မင္ဂ်ီ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

သခင္ေယရႈက သူ ျပန္ႂကြလာမယ့္အခ်ိန္မွာ လူႏွစ္မ်ိဳးရွိလိမ့္မယ္လို႔ ပေရာဖက္ျပဳခဲ့တယ္၊ ပညာရွိတဲ့သတို႔သမီးေတြနဲ႔ မိုက္မဲတဲ့သတို႔သမီးေတြေပါ့။ သခင့္အသံကို ၾကားၿပီးေတာ့ လက္ခံနာခံတဲ့သူေတြအားလုံးက ပညာရွိသတို႔သမီးေတြပဲ။ သခင့္အသံကို မၾကားတဲ့သူေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ ၾကားၿပီး မယုံၾကည္တဲ့သူေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ ျငင္းပယ္ရႈတ္ခ်တာေတာင္ လုပ္တဲ့သူေတြအားလုံးက မိုက္မဲတဲ့သတို႔သမီးေတြပဲ။ သခင့္အသံကို အသိအမွတ္ျပဳတယ္ဆိုတာ လြယ္ကူတဲ့ကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး။ လူေတြမွာ အယူအဆေတြ၊ စိတ္ကူးေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့အခါ၊ သူတို႔က သခင့္အသံကို ၾကားတဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္တြန႔္ၾကလိမ့္မယ္။ သံသယေတြအျပည့္ ရွိလာလိမ့္မယ္။ ပညာရွိသတို႔သမီးေတြ ပညာဉာဏ္ရွိၾကတယ္ဆိုတာ သူတို႔က သခင့္အသံကို ၾကားၿပီး၊ အဲဒီအသံေတာ္ဟာ ဘယ္က လာသလဲ၊ ၿပီးေတာ့ အဲဒါဟာ ဘုရားရဲ႕ဝိညာဥ္ေတာ္က စကားေျပာေနတာပဲဆိုတာေတြကို ျမင္ႏိုင္ၾကလို႔ပါပဲ။ သူတို႔က ကိုယ့္အယူအဆေတြကို စြန႔္လႊတ္ႏိုင္တယ္။ ဘုရားရဲ႕ေပၚထြန္းျခင္းနဲ႔ အမႈေတာ္ကို လက္ခံႏိုင္ၾကတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔က သခင့္ကို ႀကိဳဆိုႏိုင္ၾကတာပါ။ ဒါေပမဲ့ မိုက္မဲတဲ့သတို႔သမီးေတြက်ေတာ့ သခင့္ကို မနာခံၾကဘူး။ ဆရာေတာ္ေတြ ေျပာတာပဲ နားေထာင္ၿပီး၊ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္အယူအဆေတြကို ယုံၾကည္ၾကတယ္။ သူတို႔က သခင့္အသံကို ၾကားခ်င္ၾကားလိမ့္မယ္၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒါကို လက္မခံၾကဘူး။ ဒီေတာ့ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုခြင့္နဲ႔ လြဲၾကတာေပါ့။ မိုက္မဲတဲ့သတို႔သမီးေတြ လြဲမွားေနၾကတယ္ဆိုတာ ဒီေနရာပါပဲ။ ကြၽန္မလည္း မိုက္မဲတဲ့သတို႔သမီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ဘဲနဲ႔ ဆရာေတာ္ေတြကို နာခံခဲ့တာ။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္္ေတြ ေပၚလိမ့္မယ္ဆိုေတာ့၊ သခင္ေယရႈက ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ျပန္ႂကြလာၿပီဆိုတာမ်ိဳး၊ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳဖို႔ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပေနတယ္ဆိုတာမ်ိဳး သက္ေသခံခ်က္ေတြကို မစူးစမ္းသင့္ဘူးဆိုၿပီး ထင္ခဲ့မိတယ္။ သခင့္ရဲ႕ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ကယ္တင္ျခင္းကို ဆုံးရႈံးလုနီးပါး ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ကြၽန္မရဲ႕အေတြ႕အႀကဳံကို မွ်ေဝေပးခ်င္ပါတယ္။

ကြၽန္မက ငယ္ငယ္တုန္းက ကိုယ့္မိသားစုရဲ႕ယုံၾကည္ျခင္းေနာက္ကိုပဲ လိုက္ခဲ့တာ။ မတ္စ္ပြဲမွာ ဆရာေတာ္ ေျပာတာကို အၿမဲတမ္း ၾကားရတယ္၊ “သခင္ ျပန္ႂကြဖို႔အခ်ိန္က နီးေနၿပီေနာ္။ တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္က ေဟာေျပာတာေတြကို နားမေထာင္နဲ႔။ သမၼာက်မ္းမွာ ေျပာထားတယ္၊ ‘ထိုကာလ၌ ဤအရပ္တြင္ ခရစ္‌ေတာ္ရွိသည္၊ ထိုအရပ္တြင္ ရွိသည္ဟု ဆိုလွ်င္ မယုံၾကႏွင့္။ အေၾကာင္းမူကား ခရစ္ေတာ္ အေယာင္ေဆာင္သူမ်ားႏွင့္ ပေရာဖက္အတုအေယာင္မ်ား ေပၚလာၾက၍ ႀကီးမားေသာ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားႏွင့္ အံ့ဖြယ္ရာမ်ားကို ျပၾကသျဖင့္ ေ႐ြးေကာက္ခံရေသာသူမ်ားကိုပင္ လွည့္ျဖားႏိုင္ၾကသည္အထိ ျဖစ္လိမ့္မည္။’ (ရွင္မာေသဦး ၂၄:၂၃-၂၄) အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္ေတြက ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ေပၚလာမွာပဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈက နည္းတယ္၊ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း မရွိၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လြယ္လြယ္ေလး လွည့္စားခံရတယ္။ လမ္းမွားကို ယုံၾကည္တယ္ဆိုတာ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာ ျဖစ္သြားမယ္။ တို႔ေတြက သခင့္လမ္းကိုပဲ ဆက္ေလွ်ာက္ရမယ္။ သူ ျပန္ႂကြလာၿပီး တို႔ကို သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ထဲေခၚေဆာင္မွာကိုပဲ ေစာင့္ရမယ္။ တျခားၾသဝါဒအဆုံးအမေတြကို လုံးဝ နားေထာင္တာ၊ ဖတ္တာ၊ စူးစမ္းတာ လုပ္လို႔မရဘူး။ အထူးသျဖင့္ သခင္ ျပန္ႂကြလာခဲ့ၿပီလို႔ ေျပာတာေတြ ေပါ့”တဲ့။ ဒါေတြအားလုံးက ကြၽန္မအတြက္ အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ ျဖစ္ေနသလိုပဲ။ ကြၽန္မက မရင့္က်က္ဘူး၊ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း မရွိဘူးေလ။ ဒီေတာ့ အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ လမ္းလြဲသြားမယ္ဆိုရင္၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ယုံၾကည္ျခင္းရွိလာသမွ် အလကားျဖစ္သြားမွာေပါ့။ ငါေတာ့ သတိထားမယ္၊ တစ္ေယာက္ေယာက္က ထူးျခားတာတစ္ခုခုကို ေဟာေျပာလည္း ငါ နားမေထာင္ဘူးဆိုၿပီး ကိုယ့္ဘာသာ က်ိန္ဆိုလိုက္တယ္။

တစ္ရက္က်ေတာ့ ၂၀၁၂ ဧၿပီလထဲမွာေပါ့၊ ဘုရားေက်ာင္းပုံမွန္တက္တဲ့ က်န႔္ဆိုတဲ့အစ္ကိုက ေျပာလာတယ္၊ “သခင္ေယရႈ ျပန္ႂကြလာၿပီ။ သူက လူ႔ဇာတိခံထားတဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ပဲ။ သူက အမႈေတာ္သစ္ကို ျပဳေနၿပီ၊ က်မ္းစာမွာ ပေရာဖက္ျပဳထားတဲ့ ဘုရားအိမ္ေတာ္ကေန စတင္တယ္ဆိုတဲ့ တရားစီရင္ျခင္းအမႈပဲ” တဲ့။ ဒါကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္မလည္း အံ့ၾသမိသလို၊ သံသယလည္း ျဖစ္မိတယ္။ ကြၽန္မက သူ႔ကို၊ “သခင္ ျပန္ႂကြလာၿပီး အမႈေတာ္သစ္ကို ျပဳေနတယ္ဆိုတာ အစ္ကို ဘယ္လိုလုပ္သိလဲ။ အစ္ကိုက ေသခ်ာလွခ်ည္လား” ဆိုၿပီး ေမးလိုက္တယ္။ သူက ဘယ္လိုျပန္ေျပာလဲဆိုေတာ့၊ “သခင္ေယရႈက မိန႔္ခဲ့တယ္၊ ‘ငါ၏သိုးတို႔သည္ ငါ့အသံကို နားေထာင္ၾက၏။ ငါသည္ သူတို႔ကို သိ၍ သူတို႔သည္လည္း ငါ့ေနာက္သို႔ လိုက္ၾက၏။’ (ရွင္ေယာဟန္ ၁၀:၂၇) ‘သန္းေခါင္ယံတြင္ မဂၤလာေဆာင္သတို႔သားေရာက္ၿပီ၊ သူ႔ကို ႀကိဳရန္ ထြက္ခဲ့ၾကေလာ့ ဟူေသာ ေႂကြးေၾကာ္သံထြက္ေပၚလာ၏။’ (ရွင္မာေသဦး ၂၅:၆) ‘ၾကည့္ေလာ့၊ ငါသည္ တံခါးေရွ႕၌ ရပ္၍ ေခါက္ေန၏။ ငါ့အသံကိုၾကားၿပီး တံခါးဖြင့္ေပးေသာသူထံ ငါဝင္၍ သူႏွင့္အတူ စားေသာက္မည္။ သူသည္လည္း ငါႏွင့္အတူ စားေသာက္ရလိမ့္မည္။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၃:၂၀) သခင္ေယရႈက သူ ျပန္ႂကြလာၿပီးေတာ့၊ ငါတို႔အိမ္တံခါးေတြကို သူ႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ ေခါက္လိမ့္မယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာပဲ။ သူ႔သိုးေတြက သူ ေျပာဆိုတာေတြကေန သူ႔အသံကို မွတ္မိၾကလိမ့္မယ္။ သခင္ ျပန္လာျခင္းကို ႀကိဳဆိုၾကလိမ့္မယ္။ သိုးသငယ္ရဲ႕ မဂၤလာစားပြဲကိုလည္း တက္ေရာက္ၾကလိမ့္မယ္။ သူတို႔ေတြက ပညာရွိသတို႔သမီးေတြပဲ တဲ့။ သခင္ေယရႈ ေပၚထြန္းၿပီး အမႈျပဳခဲ့တဲ့အခ်ိန္ကိုပဲ စဥ္းစားၾကည့္။ ေပတ႐ု၊ ေယာဟန္နဲ႔ ဖိလိပၸဳတို႔လို လူေတြက သူ႔အသံကို နားေထာင္ၿပီး၊ သူဟာ သူတို႔ေစာင့္ေမွ်ာ္လာခဲ့တဲ့ ေမရွိယ ျဖစ္မွန္း သိခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔က သခင္ေယရႈေနာက္ကို လိုက္ၿပီး၊ သူ႔ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ရခဲ့ၾကတယ္။ ငါက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အမ်ားႀကီး ဖတ္ၿပီးၿပီ။ အဲဒါေတြကို သမၼာတရားျဖစ္မွန္း အတည္ျပဳလိုက္ၿပီ။ အဲဒါေတြက ၾသဇာအာဏာ ပါတယ္၊ ဘုရားရဲ႕အသံေတာ္ပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ဆိုတာ ျပန္ႂကြလာတဲ့သခင္ေယရႈ ျဖစ္မွန္း ေသခ်ာသြားတာ။ ငါတို႔က သခင့္အသံကို နားေထာင္ဖို႔အတြက္ အာ႐ုံမစိုက္ဘဲ၊ အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္ေတြကိုပဲ ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ဘဲ သတိထားၿပီး၊ လွည့္စားခံရမွာ ေၾကာက္လို႔ ကိုယ့္တံခါးကို ပိတ္ထားမယ္ဆိုရင္၊ သခင့္ကို ေပးမဝင္မိသလို ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္၊ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ကယ္တင္ျခင္းကိုလည္း လြဲေခ်ာ္သြားႏိုင္တယ္” တဲ့။

ကြၽန္မလည္း ဒီမိတ္သဟာယေၾကာင့္ အသိဉာဏ္ပြင့္သြားတယ္။ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔ သူ႔အသံကို နားေထာင္တယ္ဆိုတာ က်မ္းစာနဲ႔ေရာ သခင့္ေျပာစကားေတြနဲ႔ေရာ ကိုက္ညီတယ္ေလ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က သခင္ေယရႈ ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ ေျပာလာတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မက မစူးစမ္းဘူး၊ ဒါမွမဟုတ္ သခင့္အသံကို နားေထာင္ဖို႔ မႀကိဳးစားဘူးဆိုရင္၊ သူ႔ကို ဘယ္လိုလုပ္ ႀကိဳဆိုမွာလဲ။ အဲဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ မိတ္သဟာယကို ကြၽန္မ လုံးဝ မၾကားဖူးခဲ့ဘူး။ ပိုၿပီးလည္း သိခ်င္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက အၿမဲတမ္း သတိေပးတာေတြကို ကြၽန္မ သတိရသြားတယ္၊ ကြၽန္မတို႔ကို လွည့္ျဖားဖို႔ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္ေတြ လာမယ္ဆိုတာေတြ၊ တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ တရားေတြကို နားေထာင္လို႔ မျဖစ္ဘူးဆိုတာေတြေပါ့။ ကြၽန္မလည္း ခ်က္ခ်င္း သတိထားလိုက္ၿပီး၊ တျခားအဆုံးအမေတြကို ႀကဳံသလို နားေထာင္လို႔ မျဖစ္ဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ မွားတဲ့ဟာကို ယုံၾကည္မိရင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိလာတဲ့ ကိုယ့္ယုံၾကည္ျခင္းက အလကားျဖစ္မသြားဘူးလား။ ကြၽန္မလည္း အစ္ကိုက်န႔္ကို ျငင္းလိုက္တယ္။ ဘုရားရဲ႕အသံေတာ္ ဟုတ္မဟုတ္ သိရေအာင္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္သင့္တယ္ဆိုၿပီး သူက ကြၽန္မကို ေလးငါးခါေလာက္ ထပ္ေျပာေသးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက သတိထားလြန္းေတာ့၊ သူ႔ကို ေရွာင္ဖို႔ ဆင္ေျခေတြ အၿမဲတမ္း ရွာခဲ့တယ္။

ေနာက္တစ္လ ႏွစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ တစ္ရက္မွာ ကြၽန္မေယာက္်ားက ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ ဆိုတဲ့စာအုပ္ကို အိမ္ကိုယူလာေရာ။ “ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ အသင္းေတာ္တို႔အား မည္သို႔ေျပာဆိုသည္” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၃:၆) လို႔ ေျပာထားတာ ဒီစာအုပ္ပဲ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ဆိုတာ ျပန္ႂကြလာတဲ့သခင္ေယရႈပဲ ဆိုၿပီး သူက ေျပာတယ္။ ကြၽန္မကိုလည္း ဖတ္ၾကည့္ဖို႔ အႀကံေပးတယ္။ ကြၽန္မက သူေတာ့ လမ္းလြဲသြားၿပီဆိုၿပီး စိုးရိမ္သြားတာ။ ဒါနဲ႔ ဘယ္သူေျပာတာကိုမွ နားမေထာင္သင့္ဘူးလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ဖို႔ပဲ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားၿပီ။ သူေတာ့ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္မိၿပီဆိုၿပီး စိုးရိမ္သြားတယ္။ ကြၽန္မ လုပ္ေပးႏိုင္တာဆိုလို႔ ငိုတာရယ္၊ ဥပုသ္ေစာင့္တာရယ္၊ သူ႔အတြက္ ဆုေတာင္းေပးတာရယ္ေပါ့။ ရက္နည္းနည္းၾကာေတာ့ ကြၽန္မေယာကၡမလည္း ေရာက္လာတယ္။ သူကလည္း သခင္ ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ ေျပာျပန္ေရာ။ “‘ငါသည္ မၾကာမီႂကြလာမည္ ဟု ဆိုေလ၏။’ လို႔ သခင္က မိန႔္ခဲ့တယ္။ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၂၂:၇) အေမတို႔က အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္ေတြ လွည့္စားမွာကို ေၾကာက္ၿပီးေတာ့၊ သခင္ ျပန္လာျခင္းသတင္းတိုင္းကို အတုအေယာင္ပဲလို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီး၊ အားလုံးကို လုံးလုံး ျငင္းပယ္ေနမယ္ဆိုရင္၊ အေမတို႔က သခင္ ျပန္လာျခင္းကို ျငင္းပယ္ရႈတ္ခ်ေနတာ ျဖစ္သြားမွာ မဟုတ္လား။ သူမ်ားကို မေကာင္းျမင္ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ဒုကၡေပးေနတာ ျဖစ္သြားမွာ မဟုတ္လား။ ခရစ္ေတာ္အစစ္အမွန္ကို တားဆီးမိရင္၊ အေမတို႔ေနာင္တေတြက သိပ္ေနာက္က်သြားလိမ့္မယ္ ဆိုၿပီး ေျပာတာ။ သခင္က အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္ေတြကို သတိထားခိုင္းတယ္ဆိုတာ၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ခရစ္ေတာ္အစစ္အမွန္ ျပန္ႂကြလာမယ့္အျပင္၊ အတုအေယာင္ေတြကလည္း အစစ္အမွန္အျဖစ္ အေယာင္ေဆာင္ၾကလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ေျပာျပေနတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အေမတို႔က အတုအေယာင္ေတြကို ခြဲျခားတတ္ဖို႔ လိုတယ္။ အဲဒီလို မလုပ္ႏိုင္ဘဲနဲ႔၊ သခင္ ျပန္ႂကြလာတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းတိုင္းကို နားေထာင္ဖို႔ျငင္းၿပီး ပစ္ပယ္တယ္ဆိုရင္၊ အေမတို႔က သခင့္ကို ႀကိဳဆိုခြင့္နဲ႔ လြဲေခ်ာ္ဖို႔ မ်ားသြားလိမ့္မယ္။ သခင္က စြန႔္ပစ္တာကိုလည္း ခံရလိမ့္မယ္” တဲ့။ သူ ေျပာတာေတြက ကြၽန္မကို တကယ္တို႔ထိခဲ့တယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္း၊ “ငါက သခင့္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔ ေန႔ေန႔ညည ေစာင့္ေမွ်ာ္လာခဲ့တာပဲ။ ငါ့မ်က္စိေတြ၊ နားေတြကို ပိတ္ထားမယ္ဆိုရင္၊ ဘုရားရဲ႕အသံကို ဘယ္လိုလုပ္ ၾကားမွာလဲ၊ သခင့္ကို ဘယ္လိုလုပ္ ႀကိဳဆိုမွာလဲ” ေပါ့။ သတိထားေန႐ုံသက္သက္က အေျဖမဟုတ္သလိုပဲေလ။ သခင့္ကို ပစ္ပယ္မိရင္ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ မိုက္မဲလြန္းသြားမွာေပါ့။ ကြၽန္မေယာကၡမ ျပန္သြားေတာ့၊ ကြၽန္မေယာက္်ားက ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ ကို စူးစူးစိုက္စိုက္နဲ႔ ဖတ္ေနတာကို ျမင္ရတယ္။ ကြၽန္မ စဥ္းစားၾကည့္တယ္၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ သုံးေလးႏွစ္အတြင္းမွာ အသင္းေတာ္က ေျခာက္ကပ္သလိုျဖစ္သြားတယ္။ ဘုရားေက်ာင္းပုံမွန္တက္သူေတြက အားေလ်ာ့ၿပီး၊ အပ်က္သေဘာေဆာင္ကုန္တယ္။ သူတို႔ယုံၾကည္ျခင္းက အားနည္းကုန္တယ္။ ကြၽန္မေယာက္်ားရဲ႕ယုံၾကည္ျခင္းက်ေတာ့ အရင္ကထက္ကို ပိုၿပီး အားေကာင္းလာသလိုပဲ။ အဲဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သူတို႔ေျပာသလို တန္ခိုးနဲ႔ျပည့္စုံတယ္၊ ၾသဇာအာဏာရွိတယ္ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္မလား။ အဲဒါေတြက ဘုရားရဲ႕အသံေတာ္ ျဖစ္ႏိုင္မလား။ အစ္ကိုက်န႔္ ေျပာခဲ့တာေတြက ဘယ္ေလာက္ အသိဉာဏ္ပြင့္ေစတယ္ဆိုတာလည္း စဥ္းစားမိတယ္။ သခင္က တကယ္ပဲ ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီဆိုရင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။ ငါေတာ့ သခင္ ျပန္လာျခင္းကို ႀကိဳဆိုခြင့္နဲ႔ မလြဲရေအာင္ စူးစမ္းသင့္တယ္ဆိုၿပီး ေတြးမိတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္မလည္း ဘုရားရဲ႕အသံကို ၾကားႏိုင္ေအာင္ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း ေပးဖို႔ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။

ညစာစားၿပီးသြားေတာ့၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထဲက ဒီက်မ္းပိုဒ္ကို ကြၽန္မတို႔လင္မယား ဖတ္ျဖစ္ၾကတယ္၊ “‘ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္း’ ဆိုသည္မွာ ဘုရားသခင္တစ္ပါး ရွိသည္ကို ယုံၾကည္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ အ႐ိုးရွင္းဆုံး အယူအဆ ျဖစ္၏။ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္တစ္ပါးရွိသည္ကို ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ မတူေပ။ ယင္းထက္၊ ထိုအရာသည္ ခိုင္မာသည့္ ဘာသာေရး အေငြ႕အသက္ပါရွိသည့္ ႐ိုးရွင္းေသာ ယုံၾကည္မႈတစ္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္စြာ ယုံၾကည္ျခင္း ဆိုသည္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ဆိုလိုေပသည္- ဘုရားသခင္သည္ အရာအားလုံးအေပၚ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ကိုင္စြဲသည္ဟု ယုံၾကည္မႈအရ၊ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အမႈတို႔ကို လူတစ္ဦးက ေတြ႕ႀကဳံခံစားသည္၊ မိမိ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို သန႔္စင္သည္၊ ဘုရားသခင္၏အလိုကို ျဖည့္ဆည္းၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းလာေပသည္။ ဤခရီးလမ္းမ်ိဳးကိုသာ ‘ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္း’ ဟု ေခၚဆိုႏိုင္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ က်မ္းဦးစကား) ဘုရားသခင္ဆီက လာတဲ့ ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သိပ္ေကာင္းတာပဲ။ ယုံၾကည္ျခင္းဆိုတာ ေန႔တိုင္း ဆုေတာင္းခ်က္ ျပဳတာေတြ၊ စည္းေဝးပြဲေတြနဲ႔ မတ္စ္ပြဲကို မပ်က္မကြက္ တက္တာေတြခ်ည္းပဲ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကြၽန္မ ျမင္သြားတယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းဆိုတာ ဘုရားရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကိုလက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္တာ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို ဖယ္ရွားရမယ္၊ ဘုရားအေပၚ အမွန္တကယ္သိျခင္း ရွိလာရမယ္။ အဲဒီလိုယုံၾကည္ျခင္းမ်ိဳးက ဘုရားရဲ႕အလိုေတာ္နဲ႔ ကိုက္ညီတယ္။ ကြၽန္မလည္း အဲဒါကို ေတြးၾကည့္ေလေလ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သိပ္ေကာင္းလြန္းတယ္လို႔ ခံစားမိေလပဲ။ အဲဒါေတြက သမၼာတရားျဖစ္ၿပီး၊ ဘယ္လူသားမဆို ေျပာႏိုင္တဲ့အရာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဘုရားရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြပဲ ျဖစ္ရမယ္ဆိုၿပီး တြက္ဆမိတယ္။ သတိထားေနတာေတြကိုလည္း ေဖ်ာက္လိုက္တယ္။

ေနာက္သုံးေလးရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ အစ္ကိုက်န႔္က ကြၽန္မတို႔ဆိုင္ကို ခဏဝင္လာတယ္။ ကြၽန္မလည္း ကိုယ္စိုးရိမ္ေနတာေတြကို ေျပာျပလိုက္တယ္။ သူလည္း အဲဒီလို ခံစားခဲ့ရဖူးတယ္လို႔ ကြၽန္မကို ေျပာျပတယ္။ သူလည္း အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္တစ္ေယာက္က လွည့္စားမွာကို ေၾကာက္ခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ဘဲ နာခံၿပီး၊ သခင္ ျပန္ႂကြလာၿပီဆိုတဲ့ ဧဝံေဂလိတရားမွန္သမွ်ကို နားမေထာင္ခဲ့ဘူးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေျပာတာေတြက သခင့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ ညီမညီဆိုတာ သူ လုံးဝ မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္ေတြက လူေတြကို လွည့္စားလိမ့္မယ္လို႔ သခင္က ေျပာခဲ့တယ္၊ အဲဒါမွ ငါတို႔က အဲဒါေတြကို ဘယ္လို ခြဲျခားရမယ္ဆိုတာ သိမွာေလ။ ဒါေပမဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက သခင္ေယရႈ မိန႔္ဆိုခဲ့တာကို တလြဲအဓိပၸာယ္ေကာက္ၿပီး၊ သခင္ ျပန္လာျခင္းသတင္းတိုင္းကို မစူးစမ္းဖို႔၊ နားမေထာင္ဖို႔ပဲ ေျပာေနခဲ့တယ္။ ငါတို႔ေတြ သခင္ ျပန္လာျခင္းကို မႀကိဳဆိုမိေအာင္ သူက တားဆီးေနတာ မဟုတ္ဘူးလား။ ငါတို႔ေတြလွည့္စားခံရမွာကို တကယ္ စိုးရိမ္တယ္ဆိုရင္၊ ခရစ္ေတာ္အစစ္အမွန္နဲ႔ အတုအေယာင္ေတြကို ခြဲျခားရမယ့္နည္းကို သူက ဘာျဖစ္လို႔ မသင္ျပေပးတာလဲ။ ငါတို႔က ခြဲျခားတတ္မယ္ဆိုရင္၊ လမ္းလြဲစရာ ရွိေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးေလတဲ့။ သူ ရွင္းျပတာက ယုတၱိရွိတယ္ေလ။ ဆရာေတာ္က ကြၽန္မတို႔ကို မလႈပ္မယွက္ သတိရွိေနဖို႔ ေျပာေနတာေတြက သခင္ မိန႔္ဆိုခဲ့တာနဲ႔ လုံးဝ ဆန႔္က်င္ေနတယ္။ သခင္ ျပန္လာျခင္းကို မႀကိဳဆိုမိၾကေအာင္ တားဆီးဖို႔ လွည့္ကြက္တစ္ခုပဲ။ ငါေတာ့ ဆရာေတာ့္ကို က်ိဳးေၾကာင္းမျမင္ဘဲ နာခံေနလို႔မျဖစ္ေတာ့မွန္း သိသြားတယ္။ ငါက ပညာရွိသတို႔သမီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ရမယ္၊ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔ ဘုရားရဲ႕အသံကို ရွာေဖြရမယ္ေပါ့။ ခရစ္ေတာ္အစစ္အမွန္နဲ႔ အတုအေယာင္ေတြကို ဘယ္လိုခြဲျခားမလဲဆိုတာ အစ္ကိုက်န႔္ကို ရွင္းျပခိုင္းလိုက္တယ္။ သူက ဘာေျပာလဲဆိုေတာ့၊ “သူတို႔ေတြကို ခြဲျခားဖို႔အတြက္ အေျခခံသေဘာတရားကို ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္က်မ္း ၂၄:၂၄ မွာ သခင္ေယရႈက မိန႔္ဆိုျပထားတယ္။ အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္ေတြနဲ႔ မိစာၦပေရာဖက္ေတြက အံ့ဖြယ္နိမိတ္လကၡဏာေတြကို ျပၾကလိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ လူေတြကို လွည့္စားဖို႔အတြက္ သူတို႔ အဓိက လုပ္ၾကမွာက အဲဒါပဲ” တဲ့။ ၿပီးေတာ့ သူက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က်မ္းပိုဒ္တစ္ခုကို ဖတ္ျပတယ္။ “မ်က္ေမွာက္ေခတ္အတြင္းတြင္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္အမႈမ်ားကို ျပသႏိုင္သကဲ့သို႔၊ နတ္ဆိုးမ်ားကိုလည္း ႏွင္ထုတ္ႏိုင္ၿပီး၊ မက်န္းမာသူမ်ားကိုလည္း အနာၿငိမ္းေစႏိုင္ကာ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားစြာ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္သည့္ လူတစ္ဦး ထြက္ေပၚလာပါက၊ ဤလူက ၎သည္ ႂကြလာၿပီျဖစ္ေသာ ေယရႈျဖစ္သည္ဟုဆိုလွ်င္၊ ဤသည္မွာ ေယရႈကို အတုခိုးသည့္ နတ္ဆိုးမ်ားက ျဖစ္ေပၚေစသည့္ အတုတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေပမည္။ ဤအရာကို အမွတ္ရေလာ့။ ဘုရားသခင္သည္ တူညီေသာ အမႈကို ထပ္မလုပ္ေပ။ ေယရႈ၏ အမႈအဆင့္သည္ ၿပီးစီးႏွင့္ၿပီးသားျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္သည္ အမႈ၏ထိုအဆင့္ကို မည္သည့္အခါတြင္မွ် တစ္ဖန္ ေဆာင္႐ြက္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ အမႈသည္ လူသား၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ ညႇိ၍မရႏိုင္ေပ။ ဥပမာအားျဖင့္ ေမရွိယတစ္ဦး၏ ႂကြလာျခင္းကို ဓမၼေဟာင္းက်မ္းက ႀကိဳတင္ေဟာကိန္း ထုတ္ထားၿပီး၊ ဤပေရာဖက္ျပဳခ်က္၏ အက်ိဳးဆက္မွာ ေယရႈ၏ ႂကြလာျခင္းျဖစ္ခဲ့သည္။ ဤအရာျဖစ္ပ်က္ႏွင့္ၿပီးျဖစ္လ်က္၊ ေနာက္ထပ္ ေမရွိယတစ္ဦး ႂကြလာရန္မွာ မွားယြင္းေပမည္။ ေယရႈသည္ တစ္ႀကိမ္ႂကြလာႏွင့္ၿပီး ျဖစ္ကာ ဤအႀကိမ္၌ ေယရႈေနာက္တစ္ဖန္ ႂကြလာရန္မွာ မွားယြင္းေပမည္။ ေခတ္တိုင္းအတြက္ နာမတစ္ခုရွိၿပီး နာမ အသီးသီးသည္ ထိုေခတ္၏ ဇာတ္ေဆာင္စ႐ိုက္ကို သ႐ုပ္ေဖာ္ျခင္း ပါရွိေလသည္။ လူသား၏ အယူအဆမ်ားတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားကို အၿမဲျပသရမည္၊ မက်န္းမာေသာသူမ်ားကို အၿမဲ အနာၿငိမ္းေစရမည္ျဖစ္ၿပီး နတ္ဆိုးမ်ားကို အၿမဲ ႏွင္ထုတ္ရမည္ျဖစ္ကာ၊ ေယရႈကဲ့သို႔ အၿမဲျဖစ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤအႀကိမ္တြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ ထိုသို႔ လုံးဝမဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလအတြင္းတြင္ ဘုရားသခင္သည္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားကို ျပသေနဆဲျဖစ္ခဲ့ပါက၊ နတ္ဆိုးမ်ားကို ဆက္လက္ ေမာင္းထုတ္ေနဆဲျဖစ္ၿပီး၊ မက်န္းမာေသာသူမ်ားကို အနာၿငိမ္းေစဆဲ ျဖစ္ခဲ့ပါက- သူသည္ ေယရႈကဲ့သို႔နည္းတူ အတိအက် လုပ္ေဆာင္ခဲ့မည္ဆိုပါက- ဘုရားသခင္သည္ တူညီေသာ အလုပ္တစ္ခုကို ထပ္လုပ္ေနျခင္း ျဖစ္မည္ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ေယရႈ ျပဳခဲ့ေသာ အမႈသည္ မည္သည့္အေရးပါမႈ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္တန္ဖိုးမွ် ရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ ေခတ္တိုင္းတြင္ အမႈ၏ အဆင့္တစ္ခုကို ေဆာင္႐ြက္ေလသည္။ သူ႔အမႈ၏ အဆင့္အသီးသီး ၿပီးစီးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ မၾကာမီ နတ္ဆိုးမ်ားက ယင္းကို လိုက္တုၾကၿပီး၊ စာတန္သည္ ဘုရားသခင္ေနာက္ ထပ္ၾကပ္မကြာ စတင္ လိုက္သည့္ေနာက္တြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ မတူကြဲျပားေသာ နည္းစနစ္တစ္ခုကို ေျပာင္းလဲေလသည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ႔အမႈ၏ အဆင့္တစ္ဆင့္ကို ၿပီးစီးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ယင္းကို နတ္ဆိုးမ်ားက လိုက္တုၾကေလသည္။ ဤအရာႏွင့္ပတ္သက္၍ သင္တို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျဖစ္ရမည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ “ယေန႔ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို သိျခင္း”) ဒါကို ဖတ္ျပၿပီးေတာ့ အစ္ကိုက်န႔္က ေျပာတယ္၊ “ဘုရားသခင္က အၿမဲတမ္း အသစ္ျဖစ္တယ္၊ ဘယ္ေတာ့မွ မအိုေဟာင္းဘူး။ သူ႔အမႈေတာ္ကို ထပ္မေက်ာ့ဘူး။ ဘုရားက အမႈျပဳဖို႔ ႂကြလာတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ ပိုၿပီး သစ္လြင္တဲ့ ပိုၿပီးျမင့္မားတဲ့ အမႈေတာ္ကို ယူေဆာင္လာရင္းနဲ႔၊ ေခတ္သစ္တစ္ခုကို စတင္ေပးၿပီး၊ ေခတ္ေဟာင္းကို အဆုံးသတ္ေစတယ္။ သခင္ေယရႈက သူ႔အမႈေတာ္ကို ျပဳခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ရဲ႕ အမႈေတာ္ကို ထပ္မေက်ာ့ခဲ့ဘူး။ လူေတြကို ေ႐ြးႏုတ္ဖို႔အတြက္ အဲဒီေခတ္အမႈေတာ္ရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္ေပၚမွာ တည္ေဆာက္ခဲ့တာ။ သူက ပညတ္ေတာ္ေခတ္ကို အဆုံးသတ္ေပးၿပီး၊ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ကို စတင္ခဲ့တာ။ သခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ႂကြလာၿပီးေတာ့၊ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈေတာ္ကိုပဲ ထပ္ေက်ာ့မယ္၊ နာမက်န္းသူေတြကို ေပ်ာက္ကင္းေစမယ္၊ နတ္ဆိုးေတြကို ႏွင္ထုတ္မယ္၊ အံ့ဖြယ္နိမိတ္လကၡဏာေတြ ျပမယ္ဆိုရင္၊ ဘုရားရဲ႕အမႈေတာ္က တန႔္သြားမွာေပါ့။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ကို အဆုံးသတ္ေပးၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္ကို စတင္ရင္းနဲ႔၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ႂကြလာပါၿပီ။ သူက ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈေတာ္ရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္ေပၚမွာ ဘုရားအိမ္ေတာ္ကေန စတင္တဲ့ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို လုပ္ေဆာင္ေနတယ္၊ လူေတြကို တရားစီရင္၊ သန႔္စင္ေပးဖို႔အတြက္ သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပေနတယ္။ ဒါမွ ငါတို႔က အျပစ္နဲ႔ျပည့္တဲ့ သဘာဝရဲ႕ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ေတြကေန အျပည့္အဝ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မယ္၊ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ အျပည့္အဝ သန႔္စင္ကယ္တင္ခံရႏိုင္မယ္။ ဒါေပမဲ့ အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္ေတြဆိုတာ အႏွစ္သာရအရ မေကာင္းဆိုးဝါးေတြ၊ နတ္ဆိုးေတြပဲ။ သူတို႔က ဘယ္လို အံ့ဖြယ္နိမိတ္လကၡဏာေတြပဲ ျပျပ၊ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ဘုရားလို႔ ဘယ္လိုပဲ ေခၚေခၚ၊ သမၼာတရားကို မေဖာ္ျပႏိုင္ၾကဘူး၊ ဘုရားရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကိုလည္း မေဖာ္ျပႏိုင္ဘူး။ အထူးသျဖင့္ သူတို႔က ေခတ္သစ္တစ္ခုကို မစေပးႏိုင္သလို၊ ေခတ္ေဟာင္းကိုလည္း အဆုံးမသတ္ႏိုင္ၾကဘူး။ အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္ေတြဆိုတာ သခင့္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အေဟာင္းေတြနဲ႔ အမႈေတာ္ကိုပဲ တုပႏိုင္ၾကတယ္။ ႐ိုးရွင္းတဲ့ နိမိတ္လကၡဏာတခ်ိဳ႕ကိုပဲ ျပႏိုင္ၾကတယ္။ ဒါမွမဟုတ္လည္း ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း မရွိတဲ့လူေတြကို လွည့္စားဖို႔အတြက္ မွန္တယ္လို႔ ထင္ရတဲ့ မွားယြင္းတဲ့အရာေတြကို ေျပာတတ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူငါးေထာင္ကို မုန႔္ငါးလုံး၊ ငါးႏွစ္ေကာင္တည္းနဲ႔ ေကြၽးျပတာမ်ိဳး၊ ေလနဲ႔ ပင္လယ္ကို ျပစ္တင္ဆုံးမတာမ်ိဳး၊ လာဇ႐ုကို ေသရာကေန ျပန္ရွင္ေစတာမ်ိဳးလို သခင္ေယရႈ လုပ္ျပခဲ့တဲ့ အံ့ဖြယ္အမႈေတြကိုေတာ့၊ လုံးဝ မတုပႏိုင္ၾကဘူး။ အေယာင္ေဆာင္ခရစ္ေတာ္ေတြက အဲဒါမ်ိဳးေတြကို လုံးဝ မလုပ္ႏိုင္ၾကဘူး” တဲ့။ ကြၽန္မလည္း ဒါေတြေၾကာင့္ အသိဉာဏ္ပြင့္သြားတယ္။ ကြၽန္မ စဥ္းစားၾကည့္တယ္၊ “ခရစ္ေတာ္အစစ္အမွန္နဲ႔ အတုအေယာင္ေတြကို ဘယ္လိုခြဲျခားမလဲဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဒီလိုရွင္းလင္းတဲ့ ရွင္းျပမႈမ်ိဳးကို ငါ လုံးဝ မၾကားခဲ့ဖူးဘူး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သမၼာတရားပဲ။ လူေတြ လိုက္ေလွ်ာက္ဖို႔ လမ္းတစ္ခုကို ဖြင့္ေပးတာပဲ။ အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္ေတြက ဟိုအရင္က သခင္ ျပဳခဲ့တဲ့အမႈကိုပဲ တုပႏိုင္ၿပီး၊ လူေတြကို လွည့္စားဖို႔ အံ့ဖြယ္အမႈေလးေတြကိုပဲ ျပႏိုင္မွန္း ငါ အခု သိၿပီ။ ဘုရားကသာ ေခတ္သစ္တစ္ခုကို စတင္ၿပီး ေခတ္ေဟာင္းကို အဆုံးသတ္ေပးႏိုင္တာ။ ငါတို႔ကို အာဟာရေပးဖို႔ သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပေပးႏိုင္တာ” ေပါ့။

ေနာက္ေတာ့ အစ္ကိုက်န႔္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က်မ္းပိုဒ္ ႏွစ္ခုေလာက္ကို ဖတ္ျပတယ္။ “လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္ကို ခရစ္ေတာ္ဟုေခၚသည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ လူတို႔ကို သမၼာတရား ေပးႏိုင္ေသာ ခရစ္ေတာ္ကို ဘုရားသခင္ဟု ေခၚ၏။ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရ ပိုင္ဆိုင္ၿပီး၊ သူ၏ အမႈတြင္ လူသားက မရရွိႏိုင္သည့္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဉာဏ္ပညာတို႔ ပိုင္ဆိုင္သည့္အတြက္၊ ဤအရာႏွင့္ပတ္သက္၍ လြန္ကဲေသာအရာတစ္ခုမွ် မရွိေပ။ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ခရစ္ေတာ္ဟု ေခၚေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္၏အမႈကို မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာ သူတို႔သည္ လူလိမ္မ်ား ျဖစ္၏။ ခရစ္ေတာ္သည္ ကမာၻေျမႀကီးေပၚရွိ ဘုရားသခင္၏ သ႐ုပ္သကန္ျဖစ္႐ုံသာမက၊ ဘုရားသခင္က လူသားအလယ္ သူ၏အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ၿပီး၊ ျပည့္စုံေစသည္ႏွင့္အမွ် သူခံယူေသာ အထူးလူ႔ဇာတိလည္း ျဖစ္၏။ ဤဇာတိခႏၶာကို မည္သည့္လူသားမဆိုက အစားထိုး၍ မရႏိုင္ဘဲ၊ ကမာၻေျမေပၚတြင္ ဘုရားသခင္၏အမႈကို ျပည့္စုံလုံေလာက္စြာ တာဝန္ယူ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ျပႏိုင္ကာ၊ ဘုရားသခင္ကို ေကာင္းစြာ ကိုယ္စားျပဳႏိုင္သကဲ့သို႔၊ လူသားကို အသက္ျဖင့္ ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္ေသာ ဇာတိခႏၶာ တစ္ခုျဖစ္၏။ ၎တို႔သည္ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္သည္ဟု အခိုင္အမာ ဆိုၾကေသာ္လည္း၊ ခရစ္ေတာ္၏ အႏွစ္သာရထဲမွ မည္သည့္အရာမွ် မပိုင္ဆိုင္ၾကသည့္အတြက္၊ အေႏွးႏွင့္အျမန္၊ ခရစ္ေတာ္၏ အေယာင္ကိုေဆာင္ေသာ သူအားလုံးတို႔သည္ က်ရႈံးၾကလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္၏ စစ္မွန္မႈကို လူသားက သတ္မွတ္၍ မရႏိုင္ဘဲ၊ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္က တာဝန္ယူကာ ဆုံးျဖတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္ဟု ငါေျပာရေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ “ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ၏ ခရစ္ေတာ္သည္သာ လူသားအား ထာဝရအသက္၏ လမ္းခရီးကို ေပးႏိုင္သည္”) “လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေသာ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရကို ပိုင္ဆိုင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေသာ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ေဖာ္ျပျခင္းကို ပိုင္ဆိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္သြားသည့္အတြက္ သူလုပ္ေဆာင္ရန္ ရည္႐ြယ္သည့္အမႈကို သူ လုပ္ေဆာင္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္သည္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္သြားသည့္ အတြက္၊ သူ၏ျဖစ္ျခင္းကို ေဖာ္ျပမည္ျဖစ္ကာ လူသားထံ သမၼာတရားကို ယူေဆာင္လာႏိုင္မည္၊ သူ႔အေပၚ အသက္ကို အပ္ႏွင္းႏိုင္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔အတြက္ လမ္းခရီးကို ၫႊန္ျပႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရ မရွိသည့္ ဇာတိပကတိသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ တကယ္ မဟုတ္ေပ။ ဤအရာႏွင့္ သက္ဆိုင္၍ သံသယျဖစ္ဖြယ္ မရွိေခ်။ ယင္းသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိပကတိ ဟုတ္မဟုတ္ ဆိုသည္ကို လူသားက စုံစမ္းရန္ ရည္႐ြယ္ပါက၊ သူေဖာ္ျပေသာ စိတ္ေနသေဘာထားႏွင့္ သူေျပာဆိုေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွ ဤအရာကို အတည္ျပဳရမည္ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ၊ ယင္းသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိပကတိ ဟုတ္ မဟုတ္ ဆိုသည္ႏွင့္ မွန္ကန္ေသာ လမ္းခရီး ဟုတ္ မဟုတ္ ဆိုသည္ကို အတည္ျပဳရန္၊ သူ၏ အႏွစ္သာရအရ ခြဲျခားရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းသည္ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိပကတိ ဟုတ္ မဟုတ္ ဆိုသည္ကို ဆုံးျဖတ္ရာတြင္ သူ၏ အျပင္ပန္းသြင္ျပင္ထက္ သူ၏အႏွစ္သာရတြင္ (သူ၏အမႈ၊ သူ၏ မိန႔္ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ သူ၏စိတ္သေဘာထားႏွင့္ အျခား ရႈေထာင့္မ်ားစြာ) အဓိကအခ်က္ တည္ရွိေပသည္။ အကယ္၍ လူတို႔သည္ သူ၏ အျပင္ပန္း သြင္ျပင္ကိုသာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ၾကည့္ရႈစစ္ေဆးကာ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္ သူ၏ အႏွစ္သာရကို သတိမမူမိပါက၊ ဤအရာက လူသည္ မသိနားမလည္သကဲ့သို႔ ပညာမဲ့ျဖစ္သည္ကို ျပေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ က်မ္းဦးစကား)

သူက ဒါကိုဖတ္ျပၿပီးေတာ့ ေျပားတယ္၊ “ခရစ္ေတာ္ဆိုတာ လူသားေတြၾကားမွာ ေပၚထြန္းၿပီး အမႈျပဳဖို႔ ႂကြလာတဲ့ လူသားအျဖစ္ လူ႔ဇာတိယူတင္ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ ဘုရားသခင္ပဲ။ အျပင္ပန္းအရ သူက သာမန္လူသားတစ္ေယာက္နဲ႔ တူေပမဲ့၊ သူ႔အႏွစ္သာရက ဘုရားျဖစ္ျခင္းပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ သူက ဘုရားရဲ႕စိတ္သေဘာထားနဲ႔ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္တာ။ လူေတြကို ေ႐ြးႏုတ္ၿပီး ကယ္တင္ေပးတဲ့ အမႈေတာ္ကို ျပဳႏိုင္တာပဲ။ ဘယ္လူသားကမွ အဲဒါကို မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ဘူး။ ခရစ္ေတာ္အစစ္အမွန္ကို ခြဲျခားရာမွာ အဓိကက်တာက သူတို႔ဟာ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပၿပီး ကယ္တင္ျခင္းအမႈကို လုပ္ႏိုင္ျခင္း ရွိမရွိဆိုတာ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ဖို႔ပဲ။ ဒါက အဓိကအက်ဆုံး၊ အေရးႀကီးဆုံး အေျခခံသေဘာတရားပဲ။ သခင္ေယရႈ ေပၚထြန္းၿပီး အမႈျပဳခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ၊ သူက သာမန္လူတစ္ေယာက္ပုံစံပဲ ရွိခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ နက္နဲမႈေတြကို ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး၊ ေနာင္တတရားလမ္းကို ယူေဆာင္ေပးခဲ့တယ္။ သခင့္ကို စိတ္ႏွလုံးအႂကြင္းမဲ့ ဉာဏ္ရွိသမွ်နဲ႔ဘ ခ်စ္ၾကဖို႔၊ တျခားလူေတြကိုလည္း ကိုယ္ႏွင့္အမွ် ခ်စ္ၾကဖို႔၊ လူေတြကို ခုနစ္ႀကိမ္ခုနစ္လီတိုင္ေအာင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကဖို႔ သြန္သင္ေပးခဲ့တယ္။ သူက ခ်စ္ခင္တတ္တဲ့၊ သနားက႐ုဏာနဲ႔ျပည့္စုံတဲ့ ဘုရားရဲ႕စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ လူေတြအတြက္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္အေနနဲ႔ ကားစင္တင္ခံခဲ့ရၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကို ၿပီးစီးေစခဲ့တယ္။ သခင္ေယရႈရဲ႕အမႈေတာ္၊ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ သူ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ စိတ္သေဘာထားကေန၊ သူဟာ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္တယ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူထားတဲ့ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ငါတို႔ ေသခ်ာေျပာလို႔ရတယ္။ အခုဆို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ႂကြလာခဲ့ပါၿပီ။ သူက ဘုရားအိမ္ေတာ္ကေန စတင္ေနတဲ့ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳပါတယ္။ လူေတြကို သန႔္စင္ကယ္တင္ႏိုင္တဲ့ သမၼာတရားေတြအားလုံးကိုလည္း ေဖာ္ျပေပးတယ္။ လူေတြကို ကယ္တင္ဖို႔အတြက္ ဘုရားရဲ႕ႏွစ္ေျခာက္ေထာင္ စီမံခန႔္ခြဲမႈအစီအစဥ္ရဲ႕ နက္နဲမႈေတြအေၾကာင္း၊ ငါတို႔က စာတန္ေၾကာင့္ ဘယ္လိုအက်င့္ပ်က္ေနသလဲ၊ ဘုရားက ငါတို႔ကို ဘယ္လိုတစ္ဆင့္ခ်င္း ကယ္တင္သလဲ၊ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းေတြရဲ႕ နက္နဲမႈ၊ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈရဲ႕ အေရးပါမႈ၊ လူေတြရဲ႕ ခရီးပန္းတိုင္နဲ႔ အဆုံးသတ္ကို ဘုရားက ဘယ္လိုဆုံးျဖတ္သလဲ၊ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္က ေျမႀကီးေပၚမွာ ဘယ္လိုျဖစ္ေပၚသလဲ စသျဖင့္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ထုတ္ေဖာ္ျပထားတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က သမၼာက်မ္းရဲ႕ ဒီနက္နဲမႈေတြကို ဖြင့္ဟျပ႐ုံသာမက၊ လူေတြရဲ႕ အျပစ္လုပ္တတ္တဲ့၊ ဘုရားကို ခုခံတတ္တဲ့ အရင္းခံအေၾကာင္းရင္းကိုလည္း ေဖာ္ထုတ္ၿပီး တရားစီရင္တယ္။ အရင္းခံအေၾကာင္းရင္းဆိုတာ ငါတို႔ရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ သဘာဝနဲ႔ စိတ္သေဘာထားေတြပဲ။ သူက ဘယ္လိုပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကိုမွ သည္းခံမွာမဟုတ္တဲ့ ေျဖာင့္မတ္၊ သန႔္ရွင္းတဲ့ စိတ္သေဘာထားကိုလည္း ထုတ္ေဖာ္ျပတယ္။ အျပစ္တရားကို ဖယ္ရွားၿပီး သန႔္စင္ခံရဖို႔ လမ္းကိုလည္း ျပသေပးတယ္။ ဘယ္လိုေနာင္တ ရၿပီး ဘုရားရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲဝင္ေရာက္ရမလဲ၊ ယုံၾကည္ျခင္းကို ဘယ္လိုရွိသင့္သလဲ၊ ဘုရားကို ဘယ္လို နာခံၿပီး ခ်စ္သင့္သလဲ၊ သူ႔အလိုေတာ္ကို ေဆာင္တယ္ဆိုတာ ဘာလဲ စသျဖင့္ ေျပာျပေပးတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္က ေအာင္ျမင္သူေတြအုပ္စုတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ၿပီးေနပါၿပီ။ စာတန္ကို အႏိုင္ရတဲ့ သက္ေသခံခ်က္ေတြအမ်ားႀကီးကိုလည္း ေပၚလာေစခဲ့ပါၿပီ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ဧဝံေဂလိတရားက အေရွ႕အရပ္ကေန အေနာက္အရပ္ကို ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားၿပီ၊ သခင္ေယရႈရဲ႕ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ကို လုံးဝ ျပည့္စုံေစပါၿပီ၊ ‘လွ်ပ္စစ္သည္ အေရွ႕မွျပက္၍အေနာက္တိုင္ေအာင္ ထြန္းလင္းသကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ ႂကြလာေတာ္ မူလတံ့။’ (ရွင္မာေသဦး ၂၄:၂၇) သူဟာ ျပန္ႂကြလာတဲ့သခင္ေယရႈ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို၊ သူ ေဖာ္ျပတဲ့ သမၼာတရားေတြ၊ သူ လုပ္ေဆာင္တဲ့ တရားစီရင္ျခင္းအမႈနဲ႔ သူ႔အမႈေတာ္ရဲ႕အသီးအပြင့္ေတြ အားလုံးက သက္ေသျပပါတယ္။ သူဟာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလရဲ႕ခရစ္ေတာ္ ေပၚထြန္းျခင္းပါပဲ။ ဒါကို ဘယ္သူမွ မျငင္းႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒါက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ မိန႔္ဆိုတဲ့အတိုင္းပါပဲ၊ ‘သူသည္ သူ၏ အမႈအား သူ၏ပင္ကိုလကၡဏာကို အတည္ျပဳခြင့္ေပးၿပီး သူ ထုတ္ေဖာ္ျပေသာအရာအား သူ၏အႏွစ္သာရကို မွန္ကန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံခြင့္ျပဳေလသည္။ သူ၏အႏွစ္သာရသည္ အေျခအျမစ္ မရွိသည္မဟုတ္။ သူ၏ပင္ကိုလကၡဏာကို သူ၏လက္ျဖင့္ ဖမ္းဆုပ္ထားသည္ မဟုတ္ေပ။ ယင္းကို သူ၏အမႈႏွင့္ သူ၏အႏွစ္သာရတို႔က သတ္မွတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။’ (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ “ခရစ္ေတာ္၏ အႏွစ္သာရမွာ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ခမည္းေတာ္၏ အလိုေတာ္ကို နာခံျခင္းျဖစ္သည္”) အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္ေတြမွာ ဘုရားျဖစ္ျခင္းအႏွစ္သာရ မရွိသလို၊ သမၼာတရားကို မေဖာ္ျပႏိုင္ၾကဘူး။ သူတို႔က ဘုရားပဲ၊ ခရစ္ေတာ္ပဲဆိုၿပီး ဘယ္လိုပဲ မရမကေျပာပါေစ၊ အားလုံးက အတုအေယာင္နဲ႔ လွည့္စားတာပဲ။ သူတို႔ေနာက္ လိုက္တယ္ဆိုတာ ပင္လယ္ဓားျပသေဘၤာကို တက္စီးမိသလိုမ်ိဳးပဲ။ လုံးဝ ေကာင္းႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ခရစ္ေတာ္အျဖစ္ သူတို႔ ဘယ္လိုပဲ ဟန္ေဆာင္ဟန္ေဆာင္၊ လူေတြကို ခဏေလာက္ပဲ လွည့္ျဖားႏိုင္ၾကတယ္။ အမွန္တရားေတြနဲ႔ ထုတ္ေဖာ္ခံရၿပီး၊ အေႏွးနဲ႔အျမန္ အရႈံးေပးသြားၾကမွာ ေသခ်ာတယ္။ ခရစ္ေတာ္ကသာ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းအမႈကို ျပဳႏိုင္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ခရစ္ေတာ္အစစ္အမွန္နဲ႔ အတုအေယာင္ေတြကို ခြဲျခားသိရာမွာ အဓိကက သူတို႔ဟာ သမၼာတရားနဲ႔ ဘုရားရဲ႕အသံကို ေဖာ္ျပႏိုင္သလားဆိုတာ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ဖို႔ပဲ။ အဲဒါက အေရးႀကီးဆုံးပဲ” တဲ့။

ကြၽန္မလည္း ဒါနဲ႔္ ေတာ္ေတာ္ အသိဉာဏ္ပြင့္သြားတယ္။ ခရစ္ေတာ္အစစ္အမွန္ကို ခြဲျခားရာမွာ အဓိကက်တာက သူတို႔ဟာ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္သလားဆိုတာကို ၾကည့္ဖို႔ပဲ။ ေဖာ္ျပႏိုင္တယ္ဆိုရင္ အဲဒါက ခရစ္ေတာ္ပဲ၊ ျပန္ႂကြလာတဲ့သခင္ပဲ။ သမၼာတရားကို မေဖာ္ျပႏိုင္ဘဲ၊ သူတို႔က ခရစ္ေတာ္ပါလို႔ ေျပာတဲ့လူတိုင္းက အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္္ပဲ၊ လွည့္စားတဲ့သူတစ္ေယာက္ပဲ။ ဒီခ်င့္ခ်ိန္ခြဲျခားနည္းက အရမ္း႐ိုးရွင္းၿပီး လက္ေတြ႕က်တယ္လို႔ ကြၽန္မ ထင္မိတယ္။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈလမ္းတစ္ခုပဲ။ ခရစ္ေတာ္အစစ္အမွန္နဲ႔ အတုအေယာင္ေတြကို ဘယ္လိုခြဲျခားမလဲဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သိပ္ၿပီး ရွင္းလင္းတယ္။ အဲဒါေတြက တကယ္ကို သမၼာတရားပါပဲ။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို က်ိဳးေၾကာင္းမျမင္ဘဲ နာခံရင္းနဲ႔၊ ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္မိုက္မဲခဲ့တာေတြ၊ မသိနားမလည္ခဲ့တာေတြကို စဥ္းစားမိတယ္။ ကြၽန္မက အေယာင္ေဆာင္ ခရစ္ေတာ္တစ္ေယာက္က လွည့္စားမွာကို စိုးရိမ္ရင္းနဲ႔၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို ရွာေဖြစူးစမ္းမိခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားရဲ႕အသံကို နားေထာင္ဖို႔လည္း ႀကိဳးစားခဲ့တာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုခြင့္နဲ႔ လြဲလုနီးပါး ျဖစ္ခဲ့တာ။ ကြၽန္မက တကယ္ကို ကိုယ့္လုပ္ရပ္နဲ႔ ကိုယ္ျပန္ခံေနရတာျဖစ္ၿပီး၊ မိုက္မဲတဲ့သတို႔သမီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနခဲ့တာပါ။ ဘုရားရဲ႕သနားက႐ုဏာနဲ႔ သည္းခံေပးမႈေတြ ေၾကာင့္သာမဟုတ္ခဲ့ရင္၊ ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ ခ်စ္ခင္တဲ့လူေတြကတစ္ဆင့္ ကိုယ့္တံခါးကို လာေခါက္တာေတြ၊ အစ္ကိုက်န႔္က ဧဝံေဂလိတရားကို ထပ္တလဲလဲ မွ်ေဝေပးတာေတြ ေၾကာင့္သာ မဟုတ္ခဲ့ရင္၊ ကြၽန္မက တစ္သက္လုံး ဘာသာတရားထဲမွာပဲ ဆက္ေနမိမွာ၊ ဘုရားရဲ႕အသံကိုလည္း ၾကားမိမွာမဟုတ္ဘူး၊ သခင္ျပန္လာျခင္းကိုလည္း ႀကိဳဆိုမိမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားရဲ႕ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ အမွန္တကယ္ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။