အႀကီးအကဲတစ္ဦးေၾကာင့္ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ က ခရစ္ယာန္ဘာသာထဲ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာင္းလဲခဲ့ပါတယ္။ စၾကၤဝဠာထဲက အရာရာအားလုံးမွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၊ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး နဲ႔ အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ဘုရားတစ္ပါးတည္းရွိတယ္လို႔ သူ ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါကြၽန္ေတာ္အတြက္ စိတ္ဝင္စားစရာပဲေလ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ သူက သခင္ေယရႈဟာ ဘုရားသားေတာ္ျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔ကို ယုံၾကည္ျခင္းကေန ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကယ္တင္ခံရႏိုင္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း မရွင္းမလင္း ျဖစ္သြားတယ္။ ဘုရားတစ္ပါးပဲ ရွိတာမဟုတ္လား။ သူ႔မွာ ဘယ္လို သားေတာ္တစ္ပါး ရွိရမွာလဲေပါ့။ အမွန္တကယ္ ဘုရားဘယ္ေလာက္ ရွိသလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ နားကိုမလည္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီေနာက္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သင္းအုပ္က တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ေရႏွစ္ျခင္းေပးတဲ့အခါတိုင္း သူက၊ “မင္းကို ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ နာမနဲ႔ ဗတၱိဇံ ေပးတယ္” လို႔ေျပာတာ သတိထားမိတယ္။ မရွင္းလို႔ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ ေမးခဲ့တယ္၊ “ဘုရားဘယ္ႏွစ္ပါး ရွိတာလဲ။ ဘာလို႔ လူေတြကို ဘုရားနာမည္အမ်ားႀကီးနဲ႔ ႏွစ္ျခင္းမဂၤလာ အၿမဲတမ္း ေပးရတာလဲ” လို႔ေပါ့။ သူ႔အေျဖက၊ “ဘုရားတစ္ပါးထဲပဲ ရွိေပမယ့္ ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရွိတဲ့ သုံးပါးတစ္ဆူ ဘုရားျဖစ္တယ္၊ သူတို႔က သီးျခား ပုဂၢိဳလ္ေတြျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ဦးတည္းအျဖစ္ အတူတည္ရွိၾကတယ္”တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ေသးတာ ျမင္ေတာ့၊ သူက၊ “ဒါဟာ နားလည္ဖို႔ တကယ္ကို ႏႈိက္ႏႈိက္ခြၽတ္ခြၽတ္ ႀကိဳးစားရမယ့္ အရာတစ္ခုပဲ။ အခု နားမလည္ရင္ ကိစၥမရွိဘူး။ သူတို႔အားလုံးကို ဘုရားလို႔သာ သေဘာထားလိုက္။ ဖခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္နဲ႔ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ အားလုံး အတူအလုပ္ လုပ္ၾကတယ္လို႔ ဆက္ေျပာပါတယ္။” သူ႔ရဲ႕ ရွင္းျပခ်က္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေစတုန္းပါပဲ။ သူက တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားျဖစ္ရင္၊ ဘယ္လိုလုပ္ ပုဂၢိဳလ္သုံးပါး ရွိႏိုင္မွာလဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါက ခရစ္ယာန္ ဘာသာရဲ႕ အေျခခံ သက္ဝင္ယုံၾကည္မႈျဖစ္လို႔ မမွားႏိုင္ဘူးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒါက ဘုရားရဲ႕ နက္နဲတဲ့ နက္နဲမႈတစ္ခု ျဖစ္ႏိုင္မွာပါေပါ့။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားကို ပိုေကာင္းေကာင္း အေစခံႏိုင္ဖို႔ ဒီဗီနီတီ ေက်ာင္းကို ကြၽန္ေတာ္ သြားခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ ရွိေနတုန္းမွာလည္း သုံးပါးတစ္ဆူ အဓိပၸာယ္ကို အမ်ားႀကီး စဥ္းစားခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ မရွင္းလင္းမႈကို ရွင္းလင္းသြားေစဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့အေနနဲ႔၊ စာအုပ္၊ေဆာင္းပါးအမ်ားႀကီးနဲ႔ က်မ္းစာကို စေလ့လာခဲ့ၿပီး၊ သင္းအုပ္ဆရာတစ္ခ်ိဳ႕ကို ေမးခဲ့ေပမယ့္၊ အေျဖ လုံးဝ မေတြ႕ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ ေလ့လာသင္ယူမႈေတြ ၿပီးသြားေတာ့၊ အသင္းေတာ္မွာ ဥပုဒ္စာေျဖေက်ာင္းအတြက္ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း လုပ္ခဲ့တယ္။ သုံးပါးတစ္ဆူကို ရွင္းျပဖို႔ တစ္ခ်ိဳ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ေတာင္းဆိုၾကတယ္။ ဘာလုပ္ရမွန္း ကြၽန္ေတာ္ မသိခဲ့ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ သင္းအုပ္ေျပာခဲ့ၿပီးတဲ့အရာနဲ႔ပဲ သူတို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ ႏွပ္ခ်လိုက္တယ္။ သူတို႔ မ်က္စိလည္ေနေသးပုံရတာကို ျမင္ေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ စိတ္မေကာင္းဘူး။ ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ္ အေစခံရမယ္မွန္း သိခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ခရစ္ယာန္ ယုံၾကည္မႈမွာ အရမ္းကို အေျခခံက်တဲ့ အရာတစ္ခုကို မရွင္းျပႏိုင္ခဲ့လို႔ အရမ္းအရွက္ရမိတယ္။

၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ၊ ကမာၻ႔ တ႐ုတ္သင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲ သင္းတန္းအစည္းအေဝးမွာ ကြၽန္ေတာ္ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ ကမာၻ႔အႏွံ႔အျပားက ေက်ာ္ၾကားတဲ့ သင္းအုပ္ေတြနဲ႔ တရားေဟာ ဆရာေတြ အတူစုေဝးၾကတာကို ေတြ႕ရတာဟာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အရမ္း စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ထဲက မရွင္းလင္းမႈကို ရွာေဖြ၊ ေျဖရွင္းဖို႔ အဲဒီအခြင့္အေရးကို ကြၽန္ေတာ္ အသုံးခ်ခ်င္ခဲ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အစည္းအေဝးၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ လူသိမ်ားတဲ့ သင္းအုပ္တစ္ေယာက္ကို ခ်ဥ္းကပ္ခဲ့တယ္။ သုံးပါးတစ္ဆူအေပၚ သူ႔ရဲ႕ နားလည္မႈအေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ္ ေမးခဲ့ၿပီး၊ သူက၊ “ခမည္းေတာ္က အရာရာကို ဆုံးျဖတ္တယ္၊ သားေတာ္က ခမည္းေတာ္ရဲ႕ အစီအစဥ္ကို ေဆာင္႐ြက္ၿပီး၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က အစီအစဥ္ကို စီမံတယ္” လို႔ ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။ ပိုၿပီး အေသးစိတ္ေျပာဖို႔ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းဆိုခဲ့ေပမယ့္၊ သူက ေမးခြန္းကို ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ ေရွာင္သြားတယ္။ အဲဒီအေၾကာင္းကို တျခား သင္းအုပ္ဆရာကို ကြၽန္ေတာ္ ေမးခဲ့ၿပီး သူက၊ “ေယေဟာဝါက ဘုရားျဖစ္တယ္၊ သခင္ေယရႈက ဘုရားျဖစ္သလို သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က ဘုရားျဖစ္တယ္။ သူတို႔အားလုံး ဘုရားျဖစ္တယ္။ မင္း ဆုေတာင္းခ်င္တဲ့သူကို ဆုေတာင္းလိုက္။ ဒါေပမယ့္ သခင္ေယရႈကို ဆုေတာင္းဖို႔ အႀကံေပးခ်င္တယ္၊ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ သူက လူသားျဖစ္လို႔ေလ။ သူ႔မွာ သာမန္ လူ႔ခံစားခ်က္ေတြရွိၿပီး လူ႔စိတ္ႏွလုံးထဲကို ျမင္ႏိုင္တယ္။ နိမိတ္လကၡဏာေတြ အမ်ားႀကီးလည္း သူ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့တယ္။ ေယေဟာဝါက ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္လို႔ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္တယ္။ သူတို႔ကို ျမင္လို႔၊ ထိလို႔မရဘူး။ အဲဒါက ကမာၻေျမနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ဘုရားနဲ႔ ဆက္သြယ္ေျပာဖို႔ ပိုေကာင္းရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းပဲ။” ဒီအရာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ပိုေတာင္ စိတ္ရႈပ္ေထြးသြားၿပီး၊ “ပုဂၢိဳလ္သုံးပါးထဲမွာ ပိုႀကီး၊ ပိုယုတ္တဲ့သူ မရွိဘူးေလ၊ ဘယ္လိုလုပ္ တစ္ေယာက္ကို ဆုေတာင္းတာပိုေကာင္းရမွာလဲ ေယေဟာဝါကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ စိတ္ႏွလုံးထဲကို ျမင္ၿပီး နိမိတ္လကၡဏာမ်ိဳးစုံ မေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ဘူးလား။” ကြၽန္ေတာ္ မရွင္းမလင္းျဖစ္တာ ျမင္ေတာ့၊ သူက၊ “ဘုရားက ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္ၿပီး သူ႔ကို နားလည္လို႔မရႏိုင္ဘူး။ က်မ္းစာကို ဆယ္စုႏွစ္ေတြၾကာ ဘာသာျပန္ အေတြ႕အႀကဳံရွိတဲ့ သင္းအုပ္အမ်ားႀကီးက ဒါကို အျပည့္အဝ မရွင္းျပႏိုင္ၾကေသးဘူး။ ၿပီးေတာ့ ငါလည္း ဒါကို ေလ့လာေနတုန္းပဲ” လို႔ ထပ္ျဖည့္ေျပာတယ္။ အဲဒီေနာက္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဘာမွေျပာစရာ မက်န္ေတာ့ဘူး။ ဆုေတာင္းခ်က္ အေရးႀကီးတာကို သင္းအုပ္ဆရာက ခြဲျခားသိပုံရတဲ့အေၾကာင္း ေတြးမိေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေနမထိထိုင္မထိ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ အဲဒါက ဘုရားကို ႐ိုေသေလးစားတဲ့ ခ်ဥ္းကပ္မႈ မဟုတ္သလို ခံစားမိခဲ့ေပမယ့္၊ ဘယ္လိုနားလည္သင့္မွန္း ကြၽန္ေတာ္ မသိခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ သုံးပါးတစ္ဆူ ယုံၾကည္ခ်က္၊ မရွင္းလင္းမႈနဲ႔ အားလုံးကို ထိန္းသိမ္းထားလိုက္တယ္။ ဥပုသ္စာေျဖအတန္းေတြမွာ သုံးပါးတစ္ဆူအေၾကာင္း ပါလာခ်ိန္တိုင္း၊ အဲဒါကို ဖြမိလို႔ ဘုရားကို ျပစ္မွားမိမွာစိုးလ်က္နဲ႔ ေဖာ့ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါကို စိတ္ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ လုံးဝ တကယ္ နားမလည္ခဲ့ဘူး။

လွ်ပ္တစ္ျပက္မွာ ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေက်ာ္ ကုန္လြန္သြားခဲ့တယ္။ အစ္မ ဆုနဲ႔ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ဆုံခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕ က်မ္းစာ မိတ္သဟာယက တကယ္ အသိဉာဏ္ပြင့္ေစၿပီး၊ သူ႔မွာ တကယ္ထိုးထြင္းအျမင္ရွိတဲ့ သိနားလည္မႈ ရွိတယ္။ အဲဒီကေန ကြၽန္ေတာ္ အမ်ားႀကီး ရလိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ အုပ္စုငယ္ အြန္လိုင္း စုေဝးပြဲမွာ ပါဝင္ဖို႔ သူ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖိတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီ စုေဝးပြဲေတြထဲက တစ္ခုမွာ၊ အစ္ကို လီက ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္မႈနဲ႔ က်မ္းစာေနာက္ကြယ္က ဇာတ္လမ္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ မိတ္သဟာယ မွ်ေဝခဲ့တယ္။ အဲဒါက အရမ္း အျမင္ပြင့္ေစခဲ့တယ္။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းက ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြကိုလည္း သူေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး၊ “လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ ဘုရားရဲ႕ အမႈက အဆင့္သုံးဆင့္နဲ႔ ျဖစ္တယ္။ ဓမၼေဟာင္းက ပညတ္ေတာ္ေခတ္၊ ဓမၼသစ္က ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ျဖစ္ၿပီး၊ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းက ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို ပေရာဖက္ျပဳထားတယ္။ ဘုရားက နာမသစ္ ယူၿပီး အဆင့္အသီးသီးမွာ မတူတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္တယ္။ ပညတ္ေတာ္ ေခတ္အတြင္း ဓမၼေဟာင္းက်မ္းမွာ ဘုရားနာမက ေယေဟာဝါျဖစ္ၿပီး၊ သူက ေမာေရွကေနတစ္ဆင့္ ပညတ္တရားနဲ႔ ပညတ္ခ်က္ေတြကို ထုတ္ျပန္ျခင္းအားျဖင့္ အျပစ္အေၾကာင္း သြန္သင္ခဲ့တယ္။ အေစာပိုင္း လူကို ကမာၻေျမေပၚက သူတို႔ဘဝေတြမွာ လမ္းျပရင္းေပါ့။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ ေႏွာင္းပိုင္းမွာ၊ ဘယ္သူမွ ပညတ္တရားကို မထိန္းသိမ္းၾကဘဲ ပိုပိုၿပီး အျပစ္ျပဳေနခဲ့ၾကတယ္။ အေယာက္တိုင္းက ပညတ္တရားေအာက္မွာ ရႈတ္ခ်ျခင္းနဲ႔ ေသျခင္းကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္။ ဘုရားက လူေတြကို ရႈတ္ခ်ခံရတဲ့အျဖစ္ကေန ကယ္တင္ဖို႔ သခင္ေယရႈအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံလာခဲ့တယ္။ သူဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အျပစ္ေတြကေန ေ႐ြးႏႈတ္ဖို႔ ကိုယ္တိုင္ ကားစင္တင္ခံခဲ့ရတယ္။ သခင္ေယရႈကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ လက္ခံၿပီး သူ႔ကို ဝန္ခ်၊ ေနာင္တရသေ႐ြ႕၊ ငါတို႔ အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ခံရႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ငါတို႔မွာ အျပစ္ရွိတဲ့ သဘာဝ ရွိေနတုန္းပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔ အျပစ္ျပဳၿမဲျပဳၿပီး ဝန္ခ်ၿမဲ ဝန္ခ်ၾကတယ္။ ငါတို႔ဟာ အျပစ္ေႏွာင္ႀကိဳးေတြကေန မသန႔္စင္၊ မလြတ္ေျမာက္ၾကေသးဘူး။ ငါတို႔ဟာ အဲဒီလိုနည္းနဲ႔ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ မထိုက္တန္ဘူး။ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ၊ ဘုရားက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္နဲ႔အညီ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပတယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို တရားစီရင္၊ သန႔္စင္ဖို႔၊ ငါတို႔ရဲ႕ အျပစ္သဘာဝကို ေျဖရွင္းဖို႔ နဲ႔ စာတန္ရဲ႕ အုပ္စိုးမႈကေန အျပည့္အဝ ကယ္တင္ဖို႔ သူ အမႈျပဳတယ္။ ဒါေတြက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ ဘုရားအမႈ အဆင့္သုံးဆင့္ ျဖစ္တယ္။ သူ႔အမႈ အဆင့္တိုင္းဟာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ လိုအပ္တဲ့အရာအေပၚ အေျခခံတယ္။ အမႈရဲ႕ ဒီအဆင့္သုံးဆင့္ကေနတစ္ဆင့္၊ အျပစ္ကို ငါတို႔ သိၾကတယ္၊ အျပစ္ကေန ေ႐ြးႏႈတ္ခံရၿပီး အျပန္အလွန္အေနနဲ႔ အျပစ္ကေန လြတ္ကင္းၾကတယ္။ အျပစ္ကေန ငါတို႔ လြတ္ဖို႔ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ဘုရားအမႈကို လက္ခံျခင္းကပဲ ငါတို႔ အျပည့္အဝ ကယ္တင္ခံရၿပီး ဘုရားရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္ေရာက္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းျဖစ္တယ္”လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။

ဘုရားရဲ႕ အမႈအဆင့္သုံးဆင့္က ၿမဲၿမဲ ဆက္ႏႊယ္ၾကၿပီး၊ ဒါဟာ က်မ္းစာနဲ႔ ဆက္စပ္တယ္လို႔ အစ္ကိုလီက မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ အဲဒါက ကြၽန္ေတာ့္ကို တကယ္ဆြဲေဆာင္ခဲ့တယ္။ က်မ္းစာကို အႀကိမ္အမ်ားႀကီး ဖတ္ၿပီး တရားေဒသနာအမ်ားႀကီး ကြၽန္ေတာ္ ၾကားခဲ့ရေပမယ့္၊ ဘုရားရဲ႕ အမႈနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မိတ္သဟာယျပဳတာ လုံးဝ မၾကားဖူးဘူး။ အစ္ကို လီက က်မ္းတစ္ပိုဒ္ ဆက္ပို႔ေပးခဲ့တယ္။ “ေယေဟာဝါ၏ အမႈမွသည္ ေယရႈ၏အမႈထိတိုင္၊ ၿပီးလွ်င္ ေယရႈ၏အမႈမွသည္ ဤလတ္တေလာ အဆင့္ထိ၊ ဤအဆင့္သုံးဆင့္သည္ ဘုရားသခင္ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အစမွအဆုံး တစ္ခုလုံးကို အလ်ဥ္မျပတ္ အက်ဳံးဝင္ၿပီး၊ ယင္းတို႔အားလုံးသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္တစ္ပါးတည္း၏ လုပ္ေဆာင္မႈ ျဖစ္သည္။ ကမာၻႀကီး၏ ဖန္ဆင္းျခင္းကတည္းက၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို စီမံခန္႔ခြဲလ်က္ အၿမဲ အမႈျပဳေနသည္။ သူသည္ အစႏွင့္ အဆုံးျဖစ္သည္၊ သူသည္ အဦးဆုံးေသာသူႏွင့္ ေနာက္ဆုံးေသာသူ ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ ေခတ္တစ္ခုကို အစျပဳသူျဖစ္ၿပီး၊ ေခတ္ကို အဆုံးသတ္သူ ျဖစ္သည္။ မတူညီသည့္ ေခတ္မ်ားႏွင့္ မတူညီသည့္ ေနရာမ်ားတြင္ အမႈ၏ အဆင့္သုံးဆင့္သည္ သိသိသာသာ ဝိညာဥ္ေတာ္တစ္ပါးတည္း၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖစ္ေပသည္။ ဤအဆင့္သုံးဆင့္ကို ခြဲျခားသူ အေပါင္းတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ရာတြင္ ရပ္တည္သူမ်ား ျဖစ္သည္။ ယခုတြင္ ပထမအဆင့္မွ ယေန႔တိုင္ အမႈမ်ား အားလုံးသည္ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားသခင္၏အမႈ၊ တစ္ပါးတည္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ျဖစ္သည္ကို သင္ နားလည္အပ္ေပသည္။ ဤအရာႏွင့္ သက္ဆိုင္၍ သံသယ မရွိႏိုင္ေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင့္အမႈေတာ္၏ ႐ူပါ႐ုံ (၃)) ဘုရားရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ အစ္ကိုလီက၊ “ဘုရားတစ္ဆူတည္းပဲ ရွိတယ္။ ဘုရားက လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး၊ သူကိုယ္တိုင္ လူသားကို စီမံခန႔္ခြဲၿပီး ကယ္တင္ေနတယ္။ ေလာက ဖန္ဆင္းျခင္းကေန ခုထိ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ သူ အလုပ္လုပ္ေနခဲ့ၿပီး၊ အမႈရဲ႕ အဆင့္အသီးသီးမွာ သူ႔နာမေတြ မတူသလို၊ အလုပ္၊ အခ်ိန္ကာလနဲ႔ ေနရာေတြ မတူေပမယ့္၊ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားက အားလုံးကို လုပ္ေဆာင္တာျဖစ္တယ္။ အဆင့္တိုင္းက ေရွ႕ကအဆင့္တစ္ခုအေပၚ တည္ေဆာက္ထားၿပီး အဆင့္တိုင္းမွာ ပိုျမင့္မား၊ နက္နဲသြားတယ္” လို႔ မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ ဒါကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကားရေတာ့ တကယ္ အံ့ဩသြားမိၿပီး၊ “အမႈရဲ႕ အဆင့္တိုင္းကို ဝိညာဥ္ေတာ္ တစ္ပါးတည္းက လုပ္ေဆာင္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေယေဟာဝါနဲ႔ သခင္ေယရႈဟာ ဝိညာဥ္တစ္ခုတည္းျဖစ္တယ္။ ဘုရားတစ္ဆူထဲရွိတယ္၊ ဝိညာဥ္ သုံးပါးမရွိဘူးလို႔ သူေျပာတယ္။ အစ္ကို လီရဲ႕ မိတ္သဟာယက လုံးဝ အဓိပၸာယ္ရွိၿပီး၊ သံသယထားဖို႔၊ ေခ်ပဖို႔ ဘာတစ္ခုမွ ကြၽန္ေတာ္ မေတြ႕ရဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူေျပာတဲ့အရာေပၚ အေျခခံၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယုံၾကည္တဲ့ သုံးပါးတစ္ဆူဆိုတာ မခိုင္မာဘူး မဟုတ္လား။ ဘုရားရဲ႕ တစ္ပါးတည္းျဖစ္ျခင္း၊ အမ်ားျဖစ္ျခင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာသာေရး ေလာကမွာ ေဆြးေႏြးမႈ ရွိခဲ့ေပမယ့္၊ အမ်ားစုက သုံးပါးတစ္ဆူကို ယုံၾကည္ၾကတယ္။ သူတို႔အားလုံး မမွားႏိုင္ဘူးေလ။ ဒီလို မိတ္သဟာယကို အရင္က ကြၽန္ေတာ္ လုံးဝ မၾကားဖူးဘူး။ ဘာသာေရး အသိုင္းအဝိုင္းမွာ သိနားလည္မႈ အသစ္တစ္ခု ရွိလား။” ကြၽန္ေတာ့္ ခံစားခ်က္ေတြ အသားမက်ႏိုင္ဘဲ၊ နည္းနည္း စဥ္းစားလို႔ရေအာင္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေစာေစာ ျပန္ခဲ့တယ္။

ရွင္းလင္းမႈ တစ္ခ်ိဳ႕ရဖို႔ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔၊ က်မ္းစားကို ကြၽန္ေတာ္ စလွန္ေလွာခဲ့ၿပီး၊ တရားေဟာခ်က္ အရင္းအျမစ္ေတြ အမ်ားႀကီးကို ၾကည့္ခဲ့တယ္။ ဘာကိုမွ နားမလည္ဘဲ ရက္ေတြၾကာ ကြၽန္ေတာ္ ေလ့လာရွာေဖြခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ စေသာကေရာက္ခဲ့ၿပီး၊ “အစ္ကို လီရဲ႕ မိတ္သဟာယက ဘာသာေရး ေလာက ေျပာတဲ့အရာနဲ႔ မတူေပမယ့္၊ ဆန္းသစ္ၿပီး က်မ္းစာနဲ႔ ကိုက္ပုံရတယ္။ ေနာက္ထပ္ စုေဝးပြဲကို ငါ တက္သင့္လား။ ငါ ဆက္သြားၿပီး သုံးပါးတစ္ဆူ စိတ္ကူးကို ျငင္းပယ္ရင္၊ ဘာသာေရး အသိုင္းအဝိုင္းက ငါ့ကို တြန္းထုတ္ၾကမွာ ေသခ်ာတယ္။ အဲဒီေနာက္ တစ္ခါ၊ အသင္းေတာ္မွာ ငါမရႏိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းမႈကို သူ႔ရဲ႕ မိတ္သဟာယကေန ငါ ရၿပီးၿပီေလ။ အဲဒါကို ျငင္းဆန္ရမွာကိုပဲ ငါ မုန္းမိတယ္”လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေတြးမိခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ကို ကြၽန္ေတာ္ မဆုံးျဖတ္ႏိုင္ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ စုေဝးပြဲမွာ အစ္ကိုလီ ပို႔ခဲ့တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕တယ္။ ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးဆခဲ့ၿပီး ပိုေတြးေလ၊ အဲဒါကို ဘယ္သာမန္လူကမွ စိတ္ကူးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ပိုခံစားမိခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္ဝိညာဥ္ေရး ပုဂၢိဳလ္ကမွ ဘုရားရဲ႕ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အလုပ္ကို အဲဒီေလသံမ်ိဳးနဲ႔ ေျပာဝံ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါက တကယ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ျဖစ္ႏိုင္လား။ အမ်ားႀကီး ေတြးၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ဘာသာေရး ေလာကက ဘာကိုပဲ ေတြးပါေစ၊ အစ္ကိုလီရဲ႕ မိတ္သဟာယကို ငါ နားေထာင္ၿပီး ငါ့ရဲ႕ မရွင္းလင္းမႈကို ရွင္းလင္းေစႏိုင္မလားဆိုတာ ၾကည့္ရမယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။

ေနာက္ထပ္ စုေဝးပြဲမွာ၊ သုံးပါးတစ္ဆူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ မေသခ်ာမႈကို မွ်ေဝခဲ့ၿပီး၊ သူ႔ရဲ႕ မိတ္သဟာယက ဒီလို- “ဘာသာေရးသမား အမ်ားႀကီးက သုံးပါး တစ္ဆူ အယူအဆကို ဖက္တြယ္ၾကတယ္။ ဘုရားတစ္ဆူတည္းရွိေပမယ့္ ဘုရားရဲ႕ စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အမႈေတာ္ရဲ႕ မတူတဲ့ အခန္းက႑ေတြကို တာဝန္ယူတဲ့ ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္နဲ႔ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္သုံးပါး ရွိတယ္လို႔ သူတို႔ ထင္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအယူအဆ ဘယ္က လာတယ္ ဆိုတာ ေတြးဖူးၾကလား။ သုံးပါးတစ္ဆူအေၾကာင္း တစ္ခုခု ဘုရားေျပာဖူးလား။ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က အဲဒါကို သက္ေသခံဖူးလား။ ပေရာဖက္ေတြက အဲဒီအေၾကာင္း ေျပာဖူးၾကလား။ သိသိသာသာပဲ မေျပာဖူးဘူးေလ။ အမွန္ေတာ့၊ သုံးပါးတစ္ဆူ အယူအဆကို၊ သခင့္ အခ်ိန္ကာလေနာက္ အႏွစ္သုံးရာေက်ာ္က ႏိုင္စီးယား ေကာင္စီမွာ ပထမဆုံး စိတ္ကူးရခဲ့တာပါ။ ၿပီးေတာ့ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြၾကား ျပင္းထန္တဲ့ ေဆြးေႏြးမႈေနာက္မွာ အတည္ျဖစ္ခဲ့တာ။ အဲဒီကေနစၿပီး၊ ဘာသာေရးသမား အမ်ားစုက အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ ဘုရားတစ္ဆူတည္းက သုံးပါးတစ္ဆူျဖစ္တယ္လို႔ စယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ သူတို႔က သခင္ေယရႈအျပင္၊ ေကာင္းကင္ဘုံက ခမည္းေတာ္နဲ႔ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္လည္း ရွိတယ္၊ သူတို႔က ဘုရားသုံးပါး၊ ဝိညာဥ္ေတာ္သုံးပါးျဖစ္တယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ဆင္ျခင္ေတြးေခၚမႈစနစ္ ေနာက္လိုက္ရင္၊ ဘုရားက စစ္မွန္တဲ့ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားျဖစ္မလား။ ဘုရားတစ္ဆူတည္းရွိတယ္လို႔ သူတို႔ ဟိုဟိုသည္သည္ သြားေအာ္ေနၾကေပမယ့္၊ သုံးပါးတစ္ဆူကို သူတို႔ ယုံၾကတယ္။ အဲဒါ ဆန႔္က်င္မေနဘူးလား။ အဲဒါ အဓိပၸာယ္မဲ့မေနဘူးလား။ ဓမၼေဟာင္းမွာ သုံးပါးတစ္ဆူ တစ္ခုတစ္ေလနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘာတစ္ခုမွ လုံးဝ မရွိခဲ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကမာၻေျမေပၚ အမႈျပဳေနခဲ့တဲ့ သခင္ေယရႈရဲ႕ သုံးႏွစ္ခြဲကာလမွာ သုံးပါးတစ္ဆူ ရွိတဲ့အျဖစ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာတစ္ခုမွ လုံးဝ မေျပာခဲ့ဘူး။ သခင္ေယရႈက သူ႔အမႈကို ၿပီးစီးခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဘာလို႔ အဲဒီ အယူအဆ ထြက္ေပၚခဲ့တာလဲ။ အဲဒါ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း အႏွစ္သာရကို လူေတြ နားမလည္ခဲ့လို႔ပဲ။ သခင္ေယရႈက ဘုရားရဲ႕ခ်စ္ရတဲ့ သားေတာ္ ျဖစ္မွန္း သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က သက္ေသခံခဲ့ၿပီး ေကာင္းကင္ဘုံက သူ႔ခမည္းေတာ္ထံ သူ ဆုေတာင္းေနတာကို သူတို႔ ျမင္ခဲ့ၾကတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အယူအဆေတြကို သူတို႔ ျဖစ္ေစခဲ့တာပါ။ ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္နဲ႔ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ဆိုတဲ့ ဘုရားသုံးပါးရွိတယ္လို႔ သူတို႔ ေတြးခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔ စိတ္ကူးမိတဲ့အရာကေန တြက္ခ်က္ခန႔္မွန္းၿပီး ဘုရားကို ေဘာင္ခတ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ႀကိဳးပမ္းမႈ လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ ဖိလစ္ကို ၾကည့္။ သခင္ေယရႈက လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားမွန္း သူ မသိခဲ့ဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို ခမည္းေတာ္ ျပဖို႔ သခင့္ကို ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္။ သခင္ေယရႈက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျဖခဲ့တယ္၊ ‘ဤမွ်ကာလပတ္လုံး ငါသည္သင္တို႔ႏွင့္အတူရွိၿပီးမွ သင္သည္ ငါ့ကို မသိေသး သေလာ။ ငါ့ကိုျမင္ေသာသူသည္ ခမည္းေတာ္ကိုျမင္၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္၊ ခမည္းေတာ္ကို အကြၽန္ုပ္တို႔အား ျပေတာ္မူပါဟု သင္သည္ အဘယ္သို႔ဆိုသနည္း။ ငါသည္ ခမည္းေတာ္၌ ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ခမည္းေတာ္သည္ ငါ၌ရွိေတာ္မူသည္ကိုလည္းေကာင္း မယုံသေလာ။ ငါေဟာေျပာေသာစကားကို ကိုယ္အလိုအေလ်ာက္ ငါေဟာေျပာသည္မဟုတ္။ ငါျပဳေသာအမႈတို႔ကား၊ ငါ၌ တည္ေနေတာ္မူေသာ ခမည္းေတာ္သည္ ျပဳေတာ္မူ၏။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၄:၈-၁၀) သခင္ေယရႈက၊ ‘ငါသည္ ငါ့ခမည္းေတာ္ႏွင့္ တလုံးတဝတည္းျဖစ္သည္။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၀:၃၀) လို႔လည္း ေျပာေသးတယ္။ သူတို႔က တစ္လုံးတစ္ဝတည္းျဖစ္တယ္၊ ဘုရားတစ္ဆူ၊ ဝိညာဥ္ေတာ္ တစ္ခုတည္းလို႔ သခင္ေယရႈက အရမ္းကို ရွင္းရွင္းေျပာခဲ့တယ္။”

အဲဒီေနာက္ အစ္ကိုလီက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ႏွစ္ခုကို ဖတ္တဲ့ ဗီဒီယိုတစ္ခု ျပခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “အကယ္၍ သင္တို႔အထဲတြင္ သုံးပါးတစ္ဆူ အမွန္တကယ္ တည္ရွိသည္ဟု ေျပာဆိုသူရွိပါက၊ ပုဂၢိဳလ္သုံးပါးထဲရွိ ဤဘုရားသခင္တစ္ဆူသည္ မည္သည့္အရာ အတိအက်ျဖစ္သည္ကို ရွင္းျပေလာ့။ သန္႔ရွင္းေသာ ခမည္းေတာ္ ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ သားေတာ္ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ ေယေဟာဝါသည္ သန္႔ရွင္းေသာ ခမည္းေတာ္ေလာ။ ေယရႈသည္ သားေတာ္ေလာ။ သို႔ဆိုလွ်င္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္မွာ မည္သည့္အရာျဖစ္သနည္း။ ခမည္းေတာ္သည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ သားေတာ္၏ အႏွစ္သာရသည္လည္း ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ေယရႈ၏ အမႈသည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အမႈျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ထိုအခ်ိန္က ေယေဟာဝါ၏ အမႈကို ေယရႈကဲ့သို႔ အလားတူ ဝိညာဥ္ေတာ္က ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ ဝိညာဥ္ေတာ္မ်ား မည္မွ်ရွိႏိုင္သနည္း။ သင္၏ ရွင္းျပခ်က္အရ၊ ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္ႏွင့္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ ပုဂၢိဳလ္သုံးပါးတို႔သည္ တစ္ဆူျဖစ္သည္၊ သို႔ဆိုပါက ဝိညာဥ္ေတာ္ သုံးပါးရွိေပသည္၊ သို႔ေသာ္ ဝိညာဥ္ေတာ္ သုံးပါးရွိျခင္းသည္ ဘုရားသခင္သုံးဆူ ရွိသည္ဟု ဆိုလိုသည္။ ဤသည္မွာ စစ္မွန္ေသာ ဘုရားသခင္ တစ္ဆူမွ်မရွိဟု ဆိုလိုေပသည္။ ဤသို႔ေသာ ဘုရားသခင္မ်ိဳးသည္ အဘယ္သို႔ ဘုရားသခင္၏ ပင္ကိုအႏွစ္သာရ ဆက္ရွိႏိုင္ဦးမည္နည္း။ ဘုရားသခင္ တစ္ဆူတည္းသာ ရွိသည္ဟု သင္လက္ခံပါက၊ သူသည္ အဘယ္သို႔ သားေတာ္တစ္ပါးႏွင့္ ခမည္းေတာ္တစ္ပါး ရွိႏိုင္သနည္း။ ဤအရာအားလုံးသည္ သင္၏ အယူအဆမ်ား မဟုတ္ေလာ။ ဘုရားသခင္ တစ္ဆူတည္းသာ ရွိသည္၊ ဤဘုရားသခင္တြင္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ပါးတည္းႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ တစ္ပါးတည္း ရွိသည္မွာ သမၼာက်မ္းစာထဲ၌ ‘သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ တစ္ပါးတည္းသာရွိ၍ ဘုရားသခင္ တစ္ဆူတည္းသာ ရွိေတာ္မူ၏။’ ဟူ၍ ေရးသားသကဲ့သို႔ ျဖစ္ေပသည္။ သင္ေျပာသည့္ ခမည္းေတာ္ႏွင့္၊ သားေတာ္ တည္ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ မတည္ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ စင္စစ္တြင္ ဘုရားသခင္ တစ္ဆူတည္းသာ ရွိၿပီး၊ သင္တို႔ယုံၾကည္ေသာ ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္ႏွင့္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အႏွစ္သာရသည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အႏွစ္သာရ ျဖစ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္၏၊ သို႔ေသာ္ သူသည္ လူ႔ဇာတိခံယူႏိုင္ၿပီး လူတို႔အလယ္ ေနထိုင္ႏိုင္သည့္အျပင္ အရာအားလုံး၏ အထက္၌ ရွိေနႏိုင္သည္။ သူ၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ အလုံးစုံ အပါအဝင္ျဖစ္ၿပီး ေနရာတိုင္းတြင္ ရွိသည္။ သူသည္ ဇာတိခႏၶာထဲႏွင့္ စၾကဝဠာအထက္တြင္ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ရွိေနႏိုင္သည္။ လူအားလုံးက ဘုရားသခင္သည္ စစ္မွန္ေသာ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္ဟု ေျပာၾကသည့္အတြက္၊ မည္သူမွ် စိတ္ထင္တိုင္း ခြဲ၍မရသည့္ ဘုရားသခင္တစ္ဆူတည္း ရွိေပသည္။ ဘုရားသခင္သည္ တစ္ပါးတည္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္ၿပီး၊ တစ္ပါးတည္းေသာ ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ကာ၊ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သုံးပါးတစ္ဆူ တည္ရွိပါသေလာ) “အခ်ိဳ႕က ‘ခမည္းေတာ္သည္ ခမည္းေတာ္ျဖစ္ၿပီး၊ သားေတာ္က သားေတာ္ျဖစ္သည္။ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္ၿပီး၊ အဆုံးတြင္ ၎တို႔သည္ တစ္ဦးတည္း ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။’ ဟု ဆိုေကာင္း ဆိုႏိုင္ေသးသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ သင္သည္ ၎တို႔ကို တစ္ဦးတည္းအျဖစ္ မည္သို႔ျဖစ္ေစသင့္သနည္း။ ခမည္းေတာ္ႏွင့္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ အဘယ္ကဲ့သို႔ တစ္ဦးတည္း ျဖစ္ႏိုင္မည္နည္း။ အကယ္၍ ၎တို႔သည္ ပင္ကိုအားျဖင့္ ႏွစ္ပါးျဖစ္ခဲ့သည္ဆိုပါက၊ ၎တို႔ကို မည္သို႔ ေပါင္းစပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ အစိတ္အပိုင္းႏွစ္ခု ျဖစ္ဆဲရွိၾကမည္ မဟုတ္ေလာ။ သင္သည္ ၎တို႔အား တစ္ဦးတည္း ျဖစ္ေစျခင္းအေၾကာင္း ေျပာဆိုရာတြင္၊ ယင္းမွာ ကြဲျပားေသာ အစိတ္အပိုင္းႏွစ္ခုကို တစ္လုံးတစ္ဝတည္း ျဖစ္ေစရန္ ေပါင္းစည္းျခင္း သက္သက္ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔သည္ တစ္လုံးတစ္ဝတည္း မျဖစ္မီတြင္ အစိတ္အပိုင္းႏွစ္ခု ျဖစ္ခဲ့သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဝိညာဥ္ေတာ္အသီးသီးသည္ ျခားနားေသာ အႏွစ္သာရ တစ္ခုရွိၿပီး၊ ဝိညာဥ္ေတာ္ ႏွစ္ပါးကိုလည္း တစ္ပါးတည္း အျဖစ္သို႔ ျပဳလုပ္၍ မရႏိုင္ေပ။ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ႐ုပ္ဝတၳဳအရာတစ္ခု မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ႐ုပ္ဝတၳဳ ေလာကႀကီးထဲက မည္သည့္အရာႏွင့္မွ် မတူေပ။ လူသားက ျမင္သကဲ့သို႔၊ ခမည္းေတာ္သည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ တစ္ပါးျဖစ္ၿပီး၊ သားေတာ္သည္ ေနာက္ထပ္ တစ္ပါးျဖစ္ကာ၊ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္လည္း ေနာက္တစ္ပါး ျဖစ္ၿပီး၊ ဝိညာဥ္ေတာ္ သုံးပါးကို ဖန္ခြက္သုံးခြက္ထဲမွ ေရမ်ားကဲ့သို႔ တစ္လုံးတစ္ဝတည္းအျဖစ္သို႔ ေရာေႏွာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအခါ သုံးပါးသည္ တစ္ပါးတည္းျဖစ္သြားသည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ မွားယြင္းၿပီး အဓိပၸာယ္မရွိေသာ ရွင္းျပခ်က္သက္သက္ပင္တည္း။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္အား ခြဲျခင္း ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္ႏွင့္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္တို႔ကို အဘယ္သို႔ တစ္ဦးတည္း ျဖစ္ေစ၍ ရႏိုင္သနည္း။ ၎တို႔သည္ ကြဲျပားျခားနားေသာ သဘာဝမ်ားႏွင့္ အစိတ္အပိုင္း သုံးခု ျဖစ္ၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သုံးပါးတစ္ဆူ တည္ရွိပါသေလာ) အဲဒီေနာက္ သူက၊ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေတြက သုံးပါးတစ္ဆူ အေတြးမွားကို အကုန္အစင္ ရွင္းရွင္း စိတ္ျဖာဆန္းစစ္တယ္။ ဘုရားသခင္က မတူတဲ့ နာမေတြနဲ႔ တစ္ပါးတည္းရွိတဲ့၊ စစ္မွန္တဲ့ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရား၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္မွန္း ျမင္လို႔ရတယ္။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားက လူ႔ဇာတိနဲ႔ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔ရဲ႕ လူ႔ဇာတိအႏွစ္သာရက သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္တယ္။ ဆုေတာင္းရာမွာ သူ႔ကို ဘယ္လို ေခၚသည္ျဖစ္ေစ၊ ဘုရားသခင္၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္နဲ႔ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားက အားလုံး တစ္ပါးတည္း၊ ဝိညာဥ္တစ္ခုတည္း ျဖစ္တယ္။ ဒီအခ်က္ကို ဘယ္သူမွ ျငင္းလို႔မရဘူး။ ဘုရားက စၾကဝဠာထဲက အရာခပ္သိမ္းရဲ႕ အရွက္ျဖစ္တယ္။ သူဟာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္၊ အားလုံးသိသူ၊ အားလုံးကို ႏွံ႔စပ္တဲ့ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္တယ္။ သူဟာ ေနရာတိုင္းမွာရွိၿပီး အရာအားလုံး တတ္စြမ္းသူ ျဖစ္တယ္။ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီးနဲ႔ အရာခပ္သိမ္းကို သူ ဖန္ဆင္းႏိုင္ၿပီး ကမာၻေျမေပၚ လူသားဘဝေတြကို လမ္းျပႏိုင္တယ္။ လူေတြကို သူတို႔ လိုအပ္တဲ့အရာအတိုင္း ေ႐ြးႏုတ္၊ ကယ္တင္ဖို႔ လူသားအေနနဲ႔ လူ႔ဇာတိလည္း ခံႏိုင္တယ္။ ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္ကလည္း စၾကဝဠာမွာရွိတဲ့ အရာခပ္သိမ္းအေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္မႈရွိတယ္။ ေယေဟာဝါက စၾကဝဠာကို ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ ခမည္းေတာ္ဘုရားျဖစ္ၿပီး၊ စီမံခန႔္ခြဲျခင္းနဲ႔ စီစဥ္ျခင္း အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရင္း ေကာင္းကင္ဘုံမွာ ရွိေနတုန္းမွာ သခင္ေယရႈက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ ခမည္းေတာ္ ေစလႊတ္တဲ့ သားေတာ္ျဖစ္တယ္၊ အဲဒီေနာက္ သခင္ေယရႈ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ၿပီး ေကာင္းကင္ကို တက္ႂကြသြားတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ သူ႔မွာ လုပ္စရာ ဘာမွမရွိေတာ့ဘူး။ သူက သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္အေပၚ မွီခိုရတယ္။ သုံးပါးတစ္ဆူရဲ႕ ပုဂၢိဳလ္ေတြ အသီးသီးမွာ ကိုယ္ပိုင္ အခန္းက႑ရွိတယ္။ ေကာင္းကင္နဲ႔ ေျမႀကီးအတြက္ တာဝန္ဝတၱရာရွိၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထဲမွာ လုပ္ေဆာင္ၿပီးစီးတဲ့ အမႈအတြက္ တာဝန္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ ဘာသာေရးေလာကက ေျပာတဲ့အရာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သြားရင္၊ အဲဒါက ဘုရားကို သုံးပိုင္းခြဲေနတာ မဟုတ္လား။ အဲဒါဆိုရင္ ဘုရားက အနႏၲတန္ခိုးရွင္၊ အရာအားလုံး သိသူ၊ အားလုံး တတ္စြမ္းသူ၊ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရား ျဖစ္ပါဦးမလား။ မဆန႔္က်င္ေနဘူးလား။ စစ္မွန္တဲ့ ဘုရားတစ္ပါးတည္းရွိၿပီး၊ သူကိုယ္တိုင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို စီမံခန႔္ခြဲၿပီး ကယ္တင္ေနတာပါ။ သူ႔ကို သုံးပိုင္း ခြဲေနတာက သူ႔ကို အပိုင္းပိုင္း ကြဲေစတာပဲ။ အဲဒါက ဘုရားကို ခုခံၿပီး ျပစ္မွားေစာ္ကားေနတာပဲ”လို႔ မိတ္သဟာယ ျပဳတယ္။

ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ တကယ္တို႔ထိမိခဲ့တယ္။ ႏွစ္ေတြၾကာ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ စြဲကိုင္ခဲ့တဲ့ သုံးပါးတစ္ဆူက မတည္ရွိတာကို ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ဘုရားက တစ္ပါးတည္းရွိတယ္လို႔ အၿမဲ အခိုင္အမာေျပာရင္းနဲ႔ ႏွစ္ေတြၾကာ သခင့္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယုံၾကည္ခဲ့ေပမယ့္၊ သူ႔ကို ပုဂၢိဳလ္သုံးပါးအျဖစ္ ခြဲခဲ့ၾကၿပီး၊ အဲဒီေနာက္ အဲဒီဘုရားသုံးပါးကို ဘယ္လို တစ္ပါးတည္းျဖစ္ေစမလဲဆိုတာ မသိၾကဘူး။ အဲဒါ မိုက္မဲတာပဲ မဟုတ္လား။ သူတို႔ရဲ႕ ဆန႔္က်င္ကြဲလြဲေနတဲ့ သုံးပါးတစ္ဆူ ရွင္းျပခ်က္ေတြရွိတဲ့ အဲဒီေက်ာ္ၾကားတဲ့ သင္းအုပ္ေတြအေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိခဲ့တယ္။ ရွင္းလင္းဖို႔ သူတို႔ ႀကိဳးစားခ်ိန္မွာ၊ ဘုရားက နားလည္လို႔မရႏိုင္သလို႔ နက္နဲတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို သူတို႔ ႏွစ္ေပါက္တစ္ေပါက္ ႐ိုက္ေနတာပဲ။ ဘုရားကို မသိဘဲ ယုံၾကည္တာနဲ႔ သူ႔ကို ခြဲေနတာဟာ တကယ္ေတာ့ ဘုရားကို ခုခံေနတာ၊ သူ႔ကို မေလးမစားလုပ္ေနတာျဖစ္မွန္း ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ဒီအေတြးနဲ႔၊ ဘုရားသခင္ကို တကယ္ ေက်းဇူးေႂကြးတစ္ခု ရွိတယ္လို႔ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ မရွင္းမလင္းျဖစ္တုန္းပဲ၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်မ္းစာက၊ “ေယရႈသည္ ဗတၱိဇံကို ခံေတာ္မူၿပီးလွ်င္ ေရမွေပၚထစဥ္တြင္၊ ေကာင္းကင္ဖြင့္လွစ္သျဖင့္၊ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ခ်ိဳးငွက္ကဲ့သို႔ ဆင္းသက္၍ ကိုယ္ေတာ္အေပၚ၌ နားေတာ္မူသည္ကိုျမင္ရ၍၊ ဤသူကား ငါႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးရာ၊ ငါ၏ခ်စ္သား ေပတည္းဟု ေကာင္းကင္က အသံေတာ္ျဖစ္ေလ၏။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၃:၁၆-၁၇) ဘုရားဟာ ဝိညာဥ္ေတာ္ တစ္ပါး၊ ဘုရားတစ္ပါးတည္းျဖစ္တယ္။ သခင္ေယရႈက ေယာ္ဒန္ျမစ္မွာ ဗတၱိဇံခံၿပီး သူဟာ ဘုရားရဲ႕ သားေတာ္ျဖစ္တယ္လို႔ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က သက္ေသခံခဲ့သလို၊ ေကာင္းကင္ဘုံက သူ႔ခမည္းေတာ္ထံ သခင္ေယရႈ ဆုေတာင္းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြအားလုံး ရွိခဲ့တယ္။ အဲဒါကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘယ္လို နားလည္ႏိုင္မွာလဲ။ ဒါကို ကြၽန္ေတာ္ တကယ္နားလည္ခ်င္လို႔၊ အစ္ကို လီကို ေမးခဲ့တယ္။

သူက၊ “ဟုတ္တယ္။ သခင္ေယရႈက ဘုရားထံ ဆုေတာင္းခဲ့ၿပီး သူ႔ကို ေကာင္းကင္ဘုံက သူ႔ခမည္းေတာ္လို႔ ေခၚခဲ့တယ္။ ဒီအရာထဲမွာ နက္နဲမႈတစ္ခု ရွိတယ္။ သခင္ေယရႈက သူ႔ရဲ႕ သာသနာကို မစခင္မွာ၊ သူဟာ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားျဖစ္မွန္း မသိခဲ့ဘူး၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လူ႔ဇာတိမွာ ဝိညာဥ္ေတာ္ အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ သူက သဘာဝလြန္မဟုတ္ဘဲ၊ သာမန္ျဖစ္တယ္။ သူက ပုံမွန္လူတစ္ဦးလိုပဲ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူက ေကာင္းကင္ဘုံမွာရွိတဲ့ သူ႔ခမည္းေတာ္ဆီ ဆုေတာင္းမွာေပါ့။ ဒါက လူသားတစ္ဦးအေနနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ ဝိညာဥ္ေတာ္ထံ သခင္ေယရႈ ဆုေတာင္းေနခဲ့တာပါ။ အဲဒါ လုံးဝ သဘာဝက်တယ္။ သခင္ေယရႈက သူ႔သာသနာ အစျပဳခဲ့ခ်ိန္မွာ၊ သူက လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားျဖစ္တယ္လို႔ သက္ေသခံရင္းနဲ႔၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ စကားေျပာခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွ သူ႔ရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာကို သူသိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖခမည္းေတာ္ထံ သူ ဆုေတာင္းဆဲပဲ။ အဲဒါက ခရစ္ေတာ္ဟာ ႏွိမ့္ခ်၊ ကြယ္ဝွက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ အႏွစ္သာရက ဘုရားကို လုံးဝ က်ိဴးႏြံနာခံတယ္ဆိုတာ ျပတယ္။ ဒါကို ရွင္းသြားေစတဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရား ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္႐ြတ္ျခင္း ဗီဒီယိုတစ္ခု ၾကည့္လိုက္ရေအာင္။” အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ေယရႈသည္ သူဆုေတာင္းသည့္အခါ၊ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္ကို ခမည္းေတာ္၏ နာမျဖင့္ ေခၚဆိုခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ သာမန္ႏွင့္ ႐ိုး႐ိုးဇာတိခႏၶာကို ယူတင္ဝတ္ဆင္ ထားခဲ့ၿပီး၊ ဖန္ဆင္းခံ သက္ရွိတစ္ဦး၏ အျပင္ပန္းသဏၭာန္ ရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္သာ၊ ဖန္ဆင္းခံ လူသားတစ္ဦး၏ ရႈေထာင့္မွ ဤအရာကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ၏အတြင္း၌ ရွိသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ပင္၊ သူ၏အျပင္ပန္း သြင္ျပင္သည္ ပုံမွန္လူသား တစ္ဦး၏ သြင္ျပင္ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္ခဲ့သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္၊ သူသည္ ေယရႈကိုယ္တိုင္ အပါအဝင္၊ လူမ်ားအားလုံး ေျပာဆိုၾကေသာ ‘လူသား’ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ သူ႔ကို လူသားဟု ေခၚဆိုသည္ကို ေထာက္ဆလွ်င္၊ သူသည္ သာမန္လူတို႔၏ ပုံမွန္မိသားစုထဲတြင္ ေမြးဖြားလာခဲ့ေသာ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး (ေယာက္်ား ျဖစ္ေစ၊ မိန္းမျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္ အေျခအေနတြင္မဆို သက္ရွိလူသား၏ အျပင္ပန္း အကာႏွင့္ျဖစ္သည္) ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေယရႈက ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္ကို ခမည္းေတာ္ဟူသည့္ နာမျဖင့္ ေခၚဆိုျခင္းမွာ သင္တို႔သည္ ကနဦးတြင္ သူ႔အား ခမည္းေတာ္ဟု ေခၚဆိုခဲ့ျခင္းႏွင့္ တူေပသည္။ သူသည္ ဖန္ဆင္းခံ လူသားတစ္ဦး၏ ရႈေထာင့္မွ ထိုသို႔ ေခၚဆိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သင္တို႔အား အလြတ္က်က္မွတ္ရန္ ေယရႈမွ သြန္သင္ေပးခဲ့ေသာ ပဌနာေတာ္ကို သင္တို႔ မွတ္မိၾကေသးသေလာ။ ‘ေကာင္းကင္ဘုံ၌ ရွိေတာ္မူေသာ အကြၽန္ုပ္တို႔၏ အဖ...’ သူသည္ လူအားလုံးကို ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဘုရားသခင္အား ခမည္းေတာ္၏ နာမႏွင့္ ေခၚဆိုရန္ ေစခိုင္းခဲ့သည္။ သူသည္လည္း ဘုရားသခင္အား ခမည္းေတာ္ဟု ေခၚဆိုခဲ့သည့္အတြက္၊ သူသည္ သင္တို႔အားလုံးႏွင့္တန္းတူ ရပ္တည္သူတစ္ဦး၏ ရႈေထာင့္မွ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သင္တို႔သည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္အား ခမည္းေတာ္ဟူသည့္ နာမႏွင့္ ေခၚဆိုခဲ့သည့္အတြက္ ေယရႈသည္ မိမိကိုယ္ကို သင္တို႔ႏွင့္ အဆင့္အတန္းတူသည့္သူအျဖစ္ႏွင့္ ကမာၻေပၚတြင္ ဘုရားသခင္၏ ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္းခံရသည့္ လူသားတစ္ဦးအျဖစ္ (ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ သားေတာ္အျဖစ္) ရႈျမင္ခဲ့သည္။ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္အား ‘ခမည္းေတာ္’ ဟု ေခၚဆိုပါက၊ ဤသည္မွာ သင္တို႔သည္ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မဟုတ္ေလာ။ ေယရႈ၏ ၾသဇာအာဏာသည္ ကမာၻေပၚတြင္ မည္မွ် ႀကီးမားေစကာမူ၊ ကားစင္တင္ျခင္း မတိုင္မီတြင္၊ သူ၏ အမႈကို မၿပီးစီးေသးသည့္အတြက္ သူသည္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ (ယင္းမွာ ဘုရားသခင္ျဖစ္သည္) အုပ္စိုးသည့္ လူသား တစ္ဦးမွ်သာ ျဖစ္ၿပီး၊ ကမာၻေျမ၏ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါမ်ားထဲမွ တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္အား ခမည္းေတာ္ဟု သူ၏ေခၚဆိုျခင္းသည္ လုံးဝဥႆုံ သူ၏ ႏွိမ့္ခ်ျခင္းႏွင့္ နာခံျခင္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္အား (ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ဆိုလိုသည္) သူ၏ ထိုသို႔ပုံစံျဖင့္ ေခၚဆိုျခင္းက သူသည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ သားေတာ္ျဖစ္ခဲ့သည္ဟု သက္ေသမျပေပ။ ထို႔ထက္ ယင္းမွာ သူသည္ မတူကြဲျပားေသာ လူတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့သည္မဟုတ္ဘဲ၊ သူ၏ ရႈေထာင့္က သက္သက္ ကြဲျပားျခားနားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြဲျပားေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား တည္ရွိျခင္းသည္ အေတြးမွားတစ္ခု ျဖစ္သည္။ သူ၏ ကားစင္တင္ခံရျခင္း မတိုင္မီတြင္၊ ေယရႈသည္ ဇာတိပကတိ၏ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕ေႏွာင္ ထားခံရသည့္ လူသားတစ္ဦးမွ်သာ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ၾသဇာအာဏာကို အျပည့္အဝ မပိုင္ဆိုင္ခဲ့ေပ။ ယင္းမွာ သူသည္ အဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး၏ ရႈေထာင့္မွသာ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသခင္၏ အလိုကို ရွာေဖြႏိုင္ခဲ့သည့္ အေၾကာင္းရင္းျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ ေဂသေရွမန္ ဥယ်ာဥ္တြင္ သုံးႀကိမ္သုံးခါ သူဆုေတာင္းခဲ့သည့္အတိုင္း ျဖစ္သည္- ‘အကြၽန္ုပ္ အလိုရွိသည္ အတိုင္း မျဖစ္ပါေစႏွင့္။ ကိုယ္ေတာ္အလိုရွိသည္ အတိုင္း ျဖစ္ပါေစေသာ။’ သူသည္ ကားတိုင္ေပၚ အတင္မခံခဲ့ရမီတြင္၊ ယုဒလူမ်ိဳးမ်ား၏ ရွင္ဘုရင္မွ်သာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူသည္ ခရစ္ေတာ္၊ လူသားျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ဘုန္းအသေရႏွင့္ဆိုင္သည့္ ကိုယ္မဟုတ္ခဲ့ေပ။ ယင္းမွာ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး၏ ရပ္တည္ခ်က္မွ သူသည္ ဘုရားသခင္အား ခမည္းေတာ္ဟု ေခၚဆိုခဲ့သည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သုံးပါးတစ္ဆူ တည္ရွိပါသေလာ) “‘ဘုရားသခင္က ေယရႈကို သူ၏ခ်စ္ေသာသားဟု ပြင့္လင္းစြာ ေဖာ္ျပခဲ့သည္ မဟုတ္ေလာ။’ ဟု ဆိုၾကေသာ အျခားသူမ်ား ရွိၾကသည္။ ေယရႈသည္ ဘုရားသခင္၏ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးရာ ခ်စ္သား ျဖစ္သည္- ဤအရာကို ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေသခ်ာေပါက္ ေျပာခဲ့ေပသည္။ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သက္ေသခံျခင္း ျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဝိညာဥ္ေတာ္က သူကိုယ္တိုင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းကို သက္ေသခံေနျခင္း ဟူသည့္ ကြဲျပားျခားနားေသာ ရႈေထာင့္မွသာ ျဖစ္သည္။ ေယရႈသည္ သူ၏ လူ႔ဇာတိ ခံယူျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ သူ၏ သားေတာ္မဟုတ္ေပ။ သင္နားလည္ပါ၏ေလာ။ ‘ငါသည္ ခမည္းေတာ္၌ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ခမည္းေတာ္သည္ ငါ၌ ရွိေတာ္မူသည္ကိုလည္းေကာင္း၊’ ဟူေသာ ေယရႈ၏ စကားမ်ားသည္ ၎တို႔မွာ ဝိညာဥ္ေတာ္ တစ္ပါးတည္း ျဖစ္သည္ကို ၫႊန္းျပသည္ မဟုတ္ေလာ။ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းေၾကာင့္သာ ၎တို႔သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးၾကားတြင္ ခြဲခြာေနရျခင္း ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ လက္ေတြ႕အရွိတရားတြင္၊ ၎တို႔သည္ တစ္ပါးတည္း ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ၊ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္က မိမိကိုယ္ကိုယ္ သက္ေသခံျခင္း သက္သက္ ျဖစ္သည္။ ေခတ္မ်ားထဲက အေျပာင္းအလဲ၊ အမႈ၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ သူ၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အစီအစဥ္၏ ကြဲျပားျခားနားေသာ အဆင့္မ်ားေၾကာင့္၊ သူ႔ကို လူကေခၚဆိုေသာ နာမေတာ္သည္လည္း ကြဲျပားျခားနားေပသည္။ အမႈ၏ ပထမအဆင့္အား ေဆာင္႐ြက္ရန္ သူႂကြလာခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ သူ႔ကို ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ား၏ သိုးထိန္းရွင္ျဖစ္သူ ေယေဟာဝါဟူ၍သာ ေခၚ၍ရႏိုင္ခဲ့သည္။ ဒုတိယအဆင့္တြင္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ကို သခင္ႏွင့္ ခရစ္ေတာ္ ဟူ၍သာ ေခၚဆို၍ရႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္၊ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဝိညာဥ္ေတာ္က သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာသား ဟူ၍သာ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ တစ္ဦးတည္းေသာ သားေတာ္ဟူေသာ သူ၏ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ မည္သည့္ ေဖာ္ျပခ်က္မွ မျပဳခဲ့ေပ။ ဤသည္မွာ တကယ္ကို မျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေပ။ အဘယ္သို႔ ဘုရားသခင္သည္ ကေလးတစ္ဦးတည္းသာ ရွိႏိုင္မည္နည္း။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ လူသား ျဖစ္လာၿပီးျဖစ္မည္ မဟုတ္ေလာ။ သူသည္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ျဖစ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ သူ႔ကို ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ေသာသားဟု ေခၚဆိုခဲ့ၿပီး၊ ဤအရာမွ ခမည္းေတာ္ႏွင့္ သားေတာ္ၾကားက ဆက္ႏႊယ္မႈ ျဖစ္လာေပသည္။ ယင္းမွာ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးၾကားရွိ ျခားနားျခင္းေၾကာင့္ သက္သက္ ျဖစ္သည္။ ေယရႈသည္ လူ႔ဇာတိ၏ ရႈေထာင့္မွ ဆုေတာင္းခဲ့သည္။ သူသည္ ထိုသို႔ေသာ ပုံမွန္လူသားသဘာဝ၏ ဇာတိပကတိကို ယူတင္ ဝတ္ဆင္ထားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည့္ အတြက္၊ ‘ငါ၏ အျပင္ပန္းအကာသည္ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး၏ အရာသာ ျဖစ္သည္။ ငါသည္ ဤကမာၻေျမသို႔ ႂကြလာရန္ လူ႔ဇာတိအား ယူတင္ဝတ္ဆင္သည့္အတြက္၊ ယခုတြင္ ငါသည္ ေကာင္းကင္ဘုံႏွင့္ အလြန္႔အလြန္ ေဝးကြာလ်က္ရွိ၏။’ ဟုသူေျပာခဲ့သည္မွာ လူ႔ဇာတိ၏ ရႈေထာင့္မွ ျဖစ္သည္။ ဤအေၾကာင္းရင္းေၾကာင့္၊ သူသည္ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသခင္အား ဇာတိပကတိ၏ ရႈေထာင့္မွသာ ဆုေတာင္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ သူ၏တာဝန္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ယင္းမွာ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က ျဖည့္ဆည္းထားသင့္သည့္ အရာ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ခမည္းေတာ္အား လူ႔ဇာတိ၏ ရႈေထာင့္မွ ဆုေတာင္းခဲ့ေသာေၾကာင့္သာ၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ မဟုတ္ဟု ေျပာ၍မရႏိုင္ေပ။ သူသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီး၊ သူ၏ အႏွစ္သာရသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္သည့္အတြက္၊ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္သားဟု ေခၚဆိုခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျဖစ္ဆဲျဖစ္ခဲ့သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သုံးပါးတစ္ဆူ တည္ရွိပါသေလာ)

အစ္ကို လီက မိတ္သဟာယ ဆက္လုပ္ခဲ့တယ္။ “သခင္ေယရႈက လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားျဖစ္တယ္။ သူဟာ သာမန္ လူ႔သဘာဝကို ပိုင္ဆိုင္တဲ့ လူသားရဲ႕ ခႏၶာထဲက ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္တယ္။ သာမန္ကေန ဘာတစ္ခုနဲ႔မွ သူ မတူဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ႔မွာ ဘုရားရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အႏွစ္သာရ ရွိခဲ့တယ္။ သူ ဗတၱိဇံခံၿပီး သူ႔ရဲ႕ သာသနာ အစျပဳၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ သခင္ေယရႈဟာ သူ႔ရဲ႕ ခ်စ္ရတဲ့ သားေတာ္ျဖစ္တယ္လို႔ ဘုရားက သက္ေသခံခဲ့တယ္။ အဲဒါက လူေတြ သခင္ေယရႈေနာက္လိုက္ၿပီး ယုံၾကည္ေအာင္နဲ႔ သူဟာ ဘုရားဆီက ျဖစ္မွန္းသိေအာင္လို႔ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ ရႈေထာင့္ကေန လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းကို ဘုရား သက္ေသခံေနခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ သခင္ေယရႈက လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားျဖစ္တယ္လို႔ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္ သက္ေသခံခဲ့မယ္ဆိုရင္၊ လူေတြအတြက္ လက္ခံဖို႔ ခက္ခဲခဲ့မွာပါ၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇတိခံျခင္းကို သူတို႔ ဘာဆိုဘာမွ မသိခဲ့ၾကလို႔ပါပဲ။ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းက သူတို႔အတြက္ အသစ္အဆန္းျဖစ္ၿပီး သူတို႔ ဘာကိုမွမသိခဲ့ၾကဘူး။ ဒီသာမန္လူျဖစ္တဲ့၊ လူသားက လူ႔ဇာတိထဲက ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ ျပယုဒ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သူတို႔ လုံးဝ စိတ္မကူးမိခဲ့ၾကဘူးေလ။ သူ႔အမႈေတာ္မွာ၊ သခင္ေယရႈက ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အမ်ားႀကီး ေဖာ္ျပခဲ့တယ္၊ ေနာင္တလမ္း ယူေဆာင္ခဲ့တယ္၊ နိမိတ္လကၡဏာနဲ႔ အံ့ဖြယ္ရာေတြ ျပခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားရဲ႕ ဩဇာအာဏာနဲ႔ တန္ခိုးေတြကို လုံးဝ ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သခင္ေယရႈက ဘုရားကိုယ္တိုင္၊ ဘုရားရဲ႕ ေပၚထြန္းျခင္း ျဖစ္မွန္း၊ သူ႔ရဲ႕ အမႈနဲ႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကေန လူေတြက မျမင္ႏိုင္ခဲ့ၾကဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္က လူေတြရဲ႕ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈအေပၚ အေျခခံၿပီး၊ သခင္ေယရႈက သူ႔ရဲ႕ ခ်စ္ရတဲ့ သားေတာ္ျဖစ္တာကို ဘုရား သက္ေသခံခဲ့ၿပီး၊ သူ႔ရဲ႕ သားေတာ္အျဖစ္ သခင္ေယရႈကို သေဘာထားဖို႔ လူေတြကို ခဏ ခြင့္ေပးခဲ့တာပါ။ အဲဒါက လူေတြရဲ႕ အယူအဆေတြနဲ႔ ကိုက္ၿပီး လက္ခံဖို႔ သူတို႔အတြက္ လြယ္တယ္။ သခင္ေယရႈက ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္း အမႈကိုပဲ လုပ္ေနခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြ သူ႔ကို ဘယ္လို ေခၚပါေစ၊ သူ႔ကို သူတို႔ရဲ႕ ကယ္တင္ရွင္အျဖစ္လက္ခံဖို႔၊ သူတို႔ရဲ႕ အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး ဘုရားရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ကို ေမြ႕ေလ်ာ္ဖို႔ အရည္အခ်င္းျပည့္မီလာဖို႔ပဲ လိုပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ခမည္းေတာ္အျဖစ္ ေကာင္းကင္ဘုံက ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းျခင္းအားျဖင့္၊ သခင္ေယရႈက အဖန္ဆင္းခံ လူတစ္ဦးရဲ႕ ရႈေထာင့္ကေန ဘုရားကို ေခၚေနခဲ့တာပါ။ ဒါက ဘုရားဟာ ဘယ္ေလာက္ ႏွိမ့္ခ်ၿပီး ကြယ္ဝွက္တယ္ဆိုတာ ျပပါတယ္။ သခင္ေယရႈဟာ ဘုရားကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေပမယ့္၊ သူ႔ကိုယ္သူ ဘုရားအျဖစ္ ထြက္မျပခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား၊ အဖန္ဆင္းခံ တစ္ဦးရဲ႕ ရႈေထာင့္ကေနပဲ လူေတြကို ဆုေတာင္းဖို႔ သြန္သင္ခဲ့ၿပီး ဘုရားကို သိဖို႔ လမ္းျပခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ လူေတြက ဘုရားဟာ အရမ္းျမင့္မားၿပီး အလွမ္းမမီႏိုင္ဘူးလို႔ ခံစားရမွာ မဟုတ္ဘဲ၊ လူနဲ႔ ဘုရားကို အတူ ပိုနီးကပ္ေစမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒါက ဘုရားရဲ႕ အမႈထဲမွာရွိတဲ့ ဉာဏ္ပညာျဖစ္တယ္။ အဲဒါက လူသားေတြအျဖစ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လိုအပ္တဲ့အရာနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းအမႈ လိုအပ္တဲ့အရာျဖစ္တယ္။”

ဒါက ကြၽန္ေတာ့္ကို ျဗဳန္းခနဲ႔ အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းသြားေစခဲ့တယ္။ ဒီက်မ္းစာရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘုရားအမႈရဲ႕ ဉာဏ္ပညာနဲ႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အတြက္ သူ႔ရဲ႕ ခ်စ္ေမတၱာ တည္မွန္း ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ နားလည္မႈ ကင္းမဲ့ရင္းနဲ႔ က်မ္းစာထဲ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္နဲ႔သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္တို႔ကို ျမင္ၿပီး ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ အယူအဆေတြအေပၚ အေျခခံၿပီး ပုဂၢိဳလ္သုံးပါး၊ ဘုရားသုံးပါးအျဖစ္ ခြဲၾကတယ္။ အဲဒါက ဘုရားကို တကယ္ ျပစ္မွားေစာ္ကားတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ထဲမွာ ဘုရားက သုံးပါးတစ္ဆူ ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးမွားဟာ ခ်က္ခ်င္း ၿပိဳလဲလာခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ လြတ္ေျမာက္သြားခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “ေယရႈအတြင္းရွိ ဝိညာဥ္ေတာ္၊ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ ေယေဟာဝါ၏ ဝိညာဥ္ေတာ္တို႔သည္ တစ္ပါးတည္းသာ ျဖစ္သည္။ ယင္းကို သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္၊ ခုႏွစ္ဆျပင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ အလုံးစုံ ၿခဳံလႊမ္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ဟူ၍ ေခၚသည္။ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ အလုပ္မ်ားစြာ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္သည္။ သူသည္ ကမာၻေလာကကို ဖန္ဆင္းႏိုင္ၿပီး၊ ယင္းကို ေရလႊမ္းမိုးျခင္းျဖင့္ ဖ်က္ဆီးႏိုင္သည္။ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးကို ေ႐ြးႏုတ္ႏိုင္သည့္အျပင္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးကိုလည္း သိမ္းပိုက္ကာ ဖ်က္ဆီးႏိုင္သည္။ ဤအလုပ္အားလုံးကို ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္က ေဆာင္႐ြက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး သူ၏ကိုယ္စား ဘုရားသခင္၏ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္ေတာ္အျဖစ္ကမွ် လုပ္ေဆာင္၍ မရႏိုင္ေပ။ သူ၏ဝိညာဥ္ေတာ္အား ေယေဟာဝါ၊ ေယရႈႏွင့္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဟူသည့္နာမျဖင့္ ေခၚဆိုႏိုင္သည္။ သူသည္ သခင္ျဖစ္ၿပီး၊ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္သည္။ သူသည္ လူသားလည္း ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ သူသည္ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ရွိၿပီး ေျမႀကီးေပၚ၌လည္း ရွိသည္။ သူသည္ စၾကဝဠာမ်ားအထက္ႏွင့္ လူထုမ်ားအလယ္တြင္ ရွိသည္။ သူသည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီး၏ တစ္ဦးတည္းေသာ အရွင္သခင္ ျဖစ္သည္။ ဖန္ဆင္းျခင္းအခ်ိန္မွ ယခုအထိ၊ ဤအမႈကို ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က ေဆာင္႐ြက္ၿပီးျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ အလုပ္ျဖစ္ေစ၊ လူ႔ဇာတိထဲက အလုပ္ျဖစ္ေစ၊ အားလုံးကို သူကိုယ္တိုင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က ေဆာင္႐ြက္ေပသည္။ ေကာင္းကင္ဘုံတြင္ ျဖစ္ေစ၊ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ျဖစ္ေစ၊ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါအားလုံးသည္ သူ၏ အနႏၲလက္ဝါးတြင္ ရွိၾကသည္။ ဤအရာအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ အမႈ ျဖစ္ၿပီး၊ သူ၏ ကိုယ္စား အျခားမည္သူကမွ် လုပ္ေဆာင္၍မရႏိုင္ေပ။ ေကာင္းကင္ဘုံတြင္၊ သူသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္ၿပီးေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္လည္း ျဖစ္သည္။ လူတို႔အလယ္တြင္ သူသည္ လူ႔ဇာတိျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ သူ႔ကို ရာေထာင္ခ်ီေသာ နာမမ်ားျဖင့္ ေခၚဆိုေကာင္း ေခၚဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း၊ သူသည္ သူကိုယ္တိုင္ ျဖစ္ေနေသးၿပီး၊ သူ႔ဝိညာဥ္ေတာ္၏ တိုက္႐ိုက္ေဖာ္ျပခ်က္ ျဖစ္သည္။ သူ၏ ကားစင္တင္ခံရျခင္းမွတစ္ဆင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးႏွင့္ဆိုင္သည့္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းသည္ သူ၏ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ တိုက္႐ိုက္ အလုပ္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလအတြင္းတြင္ တိုင္းႏိုင္ငံအားလုံးႏွင့္ နယ္ေျမအားလုံးထံ ေႂကြးေၾကာ္ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္လုံး၊ ဘုရားသခင္ကို အနႏၲတန္ခိုးရွိသကဲ့သို႔ စစ္မွန္သည့္ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားသခင္၊ အလုံးစုံ လႊမ္းၿခဳံေသာ ဘုရားသခင္ဟုသာ ေခၚဆို၍ရႏိုင္သည္။ ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္ႏွင့္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္တို႔ႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဤထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကို မဆိုထားႏွင့္၊ ကြဲျပားေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား မတည္ရွိေပ။ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ဘုရားသခင္ တစ္ဆူတည္းသာ ရွိသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သုံးပါးတစ္ဆူ တည္ရွိပါသေလာ) ဒါကို အစ္ကိုလီ ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ သူ မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္၊ “ဘုရားက ဖန္ဆင္းရွင္၊ လူသားမ်ိဳးႏႊယ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့သူပါ။ သူဟာ လူသားမ်ိဳးႏႊယ္အတြက္၊ ကမာၻေျမေပၚက သူတို႔ရဲ႕ ဘဝေတြကို လမ္းျပဖို႔ ပညတ္တရားနဲ႔ ပညတ္ခ်က္ေတြကို ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ ေယေဟာဝါ ဘုရားျဖစ္တယ္။ သူက တို႔ရဲ႕ ကယ္တင္ရွင္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အျပစ္ကေန ေ႐ြးႏႈတ္ခဲ့တဲ့ သခင္ေယရႈလည္း ျဖစ္တယ္။ ဒါ့အျပင္၊ သူဟာ လူသားမ်ိဳးႏႊယ္ အားလုံးကို စီရင္ဖို႔ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ျပန္ႂကြလာတဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရား ျဖစ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတာင့္တေနခဲ့တဲ့ သခင္ေယရႈက ျပန္လာၿပီးၿပီ။ သူက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ပဲ။ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရင္း၊ ကမာၻေျမေပၚ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေက်ာ္ၾကာ သူ အလုပ္လုပ္ေနခဲ့ၿပီးၿပီ။ စာေစာင္ကို ဖြင့္ၿပီးၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို သန႔္စင္ၿပီး အျပည့္အဝ ကယ္တင္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ သမၼာတရားအားလုံးကို သူ ေပးၿပီးၿပီ။ သခင့္ရဲ႕ ဒီပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြ ျပည့္စုံပါၿပီ- ‘သင္တို႔အား ငါေျပာစရာ စကားအမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ ယခုမခံႏိုင္ၾက။ သမၼာတရားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ သမၼာတရားကို သင္တို႔အား အႂကြင္းမဲ့ သြန္သင္ျပလိမ့္မည္။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၆:၁၂-၁၃) ‘ငါ့စကားကို ၾကားေသာသူသည္ မယုံၾကည္ဘဲေနလွ်င္ ထိုသူကို ငါသည္အျပစ္မစီရင္။ ေလာကီသား တို႔ကို အျပစ္စီရင္အံ့ေသာငွါ ငါလာသည္မဟုတ္၊ ေလာကီသား တို႔ကို ကယ္တင္အံ့ေသာငွါငါလာ၏။ ငါ့ကိုပယ္၍ ငါ့စကားကို နားမခံေသာသူအား အျပစ္စီရင္ေသာသူ ရွိေသး၏။ ငါေဟာေျပာေသာ စကားပင္ ေနာက္ဆုံးေသာေန႔၌ ထိုသူအား အျပစ္စီရင္လိမ့္မည္။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၂:၄၇-၄၈)”

ဒါက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ၾကားရဖို႔ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားစရာျဖစ္ခဲ့တယ္။ သခင္ေယရႈက ျပန္လာၿပီး ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလမွာ တရားစီရင္ျခင္းအမႈ ျပဳဖို႔ သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ အဲဒီစကားေတြက ဘုရားရဲ႕ အသံေတာ္လို အရမ္း တန္ခိုးရွိၿပီး ဩဇာအာဏာရွိတယ္လို႔ ခံစားရတာ အံ့ဩစရာမရွိပါဘူး။ အဲဒါေတြက တကယ္ကို ဘုရားရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြပဲေလ။ အစ္ကို လီကို စိတ္ထက္ထက္သန္သန္ ေျပာလိုက္တယ္၊ “အခု ကြၽန္ေတာ္ နားလည္သြားၿပီ။ ဘုရားရဲ႕ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္ပါေစ၊ သူ႔ရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံျခင္း ျဖစ္ပါေစ၊ သူဟာ ဘုရားကိုယ္တိုင္ျဖစ္တယ္။ သုံးပါးတစ္ဆူဆိုတာ မရွိပါဘူး လို႔ေပါ့။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရား ေဖာ္ျပတဲ့ သမၼာတရားေတြ မရွိဘဲနဲ႔ အႏွစ္ ႏွစ္ေထာင္နီးပါးၾကား ျငင္းခုံေဆြးေႏြးခဲ့ရၿပီးျဖစ္တဲ့ ဒီအေတြးမွားကို ဘယ္သူမွ ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ ေခ်ပၿပီး ဖြင့္ခ်ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီသမၼာတရားကို ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္ပဲ ထုတ္ေဖာ္ျပႏိုင္မွာ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားရဲ႕ စကားေတြဟာ ဘုရားရဲ႕ အသံေတာ္ျဖစ္ၿပီး၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားက ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။ အခု အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ္ လက္ခံႏွင့္ပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၾကာ ဒုကၡေပးခဲ့တဲ့ ဒီမရွင္းလင္းမႈကို လုံးဝ ေျဖရွင္းေပးတဲ့အတြက္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။”