ခ်င္းရီး ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံ

ညီမက အသင္းေတာ္အတြက္ အႏုပညာဒီဇိုင္းမွာ အလုပ္လုပ္ေတာ့ အစပိုင္းမွာ အခက္အခဲနည္းနည္းရွိခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားကို အားကိုးၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ လက္တြဲၿပီးေတာ့ ညီမလုပ္ကိုင္ပုံက တိုးတက္လာတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အစ္မလီဆာက သူ႔ဒီဇိုင္းေတြက အမွားေတြျပည့္ေနၿပီး ခဏခဏ ျပန္လုပ္ရလို႔ တာဝန္အသစ္တစ္ခုကို ေျပာင္းသြားရတယ္လို႔ ညီမ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ သိလိုက္ရတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ခဏခဏ သတိေပးၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး ပံ့ပိုးေပမဲ့ သူက မတိုးတက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အသင္းေတာ္အလုပ္က အရမ္း ထိခိုက္သြားတယ္။ လီဆာက တာဝန္ေျပာင္းေပးၿပီးေတာ့ ညီမက အလုပ္မွာ ပိုသတိထားၿပီး အမွားေတြလုပ္တာ ေရွာင္ဖို႔လိုတယ္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာခဲ့တယ္။ ညီမက အမွားေတြအမ်ားႀကီးလုပ္ၿပီး အလုပ္နဲ႔ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ သိသြားရင္ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ တာဝန္ေျပာင္းခံရမွာပဲ။ ညီမက အသင္းေတာ္မွာ ဒီဇိုင္နာပဲလုပ္ခဲ့ဖူးၿပီး တျခားကြၽမ္းက်င္မႈေတြမရွိဘူး။ ညီမက တာဝန္ေျပာင္းခံရၿပီး တျခားတာဝန္ေတြကို မလုပ္ႏိုင္ရင္ ကယ္တင္ခံရႏိုင္ပါဦးမလား ေပါ့။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ညီမလုပ္တဲ့ ဒီဇိုင္းတစ္ခုစီအတြက္ ပုံစံ သုံးေလးခုေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပုံစံတစ္ခုစီက ေတာ္ေတာ္ကို အၾကမ္းထည္ျဖစ္ေနၿပီး တကယ္တမ္း သုံးလို႔မရဘူး။ တကယ္တမ္းက ပုံစံႏွစ္ခုဆို ေလာက္ၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ညီမက ေတာ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာ။ သူတို႔ကို ပုံစံသုံးေလးခုေပးလိုက္ရင္ လက္ခံႏိုင္ေလာက္တယ္လို႔ သူတို႔ျမင္တဲ့ဟာတစ္ခုေတာ့ ရွိဖို႔မ်ားတယ္လို႔ စဥ္းစားတာေပါ့။ ရလဒ္အေနနဲ႔ ညီမက သတိထားေလေလ၊ ညီမဒီဇိုင္းမွာ အမွားေတြလုပ္မိေလေလပဲ။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ညီမကို သတိေပးတယ္။ အလုပ္မွာ ညီမက ပိုေလးနက္ၿပီး လုံ႔လရွိသင့္တယ္၊ ဒီဇိုင္းတစ္ခုစီရဲ႕ အရည္အေသြးကို ေသခ်ာေအာင္လုပ္ဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ေပးသင့္ၿပီး အေပၚယံမလုပ္သင့္ဘူး ေပါ့။ ေခါင္းေဆာင္က ညီမကို ဒီလိုေျပာေတာ့ ညီမက ကိုယ့္ျပႆနာေတြကို ဆင္ျခင္မၾကည့္ဘူး။ အလုပ္မွာ ေဖာက္ျပန္တာေတြကို သုံးသပ္မၾကည့္ဘူး။ ေခါင္းေဆာင္က ညီမကို အလုပ္နဲ႔မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ျမင္ၿပီး တာဝန္ေျပာင္းေပးမွာလားဆိုတာကိုပဲ စိတ္ပူခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ညီမက ကိုယ့္ဒီဇိုင္းေတြမွာ အမွားေတြလုပ္မိမွာကို ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ေၾကာက္လာတယ္။ တစ္ခါတေလမွာ တျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အႀကံေတြကို ညီမ သေဘာမတူတဲ့အခါ ဘယ္လိုပိုေကာင္းေအာင္လုပ္ရမယ္ဆိုတာကို သူတို႔နဲ႔ ေသခ်ာေဆြးေႏြးခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ညီမက ေလွ်ာက္ေျပာေနရင္ ညီမက ဝတ္ေက်တမ္းေက်လုပ္ေနၿပီး ျပန္မစစ္ၾကည့္ခ်င္ဘူးလို႔ လူေတြထင္ႏိုင္တယ္လို႔ ခံစားမိတယ္။ ညီမက လူေတြကို မေကာင္းျမင္ေအာင္လုပ္ရင္ တာဝန္ေျပာင္းရဖို႔ျဖစ္လာမွာပဲ။ ညီမက ပိုသတိထားၿပီး အႀကံေတြကို လက္ခံႏိုင္တယ္၊ လုံ႔လရွိၿပီး တာဝန္သိတတ္တယ္လို႔ လူတိုင္းကို ျပရမယ္ဆိုၿပီး ခံစားမိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ပါးစပ္ပဲ ပိတ္ေနလိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ေတြမွာ ညီမက တာဝန္ေျပာင္းခံရမွာ စိုးရိမ္ေလေလ၊ အမွားလုပ္ေလေလပဲ။ ဒီဇိုင္းတစ္ခုက သုံးေလးခါ ျပန္ပို႔ခံရၿပီး အလုပ္က ေႏွာင့္ေႏွးသြားတယ္။ ညီမက တစ္ပတ္မွာ ညီမပုံမွန္လုပ္ေနတာရဲ႕ ေလးပုံတစ္ပုံေလာက္ပဲ လုပ္ႏိုင္တယ္။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ညီမလုပ္ကိုင္ပုံက ရွင္းရွင္းလင္းလင္းကို ထိခိုက္ေနတာကို ျမင္ေတာ့ ညီမကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ေျပာတယ္။ “ညီမဒီဇိုင္းေတြက အခုတေလာ နိမ့္ေနတယ္။ အၿမဲတမ္းျပန္ပို႔ေနရၿပီး ညီမက သိပ္မထိေရာက္ဘူး။ ညီမအလုပ္အေပၚကို အာ႐ုံစိုက္လား၊ မစိုက္ဘူးလား။ ျပႆနာက ဘာလဲ။ သုံးသပ္ၾကည့္ၿပီးၿပီလား” တဲ့။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ေဝဖန္မႈက ညီမကို ေတာ္ေတာ္ထိသြားတယ္။ ညီမက ညီမတို႔အလုပ္တိုးတက္မႈကို ေႏွးေအာင္လုပ္ေနခဲ့ၿပီး အခု ညီမရဲ႕ သ႐ုပ္မွန္က အားလုံးျမင္ဖို႔အတြက္ ေဖာ္ထုတ္ခံရတာပဲဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ညီမမွာ ရွိေနတဲ့ ျပႆနာေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားတာကို ၾကည့္ရင္ ေသခ်ာေပါက္ တာဝန္ေျပာင္းခံရမယ့္ပုံစံရွိတယ္။ ညီမ စိတ္ဓာတ္က်လာၿပီး အလုပ္မွာစိတ္မပါႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ညီမက ေခါင္းေဆာင္လာၿပီး ညီမကို တာဝန္ေ႐ႊ႕ေျပာင္းလိုက္တယ္လို႔ ေျပာမယ့္ရက္ကိုပဲ ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။

ညီမ ဘုရားဆီမွာ ဆုေတာင္းၿပီး ရွာေဖြတယ္။ ဘာလို႔ အမွားေတြလုပ္တာ၊ တာဝန္အေျပာင္းခံရတာေတြကို အၿမဲတမ္း စိတ္ပူေနရတာလဲ။ တစ္ေန႔က်ေတာ့ ဒီ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ေတြကို ညီမ ေတြ႕တယ္။ “ေကာင္းႀကီးခံစားရျခင္းသည္ ေကာင္းကင္ဘုံထက္ႀကီးျမတ္သည္၊ အသက္ထက္ ပိုႀကီးျမတ္သည္၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္း၊ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ ေျပာင္းလဲျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ တစ္ကိုယ္ေရ ကယ္တင္ျခင္းထက္ပို၍ အေရးႀကီးသည္၊ မိမိတာဝန္ကို ေကာင္းစြာလုပ္ေဆာင္ျခင္း၊ စံႏႈန္းႏွင့္ ကိုက္ညီေသာ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္းထက္ ပို၍အေရးႀကီးသည္ဟု အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္က ျမင္သည္။ ၎တို႔သည္ စံႏႈန္းႏွင့္ ကိုက္ညီေသာ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ျဖစ္ျခင္း၊ မိမိတို႔တာဝန္ကို ေကာင္းစြာထမ္းေဆာင္ၿပီး ကယ္တင္ခံရျခင္းသည္ ေျပာဆိုဖို႔ပင္ ထိုက္တန္မႈသိပ္မရွိသည့္ ေသးႏုပ္ေသာအရာမ်ားျဖစ္သည္ဟု ထင္ျမင္ေသာ္လည္း၊ ေကာင္းႀကီးရရွိျခင္းကမူ ၎တို႔၏ တစ္ဘဝလုံးတြင္ မည္သည့္အခါမွ် ေမ့၍မရႏိုင္ေသာ တစ္ခုတည္းေသာအရာျဖစ္သည္။ မည္သည့္အရာကို ၎တို႔ ႀကဳံေတြ႕ရသည္ျဖစ္ေစ၊ ႀကီးသည္ျဖစ္ေစ၊ ေသးငယ္သည္ျဖစ္ေစ ၎တို႔သည္ ယင္းကို ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းခ်ီးခံစားရျခင္းႏွင့္ ဆက္စပ္ၿပီး အလြန္အမင္း သတိထားၿပီး အာ႐ုံစိုက္ၾကသည္။ ၿပီးလွ်င္ အစဥ္သျဖင့္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္အတြက္ ထြက္ေပါက္တစ္ခု ထားထားၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔တာဝန္ ခ်ိန္ညႇိျခင္းခံရေသာအခါ ယင္းသည္ ရာထူးတိုးျခင္းျဖစ္လွ်င္ ေကာင္းခ်ီးရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ရွိသည္ဟု အႏၲိခရစ္က ထင္ျမင္လိမ့္မည္။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မွ လက္ေထာက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္သို႔၊ သို႔မဟုတ္ လက္ေထာက္အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မွ သာမန္အဖြဲ႕ဝင္အျဖစ္သို႔ ရာထူးခ်ျခင္းျဖစ္လွ်င္၊ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္တာဝန္မွ် လုံးဝ မရွိလွ်င္ ဤသည္မွာ ျပႆနာအႀကီးစားျဖစ္ၿပီး ေကာင္းခ်ီးရရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က နည္းပါးသည္ဟု ထင္ျမင္သည္။ ဤသည္မွာ မည္သည့္ ရႈျမင္ပုံမ်ိဳးနည္း။ မွန္ကန္ေသာ ရႈျမင္ခ်က္ျဖစ္သေလာ။ လုံးဝ မဟုတ္ေပ။ ဤအျမင္သည္ အဓိပၸာယ္မရွိေပ။ လူတစ္ေယာက္က ဘုရားသခင္၏ လက္ခံမႈကို ရမရဆိုသည္မွာ မည္သည့္တာဝန္ကို သူထမ္းေဆာင္သည္ဆိုသည့္အေပၚတြင္ အေျခမခံဘဲ သမၼာတရားကို ပိုင္ဆိုင္သေလာ၊ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ နာခံသေလာ၊ သစၥာရွိသေလာဆိုသည္တို႔အေပၚတြင္ အေျခခံသည္။ ဤအရာမ်ားက အေရးႀကီးဆုံးအရာမ်ားျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္း အခ်ိန္ကာလအေတာအတြင္းတြင္ လူတို႔သည္ စမ္းသပ္မႈမ်ားစြာကို ခံရမည္။ အထူးသျဖင့္ ၎တို႔၏ တာဝန္ထမ္းေဆာင္မႈတြင္ က်ရႈံးမႈႏွင့္ အေႏွာင့္အယွက္မ်ားစြာကို ျဖတ္သန္းရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ အဆုံးတြင္ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို နားလည္ၿပီး ဘုရားသခင္အား အမွန္တကယ္ နာခံလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ လက္ခံျခင္းကို ရရွိေသာသူျဖစ္လိမ့္မည္။ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ မိမိတို႔၏တာဝန္တြင္ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ခံရျခင္း အမႈကိစၥ၌ သမၼာတရားကို နားမလည္၊ သမၼာတရားကို လက္ခံရရွိႏိုင္စြမ္း လုံးဝမရွိသည္ကို ျမင္ႏိုင္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၁၂) “မိမိတို႔၏တာဝန္၌ ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္စပ္လ်ဥ္းသည့္ အႏၲိခရစ္တို႔၏ သေဘာထားႏွင့္ အျမင္ရႈေထာင့္တို႔ကို အကဲျဖတ္ရလွ်င္၊ ၎တို႔၏ ျပႆနာမွာ အဘယ္ေနရာတြင္ တည္ရွိသနည္း။ ဤေနရာရွိ ျပႆနာသည္ ႀကီးမားသည့္ျပႆနာတစ္ခု ျဖစ္သေလာ။ (ျဖစ္ပါသည္။) ၎တို႔၏ အႀကီးမားဆုံး အမွားမွာ ၎တို႔သည္ တာဝန္၌ ေျပာင္းလဲမႈတစ္ခုကို ေကာင္းခ်ီးမ်ား လက္ခံရရွိျခင္းႏွင့္ မဆက္စပ္သင့္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔ တကယ္ကို မလုပ္ေဆာင္သင့္သည့္ အရာတစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ အမွန္မွာမူ ထိုႏွစ္ခုအၾကားတြင္ ဆက္ႏႊယ္မႈ မရွိေပ။ သို႔ရာတြင္ အႏၲိခရစ္၏ စိတ္ႏွလုံးသည္ ေကာင္းခ်ီးခံစားရဖို႔ အလိုဆႏၵမ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနေသာေၾကာင့္ မည္သည့္တာဝန္ကို ၎တို႔ ထမ္းေဆာင္ပါေစ၊ ထိုတာဝန္ကို ၎တို႔ ေကာင္းခ်ီးခံစားရမည္ ဟုတ္မဟုတ္ဆိုသည္ႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ၿပီး ဆက္စပ္လိုက္ၾကသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏တာဝန္ကို ေကာင္းစြာ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္း မရွိၾကဘဲ၊ ေဖာ္ထုတ္ျခင္းႏွင့္ ဖယ္ရွားျခင္းတို႔ကိုသာ ခံရႏိုင္ေလသည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ အမွားျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဤစိုးရိမ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ လမ္းေၾကာင္းေပၚ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ စတင္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၁၂) အႏၲိခရစ္ေတြက အရမ္းကို ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားရွိၿပီး သမၼာတရားအေပၚ အဓိပၸာယ္မရွိတဲ့ နားလည္မႈရွိတယ္ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ေဖာ္ထုတ္ျပတယ္။ သူတို႔က တာဝန္ေျပာင္းေပးတာလိုမ်ိဳး သာမန္ကိစၥတစ္ခုကို ေကာင္းခ်ီးရတာ၊ ဆုံရႈံးတာေတြနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး စဥ္းစားတယ္။ တာဝန္အေျပာင္းခံရရင္၊ အထုတ္ခံရရင္ ေနာက္ဆုံးပန္းတိုင္ကို ဆုံးရႈံးရမယ္ဆိုၿပီး စိတ္ပူတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ သူတို႔အနာဂတ္စိတ္ခ်ရေအာင္ တတ္ႏိုင္သမွ်တိုင္းကို လုပ္ၾကတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကြၽန္မ ဆင္ျခင္ရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္သုံးသပ္ၾကည့္တယ္။ ညီမရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အျပဳအမူက အႏၲိခရစ္နဲ႔ ဆင္တယ္။ ညီမတာဝန္ကို ေကာင္းခ်ီးရတာနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ေတြးတယ္။ တာဝန္အေျပာင္းခံရရင္ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ညီမရဲ႕ အခြင့္အေရးဆုံးရႈံးမွာကို စိတ္ပူတယ္။ လီဆာက တာဝန္အေျပာင္းခံရတာကို ညီမၾကားေတာ့ ညီမလည္း အေျပာင္းခံရမွာကို စိတ္ပူခဲ့တယ္။ ညီမတာဝန္ကို ညီမရဲ႕ အကာအကြယ္အေနနဲ႔ ျမင္ၿပီး ဒါကို ဆုံးရႈံးသြားရင္ ကယ္တင္ျခင္းရမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ညီမက တြက္ခ်က္လာတယ္။ အကုန္ ပယ္ခ်တာမခံရေအာင္ ဒီဇိုင္းတစ္ခုစီကို ပုံစံသုံးေလးခုေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီဇိုင္းေတြရဲ႕ အရည္အေသြးကို တိုးတက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ကို အာ႐ုံစိုက္ဖို႔ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ရလဒ္အေနနဲ႔ ညီမလုပ္မွာ ျပႆနာေတြ ပိုပိုၿပီး ေပၚလာတယ္။ ညီမထုတ္လုပ္တဲ့ အတည္ျပဳလက္ခံတဲ့ ဒီဇိုင္းအေရအတြက္က ထိုးက်သြားတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ ႏႈတ္နည္းလာၿပီး သူတို႔ကို ဖြင့္မေျပာဘူး။ ညီမအယူအဆေတြကို မေဆြးေႏြးဘူး။ ညီမက သူတို႔အႀကံေတြကို လက္မခံဘူးလို႔ထင္ၿပီး ညီမကို ေကာင္းေကာင္းအမွတ္ေပးမွာမဟုတ္ဘူး၊ ဒါဆိုရင္ တာဝန္အေျပာင္းခံရမယ္ဆိုၿပီး စိုးရိမ္တယ္။ ညီမက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို အၿမဲတမ္း သတိထားေနၿပီး ဟန္လုပ္ေနခဲ့တယ္။ ေကာင္းခ်ီးေတြရဖို႔ကို အၿမဲတမ္း စိတ္ပူေနေတာ့ အလုပ္ကို အာ႐ုံမစိုက္ႏိုင္ဘူး။ ညီမျပႆနာေတြကို သုံးသပ္ၾကည့္ၿပီး သမၼာတရားနဲ႔ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ရွာဖို႔ စိတ္ရႈပ္မခံခဲ့ဘူး။ ရလဒ္အေနနဲ႔ အမွားေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုလုပ္မိၿပီး မထိေရာက္ေတာ့ဘဲ အလုပ္က ၾကန႔္ၾကာသြားတယ္။ ပိုၿပီးေတာ့လည္း စိတ္ဓာတ္က်လာတယ္။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ျပဳျပင္တာကို ခံရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သုံးသပ္ဖို႔ စိတ္ရႈပ္မခံခဲ့ဘူး။ အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီးေတာ့ပဲ အတိုက္အခံျဖစ္လာတယ္။ ညီမ စဥ္းစားတယ္။ “အခုေတာ့ ငါ သြားၿပီ။ ငါ့ ငါ့တာဝန္မွာ မႀကိဳးစားဘူး၊ အမွားေတြအၿမဲတမ္းလုပ္တယ္လို႔ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ထင္တယ္။ ငါေသခ်ာေပါက္ တာဝန္အေျပာင္းခံရမွာပဲ” ေပါ့။ ညီမက အပ်က္သေဘာေဆာင္ရင္းနဲ႔ စိတ္ဓာတ္ၿပိဳလဲၿပီး မဆင္မျခင္လုပ္တယ္။ တာဝန္မွာ စိတ္မပါေတာ့ဘူး။ သမၼာတရားကို ရွာေဖြဖို႔၊ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ အလုပ္လုပဖို႔ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ရႏိုင္ဖို႔ ဘုရားက ညီမကို တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းကို ခ်ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ညီမက လမ္းမွန္ကို မေလွ်ာက္ခဲ့ဘူး။ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး စည္းမ်ဥ္းနဲ႔ လုပ္ဖို႔ကို အေလးမထားခဲ့ဘူး။ ျပႆနာတစ္ခု ျဖစ္လာတိုင္းမွာ တာဝန္ေျပာင္းခံရၿပီး ေကာင္းခ်ီးရဖို႔ အခြင့္အေရးဆုံးရႈံးမွာကိုပဲ စိတ္ပူေနတယ္။ ညီမတာဝန္ကို ေကာင္းခ်ီးရဖို႔ နည္းလမ္းအျဖစ္ ျမင္ခဲ့တယ္။ ညီမတာဝန္မွာ အမွားမလုပ္သေ႐ြ႕၊ တာဝန္အေျပာင္းမခံရသေ႐ြ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ေသခ်ာေပါက္ရႏိုင္တယ္၊ ဘုရားအမႈေတာ္ၿပီးဆုံးတဲ့အခါ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ရႏိုင္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ညီမက ေကာင္းခ်ီးရဖို႔အတြက္ပဲ တာဝန္ထမ္းေဆာင္တယ္ဆိုတာ ျမင္ခဲ့တယ္။ ညီမက ကိုယ့္တာဝန္ကို “အသက္ကို ထိန္းသိမ္းေပးတဲ့အရာ” အျဖစ္ထင္ၿပီး ဘုရားကို အသုံးျပဳလိမ္ညာခဲ့တယ္။ ဒါေတြအားလုံးေၾကာင့္ ဘုရားက ညီမကို ႐ြံ႕မုန္းၿပီး မုန္းတီးတယ္။ ညီမ အျပစ္ရွိသလိုခံစားရၿပီး ေနာင္တရမိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဘုရားကို ဆုေတာင္းၿပီး ေနာင္တရဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ညီမ ေတြ႕တယ္။ “ငါ့ကို ေျပာေလာ့။ အမွားတစ္ခု လုပ္ထားသည့္ လူတစ္ေယာက္သည္ အမွန္တကယ္ နားလည္ႏိုင္စြမ္းရွိၿပီး ေနာင္တရလိုစိတ္ရွိလွ်င္ ဘုရားအိမ္ေတာ္က ထိုသူကို ထိုအခြင့္အေရးမေပးဘဲ ေနမည္ေလာ။ ဘုရားသခင္၏ ႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္သည္ အဆုံးသို႔ ေရာက္လာေနၿပီ ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ ထမ္းေဆာင္ရန္လိုသည့္ တာဝန္မ်ားစြာရွိသည္။ သို႔ေသာ္ လူတို႔သည္ အသိစိတ္၊ သို႔မဟုတ္ ဆင္ျခင္တုံတရား မရွိသကဲ့သို႔ မိမိတို႔အလုပ္တြင္ ပ်က္ကြက္လွ်င္၊ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္ အခြင့္အလမ္း ရေသာ္လည္း တန္ဖိုးထားရမွန္း မသိလွ်င္၊ အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ကို လြန္သြားေစလ်က္ သမၼာတရားကို အနည္းငယ္မွ်ပင္ မလိုက္စားလွ်င္၊ ၎တို႔ ထုတ္ေဖာ္ျပခံရလိမ့္မည္။ သင္သည္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရာတြင္ အဆက္မျပတ္ ေပါ့ဆၿပီး ဝတ္ေက်တမ္းေက်ျပဳလွ်င္၊ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကို ရင္ဆိုင္ရေသာအခါ၌ လုံးဝ နာခံျခင္းမရွိလွ်င္ ဘုရားအိမ္ေတာ္က သင့္ကို အသုံးျပဳကာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခိုင္းဦးမည္ေလာ။ ဘုရားအိမ္ေတာ္တြင္ အုပ္စိုးသည္မွာ သမၼာတရားျဖစ္သည္။ စာတန္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ အရာရာအေပၚ အၿပီးသတ္ ဆုံးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ ရွိသည္။ လူသားကို ကယ္တင္ျခင္းအမႈကို ျပဳေနသည္မွာ၊ အရာရာအေပၚ အုပ္စိုးေသာသူ ျဖစ္သည္။ မည္သည့္အရာက မွန္သည္၊ မွားသည္ဟူသည့္ သင္၏ စိစစ္ခ်က္ကို မလိုအပ္ေပ။ ၾကားနာၿပီး နာခံရန္သည္သာ သင့္အလုပ္ျဖစ္သည္။ ျပဳျပင္ျခင္း၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရေသာအခါတြင္ သမၼာတရားကို သင္လက္ခံရမည္၊ သင္၏ အမွားမ်ားကို ျပဳျပင္ႏိုင္ရမည္။ ဤသို႔ သင္လုပ္ေဆာင္လွ်င္ ဘုရားအိမ္ေတာ္သည္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခြင့္ေပးသည့္ သင္၏ အဆင့္အတန္းကို ဖယ္ရွားမည္မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ အထုတ္ခံရမည္ကို အစဥ္ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနလွ်င္၊ ဆင္ေျခမ်ား အစဥ္ေပးလွ်င္၊ သင့္ကိုယ္သင္ အစဥ္ ရွင္းခ်က္ထုတ္ျပလွ်င္ ဤသည္မွာ ျပႆနာျဖစ္သည္။ သမၼာတရားကို အနည္းငယ္မွ်ပင္ သင္လက္မခံေၾကာင္းႏွင့္ သင္သည္ က်ိဳးေၾကာင္းဆင္ျခင္မႈ မရွိေၾကာင္းကို အျခားသူတို႔အား ေတြ႕ျမင္ခြင့္ေပးလွ်င္၊ သင္ဒုကၡေရာက္ၿပီျဖစ္သည္။ အသင္းေတာ္သည္ သင့္ကို မျဖစ္မေန ကိုင္တြယ္ရလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ အပိုင္း သုံး) “အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ဤအရာမ်ားကို ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းတြင္ သိမ္းထားၾကသည္။ ‘သတိထားျခင္းက ေဘးကင္းလုံၿခဳံဖို႔ အေရးႀကီးဆုံးပဲ။ အေထာင္ဆုံးသံေခ်ာင္းက တူနဲ႔အ႐ိုက္ခံရတယ္။ ထိပ္ဆုံးမွာ အထီးက်န္တယ္’ဟု မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ သတိေပးၾကသည္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားက သမၼာတရားျဖစ္သည္ဟု ၎တို႔ မယုံၾကည္ၾကေပ။ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားက ေျဖာင့္မတ္ၿပီး သန႔္ရွင္းသည္ဟု မယုံၾကည္ၾကေပ။ ၎တို႔သည္ ဤအရာအားလုံးကို လူသားအယူအဆမ်ား၊ စိတ္ကူးမ်ားမွတစ္ဆင့္ မွတ္ယူၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္ကို လူသား၏ အျမင္ရႈေထာင့္မ်ား၊ လူသားအေတြးမ်ား၊ လူသား၏ ပရိယာယ္မ်ားျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား၊ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာႏွင့္ အႏွစ္သာရတို႔ကို အေသးစိတ္ခ်ျပရန္ စာတန္၏ ေတြးေခၚပုံႏွင့္ အယူအဆကို အသုံးခ်ၾကသည္။ သိသာထင္ရွားစြာပင္၊ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား၊ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ အႏွစ္သာရတို႔ကို လက္မခံ႐ုံမွ်မက၊ အသိအမွတ္လည္း မျပဳၾကဘဲ၊ ဘုရားသခင္အေပၚတြင္ အယူအဆမ်ား၊ အတိုက္အခံမ်ားႏွင့္ ပုန္ကန္မႈမ်ားအျပည့္ရွိၾကၿပီး ဘုရားသခင္အေပၚ စစ္မွန္သည့္ သိျမင္မႈ တစ္စြန္းတစ္စမွ်ပင္ မရွိေပ။ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းအေပၚ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ အဓိပၸာယ္သတ္မွတ္ခ်က္သည္ မေသခ်ာေပ။ သံသယရွိစရာျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ထိုအရာအတြက္ သံသယရွိမႈမ်ား၊ ျငင္းဆန္မႈ၊ မတရားသျဖင့္ ေဝဖန္မႈမ်ား အျပည့္ရွိသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ ပတ္သက္၍ မည္သို႔ရွိမည္နည္း။ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားသည္ သူ၏ ပင္ကိုလကၡဏာကို ကိုယ္စားျပဳသည္။ ၎တို႔ကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားကို သေဘာထားမႈျဖင့္၊ ဘုရားသခင္၏ ပင္ကိုလကၡဏာကို ၎တို႔၏ သေဘာထားမႈမွာ— တိုက္႐ိုက္ျငင္းပယ္မႈ ျဖစ္သည္မွာ ပကတိအတိုင္း ရွင္းေနၿပီးသား ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ အႏွစ္သာရ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၁၀ (အပိုင္း ၆)) အႏၲိခရစ္ေတြက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သမၼာတရားျဖစ္တယ္ဆိုတာ မယုံၾကည္ဘူး၊ အမႈကိစၥေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ ယွဥ္မၾကည့္ဘူးဆိုတာကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ဖြင့္ျပတယ္။ အဲဒီအစား သူတို႔ေတြက ကိစၥအားလုံးကို သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ သစၥာေဖာက္မႈနဲ႔ ဆိုးယုတ္တဲ့ ေတြးေခၚပုံနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ခ်ိန္ဆတယ္။ သူတို႔စိတ္သေဘာထားက တကယ္ ဆိုးယုတ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ ယွဥ္ၾကည့္ေတာ့ ကိစၥေတြကို ကြၽန္မ ျမင္တဲ့ပုံစံက အႏၲိခရစ္နဲ႔ ဘာမွမကြာဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ လီဆာက တာဝန္အေျပာင္းခံရတုန္းက ညီမက ဒီကိစၥကို သမၼာတရားနဲ႔ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔ယွဥ္မၾကည့္ဘူး။ အဲဒီအစား “သတိထားျခင္းက ေဘးကင္းလုံၿခဳံဖို႔ အေရးႀကီးဆုံးပဲ။” ဆိုတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အယူအဆကို ခံယူတယ္။ ပိုၿပီး သတိထားတာ ေကာင္းတယ္၊ ဘာအမွားမွ မလုပ္သင့္ဘူးလို႔ ထင္တယ္။ ညီမက အမွားေတြအမ်ားႀကီးလုပ္ၿပီး တာဝန္အေျပာင္းခံရရင္ လုံးဝ ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး ထုတ္ပယ္ခံရမွာပဲလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ညီမတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ပုံမွန္ အျပန္အလွန္စကားေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ ညီမအေတြးေတြကို ေျပာျပဖို႔ေတာင္ ႏႈတ္နည္းေနတယ္။ ညီမစိတ္ကူးေတြကိုဖြင့္ေျပာၿပီး မိတ္သဟာယမဖြဲ႕ဘူး။ ညီမက တစ္ခုခုမွားေျပာရင္၊ လုပ္မိရင္ တာဝန္အေျပာင္းခံရမွာကို စိတ္ပူတယ္။ ေခါင္းေဆာင္က ညီမကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ညီမတာဝန္မွာ ႀကိဳးစားဖို႔သတိေပးၿပီးေတာ့ ညီမက သတိထားလာတယ္။ ညီမ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရတာက တာဝန္အေျပာင္းခံရဖို႔ ေသခ်ာတဲ့ လကၡဏာပဲ၊ ကယ္တင္ျခင္းရဖို႔ ညီမရဲ႕ အခြင့္အေရးဆုံးရႈံးမွာပဲလို႔ ထင္တယ္။ ညီမက ယုံၾကည္ျခင္းကို ေတာ္ေတာ္ၾကာ က်င့္သုံးခဲ့ၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီး ဖတ္ေပမဲ့ သမၼာတရားကို မရွာေဖြခဲ့ဘူး၊ အမႈကိစၥေတြကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔အညီ မၾကည့္ဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ အဲဒီအစား ဆိုးယုတ္တဲ့ ေတြးေခၚပုံ၊ ယုံၾကည္မႈေတြကို အသုံးျပဳၿပီး ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္ကို အကဲျဖတ္တယ္။ ဘုရားသခင္က မွ်တမႈနဲ႔ ေျဖာင့္မတ္မႈမရွိတဲ့ ကမာၻ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြလိုပဲလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ညီမတာဝန္မွာ ညီမက ႀကိဳးတန္းေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ေနရသလို ျဖစ္ၿပီး တစ္ခုခုမွားလုပ္ရင္၊ ေျပာရင္ ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး ထုတ္ပယ္ခံရႏိုင္တယ္၊ ေနာင္တရဖို႔ အခြင့္အေရးမရွိဘူးလို႔ ခံစားမိတယ္။ ညီမယုံၾကည္မႈမွာ ညီမက ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို ျငင္းဆန္ၿပီး ဘုရားကို ပုတ္ခတ္ေစာ္ကားေနတာပဲ။ အသင္းေတာ္မွာ ဘုရားနဲ႔ သမၼာတရားက အာဏာစြဲကိုင္ပါတယ္။ လူေတြကို ထုတ္ပယ္တာ၊ တာဝန္ေျပာင္းေပးတာက အၿမဲတမ္း စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီလုပ္တာပါ။ အသင္းေတာ္က သီးျခားျဖစ္ရပ္တစ္ခုတည္းကို အေျခခံၿပီး လူေတြကို ရႈတ္ခ်ၿပီး ထုတ္ပယ္တာမ်ိဳး လုံးဝ လုပ္မွာမဟုတ္ဘူး။ သမၼာတရားအေပၚ အဲဒီလူရဲ႕ သေဘာထား၊ သူ႔ရဲ႕ အျပဳအမူအားလုံးနဲ႔ သူ႔သဘာဝ၊ အႏွစ္သာရကို အေျခခံပါတယ္။ လီဆာက သူ႔တာဝန္မွာ အၿမဲ အေပၚယံလုပ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ထိခိုက္တယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူနဲ႔ သမၼာတရားကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ သူ႔ကိုပံ့ပိုးေပးတယ္။ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက ေနာင္တရတဲ့ လကၡဏာလုံးဝမျပဘဲ ေနာက္ဆုံးေတာ့ တာဝန္ေျပာင္းေပးလိုက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း သူ တာဝန္အေျပာင္းခံရတာက သူ႔ကို လုံးဝ ထုတ္လိုက္တဲ့ သေဘာမဟုတ္ဘူး။ သူက သူ႔ကိုယ္သူ ဆင္ျခင္ၿပီး သမၼာတရားကို ရွာတယ္။ ေနာင္တရတယ္။ ေျပာင္းလဲတယ္ဆိုရင္ သမၼာတရားနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကိုရဖို႔ သူ႔မွာ အခြင့္အလမ္းရွိေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက ခဏခဏ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး ပံ့ပိုးေပးၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေနာင္တမရေသးဘူး၊ သမၼာတရားကို လက္မခံေသးဘူးဆိုရင္ လုံးဝ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ထုတ္ပယ္ခံရမွာပဲ။ ဘုရားသခင္က နိနေဝၿမိဳ႕ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့ပုံကို ညီမ သတိရမိတယ္။ ဘုရားက နိေနဝၿမိဳ႕ကလူေတြရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ၊ ဆိုးယုတ္မႈနဲ႔ အျပစ္ေတြကို သိျမင္လာတဲ့အခါ သူတို႔ကို သတိေပးၿပီး ေနာင္တရဖို႔အတြက္ ရက္ေလးဆယ္အခ်ိန္ေပးဖို႔ ေယာနကို ေစလႊတ္ခဲ့တယ္။ နိေနဝၿမိဳ႕ကလူေတြက အဲဒီမွာ ေလွ်ာ္ေတအဝတ္ကိုဝတ္၊ ျပာပုံထဲမွာ ထိုင္ၿပီး အမွန္တကယ္ ေနာင္တရတယ္။ ဘုရားသခင္က သူတို႔ရဲ႕ ႐ိုးသားစစ္မွန္မႈကို ျမင္ၿပီး သူတို႔အျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ခဲ့တယ္။ ျပစ္မွားတဲ့သူေတြအားလုံး အထုတ္ခံရတာမဟုတ္ဘူးဆိုတာကို ဒီဇာတ္လမ္းက ျပတယ္။ လူေတြက ေနာင္တရၿပီး စစ္မွန္မႈရွိသလားဆိုတာ ဘုရားက ျမင္ပါတယ္။ ညီမက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အညီ သမၼာတရားကိုရွာၿပီး ဒီကိစၥကို မၾကည့္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား သတိထားၿပီး နားလည္မႈလြဲတဲ့ သေဘာထားကို ခံယူဖို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။ ညီမက ဘုရားကို အာခံၿပီး ႐ုန္းကန္ေနတာပါ။ ေနာင္တမရရင္ ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး ထုတ္ပယ္ခံရမွာပဲ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို ညီမကို ပိုသိသြားေစတဲ့ တျခား ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွစ္ပိုဒ္ကို ေတြ႕တယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “အဆုံးတြင္ အခ်ိဳ႕ေသာ လူမ်ားက၊ ‘အကြၽန္ုပ္သည္ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ အလြန္ မ်ားလွစြာေသာ အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ၿပီးျဖစ္ကာ၊ မည္သည့္ ထင္ရွားေသာ စြမ္းေဆာင္ေအာင္ျမင္မႈတို႔ ျပဳေကာင္းျပဳႏိုင္မည္မဟုတ္ေသာ္လည္း၊ အကြၽန္ုပ္သည္ အကြၽန္ုပ္၏ အားထုတ္မႈမ်ားတြင္ လုံ႔လရွိဆဲျဖစ္ေလၿပီ။ အသက္၏အသီးကို စားသုံးရန္ ေကာင္းကင္ဘုံထဲသို႔ ကိုယ္ေတာ္သည္ အကြၽန္ုပ္အား ဝင္ခြင့္သာေပး၍ မရသေလာ။’ ဟူ၍ ေျပာၾကေပလိမ့္မည္။ မည္ကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ိဳးကို ငါ လိုခ်င္သည္ကို သင္သိရမည္။ မျဖဴစင္ေသာ သူမ်ားကို ႏိုင္ငံေတာ္အထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရန္ အခြင့္မျပဳထားေပ၊ မျဖဴစင္ေသာ သူမ်ားကို သန္႔ရွင္းေသာေျမအား အသေရဖ်က္ေစရန္ အခြင့္မျပဳထားေပ။ သင္သည္ အလြန္မ်ားေသာ အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ၿပီးျဖစ္ကာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အလုပ္လုပ္ၿပီး ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ အဆုံး၌ သင္သည္ မႏွစ္ၿမိဳ႕ဖြယ္ရာ ညစ္ညဴးေနဆဲ ျဖစ္ပါက၊ သင္သည္ ငါ့ႏိုင္ငံေတာ္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လိုသည္မွာ ေကာင္းကင္ဘုံ၏ ဥပေဒသအဖို႔ သည္းမခံႏိုင္ဖြယ္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ကမာၻေလာကကို အုတ္ျမစ္ခ်သည့္ အခ်ိန္မွသည္ ယေန႔အထိ၊ ငါ့ကို မ်က္ႏွာလို မ်က္ႏွာရ ျပဳၾကေသာ ထိုသူမ်ားအား ငါ့ႏိုင္ငံေတာ္ထဲသို႔ မည္သည့္အခါမွ် လြယ္ကူစြာ ဝင္ေရာက္ခြင့္ မေပးဖူးေပ။ ဤသည္မွာ ေကာင္းကင္ဘုံဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္း ျဖစ္ၿပီး၊ မည္သူမွ် ခ်ိဳးေဖာက္၍မရႏိုင္။ သင္သည္ အသက္အား ရွာေဖြရမည္။ ယေန႔ေခတ္တြင္ ၿပီးျပည့္ စုံလင္ေစျခင္း ခံရမည့္ သူမ်ားသည္ ေပတ႐ုကဲ့သို႔ေသာ သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ စိတ္သေဘာထားတြင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ရွာေဖြေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး၊ ဘုရားသခင္အား သက္ေသခံရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး အေနျဖင့္ ၎တို႔၏ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရန္ လိုလားေနၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ားသာ စုံလင္ေစျခင္း ခံရေပလိမ့္မည္။ အကယ္၍ သင္သည္ ဆုလာဘ္မ်ားကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး၊ သင္၏ကိုယ္ပိုင္ အသက္စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲရန္ မႀကိဳးစားပါက၊ သင္၏ အားထုတ္မႈ အားလုံးသည္ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္သြားလိမ့္မည္၊ ဤသည္မွာ ေျပာင္းလဲ၍ မရႏိုင္ေသာ သမၼာတရားတစ္ခု ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေအာင္ျမင္မႈ သို႔မဟုတ္ ရႈံးနိမ့္မႈသည္ လူေလွ်ာက္ေသာ လမ္းေၾကာင္းအေပၚတြင္ မူတည္သည္) “၎တို႔၏တာဝန္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ လူ၏ ေဆာင္႐ြက္မႈသည္ အမွန္အားျဖင့္ လူသားအတြင္းရွိ ရွိရင္းစြဲ အရာအားလုံးႏွင့္ဆိုင္သည့္ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ျခင္း ျဖစ္သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ လူသားအတြက္ ျဖစ္ႏိုင္သည့္ အရာျဖစ္သည္။ ထိုအခါ ယင္းမွာ ၎၏တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ သူ၏အေစခံမႈအတြင္း လူသား၏ အျပစ္အနာအဆာမ်ားသည္ တိုးတက္သည့္ အေတြ႕ႀကဳံႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းအား သူ၏ႀကဳံရျခင္း ျဖစ္စဥ္မွတစ္ဆင့္ တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့နည္းလာသည္။ ယင္းတို႔သည္ လူသား၏တာဝန္ကို မတားဆီးေပ၊ သို႔မဟုတ္ မထိခိုက္ေပ။ အေစခံမႈကို ရပ္စဲေသာသူ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ အေစခံမႈတြင္ ခြၽက္ယြင္းခ်က္မ်ား ရွိေကာင္းရွိႏိုင္သည္ဟု ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းအတြက္ အေလွ်ာ့ေပးကာ ေနာက္ျပန္ဆုတ္သူမ်ားသည္ အားလုံးထဲတြင္ သတၱိ အနည္းဆုံးေသာသူမ်ား ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏အမႈေတာ္ႏွင့္ လူ၏တာဝန္ၾကား ကြဲျပားျခားနားမႈ) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဆင္ျခင္ရင္းနဲ႔ ညီမ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဘုရားသခင္က လူေတြရဲ႕ ေနာက္ဆုံးပန္းတိုင္ကို သူတို႔တာဝန္အေပၚ၊ သူတို႔ ဘယ္ေလာက္ဒုကၡခံတယ္၊ အရင္းအႏွီးဘယ္ေလာက္စုေဆာင္းခဲ့တယ္ဆိုတာေတြ အေပၚမွာ အေျခခံ ဆုံးျဖတ္တာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔တာဝန္မွာ သစၥာရွိသလား၊ ဘုရားကိုနာခံသလား သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္တဲ့ သက္ေသခံခ်က္ရွိသလား၊ စိတ္သေဘာထားေျပာင္းလဲမႈကို ရသလားဆိုတာေတြအေပၚ အေျခခံ ဆုံးျဖတ္တာပါ။ ၿပီးေတာ့လည္း လူေတြကို သူတို႔တာဝန္မွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြ အားလုံးက လက္ေတြ႕က်တယ္။ လူေတြကို စုံလင္ျခင္းရၿပီး ဘယ္ေတာ့မွ အမွားမလုပ္ဖို႔ မေတာင္းဆိုဘူး။ သူတို႔အလုပ္မွာ သူတို႔အရည္အခ်င္းေတြကို အကုန္အသုံးခ်ဖို႔ အစြမ္းကုန္လုပ္ေဆာင္ၿပီး အေပၚယံလုပ္တာ၊ ျဖစ္ကတတ္ဆန္းလုပ္တာေတြကို ေရွာင္ဖို႔ ေတာင္းဆိုတာပါ။ ဒီလိုတာဝန္ထမ္းေဆာင္တာက ဘုရားကို ေက်နပ္ေစတယ္။ တခ်ိဳ႕လူေတြက အမွားအႀကီးစားေတြမရွိဘဲ၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရၿပီး ျပဳျပင္ခံရတာေတြမရွိဘဲနဲ႔ သူတို႔တာဝန္ကို အၿမဲတမ္းထမ္းေဆာင္ေပမဲ့ သမၼာတရားကို မရွာေဖြတာ အေပၚယံလုပ္ၿပီး သူတို႔တာဝန္ေတြမွာ တာဝန္မသိတတ္ဘဲ ေရရွည္မွာ ရလဒ္ေတြမရႏိုင္ၾကတာကို ညီမ ေတြးမိတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဒီလိုလူေတြက ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး ထုတ္ပယ္ခံရတာပဲ။ ပိုဆိုးတဲ့ အေျခအေနေတြမွာဆို အသင္းေတာ္ကေနေတာင္ ရွင္းလင္းပစ္ခံရႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ တခ်ိဳ႕ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူတို႔တာဝန္ေတြမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားက ေပၚလြင္တယ္။ ဒါမွမဟုတ္ စည္းမ်ဥ္းေတြကို နားမလည္ႏိုင္တာေၾကာင့္ ေဖာက္ျပန္မႈတခ်ိဳ႕က သူတို႔အလုပ္မွာ ေပၚလာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က ျပဳျပင္ခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ဖို႔ အာ႐ုံစိုက္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို ရွာေဖြတယ္။ သူတို႔အမွားေတြကို သုံးသပ္တယ္။ သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းေတြကို ရွာေဖြတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ သူတို႔လုပ္ကိုင္ပုံက တိုးတက္လာၿပီး ဘဝမွာ တိုးတက္မႈရွိလာတယ္။ ကယ္တင္ျခင္းကို ရယူတာက ဘယ္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္တယ္ဆိုတာနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူးဆိုတာ ဒီအခ်က္ေတြက ညီမကို ျပခဲ့တယ္။ အေရးႀကီးဆုံးက တာဝန္လမ္းေၾကာင္းမွာ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ အာ႐ုံစိုက္ရမယ္။ ဒါကသာ မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္တယ္။ ညီမက အျပင္ပန္းမွာေတာ့ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ပုံစံရွိေပမဲ့ ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး က်ရႈံးမႈနဲ႔ ႀကဳံေတြ႕ရေတာ့ ညီမ တုံ႔ျပန္တာက စိုးရိမ္ဖို႔ပဲ။ ညီမျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ သမၼာတရားကို တကယ္တမ္း လုံးဝ မရွာခဲ့ဘူး။ ညီမက အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့ အေျခအေနမွာ ရွိမွန္း သိသြားတယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ဖို႔အတြက္ ဘုရားေရွ႕ကို အျမန္လာခဲ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္ ညီမက ကိုယ့္တာဝန္မွာ အၿမဲတမ္း အမွားေတြလုပ္ၿပီး ေခ်ာင္ခိုေနတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ထိေရာက္မႈမရွိတာလဲ ေပါ့။ ညီမက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ လက္တြဲလုပ္ဖို႔ကို တန္ဖိုးမထားခဲ့ဘူးဆိုတာ ေနာက္ဆုံးမွာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ညီမက ဒီဇိုင္းစမလုပ္ခင္မွာ ညီမေတြးတာေတြကို သူမ်ားေတြကို အသိေပးႏိုင္ရင္၊ သေဘာတူညီခ်က္ရယူႏိုင္ရင္ စည္းမ်ဥ္းေတြကို အေျခခံၿပီး ဒီဇိုင္းအတြက္ ရွင္းလင္းတဲ့ ဦးတည္ခ်က္အေပၚ ဆုံးျဖတ္ႏိုင္ရင္ ညီမမွာ ပိုရွင္းတဲ့ စိတ္ကူးရွိၿပီး ညီမအလုပ္ကို ျပန္ပို႔ခံရၿပီး တိုးတက္မႈေႏွာင့္ေႏွးသြားတာကို ေရွာင္ႏိုင္မွာပဲ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ညီမတာဝန္မွာ တိုးတက္ဖို႔ကို မရွာခဲ့ဘဲ လက္ရွိအဆင့္နဲ႔ ေက်နပ္ေနခဲ့တယ္။ ညီမလုပ္တဲ့အလုပ္က ျပႆနာေတြကို သုံးသပ္ဖို႔ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ရွာၿပီး ဆက္ၿပီးေလ့လာဖို႔အတြက္ နယ္ပယ္ေတြကို သတ္မွတ္ဖို႔ကို အာ႐ုံမစိုက္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြက ဆက္ေပၚလာေနၿပီး ညီမရဲ႕ ဒီဇိုင္းအလုပ္ရဲ႕ အရည္အေသြးနဲ႔ ထိေရာက္မႈက ထိခိုက္လာတယ္။ ဒါေတြအားလုံးကို ဆင္ျခင္သုံးသပ္ရင္းနဲ႔ အလုပ္ကိုညီမ ခ်ဥ္းကပ္တာမွာ ျပႆနာေတြဘယ္ေလာက္မ်ားတယ္ဆိုတာကို ေနာက္ဆုံးမွာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ညီမျပႆနာေတြကို ျမင္ၿပီး အျမန္ျပဳျပင္ႏိုင္ေအာင္အတြက္ပဲ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္က ျပႆနာေတြကို ေထာက္ျပၿပီး ညီမကို ကူညီခဲ့တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ညီမက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို သတိထားကာကြယ္ေနခဲ့တယ္။ ညီမျပႆနာေတြကို မျမင္ႏိုင္႐ုံတင္မကဘူး။ အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး အတိုက္အခံလည္းျဖစ္လာတယ္။ ညီမက ေတာ္ေတာ္ က်ိဳးေၾကာင္းမသင့္တာပဲ။ ညီမ အရမ္းေနာင္တရၿပီး အျပစ္ရွိသလို ခံစားရတယ္။ ညီမျပႆနာေတြကို ျဖစ္ႏိုင္သမွ် အျမန္ဆုံးျပင္ဖို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္လိုက္တယ္။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဒီ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို ေတြ႕မိတယ္။ “တစ္စုံတစ္ဦးသည္ ပြင့္လင္းမႈရွိလွ်င္ သူသည္ ႐ိုးသားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သူသည္ ဖုံးကြယ္စရာမရွိသကဲ့သို႔၊ အသိမေပးစရာမရွိဘဲ သူ၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ဝိညာဥ္ကို ဘုရားထံ လုံးဝ ဖြင့္ဟၿပီးျဖစ္သည္ဟု ဆိုလိုသည္။ သူသည္ ဘုရားထံသို႔ သူ၏ စိတ္ႏွလုံးကို အျပည့္အဝေပးအပ္ကာ ျပသၿပီးျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သူသည္ ဘုရားသခင္ထံသို႔ သူ၏ အလုံးစုံအား ေပးအပ္ၿပီးျဖစ္သည္ဟု ဆိုလိုသည္။ သူသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ေဝးကြာဦးမည္ေလာ။ ေဝးကြာမည္မဟုတ္ေပ။ ဤနည္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္အား က်ိဳးႏြံနာခံရန္ သူ႔အတြက္ လြယ္ကူသည္။ ထိုသူသည္ လွည့္စားတတ္သည္ဟု ဘုရားသခင္က ဆိုလွ်င္ သူ ဝန္ခံလိမ့္မည္။ ထိုသူသည္ မာနေထာင္လႊားၿပီး မိမိကိုယ္ကို အမွန္ထင္သည္ဟု ဘုရားသခင္က ဆိုလွ်င္ သူသည္ ဤအရာကိုလည္း ဝန္ခံလိမ့္မည္။ ထိုသူသည္ ဤအရာမ်ားကို ဝန္ခံ႐ုံႏွင့္ ၿပီးသြားမည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုသူသည္ ေနာင္တရႏိုင္သည္။ သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းမ်ားအတြက္ ႀကိဳးပမ္းႏိုင္သည္။ သူ၏ အမွားမ်ားကို သိျမင္ၿပီး ျပဳျပင္ႏိုင္သည္။ သတိမထားမိခင္တြင္ သူ၏ မွားယြင္းေသာနည္းမ်ားစြာကို သူျပဳျပင္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္။ သူသည္ လွည့္စားတတ္ျခင္း၊ လိမ္ညာျခင္း၊ ေပါ့ဆျခင္း၊ ဝတ္ေက်တမ္းေက်ဆန္ျခင္းတို႔ ပိုပို၍ ေလ်ာ့နည္းလာလိမ့္မည္။ ဤသို႔ အသက္ရွင္ေလေလ၊ သူသည္ ပို၍ ပြင့္လင္းၿပီး ဂုဏ္သေရရွိလာေလေလ ျဖစ္ကာ ႐ိုးသားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္လာျခင္း ပန္းတိုင္သို႔ နီးကပ္ေလေလျဖစ္လိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ အလင္းတြင္ အသက္ရွင္ျခင္းဆိုသည့္ အဓိပၸာယ္ျဖစ္သည္။...အလင္းတြင္ အသက္ရွင္သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ စိစစ္ျခင္းကို လက္ခံႏိုင္သေလာ။ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးကို ဘုရားသခင္ထံမွ ဖုံးကြယ္ထားေကာင္းထားႏိုင္ေသးသေလာ။ ဘုရားသခင္ကို မေျပာျပႏိုင္သည့္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ား ရွိေသးသေလာ။ ကလိမ္ကက်စ္က်ကာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာလွည့္ကြက္မ်ား ရွိေသးသေလာ။ မရွိေပ။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ထံသို႔ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးကို အျပည့္အဝ ဖြင့္ဟၿပီးျဖစ္ကာ မည္သည့္အရာမွ် ဖုံးကြယ္မထားေပ။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ရင္ဖြင့္ႏိုင္သည္။ မည္သည့္အရာကိုမဆို ဘုရားသခင္ႏွင့္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ႏိုင္သည္။ အရာရာတိုင္းကို ဘုရားသခင္အား အသိေပးႏိုင္သည္။ ၎တို႔က ဘုရားသခင္ကို မေျပာျပမည့္အရာ၊ ဘုရားသခင္ကို မျပသမည့္အရာ မရွိေပ။ လူတို႔သည္ ဤဖြင့္ဟျခင္းအဆင့္ကို ရရွိႏိုင္ေသာအခါ ၎တို႔၏ အသက္တာမ်ားသည္ လြယ္ကူ၊ လြတ္လပ္ၿပီး လြတ္ေျမာက္လာၾကသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ အပိုင္း သုံး) တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္းလုပ္ဖို႔ ႐ိုးသားတဲ့သေဘာထားရွိရမယ္ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ျပပါတယ္။ ႐ိုးသားတဲ့သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးအရွိဆုံးအခ်က္က သမၼာတရားနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ စိစစ္မႈကို လက္ခံဖို႔ သူတို႔ရဲ႕ အရည္အခ်င္းပဲ။ ႐ိုးသားသူက ဘယ္လို ေဖာ္ထုတ္ခံရပါေစ၊ က်ရႈံးမႈနဲ႔ ေတြ႕ပါေစ သူ႔အားနည္းခ်က္ေတြကို သိျမင္ႏိုင္တယ္။ သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္ၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ႏိုင္တယ္။ သူ႔အလုပ္မွာ အမွားေတြကို ျပဳျပင္ႏိုင္တယ္။ ဒီလိုလူေတြက ဘုရားရဲ႕ ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပမႈနဲ႔ လမ္းျပမႈကို ရဖို႔ ပိုၿပီး ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတယ္။ တာဝန္ေတြမွာ သူတို႔ရလဒ္ေတြက ဆက္တိုက္ တိုးတက္လာတယ္။ လူေတြက လမ္းမွန္ေပၚမွာ အားစိုက္ထည့္လာတဲ့အခါ တိုးတက္လာတာကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ျမင္ရတယ္။ စိတ္ပူတာေတြ၊ ေၾကာက္တာေတြအားလုံးက အလိုလိုေပ်ာက္သြားတယ္။

ဘုရားအလိုေတာ္ကို ညီမ နားလည္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ညီမတာဝန္မွာ သတိရွိရွိနဲ႔ ဒီနည္းအတိုင္း လက္ေတြ႕လုပ္တယ္။ တစ္ခါက်ေတာ့ အလီရွာနဲ႔ ဒီဇိုင္းတစ္ခု တြဲလုပ္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ စည္းမ်ဥ္းကို သေဘာမေပါက္လို႔ ညီမပုံၾကမ္းက ျပန္ပို႔ခံရတယ္။ အမွားေတြအမ်ားႀကီးလုပ္မိရင္ တာဝန္အေျပာင္းခံရမွာပဲဆိုၿပီး ထပ္ၿပီး စိုးရိမ္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလို ခံစားရတာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ညီမက အနာဂတ္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ေနာက္တစ္ခါ စဥ္းစားေနျပန္ၿပီဆိုတာ ခ်က္ခ်င္း သတိထားမိလိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဘုရားကို အျမန္ဆုေတာင္းၿပီး သေဘာထားအမွန္ကို ထားဖို႔၊ ဘုရားကို သတိထားကာကြယ္တာမလုပ္ဖို႔၊ ညီမအားနည္းခ်က္ေတြအေပၚ သင့္တင့္တဲ့ အျမင္ကို ခံယူဖို႔ ညီမ ေဖာက္ျပန္မႈေတြကို သုံးသပ္ၿပီး ဝင္ေရာက္သင့္တဲ့ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ရွာေဖြဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ ညီမအေျခအေနကို အလီရွာကို ဖြင့္ေျပာလိုက္ၿပီး သူက ညီမကို အျပစ္မဆို႐ုံမကဘဲ ညီမအားနည္းခ်က္ေတြအတြက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ တခ်ိဳ႕အေသးစိတ္လမ္းေၾကာင္းေတြကိုေတာင္ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေပးတယ္။ ညီမဒီဇိုင္းေတြက အရမ္း တိုးတက္လာတယ္။ ေနာက္က်ေတာ့ ဒီျပႆနာက ညီမအလုပ္မွာ သိပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဝင္ေရာက္ဖို႔အတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ နည္းကို သုံးတဲ့အခါမွာ ဘုရားကို သတိထားေနတာ သိပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ တာဝန္အေျပာင္းခံရမွာကို မစိုးရိမ္ေတာ့ဘူး။ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္တဲ့အေပၚမွာ အာ႐ုံစိုက္ႏိုင္လာတယ္။ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ ညီမတာဝန္မွာ တိုးတက္လာၿပီး အမွားလုပ္တာ ပိုပိုနည္းလာတယ္။ ညီမရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈမွာလည္း အမ်ားႀကီးရခဲ့ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး စိတ္သက္သာတယ္။