ဘုရား၏ ေပၚထြန္းျခင္းကို ေတာင့္တသည့္ ရွာေဖြသူမ်ားအားလုံးကို ကြၽန္ုပ္တို႔ႀကိဳဆိုပါသည္။

ဖုန္း အက္ပလီေကးရွင္း

စစ္မွန္သည့္လမ္းကို စူးစမ္းေလ့လာရာတြင္ ကြၽန္မ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရသည့္အရာ

21.07.2022

ဖေလာရမ့္စ္ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံ

ကေလးဆိုေတာ့ ကိုယ့္မိဘေတြ သခင့္ကိုယုံၾကည္ၾကတဲ့အတိုင္းပဲ ကြၽန္မ လိုက္ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မ ဆရာမျဖစ္လာၿပီး ခရစ္ယာန္နဲ႔ လူ႔က်င့္ဝတ္ပညာေရးသင္တန္းေတြ သင္တယ္။ အခုေတာ့ ေျမာက္ပိုင္းဆူမာၾတားမွာ အစိုးရအလယ္တန္းေက်ာင္းမွာ ကြၽန္မ စာသင္ပါတယ္။ ၂၀၂၀ခုႏွစ္၊ မတ္လရဲ႕ ညတစ္ညမွာ ကြၽန္မ YouTube ဖြင့္ၿပီး ကြၽန္မ ေက်ာင္းသားေတြကို သင္ဖို႔ နမူနာအေနနဲ႔သုံးဖို႔ တရားေဒသနာေတြကို ရွာတယ္။ ညဥ့္နက္တဲ့အထိ တရားေဒသနာေတြ အမ်ားႀကီး ၾကည့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အားလုံးက ေဟာင္းေနၿပီး ထပ္ေနတယ္။ အလင္းမေပးဘူး။ အဲဒါေတြကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ ပ်င္းလာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ခရစ္ယာန္ဗီဒီယိုတစ္ခုကို ကြၽန္မ ေတြ႕တယ္။ ဒီေလာက္သာယာလိုက္တဲ့အသံ တဲ့။ ဒီဗီဒီယိုကို ကြၽန္မ ခ်က္ခ်င္းအာ႐ုံစိုက္မိသြားတယ္။ ဗီဒီယိုထဲမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕ရၿပီး သခင္ျပန္ႂကြလာတဲ့ပုံနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ မိတ္သဟာယတခ်ိဳ႕ကို ၾကားရတယ္။ အားလုံးက ကြၽန္မ အရင္က တစ္ခါမွ မၾကားဖူးဘူး။ အရင္က ဝိညာဥ္ေရးရာဗီဒီယိုတခ်ိဳ႕ကို ၾကည့္ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုလိုမ်ိဳး ကိုယ့္ကို အံ့အားသင့္ေစတဲ့ ဗီဒီယိုကို မၾကည့္ဖူးဘူး ေနာက္ေတာ့ ဘုရားရဲ႕ အမည္နာမေျပာင္းသြားတာလား ဆိုတဲ့ ေနာက္ထပ္ ဗီဒီယိုတစ္ခုကို ေတြ႕တယ္။ ဒါကို ကြၽန္မ သိခ်င္သြားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ အဆုံးထိ ၾကည့္လိုက္တာေပါ့။ အဲဒီညမွာ ဗီဒီယိုထဲမွာ ကြၽန္မ ၾကည့္ခဲ့တာကို စဥ္းစားရင္းနဲ႔ လုံးဝ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး။ ဘုရားရဲ႕ အမည္နာမက တကယ္ ေျပာင္းသြားတာလား။ ကြၽန္မ အရမ္းကို သိခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါက ဇာတ္လမ္းသက္သက္ပဲလား။ ဗီဒီယိုက ေျပာတာက မွန္သလား။ ဘုရားက တကယ္ ျပန္လာခဲ့ၿပီလားေပါ့။ သူတို႔ဖတ္တဲ့ စကားေတြက တကယ္ပဲ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြလားေပါ့။ ဘုရားျပန္ႂကြလာၿပီး သူ႔အမည္နာမက ေျပာင္းသြားတာ ကြၽန္မက လြဲေခ်ာ္သြားရင္ ေတာ္ေတာ္ဆိုးမွာမဟုတ္ဘူးလား။ ဒီေမးခြန္းေတြရဲ႕ အေျဖကို ရွာဖို႔ ကြၽန္မ အရမ္းစိတ္ေလာေနတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကပ္ေရာဂါေၾကာင့္ ကြၽန္မ အိမ္မွာပဲ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ အြန္လိုင္းက ဒီဗီဒီယိုေတြကို ၾကည့္ဖို႔ အခ်ိန္ေတြအမ်ားႀကီးရွိသြားတာေပါ့။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ ခရစ္ယာန္ဗီဒီယိုေတြကို အရင္က မၾကည့္ဖူးဘူးေလ။ သူမ်ားေတြ ျမင္ႏိုင္ေအာင္လို႔ ကြၽန္မရဲ႕ ေဖ့ဘြတ္ေပၚမွာ ဒီဗီဒီယိုေတြကို ရွယ္တယ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ႀကိဳက္တယ္လို႔ ကြန္မန္႔ေပးၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြန္မန္႔ေတြထဲမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္အသင္းေတာ္ကို တိုက္ခိုက္တဲ့ စကားတခ်ိဳ႕လည္း ေတြ႕ရတယ္။ သင္းအုပ္တစ္ေယာက္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္အသင္းေတာ္အေၾကာင္း ဘာပို႔စ္မွ မတင္ဖို႔ ကြၽန္မကို အႀကံေပးတယ္။ အရင္က ဒီဗီဒီယိုေတြအားလုံးက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္အသင္းေတာ္ဆီကမွန္း ကြၽန္မ မသိဘူး။ သင္းအုပ္ဆရာက ေျပာမွ ကြၽန္မ သတိထားမိတာ။ သိခ်င္စိတ္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ အင္တာနက္မွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္အသင္းေတာ္ကို ရွာလိုက္တယ္။ “ႏိုင္ငံေတာ္သက္ဆင္းႂကြေရာက္ျခင္း၏ ဧဝံေဂလိတရားေတာ္” ဆိုတဲ့ ဝဘ္ဆိုဒ္ကို ေတြ႕တယ္။ ဝဘ္ဆိုဒ္က အေၾကာင္းအရာေတြကို ကြၽန္မ စဖတ္ၿပီး အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕တယ္ေလ။ “ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ ဖန္ဆင္းျခင္းႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အသေခ်ၤမ်ားလွေသာ အရာမ်ားသည္ စတင္ႏိုးထလာၾကၿပီး၊ ၎တို႔၏ အသက္စြမ္းအားကို ျပန္လည္ရရွိၾကသည္။ ကမာၻေျမႀကီး၏ အေျခအေနေျပာင္းလဲျခင္းမ်ားေၾကာင့္၊ ကုန္းေျမတစ္ခုႏွင့္ ေနာက္တစ္ခုၾကားရွိ နယ္နိမိတ္မ်ားသည္လည္း စတင္ ေ႐ြ႕လ်ားလာၾကသည္။ ကုန္းေျမသည္ ကုန္းေျမမွ ပိုင္းျခားသြားၿပီး၊ ကုန္းေျမႏွင့္ ကုန္းေျမသည္ ေပါင္းစည္းေသာအခါ၊ ယင္းမွာ ငါသည္ တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားကို တစ္စစီျဖစ္ေအာင္ ေခ်မႈန္းပစ္မည့္ အခ်ိန္လည္းျဖစ္သည္ဟု ယခင္က ငါသည္ ပေရာဖက္ျပဳခဲ့ဖူးသည္။ ဤအခ်ိန္တြင္ ငါသည္ ဖန္ဆင္းခံ ေလာကတစ္ခုလုံးကို အသစ္ျပဳျပင္ၿပီး စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးကို ျပန္လည္ ပိုင္းကန္႔မည္ ျဖစ္သည္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ စၾကဝဠာကို အစီအစဥ္တက် ျဖစ္ေစမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ေဟာင္းေသာအရာကို ေျပာင္းလဲကာ အသစ္ ျဖစ္ေစမည္။ ဤသည္မွာ ငါ၏အစီအစဥ္ ျဖစ္ၿပီး ဤအရာမ်ားမွာ ငါ၏အမႈမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ကမာၻႀကီး၏ တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ လူမ်ိဳးအားလုံးသည္ ငါ၏ပလႅင္ေရွ႕ေမွာက္သို႔ ျပန္လာေသာအခါ၊ လူ႔ေလာကသည္ ငါ၏ေက်းဇူးေၾကာင့္ တုႏႈိင္းမဲ့ေသာ ႂကြယ္ဝမႈႏွင့္ ျပည့္လွ်ံေနေစရန္ ငါသည္ ေကာင္းကင္ဘုံ၏ ႂကြယ္ဝမႈအားလုံးကို ယူငင္လ်က္ ယင္းအရာမ်ားကို လူ႔ေလာကအေပၚသို႔ အပ္ႏွင္းေပးမည္။ သို႔ေသာ္လည္း ေလာကေဟာင္း ဆက္လက္ တည္ရွိေနသေ႐ြ႕၊ ငါ၏ေဒါသကို ၎၏တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားအေပၚသို႔ ငါေစလႊတ္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ငါ၏ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာအမိန္႔မ်ားကို စၾကဝဠာတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ပြင့္လင္းစြာ ထုတ္ျပန္ ေၾကညာမည္ ျဖစ္ကာ၊ ၎တို႔ကို ခ်ိဳးေဖာက္သည့္ မည္သူမဆို ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း ခံရမည္ျဖစ္သည္။

“ငါသည္ ေျပာၾကားရန္ စၾကဝဠာဆီသို႔ ငါ၏မ်က္ႏွာကို လွည့္ေလေသာအခါ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးသည္ ငါ၏အသံကို ၾကားၿပီးေနာက္ စၾကဝဠာတစ္ေလွ်ာက္တြင္ ငါျပဳထားသည့္အမႈအားလုံးကို ျမင္ေလသည္။ ငါ၏အလိုကို ဆန္႔က်င္ေသာသူတို႔သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ ငါ့ကို လူသား၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ဆန္႔က်င္ေသာသူမ်ားသည္၊ ငါ၏ျပစ္တင္ဆုံးမမႈ ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ငါသည္ ေကာင္းကင္တစ္ခြင္ရွိ ေျမာက္ျမားလွစြာေသာ ၾကယ္မ်ားကို ယူငင္လ်က္ ၎တို႔ကို အသစ္ျပဳလုပ္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ငါ့ေက်းဇူးေၾကာင့္ ေနႏွင့္လသည္လည္း အသစ္ျပဳလုပ္ျခင္း ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ မိုးေကာင္းကင္သည္ ယခင္ကဲ့သို႔ ရွိေတာ့မည္မဟုတ္ဘဲ၊ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ အသေခ်ၤမ်ားလွေသာ အရာမ်ားသည္ အသစ္ျပဳလုပ္ျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ ငါ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔သည္ ၿပီးျပည့္စုံသြားၾကလိမ့္မည္။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားသည္ ထာဝရ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး အားလုံးသည္ ငါ့ကို ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္တစ္ခု ျဖစ္လာကာ၊ ကမာၻေျမႀကီး၏ တိုင္းႏိုင္ငံမ်ား အားလုံးသည္ ဖ်က္ဆီးခံရ၍ မတည္ရွိေတာ့ေစရန္၊ စၾကဝဠာအတြင္းရွိ တိုင္းႏိုင္ငံမ်ားစြာတို႔သည္ အသစ္တဖန္ ပိုင္းကန္႔ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ငါ၏ႏိုင္ငံေတာ္ျဖင့္ အစားထိုးျခင္း ခံရေပလိမ့္မည္။ စၾကဝဠာအတြင္းရွိ လူသားမ်ားတြင္ မာရ္နတ္ႏွင့္ ဆိုင္ေသာသူ အားလုံးတို႔သည္ ရွင္းလင္းသုတ္သင္ျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ စာတန္ကို ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ေသာသူ အားလုံးတို႔သည္ ငါ၏ေလာင္ၿမိဳက္ေသာမီးျဖင့္ ခ်ိဳးႏွိမ္ျခင္းကို ခံရလိမ့္မည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ယခုတြင္ စမ္းေခ်ာင္း အတြင္း၌ရွိေသာ သူမ်ားမွလြဲ၍၊ က်န္ေသာသူ အားလုံးတို႔သည္ ျပာအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲျခင္း ခံရလိမ့္မည္။ လူမ်ားစြာတို႔ကို ငါျပစ္တင္ဆုံးမေသာအခါ၊ ဘာသာေရးေလာက၌ ရွိေသာ သူတို႔သည္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အတိုင္းအတာအထိ ငါ၏ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ျပန္လာၾကမည္ ျဖစ္ၿပီး ငါ့အမႈမ်ား၏ သိမ္းပိုက္ျခင္းကို ခံၾကရလိမ့္မည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထိုသူတို႔သည္ သန္႔ရွင္းေသာသူ ျဖဴေသာမိုးတိမ္ကိုစီးလ်က္ ေပၚထြန္းလာျခင္းကို ျမင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္တည္း။ လူအားလုံးသည္ မိမိတို႔၏ တူရာအမ်ိဳးအစားအလိုက္ သီးျခားခြဲထားခံရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူတို႔၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားအလိုက္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းမ်ားကို ခံၾကရမည္။ ငါႏွင့္ဆန႔္က်င္၍ ရပ္တည္ခဲ့ၾကေသာ သူမ်ားအားလုံးတို႔သည္ ပ်က္စီးျခင္းသို႔ေရာက္ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ ၎တို႔၏အျပဳအမူမ်ားတြင္ ငါႏွင့္ဆက္ႏႊယ္မႈ မရွိသည့္သူမ်ားကမူ၊ ၎တို႔ စြမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည့္ပုံေၾကာင့္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚ၌ ငါ၏သားမ်ားႏွင့္ ငါ့လူမ်ား၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ ဆက္လက္ ရွိေနၾကလိမ့္မည္။ ငါသည္ လူအသေခ်ၤထံသို႔ႏွင့္ တိုင္းႏိုင္ငံအသေခ်ၤထံသို႔ ငါ့ကိုယ္ငါ ထုတ္ေဖာ္ျပမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ငါ၏ႀကီးျမတ္ေသာအမႈေတာ္ ျပည့္စုံသြားျခင္းကို ေႂကြးေၾကာ္လ်က္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံး သူတို႔ကိုယ္တိုင္၏မ်က္စိမ်ားႏွင့္ ျမင္ႏိုင္ၾကေစရန္အလို႔ငွာ ကမာၻေျမႀကီးအေပၚတြင္ ငါကိုယ္ေတာ္တိုင္၏အသံႏွင့္ အသံျပဳမည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ အခန္း (၂၆)) ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးကို လႈပ္ခါခဲ့ၿပီး ကြၽန္မ တုန္လႈပ္သြားမိတယ္။ ဒီစကားေတြရဲ႕ ၾသဇာအာဏာေၾကာင့္ ကြၽန္မ အံ့အားသင့္သြားတယ္။ ဘယ္ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကိုမွ သည္းမခံတဲ့ ဘုန္းအာႏုေဘာ္တစ္ခုက အဲဒီထဲမွာရွိတယ္။ ဒီစကားေတြမွာ ၾသဇာအာဏာနဲ႔ တန္ခိုးရွိတယ္ ဒါေတြကို ဘယ္လူသားကမွ မေျပာႏိုင္ေတာ့ ဘုရားဆီကလာပုံရတယ္လို႔ ကြၽန္မ ခံစားမိတယ္။ ဒါဟာ စကားလုံးနဲ႔ ေဖာ္ျပလို႔မရတဲ့ ခံစားခ်က္ပဲ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ နည္းနည္းမရွင္းမလင္းျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္မ ေတြးတယ္။ “ဒီဗီဒီယိုေတြထဲက သ႐ုပ္ေဆာင္ေတြအားလုံးက တ႐ုတ္ေတြပဲ။ ဒီေတာ့ ဒီ႐ုပ္ရွင္ေတြကို တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြက လုပ္တာလားေပါ့။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံက ဘုရားမဲ့ပါတီက အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ႏိုင္ငံပဲေလ။ တ႐ုတ္လူမ်ိဳးေတြက ပုံမွန္အားျဖင့္ အေမႊးနံ႔သာေတြထြန္းၿပီး ဗုဒၶနဲ႔ ဆင္းတုေတြကို ကိုးကြယ္တယ္။ သခင္က တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ ျပန္လာႏိုင္သလား။ ဒီစကားေတြက တကယ္ပဲ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြလား” ေပါ့။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ေခါင္းရႈပ္သြားတယ္။ ေခါင္းရႈပ္လာေလေလ၊ ဘာေတြျဖစ္ေနသလဲဆိုတာ နားလည္ခ်င္ေလေလပဲ။ အဲဒါနဲ႔ ဝဘ္ဆိုဒ္မွာျပထားတဲ့ ဆက္သြယ္ရန္ အခ်က္အလက္ကေနတစ္ဆင့္ အစ္မတစ္ေယာက္နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္မိတယ္။ သူက ကြၽန္မကို အစည္းအေဝးတစ္ခုဆီသြားခ်င္လားလို႔ ေမးတယ္။ ကြၽန္မက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ သမၼာတရားအေၾကာင္း ပိုသိခ်င္တယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါနဲ႔ သူက အြန္လိုင္းအစည္းအေဝးအဖြဲ႕တစ္ခုမွာ ကြၽန္မကို ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကိုလည္း ကြၽန္မကို ဖတ္ျပၿပီး ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း နက္နဲမႈေတြနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္အဆင့္သုံးဆင့္အေၾကာင္းကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕ေပးတယ္။ သူ႔မိတ္သဟာယကို ဂ႐ုစိုက္နားေထာင္ၿပီး ကြၽန္မ ေခါင္းရႈပ္ေနတာေတြရဲ႕ အေျဖကို ေတြ႕သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ အံ့ၾသစရာေကာင္းတဲ့ သတင္းေကာင္းေတြကိုလည္းရတယ္။ သခင္က တကယ္ပဲ ျပန္ႂကြလာၿပီ၊ လူ႔ဇာတိနဲ႔ ႂကြလာတယ္ တဲ့။ စိတ္လႈပ္ရွားေနမွာပဲေနာ္။ ဒါေပမဲ့ သိပ္မၾကာဘူး။ ဘာသာေရးထဲက သင္းအုပ္ဆရာတစ္ေယာက္က ေႏွာင့္ယွက္တားဆီးတာကို ထပ္ခံရတယ္။

ေဖ့ဘြတ္မွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္အသင္းေတာ္ကို တိုက္ခိုက္ထားတဲ့ စကားတခ်ိဳ႕ကို သင္းအုပ္က ကြၽန္မဆီပို႔ေပးတယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္က မိစာၦဒိဌိျဖစ္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြလို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီစကားေတြက က်မ္းစာထဲမွာမပါဘူး။ ခရစ္ယာန္အေနနဲ႔ က်မ္းစာအျပင္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မရွိဘူးဆိုတာ သိဖို႔လိုတယ္။ အခုသူတို႔နဲ႔ေဝးေဝးေနပါ” တဲ့။ အဖြဲ႕ထဲက တျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြလည္း သင္းအုပ္ဆရာဆီက စာေတြရတယ္။ ကြၽန္မနဲ႔ အရင္က တည့္ခဲ့တဲ့ လူတခ်ိဳ႕က သင္းအုပ္ေျပာတာနားေထာင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အစည္းအေဝးအဖြဲ႕ကေန ထြက္ၿပီး ကြၽန္မကိုလည္း ထြက္ဖို႔ အႀကံေပးတယ္။ အစေတာ့ ကြၽန္မ တကယ္ကို စိတ္ရႈပ္ေထြးေနတာ။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတာေပါ့။ “သူက သင္းအုပ္ျဖစ္ၿပီး က်မ္းစာကို ငါ့ထက္ပိုသိတယ္။ သူေျပာတာ မွန္မ်ားေနမလား” ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္အသင္းေတာ္က မိစာၦဒိဌိဟုတ္မဟုတ္ဆိုတာကို ကြၽန္မ အေျဖရွာခ်င္ခဲ့တာေပါ့။ သင္းအုပ္ေျပာတာကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ မယုံခဲ့ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့ၿပီး ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက တကယ္ပဲ သမၼာတရားျဖစ္တယ္လို႔ ခံစားမိလို႔ေလ။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြမွာ ၾသဇာအာဏာပါၿပီး ဘုရားရဲ႕အသံနဲ႔တူတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက တကယ္ပဲ က်မ္းစာထဲမွာ မပါေတာ့ ဘာျဖစ္ေနတာလဲေပါ့။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္အသင္းေတာ္က အစ္မအယ္လ္ဆာနဲ႔ ကြၽန္မ ရွာေဖြတယ္။ သူက ကြၽန္မဆီကို က်မ္းစာထဲက က်မ္းပိုဒ္တစ္ခုပို႔တယ္။ ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္က်မ္းထဲက အခန္းႀကီး ၂၁၊ အငယ္ ၂၅ ပါ။ “ေယရႈျပဳေတာ္မူေသာ အျခားအမႈအရာအမ်ား ရွိေသး၏။ ထိုအမႈအရာရွိသမွ်တို႔ကို အသီးအျခားေရးထားလွ်င္၊ ေျမႀကီးမဆံ့ႏိုင္ေအာင္ က်မ္းစာမ်ားျပားလိမ့္မည္ဟု ထင္မွတ္ျခင္းရွိ၏။” အစ္မအယ္လ္ဆာက ကြၽန္မနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ “ဒီက်မ္းပိုဒ္ကေန သခင္ေယရႈရဲ႕ စကားေတြနဲ႔ လုပ္ေဆာင္မႈေတြက က်မ္းစာထဲမွ အျပည့္အဝမွတ္သားမထားဘူးဆိုတာ ကြၽန္မတို႔ ျမင္ႏိုင္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက တမန္ေတာ္ေယာဟန္က သခင္ေယရႈနဲ႔အတူရွိၿပီး က်မ္းစာထဲမွာေရးခ်ထားတာထက္ပိုမ်ားတဲ့ သခင္ေယရႈရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သူ ၾကားခဲ့ရတယ္။ အခု ဒါကို စဥ္းစားၾကည့္ရေအာင္။ သခင္ေယရႈအလုပ္လုပ္တုန္းက တရားေဒသနာေတြကို အနည္းဆုံး သုံးႏွစ္ေဟာခဲ့တယ္။ သူက ေန႔တိုင္း တစ္နာရီၾကာစကားေျပာခဲ့ရင္ သုံးႏွစ္ေက်ာ္မွာ ဘယ္ေလာက္ေျပာခဲ့မလဲ။ ေရတြက္လို႔မရေအာင္ မ်ားမယ္။ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက က်မ္းစာမွာ မွတ္တမ္းတင္ထားတာအကုန္ပဲဆိုတာ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ တကယ္ေတာ့ က်မ္းစာထဲက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက အရမ္းနည္းပါတယ္။ ဒါေတြက အဲဒီအခ်ိန္ကာလအတြင္း ေသခ်ာေပါက္ ဘုရားေျပာထားတာအကုန္လုံး မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါက ျငင္းလို႔မရႏိုင္တဲ့ အမွန္တရားပဲ။ သင္းအုပ္ကေျပာတယ္။ က်မ္းစာအျပင္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ခုမွမရွိဘူးဆိုပဲ။ ဘာကို အေျခခံၿပီး သူက ဒီလိုေျပာတာလဲ” တဲ့။ ကြၽန္မက ဒါကိုၾကားၿပီး ေတြးတယ္။ “ဟုတ္တယ္။ သင္းအုပ္ေျပာတာက အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ မညီဘူး။ မွားေနတာပဲ” ေပါ့။ က်မ္းစာကို ဖတ္ၿပီးၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္က်မ္းမွာ ဒီအပိုဒ္ကို လုံးဝ အာ႐ုံမစိုက္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခါက်မွ က်မ္းစာထဲမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားလုံးမရွိတာကို ဒီအပိုဒ္က ကြၽန္မကိုတို႔ကို ေျပာျပထားၿပီးၿပီဆိုတာ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အစ္မအယ္လ္ဆာက ေနာက္ထပ္က်မ္းပိုဒ္သုံးေလးခုထပ္ပို႔တယ္။ ရွင္ေယာဟန္ ၁၆:၁၂-၁၃ ကို ပို႔လိုက္တယ္။ “သင္တို႔အား ငါေျပာစရာ စကားအမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ ယခုမခံႏိုင္ၾက။ သမၼာတရားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ သမၼာတရားကို သင္တို႔အား အႂကြင္းမဲ့ သြန္သင္ျပလိမ့္မည္။ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ကိုယ္အလိုအေလ်ာက္ေဟာေျပာမည္မဟုတ္။ ၾကားသမွ်တို႔ကို ေဟာေျပာလိမ့္မည္။ ေနာင္လာလတၱံ့ေသာအရာတို႔ကိုလည္း သင္တို႔အား ေဖာ္ျပလိမ့္မည္။” ၿပီးေတာ့ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲက အပိုဒ္တခ်ိဳ႕ကိုပို႔တယ္။ “ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ အသင္းေတာ္တို႔အား အဘယ္သို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ကို၊ နားရွိေသာသူ မည္သည္ ကားၾကားပါေစ။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၂:၇) “ထိုအခါတဘက္တခ်က္၌ အကၡရာတင္၍ တံဆိပ္ခုနစ္ခ်က္ ခတ္ေသာ စာေစာင္ကို ပလႅင္ေတာ္ေပၚ မွာ ထိုင္ေတာ္မူေသာသူ၏ လက္်ာလက္၌ငါျမင္၏။ အားႀကီးေသာေကာင္းကင္တမန္တပါးက၊ ထိုစာေစာင္ကိုဖြင့္၍ တံဆိပ္တို႔ကိုခြါျခင္းငွါ အဘယ္သူထိုက္ သနည္းဟု ႀကီးေသာအသံႏွင့္ ေႂကြးေၾကာ္လ်က္ရွိသည္ကို ငါျမင္၏။ ထိုစာေစာင္ကိုဖြင့္၍ၾကည့္ျခင္းငွါ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီး၊ ေျမႀကီးေအာက္၌ အဘယ္သူမွ်မတတ္ႏိုင္။ ထိုစာေစာင္ကိုဖြင့္၍ ၾကည့္ထိုက္ေသာသူ တေယာက္ကိုမွ် ရွာ၍မေတြ႕ေသာေၾကာင့္၊ ငါသည္ မ်ားစြာငိုေႂကြးေလ၏။ ထိုအခါအသက္ႀကီးေသာသူတပါးက၊ မငိုေႂကြးႏွင့္၊ ယုဒအမ်ိဳး ျခေသၤ့သတည္းဟူေသာ ဒါဝိဒ္၏အျမစ္သည္ ထိုစာေစာင္ကိုလည္းေကာင္း၊ တံဆိပ္ ခုနစ္ ခ်က္တို႔ကို၎၊ ဖြင့္ျခင္းငွါ ေအာင္ျမင္ေလၿပီဟု ငါ့ကို ေျပာဆို၏။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၅:၁-၅) က်မ္းပိုဒ္ေတြကို ကြၽန္မတို႔ ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အစ္မအယ္လ္ဆာက မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ “သခင္ေယရႈရဲ႕ စကားေတြက အရမ္းရွင္းပါတယ္။ သူက ကြၽန္မတို႔ကို ေျပာဖို႔ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက လူေတြရဲ႕ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈက ဒါကိုလက္ခံဖို႔ အရမ္းႏုေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သမၼာတရား ဝိညာဥ္ေတာ္က ကြၽန္မတို႔ကို သမၼာတရားအားလုံးထဲကို ေခၚေဆာင္ဖို႔ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ႂကြလာမယ္။ ဒါက သခင္ေယရႈ ျပန္ႂကြလာရင္ သူက ေနာက္ထပ္သမၼာတရားေတြေဖာ္ျပၿပီး ျဖစ္လာမယ့္အရာေတြကို ေျပာျပမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ ဒါဟာ ဘုရားမွာ က်မ္းစာအျပင္ အမႈေတာ္၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အသစ္ေတြရွိတာကို သက္ေသျပတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားလုံးက က်မ္းစာထဲမွာရွိတယ္။ က်မ္းစာအျပင္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အမႈေတာ္တစ္ခုမွမရွိဘူးလို႔ ဘယ္လိုေျပာႏိုင္တာလဲ။ ဒါက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ျငင္းဆန္တာမဟုတ္ဘူးလား” တဲ့။ သူ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ နားလည္သြားတယ္။ သင္းအုပ္က ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္က က်မ္းစာမွာပဲ ကန္႔သတ္ထားတယ္လို႔ သတ္မွတ္တာဟာ မွားတယ္၊ ဘုရားဟာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ က်မ္းစာမွာ မွတ္တမ္းတင္ထားတာထက္ အမ်ားႀကီးပိုမ်ားတဲ့ စကားေတြထပ္ေျပာမွာ။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းမွာ ပိတ္ထားတဲ့စာေစာင္ကို ဘယ္သူမွ မဖြင့္ဖတ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာထားတယ္။ ဒီေတာ့ စာေစာင္က က်မ္းစာမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ရွင္းတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ က်မ္းစာကို ကြၽန္မတို႔ ေန႔တိုင္းဖတ္ႏိုင္တယ္ေလ။ သခင္ေယရႈ ျပန္ႂကြလာတဲ့အခါမွာသူက စာေစာင္ကိုဖြင့္ၿပီး အဲဒီထဲက အေၾကာင္းအရာေတြကို ကြၽန္မတို႔ကို ေျပာျပမယ္။ ဘုရားဟာ က်မ္းစာအျပင္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အသစ္ေတြကိုေျပာမယ္ဆိုတာ ဒီဟာေၾကာင့္ ကြၽန္မ ရွင္းသြားတယ္။

ေနာက္ေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မတို႔ ဖတ္ၾကတယ္။ “သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ မွတ္သားထားသည့္ အရာမ်ားသည္ အကန္႔အသတ္ရွိ၏။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ လုပ္ေဆာင္မႈကို အလုံးစုံ ကိုယ္စားမျပဳႏိုင္ေပ။ ခရစ္ဝင္က်မ္း ေလးက်မ္းသည္ ေယရႈက သေဘၤာသဖန္းပင္ကို က်ိန္ဆိုျခင္း၊ ေပတ႐ုက သခင္ကို သုံးႀကိမ္တိုင္ေအာင္ ျငင္းပယ္ျခင္း၊ သူ၏ လက္ဝါးကားတိုင္ေပၚ အေသခံျခင္းႏွင့္ ရွင္ျပန္ထေျမာက္ျခင္း ၿပီးေနာက္ ေနာက္လိုက္ တပည့္ေတာ္မ်ားေရွ႕တြင္ ေယရႈ၏ ကိုယ္ထင္ျပျခင္း၊ အစာေရွာင္ျခင္းအေၾကာင္း သြန္သင္မႈ၊ ဆုေတာင္းျခင္းအေၾကာင္း သြန္သင္မႈ၊ ကြာရွင္းျခင္းအေၾကာင္း သြန္သင္မႈ၊ ေယရႈ၏ေမြးဖြားျခင္းႏွင့္ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္စာရင္း၊ တပည့္ေတာ္မ်ားကို ေယရႈခန႔္အပ္ျခင္း စသည့္ ျဖစ္ပ်က္မႈမ်ားကို အေရအတြက္ ကန္႔သတ္ခ်က္ျဖင့္ ေရးထားေသာ အခန္းႀကီးမ်ား အားလုံး တစ္ရာထက္ ေလ်ာ့နည္းေလသည္။ သို႔ေသာ္၊ ယေန႔ အမႈကို ယင္းတို႔ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လ်က္ပင္ လူသားသည္ ယင္းတို႔ကို ရတနာမ်ားကဲ့သို႔ တန္ဖိုးထားၾကသည္။ ေယရႈသည္ ေမြးဖြားလာသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ မ်ားစြာေသာ အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္ဟုပင္ သူတို႔ ယုံၾကည္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္က ဤမွ်သာ လုပ္ႏိုင္စြမ္းရွိၿပီး ေနာက္ထပ္ ဘာမွ်မလုပ္ေတာ့သည့္အလား၊ ေယရႈက သူ၏ဘဝတြင္ လုပ္ခဲ့သည့္ အလုပ္အားလုံးမွာ ထိုမွ်သာျဖစ္သည္ဟုပင္ ၎တို႔ ယုံၾကည္ၾကေလသည္။ ဤသည္မွာ ရယ္စရာ မေကာင္းသေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၁)) “ထိုအခ်ိန္က၊ ေယရႈသည္ သူ၏တပည့္မ်ားအား မည္သို႔လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမည္၊ မည္သို႔အတူတကြစု႐ုံးရမည္၊ ဆုေတာင္းျခင္းတြင္ မည္သို႔ေတာင္းေလွ်ာက္ရမည္၊ အျခားသူမ်ားကို မည္သို႔ဆက္ဆံရမည္ စသည္တို႔ကဲ့သို႔ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ား ႏွင့္ပတ္သက္၍ တရားေဟာေျပာခ်က္ အတြဲမ်ားျဖင့္သာ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္တြင္ ႁမြက္ၾကားခဲ့သည္။ သူေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည့္ အမႈမွာ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္၏ အမႈျဖစ္ၿပီး၊ တပည့္ေတာ္မ်ားႏွင့္ သူ႔ေနာက္လိုက္သူမ်ားအေနျဖင့္ မည္သို႔ လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္သင့္ သည္ကိုသာ အေသးစိတ္ ရွင္းျပခဲ့သည္။ သူသည္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္၏ အမႈကိုသာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၏ မည္သည့္အမႈကိုမွ် မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေပ။ ေယေဟာဝါသည္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္တြင္ ဓမၼေဟာင္း ပညတ္တရားကို ခ်မွတ္ခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္၏အမႈကို အဘယ္ေၾကာင့္ သူ မလုပ္ေဆာင္ခဲ့သနည္း။ သူသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္၏အမႈကို ႀကိဳတင္၍ ရွင္းသြားေစဖို႔ မျပဳခဲ့သနည္း။ ဤအရာက ယင္းကို လူသား လက္ခံရန္ အေထာက္အကူ ျပဳခဲ့မည္မဟုတ္ေလာ။ သားေယာက္်ားေလးတစ္ဦး ေမြးဖြားကာ တန္ခိုးအာဏာ ရွိလာလိမ့္မည္ဟုသာ သူက ပေရာဖက္ ျပဳခဲ့ေသာ္လည္း၊ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္၏ အမႈကို ႀကိဳတင္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ျခင္းမရွိေပ။ ေခတ္တစ္ခုစီထဲက ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္ ရွင္းလင္းျပတ္သားေသာ နယ္နိမိတ္မ်ား ရွိ၏။ သူသည္ လက္ရွိေခတ္၏ အမႈကိုသာ လုပ္ေဆာင္ၿပီး၊ အမႈ၏ ေနာက္အဆင့္ကို မည္သည့္အခါမွ် ႀကိဳတင္ မေဆာင္႐ြက္ေပ။ ထိုသို႔ျဖင့္သာ ေခတ္အသီးသီးႏွင့္ဆိုင္သည့္ သူ၏ ကိုယ္စားျပဳျခင္းအမႈသည္ ေရွ႕သို႔ ေရာက္ရွိႏိုင္ေပသည္။ ေယရႈသည္ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ၏ နိမိတ္လကၡဏာမ်ား၊ မည္သို႔ စိတ္ရွည္ရမည္၊ ၿပီးလွ်င္ မည္သို႔ ကယ္တင္ျခင္းခံရမည္၊ မည္သို႔ေနာင္တရၿပီး ဝန္ခံရမည္၊ ၿပီးလွ်င္ ကားတိုင္ကို မည္သို႔ ထမ္း႐ြက္ၿပီး ဆင္းရဲဒုကၡမ်ားကို မည္သို႔ ႀကံ့ႀကံ့ခံရမည္ ဆိုသည္တို႔ကိုသာ ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလထဲတြင္ရွိသည့္ လူသားသည္ ဝင္ေရာက္မႈကို မည္သို႔ ရရွိသင့္သည္ကို သူ လုံးဝ မေျပာဆိုသကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ အလိုကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ မည္သို႔ႀကိဳးစားသင့္သည္ ဆိုသည္ႏွင့္သက္ဆိုင္၍ လုံးဝ သူ မေျပာဆိုခဲ့ေပ။ ထိုသို႔ျဖစ္သျဖင့္၊ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလအမႈအတြက္ သမၼာက်မ္းစာကို ရွာေဖြဖို႔ဆိုသည္မွာ ရယ္ဖြယ္ေကာင္းသည္ မဟုတ္ေလာ။ သမၼာက်မ္းစာကို ဖမ္းဆုပ္ထားျခင္းမွ်ျဖင့္ မည္သည့္အရာကို သင္ သိျမင္ႏိုင္သနည္း။ သမၼာက်မ္းစာကို ရွင္းလင္းေဖာ္ျပသူျဖစ္ေစ၊ တရားေဟာဆရာျဖစ္ေစ၊ အဘယ္သူသည္ ယေန႔၏အမႈကို ႀကိဳတင္ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္မည္နည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ မိမိ၏ အယူအဆမ်ားထဲ၌ ဘုရားသခင္ကို ေဘာင္ခတ္ထားေသာ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္မ်ားကို မည္သို႔ လက္ခံရရွိႏိုင္မည္နည္း) က်မ္းစာက သမိုင္းစာအုပ္တစ္အုပ္သက္သက္ပဲဆိုတာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြေၾကာင့္ ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္။ က်မ္းစာထဲမွာ ပညတ္ေတာ္ေခတ္နဲ႔ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ ဘုရား ေဆာင္႐ြက္တဲ့ အမႈေတာ္ႏွစ္ဆင့္ကို မွတ္တမ္းတင္ထားတယ္။ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းနဲ႔ ဓမၼသစ္က်မ္းႏွစ္ခုလုံးကို ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏွစ္မ်ားစြာၾကာၿပီးမွ လူေတြက စုစည္းခဲ့ၾကတာ။ ဘုရားက အမႈျပဳၿပီးတဲ့ေနာက္က်မွ အဲဒီမွတ္တမ္းေတြက က်မ္းစာထဲမွာ ေပၚလာတာ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္က က်မ္းစာထဲမွာ ႀကိဳၿပီး မွတ္တမ္းတင္မထားႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္မတို႔က ဘုရားကို က်မ္းစာမွာပဲ ကန္႔သတ္ထားၿပီး က်မ္းစာအျပင္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မရွိဘူးလို႔ထင္ရင္ ဒါက အရမ္းကို အဓိပၸာယ္မရွိတဲ့ အျမင္ပဲ။ သခင့္ကို ကြၽန္မ ဆယ္စုႏွစ္ေတြၾကာတဲ့အထိ ယုံၾကည္ခဲ့ေပမဲ့ အဲဒီအခါက်မွ က်မ္းစာကဘာလဲဆိုတာ ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အစ္မအယ္လ္ဆာက ဆက္ၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ သူကေျပာတယ္။ “ဘုရားသခင္က အသက္ရဲ႕ အရင္းအျမစ္ပဲ။ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက အဆုံးမရွိ အနႏၲျဖစ္ပါတယ္။ ဖန္ဆင္းျခင္းကေန လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ဘုရားက လူေတြကို ေထာက္ပံ့ၿပီး ကယ္တင္ဖို႔ အၿမဲတမ္း စကားေျပာ၊ အလုပ္လုပ္ေနတယ္။ ဦးေဆာင္ေနပါတယ္။ က်မ္းစာဆိုတာ ထားလိုက္ေတာ့။ ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္ဟာ ဘယ္လူ၊ ဘယ္အရာရဲ႕ ကန္႔သတ္ျခင္းမွ မခံရပါဘူး။ ဘုရားသခင္က သူ႔ရဲ႕ စီမံခန္႔ခြဲမႈအစီအစဥ္နဲ႔ လူသားရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို အေျခခံၿပီး ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အသစ္ေတြေျပာတယ္။ အမႈအသစ္ကို လုပ္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္က ဘယ္ေတာ့မွ မထပ္ပါဘူး။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္မွာ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္က လူေတြ ကမာၻေပၚ အသက္ရွင္ရာမွာ ဦးေဆာင္ဖို႔ ပညတ္ေတာ္ကို ျပဌာန္းၿပီး ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြအမ်ားႀကီး ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ သခင္ေယရႈက ေနာင္တလမ္းကို ေဟာၾကားခဲ့တယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေ႐ြးႏုတ္ဖို႔ အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။ အမ်ားႀကီး ေျပာခဲ့တယ္။ ဒီစကားေတြကို ဓမၼေဟာင္းထဲမွာ မွတ္တမ္းတင္မထားဘဲ လုံးဝ ဓမၼေဟာင္းအျပင္မွာရွိတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ဟာ သခင္ေယရႈရဲ႕ အမႈအေပၚ အေျခခံၿပီး သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပဖို႔၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ကစတဲ့ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳဖို႔ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ႂကြလာခဲ့တယ္။ ဒါဟာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား သန္႔စင္ၿပီး အျပစ္နဲ႔ အျပစ္ရဲ႕ခ်ည္ေႏွာင္မႈကေန ကယ္တင္ေပးၿပီး လူေတြကို ဘုရားရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ေခၚေဆာင္ပါတယ္။ ဒါက ပိုသစ္ၿပီး ပိုျမင့္မားတဲ့ အမႈေတာ္အဆင့္ပါ။ က်မ္းစာထဲမွာ ႀကိဳၿပီး မွတ္တမ္းတင္ထားဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အရာတစ္ခုေပါ့။ ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္ကို အကဲျဖတ္ၿပီး ေဘာင္ခတ္ဖို႔ က်မ္းစာကို မဆင္မျခင္အသုံးျပဳရင္ ဘုရားကို အာခံတဲ့သူေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ သခင္ေယရႈကို အာခံခဲ့တဲ့ ဖာရိရွဲေတြလိုေပါ့။ သူတို႔က က်မ္းစာကို ေခါင္းမာမာနဲ႔ ဖက္တြယ္ထားၾကတယ္။ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ေက်ာ္လြန္တဲ့ သခင္ေယရႈရဲ႕ စကားေတြနဲ႔ အလုပ္ေတြအတြက္ သခင္ေယရႈကို အ႐ူးအမူး ရႈတ္ခ်ၿပီး အာခံၾကတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ သခင္ေယရႈကို ကားတိုင္မွာ သံမႈိစြဲခဲ့ၾကတယ္။ တကယ့္ အျဖစ္ဆိုးတစ္ခုပါပဲ” တဲ့။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မတို႔ ေနာက္ထပ္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ၾကတယ္။ “ယုဒ ဖာရိရွဲတို႔သည္ ေယရႈကို ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ရန္ ေမာေရွ၏ပညတ္ကို အသုံးျပဳခဲ့ၾက၏။ ၎တို႔သည္ ထိုကာလကေယရႈႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္ရန္ ႀကိဳးပမ္းျခင္း မျပဳခဲ့ၾကေသာ္လည္း၊ အျပစ္မဲ့ေသာေယရႈကို ဓမၼေဟာင္းက်မ္း၏ ပညတ္ေတာ္ကို မလိုက္နာျခင္း၊ ေမရွိယ မဟုတ္ျခင္းတို႔ျဖင့္ တရားစြဲဆိုၿပီးေနာက္၊ အဆုံးတြင္ ကားစင္တင္သည္အထိ ပညတ္တရားကို ဝီရိယရွိစြာ အတိအက်လိုက္နာခဲ့၏။ ၎တို႔၏ပင္ကိုသဘာဝကား အဘယ္နည္း။ ယင္းမွာ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္သည့္လမ္းကို မရွာေဖြခဲ့ျခင္း မဟုတ္သေလာ။ ၎တို႔သည္ သမၼာက်မ္းစာ၏စကားလုံး တစ္လုံးခ်င္းစီအေပၚ စြဲလမ္းခဲ့ၾကေသာ္လည္း ငါ၏အလိုဆႏၵေသာ္လည္းေကာင္း ငါ့အမႈ၏အဆင့္မ်ားႏွင့္ နည္းလမ္းမ်ားကိုေသာ္လည္းေကာင္း လုံးဝဂ႐ုျပဳျခင္း မရွိေပ။ ၎တို႔သည္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြခဲ့ၾကသူမ်ား မဟုတ္ဘဲ စကားလုံးမ်ားကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္တြယ္ခဲ့ၾကသူမ်ားျဖစ္ခဲ့၏။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ခဲ့ၾကသူမ်ား မဟုတ္ဘဲ သမၼာက်မ္းစာကို ယုံၾကည္ခဲ့ၾကသူမ်ား ျဖစ္၏။ အဓိကအားျဖင့္ ၎တို႔သည္ က်မ္းစာကို ေစာင့္ၾကပ္သူမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾက၏။ သမၼာက်မ္းစာ၏အက်ိဳးစီးပြားတို႔ကို ကာကြယ္ရန္၊ သမၼာက်မ္းစာ၏ဂုဏ္ကို ထိန္းသိမ္းထားရန္ႏွင့္ သမၼာက်မ္းစာ၏ ဂုဏ္သတင္းကို ကာကြယ္ရန္၊ ၎တို႔သည္ က႐ုဏာရွင္ေယရႈကို ကားစင္တင္သည္အထိ ျပဳခဲ့ၾက၏။ ၎တို႔သည္ သမၼာက်မ္းစာကို ကာကြယ္႐ုံအတြက္ႏွင့္ လူတို႔၏ႏွလုံးသားတြင္ သမၼာက်မ္းစာ၏ စကားလုံးတိုင္း၏ အေနအထားကို ထိန္းသိမ္းထားရန္အတြက္သာ ဤသို႔ျပဳခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ သမၼာက်မ္းစာ၏ အယူဝါဒႏွင့္ ကိုက္ညီျခင္းမရွိခဲ့ေသာ ေယရႈအား ေသဒဏ္ခ်မွတ္ေရးအတြက္ ၎တို႔၏အနာဂတ္ႏွင့္ အျပစ္ ေျဖရာယဇ္တို႔ကို စြန္႔ပယ္ရန္ ပိုမိုလိုလားခဲ့ၾက၏။ ထိုသူတို႔သည္ သမၼာက်မ္းစာ၏ စကားလုံးတိုင္း၏ လက္ပါးေစမ်ား ျဖစ္ခဲ့သည္ မဟုတ္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သင္သည္ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္ရာလမ္းကို ရွာေဖြသင့္သည္) “အမွန္စင္စစ္ ပိုႀကီးျမတ္သည္က မည္သည့္အရာနည္း- ဘုရားသခင္ေလာ၊ သမၼာက်မ္းစာေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္အညီ အမႈျပဳရမည္နည္း။ ဘုရားသခင္သည္ သမၼာက်မ္းစာကို ေက်ာ္လြန္ခြင့္ မရွိျခင္းေၾကာင့္မ်ား ျဖစ္ႏိုင္သေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ သမၼာက်မ္းစာမွ ေသြဖည္လ်က္ အျခားအမႈကို မျပဳႏိုင္ေပဘူးေလာ။ ေယရႈႏွင့္ သူ၏ တပည့္မ်ားက ဥပုသ္ေန႔ကို မေစာင့္ထိန္းခဲ့ၾကသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း။ ေယရႈသည္ ဥပုသ္ေန႔အရႏွင့္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းလာ ပညတ္မ်ားအတိုင္း လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့မည္ ဆိုပါက၊ သူလာၿပီးေနာက္ ေယရႈသည္ ဥပုသ္ေန႔ကို မေစာင့္ထိန္းခဲ့ဘဲႏွင့္ ယင္းအစား ေျခကိုေဆးေၾကာျခင္း၊ ေခါင္းကိုဖုံးအုပ္ျခင္း၊ မုန႔္ကိုခ်ိဳးဖဲ့ျခင္းႏွင့္ စပ်စ္ရည္ကို ေသာက္သုံးျခင္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ထိုအခ်က္မ်ား အားလုံးသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းလာ ပညတ္မ်ား၌ ကင္းမဲ့ေနသည္ မဟုတ္ေလာ။ ေယရႈက ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ေလးစားခဲ့သည္ဆိုလွ်င္၊ သူသည္ ထိုအယူဝါဒမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့သည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ဦးစြာလာသည္မွာ ဘုရားသခင္ေလာ၊ သမၼာက်မ္းစာေလာ ဆိုသည္ကို သင္ သိသင့္သည္။ ဥပုသ္ေန႔၏ သခင္ျဖစ္လ်က္၊ သူသည္ သမၼာက်မ္းစာ၏ သခင္ပါ မျဖစ္ႏိုင္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ပတ္သက္၍ (၁)) သူက ဆက္ၿပီး မိတ္သဟာယျပဳတယ္။ “သင္းအုပ္ေတြနဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက သခင္ေယရႈကို အာခံတဲ့ ဖာရိရွဲေတြလိုပဲ။ က်မ္းစာကို မဆင္မျခင္ကိုးကြယ္ၿပီး က်မ္းစာကို ဘုရားအျဖစ္ မွတ္ယူၾကတယ္။ စာအုပ္ကို သူတို႔က အၿမဲတမ္း ခုခံကာကြယ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားရဲ႕ ေျခလွမ္းေတြကို လုံးဝ မရွာေဖြဘူး။ ဘုရားရဲ႕အသံေတာ္ျဖစ္သလားဆိုတာကို လုံးဝ နားမေထာင္ဘူး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ အမႈေတာ္က က်မ္းစာမွာ မွတ္တမ္းတင္မထားတာကို သူတို႔ ေတြ႕ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာနဲ႔ ရႈတ္ခ်အာခံတယ္။ စစ္မွန္တဲ့လမ္းကို လူေတြစုံစမ္းေလ့လာတာကို တားဆီးဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ သူတို႔က ေခတ္သစ္ဖာရိရွဲေတြမဟုတ္ဘူးလား။ က်မ္းစာဆိုတာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အတိတ္ကအလုပ္ကို မွတ္တမ္းတင္ထားတာသက္သက္ပဲ၊ ဘုရားကို ယုံၾကည္သူေတြ ဖတ္ရမယ့္ စာအုပ္တစ္အုပ္ပဲ၊ ဒါေပမဲ့ က်မ္းစာက ဘုရားကို ကိုယ္စားမျပဳႏိုင္သလို လူေတြကို ကယ္တင္ဖို႔ ဘုရားကိုယ္စား အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာကို သူတို႔ မျမင္ႏိုင္ၾကဘူး။ လူေတြက ဘုရားကို ယုံၾကည္ေပမဲ့ က်မ္းစာနဲ႔ အတိတ္က ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္ေနာက္ကိုပဲလိုက္ရင္ သမၼာတရားနဲ႔ အသက္ကို မရရွိႏိုင္ဘူး။ အေရးႀကီးဆုံးက အျပစ္ကေန ကြၽန္မတို႔ လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ဘုရားရဲ႕ေျခလွမ္းေတြကို အမီလိုက္ၿပီး အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို လက္ခံဖို႔ပဲ။ အဲဒီအခါမွ ဘုရားရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ေရာက္ႏိုင္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ေဖာ္ျပတဲ့ ဒီသမၼာတရားေတြအားလုံးက အသင္းေတာ္ေတြအတြက္ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြပဲ။ ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကသာ လူေတြကို အျပည့္အဝသန္႔စင္ၿပီး ကယ္တင္ႏိုင္တယ္။ ဒါကသာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘုရားက လူေတြကို ေပးအပ္တဲ့ ထာဝရအသက္လမ္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအမႈေတာ္အဆင့္ကို ကြၽန္မတို႔ အမီမလိုက္ႏိုင္ရင္ ဘုရားသခင္က စြန္႔ပစ္ၿပီး ထုတ္ပယ္တာကို ခံရမယ္။ ကပ္ေဘးထဲကို ကြၽန္မတို႔ က်ေရာက္ၿပီး အျပစ္ဒဏ္ေပးခံရမယ္” တဲ့။ အဲဒီအစ္မရဲ႕ မိတ္သဟာယကေန ကြၽန္မ အမ်ားႀကီးရခဲ့တယ္လို႔ ခံစားမိတယ္။ က်မ္းစာကို အရွိအတိုင္းနားလည္လာတာနဲ႔ ကြၽန္မ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ဘုရားသခင္ေပၚထြန္းၿပီး အမႈျပဳတဲ့အခါတိုင္းမွာ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြက ဘုရားကို အာခံၿပီး ရန္လိုလာၾကတယ္ဆိုတာ ဒီကေန ကြၽန္မ ေတြ႕ရတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္ကို ရႈတ္ခ်ၿပီး စစ္မွန္တဲ့လမ္းကို လူေတြလက္ခံတာကို တားဆီးဖို႔ လြဲမွားတဲ့ယုံၾကည္မႈမ်ိဳးစုံကို ဖန္တီးၾကတယ္။ ကိုယ္က သမၼာတရားကို နားမလည္ဘဲ မရိပ္စားမိႏိုင္ရင္ သူတို႔အသေရဖ်က္မႈက ကိုယ့္ကို လွည့္စားလိမ့္မယ္။ သူတို႔ေနာက္လိုက္ၿပီး ဘုရားကို အာခံ၊ ျငင္းပယ္လိမ့္မယ္။ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ဆုံးရႈံးရလိမ့္မယ္။ ဒါဆိုရင္ အရမ္းကို ဝမ္းနည္းစရာပါပဲ။ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာလိုက္တယ္။ “သမၼာတရားနဲ႔ ငါ့ကိုယ္ငါ ျပင္ဆင္ၿပီး ပိုင္းျခားသိျမင္မႈကို သင္ယူရမယ္။ ဘုရားကို ငါမျငင္းဆန္ခ်င္ဘူး” ေပါ့။

တစ္လေလာက္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေနာက္ထပ္ သင္းအုပ္ဆရာတစ္ေယာက္က မက္ဆင္ဂ်ာနဲ႔ WhatsApp ကေန ကြၽန္မကို စာေတြနဲ႔ ေႏွာင့္ယွက္ေနတယ္။ သူက ေျပာတယ္။ “သခင္ေယရႈက လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေထာင္က ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ ဒါက က်မ္းစာပေရာဖက္ျပဳခ်က္ကို ျပည့္စုံေစတယ္။ အခု သခင္က အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္အျဖစ္ ျပန္ႂကြလာတယ္လို႔ ခင္ဗ်ားကေျပာတယ္။ သခင္က အမ်ိဳးသမီးအျဖစ္ ျပန္ႂကြလာမယ္ဆိုတဲ့ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္တစ္ခုခု က်မ္းစာထဲမွာပါသလား။ သခင္က လူ႔ဇာတိခံႂကြလာဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အမ်ိဳးသမီးအျဖစ္ႂကြလာဖို႔က ပိုၿပီးေတာင္မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ခင္ဗ်ားယုံၾကည္တဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္က လူတစ္ေယာက္ပဲ” တဲ့။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ တျခားသင္းအုပ္ဆရာႏွစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို အတူတူတိုက္ခိုက္တယ္။ သူတို႔က ကြၽန္မက ယုံၾကည္မႈအမွားကို ကိုင္စြဲထားတယ္ဆိုၿပီး ေဝဖန္ရႈတ္ခ်တယ္။ ဘုရားကို အဓိပၸာယ္သတ္မွတ္လို႔မရဘူးလို႔ သူတို႔ကိုေျပာလိုက္တယ္။ ဘုရားရဲ႕ အႏွစ္သာရက ဝိညာဥ္ျဖစ္ၿပီး သူ႔မွာ လိင္မရွိပါဘူး။ သူက လူ႔ဇာတိခံၿပီး လူသားရဲ႕အသြင္ကိုယူတာက သူ႔အမႈေတာ္အတြက္ လိုအပ္လို႔ပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မတို႔ယုံၾကည္တာက သူဟာဘုရားရဲ႕ အႏွစ္သာရရွိၿပီး သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္လို႔ပဲ။ သူ႔ရဲ႕ ဇာတိပကတိ အသြင္အျပင္ေၾကာင့္မဟုတ္ဘူး။

အစ္မအယ္လ္ဆာနဲ႔လည္း ကြၽန္မ ရွာေဖြခဲ့ၿပီး သူက ကြၽန္မနဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ “က်မ္းစာထဲက ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြအမ်ားႀကီးမွာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ လူသားအျဖစ္ ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းအေၾကာင္းကို ေျပာၾကတယ္။ လူသားသည္ ႂကြလာေတာ္မူလတံ့၊ လူသားေပၚထြန္းေသာ၊ လူသားသည္ ႂကြလာလိမ့္မည္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြေပါ့။ အခု အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ဟာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပၿပီး တရားစီရင္ျခင္းအမႈကိုျပဳဖို႔ ႂကြလာခဲ့ၿပီ။ ဒါဟာ ဒီပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြကို လုံးဝ ျပည့္စုံေစတယ္။ ဘုရားက ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္အျဖစ္ ႂကြလာတယ္။ ဒါက တကယ္ပဲ လူသားအယူအဆေတြနဲ႔ မညီဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္က ကြၽန္မတို႔ အယူအဆေတြနဲ႔ မကိုက္ညီေလေလ၊ နက္နဲမႈတစ္ခုပါၿပီး အေရးပါေလေလပဲ။ ဘုရားက အမ်ိဳးသမီးအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းရဲ႕ သမၼာတရားနဲ႔ နက္နဲမႈေတြက ဘာေတြလဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ၿပီး အေျဖရွာၾကည့္ရေအာင္” တဲ့။ သူက ၿပီးသြားေတာ့ ကြၽန္မဆီကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကိုပို႔လိုက္တယ္။ “ဘုရားသခင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အမႈအဆင့္အသီးသီးတို႔၌ ၎တို႔၏ကိုယ္ပိုင္ လက္ေတြ႕က်ေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိသည္။ ထိုစဥ္အခ်ိန္က ေယရႈႂကြလာခဲ့ေသာအခါ၊ သူသည္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦး ပုံစံျဖင့္ လာခဲ့ၿပီး၊ ယခုတစ္ႀကိမ္ ဘုရားသခင္ ႂကြလာေသာအခါမူ သူ၏ပုံစံသည္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ဤအရာမွ အမ်ိဳးသားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးလုံးကို ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းျခင္းသည္ သူ၏အမႈ၌ အသုံးျပဳႏိုင္သည္ကို သင္ျမင္ႏိုင္သည္၊ ထို႔ျပင္ သူ႔ထံတြင္ က်ားမခြဲျခားျခင္း မရွိေပ။ သူ၏ဝိညာဥ္ေတာ္ ႂကြလာသည့္အခါတြင္ သူ႔အေနျဖင့္ သူႏွစ္သက္သည့္ မည္သည့္ဇာတိခႏၶာကိုမဆို ခံယူႏိုင္ၿပီး သူ႔ကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္သည့္ ဇာတိခႏၶာကို ခံယူႏိုင္ေပသည္။ အမ်ိဳးသားျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္ခံယူေသာ ဇာတိခႏၶာျဖစ္ေနသေ႐ြ႕၊ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုယ္စားျပဳႏိုင္သည္။...ဘုရားသခင္အတြက္မူ က်ားမကြဲျပားျခင္း မရွိေပ။ သူသည္ သူ၏စိတ္ဆႏၵရွိသည့္အတိုင္း သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္သည္၊ ထို႔ျပင္ သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ သူသည္ မည္သည့္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ကန္႔သတ္မႈကိုမွ် မခံရဘဲ အထူးသျဖင့္ လြတ္လပ္ေပသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ အမႈ၏အဆင့္တိုင္းတြင္ ၎တို႔၏ကိုယ္ပိုင္လက္ေတြ႕က်ေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ႏွစ္ႀကိမ္ႏွစ္ခါ လူ႔ဇာတိခံယူခဲ့သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ သူ၏လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသည္ ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္သည္မွာ ေျပာစရာပင္ မလိုေပ။ သူသည္ သူ၏ေဆာင္႐ြက္ခ်က္မ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ရန္ ႂကြလာခဲ့သည္။ အကယ္၍ ဤအဆင့္တြင္ သူသည္ လူသားတို႔ မ်က္ျမင္ေတြ႕ရန္အလို႔ငွာ အမႈကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် လုပ္ေဆာင္ရန္အတြက္ လူ႔ဇာတိကို မခံယူခဲ့လွ်င္ လူသားတို႔သည္ သူတို႔၏ အယူအဆမ်ားအတိုင္း ဘုရားသခင္သည္ လူေယာက္်ားသာျဖစ္သည္၊ လူမိန္းမ မဟုတ္ဟူေသာ အယူအဆကို ထာဝစဥ္ လက္ကိုင္ထားမည္သာ ျဖစ္သည္။ ဤအရာမ်ားမတိုင္မီတြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္မွာ အမ်ိဳးသားသာလွ်င္ ျဖစ္ႏိုင္သည္၊ အမ်ိဳးသမီးကို ဘုရားသခင္ဟု ေခၚဆို၍ မရႏိုင္ဟူ၍ ယုံၾကည္ထားၾကသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းႏွစ္ႀကိမ္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ျပည့္စုံေစသည္) “ဘုရားသခင္သည္ ေယာက္်ားတစ္ဦး အျဖစ္သာ လူ႔ဇာတိ ခံယူလာခဲ့ပါက၊ လူမ်ားသည္ သူ႔ကို ေယာက္်ားအျဖစ္၊ လူေယာက္်ားမ်ား၏ ဘုရားသခင္အျဖစ္၊ သတ္မွတ္လိုက္ၾကမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔ကို မိန္းမမ်ား၏ ဘုရားသခင္အျဖစ္ မည္သည့္အခါမွ် ယုံၾကည္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုအခါ ေယာက္်ားမ်ားက ဘုရားသခင္ကို ေယာက္်ားမ်ားကဲ့သို႔ တူညီေသာ လိင္ရွိသည္၊ ဘုရားသခင္သည္ ေယာက္်ားမ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သည္ဟု ယူဆၾကေပမည္- သို႔ေသာ္ မိန္းမမ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္၍ မည္သည့္အရာ ျဖစ္သနည္း။ ယင္းသည္ မမွ်တေပ။ ယင္းသည္ ဦးစားေပးဆက္ဆံမႈ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤကိစၥရပ္သည္ မွန္ကန္ပါက၊ ဘုရားသခင္ ကယ္တင္ေသာ သူအားလုံးတို႔သည္ သူကဲ့သို႔ ေယာက္်ားမ်ားသာ ျဖစ္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ မိန္းမတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ကယ္တင္ခံရမည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ သူသည္ အာဒံကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး ဧဝကို ဖန္ဆင္းခဲ့သည္။ သူသည္ အာဒံ တစ္ဦးတည္းကိုသာ မဖန္ဆင္းခဲ့ဘဲ၊ ေယာက္်ားႏွင့္ မိန္းမႏွစ္ဦးလုံးကို သူ၏ သဏၭာန္အတိုင္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ေယာက္်ားမ်ား၏ ဘုရားသခင္သာ မဟုတ္— မိန္းမမ်ား၏ ဘုရားသခင္လည္း ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင့္အမႈေတာ္၏ ႐ူပါ႐ုံ (၃)) အစ္မအယ္လ္ဆာက မိတ္သဟာယဆက္ဖြဲ႕ၿပီး ေျပာတယ္။ “ဘုရားသခင္က ဝိညာဥ္ျဖစ္ၿပီး အသြင္သဏၭာန္မရွိဘူး။ လိင္မရွိဘူး။ သူက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ အလုပ္လုပ္ခ်င္လို႔ လူ႔ကမာၻမွာ ေပၚထြန္းၿပီး အလုပ္လုပ္ဖို႔ အမ်ိဳးသား၊ ဒါမွမဟုတ္ အမ်ိဳးသမီးအသြင္နဲ႔ လူ႔ဇာတိခံယူတယ္။ ပထမအႀကိမ္မွာ ဘုရားသခင္က ေယာက်ာ္းအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံယူတယ္။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သူက မိန္းမျဖစ္လာတယ္။ လူေတြ ဘုရားသခင္ကို ပိုနားလည္ၿပီး သူ႔ကို ေဘာင္မခတ္ေအာင္လို႔ ဒီလိုလုပ္ေဆာင္တာျဖစ္ပါတယ္။ အစအဦးမွာ ဘုရားက လူသားေတြကို သူ႔ပုံသဏၭာန္နဲ႔အညီဖန္ဆင္းတယ္။ ေယာက်ာ္းတင္မဟုတ္ဘူး။ မိန္းမလည္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူ႔ဇာတိခံဘုရားသခင္က အမ်ိဳးသားေရာ၊ အမ်ိဳးသမီးပါ ႏွစ္မ်ိဳးလုံး ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ လူ႔ဇာတိခံဘုရားသခင္က အၿမဲတမ္း အမ်ိဳးသားျဖစ္ရင္ ဘုရားသခင္က အၿမဲတမ္း အမ်ိဳးသားပဲျဖစ္မယ္လို႔ လူေတြက သတ္မွတ္ၾကလိမ့္မယ္။ ဘုရားသခင္က ေယာက်ာ္းေတြရဲ႕ ဘုရားျဖစ္တယ္၊ ေယာက်ာ္းေတြကိုပဲ ကယ္တင္ၿပီး မိန္းမေတြကို မကယ္တင္ဘူးလို႔ မွားၿပီး ထင္ၾကမယ္။ ဒါက ဘုရားကို အထင္လြဲတာမဟုတ္လား။ ဘုရားရဲ႕အျမင္မွာ ေယာက်ာ္းနဲ႔ မိန္းမက ညီမွ်တယ္။ ဘုရားသခင္က ေယာက်ာ္း၊ မိန္းမႏွစ္မ်ိဳးလုံးကို ကယ္တင္တယ္။ ေယာက်ာ္း၊ မိန္းမႏွစ္မ်ိဳးလုံးကို ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းထားလို႔ေပါ့။ ဘုရားသခင္က အမ်ိဳးသားအျဖစ္၊ ဒါမွမဟုတ္ အမ်ိဳးသမီးအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံယူသည္ျဖစ္ေစ သူက ဘုရားပါပဲ။ ဘုရားရဲ႕အႏွစ္သာရက လုံးဝ ေျပာင္းလဲမွာမဟုတ္ဘူး။ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ျခင္းအမႈကို ၿပီးေျမာက္ေစႏိုင္တုန္းပဲ။ ဘုရားသခင္က အမ်ိဳးသမီးအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံယူတာနဲ႔တင္ ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၊ ေပၚထြန္းျခင္းနဲ႔ အမႈေတာ္ကို ကြၽန္မတို႔ ျငင္းဆန္လို႔မရဘူးေလ” ဆိုၿပီးေတာ့ ေျပာတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္မကို အားတက္ေစတဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္မ ဖတ္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “‘မျဖစ္ႏိုင္’ ဟူသည့္ သင္တို႔၏ အျမင္မ်ားကို စြန႔္လႊတ္ေလာ့။ လူမ်ားအေနျဖင့္ တစ္စုံတစ္ခုကို မျဖစ္ႏိုင္ဟု ယုံၾကည္ေလေလ၊ ယင္းမွာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ မ်ားေလေလျဖစ္သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားသခင္၏ ဉာဏ္ပညာသည္ ေကာင္းကင္ထက္ မားမားစြင့္စြင့္ ျမင့္မားေပ၏၊ ဘုရားသခင္၏ အႀကံအစည္မ်ားသည္လည္း လူ၏ အႀကံအစည္မ်ားထက္ သာ၍ျမင့္မားကာ ဘုရားသခင္၏ အလုပ္သည္ လူ႔အေတြးအေခၚႏွင့္ အယူအဆတို႔၏ အကန္႔အသတ္မ်ားကို သာလြန္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ တစ္စုံတစ္ခုသည္ မျဖစ္ႏိုင္ဟု ထင္ရေလေလ၊ ယင္း၌ ရွာေဖြႏိုင္သည့္ သမၼာတရား သာ၍မ်ားေလေလ ျဖစ္သည္။ တစ္စုံတစ္ခုသည္ လူတို႔၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ စိတ္ကူးတို႔ကို ေက်ာ္လြန္ကာ တည္ရွိေလေလ၊ ယင္း၌ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ သာ၍ပါေလေလျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၁)- ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းသည္ ေခတ္သစ္တစ္ေခတ္ကို အစျပဳခဲ့၏) “ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းကို လူတို႔၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ ခ်ိန္ညႇိ၍ မရႏိုင္ေခ်၊ လူသား၏ ေစခိုင္းခ်က္ေၾကာင့္ ေပၚထြန္းသည့္ ဘုရားသခင္ လုံးဝမဟုတ္ပါ။ ဘုရားသခင္သည္ မိမိ၏အလုပ္ကို လုပ္ေသာအခါ၌၊ မိမိကိုယ္ပိုင္ ေ႐ြးခ်ယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ မိမိကိုယ္ပိုင္အစီအစဥ္မ်ားကို ခ်မွတ္သည္။ ထို႔အျပင္ သူ၌ မိမိကိုယ္ပိုင္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ မိမိကိုယ္ပိုင္ နည္းစနစ္မ်ား ရွိသည္။ မည္သည့္အလုပ္ကို သူလုပ္သည္ျဖစ္ေစ၊ လူႏွင့္တိုင္ပင္ဖို႔ သို႔မဟုတ္ လူ႔ထံမွ အႀကံဉာဏ္ေတာင္းဖို႔ မလိုအပ္ေပ၊ အေယာက္စီတိုင္းကို သူ၏အလုပ္အေၾကာင္း အသိေပးဖို႔လည္း သာ၍ပင္ မလိုအပ္ေပ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား ျဖစ္သည့္အျပင္ လူတိုင္း အသိအမွတ္ျပဳသင့္သည့္ အခ်က္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းကို သင္တို႔ျမင္ေတြ႕လိုလွ်င္၊ ဘုရားသခင္၏ ေျခလွမ္းမ်ားေနာက္သို႔ လိုက္လိုလွ်င္၊ ေရွးဦးစြာ သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆမ်ားကို ထားခဲ့ရမည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အကန္႔အသတ္မ်ားထဲတြင္ ထားၿပီး သင္၏ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆမ်ားအတြင္း သူ႔ကို ကန္႔သတ္ ထားရန္တို႔ကို မဆိုထားႏွင့္၊ ဘုရားသခင္ကို ဟိုအရာလုပ္၊ သည္အရာလုပ္ဟုပင္ မေတာင္းဆိုရေပ။ ထိုအစား ဘုရားသခင္၏ ေျခရာမ်ားကို သင္တို႔ မည္သို႔ရွာေဖြရမည္၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းကို မည္သို႔ လက္ခံရမည္၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ အသစ္ေသာ အလုပ္ကို မည္သို႔ နာခံရမည္တို႔ကို သင့္ကိုယ္သင္ ေတာင္းဆိုသင့္သည္၊ ဤသည္မွာ လူတို႔ လုပ္ေဆာင္သင့္သည့္အရာ ျဖစ္သည္။ လူသည္ သမၼာတရား မဟုတ္သည့္အျပင္ သမၼာတရားကိုလည္း မပိုင္ဆိုင္ေသာေၾကာင့္ သူ႔အေနျဖင့္ ရွာေဖြကာ လက္ခံၿပီး နာခံသင့္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၁)- ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းသည္ ေခတ္သစ္တစ္ေခတ္ကို အစျပဳခဲ့၏) အစ္မအယ္လ္ဆာက ကြၽန္မကို သတိေပးတယ္။ “ျပန္ၾကည့္လိုက္ရင္ ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္က လူသားအယူအဆေတြနဲ႔ ကိုက္ညီေလ့မရွိဘူး။ လူေတြက သမၼာတရားကို မရွာေဖြရင္ ဘုရားကို အာခံဖို႔ အရမ္းလြယ္ကူတယ္။ ဥပမာ သခင္ေယရႈက ႂကြလာၿပီး ႏြားစာခြက္ထဲမွာ ေမြးတယ္။ ဒါက လူသားအယူအဆေတြနဲ႔ ကိုက္ညီလား။ သခင္ေယရႈက နာဇရက္ၿမိဳ႕ကျဖစ္ၿပီး ေမရွိယလို႔ မေခၚဘူး။ ဒါက လူသားအယူအဆေတြနဲ႔ ကိုက္ညီခဲ့လား။ သခင္ေယရႈက ဘုရားပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူက ဗိမာန္ေတာ္ထဲမဝင္ဘူး။ ဥပုသ္ေန႔ကို မေစာင့္ထိန္းဘူး။ သူ႔ကို လိုက္ဖမ္းတာခံရၿပီး ကားတိုင္မွာ သံနဲ႔႐ိုက္ခံရတယ္။ ဒါက လူသားအယူအဆေတြနဲ႔ ကိုက္ညီခဲ့လား။ သခင္ေယရႈရဲ႕ ေပၚထြန္းျခင္းနဲ႔ အမႈေတာ္နဲ႔ပတ္သက္တာေတြအမ်ားႀကီးက လူေတြရဲ႕ အယူအဆေတြနဲ႔ မကိုက္ညီဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သခင္ေယရႈက ဘုရားမဟုတ္ဘူးလို႔ ကြၽန္မတို႔ေျပာႏိုင္သလား။ မေျပာႏိုင္ဘူး။ သခင္ေယရႈက ဘုရားသခင္ ေပၚထြန္းျခင္း၊ ေမရွိယႂကြလာျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒါဆို လူေတြအမ်ားႀကီးက ဘာလို႔ သူ႔ကိုမသိတာလဲ။ သူ႔ရႈတ္ခ်ၿပီး အာခံၾကတာလဲ။ ဒါဟာ လူေတြက ဘုရားကို အကဲျဖတ္ဖို႔ သူတို႔ အယူအဆေတြနဲ႔ စိတ္ကူးေတြကို အသုံးျပဳလို႔ မဟုတ္ဘူးလား။ ဖာရိရွဲေတြအားလုံးက သခင္ေယရႈက နာဇရက္ၿမိဳ႕သား၊ လက္သမားရဲ႕သားျဖစ္တယ္။ ဘုရားမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာၾကတယ္။ အဆုံးမွာ သခင္ေယရႈကို သူတို႔ ကားစင္တင္ၾကၿပီး ဘုရားက က်ိန္ဆဲၿပီး အျပစ္ဒဏ္ေပးတာကို ခံၾကရတယ္။ ဒီေန႔ ဘာသာေရးသင္းအုပ္ေတြနဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက သူတို႔ရဲ႕အယူအဆေတြ၊ စိတ္ကူးေတြအေပၚ အေျခခံၿပီး ဘုရားကို ေဘာင္ခတ္ၾကၿပီး အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို ျငင္းဆန္ၿပီး အာခံၾကတယ္။ ဒါဟာ ဖာရိရွဲေတြရဲ႕ အမွားကို ထပ္လုပ္ေနတာျဖစ္ၿပီး ဘုရားကို ေနာက္တစ္ခါထပ္ၿပီး ကားစင္တင္ေနတာပဲ။ ဘုရားက ဖန္ဆင္းရွင္ျဖစ္ၿပီး ဘာကန္႔သတ္ခ်က္မွမရွိဘဲ သူ႔အစီအစဥ္နဲ႔အညီ အလုပ္လုပ္ပါတယ္။ ဘုရားက ဘာကိုပဲလုပ္လုပ္ သူ႔မွာ သူ႔ရဲ႕ ဉာဏ္ပညာရွိတယ္။ ဘုရား အလုပ္လုပ္သင့္တဲ့ေနရာ၊ ေပၚထြန္းသင့္တဲ့ပုံစံကို ေဘာင္ခတ္ဖို႔ ကြၽန္မတို႔ အယူအဆေတြ၊ စိတ္ကူးေတြကို အသုံးျပဳလို႔မရပါဘူး။ ဘုရားအေပၚ ကြၽန္မတို႔ သေဘာထားက နာခံျခင္းျဖစ္သင့္တယ္။ နာခံျခင္းဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္ကို လက္ခံျခင္းအျပင္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္ကတစ္ဆင့္ ဘုရားကို နားလည္ျခင္းလို႔ အဓိပၸာယ္ရတယ္။ ဘုရားကို အဓိပၸာယ္သတ္မွတ္ၿပီး ေဘာင္ခတ္ဖို႔ ကိုယ့္အယူအဆေတြ၊ စိတ္ကူးေတြကို အသုံးျပဳၿပီး ဘုရားက ဒီဟာ၊ ဟိုဟာကို မလုပ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာမယ့္အစားေပါ့။ ဒါဆိုရင္ အရမ္းကို ယုတၱိမရွိပါဘူး။”

ေနာက္ေတာ့ အစ္မအယ္လ္ဆာက ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ျပတယ္။ “ယင္းသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိပကတိ ဟုတ္မဟုတ္ ဆိုသည္ကို လူသားက စုံစမ္းရန္ ရည္႐ြယ္ပါက၊ သူေဖာ္ျပေသာ စိတ္ေနသေဘာထားႏွင့္ သူေျပာဆိုေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ ဤအရာကို အတည္ျပဳရမည္ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ၊ ယင္းသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိပကတိ ဟုတ္ မဟုတ္ ဆိုသည္ႏွင့္ မွန္ကန္ေသာ လမ္းခရီး ဟုတ္ မဟုတ္ ဆိုသည္ကို အတည္ျပဳရန္၊ သူ၏ အႏွစ္သာရအရ ခြဲျခားရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိပကတိ ဟုတ္ မဟုတ္ ဆိုသည္ကို ဆုံးျဖတ္ရာတြင္ သူ၏ အျပင္ပန္းသြင္ျပင္ထက္ သူ၏အႏွစ္သာရတြင္ (သူ၏အမႈ၊ သူ၏ မိန႔္ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ သူ၏စိတ္သေဘာထားႏွင့္ အျခား ရႈေထာင့္မ်ားစြာ) အဓိကအခ်က္ တည္ရွိေပသည္။ အကယ္၍ လူတို႔သည္ သူ၏ အျပင္ပန္း သြင္ျပင္ကိုသာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးကာ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ သူ၏ အႏွစ္သာရကို သတိမမူမိပါက၊ ဤအရာက လူသည္ မသိနားမလည္သကဲ့သို႔ ပညာမဲ့ျဖစ္သည္ကို ျပေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ က်မ္းဦးစကား) “ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိခံလာခ်ိန္တြင္၊ သူသည္ ေကာင္းကင္ဘုံမွေန၍ သီးသန္႔ လူ႔ဇာတိတစ္ခုထဲသို႔ ႂကြဆင္း႐ုံ မွ်သာျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိထဲသို႔ ႂကြဆင္းသည္မွာ သူ၏ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္ၿပီး ယင္းမွတစ္ဆင့္ သူသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို လုပ္ေဆာင္ သည္။ လူ႔ဇာတိတြင္ ေဖာ္ျပသည္မွာ ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္ၿပီး လူ႔ဇာတိျဖင့္ သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္သည္မွာ ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိ၌ လုပ္ေဆာင္သည့္ အမႈသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို အျပည့္အဝ ကိုယ္စားျပဳၿပီး၊ လူ႔ဇာတိသည္ အမႈအတြက္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ လူ႔ဇာတိ၏ ပုံသဏၭာန္သည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္၏ စစ္မွန္သည့္ ပုံသဏၭာန္အတြက္ အစားထိုးတစ္ခု ျဖစ္သည္ဟု မဆိုလိုေပ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိခံလာသည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ သို႔မဟုတ္ အေရးပါမႈ မဟုတ္ေပ။ လူတို႔အေနျဖင့္ သူ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားကို ျမင္ႏိုင္ဖို႔၊ သူ၏ စိတ္သေဘာထားကို နားလည္ႏိုင္ဖို႔၊ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ၾကားရဖို႔ႏွင့္ သူ႔အမႈ၏ အံ့ဖြယ္ျဖစ္ျခင္းကို သိရွိႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ လူ႔ဇာတိ၌ သူ၏ အမႈကို သာ၍ ေကာင္းစြာ စြမ္းေဆာင္ရရွိဖို႔၊ ဝိညာဥ္ေတာ္က သူ၏ အမႈျပဳျခင္းႏွင့္ သင့္ေတာ္သည့္ တည္မွီဖို႔ ေနရာတစ္ခုကို ရွာေတြ႕ႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ သူသည္ လူ႔ဇာတိခံလာျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ သူ၏ နာမသည္ သူ၏စိတ္သေဘာထားကို ကိုယ္စားျပဳ၏၊ သူ႔အမႈသည္ သူ၏ ပင္ကိုလကၡဏာကို ကိုယ္စားျပဳသည္၊ သို႔ရာတြင္ သူ၏ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚထြန္းျခင္းက သူ၏ပုံသဏၭာန္ကို ကိုယ္စားျပဳသည္ဟု သူ တစ္ခါမွ် မေျပာခဲ့ေပ။ ယင္းသည္ လူသား၏ အယူအဆတစ္ခုမွ်သာျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင့္အမႈေတာ္၏ ႐ူပါ႐ုံ (၃)) သူက ဆက္ၿပီး မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ “ဘုရားသခင္ရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းက အမ်ိဳးသားျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေစ အေရးမႀကီးဘူး။ ဘယ္လိုပုံစံရွိတယ္ဆိုတာ အေရးမႀကီးဘူး။ အေရးႀကီးတာက သူေျပာတာက သမၼာတရားျဖစ္သလား၊ ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ျပသလား၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ျခင္းအမႈကို လုပ္ေဆာင္သလား ဆိုတာပဲ။ ဒါက အေရးႀကီးတဲ့အရာပါ။ ဥပမာ ေနမေကာင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ဆရာဝန္ဆီကိုသြားရင္ ကြၽန္မတို႔ အာ႐ုံစိုက္တာက ဆရာဝန္က ေရာဂါကို ကုႏိုင္သလားဆိုတာပဲ။ ဆရာဝန္က အမ်ိဳးသားလား၊ အမ်ိဳးသမီးလားဆိုတာကိုမဟုတ္ဘူး။ အမ်ိဳးသားဆရာဝန္ေတြပဲ ေရာဂါေတြကို ကုႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အမ်ိဳးသမီးဆရာဝန္ေတြက မကုႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာရင္ ဒါ အဓိပၸာယ္မရွိ မျဖစ္ဘူးလား။ ဒါေၾကာင့္ သူဟာ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ျခင္းအမႈျပဳႏိုင္သေ႐ြ႕ သူဟာ လူ႔ဇာတိခံဘုရားသခင္ပဲ” တဲ့။ ဒါေပမဲ့ ဘာသာေရးသင္းအုပ္ဆရာေတြက ဘုရားသခင္ရဲ႕အသံကို နားမေထာင္ဘူး။ စစ္မွန္တဲ့လမ္းကို မစုံစမ္းဘူး။ ဘုရားသခင္က အမ်ိဳးသမီးအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံယူတယ္လို႔ သူတို႔ၾကားေတာ့ ဒါကို ျငင္းဆန္ရႈတ္ခ်ၾကတယ္။ လူေတြ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုတာကို တားဆီးဖို႔အတြက္ အယူအဆေတြ ျဖန္႔ၾကတယ္။ ဒါက ဆိုးဝါးတဲ့ အမွားတစ္ခုပဲ။ သူတို႔ ကြၽန္မကို ေႏွာင့္ယွက္ေနတာကို တားဆီးဖို႔ ကြၽန္မကို ေႏွာင့္ယွက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့သူေတြအားလုံးကို ဘေလာ့ပစ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အရင္အသင္းေတာ္က သင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြ အပါအဝင္ေပါ့။ ကြၽန္မက သခင့္ကို ႀကိဳဆိုေနတယ္လို႔ ခိုင္ခိုင္မာမာ ယုံၾကည္တယ္။ သင္းအုပ္နဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက ဘယ္လိုပဲ ေႏွာင့္ယွက္ပါေစ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ ေနာက္ကိုပဲ ကြၽန္မလိုက္မယ္။

၂၀၂၀ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလကတည္းက ကြၽန္မသမီးနဲ႔ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္ကို မသြားေတာ့ဘူး။ ႏွစ္လၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အသင္းေတာ္က သင္းအုပ္ဆရာက ကြၽန္မကို စတိုက္ခိုက္တယ္။ အစမွာ ကြၽန္မ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္အသင္းေတာ္ အစည္းအေဝးေတြ မတက္ေအာင္ သူက အိမ္မွာလာေဖ်ာင္းဖ်တယ္။ သူ႔အသင္းေတာ္က အစည္းအေဝးေတြနဲ႔တင္ လုံေလာက္တယ္တဲ့။ ကြၽန္မက လမ္းမွားလိုက္တယ္၊ ျပန္လာသင့္တယ္လို႔ ကြၽန္မအမ်ိဳးသားကိုလည္း သူက ေျပာတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ ယုံၾကည္တာကို တားဆီးဖို႔ ကြၽန္မသားကိုေတာင္ လႈံ႕ေဆာ္ဖို႔ သူက ႀကိဳးစားတယ္။ ကြၽန္မ အမ်ိဳးသားနဲ႔ ကေလးေတြက သင္းအုပ္ရဲ႕ ခ်ဥ္းကပ္မႈကို ဆန္႔က်င္တယ္။ ကြၽန္မ ကေလးေတြကေျပာတယ္။ ကြၽန္မက သူတို႔ကို ဧဝံေဂလိေဟာတယ္။ ဘုရားကိုယုံၾကည္ျခင္းအေၾကာင္းေတြကို သူတို႔နဲ႔ ကြၽန္မ ေျပာေလ့ရွိေတာ့၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ ယုံၾကည္တာဟာ ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီးလုပ္တာပဲလို႔ သူတို႔အားလုံးထင္ၾကတယ္။ ဒီဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုခ်ဖို႔ ဘုရားသခင္ဆီကေန ကြၽန္မ ယုံၾကည္ျခင္းရရွိခဲ့တယ္ တဲ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အႀကီးအကဲေတြက ကြၽန္မကို ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္ကို မသြားရင္ အထုတ္ခံရမယ္၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မကို ျငင္းပယ္ၾကမယ္ေပါ့။ ကြၽန္မက ျပတ္ျပတ္သားသားေျပာလိုက္တယ္။ “အသင္းေတာ္က ကြၽန္မကိုထုတ္ရင္ေတာင္ ကြၽန္မက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ယုံေနဦးမွာပဲ” လို႔ေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္မ ယုံၾကည္တာကို ကြၽန္မေက်ာင္းက ေခါင္းေဆာင္ေတြကို သူတို႔က ေျပာလိုက္တယ္။ ေက်ာင္းက ကြၽန္မကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီးေတာ့ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းအုပ္က သူတို႔ကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္တယ္။ အစ္မအယ္လ္ဆာ ကြၽန္မကိုေျပာခဲ့တာကို ေတြးမိတယ္။ အမွန္တရားကို ဘာသာေရးေလာကက အၿမဲတမ္း ျငင္းပယ္ၿပီး ရႈတ္ခ်တယ္ တဲ့။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ႏွစ္ေထာင္တုန္းက သခင္ေယရႈက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေ႐ြးႏုတ္ဖို႔ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ သူ႔ကို ဂ်ဴးဘာသာနဲ႔ အထူးသျဖင့္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ေတြ၊ က်မ္းျပဳဆရာေတြ၊ ဖာရိရွဲေတြက ရႈတ္ခ် ျငင္းဆန္ၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ရာထူးေတြ၊ ဝင္ေငြေတြကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ သခင္ေယရႈကို တိုက္ခိုက္ၿပီး ျပစ္မွားေစာ္ကားၾကတယ္။ လူေတြ သခင့္ေနာက္မလိုက္ေအာင္ လွည့္စားၿပီး တားဆီးၾကတယ္။ သူတို႔ေတြအားလုံးက ဘုရားကို အာခံၿပီး လူေတြကို ဖ်က္ဆီးတဲ့ အႏၲိခရစ္ေတြပဲ။ အခုေခတ္မွာ ဘာသာေရးေလာကက သင္းအုပ္ဆရာေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြအမ်ားစုက ဂ်ဴးဘာသာက ဖာရိရွဲေတြနဲ႔ အတူတူပဲ။ သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ရာထူးေတြ၊ ဝင္ေငြေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ ေပၚထြန္းျခင္းနဲ႔ အမႈေတာ္ကို ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာနဲ႔ ရႈတ္ခ်ၿပီး အာခံတယ္။ ယုံၾကည္သူေတြ စစ္မွန္တဲ့လမ္းကို စူးစမ္းေလ့လာတာကို တားဆီးဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ သူတို႔ေတြက ဘုရားသခင္ ဖြင့္ျပခဲ့တဲ့ အႏၲိခရစ္ေတြလည္းျဖစ္တယ္။ အဲဒီမွာ သခင္ေယရႈက ဖာရိရွဲေတြကို က်ိန္ဆဲတဲ့အခါမွာ သူေျပာခဲ့တာကို ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ “လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ တံခါးကိုလူတို႔ေရွ႕မွာပိတ္ထား၍ မိမိတို႔လည္းမဝင္၊ ဝင္လိုေသာသူတို႔ကိုလည္း ဆီးတားၾက၏။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၃:၁၃) “လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ အေၾကာင္းမူကား၊ လူတစ္ေယာက္ကိုပင္ ဘာသာသြင္းျခင္းငွါ ကုန္းေၾကာင္း ေရေၾကာင္းပတ္လည္လွည့္၍ ဘာသာသြင္းၿပီးေသာသူ ကိုလည္း၊ မိမိတို႔ထက္ ႏွစ္ဆေသာငရဲသားျဖစ္ေစၾက၏။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၃:၁၅) အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သမၼာတရားပဲဆိုတာ ဘာသာေရးသင္းအုပ္ေတြနဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက သိေပမဲ့ လက္မခံၾကဘူး။ လူေတြရဲ႕ ကိုးကြယ္မႈနဲ႔ လႉဖြယ္ပစၥည္းေတြကို သူတို႔ ခံစားခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ရာထူးေတြကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ သခင့္ကို ကြၽန္မတို႔ ႀကိဳဆိုၿပီး ဘုရားႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ေရာက္တာကို သူတို႔ တားဆီးၾကတယ္။ ဒါက အႏၲိခရစ္ေတြ လုပ္တဲ့အရာပဲ။ သူတို႔ေတြအားလုံးက လူေတြရဲ႕ ဝိညာဥ္ေတြကို ဝါးၿမိဳတဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါးေတြမို႔လို႔၊ ဘုရားရဲ႕က်ိန္ဆဲျခင္းကို ခံၾကရမွာ။ သူတို႔ေနာက္လိုက္သူေတြလည္း ငရဲက်ၿပီး အျပစ္ဒဏ္ေပးခံရမယ္။

ကြၽန္မက သင္းအုပ္ဆရာေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြရဲ႕ တိုက္ခိုက္တာ၊ ေႏွာင့္ယွက္တာကို ခဏခဏခံေနရေသးေပမဲ့ ဘယ္အေတြးမွားေတြကိုပဲ သူတို႔ျဖန္႔ပါေစ ကြၽန္မအေပၚ မသက္ေရာက္ေတာ့ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ ေဖာ္ျပတဲ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သမၼာတရားျဖစ္တယ္ဆိုတာနဲ႔ လူေတြကို သန္႔စင္ကယ္တင္တဲ့ ထာဝရအသက္လမ္းကို သိလို႔ပဲ။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေပၚထြန္းျခင္းကို ေတာင့္တတဲ့ ဘယ္သူမဆို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ဖို႔ပဲလိုတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အသံကိုသူတို႔ မွတ္မိၿပီး အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ပလႅင္ဆီကို ျပန္လာၾကလိမ့္မယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ပါပဲ။

ေနာက္ထပ္ ဖတ္ရန္