ရွင္းၾကည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၂၀၁၉ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လရဲ႕ ေန႔တစ္ေန႔မွာ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ၿမိဳ႕ျပင္က အစ္မတစ္ေယာက္ကို သြားေခၚခိုင္းတဲ့ စာတစ္ေစာင္ပို႔တယ္။ အဲဒီအစ္မရဲ႕ အိမ္လိပ္စာက အိမ္နီးခ်င္းအသင္းေတာ္ရဲ႕ ဧရိယာအတြင္းမွာရွိတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “ငါတို႔အသင္းေတာ္ဆီကို ဘာလို႔ေျပာင္းလာတာလဲ။ ပိုနီးတဲ့ေနရာကို ဘာလို႔မသြားတာလဲ” ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ထပ္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္မတို႔အသင္းေတာ္က အလုပ္မ်ိဳးစုံအတြက္ ေနာက္ထပ္လူေတြလိုေနတယ္ဆိုေတာ့ သူ႔ကိုသြားေခၚၿပီး ၾကည့္ၾကည့္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ သူ႔တာဝန္က ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကြၽန္မတို႔က ေနာက္ထပ္ အကူအညီလိုတယ္ေလ။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီအစ္မနာမည္က က်ဳယန္ဆိုၿပီး စာမွာေျပာထားတာကိုေတြ႕တယ္။ ကြၽန္မ ႐ုတ္တရက္ သတိရသြားတယ္။ “အစ္မက်ဳယန္ကို အရင္သုံးေလးႏွစ္က ေတြ႕ခဲ့တယ္။ သူက အသက္ေလးဆယ္ထဲမွာရွိေနၿပီး ကိစၥေတြကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္တယ္။ သူဆိုရင္ေတာ့ ငါတို႔အသင္းေတာ္မွာ ေခါင္းေဆာင္၊ ဒါမွမဟုတ္ အမႈေဆာင္တစ္ေယာက္ေတာင္ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ ဒါဆိုရင္ ေနာက္ထပ္ ကူညီတဲ့သူထပ္ရမွာပဲ” ေပါ့။ ဒီလိုေတြးၿပီး ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ သူက အေဝးႀကီးမွာေနတာကို ကြၽန္မ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘဲ အသင္းေတာ္ဆီကို ခ်က္ခ်င္းပဲ ေခၚခ်င္တယ္။

စာထဲက လိပ္စာကို အသုံးျပဳၿပီး အစ္မက်ဳယန္ရဲ႕အိမ္ကိုရွာေတြ႕ၿပီးေတာ့ တံခါးကို ေခါက္လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ တံခါးဖြင့္တဲ့သူက ေတာ္ေတာ္အသက္ႀကီးေနၿပီ။ ကြၽန္မ မွတ္မိတဲ့ က်ဳယန္မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္မက အျမန္ေျပာလိုက္တယ္။ “ေဆာရီးပါ။ တံခါးမွားေခါက္မိသြားတယ္” ေပါ့။ ကြၽန္မက ျပန္ဖို႔ လွည့္ထြက္လိုက္ေပမဲ့ သူက ကြၽန္မေနာက္လိုက္ၿပီး စိတ္ထက္သန္ၿပီး ေမးတယ္။ “ဘယ္သူ႔ကို ရွာေနတာလဲ” တဲ့။ ကြၽန္မက က်ဳယန္ကိုရွာေနတာလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ သူက “အဲဒါ ကြၽန္မပဲ” လို႔ အျမန္ေျပာတယ္။ ကြၽန္မ သူ႔ေနာက္ကေန အိမ္ထဲလိုက္သြားလိုက္တယ္။ ကြၽန္မတို႔ စကားေျပာၾကရင္းနဲ႔ သူက စီစီပီဖမ္းတာခံရၿပီး ေထာင္ထဲမွာ သုံးႏွစ္ေက်ာ္ေနခဲ့ရတယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။ သူလြတ္လာၿပီးေတာ့ ရဲေတြက သူ႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတုန္းပဲ။ ဒါေၾကာင့္ သူက သူ႔ဇာတိၿမိဳ႕မွာ စုေဝးပြဲေတြ မတက္ႏိုင္ဘူး။ အသင္းေတာ္အသက္တာကို ျပန္စႏိုင္ဖို႔အတြက္ သူ႔သားအိမ္ကိုလာဖို႔ကလြဲၿပီး ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိဘူး။ သူ႔အေျခအေနကို သိၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္သြားတယ္။ ကြၽန္မ စဥ္းစားတယ္။ “ငါသိတဲ့ က်ဳယန္သာျဖစ္ခဲ့ရင္။ အသင္းေတာ္မွာ သူပါဝင္ရင္ ငါ့မွာ သိပ္ေတာ္တဲ့ အကူတစ္ေယာက္ရွိမွာပဲ။ ဒီက်ဳယန္က ဖမ္းဆီးခံရတဲ့ မွတ္တမ္းရွိၿပီး ရဲေတြက သူ႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ေနတုန္းပဲ။ ဒါက အသင္းေတာ္မွာ ဘာတာဝန္ကိုမွ သူ မလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ ကြၽန္မတို႔အသင္းေတာ္က အမႈထမ္းကနည္းေနတာ။ အခု တစ္ေယာက္ေယာက္က သူနဲ႔သြားၿပီး တစ္ေယာက္ခ်င္း စုေဝးဖို႔လိုတယ္။ သူနဲ႔ဆက္သြယ္တဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကိုပါ ရဲက ပစ္မွတ္ထားရင္ ဆုံးရႈံးရတာေတြက ေတာ္ေတာ္ဆိုးမွာပဲ။ မျဖစ္ဘူး။ ငါတို႔အသင္းေတာ္ထဲ ဝင္ခြင့္ျပဳလို႔မရဘူး။ ငါျပန္ရင္ ေခါင္းေဆာင္ဆီကို စာေရးၿပီး အနီးတဝိုက္က အသင္းေတာ္ဆီေျပာင္းခိုင္းလိုက္မယ္” ေပါ့။ သူ႔အေျခအေနကို သိၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ ျပန္ဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနၿပီ။ သူ႔မွာ ျပႆနာ၊ အခက္အခဲတစ္ခုခုရွိသလားဆိုၿပီး ကြၽန္မ မေမးဘူး။ သူက ကြၽန္မကို အေရးတႀကီးေမးတယ္။ “ညီမက ဘယ္ေတာ့ျပန္လာမွာလဲ” တဲ့။ ကြၽန္မက ဝတ္ေက်တမ္းေက်ပဲ ေျပာလိုက္တယ္။ “ဒီမွာပဲ ေစာင့္ေနပါ။ တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြ ေဆြးေႏြးၿပီးရင္ ကြၽန္မ ျပန္လာမယ္” ေပါ့။

အျပန္လမ္းမွာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ညည္းညဴမိတယ္။ “ေခါင္းေဆာင္က သူလုပ္ေနတဲ့ဟာကို မကြၽမ္းက်င္ဘူး။ က်ဳယန္က အိမ္နီးခ်င္းအသင္းေတာ္နဲ႔ အရမ္းနီးတယ္။ အဲဒီအသင္းေတာ္က တစ္ေယာက္ေယာက္က ဘာလို႔သူ႔ကို သြားမေခၚတာလဲ။ ငါတို႔အတြက္က အရမ္းေဝးတယ္။ ေနာက္က်ရင္ သူ႔ကိုသြားေတြ႕ဖို႔ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ကုန္မယ္” ေပါ့။ ကြၽန္မ ေျမာက္ဘက္ကို လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ညည္းတြားမိတယ္။ ကြၽန္မဆက္သြားရင္းနဲ႔ လမ္းေပ်ာက္ေနတာကို သတိထားမိတယ္။ လမ္းေမးၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္မက ဆန္႔က်င္ဘက္လမ္းျဖစ္တဲ့ ၿမိဳ႕ျပင္ဘက္ကိုသြားေနတာကို သိလိုက္ရတယ္။ ကြၽန္မလည္း ေတြးမိတယ္။ “ငါ ဒီလမ္းကို အရင္က ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး လမ္းေပ်ာက္တာလဲ” ေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဒါကို ကြၽန္မ သိပ္မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ က်ဳယန္ကို အနီးတဝိုက္က အသင္းေတာ္ဆီေျပာင္းဖို႔ ေခါင္းေဆာင္ကို အႀကံေပးတဲ့စာေရးတယ္။

စာပို႔ၿပီးတဲ့ေနာက္ေန႔ေတြမွာ ကြၽန္မ အၿမဲတမ္း စိတ္မေအးႏိုင္ျဖစ္တယ္။ တစ္ခုခုမွားေနသလိုမ်ိဳးေပါ့။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စိတ္ၿငိမ္ေအာင္မထားႏိုင္သလို တရားေဒသနာနဲ႔ မိတ္သဟာယကိုလည္း အာ႐ုံမစိုက္ႏိုင္ဘူး။ ဘုရားအလိုေတာ္နဲ႔ ဆန္႔က်င္တာတစ္ခုကို ကြၽန္မလုပ္ခဲ့တာျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဘုရားကို အျမန္ဆုေတာင္းရွာေဖြၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သိဖို႔ ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ၿပီး လမ္းျပေပးဖို႔ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ ဆုေတာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ အရင္ေန႔က ကြၽန္မ လမ္းေပ်ာက္သြားတာကို ႐ုတ္တရက္သတိရတယ္။ က်ဳယန္ကို အသင္းေတာ္ကို ဝင္ခြင့္ေပးတာနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ကြၽန္မဂ႐ုစိုက္သမွ်က ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားပဲဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ကြၽန္မအတြက္ ေကာင္းတယ္ဆိုရင္ ကြၽန္မကလုပ္မယ္။ မေကာင္းဘူးဆိုရင္ အတိုက္အခံလုပ္၊ ျငင္းဆန္ၿပီး ညည္းညဴတယ္။ ကြၽန္မအစ္မရဲ႕ ဘဝကို ကြၽန္မ လုံးဝ ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ၿပီးတဲ့အခါမွ ကြၽန္မျပႆနာကို နည္းနည္းနားလည္လာတယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “လူတစ္ေယာက္၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ အေၾကာင္းကိစၥမ်ားသည္ အရာအားလုံးတြင္ ၎တို႔ကို ထုတ္ေဖာ္အျပဆုံးျဖစ္သည္။ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားမ်ားသည္ လူတိုင္း၏ ဘဝႏွင့္ နီးကပ္စြာ ဆက္စပ္ေနသည္။ တစ္ရက္ခ်င္းစီတိုင္းတြင္ လူတစ္ေယာက္က ထိေတြ႕သည့္အရာရာတိုင္းသည္ သူ၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားမ်ားပါဝင္သည္။ ဥပမာအေနျဖင့္ သင္သည္ တစ္စုံတစ္ခုကို ေျပာဆိုသည့္အခါ၊ သို႔မဟုတ္ အေၾကာင္းကိစၥတစ္ခုအေၾကာင္း ေျပာသည့္အခါ မည္သည့္ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားမ်ား ပါဝင္သနည္း။ လူႏွစ္ေယာက္က တစ္စုံတစ္ခုကို ေဆြးေႏြးသည့္အခါတြင္ မည္သူက စကားေျပာေကာင္းစြာ ေျပာဆိုႏိုင္ၿပီး မည္သူက မေျပာဆိုႏိုင္သည္တြင္လည္းေကာင္း၊ ထို႔အျပင္ မည္သူက ေလးစားခံရၿပီး မည္သူက အထင္ေသးခံရသည္ တြင္လည္းေကာင္း ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားမ်ား ပါဝင္သည္။...ဤအရာအျပင္ လူတစ္ေယာက္၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားကို လိုက္စားမႈ၌ မည္သည့္အရာ ပါဝင္သနည္း။ လူတို႔သည္ အမႈအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေသာအခါ ၎တို႔သည္ အစဥ္သျဖင့္ မည္သည့္အရာက ၎တို႔အတြက္ မည္သည့္အရာက အက်ိဳးရွိမည္ မရွိမည္၊ မည္သည့္အရာက ၎တို႔၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားမ်ားကို တိုးပြားေစမည္၊ သို႔မဟုတ္ အနည္းဆုံး ၎တို႔၏ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားမ်ားကို ထိခိုက္ျခင္းကို တားဆီးေပးမည္၊ မည္သည့္အရာက ၎တို႔ကို အႀကီးျမတ္ဆုံးဂုဏ္ႏွင့္ အေကာင္းဆုံးေသာ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာျပဳစုမႈကို ရရွိေစလိမ့္မည္၊ မည္သည့္အရာက ၎တို႔ကို မည္သည့္ကိစၥတြင္မဆို အႀကီးျမတ္ဆုံးေသာ အက်ိဳးအျမတ္ခံစားခြင့္ရသူျဖစ္ေစမည္တို႔ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး တိုင္းတာေနၾကသည္။ ခ်ိန္ဆသည္။ ေတြးေတာသည္။ ဦးေႏွာက္ေျခာက္ခံစဥ္းစားၾကသည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၁)”) “လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို ေတြ႕ႀကဳံရၿပီး သမၼာတရားကို နားလည္ၿပီးသည္အထိ အတြင္း၌ သူတို႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္၍ အုပ္စိုးသည္မွာ စာတန္၏ သဘာဝဗီဇျဖစ္၏။ အတိအက်ဆိုရလွ်င္ ထိုသဘာဝဗီဇကို မည္သည့္အရာက ျဖစ္ေပၚေစသနည္း။ ဥပမာ၊ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ရသနည္း။ သင္၏ကိုယ္ပိုင္ ရာထူးဂုဏ္ျဒပ္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ကာကြယ္ သနည္း။ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔ေသာ အားေကာင္းသည့္ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ား ရွိသနည္း။ ထိုမေျဖာင့္မတ္ေသာ အရာမ်ားကို သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ခံစားသနည္း။ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုမေကာင္းမႈမ်ားကို ႏွစ္သက္သနည္း။ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားကို သင္၏ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္း၏ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းက အဘယ္နည္း။ ဤအရာတို႔သည္ အဘယ္အရပ္က လာၾကသနည္း။ ၎တို႔အား လက္ခံသည္ကို သင္ အဘယ္ေၾကာင့္ အလြန္ေပ်ာ္႐ႊင္ေနသနည္း။ ဤအရာမ်ားအားလုံး၏ ေနာက္ကြယ္ရွိ အဓိက အေၾကာင္းရင္းမွာ လူသားအတြင္းတြင္ စာတန္၏အဆိပ္ရွိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ယခုတြင္ သင္တို႔အားလုံး နားလည္လာၾကၿပီ။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ စာတန္၏ အဆိပ္ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ ယင္းကို မည္သို႔ ေဖာ္ျပႏိုင္သနည္း။ ဥပမာအားျဖင့္၊ သင္က ‘လူမ်ား အဘယ္သို႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္သင့္သနည္း။ လူမ်ားသည္ အဘယ္အရာအတြက္ အသက္ရွင္သင့္သနည္း’ ဟု ေမးပါက၊ သူတို႔က ‘လူတိုင္း ကိုယ့္အတြက္သာ ကိုယ္ၾကည့္ၿပီး၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ ျဖစ္သည္’ ဟု ေျဖၾကလိမ့္မည္။ ဤတစ္ခုတည္းေသာ စကားစုက ျပႆနာ၏ တကယ့္အရင္းအျမစ္ကို ေဖာ္ျပေလသည္။ စာတန္၏ အေတြးအေခၚႏွင့္ ေတြးေခၚမႈစနစ္သည္ လူသားတို႔၏ အသက္တာမ်ား ျဖစ္လာၿပီျဖစ္သည္။ လူမ်ားသည္ အဘယ္အရာေနာက္သို႔ လိုက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္အတြက္သာ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္— ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုအတြက္သာ အသက္ရွင္ၾကသည္။ ‘ကိုယ့္အတြက္ပဲ ကိုယ္ၾကည့္၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ’ ဟူေသာ ဤအရာမွာ လူသား၏အသက္ႏွင့္ ဒႆနအျမင္ျဖစ္ၿပီး ယင္းက လူသား၏ သဘာဝကိုလည္း ကိုယ္စားျပဳေလသည္။ ဤစကားမ်ားသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ သဘာဝ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဆိုးယုတ္ေသာ သဘာဝ၏ အမွန္တကယ္ ျပယုဂ္ျဖစ္လာႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။ ဤဆိုးယုတ္ေသာ သဘာဝသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ျဖစ္တည္မႈအတြက္ အေျခခံအခ်က္ျဖစ္လာႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေထာင္ခ်ီၾကာသည္အထိ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ လက္ရွိအခ်ိန္ကာလအထိ စာတန္၏ အဆိပ္ျဖင့္ အသက္ရွင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ေပတ႐ု၏လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းနည္း”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ကြၽန္မအေျခအေနကို ဖြင့္ျပတယ္။ ကြၽန္မက အထူးသျဖင့္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္စရာျဖစ္တယ္ဆိုတာ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ အရာရာမွာ ကြၽန္မက ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားကိုပဲ စဥ္းစားတယ္။ ကြၽန္မအတြက္ အက်ိဳးအျမတ္ တိုးပြားေအာင္ နည္းလမ္းေတြပဲ ရွာခ်င္တယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအတြက္ လုံးဝမစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ အသင္းေတာ္အလုပ္အတြက္ဆိုတာ ထားလိုက္ေတာ့။ အစ္မက်ဳယန္ကို သြားေခၚဖို႔ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ခိုင္းေတာ့ သူက အသင္းေတာ္အတြက္ အလုပ္လုပ္ႏိုင္တယ္၊ ကြၽန္မအလုပ္ေပါ့သြားၿပီး ပိုၿပီးထိေရာက္ေအာင္လုပ္ဖို႔ ေနာက္ထပ္ ကူညီသူတစ္ေယာက္ရွိလာမယ္၊ ဒါဆိုရင္ ကြၽန္မက အျမင္ပိုေကာင္းမယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို ျပန္ေခၚဖို႔ မေစာင့္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူက ကြၽန္မသိတဲ့အစ္မမဟုတ္မွန္းေတြ႕ေတာ့ သူက လုံၿခဳံေရးအတြက္ အႏၲရာယ္ရွိတာကို သိရေတာ့ သူက တာဝန္ကို မထမ္းေဆာင္ႏိုင္႐ုံတင္မကဘဲ တစ္ေယာက္ေယာက္က သူနဲ႔ တစ္ေယာက္ခ်င္း စုေဝးဖို႔လိုမွာကို ကြၽန္မ သတိထားမိတယ္။ သူက ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ျဖစ္ထြန္းမႈကို တိုးတက္ေစတာ၊ ကြၽန္မကိုအျမင္ေကာင္းေစတာ မျဖစ္႐ုံမကဘဲ ကြၽန္မတို႔လုံၿခဳံေရးအတြက္ အႏၲရာယ္ရွိႏိုင္တယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္မက ဒါကိုဆန္႔က်င္ၿပီး ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ အစီအစဥ္က က်ိဳးေၾကာင္းမသင့္ဘူးလို႔ ညည္းညဴတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို အိမ္နီးခ်င္းအသင္းေတာ္တစ္ခုဆီ ပို႔လႊတ္လိုက္ဖို႔ ကြၽန္မ အျမန္ႀကိဳးစားတယ္။ “မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏” ဆိုတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အဆိပ္နဲ႔ အသက္ရွင္တာဟာ ကြၽန္မကို ပိုပိုၿပီး တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္ဖြယ္ျဖစ္ေစတယ္ဆိုတာ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မက စိတ္ႏွလုံးမွာ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားပဲရွိၿပီး ဂ႐ုစိုက္သမွ်က ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ။ ကြၽန္မတို႔စိတ္ႏွလုံးထဲမွာရွိတာကို ဘုရားကျမင္တယ္။ ကြၽန္မ အေတြးေတြကို ဘုရားက ဘယ္လိုလုပ္ မမုန္းဘဲ ေနမလဲ။ အစ္မက်ဳယန္က အိမ္နီးခ်င္းအသင္းေတာ္ဆီေျပာင္းေ႐ႊ႕ခံရတာကို ကြၽန္မ ေတြးၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္မ သူ႔အေပၚ အေႂကြးတင္သလို ခံစားမိတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ထည့္စဥ္းစားလို႔မရေတာ့ဘူးဆိုတာ သိခဲ့ပါတယ္။

အခ်ိန္ခဏေလာက္ၾကာေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ဆီကေန ေနာက္စာတစ္ေစာင္ရတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတခ်ိဳ႕က စီစီပီဆီကေန ေျပးေနရတယ္။ ကြၽန္မတို႔အသင္းေတာ္ကိုလာဖို႔ သူတို႔အတြက္ စီစဥ္ေပးဖို႔လိုတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြားကို ထည့္တြက္လို႔ မရေတာ့ဘူး။ အသင္းေတာ္အသက္တာကို သူတို႔ ရရွိဖို႔အတြက္ တာဝန္ေတြကို သူတို႔ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္သလားဆိုတာ မၾကည့္ဘဲ သူတို႔ကို လက္ခံဖို႔ ကြၽန္မ အဆင့္သင့္ျဖစ္ေနတယ္။ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကိုေပးတဲ့ လိပ္စာေတြဆီကို သြားၿပီး ကြၽန္မတို႔အသင္းေတာ္ကေန ႀကိဳဆိုလိုက္တယ္။ လိုအပ္တဲ့ အစီအစဥ္ေတြ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒီလို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး စိတ္ေအးမိတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ရဲေတြက ကြၽန္မကိုလည္း ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မက လုံၿခဳံေရးအတြက္ အႏၲရာယ္ရွိၿပီး သူမ်ားေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္လို႔မရခဲ့ဘူး။ စုေဝးပြဲေတြ မတက္ႏိုင္ဘူး။ တာဝန္မထမ္းေဆာင္ႏိုင္ဘူး။ ဒါက ကြၽန္မအတြက္ သိပ္ခက္ခဲတဲ့ အခ်ိန္ပဲ။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ စုေဝးၿပီး တာဝန္ေတြထမ္းေဆာင္ႏိုင္တဲ့အခ်ိန္က ေန႔ရက္ေတြကို ခဏခဏ သတိရတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ေတြ႕ဖို႔ သမၼာတရားကို အတူမိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီး စိတ္ႏွလုံးထဲမွာရွိတာေတြကိုေျပာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိတယ္။ အသင္းေတာ္အသက္တာနဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ေတာင့္တၿပီး ကြၽန္မ စိတ္ဆင္းရဲရတယ္။ အဲဒီအခါက်မွ စီစီပီက လိုက္ဖမ္းတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက အသင္းေတာ္အသက္တာမရႏိုင္တဲ့အခါ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ မဆက္သြယ္ႏိုင္တဲ့အခါ သူတို႔ဘယ္လိုခံစားရတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းအသင္းေတာ္ဆီကို ကြၽန္မပို႔လႊတ္လိုက္တဲ့ အစ္မက်ဳယန္ကို ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သူက တာဝန္ေတြကို မထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ အသင္းေတာ္အလုပ္အတြက္ အကူအညီျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ကြၽန္မ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ စီစီပီက သုံးႏွစ္ေက်ာ္ေထာင္ခ်တာကို ခံထားရတာ လြတ္လာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေစာင့္ၾကည့္ခံေနရေသးတာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို မဆက္သြယ္ႏိုင္တာ၊ အသင္းေတာ္အသက္တာကို မရွင္သန္ႏိုင္တာေတြကို ၾကည့္ရင္ သူ ဘယ္ေလာက္စိတ္ဆင္းရဲၿပီး နာက်င္ေနရမယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ စုေဝးပြဲေတြတက္ဖို႔ သူ႔ဇာတိၿမိဳ႕ကေန ကြၽန္မတို႔ အသင္းေတာ္ကို သူ မျဖစ္မေနလာရတယ္။ သူက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ရွိဖို႔ ဒီလိုလုပ္တာပါ။ ဒါေပမဲ့ ႏွစ္သိမ့္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းေတာင္မေျပာဘဲ၊ နည္းနည္းေလးမွ မၾကင္နာဘဲ သူ႔ကို ျငင္းဆန္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ စဥ္းစားၾကည့္ေလေလ၊ အျပစ္ရွိသလို ခံစားရေလေလပဲ။ ဘာလို႔ ကြၽန္မက အရမ္းေအးစက္ၿပီး အၾကင္နာမဲ့ရတာလဲ။ ကြၽန္မမွာ လူ႔သဘာဝ လုံးဝမရွိပါဘူး။

ေနာက္ပိုင္းမွာ အႏၲိခရစ္ေတြကို ဖြင့္ျပတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကြၽန္မ ဖတ္ရၿပီး ကြၽန္မျပႆနာကို ပိုၿပီးရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ေအာင္ ကူညီေပးခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “အႏၲိခရစ္တို႔၏ မသိမသာအႏၲရာယ္ရွိျခင္းႏွင့္ အဆိပ္ရွိျခင္းတို႔၏ အဓိကသ႐ုပ္သန္မ်ားသည္ ၎တို႔လုပ္သမွ်တိုင္းတြင္ ရည္႐ြယ္ခ်က္တစ္ခုရွိျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔စဥ္းစားသည့္ ပထမဆုံးေသာအရာမွာ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြားမ်ားျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ နည္းလမ္းမ်ားသည္ စက္ဆုပ္ဖြယ္ျဖစ္သည္။ ႐ိုင္းစိုင္းသည္။ ယုတ္ညံ့သည္။ စိတ္ဆင္းရဲဖြယ္ျဖစ္ၿပီး ကလိမ္ကက်စ္က်သည္။ အမႈအရာမ်ားကို ၎တို႔လုပ္ေဆာင္သည့္နည္းတြင္၊ လူမ်ားကို ၎တို႔ဆက္ဆံသည့္နည္းလမ္းတြင္၊ ၎တို႔ဆက္ဆံသည့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားတြင္ ႐ိုးသားစစ္မွန္မႈမရွိေပ။ လူတို႔ကို ၎တို႔ဆက္ဆံသည့္နည္းသည္ လူတို႔အေပၚ အခြင့္အေရးယူရန္၊ ျခယ္လွယ္ရန္ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ ၎တို႔အတြက္ အသုံးဝင္ေသာတန္ဖိုးမရွိေတာ့လွ်င္ လူတို႔ကို စြန္႔ပစ္လိုက္သည္။ သင္သည္ ၎တို႔အတြက္ အသုံးဝင္ေသာတန္ဖိုးရွိလွ်င္ ၎တို႔က သင့္အား ဂ႐ုစိုက္သည့္ဟန္ေဆာင္သည္။ ‘သင္ မည္သို႔ အေျခအေနရွိသနည္း။ အခက္အခဲတစ္စုံတစ္ရာရွိသေလာ။ ျပႆနာတစ္စုံတစ္ခုရွိလွ်င္ ေျပာပါ။ သင့္အတြက္ ကြၽန္ုပ္ရွိသည္။ ကြၽန္ုပ္တို႔သည္ အလြန္ေကာင္းသည့္ ဆက္ဆံေရးရွိသည္မွာ ကံေကာင္းလိုက္ေလျခင္း။’ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ အလြန္ အာ႐ုံစိုက္သည့္ပုံစံရွိသည္။ သို႔တိုင္ေအာင္ သင္သည္ ၎တို႔အတြက္ အသုံးဝင္ေသာတန္ဖိုးတစ္ခုခုမရွိေတာ့သည့္ ေန႔ရက္အခ်ိန္ေရာက္လာလွ်င္ ၎တို႔က သင့္ကို စြန္႔ပစ္လိမ့္မည္။ သင္ကို ေဘးဖယ္လိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး သင္ႏွင့္ လုံးဝ မေတြ႕ခဲ့ဖူးသကဲ့သို႔ သင့္ကို ဆက္ဆံလိမ့္မည္။ သင္သည္ အမွန္တကယ္ပင္ ျပႆနာတစ္ခုရွိၿပီး အကူအညီေတာင္းရန္အတြက္ ၎တို႔ကို သြားေရာက္ရွာေဖြလွ်င္ ၎တို႔၏ သေဘာထားသည္ ႐ုတ္တရက္ေျပာင္းလဲသြားသည္။ ၎တို႔၏ စကားမ်ားသည္ အစက သင့္ကိုကူညီရန္ ၎တို႔ကတိေပးခဲ့ေသာအခ်ိန္ကကဲ့သို႔ မခ်ိဳသာေတာ့ေပ။ ဤသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ သင္သည္ ၎တို႔အတြက္ အသုံးဝင္ေသာတန္ဖိုးမရွိေတာ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ သင့္အေပၚ မည္သည့္အာ႐ုံမွ်မစိုက္ေတာ့ေပ။ ဤမွ်ႏွင့္ မၿပီးေသးေပ။ သင္သည္ တစ္စုံတစ္ခုကို မွားယြင္းလုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္ကို ၎တို႔ သိရွိလွ်င္၊ သို႔မဟုတ္ ခုတုံးအျဖစ္ ၎တို႔အသုံးျပဳႏိုင္ေသာအရာတစ္ခုကို ေတြ႕ရွိလွ်င္ သင့္အေပၚသို႔ ေအးစက္စြာ အဆိုးျမင္လာသည္။ သင့္ကို ရႈတ္ခ်ျခင္းပင္ျပဳလုပ္ႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ မည္သို႔ေသာလုပ္ရပ္ျဖစ္သနည္း။ ဤသည္မွာ ၾကင္နာျခင္း၊ ႐ိုးသားျခင္းကို ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သေလာ။ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ သူတစ္ပါးတို႔အေပၚ ၎တို႔၏ အျပဳအမူမ်ားတြင္ ဤမသိမသာ အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစတတ္ၿပီး အဆိပ္ရွိျခင္းမ်ိဳးကို ထင္ရွားျပသေသာအခါ လူ႔သဘာဝတစ္စြန္းတစ္စပါဝင္သေလာ။ ၎တို႔သည္ လူတို႔အေပၚ အနည္းငယ္မွ်ပင္ ႐ိုးသားစစ္မွန္မႈရွိသေလာ။ လုံးဝ မရွိေပ။ ၎တို႔လုပ္သမွ်တိုင္းသည္ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးအျမတ္၊ မာနႏွင့္ ဂုဏ္သတင္းအတြက္၊ သူတစ္ပါးတို႔ၾကားတြင္ မိမိတို႔ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းႏွင့္ ေက်ာ္ၾကားမႈရရန္အတြက္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ ေတြ႕ဆုံသည့္လူတိုင္းတြင္ ၎တို႔သည္ ထိုသူတို႔အေပၚ အခြင့္အေရးယူႏိုင္လွ်င္ ယူမည္ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ အခြင့္အေရးမယူႏိုင္သည့္သူမ်ားအေပၚတြင္ ၎တို႔သည္ အထင္ေသးၿပီး အေရးမစိုက္ေပ။ သင္သည္ သင့္ဘာသာ ၎တို႔ကို ခ်ဥ္းကပ္လွ်င္ပင္ ၎တို႔က သင့္ကို လ်စ္လ်ဴရႈသည္။ ၎တို႔သည္ သင့္ကို မျမင္ႏိုင္သကဲ့သို႔ပင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ၎တို႔က သင့္ကိုလိုအပ္ေသာေန႔ကိုေရာက္လာလွ်င္ သင့္အေပၚ ၎တို႔၏ သေဘာထားသည္ ႐ုတ္တရက္ေျပာင္းလဲသြားသည္။ ၎တို႔သည္ နားလည္ရခက္စြာျဖင့္ အလြန္အာ႐ုံစိုက္ၿပီး ေဖာ္ေ႐ြတတ္လာသည္။ သင့္အေပၚ ၎တို႔၏ သေဘာထားသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲသြားသနည္း။ (သင္၌ အသုံးဝင္ေသာတန္ဖိုး ရွိေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။) မွန္သည္။ သင့္တြင္ အသုံးဝင္ေသာတန္ဖိုးရွိသည္ကို ျမင္ၿပီး ၎တို႔၏ သေဘာထားက ေျပာင္းလဲသည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “အေသးစိတ္ရွင္းလင္းခ်က္ ၄- အႏၲိခရစ္မ်ား၏ ထူးျခားေသာ လကၡဏာႏွင့္ ၎တို႔၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အျဖစ္အေနတို႔ကို အႏွစ္ခ်ဳပ္ျခင္း (အပိုင္း ၁)”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ဖြင့္ျပတာကို ျမင္တဲ့အခါမွာ ကြၽန္မ စိတ္ဆင္းရဲၿပီး အျပစ္ရွိသလို ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မလုပ္ခဲ့တာက အႏၲိခရစ္နဲ႔ အတူတူပဲ။ အေျခအေနတိုင္းမွာ ကြၽန္မက ရည္႐ြယ္ခ်က္တစ္ခုရွိေနၿပီး ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားကိုပဲ ထည့္စဥ္းစားတယ္။ ေျပာဆိုဆက္ဆံတဲ့ေနရာမွာ ကြၽန္မက အၿမဲတမ္း တြက္ခ်က္ၿပီး လူေတြကို အသုံးျပဳတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအေပၚ ခ်စ္ျခင္းမရွိဘူး။ ႐ိုးသားျခင္း၊ ၾကင္နာျခင္းမရွိခဲ့ဘူး။ အစ္မက်ဳယန္က စီစီပီက ေစာင့္ၾကည့္တာကို အၾကာႀကီးခံေနရၿပီး အသင္းေတာ္အသက္တာကို မရရွိႏိုင္ဘူး။ သူ႔အေျခအေနကို ကြၽန္မ နားလည္ၿပီး သူ႔ကို ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ကူညီပံ့ပိုးသင့္တယ္။ စုေဝးပြဲေတြတက္ၿပီး သူလုပ္ႏိုင္တဲ့တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ သူ႔အတြက္ အျမန္ဆုံး စီစဥ္ေပးသင့္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မက သူ႔ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ လုံၿခဳံေရးအႏၲရာယ္ကို စိတ္ပူေနတယ္။ အသင္းေတာ္မွာ သူ႔ကို လက္ခံတာက အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ကူဖို႔အတြက္ ဘာမွျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး၊ သူ႔ကို ကူညီဖို႔အတြက္ ေနာက္ထပ္အားစိုက္ၿပီး အဖိုးအခေပးဆပ္ရမယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ အဆိုးဆုံးအေနနဲ႔ သူ႔ေၾကာင့္ တျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ လုံၿခဳံေရးအတြက္ အႏၲရာယ္ရွိႏိုင္တယ္။ ဒါဆိုရင္ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ထိခိုက္မယ္ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ သူ အသင္းေတာ္အသက္တာကို ရႏိုင္၊ မရႏိုင္ကို ကြၽန္မ လုံးဝ ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ သူ႔အေျခအေန၊ အခက္အခဲေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေမးခြန္းတစ္ခုမွ မေမးခဲ့ဘူး။ သူ႔ကိုပဲ ဖယ္ထုတ္ခ်င္ၿပီး အသင္းေတာ္ထဲကို ဝင္ခြင့္မေပးခ်င္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မက အရမ္း ဥေပကၡာျပဳၿပီး တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ပါတယ္။ တကယ္ကို လူ႔သဘာဝ လုံးဝ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္မ မေနႏိုင္ဘဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေမးလိုက္တယ္။ “အေသးအဖြဲကိစၥမွာေတာင္ ငါ့အစ္မအတြက္ စဥ္းစားမေပးႏိုင္ဘူး။ ငါ့မွာ သူ႔အေပၚ ခ်စ္ျခင္း၊ ၾကင္နာျခင္းမရွိဘူး။ ဒါဆိုရင္ အရင္တုန္းက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ငါကူညီတာက ဘယ္လိုလုပ္ ႐ိုးသားစစ္မွန္ႏိုင္မလဲ” ေပါ့။ ဆင္ျခင္စဥ္းစားျခင္းကတစ္ဆင့္ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ကြၽန္မကူညီတာက ကြၽန္မက အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနလို႔ပဲဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။ သူတို႔ကို ေကာင္းေကာင္းပံ့ပိုးၿပီး လူတိုင္းရဲ႕ အေျခအေနက ပုံမွန္ျဖစ္ေအာင္ ေသခ်ာလုပ္ေပးျခင္းအားျဖင့္ တာဝန္မွာ ရလဒ္ေတြရႏိုင္ၿပီး ပုံရိပ္ေကာင္းတစ္ခုကို ကြၽန္မ တင္ျပဖို႔ ေသခ်ာေစတယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ အခုမွပဲ ကြၽန္မလုပ္ရပ္ေတြက ဘုရားအလိုေတာ္ကို မေထာက္ထားဘူး၊ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ကြၽန္မတာဝန္ကို မျဖည့္ဆည္းေနခဲ့ဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ အဲဒီအစား ကြၽန္မက ကိုယ့္ရဲ႕ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကာကြယ္ေနခဲ့တယ္။ အျပင္ပန္းမွာ ကြၽန္မက တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတယ္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္းေတာ့ တာဝန္ထမ္းေဆာင္တဲ့အေယာင္ေဆာင္ၿပီး ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားကို ေစာင့္ေရွာက္ေနတာပါ။ ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို လိုက္စားရာမွာ သူမ်ားေတြကို ခုတုံးလုပ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မလုပ္ခဲ့တာက ဘုရားအတြက္ ႐ြံရွာဖြယ္ပါပဲ။ ကြၽန္မက ဘုရားကို အာခံတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ေနတာပါ။ အသင္းေတာ္အသက္တာကို လက္လြတ္ဆုံးရႈံးရတဲ့ နာက်င္မႈကို မေတြ႕ႀကဳံရေသးရင္ စုေဝးပြဲေတြနဲ႔ အသင္းေတာ္အသက္တာမရွိဘဲ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြခံရတဲ့ ေဝဒနာနဲ႔ ဒုကၡေတြကို ကြၽန္မ လုံးဝ သိမွာမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ အႏၲရာယ္ရွိၿပီး ၾကမ္းတမ္းတဲ့ အႏၲိခရစ္စိတ္သေဘာထားကို လုံးဝ သတိထားမိမွာမဟုတ္ဘူး။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မဖတ္တယ္။ “လူမ်ားက မိမိတို႔၏ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို လိုက္စားျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ျပႆနာမွာ ၎တို႔ လိုက္စားသည့္ ပန္းတိုင္မ်ားသည္ စာတန္၏ပန္းတိုင္မ်ား ျဖစ္ေနျခင္းပင္ ျဖစ္သည္— ယင္းတို႔သည္ ယုတ္မာၿပီး မတရားသည့္ပန္းတိုင္မ်ား ျဖစ္သည္။ လူမ်ားသည္ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကဲ့သို႔ေသာ တစ္ကိုယ္ေရ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို လိုက္စားသည့္အခါ၊ ၎တို႔သည္ စာတန္၏တန္ဆာပလာတစ္ခု အမွတ္တမဲ့ ျဖစ္လာသည္၊ ၎တို႔သည္ စာတန္အတြက္ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ျဖစ္လာသည္၊ ထို႔အျပင္ ၎တို႔သည္ စာတန္၏ျပယုဂ္ျဖစ္လာသည္။ ၎တို႔သည္ အသင္းေတာ္တြင္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေသာ က႑ကို ပါဝင္လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။ အသင္းေတာ္၏ အလုပ္၊ အသင္းေတာ္ ပုံမွန္အသက္တာႏွင့္ ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားေသာလူမ်ား၏ ပုံမွန္လိုက္စားမႈတို႔အေပၚ ၎တို႔ျဖစ္ေစသည့္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈသည္ ေႏွာင့္ယွက္ဖို႔ႏွင့္ ထိခိုက္ေစဖို႔ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔၌ အပ်က္သေဘာေဆာင္သည့္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိေပသည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၁)”) ကြၽန္မတို႔က သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ဘဲ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ၿပီး ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ကာကြယ္ရင္ ကြၽန္မတို႔ေပးဆပ္တဲ့ အဖိုးအခက ဘယ္ေလာက္ႀကီးပါေစ ကြၽန္မတို႔ဟာ အသင္းေတာ္မွာ အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့ေနရာမွာပဲ အၿမဲတမ္း လုပ္ေနၿပီး စာတန္ရဲ႕ ထြက္ေပါက္တစ္ခုျဖစ္ေနမွာပဲဆိုတာ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ဖြင့္ျပခ်က္ေၾကာင့္ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ အသင္းေတာ္အလုပ္အတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ေတြပဲျဖစ္ေစၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈကို ထိခိုက္မွာပဲ။ အသင္းေတာ္အသက္တာမွာ ပါဝင္ဖို႔အတြက္နဲ႔ သူ႔ဇာတိၿမိဳ႕ကေန ကြၽန္မတို႔ဆီကို မျဖစ္မေနလာခဲ့ရတဲ့ အစ္မကို ေတြးမိတယ္။ သူက ဘုရားကို ႐ိုး႐ိုးသားသားယုံၾကည္ၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ေတာင့္တတယ္။ ကြၽန္မမွာ လူ႔သဘာဝနည္းနည္းေလးေတာင္ရွိရင္ သူ႔ကို ဒီလို ဆက္ဆံမွာမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အစ္မက်ဳယန္ ဒုကၡေရာက္ေနေတာ့ ကြၽန္မ မကူညီခဲ့ဘူး။ ဥေပကၡာျပဳၿပီး အၾကင္နာမဲ့ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို တျခားအသင္းေတာ္ကို ပို႔လႊတ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မလုပ္ခဲ့တာကို စဥ္းစားေလေလ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မုန္းေလေလပဲ။ အဲဒီအစ္မကို ကြၽန္မ အေႂကြးတင္ၿပီး ဘုရားကို ပိုလို႔ေတာင္ အေႂကြးတင္သလို ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မ ဘုရားေရွ႕လာၿပီး ဆုေတာင္းတယ္။ “ဘုရားသခင္ အမႈကိစၥေတြကို လုပ္တဲ့အခါမွာ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားကိုပဲ သမီး ထည့္စဥ္းစားၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအေပၚ ခ်စ္ျခင္းမရွိပါဘူး။ သမီးက အရမ္းတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ၾကမ္းတမ္းတယ္။ ဘုရားသခင္ သမီးေနာင္တရခ်င္ပါတယ္” ဆိုၿပီးေတာ့။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကြၽန္မဖတ္တယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ဘုရားရဲ႕ ကိုယ္က်ိဳးမၾကည့္တဲ့ ပံ့ပိုးဂ႐ုစိုက္မႈကို ကြၽန္မ ျမင္ရတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္မႈနဲ႔ ၾကမ္းတမ္းမႈအတြက္ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ရွက္မိတယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “သင္သည္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မည္မွ်ကို ၾကားၿပီးျဖစ္ေစ၊ သမၼာတရားမည္မွ်ကို သင္လက္ခံႏိုင္ၿပီး နားလည္ၿပီးသည္ျဖစ္ေစ၊ စစ္မွန္မႈမည္မွ်ကို သင္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ၿပီးသည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ ရလဒ္မည္မွ်ကို သင္ ရရွိၿပီးသည္ျဖစ္ေစ သင္နားလည္ရမည့္ အခ်က္တစ္ခုရွိသည္။ ဘုရားသခင္၏ သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္ကိုလူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းအား အခမဲ့ အပ္ႏွင္းထားၿပီး ဤသည္မွာ လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းအဖို႔္ မွ်တမႈရွိသည္။ လူတို႔က ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ခဲ့သည္မွာ မည္မွ်ၾကာၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ သို႔မဟုတ္ မည္မွ်ဒုကၡခံခဲ့ေသာေၾကာင့္ဟူ၍ လူတစ္ေယာက္ကို အျခားလူတစ္ေယာက္ထက္ပိုၿပီး မည္သည့္အခါမွ် ဘုရားသခင္က မ်က္ႏွာသာေပးမည္မဟုတ္ေပ။ လူတစ္ေယာက္သည္ ဘုရားသခင္အေပၚ ယုံၾကည္ခဲ့သည္မွာ မည္မွ်ၾကာၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ သို႔မဟုတ္ မည္မွ် ဒုကၡခံၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ဟူ၍ ထိုသူကို ဘုရားသခင္က မည္သည့္အခါမွ် မ်က္ႏွာသာ သို႔မဟုတ္ ေကာင္းခ်ီးေပးမည္မဟုတ္ေပ။ လူတို႔၏ အသက္အ႐ြယ္၊ အသြင္အျပင္၊ လိင္၊ မိသားစုေနာက္ခံ စသည္ျဖင့္တို႔ေၾကာင့္လည္း ဘုရားသခင္သည္ မည္သူ႔ကိုမွ် တစ္မ်ိဳးတစ္မည္ ဆက္ဆံမည္မဟုတ္ေပ။ လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းသည္ ဘုရားသခင္ထံမွ တူညီစြာ ရရွိသည္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ပို၍ ေလ်ာ့နည္းၿပီးရရွိရန္၊ သို႔မဟုတ္ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ပို၍မ်ားစြာ ရရွိေစရန္ ဘုရားသခင္က မလုပ္ေဆာင္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းအေပၚ တရားမွ်တသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူသားအတြက္ အခ်ိန္မီ၊ အခ်ိဳးက်က် ေထာက္ပံ့သည္။ လူတို႔ကို ဆာေလာင္ျခင္း၊ ေအးစက္ျခင္း၊ ေရငတ္ျခင္းမျဖစ္ေစသကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏ စိတ္ႏွလုံး၏ လိုအပ္ခ်က္အားလုံးကို ျဖည့္ဆည္းသည္။ ဘုရားသခင္က ဤအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေသာအခါ လူတို႔ထံမွ မည္သည့္အရာကို ဘုရားသခင္ ေတာင္းဆိုသနည္း။ ဘုရားသခင္သည္ ဤအရာမ်ားကို လူတို႔ထံ ေပးအပ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ျခင္းတစ္ခုခုရွိသေလာ။ (မရွိပါ။) ဘုရားသခင္သည္ လုံးဝ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ျခင္းမရွိေပ။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ လုပ္ေဆာင္မႈအားလုံးသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ အက်ိဳးအတြက္ျဖစ္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က ဘုရားသခင္ထံမွ စစ္မွန္ေသာဘဝကို ရရွိရန္အလို႔ငွာ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဆင္းရဲဒုကၡမ်ားႏွင့္ အခက္အခဲမ်ားအားလုံးကို ေျဖရွင္းရန္ ရည္႐ြယ္သည္။ ဤသည္မွာ အမွန္တရားတစ္ခုျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “လူသည္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈအစီအစဥ္၏ အႀကီးမားဆုံးေသာ အက်ိဳးခံစားရသူျဖစ္သည္”) ဘုရားက လူတိုင္းအတြက္ ကိုယ္က်ိဳးမၾကည့္ဘဲ ပံ့ပိုးေပးတယ္။ ကြၽန္မတို႔ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းမွာ ဘုရားက အရမ္းအလုပ္လုပ္ၿပီး ဘာကိုမွ ျပန္ၿပီး မေမွ်ာ္လင့္ဘူး။ ကြၽန္မတို႔ေတြ သမၼာတရားကို လိုက္စားဖို႔၊ စိတ္သေဘာထားေျပာင္းလဲဖို႔၊ တကယ့္လူ႔သားပုံသ႑န္ကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ဖို႔ပဲ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအေပၚ ကြၽန္မ ဆက္ဆံတာက သူတို႔အသုံးဝင္သလားဆိုတဲ့အေပၚ အေျခခံတယ္။ သူတို႔က အသုံးဝင္ရင္ ကြၽန္မက ဘယ္အဖိုးအခမဆို ေပးဖို႔ လိုလားတယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ကြၽန္မက အေလးမထားဘူး။ အက်ိဳးအျမတ္မရွိရင္ ကြၽန္မက စိတ္ရႈပ္မခံဘူး။ ကြၽန္မက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္ဖြယ္ျဖစ္ပါတယ္။ သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့သည္မွာ- “ငါအမွန္ဆိုသည္ကား၊ သင္တို႔သည္ ဤသူတည္းဟူေသာ ငါ့ညီတို႔တြင္ အငယ္ဆုံးေသာသူတစ္ေယာက္အား ျပဳၾကသမွ်တို႔ကို ငါ့အား ျပဳၾကၿပီ။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၅:၄၀) ဟုတ္တယ္။ အသင္းေတာ္မွာ မထင္ေပၚဆုံး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြေတာင္ အကူအညီရသင့္ပါတယ္။ ဘုရားကို သူတို႔ စစ္မွန္စြာ ယုံၾကည္သေ႐ြ႕ မေကာင္းမႈျပဳသူေတြ၊ အႏၲိခရစ္ေတြ၊ မယုံၾကည္သူေတြ မျဖစ္သေ႐ြ႕ေပါ့။ သူတို႔ကို ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႔ ကူညီတာဟာ ဘုရားအလိုေတာ္ကို ေထာက္ထားတာျဖစ္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ လက္ခံမႈကို ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ စီစီပီက အလိုရွိၿပီး လိုက္ဖမ္းေနတဲ့၊ အိမ္မျပန္ႏိုင္တဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအတြက္ သူတို႔ကို ေကာင္းေကာင္းဆက္ဆံၿပီး ေဘးကင္းေအာင္ ေသခ်ာလုပ္ေပးဖို႔ လိုတယ္။ ဒါက ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ေကာင္းတဲ့အမႈပါပဲ။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအေပၚ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕သေဘာထားက သူတို႔လူ႔သဘာဝကို ျပတယ္။ ကြၽန္မ အရမ္းေနာင္တရမိတယ္။ ကြၽန္မမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ေနာက္ထပ္အခြင့္အေရးရွိရင္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္စရာေကာင္းလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားကိုပဲ ထည့္စဥ္းစားလို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ကူညီဖို႔ လူ႔သဘာဝနဲ႔ အသိစိတ္ပိုင္ဆိုင္တဲ့သူျဖစ္ဖို႔ အေကာင္းဆုံးလုပ္ရမယ္။

ဒီႏွစ္ ဇန္နဝါရီလမွာ ေနာက္ထပ္တာဝန္တစ္ခုကို ေနာက္ဆုံးေတာ့ စလုပ္ရတယ္။ လုံၿခဳံေရးအႏၲရာယ္ရွိတဲ့ အစ္မတစ္ေယာက္ကို ပံ့ပိုးဖို႔ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို စီစဥ္ေပးတယ္။ ကြၽန္မ ေတြးတယ္။ “ငါ အကုန္ျဖတ္သန္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ တာဝန္တစ္ခုရွိလာၿပီ။ ဒီအစ္မနဲ႔ အဆက္အသြယ္လုပ္ရင္ ငါအမႈပတ္သြားရင္ ဘာျဖစ္လာမွာလဲ” ေပါ့။ ဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မက မွန္ကန္တဲ့ အေျခအေနမွာရွိမေနဘူးဆိုတာ သေဘာေပါက္ၿပီး ဘုရားေရွ႕ကို အျမန္လာၿပီး ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စြန္႔ပစ္ေကာင္းစြန္႔ပစ္ႏိုင္ပါတယ္လို႔ ဆုေတာင္းတယ္။ ကြၽန္မ အစ္မကို ကူညီပံ့ပိုးဖို႔ အေကာင္းဆုံးလုပ္ခ်င္ပါတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ သူနဲ႔စုေဝးၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို မိတ္သဟာယဖြဲ႕တာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့အေျခအေနက တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းလဲလာတယ္။ သူက ဘုရားကို သက္ေသခံတဲ့ ေဆာင္းပါးတစ္ခု ေရးခ်င္လာတယ္။ ကြၽန္မအစ္မကို ကူညီဖို႔ အစြမ္းကုန္လုပ္တဲ့အခါ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္။

အရင္တုန္းက ကြၽန္မက ဆင္းရဲဒုကၡကို ေတာင့္ခံႏိုင္တယ္၊ တာဝန္မွာ ႀကိဳးစားလုပ္ႏိုင္တယ္၊ လူ႔သဘာဝေကာင္းရွိတယ္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအေပၚ ခ်စ္ျခင္းရွိတယ္လို႔ ခံစားမိတယ္။ အခ်က္အလက္ေတြက ျပတာကတစ္ဆင့္၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္းကတစ္ဆင့္ ကြၽန္မက အက်ိဳးအျမတ္ရဖို႔ပဲ ရွာေဖြတယ္ဆိုတာ ေနာက္ဆုံးမွာ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္။ ဥေပကၡာျပဳတယ္။ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးမွာ ႐ိုးသားျခင္း၊ ၾကင္နာျခင္းမရွိဘူး။ ကြၽန္မက လူသားမဆန္ေတာ့တဲ့အထိ စာတန္ရဲ႕ ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ခံခဲ့ရတယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို လူ႔သဘာဝနဲ႔ အသိစိတ္နဲ႔ ဘယ္လိုဆက္ဆံရမယ္ဆိုတာကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ဖြင့္ျပျခင္းေၾကာင့္ ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္။ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားကို အၿမဲတမ္းရွာမေနဘဲ သူမ်ားေတြနဲ႔ အဆင္ေျပဖို႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ပံ့ပိုးကူညီရာမွာ ႐ိုးသားစစ္မွန္ဖို႔ ကူညီေပးပါတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ပါပဲ။