ဆုန္းယြိ နယ္သာလန္ႏိုင္ငံ

ဒီႏွစ္ ေမလမွာ အစ္မတစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို သတင္းပို႔တယ္။ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ အနည္းဆုံး သုံးေယာက္က လက္ေတြ႕အလုပ္ကိုမလုပ္တဲ့ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္ေနၾကၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ဒီအေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို မရိပ္စားမိႏိုင္ၾကဘူးလို႔ သူ႔ကို အစ္မလုက ေျပာတယ္တဲ့။ သူသတင္းပို႔တာၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္ အစ္မလုက အရမ္းမာနေထာင္လႊားတယ္လို႔ ကြၽန္မ ကိုယ့္ဘာသာ ေတြးမိလိုက္တယ္။ ဒီအသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္သုံးေယာက္က တကယ္ကို ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္ေနရင္ သူတို႔ကို ဟိုးအရင္ကတည္းက လူစားလဲၿပီးျဖစ္ေနမွာမဟုတ္ဘူးလား ေပါ့။ သူတို႔ေနာက္ကြယ္မွာ ဒီအသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္သုံးေယာက္က အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြသာ ျဖစ္တယ္လို႔ အစ္မလုက အခိုင္အမာေျပာတယ္။ ဒီလိုလုပ္တာဟာ သူက ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေဝဖန္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား ေပါ့။ ကြၽန္မ အစ္မလုအေပၚ အျမင္တစ္မ်ိဳးရွိလာတယ္။ သူ႔မွာ လူ႔သဘာဝေကာင္းမရွိႏိုင္ဘူးလို႔ ကြၽန္မ ထင္မိတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ အစ္မလုရဲ႕ ပုံမွန္အျပဳအမူနဲ႔ လူ႔သဘာဝကို သိရဖို႔၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြကို သူတို႔ေနာက္ကြယ္မွာ ျပႆနာေတြ ေထာက္ျပရတာကို ႏွစ္သက္သလားသိရဖို႔ ကြၽန္မ သြားၾကည့္တယ္။ ကြၽန္မ စၿပီး စူးစမ္းၾကည့္ေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြၾကားမွာ အစ္မလုက ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က ပိုင္းျခားသိျမင္မႈကင္းမဲ့ၿပီး လက္ေတြ႕အလုပ္ကို မလုပ္ဘူးလို႔ ေျပာတာကို ကြၽန္မ သိရတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ အစ္မလုက မေကာင္းတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြရွိေနၿပီး သူကိုယ္တိုင္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခ်င္လို႔၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြေရွ႕မွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အၿမဲတမ္း ေဝဖန္တယ္၊ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အစီအစဥ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြရဲ႕အလုပ္ကို တားဆီးဖို႔အတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြအေပၚ မလိုမုန္းထားမႈကို ျဖန္႔ေနတယ္လို႔ ကြၽန္မ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ သံသယျဖစ္လာတယ္။ အစ္မလုက အသင္းေတာ္အလုပ္ကို တကယ္ ကာကြယ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ အသင္းေတာ္မွာ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရွိတာကို သူျမင္တဲ့အခါ သူတို႔ရဲ႕ အထက္လူႀကီးေတြကို သူ တင္ျပရမယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ သူတို႔အထက္လူႀကီးေတြက အေျခအေနကို စူးစမ္းေလ့လာၿပီး အတည္ျပဳမယ္။ တျခားယုံၾကည္သူေတြ ဘယ္လိုထင္ျမင္လဲဆိုတာကိုလည္း ေမးမယ္။ တကယ္ပဲ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ရွိတာကို သူတို႔သိရရင္ သူတို႔က သင့္ေတာ္သလို ကိုင္တြယ္ႏိုင္မွာပဲေလ။ ဒါေပမဲ့ အစ္မလုက အေျခအေနကို သူတို႔အထက္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို မတင္ျပခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား သူက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြၾကားမွာ အဲဒီေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြအေၾကာင္းကို အဆက္မျပတ္ေျပာတယ္။ သူလုပ္ေနတာက ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေဝဖန္ေနတာပဲ။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မ အစ္မလုနဲ႔ မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ သူ႔ဆီသြားတယ္။ ကြၽန္မ သူ႔ကိုေျပာလိုက္တယ္။ “ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြက ျပႆနာေတြရွိတာကို ေတြ႕ရင္ အထက္ကို တင္ျပသင့္တယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြေရွ႕မွာ သတိလက္လြတ္ မေျပာသင့္ဘူး။ အစ္မက ဒီလိုလုပ္ေတာ့ သူတို႔က ေခါင္းေဆာင္ေတြအေပၚ မလိုမုန္းထားၿပီး၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕အလုပ္ကို ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ဖို႔ ျငင္းဆန္ၾကလိမ့္မယ္။ ဒီအျပဳအမူက အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ပ်က္စီးေစပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အစ္မက ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕ရဲ႕ ျပႆနာေတြကို သူတို႔ေနာက္ကြယ္မွာ ေျပာတယ္။ ဒါက ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေဝဖန္ေနတာပဲ” ဆိုၿပီးေတာ့။ ဒါေတြကို ေျပာတဲ့အေပၚမွာ သူ႔ရဲ႕ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ပန္းတိုင္ေတြကို ဆင္ျခင္သုံးသပ္ဖို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ ကြၽန္မ သူ႔ကို သတိေပးလိုက္တယ္။ “အစ္မက ဒီလိုမ်ိဳး ေခါင္းေဆာင္ေတြေနာက္ကြယ္မွာ သူတို႔ကို ဆက္ၿပီး ေဝဖန္ေနၿပီးေတာ့ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစရင္ အစ္မရဲ႕ တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရဖို႔ အခြင့္အေရး ဆုံးရႈံးရႏိုင္တယ္” ေပါ့။ ကိစၥေတြကို အစ္မလုနဲ႔ ကြၽန္မ ကိုင္တြယ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ကြၽန္မတာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းခဲ့တယ္၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကြၽန္မ ကာကြယ္ေနတယ္လို႔ ခံစားခဲ့ရတယ္။

မေမွ်ာ္လင့္ဘဲနဲ႔ တစ္ေန႔ အစည္းအေဝးတစ္ခုမွာ အထက္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က ႐ုတ္တရက္ ကြၽန္မကို ေမးတယ္။ “အစ္မလုကို ဘာလို႔ သူ႔တာဝန္ေတြကေန ထုတ္လိုက္တာလဲ။ သူက ဘာအမွားလုပ္ခဲ့လို႔လဲ” တဲ့။ ဒီလို႐ုတ္တရက္ေမးလိုက္ေတာ့ ကြၽန္မ ဇေဝဇဝါျဖစ္သြားတယ္။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “ငါ အစ္မလုကို ဘယ္တုန္းကမွ မထုတ္ပါဘူး။ သူ လူစားလဲခံရရင္ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ငါဘာမွမသိဘူး” ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကိုေျပာတယ္။ အစ္မလုတင္ျပတဲ့ ျပႆနာေတြက တကယ္ျဖစ္တာေတြ တဲ့။ သူတင္ျပတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြက တကယ္ကို လူစားလဲဖို႔လိုတဲ့ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြတဲ့။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မက အစ္မလုနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ကိစၥေတြကို ကိုင္တြယ္ပုံမွာ တစ္ဖက္သတ္ဆန္လြန္းတဲ့အတြက္ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ သူကေျပာတယ္။ ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕ရဲ႕ ျပႆနာေတြကို တိုင္ၾကားတာသက္သက္နဲ႔ ကြၽန္မက သူဟာ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ထင္ရာျမင္ရာ ေဝဖန္ၿပီး မေကာင္းတဲ့လူ႔သဘာဝရွိတယ္လို႔ သတ္မွတ္ခဲ့တယ္ ေပါ့။ ကြၽန္မရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြက ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားသူေတြကို ဖိႏွိပ္ၿပီး ရႈတ္ခ်ေနတာနဲ႔ အတူတူပဲ။ စီစီပီလုပ္တာနဲ႔ ဘာမွမကြာဘူး။ “အၾကမ္းဖက္ ဖိႏွိပ္ျခင္း” အေျခအေနကို ဖန္တီးၿပီး အဲဒီထဲမွာ အမွန္ကို ေျပာတဲ့ဘယ္သူကိုမဆို ဖိႏွိပ္ခံရၿပီး၊ အျပစ္ဒဏ္ေပးခံရတာပဲ တဲ့။ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ လက္ခံဖို႔ ခက္ခဲခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မက ေၾကာက္စရာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဖန္တီးေနတာမဟုတ္သလို အစ္မလုကို အျပစ္ဒဏ္ေပးခ်င္တယ္လို႔လည္း ေသခ်ာေပါက္ မထင္ပါဘူး။ ဒါ့အျပင္ အစ္မလုကို လူစားလဲလိုက္တာက သူ႔အသင္းေတာ္က ေခါင္းေဆာင္ေတြပါ။ ကြၽန္မက ဒီထဲမွာ လုံးဝ တိုက္႐ိုက္မပတ္သက္ဘူးေလ။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္မက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး စီစီပီနဲ႔ အတူတူျဖစ္သြားတာလဲ ေပါ့။

အဲဒီေနာက္မွာ ဘာေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ဒီလိုကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာလဲလို႔ ေတြးေနတာကို မရပ္ႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္မ ျပႆနာက ဘယ္ေနရာမွာ ေပၚေနတာလဲ ေပါ့။ ကြၽန္မရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ေျပာခဲ့တာကို ျပန္ေတြးမိတယ္၊ ကြၽန္မက အစ္မလုရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြကို “ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေဝဖန္မႈ” လို႔ ေဖာ္ျပၿပီးတဲ့ေနာက္ ခ်က္ခ်င္းပဲ သူဖိႏွိပ္ခံရၿပီး အထုတ္ခံရတယ္ဆိုတာကိုေပါ့။ ကြၽန္မက သူ႔ကို အဲဒီလိုပုံစံနဲ႔ မေျပာရင္ သူက အလြယ္တကူ အထုတ္ခံရမလားေပါ့။ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ ဒါကို ခ်င့္ခ်ိန္စဥ္းစားတယ္။ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္မက အစ္မလုကို ထုတ္တဲ့သူမဟုတ္ေပမဲ့ ကြၽန္မက သူ႔ကို တမင္အျပစ္ဒဏ္ေပးၿပီး မဖိႏွိပ္ေပမဲ့ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္တာေၾကာင့္ သူ႔ျပႆနာကို “ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ထင္ရာျမင္ရာေဝဖန္ျခင္း” လို႔ သတ္မွတ္ေဖာ္ျပၿပီးတဲ့ေနာက္ ကြၽန္မတို႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူ႔အေပၚ အျမင္မေကာင္းႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ သူ႔တာဝန္ေတြမွာ ျပႆနာတခ်ိဳ႕ ေပၚလာတဲ့အခါ သူ႔ရဲ႕ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက သူဟာ လူေတြကို ေဝဖန္ရတာ ႏွစ္သက္တယ္၊ မေကာင္းတဲ့ လူ႔သဘာဝရွိတယ္၊ တာဝန္ကို မေကာင္းမကန္းလုပ္တယ္လို႔ ျမင္ၿပီး သူ႔ကို ထုတ္ပယ္လိုက္တာပဲ။ သူအထုတ္ခံရဖို႔ျဖစ္လာတဲ့ ျဖစ္ရပ္ကြင္းဆက္ေတြ ျဖစ္လာတာဟာ သူ႔အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ အဆုံးအျဖတ္ေၾကာင့္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူက “ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေဝဖန္မႈ” အတြက္ အျပစ္ရွိတယ္ဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္အတြက္ ကြၽန္မရဲ႕ အေျချပဳခ်က္က ဘာလဲ။ သူလုပ္ခဲ့တာက တကယ္ပဲ လူေတြကို ေဝဖန္ေနတာလား။ ဒီေမးခြန္းေတြကို ကြၽန္မ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္မမွာ လြဲမွားေနတဲ့ အျမင္တခ်ိဳ႕ရွိတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို တိုင္ၾကားတာက နည္းလမ္းစဥ္ တစ္ခုအရ လုပ္ရမယ္လို႔ ကြၽန္မက ထင္ခဲ့တာ။ သက္ဆိုင္တဲ့သူကို တိုက္႐ိုက္ အႀကံဉာဏ္ ေပးတာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျပႆနာကို သူတို႔ အထက္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို တင္ျပၿပီး သူတို႔ကို စုံစမ္းကိုင္တြယ္ေစတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ ဒီလိုမဟုတ္ရင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို သူတို႔ေနာက္ကြယ္မွာ ေဝဖန္ေနတာပဲလို႔ ကြၽန္မ ထင္ခဲ့တယ္။ မတူတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေလးေယာက္မွာ ျပႆနာေတြရွိတယ္လို႔ အစ္မလုကေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုယ္တိုင္ကို မေျပာဘူး။ သူတို႔အထက္လူႀကီးေတြဆီကို ျပႆနာကို မတင္ျပဘူး။ အဲဒီအစား သူက ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြအေၾကာင္းကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြဆီ ခဏခဏေျပာျပတယ္။ သူတို႔က လက္ေတြ႕အလုပ္ကိုမလုပ္ဘူး၊ အယူဝါဒေတြကိုပဲေျပာတယ္၊ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္တယ္လို႔ေျပာတယ္။ သူ႔အျပဳအမူက ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေဝဖန္တာျဖစ္တယ္လို႔ ကြၽန္မက ထင္ၿပီး အစ္မလုေျပာေနတဲ့ ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ျပႆနာေတြက စစ္မွန္သလားဆိုတာကို တကယ္မေလ့လာဘဲနဲ႔ ဒီအျပဳအမူအေပၚ အေျခခံၿပီး သူ႔ကို ကြၽန္မ ရႈတ္ခ်ခဲ့တယ္။ အစ္မလုေျပာတာက မွန္တယ္ဆိုရင္ ဒီလူေလးေယာက္က အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြပဲ။ သူက အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ဒီလိုလုပ္ေနတာပဲ။ သူက သမၼာတရား စည္းမ်ဥ္းေတြကို ထိန္းသိမ္းၿပီး မွ်မွ်တတနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေနတာ။ ဒါဟာ သူက ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္အတြက္ တာဝန္ယူေနတာျဖစ္ၿပီး ကာကြယ္ေပးေနတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းနဲ႔ အာဏာကို မေၾကာက္ဘဲ ျပႆနာေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္ တင္ျပႏိုင္ၿပီး အမွန္တရားကို ေျပာရဲသူဟာ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွာရွိတဲ့ လူေကာင္းတစ္ေယာက္၊ ကြၽန္မတို႔ ပ်ိဳးေထာင္သင့္တဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ။ သူတို႔တင္ျပတဲ့ ျပႆနာေတြက အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ မကိုက္ဘူး၊ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြကို မမွန္မကန္ စြပ္စြဲေနတာဆိုရင္ ဒါဟာ အသေရဖ်က္ၿပီး အမႈဆင္တာ၊ လူေတြကို ထင္ရာျမင္ရာ ေဝဖန္ေနတာ၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ေနတာပဲ။ ဒီလိုလူက စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ ကိုင္တြယ္ဖို႔လိုတဲ့ မေကာင္းတဲ့ လူ႔သဘာဝရွိတဲ့ မေကာင္းမႈျပဳသူတစ္ေယာက္ပဲ။ အခု အစ္မလု တိုင္ၾကားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြက တကယ္ပဲ လက္ေတြ႕အလုပ္ကိုမလုပ္တဲ့ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြဆိုတာ အခ်က္အလက္ေတြက သက္ေသျပပါတယ္။ သူတင္ျပတဲ့အရာမွန္သမွ်က အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ ကိုက္ညီတယ္။ သူက ေခါင္းေဆာင္ေတြကို လုံးဝ ေဝဖန္ေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ သူက အမွန္တရားကို ေျပာေနတာျဖစ္ၿပီး အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ေနတာပါ။ တရားမွ်တတဲ့ စိတ္ရွိတဲ့ ဒီလိုလူတစ္ေယာက္က ပံ့ပိုးခံရသင့္တယ္။ ေပါ့ေပါ့ဆဆနဲ႔ စြပ္စြဲၿပီး ရႈတ္ခ်တာမခံရသင့္ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္းနဲ႔ လူေတြကို ေဝဖန္ျခင္းက ဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ နားမလည္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မမွာ ကိစၥေတြျဖစ္လာေတာ့ စည္းမ်ဥ္းေတြကို မရွာေဖြခဲ့ဘူး။ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ဘုရားကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းမရွိခဲ့ဘူး။ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ကိုပဲ ထင္ရာျမင္ရာ ရႈတ္ခ်ခဲ့တယ္။ အစ္မလု အထုတ္ခံရတာက စည္းမ်ဥ္းနဲ႔ မညီတာကို ကြၽန္မေခါင္းေဆာင္က ေတြ႕ၿပီး၊ အခ်ိန္မီသာ မတားလိုက္ရင္၊ ကြၽန္မ ဆိုးယုတ္တာတစ္ခုကို လုပ္မိခဲ့မွာပဲ။ ဒါကို ဆင္ျခင္သုံးသပ္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ မွားတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အရမ္းအျပစ္တင္မိသလို ခံစားရတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ ျပဳျပင္ျခင္းနဲ႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကို လက္ခံဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ လိုလားမႈကို ေဖာ္ျပဖို႔အတြက္ ဘုရားေရွ႕ကိုသြားၿပီး ဆုေတာင္းခဲ့ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈအေပၚ သိျမင္မႈကို ရရွိဖို႔အတြက္ ဘုရားရဲ႕လမ္းျပမႈကို ေတာင္းေလွ်ာက္ခဲ့ပါတယ္။

ကြၽန္မ ဝတ္ျပဳေနတဲ့အခ်ိန္အေတာအတြင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕တယ္။ “ဘာသာေရး အေစခံျခင္းကို သန္႔စင္ရမည္” ဆိုတာရဲ႕ ဒုတိယအပိုဒ္ပါ။ “ဘုရားသခင္ကို အေစခံျခင္းသည္ ႐ိုးစင္းသည့္ အလုပ္မဟုတ္ေခ်။ မိမိတို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား မေျပာင္းလဲဘဲ ရွိေနေသာသူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို မည္သည့္အခါမွ် အေစမခံႏိုင္ေပ။ သင္၏ စိတ္သေဘာထားသည္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကို မခံရေသးပါက၊ သင္၏ စိတ္သေဘာထားသည္ စာတန္ကို ကိုယ္စားျပဳေနဆဲျဖစ္သည္၊ ယင္းက သင္သည္ သင္ကိုယ္တိုင္၏ ေကာင္းျမတ္ေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို အေစခံသည္၊ သင္၏ အေစခံျခင္းသည္ သင္၏စာတန္ဆန္ေသာ သဘာဝအေပၚ အေျခခံထားသည္ကို သက္ေသျပေပသည္။ သင္သည္ သင္၏ သဘာဝအေလ်ာက္ျဖစ္ေသာ စ႐ိုက္လကၡဏာျဖင့္လည္းေကာင္း၊ သင္၏ ပုဂၢိဳလ္ေရး အႀကိဳက္မ်ားအရလည္းေကာင္း ဘုရားသခင္ကို အေစခံသည္။ ထိုထက္ပို၍၊ သင္လုပ္ေဆာင္ရန္ လိုလားေနသည့္ အရာမ်ားသည္ ဘုရားသခင္အဖို႔ ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အရာမ်ားျဖစ္ၿပီး၊ သင္ လုပ္ေဆာင္ရန္ ဆႏၵမရွိသည့္ အရာမ်ားသည္ ဘုရားသခင္အဖို႔ မုန္းတီးဖြယ္ရာမ်ား ျဖစ္သည္ဟု သင္ အၿမဲ ေတြးထင္ေလသည္။ သင္သည္ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အႀကိဳက္မ်ားအတိုင္းသာ လုံးလုံး အလုပ္လုပ္ေပသည္။ ဤအရာကို ဘုရားသခင္အား အေစခံျခင္းဟု ေခၚဆိုႏိုင္သေလာ။ ေနာက္ဆုံးတြင္၊ သင္၏ အသက္စိတ္သေဘာထား၌ ေျပာင္းလဲျခင္း အနည္းငယ္မွ် ရွိလိမ့္မည္မဟုတ္။ ယင္းအစား၊ သင္၏ အေစခံျခင္းသည္ သင့္ကို သာ၍ပင္ ေခါင္းမာေစလိမ့္မည္ျဖစ္သည္၊ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းသည္ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း အ႐ိုးစြဲေနကာ၊ ထိုသို႔ျဖင့္ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ စ႐ိုက္လကၡဏာႏွင့္ သင္၏ကိုယ္ပိုင္ စိတ္သေဘာထား အတိုင္း အေစခံျခင္းမွ ရရွိခဲ့သည့္ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားအေပၚ အဓိက အေျခခံသည့္၊ ဘုရားသခင္အား အေစခံျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားသည္ သင္၏အတြင္းတြင္ ျဖစ္ေပၚလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ဤအရာမ်ားသည္ လူသား၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားႏွင့္ သင္ခန္းစာမ်ား ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ ေလာကထဲ၌ အသက္ရွင္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ လူသား၏ အေတြးအေခၚျဖစ္သည္။ ဤသို႔ေသာ လူတို႔ကို ဖာရိရွဲႏွင့္ ဘာသာေရး အရာရွိမ်ားအျဖစ္ အမ်ိဳးအစား သတ္မွတ္ႏိုင္‌ေပသည္။ ၎တို႔သည္ လုံးဝ မႏိုးထသကဲ့သို႔ ေနာင္တမရပါက၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလတြင္ လူတို႔ကို လွည့္ျဖားသည့္ ခရစ္ေတာ္၏ အေယာင္ကိုေဆာင္ေသာသူမ်ားႏွင့္ အႏၲိခရစ္မ်ားအျဖစ္သို႔ ဧကန္မုခ် ေျပာင္းလဲသြားၾကလိမ့္မည္။ အဆိုပါ ခရစ္ေတာ္၏ အေယာင္ကိုေဆာင္ေသာသူမ်ားႏွင့္ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားၾကားမွ ထြက္ေပၚလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို အေစခံေသာ သူတို႔သည္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ အက်င့္စ႐ိုက္ေနာက္လိုက္ၿပီး မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္၏ အလိုဆႏၵအတိုင္း ျပဳမူၾကပါက၊ အခ်ိန္မေ႐ြး စြန႔္ပစ္ျခင္းခံရႏိုင္သည့္ အႏၲရာယ္ရွိသည္။ အျခားေသာသူမ်ား၏ စိတ္ႏွလုံးမ်ားကို သိမ္းသြင္းရန္၊ ၎တို႔ကို ဩဝါဒေပးရန္ႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္၊ ၿပီးလွ်င္ အထက္စီး၌ေနရန္၊ ဘုရားသခင္အား အေစခံရာတြင္ ရရွိထားေသာ ၎တို႔၏ ႏွစ္မ်ားစြာ အေတြ႕အႀကဳံကို အသုံးခ်ေသာသူမ်ား- ၿပီးလွ်င္ မည္သည့္အခါမွ် ေနာင္တမရေသာသူမ်ား၊ မိမိတို႔၏ အျပစ္မ်ားကို မည္သည့္အခါတြင္မွ် ဝန္မခ်ေသာသူမ်ားႏွင့္ ရာထူးေနရာ၏ အက်ိဳးကို မည္သည့္အခါမွ် မစြန္႔လႊတ္ေသာသူမ်ား- ဤလူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္တြင္ လဲက်ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏ဝါရင့္မႈေၾကာင့္ ေရာင့္တက္ကာ၊ ၎တို႔၏ အရည္အခ်င္းမ်ားကို ႂကြားလုံးထုတ္ရင္း၊ ေပါလုႏွင့္ တစ္မ်ိဳးတစ္စားတည္း ျဖစ္ၾက၏။ ဘုရားသခင္သည္ ဤသို႔ေသာ လူမ်ားကို စုံလင္ျခင္းသို႔ ေရာက္ေစလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုသို႔ေသာ အေစခံျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ေလသည္။ လူတို႔သည္ ေဟာင္းေသာအရာကို အၿမဲ ဖက္တြယ္ၾက၏။ ၎တို႔သည္ အတိတ္၏ အယူအဆမ်ား၊ ကုန္လြန္သြားေသာ အခ်ိန္ကာလမ်ားမွ အရာရာတိုင္းကို ဖက္တြယ္ၾကေလသည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔၏ အေစခံျခင္းအတြက္ ႀကီးမားသည့္ အတားအဆီး ျဖစ္ေပသည္။ သင္သည္ ထိုအရာမ်ားကို မဖယ္ရွားႏိုင္ပါက၊ ဤအရာမ်ားသည္ သင့္ဘဝတစ္ခုလုံးကို ပိတ္ဆို႔လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္သည္ သင္ ေျပးလႊားေနရင္း သင္၏ ေျခေထာက္မ်ား က်ိဳးလွ်င္ သို႔မဟုတ္ အလုပ္ၾကမ္းျဖင့္ သင္၏ ေက်ာ႐ိုး က်ိဳးလွ်င္ပင္၊ ဘုရားသခင္အား သင္၏အေစခံရာ၌ သင္သည္ ညႇဥ္းဆဲသတ္ျဖတ္ခံရလွ်င္ပင္၊ သင့္ကို အနည္းငယ္မွ်ပင္ ခ်ီးက်ဴးလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ အေတာ္အတန္ ဆန္႔က်င္လ်က္- သင္သည္ မတရားသျဖင့္ က်င့္ေသာသူတစ္ဦး ျဖစ္သည္ဟု ဘုရားသခင္ ေျပာလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏) ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ကြၽန္မအေျခအေနကို အတိအက် ထုတ္ေဖာ္ျပပါတယ္။ ကြၽန္မက အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ကြၽန္မက အေတြ႕အႀကဳံအမ်ားႀကီးရွိတယ္ စည္းမ်ဥ္းေတြကို နားလည္မႈနည္းနည္းရွိတယ္၊ ကြၽန္မ အေတြ႕အႀကဳံေတြကေန သင္ယူရခဲ့တယ္လို႔ ခံစားမိၿပီး လူေတြ၊ အမႈကိစၥေတြကို ဘယ္လိုျမင္ရမယ္ဆိုတာ၊ ျပႆနာေတြကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမယ္ဆိုတာသိတယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကြၽန္မ ပိုပိုၿပီး မာနေထာင္လႊားလာတယ္။ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးမွာ ဘုရားအတြက္ ေနရာမရွိေတာ့ဘူး။ အမႈကိစၥေတြျဖစ္ပ်က္တဲ့အခါမွာ ဘာျဖစ္ေနသလဲဆိုတာ ၿခဳံငုံၿပီး ကြၽန္မ သိတယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မမွာ အၿမဲတမ္း ကိုယ္ပိုင္အယူအဆရွိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက မွန္တယ္၊ ကိစၥေတြကို နည္းလမ္းတစ္ခုခုနဲ႔ လုပ္ရမယ္လို႔ အၿမဲတမ္း ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ရွာေဖြဖို႔ ဆုမေတာင္းခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက မွန္တယ္လို႔ ထင္တဲ့ပုံစံအတိုင္းပဲ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ အစ္မလုရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ကြၽန္မဆီ တင္ျပတဲ့အခါမွာ ဘုရားကို လုံးဝ ဆုမေတာင္းခဲ့ဘူး။ သမၼာတရားကို ဘယ္လိုလက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမယ္၊ ဒီကိစၥမွာ စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ ဘယ္လိုလုပ္ေဆာင္ရမယ္ဆိုတာ မရွာေဖြခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ ပထမဆုံး တုံ႔ျပန္မႈက ဒါဟာ သူမ်ားေတြကို ေဝဖန္တဲ့ ျပႆနာ၊ သူ႔ရဲ႕ လူ႔သဘာဝနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ျပႆနာပဲ ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔လူ႔သဘာဝက ဆိုးသလားဆိုတာ၊ သူမ်ားေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ခဏခဏေျပာသလားဆိုတာကိုပဲ တိတိက်က်သိရေအာင္လုပ္ခဲ့တယ္။ အစ္မလုက ေနာက္ထပ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ျပႆနာေတြအေၾကာင္းကိုလည္း ေျပာေနတာကို ကြၽန္မ သိရတဲ့အခါ သူ႔ကို “လူေတြကို ေဝဖန္ေန” ၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ဖ်က္ဆီးေနတယ္လို႔ ထင္ရာျမင္ရာ သတ္မွတ္ခဲ့တယ္။ စည္းမ်ဥ္းေတြအရ ကြၽန္မက ပတ္သက္ေနတဲ့လူေတြဆီကိုသြားၿပီး ဒီေခါင္းေဆာင္ေတြအေၾကာင္း သူေျပာတာကို ေလ့လာစုံစမ္းသင့္တယ္။ သူတို႔က လက္ေတြ႕အလုပ္ကိုလုပ္သလားဆိုတာ၊ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြလားဆိုတာ ကြၽန္မ သိေအာင္လုပ္ခဲ့သင့္တယ္။ ကိစၥကို တိတိက်က် ဆုံးျဖတ္ဖို႔အတြက္ အစ္မလုေျပာတာက မွန္သလားဆိုတာကို အတည္ျပဳခဲ့သင့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ရဲ႕ မာနေထာင္လႊားတာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အမွန္ထင္တာ၊ အလ်င္စလိုအျပဳအမူေတြေၾကာင့္ ဒီကိစၥမွာ စည္းမ်ဥ္းကို မရွာေဖြခဲ့ဘူး။ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ဘုရားကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းမရွိဘူး။ မျမင္မကန္းနဲ႔ ထင္ရာျမင္ရာ သူ႔ကို သ႐ုပ္ေဖာ္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ သူ လူစားထိုးခံရတယ္။ ဖိႏွိပ္ခံရၿပီး ဖယ္ၾကဥ္ခံခဲ့ရတယ္။ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ကို ဖ်က္ဆီးလုနီးပါးလုပ္ခဲ့မိတယ္။ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို တင္ျပရာမွာ ဘုရားေ႐ြးခ်ယ္ထားသူေတြကို ပံ့ပိုးဖို႔ လိုအပ္တယ္၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အမႈေဆာင္ေတြဆီကို ထင္ျမင္ခ်က္ေတြေပးတဲ့သူေတြကို ကာကြယ္ဖို႔၊ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားသူေတြက ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြကို တိုင္ၾကားတဲ့အခါမွာ ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္၊ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေလ့လာစုံစမ္းဖို႔၊ ကိစၥေတြကို စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ မွ်မွ်တတ ကိုင္တြယ္ဖို႔လိုအပ္တယ္ဆိုၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္က ထပ္ခါထပ္ခါ အေလးေပးေျပာဆိုထားတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ကြၽန္မက ကိုယ့္ရဲ႕ မာနေထာင္လႊားတဲ့သဘာဝရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္တာကို ခံရလို႔၊ လူတစ္ေယာက္ကို ကိုယ္ထင္သလို တံဆိပ္ကပ္ခဲ့တယ္။ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ မေဆာင္႐ြက္ခဲ့ဘူး။ လူေကာင္းတစ္ေယာက္ကို ဖိႏွိပ္ခဲ့တယ္။ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ကာကြယ္ၿပီး သည္းခံခဲ့တယ္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္အစီအစဥ္ေတြကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့တယ္။ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြက လက္ေတြ႕အလုပ္ကိုမလုပ္သလို အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ထိခိုက္ေစတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ကို ကိုင္တြယ္ရမယ့္အစား ျပႆနာကို တိုင္ၾကားတဲ့သူကို ကြၽန္မက ရႈတ္ခ်ခဲ့တယ္။ အဲဒါက ကြၽန္မကို အဲဒီအေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ အကာအကြယ္ျဖစ္မသြားေစဘူးလား။ ဒီအေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ဆိုးယုတ္မႈကို ကြၽန္မမွာလည္းရွိတယ္။ ကြၽန္မက စာတန္ရဲ႕ ႀကံရာပါျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဒါေတြကို ကြၽန္မ စဥ္းစားမိတဲ့အခါ ကြၽန္မက မာနေထာင္လႊားတဲ့စိတ္သေဘာထားတစ္ခုကို အေျခခံၿပီး တာဝန္ကိုလုပ္ေနခဲ့မွန္း၊ ဒါဟာ မေကာင္းမႈျပဳၿပီး ဘုရားကို အာခံေနတာျဖစ္မွန္း သေဘာေပါက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုဆက္သြားေနရင္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မကို ႐ြံ႕ရွာမုန္းတီးၿပီး ျငင္းပယ္မွာပဲ။

ကြၽန္မ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ေနရင္းနဲ႔ ကြၽန္မက စီစီပီလိုမ်ိဳး “အၾကမ္းဖက္ ဖိႏွိပ္ျခင္း” အေျခအေနတစ္ခုကို ဖန္တီးေနတယ္လို႔ ေခါင္းေဆာင္က ေျပာတာကို အမွတ္ရမိတယ္။ ကြၽန္မ စဥ္းစားသုံးသပ္ၾကည့္ေလေလ၊ မွန္တဲ့ပုံေပၚေလေလပဲ။ လူေတြကို ေဝဖန္တယ္လို႔ အစ္မလုကို ကြၽန္မ စြပ္စြဲၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အမႈေဆာင္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူမေက်နပ္တာကို သတိလက္လြတ္ မေျပာဖို႔ ကြၽန္မ သူ႔ကိုေျပာခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ ဆက္လုပ္ေနရင္ သူ႔တာဝန္ကို ထိန္းထားႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ သူ႔ကို သတိေပးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ခ်ဥ္းကပ္မႈက အဆင္းနီေသာနဂါးႀကီးနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ား ကြာျခားဦးမွာလဲ။ တ႐ုတ္ျပည္မွာ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္မရွိဘူး။ အစိုးရဝန္ထမ္းေတြအေၾကာင္း ေျပာခြင့္ေပးမထားဘူး။ ေျပာတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ ပါတီကို ဆန္႔က်င္သူပဲ။ သူတို႔ က်ိဳးႏြံနာခံၿပီးေတာ့ ထပ္ၿပီး မေျပာရဲေတာ့ေအာင္လို႔ ဖမ္းဆီးၿပီး နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ႏွိပ္စက္မႈမ်ိဳးစုံ ခံရတယ္။ ပါတီကို ေဖာ္ထုတ္ရဲတဲ့ ဘယ္သူမဆို “ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို ၿဖိဳဖ်က္မႈ”နဲ႔ စီရင္ခ်က္ခ်ခံရၿပီး ေထာင္ခ်ခံရတယ္။ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီးရဲ႕ႏိုင္ငံက ဘယ္ကပ္ေဘးမဆို၊ စီစီပီကို မ်က္ႏွာသာမေပးတဲ့ ဘယ္သိတင္းမဆို တင္ျပခြင့္မရွိဘူး။ တင္ျပတဲ့ သူ ဘယ္သူမဆိုဟာ “ႏိုင္ငံေတာ္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ ေပါက္ၾကားမႈ” ျဖစ္ၿပီး အဖမ္းခံရသလို စီရင္ခ်က္ခ်ခံရမွာ။ အရာရွိေတြက သူတို႔တာဝန္ေတြမွာ ေပါ့ဆခဲ့ရင္၊ ပ်က္ကြက္ရင္ လူေတြက သူတို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ခြင့္၊ မွတ္ခ်က္ေပးခြင့္မရွိဘူး။ တစ္ေယာက္ေယာက္က အြန္လိုင္းမွာ မွတ္ခ်က္ေပးရင္ ေပါ့တဲ့အမႈဆိုရင္ ရဲေတြက သူတို႔ကို သတိေပး ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ဆိုးတဲ့အမႈေတြမွာဆိုရင္ ျပစ္မႈနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ တရားစြဲၿပီး အျပစ္ဒဏ္ေပးခံရတယ္။ စီရင္ခ်က္ခ်ခံရတယ္။ ဒါေတြအားလုံးက လူေတြကို ႏႈတ္ပိတ္ေအာင္လုပ္ၿပီး အမွန္ကို ေျပာဖို႔ ေၾကာက္ေနေအာင္လုပ္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ စိတ္တိုရင္ ၿမိဳသိပ္ထားဖို႔ပဲရွိတယ္။ လူေတြက မဝံ့မရဲျဖစ္ၿပီး ေၾကာက္႐ြံ႕ေနရတယ္။ လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုခြင့္ ဆုံးရႈံးရတယ္။ ကြၽန္မလုပ္ခဲ့တာကို စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ အတိအက်ကို စီစီပီလိုမ်ိဳး “အၾကမ္းဖက္ ဖိႏွိပ္ျခင္း” အေျခအေနတစ္ခုကို ဖန္တီးေနတာပါပဲ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေခါင္းေဆာင္ေတြအေၾကာင္း မေကာင္းတာတစ္ခုခုေျပာရင္ သူတို႔ကို ႏႈတ္ပိတ္ၿပီး ေၾကာက္စရာပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုဖန္တီးဖို႔အတြက္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေဝဖန္တယ္ဆိုၿပီး သူတို႔ကို ကြၽန္မ ထင္သလို စြပ္စြဲတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဘုရားေ႐ြးခ်ယ္ထားသူေတြက မဝံ့မရဲနဲ႔ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနရတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ေတြက သူတို႔ဘဝေတြကို ခက္ခဲေအာင္လုပ္မွာကိုေၾကာက္လို႔ အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး မတိုင္ၾကားရဲေတာ့ဘူး။ အစ္မလုက အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး တိုင္ၾကားခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္မက သူ႔ကို ဖိႏွိပ္ၿပီး ရႈတ္ခ်ခဲ့တယ္။ တစ္ေန႔မွာ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ရဲ႕ တာဝန္ေတြမွာ ျပႆေတြ၊ ေသြဖည္မႈေတြရွိလာၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ အထက္လူႀကီးေတြကို တိုင္ၾကားမယ့္အစား ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ဒါကို ေဆြးေႏြးၿပီး သူတို႔ၾကားထဲမွာ ကြၽန္မကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မက ဒီအေၾကာင္းကို ၾကားရင္ သူတို႔က ကြၽန္မကို ေဝဖန္တယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီး သူတို႔ကို အျပစ္ဒဏ္ေပးမွာလား။ သူတို႔ကိုရွင္းပစ္ၿပီး ထုတ္ေတာင္ထုတ္ပစ္မွာလား။ ကြၽန္မရဲ႕ သဘာဝကိုၾကည့္ရင္ ကြၽန္မက ေသခ်ာေပါက္ အဲဒီလိုလုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္မက ေနာင္တမရဘဲ ဒီလမ္းေၾကာင္းအတိုင္းပဲ ဆက္သြားရင္ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္ျဖစ္လာမယ္။ ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားၿပီး ဘုရားရဲ႕ ဖယ္ရွားတာကို ခံရမွာပဲ။ ဒါေတြကို ကြၽန္မ ဆင္ျခင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ လုပ္ခဲ့တာေတြေၾကာင့္ ေၾကာက္လာတယ္။ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ အေစခံခဲ့ၿပီးၿပီ။ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားသူေတြကို ဘယ္ေတာ့မွ မဖိႏွပ္ခ်င္ဘူး၊ အျပစ္ဒဏ္မေပးခ်င္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ကိုယ္ထင္သလို ကြၽန္မ ရႈတ္ခ်ႏိုင္စြမ္းရွိေနတုန္းပဲ။ တကယ္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္ကို ကြၽန္မ ဖိႏွိပ္ၿပီးေနၿပီ။ ဆိုးယုတ္တာတစ္ခုကို လုပ္ၿပီးေနၿပီ။ ေတာ္ေတာ္ကို ေနာင္တရတာေၾကာင့္ ဘုရားေရွ႕ကို သြားၿပီး ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက တကယ္ကို ေနာင္တရဖို႔ လိုလားေနၿပီး ေနာင္မွာ ကိစၥေတြ ျဖစ္ပ်က္လာတဲ့အခါ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ဘုရားကို ေၾကာက္႐ြံ႕စိတ္ ရွိခ်င္တယ္။ သမၼာတရားကို ပိုရွာေဖြၿပီး စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ လုပ္ေဆာင္ခ်င္ပါတယ္ ေပါ့။

ဒီ ျပဳျပင္ျခင္းနဲ႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းကတစ္ဆင့္ ကြၽန္မက မွားေနတဲ့အျမင္ေတြကို ကိုင္စြဲမိခဲ့မွန္းလည္း သေဘာေပါက္ခဲ့ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္က ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ခံရတဲ့အခါ၊ သူတို႔ေတြက အသင္းေတာ္ထဲက သာမန္ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြထက္သာၿပီး ေျပာဆိုခြင့္ရွိတယ္၊ သူတို႔က အသင္းေတာ္အလုပ္ကို လုပ္တဲ့အတြက္၊ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားတဲ့လူေတြက သူတို႔ကို ပံ့ပိုးဖို႔ မျဖစ္မေနလုပ္ေပးရမယ္လို႔ ကြၽန္မ ထင္ခဲ့တာ။ ျပႆနာတစ္ခုကိုရွာေတြ႕ရင္ေတာင္မွ တျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ သတိလက္လြတ္ မေဆြးေႏြးသင့္ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မအျမင္ကို ေျပာင္းလဲၿပီး အသင္းေတာ္မွာရွိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အမႈေဆာင္ေတြရဲ႕ အခန္းက႑နဲ႔ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို သင္ၾကားေပးတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္- “တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ေသာအခါ၊ သို႔မဟုတ္ အလုပ္တစ္ခုခု လုပ္ေဆာင္ရန္ျဖစ္ေစ၊ တာဝန္တစ္ခုခု ထမ္းေဆာင္ရန္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္က ရာထူးတိုးျမႇင့္ေပးေသာအခါတြင္ ဤသူသည္ ဘုရားသခင္အေပၚ က်ိဳးႏြံနာခံႏိုင္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္မည္မဟုတ္ဟု အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္ရန္ မဆိုထားႏွင့္၊ ထိုသူ၌ ထူးျခားေသာ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာေသာ္လည္းေကာင္း ရွိသည္၊ သို႔မဟုတ္ ထိုသူနားလည္သည့္ သမၼာတရားမ်ားက အျခားလူမ်ားနားလည္သည့္ သမၼာတရားမ်ားထက္ ပို၍နက္နဲၿပီး ပို၍မ်ားျပားသည္ဟုပင္ အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္ျခင္း မရွိေပ။ ထိုသူသည္ ဘုရားသခင္ကို သိၿပီး ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာသူျဖစ္သည္ဟူ၍လည္း မဆိုလိုေပ။ အမွန္တကယ္တြင္ ဤမည္သည့္အရာကိုမွ် ၎တို႔မရရွိထားေပ။ ရာထူးတိုးျမႇင့္ျခင္းႏွင့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းသည္ အ႐ိုးရွင္းဆုံးေသာ အဓိပၸာယ္ျဖင့္ ရာထူးတိုးျမႇင့္ျခင္းႏွင့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းမွ်သာျဖစ္သည္။ ထိုသူ၏ ရာထူးတိုးျမႇင့္ျခင္းႏွင့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းမွာ ထိုသူသည္ ရာထူးတိုးျမႇင့္ခံရၿပီး ပ်ိဳးေထာင္မႈကို ေစာင့္ဆိုင္းေနသည္ဟူ၍ ဆိုလိုျခင္း သက္သက္သာျဖစ္သည္။ ဤပ်ိဳးေထာင္ျခင္း၏ ေနာက္ဆုံးရလဒ္သည္ ထိုသူက မည္သည့္လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္သည္၊ မည္သည့္အရာကို အားထုတ္သည္ဆိုသည့္အေပၚတြင္ မူတည္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အသင္းေတာ္ရွိ တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ရန္အတြက္ ရာထူးတိုးျမႇင့္ခံရၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ခံရသည့္အခါတြင္ ထိုသူသည္ အ႐ိုးရွင္းဆုံးေသာ အဓိပၸာယ္ျဖင့္ ရာထူးတိုးျမႇင့္ၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ခံရျခင္းသာျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ ထိုသူသည္ အရည္အေသြးျပည့္မွီေသာ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္၊ သို႔မဟုတ္ ကြၽမ္းက်င္မႈရွိေသာသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏွင့္ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထိုသူသည္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္၏ အလုပ္ကို တာဝန္ယူေဆာင္႐ြက္ႏိုင္စြမ္း ရွိေနၿပီျဖစ္ၿပီး တကယ့္အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေၾကာင္း အဓိပၸာယ္မသက္ေရာက္ေပ။ ဤကဲ့သို႔ မဟုတ္ေပ။ တစ္စုံတစ္ေယာက္သည္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ရန္အတြက္ ရာထူးတိုးျမႇင့္ခံရၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ခံရသည့္အခါတြင္ ထိုသူသည္ သမၼာတရား၏ လက္ေတြ႕အရွိတရားကို ပိုင္ဆိုင္သေလာ။ သမၼာတရား၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို နားလည္သေလာ။ ဤသူသည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္အစီအစဥ္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္သေလာ။ ၎တို႔၌ တာဝန္ယူစိတ္တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္သေလာ။ ၎တို႔၌ သႏၷိ႒ာန္ ရွိသေလာ။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို က်ိဳးႏြံနာခံႏိုင္သေလာ။ အေရးကိစၥတစ္ခုကို ႀကဳံေတြ႕ရသည့္အခါတြင္ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္သေလာ။ ဤအရာအားလုံးတို႔ကို မသိရွိရေပ။ ထိုသူ၌ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာ စိတ္ႏွလုံးရွိသေလာ။ ဘုရားသခင္အေပၚ သူ၏ေၾကာက္႐ြံ႕မႈမွာ မည္မွ်ႀကီးမားသနည္း။ အမႈအရာမ်ားကို ေဆာင္႐ြက္သည့္အခါတြင္ သူ၏ ကိုယ္ပိုင္စိတ္ဆႏၵေနာက္ကို လိုက္တတ္သေလာ။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ရွာေဖြႏိုင္သေလာ။ ေခါင္းေဆာင္တို႔၏ အလုပ္ကို ေဆာင္႐ြက္သည့္အခ်ိန္ကာလတြင္ ထိုသူသည္ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို ရွာေဖြရန္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေမွာက္သို႔ ပုံမွန္၊ မၾကာခဏလာေရာက္သေလာ။ ၎တို႔သည္ သမၼာတရား၏ လက္ေတြ႕အရွိတရားထဲသို႔ ဝင္ေရာက္မႈတြင္ လူတို႔ကို လမ္းျပႏိုင္သေလာ။ ဤအရာႏွင့္ ဤထက္မကေသာအရာအားလုံးတို႔သည္ ပ်ိဳးေထာင္ခံရရန္ႏွင့္ ရွာေဖြေတြ႕ရွိခံရရန္ ေစာင့္ဆိုင္းလ်က္ရွိသည္။ အားလုံးကို သိရွိရျခင္း မရွိေသးေပ။ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ရာထူးတိုးျမႇင့္ေပးျခင္းႏွင့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းက ထိုသူသည္ သမၼာတရားကို နားလည္ၿပီးျဖစ္သည္ဟု ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္သကဲ့သို႔ သူ၏ တာဝန္ကို ေက်နပ္ဖြယ္ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္စြမ္းရွိၿပီးျဖစ္သည္ဟု ဆိုျခင္းလည္း မဟုတ္ေပ။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ရာထူးတိုးျမႇင့္ေပးျခင္းႏွင့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္း၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ အေရးပါမႈမွာ အဘယ္နည္း။ သီးျခားအေနျဖင့္ ထိုသို႔ေသာသူတစ္ေယာက္ကို ရာထူးတိုးျမႇင့္ေပးျခင္းမွာ ေလ့က်င့္ေပးရန္၊ အထူးတလည္ေရေလာင္းေပးရန္ႏွင့္ ၫႊန္ၾကားေပးရန္၊ ဤသို႔ျဖင့္ သမၼာတရား၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား၊ မတူညီေသာ အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ျခင္း၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား၊ ျပႆနာအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေျဖရွင္းျခင္းအတြက္ အေျခခံသေဘာတရားမ်ား၊ နည္းနာနိႆယမ်ားအျပင္ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ လူအမ်ိဳးအစား အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ႀကဳံေတြ႕ရေသာအခါ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္သည့္ ပုံစံျဖင့္ ဘုရားအလိုေတာ္ႏွင့္အညီ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းနည္းတို႔ကို နားလည္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးရန္ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္က ရာထူးတိုးျမႇင့္ၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ေပးထားေသာ အရည္အခ်င္းရွိသူသည္ ရာထူးတိုးျမႇင့္ျခင္းႏွင့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းအခ်ိန္ကာလတြင္၊ သို႔မဟုတ္ ရာထူးတိုးျမႇင့္ျခင္းႏွင့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းအခ်ိန္ကာလမတိုင္မီတြင္ သူ၏အလုပ္ကို တာဝန္ယူေဆာင္႐ြက္ႏိုင္စြမ္း၊ သူ၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္း လုံေလာက္စြာရွိသည္ဟု ၫႊန္းဆိုသေလာ။ မၫႊန္းဆိုေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းအခ်ိန္ကာလတြင္ ဤလူတို႔သည္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္း၊ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း၊ ေဖာ္ထုတ္ျခင္းႏွင့္ လူစားလဲျခင္းကိုပင္ ေတြ႕ႀကဳံရမည္မွာ လႊဲေရွာင္၍ မရႏိုင္ေပ။ ဤသည္မွာ ပုံမွန္ျဖစ္၏၊ ၎တို႔သည္ ေလ့က်င့္ေပးျခင္း၊ ပ်ိဳးေထာင္ျခင္းတို႔ကို ခံရျခင္းျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ခြဲျခားေဖာ္ထုတ္ျခင္း (၅)”) ဘုရားအိမ္ေတာ္က လူတစ္ေယာက္ကို ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ရာထူးတိုးျမႇင့္ၿပီး ေလ့က်င့္ေပးတဲ့အခါမွာ ဒီလူက အစြမ္းအစတခ်ိဳ႕ရွိလို႔၊ သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္လို႔ တာဝန္သိစိတ္ရွိလို႔၊ အလုပ္မွာ ကြၽမ္းက်င္မႈေတြပိုင္ဆိုင္လို႔ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ကြၽန္မ နားလည္ခဲ့တယ္။ ဒါက သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ေလ့က်င့္ဖို႔ အခြင့္အေရးေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါက သူတို႔ဟာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ဖယ္ရွားၿပီးၿပီ၊ သမၼာတရားကို နားလည္သြားၿပီလို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္က အရည္အခ်င္းျပည့္မီတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တယ္လို႔ အဓိပၸာယ္မရသလို ဒီလူက ထူးခြၽန္တဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္တယ္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွာ ထူျခားတဲ့ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာ၊ အဆင့္အတန္းတစ္ခုခုရွိတယ္လို႔ မဆိုလိုပါဘူး။ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ရတဲ့တာဝန္က ေစခိုင္းခ်က္တစ္ခု၊ တာဝန္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ လုံးဝ ဂုဏ္အဆင့္အတန္း မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္က ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့အခါမွာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွာ အဆင့္အတန္းနဲ႔ ေျပာဆိုခြင့္ရွိသြားၿပီလို႔ အဓိပၸာယ္မရဘူး။ လူေတြရဲ႕ ေလးစားတာခံရမယ္၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက အထင္ႀကီးေလးစားမယ္၊ ကိုယ္က အမွားလုပ္တဲ့အခါ ဘယ္သူကမွ ဒါကို ေဆြးေႏြးခြင့္မရွိဘူးလို႔ အဓိပၸာယ္မရပါဘူး။ အဲဒါေတြက လြဲမွားတဲ့အျမင္ေတြပါ။ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ ကြၽန္မတို႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈနဲ႔ အႀကံျပဳခ်က္ေတြကို လက္ခံဖို႔ လိုတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ဒါကသာ ကြၽန္မတို႔အလုပ္မွာ ျပႆနာေတြကို နားလည္ေစၿပီး အမႈကိစၥေတြကို အခ်ိန္မီေျပာင္းလဲခြင့္ေပးလို႔ပါပဲ။ ဒါ့အျပင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြက လက္ေတြ႕အလုပ္ကိုမလုပ္ဘူးဆိုတာကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သိရင္ ဒီလိုလူေတြကို တိုင္ၾကားၿပီး ေဖာ္ထုတ္ျခင္းအားျဖင့္ သမၼာတရားကို သူတို႔ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္သင့္ၿပီး အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကာကြယ္သင့္တယ္။ ဒါဟာ ေခါင္းေဆာင္ေတြအေပၚ သူတို႔ ရွိသင့္တဲ့ မွန္ကန္တဲ့ သေဘာထားျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ကြၽန္မရဲ႕ မွားယြင္းတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ အယူအဆေတြကို ေျပာင္းလဲေစခဲ့ၿပီး ေခါင္းေဆာင္တာဝန္နဲ႔ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားတဲ့လူေတြရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈကို ဘယ္လို မွန္မွန္ကန္ကန္ သေဘာထားရမယ္ဆိုတာ ျပပါတယ္။ ကြၽန္မလည္း အေျခအေနေတြကို ေျပာင္းပစ္ခ်င္တယ္။ ဒီေတာ့ အခုကစၿပီး ကြၽန္မတာဝန္လမ္းေၾကာင္းမွာ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔အမႈေဆာင္ေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ဘယ္သူက တိုင္ၾကားပါေစ ကြၽန္မ ဂ႐ုတစိုက္နဲ႔ ကိုင္တြယ္ခ်င္တယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြဆီက ႀကီးၾကပ္မႈကို ပိုၿပီးလက္ခံဖို႔ သင္ယူရခဲ့ပါတယ္။

ေနာက္ေတာ့ အစည္းအေဝးတစ္ခုမွာ ကြၽန္မတို႔ ေခါင္းေဆာင္က မိတ္သဟာယျပဳတယ္။ “တခ်ိဳ႕လူေတြက ေခါင္းေဆာင္ေတြကို တျခားလူေတြက တိုင္ၾကားတာ၊ ေဖာ္ထုတ္တာကို ျမင္ၿပီးေတာ့ တိုင္ၾကားတဲ့သူေတြကို တိုက္ခိုက္၊ ရႈတ္ခ်ၾကတယ္။ အဲဒီလိုလူေတြက သူတို႔တာဝန္ေတြမွာ ပုံမွန္ အရမ္းအေလးအနက္ထားရင္ေတာင္ သူတို႔က ဘုရားကို နာခံတဲ့သူေတြ လုံးဝ မဟုတ္ဘူး” တဲ့။ ေခါင္းေဆာင္ဆီကေန အဲဒီမိတ္သဟာယကို ကြၽန္မ ၾကားရတဲ့အခ်ိန္မွာ အထူးသျဖင့္ ရင္ကို ထိုးေဖာက္သြားတယ္။ ဘုရားကို ကြၽန္မ ႏွစ္ခ်ီၿပီး ယုံၾကည္ခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္မ လုံးဝ မေျပာင္းလဲေသးဘူးဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ခံစားမိခဲ့တယ္။ အခုေတာင္မွ ကြၽန္မက ဘုရားကို နာခံတဲ့သူတစ္ေယာက္မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္မနဲ႔ပတ္သက္လို႔ စိတ္မေက်နပ္တာ ေသခ်ာတယ္။ ကြၽန္မေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ မိတ္သဟာယကို နားေထာင္ေနရင္းနဲ႔ ဒါက ကြၽန္မကို ျပဳျပင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔ဆိုတာ ကြၽန္မ သိလိုက္တယ္။ မ်က္ရည္ေတြက်လာတာကို မထိန္းႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ ငိုေနရင္းနဲ႔ ဘုရားကို ဆုေတာင္းတယ္။ “ဘုရားသခင္ ကြၽန္မကို ဒီလို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး ေဖာ္ထုတ္တဲ့ေနရာမွာ ေကာင္းတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြရွိမွန္း ကြၽန္မ သိပါတယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ရင္ ကြၽန္မ စိတ္သေဘာထားက နည္းနည္းေျပာင္းလဲၿပီးၿပီ၊ ကိုယ္ေတာ့္ကို အေတာ္အတန္ ကြၽန္မ နာခံတယ္လို႔ ခံစားေနမိဦးမွာပါ။ ကြၽန္မဟာ ကိုယ္ေတာ့္ကို တကယ္ နာခံျခင္း စံႏႈန္းေတြနဲ႔ ညီဖို႔ အေဝးႀကီးလိုေနေသးမွန္း အခုမွ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ ကိုယ္ေတာ္ကို နာခံတဲ့သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၿပီး အားထုတ္ဖို႔ လိုလားေနပါတယ္။” ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မအတြက္ ေတာ္ေတာ္အေထာက္အကူျဖစ္ၿပီး ဘုရားအလိုေတာ္ကို နားလည္ေစတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “လူတို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္၏ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ၾကေပ။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း၊ ဆင္းရဲဒုကၡႏွင့္ စစ္ေဆးျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္း၊ ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ျခင္းမ်ားကို ႀကဳံရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္မွသာ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို နာခံျခင္းႏွင့္ သစၥာရွိျခင္းတို႔အား ရရွိႏိုင္ၿပီး၊ သူ႔အေပၚ ဝတ္ေက်တမ္းေက် မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ လူတို႔၏ စိတ္သေဘာထားမ်ား ေျပာင္းလဲသည္မွာ ဘုရား ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ စစ္ေဆးျခင္းေအာက္တြင္ ျဖစ္သည္။ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ တရားစီရင္ျခင္း၊ ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းတို႔မွ တစ္ဆင့္သာ ၎တို႔သည္ မဆင္မျခင္ မလုပ္ေဆာင္ဝံ့ေတာ့ဘဲ၊ ယင္းအစား တည္ၿငိမ္ကာ ခ်ဳပ္တည္းလာၾကမည္ျဖစ္သည္။ အေရးႀကီးဆုံးအခ်က္မွာ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ မ်က္ေမွာက္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွင့္ သူ၏အမႈကို နာခံႏိုင္ၾကၿပီး ယင္းသည္ လူသား၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီလွ်င္ပင္၊ ၎တို႔သည္ ဤအယူအဆမ်ားကို ေဘးဖယ္ထားႏိုင္ၾကကာ လိုလားစြာ နာခံႏိုင္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ မိမိတို႔၏ စိတ္သေဘာထားမ်ား ေျပာင္းလဲၿပီးျဖစ္သည့္ လူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ စစ္မွန္မႈထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီးေသာသူမ်ား ျဖစ္သည္) ဘုရားသခင္ကို နာခံတဲ့လူေတြက ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္း၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္း၊ စမ္းသပ္ျခင္းနဲ႔ စစ္ေဆးျခင္းကို ႀကဳံေတြ႕ၿပီး၊ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ ေျပာင္းလဲမႈကို ရရွိသလို၊ စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ သင္ယူၿပီးမွသာ ဘုရားကို နာခံႏိုင္တယ္ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ကြၽန္မ နားလည္ခဲ့တယ္။ ဘုရားကို ယုံၾကည္ၿပီး တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းလမ္းေၾကာင္းမွာ အဲဒီလူေတြက သမၼာတရားကို ရွာေဖြႏိုင္ၿပီး အေၾကာင္းအရာေတြကို စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တယ္။ အေျခခံက်တဲ့၊ အေရးပါတဲ့အရာ တခ်ိဳ႕ကို သူတို႔ ႀကဳံရတဲ့အခါ၊ သူတို႔ရဲ႕ အသက္တာလမ္းေၾကာင္းပါဝင္တဲ့ ေ႐ြးခ်ယ္မႈေတြကို ႀကဳံရတဲ့အခါမွာ သူတို႔ဟာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ သမၼာတရားကို အေျခခံၿပီး မွန္ကန္တဲ့ ေ႐ြးခ်ယ္မႈေတြ လုပ္ႏိုင္ၾကတယ္။ ဘုရားသခင္ကို အေရးမပါတဲ့ ကိစၥေတြ၊ အျပင္ပန္း အျပဳအမူေတြနဲ႔ပဲ နာခံၿပီး စည္းမ်ဥ္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကိစၥေတြ၊ အဓိကက်တဲ့ ျပႆနာေတြမွာ ကိုယ့္ဆႏၵအတိုင္း၊ သဘာဝ ပင္ကိုစ႐ိုက္အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ရင္ ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္တဲ့သူျဖစ္ေနဆဲပဲ။ အရင္တုန္းက ကြၽန္မက ဘုရားသခင္အတြက္ အသုံးခံဖို႔ မိသားစုနဲ႔ အသက္ေမြးအလုပ္ကို စြန္႔လႊတ္ႏိုင္တယ္၊ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားအိမ္ေတာ္က ဘာတာဝန္ကိုပဲ စီစဥ္ပါေစ၊ ကြၽန္မ လက္ခံၿပီး နာခံႏိုင္ခဲ့တယ္၊ အခက္အခဲေတြကို ႀကဳံရတဲ့အခါ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကိုဖတ္ၿပီး ဘုရားကို ဆုေတာင္းႏိုင္ခဲ့တယ္၊ ကြၽန္မတာဝန္ကို ပိုေကာင္းေအာင္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ နည္းလမ္းေတြကို အၿမဲတမ္း ႀကိဳးစားေတြးေတာေနတယ္လို႔ အၿမဲတမ္း ထင္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မတာဝန္အေပၚ ဒီသေဘာထားက ဘုရားသခင္အေပၚ အေတာ္အတန္ ကြၽန္မ နာခံတဲ့သေဘာပဲလို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အစ္မလု ကိစၥမွာ ကြၽန္မဟာ ကိုယ့္ဆႏၵအတိုင္း ကိစၥေတြကို ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ဘဲ ကိုင္တြယ္မိႏိုင္တုန္းပဲျဖစ္သလို သူ႔ကို ကိုယ္ထင္သလို ရႈတ္ခ်ဖိႏွိပ္ႏိုင္ေသးၿပီး ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးက ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြရဲ႕ အုပ္စိုးျခင္းကို ခံေနရဆဲပဲျဖစ္မွန္း သက္ေသျပေနတာကို ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ကြၽန္မက တာဝန္ေတြမွာ အေလးအနက္ထားၿပီး တာဝန္သိေလ့ရွိေပမဲ့ စည္းမ်ဥ္းေတြ၊ အေရးႀကီးျပႆနာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ဘုရားကို ပုန္ကန္ေနႏိုင္တုန္းပဲျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ရန္လိုေနႏိုင္ဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္မက သမၼာတရားကို လုံးဝ နားမလည္ဘူး၊ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္သေဘာထားက မေျပာင္းလဲေသးဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ဘုရားကို နာခံတဲ့သူတစ္ေယာက္ မျဖစ္ေသးဘူးဆိုတာ ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ျပဳျပင္ျခင္း၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္း၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္းမရွိဘဲနဲ႔ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လုံးဝ သိႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။

အခု သမၼာတရားစည္းမ်ဥ္းပါဝင္တဲ့ တခ်ိဳ႕ အေရးႀကီးကိစၥေတြမွာ သမၼာတရားနဲ႔ စည္းမ်ဥ္းေတြနဲ႔အညီ ကိစၥေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို သတိရွိရွိနဲ႔ ကြၽန္မ ရွာေဖြႏိုင္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ မာနေထာင္လႊားတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို အေျခခံၿပီး ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ဘဲ မလုပ္ေတာ့ဘူး။ ဘုရားကိုလည္း ကြၽန္မ ခဏခဏ ဆုေတာင္းတယ္။ ကြၽန္မမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြ၊ မွားယြင္းတဲ့အျမင္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲမႈကို ရဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္း၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း၊ ျပဳျပင္ျခင္း၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္း၊ ႐ိုက္ႏွက္ျခင္းနဲ႔ ပဲ့ျပင္ဆုံးမျခင္းကို အၿမဲ ေတြ႕ႀကဳံဖို႔ လိုပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ပုန္ကန္မႈနဲ႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ပိုၿပီး နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း နားလည္ဖို႔၊ ဘုရားအေပၚနာခံျခင္းကို တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ရဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းက ကြၽန္မဆီကေန ဘယ္ေတာ့မွ ထြက္ခြာသြားမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။