေနာ္။ အစ္မက အဲဒါကို စိတ္ပါလက္ပါ မလုပ္ခဲ့တာမ်ားလား” လို႔ ေမးခဲ့တယ္။ ဒီေမးခြန္းနဲ႔ အစ္မဟန္က နည္းနည္း အေနခက္သိလို ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ “ညီမေရ၊ အဲဒါကို အစ္မ လက္ခံႏိုင္ပါတယ္။ အစ္မ နည္းနည္း စဥ္းစားၾကည့္လိုက္ပါ့မယ္၊ ၿပီးေတာ့ ဘာလို႔ သိပ္မေအာင္ျမင္ခဲ့တာလဲ ဆိုတာကို အစ္မ ေပါင္း႐ုံးသုံးသပ္ၿပီး၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္လိုက္ပါ့မယ္” လို႔ ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။ သူ ကသိကေအာက္ျဖစ္ေနပုံကို ျမင္ေတာ့၊ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေက်နပ္ေနခဲ့ၿပီး၊ “ေကာင္းၿပီေလ၊ ဒါဆို ကြၽန္မတို႔ မိတ္သဟာယၿပီးရင္ အဆင္မေျပရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ျပင္ဆင္ၿပီး၊ အေျပာင္းအလဲတစ္ခ်ိဳ႕ လုပ္လိုက္။ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အစ္မက ပုံသက္ေသေကာင္း ရွိဖို႔လိုသလို တက္တက္ႂကြႂကြ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ဖို႔ လိုတယ္။ မဟုတ္ရင္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ဘယ္လိုလုပ္ လႈံ႕ေဆာ္ခံရမွာလဲ” လို႔ ျမန္ျမန္ ဆက္ေျပာလိုက္တယ္။ ျပန္ေျဖတဲ့အေနနဲ႔ အစ္မဟန္က ေခါင္းကို နည္းနည္း မာဆတ္ဆတ္နဲ႔ ညိတ္လိုက္တယ္။ ေခါင္းကို သူ တိတ္တဆိတ္ ငုံ႔ေနတာ ျမင္ေတာ့၊ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ ဟုတ္လွၿပီလို႔ ဘဝင္ခိုက္ၿပီး၊ “ကြၽန္မက ရွင္ကို လိုက္မမီသလိုလိုနဲ႔ ခုရွင္ လုပ္ေနတဲ့ ပုံစံက ဘယ္လိုျဖစ္တာတုန္း။ ခုလိုက်ေတာ့ ရွင္က သိပ္မေတာ္ပါဘူးေလ။ ကဲ ေပ်ာ္ၿပီလား” လို႔ ကြၽန္မ ေတြးခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဩဇာအာဏာနဲ႔ ျပန္စကားေျပာၿပီး တျခားအလုပ္ေတြအတြက္ အစီအစဥ္ေတြ လုပ္ရင္းနဲ႔ အေရးပါတယ္ဆိုတဲ့ ကြၽန္မရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို ကြၽန္မ ျပန္ရခဲ့တယ္။ ခုခ်ိန္မွာ ေမွာင္ေနႏွင့္ၿပီးျဖစ္ၿပီး အဲဒီညေနမွာ အစ္မဝူနဲ႔ ကြၽန္မက တျခားအလုပ္ေတြ ေဆြးေႏြးဖို႔ ရွိေသးတယ္။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ အစ္မဟန္ကို ေနၿပီး နားေထာင္ေစခ်င္ခဲ့ေပမယ့္၊ ကြၽန္မဆီကေန သူ ပရိသတ္အာ႐ုံ ေနာက္တစ္ခါ ယူသြားမွာကို စိုးရိမ္မိခဲ့တယ္။ အဲဒါက ကြၽန္မကို မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့ပုံ ေပၚေစမွာ မဟုတ္လား။ သူ႔ကို အိမ္ပဲျပန္ခိုင္းမယ္လို႔ ေတြးလိုက္တယ္။ အစ္မဟန္ကို အိမ္ျပန္ ထြက္သြားႏွင့္ႏိုင္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ေျပာလိုက္တယ္။ သူက ေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီးနဲ႔ ေခါင္းညတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ႔ပစၥည္းေတြအတူယူၿပီး ထြက္သြားတယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ မေပ်ာ္တဲ့ပုံနဲ႔ သူ ထြက္သြားတာကို ျမင္ေတာ့ ကြၽန္မ နည္းနည္း အျပစ္ရွိသလို ခံစားခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ေန႔ မနက္ စုေဝးပြဲကို လာတဲ့လမ္းမွာ၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ရက္တာတစ္ေလွ်ာက္ ကြၽန္မရဲ႕ အေျခအေနအေပၚ သုံးသပ္ဆင္ျခင္ခဲ့တယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္က အစ္မဟန္အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕သေဘာထားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္မ နည္းနည္း အသိစိတ္မရွိဘူးလို႔ ခံစားရတယ္။ သမၼာတရားအေပၚ သူ႔ရဲ႕ မိတ္သဟာယက ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းခဲ့တယ္။ သူ အာ႐ုံစိုက္ခံရေတာ့ ကြၽန္မ စိတ္ဆိုးခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို ထိန္းဖို႔ တတ္ႏိုင္သမွ် ကြၽန္မ လုပ္ခဲ့တယ္။ သူက ကြၽန္မရဲ႕ ေဘာင္ခတ္တာ ခံရလို႔ ထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ စက္ပ်က္ပုံေပၚခဲ့တာ ေသခ်ာသေလာက္ပဲလို႔ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းက ခဏပဲ ကြၽန္မ ေတြးခဲ့ၿပီး ေနာက္ထပ္ ဘာကိုမွ မသုံးသပ္ခဲ့ဘူး။ ၿပီး႐ုံၿပီးသြားေစခဲ့တယ္။

ေနာက္ထပ္ရက္အနည္းငယ္ၾကာေတာ့၊ ကြၽန္မနဲ႔အတူ အလုပ္လုပ္တဲ့ အစ္မလီဆီ အစ္မဟန္အေပၚ ကြၽန္မ ျပဳမူခဲ့ပုံကို ေျပာျပခဲ့တယ္။ သူက၊ “ဒါက အႏၲိခရစ္ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုျဖစ္ၿပီး၊ ေျဖရွင္းဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို နင္ ရွာသင့္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ နင္က နင့္ထက္သာတဲ့သူတစ္ေယာက္ကို အက်ပ္႐ိုက္ေစၿပီး ဖိႏွိပ္တဲ့အခါ၊ အဲဒါ လက္မခံႏိုင္စရာပါ။ ပဲကိုင္တဲ့ေနရာမွာ ပိုပါရမီရွိတဲ့ ဘုရားအိမ္ေတာ္သားေတြက နင္နဲ႔ လုပ္ရမွာ မဟုတ္လား” လို႔ ေျပာၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ ဒါကို ၾကားရတာ ကြၽန္မအတြက္ စိတ္ပ်က္စရာျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ အဲဒီေနာက္မွပဲ ျပႆနာရဲ႕ ႀကီးေလးမႈကို ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အိမ္ျပန္တဲ့လမ္းမွာ၊ အစ္မလီ အထပ္ထပ္ ေျပာခဲ့တာကို စဥ္းစားခဲ့ၿပီး၊ အစ္မဟန္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္မရဲ႕ တုန႔္ျပန္မႈေတြနဲ႔ ကြၽန္မ ထုတ္ေဖာ္တာေတြအေပၚ ျပန္ေတြးခဲ့တယ္။ သူ ကြၽန္မ ေရွ႕ေရာက္မလာဖို႔ သူ႔ကို ကြၽန္မ ၾကဥ္ခဲ့တယ္။ သူ႔ကို ကြၽန္မ ထိန္းခ်ဳပ္ေနခဲ့တာ မဟုတ္လား။ အဲဒါ မေကာင္းမႈ လုပ္ေနတာပဲ။ ကြၽန္မရဲ႕ အျပဳအမူကို ပိုေတြးေလ၊ ပိုစိုး႐ြံ႕လာေလျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားေရွ႕ကို ျမန္ျမန္သြားၿပီး ဆုေတာင္းခဲ့တယ္- “အို ဘုရားသခင္။ အစ္မလီက ကြၽန္မကို ကိုင္တြယ္ ေျဖရွင္းရာကတစ္ဆင့္၊ အစ္မဟန္ကို ကြၽန္မ ဖိႏွိပ္ၿပီး ၾကဥ္တာက အႏၲိခရစ္ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုကို ကြၽန္မ ေဖာ္ျပေနတာမွန္း သေဘာေပါက္ပါၿပီ။ အင္မတန္ အေရးပါတဲ့ တာဝန္နဲ႔၊ ဒီစိတ္သေဘာထားကို ကြၽန္မ မေျဖရွင္းရင္၊ ကြၽန္မ မေကာင္းမႈ ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား က်ဴးလြန္မိမယ္ဆိုတာ ဘယ္သူသိမွာလဲ။ ဘုရားသခင္၊ ဒါက သိပ္ကို ထိတ္လန႔္စရာေကာင္းတဲ့ စိတ္သေဘာထားပါ။ ကြၽန္မ ေျပာင္းလဲခ်င္ပါတယ္- ေက်းဇူးျပဳၿပီး လမ္းျပပါ” လို႔ေပါ့။

အဲဒီေနာက္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထဲမွာ ဒါကို ဖတ္ခဲ့ရတယ္- “အႏၲိခရစ္တစ္ဦး၏ အႏွစ္သာရႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အသိသာဆုံးေသာ ဝိေသသလကၡဏာမ်ားထဲမွ တစ္ခုမွာ ၎တို႔သည္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အာဏာရွင္စနစ္ကို အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္ေနသည့္ အာဏာရွင္မ်ားကဲ့သို႔ျဖစ္သည္- ၎တို႔သည္ မည္သူ႔ကိုမွ် နားမေထာင္ေပ၊ ၎တို႔သည္ လူတိုင္းကို အထင္ေသးၿပီး၊ အျခားတစ္စုံတစ္ဦး ေျပာသည့္အရာ၊ လုပ္ေဆာင္သည့္အရာ၊ ထိုသူတို႔တြင္ရွိသည့္ ထိုးထြင္းအျမင္၊ ထိုသူတို႔၏အျမင္ရႈေထာင့္၊ ထိုသူတို႔၏ အားသာခ်က္မ်ား အားလုံးသည္ ၎တို႔အျမင္တြင္ နိမ့္က်သည္။ မည္သူမွ် ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္လိုသည့္အရာတြင္ ပါဝင္ဖို႔၊ သို႔မဟုတ္ သူတို႔သည္ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ဖို႔ သို႔မဟုတ္ အႀကံျပဳခ်က္မ်ား ေပးဖို႔ ေလ်ာ္ကန္ျခင္းမရွိဟု ေတြးထင္ၾကသည္၊ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး၏ စိတ္သေဘာထားမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ညံ့ဖ်င္းေသာ လူ႔သဘာဝရွိျခင္းျဖစ္သည္ဟု လူအခ်ိဳ႕က ေျပာၾကသည္။— ဤသည္ကို ထူးမျခားနားေသာ ညံ့ဖ်င္းသည့္လူ႔သဘာဝမွ်သာ မည္သို႔လွ်င္ ျဖစ္ႏိုင္မည္နည္း။ ဤသည္မွာ လုံးလုံး ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားတစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ ဤစိတ္သေဘာထားမ်ိဳးသည္ အလြန႔္အလြန္ ခက္ထန္သည္။ ၎တို႔၏ စိတ္သေဘာထားသည္ အလြန႔္အလြန္ ခက္ထန္သည္ဟု ငါ အဘယ့္ေၾကာင့္ ေျပာသနည္း။ အႏၲိခရစ္တို႔သည္ အသင္းေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားအပါအဝင္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏အမႈကို လုံးလုံး ၎တို႔၏ကိုယ္ပိုင္အျဖစ္၊ အျခားမည္သူမွ် ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္းမရွိဘဲ ၎တို႔သာ လုံးလုံး စီမံခန႔္ခြဲသင့္သည့္ ၎တို႔၏ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ပိုင္ဆိုင္မႈအျဖစ္ ယူဆၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္အိမ္ေတာ္၏ အမႈကို လုပ္ေဆာင္သည့္အခါ၊ ၎တို႔ ေတြးသည့္တစ္ခုတည္းေသာ အရာမ်ားမွာ ၎တို႔၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား၊ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ ဂုဏ္ျဒပ္ႏွင့္ ဩဇာတိကၠမတို႔သာ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔အျမင္တြင္ ၎တို႔၏ဂုဏ္ျဒပ္ႏွင့္ ဂုဏ္သတင္းကို ဒုကၡေပးမည့္ဟန္ရွိသည့္သူ မည္သူကိုမဆို ၎တို႔ ျငင္းပယ္သည္။ ၎တို႔သည္ ထိုသူတို႔ကို ဖိႏွိပ္ၿပီး ဝိုင္းပယ္ထားၾကသည္။ အထူးတာဝန္အခ်ိဳ႕ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းအတြက္ အသုံးတည့္ၿပီး သင့္ေတာ္သည့္သူမ်ားကိုပင္ ၎တို႔က ၾကဥ္ထားၿပီး ဖိႏွိပ္ထားသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္အိမ္ေတာ္၏ အမႈေတာ္အတြက္ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္အိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားအတြက္ အေရးထားျခင္း စိုးစဥ္းမွ် မရွိေပ။ မည္သူမဆိုက ၎တို႔၏ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းအတြက္ ၿခိမ္းေျခာက္မႈတစ္ခုျဖစ္ႏိုင္လွ်င္၊ ၎တို႔ကို မနာခံလွ်င္၊ ၎တို႔ကို မည္သို႔မွ် အေရးမစိုက္လွ်င္၊ ၎တို႔သည္ ထိုသူတို႔အား ၾကဥ္ထားၿပီး၊ ဖိႏွိပ္သည္။ ထိုသူတို႔အား ခပ္ခြာခြာေနသည္။ ၎တို႔၏ အလုပ္ေဖာ္ျဖစ္ခြင့္မျပဳေပ။ ၎တို႔၏ အာဏာနယ္ပယ္အတြင္းတြင္ မည္သည့္အေရးပါသည့္ ရာထူးကိုမဆို၊ မည္သည့္အေရးႀကီးသည့္ က႑ကိုမဆို ထိုသူတို႔အား မည္သည့္အခါမွ် ခြင့္ျပဳမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤလူတို႔သည္ မည္သည့္ေကာင္းမႈမ်ားကို လုပ္ေဆာင္သည္ျဖစ္ေစ— ဘုရားအိမ္ေတာ္အေပၚ အက်ိဳးျဖစ္ေစသည့္ အမႈမ်ားျဖစ္ေစ— အႏၲိခရစ္တို႔သည္ ဤလုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကို ဖုံးကြယ္ရန္ အတတ္ႏိုင္ဆုံး ႀကိဳးစားၾကလိမ့္မည္။ ၎တို႔သည္ ေကာင္းေသာအရာမ်ားအတြက္ နာမည္ရယူၿပီး မေကာင္းေသာအျပဳအမူကို သူတစ္ပါးတို႔အေပၚ ပုံခ်ရန္အတြက္ အခ်က္အလက္မ်ားကိုပင္ မလိမ့္တစ္ပတ္လုပ္ၾကလိမ့္မည္။ အျခားလူမ်ားသည္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား၏ ခ်ီးက်ဴးေထာက္ခံျခင္းကို ရရွိၿပီး ၎တို႔၏ရာထူးကို ၿခိမ္းေျခာက္လာျခင္းမွ ဟန႔္တားဖို႔အလို႔ငွာ ထိုသူတို႔၏ အားသာခ်က္မ်ားႏွင့္ စင္ၾကယ္ေသာအက်င့္မ်ားကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား မျမင္ေစရန္ ၎တို႔ တားဆီးၾကသည္။ ထို႔အျပင္ အႏၲိခရစ္တို႔သည္ လူတို႔အား ဖိႏွိပ္ရန္ မေကာင္းေျပာလ်က္၊ ဤလူတို႔သည္ မည္သည့္အလုပ္ကို လုပ္သည္ျဖစ္ေစ သူတို႔အား ၾကဥ္ထားၿပီး ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ရန္ ဆင္ေျခမ်ားရွာေဖြလ်က္ျဖင့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားၾကားတြင္ မုသားမ်ားကို လုပ္ႀကံေျပာဆိုၿပီး အခ်က္အလက္မ်ားကို ခ်ဲ႕ကားေျပာဆိုၾကသည္။ လူတို႔သည္ မာနေထာင္လႊားၿပီး မိမိကိုယ္ကို အမွန္ထင္သည္၊ ႂကြားဝါျခင္းကို ႏွစ္သက္ၾကသည္၊ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ထားထားၾကသည္ဟု ၎တို႔က ေျပာဆိုလ်က္ လူတို႔အေပၚတြင္လည္း ေဝဖန္အကဲျဖတ္တတ္ၾကသည္။ အမွန္တကယ္တြင္ ဤလူတို႔အားလုံးတြင္ ေကာင္းမြန္ေသာ အရည္အခ်င္းမ်ား ရွိၾကသည္။ အားလုံးက သမၼာတရားကိုခ်စ္ေသာသူမ်ားျဖစ္ၾကၿပီး ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးဖို႔ရန္ ထိုက္တန္သည္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား၏ ရံဖန္ရံခါ ထင္ရွားျပသျခင္းမ်ားျဖစ္ေသာ အေသးစားအမွားမ်ားကိုသာ ထိုသူတို႔အထဲတြင္ ေတြ႕ရွိရသည္။ သူတို႔အားလုံးတြင္ အမ်ားႏွင့္ယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ ေကာင္းေသာ လူ႔သဘာဝရွိၾကသည္။ ေယဘုယ်အားျဖင့္၊ ထိုသူတို႔သည္ တာဝန္တစ္ခုကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ သင့္ေတာ္သည္၊ တာဝန္တစ္ခုကို ထမ္းေဆာင္သူမ်ားအတြက္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားႏွင့္ ထိုသူတို႔ ကိုက္ညီၾကသည္၊ သို႔ေသာ္ အႏၲိခရစ္မ်ား၏အျမင္တြင္ ၎တို႔က ‘ကြၽန္ုပ္သည္ ဤအရာကို သည္းညည္းခံမည္ မဟုတ္။ သင္သည္ ကြၽန္ုပ္ႏွင့္ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔ ကြၽန္ုပ္၏ အဖြဲ႕ထဲတြင္ အခန္းက႑တစ္ခု လိုခ်င္သည္။ ယင္းမွာ မျဖစ္ႏိုင္ေပ၊ စဥ္းေတာင္မစဥ္းစားေလႏွင့္။ သင္သည္ ကြၽန္ုပ္ထက္ သာ၍ တတ္ႏိုင္စြမ္းသည္၊ ကြၽန္ုပ္ထက္ သာ၍ ရွင္းလင္းစြာ ေျပာဆိုႏိုင္သည္၊ ကြၽန္ုပ္ထက္ သာ၍ ပညာတတ္ၿပီး ကြၽန္ုပ္ထက္ လူႀကိဳက္မ်ားသည္။ ကြၽန္ုပ္၏ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ဩဇာအာဏာကို သင္ လုယူသြားပါက ကြၽန္ုပ္ မည္သို႔လုပ္ရမည္နည္း။ သင္သည္ ကြၽန္ုပ္အား သင္ႏွင့္တြဲဖက္၍ အလုပ္လုပ္ေစလိုသေလာ။ စဥ္းေတာင္ မစဥ္းစားေလႏွင့္။’ ဟု ေတြးၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ အိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို ဆင္ျခင္ေထာက္ထားေနျခင္းေလာ။ မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔ ေတြးေတာသမွ် အရာအားလုံးသည္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ ဂုဏ္ျဒပ္ကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ နည္းလမ္းသာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ ဤလူမ်ားကို အသုံးျပဳျခင္းထက္ ဘုရားသခင္အိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုသာ ထိခိုက္ေစလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ ၾကဥ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ အျခားသူမ်ားအား သမၼာတရား သို႔မဟုတ္ ဘုရာသခင္ကို မနာခံေစဘဲ၊ ၎တို႔ကိုသာ နာခံေစသည္ (အပိုင္း ၁)”) အႏၲိခရစ္ စိတ္သေဘာထားရဲ႕ အဓိက ဝိေသသလကၡဏာက တန္ခိုးအာဏာကို ကိုယ့္ရဲ႕ တကယ့္အသက္လို ျမင္တာ၊ ကြၽန္မတို႔ တာဝန္မွာ တစ္ေယာက္ထဲ အၿမဲ ခ်ဳပ္ကိုင္ခ်င္တာ၊ ကြပ္ကဲခ်င္တာျဖစ္မွန္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကေန ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ အဆင့္အတန္းနဲ႔ အာဏာကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္တာနဲ႔၊ ဒါမွမဟုတ္ ကြၽန္မတို႔ထက္ သာတာနဲ႔၊ သူတို႔ကို ဖယ္ထုတ္ၿပီး ထိန္းထားရင္းနဲ႔ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို အထိခိုက္ခံဖို႔ ဝန္မေလးၾကဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ တာဝန္ကို ယူကတည္းက ကြၽန္မကိုယ္ကြၽန္မ သုံးသပ္ၾကည့္ေတာ့၊ ကြၽန္မတာဝန္မွာ ကြၽန္မရဲ႕ ဝတၱရားက ဘာေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာနဲ႔ လက္ေတြ႕က်တဲ့အလုပ္ကို ဘယ္လိုလုပ္သင့္တယ္ဆိုတာေတြအေပၚ ကြၽန္မ အာ႐ုံမစိုက္ခဲ့ဘဲ၊ ကြၽန္မရဲ႕ အဆင့္အတန္က ေပးခဲ့တဲ့ သိကၡာအေပၚပဲ အာ႐ုံစိုက္မိေနခဲ့တာပါ။ တစ္ေယာက္ေယာက္ ကြၽန္မထက္သာသြားမွာ မလိုခ်င္ခဲ့ဘူး။ အစ္မဟန္ရဲ႕ သမၼာတရားအေပၚ မိတ္သဟာယက အစ္မဝူရဲ႕ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ အဲဒါက ဝန္ထုပ္တစ္ခုကို သူ ယူခဲ့မွန္း ျပတာျဖစ္ၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အရာတစ္ခုပါ၊ ဒါေပမယ့္ အစ္မဝူရဲ႕ အေျခအေန တိုးတက္ခဲ့တာကို ကြၽန္မ မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား၊ အစ္မဟန္က ကြၽန္မထက္ ပိုေတာ္ပုံေပါက္မွာနဲ႔ တျခားသူေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ကြၽန္မ ေနရာေပ်ာက္မွာ၊ သူတို႔ ကြၽန္မကို ေနာက္ထပ္ မေလးစားၾကေတာ့မွာ ကြၽန္မ စိုး႐ြံ႕မိခဲ့တယ္။ အစ္မဟန္ကို ႏွိမ္ဖို႔ အရာရာကို ကြၽန္မ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕ မိတ္သဟာယကို တျခားသူေတြ လက္ခံခ်ိန္မွာ အေၾကာင္းအရာကို တမင္တကာ ေျပာင္းခဲ့ၿပီး၊ သူ႔အလုပ္ထဲက ျပႆနာေတြမွာ အျပစ္ရွာဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ဩဇာအာဏာကို အသုံးခ်ခဲ့တယ္။ သူ႔အတြက္ ကိစၥေတြကို ကြၽန္မ တမင္တကာ ခက္ခဲေစခဲ့ၿပီး သူ႔ကို အၾကည့္ရဆိုးေစခဲ့သလို သူ႔ကို တျခားသူေတြက မေလးစားေတာ့တဲ့အထိ အဲဒါကို လက္မေလွ်ာ့ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ ရာထူးကို ခိုင္မာေစဖို႔ သမၼာတရား လိုက္စားသူတစ္ေယာက္ကိုေတာင္ ကြၽန္မ ဖိႏွိပ္ၿပီး တိုက္ခိုက္ခဲ့မွန္း ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ အဲဒီလို ဆိုးယုတ္တဲ့၊ စက္ဆုပ္စရာ နည္းလမ္းကို အသုံးျပဳတာက အႏၲိခရစ္ စိတ္သေဘာထားကို ထုတ္ေဖာ္ျပေနခဲ့တာ မဟုတ္လား။ အဲဒီေနာက္၊ အရင္ ရက္အနည္းငယ္က အသင္းေတာ္က ႏွင္ထုတ္ခဲ့တဲ့ အႏၲခရစ္တစ္ေယာက္ကို ေတြးမိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ သ႐ုပ္သကန္ေတြက၊ မတူတဲ့ အယူအဆေတြ ေဖာ္ျပတဲ့သူေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ တစ္ခုခုမွာ ပိုေတာ္တဲ့သူေတြကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ဖိႏွိပ္ၿပီး ျငင္းပယ္တာ၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို မေတြးတာေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ မေကာင္းမႈမ်ိဳးစုံ လုပ္တဲ့အတြက္ ႏွင္ထုတ္ခံရတာနဲ႔ သူ အဆုံးသတ္ခဲ့တယ္။ အစ္မဟန္ကို ကြၽန္မ လုပ္ခဲ့သမွ်အေပၚ သုံးသပ္ဆင္ျခင္ၾကည့္ေတာ့၊ ကြၽန္မက အဲဒီအႏၲိခရစ္လို အလားတူ လမ္းေၾကာင္းမွာ ရွိေနခဲ့တာ မဟုတ္လားလို႔ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ အဲဒီေနာက္ ကြၽန္မရဲ႕ အႏၲိခရစ္ စိတ္သေဘာထားက ဘယ္ေလာက္ ဆိုးယုတ္ခဲ့မွန္း ေနာက္ဆုံးမွာ ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့ရတယ္။

ေနာက္ေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထဲမွာ ဒါကို ဖတ္ခဲ့ရတယ္- “သင္သည္ မည္သည့္အရာကိုလုပ္လုပ္၊ ထိုအရာက အေရးႀကီးသည္ျဖစ္ေစ၊ မႀကီးသည္ျဖစ္ေစ သင့္ကိုကူညီရန္၊ သင့္ကို နည္းေပးလမ္းၫႊန္မႈမ်ားေပးရန္၊ အႀကံဉာဏ္ေပးရန္ႏွင့္ အမႈအရာမ်ားအတြက္ သင့္ကိုကူညီရန္ အၿမဲတမ္း လူမ်ားရွိေနသင့္သည္။ ဤနည္းျဖင့္ သင္သည္ အမႈအရာမ်ားကို ပို၍မွန္ကန္စြာ လုပ္ေဆာင္လိမ့္မည္ျဖစ္ကာ အမွားမ်ားလုပ္မိရန္ ပို၍ခက္ခဲၿပီး လမ္းေၾကာင္းလြဲရန္ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ပို၍နည္းပါးလိမ့္မည္— ယင္းမွာ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ခ်ည္းသာ ျဖစ္သည္။ အထူးသျဖင့္ ယေန႔တြင္ ဘုရားသခင္ကို အေစခံျခင္းသည္ ေသးငယ္ေသာကိစၥ မဟုတ္ေခ်— ယင္းက သင့္အသက္ကိုပင္ ရင္းရႏိုင္သည္တကား။ အႏၲိခရစ္မ်ားက မိုက္မဲ၏၊ ၎တို႔သည္ ဤအရာကို သေဘာမေပါက္ၾကဘဲ ‘ကြၽန္ုပ္သည္ မိမိကိုယ္ပိုင္အာဏာ ရရွိဖို႔အေရး အေတာ္ပင္ ဒုကၡေရာက္ခဲ့ရသည္၊ ယင္းကို အဘယ့္ေၾကာင့္ အျခားတစ္ဦးဦးအား မွ်ေဝရမည္နည္း။ မွ်ေဝခဲ့ပါက ယင္းမွာ ေလ်ာ့နည္းသြားမည္ မဟုတ္ေလာ။ ထိုမွ်ႀကီးမားေသာ ၾသဇာအာဏာမပါဘဲ ကြၽန္ုပ္သည္ မည္သို႔ထင္ေပၚမည္နည္း’ ဟု ေတြးတတ္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္က သင့္ကိုေပးေသာအရာမွာ ၾသဇာအာဏာမဟုတ္ေၾကာင္း သင္သေဘာမေပါက္ေခ်— ယင္းမွာ အာဏာျဖစ္သည္ဟု ေတြးျခင္းက ကိုယ့္ျပႆနာ ကိုယ္ရွာေနျခင္း ျဖစ္၏။ ယေန႔တြင္ သင္အေစခံသည္မွာ ဘုရားသခင္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္ထဲ၌ အလုပ္လုပ္ျခင္းမွာ သင္သည္ မည္သည့္လူကိုမွ် အေစခံျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္းကို ဆိုလိုသည္။ အကယ္၍ သင့္ကို လုပ္အားခေပးမည့္ လူတို႔အတြက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ပါက လစာရမည္၊ အခေငြရရွိမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္အတြက္ အလုပ္လုပ္ျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ေရာ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္အတြက္ အမႈအရာမ်ား လုပ္ေဆာင္ေနသည္ဟု ေျပာျခင္းမွာ အမွန္ပင္ အနည္းငယ္မတိက်ေခ်။ ယင္းမွာ အလြန္အကြၽံေျပာျခင္း ျဖစ္ကာ အနည္းငယ္ ပုံႀကီးခ်ဲ႕ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္၌ အလုပ္လုပ္ျခင္းဟူသည္မွာ တာဝန္ေပးေစခိုင္းခ်က္တစ္ခုကို လက္ခံျခင္း၊ အေလးထားအပ္ေသာ တာဝန္တစ္ခုကို လက္ခံျခင္းကို ဆိုလိုသည္— ႀကီးသည္ျဖစ္ေစ၊ ငယ္သည္ျဖစ္ေစ ေလးနက္ေသာအရာမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ယင္းက အဘယ္မွ်ပင္ ေလးနက္သနည္း။ သာမန္စကားလုံးအားျဖင့္၊ ယင္းက သင္သည္ သင့္တစ္ဘဝတာလုံး သမၼာတရားကို ရယူႏိုင္ျခင္းရွိမရွိႏွင့္ သင္ျပဳေသာအရာေပၚ အေျခခံ၍ ဘုရားသခင္က သင့္ကို ရႈျမင္ပုံတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည္။ အဓိကစကားလုံးအားျဖင့္၊ ယင္းက တမလြန္ဘဝရွိ သင္၏ ကံၾကမၼာႏွင့္ ကံတရားတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည္။ ဤတစ္ဘဝတာလုံး၌ သင္ျပဳေသာ အရာရာတိုင္းကို သင့္အား အဆင့္သတ္မွတ္ေသာ၊ မွတ္တမ္းျပဳစုေသာ၊ သင့္အား အကဲျဖတ္ေပးေသာ ဘုရားသခင္က စာရင္းခ်ဳပ္၏— သင့္ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံး သင့္အထဲ၌ ထုတ္ေဖာ္ျပသထားသည့္အရာေပၚ အေျခခံ၍ သင့္ကို အကဲျဖတ္ၿပီးေနာက္ ဘုရားသခင္သည္ ေနာက္ဆုံး၌ သင္၏အဆုံးသတ္ကို ဆုံးျဖတ္ေလသည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ အျခားသူမ်ားအား သမၼာတရား သို႔မဟုတ္ ဘုရာသခင္ကို မနာခံေစဘဲ၊ ၎တို႔ကိုသာ နာခံေစသည္ (အပိုင္း ၁)”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက၊ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ဘုရားအလိုေတာ္ကို အေစခံဖို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ ကြၽန္မ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ အယူအဆေတြကို နားေထာင္ေပးဖို႔ လိုမွန္း ျပသခဲ့တယ္။ အဲဒီဆို ကြၽန္မ ေသြဖည္ဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ရွိမွာမဟုတ္ဘူးေလ။ ဘုရားက အေယာက္တိုင္းကို မတူတဲ့ အစြမ္းအစေတြေပးၿပီး လူတိုင္းက သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ သိနားလည္မႈရွိတယ္။ လူတစ္ေယာက္က အကန႔္အသတ္ရွိတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံရွိၿပီး ရႈေထာင့္တစ္ခုကေနပဲ အေၾကာင္းကိစၥေတြကို ျမင္ႏိုင္တယ္။ ကြၽန္မတို႔ တာဝန္ကို ရလဒ္ေကာင္းေတြရဖို႔၊ အေယာက္တိုင္းရဲ႕ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္မႈလိုၿပီး၊ အားလုံးက သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းေစၿပီး အလင္းျပတာေတြကို မွ်ေဝဖို႔ လိုတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ အခ်င္းခ်င္းရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ကို ကြၽန္မတို႔ ေထမိႏိုင္တယ္ေလ။ အစ္မဟန္က ကြၽန္မ လြဲသြားခဲ့တဲ့အရာအတြက္ လုံးဝ ေဝဖိေစတဲ့ နည္းလမ္းေကာင္းတခ်ိဳ႕ကို အႀကံျပဳခဲ့တာပါ။ အဲဒါ ေကာင္းတဲ့အရာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဘာမဆိုထက္ အဆင့္အတန္းက ကြၽန္မအတြက္ ပိုအေရးႀကီးေနခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မ ႂကြား႐ုံႂကြားခ်င္ခဲ့ၿပီး တျခားသူေတြ ကြၽန္မကို အထင္ႀကီး၊ ေလးစား‌ေစခ်င္ခဲ့တယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က မတူတဲ့ အယူအဆ ေဖာ္ျပတာ၊ ကြၽန္မထက္သာတာ ျမင္ေတာ့၊ အေယာက္တိုင္း ကြၽန္မရဲ႕ ဩဇာအာဏာေအာက္ ဝပ္က်သြားတဲ့အထိ သူတို႔ကို ၾကဥ္ၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ပဲ ကြၽန္မ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒီလို အျပဳအမူမ်ိဳးကို ေဖာ္ျပျခင္းအားျဖင့္ ကြၽန္မက၊ “ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးတစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ ငါသည္သာ ငါ၏အရွင္သခင္ျဖစ္၏” ဆိုတာနဲ႔ “ဂူတစ္ဂူထဲ၌ ျခေသၤ့ႏွစ္ေကာင္မေအာင္း” ဆိုတဲ့ စာတန္ရဲ႕ အဆိပ္ေတြနဲ႔ အသက္ရွင္ေနခဲ့မွန္း ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မတို႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ စုေဝးပြဲ ရွိခဲ့တာ မရွိခဲ့တာ ဒါမွမဟုတ္ ညီအစ္ကို‌ ေမာင္ႏွမေတြက သူတို႔ရဲ႕ ျပႆနာေတြ ေျပလည္တာ မေျပလည္တာေတြကို ကြၽန္မ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို ထိခိုက္မႈတစ္ခုခု လုပ္မိမွာ မလုပ္မိမွာ၊ ဒါမွမဟုတ္ အစ္မဟန္က ေဘာင္ခတ္ခံရမွာ၊ နာက်င္မွာကိုေတာင္ ကြၽန္မ မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ ဒီဆိုးယုတ္တဲ့ အဆိပ္ေတြနဲ႔ ကြၽန္မ အသက္ရွင္ေနခဲ့တာ ဘယ္ေလာက္ ဆိုးယုတ္ၿပီး စက္ဆုပ္စရာျဖစ္မွန္း ျမင္ခဲ့ရတယ္။ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ကြၽန္မ အေစခံေနခဲ့ေပမယ့္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ဘုရားအေပၚ သူတို႔ရဲ႕ သိနားလည္မႈကို ပိုမနက္ရႈိင္းေစခဲ့ဘဲ၊ သူတို႔ကို ဘုရားေရွ႕ေမွာက္ ေခၚေဆာင္ဖို႔ ပ်က္ကြက္မိေနခဲ့တယ္။ အဲဒီအစား၊ သူတို႔အေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္တာ က်င့္သုံးဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ကို အခြင့္ေကာင္းယူခ်င္ခဲ့တယ္။ အဲဒါက ဘုရားရဲ႕ လူေတြကို သူ႔ဆီက ဆြဲလုဖို႔ ႀကိဳးစားေနခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားက ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကို သည္းခံမွာ မဟုတ္ဘူး။ အႏၲခရစ္ရဲ႕ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ကြၽန္မေနခဲ့ၿပီး ေနာင္တမရခဲ့ရင္၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားမိၿပီး ဖယ္ရွင္းခံရမွာ ကြၽန္မသိတယ္။ အစ္မဟန္ကို ကြၽန္မ ဆက္ဆံခဲ့ပုံကို ေနာက္ထပ္တစ္ခါ ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့၊ ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္ရွက္စရာေကာင္းေအာင္ ျပဳမူခဲ့မိမွန္း ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္သေဘာထားက ဘယ္ေလာက္ မလိုမုန္းထားျဖစ္မွန္း၊ ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္ လူ႔သဘာဝ ကင္းမဲ့မွန္း ျမင္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ႐ြံရွာစက္ဆုပ္မိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ျမန္ျမန္ေျဖရွင္းဖို႔ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို ရွာခ်င္ခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္႐ြတ္တဲ့ ဗီဒီယိုတစ္ခုကို ကြၽန္မ ၾကည့္ခဲ့ရၿပီး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားအတြက္ အေျခခံသေဘာတရား တစ္ခုရွိသည္။ သူသည္ လူတို႔ကို အကာအကြယ္ေပးသည္၊ သူတို႔ကို အေရးထားသည္၊ သူသည္ သူတို႔ကို ခ်စ္ၿပီး သူတို႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးကို လိုလားသည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ျပဳလုပ္ေသာ အရာခပ္သိမ္း၏ ေနာက္ကြယ္မွ အရင္းအျမစ္ႏွင့္ မူလရည္႐ြယ္ခ်က္ ျဖစ္ေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း စာတန္ကမူ သူ႔ကိုယ္သူ ဝါႂကြားတတ္ၿပီး လူတို႔အေပၚ အမႈအရာမ်ားကို အတင္းအက်ပ္ ျဖစ္ပ်က္ေစလ်က္ သူတို႔အား သူ႔ကို ကိုးကြယ္ေစသည္၊ လူတို႔က သူ၏ လွည့္ျဖားျခင္းႏွင့္ ယိုယြင္းပ်က္စီးေစျခင္းကို ခံရကာ ၎တို႔မွာ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ အသက္ရွိေသာ မာရ္နတ္မ်ား ျဖစ္လာၾကသည္။ စာတန္သည္ လူတို႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးကို မလိုလားေပ၊ သူတို႔ အသက္ရွင္သည္ျဖစ္ေစ၊ ေသသည္ျဖစ္ေစ ဂ႐ုမစိုက္၊ သူက သူ႔အတြက္၊ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးအျမတ္ႏွင့္ ေက်နပ္အားရျခင္းအတြက္သာ စဥ္းစားသည္၊ သူ၌ သည္းခံျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ နားလည္ေပးျခင္းတို႔ရွိရန္ မဆိုထားႏွင့္၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာလည္းမရွိ၊ သနားျခင္းက႐ုဏာလည္း မရွိေပ။ ဘုရားသခင္၌သာ ဤအရာမ်ား ရွိသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔အထဲ၌ မ်ားစြာေသာအမႈကို ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီ— ယင္းကို သူက အျခားတစ္ဦးဦးအား ထုတ္ေျပာဖူးသေလာ။ ထုတ္မေျပာဖူးေခ်။...ဘုရားသခင္သည္ ႏွိမ့္ခ်မႈရွိၿပီး ဖုံးကြယ္ထားလ်က္ စာတန္မွာမူ သူ႔ကိုယ္သူ ဝါႂကြားသည္။ ျခားနားခ်က္ ရွိသေလာ။ စာတန္ကို ႏွိမ့္ခ်မႈရွိသည္ဟု ေဖာ္ျပ၍ ရသေလာ။ (မရပါ။) သူ၏ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲေသာ သဘာဝႏွင့္ အႏွစ္သာရကို အကဲျဖတ္ရလွ်င္ သူသည္ အသုံးမက်ေသာ အမႈိက္စတစ္စပင္ ျဖစ္သည္။ စာတန္အေနျဖင့္ သူ႔ကိုယ္သူ မဝါႂကြားလွ်င္ အံ့မခန္းျဖစ္ေနေပမည္။ စာတန္ကို ‘ႏွိမ့္ခ်မႈရွိသည္’ ဟု အဘယ္သို႔လွ်င္ ေခၚႏိုင္မည္နည္း။ ‘ႏွိမ့္ခ်ျခင္း’ ဟူသည္ကို ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေျပာရသည္။ ဘုရားသခင္၏ မည္သူမည္ဝါျဖစ္ျခင္း၊ အျဖစ္အေနႏွင့္ စိတ္ေနသေဘာထားတို႔မွာ အလြန္ျမင့္ျမတ္ၿပီး ဂုဏ္သေရရွိသည္၊ သို႔ေသာ္ သူသည္ မည္သည့္အခါမွ် မႂကြားဝါေပ။ ဘုရားသခင္သည္ ႏွိမ့္ခ်မႈရွိၿပီး ဖုံးကြယ္ထားသည္၊ သူျပဳလုပ္ထားေသာ အရာကို လူတို႔အား ျမင္ေတြ႕ခြင့္မေပး၊ သို႔ေသာ္ သူသည္ ထိုသို႔မထင္မေပၚ အလုပ္လုပ္စဥ္တြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္မွာ ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ အာဟာရေပးျခင္းႏွင့္ လမ္းျပျခင္းကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ခံရ၏— ဤအရာအားလုံးကို ဘုရားသခင္က စီမံထားျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ဘုရားသခင္က ဤအရာမ်ားကို ဘယ္ေတာ့မွ် ထုတ္မေျပာ၊ ဘယ္ေတာ့မွ် မေဖာ္ျပသည္မွာ ဖုံးကြယ္ထားျခင္းႏွင့္ ႏွိမ့္ခ်ျခင္းေလေလာ။ ဘုရားသခင္၌ ႏွိမ့္ခ်မႈရွိရျခင္း အေၾကာင္းရင္း အတိအက်မွာ သူသည္ ဤအရာမ်ားကို ျပဳလုပ္ႏိုင္ေသာ္လည္း ယင္းတို႔ကို မည္သည့္အခါမွ် မေဖာ္ျပ၊ သို႔မဟုတ္ ထုတ္မေျပာ၊ ယင္းတို႔ကို လူတို႔ႏွင့္ မေဆြးေႏြးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အရာမ်ားကို ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္း မရွိဘဲလ်က္ ႏွိမ့္ခ်ျခင္းအေၾကာင္းေျပာဖို႔ သင့္မွာ အဘယ္အခြင့္ရွိသနည္း။ သင္သည္ ထိုအရာမ်ား တစ္ခုကိုမွ် မလုပ္ခဲ့ေသာ္လည္း ယင္းတို႔အတြက္ ခ်ီးက်ဴးမႈရရန္ မရမက ေတာင္းဆိုေနေပသည္— ဤသည္ကို အရွက္မဲ့ျခင္းဟု ေခၚ၏။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “သူတို႔သည္ ဆိုးယုတ္ၿပီး မသိမသာ အႏၲရာယ္ေပးတတ္ကာ လွည့္ျဖားတတ္ၾက၏ (အပိုင္း ၂)”) ဘုရားက ဘယ္ေလာက္ ႏွိမ့္ခ်င္ၿပီး ကြယ္ဝွက္တယ္ဆိုတာကို ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ စာပိုဒ္က ျပခဲ့တယ္။ သူက ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္တယ္၊ သူရဲ႕အလုပ္ကို သူ စဥ္ဆက္မျပတ္ လုပ္ေဆာင္ေနတယ္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို လမ္းျပေနၿပီး၊ ကြၽန္မတို႔ကို ရွင္သန္ဖို႔ လိုအပ္မွ်တိုင္း ေထာက္ပံ့ေပးေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုယ္သူ ဘုရားအေနနဲ႔ ေနရာမယူခဲ့သလို၊ သူ႔ကိုယ္သူ မႂကြားဘူး။ လူတိုင္းက သူ႔ကို အထင္ႀကီး၊ ေလးစားဖို႔ အထူးသျဖင့္ သူ မေတာင္းဆိုဘူး။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ အလုပ္လုပ္ရင္းနဲ႔ တိတ္တဆိတ္၊ ပိပိရိရိနဲ႔ပဲ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပတယ္။ ဘုရားရဲ႕ အႏွစ္သာရက အရမ္း ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္၊ အရမ္းေကာင္းမြန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မက သြားတဲ့ေနရာတိုင္းမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ႂကြားခ်င္ခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္တာဝန္ကို ကြၽန္မ ရတာနဲ႔၊ ထိပ္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထားၿပီး ေအာက္ဆင္းဖို႔ ျငင္းခဲ့တယ္။ တျခားသူေတြရဲ႕ အယူအဆေတြကို နားမေထာင္ခဲ့ဘူး၊ ဘယ္သူကိုမွ ကြၽန္မထက္ သာခြင့္မေပးခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ အရမ္းကို မာနေထာင္လႊားခဲ့တာပါ။ ကြၽန္မ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္၊ တပါးသူေတြကို သူတို႔ရဲ႕ ျပႆနာေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မကူညီခဲ့ဘူး၊ အဲဒီအစား သမၼာတရား လိုက္စားသူေတြကို ၾကဥ္ၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ေနခဲ့တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ၾကည္ညိဳတာကို ကြၽန္မ ေတာင္းဆိုခဲ့႐ုံမက၊ အက်ိဳးတရား တစ္ခုတစ္ေလ၊ ဒါမွမဟုတ္ ဘာအက်ိဳးအျမတ္ကိုမဆို သူတို႔ကို လုံးဝ ခံစားခြင့္ပိတ္ပင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ တကယ္ကို အရွက္မဲ့ခဲ့မွန္း ျမင္ခဲ့ရတယ္၊ ကြၽန္မက အသိစိတ္နဲ႔ ဆင္ျခင္တုံတရား ကင္းမဲ့ေနခဲ့သလို၊ စက္ဆုပ္စရာ အက်င့္စ႐ိုက္ ရွိေနခဲ့တာပါ။ ဒါကို သေဘာေပါက္ေတာ့၊ ဘုရားေရွ႕ကို ဆုေတာင္းျခင္းနဲ႔ အေျပးလာခဲ့တယ္- “အို ဘုရားသခင္။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ကြၽန္မတကယ္ျဖစ္ေနတာနဲ႔ ကြၽန္မ ရွိေနခဲ့တဲ့ လမ္းေၾကာင္းအမွားကို ျမင္ၿပီး၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိလာႏိုင္ဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ အႏၲိခရစ္ စိတ္သေဘာထားကို အခ်ိန္မီေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုျပင္ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ေနရာမွန္ကို ယူၿပီး တာဝန္ကို လုပ္သင့္တဲ့အတိုင္း လုပ္ဖို႔ ကိုယ္ေတာ့္ဆီ ကြၽန္မ ေနာင္တရခ်င္ပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားရဲ႕ ဒီလကၡဏာကို စြန႔္ပစ္ဖို႔ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ပိုမ်ားတဲ့ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းေတြက ကြၽန္မကို ကူညီဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္”လို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္ အစ္မဟန္ရဲ႕ နည္းလမ္းေတြကို လူတိုင္းတဲ့ မွ်ေဝဖို႔ အဖြဲ႕တိုင္းကို ကြၽန္မ သြားၿပီး ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ သူနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ရာမွာ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ ေဖာ္ျပခ်က္နဲ႔ အႏၲိခရစ္ စိတ္သေဘာထားကို ဖြင့္ခ်ၿပီး စိတ္ျဖာေလ့လာခဲ့တယ္။ ဒါကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္လိုက္တာက၊ ကြၽန္မကို အရမ္း တည္ၿငိမ္သြားေစၿပီး ေအးခ်မ္းသြားေစခဲ့တယ္။

မၾကာခင္မွာ၊ ကြၽန္မကို စမ္းသပ္ဖို႔ ဘုရားက ေနာက္ထပ္ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခု ျပင္ေပးခဲ့တယ္။ တစ္ေန႔ အေတာ္ေလး ေဖာ္ေ႐ြတဲ့ အစ္မ ယန္ အပါအဝင္၊ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ အနည္းငယ္နဲ႔ အစည္းအေဝးတစ္ခုမွာ ကြၽန္မ ရွိေနခဲ့တယ္။ စကတည္းက သူက အေတာ္ေလး တက္ႂကြပုံေပၚခဲ့ၿပီး၊ တျခားလူေတြရဲ႕ ေမးခြန္းေတြကို တက္တက္ႂကြႂကြ ေျဖေပးေနခဲ့တယ္။ တစ္ခ်ိန္လုံး သူက အဓိကလူ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ တစ္ႀကိမ္ ယုံၾကည္သူသစ္ေတြအတြက္ စုေဝးပြဲေတြကို ဘယ္လိုခြဲရမယ္ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အစ္မလ်ဴနဲ႔ ကြၽန္မ ေျပာဆိုေနတုန္းမွာ ကြၽန္မ စကားေျပာၿပီးတာနဲ႔ အစ္မယန္က မတူကြဲျပားတဲ့ အႀကံျပဳခ်က္တစ္ခု ေပးခဲ့တယ္။ သူမွန္တယ္လို႔ အဲဒီတုန္းက ကြၽန္မ ခံစားခဲရေပမယ့္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမအားလုံးက သူ႔ကို သေဘာတူေနၾကၿပီး လူတိုင္းက သူ႔ဆီ အၾကည့္ ေျပာင္းလိုက္ၾကတာ ျမင္ေတာ့၊ ကြၽန္မ မ်က္ႏွာမရေတာ့သလို ခံစားခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မက၊ “ဒီစုေဝးပြဲတစ္ခုလုံးမွာ သူက ေတာက္ေလွ်ာက္ အသက္ပါခဲ့တယ္၊ လူတိုင္းရဲ႕ ေမးခြန္းေတြကို တက္တက္ႂကြႂကြ ပါဝင္ေပးေနသလို၊ အေရးပါတဲ့ေနရာမွာ ရွိေနခဲ့တယ္။ ပံ့ပိုးတဲ့ အခန္းက႑ကို ငါလုပ္ေနတာပဲ။ ငါက ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေပမယ့္၊ အရံတစ္ေယာက္လို ျဖစ္မေနဘူးလား ေပါ့။” ဒီအေတြး ဝင္လာတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ကြၽန္မက အေရးပါတဲ့ေနရာယူဖို႔ တိုက္ခိုက္ရင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ ျပန္ယွဥ္ၿပိဳင္ေနမွန္း သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဘုရားေရွ႕ကို ကြၽန္မ ျမန္ျမန္သြားၿပီး သူ႔ဆီ တိတ္တဆိတ္ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္- “ဘုရားသခင္၊ ဒီေန႔ ဒီအေျခအေနကို ကိုယ္ေတာ္ ျပင္ေပးမွန္း ကြၽန္မ ျမင္ရပါတယ္။ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေဘးဖယ္ထားၿပီး အစ္မယန္နဲ႔ ေကာင္းေကာင္း အလုပ္လုပ္ခ်င္ပါတယ္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ မမွန္တဲ့ ဒီအေျခအေနကို ေျပာင္းလဲဖို႔ လမ္းျပေတာ္မူပါ”လို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာပဲ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္တစ္ခုကို ေတြးမိခဲ့တယ္- “မာနတစ္ခြဲသား လုပ္မေနဘဲ သင္၏ရာထူးကို ေဘးဖယ္ထားေလာ့။ ဤအရာမ်ားကို ဂ႐ုမစိုက္ႏွင့္၊ ယင္းတို႔ကို အေရးမပါသည့္ အရာအျဖစ္ သေဘာထားေလာ့၊ ၿပီးလွ်င္ ယင္းတို႔ကို ဂုဏ္အဆင့္အတန္း၏ အမွတ္အသားအျဖစ္ ေအာင္ဆုေအာင္ပန္းအျဖစ္ မရႈျမင္ေလႏွင့္။ သင္ႏွင့္ အျခားသူမ်ားသည္ တန္းတူျဖစ္သည္ဟု သင္၏စိတ္ႏွလုံးထဲ၌ ယုံၾကည္ေလာ့။ သင့္ကိုယ္သင္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ တန္းတူရည္တူ အေျခအေနတစ္ခုတြင္ ထားရန္ႏွင့္ အျခားသူမ်ားထံမွ ၎တို႔၏ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကို ေတာင္းခံဖို႔ ႏွိမ့္ခ်ႏိုင္ရန္ပင္ သင္ယူေလာ့။ အျခားသူမ်ား ေျပာစရာရွိသည့္အရာကို ေလးနက္စြာ၊ သတိႀကီးစြာႏွင့္ အေလးဂ႐ုစိုက္၍ နားေထာင္ႏိုင္ျခင္း ရွိေလာ့။ ဤနည္းအားျဖင့္ သင္သည္ သင္ႏွင့္ အျခားသူမ်ားအၾကား ၿငိမ္းခ်မ္းေသာ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ျခင္းကို ေပါက္ဖြားေစလိမ့္မည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ အျခားသူမ်ားအား သမၼာတရား သို႔မဟုတ္ ဘုရာသခင္ကို မနာခံေစဘဲ၊ ၎တို႔ကိုသာ နာခံေစသည္ (အပိုင္း ၁)”) ဒီက်မ္းပိုဒ္က ကြၽန္မကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ေပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းအ‌ေပၚ ဆက္ဗ်ာမ်ားေနလို႔ မျဖစ္ဘူး၊ တျခားသူေတြနဲ႔ နာမည္အတြက္ ၿပိဳင္ေနလို႔ မျဖစ္ဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေတြးမိတယ္။ အစ္မယန္က မွန္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ အႀကံကို ကြၽန္မ လက္ခံသင့္ပါတယ္။ အဲဒါက ဘုရားအိမ္ေတာ္ အလုပ္အတြက္ အေကာင္းဆုံး ျဖစ္မွာပါ။ သူ ၿပီးသြားတာနဲ႔၊ သေဘာတူတဲ့အေၾကာင္းကို ကြၽန္မ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး သူ႔ရဲ႕ အႀကံျပဳခ်က္အတိုင္း ဆက္လုပ္ဖို႔ တျခား ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ေျပာခဲ့တယ္။ သူ႔အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ မေက်နပ္ခ်က္ကိုလည္း လက္လႊတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီစုေဝးပြဲမွာ၊ သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အယူအဆေတြကို လူတိုင္းက ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဝမွ်ခဲ့ၾကၿပီး၊ တကယ့္ကို အက်ိဳးရွိတဲ့ အစည္းအေဝးတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါကို ျမင္ေတာ့ ကြၽန္မ အရမ္းေပ်ာ္သြားၿပီး ဘုရားရဲ႕ လမ္းျပမႈအတြက္ တကယ္ ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အဆင့္အတန္း ခ်ဳပ္ျခယ္မႈေတြနဲ႔ အထိန္းမခံရဘဲ တျခားသူေတြနဲ႔ ေကာင္းေကာင္း ပူးေပါင္းလုပ္တာက တကယ္ကို လြတ္လပ္မွန္း ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားခဲ့တယ္။

အဲဒီေနာက္ ကြၽန္မရဲ႕ အဆင့္အတန္းကို ေထာက္ပံ့ဖို႔ လူေတြကို ကြၽန္မ ဘယ္လို ဖယ္ၾကဥ္ၿပီး ဖိႏွိပ္ေနခဲ့တာ၊ ၿပီးေတာ့ အႏၲိခရစ္လမ္းေၾကာင္း ေလွ်ာက္ေနခဲ့တာကို ကြၽန္မ ျမင္သြားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြနဲ႔ အထိန္းခ်ဳပ္ခံရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ ဘယ္လို အသက္ရွင္ေနခဲ့ၿပီး မေကာင္းမႈ လုပ္ရင္းနဲ႔ ဘုရားကို အခ်ိန္မေ႐ြး ခုခံရင္း၊ လမ္းလြဲသြားႏိုင္ခဲ့တာကို ျမင္ခဲ့ရတယ္။ သမၼာတရားကို မလိုက္စားတာက အရမ္းကို အႏၲရာယ္မ်ားပါတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ အမွန္တရားေတြကို ထုတ္ေဖာ္ျပခ်က္ေၾကာင့္၊ မွားတဲ့လမ္းေၾကာင္းေပၚ ကြၽန္မ ရွိခဲ့မွန္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ခဲ့ရၿပီး နည္းနည္း ေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဘုရားက ကြၽန္မတို႔ေဘးမွာ ဘယ္လို တကယ္ ရွိေနတယ္ဆိုတာနဲ႔၊ သမၼာတရားကို စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့ ကြၽန္မတို႔ လိုက္စားၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ လုပ္သေ႐ြ႕၊ ဘုရားက ဦးေဆာင္ လမ္းျပသြားမယ္ဆိုတာကိုလည္း အစစ္အမွန္ ကြၽန္မ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။