ယန္ဖင္း တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ အေ႐ြးခံလိုက္ရတဲ့ေနာက္မွာပဲ ဒီအရာ ျဖစ္ခဲ့တာ မွတ္မိတယ္။ အဲဒီကာလ အေတာအတြင္းမွာ၊ စီစီပီက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းသားေတြကို အစုလိုက္အၿပဳံလိုက္ ဖမ္းဆီးတဲ့အခ်ီသစ္ စ႐ုံရွိေသးတယ္။ ကြၽန္မ မစိုးရိမ္ဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး— ကိစၥေတြ ဆိုးသေလာက္ ျဖစ္ေနတာနဲ႔အမွ် ေန႔တိုင္း အစည္းအေဝး ေနရာအမ်ိဳးမ်ိဳးက စုေဝးပြဲေတြဆီ သြားရင္၊ ကြၽန္မလည္း ရဲရဲ႕ ဖမ္းဆီးတာ ေကာင္းေကာင္း ခံလိုက္ရမွာပဲ။ ကြၽန္မ အဖမ္းခံရရင္၊ ညႇဥ္းဆဲ ႏွိပ္စက္တာ ေသခ်ာေပါက္ ခံရမွာပဲ။ ကြၽန္မက တကယ္ကို ႀကံ့ခိုင္မႈ အားနည္းတဲ့ အေျခအေန အၿမဲရွိၿပီး၊ ဘာဆင္းရဲဒုကၡကိုမွ မခံခဲ့ရဖူးဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ ညႇဥ္းဆဲတာကို ကြၽန္မ ဘယ္လို ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲလေပါ့။ ဒီအရာအားလုံး ေတြးရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ လန႔္ေနခဲ့ၿပီး၊ တာဝန္ကို လက္မခံခ်င္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မရဲ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မကို ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ဘယ္လိုေ႐ြးခဲ့ၾကၿပီး၊ ဒါက သူတို႔ကြၽန္မကို ဘယ္ေလာက္ယုံၾကည္တယ္ဆိုတာ ျပေနတာကို ေတြးမိတဲ့အခါ ကြၽန္မ လန႔္တာေၾကာင့္ပဲ ေစခိုင္းခ်က္တာဝန္ လက္မခံတာကို မွန္တယ္လို႔ မခံယူႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ပါးပါးနပ္နပ္နဲ႔- “ကြၽန္မ ဒါနဲ႔ တကယ္ကိုက္လို႔လား။ အရင္က ေခါင္းေဆာင္ရာထူး ကြၽန္မ လုံးဝ မကိုင္ဖူးဘူး၊ ကြၽန္မ မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့ ျပႆနာတခ်ိဳ႕ ႀကဳံရရင္၊ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ေႏွာင့္ေႏွးေစမွာ မဟုတ္လား”လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္က၊ “ကြၽန္မတို႔ကို ေပးထားတဲ့ တာဝန္ေတြက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေလ့က်င့္ဖို႔ အခြင့္အေရးတစ္ခုကို ကိုယ္စားျပဳတယ္။ တတ္ႏိုင္သမွ် အေကာင္းဆုံးသာ လုပ္ၾကည့္ပါ” လို႔ မိတ္သဟာယမွာ ကြၽန္မကို ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ မိတ္သဟာယကို ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္ တာဝန္ကို ကြၽန္မ လက္ခံခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေနာက္မၾကာခင္မွာ၊ တျခားအသင္းေတာ္က ေခါင္းေဆာင္ ေျခာက္ေယာက္နဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြနဲ႔အတူ ကြၽန္မရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေတြျဖစ္တဲ့ အစ္မလီ၊ အစ္မဝူနဲ႔ တျခားအသင္းသား အနည္းငယ္ အဖမ္းခံလိုက္ရၿပီဆိုၿပီး အသိေပးထားသလို ကြၽန္မတို႔ အားလုံး ႏိုးႏိုးၾကားၾကားေနၿပီး သတိထားၾကဖို႔ ေတာင္းဆိုထားတဲ့ စာတိုေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ကြၽန္မရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ဆီက စေရာက္လာေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အထိတ္တလန႔္ ျဖစ္သြားတယ္၊ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ အမ်ားႀကီး အဖမ္းခံလိုက္ရတာလဲေပါ့။ အစ္မလီကို လြန္ခဲ့တဲ့ ရက္အနည္းငယ္ကပဲ ေတြ႕လိုက္ရေသးတာကို သေဘာေပါက္မိတယ္၊ ရဲေတြက ကြၽန္မကိုလည္း ေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့တာမ်ားလား။ သူတို႔ ကြၽန္မကို စေစာင့္ၾကည့္ေနခဲ့ရင္၊ အခ်ိန္တန္ရင္ ကြၽန္မ အဖမ္းခံလိုက္ရမွာပဲေလ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေနရာတိုင္းမွာ လုံၿခဳံေရး ကင္မရာေတြရွိေနတယ္။ ဒီလိုပတ္ဝန္းက်င္မ်ိဳးမွာ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းတာက တကယ္အႏၲရာယ္မ်ားပါတယ္...အဲဒီအေၾကာင္း စဥ္းစားမိတဲ့အခါတိုင္း ကြၽန္မ တကယ္ လန႔္မိတယ္။ အလုပ္လုပ္ေနတုန္း တစ္ရက္မွာ ႐ုတ္တရက္ပဲ အဖမ္းခံလိုက္ရမွာကို ကြၽန္မ အရမ္းေၾကာက္ခဲ့တယ္။ အျပင္ပန္းကေန၊ ကြၽန္မတာဝန္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေနပုံေပၚေပမယ့္၊ အလုပ္ကို ကြၽန္မ စိတ္ပါလက္ပါ လုပ္ကို မလုပ္ႏိုင္ခဲ့သလို၊ ကြၽန္မ တာဝန္ေတြကို ဘယ္လိုအေကာင္းဆုံး ျဖည့္ဆည္းရမယ္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ မစဥ္းစားသေလာက္ပဲ။ တစ္ခါတေလ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မဆီ ျပႆနာေတြနဲ႔ လာတဲ့အခါ၊ ကူညီလိုစိတ္ေတာင္ မရွိခဲ့ဘူး။

ေနာက္သိပ္မၾကာခင္မွာ၊ ရဲေတြက အဖမ္းခံရတဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ဓာတ္ပုံေတြကေန အသင္းသားေတြကို ခြဲျခားျပခိုင္းေနၿပီး၊ လမ္းဆုံေတြမွာ လမ္းအတားအဆီးေတြ ခ်ၿပီး လူေတြရဲ႕ အိတ္ေတြကို ရွာေဖြေနတယ္ဆိုတဲ့ ေနာက္ထပ္ စာတိုတစ္ခုကို ကြၽန္မရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ဆီကေန ရခဲ့တယ္။ ကြၽန္မတို႔ ထြက္သြားခဲ့အခါတိုင္း အရမ္းကို သတိရွိၾကဖို႔ သူ ကြၽန္မတို႔ကို သတိေပးခဲ့တယ္။ ဒါကို ၾကားေတာ့၊ ကြၽန္မ ပိုလို႔ေတာင္ စိတ္ပူသြားတယ္။ ရဲေတြက ကြၽန္မရဲ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြဆီက သတင္းအခ်က္အလက္ေတြအမ်ားႀကီး စုေဆာင္းႏွင့္ခဲ့ပုံပဲေလ။ အစ္မလီနဲ႔ေတြ႕ဖို႔ သြားခဲ့တဲ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ အေခါက္တုန္းက ကြၽန္မတို႔ ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ခံရေသးလားေပါ့။ အဲဒါကို ဗီဒီယို႐ိုက္ခဲ့မယ္ဆိုရင္၊ ဗီဒီယိုတစ္ခုလုံးမွာ ကြၽန္မကို ျမင္တဲ့အခါ ကြၽန္မက အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို ဦးေဆာင္ေနမွန္း ရဲေတြက ေသခ်ာေပါက္ သိသြားၾကမွာပဲ။ ကြၽန္မ တကယ္အဖမ္းခံရရင္၊ ကြၽန္မကို သူတို႔ ညႇဥ္းဆဲၿပီး အတင္းဝန္ခံခိုင္းမွာ။ ကြၽန္မရဲ႕ လွ်ပ္စစ္ဆိုင္ကယ္ေလးနဲ႔ အိမ္ကို ေမာင္းရင္းနဲ႔၊ ကြၽန္မ စိတ္အိုက္ေနၿပီး စီးေနတဲ့ တစ္ခ်ိန္လုံး ဖင္တႂကြႂကြ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္— ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ စာေတြက ကြၽန္မကို အရမ္း စိတ္ဓာတ္က်သြားေစခဲ့ၿပီေလ။ အျပင္မွာ ေမွာင္ေနၿပီျဖစ္ေပမယ့္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ေနကာမ်က္မွန္ေတြကို မခြၽတ္ရဲခဲ့ဘူး။ လုံၿခဳံေရး ကင္မရာမွာ အမိခံရၿပီး၊ ရဲေတြရဲ႕ အခ်ိန္ မေ႐ြးအဖမ္းခံရမယ့္ အႏၲရာယ္ကို ကြၽန္မ စြန႔္စားမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မေခါင္းထဲ အရမ္းကို တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တဲ့ အေတြး ဝင္လာတယ္။ “ငါ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ ညႇိၾကည့္ၿပီး၊ ပိုအသက္ႀကီးတဲ့ အစ္မကို ငါ့အလုပ္ တာဝန္ယူခိုင္းလို႔ ရမယ္ထင္တယ္။ သူက ငါးဆယ္အ႐ြယ္ ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီ— သူ အဖမ္းခံရရင္ေတာင္၊ ရဲေတြက သူ႔အေပၚ ညႇဥ္းဆဲတဲ့ အကြက္ေတြ မသုံးမွာ ေသခ်ာသေလာက္ပဲ” လို႔ ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစိတ္ကူးက ဘယ္ေလာက္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္မွန္း ကြၽန္မ အျမန္ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ အဖမ္းခံရၿပီး ညႇဥ္းဆဲခံရမွာေၾကာက္ၿပီး၊ အေျခအေနက အႏၲရာယ္ရွိတာကို ခံစားမိလို႔ အလုပ္ကို ကြၽန္မရဲ႕ အစ္မႀကီးေပၚ ေရွာင္လႊဲခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ သိပ္အက်ည္းတန္၊ သိပ္ေအာက္တန္းက်တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ၊ နည္းနည္း စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး မေၾကာက္ဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ ညႇဥ္းဆဲ၊ ႏွိပ္စက္ခံရတဲ့ ဒီပုံရိပ္ေတြက မၾကာခဏ ကြၽန္မ ေခါင္းထဲ ေရာက္ေနခဲ့တယ္။ ဒီအေၾကာင္း ေတြးရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ ပိုပိုၿပီး လန႔္ေနခဲ့ၿပီး ကိုယ့္ဘာသာ မညည္းညဴဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ဘူး။ “ဘာလို႔ အဲဒီလို အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့အလုပ္တစ္ခုကို ငါ့ကို သူတို႔ ယူခိုင္းတာလဲ။ တကယ္လို႔ ငါ အဖမ္းခံရရင္၊ ဘာျဖစ္မလဲ။ ငါ အရမ္းငယ္ေသးတယ္၊ ညႇဥ္းဆဲ၊ ႏွိပ္စက္တာကို ရင္ဆိုင္ရၿပီး ကြၽန္မ အသက္ရွင္တဲ့ က်န္တဲ့ႏွစ္ေတြမွာ ဆင္းရဲဒုကၡခံရဖို႔ ေထာင္ထဲအပိတ္ခံရမွာလား”ေပါ့။ ကြၽန္မ အရမ္း စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကၿပီး ေၾကာက္သြားတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မရဲ႕ အေျခအေနကို ေျပာျပရင္းနဲ႔ ဘုရားဆီဆုေတာင္းခဲ့တယ္- “အို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္။ ကြၽန္မ အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္က်မွာ၊ ညႇဥ္းဆဲ ႏွိပ္စက္ခံရမွာကို အဆက္မျပတ္ ေၾကာက္ေနမိပါတယ္။ တာဝန္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းေနတုန္းမွာ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးကို ၿငိမ္ေအာင္မထားႏိုင္သလို ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ကို တျခားတစ္ေယာက္ေပၚေတာင္ လႊဲခ်င္ပါတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ဇာတိပကတိကိုပဲ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ဆန္ အၿမဲ ေတြးေနမိပါတယ္။ ဘဝကို အေၾကာက္တရား၊ မဝံ့မရဲမႈေတြနဲ႔ အသက္မရွင္ခ်င္ပါဘူး။ စာတန္ရဲ႕ လွည့္ျဖားတာ ကြၽန္မ မခံခ်င္ဘူး။ အဖ ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ္ ကြၽန္မကို အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းေစၿပီး ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ အလိုေတာ္ကို နားလည္ခြင့္ေပးေတာ္မူပါ။ ဒီစမ္းသပ္ခံရတဲ့ အေျခအေနမွာ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္ႏိုင္ဖို႔ ကြၽန္မကို ခြန္အားသြတ္သြင္းေပးဖို႔လည္း ေတာင္းေလွ်ာက္ပါတယ္”လို႔ေပါ့။

အဲဒီေနာက္မွာပဲ၊ “သခင္ ေယရႈကို အတုယူၾကေစ” ဆိုတဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဓမၼေတးတစ္ပုဒ္ကို သတိရသြားတယ္။ “ေယ႐ုရွလင္သို႔ သြားရာလမ္း၌ ေယရႈသည္ သူ၏ႏွလုံးသားထဲတြင္ ဓားတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ေမႊေနသကဲ့သို႔၊ မခ်ိမဆံ့ ေသာကေဝဒနာကို ခံစားခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ သူသည္ သူ႔စကားကို ျပန္႐ုပ္သိမ္းရန္ အနည္းငယ္မွ်ေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ပင္ မရွိခဲ့ေပ။ တန္ခိုးႀကီးမားေသာ အင္အားတစ္ခုက သူ ကားစင္တင္ ကြပ္မ်က္ခံရမည့္ ေနရာသို႔ လွမ္းခ်ီရန္ သူ႔အား အစဥ္တြန္းအားေပးခဲ့သည္။ ေနာက္ဆုံးတြင္ သူသည္ လက္ဝါးကားတိုင္၌ သံမႈိစြဲ႐ိုက္ခံခဲ့ရၿပီး အျပစ္ရွိေသာ ဇာတိပကတိ အသြင္သဏၭာန္ေဆာင္ခဲ့ကာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အား ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈေတာ္ကို ၿပီးဆုံးေစခဲ့၏။ သူသည္ ေသျခင္းႏွင့္ မရဏႏိုင္ငံ၏ ခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ခဲ့သည္။ ေသျခင္း၊ ငရဲႏွင့္ မရဏႏိုင္ငံတို႔သည္ သူ၏ေရွ႕တြင္ ၎တို႔၏တန္ခိုး ဆုံးရႈံးခဲ့ၿပီး သူ၏ႏွိမ္နင္းျခင္းကို ခံခဲ့ၾကရသည္။ သူသည္ သုံးဆယ့္သုံးႏွစ္ၾကာ အသက္ရွင္ေနထိုင္ခဲ့ေသာ ကာလတစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ သူ၏ကိုယ္ေရးအျမတ္အရႈံးကို ဘယ္ေသာအခါမွ် မစဥ္းစားဘဲ၊ အဖဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို အစဥ္မျပတ္ စိတ္ထဲတြင္ထားကာ ထိုကာလရွိ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္အတိုင္း ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို ျဖည့္ဆည္းရန္ အစြမ္းကုန္ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္ေရွ႕၌ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ႏွင့္ သဟဇာတျဖစ္ေသာ သူ၏အေစခံမႈေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ေ႐ြးႏုတ္ရန္ဟူေသာ ႀကီးမားေသာ ဝန္ထုပ္ကို သူ႔ပခုံးေပၚတြင္ထားခဲ့ကာ သူ႔ကို ထိုအမႈေတာ္ကို ၿပီးေျမာက္ေစခဲ့ၿပီး၊ သူသည္ ဤအေရးႀကီးေသာ တာဝန္ကို ၿပီးေျမာက္ရန္ အရည္အခ်င္းျပည့္မီၿပီး အခြင့္ရွိေသာသူ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူသည္ သူ႔ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ ဘုရားသခင္အတြက္ အတိုင္းမသိ ဒုကၡေဝဒနာကို ႀကံ့ႀကံ့ခံခဲ့ၿပီး စာတန္၏ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ ေသြးေဆာင္ျဖားေယာင္းျခင္းကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ခံခဲ့ရသည္။ သို႔ေသာ္ သူသည္ ဘယ္ေသာအခါမွ် စိတ္မပ်က္ခဲ့ေပ။ ဘုရားသခင္က သူ႔ကို ယုံၾကည္စိတ္ခ်ၿပီး ခ်စ္ေတာ္မူခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ႀကီးမားသည့္ အမႈေတာ္ကို သူ႔အားေပးအပ္ခဲ့သည္။ အကယ္၍ သင္တို႔သည္ ေယရႈကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္၏ ဝန္ထုပ္ကို အစြမ္းကုန္ အေရးစိုက္ၿပီး သင္တို႔၏ ဇာတိပကတိကို ေက်ာခိုင္းႏိုင္ပါက၊ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို အေစခံရန္ လိုအပ္ေသာ အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ျပည့္မီေစရန္အတြက္ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏အေရးႀကီးေသာ အမႈေတာ္မ်ားကို သင္တို႔အား တာဝန္ေပးေစခိုင္းလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာ အေျခအေနမ်ား၌သာ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို ေဆာင္႐ြက္ေနၿပီး သူ၏ တာဝန္ေပးေစခိုင္းခ်က္ကို အၿပီးသတ္ေနသည္ဟု အရဲစြန္႔၍ဆိုႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ သို႔မွသာလွ်င္ သင္တို႔သည္ သူ႔အား စစ္မွန္စြာ အေစခံေနသည္ဟု သင္တို႔ရဲဝံ့စြာ ဆိုႏိုင္ေပလိမ့္မည္။” (သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ) ဒီသီခ်င္းကို ဆိုေနတုန္းမွာ ကြၽန္မ အရမ္း တို႔ထိခံခဲ့ရတယ္။ ကားစင္တင္ခံရတဲ့ နာက်င္မႈနဲ႔ ဆင္းရဲဒုကၡကို ရင္ဆိုင္ရင္းနဲ႔ သခင္ေယရႈက သူ႔ရဲ႕ ဇာတိအားနည္းမႈရွိေပမယ့္ ေနာင္တရတဲ့ လကၡဏာ၊ ေနာက္တြန႔္တဲ့လကၡဏာ မျပခဲ့ဘူး။ အဲဒါထက္၊ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ နဲ႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို စာတန္ရဲ႕လက္ခုပ္ထဲကေန ေ႐ြးႏုတ္ဖို႔ မခ်ိမဆံ့ေဝဒနာအားလုံးကို ႀကံ့ႀကံ့ခံရင္းနဲ႔ ကားတိုင္ဆီ တည္ၾကည္ခိုင္မာစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားခဲ့တယ္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ ဘုရားရဲ႕ ခ်စ္ျခင္း အရမ္း ႀကီးမားခဲ့တယ္။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနနဲ႔ ဘုရားကို ကြၽန္မ ဘယ္လို ဆက္ဆံခဲ့လဲ။ ဘုရားရဲ႕ ေစခိုင္းခ်က္ကို ေဆာင္႐ြက္ရာမွာ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ လုံၿခဳံေဘးကင္းမႈကိုပဲ စဥ္းစားခဲ့ၿပီး၊ အဖမ္းခံရမွာ၊ ေထာင္ခ်ခံရမွာ၊ ညႇဥ္းဆဲ ႏွိပ္စက္ခံရမွာကို အၿမဲ ေၾကာက္ခဲ့တယ္။ မဝံ့မရဲမနဲ႔ အေၾကာက္တရားထဲမွာ အသက္ရွင္ခဲ့ၿပီး၊ တကယ့္ ထိေရာက္မႈ တစ္ခုမွ လုံးဝ မရဘဲ၊ ကြၽန္မ တာဝန္ေတြထဲမွာ ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပ႐ုံ လုပ္ျပခဲ့တယ္။ အေျခအေန ဘယ္ေလာက္အႏၲရာယ္ရွိမွန္း ျမင္ေတာ့၊ အစ္မႀကီးတစ္ေယာက္အေပၚ ကြၽန္မတာဝန္ေတြကို လႊဲဖို႔ေတာင္ ေတြးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ သိပ္တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္စရာ ေကာင္းလိုက္တာ။ အဲဒီစမ္းသပ္တဲ့ကာလေတြမွာ၊ ဘုရားအတြက္ သက္ေသခံဖို႔နဲ႔ စာတန္ကို အရွက္ရေစဖို႔ နည္းနည္းမွ မေတြးခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ ဇာတိပကတိအတြက္ပဲ ေတြးခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ ဘုရားကတိျပဳထားတဲ့ အရာေတြအားလုံးနဲ႔အတူ သူ႔ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းနဲ႔ ေကာင္းခ်ီးေတြ ရရွိႏိုင္ဖို႔ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ႀကဳံစရာမလိုဘဲ၊ စေတးမႈေတြ လုပ္စရာမလိုဘဲ ကိုယ့္တာဝန္ေတြကို ေဘးမသီရန္မခ ဘယ္လို ျဖည့္ဆည္းရမယ္ဆိုတာကိုပဲ ေတြးခဲ့တယ္။ အခက္အခဲ ရင္ဆိုင္ရာမွာ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ေဘးကင္းေရးအတြက္ တာဝန္ေတြကို စြန႔္လႊတ္ခ်င္ခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားနဲ႔ေတာင္ အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ ေျပာခဲ့သလို သူ႔ကို ပုန္ကန္ခဲ့တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဘုရားကို ယုံၾကည္ရာမွာ ကြၽန္မရွိထားတဲ့ ဒီစိတ္ကူးေတြက အေပးအယူသေဘာသာျဖစ္ပုံကို သေဘာေပါက္တဲ့အခါ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘာကိုမွ မေျပာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အခက္အခဲၾကားမွာ ဘုရားကို လုံးဝ က်ိဳးႏြံနာခံခဲ့တဲ့ ေပတ႐ုအေၾကာင္း ေတြးမိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ သူ လုံးဝ မစိုးရိမ္ခဲ့ဘူး၊ အဲဒီအစား ဘုရားရဲ႕ အလိုေတာ္ကို ျဖည့္ဆည္းၿပီး သူ႔ စိတ္ႏွလုံးကို ႏွစ္သိမ့္ဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆက္ကပ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ၊ ဘုရားအတြက္ ေတာက္ပတဲ့ သက္ေသအေနနဲ႔ ေျပာင္းျပန္ကားတိုင္တစ္ခုမွာ ကားစင္တင္ခံခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မကိုယ္တိုင္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြကို ေပတ႐ုရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ ႏႈိင္းၾကည့္ေတာ့၊ ကြၽန္မ ရွက္မိၿပီး အျပစ္ရွိသလို ခံစားရတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားေရွ႕ ကြၽန္မ လာၿပီး ဆုေတာင္းခဲ့တယ္- “အဖ ဘုရားသခင္။ ဒီအေျခအေနက ကြၽန္မရဲ႕ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္မႈနဲ႔ ေအာက္တန္းက်မႈကို ေဖာ္ထုတ္ေပးလိုက္ပါၿပီ။ ေထာင္ထဲသြားရၿပီး ဆင္းရဲဒုကၡခံရမွာကို ကြၽန္မ လန႔္ေနမိခဲ့ၿပီး ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ ကြၽန္မ ဘယ္လို သက္ေသခံႏိုင္မလဲဆိုတာကို လုံးဝ မေတြးခဲ့ပါဘူး။ အို ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အက်ိဳးေက်းဇူး၊ ဒါမွမဟုတ္ အရႈံး အျမတ္ေတြကို ကြၽန္မ မစိုးရိမ္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္ေတာ့္ကို စိတ္ေက်နပ္ေစဖို႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ပဲ ဆႏၵရွိပါတယ္။ ကြၽန္မ တကယ္အဖမ္းခံရၿပီး ႏွိပ္စက္ခံရရင္၊ က်ိဳးႏြံနာခံဖို႔ လိုလားလ်က္ ရွိပါတယ္။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ယုဒျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို သစၥာေဖာက္မွာ မဟုတ္သလို၊ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ သက္ေသခံပါ့မယ္လို႔ အသက္နဲ႔ရင္းၿပီး ကတိျပဳပါတယ္” လို႔ေပါ့။ ကြၽန္မရဲ႕ ဆုေတာင္းခ်က္အၿပီးသတ္တဲ့ေနာက္၊ တကယ္ကို ေအးခ်မ္းၿပီး တည္ၿငိမ္သြားခဲ့တယ္။

အဲဒီေနာက္မွာပဲ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ေနာက္တစ္ပိုဒ္ကို သတိရသြားတယ္။ “စၾကဝဠာတြင္ ျဖစ္ေပၚေသာ အရာရာတိုင္းတြင္၊ ငါ အဆုံးအျဖတ္မေပးေသာအရာ တစ္ခုမွ် မရွိေခ်။ ငါ့လက္ထဲတြင္မရွိသည့္အရာ တစ္စုံတစ္ရာ ရွိသေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ အခန္း (၁)) ႐ုတ္တရက္ အားလုံးကို သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဟုတ္တာေပါ့။ ေန႔တိုင္း စုေဝးပြဲေတြတက္ၿပီး ကြၽန္မတာဝန္ကို လုပ္ရင္ေတာင္၊ ဘုရားခြင့္မျပဳရင္ ကြၽန္မ အဖမ္းခံရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ႏွိပ္စက္ျခင္းနဲ႔ အခက္အခဲ သြားႀကဳံရမယ္လို႔ ဘုရားက ကြၽန္မကို စီမံထားၿပီးၿပီဆိုရင္၊ တစ္ေန႔လုံး အထဲမွာ ပုန္းေနရင္ေတာင္၊ ကြၽန္မ အဖမ္းခံရဦးမွာပဲ။ အရာရာက ဘုရားလက္ထဲမွာ ရွိတယ္။ ဒီေတာ့ ကြၽန္မ ဘယ္အေျခအေနပဲ ႀကဳံရပါေစ လက္ခံလိုက္သင့္တယ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ေဘးကင္းေရး မဟာဗ်ဴဟာေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ အေကာင္းဆုံး လုပ္မွာပါ၊ ဒါေပမယ့္ အဖမ္းခံရတာနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္၊ ဘုရားရဲ႕ စီစဥ္ၫႊန္ၾကားမႈနဲ႔ အစီအစဥ္ေတြကို က်ိဳးႏြံနာခံဖို႔ ကြၽန္မ လိုလားေနပါတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြဆီက ကြၽန္မ ရရွိခဲ့တဲ့ အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းမႈနဲ႔ အလင္းျပျခင္းက ကြၽန္မကို ခြန္အားနဲ႔ ယုံၾကည္ျခင္း ေပးခဲ့ၿပီး၊ ခ်က္ခ်င္း လြတ္ေျမာက္သြားသလို ခံစားရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး၊ စုေဝးပြဲေတြအတြက္ အျပင္ထြက္တဲ့အခါမွာ၊ ကြၽန္မ ပိုတည္ၿငိမ္ၿပီး ေၾကာက္တာ နည္းသြားတယ္။ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက သူတို႔ရဲ႕ ျပင္းထန္တဲ့ အဖမ္းအဆီးတိုက္ပြဲစဥ္ကို ဆက္လုပ္ခဲ့ေပမယ့္၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မရဲ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို သူတို႔ရဲ႕ အလုပ္ ဆက္လုပ္ခြင့္ေပးရင္းနဲ႔ ယုံၾကည္ျခင္း ျဖစ္ေပၚေစခဲ့ပုံကို ျမင္ေတာ့၊ ကြၽန္မ တကယ္ကို ခြန္အားရခဲ့ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ေတြကို အာ႐ုံစိုက္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး စြန႔္လႊတ္စေတးတာေတြ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဘုရားက ကြၽန္မကို လမ္းျပေနတာ ကြၽန္မ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ခံစားရသလို၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြနဲ႔ ကိစၥအခ်ိဳ႕ကိုလည္း ကြၽန္မ ေျဖရွင္းေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္ အလုပ္လည္း ပုံမွန္ တိုးတက္ေနခဲ့တယ္။ ဒါက စာတန္အေနနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ ရက္စက္ၿပီး ေသာင္းက်န္းလာေနပါေစ၊ ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္ကို လုံးဝ မေႏွာင့္ယွက္ႏိုင္တာကို ျပခဲ့တယ္။ ဘုရားကို ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းက ပိုလို႔ေတာင္ အားေကာင္းလာခဲ့တယ္။

အဲဒီအရာအားလုံးကို ေတြ႕ႀကဳံၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈ နည္းနည္း ရခဲ့တာျဖစ္မယ္လို႔ ကြၽန္မ ေတြးခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားက အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု ထပ္ၿပီး စီစဥ္ၫႊန္ၾကားခဲ့တဲ့အခါမွာ ကြၽန္မ ေနာက္ထပ္တစ္ခါ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ေဖာ္ထုတ္ခံရမယ္လို႔ လုံးဝ စိတ္မကူးမိခဲ့ဘူး။

ဒီၿပီးခဲ့တဲ့ ဇူလိုင္လတုန္းက၊ ကြၽန္မ မၾကာခဏ အဆက္အသြယ္ရွိတဲ့ အစ္မလ်ဴဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္လ၊ သုံးလၾကာ ရဲေတြလိုက္တာ ခံခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုထားတဲ့ စာတစ္ေစာင္ကို ကြၽန္မရဲ႕ ေခါင္းဆာင္ဆီက ရခဲ့တယ္။ အစ္မလ်ဴ အဆက္အသြယ္လုပ္တဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္လည္း ရဲေတြ ေစာင့္ၾကည့္တာကို ခံေနရၿပီး အဲဒီအထဲမွာ ကြၽန္မလည္းပါတယ္။ ရဲေတြက အစ္မလ်ဴ စုေဝးပြဲေတြ တက္ခဲ့တဲ့ အစည္းအေဝးေနရာေတြကို ဓာတ္ပုံ႐ိုက္ေကာင္း ႐ိုက္ခဲ့ၿပီးႏိုင္တယ္လို႔လည္း သူက ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္လုပ္တာ ေရွာင္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္လို႔ ကြၽန္မရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္က အႀကံေပးခဲ့တယ္။ ဒါကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ကြၽန္မ ဘယ္လိုမွ မတည္ၿငိမ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ကြၽန္မက၊ “အစ္မလ်ဴကို ငါ မၾကာခဏ ေတြ႕သလို၊ လတ္တေလာမွာ သူနဲ႔ စီရင္စုထဲကို ဆိုင္ကယ္ေတာင္ အတူစီးၿပီး သြားခဲ့တယ္။ အဲဒီလမ္းမွာ လုံၿခဳံေရး ကင္မရာေတြကို ေနရာအႏွံ႔မွာ ခ်ိတ္ဆက္ထားတာ။ ငါတို႔ရဲ႕ ဗီဒီယိုဖိုင္ကို သူတို႔ ရသြားရင္၊ ငါေတာ့ ဒုကၡေရာက္ေတာ့မွာပဲ။ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ခရစ္ယာန္ေတြကို အရင္ထက္ ပိုပစ္ပယ္ၿပီး ဖမ္းဆီး ႏွိပ္စက္ေနတာ။ ဒီလိုအေရးႀကီးတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါ အဖမ္းခံလိုက္ရရင္၊ ရဲေတြက ငါ့ကို ဘယ္လိုညႇဥ္းဆဲမႈမ်ိဳး ႀကဳံေစမလဲဆိုတာ ဘယ္သူသိမွာလဲ။ ငါ့ကို ေသတဲ့ထိ ႐ိုက္ႏွက္ၾကမွာလား”လို႔ေပါ့။ အဲဒါကို ကြၽန္မ ပိုေတြးေလေလ၊ ပိုေၾကာက္ေလေလ ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ တည္ၿငိမ္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့သလို၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို မဖတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီေနာက္ မၾကာခင္မွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ စာအုပ္ေတြကို အစ္မလ်ဴ ငွားခဲ့တဲ့ တိုက္ခန္းမွာ သိမ္းထားခဲ့မွန္း ကြၽန္မ သိလိုက္ရတယ္။ အဲဒါေတြကို ျမန္ျမန္ ဖယ္မထားရင္၊ ရဲေတြက ရွာေတြ႕သြားမွာျဖစ္ၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္က ထိခိုက္နစ္နာမႈေတြ ခံရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မ မတင္မက်ျဖစ္ေနခဲ့တယ္- တကယ္ေတာ့ ရဲေတြက လူကိုလိုက္ဖမ္းၿပီး ယုံၾကည္သူေတြကို ဖမ္းဆီးေနတဲ့ ရက္စက္တဲ့ တိုက္ပြဲစဥ္တစ္ခု လုပ္ေနတုန္း ျဖစ္တယ္။ စာအုပ္ေတြကို သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေနတုန္းမွာ ရဲေတြနဲ႔ တိုးမိရင္၊ သူတို႔လိုတဲ့ သက္ေသအေထာက္အထားေတြ အားလုံး ရသြားမွာ မဟုတ္လား။ အဲဒီလိုျဖစ္ရင္၊ စစ္ေမးတာက ညႇဥ္းဆဲမႈ မပါဖို႔ဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္မွာမဟုတ္သလို၊ ကြၽန္မအတြက္ ေသေလာက္ေအာင္ေတာင္ ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ေပါ့။ ဒီအရာအားလုံးကို စဥ္းစားလိုက္ေတာ့၊ ကြၽန္မ မသြားခ်င္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္၊ တကယ္လို႔ ကြၽန္မ မသြားခဲ့ရင္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္က ထိခိုက္နစ္နာမႈေတြ ခံရမွာဆိုတဲ့ အခ်က္ကို ငါ တကယ္ပဲ လ်စ္လ်ဴရႈခ်င္ေနတာလားလို႔လည္း ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့တယ္။ တစ္ခဏၾကာ ဒီအေတြးေတြနဲ႔ ကြၽန္မ နပန္းလုံးခဲ့ေပမယ့္၊ စိတ္မပိုင္းျဖတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။

ေနာက္ေန႔မွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မေတြ႕ခဲ့တယ္။ “အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ အလြန္အမင္း တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ယုတ္မာၾကသည္။ ၎တို႔၌ ဘုရားသခင္ကို ဆက္ကပ္ျခင္း ရွိဖို႔ မဆိုထားႏွင့္၊ ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းမရွိၾကေပ။ ၎တို႔သည္ ျပႆနာတစ္ခုကို ႀကဳံရသည့္အခါ၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္သာ ကာကြယ္ၿပီး ေဘးဆီးရန္ကာၾကသည္၊ မိမိတို႔အတြက္သာ စဥ္းစားၾကသည္။ ၎တို႔အတြက္မူ၊ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္၏ ရွင္သန္မႈႏွင့္ ေဘးကင္းေရးထက္ မည္သည့္အရာမွ် သာ၍ အေရးမႀကီးေခ်။ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏အလုပ္အဖို႔ မည္မွ် ေဘးျဖစ္ေစသည္ကို ၎တို႔ ဂ႐ုမစိုက္ၾကေခ်— ၎တို႔ အသက္ရွင္ေနေသးၿပီး ၎တို႔အေပၚ မည္သည့္အရာမွ် မျဖစ္သေ႐ြ႕၊ ယင္းသည္သာ အေရးႀကီးေပသည္။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ား၏ စိတ္သေဘာထားသည္ ရက္စက္သည္၊ ၎တို႔သည္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား သို႔မဟုတ္ ဘုရားအိမ္ေတာ္အတြက္ မစဥ္းစားၾကေပ၊ ၎တို႔က မိမိတို႔အတြက္သာ စဥ္းစားၾကသည္။ ၎တို႔သည္ အႏၲိခရစ္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆက္ကပ္သည့္ သူမ်ားႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္ေသာ ယုံၾကည္မႈရွိသည့္သူမ်ားထံ ျဖစ္ေပၚသည့္အခါ၊ ၎တို႔က ယင္းတို႔ကို မည္သို႔ ကိုင္တြယ္သနည္း။ (၎တို႔သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္ဖို႔၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ ပူေဇာ္သကၠာမ်ားကို ထိခိုက္ျခင္းမွ ကာကြယ္ဖို႔ မည္သည့္နည္းလမ္းကိုမဆို ေတြးလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဆုံးရႈံးမႈမ်ား နည္းေစဖို႔ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အမႈေတာ္ေဆာင္မ်ားႏွင့္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအတြက္ လိုအပ္သည့္ စီစဥ္မႈမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ၾကပါလိမ့္မည္။ တစ္ဖက္တြင္ အႏၲိခရစ္မ်ား လုပ္ေဆာင္သည့္ ပထမဆုံးအရာမွာ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ဖို႔ႏွင့္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို လ်စ္လ်ဴရႈဖို႔ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီးက ဖမ္းဆီးျခင္းမ်ား လုပ္ေဆာင္သည့္အခါ၊ အသင္းေတာ္အဖို႔ ထိခိုက္ပ်က္စီးျခင္းမ်ားသည္ အထူးသျဖင့္ အလြန္ ဆိုး႐ြားေလသည္။) အႏၲိခရစ္မ်ား လုပ္ေဆာင္သည့္ အရာသည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အလုပ္ႏွင့္ ပူေဇာ္သကၠာမ်ားကို အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီးထံ အပ္ႏွံသည့္ သေဘာသက္ေရာက္ေပသည္။ ဤအရာကို ေျဖရွင္းဖို႔ တစ္စုံတစ္ဦးကို ၎တို႔ မေစလႊတ္ဘဲ၊ လ်စ္လ်ဴရႈၾကသည္။ ယင္းသည္ အျခားေသာ အသြင္ျဖင့္ သစၥာေဖာက္ျခင္းျဖစ္ၿပီး- ၎တို႔က ဂ႐ုမစိုက္ၾကေခ်။ ဘုရားသခင္ကို သစၥာေစာင့္သိသည့္သူမ်ားက အႏၲရာယ္မ်ား ပါရွိသည္ကို ရွင္းလင္းစြာ သိၿပီး ၎တို႔ကိုယ္တိုင္ မဆုတ္ခြာမီ ေနာက္ဆက္တြဲ အေျခအေနကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းဖို႔ႏွင့္ ဘုရားအိမ္ေတာ္ကို ဆုံးရႈံးမ်ား အနည္းဆုံးျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းဖို႔ လိုလားလ်က္ရွိၾကသည္။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္၏ ေဘးကင္းေရးကို ဦးစားမေပးၾကေပ။ သင္တို႔က ဤအရာကို အဘယ္သို႔ ေျပာသနည္း။ လူမ်ားက မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္၏ ေဘးကင္းေရးကို အနည္းငယ္မွ် ဂ႐ုစိုက္၍ပင္ မရသေလာ။ မိမိတို႔၏ပတ္ဝန္းက်င္ရွိ အႏၲရာယ္မ်ားကို မည္သူက သတိမျပဳမိဘဲ ေနမည္နည္း။ သို႔ရာတြင္ သင္သည္ သင္၏တာဝန္ကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔အလို႔ငွာ စြန႔္စားရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သင္၏တာဝန္ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ သင္ကိုယ္တိုင္၏ ေဘးကင္းေရးအတြက္ ဦးစားမေပးသင့္ေပ။ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏အလုပ္ႏွင့္ သင့္အား ဘုရားသခင္ ယုံၾကည္စြာေပးအပ္သည့္ အရာတို႔သည္ အေရးအႀကီးဆုံးျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းတို႔က အျခားအရာအားလုံးထက္ ဦးစားေပးရမည့္အရာမ်ား ျဖစ္သည္။ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္၏ ေဘးကင္းေရးကိုသာ အဓိက ဦးစားေပးၾကသည္။ အျခားမည္သည့္အရာမွ် ၎တို႔ႏွင့္ မသက္ဆိုင္ဟု ၎တို႔ ေတြးထင္ၾကသည္။ အျခားသူတစ္ဦးကို တစ္စုံတစ္ခုျဖစ္သည့္အခါ၊ ထိုသူ မည္သူျဖစ္ႏိုင္ပါေစ ၎တို႔ ဂ႐ုမစိုက္ၾကေခ်။ အႏၲိခရစ္မ်ား ကိုယ္တိုင္ မည္သည့္ဆိုး႐ြားသည့္အရာမွ် မျဖစ္သေ႐ြ႕၊ ၎တို႔ စိတ္ေအးလက္ေအး ျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔၌ သစၥာေစာင့္သိျခင္း တစ္စက္မွ် မရွိေပ၊ ယင္းကို အႏၲိခရစ္တစ္ဦး၏ သဘာဝႏွင့္အႏွစ္သာရတို႔က ဆုံးျဖတ္ေပး၏။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၂)”) ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ စာပိုဒ္က တကယ္ကို စိတ္ထိခိုက္ေစတယ္။ အႏၲိခရစ္ရဲ႕ စိတ္သေဘာထားက ဆိုးယုတ္ၿပီး တကယ္တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္သလို စက္ဆုပ္စရာပါ။ သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ေဘးကင္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္လာတဲ့အခါ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထိခိုက္ေစတဲ့လမ္းထဲ ေရာက္ေစတာထက္ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ဆုံးရႈံးနစ္နာေစခ်င္ၾကတယ္။ သူတို႔မွာ အသိစိတ္၊ ဆင္ျခင္တုံတရား နည္းနည္းမွမရွိသလို၊ ဘုရားကိုလည္း သစၥာေစာင့္သိမႈ နည္းနည္းေလးေတာင္ မရွိပါဘူး။ ကြၽန္မကေတာ့၊ အႏၲရာယ္ကို ႀကဳံရတဲ့အခါ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘယ္လို ကာကြယ္ရမယ္၊ အႏၲရာယ္ေတြကို ဘယ္လို ေရွာင္ရွားရမယ္ ဆိုတာကိုပဲ အၿမဲ ေတြးခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ စာအုပ္ေတြ တိုက္ခန္းမွာ ရွိေနတုန္းပဲဆိုတာကို သိတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ အဲဒါေတြကို မေျပာင္းေ႐ႊ႕ခဲ့ရင္၊ ရဲေတြ သိမ္းယူတာ ခံရႏိုင္သလို ဘုရားအိမ္ေတာ္က ထိခိုက္နစ္နာမႈေတြ ခံရမယ္မွန္း ကြၽန္မ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္ခဲ့တယ္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အက်ိဳးစီးပြားကို ကြၽန္မ ဦးစားေပးၿပီး အဲဒီစာအုပ္ေတြကို ခ်က္ခ်င္း ေျပာင္း႐ႊ႕ခဲ့သင့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မက မ်က္ႏွာျပလိုက္ရင္၊ ရဲေတြဖမ္းတာ၊ ညႇဥ္းဆဲႏွိပ္စက္တာေတြ ခံရမွာ ျဖစ္သလို၊ ေသေတာင္ေသသြားႏိုင္တဲ့ အႏၲရာယ္ရွိမွာကို စိုးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မ မသြားခ်င္ခဲ့ဘူး။ အေျခခံအားျဖင့္၊ ကြၽန္မက အဲဒီ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ စာအုပ္ေတြကို ရဲေတြဆီ လႊဲအပ္ေနခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ဘယ္အေနအေျခမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ေဘးကင္းေရးကို ကြၽန္မ ပထမဆုံး စဥ္းစားၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို သိပ္အေလးမထားခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မတာဝန္မွာ ေဘးကင္းကင္းနဲ႔ လုပ္ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္၊ အဲဒီလို လုပ္ရင္းနဲ႔ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ကြၽန္မ သစၥာေဖာက္ေနခဲ့တာပါ။ ကြၽန္မ လူမဆန္လိုက္တာ။ အေပၚယံမွာ ကြၽန္မက အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္လို အျပစ္နဲ႔ျပည့္တဲ့ပုံ မေပၚႏိုင္ေပမယ့္၊ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္သေဘာထားက အႏၲိခရစ္နဲ႔ ဘာမွ မကြာျခားခဲ့ဘူး။ တကိုယ္ေကာင္းဆန္တယ္၊ စက္ဆုပ္စရာျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ကိုယ္က်ိဳးၾကည့္တတ္တဲ့စိတ္နဲ႔ပဲ ျပဳမူခဲ့တယ္။ ေနာင္တမရခဲ့ရင္၊ ဘုရားရဲ႕ အမ်က္ေဒါသနဲ႔ ျငင္းပယ္မႈကို ခံရမွာ ေသခ်ာတယ္။ ဘုရားကို တကယ္ယုံၾကည္ၿပီး သစၥာရွိသူေတြက သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ေဘးကင္းေရးကို မစဥ္းစားၾကဘူး။ အေရးႀကီးတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ၊ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ကာကြယ္ၾကတယ္။ သူတို႔က ဘုရားနဲ႔ တစ္စိတ္တစ္ဝမ္းတည္း ျဖစ္ၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္မရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ကြၽန္မ ေက်ာခိုင္းရမွာျဖစ္ၿပီး၊ အေျခအေနက ဘယ္လိုအႏၲရာယ္မ်ားပါေစ၊ ဘယ္ေလာက္ အခက္အခဲ ကြၽန္မ ရင္ဆိုင္ရပါေစ၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ အရာရာကို စြန႔္စားဖို႔ အဆင္သင့္ျဖစ္သင့္တယ္လို႔ ကြၽန္မ အေသအခ်ာ သိသြားခဲ့တယ္။ ဘုရားကို ယုံၾကည္ခ်က္ထားၿပီး၊ ျဖစ္ႏိုင္သမွ် ထိခိုက္နစ္နာမႈေတြ ေလွ်ာ့ပါးေစဖို႔ အဲဒီစာအုပ္ေတြကို ေျပာင္းေ႐ႊ႕ဖို႔ ကြၽန္မ လိုလားခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ ကြၽန္မရဲ႕ ဆုေတာင္းခ်က္ေတြက ဒီျပႆနာကို ဆက္ဗဟိုျပဳေနခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မကို ယုံၾကည္ျခင္းေပးၿပီး မဝံ့ရဲတဲ့စိတ္နဲ႔ အေၾကာက္တရားအားလုံးကို ဖယ္ရွားေပးဖို႔လည္း ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ အရင္ႏွစ္ရက္က ၾကည့္ခဲ့ရတဲ့ ေသရာပါ အမာ႐ြတ္လို႔ေခၚတဲ့ ႐ုပ္ရွင္တစ္ကားကို ေတြးမိတယ္။ ဇာတ္ေဆာင္က ငယ္တဲ့အ႐ြယ္ အသက္ ၁၃ႏွစ္ကစၿပီး တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ဖမ္းတာ၊ ႏွိပ္စက္တာေတြကို ႀကဳံခဲ့ရတယ္။ ၂၈ႏွစ္အ႐ြယ္မွာ၊ သုံးႀကိမ္ သူ အဖမ္းခံခဲ့ရၿပီး ႏွိပ္စက္မႈမ်ိဳးစုံကို ခံခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုမခ်ိမဆံ့ခံစားရၿပီး ခက္ခဲပါေစ၊ သူ႔ရဲ႕ အသက္အႏၲရာယ္ စိုးရိမ္ရတဲ့အခ်ိန္မွာေတာင္၊ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြအေပၚ သူ မွီခိုခဲ့ၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးမွာ စာတန္ကို အႏိုင္ယူခဲ့သလို သက္ေသရပ္တည္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့၊ ေထာင္ကထြက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာင္၊ အဖန္ဆင္းခံတစ္ဦးအေနနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ တာဝန္ကို ဆက္ျဖည့္ဆည္းခဲ့တယ္။ အဖမ္ခံခဲ့ရၿပီးတဲ့၊ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ညႇဥ္းဆဲၿပီး၊ ဦးေႏွာက္က်င္းခံခဲ့ရၿပီးတဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမအမ်ားႀကီးရဲ႕ အေၾကာင္းနဲ႔ စာတန္ရဲ႕ အက်ပ္ကိုင္မႈနဲ႔ ႏွိပ္စက္မႈကို ေအာင္ျမင္ဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သူတို႔ အသုံးျပဳခဲ့ပုံကိုလည္း ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့တယ္။ စာတန္အေနနဲ႔ ဘယ္လိုပဲ ဆိုးယုတ္ၿပီး ရက္စက္ႏိုင္ပါေစ၊ ဘုရားအေပၚ ကြၽန္မတို႔ အစစ္အမွန္ မွီခိုႏိုင္ၿပီး၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ လမ္းျပတာ ခံရသေ႐ြ႕၊ စာတန္ကို ေအာင္ျမင္ၿပီး သက္ေသရပ္တည္ႏိုင္မွန္း ကြၽန္မ နားလည္သြားခဲ့တယ္။ ဒါက အရမ္းကို ခြန္အားရစရာျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းကို အသစ္ျဖစ္ေစခဲ့တယ္— ကြၽန္မ သိပ္မေၾကာက္ေတာ့ဘူး။

အဲဒီေနာက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔လည္း ကြၽန္မ သုံးသပ္ခဲ့တယ္- ဒီလိုအႏၲရာယ္မ်ားတဲ့တာဝန္ကို ကြၽန္မ သိပ္လက္မခံခ်င္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းက ရဲေတြရဲ႕ ညႇဥ္းဆဲတာခံမွာကို ကြၽန္မ ေၾကာက္ခဲ့လို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ေသဖို႔မေျပာနဲ႔ ဆင္းရဲဒုကၡေတာင္ ကြၽန္မ မခံခ်င္ခဲ့ပါဘူး။ အဲဒီေနာက္မွာပဲ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ သတိရသြားခဲ့တယ္- “ငါတို႔ကို ဘုရားသခင္ ေတာက္ေလွ်ာက္ လမ္းျပခဲ့သည့္ လမ္းေၾကာင္းသည္ မေျဖာင့္သန္းဘဲ ခ်ိဳင့္မ်ားျပည့္သည့္ ေကာက္ေကြ႕ေသာ လမ္းတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ လမ္းေၾကာင္းက ၾကမ္းတမ္းေလေလ၊ ငါတို႔၏ ခ်စ္ေသာ ႏွလုံးသားမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ျပႏိုင္ေလေလ ျဖစ္သည္ဟု ဘုရားသခင္က ေျပာေလသည္။ သို႔တိုင္ ထိုသို႔ေသာ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ငါတို႔ထဲမွ မည္သူမွ် မဖြင့္ႏိုင္ၾက။ ငါ၏ အေတြ႕အႀကဳံတြင္၊ ငါသည္ ေက်ာက္ေဆာင္ေက်ာက္တုံး အတိၿပီးေသာ၊ စိတ္မခ်ရသည့္ လမ္းေၾကာင္းမ်ားကို ေလွ်ာက္ၿပီးျဖစ္ကာ ႀကီးမားသည့္ ဆင္းရဲဒုကၡကို ငါ ေအာင့္ခံၿပီးျဖစ္၏။ တစ္ခါတစ္ရံ ငါသည္ အလြန္ လုံးဝ ေသာကေရာက္သည္မွာ ေအာ္ဟစ္လိုက္ခ်င္ခဲ့၏၊ သို႔ေသာ္ ငါသည္ ဤလမ္းေၾကာင္းကို ယေန႔ထိ ေလွ်ာက္ခဲ့ေလၿပီ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ ဦးေဆာင္ေသာ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္သည္ဟု ငါ ယုံၾကည္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဆင္းရဲဒုကၡအလုံးစုံ၏ ညႇဥ္းဆဲမႈကို ငါ သည္းခံခဲ့ၿပီး ဆက္လက္ ေရွ႕ဆက္ခဲ့သည္။ အေၾကာင္းမူကား ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ စီမံထားသည့္အရာ ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းထံမွ အဘယ္သူ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္သနည္း။ ငါသည္ မည္သည့္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာကိုမွ် ရရွိဖို႔ရန္ မေတာင္းဆို။ ငါ ေတာင္းဆိုသမွ်မွာ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ႏွင့္အညီ ငါ ေလွ်ာက္သင့္သည့္ လမ္းေၾကာင့္ကို ငါ ေလွ်ာက္ႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္သည္။ အျခားသူမ်ား ေလွ်ာက္သည့္ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း၊ ၎တို႔ကို ငါ အတုခိုးဖို႔ မႀကိဳးစားေပ။ ငါ ႀကိဳးစားသမွ်မွာ ငါ၏ သတ္မွတ္ထားေသာ လမ္းေၾကာင္းကို အဆုံးထိ ေလွ်ာက္ဖို႔ရန္ ငါ၏ ဆက္ကပ္မႈကို ျပည့္စုံေစႏိုင္ဖို႔ ျဖစ္သည္။...ဤသည္မွာ လူတစ္ဦး ဒုကၡခံရမည့္ ပမာဏႏွင့္ ၎၏ လမ္းေၾကာင္းအေပၚ ၎ ေလွ်ာက္လွမ္းရမည့္ အကြာအေဝးကို ဘုရားသခင္က စီမံထားၿပီး မည္သူမွ် အျခားတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို တကယ္ မကူညီႏိုင္ဟု ငါ အၿမဲ ယုံၾကည္ထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လမ္းေၾကာင္း... (၆)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ဒီလိုေျပာခဲ့ပုံကိုလည္း ကြၽန္မ ေတြးမိခဲ့တယ္- “အၾကင္သူသည္ မိမိအသက္ကို ကယ္ဆယ္ျခင္းငွာအလိုရွိ၏။ ထိုသူသည္ အသက္ရႈံးလိမ့္မည္။ အၾကင္သူသည္ ငါ့ေၾကာင့္အသက္ရႈံး၏၊ ထိုသူသည္ အသက္ကို ေတြ႕လိမ့္မည္။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၁၆:၂၅) အဲဒီေနာက္ ကြၽန္မ သေဘာေပါက္လိုက္တာက၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ေသေရး၊ ရွင္ေရးလိုပဲ၊ လူတိုင္းရဲ႕ ကံၾကမၼာက ဘုရားလက္ထဲမွာရွိတယ္ဆိုတာကိုပါပဲ။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ အဖမ္းခံရၿပီး ေထာင္ထဲ အထည့္ခံရ၊ ညႇဥ္းဆဲ၊ ႏွိပ္စက္ခံရသည္ျဖစ္ေစ၊ အားလုံးက ဘုရားသေဘာအတိုင္းပါပဲ။ ကြၽန္မ လုံးဝ က်ိဳးႏြံနာခံသင့္တယ္။ ေယာဘအေပၚ စာတန္ရဲ႕ စုံစမ္းေႏွာင့္ယွက္ျခင္း ျဖစ္စဥ္ထဲကလိုပါပဲ။ ေယာဘရဲ႕ ပစၥည္းဥစၥာ သိမ္းခံခဲ့ရတယ္၊ သူ႔ရဲ႕ သားသမီးေတြ အသတ္ခံခဲ့ရၿပီး ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးက အနာစိမ္းေတြနဲ႔ ဖုံးခဲ့တယ္။ ဘုရားက စာတန္ကို ေယာဘရဲ႕ အသက္ကို ယူခြင့္မေပးခဲ့လို႔၊ စာတန္က ဘုရားကို အာမခံဝံ့ခဲ့ဘူး။ ဒါကဘုရားရဲ႕ ဩဇာအာဏာ ျဖစ္တယ္။ ဘုရားရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ေယာဘက သိခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အဆုံးစြန္ ဆင္းရဲဒုကၡရဲ႕ ဖမ္းဆုပ္မႈထဲ ရွိေနတုန္းမွာေတာင္၊ ဘုရားကို သူအျပစ္မတင္ခဲ့သလို၊ ဒီလိုေတာင္ ေျပာခဲ့တယ္- “ေယေဟာဝါသည္ ေပးေတာ္မူ၏၊ ၿပီးလွ်င္ ေယေဟာဝါသည္ ျပန္ႏုတ္သိမ္းေတာ္မူ၏၊ ေယေဟာဝါ၏ နာမေတာ္သည္ မဂၤလာရွိပါေစ။” (ေယာဘဝတၱဳ ၁:၂၁) ေနာက္ဆုံးမွာ၊ စာတန္ကို ေယာဘက လုံးလုံးလ်ားလ်ား အရွက္ရေစခဲ့ၿပီး ဘုရားဆီက ေကာင္းခ်ီးႏွစ္ဆ ရခဲ့တယ္။ ဘုရားက သူ႔အမႈေတာ္ကို စကတည္းက၊ ကိုယ့္ယုံၾကည္ျခင္းအတြက္ ဘယ္သူေသမယ္၊ ဘယ္သူ ေထာင္ခ်ခံရၿပီး တစ္ဦးခ်င္းစီက ဘယ္ဆင္းရဲဒုကၡမ်ိဳး ႀကဳံရမယ္ဆိုတာေတြကို စီမံၿပီး စီစဥ္ထားၿပီးသားျဖစ္သလို၊ ကိစၥရပ္တိုင္းမွာ၊ ဘုရားရဲ႕ ႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြ ရွိပါတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ၊ သခင္ေယရႈရဲ႕ ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ေနတုန္းမွာ သန႔္ရွင္းသူေတြ အမ်ားႀကီး ေသဆုံးခဲ့ၾကတယ္။ ဥပမာအေနနဲ႔ ေပတ႐ုကို ၾကည့္- သူက ကားစင္တင္ခံခဲ့ရတဲ့ပုံေပၚခဲ့ေပမယ့္၊ သူ႔ဝိညာဥ္က ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲမွာ ႏိုးထခဲ့ၿပီး ဘုရားရဲ႕ ထာဝရ ေထာက္ခံခ်က္နဲ႔ ေကာင္းခ်ီးကို ရရွိခဲ့တယ္ေလ။ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို လက္ခံၿပီးျဖစ္တဲ့ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ အမ်ားႀကီးက တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ဖမ္းဆီးတာခံရၿပီး ရက္စက္တဲ့ ညႇဥ္းဆဲ၊ ေစာ္ကားမႈမ်ိဳးစုံကို ခံရၿပီးၿပီျဖစ္ေပမယ့္၊ စာတန္ကို အရႈံးမေပးခဲ့ၾကဘူး။ ေထာင္ကထြက္ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ဘုရားကို ခ်ီးက်ဴးေလာက္စရာ၊ ေတာက္ပတဲ့ သက္ေသေတြ အမ်ားႀကီး ေပးရင္းနဲ႔ သမၼာတရားကို ဆက္အားထုတ္ခဲ့ၾကၿပီး၊ သူတို႔ရဲ႕ တာဝန္ေတြကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ အႏၲရာယ္ကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔အားလုံးက ဘုရားရဲ႕ စုံလင္ေစျခင္း ခံရၿပီးျဖစ္တဲ့ ေအာင္ျမင္သူေတြ ျဖစ္တယ္၊ သူတို႔ရဲ႕ ခႏၶာက ဆင္းရဲဒုကၡခခံရေကာင္း ခံရႏိုင္ေပမယ့္၊ သမၼာတရားကို သူတို႔ ရယူၿပီးျဖစ္သလို ဘုရားရဲ႕ေထာက္ခံခ်က္နဲ႔ ေကာင္းခ်ီးကို ရရွိၿပီးျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္၊ အဖမ္းခံရၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ညႇဥ္းဆဲ ႏွိပ္စက္ခံရမွာေၾကာက္တာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္နဲ႔ သူတို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို သစၥာေဖာက္ခဲ့ၾကၿပီး ယုဒလို အရွက္ရ စြန႔္ပစ္ခံခဲ့ရတဲ့ သူေတြလည္း ရွိတယ္။ သူတို႔က ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ပုန္ကန္ျပစ္မွားမိခဲ့ၾကၿပီး၊ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို အၿမဲ ဆုံးရႈံးသြားခဲ့ၾကတယ္။ လူတခ်ိဳ႕က ေထာင္ခ်ခံရမွာကိုလည္း ေၾကာက္ၾကတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ မဝံ့မရဲနဲ႔ အေၾကာက္တရားထဲမွာ အသက္ရွင္ၾကၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ေတြကို မျဖည့္ဆည္းဝံ့ၾကဘူး။ ဘုရားနဲ႔ တိုးၿပီး ေဝးသြားၾကသလို ဘုရားကို သစၥာေဖာက္ၾကၿပီး ေတာပင္ေတြနဲ႔ မယုံၾကည္သူေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ အမွန္က၊ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ဖမ္းဆီးမႈေတြနဲ႔ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းမႈက တစ္ေယာက္စီကို အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားရင္းနဲ႔ ဘယ္သူေတြက စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္သူေတြျဖစ္ၿပီး ဘယ္သူေတြက အေယာင္ေဆာင္ ယုံၾကည္သူေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ထုတ္ေဖာ္ျပလိုက္ပါၿပီ။ ဒီအရာကေန၊ ဘုရားက ဘယ္ေလာက္ အေျမာ္အျမင္ရွိၿပီး ေျဖာင့္မတ္တယ္ဆိုတာကို ျမင္ႏိုင္တယ္။ အဲဒီေနာက္ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ စာအုပ္ေတြကို ေျပာင္းေ႐ႊ႕တာက ဘုရားကို ကြၽန္မ သစၥာေစာင့္သိျခင္း ရွိမရွိဆိုတာနဲ႔ သူ႔အတြက္ ကြၽန္မ သက္ေသရပ္တည္ျခင္း ရွိမရွိဆိုတာကို သိရဖို႔ ကြၽန္မအေပၚ ဘုရားရဲ႕ စမ္းသပ္နည္းျဖစ္မွန္း နားလည္ခဲ့ရတယ္။ ဒါကို နားလည္ၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ကို အေကာင္းဆုံး ျဖည့္ဆည္းဖို႔ ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ တကယ္ အဖမ္းခံခဲ့ရရင္၊ ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသရပ္တည္ဖို႔ ကိုယ့္အသက္အပါအဝင္ အရာရာကို စြန႔္စားမွာျဖစ္ၿပီး၊ ေသရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ စာတန္ကို အရႈံးေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္မ အရမ္းကို ေအးခ်မ္းၿပီး တည္ၿငိမ္သြားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားကို သူ႔ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္း၊ အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းေစျခင္းနဲ႔လမ္းျပျခင္းအတြက္ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ အဲဒါက ဒီအခက္အခဲေတြကေနတစ္ဆင့္ သမၼာတရားတခ်ိဳ႕ကို နားလည္ဖို႔ ကြၽန္မကို အခြင့္ေပးခဲ့ၿပီး၊ ပိုလက္ေတြ႕က်တဲ့ သင္ခန္းစာကို သင္ေပးခဲ့တာပါ။ ေနာက္ေန႔မနက္ ပထဆုံး လုပ္တာက၊ ကြၽန္မ ထၿပီး ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းတယ္၊ ကြၽန္မကို ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ သတၱိေပးဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ၿပီး၊ သူ႔ရဲ႕ လမ္းျပမႈကို က်ိဳးႏြံနာခံဖို႔ လိုလားေနေၾကာင္းကို သူ႔ကို ေျပာျပတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီေန႔မွာ မိုး႐ြာေနခဲ့တယ္၊ ဘယ္သူမွ အျပင္မထြက္ၾကဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ တိုက္ခန္းထဲကို လစ္ဝင္ဖို႔ အခြင့္အေရးကို အသုံးခ်လိုက္ၿပီး၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ စာအုပ္အားလုံးကို အထဲကေန ေျပာင္းေ႐ႊ႕လိုက္တယ္။

အဲဒီအေတြ႕အႀကဳံၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ကြၽန္မ အရမ္းေပ်ာ္ၿပီး စိတ္ၿငိမ္သြားခဲ့တယ္။ အဲဒီအရာအားလုံးကို ျဖတ္သန္းရတာက ကြၽန္မကို ထုတ္ေဖာ္ျပၿပီး စုံလင္ေစခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး လူ႔သဘာဝ မရွိဘူးဆိုတာကို ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့သလို၊ ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ က်ိဳးႏြံနာခံမႈကို စုံလင္ေစခဲ့တယ္။ ဘုရားရဲ႕ အနႏၲတန္ခိုး၊ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ၊ ဉာဏ္ပညာတို႔နဲ႔ဆိုင္တဲ့ သိနားလည္မႈ အသစ္ေပးခဲ့ၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရာမွာ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခြင့္ေပးခဲ့တာက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ လမ္းျပမႈပါ။ ေရွ႕မွာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ဘာရွိတယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ မသိႏိုင္ေပမယ့္၊ ကြၽန္မ အရမ္း တြန႔္ဆုတ္ၿပီး မေၾကာက္လန႔္ေတာ့ဘူး။ ဘုရားရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာနဲ႔ အစီအစဥ္ေတြကို က်ိဳးႏြံနာခံၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္ေတြနဲ႔ ဝတၱရားေတြကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔ ကြၽန္မ လိုလားလ်က္ ရွိပါတယ္။ ကြၽန္မကို ကယ္တင္တဲ့အတြက္ ဘုရားကို ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္။