(၁) ပညတ္ေတာ္ေခတ္ရွိ ဘုရားသခင္၏အမႈ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ အဓိပၸာယ္

ဆက္စပ္ေသာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား-

ဣသေရလလူမ်ိဳးတို႔အေပၚ ေယေဟာဝါေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေသာ အမႈသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အၾကားတြင္ ဘုရားသခင္၏ ေျမႀကီးေပၚရွိ မူလေနရာကို အေျခခိုင္ေစခဲ့ၿပီး ယင္းေနရာသည္ သူရွိေနခဲ့သည့္ ေလးျမတ္ေသာ ေနရာလည္းျဖစ္သည္။ ေယေဟာဝါသည္ သူ၏အမႈကို ဣသေရလလူမ်ိဳးတို႔အတြက္သာ သတ္မွတ္ထားခဲ့သည္။ ကနဦးတြင္ ဣသေရလျပည္ျပင္ပ၌ သူအမႈမျပဳခဲ့ေပ၊ ထိုအစား သူ၏အမႈနယ္ပယ္ကို ကန႔္သတ္ရန္အလို႔ငွာ သူ႔အျမင္တြင္ သင့္ေလ်ာ္သည့္လူမ်ိဳးကို ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့သည္။ ဣသေရလႏိုင္ငံမွာ အာဒံႏွင့္ ဧဝတို႔ကို ဘုရားသခင္ ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ ေနရာ ျဖစ္ၿပီး၊ ထိုေနရာရွိ ေျမမႈန႔္ျဖင့္ လူသားကို ေယေဟာဝါ ဖန္ဆင္းခဲ့သည္၊ ထိုေနရာမွာ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ သူ၏အမႈ အေျချပဳရာေနရာ ျဖစ္သြားသည္။ ေနာဧ၏ သားစဥ္ေျမးဆက္မ်ားႏွင့္ အာဒံ၏သားစဥ္ေျမးဆက္မ်ားလည္း ျဖစ္ၾကေသာ ဣသေရလ လူမ်ိဳးမ်ားသည္ ကမာၻေပၚရွိ ေယေဟာဝါအမႈ၏ လူ႔အေျခခံအုတ္ျမစ္ ျဖစ္ခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္ကာလ၌ ဣသေရလျပည္ရွိ ေယေဟာဝါအမႈ၏ အေရးပါမႈ၊ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ အဆင့္မ်ားသည္ ကမာၻတစ္ခြင္လုံးရွိ သူ၏အမႈကို ဣသေရလျပည္၌ ဗဟိုျပဳ၍ အစပ်ိဳးႏိုင္ရန္ ျဖစ္ၿပီး၊ တစ္ပါးအမ်ိဳးသား တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားဆီသို႔ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားေစရန္ ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ စၾကဝဠာတစ္ေလွ်ာက္ သူလုပ္ေဆာင္သည့္ အေျခခံသေဘာတရား ျဖစ္ၿပီး၊ စံပုံစံတစ္ခုကို အေျခခ်၍ စၾကဝဠာရွိ လူအားလုံးသည္ သူ၏ဧဝံေဂလိတရားကို လက္ခံရရွိသည့္တိုင္ေအာင္ ထိုစံပုံစံကို ခ်ဲ႕ထြင္သြားရန္ ျဖစ္သည္။ ပထမဦးဆုံးေသာ ဣသေရလ လူမ်ိဳးမ်ားမွာ ေနာဧ၏ သားစဥ္ေျမးဆက္မ်ား ျဖစ္သည္။ ထိုသူတို႔သည္ ေယေဟာဝါ၏ ဇီဝအသက္သာ ေပးအပ္ျခင္းခံရခဲ့ၿပီး၊ ဘဝ၏ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းရန္အတြက္ နားလည္႐ုံမွ်သာ ရွိခဲ့သည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ေယေဟာဝါသည္ မည္သို႔ေသာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ လူသားအတြက္ သူ၏အလိုေတာ္မွာ အဘယ္အရာ ျဖစ္ေၾကာင္း မသိခဲ့ၾကသည့္အျပင္၊ ဖန္ဆင္းျခင္းအားလုံးတို႔၏ အရွင္သခင္ကို ၎တို႔ မည္သို႔ ခ်စ္ေၾကာက္သင့္သည္ကို သာ၍ပင္ မသိေပ။ လိုက္နာရန္^က စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားႏွင့္ ပညတ္ေတာ္မ်ား ရွိမရွိ သို႔မဟုတ္ ဖန္ဆင္းခံသတၱဝါမ်ားသည္ ဖန္ဆင္းရွင္အတြက္ ေဆာင္႐ြက္ေပးသင့္သည့္ တာဝန္ ရွိမရွိ တို႔အတြက္မူ အာဒံ၏ သားစဥ္ေျမးဆက္မ်ားသည္ ဤအရာမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘာမွ်မသိခဲ့ၾကေပ။ သူတို႔သိသမွ်မွာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူက သူ၏မိသားစုကို ေထာက္ပံ့ရန္ ေခြၽးက်ေအာင္ အလုပ္ လုပ္သင့္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ဇနီးသည္က သူမခင္ပြန္းကို က်ိဳးႏြံနာခံသင့္ၿပီး ေယေဟာဝါ ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ဆက္လက္ တည္တံ့ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သင့္သည္ ဆိုသည္သာ ျဖစ္သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုရလွ်င္ ေယေဟာဝါ၏ဇီဝအသက္ႏွင့္ သူ၏အသက္သာရွိသည့္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ပညတ္ေတာ္မ်ားကို မည္သို႔လိုက္နာရမည္ သို႔မဟုတ္ ဖန္ဆင္းျခင္း အားလုံးတို႔၏ အရွင္သခင္ကို မည့္သို႔ ေက်နပ္ေစရမည္ကို ဘာမွ် မသိနားမလည္ခဲ့ၾကေပ။ ထိုသူတို႔၏ နားလည္ျခင္းသည္ နည္းပါးလြန္းလွသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔၏ ႏွလုံးသားထဲ၌ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲမႈ၊ သို႔မဟုတ္ လိမ္လည္လွည့္ျဖားမႈ ဘာမွ်မရွိဘဲ၊ သူတို႔အၾကား၌ မနာလိုဝန္တိုမႈႏွင့္ အတိုက္အခံျဖစ္မႈတို႔ ျဖစ္ခဲေသာ္ျငားလည္း၊ ေယေဟာဝါတည္းဟူေသာ ဖန္ဆင္းျခင္းအားလုံး၏ အရွင္သခင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ အသိပညာ သို႔မဟုတ္ နားလည္မႈ ၎တို႔တြင္ မရွိခဲ့ၾကေပ။ လူတို႔၏ ဤဘိုးေဘးဘီဘင္မ်ားမွာ ေယေဟာဝါ၏အရာမ်ားကို စားသုံးရန္ႏွင့္ ေယေဟာဝါ၏ဥစၥာမ်ား၌ ေမြ႕ေလ်ာ္ရန္သာ သိခဲ့ၾကသည္၊ သို႔ေသာ္ ေယေဟာဝါကို မည္သို႔ခ်စ္ေၾကာက္ရမည္ကို ထိုသူတို႔မသိခဲ့ၾကေပ၊ ေယေဟာဝါသည္ ၎တို႔အေနျဖင့္ ဒူးေထာက္ၿပီး ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္သင့္သူ တစ္ဦး ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း မသိခဲ့ၾကေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူတို႔ကို ဘုရားသခင္၏ဖန္ဆင္းခံမ်ားဟု မည္သို႔ ေခၚဆိုႏိုင္မည္နည္း။ အကယ္၍ ထိုကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနပါလွ်င္၊ “ေယေဟာဝါသည္ ဖန္ဆင္းျခင္းအားလုံးတို႔၏ အရွင္သခင္ ျဖစ္သည္။” ႏွင့္ “လူသားသည္ သူ႔ကို ထင္ရွားႏိုင္ေစရန္၊ သူ၏ဘုန္းေတာ္ကို ထင္ရွားႏိုင္ေစရန္ႏွင့္ သူ႔ကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ လူသားကို သူ ဖန္ဆင္းခဲ့သည္။” ဟူသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွာ အခ်ည္းႏွီး ေျပာၾကားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သြားလိမ့္မည္ မဟုတ္ေလာ။ ေယေဟာဝါကို ခ်စ္ေၾကာက္ျခင္း မရွိသည့္ လူမ်ားသည္ သူ၏ဘုန္းေတာ္အတြက္ သက္ေသခံခ်က္ တစ္ခု မည္သို႔ျဖစ္လာႏိုင္မည္နည္း။ ၎တို႔သည္ ဘုရား ဘုန္းအသေရ၏ သ႐ုပ္သကန္မ်ား မည္သို႔ ျဖစ္လာႏိုင္ၾကမည္နည္း။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ “ငါ၏ပုံသဏၭာန္ႏွင့္အညီ လူသားကို ငါဖန္ဆင္းခဲ့၏။” ဟူသည့္ ေယေဟာဝါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွာ ဆိုးယုတ္သူ စာတန္၏လက္ထဲ၌ လက္နက္တစ္ခု ျဖစ္သြားလိမ့္မည္ မဟုတ္ေလာ။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တို႔မွာ လူသားကို ေယေဟာဝါ၏ဖန္ဆင္းျခင္းအား အရွက္ရေစသည့္ အမွတ္လကၡဏာ တစ္ခု ျဖစ္သြားလိမ့္မည္ မဟုတ္ေလာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းၿပီးသည့္ေနာက္ အမႈ၏ ထိုအဆင့္ကို ၿပီးေျမာက္ရန္အလို႔ငွာ ေယေဟာဝါသည္ အာဒံလက္ထက္မွ ေနာဧ လက္ထက္တိုင္ေအာင္ လူတို႔ကို လမ္းမၫႊန္ခဲ့၊ သို႔မဟုတ္ လမ္းမျပခဲ့ေပ။ ထို႔ထက္ ေရလႊမ္းမိုးျခင္းက ကမာၻႀကီးကို ဖ်က္ဆီးခဲ့သည့္အခ်ိန္ ေနာက္ပိုင္းမွသာ ေနာဧ၏သားစဥ္ေျမးဆက္မ်ားႏွင့္ အာဒံတို႔ သားစဥ္ ေျမးဆက္မ်ားလည္း ျဖစ္သည့္ ဣသေရလလူမ်ိဳးတို႔ကို သတ္သတ္မွတ္မွတ္ စတင္လမ္းျပေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဣသေရလျပည္၌ သူ၏ အမႈေတာ္ႏွင့္ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ားက ဣသေရလျပည္ တစ္ဝန္းတြင္ ဣသေရလျပည္သူ အားလုံးတို႔ကို ၎တို႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္သည္ႏွင့္အမွ် လမ္းၫႊန္ေပးခဲ့သည္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ လူသားသည္ သူ႔ထံမွ အသက္ကိုရရွိႏိုင္ၿပီး ေျမမႈန္႔ထဲမွ ဖန္ဆင္းခံလူသတၱဝါအျဖစ္ ထလာႏိုင္ရန္ ေယေဟာဝါသည္ လူသားအထဲသို႔ ဇီဝအသက္ကို မႈတ္သြင္းႏိုင္သည္သာမကဘဲ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးႏိုင္ကာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို က်ိန္ဆဲႏိုင္သည့္အျပင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အုပ္စိုးရန္ သူ၏လွံတံေတာ္ကို အသုံးျပဳႏိုင္သည့္အေၾကာင္းလည္း ျပသခဲ့သည္။ ေယေဟာဝါသည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚ၌ လူသား၏ဘဝကို လမ္းျပေပးႏိုင္သည္သာမက၊ ေန႔ညအခ်ိန္နာရီအတိုင္း လူသားတို႔ အၾကားတြင္ စကားေျပာႏိုင္၊ အမႈျပဳႏိုင္ေၾကာင္းကိုလည္း သူတို႔ေတြ႕ျမင္ခဲ့ၾကသည္။ လူသားသည္ သူေကာက္ယူခဲ့သည့္ ေျမမႈန႔္မွ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေၾကာင္း၊ ထို႔အျပင္ လူသားအား သူဖန္ဆင္းျဖစ္ခဲ့ေၾကာင္းကို သူ၏ဖန္ဆင္းခံမ်ား သိႏိုင္ေစရန္အလို႔ငွာသာ ထိုအမႈကိုျပဳခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤမွ်သာမက (အမွန္တြင္ ဣသေရလျပည္မွ သီးျခားမဟုတ္ဘဲ၊ ထို႔ထက္ ဣသေရလလူမ်ိဳးထဲမွ ခြဲထြက္လာခဲ့ၿပီး အာဒံႏွင့္ဧဝတို႔မွ ဆင္းသက္လာခဲ့သူမ်ားပင္ ျဖစ္ေသာ) အျခားေသာလူမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားသည္ ေယေဟာဝါ၏ ဣသေရလျပည္မွ ဧဝံေဂလိတရားကို လက္ခံရရွိေစႏိုင္ရန္ အတြက္၊ စၾကဝဠာတြင္းရွိ ဖန္ဆင္းခံအားလုံးက ေယေဟာဝါကို ခ်စ္ေၾကာက္ႏိုင္ၾကၿပီး သူ႔ကိုႀကီးျမတ္သည္ဟု လက္ခံႏိုင္ၾကေစရန္အတြက္ သူသည္ သူ၏အမႈေတာ္ကို ဣသေရလျပည္၌ အရင္ျပဳခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေယေဟာဝါက ဣသေရလျပည္၌ သူ၏အမႈကို မစတင္ခဲ့ဘဲ၊ ယင္းအစား လူသားကို ဖန္ဆင္းၿပီးေနာက္ လူတို႔ကို ကမာၻေျမေပၚတြင္ ပူပင္ေၾကာင့္ၾကမဲ့စြာ အသက္ရွင္ေနထိုင္ခြင့္ ျပဳခဲ့မည္ဆိုပါက၊ လူသား၏ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ သဘာဝေၾကာင့္ (သဘာဝမွာ လူသည္ သူမျမင္ႏိုင္သည့္ အရာမ်ားကို ဘယ္ေသာအခါမွ် မသိႏိုင္ေပ၊ ဆိုလိုသည္မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းသူသည္ ေယေဟာဝါ ျဖစ္ေၾကာင္းကို လူက သိမည္ မဟုတ္ဘဲ၊ လူသားအား အဘယ္ေၾကာင့္ ဖန္ဆင္းခဲ့ေၾကာင္းကို သာ၍ မသိႏိုင္ေၾကာင္းကို ဆိုလိုသည္။) လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့သူမွာ ေယေဟာဝါ ျဖစ္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ သူသည္ ဖန္ဆင္းျခင္းအားလုံးတို႔၏ အရွင္သခင္ ျဖစ္သည္ကိုလည္းေကာင္း လူသားသည္ ဘယ္ေသာအခါမွ် သိမည္မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ ေယေဟာဝါသည္ လူသားကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး ကမာၻေျမႀကီးေပၚ၌ ထားခဲ့ကာ အခ်ိန္ကာလတစ္ခုၾကာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ၾကား၌ ဆက္လက္ ရွိေန၍ သူတို႔ကို လမ္းၫႊန္ေပးမည့္အစား စြန္႔ပစ္၍ထြက္ခြာသြားခဲ့ပါက၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးသည္ သုညဘဝသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိသြားခဲ့မည္ ျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးႏွင့္ သူဖန္ဆင္းထားသည့္ အသေခ်ၤမ်ားလွေသာ အရာအားလုံးႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးတို႔သည္လည္း သုညဘဝသို႔ ျပန္လည္ေရာက္ရွိသြားမည့္အျပင္ စာတန္၏နင္းေျချခင္းကို ခံရၿပီး ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ “သူ၏ဖန္ဆင္းခံတို႔၏အလယ္ဟု ဆိုလိုသည့္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚ၌ သန႔္ရွင္းေသာေနရာတစ္ခု၊ သူရပ္တည္ရန္အတြက္ ေနရာတစ္ခု ရွိသင့္သည္။” ဟူသည့္ ေယေဟာဝါ၏ ဆႏၵမွာ အစိတ္စိတ္အႁမႊာႁမႊာ ကြဲေၾကသြားၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းၿပီးေနာက္ လူသားတို႔၏ အသက္တာမ်ားတြင္ ၎တို႔ကို လမ္းျပဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔၏ အထဲမွ ၎တို႔ကို စကားေျပာဖို႔ ၎တို႔အလယ္၌ ဆက္လက္ ရွိေနႏိုင္ခဲ့သည္- ဤသည္အားလုံးတို႔မွာ သူ၏လိုအင္ဆႏၵကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီး သူ၏အစီအစဥ္ကို ေအာင္ျမင္ေစရန္အတြက္ ျဖစ္သည္။ ဣသေရလျပည္၌ သူျပဳခဲ့သည့္အမႈမွာ သူ၏ အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းျခင္း မတိုင္မီ သူခ်မွတ္ထားခဲ့သည့္ အစီအစဥ္ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရန္အတြက္သာ ရည္႐ြယ္ခဲ့သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဣသေရလလူမ်ိဳးအထဲ၌ ပထမဦးဆုံး သူလုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္းႏွင့္ အရာအားလုံးကို သူဖန္ဆင္းျခင္းတို႔မွာ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ဆန႔္က်င္မေနဘဲ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးမွာ သူ၏စီမံခန႔္ခြဲမႈ၊ သူ၏အမႈႏွင့္ သူ၏ဘုန္းေတာ္တို႔အတြက္ေရာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သူဖန္ဆင္းျခင္း၏ အဓိပၸာယ္ကို ပို၍ နက္နဲေစရန္အတြက္ပါ ျဖစ္သည္။ ေနာဧေခတ္ၿပီးေနာက္ ကမာၻေပၚရွိ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ဘဝကို ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ေထာင္တိုင္ သူလမ္းျပေပးခဲ့သည္၊ ထိုအခ်ိန္ေတာအတြင္း ေယေဟာဝါတည္းဟူေသာ ခပ္သိမ္းေသာ ဖန္ဆင္းျခင္းတို႔၏ အရွင္သခင္ကို မည္သို႔ခ်စ္ေၾကာက္ရမည္၊ မိမိတို႔အသက္တာကို မည္သို႔ ေနထိုင္ရမည္၊ မည္ကဲ့သို႔ ဆက္လက္၍ ေနထိုင္အသက္ရွင္သြားရမည္ စသည္တို႔အျပင္ အေရးႀကီးဆုံးမွာ ေယေဟာဝါအတြက္ သက္ေသတစ္ဦးအျဖစ္ မည္သို႔ ျပဳမူရမည္၊ သူ႔ကို မည္ကဲ့သို႔ နာခံရမည္ႏွင့္ သူ႔ကို မည္ကဲ့သို႔ ခ်စ္ေၾကာက္ရမည္တို႔အျပင္ ဒါဝိဒ္ႏွင့္ သူ၏ယဇ္ပုေရာဟိတ္မ်ား ျပဳခဲ့ၾကသကဲ့သို႔ သူ႔ကို ဂီတျဖင့္ မည္သို႔ ခ်ီးမြမ္းၾကရမည္ စသည္တို႔ကို နားလည္ဖို႔ လူတို႔အား ေယေဟာဝါက သြန္သင္ေပးခဲ့သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ရွိ အမႈေတာ္

ပညတ္ေတာ္ေခတ္အတြင္းတြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား လမ္းျပျခင္းအမႈကို ေယေဟာဝါ၏ နာမေအာက္တြင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး၊ အမႈ၏ပထမအဆင့္ကို ကမာၻေျမေပၚတြင္ အစပ်ိဳးခဲ့သည္။ ဤအဆင့္တြင္ အမႈသည္ ဗိမာန္ေတာ္ႏွင့္ ယဇ္ပလႅင္ကို တည္ေဆာက္ျခင္း၊ ဣသေရလလူမ်ိဳးတို႔ကို လမ္းျပရန္ႏွင့္ ၎တို႔အလယ္တြင္ အလုပ္လုပ္ရန္ ပညတ္တရားကို အသုံးျပဳျခင္းတို႔ ပါဝင္သည္။ ဣသေရလလူမ်ိဳးတို႔ကို လမ္းျပျခင္းအားျဖင့္၊ သူသည္ ကမာၻေျမေပၚရွိ သူ၏အမႈအတြက္ အေျခစိုက္ရာတစ္ခုကို စတင္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ထိုအေျခစိုက္ရာ မွေန၍ သူသည္ သူ၏အမႈကို ဣသေရလကို ေက်ာ္လြန္၍ တိုးခ်ဲ႕ခဲ့သည္၊ ယင္းမွာ ေနာင္မ်ိဳးဆက္မ်ားက ေယေဟာဝါသည္ ဘုရားသခင္ျဖစ္ၿပီး၊ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီးႏွင့္ အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းခဲ့သူမွာ ေယေဟာဝါျဖစ္သကဲ့သို႔၊ သတၱဝါအားလုံး၏ ဖန္ဆင္းရွင္မွာ ေယေဟာဝါျဖစ္သည္ကို တျဖည္းျဖည္း သိရွိလာၾကဖို႔အလို႔ငွာ၊ ဣသေရလမွစတင္လ်က္ သူသည္ သူ၏အမႈကို အျပင္ဖက္သို႔ ခ်ဲ႕ထြင္ခဲ့သည္ဟု ဆိုရေပမည္။ သူသည္ သူ၏အမႈကို ဣသေရလလူတို႔မွတစ္ဆင့္ ၎တို႔ကို ေက်ာ္လြန္၍ ျပင္ပသို႔ ျဖန္႔ၾကက္သည္။ ဣသေရလနယ္ေျမသည္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ ေယေဟာဝါအမႈ၏ ပထမဆုံး သန္႔ရွင္းေသာေနရာ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ကမာၻေျမေပၚတြင္ အမႈျပဳဖို႔ ဘုရားသခင္ ပထမဆုံး သြားေရာက္ခဲ့ေသာေနရာမွာ ဣသေရလနယ္ေျမတြင္ ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ ပညတ္ေတာ္ေခတ္၏ အမႈ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင့္အမႈေတာ္၏ ႐ူပါ႐ုံ (၃)

အစအဦးတြင္ ဓမၼေဟာင္း ပညတ္ေတာ္ေခတ္အတြင္း၌ လူသားအား လမ္းျပျခင္းသည္ ကေလးသူငယ္၏ ဘဝေနထိုင္မႈ ပုံစံကို လမ္းျပျခင္းႏွင့္ တူသည္။ အေစာဆုံး လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ေယေဟာဝါ၏ ေမြးကင္းစကေလး ျဖစ္၏။ ၎တို႔သည္ ဣသေရလ လူမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို မည္သို႔ ႐ိုေသေလးျမတ္ရမည္ သို႔မဟုတ္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ မည္သို႔ အသက္ရွင္ရမည္ကို နားလည္ျခင္း မရွိၾကေပ။ ယင္းမွာ ေယေဟာဝါသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ သူသည္ အာဒံႏွင့္ ဧဝကို ဖန္ဆင္းခဲ့သည္၊ သို႔ေသာ္ ေယေဟာဝါကို မည္သို႔ ႐ိုေသေလးျမတ္ရမည္ သို႔မဟုတ္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ ေယေဟာဝါ၏ ပညတ္တရားမ်ားကို မည္သို႔ လိုက္နာရမည္ကို နားလည္ႏိုင္ရန္ စြမ္းရည္မ်ားကို ၎တို႔အား သူ မေပးခဲ့ဟု ဆိုရေပမည္။ အစဦးတြင္ လူသည္ ထိုသို႔ေသာ စြမ္းရည္မ်ား မပိုင္ဆိုင္ခဲ့သည့္အတြက္၊ ေယေဟာဝါ၏ တိုက္႐ိုက္ လမ္းျပမႈမရွိဘဲႏွင့္ မည္သူမွ် ဤအရာကို တိုက္႐ိုက္မသိႏိုင္ေပ။ လူက ေယေဟာဝါသည္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္ကိုသာ သိခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူ႔ကို မည္သို႔ ႐ိုေသေလးျမတ္ရမည္၊ မည္သည့္ အျပဳအမူမ်ိဳးကို သူ႔ကို ႐ိုေသေလးျမတ္ျခင္းဟု ေခၚသည္၊ မည္သည့္ စိတ္မ်ိဳးျဖင့္ သူ႔ကို ႐ိုေသေလးျမတ္ရမည္၊ သို႔မဟုတ္ သူ႔ကို ႐ိုေသေလးျမတ္ရာတြင္ မည္သည့္အရာကို ပူေဇာ္ဆက္ကပ္ရမည္ ဆိုသည္တို႔အတြက္မူ၊ လူသည္ လုံးဝ မသိခဲ့ေပ။ လူသည္ ေယေဟာဝါ ဖန္ဆင္းေသာ အရာမ်ားအားလုံး အလယ္တြင္ ေမြ႕ေလ်ာ္၍ရသည့္ အရာကို မည္သို႔ ေမြ႕ေလ်ာ္ရမည္ကိုသာ သိေသာ္လည္း၊ ကမာၻေျမေပၚတြင္ မည္သည့္ ဘဝေနထိုင္မႈပုံစံမ်ိဳးက ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦးႏွင့္ ထိုက္တန္သည္ ဆိုသည္အတြက္မူ၊ သူသည္ အရိပ္အႁမြက္ ဘာဆိုဘာမွ် မသိခဲ့ေခ်။ ၎တို႔ကို ၫႊန္ၾကားဖို႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ မရွိဘဲႏွင့္၊ ၎တို႔ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လမ္းျပဖို႔ တစ္စုံတစ္ဦး မရွိဘဲႏွင့္၊ ဤလူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ လူ႔သဘာဝႏွင့္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ဘဝေနထိုင္မႈပုံစံကို မည္သည့္အခါမွ် မွန္ကန္စြာ ေနထိုင္ခဲ့မည္ မဟုတ္ဘဲ၊ စာတန္၏ တိတ္တဆိတ္ ဖမ္းဆီးျခင္းကိုသာ ခံခဲ့ရေပလိမ့္မည္။ ေယေဟာဝါသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့သည္၊ ယင္းမွာ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဘိုးေဘးဘီဘင္မ်ားျဖစ္သည့္ အာဒံႏွင့္ ဧဝကို ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ ၎တို႔အေပၚ ေနာက္ထပ္မည္သည့္ အသိဉာဏ္ သို႔မဟုတ္ ဉာဏ္ပညာကိုမွ် မေပးခဲ့ဟု ဆိုရေပမည္။ ၎တို႔သည္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ အသက္ရွင္ေနႏွင့္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း၊ ၎တို႔သည္ အရာရာတိုင္းနီးပါးကို နားမလည္ခဲ့ေပ။ သို႔ျဖစ္ရာ၊ ေယေဟာဝါ၏ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းျခင္း အမႈသည္ တစ္ဝက္တစ္ပ်က္သာ ၿပီးစီးခဲ့ၿပီး ျပည့္စုံရန္ ေဝးေသးသည္။ သူသည္ ႐ႊံ႕ေစးမွ လူ၏ပုံစံကိုသာ ပုံသြင္းခဲ့ကာ သူ၏ ဇီဝအသက္ကို မႈတ္သြင္းေပးခဲ့ၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သူ႔ကို ႐ိုေသေလးျမတ္ရန္ လုံေလာက္ေသာ အလိုဆႏၵကို လူသားအေပၚ အပ္ႏွင္းျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ အစဦးတြင္ လူသည္ သူ႔ကို ႐ိုေသေလးျမတ္လိုစိတ္၊ သို႔မဟုတ္ သူ႔ကို ေၾကာက္႐ြံ႕စိတ္ မရွိခဲ့ေပ။ လူသည္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို မည္သို႔နားေထာင္ရမည္ကိုသာ သိခဲ့ေသာ္လည္း၊ ကမာၻေျမေပၚက ဘဝေနထိုင္မႈပုံစံ အတြက္ အေျခခံ အသိပညာႏွင့္ လူသား ဘဝေနထိုင္မႈပုံစံ၏ ပုံမွန္စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို မသိခဲ့ေပ။ သို႔ျဖစ္ရာ ေယေဟာဝါသည္ လူေယာက္်ားႏွင့္ လူမိန္းမကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး၊ ခုႏွစ္ရက္စီမံကိန္းကို ၿပီးစီးခဲ့ေသာ္လည္း၊ လူသားသည္ အခြံတစ္ခုသာ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ လူသားျဖစ္ျခင္း၏ လက္ေတြ႕အရွိတရား ကင္းမဲ့ခဲ့သည့္အတြက္၊ သူသည္ လူသားအား ဖန္ဆင္းျခင္းကို မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် မၿပီးဆုံးခဲ့ေပ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့သူမွာ ေယေဟာဝါျဖစ္သည္ကိုသာ လူသည္ သိခဲ့ေသာ္လည္း၊ ေယေဟာဝါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား သို႔မဟုတ္ ပညတ္တရားမ်ားအား မည္သို႔လိုက္နာရမည္ကို အရိပ္အေျခမွ် သူမသိခဲ့ေပ။ သို႔ျဖစ္ရာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တည္ရွိလာခဲ့သည့္ေနာက္တြင္ ေယေဟာဝါ၏အမႈမွာ ၿပီးဆုံးရန္ ေဝးေသးေပသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေနျဖင့္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ အတူတကြ ေနထိုင္ႏိုင္ၿပီး သူ႔ကို ႐ိုေသေလးျမတ္ႏိုင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ၊ သူ၏လမ္းၫႊန္မႈျဖင့္ ၎တို႔သည္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ ပုံမွန္လူသားဘဝေနထိုင္မႈပုံစံ၏ လမ္းေၾကာင္းအမွန္ေပၚသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ ၎တို႔ကို သူ၏ေရွ႕ေမွာက္ လာေစရန္ သူ႔အေနျဖင့္ အျပည့္အဝ လမ္းျပဖို႔ လိုအပ္ေနဆဲျဖစ္ခဲ့သည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ ေယေဟာဝါ၏ နာမေအာက္တြင္ အဓိကအားျဖင့္ ဦးစီးဦး႐ြက္ျပဳေသာ အမႈသည္ အျပည့္အဝ ၿပီးဆုံးခဲ့ေပသည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ ဤနည္းျဖင့္သာ ေယေဟာဝါ၏ ကမာၻေလာကကို ဖန္ဆင္းျခင္း အမႈသည္ အျပည့္အဝ အၿပီးသတ္ခဲ့ေပသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ သူ၏အမိန္႔မ်ားႏွင့္ ပညတ္တရားမ်ားကို လိုက္နာႏိုင္ၿပီး၊ ပုံမွန္လူသား ဘဝေနထိုင္မႈပုံစံ၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားအားလုံးတြင္ ပါဝင္ႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းၿပီးလ်က္ျဖင့္၊ သူသည္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဘဝေနထိုင္မႈပုံစံကို ႏွစ္ေထာင္ေပါင္းအခ်ိဳ႕ၾကာ လမ္းျပခဲ့ရေပသည္။ ထိုအခါမွသာ ေယေဟာဝါ၏ အမႈသည္ အျပည့္အဝ ၿပီးစီးခဲ့ေပသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင့္အမႈေတာ္၏ ႐ူပါ႐ုံ (၃)

ဘုရားသခင္သည္ သူ၏စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္၏ တရားဝင္အမႈကို စတင္ခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ သူသည္ လူသား လိုက္နာရမည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားစြာကို ခ်မွတ္ခဲ့ေလသည္။ ဤစည္းမ်ဥ္းမ်ားသည္ လူသားကို ကမာၻေျမေပၚတြင္ လူသား၏ ပုံမွန္အသက္တာတစ္ခု၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သူ၏ လမ္းျပမႈေအာက္မွ ခြဲထုတ္၍မရေသာ လူသား၏ ပုံမွန္ အသက္တာတစ္ခုကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ခြင့္ ေပးရန္အလို႔ငွာ ျဖစ္ေလသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ယဇ္ပလႅင္မ်ား ျပဳလုပ္ပုံ၊ ယဇ္ပလႅင္မ်ား မည္ကဲ့သို႔တည္ပုံကို ဦးစြာ ေျပာျပခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူသည္ လူသားအား ပူေဇာ္သကၠာမ်ားကို ပူေဇာ္ပုံကို ေျပာျပခဲ့ၿပီး လူသားက မည္သို႔ အသက္ရွင္ရမည္- အသက္တာထဲ၌ မည္သည့္အရာကို အာ႐ုံစိုက္ရမည္၊ မည္သည္အရာကို လိုက္နာရမည္၊ ၿပီးလွ်င္ မည္သည့္အရာ ျပဳသင့္ၿပီး မည္သည့္အရာ မျပဳသင့္သည္- ဆိုသည္ကို ျပဌာန္းခဲ့သည္။ လူသားအတြက္ ဘုရားသခင္ ခ်မွတ္ေပးခဲ့သည့္အရာမွာ အလုံးစုံအက်ဳံးဝင္ၿပီး၊ ဤထုံးတမ္းမ်ား၊ စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားျဖင့္ သူသည္ လူတို႔၏ အျပဳအမူကို စံသတ္မွတ္ေပးခဲ့သည္၊ ၎တို႔၏ အသက္တာမ်ားကို လမ္းျပေပးခဲ့သည္၊ ဘုရားသခင္၏ ပညတ္တရားမ်ားကို ၎တို႔၏ အစပ်ိဳးျခင္းကို လမ္းျပခဲ့သည္၊ ဘုရားသခင္၏ ပလႅင္ေရွ႕သို႔လာရန္ ၎တို႔အား လမ္းျပခဲ့သည္၊ အရာခပ္သိမ္းထဲမွ လူသားအတြက္ ဘုရားသခင္ ျပဳလုပ္ေပးခဲ့သည့္ စနစ္က်မႈ၊ ပုံမွန္ျဖစ္ေပၚမႈႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ျခင္းတို႔ကို ပိုင္ဆိုင္သည့္ အသက္တာရွိျခင္းတြင္ ၎တို႔အား လမ္းျပခဲ့သည္။ လူသားသည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ ဘုရားသခင္ကို ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္သည့္ ပုံမွန္အသက္တာတစ္ခု၊ လူသား၏ ပုံမွန္အသက္တာတစ္ခုကို ရရွိဖို႔အလို႔ငွာ၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားအတြက္ ကန႔္သတ္ခ်က္မ်ားကို ခ်မွတ္ေပးရန္ ႐ိုးရွင္းေသာ ဤစည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို ဦးစြာ အသုံးျပဳခဲ့သည္။ ယင္းမွာ သူ၏ အႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္ အစျပဳျခင္း၏ အေၾကာင္းအရာအတိအက် ျဖစ္သည္။ စည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္ စီရင္ထုံးဖြဲ႕ခ်က္မ်ားသည္ အလြန္က်ယ္ျပန္႔ေသာ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို ၿခဳံငုံေလသည္၊ ၎တို႔သည္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္အတြင္း လူသားမ်ားကို ဘုရားသခင္၏ လမ္းျပျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ အေသးစိတ္အခ်က္အလက္မ်ား ျဖစ္သည္၊ ယင္းတို႔ကို ပညတ္ေတာ္ေခတ္မတိုင္မီ ရွိခဲ့ေသာလူမ်ားက လက္ခံကာ လိုက္နာေစာင့္ထိန္းၾကရမည္ ျဖစ္သည္၊ ယင္းတို႔သည္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္အတြင္း ဘုရားသခင္ျပဳခဲ့ေသာ အမႈမွတ္တမ္း တစ္ခုျဖစ္ၿပီး ယင္းတို႔သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးအေပၚ ဘုရားသခင္၏ ဦးေဆာင္မႈႏွင့္ လမ္းျပမႈတို႔၏ စစ္မွန္ေသာ သက္ေသ ျဖစ္ေပသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)

ေယေဟာဝါ သူ၏အမႈကိုလုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ ကာလမတိုင္မီ၊ လူသားသည္ ဘာတစ္ခုမွ် မသိခဲ့ေပ၊ ထို႔ျပင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးနီးပါးတို႔သည္ အက်င့္စာရိတၱပ်က္ျပား သြားခဲ့ၾကၿပီး ေရလႊမ္းမိုးျခင္းျဖင့္ ကမာၻႀကီးဖ်က္ဆီးခံရျခင္းမတိုင္မီအထိ သူတို႔၏ ႏွလုံးသားမ်ား၌ ေယေဟာဝါ လုံးဝမရွိသည့္အျပင္ သူ၏လမ္းခရီးႏွင့္ ပို၍ ကင္းကြာေနၾကကာ လူတကာႏွင့္ ေသာင္းေျပာင္းလိင္ဆက္ဆံျခင္းႏွင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ အတိုင္းအတာထိ က်ဆင္းသြားခဲ့ၾကသည္။ ေယေဟာဝါ ျပဳမည့္အမႈကို ၎တို႔သည္ ဘယ္ေသာအခါမွ် နားမလည္ခဲ့ၾကေခ်၊ ၎တို႔၌ ဆင္ျခင္တုံတရားမရွိ၊ ဗဟုသုတ သာ၍ပင္ နည္းပါးၿပီး အသက္ရွဴတတ္ေသာ စက္မ်ားကဲ့သို႔ ၎တို႔သည္ လူသား၊ ဘုရားသခင္၊ ကမာၻေျမႀကီးႏွင့္ အသက္ စသည့္ အေၾကာင္းအရာတို႔ကို လုံးဝ မသိနားမလည္ခဲ့ၾကေပ။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ ၎တို႔သည္ ေႁမြကဲ့သို႔ပင္ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ပါဝင္ေဆာင္႐ြက္ၾကသည္၊ ထို႔ျပင္ ေယေဟာဝါကို ထိပါးေစာ္ကားသည့္ အေၾကာင္းအရာ အေျမာက္အျမားကိုလည္း ေျပာဆိုၾကသည္၊ သို႔ေသာ္လည္း ထိုသူတို႔သည္ မသိနားမလည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ေယေဟာဝါသည္ ထိုသူတို႔ကို ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း သို႔မဟုတ္ ပဲ့ျပင္ဆုံးမျခင္းမျပဳခဲ့ေပ။ ေရလႊမ္းမိုးျခင္း ၿပီးသည့္ေနာက္မွသာ၊ ေနာဧ အသက္ ၆၀၁ ႏွစ္ျပည့္သည့္အခ်ိန္တြင္၊ ေယေဟာဝါသည္ ေနာဧထံ ထုံးစံတက် ေပၚထြန္းခဲ့ၿပီး ေနာဧႏွင့္ သူ၏သားသမီးမ်ားႏွင့္အတူ ေရလႊမ္းမိုးျခင္းမွ အသက္ရွင္က်န္ရစ္ေသာ ငွက္မ်ားႏွင့္ သားရဲတိရစာၦန္မ်ားကိုလည္း ပညတ္ေတာ္ေခတ္ကာလ ကုန္ဆုံးသည္အထိ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ၾကာေအာင္ ဦးေဆာင္လမ္းျပလ်က္၊ သူႏွင့္ သူ၏မိသားစုတို႔ကို လမ္းျပခဲ့သည္။ သူသည္ ဣသေရလျပည္တြင္ အလုပ္လုပ္ခဲ့သည္မွာ၊ ဆိုလိုသည္မွာ တရားဝင္ အလုပ္လုပ္ခဲ့သည္မွာ စုစုေပါင္း ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀၀ ရွိၿပီး၊ ဣသေရလျပည္တြင္းႏွင့္ ျပည္ပ၌ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္အခ်ိန္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀၀ ရွိသည့္အတြက္ စုစုေပါင္းႏွစ္ေပါင္း ၂၅၀၀ ျဖစ္သည္။ ထိုကာလအေတာအတြင္း ဣသေရလလူမ်ိဳးတို႔အေနျဖင့္ ေယေဟာဝါကို အေစခံၾကရန္အတြက္ ဗိမာန္ေတာ္တစ္ေဆာင္ကို ၎တို႔ေဆာက္လုပ္သင့္ေၾကာင္း၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ ဝတ္႐ုံမ်ားကို ဝတ္ဆင္လ်က္၊ ၎တို႔စီးေသာဖိနပ္မ်ားက ဗိမာန္ေတာ္ကို ညစ္ေပေစၿပီး ဗိမာန္ေတာ္ထိပ္မွ ၎တို႔အေပၚသို႔မီးက်ကာ ၎တို႔ မီးေလာင္၍ေသကုန္ၾကမည္ စိုးေသာေၾကာင့္ အ႐ုဏ္ဦးအခ်ိန္တြင္ ဗိမာန္ေတာ္ထဲသို႔ ဖိနပ္မပါဘဲ၊ ေလွ်ာက္သြားသင့္ေၾကာင္း ဣသေရလ လူမ်ိဳးတို႔ကို သူလမ္းၫႊန္ခဲ့သည္။ ထိုသူတို႔သည္ မိမိတို႔၏ တာဝန္ဝတၱရားမ်ားကို ထမ္း႐ြက္ၾကၿပီး ေယေဟာဝါ၏ အစီအစဥ္မ်ားကို နာခံခဲ့ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ဗိမာန္ေတာ္ထဲ၌ ေယေဟာဝါထံ ဆုေတာင္းခဲ့ၾကၿပီး ေယေဟာဝါ၏ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကို ရရွိၿပီးသည့္ေနာက္၊ ဆိုလိုသည္မွာ ေယေဟာဝါက စကားေျပာၿပီးသည့္ေနာက္ ၎တို႔သည္ လူအေျမာက္အျမားကို ဦးေဆာင္ခဲ့ၿပီး ထိုသူတို႔ကို ၎တို႔၏ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေသာ ေယေဟာဝါကို ခ်စ္ေၾကာက္မႈ ျပသင့္ေၾကာင္း သြန္သင္ခဲ့သည္။ ၿပီးလွ်င္ ဗိမာန္ေတာ္တစ္ေဆာင္ႏွင့္ ယဇ္ပလႅင္တစ္ခုကို တည္ေဆာက္သင့္ေၾကာင္း ေယေဟာဝါက ၎တို႔ကို ေျပာခဲ့ၿပီး၊ ေယေဟာဝါ သတ္မွတ္ထားသည့္အခ်ိန္၌၊ ယင္းမွာ ပသခါပြဲေန႔၌ ၎တို႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားၿပီး ၎တို႔၏ႏွလုံးသားထဲ၌ ေယေဟာဝါကို ခ်စ္ေၾကာက္ျခင္း ရွိၾကေစရန္အလို႔ငွာ ေယေဟာဝါကို တည္ခင္းရန္ ေမြးကင္းစႏြားေပါက္ႏွင့္ သိုးငယ္တို႔ကို ျပင္ဆင္ၿပီး ယဇ္ပလႅင္ေပၚတြင္ ယဇ္ပူေဇာ္သကၠာမ်ားအျဖစ္ တင္ထားသင့္ေၾကာင္း မိန႔္မွာခဲ့သည္။ ဤပညတ္ေတာ္ကို ၎တို႔နာခံျခင္း ရွိမရွိသည္ ေယေဟာဝါအေပၚ ၎တို႔သစၥာရွိမႈကို တိုင္းတာခ်က္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ေယေဟာဝါသည္ သူ႔ဖန္ဆင္းျခင္း၏ သတၱမေန႔ရက္ ျဖစ္သည့္ေန႔ကိုလည္း ၎တို႔အတြက္ ဥပုသ္ေန႔အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပးခဲ့သည္။ ဥပုသ္ေန႔လြန္ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔ျဖစ္သည့္ ပထမေန႔ကို ၎တို႔အေနျဖင့္ ေယေဟာဝါကို ခ်ီးမြမ္းရန္အတြက္ေန႔၊ ေယေဟာဝါကို ယဇ္ပူေဇာ္ပသရန္အတြက္ေန႔ႏွင့္၊ ေယေဟာဝါအတြက္ ေတးဂီတျဖင့္ ခ်ီးမြမ္းရန္အတြက္ေန႔အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ ထိုေန႔၌ ၎တို႔သည္ ေယေဟာဝါ၏ပလႅင္ေပၚမွ ယဇ္ပူေဇာ္သကၠာမ်ားကို စားသုံးႏိုင္ၾကရန္အလို႔ငွာ၊ ေယေဟာဝါသည္ လူတို႔စားဖို႔ ယဇ္ပလႅင္ေပၚရွိ ယဇ္ေကာင္မ်ားကို ခြဲျခမ္းေစရန္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္အားလုံးကို ေခၚ၍စုေဝးေစသည္။ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔သည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ခံစားၾကရေၾကာင္း၊ သူႏွင့္အတူ ေဝမွ်စားသုံးၾကရေၾကာင္းႏွင့္ ၎တို႔သည္ သူ၏ ေ႐ြးေကာက္ျခင္းခံရေသာ လူမ်ိဳးျဖစ္ေၾကာင္း ေယေဟာဝါ ေျပာဆိုခဲ့သည္ (ယင္းမွာ ဣသေရလလူတို႔ႏွင့္ ထားရွိသည့္ ေယေဟာဝါ၏ပဋိညာဥ္ပင္ျဖစ္သည္)။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ပင္ ယေန႔တိုင္ေအာင္ ဣသေရလလူမ်ိဳးတို႔က ေယေဟာဝါသည္ ၎တို႔၏ဘုရားသခင္သာ ျဖစ္ၿပီး တစ္ပါးေသာအမ်ိဳးသားတို႔၏ ဘုရားသခင္ မဟုတ္ဟု ေျပာဆိုၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ရွိ အမႈေတာ္

အဲဂုတၱဳျပည္ထဲမွထြက္ကာ ေမာေရွေနာက္သို႔ လိုက္လာၾကေသာ ဣသေရလလူတို႔ကို လက္ဆင့္ကမ္းေပးအပ္ရန္ ေယေဟာဝါသည္ ေမာေရွအတြက္ ပညတ္ေတာ္အမ်ားအျပားကို ပညတ္ေတာ္ေခတ္ ကာလအတြင္း ခ်ေပးခဲ့သည္။ ဤပညတ္ေတာ္မ်ားသည္ ဣသေရလ လူမ်ိဳးတို႔အတြက္ ေယေဟာဝါေပးအပ္ခဲ့သည့္ အရာမ်ားျဖစ္ကာ အဲဂုတၱဳလူမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ ဘာမွ်မသက္ဆိုင္ေပ၊ ၎ပညတ္ေတာ္မ်ားမွာ ဣသေရလလူမ်ိဳးတို႔ကို ကန႔္သတ္ထိန္းခ်ဳပ္ရန္အတြက္ ရည္႐ြယ္ထားၿပီး ဣသေရလလူတို႔အေပၚ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား ျပဳလုပ္ရန္ ထို၎ပညတ္ေတာ္မ်ားကို သူအသုံးျပဳခဲ့သည္။ ၎တို႔သည္ ဥပုသ္ေန႔ကို ေစာင့္ထိန္းၾကျခင္းရွိမရွိ၊ ၎တို႔၏ မိဘမ်ားကို ႐ိုေသၾကျခင္း ရွိမရွိ၊ ႐ုပ္တုဆင္းတုမ်ားကို ကိုးကြယ္ၾကျခင္း ရွိမရွိ အစရွိသည္တို႔မွာ ၎တို႔အေနျဖင့္ အျပစ္ရွိမရွိ၊ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းရွိမရွိကို စီရင္သည့္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထိုသူတို႔ထဲ၌ ေယေဟာဝါ၏မီးျဖင့္ ဒဏ္ခတ္ခံရသူအခ်ိဳ႕ ရွိခဲ့သည္၊ ေက်ာက္ခဲျဖင့္ ေပါက္သတ္ခံရသူအခ်ိဳ႕ ရွိခဲ့ၿပီး၊ ေယေဟာဝါထံမွ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာကို ခံစားခဲ့ရသူအခ်ိဳ႕ ရွိခဲ့ၿပီးလွ်င္၊ ဤအရာအား ၎တို႔ ထိုပညတ္ေတာ္မ်ားကို နာခံမႈရွိမရွိအေပၚမူတည္၍ ဆုံးျဖတ္သည္။ ဥပုသ္ေန႔ကို ေစာင့္ထိန္းျခင္း မရွိသူတို႔သည္ ေက်ာက္ခဲျဖင့္ ေသသည္အထိ ေပါက္သတ္ခံခဲ့ရသည္။ ဥပုသ္ေန႔ကို ေစာင့္ထိန္းျခင္းမရွိသည့္ ယဇ္ပုေရာဟိတ္တို႔မွာမူ ေယေဟာဝါ၏မီးျဖင့္ ဒဏ္ခတ္ခံခဲ့ရသည္။ မိမိတို႔၏မိဘမ်ားကို ႐ိုေသျခင္း မရွိသူတို႔သည္လည္း ေက်ာက္ခဲျဖင့္ ေသသည္အထိ ေပါက္သတ္ခံခဲ့ရသည္။ ဤအရာအားလုံးကို ေယေဟာဝါက အႀကံျပဳခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေယေဟာဝါက သူ၏ပညတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ဥပေဒမ်ားကို ခ်မွတ္ခဲ့သည္မွာ လူတို႔၏ အသက္တာ၌ သူဦးေဆာင္သည့္အခါ၊ လူတို႔သည္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို နားေထာင္ၿပီး နာခံၾကကာ သူ႔ကို ပုန္ကန္ျခင္း မျပဳၾကေစရန္ ျဖစ္သည္။ သူ၏အနာဂတ္အမႈအတြက္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ကို ပို၍ေကာင္းမြန္စြာ ခ်မွတ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ေမြးကင္းစ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဆက္လက္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားရန္ ထိုပညတ္ေတာ္မ်ားကို သူအသုံးျပဳခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေယေဟာဝါျပဳခဲ့ေသာ အမႈေပၚမူတည္၍ ပထမေခတ္ကို ပညတ္ေတာ္ေခတ္ဟုေခၚသည္။ ေယေဟာဝါသည္ မ်ားစြာေသာ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ားကိုျပဳခဲ့ၿပီး အမႈ အမ်ားအျပားကို ျပဳခဲ့ေသာ္လည္း၊ မသိနားမလည္ေသာ ဤလူတို႔ကို လူဆန္ပုံ၊ အသက္ရွင္ေနထိုင္ပုံ၊ ေယေဟာဝါ၏ လမ္းခရီးကို သိနားလည္ရန္ နည္းလမ္းတို႔အား သြန္သင္ေပးလ်က္၊ သူ႔အေနျဖင့္ လူသားတို႔ကို အျပဳသေဘာဖက္မွသာ လမ္းျပခဲ့သည္။ အမ်ားဆုံးအေနျဖင့္ သူျပဳခဲ့ေသာ အမႈသည္ သူ၏လမ္းခရီးႏွင့္ သူ၏ ပညတ္ေတာ္မ်ားကို လူတို႔ လိုက္ေလွ်ာက္ေစရန္အတြက္ ျဖစ္သည္။ အမႈျပဳခဲ့ျခင္းမွာ အနည္းငယ္သာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ လူမ်ားအေပၚတြင္ ျဖစ္သည္။ ထိုအမႈသည္ ၎တို႔၏ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲရန္ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ အသက္တြင္ တိုးတက္မႈရွိရန္အထိ မက်ယ္ျပန္႔ခဲ့ေပ။ လူတို႔ကို ကန႔္သတ္ရန္ႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္အတြက္ ပညတ္ေတာ္မ်ားကို အသုံးျပဳျခင္းကိုသာ သူစိတ္ဝင္စားခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တုန္းက ဣသေရလလူမ်ိဳးအတြက္ ေယေဟာဝါသည္ ဗိမာန္ေတာ္ထဲ၌ရွိေသာ ဘုရားသခင္၊ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္မွ်သာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူသည္ မိုးတိမ္တိုင္၊ မီးတိုင္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေယေဟာဝါက ၎တို႔လုပ္ေဆာင္ရန္ ေတာင္းဆိုခဲ့သည့္အရာမွာ ယေန႔ေခတ္ လူမ်ားမွ သူ၏ပညတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ဥပေဒမ်ားအျဖစ္ နားလည္ထားၾကသည့္၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ားဟုပင္ ေခၚဆိုႏိုင္သည့္အရာမ်ားကို နာခံျခင္းသာ ျဖစ္သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေယေဟာဝါျပဳခဲ့သည့္အရာမွာ ၎တို႔ကို ေျပာင္းလဲေစရန္အတြက္ ရည္႐ြယ္ခဲ့ျခင္း မဟုတ္ဘဲ၊ လူသား၌ ရွိသင့္ရွိထိုက္ေသာ အရာမ်ားကို ပို၍ေပးအပ္ရန္၊ သူကိုယ္တိုင္၏ႏႈတ္ျဖင့္ လူတို႔ကို လမ္းၫႊန္ေပးရန္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဖန္ဆင္းခံရၿပီးေနာက္ လူသားသည္ မိမိ၌ ရွိသင့္သည္အရာ တစ္ခုမွ် မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူဦးေဆာင္ခဲ့ေသာ လူတို႔အား ၎တို႔၏ဘိုးေဘးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ အာဒံႏွင့္ဧဝတို႔ထက္ သာလြန္ သြားေစလ်က္၊ ၎တို႔အား ကမာၻေပၚရွိ ၎တို႔၏ဘဝမ်ားအတြက္ ပိုင္ဆိုင္ထားသင့္သည့္အရာမ်ားကို ေယေဟာဝါက လူတို႔အား ေပးခဲ့သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႔ကို ေယေဟာဝါ ေပးခဲ့သည့္အရာမွာ အစဦး၌ အာဒံႏွင့္ ဧဝတို႔ကို ကိုယ္ေတာ္ေပးခဲ့သည္ထက္ ပို၍သာလြန္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစ ဣသေရလျပည္၌ ေယေဟာဝါျပဳခဲ့သည့္ အမႈသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို လမ္းျပေပးရန္ႏွင့္ လူတို႔သည္ မိမိတို႔၏ ဖန္ဆင္းရွင္ကို သိမွတ္ေစႏိုင္ရန္သာ ျဖစ္သည္။ ေယေဟာဝါက လူတို႔ကို သိမ္းပိုက္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ေျပာင္းလဲျခင္းတို႔ မျပဳခဲ့ဘဲ၊ ၎တို႔ကို လမ္းျပျခင္းသာ ျပဳခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ ပညတ္ေတာ္ေခတ္၌ ေယေဟာဝါျပဳခဲ့သည့္ အမႈအားလုံး၏ အခ်ဳပ္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဣသေရလတစ္ျပည္လုံး၌ သူျပဳခဲ့ေသာအမႈ၏ ေနာက္ခံသမိုင္း၊ ျဖစ္ရပ္မွန္ ဇာတ္ေၾကာင္း၊ အႏွစ္သာရျဖစ္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေယေဟာဝါ လက္ေတာ္၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္၌ ထားရွိရန္ သူ၏အႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ အမႈေတာ္၏ အစလည္း ျဖစ္သည္။ ထိုမွေန၍ သူ၏ အႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္၌ သာ၍မ်ားေသာ အမႈတို႔ ေပၚထြက္လာခဲ့သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ရွိ အမႈေတာ္

ေအာက္ေျခမွတ္စု(မ်ား)-

က။ မူရင္းစာသားတြင္ “လိုက္နာရန္” ဆိုသည့္ စကားစု မပါဝင္ပါ။

(၂) ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ရွိ ဘုရားသခင္၏အမႈ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ အဓိပၸာယ္

ဆက္စပ္ေသာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား-

ေယရႈသည္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္၏ အမႈအားလုံးကို ကိုယ္စားျပဳေလသည္၊ သူသည္ လူ႔ဇာတိကို ခံယူကာ၊ ကားတိုင္တြင္ သံမႈိစြဲ႐ိုက္ခံခဲ့ရၿပီး၊ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ကိုလည္း စတင္ခဲ့၏။ သူသည္ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းအမႈကို ၿပီးေျမာက္ေစရန္၊ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ကို အဆုံးသတ္၍ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ကို စတင္ရန္အလို႔ငွာ ကားတိုင္တြင္ စီရင္ခံခဲ့ရ၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔အား “အျမင့္ဆုံးေသာ စီရင္အုပ္စိုးသူ”၊ “အျပစ္ေျဖရာယဇ္” ႏွင့္ “ေ႐ြးႏႈတ္သူ” ဟူ၍ ေခၚဆိုၾကေလသည္။ အက်ိဳးဆက္ အေနျဖင့္ ေယရႈ၏အမႈႏွင့္ ေယေဟာဝါ၏အမႈသည္ အေျခခံသေဘာအားျဖင့္ တူညီေသာ္ျငားလည္း၊ ယင္းတို႔သည္ အေၾကာင္းအရာပိုင္း၌ ကြဲျပားခဲ့ၾကသည္။ ေယေဟာဝါသည္ ကမာၻေျမေပၚမွ ဘုရားသခင္၏အမႈအတြက္ မူလစမွတ္ျဖစ္ေသာ အေျခစိုက္ရာကို စတင္တည္ေထာင္ျခင္းႏွင့္ ပညတ္တရားမ်ားႏွင့္ ပညတ္ေတာ္တို႔ကို ထုတ္ျပန္ျခင္းျဖင့္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ကို စတင္ခဲ့၏။ ဤသည္တို႔မွာ သူေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေသာ အမႈအစိတ္အပိုင္း ႏွစ္ခုျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔သည္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ကို ကိုယ္စားျပဳ ေလသည္။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္တြင္ ေယရႈျပဳခဲ့ေသာအမႈမွာမူ ပညတ္ေတာ္တို႔ကို ထုတ္ျပန္ရန္ မဟုတ္ဘဲ ယင္းတို႔ကို ျဖည့္ဆည္းရန္ျဖစ္ကာ၊ ထိုသို႔အားျဖင့္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ကို အစျပဳေပးလ်က္၊ အႏွစ္ႏွစ္ေထာင္ ၾကာရွည္ခဲ့ေသာ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ကို အဆုံးသတ္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သူသည္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ကို စတင္ရန္အလို႔ငွာ ေရာက္လာခဲ့သည့္ ေရွ႕ေဆာင္သူျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း၊ သူ႔အမႈ၏ အဓိကအပိုင္းမွာ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းတြင္ တည္ေနခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏အမႈ၌လည္း အဓိကအပိုင္းႏွစ္ခု ရွိခဲ့၏၊ ယင္းတို႔မွာ ေခတ္သစ္တစ္ခုကို ဖြင့္လွစ္ျခင္းႏွင့္ သူ၏ကားစင္တင္ခံျခင္း အားျဖင့္ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းအမႈကို အဆုံးသတ္ျခင္းတို႔ျဖစ္ကာ၊ ယင္းေနာက္တြင္ သူထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။ ဤအခ်ိန္မွစ၍ ပညတ္ေတာ္ေခတ္သည္ အဆုံးသတ္ခဲ့၍၊ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ စတင္ခဲ့ေလသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းေခတ္၏အမႈ ေနာက္ကြယ္မွ အျဖစ္မွန္

ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ အတြင္းတြင္၊ ေယရႈသည္ လူကို ကယ္တင္ေသာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူ၏ အရာအားလုံးႏွင့္ ျဖစ္ျခင္းမွာ ေက်းဇူးေတာ္၊ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာ၊ သနားက႐ုဏာ၊ စိတ္ရွည္ျခင္း၊ သည္းခံျခင္း၊ ႏွိမ့္ခ်ျခင္း၊ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းႏွင့္ သေဘာထားႀကီးျခင္းတို႔ ျဖစ္ၿပီး သူလုပ္ခဲ့ေသာ အမႈအမ်ားအျပားမွာ လူသားကို ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအလို႔ငွာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူ၏ စိတ္သေဘာထားသည္ သနားၾကင္နာျခင္းႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအနက္မွ တစ္ခုျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ သနားၾကင္နာတတ္ၿပီး ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္ေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူကို ကိုယ္ႏွင့္အမွ် ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလြန္းလွသည္မွာ သူသည္ မိမိ၏ အလုံးစုံျဖင့္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ပူေဇာ္ခဲ့သည္အထိျဖစ္ခဲ့သည္ကို ျပသရန္အလို႔ငွာ လူသားအတြက္ ကားတိုင္တြင္ သံမႈိ႐ိုက္ခံခဲ့ရသည္။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ အတြင္းတြင္၊ ဘုရားသခင္၏ နာမမွာ ေယရႈျဖစ္သည္၊ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္သည္ လူကို ကယ္တင္ခဲ့ေသာ ဘုရားသခင္ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ သူသည္ သနားက႐ုဏာႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးတတ္ေသာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ခဲ့သည္ဟု ေျပာရေပမည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူႏွင့္အတူရွိခဲ့သည္။ သူ၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ သူ၏သနားက႐ုဏာႏွင့္ သူ၏ကယ္တင္ျခင္းသည္ လူတစ္ဦးခ်င္းစီႏွင့္အတူ ပါရွိသည္။ ေယရႈ၏ နာမႏွင့္ သူ၏ မ်က္ေမွာက္ကို လက္ခံျခင္းအားျဖင့္သာ၊ လူသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္သည္၊ သူ၏ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ၊ သူ၏ႀကီးမားကာ မ်ားျပားလွေသာ ေက်းဇူးေတာ္မ်ားႏွင့္ သူ၏ ကယ္တင္ျခင္းတို႔ကို ရရွိႏိုင္သည္။ ေယရႈ၏ ကားစင္တင္ခံရျခင္းမွတစ္ဆင့္၊ သူ႔ေနာက္လိုက္ေသာ သူအားလုံးသည္ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိခဲ့ၾကၿပီး၊ မိမိတို႔၏ အျပစ္မ်ားမွာ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံခဲ့ၾကရသည္။ ေက်းဇူးေတာ္ ေခတ္အတြင္းတြင္ ေယရႈသည္ ဘုရားသခင္၏ နာမ ျဖစ္ခဲ့သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္၏ အမႈကို အဓိကအားျဖင့္ ေယရႈ၏ နာမေအာက္တြင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္အတြင္းတြင္ ဘုရားသခင္ကို ေယရႈဟု ေခၚခဲ့သည္။ သူသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ေက်ာ္လြန္သည့္ အသစ္ေသာ အမႈ၏ အဆင့္ကို လက္ခံေဆာင္႐ြက္ခဲ့ၿပီး၊ သူ၏ အမႈသည္ ကားစင္တင္ခံရျခင္းျဖင့္ အဆုံးသတ္ခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ သူ၏ အမႈ အလုံးစုံ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင့္အမႈေတာ္၏ ႐ူပါ႐ုံ (၃)

ေယရႈျပဳခဲ့ေသာအမႈသည္ ထိုေခတ္မွ လူသား၏ လိုအပ္ခ်က္မ်ား ႏွင့္အညီ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူ၏တာဝန္သည္ လူသားတို႔ကို ေ႐ြးႏႈတ္ရန္၊ ၎တို႔၏အျပစ္မ်ားကို ခြင့္လႊတ္ရန္ျဖစ္ရာ၊ သူ၏ စိတ္သေဘာထားသည္ ႏွိမ့္ခ်ျခင္း၊ သည္းခံျခင္း၊ ခ်စ္ျခင္း၊ ဘာသာတရား ကိုင္းရႈိင္းျခင္း၊ စိတ္ရွည္ျခင္း၊ သနားက႐ုဏာ၊ ေမတၱာတို႔ျဖင့္ အတိၿပီးခဲ့၏။ သူသည္ အလွ်ံပယ္မ်ားျပားလွေသာ ေက်းဇူးေတာ္၊ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာတို႔ႏွင့္ လူတို႔ခံစားႏိုင္မည့္ အရာအားလုံးကို လူသားတို႔ထံ ယူေဆာင္လာခဲ့၏၊ ၎တို႔ခံစားရန္ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းႏွင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္ျခင္း၊ သူ၏သည္းခံျခင္းႏွင့္ ခ်စ္ျခင္း၊ သူ၏သနားက႐ုဏာႏွင့္ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈတို႔ကို ၎တို႔အား ေပးခဲ့၏။ ယင္းအခ်ိန္၌ လူတို႔ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ရသည့္ အလွ်ံပယ္ မ်ားျပားလွေသာ ခံစားစရာမ်ားျဖစ္သည့္ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ား အတြင္းမွ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ႏွင့္ လုံၿခဳံမႈခံစားခ်က္၊ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားအတြင္းမွ စိတ္ခ် ေသခ်ာေသာ ခံစားခ်က္၊ ကယ္တင္ရွင္ေယရႈအေပၚ ၎တို႔၏ မွီခိုအားကိုးမႈ စသည့္အရာအားလုံးတို႔သည္ ၎တို႔ရွင္သန္ေနထိုင္ ခဲ့သည့္ေခတ္တြင္ ပါဝင္ခဲ့၏။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္တြင္ လူသားသည္ စာတန္၏ေဖာက္ျပန္ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ခံခဲ့ရၿပီး ျဖစ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားအားလုံးတို႔အား ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္း အမႈကို ၿပီးေျမာက္ေစရန္အတြက္ အလွ်ံပယ္ေပါမ်ားလွေသာ ေက်းဇူးေတာ္၊ အဆုံးမရွိေသာ စိတ္ရွည္ သည္းခံျခင္းတို႔ လိုအပ္ခဲ့သည့္အျပင္၊ ထိုမွ်မက လူသားတို႔၏ အျပစ္မ်ားကို ေျပေစရန္အတြက္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိမည့္ လုံေလာက္ ျပည့္စုံေသာ ယဇ္တစ္ခုကိုလည္း လိုအပ္ခဲ့သည္။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္၌ လူသားတို႔ျမင္ခဲ့ရေသာအရာသည္ ၎တို႔၏ အျပစ္မ်ားအတြက္ ငါ၏အျပစ္ေျဖရာယဇ္ျဖစ္သည့္ ေယရႈသာ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သိခဲ့သမွ်မွာ ဘုရားသခင္သည္ သနားက႐ုဏာႏွင့္ ျပည့္စုံ၍ စိတ္ရွည္ျခင္း ရွိႏိုင္သည္ ဟူ၍ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔ျမင္ခဲ့သမွ်မွာ ေယရႈ၏ သနားက႐ုဏာႏွင့္ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈတို႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ ၎တို႔သည္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့ေသာေၾကာင့္သာ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္း မခံရႏိုင္မီ၌၊ အက်ိဳးတရားရရွိေစရန္အလို႔ငွာ ၎တို႔အေပၚ ေယရႈက အပ္ႏွင္းထားေသာ ေက်းဇူးေတာ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို မျဖစ္မေန ခံစားခဲ့ၾကရသည္။ ဤနည္းအားျဖင့္ ၎တို႔သည္ ေက်းဇူးေတာ္ကို ခံစားျခင္းမွတစ္ဆင့္ ၎တို႔၏အျပစ္မ်ားကို ခြင့္လႊတ္ျခင္း ခံရႏိုင္သည့္အျပင္၊ ေယရႈ၏စိတ္ရွည္သည္းခံမႈကို ခံစားျခင္းမွတစ္ဆင့္ ေ႐ြးႏႈတ္ခံရမည့္ အခြင့္အလမ္းကိုလည္း ရႏိုင္ခဲ့ၾကေလသည္။ ၎တို႔သည္ ေယရႈ၏ စိတ္ရွည္ သည္းခံမႈေၾကာင့္သာ ေယရႈအပ္ႏွင္း ထားသည့္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို ရရွိရန္အခြင့္ႏွင့္ အလွ်ံပယ္ျဖစ္ေသာ ေက်းဇူးေတာ္ကို ခံစားရန္အခြင့္ကို ရခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္၏။ ငါသည္ ေျဖာင့္မတ္သူတို႔ကို ေ႐ြးႏႈတ္ရန္ လာခဲ့ျခင္းမဟုတ္၊ အျပစ္သားတို႔ကို ေ႐ြးႏႈတ္ရန္၊ အျပစ္သားတို႔အေနျဖင့္ ၎တို႔၏ အျပစ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ျခင္း ခံရေစရန္ လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟူ၍ ေယရႈေျပာခဲ့သလိုပင္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ လူ႔ဇာတိခံယူ သည့္အခါ ေယရႈသည္ တရားစီရင္ျခင္း၊ က်ိန္ဆဲျခင္းႏွင့္ လူသား၏ ပုန္ကန္ျပစ္မွားျခင္းတို႔အား သည္းမခံျခင္းဟူသည့္ စိတ္သေဘာထားကို ယူေဆာင္လာခဲ့မည္ ဆိုလွ်င္၊ လူသားသည္ ေ႐ြးႏႈတ္ခံရမည့္ အခြင့္အလမ္းကို မည္သည့္အခါမွ် ရရွိလိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ အျပစ္တို႔ျဖင့္သာ ထာဝရျပည့္ႏွက္လ်က္ ရွိေနလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤသို႔သာျဖစ္ခဲ့လွ်င္၊ အႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန႔္ခြဲမႈအစီအစဥ္သည္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္၌ ရပ္တန႔္သြားခဲ့မည္ျဖစ္ကာ၊ ပညတ္ေတာ္ေခတ္သည္ ႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ ရွည္ၾကာခဲ့ေပလိမ့္မည္။ လူသား၏ အျပစ္တို႔သည္လည္း ပို၍မ်ားျပားကာ ပို၍ႀကီးေလးလာလိမ့္မည္သာျဖစ္၍၊ လူသားတို႔အား ဖန္ဆင္းျခင္းသည္ အခ်ည္းႏွီးသာ ျဖစ္ခဲ့ေပလိမ့္မည္။ လူသားတို႔သည္ ေယေဟာဝါအား ပညတ္ေတာ္ေအာက္၌သာ အေစခံႏိုင္ၾကေပလိမ့္မည္၊ သို႔ရာတြင္ ၎တို႔၏ အျပစ္တို႔မွာမူ အဦးအစ ဖန္ဆင္းခံလူသားတို႔၏ အျပစ္တို႔ထက္ ေက်ာ္လြန္သြား မည္သာျဖစ္၏။ ေယရႈသည္ လူသားအား ၎တို႔၏ အျပစ္မ်ားကို ခြင့္လႊတ္လ်က္၊ လုံေလာက္ ျပည့္စုံေသာ သနားက႐ုဏာႏွင့္ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈကို ၎တို႔အေပၚ ယူေဆာင္လာကာ ခ်စ္ခင္ခဲ့ေလေလ၊ လူသားသည္ ေယရႈအားျဖင့္ ကယ္တင္ခံရရန္ႏွင့္ ေယရႈက ႀကီးစြာေသာ အဖိုးအချဖင့္ ျပန္ဝယ္ယူခဲ့သည့္ ေပ်ာက္ေသာသိုးသငယ္မ်ား အျဖစ္ ေခၚဆိုခံရရန္ အခြင့္ကို ပို၍ရေလေလျဖစ္၏။ ေယရႈသည္ သူ၏ေနာက္လိုက္တို႔ကို ခ်စ္ေသာမိခင္တစ္ဦးက မိမိ၏ရင္ဝယ္ရွိ ႏို႔စို႔ကေလးငယ္အား ဆက္ဆံသကဲ့သို႔ ဆက္ဆံေသာေၾကာင့္၊ စာတန္သည္ ဤအမႈတြင္ ဝင္ေရာက္မစြက္ဖက္ႏိုင္ခဲ့ေခ်။ ေယရႈသည္ ၎တို႔အေပၚ ေဒါသျဖစ္ျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ မထီမဲ့ျမင္ျပဳျခင္း မရွိခဲ့ဘဲ၊ ႏွစ္သိမ့္မႈျဖင့္သာ ျပည့္ႏွက္ခဲ့၏၊ သူသည္ ၎တို႔ၾကား၌ ေဒါသတႀကီးျဖစ္ျခင္း အလွ်င္းမရွိခဲ့ဘဲ၊ “အျခားသူတို႔အား အႀကိမ္ခုနစ္ဆယ္ ခုနစ္လီေျမာက္ေအာင္ ခြင့္လႊတ္ရမည္” ဟု ေျပာဆိုခဲ့သည္အထိပင္ ၎တို႔၏ အျပစ္မ်ားကို သည္းခံခဲ့ကာ၊ ၎တို႔၏ မိုက္မဲမႈႏွင့္ မသိနားမလည္မႈတို႔ကို မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳခဲ့ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အျခားသူတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးတို႔သည္ သူ၏စိတ္ႏွလုံးအားျဖင့္ ပုံသဏၭာန္ေျပာင္းလဲခဲ့ၿပီး ထို႔ေၾကာင့္သာလွ်င္ လူတို႔သည္ သူ၏စိတ္ရွည္ျခင္းမွတစ္ဆင့္ ၎တို႔၏ အျပစ္မ်ားအတြက္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို ရခဲ့ၾက၏။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းေခတ္၏အမႈ ေနာက္ကြယ္မွ အျဖစ္မွန္

ေယရႈသည္ သူ၏လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၌ စိတ္ခံစားမႈ လုံးလုံးမရွိခဲ့ေသာ္ျငားလည္း၊ သူသည္ သူ၏တပည့္ေတာ္မ်ားကို အစဥ္အၿမဲ ႏွစ္သိမ့္ခဲ့၏၊ ၎တို႔ကို အေထာက္အပံ့ေပးခဲ့၏၊ ၎တို႔ကို ကူညီပံ့ပိုးခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ သူ႔အေနျဖင့္ အမႈမည္မွ်ကို ျပဳခဲ့သည္ျဖစ္ေစ၊ ဆင္းရဲဒုကၡကို မည္မွ်ႀကံ့ႀကံ့ခံခဲ့ရသည္ျဖစ္ေစ၊ သူသည္ လူတို႔အေပၚ လြန္ကဲေသာ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် မျပဳလုပ္ခဲ့ဘဲ၊ ၎တို႔၏ အျပစ္မ်ားအတြက္ အစဥ္အၿမဲ စိတ္ရွည္သည္းခံ ခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွ လူတို႔သည္ သူ႔ကို “ခ်စ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ကယ္တင္ရွင္ေယရႈ” ဟူ၍ အျမတ္တႏိုး ေခၚေဝၚခဲ့ၾကသည္။ ယင္းေခတ္ကာလမွ လူအားလုံးတို႔အတြက္ကား ေယရႈ၏အရာအားလုံးႏွင့္ ျဖစ္ျခင္းသည္ သနားက႐ုဏာႏွင့္ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈသာ ျဖစ္ခဲ့၏။ သူသည္ လူတို႔၏ ျပစ္မွားျခင္းတို႔ကို မည္သည့္အခါမွ် မွတ္သားျခင္း မရွိသကဲ့သို႔၊ ၎တို႔အေပၚ သူ၏ဆက္ဆံမႈမွာလည္း ၎တို႔၏ ျပစ္မွားျခင္းမ်ားတြင္ မည္သည့္ အခါမွ် အေျခမတည္ခဲ့ေခ်။ ယင္းသည္ ကြဲျပားေသာ ေခတ္တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ လူတို႔အေနျဖင့္ ဝလင္စြာစားေသာက္ႏိုင္ေစရန္ အတြက္ မ်ားစြာေသာ အစာအာဟာရတို႔ကို လူတို႔အေပၚ သူႏွင္းအပ္ေပးခဲ့သည္။ သူသည္ နာမက်န္းသူကို ေပ်ာက္ကင္းေစျခင္း၊ နတ္ဆိုးတို႔ကို ႏွင္ထုတ္ျခင္း၊ ေသသူကို ျပန္ရွင္ေစျခင္းအားျဖင့္ သူ၏ေနာက္လိုက္အားလုံးတို႔ကို ေက်းဇူးေတာ္ျဖင့္ ျပဳမူဆက္ဆံခဲ့၏။ လူတို႔အေနျဖင့္ သူ႔ကို ယုံၾကည္ႏိုင္ေစရန္ႏွင့္ သူျပဳသမွ်အားလုံးမွာ ေလးနက္စြာႏွင့္ စစ္မွန္စြာ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ျမင္ၾကေစရန္အလို႔ငွာ၊ သူသည္ ပုပ္ပြေနေသာ အေလာင္းေကာင္ တစ္ခုကို ထေျမာက္ေစသည္အထိ ျပဳခဲ့၍၊ သူ၏လက္ထဲ၌ ေသသူသည္ပင္ ျပန္ရွင္ႏိုင္ေၾကာင္းကို ၎တို႔အား ျပသခဲ့၏။ ဤသို႔ေသာနည္းလမ္းျဖင့္ သူသည္ တိတ္ဆိတ္စြာ သည္းခံ၍၊ သူ၏ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းအမႈကို ၎တို႔ၾကား၌ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေလသည္။ ကားတိုင္၌ သံမႈိျဖင့္စြဲ႐ိုက္ျခင္း မခံရမီကပင္၊ ေယရႈသည္ လူသားတို႔၏ အျပစ္မ်ားအတြက္ တာဝန္ယူထားၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အတြက္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ ကားတိုင္တြင္ အဆုံးစီရင္ျခင္း မခံရမီ၌ပင္၊ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေ႐ြးႏႈတ္ရန္အလို႔ငွာ ကားတိုင္သို႔ သြားရာလမ္းအား ဖြင့္လွစ္ထားခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။ အဆုံးတြင္မူ ကားတိုင္အလို႔ငွာ သူ႔ကိုယ္သူ ေပးဆပ္လ်က္၊ ကားတိုင္တြင္ သံမႈိစြဲ႐ိုက္ျခင္းခံခဲ့ရၿပီး သူသည္ သူ၏သနားက႐ုဏာ၊ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈႏွင့္ သန႔္ရွင္းျခင္းအားလုံးတို႔ကို လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အေပၚ ႏွင္းအပ္ခဲ့သည္။ သူသည္ ၎တို႔၏ အျပစ္မ်ားကို ခြင့္လႊတ္ျခင္း၊ ၎တို႔အား ေနာင္တရရန္ တိုက္တြန္းျခင္း၊ စိတ္ရွည္သည္းခံျခင္းႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ရွိၾကေစရန္ သင္ၾကားေပးျခင္း၊ သူ၏ေျခလွမ္းမ်ား အတိုင္းလိုက္ကာ ကားတိုင္အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စြန႔္လႊတ္ၾကရန္ သင္ၾကားေပးျခင္းတို႔ျဖင့္ လူသားတို႔အေပၚ အစဥ္အၿမဲ သည္းခံခဲ့၍၊ မည္သည့္အခါမွ် အၿငိဳးအေတးထားျခင္း မရွိခဲ့ေခ်။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမတို႔အတြက္ သူ၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ မာရိအေပၚထားသည့္ သူ၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာထက္ပင္ ပိုလြန္ခဲ့သည္။ သူျပဳခဲ့ေသာအမႈသည္ နာမက်န္းသူကို ေပ်ာက္ကင္းေစျခင္းႏွင့္ နတ္ဆိုးတို႔ကို ႏွင္ထုတ္ျခင္း တို႔အား အမႈ၏အေျခခံသေဘာအျဖစ္ မွတ္ယူလ်က္၊ အားလုံးတို႔သည္ သူ၏ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းအတြက္ ျဖစ္ခဲ့၏။ သူသည္ မည္သည့္ေနရာသို႔ သြားခဲ့သည္ျဖစ္ေစ၊ သူ႔ေနာက္သို႔ လိုက္သူအားလုံးတို႔ကို ေက်းဇူးေတာ္ျဖင့္ ျပဳမူဆက္ဆံခဲ့သည္။ သူသည္ ဆင္းရဲသူကို ခ်မ္းသာေစခဲ့၏၊ ေျခက်ိဳးသူကို လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ေစခဲ့၏၊ မ်က္ကန္းသူကို ျမင္ေစခဲ့ၿပီး နားမၾကားသူကို ၾကားေစခဲ့၏။ သူသည္ အနိမ့္က်ဆုံး ေသာသူမ်ား၊ ခိုကိုးရာမဲ့သူမ်ားႏွင့္ အျပစ္သားမ်ားကို သူႏွင့္အတူ တစ္စားပြဲတည္းထိုင္ရန္ပင္ ဖိတ္ေခၚခဲ့၏၊ ၎တို႔အား မည္သည့္အခါမွ် ေရွာင္ဖယ္ျခင္း မရွိဘဲ၊ အစဥ္အၿမဲ စိတ္ရွည္သည္းခံခဲ့ၿပီး “သိုးထိန္းတစ္ေယာက္သည္ အေကာင္တစ္ရာ ရွိေသာ သိုးတို႔ထဲမွ သိုးတစ္ေကာင္ ေပ်ာက္ဆုံးသည့္အခါ၊ သူသည္ ေပ်ာက္ေသာ သိုးအား ရွာေဖြရန္အတြက္ ကိုးဆယ့္ကိုးေကာင္ကို ထားရစ္ေပလိမ့္မည္၊ ၿပီးေနာက္ ထိုသိုးအား ရွာေတြ႕သည့္အခါ သူသည္ ႀကီးစြာ ဝမ္းေျမာက္ေပလိမ့္မည္” ဟူ၍ပင္ ေျပာဆိုခဲ့၏။ သိုးမတစ္ေကာင္သည္ မိမိ၏သိုးငယ္တို႔ကို ခ်စ္သကဲ့သို႔၊ သူသည္ သူ၏ေနာက္လိုက္တို႔ကို ခ်စ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ မိုက္မဲ၍ မသိနားမလည္ၾကကာ၊ သူ၏အျမင္တြင္ အျပစ္သားမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾက ေသာ္ျငားလည္း၊ ထို႔ျပင္ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၏ အနိမ့္က်ဆုံးလူမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ္ျငားလည္း၊ သူသည္ အျခားသူတို႔က စက္ဆုပ္႐ြံရွာသည့္ ဤအျပစ္သားတို႔ကို သူ၏မ်က္ရႈပမာအျဖစ္ သေဘာထား ခဲ့သည္။ သူသည္ ၎တို႔ကို မ်က္ႏွာသာေပးခဲ့သည့္အတြက္၊ သိုးသူငယ္ တစ္ေကာင္အား ယဇ္ပလႅင္ေပၚတြင္ ပူေဇာ္သကဲ့သို႔ သူ၏အသက္ကို ၎တို႔အတြက္ စြန႔္လႊတ္ခဲ့၏။ သူသည္ ၎တို႔၏ အေစခံကဲ့သို႔၊ သူ႔အား အသုံးျပဳေစ၍ သတ္ျဖတ္ေစကာ၊ ၎တို႔ထံ အႂကြင္းမဲ့ အပ္ႏွံလ်က္ျဖင့္၊ ၎တို႔ၾကား၌ လွည့္လည္သြားလာခဲ့၏။ သူသည္ သူ၏ ေနာက္လိုက္မ်ားအတြက္ ခ်စ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ကယ္တင္ရွင္ ေယရႈ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ လူတို႔အား ျမင့္ေသာေနရာထက္မွ ၾသဝါဒေပး ၾကသည့္ ဖာရိရွဲတို႔အတြက္မူ၊ သူသည္ သနားက႐ုဏာႏွင့္ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈကို မျပသခဲ့ဘဲ၊ စက္ဆုပ္႐ြံရွာျခင္းႏွင့္ မေက်မခ်မ္းမႈ ကိုသာ ျပခဲ့သည္။ သူသည္ ဖာရိရွဲတို႔ၾကား၌ မ်ားစြာလုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္း မရွိခဲ့ဘဲ၊ တစ္ခါတစ္ရံမွသာ ၾသဝါဒေပးျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ေမာင္းမဲျခင္း ျပဳခဲ့သည္၊ သူသည္ ၎တို႔ၾကား၌ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းအမႈကို မလုပ္ေဆာင္ခဲ့သကဲ့သို႔၊ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ား တို႔ကိုလည္း မျပဳလုပ္ခဲ့ေခ်။ သူသည္ သူ၏သနားက႐ုဏာႏွင့္ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈအားလုံးတို႔ကို သူ၏ေနာက္လိုက္မ်ားအေပၚ ႏွင္းအပ္ ေပးခဲ့၏၊ သူ႔အား ကားတိုင္တြင္ သံမႈိစြဲ႐ိုက္သည့္ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိ ဤအျပစ္သားတို႔အတြက္ ႀကံ့ႀကံ့ခံခဲ့ကာ၊ လူသားအားလုံးတို႔ကို အျပည့္အဝ ေ႐ြးႏႈတ္ခဲ့ၿပီးသည္အထိ အရွက္ရျခင္းမွန္သမွ်ကို ခံစားခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ သူ၏အမႈအစုစုပင္ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းေခတ္၏အမႈ ေနာက္ကြယ္မွ အျဖစ္မွန္

ေယရႈ၏ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းသာ မရွိခဲ့လွ်င္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ အျပစ္၌ ထာဝရ ရွင္သန္ေနထိုင္ခဲ့ၾကမည္ျဖစ္ကာ၊ အျပစ္၏ သားသမီးမ်ား၊ မိစာၦတို႔မွ ဆင္းသက္လာသူမ်ား ျဖစ္လာၾက လိမ့္မည္။ ဤသို႔သာ ဆက္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္၊ ကမာၻေလာက တစ္ခုလုံးသည္ စာတန္ က်ိန္းဝပ္ေသာ နယ္ေျမ၊ ၎၏ေနထိုင္ရာ အရပ္ျဖစ္လာေပမည္။ သို႔ရာတြင္ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းအမႈသည္ လူသားတို႔အေပၚ သနားက႐ုဏာႏွင့္ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာမႈတို႔အား ျပသရန္ လိုအပ္ခဲ့၏၊ ယင္းသို႔ေသာ နည္းလမ္းအားျဖင့္သာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္ခဲ့၍၊ အဆုံး၌ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ စုံလင္ေစျခင္း ခံရရန္ႏွင့္ အျပည့္အဝ ရယူျခင္းခံရေစရန္ အခြင့္ကိုလည္း ရႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။ အမႈ၏ ဤအဆင့္သာ မရွိခဲ့လွ်င္၊ အႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္သည္ တိုးတက္ႏိုင္ခဲ့လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ ေယရႈသည္ ကားတိုင္၌ အဆုံးစီရင္ျခင္း မခံခဲ့ရေသာ္၊ သူသည္ နာမက်န္းသူကိုသာ ေပ်ာက္ကင္းေစ၍ နတ္ဆိုးတို႔ကိုသာ ႏွင္ထုတ္ ခဲ့ေသာ္၊ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ အျပစ္မ်ားအတြက္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို လုံးလုံးခံရႏိုင္ခဲ့မည္ မဟုတ္ေခ်။ ေယရႈသည္ ကမာၻေလာကေပၚတြင္ သူ၏အမႈကိုျပဳရင္း ကုန္ဆုံးခဲ့သည့္ သုံးႏွစ္ခြဲကာလအတြင္း၌၊ သူသည္ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းအမႈ၏ တစ္ဝက္ကိုသာ ၿပီးေျမာက္ခဲ့၏၊ ထို႔ေနာက္ ကားတိုင္တြင္ သံမႈိစြဲ႐ိုက္ခံရျခင္းႏွင့္ အျပစ္တို႔ျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေသာ ဇာတိပကတိပုံသဏၭာန္ ျဖစ္လာျခင္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ နတ္ဆိုးထံ အပ္ႏွံခံရျခင္းအားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ သူသည္ ကားတိုင္၌ အဆုံးစီရင္ခံရျခင္းအမႈကို ၿပီးေျမာက္ခဲ့ကာ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ကံၾကမၼာကို ထိန္းသိမ္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ႔အား စာတန္၏လက္သို႔ လႊဲအပ္ၿပီးေနာက္မွသာ၊ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေ႐ြးႏႈတ္ ခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ သုံးဆယ့္သုံးႏွစ္ခြဲ ၾကာကာလအတြင္း သူသည္ ကမာၻေလာကေပၚ၌ ေလွာင္ေျပာင္ ခံရျခင္း၊ အသေရဖ်က္ခံရျခင္း၊ ပစ္ပယ္ခံရျခင္းတို႔ကို ခံစားခဲ့ရကာ၊ သူ၌ ေခါင္းခ်ရန္ေနရာ၊ နားခိုရန္ေနရာ မရွိသည္ အထိျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ထို႔ေနာက္တြင္ သန႔္ရွင္း၍ အျပစ္ကင္းေသာ ခႏၶာျဖစ္သည့္ သူ၏ျဖစ္ျခင္းတစ္ခုလုံးသည္ ကားတိုင္ထက္၌ သံမႈိစြဲ႐ိုက္ခံရလ်က္ အဆုံးစီရင္ျခင္းခံခဲ့ရ၏။ သူသည္ ရွိရွိသမွ်ေသာ ဒုကၡဆင္းရဲမွန္သမွ်ကို ႀကံ့ႀကံ့ခံခဲ့၏။ အာဏာ ရွိသူတို႔က သူ႔အား ျပက္ရယ္ျပဳ၍ က်ာပြတ္ႏွင့္႐ိုက္ႏွက္ခဲ့သလို၊ စစ္သားမ်ား ကလည္း သူ၏မ်က္ႏွာကို တံေတြးႏွင့္ပင္ ေထြးခဲ့ၾက၏၊ သို႔ေသာ္ သူသည္ ဆိတ္ဆိတ္သာ ေနခဲ့၍၊ အဆုံးထိတိုင္ ႀကံ့ႀကံ့ခံခဲ့ကာ၊ ေသဆုံးသည္အထိ အႂကြင္းမဲ့ နာခံသြားခဲ့ၿပီးေနာက္ လူသားအားလုံး တို႔ကို သူေ႐ြးႏႈတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္မွသာ သူသည္ အနားယူခြင့္ရခဲ့သည္။ ေယရႈျပဳခဲ့ေသာအမႈသည္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ ကိုသာ ကိုယ္စားျပဳခဲ့၏၊ ယင္းသည္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ကို ကိုယ္စားျပဳျခင္း မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၏ အမႈအတြက္ အစားထိုးျခင္းတစ္ခုလည္း မဟုတ္ေခ်။ ဤသည္မွာ ေ႐ြးႏႈတ္ျခင္းေခတ္ျဖစ္သည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ျဖတ္သန္းခဲ့ၿပီးေသာ ဒုတိယေခတ္ဟူသည့္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ အတြင္းရွိ ေယရႈအမႈ၏ အႏွစ္သာရပင္ ျဖစ္ေလသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းေခတ္၏အမႈ ေနာက္ကြယ္မွ အျဖစ္မွန္

(၃) ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္ရွိ ဘုရားသခင္၏အမႈ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ အဓိပၸာယ္

ဆက္စပ္ေသာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား-

ေယရႈသည္ လူ႔ေလာကထဲသို႔ ႂကြလာခဲ့ေသာအခ်ိန္တြင္၊ သူသည္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ကို ဖြင့္လွစ္ေပးခဲ့ၿပီး ပညတ္ေတာ္ေခတ္ကို အဆုံးသတ္ခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလအတြင္းတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူခဲ့ၿပီး၊ ဤလူ႔ဇာတိခံယူျခင္းျဖင့္ သူသည္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ကို အဆုံးသတ္ကာ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္ကို ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္၏ ဒုတိယအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းကို လက္ခံႏိုင္ေသာသူ အားလုံးသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္ထဲသို႔ ဦးေဆာင္ျခင္းခံရမည္ ျဖစ္သည့္အျပင္၊ ဘုရားသခင္၏ လမ္းျပမႈကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လက္ခံလာႏိုင္လိမ့္မည္။ ေယရႈသည္ လူသားအလယ္တြင္ အမႈမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံး၏ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းကိုသာ ၿပီးစီးေစခဲ့ၿပီး လူသားတို႔၏ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူသည္ လူသားထံမွ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအားလုံး ဖယ္ရွားမေပးခဲ့ေပ။ စာတန္၏စြမ္းအားမွ လူသားကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ျခင္းသည္ ေယရႈအေနျဖင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာၿပီး လူသား၏ အျပစ္မ်ားကို သယ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္သည္သာမက၊ ဘုရားသခင္အေနျဖင့္ လူသားထံမွ သူ၏ ဆိုးယုတ္စြာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအား လုံးဝဖယ္ရွားေပးရန္ သာ၍ပင္ ႀကီးမားေသာ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္လည္း လိုအပ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားသည္ သူ၏အျပစ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး ျဖစ္သျဖင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ေခတ္သစ္ထဲသို႔ ဦးေဆာင္ရန္ လူ႔ဇာတိ ျပန္လည္ခံယူၿပီျဖစ္ၿပီး၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို စတင္ၿပီျဖစ္သည္။ ဤအမႈသည္ လူသားကို သာ၍ျမင့္မားသည့္ ေလာကတစ္ခုထဲသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ က်ိဳးႏြံနာခံသူအားလုံးသည္ သာ၍ျမင့္မားေသာ သမၼာတရားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ၿပီး သာ၍ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရရွိရေပမည္။ ၎တို႔သည္ အလင္းတြင္ အမွန္တကယ္ အသက္ရွင္ၾကရမည္ ျဖစ္ၿပီး သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္တို႔ကို ရရွိၾကရလိမ့္မည္။

ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ က်မ္းဦးစကား မွ

လူသည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း မခံရမီတြင္၊ စာတန္၏ အဆိပ္အမ်ားအျပားသည္ သူ႔အတြင္းတြင္ အခိုင္အမာ တည္ထားႏွင့္ၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္းကို ႏွစ္ေထာင္ခ်ီ ခံရၿပီးေနာက္တြင္၊ လူသည္ သူ႔အတြင္းတြင္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည့္ အေျခခိုင္သည့္ သဘာဝ ရွိေလသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ လူသားသည္ ေ႐ြးႏုတ္ခံရၿပီးသည့္အခ်ိန္တြင္၊ ယင္းသည္ လူကို အဖိုးအခႀကီးစြာ ေပးဝယ္ထားသည့္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း ကိစၥတစ္ခုထက္ ဘာမွ်မပိုဘဲ၊ သူ႔အတြင္းရွိ အဆိပ္သင့္ေသာ သဘာဝမွာ သုတ္သင္ပယ္ရွင္းျခင္းကို မခံရေသးေပ။ အလြန္ ညစ္ညမ္းလွေသာ လူသည္ ဘုရားသခင္ကို အေစခံရန္ မထိုက္တန္မီတြင္ ေျပာင္းလဲျခင္းကို ႀကဳံရမည္ ျဖစ္သည္။ တရားစီရင္ျခင္း၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဤအမႈအားျဖင့္၊ လူသည္ သူကိုယ္တိုင္အတြင္းရွိ ညစ္ညဴးၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ အႏွစ္သာရကို အျပည့္အဝ သိလာလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ လုံးဝ ေျပာင္းလဲႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး သန႔္ရွင္းလာလိမ့္မည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ ပလႅင္ေတာ္ ေရွ႕ေမွာက္သို႔ ျပန္လာရန္ ထိုက္တန္ႏိုင္ေပသည္။ ယေန႔ လုပ္ေဆာင္သည့္ အမႈအားလုံးသည္ လူသားက သန႔္ရွင္းေစျခင္းခံရႏိုင္ကာ ေျပာင္းလဲေစျခင္း ခံရႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ ျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းမွတစ္ဆင့္အျပင္၊ စစ္ေဆးျခင္းမွတစ္ဆင့္လည္း လူသားသည္ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ဖယ္ရွားသန႔္စင္ႏိုင္ၿပီး ျဖဴစင္ေစျခင္း ခံရႏိုင္ေပသည္။ အမႈ၏ ဤအဆင့္ကို ကယ္တင္ျခင္း၏အမႈဟု ယူဆျခင္းထက္၊ ယင္းသည္ သန႔္ရွင္းစင္ၾကယ္ေစျခင္း၏ အမႈဟု ေျပာရန္မွာ ပိုမို ဆီေလ်ာ္ေပမည္။ အမွန္တြင္ ဤအဆင့္သည္ သိမ္းပိုက္ျခင္းအဆင့္ ျဖစ္သည့္အျပင္ ကယ္တင္ျခင္းအမႈထဲက ဒုတိယ အဆင့္လည္း ျဖစ္သည္။ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ ရယူခံရျခင္း အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိသည္မွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းတို႔မွတစ္ဆင့္ ျဖစ္ၿပီး လူသား၏ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းရွိ မသန႔္စင္မႈမ်ား၊ အယူအဆမ်ား၊ ႀကံ႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ တစ္ဦးခ်င္း ျပင္းျပေသာဆႏၵမ်ား အားလုံး လုံးဝ ထုတ္ေဖာ္ျပခံရသည္မွာ စစ္ေဆးဖို႔၊ တရားစီရင္ဖို႔ႏွင့္ ဖြင့္ဟဖို႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို အသုံးျပဳျခင္းမွတစ္ဆင့္ ျဖစ္ေပသည္။ လူသားအားလုံးသည္ သူ႔အျပစ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ျခင္းႏွင့္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းကို ခံရၿပီးျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္သည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ၏ ဒုစ႐ိုက္က်ဴးလြန္ျခင္းမ်ားကို မေအာက္ေမ့ျခင္းႏွင့္ လူသားကို သူ၏ ဒုစ႐ိုက္က်ဴးလြန္ျခင္းမ်ား ႏွင့္အညီ မဆက္ဆံျခင္း ဟုသာ မွတ္ယူ၍ ရႏိုင္ေပသည္။ သို႔ရာတြင္ ဇာတိ၏ ခႏၶာျဖင့္ အသက္ရွင္သည့္ လူသားသည္ အျပစ္မွ လႊတ္ေျမာက္ျခင္း မခံရေသးသည့္အခါ၊ သူသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားကို မၿပီးႏိုင္ မဆုံးႏိုင္ ထုတ္ေဖာ္ျပလ်က္၊ အျပစ္ကိုသာ ဆက္လုပ္ႏိုင္သည္။ ဤအရာက အျပစ္ျပဳျခင္းႏွင့္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ အဆုံးမရွိေသာ သံသရာတစ္ခု ျဖစ္သည့္ လူမ်ား အသက္ရွင္ ေနထိုင္သည့္ အသက္တာ ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အမ်ားစုသည္ ညေနတြင္ အျပစ္ဝန္ခ်ရန္သာ ေန႔ပိုင္းတြင္ အျပစ္လုပ္ၾကသည္။ ဤနည္းျဖင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္သည္ လူအတြက္ အစဥ္အၿမဲ ထိေရာက္ေသာ္လည္း၊ ယင္းသည္ လူကို အျပစ္မွ ကယ္တင္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ လူသားသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား ရွိဆဲျဖစ္သည့္အတြက္၊ ကယ္တင္ျခင္း အမႈ၏ ထက္ဝက္သာ ၿပီးစီးေသးသည္။ ဥပမာအားျဖင့္၊ လူမ်ားက ၎တို႔သည္ ေမာဘမွ ဆင္းသက္ခဲ့ၾကသည္ကို သေဘာေပါက္ၾကသည့္အခါ၊ ၎တို႔သည္ ေစာဒကတက္သည့္ စကားမ်ားကို တင္ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကသည္၊ အသက္ကို လိုက္စားျခင္းအား ရပ္စဲခဲ့ၾကၿပီး၊ လုံးဝ အပ်က္သေဘာေဆာင္ လာခဲ့ၾကသည္။ ဤအရာက လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဘုရားသခင္၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ အျပည့္အဝ မက်ိဳးႏြံမနာခံႏိုင္ဆဲ ျဖစ္သည္ကို ျပသသည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ ၎တို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထား အတိအက် ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ သင္သည္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကို ခံရျခင္း မရွိခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ သင္၏ လက္မ်ားသည္ အျခားသူမ်ားထက္ ေယရႈ၏ လက္မ်ားထက္ပင္ သာ၍ ျမင့္ေအာင္ ေျမႇာက္ထားခဲ့သည္။ ၿပီးလွ်င္ သင္သည္ က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံျဖင့္၊ “ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ သားျဖစ္ပါေစ။ ဘုရားသခင္၏ အကြၽမ္းဝင္သူ ျဖစ္ပါေစ၊ ကြၽန္ုပ္တို႔သည္ စာတန္ကို ပ်ပ္ဝပ္ဖို႔ထက္ အေသခံၾကမည္။ စာတန္အိုကို ေတာ္လွန္ၾက။ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီးကို ေတာ္လွန္ၾက။ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီးသည္ တန္ခိုးအာဏာမွ လက္မႈိင္ခ်လ်က္ က်ဆင္းပါေစ။ ဘုရားသခင္သည္ ကြၽန္ုပ္တို႔ကို ျပည့္စုံပါေစေသာ္။”ဟု ေအာ္သည္။ သင္၏ ေအာ္ဟစ္မႈမ်ားသည္ အျခားသူမ်ား အားလုံးထက္ ပိုမို က်ယ္ေလာင္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထို႔ေနာက္တြင္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း အခ်ိန္ကာလ ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ေနာက္တစ္ဖန္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားက ထုတ္ေဖာ္ျပခံရေလသည္။ ထိုအခါ ၎တို႔၏ ဟစ္ေအာ္မႈမ်ား ရပ္စဲသြားခဲ့ၿပီး၊ ၎တို႔၏ စိတ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ က်ရႈံးသြားခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ လူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း ျဖစ္သည္။ အျပစ္ထက္ပို၍ နက္ရႈိင္းေနလ်က္၊ ယင္းသည္ စာတန္က အခိုင္အမာတည္ထားသည့္အရာတစ္ခု ျဖစ္ၿပီး၊ လူသား၏ အတြင္းတြင္ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း အျမစ္တြယ္ခဲ့သည္။ လူသားအတြက္ သူ၏ အျပစ္မ်ားကို သတိျပဳမိလာရန္မွာ မလြယ္ကူေခ်။ သူသည္ သူကိုယ္တိုင္၏ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း အျမစ္တြယ္ထားေသာ သဘာဝကို သတိမျပဳမိႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ဤရလဒ္ကို ရရွိဖို႔အလို႔ငွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ တရားစီရင္ျခင္းအေပၚ သူ မွီခိုရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔သို႔ျဖင့္သာ လူသည္ ဤအခ်ိန္မွစ၍ ေနာက္ပိုင္းတြင္ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲလာႏိုင္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၄)

ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၏ အမႈသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေျပာဆိုရန္ ျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ လူတြင္ ႀကီးမားေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ား သက္ေရာက္ႏိုင္သည္။ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို လက္ခံျခင္းျဖင့္ ဤလူမ်ားတြင္ ယခု သက္ေရာက္ေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ားသည္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္၏ နိမိတ္လကၡဏာမ်ား ႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားကို လက္ခံေသာသူမ်ားေပၚ သက္ေရာက္ခဲ့ေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ားထက္ မ်ားစြာ ပိုမို ႀကီးမားလွသည္။ အေၾကာင္းမွာ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္တြင္ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားသည္ လက္တင္ျခင္းႏွင့္ ဆုေတာင္းျခင္းမ်ားျဖင့္ လူသားထံမွ ႏွင္ထုတ္ျခင္းခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ လူသားအတြင္းရွိ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားမွာ က်န္ရွိေနဆဲ ျဖစ္ခဲ့သည္။ လူသည္ သူ၏အနာေရာဂါမွ ကုသေပ်ာက္ကင္းခဲ့ၿပီး သူ၏အျပစ္မ်ား ခြင့္လႊတ္ျခင္း ခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ ၎အတြင္းရွိ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို မည္သို႔ ဖယ္ရွားရမည္ဆိုသည္အတြက္မူ၊ ဤအမႈကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ရွိေသး၏။ လူသည္ သူ၏ယုံၾကည္ျခင္းအတြက္ ကယ္တင္ခံရၿပီး သူ႔အျပစ္မ်ား ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ လူ၏အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ သဘာဝသည္ ပေပ်ာက္ေစျခင္း မရွိခဲ့သကဲ့သို႔၊ ၎အတြင္းရွိ က်န္ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးမႈအားျဖင့္ လူ၏အျပစ္မ်ားသည္ ခြင့္လႊတ္ျခင္း ခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ ဤအရာက လူသည္ သူ၏အတြင္း၌ အျပစ္မရွိေတာ့ဟု မဆိုလိုေပ။ လူ၏အျပစ္မ်ားကို အျပစ္ေျဖရာယဇ္မွတစ္ဆင့္ ခြင့္လႊတ္ခံရႏိုင္ေသာ္လည္း၊ လူသားကို ေနာက္ထပ္ အျပစ္မျပဳႏိုင္ေတာ့ရန္ မည္သို႔ ျပဳလုပ္ရမည္ဆိုသည္ႏွင့္ သူ၏ အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ သဘာဝကို မည္သို႔ လုံးဝ ပေပ်ာက္ေစၿပီး ေျပာင္းလဲေစရမည္ဆိုသည္တို႔အတြက္မူ၊ သူသည္ ဤျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ လူသား၏ အျပစ္မ်ား ခြင့္လႊတ္ခံခဲ့ရၿပီး ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ကားစင္တင္ခံရျခင္း အမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ လူသည္ သူ၏ အိုေဟာင္းသည့္ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထား အတြင္းတြင္ ဆက္လက္ အသက္ရွင္ခဲ့သည္။ ဤသို႔ျဖစ္ရာ၊ လူ၏အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ သဘာဝကို တစ္ဖန္ လုံးဝ ထြက္ေပၚမလာဖို႔ လုံးဝ ပေပ်ာက္ေစရန္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ လူသား၏ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲႏိုင္ေစရန္အလို႔ငွာ၊ လူကို သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားမွ လုံးဝ ကယ္တင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤအရာက လူသည္ အသက္တာတြင္ ႀကီးထြားမႈ လမ္းေၾကာင္းကို သေဘာေပါက္ရန္၊ အသက္၏ လမ္းခရီးကို သေဘာေပါက္ရန္ႏွင့္ သူ၏ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲဖို႔ နည္းလမ္းကို သေဘာေပါက္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။ ထို႔အျပင္ လူ၏စိတ္သေဘာထားကို တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲႏိုင္ေစရန္ႏွင့္ သူသည္ အလင္း၏ ထြန္းလင္းမႈေအာက္တြင္ အသက္ရွင္ႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ၊ သူ လုပ္ေဆာင္သမွ်အားလုံး ဘုရားသခင္၏ အလိုႏွင့္ ကိုက္ညီႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ သူ၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ဖယ္ရွားပစ္ႏိုင္ရန္ႏွင့္ စာတန္၏ အေမွာင္စြမ္းအားမွ ခ်ိဳးေဖာက္လြန္ေျမာက္ႏိုင္ရန္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ အျပစ္မွ အျပည့္အဝ လြတ္လာႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ၊ လူသည္ ဤလမ္းေၾကာင္းႏွင့္အညီ ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ လိုအပ္ေပသည္။ ထိုအခါမွသာ လူသည္ ၿပီးျပည့္စုံသည့္ ကယ္တင္ျခင္း ရရွိလိမ့္မည္။ ေယရႈသည္ သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့သည့္အခ်ိန္တြင္၊ သူႏွင့္ပတ္သက္သည့္ လူ၏ အသိပညာသည္ ေဝဝါးၿပီး မရွင္းမလင္း ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္ခဲ့သည္။ လူသားက သူ႔ကို ဒါဝိဒ္၏သားေတာ္အျဖစ္ အၿမဲ ယုံၾကည္ခဲ့ၿပီး၊ သူ႔ကို ႀကီးျမတ္ေသာ ပေရာဖက္အျဖစ္၊ လူသား၏ အျပစ္မ်ားကို ေ႐ြးႏုတ္ခဲ့ေသာ ေစတနာရွိေသာ အရွင္သခင္အျဖစ္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕က ၎တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္း ခြန္အားအေပၚ သူ႔ဝတ္႐ုံ၏ အစြန္းကို ထိေတြ႕ျခင္းမွ အနာေရာဂါၿငိမ္းခဲ့ၾကသည္။ မ်က္စိကန္းသူ ျမင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ေသသူပင္ အသက္ျပန္ရွင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ လူသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္အတြင္း နက္ရႈိင္းစြာ အျမစ္တြယ္သည့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ရွာေဖြမေတြ႕ရွိႏိုင္ခဲ့သကဲ့သို႔၊ ယင္းကို မည္သို႔ စြန႔္ပစ္ရမည္ကိုလည္း မသိခဲ့ေပ။ လူသည္ ဇာတိပကတိ၏ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ၊ မိသားစုဝင္တစ္ဦး၏ ယုံၾကည္ျခင္းက မိသားစုတစ္ခုလုံးအေပၚ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေဆာင္ၾကဥ္းျခင္း၊ နာမက်န္းမႈကို ေပ်ာက္ကင္းေစျခင္း စသည္တို႔ကဲ့သို႔ေသာ ေက်းဇူးေတာ္မ်ားစြာကို ရရွိခဲ့သည္။ က်န္သည့္အရာမ်ားမွာ လူ၏ေကာင္းေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားႏွင့္ သူ၏ ဘုရားတရား ကိုင္းရႈိင္းေသာ အသြင္အျပင္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ တစ္စုံတစ္ဦးသည္ ဤအရာမ်ားကို အေျခခံ၍ အသက္ရွင္ႏိုင္ပါက၊ ၎တို႔ကို လက္သင့္ခံ၍ရႏိုင္ေသာ ယုံၾကည္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။ ဤယုံၾကည္သူမ်ိဳးမ်ားသာ ေသဆုံးၿပီးေနာက္ ေကာင္းကင္ဘုံသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ေပသည္၊ ယင္းမွာ ၎တို႔ ကယ္တင္ျခင္းခံခဲ့ရသည္ဟု ဆိုလိုခဲ့ေပသည္။ သို႔ရာတြင္ ဤလူမ်ားက ၎တို႔၏ တစ္သက္တာတြင္ အသက္၏လမ္းခရီးကို လုံးဝ နားမလည္ခဲ့ၾကေပ။ ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သမွ်အားလုံးမွာ အျပစ္မ်ားကို က်ဴးလြန္ၿပီးေနာက္ ၎တို႔၏ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲရန္ မည္သည့္လမ္းေၾကာင္းမွ် မရွိဘဲ၊ အေတာမသတ္ေသာ သံသရာစက္ဝိုင္းတစ္ခုထဲတြင္ ၎တို႔၏ အျပစ္မ်ားကို ဝန္ခ်ရန္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယင္းမွာ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္တြင္ ရွိေသာ လူ၏အေျခအေနျဖစ္ခဲ့သည္။ လူသည္ ျပည့္စုံေသာ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိၿပီးျဖစ္ပါသေလာ။ မရရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အမႈ၏ ထိုအဆင့္ ၿပီးဆုံးခဲ့သည့္ေနာက္တြင္၊ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း အမႈ က်န္ရွိခဲ့ေသးသည္။ ဤအဆင့္သည္ လူကို ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ ျဖဴစင္ေစရန္ျဖစ္ၿပီး ထိုသို႔ျဖင့္ လိုက္ေလွ်ာက္ရမည့္ လမ္းေၾကာင္းကို သူ႔အား ေပးရန္ ျဖစ္သည္။ လူသား၏ အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ သဘာဝကို ပေပ်ာက္ေစႏိုင္ခဲ့မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ သူ႔အျပစ္မ်ား ခြင့္လႊတ္ခံရျခင္းတြင္သာ လုံးဝဥႆုံရပ္တန္႔လာမည္ ျဖစ္သည့္အတြက္၊ အကယ္၍ နတ္ဆိုးမ်ားကို ႏွင္ထုတ္ျခင္းကိုဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါက၊ ဤအဆင့္သည္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔ အဓိပၸာယ္လည္းရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ကားစင္တင္ခံရျခင္း အမႈသည္ အဆုံးသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္သည္ စာတန္အေပၚ ေအာင္ႏိုင္ၿပီးျဖစ္သည့္အတြက္၊ အျပစ္ေျဖရာယဇ္မွတစ္ဆင့္ လူသည္ သူ၏အျပစ္မ်ား ခြင့္လႊတ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ သို႔ရာတြင္ လူ၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားသည္ သူ႔အတြင္းတြင္ က်န္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္၊ လူသည္ အျပစ္ျပဳႏိုင္ဆဲျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ႏိုင္ဆဲျဖစ္ကာ၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မရယူေသးေပ။ ယင္းမွာ အမႈ၏ ဤအဆင့္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို မွန္ကန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္အညီ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ေစလ်က္၊ လူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို အသုံးျပဳရသည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ ယခုတြင္ လူ၏အသက္တာကို တိုက္႐ိုက္ပံ့ပိုးၿပီး လူ၏ စိတ္သေဘာထားကို လုံးဝ အသစ္ျပဳျပင္ေစႏိုင္သည္မွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ျဖစ္သည့္အတြက္၊ ဤအဆင့္သည္ ယခင္အဆင့္ထက္ ပိုမို အဓိပၸာယ္ရွိသည့္အျပင္ အက်ိဳးလည္း ပိုမို ျဖစ္ထြန္းေလသည္။ ယင္းသည္ မ်ားစြာ သာ၍ ေစ့စပ္ေသခ်ာေသာ အမႈ၏ အဆင့္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ လူ႔ဇာတိကို ခံယူျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ အေရးပါမႈကို ျပည့္စုံေစၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ လူသား၏ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အစီအစဥ္ကို လုံးဝ ၿပီးဆုံးေစၿပီး ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၄)

အခ်ိန္သည္ နီးကပ္လာၿပီး ဘုရားသခင္၏ေန႔ရက္သည္ ေရာက္လာၿပီျဖစ္သည့္အတြက္၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၏ အမႈသည္ အားလုံးကို ၎တို႔၏ အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားရန္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈအစီအစဥ္ကို အၿပီးသတ္ရန္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ႏိုင္ငံေတာ္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သူအားလုံး- တကယ့္အဆုံးတိုင္ သူ႔ကို သစၥာေစာင့္သိသူအားလုံးကို ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ ေခတ္ထဲသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္း၏။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ေခတ္ မေရာက္ရွိမီတြင္၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္ လူသား၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာရန္၊ သို႔မဟုတ္ လူသား၏ဘဝကို စုံစမ္းရန္ မဟုတ္ဘဲ၊ လူသား၏မနာခံမႈကို တရားစီရင္ရန္ျဖစ္၏၊ အေၾကာင္းမွာ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ ပလႅင္ေရွ႕သို႔ လာသူတိုင္းကို သန႔္စင္ေပးမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။ ဤေန႔အထိ ဘုရားသခင္၏ ေျခလွမ္းမ်ားေနာက္ လိုက္ေလွ်ာက္ခဲ့သူ အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ ပလႅင္ေရွ႕သို႔ လာၾကသူမ်ား ျဖစ္ၿပီး၊ ထိုသို႔ျဖစ္သျဖင့္၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို ယင္း၏ေနာက္ဆုံးအဆင့္တြင္ လက္ခံေသာလူ တစ္ဦးစီတိုင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ သန႔္စင္ေစျခင္းကို ခံရသည့္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားသခင္၏အမႈကို ယင္း၏ေနာက္ဆုံးအဆင့္တြင္ လက္ခံသူ အေယာက္တိုင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္းကို ခံရသည့္သူမ်ားျဖစ္ၾက၏။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ခရစ္ေတာ္သည္ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို သမၼာတရားျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္၏

ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ ခရစ္ေတာ္သည္ လူသားကို သြန္သင္ရန္၊ လူသား၏အႏွစ္သာရကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ႏွင့္ လူသား၏ အျပဳအမူမ်ားႏွင့္ စကားလုံးမ်ားကို စိတ္ျဖာေလ့လာရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ သမၼာတရားမ်ားကို အသုံးျပဳ၏။ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ လူသား၏တာဝန္၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို မည္သို႔နာခံသင့္ပုံ၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို မည္သို႔သစၥာရွိသင့္ပုံ၊ လူသားသည္ သာမန္လူ႔သဘာဝကို မည္သို႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္သင့္ပုံအျပင္၊ ဘုရားသခင္၏ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ စိတ္သေဘာထား စသည္တို႔ကဲ့သို႔ေသာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ သမၼာတရားမ်ား ပါဝင္သည္။ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား အားလုံးသည္ လူသား၏အႏွစ္သာရႏွင့္ သူ၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ စိတ္သေဘာထားတို႔ကို ဦးတည္ထား ေပသည္။ အထူးသျဖင့္၊ ဘုရားသခင္ကို လူသားက မည္သို႔ ပစ္ပယ္သည္ကို ေဖာ္ထုတ္ျပသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွာ လူသားသည္ စာတန္၏ျပယုဂ္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကိုဆန႔္က်င္သည့္ရန္သူအင္အား တစ္ခု မည္သို႔ျဖစ္သည္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေျပာဆိုထားေပသည္။ သူ၏တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ေဆာင္႐ြက္ရာတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏သဘာဝကို စကားလုံးအနည္းငယ္မွ်ျဖင့္ ရွင္းလင္း႐ုံမွ် ရွင္းလင္းေစသည္ မဟုတ္။ သူသည္ ေရရွည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဖာ္ထုတ္သည္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး၊ ျပဳျပင္ေလသည္။ ဤေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ေပးျခင္း နည္းလမ္းမ်ားကို သာမန္စကားလုံးမ်ားျဖင့္ အစားထိုး၍မရႏိုင္ဘဲ၊ လူသားတြင္ လုံးဝကင္းမဲ့ေနေသာ သမၼာတရားျဖင့္ အစားထိုးႏိုင္ေပသည္။ ဤသို႔ေသာ နည္းလမ္းမ်ားကိုသာ တရားစီရင္မႈဟု ေခၚဆိုႏိုင္သည္။ ဤတရားစီရင္မႈမ်ိဳးမွတစ္ဆင့္သာ လူသားသည္ ခ်ိဳးႏွိမ္ခံရႏိုင္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ထံ က်ိဳးႏြံနာခံျခင္းအျဖစ္သို႔ လုံးလုံးလ်ားလ်ား သိမ္းသြင္းစည္း႐ုံးခံရႏိုင္သည့္အျပင္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စစ္မွန္ေသာ အသိပညာကို ရရွိႏိုင္ေပသည္။ တရားစီရင္ျခင္းက ျဖစ္ေပၚေစသည့္အရာမွာ ဘုရားသခင္၏မ်က္ႏွာအစစ္အမွန္ႏွင့္ သူကိုယ္တိုင္၏ ပုန္ကန္မႈႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အမွန္တရားကို လူသားက သိနားလည္ျခင္း ျဖစ္သည္။ တရားစီရင္ျခင္းအမႈသည္ ဘုရားသခင္၏ အလို၊ ဘုရားသခင္အမႈ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ လူသား နားမလည္ႏိုင္ေသာ နက္နဲမႈမ်ားတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ မ်ားျပားလွေသာ သိနားလည္မႈကို လူသားအား ရရွိခြင့္ေပးသည္။ ယင္းသည္ လူသားကို သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ အႏွစ္သာရႏွင့္ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ အရင္းအျမစ္မ်ားကို သတိျပဳကာ သိရွိခြင့္ေပးသည့္အျပင္ လူသား၏ အက်ည္းတန္မႈကို သိရခြင့္ ေပးေလသည္။ ဤအက်ိဳးသက္ေရာက္မႈအားလုံးတို႔ကို တရားစီရင္ျခင္း အမႈက ျဖစ္ေပၚေစျခင္းျဖစ္သည္၊ အေၾကာင္းမွာ ဤအမႈ၏ အႏွစ္သာရသည္ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္ျခင္းရွိသူမ်ား အားလုံးထံသို႔ ဘုရားသခင္၏သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္တို႔ကို အမွန္တကယ္ ဖြင့္ျပေပးသည့္ အမႈ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဤအမႈသည္ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္ေသာ တရားစီရင္ျခင္းအမႈ ျဖစ္၏။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ခရစ္ေတာ္သည္ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို သမၼာတရားျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္၏

ဘုရားသခင္သည္ သူႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အသိပညာကို လူသားက ရရွိေကာင္း ရရွိေစႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ ၿပီးလွ်င္ သူ၏သက္ေသခံခ်က္အတြက္ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းအမႈကို လုပ္ေဆာင္သည္။ လူသား၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ဘုရားသခင္၏တရားစီရင္မႈမရွိပါက၊ လူသားသည္ မည္သည့္ ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကိုမွ် သည္းမခံသည့္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားကို သိကြၽမ္းဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔ လူသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ သူ၏ အိုေဟာင္းေသာ အသိပညာကို အသစ္တစ္ခုအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲႏိုင္မည္လည္း မဟုတ္ေပ။ သူ၏သက္ေသခံခ်က္အတြက္၊ ၿပီးလွ်င္ သူ၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈအတြက္၊ သူ၏အလုံးစုံကို အမ်ားသိရွိေအာင္ သူျပဳလုပ္သည္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ သူ၏လူသိရွင္ၾကား ေပၚထြန္းျခင္းမွတစ္ဆင့္ လူသားကို ဘုရားသခင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ အသိဉာဏ္အား ရရွိႏိုင္ေစသည္၊ သူ၏စိတ္သေဘာထား၌ ေျပာင္းလဲႏိုင္ေစၿပီး၊ ဘုရားသခင္အဖို႔ ထူးကဲလွေသာ သက္ေသခံခ်က္ကို သက္ေသခံႏိုင္ေစေလသည္။ လူသား၏ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈကို မ်ားစြာေသာ ဘုရားသခင္၏ အမႈအမ်ိဳးမ်ိဳးမွတစ္ဆင့္ စြမ္းေဆာင္ရရွိေပသည္။ သူ၏စိတ္သေဘာထား၌ ထိုသို႔ေသာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား မရွိဘဲႏွင့္၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံႏိုင္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ လူသား၏စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈက လူသားသည္ စာတန္၏ ေက်းကြၽန္ဘဝႏွင့္ အေမွာင္၏ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္မွ မိမိကိုယ္ကိုယ္ လြတ္ေျမာက္ေစၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ စံပုံစံႏွင့္ နမူနာတစ္ခု၊ ဘုရားသခင္၏သက္ေသႏွင့္၊ ဘုရားသခင္၏စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ေသာ သူတစ္ဦး ဧကန္အမွန္ ျဖစ္လာသည္ကို ၫႊန္ျပေပသည္။ ယေန႔တြင္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္သည္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ႂကြလာၿပီးျဖစ္ကာ လူသားအေနျဖင့္ သူႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အသိပညာ၊ သူ႔ကို နာခံျခင္း၊ သူ႔ကို သက္ေသခံျခင္းတို႔ကို ရရွိရန္၊ သူ၏ လက္ေတြ႕က်ၿပီး ပုံမွန္ျဖစ္ေသာ အမႈကိုသိရွိရန္၊ လူသား၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီေသာ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အမႈအားလုံးကို နာခံရန္ႏွင့္ လူသားကိုကယ္တင္ရန္ သူျပဳေသာ အမႈအားလုံးအျပင္ လူသားကိုသိမ္းပိုက္ရန္ သူၿပီးေျမာက္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား အားလုံးကို သက္ေသခံရန္ သူေတာင္းဆို ေလသည္။ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံေသာသူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အသိပညာ ရွိရမည္။ ဤသို႔ေသာ သက္ေသခံခ်က္မ်ိဳးသည္သာ တိက်ၿပီး စစ္မွန္ကာ ဤသို႔ေသာ သက္ေသခံခ်က္ကသာ စာတန္ကို အရွက္ရေစႏိုင္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ျခင္းတို႔ကို ႀကဳံျခင္းမွတစ္ဆင့္၊ သူ႔အား သိကြၽမ္းလာသူမ်ားကို သူ႔ကို သက္ေသခံရန္ အသုံးျပဳသည္။ သူသည္ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္း ခံရၿပီးသူတို႔ကို သူ႔ကို သက္ေသခံရန္ အသုံးျပဳသည္၊ ထိုနည္းတူ မိမိတို႔၏စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲၿပီးသူမ်ားႏွင့္ ထိုသို႔ျဖင့္ သူ၏ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရရွိၿပီးသူမ်ားအား သူ႔ကို သက္ေသခံရန္ အသုံးျပဳေလသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားက ႏႈတ္အားျဖင့္ သူ႔အားခ်ီးမြမ္းရန္ မလိုအပ္သကဲ့သို႔၊ သူ၏ ကယ္တင္ျခင္းမခံရေသးသည့္ စာတန္အမ်ိဳး၏ ခ်ီးမြမ္းျခင္းႏွင့္ သက္ေသခံျခင္းတို႔ကိုလည္း သူမလိုအပ္ေပ။ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းေသာသူတို႔သာ သူ႔ကို သက္ေသခံရန္ အရည္အခ်င္းျပည့္မီၿပီး၊ ၎တို႔၏စိတ္သေဘာထား၌ အသြင္ေျပာင္းလဲၿပီးသူမ်ားသာ ဘုရားသခင္အဖို႔ သက္ေသခံရန္ အရည္အခ်င္းျပည့္မီေလသည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏နာမအေပၚ အရွက္ရေစရန္ လူသားအား တမင္တကာ ခြင့္ျပဳလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ကိုသိေသာသူမ်ားသာလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံႏိုင္ၾကသည္

ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ ေခတ္သစ္တစ္ခုကို အစပ်ိဳးရန္၊ သူအမႈျပဳသည့္ နည္းလမ္းကို ေျပာင္းလဲရန္ႏွင့္ ေခတ္တစ္ေခတ္လုံး၏ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အသုံးျပဳသည္။ ဤသည္မွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေခတ္၌ ဘုရားသခင္ အမႈျပဳရာတြင္ အသုံးျပဳသည့္ အေျခခံသေဘာတရားျဖစ္သည္။ လူသားက လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚထြန္းေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ျဖစ္သည့္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ျမင္ႏိုင္ဖို႔ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းမႈတို႔ကို ရႈျမင္ႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ မတူညီေသာ ရႈေထာင့္မ်ားမွ စကားေျပာရန္ သူသည္ လူဇာတိကိုခံယူခဲ့သည္။ လူကို သိမ္းပိုက္ျခင္း၊ စုံလင္ေစျခင္းႏွင့္ သုတ္သင္ဖယ္ရွားျခင္းဟူသည့္ ပန္းတိုင္မ်ားကို ပိုမိုေကာင္းမြန္စြာ စြမ္းေဆာင္ရရွိႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ ထိုသို႔ေသာအမႈကို လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သည္၊ ယင္းမွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေခတ္၌ အလုပ္လုပ္ရန္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အသုံးျပဳျခင္း၏ စစ္မွန္ေသာ အဓိပၸာယ္ျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွတစ္ဆင့္၊ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏အမႈ၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား၊ လူသား၏ အႏွစ္သာရႏွင့္ လူသားက မည္သည့္အရာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သင့္သည္ ဆိုသည္တို႔ကို သိလာသည္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွတစ္ဆင့္၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေခတ္၌ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္ရန္ ဆႏၵရွိေသာ အမႈသည္ အလုံးစုံ ေအာင္ျမင္ျခင္းသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းခံရေပသည္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွတစ္ဆင့္၊ လူတို႔ ေဖာ္ထုတ္ခံရၾကသည္၊ သုတ္သင္ဖယ္ရွားခံရၿပီး၊ စမ္းသပ္ခံရၾကေလသည္။ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ျမင္ၾကၿပီး ျဖစ္သည္၊ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ၾကားၾကၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တည္ရွိျခင္းကို သတိျပဳမိၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ တည္ရွိျခင္း၊ ဘုရားသခင္၏ အရာအားလုံး တတ္စြမ္းႏိုင္ျခင္းႏွင့္ ဉာဏ္ပညာတို႔အျပင္၊ လူသားအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ လူကိုကယ္တင္ရန္ သူ၏ ဆႏၵကို ယုံၾကည္လာၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ “ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္” ဟူသည့္စကားလုံးသည္ ႐ိုးရွင္းၿပီး သာမန္ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္မွ ေျပာဆိုေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးကို လႈပ္ခါေစသည္၊ ယင္းတို႔သည္ လူတို႔၏စိတ္ႏွလုံးမ်ားကို ေျပာင္းလဲေစသည္၊ ၎တို႔၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ စိတ္သေဘာထားအေဟာင္းတို႔ကို ေျပာင္းလဲေစၿပီး၊ ေလာကတစ္ခုလုံး ျဖစ္ေပၚေလ့ရွိသည့္ နည္းလမ္းကို ေျပာင္းလဲေစသည္။ ေခတ္ကာလမ်ား တစ္ေလွ်ာက္တြင္၊ ယေန႔၏ ဘုရားသခင္သာလွ်င္ ဤနည္းျဖင့္အမႈျပဳၿပီး သူသာလွ်င္ ထိုသို႔ စကားေျပာၿပီး၊ လူသားကို ထိုသို႔ကယ္တင္ရန္ ႂကြလာေပသည္။ ဤအခ်ိန္မွစ၍ လူသားသည္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ လမ္းျပမႈေအာက္တြင္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ထိန္းေက်ာင္းျခင္းႏွင့္ေထာက္ပံ့ေပးျခင္းခံရလ်က္ အသက္ရွင္ၾကေလသည္။ လူတို႔သည္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ေလာက၌ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ က်ိန္ျခင္းမ်ားႏွင့္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား အလယ္တြင္ အသက္ရွင္ၾကၿပီး၊ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းတို႔ ေအာက္တြင္ အသက္ရွင္လာၾကၿပီး ျဖစ္သည့္ သာ၍ မ်ားေသာ လူမ်ားပင္ ရွိေလသည္။ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ဤအမႈသည္ လူသား၏ ကယ္တင္ျခင္း အတြက္၊ ဘုရားသခင္၏အလိုကို ျဖည့္ဆည္းျခင္းအတြက္ႏွင့္ အိုေဟာင္းေသာ ဖန္ဆင္းျခင္း ေလာက၏ မူလသြင္ျပင္ကို ေျပာင္းလဲျခင္းတို႔အတြက္သာ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို အသုံးျပဳလ်က္ ေလာကကို ဖန္ဆင္းခဲ့သည္၊ သူသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အသုံးျပဳလ်က္ စၾကဝဠာအႏွံ႔ လူတို႔ကို ဦးေဆာင္ၿပီး၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အသုံးျပဳလ်က္ ၎တို႔ကို သိမ္းပိုက္ၿပီး ကယ္တင္သည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူသည္ အိုေဟာင္းေသာ ကမာၻေလာက တစ္ခုလုံးကို အဆုံးသတ္ကာ၊ ထိုသို႔ျဖင့္ သူ၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္တစ္ခုလုံးကို ၿပီးစီးေစဖို႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အသုံးျပဳမည္ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္သည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေခတ္ျဖစ္သည္

ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို စုံလင္ေစရန္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို အဓိကအားျဖင့္ အသုံးျပဳသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ဖိႏွိပ္ရန္ သို႔မဟုတ္ လူသား ယုံၾကည္လက္ခံ လာေစရန္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားကို အသုံးမျပဳေပ။ ဤအရာက ဘုရားသခင္၏တန္ခိုးကို မထင္ရွားေစႏိုင္ေပ။ အကယ္၍ ဘုရားသခင္သည္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားကိုသာ ျပသပါက၊ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္မႈကို ထင္ရွားေစဖို႔ခက္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ထိုသို႔ျဖင့္ လူသားကို စုံလင္ေစဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားအားျဖင့္ လူသားကို မစုံလင္ေစဘဲ၊ လူသားကို ေရေလာင္းေပးရန္ႏွင့္ ထိန္းေက်ာင္းရန္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို အသုံးျပဳသည္၊ ယင္းေနာက္တြင္ လူသား၏ အႂကြင္းမဲ့ နာခံျခင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ဆိုင္သည့္ လူသား၏အသိကို ရရွိေပသည္။ ဤသည္မွာ သူျပဳသည့္အမႈႏွင့္ သူေျပာသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို စုံလင္ေစရန္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားကို ျပသျခင္း နည္းလမ္းအား အသုံးမျပဳေပ- သူသည္ လူသားကို စုံလင္ေစဖို႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို အသုံးျပဳၿပီး၊ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အမႈျပဳနည္းမ်ားစြာကို အသုံးျပဳေလသည္။ စစ္ေဆးျခင္းျဖစ္ေစ၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္း ျဖစ္ေစ၊ ျပဳျပင္ျခင္းျဖစ္ေစ၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေထာက္ပံ့ေပးျခင္းျဖစ္ေစ၊ ဘုရားသခင္သည္ လူကို စုံလင္ေစဖို႔ႏွင့္ လူကို ဘုရားသခင္၏ အမႈ၊ ဘုရားသခင္၏ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ အံ့ဖြယ္ျဖစ္ျခင္းတို႔ႏွင့္ဆိုင္သည့္ သာ၍ ႀကီးမားေသာ အသိပညာကို ေပးဖို႔ရန္ မ်ားစြာေသာ ရႈေထာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးမွ စကားေျပာဆိုေလသည္။...ႀကီးစြာေသာ ဒုကၡဆင္းရဲျခင္း အလယ္မွ လာသည့္ ေအာင္ျမင္ေသာသူမ်ားျဖစ္သည့္၊ ေအာင္ျမင္ေသာသူ တစ္စုကို အေရွ႕အရပ္မွ ရယူထားသည္ဟု ယခင္က ငါေျပာၿပီး ျဖစ္သည္။ ဤစကားမ်ားက မည္သည့္အရာကို ဆိုလိုပါသနည္း။ ယင္းတို႔က ရယူခံရၿပီးေသာ ဤသူတို႔သည္သာ တရားစီရင္မႈႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈ၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ စစ္ေဆးမႈမ်ိဳးစုံကို ခံၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ အမွန္တကယ္ နာခံၾကသည္ဟု ဆိုလိုေပသည္။ ဤလူမ်ား၏ ယုံၾကည္မႈသည္ မေရမရာႏွင့္ စိတ္ကူး သက္သက္မဟုတ္ဘဲ စစ္မွန္ေလသည္။ ၎တို႔သည္ မည္သည့္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ား၊ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားႏွင့္ သဘာဝလြန္ ျဖစ္ရပ္မ်ားကိုမွ် မျမင္ရေသးေပ။ ၎တို႔သည္ ခက္ခဲေသာ က်မ္းေဟာင္းတရားမ်ားႏွင့္ အယူဝါဒမ်ား သို႔မဟုတ္ နက္နဲေသာ ထိုးထြင္းသိျမင္မႈမ်ားအေၾကာင္း မေျပာၾကေပ။ ယင္းအစား ၎တို႔သည္ လက္ေတြ႕အရွိတရားႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ လက္ေတြ႕အရွိတရားႏွင့္ဆိုင္သည့္ စစ္မွန္ေသာ အသိပညာတို႔ ရွိၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာ လူစုသည္ ဘုရားသခင္၏ တန္ခိုးကို ျမင္သာေအာင္ လုပ္ႏိုင္စြမ္း သာ၍ရွိသည္ မဟုတ္ေလာ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အရာအားလုံးကို ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ျဖင့္ စြမ္းေဆာင္ရရွိသည္

သိမ္းပိုက္ျခင္းအလုပ္က အဘယ္ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ ျဖစ္သနည္း။ ထိုအရာမွာ လူတန္းစားအသီးသီး မည္သို႔ဇာတ္သိမ္းမည္ကို ထင္ရွားေစဖို႔ အတိအက်ပင္ မဟုတ္ေလာ။ ထိုအရာမွာ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ သိမ္းပိုက္ျခင္းလုပ္ငန္းစဥ္အတြင္း၊ လူတိုင္းကို မိမိ၏ သ႐ုပ္မွန္အား ျပသခြင့္ျပဳၿပီး၊ ထိုေနာက္တြင္ အမ်ိဳးအစားအတိုင္း ခြဲျခားျခင္းခံရေစဖို႔ မဟုတ္သေလာ။ ဤသည္မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သိမ္းပိုက္သည္ဟု ဆိုသည္ထက္၊ လူအဆင့္အတန္း အသီးသီး အဘယ္သို႔ ဇာတ္သိမ္းမည္ကို ျပသည္ဟုဆိုလွ်င္ ပိုေကာင္းလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ လူတို႔၏အျပစ္မ်ားကို တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ၎ေနာက္ လူ႔အဆင့္အတန္းမ်ားအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေဖာ္ျပၿပီး၊ ထိုသို႔ျဖင့္ ၎တို႔ ဆိုးယုတ္သည္ သို႔မဟုတ္ ေျဖာင့္မတ္သည္ကို ဆုံးျဖတ္ေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ သိမ္းပိုက္ျခင္းအလုပ္ၿပီးသည့္ေနာက္တြင္ အေကာင္းအတြက္ ဆုလာဘ္ေပးျခင္းႏွင့္ အဆိုးအတြက္ ျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းအလုပ္ လာသည္။ အျပည့္အဝနာခံေသာလူမ်ား၊ ဆိုလိုသည္မွာ လုံးလုံးလ်ားလ်ား သိမ္းပိုက္ခံရသူမ်ားသည္ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးသို႔ ဘုရားသခင္၏အလုပ္အား ျဖန႔္ေဝျခင္းဟူသည့္ ေနာက္တစ္ဆင့္၌ ေနရာခ်ထားခံၾကရမည္၊ သိမ္းပိုက္မခံရေသာသူတို႔သည္ ေမွာင္မိုက္၌ ေနရာခ်ထားခံရမည္ျဖစ္ၿပီး ေဘးဒုကၡႏွင့္ ေတြ႕ႀကဳံၾကရမည္ျဖစ္သည္။ ဤသို႔ ခြဲျခားသတ္မွတ္ခံရမည္၊ အဆိုးလုပ္သူမ်ားသည္ ေနာက္တစ္ဖန္ မည္သည့္အခါတြင္မွ် ေန၏အလင္း မရွိဘဲ၊ ဆိုးညစ္မႈႏွင့္ စုဖြဲ႕ခံၾကရမည္၊ ေျဖာင့္မတ္သူတို႔သည္ အလင္းကိုရရွိကာ အလင္းထဲ၌ ထာဝရအသက္ရွင္သြားဖို႔ ေကာင္းျမတ္မႈႏွင့္ စုဖြဲ႕ခံၾကရမည္။ အရာအားလုံးအတြက္ အဆုံးသည္ နီးလာၿပီျဖစ္သည္၊ လူသား၏နိဂုံးကို သူ၏မ်က္လုံးမ်ားအား ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျပသၿပီးျဖစ္ၿပီး၊ အရာအားလုံးသည္ အမ်ိဳးအစားအတိုင္း ခြဲျခားသတ္မွတ္ခံရလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ျဖစ္လွ်င္ လူတို႔သည္ အသီးသီး အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားသတ္မွတ္ျခင္း၏ မခ်ိတင္ကဲေဝဒနာမွ အဘယ္သို႔ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မည္နည္း။ အရာအားလုံးအတြက္ အဆုံးသတ္ နီးကပ္လာခ်ိန္တြင္ လူ႔အဆင့္အတန္းအသီးသီး၏ နိဂုံးအား ဖြင့္ျပၿပီး၊ ယင္းကို စၾကဝဠာတစ္ခြင္လုံးအား သိမ္းပိုက္ျခင္းအလုပ္အတြင္း၌ (လက္ရွိအလုပ္မွစ၍ သိမ္းပိုက္ျခင္းအလုပ္အားလုံး အပါအဝင္) လုပ္ေဆာင္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ခုလုံး၏ နိဂုံးကို ဖြင့္ျပျခင္းသည္ တရားစီရင္ရာပလႅင္ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း လုပ္ငန္းစဥ္အတြင္းႏွင့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ သိမ္းပိုက္ျခင္း လုပ္ငန္းစဥ္အတြင္း၌ လုပ္ေဆာင္သည္။...သိမ္းပိုက္ျခင္း၏ ေနာက္ဆုံးအဆင့္မွာ လူတို႔ကို ကယ္တင္ရန္ႏွင့္ လူတို႔၏ နိဂုံးမ်ားကိုလည္း ထုတ္ေဖာ္ရန္ ရည္႐ြယ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ တရားစီရင္ျခင္းအားျဖင့္ လူတို႔၏ ဆုတ္ယုတ္လာမႈကို ထုတ္ေဖာ္ၿပီး ထိုသို႔ျဖင့္ သူတို႔ကို ေနာင္တရေစကာ ထေစၿပီး အသက္ႏွင့္လူ႔ဘဝ၏ လမ္းေၾကာင္းအမွန္ကို လိုက္ေစရန္ျဖစ္သည္။ ထိုအရာမွာ ထုံၿပီး တုံးေသာ လူတို႔၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားကို ႏႈိးရန္ႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းအားျဖင့္ သူတို႔၏ အတြင္းပုန္ကန္မႈကို ျပသရန္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လူတို႔သည္ ေနာင္တမရႏိုင္ေသးဘဲ၊ လူ႔ဘဝ၏ လမ္းေၾကာင္းအမွန္ကို မလိုက္ႏိုင္ေသးဘဲလ်က္ ဤေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈမ်ားကို မစြန္႔ပစ္ႏိုင္ေသးလွ်င္ သူတို႔သည္ ကယ္ဆယ္မရႏိုင္ဘဲ စာတန္က မ်ိဳခ်လိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ လူတို႔ကို ကယ္တင္ရန္ႏွင့္ သူတို႔၏ နိဂုံးမ်ားကိုလည္း ျပသရန္ ဘုရားသခင္၏ သိမ္းပိုက္ျခင္း၏ အေရးပါမႈျဖစ္သည္။ ေကာင္းေသာ နိဂုံးမ်ား၊ မေကာင္းေသာ နိဂုံးမ်ား— ယင္းတို႔အားလုံးကို သိမ္းပိုက္ျခင္းအလုပ္အားျဖင့္ ထုတ္ေဖာ္ျပသသည္။ လူတို႔ ကယ္တင္ခံရမည္ သို႔မဟုတ္ က်ိန္ဆဲခံရမည္ ဟူသည့္အရာသည္ သိမ္းပိုက္ျခင္းအလုပ္ အေတာအတြင္း၌ အားလုံး ထုတ္ေဖာ္ခံရမည္ျဖစ္သည္။

ေနာက္ဆုံးေသာကာလသည္ ခပ္သိမ္းေသာအရာကို သိမ္းပိုက္ျခင္းအားျဖင့္ အမ်ိဳးအစားအလိုက္ သတ္မွတ္ခံရမည့္အခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ သိမ္းပိုက္ျခင္းသည္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၏ အလုပ္ျဖစ္သည္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ဆိုလွ်င္ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္းစီ၏ အျပစ္မ်ားကို စီရင္ျခင္းသည္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၏ အလုပ္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔မဟုတ္လွ်င္ လူမ်ားကို မည္သို႔ အမ်ိဳးအစား သတ္မွတ္ႏိုင္မည္နည္း။ သင္တို႔အၾကား လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိေသာ အမ်ိဳးအစားသတ္မွတ္ျခင္း အမႈသည္ စၾကဝဠာတစ္ခြင္လုံး၌ ဤကဲ့သို႔ေသာအလုပ္၏ အစျဖစ္သည္။ ဤေနာက္တြင္ကား တိုင္းျပည္မ်ားအားလုံးႏွင့္ လူမ်ိဳးအားလုံးသည္လည္း သိမ္းပိုက္ျခင္းအလုပ္ကို ခံစားရၾကလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ ဖန္ဆင္းရာထဲ၌ရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္တိုင္း တရားစီရင္ခံရဖို႔ တရားစီရင္ရာပလႅင္ေရွ႕သို႔ လာၾကၿပီး အမ်ိဳးအစားအလိုက္ သတ္မွတ္ခံရမည္ကို ဆိုလိုသည္။ အဘယ္ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ အဘယ္အရာမွ် ဤျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း ႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းကို ႀကဳံရျခင္းမွ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္သကဲ့သို႔ အဘယ္ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ အဘယ္အရာမွ် ဤအမ်ိဳးအစားအလိုက္ သတ္မွတ္ျခင္းကို မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေပ၊ အေယာက္တိုင္း အမ်ိဳးအစားသတ္မွတ္ခံရမည္ ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အရာခပ္သိမ္းတို႔အတြက္ အဆုံးသတ္နီးလာၿပီး၊ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးေပၚရွိ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔သည္ သူတို႔၏နိဂုံးသို႔ ေရာက္ရွိၿပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ လူသားသည္ လူ၏တည္ရွိမႈ၏ေနာက္ဆုံးေသာကာလမ်ားမွ အဘယ္သို႔ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မည္နည္း။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သိမ္းပိုက္ျခင္းအလုပ္၏ အတြင္းသမၼာတရား (၁)

လူသားကို သိမ္းပိုက္ရမည့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အဆင့္သည္ စာတန္ႏွင့္တိုက္ပြဲတြင္ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းသည္ စာတန္၏ အုပ္စိုးမႈမွ လူသား၏ ျပည့္စုံေသာ ကယ္တင္ျခင္း အမႈလည္းျဖစ္၏။ လူသားကို သိမ္းပိုက္ျခင္း၏ အတြင္းအဓိပၸာယ္မွာ စာတန္၏ျပယုဂ္ျဖစ္သည့္ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္း ခံထားရသည့္ လူသားကို ၎၏ သိမ္းပိုက္ခံရျခင္းေနာက္တြင္ ဖန္ဆင္းရွင္ထံ ျပန္ပို႔ျခင္းျဖစ္၏၊ ဤမွတစ္ဆင့္ သူသည္ စာတန္ကိုစြန္႔လႊတ္ၿပီး ဘုရားသခင္ထံ လုံးဝ ျပန္သြားလိမ့္မည္ျဖစ္၏။ ဤနည္းျဖင့္၊ လူသားသည္ လုံးဝကယ္တင္ခံရၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သိမ္းပိုက္ျခင္းအမႈသည္ စာတန္ႏွင့္ တိုက္ပြဲဝင္ရာတြင္ ေနာက္ဆုံးအမႈ ျဖစ္ၿပီး၊ စာတန္၏ရႈံးနိမ့္မႈအတြက္ ဘုရားသခင္၏စီမံခန္႔ခြဲမႈ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ျဖစ္၏။ ဤအမႈမရွိပါက၊ လူသား၏‌ ျပည့္ဝေသာ ကယ္တင္ျခင္းသည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ျဖစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ၊ စာတန္၏ လုံးဝရႈံးနိမ့္ျခင္းသည္လည္း ျဖစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ ခရီးပန္းတိုင္ထဲသို႔ မည္သည့္အခါမွ် ဝင္ေရာက္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ၊ သို႔မဟုတ္ စာတန္၏ လႊမ္းမိုးမႈမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္၊ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲျခင္းအမႈ၏ အခ်က္အခ်ာသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ကယ္တင္ျခင္းအလို႔ငွာ ျဖစ္သည့္အတြက္၊ စာတန္ႏွင့္ တိုက္ပြဲ အဆုံးမသတ္မီတြင္ လူသားကို ကယ္တင္ျခင္းအမႈသည္ အဆုံးသတ္၍ မရႏိုင္ေပ။ အေစာဆုံးလူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဘုရားသခင္၏ လက္ထဲတြင္ရွိခဲ့ေသာ္လည္း၊ စာတန္၏ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္မႈႏွင့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္းတို႔ေၾကာင့္ လူသားသည္ စာတန္၏ခ်ဳပ္ေႏွာင္ျခင္း ခံရကာ ဆိုးယုတ္သည့္သူ၏လက္ထဲသို႔ က်ေရာက္သြားခဲ့၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲျခင္း အမႈတြင္ စာတန္သည္ အႏိုင္ယူရမည့္သူတစ္ဦး ျဖစ္လာခဲ့၏။ စာတန္သည္ လူသားကို ပိုင္ဆိုင္ထားေသာေၾကာင့္၊ ၿပီးလွ်င္ လူသားသည္ စီမံခန္႔ခြဲမႈအားလုံးကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ ဘုရားသခင္ အသုံးျပဳသည့္ အရင္းအႏွီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ လူသားအေနျဖင့္ ကယ္တင္ခံရဖို႔ဆိုပါက၊ သူ႔ကို စာတန္၏လက္ထဲမွ ျပန္လည္လုယူရမည္ျဖစ္သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ စာတန္၏ ဖမ္းဆီးျခင္း ခံရၿပီးေနာက္ လူသားကို ျပန္လည္ရယူရမည္ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသား၏ စိတ္သေဘာထားေဟာင္း၌ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား၊ လူသား၏ မူလ ဆင္ျခင္တုံတရား အသိစိတ္ကို နဂိုအတိုင္း ျပန္ျဖစ္ေစသည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ားမွတစ္ဆင့္၊ စာတန္ကို အႏိုင္ယူရမည္ျဖစ္သည္။ ဤနည္းျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံထားရေသာ လူသားသည္ စာတန္၏လက္ထဲမွ ျပန္လည္လုယူခံရႏိုင္ေပသည္။ လူသားသည္ စာတန္၏လႊမ္းမိုးမႈႏွင့္ ေက်းကြၽန္ဘဝတို႔မွ လြတ္ေျမာက္ပါက၊ စာတန္သည္ အရွက္ရလိမ့္မည္၊ လူသားသည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ျပန္လည္ရယူျခင္း ခံရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ စာတန္သည္ ရႈံးနိမ့္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ လူသားသည္ စာတန္၏ အေမွာင္ လႊမ္းမိုးမႈမွ လြတ္ေျမာက္ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ လူသားသည္ ဤတိုက္ပြဲ တစ္ရပ္လုံး၏ လက္ရပစၥည္းမ်ား ျဖစ္လာလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ စာတန္သည္ ဤတိုက္ပြဲၿပီးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ အျပစ္ေပးခံရမည့္သူ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္၊ ယင္းေနာက္တြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ကယ္တင္ျခင္းအမႈ တစ္ရပ္လုံး ၿပီးဆုံးၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ၏သာမန္ဘဝကို နဂိုအတိုင္း ျပန္ျဖစ္လာေစျခင္းႏွင့္ သူ႔ကို အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေသာ ခရီးပန္းတိုင္သို႔ ေခၚေဆာင္သြားျခင္း

ေနာက္ဆုံးေသာကာလအတြင္း ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း၏အမႈ အေတာအတြင္း- ဆိုလိုသည္မွာ သန္႔စင္ေစျခင္း၏ ေနာက္ဆုံးေသာအမႈ အေတာအတြင္း- အခိုင္အမာ ရပ္တည္ႏိုင္သူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အတူ ေနာက္ဆုံးေသာ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၾကမည့္ သူမ်ားျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ေသာ သူအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံး သန္႔စင္ေစျခင္း အမႈကို ႀကဳံၿပီးေနာက္တြင္၊ စာတန္၏ လႊမ္းမိုးျခင္းမွ ခ်ိဳးေဖာက္ လြတ္ေျမာက္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ကာ၊ ဘုရားသခင္၏ ရယူျခင္းကို ခံရၿပီး ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ ေနာက္ဆုံး၌ ဘုရားသခင္၏ ရယူျခင္းကို ခံရၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာ ဤလူသားမ်ားသည္ ေနာက္ဆုံးေသာ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္၏ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္း အမႈ၏ ပဓာနက်ေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သန႔္ရွင္းေစရန္ႏွင့္ ၎တို႔၏ ေနာက္ဆုံးေသာ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာအတြက္ ၎တို႔ကို ျပင္ဆင္ရန္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ သန႔္ရွင္းေစျခင္း မရွိဘဲႏွင့္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထဲမွ တစ္ဦးမွ်သည္ မတူညီေသာ အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားခံရႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ၊ သို႔မဟုတ္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤအမႈသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရန္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ သန႔္စင္ေစျခင္းအမႈသည္သာ လူသားမ်ားကို ၎တို႔၏ မေျဖာင့္မတ္ျခင္းမွ သန႔္စင္ေစလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး သူ၏ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္း အမႈသည္သာလွ်င္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထဲမွ မနာခံေသာ ထိုလူစုမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္လိမ့္မည္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ ကယ္တင္ခံရႏိုင္သူတို႔ကို ကယ္တင္မခံရႏိုင္သူတို႔မွ ခြဲျခားၿပီး က်န္ရွိမည့္သူမ်ားကို မက်န္ရွိမည့္သူမ်ားမွ ခြဲျခားထားလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ဤအမႈ အဆုံးသတ္ေသာအခါတြင္၊ က်န္ရွိခြင့္ ေပးထားေသာလူမ်ား အားလုံး သန႔္စင္ေစျခင္း ခံရလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ကမာၻေျမေပၚတြင္ သာ၍ ႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ ဒုတိယ လူ႔ဘဝကို ၎တို႔ ေမြ႕ေလ်ာ္မည့္ သာ၍ ျမင့္မားေသာ လူ႔သဘာဝ၏ အေျခအေနထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏ လူသား အနားယူရာေန႔ကို စတင္ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ ယွဥ္တြဲေနထိုင္ၾကလိမ့္မည္။ က်န္ရွိခြင့္ မရၾကသူတို႔ ျပစ္တင္ဆုံးမခံရကာ တရားစီရင္ခံၾကရ ၿပီးေနာက္တြင္၊ ၎တို႔၏ စ႐ိုက္အမွန္သည္ လုံးဝ ေဖာ္ထုတ္ခံရလိမ့္မည္၊ ယင္းေနာက္တြင္ ၎တို႔အားလုံးသည္ စာတန္ကဲ့သို႔ ဖ်က္ဆီးျခင္းကိုခံၾကရမည္ျဖစ္ၿပီး ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ ရွင္သန္ခြင့္ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ အနာဂတ္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တြင္ ဤလူစားမ်ိဳးထဲမွ မည္သူမွ် ပါဝင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားသည္ အဆုံးစြန္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ျပည္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရန္ မသင့္ေတာ္ၾကသကဲ့သို႔၊ ၎တို႔သည္ အျပစ္ေပးျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ပစ္မွတ္မ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ဆိုးယုတ္ကာ၊ မေျဖာင့္မတ္ေသာလူမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တို႔ မွ်ေဝခံစားၾကမည့္ အနားယူရာ ေန႔ရက္၌ အတူပါဝင္ရန္လည္း မသင့္ေတာ္ၾကေပ။ ၎တို႔သည္ တစ္ႀကိမ္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း ခံခဲ့ရၿပီး၊ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကိုလည္း ခံခဲ့ၾကရသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ထံလည္း တစ္ခ်ိန္က အေစခံခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ဆုံးေန႔ရက္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ ၎တို႔၏ ဆိုးယုတ္မႈေၾကာင့္ႏွင့္၊ ၎တို႔၏ မနာခံျခင္းႏွင့္ ေ႐ြးႏုတ္ခံရရန္ မတတ္စြမ္းႏိုင္ျခင္း၏ အက်ိဳးအဆက္အေနျဖင့္၊ ဖယ္ရွားခံရကာ ဖ်က္ဆီးခံရလိမ့္ဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ အနာဂတ္ ကမာၻေလာကတြင္ မည္သည့္အခါတြင္မွ် တစ္ဖန္ ျဖစ္တည္လာလိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ အနာဂတ္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္စု အလယ္တြင္ အသက္ရွင္ၾကေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထဲမွ သန႔္ရွင္းသူတို႔ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ လူေသ၏ ဝိညာဥ္မ်ားျဖစ္ေစ၊ အေသြးအသားျဖင့္ အသက္ရွင္ဆဲ လူမ်ားျဖစ္ေစ မေကာင္းမႈျပဳေသာသူ အားလုံးႏွင့္၊ ကယ္တင္ျခင္းမခံရေသးေသာသူ အားလုံးသည္ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံၾက ရလိမ့္မည္။ ဤမေကာင္းမႈျပဳသည့္ ဝိညာဥ္မ်ားႏွင့္ လူသားမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ေျဖာင့္မတ္သည့္လူမ်ားႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကိုျပဳေသာ သူမ်ား၏ ဝိညာဥ္မ်ားသည္ ၎တို႔ မည္သည့္ေခတ္တြင္ ရွိသည္ကို ပဓာနမထားဘဲ၊ မေကာင္းမႈျပဳသူ အားလုံးသည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဖ်က္ဆီးခံလိမ့္ရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ အားလုံးသည္ ရွင္က်န္ရစ္ၾကလိမ့္မည္။ လူတစ္ဦး သို႔မဟုတ္ ဝိညာဥ္တစ္ခုအေနျဖင့္ ကယ္တင္ျခင္းရမည္၊ မရမည္ကို ေနာက္ဆုံးေသာေခတ္၏ အမႈအရ လုံးလုံး မဆုံးျဖတ္ေပ။ ယင္းထက္ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္အေပၚ ဆန႔္က်င္ခဲ့ျခင္း ရွိမရွိ၊ သို႔မဟုတ္ မနာခံခဲ့ျခင္း ရွိမရွိ ဆိုသည့္အရာအားျဖင့္ ဆုံးျဖတ္ေပသည္။ အကယ္၍ ယခင္ေခတ္က မေကာင္းမႈ က်ဴးလြန္ၿပီး ကယ္တင္ျခင္း မရႏိုင္ခဲ့သည့္ လူမ်ားသည္ အျပစ္ေပးျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ပစ္မွတ္မ်ား ေသခ်ာေပါက္ ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ မေကာင္းမႈကို က်ဴးလြန္ၿပီး ကယ္တင္မခံရႏိုင္သည့္ လက္ရွိေခတ္ကာလထဲ ရွိသူမ်ားသည္လည္း ေသခ်ာေပါက္ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းအတြက္ ပစ္မွတ္မ်ား ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ လူသားမ်ားကို ေကာင္းမႈႏွင့္ မေကာင္းမႈအေပၚတြင္ အေျခခံ၍ ခြဲျခားသည္၊ ၎တို႔ အသက္ရွင္သည့္ ေခတ္ကိုအေျခခံ၍ ခြဲျခားျခင္းမဟုတ္ေပ။ ထို႔သို႔ အမ်ိဳးအစားခြဲျခားသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ၎တို႔သည္ ခ်က္ခ်င္း အျပစ္ေပးျခင္း သို႔မဟုတ္ ဆုလာဘ္ေပးျခင္း ခံရမည္မဟုတ္ေပ။ ယင္းထက္ ဘုရားသခင္သည္ ေနာက္ဆုံးကာလတြင္ သူ၏သိမ္းပိုက္ျခင္းအမႈကို ေဆာင္႐ြက္ၿပီးစီးသည့္ေနာက္တြင္သာ သူ၏ မေကာင္းေသာသူမ်ားကို အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းႏွင့္ ေကာင္းေသာသူမ်ားကို ဆုလာဘ္ေပးျခင္းအမႈကို ေဆာင္႐ြက္လိမ့္မည္။ အမွန္တကယ္အားျဖင့္၊ သူသည္ လူသားတို႔အလယ္တြင္ သူ၏အမႈကို စတင္လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ကတည္းက၊ ေကာင္းေသာသူႏွင့္ မေကာင္းေသာသူမ်ားအျဖစ္သို႔ လူသားမ်ားကို ခြဲျခားေနခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏အမႈ အဆုံးသတ္သို႔ ေရာက္လာသည့္ေနာက္တြင္သာ သူသည္ ေျဖာင့္မတ္သူမ်ားကို ဆုလာဘ္ေပးလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ဆိုးယုတ္ေသာသူတို႔ကို အျပစ္ေပးလိမ့္မည္သာ ျဖစ္သည္။ သူသည္ သူ၏ အမႈ ၿပီးျပည့္စုံသည္ႏွင့္ ၎တို႔ကို အတန္းအစားထဲသို႔ ခြဲျခားၿပီးေနာက္ ခ်က္ခ်င္း ဆိုးယုတ္သူမ်ားကို အျပစ္ေပးျခင္းႏွင့္ ေကာင္းေသာသူမ်ားကို ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္ျခင္း အလုပ္ကို စတင္မည္ မဟုတ္ေပ။ မေကာင္းေသာသူမ်ားကို အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းႏွင့္ ေကာင္းေသာသူမ်ားကို ဆုလာဘ္ေပးျခင္းဟူသည့္ ဘုရားသခင္၏ အဆုံးစြန္ အမႈေနာက္ကြယ္က ရည္႐ြယ္ခ်က္ တစ္ခုလုံးမွာ သူသည္ သန႔္ရွင္းေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ သက္သက္ကို ထာဝရ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ေဆာင္ယူသြားႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ လူသားမ်ား အားလုံးကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား သန႔္စင္ေစရန္ ျဖစ္သည္။ သူ႔အမႈ၏ ဤအဆင့္သည္ အေရးႀကီးဆုံး ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ သူ၏ စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အမႈတစ္ခုလုံး၏ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍သာ ဘုရားသခင္သည္ ဆိုးယုတ္သူမ်ားကို မဖ်က္ဆီးဘဲ၊ ယင္းအစား ၎တို႔ကို က်န္ရွိခြင့္ေပးပါက၊ လူသားတိုင္းသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ မဝင္ေရာက္ႏိုင္ေသးဘဲ ရွိမည္ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးကို ပိုမိုေကာင္းမြန္ေသာ နယ္ပယ္တစ္ခုထဲသို႔ ေခၚေဆာင္သြားႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုသို႔ေသာ အမႈသည္ ၿပီးျပည့္စုံမည္ မဟုတ္။ သူ၏အမႈ ၿပီးစီးသည့္အခါတြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ခုလုံးသည္ လုံးဝ သန႔္ရွင္းၾကလိမ့္မည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ ဘုရားသခင္သည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာ၌ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာထဲသို႔ အတူတကြ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္