အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ဘုရားသခင္ ေပၚထြန္းေသာ ေနရာတိုင္းသည္ သမၼာတရားေဖာ္ျပျခင္းခံရေသာေနရာ၊ ဘုရားသခင္၏အသံ ရွိမည္ျဖစ္ေသာေနရာ ျဖစ္သည္။ သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္ေသာသူမ်ားသာ ဘုရားသခင္၏ အသံကို ၾကားႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ထိုသို႔ေသာ သူမ်ားသည္သာ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းကို ကိုယ္တိုင္ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အရည္အခ်င္း ျပည့္မီသူမ်ား ျဖစ္သည္။ သင္၏ အယူအဆမ်ားကို ေဘးဖယ္ထားေလာ့။ တိတ္တိတ္ေနကာ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ေလာ့။ သင့္အေနျဖင့္ သမၼာတရားကို ေတာင့္တလွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို ဉာဏ္အလင္း ေပးလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး သူ၏အလိုႏွင့္ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သင္နားလည္လိမ့္မည္။ ‘မျဖစ္ႏိုင္’ ဟူသည့္ သင့္အျမင္မ်ားကို ေဘးဖယ္ထားေလာ့။ လူမ်ားအေနျဖင့္ တစ္စုံတစ္ခုကို မျဖစ္ႏိုင္ဟု ယုံၾကည္ေလေလ၊ ယင္းမွာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ မ်ားေလေလျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားသခင္၏ ဉာဏ္ပညာသည္ ေကာင္းကင္ထက္ မားမားစြင့္စြင့္ ျမင့္မားေပ၏၊ ဘုရားသခင္၏ အႀကံအစည္မ်ားသည္လည္း လူ၏ အႀကံအစည္မ်ားထက္ သာ၍ျမင့္မားကာ ဘုရားသခင္၏ အလုပ္သည္ လူ႔အေတြးအေခၚႏွင့္ အယူအဆတို႔၏ အကန္႔အသတ္မ်ားကို သာလြန္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ တစ္စုံတစ္ခုသည္ မျဖစ္ႏိုင္ဟု ထင္ရေလေလ၊ ယင္း၌ ရွာေဖြႏိုင္သည့္ သမၼာတရား သာ၍မ်ားေလေလ ျဖစ္သည္။ တစ္စုံတစ္ခုသည္ လူတို႔၏ အယူအဆႏွင့္ စိတ္ကူးႏိုင္စြမ္းထက္ ေက်ာ္လြန္ေသာ အရာျဖစ္ေလေလ၊ ယင္း၌ ဘုရားသခင္၏ အလိုဆႏၵ သာ၍ပါေလေလျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၁)- ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းသည္ ေခတ္သစ္တစ္ေခတ္ကို အစျပဳခဲ့၏) သခင့္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔အတြက္ အဓိကက်တာက ဘုရားရဲ႕အသံကို နားေထာင္တတ္ေအာင္ အာ႐ုံစိုက္ဖို႔၊ ၿပီးရင္ အဲဒါကိုအေျခခံၿပီးေတာ့မွ သခင့္ကို အသိအမွတ္ျပဳ၊ ႀကိဳဆိုဖို႔ပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထဲမွာ ဘုရားအသံကို အသိအမွတ္ျပဳခဲ့တဲ့သူေတြက ဘုရား ပလႅင္ေတာ္ေရွ႕ခ်ီေဆာင္ခံရတယ္။ သခင့္စားေသာက္ပြဲကို သူနဲ႔အတူ တက္ေရာက္ရတယ္။ သူတို႔ေတြက ပညာရွိသတို႔သမီးေတြပဲ၊ ေကာင္းခ်ီးေပးခံရဆုံး လူေတြပဲ။ ကြၽန္မဆို ဟိုအရင္တုန္းက၊ သမၼာက်မ္းရဲ႕ တိုက္႐ိုက္စကားေတြကိုပဲ စြဲစြဲၿမဲၿမဲယုံၾကည္ခဲ့တာ။ သခင္က မိုးတိမ္နဲ႔ ျပန္လာၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ဆီ ေခၚေဆာင္မွာကိုပဲ ေတာင့္တတယ္။ အဲဒီအတိုင္းပဲ စိတ္ကူးထားတာ။ သခင္ ျပန္ႂကြလာၿပီဆိုတာ ၾကားမိေတာ့၊ ကြၽန္မ မစူးစမ္းမိဘူး။ ဘုရားရဲ႕အသံကို နားမေထာင္မိခဲ့ဘူး။ မိုက္မဲတဲ့သတို႔သမီးတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ သခင္ ျပန္လာတာကို ႀကိဳဆိုခြင့္နဲ႔ လြဲလုနီးပါးျဖစ္ခဲ့တာ။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ဘုရားရဲ႕အသံကို ၾကားခဲ့တယ္၊ သိုးသူငယ္ရဲ႕ မဂၤလာစားပြဲကို တက္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ဘုရားရဲ႕လမ္းျပမႈေၾကာင့္ပါ။

၂၀၁၈ ခုႏွစ္ ဧၿပီလပိုင္းမွာ သခင့္ကို ယုံၾကည္တဲ့အစ္မတစ္ေယာက္က ကြၽန္မသူငယ္ခ်င္း မီေရးဆီကို နားခိုရာအိမ္ ဘယ္မွာလဲ ဆိုတဲ့ ႐ုပ္ရွင္တစ္ခု ပို႔ေပးတယ္။ အဲဒီ႐ုပ္ရွင္ သိပ္ေကာင္းတယ္၊ တကယ္ လက္ေတြ႕က်တယ္တဲ့။ မီေရးက ကြၽန္မဆီ ေရာက္လာေတာ့၊ အတူတူၾကည့္ျဖစ္ၾကတယ္။ အဓိကဇာတ္ေကာင္က ဝမ္းနည္းၿပီ၊ စိတ္ဓာတ္ေတြက်ၿပီဆိုရင္၊ စာအုပ္ထူႀကီးတစ္အုပ္ကို ဖြင့္တယ္။ အဲဒီစာအုပ္ထဲကေန ဘဝအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ရွာေတြ႕တာခ်ည္းပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူ ဖတ္တာက သမၼာက်မ္းမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီစာအုပ္မွာ ပါတာေတြကလည္း ကြၽန္မတို႔အတြက္ အသစ္ေတြခ်ည္းပဲ။ ကြၽန္မတို႔လည္း အံ့ၾသၿပီး ဆက္ၾကည့္ၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဇာတ္ေကာင္က ဒုကၡေရာက္ေရာ။ အသင္းေတာ္ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက အကူအညီေပးဖို႔ လာၾကတယ္။ သူတို႔က ဒီစာအုပ္ကိုပဲ အတူတူဖတ္ၿပီး၊ အခ်င္းခ်င္း အားေပးကူညီၾကတာ။ ဇာတ္ရည္လည္လာတဲ့ အခါက်ေတာ့ ကြၽန္မလည္း မ်က္ရည္ပါ ဝဲမိတယ္။ အဲဒီ႐ုပ္ရွင္ထဲကလူေတြက မေကာင္းတဲ့ လူ႔ေလာကႀကီးထဲက တစ္ကိုယ္ေကာင္းသမားေတြနဲ႔ မတူဘူးလို႔ ခံစားရတယ္။ သူတို႔ဖတ္ျပတာေတြကလည္း ထူးျခားသလိုပဲ။ ဒီစာအုပ္ထဲ ဘာေတြပါလဲဆိုတာ ကြၽန္မတို႔ တကယ္ သိခ်င္သြားတယ္။ ဒါနဲ႔ ဗီဒီယိုေအာက္မွာ ေရးထားတာေတြကို ဖတ္ၾကည့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီမွာ သခင္ေယရႈက ေပၚထြန္းလာၿပီလို႔ ေရးထားေတာ့၊ ကြၽန္မ မယုံႏိုင္ဘူး။ စိတ္ထဲမွာလည္း၊ “လုံးဝ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး၊ တမန္ေတာ္ဝတၳဳ ၁:၁၁ မွာ ေျပာတယ္ေလ၊ ‘အိုဂါလိလဲလူတို႔၊ အဘယ္ေၾကာင့္ေကာင္းကင္သို႔ ၾကည့္ေမွ်ာ္လ်က္ေနၾကသနည္း။ သင္တို႔ႏွင့္ခြါ၍ ေကာင္းကင္သို႔ေဆာင္ယူျခင္းကို ခံေတာ္မူေသာထိုေယရႈသည္ သင္တို႔မ်က္ေမွာက္၌ ေကာင္းကင္သို႔ ႂကြသြား ေတာ္မူသည္နည္းတူ တဖန္ႂကြလာေတာ္မူလတံ့။’ သခင္ေယရႈက မိုးတိမ္ကို စီးၿပီး ျပန္သြားတာ။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ျပန္ႂကြၿပီဆိုရင္၊ ကိုယ္ေတာ္က မိုးတိမ္ေပၚကေန ဂုဏ္အသေရနဲ႔ ျပန္လာမွာပဲ။ ဒါက မျဖစ္ေပၚေသးဘူးေလ။ ဒါေပမဲ့ သခင္ေယရႈကို ေပၚထြန္းေနၿပီဆိုၿပီး ဒီမွာက ေျပာတယ္။ ဒါက က်မ္းစာနဲ႔ ဆန႔္က်င္ေနတယ္” ေပါ့။ မီေရးကို ကြၽန္မေတြးမိတာေတြ ေျပာျပလိုက္ေတာ့၊ သူကလည္း လက္ခံတယ္ရွင့္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္ကို ကြၽန္မတို႔ ထပ္ၿပီး မစူးစမ္းေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ႐ုပ္ရွင္ကိုေတာ့ သုံးေလးခါေလာက္ ထပ္ၾကည့္ၾကတယ္။

သခင္ ျပန္လာၿပီဆိုတဲ့သတင္းကလည္း နည္းနည္းၾကာတဲ့အထိ ေခါင္းထဲဝင္ေနတာ။ ေနာက္ႏွစ္လေလာက္ ၾကာေတာ့၊ အဲဒီကိစၥက မီေရးနဲ႔ ကြၽန္မၾကားမွာ ျပန္ေပၚလာေရာ။ ႐ုပ္ရွင္ထဲမွာ သူတို႔ဖတ္ၾကတဲ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သူတို႔ကို ယုံၾကည္မႈ ေပးတယ္လို႔ ကြၽန္မတို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္သူမွလည္း အဲဒီ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို မေျပာႏိုင္ဘူး။ ဘာသာေရးေလာကတစ္ခုလုံးမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္ကပဲ သခင္ ျပန္လာျခင္းကို သက္ေသခံေနတာ။ ဒီေတာ့ သာမန္ကာလွ်ံကာ မဟုတ္ေလာက္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ မိုးတိမ္စီးၿပီး သခင္ ျပန္လာမယ့္အေၾကာင္းကို က်မ္းစာမွာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာထားမွန္း သတိရသြားတယ္။ သင္းအုပ္ေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြလည္း ဒီလိုပဲေျပာတယ္။ ဒါဆို ဒီအသင္းေတာ္က သခင္ ျပန္ႂကြလာၿပီဆိုၿပီး ဘာလို႔ေျပာေနတာလဲ။ ဒါေတြက ဘာေတြလဲ။ ကြၽန္မတို႔အေနနဲ႔ စူးစမ္းသင့္လား၊ မသင့္ဘူးလား။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ ေခါင္းရႈပ္သြားတာ။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္မတို႔ ေ႐ြးခ်ယ္မႈမွန္ေအာင္ သခင္က လမ္းျပေပးဖို႔၊ မီေရးနဲ႔ ကြၽန္မ ဆုေတာင္းၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္၊ “ဘုရားက အရာခပ္သိမ္းကို အုပ္စိုးသူပဲ။ သူ အလိုရွိရာကို လုပ္ဖို႔ တန္ခိုးေတာ္ရွိတယ္။ ကိုယ္ေတာ့္ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကို ငါတို႔စိတ္ကူးႏိုင္သေလာက္နဲ႔ ကန႔္သတ္လို႔ ရပါ့မလား ေပါ့။ တကယ္လို႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားက ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈျဖစ္ေနတယ္၊ ငါက မစူးစမ္းမိလို႔ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုခြင့္နဲ႔ လြဲသြားတယ္ဆိုရင္၊ ငါ့တစ္သက္လုံး ေနာင္တရလိမ့္မယ္။” အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားရဲ႕ေနာက္ဆုံးေသာကာလအမႈေတာ္ကို စူးစမ္းမယ္လို႔ ကြၽန္မတို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေရာ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္ ဝက္ဘ္ဆိုက္မွာ အစ္မအန္နာနဲ႔ ဆက္သြယ္မိတယ္။ သူက အစ္ကိုပီရဲနဲ႔ ထပ္မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ သခင္ ျပန္လာျခင္းအေၾကာင္းကို အတူတူ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။

အဲဒီစည္းေဝးပြဲမွာ ကြၽန္မ ရႈပ္ေထြးေနတာေတြကို ေျပာျပလိုက္တယ္၊ “တမန္ေတာ္ဝတၳဳ ၁:၁၁ မွာ ေျပာထားတာက၊ သခင္က ထြက္သြားတဲ့နည္းလမ္းအတိုင္း ျပန္လာလိမ့္မယ္ တဲ့။ ကိုယ္ေတာ္က မိုးတိမ္ျဖဴနဲ႔ ထြက္သြားခဲ့တာဆိုေတာ့၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ျပန္ႂကြလာရင္၊ မိုးတိမ္ျဖဴကိုစီးၿပီး ေသခ်ာေပါက္ျပန္လာမွာပဲ။ အသင္းေတာ္က သင္းအုပ္ေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြလည္း ဒီလိုပဲ အၿမဲေျပာၾကတယ္။ ကြၽန္မတို႔လည္း အဲဒီလိုပဲယုံၾကည္တယ္။ မိုးတိမ္ျဖဴကို စီးၿပီး သခင္ ျပန္လာတာကို ကြၽန္မတို႔ အခုထိ မျမင္ရေသးဘူး။ ဒီေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ ဘာလို႔ေျပာတာလဲ” ေပါ့။

အစ္ကိုပီရဲက ေျပာျပတယ္၊ “သခင္က မိုးတိမ္နဲ႔ ျပန္လာမယ္ဆိုတဲ့ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္က ျပည့္စုံလာလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္တစ္ခုတည္းကို ၾကည့္ၿပီး၊ သခင္ ျပန္လာတဲ့နည္းလမ္းကို ေဘာင္ခတ္ပစ္လို႔ မရဘူး တဲ့။ က်မ္းစာမွာ မိုးတိမ္ စီးၿပီး သခင္ ျပန္လာမယ္ဆိုတဲ့ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြခ်ည္းပဲ ပါတာမဟုတ္ဘူး။ လွ်ိဳ႕ဝွက္ၿပီး ျပန္လာမယ္ဆိုတာေတြလည္း ပါတယ္။ ဥပမာ၊ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၃:၃ မွာ ‘ထို႔ေၾကာင့္ ေစာင့္၍ မေနလွ်င္ သူခိုးကဲ့သို႔ သင္ရွိရာသို႔ ငါလာမည္။ လာမည့္အခ်ိန္နာရီကိုလည္း သင္ မသိရ။’ ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၆:၁၅ မွာလည္း၊ ‘ၾကည့္ရႈေလာ့ သူခိုးကဲ့သို႔ ငါလာ၏’ ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၅:၆ မွာလည္း ပါတယ္၊ ‘သန္းေခါင္ယံ၌ၾကည့္ပါ။ မဂၤလာေဆာင္လုလင္သည္ လာၿပီ။ ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွာ ထြက္သြားၾကကုန္ဟု ေႂကြးေၾကာ္လွ်င္။’ ၿပီးေတာ့ ရွင္မာကုခရစ္ဝင္ ၁၃:၃၂ မွာလည္း ေျပာတယ္၊ ‘ထိုအခ်ိန္နာရီကိုကား၊ ခမည္းေတာ္မွတပါး အဘယ္သူမွ်မသိ။ ေကာင္းကင္တမန္မ်ား မသိ။ သားေတာ္လည္း မသိ။’” “ဒီပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြမွာ ‘သူခိုးကဲ့သို႔’ ဆိုတာကို ေဖာ္ျပၾကတယ္။ ‘သူခိုးကဲ့သို႔’ ဆိုတာ ဘယ္သူကမွ သတိမထားမိလိုက္ဘဲ တိတ္တိတ္ေလး နဲ႔ လွ်ိဳ႕ဝွက္တယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာပဲေလ။ ကိုယ္ေတာ့္ကို ျမင္ရင္ေတာင္ မမွတ္မိႏိုင္ဘူး။ သခင္က လွ်ိဳ႕ဝွက္ၿပီး ျပန္လာမယ္လို႔ ဒီပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြက ဆိုလိုတာ” တဲ့။ “လူသားႂကြလာမယ္ဆိုတာကို ေဖာ္ျပထားတဲ့ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြက က်မ္းစာထဲမွာ အမ်ားႀကီးပဲေလ။ ဥပမာ ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၁၂:၄၀ မွာ ‘ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ ျပင္ဆင္လ်က္ေနၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္တို႔ မထင္မွတ္ေသာအခ်ိန္၌ လူသားသည္ ႂကြလာလိမ့္မည္။’ ၿပီးေတာ့ အခန္း ၁၇ အပိုဒ္ ၂၄-၂၅ မွာလည္း၊ ‘ေကာင္းကင္တစ္ဘက္မွ ျပက္ေသာလွ်ပ္စစ္သည္ ေကာင္းကင္အႏွံ႔အျပား ထြန္းလင္းသကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ မိမိေန႔ရက္၌ ျဖစ္ေတာ္မူလတၱံ့။ ထိုသို႔မျဖစ္မွီ သူသည္ မ်ားစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡကို၎၊ ယခုလူမ်ိဳး၏ ျငင္းပယ္ျခင္းကို၎ ခံရမည္။’ ဒီေနရာမွာ ‘လူသား’ ဆိုတာ လူကေန ေမြးဖြားၿပီး သာမန္လူ႔သဘာဝရွိတာကို ဆိုလိုတယ္။ ဝိညာဥ္ေတာ္ကိုျဖစ္ျဖစ္၊ ဝိညာဥ္ခႏၶာကိုျဖစ္ျဖစ္ ‘လူသား’ လို႔ မေခၚႏိုင္ဘူး။ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္က ဝိညာဥ္ေတာ္ပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို ‘လူသား’ လို႔ မေခၚႏိုင္ဘူး။ သခင္ေယရႈကိုေတာ့ ‘လူသား’ လို႔ေရာ၊ ‘ခရစ္ေတာ္’ လို႔ေရာ ေခၚတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ သူက လူ႔ဇာတိခံယူထားတဲ့ ဘုရားရဲ႕ဝိညာဥ္ေတာ္မို႔လို႔ပဲ။ သာမန္လူသားအျဖစ္နဲ႔လည္း ေနထိုင္ခဲ့တယ္။” “ဒါေၾကာင့္ သခင္ေျပာခဲ့တဲ့ လူသားႂကြလာျခင္းဆိုတဲ့ အေၾကာင္းက ဘုရားက ျပန္ႂကြလာတဲ့အခ်ိန္မွာ လူသားအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံလိမ့္မယ္လို႔ ဆိုလိုတာပဲ” “အထူးသျဖင့္ က်မ္းပိုဒ္တစ္ခုမွာ ေျပာတယ္၊ ‘ထိုသို႔မျဖစ္မွီ သူသည္ မ်ားစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡကို၎၊ ယခုလူမ်ိဳး၏ ျငင္းပယ္ျခင္းကို၎ ခံရမည္။’ ဒါက သခင္ ျပန္လာတဲ့အခါ လူ႔ဇာတိနဲ႔ ျပန္လာလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ ေနာက္ထပ္ သက္ေသပဲ” “သခင္က လူ႔ဇာတိနဲ႔ ျပန္မလာဘဲ၊ ထေျမာက္ခဲ့တဲ့ သခင္ေယရႈရဲ႕ ဝိညာဥ္ေတာ္နဲ႔ပဲ ေပၚထြန္းမယ္ဆိုရင္၊ လူတိုင္းက အရမ္း ေၾကာက္႐ြံ႕ကုန္ၾကမွာေပါ့။ ကိုယ္ေတာ့္ကို ဘယ္သူကမွ ခုခံရႈတ္ခ်မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ခံစားရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး၊ ဒီမ်ိဳးဆက္ရဲ႕ ျငင္းပယ္ျခင္းကိုလည္း ခံရေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားက လူသားအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံၿပီး၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္ႂကြလာတယ္ဆိုတာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သခင္ ႂကြလာပုံႂကြလာနည္း ေနာက္တစ္ခုပဲ” တဲ့။

ဒီေနရာေရာက္ေတာ့ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္၊ “ဒါက မစဥ္းစားဝံ့စရာပဲ။ ငါ စိတ္ကူးထားသလို မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ အစ္ကိုပီရဲက သူ႔မိတ္သဟာယကို အေထာက္အထားနဲ႔ ေျပာသြားတာ။ သူ ေျပာတာအားလုံးက က်မ္းစာနဲ႔ေရာ၊ သခင့္ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြနဲ႔ေရာ ကိုက္ညီေနတယ္။ ေတာ္ေတာ္ လက္ခံခ်င္စရာပဲ” ေပါ့။ ကြၽန္မက ဒီက်မ္းပိုဒ္ေတြကို ဖတ္ထားတာ အႀကိမ္ေပါင္းမနည္းဘူး။ ဒါေပမဲ့ အဲဒါေတြက ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သခင္ လွ်ိဳ႕ဝွက္ၿပီး လူ႔ဇာတိခံမယ့္အေၾကာင္းေတြဆိုတာ၊ လုံးဝ သေဘာမေပါက္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မစိတ္ကူးေဟာင္းေတြလည္း တစ္စစီျဖစ္ကုန္ေရာ။

မီေရးကလည္း ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ စဥ္းစားၿပီး၊ “ဟုတ္တယ္၊ အစ္ကို ေျပာတာေတြက သခင့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ ညီတယ္” တဲ့။

ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ မရွင္းတာတစ္ခုရွိေနတယ္။ ဒါနဲ႔ သူ႔ကို ေမးတယ္၊ “သခင္က လူသားအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံၿပီး၊ လွ်ိဳ႕ဝွက္ႂကြလာတယ္ဆိုရင္၊ မိုးတိမ္ စီးၿပီး ျပန္လာမယ္ဆိုတဲ့ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္က ဘယ္လိုလုပ္ ျပည့္စုံမလဲ။ ကြဲလြဲသလို ျဖစ္မေနဘူးလား” ေပါ့။

အစ္ကိုပီရဲက ျပန္ေျဖတယ္၊ “သခင့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ အလကားသက္သက္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့၊ ဒီ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ႏွစ္မ်ိဳးၾကားမွာ ကြဲလြဲတာ လုံးဝ မရွိဘူး။ ကိုယ္ေတာ့္ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြက အၿမဲတမ္း ျပည့္စုံလာလိမ့္မယ္။ အဲဒါေတြက ဘုရားအမႈေတာ္ရဲ႕အဆင့္ေတြအလိုက္ ျပည့္စုံတယ္ဆိုတာေတာ့ ရွိတာေပါ့ေလ။ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ရဲ႕အမႈေတာ္နဲ႔ ေပၚထြန္းမႈက အဆင့္ေတြရွိတယ္။ ပထမဆုံး၊ ကိုယ္ေတာ္က လူသားအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံၿပီး၊ ကမာၻေျမကို တိတ္တဆိတ္ ႂကြလာတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ မိုးတိမ္ကို စီးၿပီး အတိအလင္း ေပၚထြန္းတယ္” တဲ့။

ကြၽန္မလည္း မရွင္းေသးေတာ့ ေမးျပန္ေရာ၊ “ပထမဆုံး ကိုယ္ေတာ္က လွ်ိဳ႕ဝွက္ၿပီး ႂကြတယ္၊ ေနာက္ေတာ့မွ အတိအလင္း ေပၚထြန္းတယ္ေပါ့ေလ။ ဒါကို ေသခ်ာ ထပ္ရွင္းျပေပးပါဦး” ေပါ့။

အစ္ကိုပီရဲကလည္း ဆက္ေျပာျပတယ္၊ “ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘုရားက ေအာင္ျမင္သူေတြ အုပ္စုကို ရယူမယ္လို႔ က်မ္းစာမွာ အမွန္တကယ္ ပေရာဖက္ျပဳတယ္။ တိတ္တဆိတ္ ႂကြလာခ်ိန္မွာ ဘုရား လုပ္ေဆာင္တဲ့အမႈေတာ္ဆိုတာ ဒီအုပ္စုကို ျပဳလုပ္ျခင္းလည္း ပါတယ္။ ဘုရားက အရင္ဆုံး လူ႔ဇာတိခံၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ႂကြလာတယ္ဆိုတာ၊ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပဖို႔၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္က စတင္တဲ့ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔နဲ႔၊ ကပ္ေဘးေတြမတိုင္ခင္ ေအာင္ျမင္သူေတြအုပ္စုကို ျပဳလုပ္ဖို႔ပဲ။ ၿပီးမွ ကပ္ေဘးေတြကို ေစလႊတ္လိမ့္မယ္။ ေကာင္းသူကို ဆုခ်ၿပီး၊ မေကာင္းသူကို အျပစ္ေပးမယ္။ ကပ္ေဘးေတြ ၿပီးေတာ့မွ၊ မိုးတိမ္နဲ႔ႂကြလာမယ္။ တိုင္းႏိုင္ငံေတြ နဲ႔ လူမ်ိဳးေတြအားလုံးဆီကို ထင္ရွားျပလိမ့္မယ္။” “ဘုရားက လူ႔ဇာတိခံၿပီး လွ်ိဳ႕ဝွက္လုပ္ေဆာင္တယ္ဆိုေပမဲ့၊ ကိုယ္ေတာ္ ေပၚထြန္းဖို႔ ေတာင့္တတဲ့ ယုံၾကည္သူစစ္စစ္ေတြ အားလုံးက သူ႔အသံကို ၾကားၿပီး၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ဆီ ဦးလွည့္ၾကတယ္။ ဒီလူေတြက ပညာရွိသတို႔သမီးေတြပဲ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြအားျဖင့္ တရားစီရင္ သန႔္စင္ခံရၿပီး၊ ေအာင္ျမင္သူေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။ သူတို႔က ကပ္ေဘးေတြကို ေက်ာ္လႊားၾကလိမ့္မယ္” “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို လက္မခံသူေတြ၊ ဆန႔္က်င္ရႈတ္ခ်သူေတြကေတာ့၊ ဘုရားက မိုးတိမ္ကို စီးၿပီး အတိအလင္း ေပၚထြန္းတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ သူတို႔အဲဒီလို ဆန႔္က်င္ရႈတ္ခ်ခဲ့တဲ့သူက ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈ ျဖစ္မွန္း ျမင္ၾကလိမ့္မယ္။ ရင္ဘတ္စည္တီးၿပီး အံႀကိတ္ငိုေႂကြးၾကရလိမ့္မယ္” “သခင္ မိုးတိမ္စီးၿပီး ျပန္ႂကြလာမယ့္ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြကို ျပည့္စုံေစမယ္၊ ‘ထိုအခါ လူသား၏ နိမိတ္လကၡဏာသည္ ေကာင္းကင္၌ ထင္ရွားလိမ့္မည္။ ေျမႀကီးေပၚမွာ လူအေပါင္းတို႔သည္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းၾက၍၊ လူသားသည္ ႀကီးစြာေသာ ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္ကို ေဆာင္လ်က္၊ မိုဃ္းတိမ္ကို စီး၍ ႂကြလာေတာ္မူသည္ကို ျမင္ရၾကလိမ့္မည္။’ (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၄:၃၀) ‘ၾကည့္ရႈေလာ့။ မိုးတိမ္ႏွင့္တကြ ႂကြလာေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ထိုးေဖာက္ေသာသူတို႔ႏွင့္ ရွိသမွ်ေသာသူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ရႈျမင္ရၾကလိမ့္မည္။ ေျမႀကီးသားအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသမွ်တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ေၾကာင့္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းရၾကလိမ့္မည္။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁:၇)”

ၿပီးေတာ့ အစ္ကိုပီရဲက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က်မ္းပိုဒ္တစ္ခုကို ဖတ္ျပတယ္။ “ငါေျပာသည့္ အရာကို မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ ဂ႐ုမစိုက္ဘဲေနေကာင္းေနႏိုင္သည္၊ သို႔ေသာ္ ေယရႈသည္ ျဖဴေသာမိုးတိမ္စီးကာ ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဆင္းသက္လာသည္ကို သင္တို႔မ်က္စိျဖင့္ေတြ႕သည့္အခါ၊ ဤသည္မွာ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၏ေနမင္း လူသိရွင္ၾကား ေပၚထြက္လာျခင္းျဖစ္လိမ့္မည္ဟု သန္႔ရွင္းသူမ်ားဟုဆိုေသာ ေယရႈ၏ေနာက္သို႔ လိုက္သူတိုင္းကို ငါေျပာလိုေသး၏။ သင့္အတြက္ ထိုအခ်ိန္သည္ အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ ေကာင္းသည့္အခ်ိန္တစ္ခု ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္၊ သို႔ေသာ္ ေယရႈ ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဆင္းသက္သည္ကို သင္ မ်က္ျမင္ႀကဳံေတြ႕ခ်ိန္သည္ အျပစ္ေပးခံရရန္ သင္ ငရဲသို႔ ဆင္းသည့္အခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္ကို သင္သိသင့္သည္။ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈအစီအစဥ္ အဆုံးသတ္ခ်ိန္ ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္က ေကာင္းေသာသူမ်ားကို ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္ကာ ဆိုးယုတ္ေသာသူမ်ားကို အျပစ္ေပးသည့္အခ်ိန္ ျဖစ္လိမ့္မည္။ အေၾကာင္းမွာ သမၼာတရား၏ ေဖာ္ျပခ်က္သာရွိသည့္ အခ်ိန္တြင္၊ လူသည္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားကို မျမင္မီ ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္း အမႈ ၿပီးဆုံးၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္တည္း။ သမၼာတရားကိုလက္ခံၿပီး၊ နိမိတ္လကၡဏာမ်ားကို မရွာေဖြသကဲ့သို႔၊ ထိုသို႔ျဖင့္ သန္႔စင္ခံရၿပီးသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ပလႅင္ေရွ႕သို႔ ျပန္လာၾကၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ကာ ဖန္ဆင္းရွင္၏ ေထြးပိုက္မႈထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္။ ‘ျဖဴေသာ မိုးတိမ္မစီးသည့္ ေယရႈသည္ ေယရႈ အေယာင္ေဆာင္ေသာသူ ျဖစ္သည္’ ဟု မေလွ်ာ့တမ္း ယုံၾကည္ၾကသူမ်ားသည္သာ ထာဝရအျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္း ခံရမည္ျဖစ္သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၎တို႔သည္ နိမိတ္ လကၡဏာမ်ားျပေသာ ေယရႈ၌သာ ယုံၾကည္ၾကၿပီး၊ ျပင္းထန္သည့္ တရားစီရင္မႈကို ေၾကညာကာ စစ္မွန္ေသာ အသက္လမ္းခရီးကို ထုတ္ျပန္ေသာ ေယရႈကို အသိအမွတ္မျပဳၾကေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေယရႈသည္ ျဖဴေသာမိုးတိမ္စီးကာ လူပုံအလယ္တြင္ ျပန္ႂကြလာခ်ိန္တြင္ ၎တို႔ကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းသည္သာ ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ ၎တို႔သည္ ေခါင္းမာလြန္း၏။ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ယုံၾကည္စိတ္မ်ားလြန္းသည္၊ မာနေထာင္လႊားလြန္းၾကေလသည္။ ထိုသို႔ေသာ ကိုယ္က်င့္တရားပ်က္သူမ်ားကို ေယရႈက မည္သို႔ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္ႏိုင္မည္နည္း။ ေယရႈ၏ ျပန္ႂကြလာျခင္းသည္ သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိသူမ်ားအတြက္ ႀကီးမားသည့္ ကယ္တင္ျခင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္စြမ္းမရွိသူမ်ားအတြက္ ယင္းမွာ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ျခင္း၏ လကၡဏာတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ သင္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္လမ္းေၾကာင္းကို ေ႐ြးခ်ယ္သင့္ၿပီး၊ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို မျပစ္မွားမေစာ္ကားသင့္သကဲ့သို႔ သမၼာတရားကို မျငင္းပယ္သင့္ေပ။ သင္တို႔သည္ မသိနားမလည္သူႏွင့္ မာနေထာင္လႊားသူ တစ္ဦး မျဖစ္သင့္ဘဲ၊ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ လမ္းျပမႈကို နာခံၿပီး၊ သမၼာတရားကို ေတာင့္တကာ ရွာေဖြသူမ်ား ျဖစ္သင့္ေပသည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ သင္တို႔သည္ အက်ိဳးရွိလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေယရႈ၏ဝိညာဥ္ခႏၶာကို သင္ေတြ႕ျမင္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို အသစ္တစ္ဖန္ ျပဳလုပ္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္)

အဲဒီေတာ့မွ ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္။ သခင္က ျပန္လာၿပီဆိုရင္၊ အရင္ဆုံး လွ်ိဳ႕ဝွက္ႂကြလာၿပီးေတာ့၊ ေအာင္ျမင္သူေတြအုပ္စုကို ျပဳလုပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကပ္ေဘးေတြက်ေစၿပီး ဆုေပး၊ ဒဏ္ေပးေတြ လုပ္တယ္။ ၿပီးမွ မိုးတိမ္ေပၚကေန ဘုန္းအသေရအျပည့္နဲ႔ႂကြၿပီး တိုင္းႏိုင္ငံေတြနဲ႔ လူမ်ိဳးအားလုံးကို အတိအလင္း ထင္ရွားျပတယ္။ ဒီပေရာဖက္ျပဳခ်က္ႏွစ္မ်ိဳးၾကားမွာ ကြဲလြဲတာ လုံးဝမရွိဘူး။ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ မျမင္တတ္ခဲ့တာပါ။ သခင္ ျပန္လာတယ္ဆိုတာ တကယ္ အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥပဲ။ ကြၽန္မက အဲဒါကို မစူးစမ္းဘဲေနတယ္။ သခင္က မိုးတိမ္ စီးၿပီး ျပန္လာမယ္ဆိုတဲ့ က်မ္းခ်က္ေတြကိုပဲ ယုံၿပီး၊ ဘုရားရဲ႕အသံကို နားမေထာင္ခဲ့ဘူး။ မိုက္မဲတဲ့သတို႔သမီးတစ္ေယာက္လို ျဖစ္သြားတာပါ။ သခင္ ျပန္လာတာကို ႀကိဳဆိုခြင့္နဲ႔ လြဲလုနီးပါးပဲ။ ကံသီလို႔ပါ။

ဒါနဲ႔ ကြၽန္မက အစ္ကိုပီရဲကို ေမးျပန္ေရာ၊ “သခင္က လူ႔ဇာတိခံယူတဲ့ပုံစံနဲ႔ ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ အစ္ကိုက သက္ေသခံတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီ ‘လူ႔ဇာတိခံျခင္း’ ဆိုတာ ဘာလဲ ေပါ့။” အဲဒီမွာ သူက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္ေတြကို ဖတ္ျပျပန္ေရာ၊ “‘လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း’ သည္ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိတြင္ ေပၚထြန္းျခင္း ျဖစ္သည္၊ သူ၏ ဖန္ဆင္းခံ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အၾကားတြင္ လူ႔ဇာတိပုံသဏၭာန္ျဖင့္ အလုပ္လုပ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္အဖို႔ လူ႔ဇာတိခံယူရန္မွာ ေရွးဦးစြာ သူသည္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္လာရမည္၊ သာမန္လူ႔သဘာဝႏွင့္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္လာရမည္၊ ဤအရာမွာ အေျခခံအက်ဆုံးေသာ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ အမွန္တြင္ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ သြယ္ဝိုက္ေသာ အနက္အဓိပၸာယ္မွာ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိထဲတြင္ အသက္ရွင္၍ အလုပ္လုပ္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ အႏွစ္သာရ၌ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၊ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ ကိန္းဝပ္ေသာ ဇာတိပကတိ၏ အႏွစ္သာရ) “သာမန္ လူ႔သဘာဝရွိေသာ ခရစ္ေတာ္သည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေသာ ဇာတိပကတိျဖစ္ၿပီး၊ သာမန္ လူ႔သဘာဝ၊ သာမန္ အသိစိတ္ႏွင့္ လူသားအေတြးအေခၚတို႔ ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ ‘အေကာင္အထည္ေဖာ္ခံရျခင္း’ ဆိုသည္မွာ ဘုရားသခင္ လူသားျဖစ္လာျခင္း၊ ဝိညာဥ္ေတာ္ လူ႔ဇာတိ ခံယူျခင္းကို ဆိုလိုသည္၊ ရွင္းရွင္းေျပာရလွ်င္ ၎မွာ ဘုရားသခင္ကိုယ္တိုင္က ဇာတိပကတိထဲတြင္ သာမန္ လူ႔သဘာဝႏွင့္ ကိန္းဝပ္ၿပီး၊ ၎မွတစ္ဆင့္ သူ၏ ဘုရားသေဘာသဘာဝ အလုပ္ကို ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည္၊ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခံရျခင္း သို႔မဟုတ္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ဆိုသည္မွာ ဤအရာပင္ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ ကိန္းဝပ္ေသာ ဇာတိပကတိ၏ အႏွစ္သာရ)

အစ္ကိုပီရဲက ဆက္ေျပာျပတယ္၊ “လူ႔ဇာတိခံဘုရားဆိုတာ လူ႔ဇာတိကို ယူၿခဳံထားတဲ့ ဘုရားရဲ႕ဝိညာဥ္ေတာ္ပဲ။ ေကာင္းကင္ဘုံမွာရွိတဲ့ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ကယ္တင္ဖို႔အတြက္၊ လူေတြၾကားမွာ အမႈေတာ္ျပဳေဟာၾကားဖို႔ လူသား ျဖစ္လာတာပဲ။ ဘုရားရဲ႕စိတ္သေဘာထားနဲ႔ အရာအားလုံးနဲ႔ျဖစ္ျခင္းေတြ အားလုံးက လူ႔ဇာတိမွာ ျဖစ္ေပၚလာတယ္။ လူ႔ဇာတိခံဘုရားဆိုတာ လုံးဝ သာမန္ပုံစံပဲရွိတယ္။ ဘုန္းအာႏုေဘာ္ေတြ၊ တန္ခိုးဣဒၶိပါဒ္ေတြ မရွိဘူး။ သူ႔မွာ သာမန္လူ႔သဘာဝရွိတယ္။ လူေတြနဲ႔ အမွန္တကယ္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံဖို႔ လာတယ္။ လူေတြၾကားမွာ ေနထိုင္တယ္။ သူဟာ လူ႔ဇာတိခံဘုရားပါလို႔ ဘယ္သူမွ မေျပာႏိုင္ဘူး” “ဒါေပမဲ့ ခရစ္ေတာ္ဆိုတာ ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ ျပယုဂ္ပဲ။ ဘုရားသေဘာသဘာ၀ အားလုံး ပိုင္ဆိုင္တယ္။ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္တယ္၊ ဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ရဲ႕ အမႈကို ျပဳႏိုင္တယ္၊ ဘုရားရဲ႕စိတ္သေဘာထားနဲ႔ အရာအားလုံးနဲ႔ျဖစ္ျခင္းကို ေဖာ္ျပႏိုင္တယ္။ လူသားအတြက္ သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးနဲ႔ အသက္ကို ေပးတယ္။ ပ်က္စီးတဲ့လူသားေတြကို အစဥ္ထာဝရ သန႔္စင္ကယ္တင္ေပးႏိုင္တယ္။ ဘယ္လူသားမွ ဒီလို အရည္အေသြးေတြ မရွိသလို ဒီလို မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ဘူး။” “လူ႔ဇာတိခံတဲ့ သခင္ေယရႈဆိုရင္ သာမန္လူတစ္ေယာက္ပုံစံပဲ ရွိခဲ့တာေလ။ ဒါေပမဲ့ အႏွစ္သာရအရ သူက လူ႔ဇာတိမွာ ဘုရားရဲ႕ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္တည္လာတာပဲ။ ကိုယ္ေတာ္က လူေတြကို ေရေလာင္း အားျဖည့္ေပးဖို႔၊ သမၼာတရားကို အၿမဲတမ္း ေဖာ္ျပႏိုင္ခဲ့တယ္။ လူေတြကို ေနာင္တလမ္း ေပးခဲ့တယ္။ ဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ရဲ႕အမႈကို လုပ္ေဆာင္ၿပီး၊ လူေတြကို အျပစ္ကေန ေ႐ြးႏုတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရဲ႕လူ႔ဇာတိခံျခင္းဆိုတာ ဖန္ဆင္းခံလူသားေတြနဲ႔ မတူဘူး။ သူ႔အႏွစ္သာရက ဘုရားကိုယ္ေတာ္တိုင္ရဲ႕ အႏွစ္သာရပဲ” တဲ့။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မလည္း ေနာက္ဆုံး နားလည္သြားတယ္။ လူ႔ဇာတိခံျခင္းဆိုတာ ဘုရားက လူသားအျဖစ္နဲ႔ အမႈေတာ္ျပဳေဟာၾကားဖို႔ ကမာၻေျမကို ႂကြလာတာပဲ။ ဒီလူ႔ဇာတိက သာမန္လူ႔သဘာဝေရာ၊ ဘုရားသေဘာသဘာဝ အလုံးစုံကိုေရာ ပိုင္ဆိုင္တယ္။ သူက သာမန္ပုံစံလို႔ထင္ရေပမဲ့၊ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပႏိုင္တယ္။ လူေတြကို ကယ္တင္ဖို႔ ဘုရားအမႈေတာ္ကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တယ္။ ဒါက ခရစ္ေတာ္ပဲေပါ့။ “ေယရႈခရစ္ေတာ္” ဆိုတဲ့ နာမကို ပါးစပ္က အၿမဲေျပာခဲ့ေပမဲ့၊ ခရစ္ေတာ္ဆိုတာ ဘာမွန္း တကယ္ကို မသိခဲ့တာပါ။ ကြၽန္မက ေတာ္ေတာ္ မသိနားမလည္ခဲ့တာပဲ။

ေနာက္ေတာ့ အစ္ကိုပီရဲက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္တစ္ခုကို ဖတ္ျပတယ္၊ “ဘုရားသခင္၏ဝိညာဥ္ေတာ္ကို လူသားက ထိေတြ႕ႏိုင္ျခင္း၊ ျမင္ႏိုင္ျခင္း မရွိသကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ တိုးဝင္ခ်ဥ္းကပ္ႏိုင္ျခင္းလည္း မရွိသည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္၏ လူကိုကယ္တင္ျခင္းသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ နည္းစနစ္ႏွင့္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ပင္ကိုလကၡဏာတို႔ကို တိုက္႐ိုက္ အသုံးျပဳ၍ လုပ္ေဆာင္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ သူ႔အေနျဖင့္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ျပဳမူပုံကို တိုက္႐ိုက္ အသုံးျပဳလ်က္ လူသားကို ကယ္တင္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါက၊ လူသားသည္ သူ၏ကယ္တင္ျခင္းကို လက္ခံရရွိႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ ဘုရားသခင္သည္ ဖန္ဆင္းခံ လူသားတစ္ဦး၏ အျပင္ပန္း ပုံသဏၭာန္ကိုသာ မယူတင္ မဝတ္ဆင္ခဲ့ပါက၊ လူသားအတြက္ ဤကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ အေၾကာင္းမွာ မည္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် ေယေဟာဝါ၏ တိမ္အနီးသို႔ မသြားႏိုင္ၾကသေလာက္၊ လူသည္ သူ႔ကို ခ်ဥ္းကပ္ျခင္းငွာ မျဖစ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဖန္ဆင္းခံ လူသားတစ္ဦး ျဖစ္လာျခင္းအားျဖင့္သာလွ်င္၊ ဆိုလိုသည္မွာ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သူျဖစ္လာေတာ့မည့္ ဇာတိခႏၶာအထဲသို႔ ထားရွိျခင္းအားျဖင့္သာလွ်င္၊ သူ႔ေနာက္လိုက္ေသာ သူအားလုံးထဲသို႔ သူသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် အမႈျပဳေစႏိုင္ေပသည္။ ထိုအခါမွသာလွ်င္ လူသည္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ျမင္ႏိုင္ကာ ၾကားႏိုင္သည့္အျပင္၊ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ပိုင္ဆိုင္ျခင္းထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ၿပီး၊ ဤနည္းျဖင့္ အျပည့္အဝ ကယ္တင္ခံရႏိုင္ေပသည္။ အကယ္၍ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိကို မခံယူခဲ့ပါက၊ အေသြးအသားရွိေသာ မည္သူကမွ် ထိုသို႔ေသာ ႀကီးျမတ္သည့္ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိႏိုင္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ မည္သည့္လူသားတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကမွ် ကယ္တင္ခံရမည္ မဟုတ္ေပ။ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ လူမ်ိဳးႏြယ္အလယ္တြင္ တိုက္႐ိုက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ပါက၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးသည္ ဒဏ္ခတ္ခံရမည္ ျဖစ္သည္ သို႔မဟုတ္ပါက ဘုရားသခင္ႏွင့္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံရန္ မျဖစ္ႏိုင္ဘဲလ်က္၊ ၎တို႔သည္ စာတန္၏ လုံးဝ ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားျခင္း ခံရၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ပထမ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသည္ လူသားကို အျပစ္မွေ႐ြးႏုတ္ရန္၊ ေယရႈ၏ ဇာတိခႏၶာမွတစ္ဆင့္ လူသားကို ေ႐ြးႏုတ္ရန္ ျဖစ္ခဲ့သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ သူသည္ ကားတိုင္မွ လူကို ကယ္တင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားသည္ လူ႔အတြင္းတြင္ က်န္ရွိခဲ့ေသး၏။ ဒုတိယ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသည္ အျပစ္ေျဖရာ ယဇ္အျဖစ္ အသုံးေတာ္ခံရန္ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ၊ ထို႔ထက္ အျပစ္မွ ေ႐ြးႏုတ္ခံထားရသူတို႔ကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ရန္ ျဖစ္သည္။ ခြင့္လႊတ္ျခင္း ခံရသူတို႔သည္ ၎တို႔၏အျပစ္မ်ားမွ ကယ္ဆယ္ခံရၿပီး အျပည့္အဝ သန္႔ရွင္းေစျခင္းခံရႏိုင္ကာ၊ ေျပာင္းလဲေသာ စိတ္သေဘာထားတစ္ခုကို ရရွိျခင္းျဖင့္ စာတန္၏ အေမွာင္စြမ္းအားမွ လြတ္ေျမာက္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ပလႅင္ေရွ႕သို႔ ျပန္လာႏိုင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ ဤအရာကို လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ လူသားသည္ အျပည့္အဝ သန္႔ရွင္းျခင္း ခံရႏိုင္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၄))

ၿပီးေတာ့ သူက ဒီမိတ္သဟာယကို ေပးတယ္၊ “သခင္ေယရႈရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈက ကြၽန္ေတာ္တို႔အျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ေပးတဲ့သေဘာ ျဖစ္ေပမဲ့၊ ဆိုးယုတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သဘာဝက မေပ်ာက္မပ်က္ ဆက္ၿပီး ရွိေနတယ္။ ဆိုးယုတ္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြနဲ႔ ေနထိုင္ေနၾကတုန္းပဲ။ ဥပမာ၊ မာနေထာင္လႊားတာ၊ လိမ္ညာတာ၊ ယုတ္မာတာမ်ိဳးေပါ့။ ကိုယ့္အက်ိဳးအတြက္ လိမ္ညာလွည့္ျဖားတယ္။ အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ အခ်င္းခ်င္း အၿပိဳင္အဆိုင္ က်ိတ္ႀကံၾကတယ္။ အျပစ္မလုပ္မိေအာင္၊ ဘုရားကို မခုခံမိေအာင္ မထိန္းႏိုင္ၾကဘူး။ မွန္တာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေပးဆပ္သလိုလို၊ ဒုကၡခံေနသလိုလို ထင္ရေပမဲ့၊ တကယ္ေတာ့ ဘုရားကို အေပးအယူ လုပ္ေနၾကတာ။ အျပန္အလွန္အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ေကာင္းခ်ီးေတြကို ရမလားေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘုရားအလိုအတိုင္း လုပ္ၾကတာမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားက သန႔္ရွင္းပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လို ယုတ္ညံ့ပ်က္စီးတဲ့လူေတြက ဘုရားရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ေရာက္ဖို႔ မသင့္ေတာ္တာပါ။ ဘုရားက လူသားကို လြဲမွားတဲ့သဘာဝကေန ကယ္တင္ဖို႔၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ထပ္ၿပီး လူ႔ဇာတိခံယူလိုက္ပါၿပီ။ ကိုယ္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ အမွန္တကယ္ ထိေတြ႕မႈရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လမ္းျပ အားျဖည့္ေပးဖို႔ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပတယ္။ ဆိုးယုတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔စိတ္သေဘာထားေတြနဲ႔ သဘာဝကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး တရားစီရင္တယ္။ စိတ္သေဘာထားေတြ ေျပာင္းလဲေစမယ့္ လမ္းကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ျပေပးပါတယ္။ သာမန္လူ႔သဘာဝနဲ႔ ဘယ္လို အသက္ရွင္ေနထိုင္မလဲ၊ ကိုယ္ေတာ့္ကို ေက်နပ္ေစတဲ့ ႐ိုးသားသူေတြျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုေနမလဲဆိုတာေတြကို ေျပာျပတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ တရားစီရင္မႈကို ေတြ႕ႀကဳံရတဲ့အတြက္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈနဲ႔ မေကာင္းတဲ့သဘာဝကို အမွန္တကယ္ သိၿပီး မုန္းတီးလာၾကတယ္။ ေနာင္တရၿပီးေတာ့၊ ကိုယ္ေတာ့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အတိုင္း ရွင္သန္ခ်င္ၾကတယ္။ ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို တျဖည္းျဖည္း စြန႔္ၿပီး လူသားဆန္ဆန္ အသက္ရွင္ေနထိုင္လာၾကတယ္။” “ဒါေတြကို လူ႔ဇာတိခံဘုရားကသာ သူ႔အမႈေတာ္ထဲမွာ ျဖစ္ေျမာက္ေစႏိုင္တာပါ။” “ဘုရားက ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ေယေဟာဝါဘုရားသခင္လို ဝိညာဥ္ေတာ္ပုံစံနဲ႔ အမႈေတာ္ျပဳ ေဟာၾကားမယ္ဆိုရင္၊ လူသားကို သန႔္စင္ၿပီး ကယ္တင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္၊ လူေတြက ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္ကို မျမင္ႏိုင္ မထိေတြ႕ႏိုင္ဘူး။ ကိုယ္ေတာ္က တိုက္႐ိုက္ မိန႔္ဆိုတယ္ဆိုရင္၊ နားလည္ၾကမွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒါအျပင္ ဘုရားရဲ႕ဝိညာဥ္ေတာ္က သန႔္ရွင္းလြန္းေတာ့၊ ပ်က္စီးတဲ့လူသားေတြက အနားမကပ္ႏိုင္ၾကဘူး။ ယုတ္ညံ့ပ်က္စီးေနတဲ့အတြက္ ဖ်က္ဆီးျခင္းပဲ ခံၾကရမွာေလ။ ေယေဟာဝါဘုရားက သိနာေတာင္ေပၚမွာ မိုးခ်ဳန္းသံေတြနဲ႔ ထင္ရွားျပခဲ့တယ္လို႔ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းမွာ ဆိုတယ္။ ေတာင္ထဲက မီးခိုးထြက္တာ၊ မိုးခ်ဳန္းတာ၊ လွ်ပ္ျပက္တာ၊ တံပိုးသံျမည္တာေတြကို ဣသေရလအမ်ိဳးေတြက ျမင္ၾကၾကားၾကတယ္။ သူတို႔က ခပ္ေဝးေဝးမွာ သြားရပ္ၿပီး၊ ေမာေရွကို ေျပာၾကတယ္၊ ‘ေမာေရွကိုလည္း၊ အကြၽန္ုပ္တို႔အား ကိုယ္ေတာ္မိန္႔ေတာ္မူပါ၊ အကြၽန္ုပ္တို႔သည္ နားေထာင္ပါမည္။ အကြၽန္ုပ္တို႔အား ဘုရားသခင္မိန္႔ေတာ္မမူပါေစႏွင့္။ အကြၽန္ုပ္တို႔သည္ ေသမည္ကို စိုးရိမ္ပါသည္။’ (ထြက္ေျမာက္ရာက်မ္း ၂၀:၁၉) ၿပီးေတာ့ ဒါဝိဒ္က ဣသေရလအမ်ိဳးေတြကို ယုဒျပည္ ဗာလာၿမိဳ႕ကေန ေခၚထုတ္ၿပီး၊ ဘုရားရဲ႕ ပဋိညာဥ္ေသတၱာေတာ္ကို ေယ႐ုရွလင္ဆီ ယူလာတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ႏြားေတြ ဒယိမ္းဒယိုင္ျဖစ္ၾကတယ္။ အဲဒီမွာ ၾသဇက ေသတၱာေတာ္ကို ၿငိမ္ေအာင္ ကိုင္မိတဲ့အတြက္၊ ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္က ဒဏ္ခတ္လို႔ ေသရတယ္။ (ရာဇဝင္ခ်ဳပ္ပထမေစာင္ ၁၃:၉-၁၀ ကိုၾကည့္ပါ) ေနာက္ဆုံးေသာကာလက လူသားေတြလည္း စာတန္ေၾကာင့္ ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ပ်က္စီးေနၾကတာပါ။ ဘုရားက အမႈေတာ္ျပဳဖို႔ ဝိညာဥ္ေတာ္အသြင္နဲ႔ လာမယ္ဆိုရင္၊ ဘယ္သူမွ အသက္ရွင္ၾကမွာမဟုတ္ဘူး။ ယုတ္ညံ့ပ်က္စီးေနလို႔ ဘုရားရဲ႕အဆုံးစီရင္ျခင္းကိုပဲ ခံရမွာ။ “ဒါေၾကာင့္ ပ်က္စီးတဲ့ လူသားေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြအရ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ကယ္တင္ဖို႔ အက်ိဳးရွိဆုံးနည္းလမ္းကို ေ႐ြးခ်ယ္ထားတာပါ။ ကိုယ္ေတာ္က လူ႔ဇာတိခံယူတယ္၊ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပတယ္၊ ပ်က္စီးတဲ့လူသားကို တရားစီရင္ သန႔္စင္ေပးတယ္။ ဒါက လူသားအတြက္ ဘုရားရဲ႕ အႀကီးမားဆုံးေမတၱာနဲ႔ ကယ္တင္ျခင္းပဲ။”

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ခံစားရတယ္။ စိတ္လႈပ္ရွားေနရင္းနဲ႔ ေျပာလိုက္မိတယ္၊ “ဘုရားက ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အမႈေတာ္ျပဳဖို႔၊ လူသားအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံယူတယ္ဆိုတာ တကယ္ လိုအပ္တာပဲ။ အဲဒါက ပ်က္စီးတဲ့လူသားေတြအတြက္ အႀကီးမားဆုံး ကယ္တင္ျခင္းပါပဲ” ေပါ့။ ဘုရား အမႈေတာ္ျပဳတဲ့နည္းလမ္းေတြကို ဟိုအရင္က ကြၽန္မ လုံးဝ မသိခဲ့ဘူး။ ကိုယ္ေတာ့္အသံကို ေသခ်ာနားမေထာင္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ့္ကို မသိခဲ့ဘူး၊ မႀကိဳဆိုတတ္ခဲ့ဘူး။ သခင္ မိုးတိမ္နဲ႔ ႂကြလာၿပီး ကြၽန္မတို႔ကို ေကာင္းကင္ဆီ ယူေဆာင္မွာကိုပဲ အဓိပၸာယ္မရွိ ေစာင့္ေနတာ။ ေတာ္ေတာ္ ႐ူးမိုက္ခဲ့တာပဲ။

အဲဒီေနာက္ပိုင္း အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္မတို႔ အမ်ားႀကီးဖတ္တယ္။ ပညာရွိသတို႔သမီးေတြနဲ႔ မိုက္မဲတဲ့ သတို႔သမီးေတြဆိုတာ ဘာလဲ၊ ဘုရားက ဘယ္လိုေပၚထြန္းသလဲ၊ ၿပီးေတာ့ ဘုရားနာမေတာ္ေတြရဲ႕ နက္နဲမႈေတြ၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းေတြ၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈအေၾကာင္းေတြ သိလာၾကတယ္။ ဘုရားက လူသားေတြကို ကယ္တင္ဖို႔အတြက္၊ ပညတ္ေတာ္ေခတ္၊ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္ေတြမွာ အမႈေတာ္အဆင့္တစ္ခုစီကို လုပ္ေဆာင္မွန္း နားလည္လာၾကတယ္။ ဒီအမႈေတာ္အဆင့္ သုံးဆင့္ကသာ လူသားကို စာတန္ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈကေန လုံးဝ ကယ္တင္ေပးႏိုင္တာပါ။ ေယေဟာဝါဘုရား၊ သခင္ေယရႈနဲ႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရား ဆိုတာ တစ္ပါးတည္းေသာ ဘုရားျဖစ္မွန္း ကြၽန္မတို႔ ျမင္မိတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ကို ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈျဖစ္မွန္း အသိအမွတ္ျပဳၾကတယ္။ လက္ခံမိၾကတယ္။ ေနာက္ဆုံး သခင့္ကို ႀကိဳဆိုမိခဲ့ၾကတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေက်းဇူးေတာ္ပါပဲ။