ကန္းေရွာင္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ဩဂုတ္လမွာ၊ ကြၽန္မတာဝန္ကေန ထုတ္ပယ္ခံရတဲ့ေနာက္ တျခားအသင္းေတာ္တစ္ခုဆီ ကြၽန္မ လႊဲေျပာင္းခံခဲ့ရတယ္။ အဲဒီမွာ ကြၽန္မရဲ႕ ပထမဆုံး စုေဝးပြဲကို အစ္ကို လ်န္းက တစ္နာရီေနာက္ပိုင္းမွ ေပၚလာခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ အစ္မ တန္လည္း အဲဒီမွာရွိတယ္။ ကြၽန္မက၊ “အစ္ကို လ်န္းက တာဝန္မွာ အေရးမထားသလို သူလုပ္ခ်င္တာ လုပ္တယ္လို႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြေျပာတာ ငါ ၾကားရၿပီးၿပီ၊ ၿပီးေတာ့ တစ္ခ်ိန္လုံး စုေဝးပြဲကို ေနာက္က်မွ သူ ေပၚလာတယ္။ ဒီေန႔ စုေဝးပြဲကိုသူ တကယ္ ေနာက္က်တယ္ဆိုေတာ့၊ အစ္မတန္က ဒီျပႆနာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူ႔ကို မိတ္သဟာယျပဳသင့္တယ္”လို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစ္မတန္က အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ လုံးဝ သာမန္ကာလွ်ံကာ ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး တစ္ခုမွ မေျပာဘူး။ စုေဝးပြဲအေတာအတြင္းမွာ၊ တျခားညီအစ္ကိုတစ္ေယာက္ ေငြရဲ႕ ေဘာင္ခတ္တာ ခံခဲ့ရပုံအေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့ၿပီး သူ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ပ်က္ပုံရခဲ့တယ္။ ကြၽန္မတို႔ အနည္းအက်ဥ္းက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တခ်ိဳ႕ကို ရွာၿပီး အဲဒါေတြကို ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ နားလည္မႈ၊ အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔ ဆက္စပ္ခဲ့ၾကေပမယ့္၊ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ အစ္မတန္က ဘာမိတ္သဟာယကိုမွ လုံးဝ မေဝမွ်ခဲ့ဘူး။ သူက ဘာတာဝန္ကိုမွ ယူမေနခဲ့ဘဲ၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ သူတို႔ျပႆနာေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကူညီတာမရွိဘဲ ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပေနခဲ့တယ္။ အဲဒါကို သူ႔ဆီ ကြၽန္မ ေျပာျပခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ ပထမဆုံး စုေဝးပြဲျဖစ္တဲ့အတြက္၊ ကိစၥတစ္ခုလုံးကို ျမင္ေကာင္းမျမင္တာ ျဖစ္ႏိုင္လို႔၊ ေစာင့္သာ ေစာင့္ၾကည့္သင့္တယ္လို႔ တြက္ဆမိတယ္။ ေနာက္ထပ္ စုေဝးပြဲအနည္းငယ္မွာလည္း အဲဒီအတိုင္း အတိအက်ျဖစ္ေနတာ ျမင္ရေတာ့ ကြၽန္မ အံ့အားသင့္သြားတယ္။ တစ္ခါတေလ ကြၽန္မတို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ သူက ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ စုေဝးပြဲတစ္ခုကို လက္စသတ္လိုက္ၿပီး၊ မိတ္သဟာယထဲကို ဘာအားစိုက္ထုတ္တာမွ မလုပ္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ ေတြးေနမိတာက ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ တာဝန္ အဓိက အစိတ္အပိုင္းက ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြအေနနဲ႔ သမၼာတရားကို နားလည္ၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ စစ္မွန္မႈထဲ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ မိတ္သဟာယမွာ သူတို႔ကို လမ္းျပဖို႔ျဖစ္တယ္လို႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အစ္မ တန္က မိတ္သဟာယမွ မဦးေဆာင္သလို၊ လူေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကိုလည္း မေျဖရွင္းခဲ့ဘူး။ အဲဒါက တာဝန္ကို တမင္ပ်က္ကြက္တာ မဟုတ္လား။ ကြၽန္မ တစ္ခုခု ေျပာခ်င္ေပမယ့္၊ သူလက္မခံမွာ၊ ကြၽန္မ မာနေထာင္လႊားတာျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မတာဝကို ဆုံးရႈံးလိုက္ရၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ တျခားလူေတြရဲ႕ ကိစၥထဲ ဝင္စြက္ေနမယ့္အစား ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ေနသင့္တယ္လို႔ သူေျပာမွာ စိုးခဲ့တယ္။ ဒီအေတြးနဲ႔၊ အဲဒါကို ေမ့လိုက္ဖို႔နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အေပၚ အာ႐ုံစိုက္ဖို႔ပဲ ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။

တစ္လၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ စာတည္းျဖတ္ေရး အသင္းဆီကို ကြၽန္မ အထားခံရၿပီး၊ တျခား အဖြဲ႕စုေဝးပြဲႏွစ္ခုကို တာဝန္ေပးခံရတယ္။ အဲဒီစုေဝးပြဲေတြရဲ႕ အဖြဲ႕သားေတြက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ မိတ္သဟာယ၊ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အေတြ႕အႀကဳံအေၾကာင္း ေျပာဆိုေဆြးေႏြးတာအေပၚလည္း အာ႐ုံမစိုက္ၾကတာ ေတြ႕ရေတာ့ ကြၽန္မ တကယ္ကို အံ့ဩသြားရတယ္။ တစ္ခါတေလ သူတို႔က သာမန္ကာလွ်ံကာ စကားစျမည္ ေျပာ႐ုံေျပာၾကတယ္။ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အရည္အေသြးက အဲ့ဒီအသင္းေတာ္ကို ဦးေဆာင္ေနသူနဲ႔ တိုက္႐ိုက္ဆက္ႏႊယ္သလို၊ အဲဒီလိုသာ ဆက္ျဖစ္ရင္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈက ထိခိုက္သြားမွာပဲလို႔ ကြၽန္မ ခံစားရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒါကို အစ္မတန္ဆီ ကြၽန္မ တင္ျပခဲ့တယ္။ သူက လုံးဝ အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး၊ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အရည္အေသြးက ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ျပႆနာပဲလို႔ေတာင္ မရမက ေျပာတယ္။ သူက သူ႔ကိုယ္သူ မဆင္ျခင္မသုံးသပ္ခဲ့ဘဲ တာဝန္အားလုံးကို တျခားအသင္းသားေတြအေပၚ ပုံခ်ခဲ့တဲ့ပုံနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္မ စဥ္းစားမိတယ္။ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေတာင္၊ သမၼာတရားကို သူ လက္မခံခဲ့ဘူး၊ ဒါမွမဟုတ္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အႀကံေပးတာေတြကို နားမေထာင္ခဲ့သလို၊ အသင္းေတာ္ အသက္တာအတြက္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးကို တာဝန္မယူခဲ့ဘူး။ သူ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး တျခားလူေတြကို သမၼာတရား နားလည္ေအာင္၊ သမၼာတရားစစ္မွန္မႈထဲ ဝင္ေရာက္ေအာင္ ဦးေဆာင္ဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ အဲဒါက ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ထိပဲထိခိုက္ေစႏိုင္မွာ။ အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူနဲ႔ ကြၽန္မ ထပ္ေဆြးေႏြးသင့္တယ္လို႔ ကြၽန္မ ခံစားရတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခုခုကို ကြၽန္မ ေျပာေတာ့မယ့္ဆဲဆဲမွာပဲ၊ ကြၽန္မ စစိုးရိမ္လာတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ အေခါက္က၊ အဲဒါကို သူ လက္ခံဖို႔ျငင္းခဲ့႐ုံမက၊ အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သေဘာထားတစ္ခု ရွိခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ ကိုယ့္ဖာသာ ထပ္ေျပာတာက ဘာေကာင္းက်ိဳးရွိမွာလဲေပါ့။ သူက အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္၊ ဒီေတာ့ သူ႔ကို ကြၽန္မ ထပ္ေဆြးေႏြးရင္၊ ကြၽန္မက ကိုယ့္ေဘာင္ကို ေက်ာ္ေနတယ္လို႔ သူေျပာေကာင္းေျပာမွာျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မအေပၚ မေက်နပ္တာတစ္ခု ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ကြၽန္မ ဆက္ႏႈတ္ပိတ္ေနသင့္တယ္လို႔ တြက္ဆလိုက္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္မ စိတ္လက္ခ်မ္းသာ မခံစားရဘဲ၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ဘာတစ္ခုမွ မေျပာဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ရက္အနည္းငယ္ ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္၊ အစ္မတန္က စုေဝးပြဲတစ္ခုမွာ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို သူ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းလိုက္ၿပီလို႔ ကြၽန္မကို ေျပာတယ္၊ အဲဒီေနာက္ သူတို႔ကို သူ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့ပုံကို တကယ္ကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျပန္ေျပာျပခဲ့တယ္။ အဲဒါကို ၾကားေတာ့ ကြၽန္မ အံ့အားသင့္သြားမိတယ္- ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သူ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိစိတ္ ကင္းမဲ့လြန္းရတာလဲေပါ့။ သူက အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာက္ေနနဲ႔ တာဝန္မဲ့ၿပီး အေရးမစိုက္ခဲ့လို႔ အသင္းေတာ္ အသက္တာက စည္းကမ္းမဲ့ခဲ့တာေလ။ ဘယ္လိုလုပ္ သူက အဲဒါကို တျခားသူေတြအေပၚ အျပစ္တင္ႏိုင္ရတာလဲေပါ့။ သမၼာတရားအေပၚ မိတ္သဟာယတစ္ခုမွ မရွိဘဲ လူေတြကို ျပဳျပင္႐ုံျပဳျပင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာက ဘာတစ္ခုကိုမွ ေျဖရွင္းေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ျပႆနာေတြကို ကြၽန္မ ထပ္ေျပာျပခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ ဘယ္ေလာက္ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္တာကို ျမင္ေတာ့၊ အဲဒါကို သူသိပ္ေကာင္းေကာင္း ခံယူမွာမဟုတ္မွန္း ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္မ တာဝန္ကေန ကြၽန္မ ခုေလးတင္ အထုတ္ခံခဲ့ရတာေလ၊ ဒီေတာ့ သူ႔ျပႆနာေတြကို ေျပာျပဖို႔ ကြၽန္မမွာ ဘာလုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိလို႔လဲ။ ဒါ့အျပင္ ကြၽန္မတို႔က အခ်င္းခ်င္း အၿမဲ ဆုံေနရတာ၊ ဒီေတာ့ သူ စိတ္ဆိုးသြားခဲ့ရင္ အဲဒါက ကိစၥေတြကို ကြၽန္မအတြက္ ခက္ခဲသြားေစမွာပဲ။ အဲဒီေနာက္ သူ ကြၽန္မကို တာဝန္တစ္ခုေပးဖို႔ ျငင္းခဲ့ရင္၊ ကယ္တင္ခံရဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕အခြင့္အေရး ဆုံးရႈံးသြားမွာ စိုးမိတယ္။ ဘာကိုမွ မေျပာဘဲ ကိုယ့္ေခါင္းကိုသာ ငုံ႔ၿမဲငုံ႔ထားဖို႔၊ အသင္းေတာ္ အသက္တာတစ္ခု အသက္ရွင္ၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ဖို႔ပဲ ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဧဝံေဂလိ အဖြဲ႕ရဲ႕ စုေဝးပြဲကို ကြၽန္မ သြားခဲ့ၿပီး၊ သူတို႔က အစ္မတန္က ဧဝံေဂလိအလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္တဲ့အခါ၊ သူက သူတို႔နဲ႔ခဏေလးေတာင္ စုေဝးပြဲေတြ မလုပ္ဘူးလို႔ ေျပာေနၾကတယ္။ သူတို႔က လူသစ္ေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းႏိုင္သလို၊ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔ တခ်ိဳ႕လူသစ္ေတြက စုေဝးပြဲေတြတက္တာ ရပ္လိုက္ၾကတယ္လို႔လည္း ေျပာၾကတယ္။ “ဧဝံေဂလိအလုပ္က အရမ္းအေရးႀကီးေပမယ့္၊ အစ္မတန္က သူတို႔ရဲ႕ ျပႆနာေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဆက္အေရးယူေဆာင္႐ြက္တာ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒါေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ တစ္ခုခု လုပ္တာ မရွိဘူး။ အဲဒါ အရမ္းအရမ္းကို တာဝန္မဲ့တာပဲ။ လူသစ္ေတြက ေရေလာင္းတာ၊ အာဟာရ တစ္ခုခု ရတာမရွိလို႔ လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရာမွာ အစ္မတန္က တိုက္႐ိုက္ပါဝင္ပတ္သက္ေနတာပဲ”လို႔ ကြၽန္မ ေတြးမိတယ္။ အဲဒါ တကယ္ကို ဆိုး႐ြားတဲ့ ျပႆနာတစ္ခုျဖစ္ၿပီး အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူ႔ကို ကြၽန္မ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လုံးဝ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးရမယ္လို႔ ခံစားရတယ္။ ေနာက္ႏွစ္ရက္ေနေတာ့ အစ္မတန္ကို ကြၽန္မ ေတြ႕ရၿပီး ဧဝံေဂလိအဖြဲ႕ရဲ႕ ျပႆနာကို တင္ျပခဲ့တယ္၊ ဒါေပမယ့္‌ သူက အဲဒါကို ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ပခုံးေတြေပၚ လုံးဝ တင္လိုက္တယ္။ သူ႔ၾကည့္ရတာ ဘာတာဝန္ကိုမွ လုံးဝ ယူမယ့္ပုံမရဘူး။ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ လက္ေတြ႕က်တဲ့ ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔ ဘာတစ္ခုမွ မလုပ္ျခင္းအားျဖင့္၊ သူ႔တာဝန္ကို သူ မလုပ္တာျဖစ္သလို၊ အဲဒါက ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ထိခိုက္ၿပီး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြအတြက္ အက်ိဳးမဲ့ေစတဲ့ အလုပ္တစ္ခုျဖစ္မယ္လို႔လည္း သူ႔ကို ကြၽန္မ ေျပာခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက သေဘာမက်တဲ့ မ်က္ႏွာထားပဲ ရွိေနၿပီး တစ္ခြန္းမွ မေျပာခဲ့ဘူး။ သူက လက္ေတြ႕က်တဲ့ အလုပ္ လုပ္မေနခဲ့ဘူး၊ သူ႔တာဝန္အတြက္ ဝန္တာတစ္ခု မယူခဲ့သလို၊ အမွန္တရားကို လုံးဝ လက္မခံခဲ့ဘူး။ ဒါက သူဟာ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့သေဘာျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔ကို အဲဒီရာထူးကေန ျဖစ္ႏိုင္သမွ် ျမန္ျမန္ ဖယ္ရွားဖို႔ အထက္အဆင့္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ဆီ တိုင္ၾကားသင့္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ သိလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မက ခ်ီတုံခ်တုံျဖစ္ခဲ့တယ္။ အေျခအေနကို ကြၽန္မ အသိေပးလိုက္ၿပီး သူ႔ကို သိသြားၾကရင္၊ ကြၽန္မက သူ႔အေပၚ ရမယ္ရွာေနတာျဖစ္ၿပီး သူနဲ႔ တမင္ သေဘာကြဲလြဲတာလို႔ သူ ေျပာမလားေပါ့။ သူ အထုတ္ခံရရင္ သိပ္ဆိုးမွာ မဟုတ္ေပမယ့္၊ အထုတ္မခံရင္၊ သူ႔ကို ကြၽန္မ စိတ္ဆိုးေစ႐ုံပဲျဖစ္မွာ မဟုတ္လား။ အဲဒါက ကြၽန္မအတြက္ အဲဒီအသင္းေတာ္မွာ ေနဖို႔ တကယ္ ခက္ခဲေစမွာ။ သူ ကြၽန္မကို အိမ္ျပန္ပို႔ၿပီး တာဝန္တစ္ခု ကြၽန္မ မထမ္းေဆာင္ႏိုင္ရင္၊ အဲဒါက ကယ္တင္ခံရဖို႔ ကြၽန္မရဲ႕ အခြင့္အေရးကို ကြၽန္မ ဆုံးရႈံးမယ့္ သေဘာျဖစ္မွာေလ။ အဲဒါဆိုရင္ ကြၽန္မ ယုံၾကည္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြအားလုံး အခ်ည္းႏွီးအတြက္ ျဖစ္သြားမွာ မဟုတ္လား။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ျပႆနာေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ တိုင္ၾကားဖို႔ကို ကြၽန္မ ေမ့လိုက္ၿပီး၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မရွိတဲ့ တာဝန္ကိုပဲ ဆက္ထိန္းထားဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီလို ကိုင္တြယ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ တကယ္ကို စိတ္မေကာင္းခဲ့ဘူး။ အစ္မတန္က အေယာင္‌ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္မွန္း ကြၽန္မသိေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာပဲ ထားခဲ့တယ္။ အဲဒါက ဘုရားအိမ္ေတာ္ကို ထိန္းသိမ္းတာမွ မဟုတ္တာ။ အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္နဲ႔ ကြၽန္မ တကယ္ကို မတင္မက်ျဖစ္မိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားေရွ႕ကိုလာၿပီး ကြၽန္မ ဆုေတာင္းတယ္၊ “အို ဘုရားသခင္၊ အစ္မတန္ရဲ႕ ျပႆနာေတြကို ကြၽန္မ ျမင္ၿပီးပါၿပီ၊ ၿပီးေတာ့ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ သူ႔ကို တိုင္ၾကားခ်င္ခဲ့ေပမယ့္၊ ကြၽန္မမွာ ပူပန္စရာတခ်ိဳ႕ ရွိပါတယ္။ သူ စိတ္ဆိုးသြားၿပီး ကြၽန္မအေပၚ မဲမွာ စိုးတယ္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ဒီအေမွာင္အင္အားစုေတြကို ေက်ာ္လႊားေအာင္ျမင္ၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ကြၽန္မကို လမ္းျပပါ” လို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္႐ြတ္တဲ့ ဗီဒီယိုတစ္ခု ကြၽန္မေတြ႕တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ေခါင္းေဆာင္ သို႔မဟုတ္ အလုပ္သမားတစ္ဦးကို ဆက္ဆံပုံႏွင့္ပတ္သက္၍ လူတို႔၌ ရွိသင့္သည့္ သေဘာထားမွာ အဘယ္နည္း။ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး၊ သို႔မဟုတ္ အမႈေတာ္ေဆာင္တစ္ဦး လုပ္ေဆာင္သည့္အရာ မွန္ကန္ပါက၊ ၎တို႔ကို သင္ နာခံႏိုင္သည္။ ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္သည့္အရာ မွားယြင္းပါက၊ ၎တို႔ကို သင္ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ၿပီး၊ ဆန႔္က်င္ျခင္းပင္ျပဳကာ ကြဲျပားေသာ အယူအဆကို တင္ျပႏိုင္သည္။ ၎တို႔သည္ လက္ေတြ႕က်ေသာ အလုပ္ကို မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္အျပင္၊ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး၊ အေယာင္ေဆာင္ အမႈေတာ္ေဆာင္တစ္ဦး၊ သို႔မဟုတ္ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးအျဖစ္ ထုတ္ေဖာ္ျပခံရပါက၊ ၎တို႔၏ ေခါင္းေဆာင္မႈကို သင္ ျငင္းႏိုင္ၿပီး၊ သင္သည္လည္း သူ႔အေၾကာင္း တိုင္ၾကားကာ သူ႔ကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္၊ ဘုရားသခင္ ေ႐ြးေကာက္ထားေသာ လူအခ်ိဳ႕သည္ သမၼာတရားကို နားမလည္ၾကသကဲ့သို႔၊ အထူးသျဖင့္ သူရဲေဘာေၾကာင္ၾက၏၊ ထို႔ေၾကာင့္ မည္သည့္အရာကိုမွ် ၎တို႔ မလုပ္ေဆာင္ဝံ့ၾကေခ်။ ၎တို႔က၊ ‘ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္ုပ္ကို ထုတ္လိုက္ပါက၊ ကြၽန္ုပ္ အဆုံးသတ္ၿပီ။ သူက အေယာက္တိုင္းအား ကြၽန္ုပ္ကို ေဖာ္ထုတ္ေစပါက သို႔မဟုတ္ ကြၽန္ုပ္ကို ပစ္ပယ္ေစပါက၊ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ုပ္ ယုံၾကည္ႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္။ အသင္းေတာ္ကို ကြၽန္ုပ္ စြန႔္ခြာပါက၊ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ုပ္ကို လိုခ်င္မည္မဟုတ္သလို ကြၽန္ုပ္ကို ကယ္တင္မည္မဟုတ္ပါ။ အသင္းေတာ္သည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုယ္စားျပဳပါသည္’ ဟု ေျပာၾကသည္။ ဤသို႔ေတြးေတာပုံမ်ားသည္ ထိုသို႔ေသာလူ၏ အမႈအရာမ်ားကိုသေဘာထားပုံအေပၚ သက္ေရာက္မႈရွိသည္ မဟုတ္ေလာ။ ေခါင္းေဆာင္က သင့္ကို ႏွင္ထုတ္ပါက၊ သင္ ကယ္တင္ျခင္း မခံရႏိုင္ေတာ့သည္မွာ အမွန္တကယ္ မွန္ႏိုင္ပါမည္ေလာ။ သင္၏ ကယ္တင္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ စဥ္းစားရမည့္ အေၾကာင္းအရာသည္ သင္၏ ေခါင္းေဆာင္၏ သင့္အေပၚသေဘာထားအေပၚ တည္မွီသေလာ။ မ်ားလွစြာေသာ လူတို႔သည္ ထိုသို႔ေသာ အေၾကာက္တရား အတိုင္းအတာတစ္ခု အဘယ္ေၾကာင့္ ရွိၾကသနည္း။ ေခါင္းေဆာင္ အတုအေယာင္ သို႔မဟုတ္ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး ျဖစ္သူက သင့္ကို ၿခိမ္းေျခာက္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ယင္းကို သင္က အထက္သို႔ အေၾကာင္းမၾကားဝံ့သည့္အျပင္၊ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ သင္သည္ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ တစ္စိတ္တည္းျဖစ္လိမ့္မည္ဟု အာမခံပါက၊ သင္သည္ က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲက်ၿပီ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ သမၼာတရား ရွာေဖြေသာ လူစားမ်ိဳးေလာ။ သင္သည္ စာတန္ဆန္ေသာ အႏၲိခရစ္မ်ားက က်ဴးလြန္ႏိုင္သည့္အရာျဖစ္သည့္ ထိုသို႔ေသာ ယုတ္မာသည့္ အျပဳအမူကို မေဖာ္ထုတ္ဝံ့သည္သာမက၊ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနျဖင့္၊ ထိုအႏၲိခရစ္မ်ားကို နာခံၿပီး ၎တို႔၏ စကားမ်ားကို သမၼာတရားအျဖစ္ပင္ခံယူၿပီး ယင္းတို႔ကို သင္ နာခံေလသည္။ ဤသည္မွာ မိုက္မဲမႈ၏ စံနမူနာ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ သို႔ဆိုလွ်င္ သင္သည္ ထိခိုက္နစ္နာသည့္အခါ၊ ယင္းက သင္ႏွင့္ ထိုက္တန္သည့္အရာ မဟုတ္သေလာ။ ဘုရားသခင္က သင့္အား ထိခိုက္နစ္နာေစၿပီး ျဖစ္သေလာ။ ယင္းကို သင့္ဘာသာသင္ ဆႏၵျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ သင္သည္ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးကို သင္၏ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ခံယူၿပီး၊ သူ႔အား ညီအစ္ကိုတစ္ဦး သို႔မဟုတ္ ညီအစ္မ တစ္ဦးအလား ဆက္ဆံခဲ့သည္- ၿပီးလွ်င္ ယင္းက သင္၏အမွားျဖစ္သည္။ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးကို ဆက္ဆံသင့္သည့္ သေဘာထားမွာ အဘယ္နည္း။ သူ႔ကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး အင္တိုက္အားတိုက္ ဆန႔္က်င္တြန္းလွန္သင့္သည္။ သင္သည္ ဤသည္ကို တစ္ဦးတည္း မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါက၊ လူေပါင္းစုံတို႔က အတူတကြ စုေပါင္းလ်က္၊ ၎ကို တိုင္ၾကားရမည္။ အထက္မွ ေခါင္းေဆာင္အခ်ိဳ႕ႏွင့္ အမႈေတာ္ေဆာင္အခ်ိဳ႕တို႔သည္ အႏၲိခရစ္၏ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ေနကာ၊ တကယ့္အလုပ္ကို မလုပ္ေနဘဲ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို ဒုကၡေရာက္ ေစၿပီး၊ ဂုဏ္ျဒပ္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အက်ိဳးခံစားခြင့္မ်ားကို အငမ္းမရ ျဖစ္ေနသည္ကို သိရွိရျခင္း၌ လူအခ်ိဳ႕သည္ ထိုအႏၲိခရစ္မ်ားကို ဖယ္ရွားဖို႔ ပန္ၾကားျခင္းတစ္ခုကို လက္မွတ္ထိုးခဲ့ၾကသည္။ ဤလူမ်ားသည္ အဘယ္ ဆန္းၾကယ္သည့္အလုပ္ကို လုပ္ခဲ့ၾကသနည္း။ ယင္းက လူအခ်ိဳ႕သည္ သမၼာတရားကို နားလည္ေၾကာင္း၊ ၎တို႔သည္ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈပမာဏ အခ်ိဳ႕ကို ပိုင္ဆိုင္ေၾကာင္းႏွင့္ ၎တို႔သည္ စာတန္အားျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ခံရျခင္း မရွိသကဲ့သို႔၊ လွည့္စားခံရျခင္းလည္း မရွိေၾကာင္း ျပေနသည္။ ဤသည္က အႏၲိခရစ္မ်ားႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္အတုအေယာင္မ်ားသည္ အသင္းေတာ္၌ အဓိကျဖစ္ေသာ ရာထူးတစ္ခုကို မကိုင္စြဲထားဘဲ၊ ၎တို႔သည္ ၎တို႔ေျပာသမွ်ႏွင့္ လုပ္သမွ်တြင္ ၎တို႔၏စ႐ိုက္မွန္ကို ထင္ထင္ရွားရွား မျပရဲေၾကာင္းကိုလည္း သက္ေသျပသည္။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ တကယ္ ထုတ္ေဖာ္ျပပါကလည္း၊ ၎တို႔ကို ေစာင့္ၾကည့္စစ္ေဆးဖို႔၊ ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ႏွင့္ ပစ္ပယ္ဖို႔ လူမ်ားရွိသည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “လူတို႔ကို စည္း႐ုံးရန္ ၎တို႔ႀကိဳးစားၾကသည္”) ဒါကို ဖတ္လိုက္ရတာက ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးကို တကယ္ အားတက္ေစခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္မွာ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ေတြ႕တဲ့အခါ၊ ကြၽန္မတို႔ အႀကိဳက္လိုက္လို႔မရသလို၊ အေခါက္တိုင္း သူတို႔ေၾကာင့္ ေနာက္ဆုတ္လို႔ မရဘဲ၊ ကြၽန္မတို႔ ထရပ္ၿပီး သူတို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ရမယ္၊ အထက္ေခါင္းေဆာင္ေတြဆီ သူတို႔ကို သတင္းပို႔ရမယ္။ အဲဒါ ဘုရားအလိုေတာ္ပဲ။ အစ္မ တန္က လက္ေတြ႕က်တဲ့အလုပ္ မလုပ္မွန္း၊ သူက အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္မွန္း ကြၽန္မ သိေပမယ့္၊ မမွန္တဲ့ ရႈေထာင့္ အျမင္ကေန အဲဒါကို ၾကည့္မိေနလို႔ သူ႔ျပႆနာေၾကာင္း ကြၽန္မ ထုတ္မေဖာ္ရဲခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မမွာ တာဝန္ရွိမရွိဆိုတာကို ေခါင္းေဆာင္က ဆုံးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္လို႔ ကြၽန္မေတြးေနခဲ့ၿပီး၊ သူ႔ကို ကြၽန္မစိတ္ဆိုးမိေစခဲ့ရင္၊ ကြၽန္မ တာဝန္ကို ကြၽန္မ ဆုံးရႈံးႏိုင္သလို၊ အဲဒါဆိုရင္ ကြၽန္မ ကယ္တင္ခံရမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အမွန္က၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွာ သမၼာတရားနဲ႔ ဘုရားကိုယ္တိုင္က ဩဇာလႊမ္းမိုးတယ္။ ကြၽန္မမွာ တာဝန္တစ္ခု ရွိမရွိ၊ ကြၽန္မ ကယ္တင္ခံရျခင္း ရွိမရွိဆိုတာ ဘုရားရဲ႕သေဘာပဲ၊ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္နဲ႔မွ မဆိုင္ဘူး။ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က အခ်ိန္တစ္ခုၾကာ အသင္းေတာ္အေပၚ ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ကြၽန္မ ဖိႏွိပ္ခံရရင္ေတာင္၊ အဲဒါ ခဏပဲျဖစ္မွာ။ ဘုရားက အရာရာကို ျမင္ၿပီး သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က အားလုံးကို ထုတ္ေဖာ္ျပလိမ့္မယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြက အေႏွးနဲ႔အျမန္ ထုတ္ေဖာ္ခံရၿပီး ဖယ္ရွင္းသုတ္သင္ခံရမွာပဲ။ ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ကြၽန္မ နားမလည္မွန္း၊ ကြၽန္မက တျခားလူေတြကို စိတ္ဆိုးေစမိမွာကို ေၾကာက္ေပမယ့္ ဘုရားကို စိတ္ဆိုးေစမိမွာ မေၾကာက္မွန္း ကြၽန္မ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဘုရားက ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ ေနရာမရွိခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ ဘယ္လို ယုံၾကည္သူမ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့တာလဲ။ ကြၽန္မ လူႏုံလူအတစ္ေယာက္ျဖစ္မွန္း ျမင္ခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မက ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ မဟုတ္တဲ့အတြက္၊ သူ႔ကို ေဝဖန္ရမယ့္ အေနအထားမွာ မရွိသလို၊ လူေတြက ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိစၥကိုပဲ အေရးစိုက္သင့္တယ္လို႔ ေျပာမွာပဲဆိုၿပီး ကြၽန္ ေတြးေနခဲ့တာ။ အဲဒါက မွန္ကန္တဲ့ ၾကည့္ပုံၾကည့္နည္း မဟုတ္ခဲ့ဘူး။ ဘုရားအိမ္ေတာ္သားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔၊ ဝတ္ျပဳမႈဆိုင္ရာေတြကို လုပ္ဖို႔နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ဖို႔ ကြၽန္မ ထုတ္ပယ္ခံရမလား ဒါမွမဟုတ္ ကြၽန္မမွာ တာဝန္ရွိမရွိဆိုတာက အေရးမႀကီးဘူး၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွာ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို ကြၽန္မ ရွာေတြ႕ရင္၊ သူတို႔ကို တိုင္ၾကားဖို႔က ကြၽန္မရဲ႕ တာဝန္၊ ကြၽန္မရဲ႕ ဝတၱရားပဲျဖစ္တယ္။ အဲဒါက ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ထိန္းသိမ္းတာျဖစ္ၿပီး အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့ အရာပါ။ အဲဒါက ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္တာေတြအတြက္ တာဝန္ယူတာလည္း ဟုတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ ေဘာင္ကို ေက်ာ္တာ ဒါမွမဟုတ္ စြက္ဖက္တာ လုံးဝ မဟုတ္သလို၊ အထူးသျဖင့္ မာနေထာင္လႊားတာနဲ႔ ဘဝင္ျမင့္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီအရာအေပၚ အရင္က ကြၽန္မရဲ႕ သေဘာထား ဘယ္ေလာက္ အဓိပၸာယ္မရွိမွန္း ကြၽန္မ ေတြ႕ရတယ္။

ဒီအရာကို သေဘာေပါက္လိုက္တာက ကြၽန္မအေနနဲ႔ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ေၾကာက္ရတဲ့အေၾကာင္းရင္းအေပၚ ကြၽန္မကို သုံးသပ္မိေစခဲ့တယ္။ ျပႆနာရဲ႕ တကယ့္ အရင္းအျမစ္က ဘာလဲ။ ကြၽန္မ ရွာေဖြႀကိဳးစားရာမွာ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ စာပိုဒ္ကို ဖတ္ရတယ္။ “အသိစိတ္ႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရား ႏွစ္ခုလုံးတို႔သည္ လူတစ္ဦး၏ လူ႔သဘာဝ၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ား ျဖစ္သင့္သည္။ ယင္းတို႔ႏွစ္ခုလုံးသည္ အေျခခံအက်ဆုံးႏွင့္ အေရးအႀကီးဆုံး ျဖစ္သည္။ အသိစိတ္ ကင္းမဲ့ၿပီး သာမန္လူ႔သဘာဝ၏ ဆင္ျခင္တုံတရားမရွိသူသည္ မည္သည့္ လူစားမ်ိဳး ျဖစ္သနည္း။ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ေျပာရလွ်င္၊ သူသည္ လူ႔သဘာဝကင္းမဲ့သူ ျဖစ္သည္၊ ညံ့ဖ်င္းေသာ လူ႔သဘာဝကို ပိုင္ဆိုင္သည့္လူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ဤအရာကို ေသခ်ာစြာ စိစစ္ၾကစို႔။ ဤလူသည္ လူ႔သဘာဝ မရွိဟု လူတို႔ေျပာဆိုသည္အထိ ဤလူသည္ မည္သည့္ ေပ်ာက္ဆုံးေသာ လူ႔သဘာဝကို ျပသေနသနည္း။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားသည္ မည္သည့္ ထူးျခားေသာ လကၡဏာရပ္မ်ား ပိုင္ဆိုင္ၾကသနည္း။ ၎တို႔သည္ မည္သည့္ သ႐ုပ္သကန္မ်ား အတိအက်ကို ျပၾကသနည္း။ ထိုသို႔ေသာ လူတို႔သည္ မိမိတို႔၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားတြင္ ဝတ္ေက်တမ္းေက်ျဖစ္ၾကၿပီး ၎တို႔ကို ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ မပတ္သက္သည့္ မည္သည့္အရာကိုမဆို အဖက္မလုပ္ဘဲ ေနတတ္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးမ်ားကို ၎တို႔ အေရးမထားၾကသကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကိုလည္း အေရးထားျခင္း မျပၾကေပ။ ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံျခင္း သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ တာဝန္မ်ားကို ေဆာင္႐ြက္ျခင္း ဝန္ထုပ္ကို သူတို႔ တာဝန္မယူၾကသကဲ့သို႔၊ တာဝန္သိစိတ္ မရွိၾကေပ။...၎တို႔၏ တာဝန္မ်ားကို ေဆာင္႐ြက္ရာတြင္ ျပႆနာကို သိျမင္ေသာအခါ ဆိတ္ဆိတ္ေနေသာ သူတို႔ပင္ ရွိၾကသည္။ ၎တို႔သည္ အျခားေသာသူတို႔က ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမ်ားႏွင့္ အတားအဆီးမ်ား ျဖစ္ေစလ်က္ရွိၾကသည္ကို ေတြ႕ျမင္ေသာ္လည္း၊ ထိုသူတို႔ကို တားဆီးရန္ မည္သည့္အရာမွ် မလုပ္ေဆာင္ၾကေခ်။ ၎တို႔သည္ ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးတို႔ကို အနည္းဆုံး ထည့္သြင္းစဥ္းစားျခင္း မရွိသည္သာမက ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ ဝတၱရားမ်ားႏွင့္ တာဝန္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္း မစဥ္းစားၾကေခ်။ ၎တို႔သည္ ၎တို႔ ကိုယ္တိုင္၏ ဝင့္ဝါမႈ၊ သိကၡာ၊ ရာထူး၊ အက်ိဳးမ်ားႏွင့္ ဂုဏ္သေရတို႔အတြက္သာ ေျပာဆို၊ လုပ္ေဆာင္၊ ထင္ေပၚ၊ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းကာ အားအင္ကို အသုံးျပဳၾကသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သင္၏စစ္မွန္ေသာ စိတ္ႏွလုံးကို ဘုရားသခင္ထံ ေပးၿပီး သမၼာတရားကို သင္ ရရွိႏိုင္သည္”) “လူအမ်ားစုသည္ သမၼာတရားကို လိုက္စားၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရန္ ဆႏၵရွိၾကေသာ္လည္း၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ ၎တို႔သည္ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ စိတ္ဆႏၵ ရွိ႐ုံမွ်ရွိၾကေလသည္။ သမၼာတရားသည္ ၎တို႔၏အသက္ မျဖစ္လာေသးေပ။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္၊ ဆိုးယုတ္ေသာ အင္အားစုမ်ားကို ၎တို႔ အမွတ္မထင္ေတြ႕ရသည့္အခါ သို႔မဟုတ္ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲၿပီး ဆိုးသြမ္းေသာ လူတို႔က ဒုစ႐ိုက္မႈမ်ား က်ဴးလြန္ေနသည္ သို႔မဟုတ္ ေခါင္းေဆာင္ အတုအေယာင္မ်ားႏွင့္ အႏၲိခရစ္တို႔က အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္သည့္ နည္းလမ္းျဖင့္ အမႈအရာမ်ား လုပ္ေဆာင္ေနၾက၍ ထိုသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္၏ အမႈကို ဆုံးရႈံးမႈမ်ားျဖစ္ေစၿပီး ဘုရားသခင္ေ႐ြးေကာက္ထားသူတို႔ကို အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစသည္ကို ႀကဳံရသည့္အခါ၊ ၎တို႔သည္ ထရပ္ၿပီး ထုတ္ေျပာဖို႔သတၱိ မရွိေတာ့ေပ။ သင္တို႔ သတၱိမရွိသည့္အခ်ိန္ဆိုသည္မွာ မည္သည့္အရာကို ဆိုလိုသနည္း။ သင္တို႔ ေၾကာက္တတ္သည္ သို႔မဟုတ္ စိတ္ထဲရွိသမွ် မေဖာ္ျပတတ္ဟု ဆိုလိုသေလာ။ သို႔မဟုတ္ သင္က နားမလည္သကဲ့သို႔၊ ထုတ္ေျပာရဲျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သေလာ။ ဤအရာမ်ားထဲမွ မည္သည့္အရာမွ် မဟုတ္ေပ။ ယင္းမွာ သင္သည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား အမ်ိဳးအစား အခ်ိဳ႕၏ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို ခံရေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤစိတ္သေဘာထားမ်ားထဲမွ တစ္ခုမွာ ကလိမ္ကက်စ္အျပဳအမူ ျဖစ္သည္။ သင္က၊ ‘ကြၽန္ုပ္ ထုတ္ေျပာလိုက္လွ်င္၊ ကြၽန္ုပ္ကို မည္သို႔ အက်ိဳးျပဳမည္နည္း။ ကြၽန္ုပ္ ထုတ္ေျပာလိုက္ၿပီး တစ္စုံတစ္ဦးကို သေဘာမက်ျဖစ္ေစပါက၊ အနာဂတ္တြင္ ကြၽန္ုပ္တို႔ မည္သို႔ အဆင္ေျပမည္နည္း’ ဟု ေတြးရင္း၊ သင့္ကိုယ္သင္ ဦးစြာပထမ စဥ္းစားေလသည္။ ဤသည္မွာ ကလိမ္ကက်စ္ စိတ္ေနစိတ္ထားျဖစ္၏၊ မွန္သည္ေလာ။ ဤသည္မွာ ကလိမ္ကက်စ္ စိတ္သေဘာထား၏ အက်ိဳးဆက္မဟုတ္ေလာ။ ေနာက္ထပ္တစ္ခုမွာ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္ဖြယ္ စိတ္သေဘာထားတစ္ခု ျဖစ္သည္။ သင္က၊ ‘ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား ဆုံးရႈံးျခင္းတစ္ခုသည္ ငါႏွင့္ အဘယ္ပတ္သက္စရာ ရွိသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ ဂ႐ုစိုက္သင့္သနည္း။ ထိုအရာသည္ ငါႏွင့္ မည္သို႔မွ် မပတ္သက္ပါ။ ယင္းကို ငါျမင္ကာ ျဖစ္ပ်က္ေနသည္ကို ၾကားလွ်င္ပင္၊ မည္သည့္အရာကိုမွ် လုပ္ေဆာင္ဖို႔ မလိုအပ္ပါ။ ယင္းသည္ ငါ၏ တာဝန္ မဟုတ္- ငါသည္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး မဟုတ္’ဟု ေတြးသည္။ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားသည္ သင္၏ မသိစိတ္မွ ေပါက္ဖြားသည့္အလား၊ ၿပီးလွ်င္ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ ယင္းတို႔က အၿမဲတမ္းေနရာမ်ား ယူထားၾကသည့္အလား- သင္၏ အတြင္းတြင္ ရွိၾကေလသည္၊ ယင္းတို႔သည္ လူသား၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စာတန္ဆန္ေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ား ျဖစ္သည္။...သင္သည္ အမွန္တကယ္ထင္သည့္အရာကို မည္သည့္အခါမွ် မေျပာေပ။ အားလုံးကို သင္၏ ဦးေႏွာက္က၊ သင္၏ စိတ္ထဲတြင္ ႀကိဳတင္ တည္းျဖတ္ျပင္ဆင္ထားသည္။ သင္ေျပာသမွ်အရာတိုင္းသည္ မုသားျဖစ္သည္။ အမွန္တရားမ်ားႏွင့္ ဆန္႔က်င္သည္။ အားလုံးက သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အတုအေယာင္ကာကြယ္မႈတြင္ရွိၿပီး သင္၏ ကိုယ္ပိုင္ အက်ိဳးေက်းဇူးအတြက္ျဖစ္သည္။ လူအခ်ိဳ႕သည္ အယုံသြင္းခံရၿပီး ဤသည္မွာ သင့္အတြက္ လုံေလာက္သည္။ သင္၏ စကားမ်ားႏွင့္ လုပ္ရပ္မ်ားသည္ သင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို ရရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ ရွိသည့္အရာျဖစ္သည္။ ဤသည္တို႔မွာ သင္၏ စိတ္သေဘာထားမ်ားျဖစ္သည္။ သင္သည္ သင္ကိုယ္တိုင္၏ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ား၏ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို အလုံးစုံ ခံထားရသည္။ သင္ေျပာသည့္၊ လုပ္ေဆာင္သည့္အရာအေပၚတြင္ သင္သည္ ဩဇာမရွိေပ။ သင္အလိုရွိလွ်င္ပင္ သမၼာတရားကို သင္မေျပာဆိုႏိုင္ေပ၊ သို႔မဟုတ္ သင္အမွန္တကယ္ထင္သည့္အရာကို မေျပာႏိုင္ေပ။ သင္အလိုရွိလွ်င္ပင္ သမၼာတရားကို သင္လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေပ။ သင္အလိုရွိလွ်င္ပင္ သင္၏ တာဝန္မ်ားကို မျဖည့္ဆည္းႏိုင္ေပ။ သင္ေျပာသမွ်၊ လုပ္သမွ်၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္သမွ် အရာတိုင္းသည္ မုသားျဖစ္သည္။ သင္သည္ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ႏိုင္ၿပီး ဝတ္ေက်တမ္းေက်လုပ္သည္။ သိသာထင္ရွားစြာပင္၊ သင္သည္ သင္၏ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထား၏ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း၊ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို အလုံးစုံ ခံထားရသည္။ သင္သည္ သမၼာတရားကို လက္ခံၿပီး သမၼာတရားအတြက္ ႀကိဳးပမ္းလိုစိတ္ရွိႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤသည္မွာ သင့္အေပၚတြင္ မမူတည္ေပ။ သင္သည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဇာတိပကတိ၏ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္တစ္႐ုပ္ကလြဲ၍ အျခားမည္သည့္အရာမွ် မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ စာတန္၏ တန္ဆာပလာတစ္ခုျဖစ္လာသည္။ သင္၏ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားက သင့္ကိုေျပာဆိုသည့္အရာမွန္သမွ်ကို သင္လုပ္ေဆာင္ေျပာဆိုသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ေသာသူတို႔သာ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ၾကေသာ သူမ်ား ျဖစ္သည္”) “သင္သည္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ မဆိုထားႏွင့္၊ သမၼာတရားကို မည္သည့္အခါမွ် မရွာေဖြေပ။ သင္၏ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ခ်က္မ်ားကို တိုးျမႇင့္ရင္း၊ စိတ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ျပဳလုပ္ရင္းႏွင့္ က်မ္းသစၥာမ်ား က်ိန္ဆိုရင္း၊ ဆုေတာင္းၿမဲ ဆုေတာင္းေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအရာမ်ားအားလုံးမွ မည္သည့္အရာ ျဖစ္လာၿပီနည္း။ သင္သည္ မွန္ပါ့သမားျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္သည္- သင္သည္ မည္သူ႔ကိုမွ် ရန္မစေပ၊ မည္သူ႔ကိုမွ် မေစာ္ကားေပ။ ကိစၥတစ္ခုက သင္ႏွင့္ မသက္ဆိုင္လွ်င္၊ သင္သည္ ေဝးေဝးေနၿပီး စဥ္းစားလိမ့္မည္။ ‘ငါႏွင့္ မည္သို႔မွ် မသက္ဆိုင္သည့္ အရာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ မည္သည့္အရာကိုမွ် ငါ ေျပာမည္မဟုတ္သည့္အျပင္၊ ဤအရာသည္ ႁခြင္းခ်က္မရွိ ျဖစ္သည္။ တစ္ခုတစ္ေလက ငါ၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား၊ ငါ၏မာန၊ သို႔မဟုတ္ ငါ၏ မိမိကိုယ္ကို ေလးစားမႈကို ထိခိုက္ေစပါက၊ ယင္းတို႔ထဲမွ တစ္ခုမွ်ကို ငါသည္ အေရးထားမည္ မဟုတ္ေပ၊ ထိုအရာအားလုံးကို သတိရွိရွိ ခ်ဥ္းကပ္မည္ျဖစ္သည္။ ငါ မဆင္မျခင္ ျပဳရမည္မဟုတ္။ ေထာင္ထြက္သည့္ သံေခ်ာင္းက ဦးစြာပထမ ထိုးႏွက္ခံရတတ္၏၊ ငါသည္ ဤမွ်မိုက္မဲျခင္း မရွိ။’ သင္သည္ ဆိုးသြမ္းမႈ၊ ကလိမ္ကက်စ္က်ျခင္း၊ တင္းမာျခင္းႏွင့္ သမၼာတရားကို စက္ဆုပ္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထား၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ လုံးဝ ရွိေန၏။ ၎တို႔သည္ သင့္ကို ဖ်က္ဆီးေနၿပီး ေမ်ာက္ဘုရင္ ဝတ္ဆင္ခဲ့သည့္ ေ႐ႊကြင္းထက္ပင္ သင့္အတြက္ ခံရပ္ရန္ သာ၍ ခက္ခဲေစၿပီျဖစ္သည္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ အသက္ရွင္ျခင္းသည္ အလြန္ ေျခကုန္လက္ပန္းက်စရာျဖစ္ၿပီး ဒုကၡႀကီးလွေပသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္၏ေျပာဆိုခ်က္ မွတ္တမ္းမ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ေသာသူတို႔သာ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ၾကေသာ သူမ်ား ျဖစ္သည္”) အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ေၾကာက္တာက “ပုဂၢိဳလ္ေရးအရ မထိခိုက္ပါက အေၾကာင္းကိစၥမ်ားကို လက္လႊတ္လိုက္ပါ”၊ “မိမိကိုယ္ကို ကာကြယ္ရန္ ဆိတ္ဆိတ္ၿငိမ္ေန၍ အျပစ္တင္ခံရမႈမွ လြတ္ေျမာက္ရန္သာ ႀကိဳးစားပါ”ဆိုတာနဲ႔ “မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာျဖစ္၏”ဆိုတာေတြလို ဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ အသက္ရွင္ရာကေန လာတာျဖစ္မွန္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မကို နားလည္ေစခဲ့တယ္။ ဒီဆိုးယုတ္တဲ့ အဆိပ္ေတြက ကြၽန္မသဘာဝရဲ႕ အစိတ္အပိုင္း ျဖစ္လာခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားအိမ္ေတာ္အတြက္ ဘာတစ္ခုမွ မေတြးဘဲ၊ ကိုယ့္အက်ိဳးစီးပြားကို ကာကြယ္ဖို႔ ကြၽန္မ အၿမဲ ႀကိဳးစားေနခဲ့တာ။ ကြၽန္မ ပိုပိုၿပီး စက္ဆုပ္စရာျဖစ္လာတယ္၊ တစ္ကိုေကာင္းဆန္ၿပီး ေကာက္က်စ္လာတယ္။ အစ္မတန္က လက္ေတြ႕က်တဲ့ အလုပ္ မလုပ္သလို အမွန္တရားကို လက္မခံမွန္း၊ သူက အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္မွန္း၊ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့တယ္။ သူ႔အျပဳအမူက အသင္းေတာ္ရဲ႕ အလုပ္နဲ႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈကို ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ထိခိုက္ႏွင့္ေနခဲ့ၿပီးၿပီ။ ဒီေတာ့ ကြၽန္မအေနနဲ႔ အဲဒါကို ေဖာ္ထုတ္သင့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ စိတ္ဆိုးသြားခဲ့ရင္ သူ႔ဆီက လူမႈေရးတုန႔္ျပမႈကို ကြၽန္မ ေၾကာက္ေနခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မ တာဝန္တစ္ခု လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အခြင့္အေရး ဆုံးရႈံးသြားမွာ စိုးခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ကြၽန္မ သူ႔ကို မတိုင္ရဲခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မရဲ႕ နာမည္ဂုဏ္သတင္းနဲ႔ ကြၽန္မရဲ႕ အနာဂတ္ ခရီးပန္းတိုင္ကို ကြၽန္မ ကာကြယ္ခ်င္ခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ လုံးဝ လက္ေရွာင္တဲ့ သေဘာထားနဲ႔၊ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳရင္းနဲ႔ အသင္းေတာ္အလုပ္နဲ႔ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈ ထိခိုက္တာကို ၾကည့္ပဲၾကည့္ေနမိခဲ့တယ္။ စာတန္ဘက္မွာ ကြၽန္မ ရပ္ေနမိခဲ့တာ၊ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ေနခဲ့တဲ့ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို တယုတယထားၿပီး လက္သင့္ခံမိေနခဲ့တာ။ စာတန္ရဲ႕ အဆိပ္ေတြနဲ႔ ကြၽန္မ အသက္ရွင္ေနခဲ့တာ၊ ကိုယ့္အတြက္ပဲ ၾကည့္ေနခဲ့တာ၊ ဘုရားကို ဆက္ကပ္မႈ လုံးဝ ကင္းမဲ့ေနခဲ့တာ၊ အသိတရားနဲ႔ ဆင္ျခင္တုံတရား မဲ့ေနခဲ့တာပါ။ ကြၽန္မက စာတန္ရဲ႕ လက္ပါးေစျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ လူသားသ႑ာန္ကို လုံးဝ အသက္ရွင္မေနထိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မွာ သိပ္တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္၊ ေကာက္က်စ္ၿပီး ဆိုးယုတ္တဲ့ သဘာဝရွိမွန္း ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ဒီအရာအားလုံး ကြၽန္မအတြက္ ရွင္းလာတဲ့အခါ၊ ဘုရားကို တကယ္ ေက်းဇူးေႂကြတင္မိသလို ကြၽန္မ ခံစားရၿပီး၊ ကြၽန္မ ဘယ္ေလာက္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး လြန္လြန္းခဲ့တာကို မုန္းမိတယ္။ အစ္မတန္ကို ကြၽန္မ ခ်က္ခ်င္း တိုင္ၾကားၿပီး ဘုရားစိတ္ႏွလုံး နာက်င္ေစတာကို ရပ္လိုက္ခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစ္မ တန္ရဲ႕ ျပႆနာ အားလုံးကို အထက္ေခါင္းေဆာင္ဆီ ကြၽန္မ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ရက္အနည္းငယ္ ကုန္သြားၿပီး၊ အေျခအေနကို သူ ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူ႔ဆီက ဘာတစ္ခုမွ ကြၽန္မ မၾကားမိဘူး။ ကြၽန္မ စိုးရိမ္စိတ္တစ္မ်ိဳး ခံစားရတယ္။ ဒီအေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ကို မထုတ္ပယ္ရင္၊ မၾကာခင္ သူက ဘုရားအိမ္ေတာ္အလုပ္ကို ၾကန႔္ၾကာေစေတာ့မွာ။ ဒါေၾကာင့္ ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သိရေအာင္ စာထပ္ေရးဖို႔ ေတြးမိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ ေတြးမိတာက အဲဒါကို ကြၽန္မ ထပ္တင္ျပရင္၊ ကြၽန္မက အရမ္းပါဝင္ပတ္သက္လြန္းတယ္လို႔ ေခါင္းေဆာင္က ထင္ေကာင္းထင္မွာပဲလို႔ေပါ့။ ကြၽန္မအပိုင္းကို ကြၽန္မ ေျပာႏွင့္ၿပီးမွေတာ့၊ ကြၽန္မ တာဝန္ေတြကို ကြၽန္မ ျဖည့္ဆည္းခဲ့ၿပီးတာ ျဖစ္ႏိုင္သလို၊ က်န္တာေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္မ မစိုးရိမ္သင့္ဘူးေလ။ ဒါေပမယ့္ ဒီအေတြးက ကြၽန္မကို မသက္မသာ ခံစားရေစသလို၊ အဲဒီညမွာ ကြၽန္မ တစ္ေမွးမွ မအိပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။

တစ္မနက္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲက ဒီအရာကို ကြၽန္မ ဖတ္မိခဲ့တယ္။ “အကယ္၍ အသင္းေတာ္ တစ္ခုတြင္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရန္ ဆႏၵရွိသူ တစ္ဦးမွ် မရွိပါက၊ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံႏိုင္ေသာသူ တစ္ဦးမွ် မရွိပါက၊ ထိုအသင္းေတာ္ကို လုံးဝ သီးျခားျဖစ္သြားေစရမည္ျဖစ္ၿပီး အျခားအသင္းေတာ္မ်ားႏွင့္ ထိုအသင္းေတာ္၏ ခ်ိတ္ဆက္မႈမ်ား ျဖတ္ေတာက္ရမည္။ ဤသည္ကို ‘ေသျခင္းကို ေျမျမႇဳပ္ျခင္း’ ဟုေခၚသည္၊ ယင္းသည္ စာတန္ကိုႏွင္ထုတ္ျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ အကယ္၍ အသင္းေတာ္တြင္ ေဒသခံ ဗိုလ္က်သူအခ်ိဳ႕ ပါရွိၿပီး ၎တို႔ေနာက္သို႔ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း လုံးဝကင္းမဲ့သည့္ ‘ယင္ေကာင္ငယ္မ်ား’ လိုက္ပါက၊ ထို႔အျပင္ အသင္းသားမ်ားသည္ သမၼာတရားကို ျမင္ၿပီးေနာက္တြင္ပင္ ဤဗိုလ္က်သူမ်ား၏ အေႏွာင္အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ႀကိဳးကိုင္ျခယ္လွယ္မႈတို႔ကို ျငင္းပယ္ႏိုင္စြမ္းမရွိေသးပါက၊ ထိုမိုက္မဲသူမ်ား အားလုံးသည္ အဆုံးတြင္ သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းခံရမည္ျဖစ္သည္။ ဤယင္ေကာင္ငယ္မ်ားသည္ မည္သည့္ ဆိုး႐ြားေသာအရာကိုမွ် မလုပ္ခဲ့ ေသာ္ျငားလည္း၊ ၎တို႔သည္ ပို၍ပင္ လွည့္ျဖားတတ္ကာ၊ ပို၍ပင္ ပါးနပ္ၿပီး တိမ္းေရွာင္တတ္၍၊ ဤကဲ့သို႔ေသာ လူတိုင္းသည္ သုတ္သင္ဖယ္ရွင္း ခံရမည္ျဖစ္သည္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ႂကြင္းက်န္ရစ္မည္ မဟုတ္။ စာတန္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ သူမ်ားသည္ စာတန္ထံ ျပန္သြားၾက ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ လူမ်ားကမူ သမၼာတရားကို ဧကန္အမွန္ပင္ ရွာဖို႔ႀကိဳးစား ၾကလိမ့္မည္။ ဤအရာကို သူတို႔၏သဘာဝဗီဇမ်ားအရ သတ္မွတ္ပိုင္းျခားထားျခင္း ျဖစ္သည္။ စာတန္ေနာက္ကို လိုက္ေသာသူမွန္သမွ် ပ်က္စီးပါေလေစ။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ားကို မည္သည့္သနားျခင္းမွ် ျပသမည္ မဟုတ္ေပ။ သမၼာတရားကိုရွာေသာ သူမ်ားအား ေထာက္ပံ့မႈမ်ား ရရွိေစေလာ့၊ ၿပီးလွ်င္သူတို႔၏စိတ္ႏွလုံးမ်ား တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲသည္အထိ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တြင္ ႏွစ္သက္ ေပ်ာ္ေမြ႕ၾကပါေစ။ ဘုရားသခင္သည္ ေျဖာင့္မတ္၏။ သူသည္ မည္သူကိုမွ် မ်က္ႏွာမလိုက္။ အကယ္၍ သင္သည္ နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ျဖစ္ပါက သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕က်င့္သုံးဖို႔ရန္ သင္ မတတ္စြမ္းႏိုင္ေပ။ အကယ္၍ သင္သည္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြေသာ သူတစ္ေယာက္ဆိုပါက၊ စာတန္၏ ဖမ္းခ်ဳပ္ထားျခင္းကို ဧကန္အမွန္ သင္ခံရမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤသည္ကား ယုံမွားဖြယ္ရာ လုံး၀မရွိေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ေသာသူမ်ားကို သတိေပးခ်က္) ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားက သန႔္ရွင္း၊ ေျဖာင့္မတ္ၿပီး၊ ဘယ္ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကိုမွ သည္းခံမွာ မဟုတ္တာကို ကြၽန္မ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကေန ျမင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ သူက အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြကို အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ခြင့္မေပးသလို၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈကိုလည္း တားဆီးခြင့္မေပးဘူး။ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြ ေပၚလာတဲ့အခါ၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္တဲ့၊ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို မထိန္းသိမ္းတဲ့သူေတြကို ဘုရားမုန္းတယ္။ သူတို႔က သမၼာတရားကို နားလည္ၿပီး လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ေသးဘဲ၊ အဲဒီအစား သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြားေတြကိုပဲ ေတြးၾကတယ္။ သူတို႔က တကယ္ လည္တဲ့လူေတြျဖစ္ၿပီး၊ ေနာင္တရဖို႔ လက္မခံရင္ ဖယ္ရွင္းသုတ္သင္ခံရမွာ။ အစ္မတန္က အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ျဖစ္သလို၊ အခု သူ႔အထက္က ေခါင္းေဆာင္က ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ျမန္ျမန္ မတုန႔္ျပန္တာ ကြၽန္မ ေတြ႕ရတယ္၊ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ဆက္ထုတ္ေျပာၿပီး အဆုံးထိ ဒီအရာကို ရိပ္စားမိဖို႔ လိုတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ကိုပဲ ကာကြယ္ခ်င္ခဲ့ၿပီး၊ ကြၽန္မကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မထိခိုက္တဲ့ ဘယ္အရာကိုမဆို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္ခ်င္ခဲ့တယ္။ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို တိုင္းၾကားမယ့္အစား၊ အသင္းေတာ္ထဲမွာ သူ႔ကို ေသာင္းက်န္းခြင့္ေပးၿပီး အသင္းေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ခြင့္ေပးေနမိခဲ့တယ္။ အဲဒါက စာတန္ဘက္မွာ ရပ္တည္တာျဖစ္ၿပီး အေယာင္ေဆာင္ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ဆိုးယုတ္မႈမွာ ပါဝင္ပတ္သက္ေနတာပဲ။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ဆိုး႐ြားတဲ့ အရာတစ္ခုခု လုပ္ခဲ့ပုံမရေပမယ့္၊ ျပႆနာေတြကို ရင္ဆိုင္ရာမွာ သမၼာတရားကို ကြၽန္မ လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ရင္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို မကာကြယ္ရင္၊ ေနာက္ဆုံးမွာ ဖယ္ရွင္း႐ုံ ဖယ္ရွင္းခံရႏိုင္တယ္။ ဒါကို ကြၽန္မ သေဘာေပါက္လိုက္တဲ့အခါ၊ အစ္မတန္ကို ေစာေစာ မတိုင္ၾကားလိုက္မိတာကို အရမ္းေနာင္တရခဲ့တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အက်ိဳးစီးပြားကို ဦးစားေပးတာနဲ႔ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို အသင္းေတာ္ အလုပ္ ဆက္လက္ ထိခိုက္ခြင့္ေပးတာကို ရပ္ရမယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ သိခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒါကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာ ဖတ္ခဲ့ရတယ္- “သင္ လုပ္သည့္အရာတိုင္းတြင္၊ သင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား မွန္သည္၊ မမွန္သည္ကို သင္ ဆန္းစစ္ရမည္။ ဘုရားသခင္၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားအတိုင္း သင္လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါက ဘုရားသခင္ႏွင့္ သင္၏ဆက္ဆံေရး ပုံမွန္ျဖစ္ေပသည္။ ဤသည္မွာ အနိမ့္ဆုံး စံႏႈန္းျဖစ္သည္။ သင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို ဆန္းစစ္ေလာ့၊ ၿပီးလွ်င္ မမွန္ကန္ေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား ထြက္ေပၚသည္ကို ရွာေတြ႕ပါက၊ ထိုအရာမ်ားကို ေက်ာခိုင္းႏိုင္ၿပီး ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္အညီ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္းရွိေလာ့။ ထိုသို႔ျဖင့္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ေရွ႕ေမွာက္တြင္ မွန္ကန္ေသာသူတစ္ဦး ျဖစ္လာလိမ့္မည္၊ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သင္၏ဆက္ဆံေရး ပုံမွန္ျဖစ္သည္ကို ျပသၿပီး၊ သင္လုပ္ေဆာင္သမွ်တို႔သည္ သင္ ကိုယ္တိုင္အတြက္ မဟုတ္၊ ဘုရားသခင္အတြက္ ျဖစ္သည္ကို ျပေပသည္။ သင္ လုပ္ေဆာင္သမွ်ႏွင့္ ေျပာဆိုသမွ်တြင္၊ သင္၏စိတ္ႏွလုံးကို တည့္မွန္ေအာင္ထားႏိုင္ၿပီး၊ သင္၏ လုပ္ရပ္မ်ားတြင္ ေျဖာင့္မတ္ႏိုင္စြမ္းရွိေလာ့၊ ၿပီးလွ်င္ သင့္စိတ္ခံစားမႈမ်ား၏ ဦးေဆာင္မႈကို မခံႏွင့္၊ သို႔မဟုတ္ သင္ကိုယ္တိုင္၏ အလိုအတိုင္း မလုပ္ေဆာင္ႏွင့္။ ဤသည္တို႔မွာ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သူမ်ား မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ျပဳမူေနထိုင္ရမည့္ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ားျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သင္၏ ဆက္ဆံေရး မည္သို႔ရွိသနည္း) ကြၽန္မကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ေရွ႕ဆက္ရမယ့္လမ္းကို ျပခဲ့တယ္။ ယုံၾကည္သူေတြအေနနဲ႔၊ ဘုရားေတာင္းဆိုတဲ့အတိုင္း ကြၽန္မတို႔ ေျပာဆို၊ ျပဳမူရမွာျဖစ္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ စိစစ္တာကို လက္ခံရမယ္။ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ မမွန္ကန္တာ ေတြ႕ရတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မတို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စြန႔္လႊတ္ၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမယ္။ အဲဒါ ဘုရားရဲ႕ အလိုေတာ္ပဲ။ အထက္ေခါင္းေဆာင္က အစ္မတန္ရဲ႕ ျပႆနာကို ကိုင္တြယ္တာ ေႏွာင့္ေႏွးခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ကြယ္က အေၾကာင္းရင္းကို ကြၽန္မ မသိခဲ့ေပမယ့္၊ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အက်ိဳးစီးပြားကို ေဘးဖယ္ၿပီး သမၼာတရား အေျခခံသေဘာတရားေတြကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္မလားဆိုတာ ေတြ႕ရဖို႔ အဲဒါက ကြၽန္မအတြက္ စမ္းသပ္ခ်က္တစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ ဒီအရာကို ကြၽန္မအေနနဲ႔ ဆက္ေဖာ္ထုတ္ၿပီး အစ္မတန္ကို တိုင္ၾကားရမယ္။ ဒီေတာ့ အေျခအေနကို အထက္ေခါင္းေဆာင္ဆီ ကြၽန္မ ထပ္ေျပာျပခဲ့ၿပီး၊ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို ထုတ္ပယ္ဖို႔ ပ်က္ကြက္ျခင္းရဲ႕ အႏၲရာယ္မ်ားတဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြကို အေလးေပးခဲ့တယ္။ သူက ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္အနည္းငယ္တစ္ေလွ်ာက္မွာ ဂ႐ုစိုက္ရမယ့္ အေရးေပၚ ကိစၥတစ္ခ်ိဳ႕ရွိခဲ့တယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူ႔အေနနဲ႔ အစ္မတန္ကို အေျခခံသေဘာတရားနဲ႔အညီ ခ်က္ခ်င္း ထုတ္ပယ္လိုက္မယ္လို႔ ျပန္တုန႔္ျပန္ ေျပာဆိုခဲ့တယ္။ အဲဒီ အေျဖကို သိရတာ ကြၽန္မအတြက္ တကယ္ကို ႀကီးမားတဲ့ စိတ္သက္သာရာရစရာတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ၿငိမ္သက္ျခင္းကို သိဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းက သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔မွန္း ကြၽန္မ သိလိုက္ရတယ္။

သိပ္မၾကာခင္ အစ္မတန္က သူ႔တာဝန္ကေန ဖယ္ရွားခံလိုက္ရၿပီး၊ အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို တာဝန္ယူဖို႔ တျခားေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ အေ႐ြးခံခဲ့ရတယ္။ အသင္းေတာ္ အသက္တာက ခဏၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ ပုံမွန္ ျပန္ျဖစ္သြားတယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မတို႔အလုပ္အားလုံးက စၿပီး အရွိန္ရလာခဲ့တယ္။ ကိစၥေတြက အဲဒီလိုျဖစ္သြားတာ ျမင္ရေတာ့ ကြၽန္မတကယ္ေပ်ာ္မိေပမယ့္၊ အျပစ္ရွိတဲ့စိတ္နဲ႔ ေနာင္တတခ်ိဳ႕ ခံစားရတယ္။ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို သတိထားမိၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ သမၼာတရားကို ကြၽန္မ လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ခဲ့သလို၊ သူ႔ကို ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္ ျမန္ျမန္ မတိုင္ၾကားခဲ့ဘဲ၊ ကြၽန္မရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အက်ိဳးစီးပြားေတြအေၾကာင္းပဲ ေတြးမိခဲ့တယ္။ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္၊ ေကာက္က်စ္ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားတစ္ခု ကြၽန္မ ျပခဲ့ၿပီး၊ အဲဒါက ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ထိခိုက္ခဲ့တယ္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီး ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ အသက္ရွင္တာ၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္တာက မေကာင္းမႈကို လုပ္ေနတာ ဘယ္လိုျဖစ္မွန္း ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီအရာအားလုံးကို ဘုရားက ရႈတ္ခ်ၿပီး စက္ဆုပ္႐ြံရွာပါတယ္။ ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္က ဘယ္ေလာက္ အေျမာ္အျမင္ရွိမွန္းလည္း ျမင္ခဲ့ရသလို၊ အသင္းေတာ္ထဲမွာ ဒီအေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ကို ျမင္ရတာက ကြၽန္မကို ထိုးထြင္းသိျမင္မႈ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္ထဲက အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က ဘုရားေ႐ြးခ်ယ္ထားသူေတြကို လုပ္ႏိုင္တဲ့ ႀကီးမားတဲ့ အႏၲရာယ္နဲ႔ သူတို႔ကို ထုတ္ပယ္တာက ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထား ျပသတာျဖစ္မွန္းလည္း ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတယ္။ ဒါ့အျပင္၊ အဲဒါက ဘုရားေ႐ြးခ်ယ္ထားတဲ့ သူေတြအတြက္ ကြယ္ကာမႈနဲ႔ ကယ္တင္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွာ ခရစ္ေတာ္နဲ႔ သမၼာတရားက ဩဇာလႊမ္းမိုးၿပီး ဘယ္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ ဦးစီးဦးကိုင္ မလုပ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာကို ျမင္ခဲ့ရတယ္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ ရာထူး ဘယ္ေလာက္ ျမင့္မားပါေစ၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္သလို ဘုရားေတာင္းဆိုတာကို မလုပ္ရင္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွာ သူတို႔က ခိုင္မာတဲ့ ေျခကုပ္ လုံးဝ ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ဆုံးမွာ ဖယ္ရွားသုတ္သင္ခံရမွာပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္တာနဲ႔ အေျခခံသေဘာတရားေတြအတိုင္း ကိစၥေတြကို လုပ္တာကပဲ ဘုရားအလိုေတာ္နဲ႔ညီတယ္။