လ်န္ရွင္း တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၂၀၂၀ေႏွာင္းပိုင္းမွာ အသင္းေတာ္မွာ လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းတဲ့ တာဝန္ယူခဲ့တယ္။ အစေတာ့ သူတို႔ သိပ္မ်ားမ်ားစားစား မရွိလို႔၊ သူတို႔ ဘာျပႆနာပဲ ရင္ဆိုင္ရပါေစ သူတို႔ ကြၽန္မကို လာေျပာသေ႐ြ႕ အဲဒါေတြကို အစြမ္းကုန္ ကူရွင္းေပးခဲ့တယ္။ တစ္ခုခုကို ကြၽန္မ တကယ္ကို မရွင္းႏိုင္တဲ့အခါ ေခါင္းေဆာင္ကို ရွာတယ္။ ယုံၾကည္သူသစ္ေတြကို ေရေကာင္းေကာင္းမေလာင္းရင္ ခိုင္ခိုင္မာမာ မရပ္တည္မွာ ကြၽန္မ စိတ္ပူခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အသင္းသားအသစ္ေတြ ဆက္တိုးတိုးလာခဲ့လို႔၊ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မနဲ႔ အလုပ္လုပ္ဖို႔ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ကို တာဝန္ခ်ေပးတယ္။ ကြၽန္မတို႔ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီက ယုံၾကည္သူအသစ္တစ္ေယာက္စီကို ေရေလာင္းဖို႔ တာဝန္က်တယ္။ လူသစ္တခ်ိဳ႕က ျပႆနာတခ်ိဳ႕အေၾကာင္း ကြၽန္မကို သုံးေလးေခါက္ လာေျပာၾကတယ္။ သူတို႔က တျခားအစ္မေတြရဲ႕ တာဝန္နယ္ပယ္မွာရွိမွန္း ကြၽန္မ ေတြ႕ခဲ့ရၿပီး ေတြးမိတယ္။ ငါ့အခ်ိန္ကနည္းေတာ့ သူတို႔ကို ကူရင္ ကိုယ္တာဝန္ရွိတဲ့ ယုံၾကည္သူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းဖို႔ ေႏွာင့္ေႏွးကုန္မွာ မဟုတ္ဘူးလားေပါ့။ အဲဒီအစ္မေတြက သူတို႔အတြက္ တာဝန္ရွိေတာ့၊ သူတို႔ ကိုယ့္ကိစၥကိုယ္ တာဝန္ယူသင့္တယ္။ ဒါ ကြၽန္မျပႆနာမဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဒါနဲ႔ အဲဒီလူသစ္ေတြကို ကြၽန္မ မိတ္သဟာယ မေဝမွ်ခဲ့ဘူး။ မိတ္သဟာယ ေဝမွ်ျပန္ေတာ့လည္း ဝတ္ေက်တမ္းေက်ပဲ၊ ျဖစ္သလိုလုပ္ခဲ့တယ္။ သုံးေလးရက္ေနေတာ့ သူတို႔ထဲကတခ်ိဳ႕က အုပ္စုထဲမပါရလို႔ တစ္ပတ္လုံး စုေဝးပြဲမတက္ၾကသလို၊ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ မိတ္သဟာယကတစ္ဆင့္ သူတို႔ အယူအဆေတြ မရွင္းေသးလို႔ စုေဝးပြဲေတြ မတက္ၾကဘူးလို႔ သိရတယ္။ အဲဒါၾကားေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ အဲဒါဟာ ကြၽန္မ တာဝန္မယူသလို၊ သူတို႔အတြက္ ဂ႐ုမစိုက္မိလို႔ပဲဆိုတာ သေဘာေပါက္ေပမဲ့၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မဆင္ျခင္ဘူး၊ ကိုယ့္ျပႆနာကို နားလည္ဖို႔ မႀကိဳးစားခဲ့ဘူး။ မၾကာခင္မွာပဲ အဲဒီအစ္မႏွစ္ေယာက္ တာဝန္ရွိတဲ့ လူသစ္တခ်ိဳ႕က သူတို႔ဘဝထဲက ျပႆနာတခ်ိဳ႕ေၾကာင့္ စိတ္ညစ္ေနၿပီး စုေဝးပြဲေတြ မတက္ၾကေတာ့ဘူး။ သူတို႔ကို ကြၽန္မက နည္းနည္း ပိုသိေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို သူတို႔ကို ကူခိုင္းတယ္။ ကြၽန္မက မကူညီခ်င္ဘူး။ အခု အဲဒီလူသစ္ေတြအတြက္ တျခားအစ္မေတြက တာဝန္ရွိတာေလ။ သူတို႔ကို ပံ့ပိုးဖို႔ ကိုယ့္အခ်ိန္ကို သုံးလိုက္ရင္၊ ကိုယ့္အလုပ္ ရလဒ္ေတြ ထိခိုက္မွာေပါ့။ အဲဒီအေၾကာင္းေတြးေလ၊ ကြၽန္မ နစ္နာတယ္လို႔ ခံစားေလျဖစ္ၿပီး ျငင္းဖို႔ ဆင္ေျခေတြ ရွာခဲ့တယ္။ အလုပ္ရႈပ္လြန္းလို႔ ေနာက္တိုးလူသစ္တစ္ေယာက္တေလကို ေရေလာင္းတဲ့တာဝန္ မယူအားဘူးလို႔ ေျပာခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မတို႔ အလုပ္အေျခအေနကို စစ္ေဆးၿပီး ေမးလာတယ္။ လူသစ္တခ်ိဳ႕ကို အုပ္စုေတြထဲ ဘာလို႔မထည့္တာလဲ၊ သူတို႔အမ်ားႀကီး ဘာလို႔ စုေဝးပြဲမတက္တာလဲတဲ့။ သူက အေၾကာင္းရင္းကို သိခ်င္တယ္။ ယုံၾကည္အျပည့္နဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္။ “ဒီအေၾကာင္း တျခားအစ္မေတြကို ေျပာၿပီးေပမဲ့၊ သူတို႔က အခ်ိန္မီ မကိုင္တြယ္ေသးဘူး။” ေပါ့။ အဲဒီမွာ ေခါင္းေဆာင္ကေမးတယ္။ “ဒါက လုံးလုံး သူတို႔တာဝန္ပဲလား။ ညီမနဲ႔ လုံးဝ မဆိုင္ဘူးလား။” တဲ့။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ရွင္းခ်က္ထုတ္တုန္းပဲ။ ငါ ဘာအမွားမွ မလုပ္ဘူး။ ကိုယ့္တာဝန္ေတြအကုန္လုံး ကိုင္တြယ္ခဲ့သလို၊ ဒီယုံၾကည္သူအသစ္ေတြကို အစ္မႏွစ္ေယာက္ဆီ လႊဲေပးၿပီးၿပီ။ ဒါက ငါ့တာဝန္နယ္ပယ္ထဲက မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ကို တစ္စက္မွ ဂ႐ုမစိုက္တာက ကြၽန္မအတြက္ေတာ့ လုံးလုံး ယုတၱိရွိတာပဲ။ အတၱႀကီးၿပီး ကိုယ့္တာဝန္မွာ ကိုယ့္အလုပ္ပဲ လုပ္လို႔ဆိုၿပီး ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ေဝဖန္တယ္။ တျခားအစ္မေတြရဲ႕ အလုပ္မွာ ျပႆနာေတြ ရွိေပမဲ့၊ ကြၽန္မ သတိထားမိတဲ့အခ်ိန္မွာ မေျဖရွင္းခဲ့ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ ယုံၾကည္သူသစ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက စုေဝးပြဲမတက္ေတာ့ဘူး။ အဲဒါဟာ တာဝန္နဲ႔တာပဲ။ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ ျပႆနာေတြကို ဆင္ျခင္ဖို႔ ကြၽန္မတာဝန္ကို သူက ခဏနားခိုင္းထားလိုက္တယ္။ အဲဒီတုန္းက ကြၽန္မက ၾကက္ေသေသေနတာပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အဲဒီအမွန္တရားကို လက္ကိုမခံႏိုင္တာ။ လူသစ္တခ်ိဳ႕ စုေဝးပြဲမတက္ႏိုင္တဲ့အတြက္ တကယ္ကို ကြၽန္မ တစ္ေယာက္တည္းပဲ တာဝန္ရွိတာလား။ တျခားညီအစ္မေတြက အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔ကို ေရေလာင္းဖို႔ တာဝန္ရွိတာေလ။ ကြၽန္မက အဲဒီအတြက္ တာဝန္ခံရတဲ့သူ မျဖစ္သင့္ဘူး။ လုပ္စရာတာဝန္မရွိေတာ့ ကြၽန္မ စိတ္မခ်မ္းသာခဲ့ဘူး။ မ်က္ရည္ေတြ မထိန္းႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေလာက္ စိတ္မခ်မ္းသာတာဟာ ႏွလုံးသားထဲ ဓားနဲ႔ထိုးေနသလိုပဲ။ ဘုရားကို ေအာ္ေခၚရင္း၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္ရင္း မျပတ္ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။

ရွာေဖြရင္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဒီအပိုဒ္ကို ဖတ္ခဲ့တယ္။ “သင္ အဘယ္အရာကို ေတြးေနပါေစ၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ေနပါက၊ သင္၌ သစၥာေစာင့္သိျခင္း မရွိဘဲ၊ သင္၏ကိုယ္ပိုင္ ဆင္ျခင္စဥ္းစားမႈမ်ားက အစဥ္ ပါဝင္ပတ္သက္ေနၿပီး သင္၌ သင္၏ကိုယ္ပိုင္ အေတြးမ်ားႏွင့္ အႀကံဉာဏ္မ်ား အစဥ္ရွိေနသည္။ ဘုရားသခင္က ဤအရာတို႔ကို ေစာင့္ၾကည့္သည္။ ဘုရားသခင္က သိသည္။ ဘုရားသခင္ မသိဟု သင္ထင္သေလာ။ ဤအရာကို စဥ္းစားသည္မွာ မိုက္မဲသည္။ သင္သည္ ခ်က္ခ်င္းေနာင္တမရလွ်င္ ဘုရား၏ အမႈေတာ္ကို ဆုံးရႈံးရလိမ့္မည္။ ယင္းကို သင္အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုံးရႈံးမည္နည္း။ အေၾကာင္းမွာ ဘုရားသခင္သည္ လူတို႔၏အတြင္းအက်ဆုံး ျဖစ္တည္မႈကို ဆန္းစစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔၌ ရွိသည့္ အႀကံအစည္မ်ားႏွင့္ လိမ္လည္လွည့္စားမႈမ်ားအားလုံးကို လုံးဝ ရွင္းလင္းစြာ သူျမင္ေတြ႕သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔၏စိတ္ႏွလုံးသည္ ဘုရားသခင္ထံမွ ျခားထားေၾကာင္း၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ တစ္စိတ္တည္းတစ္ဝမ္းတည္း မျဖစ္ေၾကာင္း သူသိသည္။ ၎တို႔၏ စိတ္ႏွလုံးကို ဘုရားသခင္ထံမွ ေဝးကြာေစသည့္ အဓိကအရာမ်ားမွာ အဘယ္နည္း။ ၎တို႔၏ အေတြးမ်ား၊ ၎တို႔၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ မာန၊ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔၏ကိုယ္ပိုင္ အႀကံအစည္ငယ္ေလးမ်ား ျဖစ္ေပသည္။ လူမ်ား၏စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ ဘုရားသခင္ထံမွ ၎တို႔ကို ကြဲကြာေစသည့္အရာမ်ား ရွိေနၿပီး ၎တို႔သည္ အစဥ္သျဖင့္ ႀကံစည္လ်က္ ဤအရာမ်ားျဖင့္ အစဥ္ အလုပ္ရႈပ္ေနသည့္အခါ၊ ဤသည္မွာ ျပႆနာျဖစ္သည္။ သင္၌ ညံ့ဖ်င္းေသာ အစြမ္းအစႏွင့္ မစို႔မပို႔ အေတြ႕အႀကဳံသာ ရွိေသာ္လည္း၊ သမၼာတရားကို လိုက္စားလိုၿပီး ဘုရားသခင္ႏွင့္အၿမဲ တစ္စိတ္တစ္ဝမ္းတည္းျဖစ္ပါက၊ ေသးသိမ္ေသာ လွည့္ကြက္မ်ား မလုပ္ေဆာင္ဘဲ သင့္ကို ဘုရားေပးအပ္ထားသည့္ အရာကို သင္အစြမ္းကုန္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ပါက ဤအရာကို ဘုရားသခင္ ျမင္လိမ့္မည္။ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးသည္ ဘုရားသခင္ကို အစဥ္ ပိုင္းကန႔္ထားပါက၊ သင္သည္ ေသးသိမ္ေသာ အႀကံအစည္မ်ား အစဥ္သိုထားပါက၊ သင္၏ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြားႏွင့္ မာန္မာနတို႔အတြက္ အစဥ္ အသက္ရွင္ပါက၊ ဤအရာမ်ားကို သင္၏စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ အစဥ္တြက္ခ်က္ေနပါက၊ ယင္းတို႔ကို စိတ္စြဲေနပါက ဘုရားသခင္သည္ သင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေက်နပ္အားရမည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔ သူသည္ သင့္အား ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ျပေပးျခင္း၊ အလင္းေပးျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းရွိမည္မဟုတ္ေပ။ သင္၏ ႏွလုံးသားသည္ ပို၍ အစဥ္ေမွာင္မိုက္လိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ သင္သည္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေသာအခါ၊ သို႔မဟုတ္ တစ္စုံတစ္ခုကို လုပ္ေဆာင္ေသာအခါ အမွားျပဳလုပ္မိလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး အသုံးမဝင္လုနီးနီး ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု ဆိုလိုသည္။ ဤသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သင္သည္ အလြန္တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ယုတ္မာေသာေၾကာင့္၊ သင့္အက်ိဳးအတြက္ အစဥ္ႀကံစည္ေနၿပီး ဘုရားသခင္အေပၚ ႐ိုးသားစစ္မွန္မႈမရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ေကာက္က်စ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို လွည့္စားရန္ ႀကိဳးစားရဲေသာေၾကာင့္၊ သမၼာတရားကို လက္မခံ႐ုံမကဘဲ သင့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရာတြင္ မယုံၾကည္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္အတြက္ အမွန္တကယ္ အသုံးခံျခင္း မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ သင့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရာတြင္ စိတ္ႏွစ္လုပ္ကိုင္ျခင္းမရွိေသာအခါ၊ အေပၚယံအားစိုက္မႈအခ်ိဳ႕သာ လုပ္ေဆာင္ေသာအခါ၊ ပို၍ အက်ိဳးအျမတ္ရရန္၊ သင့္ကိုယ္သင္အတြက္ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္သတင္းကို လိမ္လည္ရယူရန္ ဤအရာကို အခြင့္အလမ္းတစ္ခုအျဖစ္ အသုံးျပဳေသာအခါ၊ ၿပီးလွ်င္ သင္သည္ ျပဳျပင္ခံရၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းခံရသည့္အခါတြင္ လက္ခံၿပီး နာခံျခင္းမရွိလွ်င္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားမည္မွာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခအလြန္မ်ားသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏ အတြင္းအက်ဆုံး ျဖစ္တည္မႈကို ၾကည့္သည္။ သင္သည္ ေနာင္တမရလွ်င္ အႏၲရာယ္က်ေရာက္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္၏ ထုတ္ပယ္ျခင္းကို ခံရႏိုင္ေျခရွိလိမ့္မည္။ ဤသို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ လက္ခံမႈကို ရရွိရန္ အခြင့္အေရးအား မည္သည့္အခါမွ် တစ္ဖန္ ရရွိမည္မဟုတ္ေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းတြင္ အေရးႀကီးဆုံးျဖစ္သည့္အရာမွာသမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ကိုယ့္အေျခအေနမွန္ကို ထုတ္ေဖာ္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္တာဝန္မွာ ဘုရားကို တြက္ခ်က္ေနတာ၊ ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ လုံးလုံး ႀကံစည္ေနတာ။ ကိုယ္အက်ိဳးရွိမယ့္အရာ ဘာကိုမဆို ႀကိဳးစားဖို႔ လုံးလုံး လိုလားေပမဲ့၊ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ဂ႐ုကိုမစိုက္ဘူး။ ကြၽန္မ ေရေလာင္းဖို႔ တာဝန္ရွိတဲ့ လူသစ္ေတြအေပၚ တကယ္ကို အာ႐ုံစိုက္ခဲ့တယ္။ ကိုယ္ေကာင္းေကာင္း ေရမေလာင္းရင္ သူတို႔ထြက္သြားမွာစိုးလို႔ေလ။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ္တာဝန္မရွိတဲ့သူေတြကိုေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့မိဘူး။ သူတို႔ကို တျခားညီအစ္မေတြဆီ လႊဲေပးလိုက္တဲ့အတြက္ သူတို႔ ေကာင္းေကာင္း ေရ‌ေလာင္းမခံရဘဲ ျပႆနာေတြရွိရင္၊ ကိုယ္နဲ႔ဘာမွမဆိုင္လို႔ အဲဒီအတြက္ တာဝန္ယူစရာမလိုဘူး၊ ကိုယ့္အက်ိဳးလည္း ထိခိုက္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေတြးတာေပါ့။ ဒါနဲ႔ ယုံၾကည္သူအသစ္ေတြက သူတို႔ျပႆနာေတြအေၾကာင္းေျပာဖို႔ ကိုယ့္ကိုရွာေတာ့၊ သူတို႔က ကိုယ့္ႀကီးၾကပ္မႈေအာက္မွာ မရွိတာျမင္ၿပီး သူတို႔ကို မိတ္သဟာယမျပဳေပးခ်င္ခဲ့ဘူး။ သူတို႔ကို အကူအညီ နည္းနည္းေပးေတာ့လည္း၊ ဟန္ျပလုပ္ခဲ့တယ္။ သူတို႔က စုေဝးပြဲပုံမွန္မတက္တာကို ေခါင္းေဆာင္ေတြ႕ၿပီး သူတို႔ကို ပံ့ပိုးဖို႔ ခိုင္းေပမဲ့၊ အဲဒါကို မလုပ္ဖို႔ ဆင္ေျခေတြရွာခဲ့တယ္။ လူသစ္ေတြ လမ္းခရီးမွန္မွာ အျမန္ဆုံး ေျခခ်ႏိုင္ဖို႔ သူတို႔ကို ဘယ္လိုေကာင္းေကာင္း ေရေလာင္းမယ္ဆိုတာ ေတြးမေနခဲ့ဘူး။ ကိုယ္က်ိဳးပဲ ေတြးခဲ့တာ၊ ဘုရားအလိုေတာ္ကို လုံးဝ ထည့္တြက္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက အတၱႀကီးၿပီး ယုတ္တယ္။ ကြၽန္မက ကိုယ့္အလုပ္၊ ကိုယ့္တာဝန္ေတြရဲ႕ စည္းကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း အေသးစိတ္ခ်ျပခဲ့တာ။ ကိုယ့္တာဝန္ေတြရဲ႕ ျပင္ပကအရာ၊ ကိုယ္နဲ႔မသက္ဆိုင္တဲ့ ျပႆနာတစ္ခုတေလကို အေလးမထားတာက ကိုယ့္အတြက္ လုံးလုံး ယုတၱိရွိတယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ အလုပ္ရွင္အတြက္ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ မယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္လိုပါပဲ။ ကိုယ္လုပ္တဲ့အလုပ္အေပၚမူတည္ၿပီး ပိုက္ဆံရသလိုပဲ။ ကိုယ္က်ိဳးပဲၾကည့္ၿပီး ဘာမွကို ထပ္မလုပ္ခ်င္ဘူး။ အပိုအားထုတ္မႈ တစ္စက္မွ မထည့္ခ်င္ဘူး။ အဲဒါ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ေနတာလဲ။ ကြၽန္မက အေစခံသူတစ္ေယာက္ပါပဲ။ ကြၽန္မရဲ႕ အဲဒီသေဘာထားက ဘုရားအတြက္ တကယ္ကို ႐ြံစရာပဲ။ တခ်ိဳ႕လူသစ္ေတြက စုေဝးပြဲအုပ္စုေတြ မရွာႏိုင္ဘဲ အရမ္း စိုးရိမ္ပုံရတယ္။ လမ္းေပ်ာက္သြားတဲ့ ကေလးေလးေတြလိုပဲ။ သူတို႔က ကြၽန္မကို ရွာၾကတာ။ သူတို႔ပါဝင္ဖို႔ အုပ္စုေတြ႕ေအာင္ ကူညီၿပီး သူတို႔ျပႆနာအတြက္ သူတို႔ကို မိတ္သဟာယျပဳေပးခဲ့သင့္တာ။ အဲဒီအစား ကိုယ့္အလုပ္တာဝန္ေတြနဲ႔ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ဆန္ အလုပ္ရႈပ္ေနခဲ့တယ္။ သူတို႔ကို လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ လူသစ္ေတြက စုေဝးပြဲေတြ မတက္ၾကေတာ့ဘူး။ ဒီအေတြးေၾကာင့္ ကြၽန္မ ေနာင္တေတြ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္တင္စိတ္ေတြနဲ႔ ျပည့္သြားသလို၊ လူ႔သဘာဝ မရွိဘူးလို႔ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ျပဳျပင္တာနဲ႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာ ခံရၿပီး ကိုယ့္တာဝန္အရပ္ခံရတာက ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းပါ။

ေနာက္ေတာ့ သက္ေသခံခ်က္ ဗီဒီယိုတစ္ခုေတြ႕တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နားလည္ဖို႔ ကူညီေပးတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္တစ္ပိုဒ္ကို အဲဒီမွာ ကိုးကားထားတယ္။ “အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ အသိစိတ္၊ ဆင္ျခင္တုံတရား၊ သို႔မဟုတ္ လူ႔သဘာဝမရွိေပ။ ၎တို႔သည္ အရွက္လုံးဝ ကင္းမဲ့႐ုံမကဘဲ အျခားလကၡဏာတစ္ခုလည္းရွိသည္။ ၎တို႔သည္ သာမန္ထက္ပို၍ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ယုတ္မာသည္။ ၎တို႔၏ ‘တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ျခင္းႏွင့္ ယုတ္မာျခင္း’၏ တိုက္႐ိုက္အဓိပၸာယ္သည္ နားလည္သေဘာေပါက္ရန္ မခက္ေပ။ ၎တို႔သည္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားမွလြဲ၍ မည္သည့္အရာကိုမွ် မျမင္ေပ။ ၎တို႔၏အက်ိဳးစီးပြားႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ မည္သည့္အရာမဆို ၎တို႔၏အာ႐ုံစိုက္ျခင္းကို အျပည့္အဝ ရေလသည္။ ၎တို႔သည္ ယင္းအတြက္ ဒုကၡခံလိမ့္မည္၊ အဖိုးအခေပးဆပ္လိမ့္မည္၊ ယင္း၌ အာ႐ုံနစ္မြန္းေနလိမ့္မည္၊ ယင္း၌ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံထားလိမ့္မည္။ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးစီးပြားတို႔ႏွင့္မသက္ဆိုင္သည့္ မည္သည့္အရာကိုမဆို ၎တို႔က လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး သတိျပဳမိမည္ မဟုတ္ေခ်။ အျခားသူမ်ားက မိမိတို႔သေဘာရွိ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္— တစ္စုံတစ္ဦးက သေဘာထားကြဲေစျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေစျခင္းကို ၎တို႔ ဂ႐ုမစိုက္ၾကဘဲ၊ ၎တို႔အဖို႔မူ ဤအရာသည္ ၎တို႔ႏွင့္ မည္သို႔မွ် မသက္ဆိုင္ေပေပ။ ပါးနပ္စြာဆိုရလွ်င္၊ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ကိုယ္ပိုင္ ကိစၥကိုသာ စိတ္ဝင္စားသည္။ သို႔ရာတြင္ ဤလူစားမ်ိဳးသည္ ယုတ္မာသည္၊ ႐ြံစရာေကာင္းၿပီး စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းသည္ဟုဆိုလွ်င္ သာ၍ မွန္ကန္တိက်ေပသည္။ ၎တို႔ကို ‘တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ယုတ္မာသည္’ဟု ငါတို႔ သတ္မွတ္ၾကသည္။...၎တို႔မည္သည့္အလုပ္ကို တာဝန္ယူေဆာင္႐ြက္ပါေစ၊ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးျဖစ္သည့္ လူစားမ်ိဳးသည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားကို မည္သည့္အခါမွ် ထည့္တြက္စဥ္းစားျခင္း မရွိေပ။ ၎တို႔၏ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား ထိခိုက္ျခင္း ရွိမည္ မရွိမည္ကိုသာ ၎တို႔ ဆင္ျခင္ေတြးေတာသည္၊ ၎တို႔ကို အက်ိဳးျပဳသည့္ ၎တို႔ေရွ႕တြင္ရွိေသာ အလုပ္အနည္းငယ္ကိုသာ စဥ္းစားသည္။ ၎တို႔အတြက္ အသင္းေတာ္၏ အဓိကအလုပ္သည္ ၎တို႔အခ်ိန္ပိုတြင္ လုပ္ေသာအရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ လုံးဝ အေလးအနက္မထားေပ။ ဝတ္ေက်တန္းေက် အားစိုက္ထုတ္မႈတစ္ခုသာ လုပ္ၾကသည္။ ၎တို႔ လုပ္လိုသည့္အရာကိုသာ လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ရာထူးႏွင့္ အာဏာကို ထိန္းသိမ္းသည့္အလုပ္ကိုသာ လုပ္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ အျမင္တြင္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွ စီစဥ္သည့္ မည္သည့္အလုပ္မဆို၊ ဧဝံေဂလိျဖန္႔ေဝသည့္ အလုပ္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ေသာ လူတို႔၏ အသက္ဝင္ေရာက္မႈတို႔သည္ အေရးမႀကီးေပ။ အျခားလူမ်ားသည္ မိမိတို႔၏အလုပ္၌ မည္သည့္အခက္အခဲမ်ား ရွိပါေစ၊ ၎တို႔ မည္သည့္ျပႆနာမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီးျဖစ္ကာ ယင္းတို႔ကို တိုင္ၾကားၿပီးျဖစ္ပါေစ၊ ၎တို႔၏စကားမ်ား မည္မွ် ႐ိုးသားစစ္မွန္ပါေစ၊ အႏၲိခရစ္တို႔သည္ အေရးမထားၾကေပ၊ ၎တို႔ ပါဝင္ပတ္သက္ျခင္း မရွိေပ၊ ဤအရာက ၎တို႔ႏွင့္ မည္သို႔မွ် မသက္ဆိုင္သည့္အလားပင္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ အသင္းေတာ္၏ကိစၥမ်ားကို လုံးလုံး စိတ္မဝင္စားေပ၊ ဤအေရးကိစၥမ်ား မည္မွ်အဓိကက်ပါေစ စိတ္မဝင္စားေပ။ ျပႆနာက ၎တို႔၏ေရွ႕တည့္တည့္တြင္ ရွိလွ်င္ပင္၊ ၎တို႔က ယင္းကို ဝတ္ေက်တမ္းေက်သာ ကိုင္တြယ္ေလသည္။ အထက္က တိုက္႐ိုက္ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကို ခံရၿပီး ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ အမိန႔္ေပးခံရသည့္အခါမွသာလွ်င္ ၎တို႔က တကယ့္အလုပ္အနည္းငယ္ကို ေဆာင္ႀကီးေအာင့္ႀကီး လုပ္မည္ ျဖစ္ၿပီး အထက္ကျမင္ဖို႔အတြက္ တစ္ခုခုကို ေပးလိမ့္မည္။ မၾကာမီတြင္ ၎တို႔က မိမိတို႔၏ကိုယ္ပိုင္ လုပ္ငန္းကို ဆက္လက္ လုပ္ကိုင္ၾကလိမ့္မည္။ အသင္းေတာ္၏အလုပ္အေပၚ၊ ပို၍က်ယ္ျပန္႔ေသာ အေျခအေန၏ အေရးပါေသာ အရာမ်ားအေပၚ ၎တို႔ စိတ္မဝင္စားဘဲ သတိမမူမိၾကေပ။ ၎တို႔ ရွာေဖြေတြ႕ရွိသည့္ ျပႆနာမ်ားကိုပင္ လ်စ္လ်ဴရႈၾကသည္။ ၿပီးလွ်င္ ျပႆနာမ်ားအေၾကာင္းကို ေမးေသာအခါတြင္ သင့္ကို ရွင္းထုတ္ပစ္ရန္အတြက္ ဝတ္ေက်တန္းေက် အေျဖမ်ားကိုေပးသည္၊ သို႔မဟုတ္ သူတို႔၏ စကားမ်ားကို အသုံးျပဳၾကသည္။ အလြန္အမင္း တြန္႔ဆုတ္စြာျဖင့္သာ ထိုျပႆနာမ်ားကို ကိုင္တြယ္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ျခင္းႏွင့္ ယုတ္မာျခင္းတို႔၏ သ႐ုပ္သကန္ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ ေနာက္ဆက္တြဲ ၄- အႏၲိခရစ္မ်ား၏ ထူးျခားေသာ လကၡဏာႏွင့္ ၎တို႔၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အျဖစ္အေနတို႔ကို အႏွစ္ခ်ဳပ္ျခင္း (အပိုင္း ၁)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဒီအပိုဒ္က ကြၽန္မအတြက္ စိတ္ႏွလုံးကို တည့္တည့္ထိတာပဲ။ ကြၽန္မက အရမ္းအတၱႀကီးသလို၊ ယုတ္ၿပီး အႏၲိခရစ္လို ျပဳမူခဲ့တယ္။ ကိုယ္လုပ္သမွ်မွာ ကိုယ္က်ိဳးပဲ ေတြးခဲ့တယ္။ လူသစ္တစ္ေယာက္ စုေဝးပြဲေတြမလာတဲ့အခါ၊ ကိုယ့္ရလဒ္ေတြကို ထိခိုက္ခဲ့ရင္၊ ဘယ္လိုအဖိုးအခကို ေပးဆပ္ရပါေစ၊ ဘယ္လိုအလုပ္ႀကိဳးစားရပါေစ၊ သူတို႔ကို ေရေလာင္းပံ့ပိုးဖို႔ လိုလားတယ္၊ ကြၽန္မ ဘယ္ေတာ့မွ မပင္ပန္းဘူး။ ဒါေပမဲ့ တျခားအစ္မေတြ တာဝန္ရွိတဲ့ ယုံၾကည္သူအသစ္ေတြ စုေဝးပြဲအုပ္စု မရွာႏိုင္တာကို ေတြ႕ေတာ့၊ နည္းနည္းေလးႀကိဳးစားလိုက္႐ုံနဲ႔ အဲဒါကို ေျဖရွင္းႏိုင္ေပမဲ့၊ ကြၽန္မ မလုပ္ခဲ့ဘူး။ စာတန္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္းကို အရမ္းခံခဲ့ရၿပီး၊ “မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာ”၊ “ကိုယ္ထူးကိုယ္ခြၽန္”နဲ႔ “ဆုလာဘ္မရွိဘဲ လုံးဝ မလုပ္ႏွင့္”ဆိုတာေတြက ကြၽန္မ အသက္ရွင္တဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အဆိပ္ေတြမွန္း သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္၊ ယုတ္ၿပီး တကယ္ကို တြက္ခ်က္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒီယုံၾကည္သူအသစ္ေတြက ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို လက္ခံၿပီးခါစျဖစ္သလို၊ စုံစမ္းေသြးေဆာင္မႈမ်ိဳးစုံ ရင္ဆိုင္ေနရတာ။ သူတို႔ကို ပံ့ပိုးေပးဖို႔ လူတစ္ေယာက္မွ မရွိသလို၊ တက္ဖို႔ စုေဝးပြဲလည္း မရွိဘူး။ သူတို႔က အခ်ိန္မေ႐ြး စာတန္ေခၚတာကို ခံရႏိုင္တယ္။ ဒီေတာ့ လူသစ္ေတြကို ေကာင္းေကာင္း ေရေလာင္းတာက ဘုရားအိမ္ေတာ္အတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ အလုပ္ပဲ။ ဘုရားေရွ႕ေမွာက္ကို လာဖို႔ ဘယ္သူ႔အတြက္မွ မလြယ္ဘူး။ လူတစ္ေယာက္ကို ကယ္ဖို႔ ဘုရားဘယ္ေလာက္ အသုံးခံတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မတို႔ မသိဘူး။ အသိစိတ္နဲ႔ လူ႔သဘာဝ ရွိတဲ့သူတစ္ေယာက္က လူသစ္ေတြ စုေဝးပြဲေတြ မတက္တာျမင္တဲ့အခါ စိုးရိမ္တယ္။ သူတို႔ကို သူမ်ားေတြနဲ႔အတူ တစ္စိတ္တစ္ဝမ္းတည္း ဘယ္လိုေရေလာင္းရမယ္ဆိုတာ ေတြးၾကတယ္။ ဒါမွ သူတို႔ သမၼာတရားကို နားလည္ၿပီး လမ္းမွန္မွာ အျမန္ဆုံး အေျခခ်ႏိုင္ေအာင္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက ကိုယ္က်ိဳးပဲ ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး လူသစ္ေတြ စုေဝးပြဲေတြ ပုံမွန္မတက္တာကို ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ သူတို႔ကို ကူဖို႔ အခ်ိန္တစ္စက္မွ် မေပးခ်င္ဘူး။ ကြၽန္မက ဘုရားအလိုေတာ္အတြက္ အေလးထားမႈ ဘယ္လို ျပေနတာလဲ။ ကြၽန္မ ေဝဖန္ခံရေပမဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မသိေသးဘဲ၊ ကိုယ့္တာဝန္ကို ပမာမခန႔္ ေခါင္းေရွာင္တယ္။ အဲဒီေနာက္ ကိုယ္က အသိစိတ္မရွိ၊ ေအးစက္ၿပီး အၾကင္နာမဲ့မွန္း သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္တာဝန္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ က႑ကို စီမံၿပီး၊ ကိုယ့္ရလဒ္ကို ေသခ်ာေအာင္လုပ္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္မက ပါးနပ္တယ္၊ အထုတ္ခံရမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ အဓိပၸာယ္မဲ့တာပဲ။ ဘုရားက လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြက ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြကို ၾကည့္တယ္။ သူတို႔က ဘုရားအတြက္ အမွန္တကယ္ အသုံးခံေနတာလား၊ သူတို႔ရဲ႕ အေပၚယံ ရလဒ္ေတြကို မၾကည့္ဘဲ၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ထိန္းသိမ္းၿပီး ဘုရားအလိုေတာ္ကို စဥ္းစားေနတာလားေပါ့။ ကိုယ့္တာဝန္မွာ ဒုကၡခံၿပီး အဖိုးအခေပးႏိုင္ရင္ေတာင္ ကိုယ္က်ိဳးပဲ အၿမဲ ထိန္းသိမ္းရင္ အစ္မရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားက မေျပာင္းရင္၊ အဆုံးမွာ ဘုရားရဲ႕ ထုတ္ေဖာ္ၿပီး ထုတ္ပယ္တာ ခံရမယ္။ ဘုရားအလိုေတာ္၊ ဘုရားရဲ႕စိတ္သေဘာထားကို ကြၽန္မ နားမလည္ခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ဖို႔ လွည့္ကြက္ေတြသုံးၿပီး ကိုယ့္အလုပ္အတြက္ပဲ ဂ႐ုစိုက္ခဲ့တယ္။ ဒီယုံၾကည္သူအသစ္ေတြကို ဟန႔္တားၿပီး ထိခိုက္ေစခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ တြက္ခ်က္မႈေလးေတြနဲ႔ ယုတ္တဲ့ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြက ဘုရားရဲ႕စိစစ္မႈကေန မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဘူး။ အဆုံးမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မကာကြယ္ခဲ့ေပမဲ့ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး အထုတ္ခံရတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားက ကြၽန္မေပၚ ေရာက္လာတာ။ ကြၽန္မက ကိုယ္ျပဳခဲ့တဲ့ ကံ ကိုယ္ျပန္ခံရတာပဲ။ ေနာင္တေတြျပည့္ၿပီး အရမ္းတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မုန္းမိတယ္။ ဘုရားကို ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ကြၽန္မဟာ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ေတြမွာ ကိုယ္က်ိဳးပဲ ၾကည့္ခဲ့မိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ယုံၾကည္သူအသစ္ေတြ စုေဝးပြဲေတြ မတက္ၾကေတာ့ပါဘူး။ ကြၽန္မမွာ လူ႔သဘာဝ လုံးဝ မရွိပါဘူး။ အျပစ္ဒဏ္ ခံထိုက္ပါတယ္။ အထုတ္ခံရတာက ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းပါ။ ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ေမတၱာ ပိုလို႔ေတာင္ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ့္ဆီမွာ ေနာင္တရခ်င္ပါတယ္။ ဒီယုံၾကည္သူအသစ္ေတြကို သူတို႔ အသင္းေတာ္အသက္တာ အသက္ရွင္ေနထိုင္ႏိုင္ေအာင္ အျမန္ဆုံး ပံ့ပိုးကူညီခ်င္ပါတယ္။” ေပါ့။

အဲဒီေနာက္မွာ စုေဝးပြဲမတက္တဲ့ လူသစ္ေတြကို ပံ့ပိုးဖို႔ အစ္မႏွစ္ေယာက္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။ ယုံၾကည္သူအသစ္တခ်ိဳ႕ သူတို႔ဘဝေတြမွာ အခက္အခဲေတြရွိေနတာကို ကြၽန္မတို႔ သိရၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို မိတ္သဟာယျပဳေပးရင္း ကူညီခဲ့တယ္။ သူတို႔ ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပစျပဳလာၿပီး အသင္းေတာ္အသက္တာမွာ ပါဝင္ခ်င္တယ္။ မိတ္သဟာယျပဳရင္းနဲ႔ ကူညီပံ့ပိုးေပးေတာ့ လူသစ္တခ်ိဳ႕က စုေဝးပြဲေတြ ျပန္တက္ခ်င္လာၾကတယ္။ ကြၽန္မ တကယ္ကို ေပ်ာ္ခဲ့ရတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ အလုပ္အတူလုပ္တဲ့ အစ္မေတြကိုလည္း ေျပာခဲ့တယ္။ ယုံၾကည္သူအသစ္တစ္ေယာက္ စုေဝးပြဲပုံမွန္ မတက္တိုင္း၊ မဆက္သြယ္တိုင္း၊ ကြၽန္မကို ခ်က္ခ်င္းေျပာပါ။ ဒါမွ သူတို႔ကို ေရေလာင္းပံ့ပိုးႏိုင္မယ္ေပါ့။ ဒါကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္တာက ကြၽန္မကို ပိုၿငိမ္းခ်မ္းသြားေစတယ္။ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ၾကာေတာ့၊ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မ ယုံၾကည္သူအသစ္ေတြကို ေရေလာင္းတဲ့တာဝန္ကို ျပန္ယူလို႔ရၿပီတဲ့။ သတင္းၾကားေတာ့ ကြၽန္မမွာ မ်က္ရည္မဆည္ႏိုင္ဘူး။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအေပၚ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ တာဝန္မဲ့ခဲ့၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့ေပမဲ့၊ အသင္းေတာ္က အဲဒီတာဝန္ကို ထပ္ယူဖို႔ ေနာက္ထပ္အခြင့္အေရးတစ္ခု ေပးခဲ့တယ္။ ဘုရားရဲ႕ သနားက႐ုဏာအတြက္ သူ႔ကို လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္မိတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာ ဒါကို ဖတ္ရတယ္။ “သင္သည္ ျပႆနာတစ္ခုကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိေသာအခါ သင့္ဘာသာ ေျဖရွင္းႏိုင္ျခင္းရွိမရွိဆိုသည္ကို ဦးစြာၾကည့္ေလာ့။ ေျဖရွင္းႏိုင္လွ်င္ ထိုအရာကို တာဝန္ယူၿပီး အဆုံးတိုင္ ၿပီးေျမာက္သည္အထိ လုပ္ေဆာင္ေလာ့။ ၿပီးဆုံးေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေလာ့။ သင္၏တာဝန္ကို ေကာင္းစြာ ျဖည့္ဆည္းသည္မွာ ဘုရားသခင္ေရွ႕တြင္ သင္ ရွင္းလင္းျပႏိုင္သည္အထိ လုပ္ေဆာင္ေလာ့။ ဤသည္မွာ မိမိတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္း၊ အသိတရားရွိရွိႏွင့္ လက္ေတြ႕က်ေသာ စိတ္ထားျဖင့္ ျပဳမူက်င့္ႀကံျခင္းျဖစ္သည္။ သင္သည္ ျပႆနာကို မေျဖရွင္းႏိုင္လွ်င္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ထံ သတင္းပို႔ၿပီး ေျဖရွင္းေပးဖို႔ မည္သူက သင့္ေတာ္မည္ကို ၾကည့္ပါ။ ေရွးဦးစြာ သင္၏ကိုယ္ပိုင္တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းရမည္။ ဤသို႔လုပ္ေဆာင္ျခင္းအားျဖင့္ သင္သည္ သင္၏တာဝန္ကို လိုက္နာေဆာင္႐ြက္ၿပီး မွန္ကန္ေသာရပ္တည္ခ်က္တြင္ ရွိလိမ့္မည္။ ျပႆနာတစ္ခုကို ေတြ႕ရွိၿပီး သင္က မေျဖရွင္းႏိုင္ေသာ္လည္း ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ထံ သတင္းပို႔လွ်င္ သင္၏ပထမတာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္။ ဤကိစၥသည္ သင္ထမ္းေဆာင္သင့္သည့္တာဝန္ျဖစ္သည္၊ သင္လုပ္ႏိုင္သည္ဟု ခံစားရလွ်င္ သင္၏ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား၏ အကူအညီကို ေတာင္းခံသင့္သည္။ စည္းမ်ဥ္းမ်ားကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး ေျဖရွင္းခ်က္ကို သတ္မွတ္ဆုံးျဖတ္ျခင္းျဖင့္ စတင္လုပ္ေဆာင္ေလာ့။ ထို႔ေနာက္ ကိစၥကို ၿပီးေျမာက္ရန္အတြက္ ၎တို႔ႏွင့္ လိုက္ဖက္ညီညီ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ေလာ့။ ဤသည္မွာ သင္၏ ဒုတိယတာဝန္ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဤတာဝန္ႏွစ္လုံးကို တာဝန္ယူေဆာင္႐ြက္ႏိုင္လွ်င္ သင္သည္ ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ လက္သင့္ခံႏိုင္ဖြယ္ျဖစ္ၿပီး သင္သည္ သင္၏တာဝန္ကို ေကာင္းစြာလုပ္ေဆာင္လိမ့္မည္။ လူသား၏တာဝန္သည္ ဤအရာႏွစ္ခုထက္မပိုေပ။ သင္သည္ သင္ျမင္သမွ်ကို တာဝန္ယူေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ႏိုင္လွ်င္၊ သင္၏တာဝန္ကို ေကာင္းစြာထမ္းေဆာင္ႏိုင္လွ်င္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ႏွင့္ ကိုက္ညီလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၄) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက အရမ္းရွင္းတယ္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွာ လူတိုင္းမွာ တာဝန္အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ေတြ ကြဲေနသလို၊ အလုပ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိေပမဲ့၊ တစ္မိသားစုတည္းပဲ။ တစ္ခုခုက ကိုယ့္တာဝန္နယ္ပယ္ထဲမွာ ဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပႆနာေတြ႕ရင္၊ လုပ္သင့္တာ လုပ္ေပါ့။ အသင္းေတာ္အလုပ္မထိခိုက္ေအာင္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ဘယ္လိုအလုပ္လုပ္ရမယ္ဆိုတာကို ေတြးလိုက္။ တစ္ခုခုကို ကိုယ့္ဘာသာမရွင္းႏိုင္ရင္ တျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ေပါင္း၊ အဲဒီအေၾကာင္း ေခါင္းေဆာင္ကိုေျပာျပ။ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ထိန္းသိမ္းၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ဖို႔ေပါ့။ ျပႆနာေတြ႕ေပမဲ့ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနရင္ ကိုယ္ဟာ ဝန္ထမ္း၊ အေစခံသူတစ္ေယာက္ပဲ။ ဘုရားမိသားစုဝင္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါကို ကြၽန္မ သေဘာေပါက္ေတာ့ ဘုရားသတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔အညီ ကိုယ့္တာဝန္ကို မျပတ္ လုပ္ဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ရင္း ကိုယ့္စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ဘုရားကို ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။

တစ္ခါမွာ အရင္က စုေဝးပြဲကို က်က်နန တက္ခဲ့တဲ့ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ရွိတာကို သတိရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ မလာေတာ့ဘူး။ ကြၽန္မတို႔လည္း ဘာျဖစ္လို႔မွန္း မသိဘူး။ သူ႔ကို ဆက္သြယ္လို႔ကို မရတာ။ အဲဒီေနာက္ တစ္ညေနမွာ သူက ကြၽန္မ ေနေကာင္းလာဆိုၿပီး ႐ုတ္တရက္ စာပို႔လာတယ္။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ သူ႔ကို ဆက္သြယ္ရတာ အရမ္းခက္တာ။ သူနဲ႔စကားေျပာဖို႔၊ သူ ဒုကၡေရာက္ေနလား သိဖို႔၊ ဒီအခြင့္အေရးကို သုံးရမယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့လည္း ေတြးမိတာက၊ စုေဝးပြဲအတြက္ အေၾကာင္းအရာျပင္ဆင္ရင္း အလုပ္ရႈပ္ေနသလို၊ အခ်ိန္ကလည္း နည္းေနတယ္။ သူ႔ကို ပံ့ပိုးဖို႔ အခ်ိန္သုံးလိုက္ရင္၊ ကိုယ့္အလုပ္ ေႏွာင့္ေႏွးသြားႏိုင္တယ္ေပါ့။ တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ကို သူနဲ႔ စကားေျပာခိုင္းဖို႔ ေတြးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း သူ႔အတြက္ ကြၽန္မက တာဝန္မရွိဘူးေလ။ ဒီေတာ့ ကိုယ္လုပ္ဖို႔လိုတာကို ေအးေအးေဆးေဆး လုပ္ႏိုင္မွာေပါ့။ အဲဒီလိုေတြးရင္ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ေခါင္းေရွာင္တာက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး တာဝန္မဲ့ျပန္တာပဲ။ ဒီညီအစ္မက ငါ့ကို ဆက္သြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရွာတယ္။ ဒီေတာ့ သူ႔ကို ကူညီပံ့ပိုးဖို႔ အခြင့္အေရးကို ငါသုံးသင့္တယ္ေပါ့။ ဒါနဲ႔ သူ႔ကို ဗီဒီယိုနဲ႔ေခၚလိုက္တယ္။ စကားေျပာရင္း၊ သူစုေဝးပြဲေတြ တက္တာကို သူ႔ေယာက္်ားက ဆန႔္က်င္တယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။ သူက စိတ္က်ဥ္းက်ပ္ၿပီး သူ႔အေျခအေနက ထိခိုက္လာလို႔ စုေဝးပြဲေတြ မသြားေတာ့ဘူး။ သူ႔အေျခအေနကို ကိုင္တြယ္တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို သူ႔ကို ရွာပို႔ေပးၿပီး ဘုရားအလိုေတာ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူ႔ကို မိတ္သဟာယျပဳေပးခဲ့တယ္။ အေျခအေနကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ ဘုရားကို အမွီျပဳေအာင္လည္း သူ႔ကို အားေပးခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ရတာ သူ႔မ်က္ႏွာက ၿပဳံးလာၿပီး ဒါကို ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ ယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈကို သူျပခဲ့တယ္။ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သူလိုတဲ့အရာပဲလို႔လည္း ေျပာတယ္။ အဆုံးမွာ စုေဝးပြဲေတြ ျပန္တက္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵကို ထုတ္ျပခဲ့တယ္။ သူအဲဒါကိုေျပာေတာ့၊ ကြၽန္မ ေပ်ာ္ေပမဲ့၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္တင္စိတ္လည္း ခံစားရတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္တင္စိတ္က ကိုယ္က်ိဳးပဲၾကည့္ခဲ့လို႔ေလ။ ကိုယ့္တာဝန္ကို ေခါင္းေရွာင္ၿပီး သူ႔ကို လ်စ္လ်ဴရႈမိေတာ့မလို႔။ ေပ်ာ္တာကေတာ့ သူ႔ကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ မွ်ေဝေပးရင္း ကိုယ္လုပ္သင့္တာကို အနည္းဆုံးလုပ္ခဲ့လို႔ပါ။ အဲဒီညီအစ္မကို သူ႔ေယာက္်ားရဲ႕ တင္းက်ပ္မႈေတြကေန လြတ္ေျမာက္ဖို႔ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ လမ္းေၾကာင္းကို ေပးရင္း၊ ယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈေပးခဲ့တာက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ပါ။ ေနာက္ဆုံးမွာ သမၼာတရား လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ စိတ္ထဲမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈတခ်ိဳ႕ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ပိုင္း အဲဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးႀကဳံရင္ အမ်ားႀကီး ပိုေကာင္းတဲ့ သေဘာထားရွိလာတယ္။ ကိုယ့္အက်ိဳးအျမတ္ေတြနဲ႔ ဆုံးရႈံးမႈေတြကို မတြက္ခ်က္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ္တတ္ႏိုင္စြမ္းသေ႐ြ႕ အစြမ္းကုန္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရတာက အသက္ထဲ ဝင္ေရာက္ဖို႔ အခြင့္ေကာင္းတစ္ခုပါ။ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို စားေသာက္လို႔ ကိုယ့္အေၾကာင္း နည္းနည္း သိလာရၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ေတြကို စျဖည့္ဆည္းလာခဲ့တယ္။ ဘုရားေက်းဇူးေတာ္ပဲ။