မာဟုန္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ရဲ႕ ေဆာင္းဦးရာသီမွာ၊ ဖန္မင္းဆိုတဲ့ ႐ြာသူတစ္ေယာက္နဲ႔ ဆုံခဲ့တယ္။ သူက လူ႔သဘာဝေကာင္းရွိၿပီး အရမ္းၾကင္နာတတ္တယ္။ သခင့္ကို ယုံၾကည္တာ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၿပီျဖစ္သလို၊ စုေဝးပြဲေတြ ဆက္တက္ၿပီး က်မ္းစာကို ဖတ္ေနတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ျဖစ္လို႔၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ဧဝံေဂလိကို သူ႔ဆီ ကြၽန္မ ေဟာခ်င္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက ဘုရားကို ကြၽန္မ ယုံၾကည္တာ မၾကာေသးသလို၊ သမၼာတရားကို နားလည္တာ အရမ္းနည္းေသးလို႔၊ ဖန္မင္းဆီ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလထဲက ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္ကို သက္ေသခံေပးဖို႔ အစ္မလီကို ကြၽန္မ ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ ဖန္မင္းက ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလထဲက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို စုံစမ္းစစ္ေဆးဖို႔ ခ်က္ခ်င္း ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတုန္းက ကြၽန္မ အရမ္းဝမ္းသာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ရက္အနည္းငယ္အၾကာမွာ၊ ဖန္မင္းဆီ သြားလည္ေတာ့၊ သူက ဆက္မစုံစမ္းခ်င္ေတာ့ဘူးတဲ့။ ဖန္မင္းက ေျပာတယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္ၿပီး အရမ္းေကာင္းတယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငါ့အေမကို ဖုန္းေခၚၿပီး သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္း သတင္းေကာင္းကို ေျပာျပခဲ့တယ္။ အေမက နင္ယုံၾကည္တာ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး မယုံၾကည္သင့္ဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္ အားလုံးက က်မ္းစာထဲမွာရွိၿပီး၊ က်မ္းစာျပင္ပမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္တစ္ခုမွ မရွိဘူး၊ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းရဲ႕ တရားေဟာခ်က္က က်မ္းစာကေန ေသြဖည္ၿပီး၊ သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာတယ္” တဲ့။ ဖန္မင္းက သူ႔အေမရဲ႕ လွည့္ျဖားတာ ခံရမွန္း ေတြ႕ရလို႔ ကြၽန္မ စိုးရိမ္တႀကီး ေျပာလိုက္တယ္။ “က်မ္းစာထဲမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္ရွိၿပီး၊ က်မ္းစာျပင္ပမွာ အဲဒါေတြ မျဖစ္ေပၚဘူးလို႔ ယုံၾကည္ရင္၊ ဒါက ဘုရားကို က်မ္းစာထဲမွာ ရွိတဲ့အရာနဲ႔ ေဘာင္ခတ္ေနတာ မဟုတ္လား။ က်မ္းစာျပင္ပမွာ အမႈသစ္ကို ဘုရားမလုပ္ႏိုင္သလို၊ ဘာႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ အသစ္မွ မေျပာႏိုင္ဘူးဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္မလား။ ဘုရားက ဖန္ဆင္းရွင္၊ အသက္ရဲ႕ အရင္းအျမစ္ပဲ။ သူက အနႏၲတန္ခိုးရွိတယ္၊ ဉာဏ္ပညာရွိၿပီး ကြဲျပားျခားနားတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ျဖစ္တည္မႈတစ္ခုလုံးကို က်မ္းစာတစ္ခုတည္းက ကိုယ္စားျပဳႏိုင္လား။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္က က်မ္းစာထဲ မွတ္တမ္းတင္ထားတာေတြပဲ ဘယ္လိုလုပ္ ျဖစ္ႏိုင္တာလဲ။ ဘုရားအမႈေတာ္က အၿမဲ သစ္လြင္ၿပီး လုံးဝ ေဟာင္းမသြားဘူး။ သူ႔အမႈေတာ္ရဲ႕ အဆင့္တိုင္းက အရင္အမႈအေပၚ တည္ေဆာက္ထားၿပီး၊ အဆင့္တိုင္းမွာ ပိုသစ္လြင္၊ ျမင့္မားတဲ့ အမႈကို သူ ျပဳတယ္။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္မွာ၊ လူေတြကို ကမာၻေျမေပၚ အသက္ရွင္ရာမွာ ဦးေဆာင္ဖို႔ ဘုရားက ပညတ္တရား ထုတ္ျပန္ခဲ့တယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ၊ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ရဲ႕ အမႈကို ဘုရားက ထပ္မလုပ္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား၊ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ရဲ႕ အမႈေတာ္အရ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းအမႈကို သူ ျပဳခဲ့တယ္။ ဒါက ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲမွာ မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ အမႈသစ္လား။ မဟုတ္ဘူး။ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ေစာင့္ထိန္းသူေတြက သခင္ေယရႈရဲ႕ အမႈသစ္ကို လက္မခံခဲ့ၾကသလို၊ အားလုံးက ဘုရားရဲ႕ စြန႔္ပစ္၊ ထုတ္ပယ္ျခင္း ခံခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလထဲက ဒီအမႈေတာ္ အဆင့္အတြက္လည္း အဲဒီအတိုင္းပါပဲ။ ကယ္တင္ျခင္းအမႈအတြက္ ဘုရားရဲ႕ အႀကံအစည္ေတာ္ကို အေျခခံၿပီး၊ လူေတြ သန႔္စင္ခံရေအာင္ လူေတြရဲ႕ အျပစ္ျပႆနာကို လုံးဝ ေျဖရွင္းေပးဖို႔ လူေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔အညီ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို သူ လုပ္ေဆာင္တယ္။ သိုးသငယ္ရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြေနာက္လိုက္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ အမႈသစ္ကို လက္ခံျခင္းအားျဖင့္ပဲ၊ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိၿပီး ဘုရားရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္ေရာက္ႏိုင္တယ္”လို႔ေပါ့။ “နင့္အေမက ဘုရားရဲ႕ အမႈသစ္ကို မျမင္ရေသးလို႔၊ နင့္ကို အဲဒါေတြ ေျပာေနတာ။ အရင္ဆုံး နင္ စုံစမ္းစစ္ေဆးသင့္တယ္။ ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ဘဲ မဆုံးျဖတ္နဲ႔။ သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းနဲ႔ လြဲသြားရင္၊ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္တာခံရဖို႔ နင္ အခြင့္အေရးရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး”လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ ဘာပဲေျပာေျပာ၊ သူ နားမေထာင္ဘူး။ တျခားညီအစ္မတစ္ေယာက္ကို ကြၽန္မ မိတ္သဟာယျပဳခိုင္းခ်င္ခဲ့ေပမဲ့၊ ဖန္မင္းက သူတို႔ကိုေတြ႕ဖို႔လက္မခံဘဲ၊ ကြၽန္မကိုပဲ ေတြ႕တယ္။ ရက္နည္းနည္းၾကာရင္ ဇာတိၿမိဳ႕ကို သူျပန္သြားေတာ့မွာျဖစ္ၿပီး ရထားလက္မွတ္ေတာင္ ဝယ္ထားၿပီးၿပီလို႔လည္း ေျပာတယ္။ သူ အရမ္းစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ၿပီး တုန္လႈပ္ေနခဲ့တယ္။ ဇာတိၿမိဳ႕ကို သူ ျပန္သြားခဲ့ရင္၊ သူ႔ရဲ႕ သင္းအုပ္နဲ႔ တရားေဟာဆရာေတြက သူ႔ကို ပိုလို႔ေတာင္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးမွာပဲ မဟုတ္လား။ ကြၽန္မလည္း စိုးရိမ္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဖန္မင္းက ဆုံးျဖတ္ၿပီးသားျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မမွာ ေ႐ြးစရာမရွိခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မေျပာစရာရွိတာကို ဖန္မင္း နားမေထာင္မွာ သိလို႔ ကြၽန္မ ထြက္သြားလိုက္ရတယ္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ဖန္မင္း သူ႔ဇာတိၿမိဳ႕ကို ျပန္သြားတာနဲ႔ သူ႔ဆီ တရားေဟာရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ဘယ္ေလာက္နည္းသြားမယ္ဆိုတာ ေတြးမိတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မမွာ နည္းပါးတဲ့ ယုံၾကည္ခ်က္ရွိၿပီး ဧဝံေဂလိေဟာတာ အရမ္းခက္တယ္လို႔ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ေတြးေလ၊ ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ခံစားရေလပဲ။ အပ်က္သေဘာ ေဆာင္ေတာ့မဲ့အခ်ိန္မွာပဲ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို သတိရမိတယ္။ “ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္တြင္၊ ေယရႈသည္ လူသားမ်ားအတြက္ သနားၿပီး ေက်းဇူးေတာ္ ထားရွိခဲ့သည္။ သိုးတစ္ရာထဲမွ တစ္ေကာင္ ေပ်ာက္ဆုံးသြားပါက၊ တစ္ေကာင္ကို ရွာေဖြဖို႔ ကိုးဆယ့္ကိုးေကာင္ကို သူထားခဲ့မည္ ျဖစ္သည္။ ဤစာေၾကာင္းသည္ သဘာဝလႈပ္ရွားမႈႏွင့္ က်ိဳးေၾကာင္း ဆက္စပ္ေသာ လုပ္ရပ္တစ္မ်ိဳး၊ သို႔မဟုတ္ စည္းမ်ဥ္းတစ္ခုကို ကိုယ္စားမျပဳေပ။ ယင္းက လူမ်ားကို ကယ္တင္ဖို႔ ဘုရားသခင္၏ အေရးေပၚရည္႐ြယ္ခ်က္အျပင္၊ ၎တို႔အတြက္ သူ၏ နက္ရႈိင္းေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ျပသသည္။ ယင္းက အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္သည့္ နည္းလမ္းတစ္ခု မဟုတ္ေပ။ ယင္းက စိတ္သေဘာထားတစ္မ်ိဳး စိတ္ေနစိတ္ထားတစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ အပိုင္း သုံး) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက အရမ္းတို႔ထိစရာပဲ။ သိုးတစ္ရာထဲက တစ္ေကာင္ ေပ်ာက္ရင္ေတာင္၊ ေပ်ာက္တဲ့ သိုးတစ္ေကာင္ကို ရွာဖို႔ ကိုးဆယ့္ကိုးေကာင္းကို ဘုရားက စြန႔္မွာ။ လူေတြကို ကယ္တင္ဖို႔ ဘုရားရဲ႕ ဆႏၵက ေလးနက္ၿပီး စစ္မွန္တာ ေတြ႕ရတယ္။ သူ႔ကို တကယ္ယုံၾကည္သူေတြကို ဘုရားက တစ္ေယာက္မွ မဆုံးရႈံးခ်င္ဘူး။ လူေတြအတြက္ ဘုရားရဲ႕ ေမတၱာက အရမ္းႀကီးမားတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဆင္ျခင္စဥ္းစားရင္းနဲ႔ ရွက္မိတယ္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔၊ ကမာၻေျမေပၚ ဘုရားက လူ႔ဇာတိခံလာၿပီး အေရးပါတဲ့ အဖိုးအခေပးခဲ့တယ္။ အားလုံးက ဘုရားကို အစစ္အမွန္ ယုံၾကည္သူေတြက ဘုရားေရွ႕ကိုလာၿပီး သူ႔ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို လက္ခံမယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက တရားေဟာတာ အခက္အခဲရွိတဲ့အခါ၊ ေနာက္ဆုတ္ၿပီး မတက္မႂကြ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဘုရားရဲ႕ အလိုေတာ္ကို ကြၽန္မ မေထာက္ထားလြန္းခဲ့တာပဲ။ ဖန္မင္းက လွည့္ျဖားခံရၿပီး စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္သလို၊ ဘာသာတေရး အယူအဆတခ်ိဳ႕ ရွိခဲ့ေပမဲ့၊ ဘုရားကို စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ပဲေလ။ သူ သမၼာတရားနားလည္ေအာင္၊ သူ႔အယူအဆေတြကို ဖယ္ရွင္းၿပီး ဘုရားဆီ ျပန္လာေအာင္လို႔ အေကာင္းဆုံး ကူညီခဲ့ရမွာေလ။ ဒါက ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ သတိရမိတယ္။ “လူသား၏ ႏွလုံးသားႏွင့္ စိတ္ဝိညာဥ္ကို ဘုရားသခင္သည္ လက္၌ကိုင္ေဆာင္ထားၿပီး၊ လူသား၏ ဘဝတစ္ခုလုံးကို ဘုရားသခင္သည္ သူ၏မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ရႈလ်က္ရွိသည္။ သင္သည္ ဤအခ်က္ကို ယုံသည္ျဖစ္ေစ၊ မယုံသည္ျဖစ္ေစ၊ သက္ရွိျဖစ္ျဖစ္၊ သက္မဲ့ျဖစ္ျဖစ္ အရာအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ အႀကံအစည္မ်ားႏွင့္အညီ ေ႐ြ႕လ်ားေျပာင္းလဲကာ ျပန္လည္စတင္ၿပီး ကြယ္ေပ်ာက္သြားရမည္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အရာအားလုံးကို ဘုရားသခင္တာဝန္ယူသည့္ နည္းလမ္းျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔အသက္၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက စိတ္ခ်ယုံၾကည္မႈနဲ႔ ခြန္အားေပးတယ္။ လူေတြရဲ႕ အေတြးနဲ႔ စိတ္ကူးေတြအပါအဝင္ အရာအားလုံး ဘုရားလက္ထဲမွာ ရွိတယ္။ လူ႔အျမင္မွာ၊ ဖန္မင္းက အခု စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တယ္၊ သူ႔ဇာတိၿမိဳ႕ကို ျပန္သြားခဲ့ၿပီး၊ သူ႔ဆီ ဧဝံေဂလိေဟာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နည္းပါးသြားခဲ့ေပမဲ့၊ ဘုရားက အရာရာေပၚ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ရွိတယ္။ သူက ဘုရားရဲ႕ သိုးျဖစ္တယ္ဆိုရင္၊ ဘုရားရဲ႕ အသံကို နားလည္မွာပဲ။ ကြၽန္မလုပ္ႏိုင္သမွ်က အေကာင္းဆုံး ႀကိဳးစားပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ဖို႔ျဖစ္ၿပီး၊ ကိစၥအဆုံးသတ္တဲ့အထိ၊ ကြၽန္မ လက္ေလွ်ာ့လို႔မျဖစ္ဘူး။ ဒါကို သတိျပဳမိလိုက္တာနဲ႔ ဘုရားဆီ ကြၽန္မ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ “ဘုရားသခင္၊ ဖန္မင္းက စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ၿပီး အခု စစ္မွန္တဲ့ လမ္းခရီးကို မစုံစမ္းရဲပါဘူး။ သူ႔ကို ကိုယ္ေတာ့္လက္ထဲ အပ္ႏွံပါတယ္။ သူဟာ ကိုယ္ေတာ့္သိုးဆိုရင္၊ သူ႔ဆီ ဧဝံေဂလိေဟာဖို႔ အေကာင္းဆုံးလုပ္ခ်င္ပါတယ္”လို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ ဖန္မင္းက သူ႔ရထားအခ်ိန္က ည၉:၁၀ မိနစ္လို႔ ယုံၾကည္ခဲ့ေပမဲ့၊ တကယ္ေတာ့ မနက္ ၉:၁၀ မိနစ္ျဖစ္ေနခဲ့လို႔၊ သူ ထြက္မသြားႏိုင္ခဲ့ဘူး။ လူေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးနဲ႔ စိတ္ဝိညာဥ္ေတြက ဘုရားလက္ထဲမွာရွိၿပီး၊ အရာရာကို ၫႊန္ၾကားၿပီး စီစဥ္သူဟာ ဘုရားျဖစ္မွန္း ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ဘုရားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ေက်းဇူးတင္မိသလို၊ ဖန္မင္းဆီ ဧဝံေဂလိေဟာဖို႔ကို ပိုလို႔စိတ္ခ်ယုံၾကည္မႈ ခံစားခဲ့ရတယ္။

အဲဒီေနာက္ ဖန္မင္းကို ကြၽန္မ သြားေတြ႕ၿပီး၊ အယူအဆေတြကို သူဖက္တြယ္တုန္းပဲ ဆိုတာကို ျမင္ေတာ့၊ သူ႔ကို ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္ျပခဲ့တယ္။ “ငါတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ေျခရာမ်ားကို ရွာေဖြေနၾကသည့္၊ ဘုရားသခင္၏အလို၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ သူ၏မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ားကို ငါတို႔ရွာေဖြအပ္သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားသခင္ မိန္႔ၾကားသည့္ အသစ္ေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားရွိေသာ မည္သည့္ ေနရာ၌မဆို ဘုရားသခင္၏ အသံရွိၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ေျခလွမ္းမ်ား ရွိေသာ မည္သည့္ေနရာ၌မဆိုလည္း ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား ရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ေဖာ္ျပခ်က္ရွိေသာ ေနရာတိုင္း၌ ဘုရားသခင္ေပၚထြန္းၿပီး၊ ဘုရားသခင္ေပၚထြန္းေသာ ေနရာတိုင္း၌ လမ္းခရီး၊ သမၼာတရားႏွင့္ အသက္တို႔ တည္ရွိသည္။ ဘုရားသခင္၏ ေျခရာမ်ားကို ရွာေသာအခါ၌ ‘ဘုရားသခင္သည္ လမ္းခရီးျဖစ္၏။ သမၼာတရားလည္းျဖစ္၏။ အသက္လည္းျဖစ္၏။’ ဟူသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သင္တို႔ လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မ်ားစြာေသာလူတို႔သည္ သမၼာတရားကို ရရွိေသာအခါ၌ ပင္လွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏ ေျခရာမ်ားကို သူတို႔ရွာေတြ႕ၿပီဟု မယုံၾကည္ၾကသည့္အျပင္၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းကို သာ၍ပင္ အသိအမွတ္ မျပဳၾကေပ။ အလြန္ပင္ စိုးရိမ္ဖြယ္ေကာင္းလွေသာ အမွားေပတကား။ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းကို လူတို႔၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ ခ်ိန္ညႇိ၍ မရႏိုင္ေခ်၊ လူသား၏ ေစခိုင္းခ်က္ေၾကာင့္ ေပၚထြန္းသည့္ ဘုရားသခင္ လုံးဝမဟုတ္ပါ။ ဘုရားသခင္သည္ မိမိ၏အလုပ္ကို လုပ္ေသာအခါ၌၊ မိမိကိုယ္ပိုင္ ေ႐ြးခ်ယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ မိမိကိုယ္ပိုင္အစီအစဥ္မ်ားကို ခ်မွတ္သည္။ ထို႔အျပင္ သူ၌ မိမိကိုယ္ပိုင္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ မိမိကိုယ္ပိုင္ နည္းစနစ္မ်ား ရွိသည္။ မည္သည့္အလုပ္ကို သူလုပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ လူႏွင့္တိုင္ပင္ဖို႔ သို႔မဟုတ္ လူ႔ထံမွ အႀကံဉာဏ္ေတာင္းဖို႔ မလိုအပ္ေပ၊ အေယာက္စီတိုင္းကို သူ၏အလုပ္အေၾကာင္း အသိေပးဖို႔လည္း သာ၍ပင္ မလိုအပ္ေပ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား ျဖစ္သည့္အျပင္ လူတိုင္း အသိအမွတ္ျပဳသင့္သည့္ အခ်က္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းကို သင္တို႔ျမင္ေတြ႕လိုလွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏ ေျခလွမ္းမ်ားေနာက္သို႔ လိုက္လိုလွ်င္၊ ေရွးဦးစြာ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆမ်ားကို ထားခဲ့ရမည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အကန္႔အသတ္မ်ားထဲတြင္ ထားၿပီး သင္၏ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆမ်ားအတြင္း သူ႔ကို ကန္႔သတ္ ထားရန္တို႔ကို မဆိုထားႏွင့္၊ ဘုရားသခင္ကို ဟိုအရာလုပ္၊ သည္အရာလုပ္ဟုပင္ မေတာင္းဆိုရေပ။ ထိုအစား ဘုရားသခင္၏ ေျခရာမ်ားကို သင္တို႔ မည္သို႔ရွာေဖြရမည္၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းကို မည္သို႔ လက္ခံရမည္၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ အသစ္ေသာ အလုပ္ကို မည္သို႔ နာခံရမည္တို႔ကို သင့္ကိုယ္သင္ ေတာင္းဆိုသင့္သည္၊ ဤသည္မွာ လူတို႔ လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၁)- ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းသည္ ေခတ္သစ္တစ္ေခတ္ကို အစျပဳခဲ့၏) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ သူ႔ကို ကြၽန္မ မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ “သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းကို ငါတို႔ ႀကိဳဆိုခ်င္ရင္၊ ကိုယ့္အယူအဆေတြကို လက္လႊတ္ဖို႔ သင္ရမယ္။ ဘုရားအႀကံအစည္က လူ႔အႀကံအစည္ေတြကို ေက်ာ္လြန္တာ နင္သိပါတယ္။ လူ႔အယူအဆေတြနဲ႔ စိတ္ကူးအတိုင္း ဘုရား အလုပ္မလုပ္ဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္ အားလုံး က်မ္းစာထဲမွာျဖစ္ၿပီး က်မ္းစာျပင္ပမွာ ဘာမွမျဖစ္ေပၚဘူးလို႔ နင္ထင္ေပမဲ့၊ ဒါက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မွာ အေျချပဳခ်က္ရွိလား။ မရွိဘူးေလ။ အဲဒါဆိုရင္ အဲဒါက လူ႔အယူအဆနဲ႔ စိတ္ကူးေတြေပၚ အေျခခံတာ မဟုတ္လား။ သခင္ေယရႈ အမႈျပဳဖို႔ ႂကြလာခဲ့ခ်ိန္မွာ၊ သခင္ေယရႈက သမၼာတရား ဘယ္ေလာက္ ေဖာ္ျပတယ္ဆိုတာကို ဖာရိရွဲေတြက မၾကည့္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား၊ သခင္ေယရႈရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ အမႈေတာ္က က်မ္းစာကို ေက်ာ္လြန္တယ္လို႔ ေတြးရင္းနဲ႔ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ဖက္တြယ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သခင္ေယရႈကို ရႈတ္ခ်ဖို႔ ဆင္ေျခအေနနဲ႔ ဒါကို သူတို႔ သုံးခဲ့ၾကၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးမွာ၊ ကားတိုင္မွာ သခင့္ကို သံမႈိ႐ိုက္တဲ့ အရမ္းယုတ္မာတဲ့ အျပစ္ကို က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကတယ္။ ဖာရိရွဲေတြရဲ႕ က်ရႈံးမႈကေန ငါတို႔ သင္ခန္းစာယူဖို႔လိုတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္က က်မ္းစာမေျပာနဲ႔ ဘယ္လူပုဂၢိဳလ္၊ ဘယ္အရာရဲ႕ ကန႔္သတ္တာကိုမွ လုံးဝ မခံရပါဘူး။ ဘုရားက သူ႔ရဲ႕ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္နဲ႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္း လိုအက္ခ်က္ေတြနဲ႔အညီ ပိုမ်ားတဲ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ အၿမဲေျပာၿပီး ေနာက္ထပ္ အမႈသစ္ျပဳတယ္။ ဒါေၾကာင့္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈ ဟုတ္မဟုတ္ ဆုံးျဖတ္ဖို႔၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္က က်မ္းစာကို ေက်ာ္လြန္ျခင္း ရွိမရွိဆိုတာကို ၾကည့္လို႔မရဘူး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သမၼာတရား ဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာနဲ႔၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္တဲ့ အမႈ သူ လုပ္ႏိုင္ျခင္းရွိမရွိဆိုတာကို ၾကည့္ရမယ္၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဘုရားကသာ သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးနဲ႔ အသက္ျဖစ္သလို၊ ဘုရားကသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ႏိုင္လို႔ပဲ။ နင္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ၿပီးၿပီျဖစ္သလို၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ ဩဇာအာဏာနဲ႔ တန္ခိုးကို နင္ သိမွတ္တယ္။ ဒါ့အျပင္၊ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ဘုရားရဲ႕ အႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္၊ က်မ္းစာရဲ႕ နက္နဲမႈေတြ၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဘယ္သူဝင္ႏိုင္တယ္ဆိုတာနဲ႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ အနာဂတ္ ခရီးပန္းတိုင္ေတြကို ထုတ္ေဖာ္ျပတယ္။ ဒီသမၼာတရားရဲ႕ နက္နဲမႈေတြကို ဘယ္သူမွ မသိသလို၊ ဘုရားကပဲ အဲဒါေတြပဲ ထုတ္ေဖာ္ျပႏိုင္တာ...”လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ မိတ္သဟာယကို ကြၽန္မ အၿပီးမသတ္ႏိုင္ခင္မွာ၊ ဖန္မင္းက ၾကားျဖတ္ၿပီး ကြၽန္မကို ေနာက္ထပ္ဘာမွ ေျပာခြင့္မေပးေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မေတြးမိတယ္၊ “ငါသမၼာတရား နားလည္တာ အရမ္းနည္းၿပီး ငါ့မိသဟာယက မရွင္းလင္းတာ ေၾကာင့္မ်ားလား”လို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ အစ္မလီကို ဖန္မင္းေပၚ ထပ္ၿပီး မိတ္သဟာယျပဳေပးေစခ်င္ခဲ့ေပမဲ့၊ ဖန္မင္းက လုပ္ခြင့္မေပးခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ အရမ္းစိုးရိမ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားကို ကြၽန္မယုံၾကည္တာ မၾကာေသးသလို၊ သမၼာတရား နည္းနည္းပဲ နားလည္တာေလ။ ဒါေပမဲ့ ဖန္မင္းကေတာ့ သခင့္ကို အႏွစ္ ၂၀ေက်ာ္ယုံၾကည္ခဲ့ၿပီး၊ သူ႔ျပႆနာေတြကို ကြၽန္မ မေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒီအခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ရာမွာ၊ ကြၽန္မ ေနာက္ဆုတ္ခ်င္မိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မေတြးမိတယ္၊ “သူ႔ကို ငါတကယ္ တရားမေဟာႏိုင္ရင္၊ ရပ္လိုက္ေတာ့မယ္။ ဒါ ခက္ခဲလြန္းတယ္”လို႔ေပါ့။ ေတြးေလ၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေလ ျဖစ္ၿပီး၊ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ၊ ဘာစိတ္ဓာတ္လႈံ႕ေဆာ္မႈမွ မရွိခဲ့ဘူး။

ေနာက္ပိုင္း၊ စုေဝးပြဲတစ္ခုမွာ၊ ကြၽန္မအေျခအေနကို ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက သိသြားၿပီး၊ ကြၽန္မကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ ဖတ္ျပၾကတယ္။ “‘ယုံၾကည္ျခင္း’ ဟူသည့္ ဤစကားလုံးက မည္သည္ကို ရည္ၫႊန္းသနည္း။ ယုံၾကည္ျခင္းဆိုသည္မွာ တစ္စုံတစ္ရာကို လူသားတို႔ မျမင္ႏိုင္ သို႔မဟုတ္ မထိေတြ႕ႏိုင္သည့္ အခါတြင္လည္းေကာင္း၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈက လူသား၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီသည့္ အခါတြင္လည္းေကာင္း၊ ၎ကို လူသားတို႔ လက္လွမ္းမမီသည့္ အခါတြင္လည္းေကာင္း သူတို႔၌ရွိသင့္ေသာ စစ္မွန္သည့္ ယုံၾကည္ခ်က္ႏွင့္ ႐ိုးသားမွန္ကန္သည့္ စိတ္ႏွလုံးပင္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ငါေျပာျပေသာ ယုံၾကည္ျခင္းျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ ဆင္းရဲဒုကၡႏွင့္ စစ္ေဆးခံရသည့္ အခ်ိန္မ်ားအတြင္းတြင္ ယုံၾကည္ျခင္းလိုအပ္လ်က္ရွိၿပီး၊ ယုံၾကည္ျခင္းဟူသည္ စစ္ေဆးျခင္းႏွင့္ ယွဥ္တြဲ၍လာသည့္ အရာျဖစ္သည္။ စစ္ေဆးျခင္းႏွင့္ ယုံၾကည္ျခင္းတို႔မွာ ခြဲျခား၍မရေပ။ ဘုရားသခင္ မည္သို႔ပင္ အမႈျပဳသည္ျဖစ္ေစ၊ သင္၏ပတ္ဝန္းက်င္မွာ မည္သည့္ပတ္ဝန္းက်င္ျဖစ္ေစ သင္သည္ အသက္ကို ရရွိေအာင္ အားထုတ္ၿပီး သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္သည္၊ ဘုရားသခင္၏အမႈအား သိကြၽမ္းျခင္းကို ရွာေဖြႏိုင္ၿပီး၊ သူ၏လုပ္ရပ္မ်ားအား နားလည္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္သည္၊ ထို႔ျပင္ သင္သည္ သမၼာတရားႏွင့္အညီ ျပဳမူက်င့္ႀကံႏိုင္ေလသည္။ ထိုသို႔ျပဳျခင္းမွာ စစ္မွန္ေသာ ယုံၾကည္မႈ ရွိျခင္းသေဘာျဖစ္ၿပီး၊ ထိုသို႔ျပဳျခင္းက သင္သည္ ဘုရားသခင္အေပၚ ယုံၾကည္ျခင္း မေပ်ာက္ဆုံးေသးေၾကာင္းကို ျပသပါသည္။ သင္သည္ စစ္ေဆးျခင္းမွတစ္ဆင့္ သမၼာတရားကို ရရွိေအာင္ မေလွ်ာ့တမ္း အားထုတ္ႏိုင္မွသာ၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္စြာခ်စ္ႏိုင္ၿပီး သူ႔အေပၚ သံသယမ်ား ျဖစ္မလာမွသာ၊ မည္သည့္အရာကို သူျပဳသည္ျဖစ္ေစ သင္သည္ သူ႔ကို ေက်နပ္ေစရန္ သမၼာတရားကို ဆက္လက္၍ လက္ေတြ႕က်င့္သုံးမွသာ၊ ထို႔ျပင္ သင္သည္ သူ၏အလိုေတာ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ႏႈိက္ႏႈိက္ခြၽတ္ခြၽတ္ ရွာေဖြၿပီး သူ၏အလိုအေတာ္ကို အေရးထားႏိုင္မွသာ၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္အေပၚ စစ္မွန္ေသာယုံၾကည္ျခင္း ရွိႏိုင္ေလသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စုံလင္ျခင္းသို႔ ေရာက္မည့္သူမ်ားသည္ စစ္ေဆးျခင္းကို ခံၾကရမည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္ၿပီးေတာ့ ညီအစ္မတစ္ေယာက္က မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ “ဧဝံေဂလိ ေဟာရာမွာ အခက္အခဲေတြ ရွိတဲ့အခါ မတက္မႂကြျဖစ္ၿပီး ႏုတ္ထြက္ၾကရင္၊ အဓိကအားျဖင့္ ဘုရားအလိုေတာ္ကို ကြၽန္မတို႔ နားမလည္ၾကလို႔ပဲ။ တကယ္ေတာ့၊ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္း စုံလင္ေစုျခင္းခံရၿပီး၊ ဘုရားေပၚ မွီခိုဖို႔ သင္ယူႏိုင္ေအာင္ ဘုရားက ဒီအခက္အခဲေတြကို ကြၽန္မတို႔ဆီ ေရာက္လာခြင့္ေပးတာျဖစ္ၿပီး၊ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ဒီအခက္အခဲေတြကတစ္ဆင့္၊ သမၼာတရားနဲ႔ ကြၽန္မတို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပင္ဆင္ႏိုင္ၿပီး၊ ဘုရားအမႈေတာ္ကို သက္ေသခံဖို႔ သင္ယူႏိုင္ၾကတယ္”တဲ့။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အေပၚ သူ႔ရဲ႕ မိတ္သဟာယကတစ္ဆင့္၊ ဧဝံေဂလိေဟာရာမွာ ရင္ဆိုင္ရတဲ့ အခက္အခဲေတြမွာ ဘုရားရဲ႕ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြရွိမွန္း ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းကို စုံလင္ေစဖို႔နဲ႔ ပိုမ်ားတဲ့ သမၼာတရားကို နားလည္ေစဖို႔ ဘုရားက ဒါကို အသုံးျပဳခ်င္ခဲ့တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ အခက္အခဲေတြရွိေတာ့၊ ဖန္မင္းရဲ႕ အယူအဆေတြ ေျဖရွင္းၿပီး သူ႔ကို ဘုရားေရွ႕ေခၚေဆာင္ရေအာင္ သမၼာတရားကို ရွာဖို႔ ဘုရားအေပၚ မွီခိုတာကို စဥ္းစားမဲ့အစား၊ ႏႈတ္ထြက္ၿပီး လက္ေလွ်ာ့ခ်င္ရင္းနဲ႔ အခက္အခဲထဲမွာ ႏြံနစ္ေနခဲ့တယ္။ ထပ္ၿပီး အားထုတ္တာ၊ အဖိုးအခေပးတာေတြ မလုပ္ခ်င္ခဲ့သလို၊ ဘုရားအလိုေတာ္ကို လုံးဝ မေထာက္ထားခဲ့ဘူး။ အမွန္တရားေတြက ထုတ္ေဖာ္ျပတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မမွာ ဘုရားကို ယုံၾကည္ျခင္း လုံးဝမရွိခဲ့သလို၊ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈက သနားစရာေကာင္းေအာင္ ေသးငယ္မွန္း ေနာက္ဆုံး ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို သတိရမိတယ္။ “လူတို႔က ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ေလေလ၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ စံခ်ိန္စံႏႈန္းမ်ားကို ရရွိရန္ အားထုတ္ေလေလ၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္က သာ၍ ႀကီးမားေလေလ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လက္ေတြ႕အရွိတရားကို သိရွိပုံ) မွန္တယ္။ လူေတြပိုၿပီး ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ေလ၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ သူတို႔မွာ ရွိေလပဲ။ ဖန္မင္းက သခင့္ကို အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ ယုံၾကည္ခဲ့ၿပီး က်မ္းစာအသိပညာ ရွိခဲ့ေပမဲ့၊ ကြၽန္မမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရွိတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က သမၼာတရားျဖစ္ၿပီး လူေတြရဲ႕ ျပႆနာအားလုံးကို ေျဖရွင္းႏိုင္တယ္။ ဘုရားအေပၚ ကြၽန္မ တကယ္ မွီခိုၿပီး အဖိုးအခေပးသေ႐ြ႕၊ ဘုရားက သူ႔ကို ဉာဏ္အလင္းေပးမွာပဲ။

အဲဒီေနာက္မွာ၊ ဖန္မင္း စြဲကိုင္တဲ့ အယူအဆေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သမၼာတရား နားလည္သူေတြနဲ႔ ကြၽန္မ ရွာေဖြခဲ့ၿပီး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ဆက္ႏႊယ္တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကူရွာေပးၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္ ဖန္မင္းအိမ္ကို ကြၽန္မ ထပ္သြားၿပီး၊ သူဆီ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ျပခဲ့တယ္။ “ဘုရားသခင္၏ အမႈတြင္ အယူဝါဒမ်ားကို အသုံးခ်ဖို႔ရန္ လိုအပ္သေလာ။ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္သည္ ပေရာဖက္မ်ား၏ ႀကိဳတင္ေဟာကိန္းမ်ားႏွင့္ အညီ လုပ္ကိုင္ရမည္ေလာ။ အမွန္စင္စစ္ ပိုႀကီးျမတ္သည္က မည္သည့္အရာနည္း- ဘုရားသခင္ေလာ၊ သမၼာက်မ္းစာေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္အညီ အမႈျပဳရမည္နည္း။ ဘုရားသခင္သည္ သမၼာက်မ္းစာကို ေက်ာ္လြန္ခြင့္ မရွိျခင္းေၾကာင့္မ်ား ျဖစ္ႏိုင္သေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ သမၼာက်မ္းစာမွ ေသြဖည္လ်က္ အျခားအမႈကို မျပဳႏိုင္ေပဘူးေလာ။ ေယရႈႏွင့္ သူ၏ တပည့္မ်ားက ဥပုသ္ေန႔ကို မေစာင့္ထိန္းခဲ့ၾကသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း။ ေယရႈသည္ ဥပုသ္ေန႔အရႏွင့္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းလာ ပညတ္မ်ားအတိုင္း လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့မည္ ဆိုပါက၊ သူလာၿပီးေနာက္ ေယရႈသည္ ဥပုသ္ေန႔ကို မေစာင့္ထိန္းခဲ့ဘဲႏွင့္ ယင္းအစား ေျခကိုေဆးေၾကာျခင္း၊ ေခါင္းကိုဖုံးအုပ္ျခင္း၊ မုန႔္ကိုခ်ိဳးဖဲ့ျခင္းႏွင့္ စပ်စ္ရည္ကို ေသာက္သုံးျခင္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ထိုအခ်က္မ်ား အားလုံးသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းလာ ပညတ္မ်ား၌ ကင္းမဲ့ေနသည္ မဟုတ္ေလာ။ ေယရႈက ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ေလးစားခဲ့သည္ဆိုလွ်င္၊ သူသည္ ထိုအယူဝါဒမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့သည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ဦးစြာလာသည္မွာ ဘုရားသခင္ေလာ၊ သမၼာက်မ္းစာေလာ ဆိုသည္ကို သင္ သိသင့္သည္။ ဥပုသ္ေန႔၏ သခင္ျဖစ္လ်က္၊ သူသည္ သမၼာက်မ္းစာ၏ သခင္ပါ မျဖစ္ႏိုင္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ပတ္သက္၍ (၁)) “သင္က ပညတ္ေတာ္ေခတ္၏ အလုပ္ကို ၾကည့္လိုၿပီး၊ ဣသေရလအမ်ိဳးသားမ်ား ေယေဟာဝါ၏ လမ္းခရီးကို မည္သို႔ လိုက္နာခဲ့ၾကေၾကာင္းကို ၾကည့္လိုလွ်င္၊ သင္သည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ဖတ္ရႈရမည္။ သင္သည္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္၏ အလုပ္ကို နားလည္လိုလွ်င္၊ ဓမၼသစ္က်မ္းကို ဖတ္ရႈရမည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၏ အမႈကို သင္ မည္သို႔ ျမင္သနည္း။ သင္သည္ ယေန႔၏ဘုရားသခင္၏ ဦးေဆာင္မႈကို လက္ခံလ်က္ ယေန႔၏အမႈေတာ္ထဲကို ဝင္ေရာက္ၾကရမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယင္းသည္ အမႈသစ္ျဖစ္ၿပီး၊ မည္သူမွ် ယခင္က သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ မွတ္တမ္းတင္ မထားခဲ့ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ယေန႔တြင္ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူၿပီး တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၌ အျခားေ႐ြးေကာက္ခံရသူမ်ားကို ေ႐ြးထားၿပီ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ထိုလူမ်ား၌ အမႈျပဳသည္၊ သူသည္ ကမာၻႀကီးေပၚက သူ၏အမႈေတာ္မွ ဆက္လက္ေဆာင္႐ြက္ၿပီး၊ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္၏အမႈေတာ္မွ ဆက္ၿပီး ေဆာင္႐ြက္သည္။ ယေန႔၏အမႈေတာ္သည္ လူသားတို႔ မည္သည့္အခါကမွ် မေလွ်ာက္ဖူးေသးသည့္ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္ၿပီး မည္သူကမွ မျမင္ဖူးသည့္ လမ္းခရီးျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ယခင္ မည္သည့္အခါမွ် မလုပ္ခဲ့ဖူးသည့္ အမႈေတာ္ျဖစ္သည္၊ ယင္းသည္ ကမာၻႀကီးေပၚက ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံးအမႈေတာ္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခင္ မည္သည့္အခါမွ် မလုပ္ခဲ့ဖူးသည့္ အလုပ္သည္ သမိုင္းမဟုတ္ေပ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ပစၥဳပၸန္သည္ ပစၥဳပၸန္သာျဖစ္ၿပီး၊ အတိတ္ျဖစ္သြားရန္ လိုေသး၍ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ပိုႀကီးမားသည့္၊ ပိုသစ္သည့္အမႈကို ဣသေရလ၏ ျပင္ပ၊ ကမာၻႀကီးေပၚမွာ ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီးေၾကာင္း၊ ထိုအမႈသည္ ဣသေရလ၏ နယ္ပယ္အျပင္ထိ ေက်ာ္လြန္ႏွင့္ၿပီး၊ ပေရာဖက္မ်ား၏ ႀကိဳတင္ေဟာၾကားခ်က္မ်ားကို ေက်ာ္လြန္လ်က္ ေရာက္ရွိႏွင့္ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ယင္းသည္ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္မ်ား၌ မပါဝင္သည့္ အသစ္ေသာ အံ့ၾသဖြယ္အမႈ၊ ဣသေရလအျပင္ရွိ ပိုမိုသစ္လြင္သည့္ အမႈ၊ လူသားမ်ား မည္သည့္အခါတြင္မွ် သိနားလည္ႏိုင္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔ စိတ္ကူးႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္သည့္ အမႈျဖစ္ေၾကာင္းကို လူမ်ားက မသိၾကေပ။ သမၼာက်မ္းစာထဲ၌ ယင္းကဲ့သို႔ေသာအမႈ၏ ျပည့္စုံစြာ ရွင္းလင္းေဖာ္ျပထားေသာ မွတ္တမ္းမ်ား မည္သို႔ ပါဝင္ႏိုင္မည္နည္း။ မည္သူသည္ ယေန႔အမႈ၏ တစ္ခ်က္ခ်င္းစီကို မည္သည့္ အရာကိုမွ် ထိန္ခ်န္မထားဘဲ၊ ႀကိဳတင္ၿပီး မွတ္တမ္းတင္ေပးႏိုင္ခဲ့မည္နည္း။ မည္သူကမ်ား ေဟာင္းႏြမ္းလွသည့္ ထိုစာအုပ္ထဲ၌ ယခုကဲ့သို႔ ပိုမို ႀကီးျမတ္ၿပီး ပို၍ ဉာဏ္ပညာရွိကာ၊ အစဥ္အလာကို အာခံသည့္ အမႈကို မွတ္တမ္းတင္ေပးႏိုင္ခဲ့မည္နည္း။ ယေန႔အမႈသည္ သမိုင္းမဟုတ္ေပ၊ သို႔ျဖစ္၍ သင္က ယေန႔၏လမ္းေၾကာင္း အသစ္အတိုင္း ေလွ်ာက္သြားခ်င္ပါက၊ သင္သည္ သမၼာက်မ္းစာမွ ေသြဖည္ရမည္ျဖစ္သည္၊ သင္သည္ သမၼာက်မ္းစာထဲက အနာဂတၱိက်မ္း စာအုပ္မ်ား သို႔မဟုတ္ သမိုင္းကို ေက်ာ္လြန္ၿပီးသြားရမည္။ သို႔ျဖစ္မွသာ သင္သည္ လမ္းေၾကာင္းအသစ္ကို မွန္ကန္စြာ ေလွ်ာက္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္၊ ထို႔အျပင္ ထိုအခါက်မွသာ သင္သည္ ေလာကသစ္ႏွင့္ အမႈသစ္ထဲကို ဝင္ေရာက္ႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ပတ္သက္၍ (၁)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ သူနဲ႔ မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္က က်မ္းစာထဲမွာ မရွိတဲ့အတြက္၊ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈ မဟုတ္ဘူးလို႔ နင္ယုံၾကည္တယ္။ ဒါက က်မ္းစာထဲမွာ ရွိတာနဲ႔ ဘုရားကို ကန႔္သတ္ေနတာ၊ ေဘာင္ခတ္ေနတာပဲ”လို႔ေပါ့။ “ဘုရားက အရင္လာတာလား၊ က်မ္းစာ အရင္လာတာလား။ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီးနဲ႔ အရာခပ္သိမ္းကို ဘုရားပထမဆုံး ဖန္ဆင္းခဲ့ခ်ိန္မွာ က်မ္းစာရွိခဲ့လား။ အာျဗဟံက က်မ္းစာမရွိခဲ့ဘူး။ က်မ္းစာအတိုင္း ဘုရားကို ယုံၾကည္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ အာျဗဟံက ဘုရားကို မယုံၾကည္ခဲ့ဘူးလို႔ ငါတို႔ ေျပာလို႔ရလား။ က်မ္းစာက ဘုရားအမႈေတာ္ရဲ႕ သမိုင္းဆိုင္ရာ မွတ္တမ္းပဲျဖစ္တာကို ငါတို႔ နားလည္ရမယ္။ ဘုရားက သူ႔အမႈကို ၿပီးစီးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ေနာက္ပိုင္း စာေရးဆရာေတြရဲ႕ စုစည္း၊ စာတည္းျဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အဲဒါကို ဖန္တီးခဲ့တာ။ သခင္ေယရႈက အမႈျပဳဖို႔ ႂကြလာခဲ့ခ်ိန္မွာ၊ ဓမၼသစ္က်မ္းဆိုတာ မရွိခဲ့ဘူး။ လူေတြက ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကိုပဲ ဖတ္ခဲ့ၾကတာ။ ဓမၼေဟာင္းနဲ႔ ဓမၼသစ္က်မ္းေတြက သခင္ေယရႈ အမႈျပဳၿပီးတဲ့ေနာက္ ရာစုႏွစ္နဲ႔ခ်ီအၾကာမွာ ျဖစ္လာခဲ့တာ။ ဒါက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္ အရင္လာၿပီးေတာ့ က်မ္းစာကို ေရးခဲ့မွန္း သက္ေသျပတယ္။ ဒါက အမွန္တရားပဲ။ ဘုရားက ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ ေပၚထြန္းၿပီး အမႈျပဳတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္ကို က်မ္းစာထဲမွာ ဘယ္လိုလုပ္ ႀကိဳမွတ္တမ္းတင္ထားႏိုင္မွာလဲ လို႔ေပါ့။ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုခ်င္တယ္ဆိုရင္၊ က်မ္းစာကို ေက်ာ္လြန္ၿပီးသြားရမွာျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားရဲ႕ လက္ရွိႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္ကို ရွာေဖြ၊ စုံစမ္းရမယ္။ ဒါက ဘုရားေျခလွမ္းေတြေနာက္ လိုက္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းပဲ” လို႔။ ဒီအရာေတြကို ဖန္မင္းဆီ မိတ္သဟာယျပဳၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ တခ်ိဳ႕ကို သူ နားလည္ပုံေပၚခဲ့ေပမဲ့၊ မရွင္းမလင္းျဖစ္ေနတုန္းပဲျဖစ္ၿပီး၊ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာတာ မွန္ပါတယ္။ ဘုရားအမႈေတာ္ အရင္လာၿပီး ေနာက္မွ က်မ္းစာလာတာ မွန္သလို၊ ဘုရားက က်မ္းစာထက္ ပိုႀကီးမားမွန္း နားလည္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မ္းစာကို ဆယ္စုႏွစ္ခ်ီ ငါ ဖတ္ေနခဲ့ၿပီးၿပီျဖစ္သလို၊ အဲဒါကို ဒီအတိုင္း လက္မလႊတ္ႏိုင္ဘူး။ ငါ က်မ္းစာကို ဖတ္ဖို႔လိုေသးတယ္”တဲ့။ အဲဒီေနာက္၊ ဖန္မင္းက ကြၽန္မကို ေမးခြန္းသစ္တခ်ိဳ႕ ေမးတယ္။ ဒါေတြကို ၾကားရတာ ပထမေတာ့ နည္းနည္း စိတ္ရႈပ္စရာျဖစ္တယ္။ သူ႔ေမးခြန္းေတြကို ေျဖေပးဖို႔ ဘယ္သမၼာတရား ရႈေထာင့္ေတြကို မိတ္သဟာယျပဳရမယ္မွန္း မသိခဲ့ဘူး။ အိမ္ျပန္ေရာက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ကြၽန္မကို ဉာဏ္အလင္းေပး၊ လမ္းျပဖို႔ ဘုရားဆီ ေတာင္းေလွ်ာက္ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ဖန္မင္းကို ကြၽန္မ ထပ္မိတ္သဟာယျပဳခ်င္ခဲ့တယ္။ တစ္ေန႔မွာ၊ ဖန္မင္းအိမ္ကို ကြၽန္မ သြားၿပီး၊ ဖြင့္ထားတဲ့ က်မ္းစာနဲ႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ စာအုပ္ကို ျပတင္းခုံေပၚမွာ ေတြ႕ရတယ္။ ဖန္မင္းက လက္မခံဘူးလို႔ ေျပာခဲ့ေပမဲ့၊ သူ႔စိတ္ႏွလုံးမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို စုံစမ္းစစ္ေဆးခ်င္ခဲ့မွန္း ကြၽန္မ သေဘာေပါက္ခဲ့ၿပီး၊ သူ႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တခ်ိဳ႕ ေတြ႕ခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ဖန္မင္းက ေနမေကာင္းျဖစ္ၿပီး ေဆး႐ုံတင္ရတယ္။ သူ႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္ျပဖို႔ အလုပ္ကေန ကြၽန္မခြင့္ယူခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ခြင့္မၾကာခဏယူေနတာကို သူေငွးက ျမင္လို႔၊ ကြၽန္မကို ဆူဖို႔ ဆင္ေျခေတြ တမင္သူရွာတယ္။ ပထမေတာ့ အဲဒါကို ကြၽန္မ ခံႏိုင္ခဲ့တယ္။ နည္းနည္း ဆင္းရဲဒုကၡခံခဲ့ရေပမဲ့၊ ဖန္မင္းက စစ္မွန္တဲ့ လမ္းခရီးကို လက္ခံႏိုင္သေ႐ြ႕ အဆင္ေျပတယ္လို႔ ခံစားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဖန္မင္းဆီ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ျပၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ စုံစမ္းဖို႔ သူ လက္မခံျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ နည္းနည္း စိတ္ဓာတ္က်သြားတယ္။ အဲဒီေလာက္ အဖိုးအခေပးခဲ့ေပမဲ့၊ သူက ဆက္ၿပီး ျငင္းေနတယ္လို႔ ကြၽန္မ ခံစားခဲ့တယ္။ သူလက္ခံတဲ့အထိ ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ ေဟာရမွာလဲေပါ့။ ေတြးေလ၊ စိတ္ဓာတ္က်ေလျဖစ္ၿပီး ပူေပါင္းလုပ္လိုစိတ္ ေလ်ာ့ေလပဲ။ အဲဒီေနာက္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မွာ ဖတ္ရတယ္။ “သင္ ထမ္းထားရသည့္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးမ်ား၊ သင္၏ ေစခိုင္းခ်က္တာဝန္ႏွင့္ သင္၏ တာဝန္ဝတၱရားမ်ားကို သင္သိရွိသေလာ။ သမိုင္းတြင္သည့္ တာဝန္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ သင္၏အသိစိတ္ ဘယ္မွာနည္း။ ေနာင္လာမည့္ေခတ္တြင္ သခင္အျဖစ္ သင္ မည္သို႔ ျပည့္ျပည့္ဝဝ အေစခံမည္နည္း။ သခင္ျဖစ္ျခင္း၏ ခိုင္မာေသာအသိစိတ္တစ္ခု သင္၌ ရွိသေလာ။ အရာခပ္သိမ္းတို႔၏ သခင္ကို သင္ မည္သို႔ ရွင္းျပမည္နည္း။ ယင္းသည္ အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါအားလုံးႏွင့္ ကမာၻေလာကထဲရွိ ႐ုပ္ဝတၳဳအရာအားလုံး၏ သခင္ အမွန္တကယ္ ဟုတ္သေလာ။ အမႈ၏ ေနာက္တစ္ဆင့္ တိုးတက္မႈအတြက္ သင္၌ မည္သည့္အစီအစဥ္မ်ား ရွိသနည္း။ သင့္ကို ၎တို႔၏ သိုးထိန္းအျဖစ္ လူမည္မွ်က ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကပါသနည္း။ သင္၏အလုပ္တာဝန္သည္ ႀကီးေလးေသာအရာတစ္ခုေလာ။ ၎တို႔သည္- လမ္း အဘယ္မွာ ရွိသနည္းဟု အေမွာင္ထဲတြင္ ျမည္တမ္းလ်က္- ဆင္းရဲ မြဲေတၾကသည္၊ သနားဖြယ္ ျဖစ္ၾကသည္၊ မ်က္စိကန္းၾကၿပီး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနၾကေပသည္။ ဥကၠာပ်ံကဲ့သို႔ ႐ုတ္တရက္ သက္ဆင္းၿပီး လူကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖိႏွိပ္ထားသည့္ အေမွာင္ထု၏အင္အားမ်ားကို ၿဖိဳခြင္းဖို႔ အလင္းကို ၎တို႔ တမ္းတေလစြ။ ၎တို႔ စိုးရိမ္တႀကီး ေမွ်ာ္လင့္သည့္ အရာႏွင့္ ဤအရာအတြက္ ေန႔ေရာညပါ ၎တို႔ ေအာက္ေမ့တမ္းတၾကပုံ အဆုံးစြန္အတိုင္းအတာကို မည္သူသိႏိုင္သနည္း။ အလင္းေရာင္ ျဖတ္သန္းလင္းလက္သည့္ ေန႔တြင္ပင္၊ အလြန္အမင္း ဆင္းရဲဒုကၡ ခံစားေနရေသာ ဤလူတို႔သည္ လြတ္ေျမာက္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိဘဲ၊ ေမွာင္မိုက္ေသာ အက်ဥ္းတိုက္တစ္ခုထဲတြင္ အက်ဥ္းက်ခံရလ်က္ ရွိေနၾက၏။ မည္သည့္အခါတြင္ ၎တို႔ မငိုေတာ့ဘဲေနမည္နည္း။ မည္သည့္အခါတြင္မွ် အနားေပးျခင္းမခံခဲ့ရေသာ ဤႏုနယ္ေသာ ဝိညာဥ္မ်ား၏ ကံအေၾကာင္းမလွသည့္ျဖစ္ရပ္မွာ ဆိုး႐ြားလွၿပီး ရက္စက္ေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ေအးစက္ေသာ သမိုင္းတို႔ျဖင့္ ဤအေျခအေနတြင္ ၎တို႔ ခ်ည္ေႏွာင္ခံထားရသည္မွာ ၾကာျမင့္ၿပီျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ ျမည္တမ္းျခင္းအသံကို မည္သူ ၾကားဖူးသနည္း။ ၎တို႔၏ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ေသာ အေျခအေနကို မည္သူ မ်က္ျမင္ေတြ႕ဖူးသနည္း။ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးသည္ မည္မွ် ဝမ္းနည္းေၾကကြဲၿပီး စိုးရိမ္ပူပန္သည္ကို သင္ေတြးမိဖူးသေလာ။ သူကိုယ္တိုင္၏ လက္ျဖင့္ ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ အျပစ္မဲ့လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ထိုသို႔ေသာ ညႇဥ္းဆဲမႈ ခံစားေနရသည္ကို သူ မည္သို႔ ျမင္ရက္ႏိုင္မည္နည္း။ တကယ္တမ္းမူ၊ လူသားမ်ားသည္ အဆိပ္ခတ္ခံထားရသည့္ သားေကာင္မ်ား ျဖစ္ၾကေပသည္။ လူသားသည္ ဤေန႔အထိ ရွင္က်န္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ဆိုးယုတ္သူတစ္ဦး၏ အဆိပ္ခတ္ခံထားရသည္ကို မည္သူ သိခဲ့လိမ့္မည္နည္း။ သင္သည္ သားေကာင္မ်ားထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္သည္ကို သင္ ေမ့ေလ်ာ့ၿပီေလာ။ သင္သည္ ဤအသက္ရွင္က်န္ရစ္သူမ်ားကို ကယ္တင္ဖို႔ သင္၏ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ႀကိဳးပမ္းရန္ လိုလားလ်က္ မရွိသေလာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သူကိုယ္တိုင္၏ ေသြးသားသဖြယ္ ခ်စ္ခင္သည့္ ဘုရားသခင္ကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ရန္ သင္၏ အားအင္ဟူသမွ်ကို ဆက္ကပ္ဖို႔ သင္ လိုလားျခင္း မရွိသေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သင္၏အနာဂတ္တာဝန္ကို မည္သို႔ အာ႐ုံစိုက္၍ လုပ္ေဆာင္သင့္သနည္း) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန သူ႔ရဲ႕ အေရးေပၚဆႏၵကို ခံစားလို႔ရတယ္။ စာတန္ရဲ႕ အုပ္စိုးမႈေအာက္မွာ အသက္ရွင္ၿပီး ဘုရားေရွ႕မလာသူေတြအတြက္ ဘုရားက စိုးရိမ္၊ ေသာကျဖစ္ၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ လူေတြက ကယ္တင္ျခင္းရႏိုင္ၾကမယ္လို႔ ဘုရားေမွ်ာ္လင့္တယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို လက္ခံၿပီးသူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔၊ ဘုရားေရွ႕ေမွာက္ မလာၾကေသးသူေတြကို ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို လက္ခံဖို႔ ဘုရားအိမ္ေတာ္ထဲ ကြၽန္မ ေခၚေဆာင္ရမယ္ဆိုတာ သိခဲ့တယ္။ ဒါ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ပဲ။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ၊ ဧဝံေဂလိျဖန႔္ဖို႔ လူေတြအမ်ားႀကီး အသက္စြန႔္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ၊ ဧဝံေဂလိက ကမာၻေလာကရဲ႕ ေနရာအႏွံ႔ကို ပ်ံ႕သြားၿပီး အားလုံးက သိခဲ့ၾကတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေစခိုင္းခ်က္ ျဖည့္ဆည္းဖို႔ သေဘၤာေဆာက္ခဲ့တဲ့ ေနာဧကိုလည္း ေတြးမိတယ္။ ေတာက္ေလွ်ာက္ အႏွစ္ ၁၂၀ ၾကာခဲ့ၿပီး၊ အဒီကာလအေတာအတြင္ ခက္အခဲေတြ၊ ေလွာင္ေျပာင္မႈေတြနဲ႔ အသေရဖ်က္မႈကို သူရင္ဆိုင္ရေပမဲ့၊ သူ လက္မေလွ်ာ့ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ဆုံးမွာ၊ ဘုရားရဲ႕ ေစခိုင္းခ်က္ကို သူ ၿပီးစီးခဲ့ၿပီး ဘုရားရဲ႕ ေထာက္ခံမႈကို ရခဲ့တယ္။ ေနာဧမွာ ဘုရားအေပၚ အဲဒီေလာက္ ႀကီးမားတဲ့ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိခဲ့တယ္။ ဧဝံေဂလိ ေဟာရာမွာ ကြၽန္မ အခက္အခဲတခ်ိဳ႕ရွိၿပီး ဆင္းရဲဒုကၡတခ်ိဳ႕ကို သည္းခံခဲ့ရေပမဲ့၊ ဒါေတြက ေခတ္ကာလေတြတစ္ေလွ်ာက္ သန႔္ရွင္းသူေတြ ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ အဖိုးအခနဲ႔ တျခားစီပဲ။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မဆီ ဧဝံေဂလိ ေဟာခဲ့ၾကခ်ိန္ကို ျပန္ေတြးမိတယ္။ သူတို႔ကို ကြၽန္မလည္း ထပ္တလဲလဲ ျငင္းခဲ့သလို၊ ကြၽန္မလက္မခံခင္ သူတို႔ ကြၽန္မကို အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေဟာခဲ့ရတာေလ။ အခု ဖန္မင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္မက သူတို႔ေလာက္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ ဘာလို႔ သူ႔ကို မဆက္ဆံႏိုင္ခဲ့တာလဲ။ သမၼာတရားကို သူနားမလည္ေသးသလို၊ ဘာသာေရး အယူအဆေတြရဲ႕ ေက်းကြၽန္ဘဝမွာ ရွိေနခဲ့တာေလ။ ဒီေတာ့ ခုခံတတ္တာက သူ႔အတြက္ ပုံမွန္ပဲ မဟုတ္လား။ နည္းနည္း ခက္ခဲတာေၾကာင့္ပဲ သူ႔အေပၚ ကြၽန္မ လက္ေလွ်ာ့လိုက္လို႔ မျဖစ္ဘူး။ ဒါကို သတိျပဳမိတာနဲ႔၊ အရမ္းေနာင္တရၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ ဘုရားဆီ သစၥာဆိုလိုက္တယ္။ ဧဝံေဂလိေဟာေနတုန္း ဘာအခက္အခဲေတြပဲ ႀကဳံရပါေစ၊ ပူးေပါင္းလုပ္ၿပီး ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ဖို႔ ကြၽန္မ အေကာင္းဆုံးလုပ္မယ္လို႔ေပါ့။ ဒါက ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္နဲ႔ ဝတၱရားျဖစ္တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဖန္မင္းကို ကြၽန္မ ဆက္ေစာင့္ေရွာက္ၿပီး သူ႔ဆီ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဆက္ဖတ္ခဲ့တယ္။ တစ္ေန႔ ကြၽန္မကို သူက ေျပာတယ္။ “ဒီအေတာအတြင္ နင္ဖတ္ျပတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကတစ္ဆင့္၊ နားလည္မိတယ္။ လူေတြက ဘုရားကို က်မ္းစာထဲရွိတာနဲ႔ ေဘာင္မခတ္သင့္ဘူးဆိုတာေပါ့။ ဘုရားအမႈေတာ္က အၿမဲ သစ္လြင္ၿပီး လုံးဝ အိုေဟာင္းမသြားသလို၊ က်မ္းစာမွာ ပါရွိတာက ဘုရားရဲ႕ၿပီးခဲ့တဲ့ အမႈေတာ္ပဲ။ ဘုရားက ျပန္ႂကြလာၿပီး က်မ္းစာမွာ မွတ္တမ္းတင္ထားတာေတြကို လုပ္ခဲ့ရင္၊ ဘုရားအမႈေတာ္က ထပ္လုပ္တာျဖစ္မွာပဲ။ အဲဒါက သူ႔အဓိပၸာယ္ကို အဲဒီလိုနဲ႔ ဆုံးရႈံးသြားမွာ။ ဘုရားက လူေတြကို တရားစီရင္ျခင္း ႀကဳံခြင့္ေပးၿပီး၊ သခင္ေယရႈရဲ႕ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းအမႈကို လက္ခံျခင္းအရ သန႔္စင္ခံခြင့္ေပးရင္းနဲ႔ က်မ္းစာကို ေက်ာ္လြန္ၿပီး အမႈသစ္ျပဳတဲ့အခါမွပဲ သူတို႔တကယ္ ကယ္တင္ခံရႏိုင္တယ္။ ဘုရားရဲ႕ ၿပီးခဲ့တဲ့ အမႈကို ငါ ဖက္တြယ္ေနတုန္းပဲဆိုရင္၊ တစ္သက္လုံး က်မ္းစာကို ဖတ္ရင္ေတာင္၊ သမၼာတရားနဲ႔ အသက္ကို လုံးဝ ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ငါ ဘုရားရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြေနာက္လိုက္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလထဲက ကယ္တင္ျခင္းကို လက္ခံရမယ္”တဲ့။ ဖန္မင္းက ေနာက္ဆုံးေတာ့ အသိဝင္လာမွန္း ျမင္ရေတာ့၊ ကြၽန္မ အရမ္းဝမ္းသာသြားတယ္။ ဘုရားရဲ႕သိုးက ဘုရားအသံၾကားတာကိုလည္း ျမင္ခဲ့တယ္။ စာတန္က သူတို႔ကို ဘယ္ေလာက္ပဲ ေႏွာင့္ယွက္ပါေစ၊ ဘာအယူအဆေတြပဲ သူတို႔ ရွိပါေစ၊ ေနာက္ဆုံးမွာ၊ သမၼာတရားကို သူတို႔ လက္ခံၿပီး ဘုရားေရွ႕လာမွာပဲ။ အဲဒီေနာက္၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖန္မင္းက တက္တက္ႂကြႂကြ စဖတ္ၿပီး စုေဝးပြဲေတြ တက္လာသလို၊ သူနာမက်န္းျဖစ္တာ တျဖည္းျဖည္း စၿပီး တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာတယ္။ ဖန္မင္းရဲ႕ အခက္အခဲေတြနဲ႔ စိတ္ကူးေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ အစ္မလီက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မိတ္သဟာယအမ်ားႀကီး ေပးခဲ့သလို၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလထဲက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဖန္မင္းက ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေသခ်ာလာခဲ့တယ္။ ကြၽန္မကိုလည္း သူက ေျပာတယ္။ “အရင္က နင္ ငါ့ကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္ျပေတာ့၊ အျပင္ပန္းမွာ နင့္ကို လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့ေပမဲ့၊ တကယ္‌ေတာ့ တခ်ိဳ႕ကို ငါ နားေထာင္ေနခဲ့ၿပီး၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သမၼာတရားရွိတာ ခံစားရေပမဲ့၊ ငါမွားသြားႏိုင္တာကို ေၾကာက္လို႔ လက္မခံရဲခဲ့တာပဲ။ အခု ငါနားလည္ၿပီျဖစ္သလို လက္ခံဖို႔ လိုလားေနၿပီ”တဲ့။ ဘုရားအမႈေတာ္အေၾကာင္း ဖန္မင္း ေသခ်ာသြားတာ ျမင္ရေတာ့ အရမ္းဝမ္းသာမိတဲ့အျပင္၊ အရမ္းလည္း တို႔ထိခံခဲ့ရတယ္။ လူတစ္ဦးစီက ဘုရားအိမ္ေတာ္ထဲ ျပန္လာမဲ့အခ်ိန္ကို ဘုရားက သတ္မွတ္ထားသလို၊ ဘုရားအေပၚ အစစ္အမွန္ ကြၽန္မတို႔ မွီခိုသေ႐ြ႕၊ ဘုရားရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ ျမင္ႏိုင္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ဖန္မင္းက သူ႔မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ အသိေတြဆီ ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းခဲ့တယ္။ ကာလတစ္ခုၾကာ ပူးေပါင္းလုပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ လူဆယ္ေလးေယာက္က ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလထဲက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို လက္ခံခဲ့ၾကတယ္။

ဧဝံေဂလိေဟာတဲ့ ဒီအေတြ႕အႀကဳံကတစ္ဆင့္၊ ဘုရားရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို အစစ္အမွန္ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ဒီအေတာအတြင္းမွာ၊ အခက္အခဲေတြ အမ်ားႀကီး ႀကဳံခဲ့ရသလို၊ တစ္ခါတေလ အားနည္းၿပီး ႏႈတ္ထြက္ခ်င္ခဲ့ေပမဲ့၊ ဘုရားက ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းကို စုံလင္ေစဖို႔ ဒါကို အသုံးျပဳၿပီး၊ ပိုမ်ားတဲ့ သမၼာတရားနဲ႔ ကြၽန္မကို ျပင္ဆင္ေစပုံကို ကြၽန္မ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတယ္။ ဘုရားကို မွီခိုၿပီး ေမွ်ာ္ၾကည့္ျခင္းက အႀကီးမားဆုံး ဉာဏ္ပညာျဖစ္ပုံကိုလည္း ေတြ႕ႀကဳံခဲ့တယ္။ အခု၊ ဧဝံေဂလိေဟာၿပီး ဘုရားအတြက္ သက္ေသခံဖို႔ ပိုေတာင္ စိတ္ဆုံးျဖတ္ထားတယ္။