႐ူဘီလင္ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံ

ကြၽန္မ ကေလးကတည္းက မိဘေတြက ကြၽန္မကို လူေတြနဲ႔ ေဖာ္ေ႐ြဖို႔ ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္တဲ့၊ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္တဲ့သူျဖစ္ဖို႔ သြန္သင္တယ္။ ကြၽန္မအနားကလူေတြက ျပႆနာေတြ၊ အားနည္းခ်က္ေတြရွိရင္ ကြၽန္မ သူတို႔ကို တဲ့တိုးမေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ဘဲ သူတို႔ရဲ႕ သိကၡာကို စဥ္းစားရတယ္။ ဒီသင္ၾကားမႈေၾကာင့္ ကြၽန္မက ဘယ္သူနဲ႔မွ သေဘာထားကြဲလြဲတာ၊ အျငင္းပြားတာ လုံးဝ မရွိခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မအနားကလူေတြက ကြၽန္မက လူေကာင္းျဖစ္တယ္လို႔ ထင္ၿပီး ကြၽန္မနဲ႔ ပတ္သက္ခ်င္ၾကတယ္။ လူေတြကို ဒီလိုဆက္ဆံတာေကာင္းတယ္လို႔ ကြၽန္မလည္း ထင္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ ယုံၾကည္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဒီဟာက ကြၽန္မ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ေနတဲ့ နည္းလမ္းျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ အထူးသျဖင့္ ကြၽန္မ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မက သူမ်ားေတြကို ခင္မင္သင့္တယ္၊ သူမ်ားေတြကို ခပ္ေပါ့ေပါ့နဲ႔ လုံးဝ အမွားေတြ မစြပ္စြဲသင့္ဘူးလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ ကြၽန္မတို႔ၾကားက ဆက္ဆံေရး ပ်က္စီးမွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔က ကြၽန္မနဲ႔အတူ အဆင္ေျပခ်င္ၾကတယ္။ ေဖာ္ေ႐ြတတ္ၿပီး ေကာင္းမြန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ကြၽန္မကို ခ်ီးမြမ္းၾကတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ အစ္မဂ်ိဳဟန္က သူ႔တာဝန္ကို တာဝန္ခံမႈလုံးဝမရွိဘဲ လုပ္တာကို ကြၽန္မ ေတြ႕ရတယ္။ ကြၽန္မက သူ႔ကို ခဏခဏ သတိေပးတယ္။ “အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အေျခအေနကို နားလည္သင့္တယ္။ အဖြဲ႕အလုပ္ေတြကို ေနာက္ကလိုက္လုပ္သင့္တယ္” ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သူက မလုပ္ေသးဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မ သူ႔ကို ထပ္သတိေပးၿပီး ဘာေၾကာင့္လဲလို႔ ေမးတယ္။ သူက သူအားတဲ့အခ်ိန္က တစ္နာရီပဲရွိတယ္လို႔ေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက အဲဒီအခ်ိန္ကို ေဖ့ဘြတ္ေပၚတက္ၿပီး ဗီဒီယိုေတြၾကည့္ဖို႔ အသုံးျပဳတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူက ဘာကိုမွ ေနာက္ဆက္တြဲလိုက္မလုပ္ဘူး။ ဒါကိုၾကားၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ စိတ္ဆိုးၿပီး ေတြးမိတယ္။ “အစ္မက ေတာ္ေတာ္ပ်င္းတာပဲ။ လုံးဝ တာဝန္ခံယူမႈမရွိဘူး။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက စုေဝးပြဲေတြ မတက္တဲ့အခါမွာ သူတို႔ကိုပံ့ပိုးဖို႔ မစဥ္းစားဘူး” ေပါ့။ သူ႔တာဝန္ကို ျဖစ္သလိုလုပ္ၿပီး တာဝန္မခံယူတဲ့အတြက္ သူ႔ကို ကြၽန္မ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ သူ႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရင္ သူက ကြၽန္မကို ေရွာင္ႏိုင္ၿပီး ကြၽန္မက ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာႏိုင္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ သဟဇာတျဖစ္ေနတဲ့ ဆက္ဆံေရးကို မဖ်က္ဆီးခ်င္ဘူးေလ။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမယ့္အစား အားေပးလိုက္တယ္။ ကြၽန္မက “ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အေျခအေနကို နားလည္ဖို႔ ႀကိဳးစားဖို႔အတြက္ ဒီအားတဲ့အခ်ိန္နာရီကို အသုံးျပဳလို႔ရတယ္။ ဒါဆို ကိုယ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ႏိုင္တာေပါ့” ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ သူက သုံးေလးရက္ေလာက္ ေကာင္းေကာင္းလုပ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အရင္ျပႆနာက အၿမဲတမ္း ျပန္ေပၚလာတယ္။ သူ႔တာဝန္ကို ျဖစ္သလိုလုပ္တဲ့ပုံစံေၾကာင့္ လူသစ္ေတြက စုေဝးပြဲေတြကို ပိုပိုၿပီးေတာ့ ပုံမွန္မတက္ၾကေတာ့ဘူး။ တခ်ိဳ႕လူသစ္ေတြက လာဖို႔ကို လုံးဝ အေရးမစိုက္ၾကေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္စိတ္ဆိုးတယ္။ ဒီအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ေတာ္ေတာ္ တာဝန္မသိတတ္တာပဲေပါ့။ ကြၽန္မ သူနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက ကြၽန္မကို ေရွာင္လိမ့္မယ္ဆိုတာကို ကြၽန္မ စဥ္းစားမိေတာ့ ကြၽန္မ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး။ ဒီလူသစ္ေတြကို ကြၽန္မပဲ ေရေလာင္းၿပီး ပံ့ပိုးခဲ့တယ္။ ဒီလူသစ္ေတြကို ကြၽန္မ စကားေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူတို႔က မေျဖရွင္းရေသးတဲ့ ျပႆနာေတြအမ်ားႀကီးရွိေနလို႔ စုေဝးပြဲေတြကို မလာၾကတာဆိုတာ ကြၽန္မ သိလိုက္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က စာေတြကို မျပန္ဘူးလို႔ ဂ်ိဳဟန္က ကြၽန္မကို အရင္က ေျပာဖူးတယ္။ ဂ်ိဳဟန္က သူ႔တာဝန္အေပၚ ထားတဲ့သေဘာထားကို ကြၽန္မ ျမင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူ႔ကို တကယ္ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခ်င္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ တာဝန္မခံယူမႈရဲ႕ ဆိုး႐ြားတဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြကို ကြၽန္မ သူ႔ကို သိေစခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ေဖာ္ေ႐ြတတ္ၿပီး ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းလည္းျဖစ္ခ်င္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မ စိတ္ေျပာင္းလိုက္ၿပီး သူ႔ကို အားေပးတဲ့စကားေတြေျပာလိက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူက လုံးဝ မေျပာင္းလဲဘူး။ စုေဝးပြဲတစ္ခုမွာ ဂ်ိဳဟန္က ေစာဒကတက္တယ္။ “ကြၽန္မက အဖြဲ႕ထဲမွာေရာက္ေနတာ ၾကာၿပီ။ ဘာလို႔ ျမင့္တဲ့ရာထူးတစ္ခုကို မတိုးတာလဲ” တဲ့။ ဂ်ိဳဟန္ေျပာတာကို ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ ေတြးတယ္။ “အစ္မက အရမ္းပ်င္းတယ္။ တာဝန္ကို ျဖစ္သလိုလုပ္တယ္။ တာဝန္ခံယူမႈမရွိဘူး။ ဘယ္လိုလုပ္ ရာထူးတိုးဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ” ေပါ့။ ကြၽန္မက သူ႔ကို စိတ္ဆိုးေပမဲ့ သူ႔ကို ႏွစ္သိမ့္ၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္။ “ကြၽန္မတို႔ ထမ္းေဆာင္တဲ့ ဘယ္တာဝန္မဆိုမွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပါတဲ့ အစီအစဥ္ေတြေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔က ထမ္းေဆာင္ၾကတာ။ ကြၽန္မတို႔တာဝန္ေတြက မတူေပမဲ့ ကြၽန္မတို႔အားလုံးက လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းေနၿပီး ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္ကို ႀကဳံေတြ႕ေနၾကတာပါ” ေပါ့။ ဒါဆိုရင္ ကြၽန္မက သူ႔ကိုနားလည္ၿပီး ဂ႐ုစိုက္တယ္၊ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ပဲလို႔ သူခံစားရမွာပဲဆိုၿပီး ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူမ်ားေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ျမင္ေပမဲ့ သူတို႔ကို ဘယ္ေတာ့မွ ေဖာ္ထုတ္တာ၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာမလုပ္ဘူး။ အဲဒီအစား ကြၽန္မက သူတို႔ကို ႏွစ္သိမ့္အားေပးဖို႔ ေကာင္းတာေတြပဲ ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါဆိုရင္ လူတိုင္းရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ကြၽန္မက ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္တယ္ဆိုတဲ့ ပုံရိပ္ေကာင္းကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္တယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။

ေနာက္တစ္ခါက်ေတာ့ ဧဝံေဂလိသင္းေထာက္ အတ္နာနဲ႔ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ အန္နီက ဆက္ဆံေရးအဆင္မေျပဘူး။ အတ္နာက ကြၽန္မကို စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ေျပာတယ္။ “အန္နီက အရမ္းပ်င္းလြန္းတယ္။ သူ႔အဖြဲ႕ထဲက လူေတြရဲ႕ အေျခအေနနဲ႔ အခက္အခဲေတြအေၾကာင္းကို ကြၽန္မ ေမးေတာ့ သူ စာျပန္တာ အရမ္းေနာက္က်တယ္။ သူတို႔အေျခအေနကို ကြၽန္မက အမီလိုက္မၾကည့္ႏိုင္ရင္ သူ႔တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ဘူး” တဲ့။ အတ္နာက အေတာ္ေလး မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထားရွိတာကို ကြၽန္မ သိတယ္။ သူ႔ေလသံက အမိန္႔ေပးတဲ့၊ ေတာင္းဆိုတဲ့ ေလသံျဖစ္တတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူမ်ားေတြအတြက္ လက္ခံဖို႔ ခက္တာေပါ့။ အန္နီက သူ႔မာနကို အေရးစိုက္တယ္။ သူက အတ္နာရဲ႕ ေလသံကိုၾကားၿပီး လက္မခံႏိုင္လို႔ စာမျပန္တာျဖစ္ဖို႔မ်ားတယ္။ ကြၽန္မက ဒါကို အတ္နာကို ေထာက္ျပခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကို စိတ္ထိခိုက္တာ၊ ကြၽန္မ သူ႔ကိုနားမလည္ဘူးလို႔ သူခံစားရတာကို မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မ သူ႔ကို ခင္မင္တဲ့ပုံစံနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။ “အန္နီက အလုပ္ရႈပ္ေနၿပီး အစ္မရဲ႕ စာကိုျမင္တာျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္” ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မ အန္နီဆီ သြားလိုက္တယ္။ အန္နီက မေပ်ာ္မ႐ႊင္နဲ႔ေျပာတယ္။ “အတ္နာက မာနႀကီးလြန္းတယ္။ သူက ကြၽန္မတာဝန္ထမ္းေဆာင္တဲ့ပုံစံနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေတာင္းဆိုမႈေတြလုပ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔စာေတြကို မျပန္ခ်င္ဘူး” တဲ့။ သူက သူမ်ားေတြဆီက အႀကံကို မယူဘူးဆိုတာ ကြၽန္မ ျမင္ၿပီး ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူ႔ကို သတိေပးခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက ဒါကို လက္မခံမွာ၊ ကြၽန္မတို႔ၾကားက သဟဇာတျဖစ္မႈကို ဖ်က္ဆီးမွာကို ကြၽန္မ စိုးရိမ္မိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မက “အစ္မက အတ္နာကို အထင္လြဲေနတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ သူက အစ္မတာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ေစခ်င္တာသက္သက္ပါ” ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ ကြၽန္မက သူတို႔ကို ႏွစ္သိမ့္တဲ့၊ တြန္းအားေပးတဲ့ စကားေတြပဲ ေျပာတယ္။ သူတို႔ျပႆနာေတြကို ေထာက္မျပခဲ့ဘူး။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နားမလည္ၾကဘူး။ အတ္နာက အန္နီရဲ႕အလုပ္ကို ေနာက္ကလိုက္မလုပ္ႏိုင္ေသးဘူး။ အန္နီက သူ မတရားခံရတယ္၊ ဒီတာဝန္ကို သူမထမ္းေဆာင္ႏိုင္ဘူးလို႔ ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ကိုယ့္တာဝန္ေတြကို မျဖည့္ဆည္းေနဘူးဆိုတာ ကြၽန္မသိတယ္။ ဒါဟာ သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ျပႆနာေတြကို သတိမထားမိဘူးဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ ဒီရလဒ္ေတြကို ကြၽန္မ ျဖစ္ေစခဲ့တာပါ။ ကြၽန္မ ဘုရားကို ဆုေတာင္းတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိဖို႔အတြက္ ကြၽန္မကိုဉာဏ္အလင္းဖြင့္ေပးဖို႔ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။

ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာ ကြၽန္မ ဖတ္ရတယ္။ “သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းသည္ အႏွစ္မရွိေသာ စကားလုံးမ်ားကို ေျပာဆိုျခင္းႏွင့္ သတ္မွတ္ထားေသာ စကားစုမ်ားကို အာဂုံေဆာင္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ ဘဝတြင္ မည္သည့္အရာကို ေတြ႕ႀကဳံရပါေစ လူသား၏ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္မႈဆိုင္ရာ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ား၊ ျဖစ္ရပ္မ်ားအေပၚ အျမင္မ်ား၊ သို႔မဟုတ္ မိမိတို႔၏ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ျခင္းကိစၥ ပါဝင္ေနသေ႐ြ႕၊ ၎တို႔သည္ ေ႐ြးခ်ယ္မႈတစ္ခု ျပဳလုပ္ျခင္းကို ရင္ဆိုင္ရၿပီး သမၼာတရားကို ၎တို႔ လိုက္စားသင့္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားထဲ၌ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းႏွင့္ စည္းမ်ဥ္းတို႔ကို ရွာေဖြသင့္သည္၊ ထို႔ေနာက္တြင္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းကို ၎တို႔ ရွာေဖြသင့္သည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္ လူမ်ားသည္ သမၼာတရားကို လိုက္စားသူမ်ားျဖစ္သည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ သမၼာတရားကို လိုက္စားႏိုင္ျခင္းသည္ မည္မွ်ႀကီးမားေသာ အခက္အခဲျဖင့္ ႀကဳံရပါေစ ေပတ႐ု၏ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္ သမၼာတရား လိုက္စားသည့္ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပမာအေနျဖင့္ အျခားသူမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံသည့္အခါ မည္သည့္စည္းမ်ဥ္းကို လိုက္နာသင့္သနည္း။ သင္၏ နဂိုမူလအျမင္က မည္သူ႔ကိုမွ် စိတ္မေက်မနပ္ျဖစ္ေအာင္ မလုပ္သင့္ဘဲ၊ ေနာင္အခ်ိန္၌ လူတိုင္း ပလဲနံပသင့္ေစရန္အတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ထိန္းသိမ္းထားၿပီး တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို အရွက္ရေစရန္ ျပဳလုပ္ျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္သင့္သည္ဟူ၍ျဖစ္သည္။ ဤအျမင္၏ ကန္႔သတ္မႈကို ခံရၿပီး သင္သည္ လူတစ္ေယာက္က မေကာင္းသည့္အရာ လုပ္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အမွားလုပ္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ဆန္႔က်င္သည့္ လုပ္ရပ္တစ္ခုကို က်ဴးလြန္သည္ကိုလည္းေကာင္း ျမင္ေတြ႕ေသာအခါ ထိုလူကို ထုတ္ေျပာမည့္အစား ယင္းကို သင္ သည္းညည္းခံမည္ ျဖစ္သည္။ သင့္အျမင္၏ ကန္႔သတ္ျခင္းကို ခံရၿပီး တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို စိတ္မေက်မနပ္ျဖစ္ေအာင္ ျပဳလုပ္ရမည္ကို သင္မႀကိဳက္ဘဲ ျဖစ္လာသည္။ သင္သည္ မည္သူႏွင့္ပူးေပါင္းသည္ျဖစ္ေစ ဂုဏ္သိကၡာ၊ ခံစားခ်က္မ်ား သို႔မဟုတ္ ႏွစ္မ်ားစြာ အျပန္အလွန္ဆက္ဆံၿပီးေနာက္ ႀကီးထြားလာေသာ ခံစားခ်က္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အေတြးမ်ား၏ ဟန္႔တားျခင္းကို ခံရကာ သင္သည္ ထိုသူ ေပ်ာ္႐ႊင္ေစဖို႔အတြက္ အစဥ္သျဖင့္ ေကာင္းေသာအရာမ်ားကိုသာ ေျပာဆိုလိမ့္မည္။ ေက်နပ္ဖြယ္မရွိဟု သင္သေဘာရသည့္အရာမ်ား ရွိေသာအခါတြင္ သင္သည္ သည္းခံျခင္းလည္း ရွိသည္။ တစ္ကိုယ္တည္း ေဒါသအနည္းငယ္ ဖြင့္ထုတ္ကာ၊ ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ေသာစကား ေျပာ႐ုံမွ်သာ ရွိေသာ္လည္း၊ ၎တို႔ကို ကိုယ္တိုင္ေတြ႕ဆုံသည့္အခါ၊ ၎တို႔ စိတ္ရႈပ္ေစမည့္စကား တစ္ခြန္းမွ် မေျပာဘဲ၊ ၎တို႔ႏွင့္ ဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းထားဆဲျဖစ္သည္။ ဤသို႔ေသာ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ပုံကို သင္မည္သို႔ထင္ျမင္သနည္း။ ဤသည္မွာ လူ႔အႀကိဳက္လိုက္သူတစ္ေယာက္ႏွင့္ မသက္ဆိုင္သေလာ။ ဤသည္မွာ အေတာ္အတန္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်၍မရသည္ မဟုတ္ေလာ။ ယင္းသည္ အျပဳအမူဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤသို႔ေသာပုံစံျဖင့္ ျပဳမူျခင္းသည္ မနိမ့္က်သေလာ။ ဤသို႔ျပဳမူေသာသူတို႔သည္ လူေကာင္းမ်ားမဟုတ္သကဲ့သို႔ ျမင့္ျမတ္ျခင္းလည္း မရွိၾကေပ။ သင္မည္မွ် ဒုကၡခံစားရၿပီးပါေစ၊ သင္အဖိုးအခေပးဆပ္ၿပီးျဖစ္ပါေစ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ားမပါဝင္ဘဲ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္လွ်င္ သင္သည္ က်ရႈံးခဲ့ၿပီျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ေရွ႕တြင္ လက္ခံမႈကို ရရွိမည္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ အမွတ္ရျခင္းကို ခံရမည္မဟုတ္သကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္ကို ေက်နပ္ေစမည္လည္းမဟုတ္ေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏၊ အတြဲ (၂)၊ မိမိ၏တာဝန္ကို ေကာင္းစြာထမ္းေဆာင္ဖို႔ရာ အၾကင္သူသည္ အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရားတို႔ အနည္းဆုံး ပိုင္ဆိုင္ရမည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ျခင္းက ဘာပဲျဖစ္ေနေန သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းအတိုင္း ေဆာင္႐ြက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး လူေတြကို စိတ္ဆိုးေအာင္လုပ္မိမွာကို မေၾကာက္ျခင္းပဲ။ ဒါေပမဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ကြၽန္မ အဆင္ေျပတဲ့အခါမွာ ကြၽန္မက ကြၽန္မပုံရိပ္နဲ႔ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ထိန္းသိမ္းဖို႔၊ သူမ်ားေတြနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖို႔ကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္တယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ ခ်ီးက်ဴးတာခံရဖို႔ ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္ၿပီး ကိုယ္ခ်င္းစာတဲ့သူျဖစ္ဖို႔ လိုက္စားတယ္။ ဒါေပမဲ့ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့တယ္။ ဂ်ိဳဟန္က တာဝန္ခံယူမႈမရွိဘဲ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတာ၊ ပ်င္းရိၿပီး ဉာဏ္မ်ားေနတာကို ျမင္ေတာ့ တာဝန္မသိတတ္တဲ့အတြက္ သူ႔ကို ကြၽန္မ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူနဲ႔ ဆက္ဆံေရးေကာင္းေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖို႔၊ ကြၽန္မက ေကာင္းမြန္ၿပီး ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္လို႔ သူခံစားရေအာင္လုပ္ဖို႔အတြက္ သူ႔ျပႆနာကို ကြၽန္မ မေဖာ္ထုတ္ခဲ့ဘူး။ ရလဒ္အေနနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ တာဝန္မသိတတ္မႈေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕လူသစ္ေတြက သူတို႔ျပႆနာေတြ မေျပလည္ႏိုင္ဘူး။ ဒီေတာ့ သူတို႔က စုေဝးပြဲေတြကို မလာၾကဘူး။ အတ္နာနဲ႔ အန္နီကိုက်ေတာ့ သူတို႔က လိုက္ဖက္ညီညီနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီးမလုပ္ကိုင္ႏိုင္တာ၊ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔မသိျမင္တာကို ကြၽန္မ ေတြ႕တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပၿပီး သူတို႔ကိုယ္သူတို႔သိေအာင္ ကူညီရမယ့္အစား ကြၽန္မက မေရမရာနဲ႔ တုံ႔ျပန္ခဲ့တယ္။ သူတို႔ၾကားမွာ ႏွစ္သိမ့္တဲ့၊ တိုက္တြန္းတဲ့စကားေတြေျပာၿပီး သူတို႔ရဲ႕ သေဘာထားကြဲလြဲမႈကို ေလ်ာ့သြားေစဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ရလဒ္အေနနဲ႔ အတ္နာက ေနာက္ဆက္တြဲလိုက္မလုပ္ႏိုင္ေသးဘူး။ အန္နီက သူ႔တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းမလုပ္ဘဲ တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ကို သူ႔ေနရာကို ယူေစခ်င္တယ္။ ေဖာ္ေ႐ြတတ္ၿပီး ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းပုံရိပ္ကို ထိန္းသိမ္းဖို႔အတြက္ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ကြၽန္မ လုံးဝ မကာကြယ္ခဲ့ဘူးဆိုတာကို ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ လူေတြနဲ႔ ဆက္ဆံေရးကို ထိန္းသိမ္းဖို႔အတြက္ ကြၽန္မက အလုပ္ကိုပဲ ထိခိုက္ေစဖို႔ ပိုႏွစ္သက္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက အရမ္းတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းပါတယ္။ ကြၽန္မက လူ႔အႀကိဳက္လိုက္သူ၊ လွည့္စားတတ္သူ တစ္ေယာက္ပါ။ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ျပဳမူေဆာင္႐ြက္တဲ့ပုံစံက ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားအေပၚမွာ လုံးဝ အေျခခံထားတယ္။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး။ သူမ်ားေတြကို ခ်ီးမြမ္းတာကို ကြၽန္မ ခံရရင္ေတာင္ ဘုရားခ်ီးမြမ္းတာကို လုံးဝ ခံရမွာမဟုတ္ဘူး။ ၿပီးေတာ့လည္း ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ကြၽန္မ မေဖာ္ထုတ္ခဲ့ဘူး။ ေထာက္မျပခဲ့ဘူး။ အဲဒါေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယမဖြဲ႕ဘူး။ ဒီေတာ့ သူတို႔က သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို သတိမထားမိဘူး။ တာဝန္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းမထမ္းေဆာင္ၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဧဝံေဂလိအလုပ္ကို ထိခိုက္ခဲ့တယ္။ ဒါကို သေဘာေပါက္တဲ့အခါက်မွပဲ ကြၽန္မက လုံးဝ လူေကာင္းတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ျမင္တယ္။ အသက္ဝင္ေရာက္မႈ ႀကီးထြားဖို႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို မကူညီေနတာေၾကာင့္ေပါ့။ အဲဒီအစား ကြၽန္မက လူတိုင္းကို ကြၽန္မကို ခုခံေပးေအာင္၊ ခ်ီးမြမ္းေအာင္၊ အထင္ႀကီးေလးစားေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါကို ဘုရားသခင္က စက္ဆုပ္႐ြံရွာပါတယ္။ ဒါကို ကြၽန္မ သတိထားမိေတာ့ အရမ္း ဝမ္းနည္းတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဘုရားကို ဆုေတာင္းတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းရာမွာ ကြၽန္မကို လမ္းျပဖို႔ ဆုေတာင္းတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မ အေျခအေနကို သိၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အစ္မတစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ပို႔လိုက္တယ္။ “ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္ၿပီး ေဖာ္ေ႐ြျခင္းကဲ့သို႔ေသာ ‘ေကာင္းေသာ’ အျပဳအမူ၏ ေနာက္ကြယ္ရွိ အႏွစ္သာရကို စကားတစ္ခြန္းျဖင့္ ေဖာ္ျပႏိုင္သည္။ အေယာင္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသို႔ေသာ ‘ေကာင္းေသာ’ အျပဳအမူသည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ ေပါက္ဖြားလာျခင္းမဟုတ္သကဲ့သို႔ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ စည္းမ်ဥ္းႏွင့္အညီ ေဆာင္႐ြက္ျခင္း၏ ရလဒ္တစ္ခုလည္းမဟုတ္ေပ။ မည္သည့္အရာက ယင္းကို ျဖစ္ေပၚေစသနည္း။ ယင္းသည္ လူတို႔၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား၊ အႀကံအစည္မ်ားမွလာသည္။ ၎တို႔၏ ဟန္ေဆာင္ျခင္း၊ အေယာင္ေဆာင္ျခင္း၊ လွည့္စားျခင္းမွ လာသည္။ ဤ ‘ေကာင္းေသာ’ အျပဳအမူမ်ားကို လူတို႔က ဖက္တြယ္ထားေသာအခါတြင္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ ၎တို႔အလိုရွိေသာအရာမ်ားကို ရရွိရန္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔မဟုတ္လွ်င္ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အခါမွ် ဤနည္းလမ္းျဖင့္ မိမိတို႔ကိုယ္ကို ထိခိုက္ေစၿပီး ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ဆႏၵမ်ားကို ဆန္႔က်င္ကာ အသက္ရွင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ဆႏၵမ်ားကို ဆန္႔က်င္ကာ အသက္ရွင္ျခင္းဆိုသည္မွာ မည္သည့္အရာကို ဆိုလိုသနည္း။ ယင္းသည္ ၎တို႔၏ စစ္မွန္ေသာ သဘာဝက လူတို႔ ထင္ျမင္သကဲ့သို႔ ေကာင္းမြန္စြာ ျပဳမူေဆာင္႐ြက္ျခင္း၊ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ျခင္း၊ သိမ္ေမြ႕ျခင္း၊ ၾကင္နာျခင္း၊ ကိုယ့္က်င့္တရားေကာင္းျခင္းတို႔ မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔သည္ အသိစိတ္၊ ဆင္ျခင္တုံတရားျဖင့္ အသက္မရွင္ေပ။ ထိုအစား ရည္႐ြယ္ခ်က္၊ သို႔မဟုတ္ ေတာင္းဆိုမႈတစ္ခုခုကိုရရွိရန္ အသက္ရွင္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ စစ္မွန္ေသာ သဘာဝသည္ ေပါ့တန္ၿပီး မသိနားမလည္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ ခ်ေပးေသာ တရားေတာ္မ်ားႏွင့္ ပညတ္ေတာ္မ်ားမရွိဘဲ အျပစ္တရားသည္ အဘယ္အရာျဖစ္သည္ကို လူတို႔ လုံးဝ သိမည္မဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က ျဖစ္ေလ့ရွိခဲ့သည့္အရာမဟုတ္ေလာ။ ဘုရားသခင္က တရားေတာ္မ်ား၊ ပညတ္ေတာ္မ်ားကို ထုတ္ျပန္ခဲ့ေသာအခါမွသာ လူတို႔တြင္ အျပစ္တရားႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ အယူအဆအခ်ိဳ႕ရွိၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔သည္ အမွန္ႏွင့္အမွား၊ သို႔မဟုတ္ အျပဳသေဘာႏွင့္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေသာအရာမ်ားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အယူအဆမရွိၾကေသးေပ။ ဤသို႔ျဖစ္လ်က္ ၎တို႔သည္ ေျပာဆိုျပဳမူျခင္းအတြက္ မွန္ကန္ေသာ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို မည္သို႔ သတိျပဳမိႏိုင္မည္နည္း။ ၎တို႔သည္ မည္သည့္ျပဳမူပုံနည္းလမ္းမ်ား၊ မည္သည့္ေကာင္းေသာအျပဳအမူမ်ားကို သာမန္လူ႔သဘာဝတြင္ ေတြ႕ရွိသင့္သည္ကို သိႏိုင္သေလာ။ မည္သည့္အရာက အမွန္တကယ္ ေကာင္းမြန္ေသာ အျပဳအမူကို ျဖစ္ေပၚေစသည္၊ လူသားပုံသဏၭာန္တစ္ခုႏွင့္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ရန္အတြက္ မည္သည့္လမ္းခရီးကို လိုက္ေလွ်ာက္သင့္သည္တို႔ကို ၎တို႔ သိႏိုင္သေလာ။ မသိႏိုင္ေပ။ လူတို႔၏ ဆိုးယုတ္ေသာ သဘာဝေၾကာင့္၊ ၎တို႔၏ ဗီဇေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္စြာ အသက္ရွင္ရန္၊ ဂုဏ္သိကၡာျဖင့္ အသက္ရွင္ရန္ ဟန္ေဆာင္ၿပီး အေယာင္ေဆာင္ျခင္းသာ ျပဳလုပ္ႏိုင္သည္။ ဤအတြက္ေၾကာင့္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ၿပီး အသိတရားရွိျခင္း၊ ရည္မြန္ျခင္း၊ ယဥ္ေက်းျခင္း၊ လူႀကီးကို ေလးစားၿပီး လူငယ္ကို ဂ႐ုစိုက္ျခင္း၊ ေဖာ္ေ႐ြၿပီး ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္ျခင္းတို႔ကဲ့သို႔ေသာ လွည့္စားမႈမ်ားျဖစ္ေပၚလာၾကသည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ ဤလွည့္စားမႈလွည့္ကြက္မ်ားႏွင့္ နည္းလမ္းမ်ားထြက္ေပၚလာသည္။ ဤသို႔ ထြက္ေပၚလာသည္ႏွင့္ လူတို႔သည္ ဤလွည့္စားမႈတစ္ခု၊ ႏွစ္ခုကို ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီး ဖက္တြယ္ထားၾကသည္။ လူအခ်ိဳ႕က ေဖာ္ေ႐ြၿပီး ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္ျခင္းကို ေ႐ြးခ်ယ္ၾကသည္။ လူအခ်ိဳ႕က ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ၿပီး အသိတရားရွိျခင္း၊ ရည္မြန္ျခင္းကို ေ႐ြးခ်ယ္ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕က ယဥ္ေက်းျခင္း၊ လူႀကီးကို ေလးစားၿပီး လူငယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းကို ေ႐ြးခ်ယ္သည္။ အခ်ိဳ႕က ဤအရာမ်ားအားလုံးကို ေ႐ြးခ်ယ္သည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ ငါသည္ ဤသို႔ေသာ ‘ေကာင္းေသာ’ အျပဳအမူမ်ားရွိသည့္လူမ်ားကို ေဝါဟာရတစ္ခုျဖင့္ အဓိပၸာယ္သတ္မွတ္သည္။ ထိုေဝါဟာရသည္ အဘယ္နည္း။ ‘ေခ်ာေမြ႕ေသာ ေက်ာက္ခဲမ်ား’ ျဖစ္သည္။ ေခ်ာေမြ႕ေသာ ေက်ာက္ခဲမ်ားသည္ အဘယ္နည္း။ ျမစ္ကမ္းပါးတြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေရမ်ားျဖတ္သန္းစီးဆင္းျခင္းအားျဖင့္ ခြၽန္ေသာ အစြန္းထြက္မ်ားတိုက္စားၿပီး ေျပာင္ေနေသာ ေခ်ာေမြ႕ေသာ ေက်ာက္ခဲမ်ားျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ တက္နင္းလွ်င္ မနာက်င္ႏိုင္ေသာ္လည္း ဂ႐ုမစိုက္လွ်င္ လူတို႔သည္ ထိုအရာမ်ားအေပၚတြင္ ေခ်ာ္လဲႏိုင္သည္။ ပုံသဏၭာန္ႏွင့္၊ အသြင္အျပင္တို႔တြင္ ဤေက်ာက္ခဲမ်ားသည္ အလြန္လွပသည္။ သို႔ေသာ္ အိမ္သို႔ယူသြားၿပီးသည္ႏွင့္ ၎တို႔သည္ အလြန္ပင္ အသုံးမဝင္ေတာ့ေပ။ သင္သည္ ၎တို႔ကို လႊင့္မပစ္ရက္ေပ။ သို႔ေသာ္ သိမ္းဆည္းထားရန္လည္း အဓိပၸာယ္မရွိေပ။ ဤသည္မွာ ‘ေခ်ာေမြ႕ေသာ ေက်ာက္ခဲ’ ျဖစ္သည္။ ငါ့အတြက္ ဤေကာင္းေသာအျပဳအမူမ်ားဟု သိရေသာအရာမ်ားရွိေသာ လူတို႔သည္ အေပၚယံျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ အျပင္ပန္းတြင္ ေကာင္းသည့္ဟန္ေဆာင္သည္။ သို႔ေသာ္ သမၼာတရားကို လုံးဝ လက္မခံေပ။ ၎တို႔သည္ ၾကားေကာင္းေသာအရာမ်ားကိုေျပာၾကသည္။ သို႔ေသာ္ စစ္မွန္သည့္ မည္သည့္အရာကိုမွ် မလုပ္ေဆာင္ေပ။ ၎တို႔သည္ အျခားမဟုတ္ဘဲ ေခ်ာေမြ႕ေသာေက်ာက္ခဲမ်ားျဖစ္ၾကသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏၊ အတြဲ (၂)၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းဆိုသည္မွာ (၃)) အရင္တုန္းက ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္ၿပီး ေဖာ္ေ႐ြတတ္တဲ့သူေတြက လူေကာင္းေတြပဲလို႔ ကြၽန္မ အၿမဲတမ္းခံစားမိတယ္။ ဒီလိုေကာင္းမႈေတြေနာက္ကြယ္မွာ ဆိုးယုတ္တဲ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြ၊ တစ္ကိုယ္ေရပန္းတိုင္ေတြနဲ႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြတည္ရွိေနတာကို လုံးဝ မေတြးမိဘူး။ ကြၽန္မ ကေလးကတည္းက ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္ၿပီး ေဖာ္ေ႐ြတတ္တဲ့သူျဖစ္ဖို႔ အားထုတ္ခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအားလုံးက ကြၽန္မကို ေထာက္ထားတတ္ၿပီး ေဖာ္ေ႐ြတတ္လို႔ဆိုၿပီး ခ်ီးမြမ္းၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းထဲမွာေတာ့ ကြၽန္မလုပ္သမွ်က သူမ်ားေတြ ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးေလးစားၿပီး ခ်ီးမြမ္းေအာင္ပဲ။ ကြၽန္မက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို မျမင္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ၿပီး လွည့္စားဖို႔အတြက္ ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္ၿပီး ေဖာ္ေ႐ြတတ္တဲ့ အသြင္အျပင္ကို အသုံးျပဳခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္က ဒီလို ေကာင္းတဲ့အျပဳအမူမ်ိဳးရွိတဲ့လူေတြကို “ေခ်ာေမြ႕တဲ့ ေက်ာက္တုံး” ေတြအျဖစ္ အမ်ိဳးအစားသတ္မွတ္တယ္။ ဒီေက်ာက္တုံးေတြက အျပင္ပန္းမွာ ၾကည့္ေကာင္းတယ္။ တက္နင္းရင္ မနာဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာက္တုံးေတြေပၚမွာ ေခ်ာ္ၿပီးလဲဖို႔ အရမ္းလြယ္တယ္။ သူတို႔က ၾကည့္လို႔ေကာင္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႕အသုံးျပဳစရာမရွိဘူး။ ကြၽန္မက အဲဒီလိုလူပဲဆိုတာ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္ၿပီး ေဖာ္ေ႐ြတတ္တဲ့ ပုံစံရွိေပမဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအတြက္ လက္ေတြ႕အကူအညီမေပးတဲ့သူေပါ့။ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးက လွည့္စားမႈ၊ ေကာက္က်စ္မႈေတြနဲ႔ ျပည့္ေနပါတယ္။ ကြၽန္မက လူတိုင္းအေပၚ ၾကင္နာၿပီး ဘယ္သူ႔ကိုမွ စိတ္ဆိုးေအာင္မလုပ္ဘူး။ ကြၽန္မက “ေခ်ာေမြ႕တဲ့ ေက်ာက္တုံး” တစ္တုံးပါပဲ။ အလယ္အလတ္လမ္းလိုက္တဲ့ လူ႔အႀကိဳက္လိုက္သူ၊ ဉာဏ္မ်ားတဲ့ ေၾကာင္သူေတာ္တစ္ေယာက္ပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ဖြင့္ျပသလိုပါပဲ။ “အလယ္အလတ္ လမ္းစဥ္လိုက္သူတို႔ အားလုံးသည္ အႏၲရာယ္ အျပဳဆုံးသူတို႔ျဖစ္သည္။ ထိုသူတို႔သည္ မည္သူ႔ကိုမွ် မေစာ္ကားမိေစဖို႔ ႀကိဳးစားၾကသည္၊ ထိုသူတို႔သည္ လူမုန္းမခံခ်င္သူမ်ားျဖစ္သည္၊ ထိုသူတို႔သည္ အမႈအရာမ်ားကို လိုက္ေလ်ာ၍ မည္သူမွ် ထိုသူတို႔ကို မရိပ္စားမိႏိုင္ေပ။ ထိုသို႔ေသာ သူသည္ အသက္ရွင္ ေနေသာ စာတန္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏၊ အတြဲ (၂)၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္သာ သင္သည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား၏ အခ်ဳပ္အေႏွာင္မ်ားကို ဖယ္ရွားပစ္ႏိုင္သည္) ဘုရားသခင္နဲ႔ တျခားလူေတြက ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္သူေတြကို ႏွစ္သက္ၿပီး လက္ခံတယ္လို႔ကြၽန္မ ထင္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခု ကြၽန္မလုပ္ရပ္ေတြက သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းနဲ႔၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ လုံးဝ မကိုက္ညီဘူးဆိုတာ သိခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မက ကိုယ့္ရဲ႕ လွည့္စားတတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ျပေနတာ သက္သက္ပဲ။ ဒီလိုလူေတြက သိကၡာမရွိဘူး။ ပင္ကိုစ႐ိုက္မရွိဘူး။ ဘုရားက မုန္းတီးတယ္။ ကြၽန္မက ေနာင္တရၿပီး မေျပာင္းလဲရင္ တစ္ေန႔မွာ ဘုရားသခင္က ေဖာ္ထုတ္ၿပီး စြန္႔ပစ္ခံရမွာကို ကြၽန္မ သိခဲ့တယ္။ ဒီလိုလူမ်ိဳး မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ဘုရားကို ဆုေတာင္းၿပီး ေနာင္တရတယ္။ ကြၽန္မ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲေအာင္ကူညီေပးဖို႔၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ ခြန္အားေပးဖို႔ ဘုရားနဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအေပၚ စစ္မွန္တဲ့ စိတ္ႏွလုံးတစ္ခုရွိေအာင္ ကူညီေပးဖို႔ ဘုရားကို ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔မွာ အစ္မတစ္ေယာက္က ကြၽန္မဆီကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ႏွစ္ပိုဒ္ ပို႔လိုက္တယ္။ “လူတစ္ဦး၏အက်င့္မ်ားကို ေကာင္းသည္ ဆိုးသည္ဟူ၍ အကဲျဖတ္ေသာ စံႏႈန္းမွာအဘယ္နည္း။ ယင္းမွာ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏အေတြးမ်ား၊ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားႏွင့္ အျပဳအမူမ်ား၌ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းႏွင့္ သမၼာတရား စစ္မွန္မႈအတိုင္း အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္းအေၾကာင္း သက္ေသခံခ်က္ ရွိမရွိအေပၚ မူတည္၏။ အကယ္၍ သင္၌ ဤစစ္မွန္မႈ မရွိပါက၊ သို႔မဟုတ္ ဤအရာအတိုင္း အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္းမရွိပါက၊ သင္သည္ မေကာင္းမႈျပဳသူျဖစ္သည္မွာ သံသယျဖစ္ဖြယ္မရွိ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏၊ အတြဲ (၂)၊ မိမိ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအား စြန္႔ပစ္ျခင္းအားျဖင့္သာလြတ္လပ္ျခင္းႏွင့္ လြတ္ေျမာက္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္သည္) “ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ အမႈေဆာင္မ်ား၏ တာဝန္မ်ား— ၁။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို စားေသာက္ဖို႔၊ ၎တို႔ကို နားလည္သေဘာေပါက္ဖို႔ႏွင့္ ဘုရားသခင့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ စစ္မွန္မႈထဲ၌ ဝင္ေရာက္ဖို႔အတြက္ လူတို႔ကို ဦးေဆာင္ေလာ့။ ၂။ လူအမ်ိဳးအစား တစ္ခုစီ၏ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ အကြၽမ္းတဝင္ရွိၿပီး သူတို႔၏အသက္တာထဲ၌ ႀကဳံေတြ႕ရေသာ အသက္ဝင္ေရာက္မႈႏွင့္ စပ္ဆိုင္သည့္ အခက္အခဲအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေျဖရွင္းေပးေလာ့။ ၃။ တာဝန္တစ္ခုစီတိုင္းကို ေကာင္းမြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ရန္အတြက္ နားလည္ထားသင့္သည္ သမၼာတရား၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ျပေလာ့။ ၄။ လူတို႔ကို မသင့္မေလ်ာ္ အသုံးျပဳျခင္းေၾကာင့္ ဆုံးရႈံးမႈမ်ားကို တားဆီးရန္၊ သို႔မဟုတ္ ေလ်ာ့ပါးေစရန္ႏွင့္ အလုပ္၏ ခရီးေရာက္မႈႏွင့္ ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ တိုးတက္မႈကို ေသခ်ာေစရန္ မတူညီေသာအလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္သူမ်ားႏွင့္ အေရးႀကီးေသာ လုပ္ငန္းအမ်ိဳးမ်ိဳးအတြက္ တာဝန္ယူထားရေသာ အမႈထမ္းမ်ား၏ အေျခအေနမ်ားကို ရင္ေပါင္တန္းလိုက္ၿပီး သူတို႔ကို လိုအပ္သလို ျပန္လည္ခန္႔ခြဲထားျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ အစားထိုးျခင္းတို႔ကို မဆိုင္းမတြ ျပဳလုပ္ေလာ့။ ၅။ အလုပ္စီမံကိန္းတစ္ခုစီ၏ အေျခအေနႏွင့္ တိုးတက္မႈအေပၚ အျပည့္အစုံ နားလည္သေဘာေပါက္ေနေအာင္ လုပ္ထားၿပီး ထိုအလုပ္က ေခ်ာေမြ႕စြာ တိုးတက္ရန္အတြက္ ျပႆနာမ်ားအား ေျဖရွင္းျခင္း၊ လြဲေခ်ာ္မႈမ်ားအား ျပင္ဆင္ျခင္းႏွင့္ လစ္ဟာမႈမ်ားအား ကုစားျခင္းကို ခ်က္ခ်င္း ျပဳလုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိေလာ့။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏၊ အတြဲ (၄)၊) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္။ ကြၽန္မတို႔ လူ႔သဘာဝကို အကဲျဖတ္ဖို႔ ဘုရားရဲ႕ စံႏႈန္းက အျပင္ပန္းမွာ ေကာင္းမႈေတြဘယ္ေလာက္လုပ္တယ္၊ ဘယ္ေလာက္မ်ားတဲ့လူေတြက ကြၽန္မတို႔ကို အထင္ႀကီးတယ္ဆိုတာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီအစား ဘုရားကို ကြၽန္မတို႔ နာခံႏိုင္သလား၊ ကြၽန္မတို႔ အေတြးေတြ၊ လုပ္ရပ္ေတြက သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈကို သက္ေသခံသလားဆိုတာပဲ။ ဒီလိုလူေတြကသာ ေကာင္းတဲ့ လူ႔သဘာဝရွိတယ္။ ဂ်ိဳဟန္က သူ႔တာဝန္ကို ျဖစ္သလိုလုပ္ၿပီး တာဝန္မသိတတ္တာ အတ္နာနဲ႔ အန္နီက သူတို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြထဲမွာ အသက္ရွင္ေနၿပီး အခ်င္းခ်င္း လ်စ္လ်ဴရႈတာကိုေရာ ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့တယ္။ ဒါေတြအားလုံးက အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေတာ္ေတာ္ထိခိုက္သြားေစတယ္။ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ကြၽန္မက မိတ္သဟာယျပဳသင့္တယ္။ ေဖာ္ထုတ္သင့္တယ္။ သူတို႔လုပ္တာရဲ႕ သဘာဝကို စိစစ္သင့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအစား သူတို႔ကို ေကာင္းတဲ့စကားေတြေျပာၿပီး ရင္ၾကားေစ့ေပးသူျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ထိခိုက္တာကို ျမင္တာေတာင္မွ ကြၽန္မရဲ႕ ပုံရိပ္ေကာင္းကို ထိန္းသိမ္းခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္တဲ့ သက္ေသခံခ်က္မရွိ႐ုံတင္မကဘဲ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ ပ်က္ကြက္ခဲ့ၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈကို နည္းနည္းေလးမွ မကူညီခဲ့ဘူး။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ေနၿပီး ကြၽန္မက ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္ၿပီး ေဖာ္ေ႐ြတတ္တယ္လို႔ သူတို႔ခံစားရေအာင္ လုပ္ႏိုင္ရင္ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းပဲလို႔ ထင္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါကို အခုစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ဒီနားလည္မႈက မမွန္ဘူး။ တကယ့္ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းက ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ႏိုင္တယ္။ စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ၿပီး သူမ်ားေတြ စိတ္ဆိုးေအာင္လုပ္မိမွာကို မေၾကာက္ဘူး။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္တာေတြအတြက္ တာဝန္ယူႏိုင္တယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ ဒါေတြကို ေထာက္ျပၿပီး သူတို႔ကို သမၼာတရား စစ္မွန္မႈေတြထဲကို ဝင္ေရာက္ဖို႔ ကူညီမယ့္အစား ကိုယ့္ပုံရိပ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ လွည့္ကြက္ေတြလုပ္တယ္။ သူတို႔ကို ႏွစ္သိမ့္အားေပးၿပီး တကယ့္ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို အ႐ူးလုပ္ၿပီး လွည့္စားေနတာပဲ မဟုတ္ဘူးလား။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္းအေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ အရင္က နားလည္မႈက မွားေနၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ လုံးဝ မညီဘူးဆိုတာ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ စကားေတြ၊ လုပ္ရပ္ေတြအားလုံးကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းေတြအေပၚမွာ အေျခခံသင့္တယ္။ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ရင္ ဘုရားကို အာခံတဲ့လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ေနတာပဲ။ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈ သူေတာ္ေကာင္းတရားေတြကို လိုက္နာမယ့္အစား၊ ခ်ီးမြမ္းခံရဖို႔ အားထုတ္မယ့္အစား၊ မ႐ိုးမသား ေျပာဆိုျပဳမူၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္မယ့္အစား ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔အညီ ေျပာဆိုျပဳမူႏိုင္သူေတြကို ဘုရားက အလိုရွိပါတယ္။ ဒါကို စဥ္းစားရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ သူမ်ားေတြနဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးတဲ့ ပုံစံကို ေျပာင္းလဲရမယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဆႏၵေတြအတိုင္း တာဝန္ထမ္းေဆာင္လို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီအစား ဘုရားအလိုေတာ္နဲ႔အညီ ျပဳမူရမယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔အညီ အခက္အခဲေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ကူညီရမယ္။ ဒီလိုနဲ႔ သမၼာတရားနဲ႔ စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ သူတို႔တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ေပါ့။ ဒါက ကြၽန္မတာဝန္ပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈလမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ကြၽန္မ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ကြၽန္မ ဘုရားကို ဆုေတာင္းတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္တဲ့ေနရာမွာ လမ္းျပဖို႔ ဆုေတာင္းတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ “လူတို႔ အမ်ားဆုံးရရွိရန္ ႀကိဳးစားသင့္သည့္အရာမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ၎တို႔၏ အေျချပဳခ်က္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ သမၼာတရားကို ၎တို႔၏ စံႏႈန္းအျဖစ္လည္းေကာင္း ျပဳလုပ္ရန္ျဖစ္သည္။ ထိုအခါမွသာ ၎တို႔သည္ အလင္း၌ အသက္ရွင္ႏိုင္ၿပီး ပုံမွန္လူသားတစ္ဦးကဲ့သို႔ အသက္ရွင္ႏိုင္လိမ့္မည္။ သင္သည္ အလင္း၌ အသက္ရွင္လိုလွ်င္၊ သမၼာတရားအတိုင္း ျပဳမူေဆာင္႐ြက္သင့္သည္။ သင္သည္ ႐ိုးသားဖို႔ဆိုလွ်င္၊ ႐ိုးသားသည့္ စကားမ်ားကို ေျပာဆိုသင့္ၿပီး ႐ိုးသားသည့္အရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္သင့္သည္။ သမၼာတရား၏ စည္းမ်ဥ္းမ်ားျဖင့္သာလွ်င္ သင္၏အျပဳအမူတြင္ အေျခခံအေၾကာင္းရင္း ရွိေပသည္။ လူမ်ားသည္ သမၼာတရား၏ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို ဆုံးရႈံးၿပီး ေကာင္းမြန္သည့္အျပဳအမူကိုသာ အာ႐ုံစိုက္သည္ႏွင့္ ဤအရာသည္ အတုအေယာင္ႏွင့္ အေယာင္ေဆာင္မႈကို မလႊဲမေရွာငသာ ျဖစ္ေပၚေစသည္။ လူတို႔၏ ေနထိုင္ျပဳမူျခင္းတြင္ စည္းမ်ဥ္းမရွိလွ်င္ ၎တို႔၏ အျပဳအမူက မည္မွ်ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ ၎တို႔သည္ ေၾကာင္သူေတာ္မ်ားျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ သူတစ္ပါးတို႔ကို ခဏတာ လွည့္စား၍ ရႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔သည္ မည္သည့္အခါမွ် ယုံၾကည္စိတ္ခ်၍ရမည္ မဟုတ္ေပ။ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္အညီ ေဆာင္႐ြက္ျပဳမူသည့္အခါမွသာ မွန္ကန္ေသာ အေျခခံအုတ္ျမစ္ရွိသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္‌ေတာ္မ်ားအတိုင္း ျပဳမူေနထိုင္ျခင္းမရွိဘဲ ေကာင္းစြာျပဳမူဖို႔ ဟန္ေဆာင္ျခင္းအေပၚသာ အာ႐ုံစိုက္လွ်င္၊ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ ၎တို႔သည္ လူေကာင္းမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္သေလာ။ လုံးဝ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ေကာင္းေသာအျပဳအမူသည္ လူတို႔၏ အႏွစ္သာရကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ေပ။ သမၼာတရားႏွင့္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကသာ လူတို႔၏ စိတ္သေဘာထားမ်ား၊ အေတြးမ်ား၊ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကို ေျပာင္းလဲႏိုင္ၿပီး ၎တို႔၏ အသက္ျဖစ္လာႏိုင္သည္။...တစ္ခါတစ္ရံတြင္ အျခားသူမ်ား၏ အားနည္းခ်က္မ်ား၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္မ်ား၊ အမွားမ်ားကို တိုက္႐ိုက္ေထာက္ျပၿပီး ေဝဖန္ရန္ လိုအပ္သည္။ ဤသည္မွာ လူတို႔အတြက္ အလြန္အက်ိဳးျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔အတြက္ တကယ့္အကူအညီျဖစ္ၿပီး ၎တို႔အတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္သည္ မဟုတ္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏၊ အတြဲ (၂)၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္းဆိုသည္မွာ (၃)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မကို စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာေျပာင္းလဲျခင္းလမ္းေၾကာင္းကို ၫႊန္ျပခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔အညီ လုပ္ေဆာင္ဖို႔၊ ကြၽန္မရဲ႕ စံသတ္မွတ္ခ်က္အျဖစ္ သမၼာတရားကို အသုံးျပဳဖို႔ အျပင္ပန္းေကာင္းမႈေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အေယာင္မေဆာင္ဖို႔၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ၿပီး ႐ိုးသားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ေပါ့။ သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းေတြကို ဆန္႔က်င္တာေတြ ျဖစ္ေနတာကို ျမင္တဲ့အခါ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ သူတို႔တာဝန္ေတြကို ထမ္းေဆာင္ေနတာကို ကြၽန္မ ျမင္တဲ့အခါ သူတို႔အေပၚကို ႐ိုးသားဖို႔၊ စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ ဆက္ဆံဖို႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔၊ ေထာက္ျပဖို႔၊ လိုအပ္သလို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔ လိုပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔သာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူတို႔တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရာမွာ လမ္းလြဲမႈေတြကို သေဘာေပါက္ၿပီး အခ်ိန္မီ ေျပာင္းလဲႏိုင္မယ္။ ဒါက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို တကယ္ကူညီေနတာျဖစ္ၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အေပၚ အေျခခံၿပီး သူတို႔နဲ႔ ဆက္ဆံေနတာပါ။ ဒါဟာ လူေတြၾကား သာမန္ဆက္ဆံေရးရဲ႕ အဓိပၸာယ္ပဲ။ သမၼာတရားကို ဘယ္လိုလက္ေတြ႕လုပ္ရမယ္ဆိုတာ ကြၽန္မနားလည္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေျပာလိုက္တယ္။ “သူမ်ားေတြရဲ႕ အမွားကိုေျပာဖို႔ မေၾကာက္နဲ႔။ အၿမဲတမ္း ေကာင္းတာေတြခ်ည္းမေျပာနဲ႔။ ဟန္ေဆာင္လွည့္စားသူေတြကို ဘုရားက မုန္းတီးတယ္။ ငါ့စကားနဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီျဖစ္ရမယ္”ေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဂ်ိဳဟန္က ထပ္ၿပီး ပ်င္းရိေနတာကို ျမင္ေတာ့ ကြၽန္မ သူ႔ကို ေထာက္ျပခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႕လုပ္ရမယ့္အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ လုပ္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ခက္ေနသလို ခံစားရတယ္။ သူ႔စိတ္ႏွလုံးထဲက ကြၽန္မရဲ႕ ပုံရိပ္ေကာင္းကို ဆုံးရႈံးရမွာကို ကြၽန္မ စိတ္ပူေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္မ အရင္ကဖတ္ခဲ့တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ေတြးမိၿပီး ကြၽန္မက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ျပဳမူေဆာင္႐ြက္တဲ့ေနရာမွာ ခ်ဥ္းကပ္ရလြယ္ၿပီး ေဖာ္ေ႐ြတတ္ဖို႔ စိတ္ကူးကို အမွီျပဳေနတုန္းပဲဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ကြၽန္မ ဘုရားကို ဆုေတာင္းတယ္။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ရာမွာ ကြၽန္မကို လမ္းျပဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မ ဂ်ိဳဟန္ဆီသြားၿပီး သူ႔ကိုေျပာလိုက္တယ္။ “အစ္မ၊ အစ္မ သတိထားမိလားေတာ့ မသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ အစ္မက ကိုယ့္တာဝန္မွာ ျဖစ္သလိုလုပ္ၿပီး တာဝန္မယူတတ္တာေၾကာင့္ လူသစ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက စုေဝးပြဲေတြကို မလာၾကဘူး။ တာဝန္ကို ဒီလိုထမ္းေဆာင္တာက လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းတာမွာ အရမ္း ေႏွာင့္ေႏွးေစတယ္” ဆိုၿပီးေတာ့။ သူ႔ျပႆနာကို ေထာက္ျပၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ အေတြ႕အႀကဳံကိုလည္း သူနဲ႔ မွ်ေဝလိုက္တယ္။ သူက စိတ္ဆိုးၿပီး ကြၽန္မကို လ်စ္လ်ဴရႈမယ္လို႔ ထင္ထားတာ။ ဒါေပမဲ့ ျဖစ္သြားတဲ့ဟာေၾကာင့္ ကြၽန္မ အံ့ၾသသြားတယ္။ သူက စိတ္မဆိုး႐ုံတင္မကဘဲ သူ႔ကိုယ္သူ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ၿပီး ေျပာတယ္။ “ဒါ ကြၽန္မရဲ႕ အားနည္းခ်က္ပဲ။ ကြၽန္မ ေျပာင္းလဲဖို႔ လိုတယ္” တဲ့။ အဲဒီေနာက္မွာ အစ္မဂ်ိဳဟန္က သူ႔တာဝန္ကို စၿပီး ႐ိုး႐ိုးသားသား ထမ္းေဆာင္တယ္။ သူေရေလာင္းတဲ့ လူသစ္ေတြက စုေဝးပြဲေတြကို ပိုၿပီးေတာ့ ပုံမွန္တက္ၾကတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ လမ္းျပမႈနဲ႔ ကူညီမႈေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔ၾကားက ဆက္ဆံေရးက ပ်က္မသြားဘူး။ ပိုေကာင္းလာတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူ႔ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ကြၽန္မ ျမင္တဲ့အခါ သူ႔ကို ကြၽန္မ တိုက္႐ိုက္ေထာက္ျပတယ္။ သူက လက္ခံႏိုင္ၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ သိလာႏိုင္တယ္။ အခု သူ႔တာဝန္အေပၚ သူ႔သေဘာထားက အမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲသြားတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူက အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ရာထူးတိုးသြားတယ္။ အတ္နာနဲ႔ အန္နီရဲ႕ ျပႆနာေတြကိုလည္း ကြၽန္မ ေထာက္ျပလိုက္တယ္။ အတ္နာက သူ႔ရဲ႕ မာနေထာင္လႊားမႈကို သတိထားမိၿပီး သူမ်ားေတြကို သူစကားေျပာတဲ့ပုံစံကို ေျပာင္းလဲရမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အန္နီက သူ႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို သိျမင္ၿပီး သူ ေျပာင္းလဲခ်င္စိတ္ရွိတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မ အရမ္းေပ်ာ္သြားတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကပဲ လူေတြကို ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္တယ္။

တကယ့္လူေကာင္းတစ္ေယာက္က လူေတြက ေကာင္းတယ္လို႔ ထင္တဲ့အတိုင္း အျပင္ပန္းမွာ ျပဳမူတဲ့သူမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ဒါေတြကို ေတြ႕ႀကဳံၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ သိသြားတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အတိုင္း ေဆာင္႐ြက္တာ၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္တာ၊ ႐ိုးသားတဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္တာကို ဆိုလိုတာပဲ။ ဒါက ဘုရားခ်စ္တဲ့သူမ်ိဳးပါပဲ။ သူမ်ားေတြမွာ ျပႆနာေတြ ျမင္ရတဲ့အခါ၊ အျမန္မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး သူတို႔ကို ကူညီဖို႔ လိုအပ္တဲ့အခါမွာ သူတို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔လိုတယ္ဆိုတာကိုလည္း ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့တယ္။ ဒီနည္းအားျဖင့္သာ သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈနဲ႔ အားနည္းခ်က္ေတြကို သေဘာေပါက္ႏိုင္တယ္။ သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္ၿပီး တာဝန္ေတြကို စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္တယ္။ ဒါက သူတို႔ကို ကူညီဖို႔ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းပဲ။ အခု ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပရတာကို ကြၽန္မ မေၾကာက္ေတာ့ဘူး။ သူတို႔ ကြၽန္မကို ဘာပဲထင္ပါေစ ႐ိုးသားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ လက္ေတြ႕လုပ္ခ်င္တယ္။ စည္းမ်ဥ္းေတြကို နာခံၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို ကာကြယ္ေပးခ်င္တယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ပဲ။