ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ဖို႔ ပထမဆုံး သင္ယူတဲ့အခ်ိန္ကို ကြၽန္ေတာ္ အမွတ္ရမိတယ္။ ဟူေဘးမွာ ႀကီးမားေသာ ခ်ီးမြမ္းျခင္း အသင္းေတာ္ရဲ႕ အသင္းသား အစ္ကိုဆူးနဲ႔ ဆုံခဲ့တယ္ေလ။ မၾကာပါဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သခင္ႂကြလာျခင္းကို ႀကိဳဆိုတဲ့နည္းလမ္းအေၾကာင္း စၿပီး စကားစျမည္ေျပာၾကတယ္။ သူကေျပာတယ္။ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္က အၿမဲေျပာေလ့ရွိတယ္တဲ့။ သခင္က ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ထဲမွာ သူတို႔ကို သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ေခၚဖို႔ မိုးတိမ္စီးၿပီး ႂကြလာမယ္ဆိုပဲ။ လူတိုင္းက အဲဒါကို ယုံၾကည္ျခင္း အျပည့္အဝနဲ႔ ေစာင့္ၾကတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္သာ ကုန္သြားတယ္။ သခင္က မိုးတိမ္စီးၿပီး မႂကြလာေသးဘူး။ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္က ဒါကို ဘယ္လို ရွင္းျပရမွန္း မသိဘူး။ ဒီေတာ့ သခင္ ႂကြလာျခင္းအေၾကာင္း ေျပာဖို႔ကို သူက ေရွာင္ေတာ့တာပဲ။ ယုံၾကည္သူ အနည္းစုက မရွင္းမလင္း ျဖစ္ၾကရတယ္။ ေဘးဒုကၡေတြက ပိုမ်ားလာၿပီး သခင္ ႂကြလာျခင္း ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ အားလုံးကလည္း ျပည့္စုံၿပီးေနၿပီဆိုေတာ့၊ သူက ျပန္ႂကြလာၿပီးေလာက္ၿပီလို႔ေပါ့။ သူတို႔က သခင္ မိုးတိမ္စီးႂကြလာတာကို ဘာလို႔ မျမင္ရေသးတာလဲလို႔ စဥ္းစားၾကတာ။ အစ္ကိုဆူးကေျပာတယ္။ အဲဒါကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြဆီ ဘယ္လိုရွင္းျပရမွန္း သူလည္း မသိခဲ့ဘူးတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ မိတ္သဟာယျပဳေပးခဲ့တယ္။ “ဒီေမးခြန္းက ဘာသာေရးေလာကထဲက လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို အက်ပ္႐ိုက္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ စိတ္အားထက္သန္မႈကလည္း ေအးစက္ေနၾကတာေလ။ ၿပီးေတာ့ တခ်ိဳ႕က ေမးၾကတယ္။ သခင္ျပန္လာမွာက ေဘးဒုကၡေတြ မတိုင္ခင္မွာလား၊ ေဘးဒုကၡေတြ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာလား၊ ၿပီးမွ ျပန္လာမွာလားတဲ့။ တခ်ိဳ႕က ေျပာၾကတယ္။ အားလုံး သခင့္အလိုေတာ္ပဲ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ေစာင့္႐ုံပဲတတ္ႏိုင္တယ္ဆိုပဲ။ အစ္ကိုဆူး၊ အစ္ကို ေတြးမိလား။ သခင္က ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီ။ ဒီေလာက္ႏွစ္ေတြ ၾကာခဲ့ၿပီးတာေတာင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သူ႔ကို မႀကိဳဆိုရေသးတာ အေၾကာင္းရွိတယ္။ သူ ဘယ္လို ေပၚထြန္းမယ္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စိတ္ကူးတစ္ခုခု မွားေနႏိုင္တာမ်ားလား” လို႔ေပါ့။ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ ဥပမာတစ္ခု ေပးခဲ့တယ္။ အေရးႀကီးဧည့္သည္တစ္ေယာက္က အိမ္ေရွ႕တံခါးမွာ ေရာက္ေနေပမဲ့၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အိမ္ေနာက္တံခါးကေန ေစာင့္ေနၾကရင္၊ တစ္ေယာက္ တစ္ေနရာစီ ျဖစ္ေနၾကၿပီ။ ဒီေတာ့ ႏွစ္ရာခ်ီၿပီးသာ ေစာင့္သြားရမယ္၊ သူတို႔ကို ႏႈတ္ဆက္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ သခင္ ႂကြလာျခင္းအေၾကာင္း ပေရာဖက္ျပဳခ်က္တခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္ေတာ္ မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္‌ ေျပာျပတယ္။ က်မ္းစာကို အကြၽမ္းတဝင္ရွိသူတိုင္းက သခင္ မိုးတိမ္စီးၿပီး ႂကြလာတဲ့ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ပဲ ရွိတာမဟုတ္ဘူး၊ သူ လူသားအေနနဲ႔ တိတ္တဆိတ္ ႂကြလာျခင္းအေၾကာင္း ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ တခ်ိဳ႕လည္း ရွိတယ္ဆိုတာကို သိၾကတယ္လို႔ေပါ့။ “သန္းေခါင္ယံ၌ၾကည့္ပါ။ မဂၤလာေဆာင္လုလင္သည္ လာၿပီ။ ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွာ ထြက္သြားၾကကုန္ဟု ေႂကြးေၾကာ္လွ်င္။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၅:၆) “ၾကည့္ရႈေလာ့ သူခိုးကဲ့သို႔ ငါလာ၏။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၆:၁၆) “အေၾကာင္းမူကား၊ သင္တို႔ မထင္မမွတ္ေသာ အခ်ိန္နာရီ၌ လူသားသည္ ႂကြလာလိမ့္မည္။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၄:၄၄) “လွ်ပ္စစ္သည္ အေရွ႕မွျပက္၍အေနာက္တိုင္ေအာင္ ထြန္းလင္းသကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ ႂကြလာေတာ္ မူလတံ့” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၄:၂၇) လိုေပါ့။ ဒီက်မ္းခ်က္ေတြအားလုံးက သခင္ ဒုတိယအႀကိမ္ ႂကြလာတာကို လူသားအေနနဲ႔ ပေရာဖက္ျပဳတယ္။ “လူသား” ဆိုတာ လူ႔ဇာတိနဲ႔ ဘုရားကို အၿမဲ ရည္ၫႊန္းတယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ သခင့္ရဲ႕ ႂကြလာျခင္းကို မိုးတိမ္စီးၿပီး ႂကြလာျခင္းအေနနဲ႔သာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဘာင္ခတ္လိုက္ရင္၊ လူသားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အဲဒီပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြက ဘယ္လို ျပည့္စုံမွာလဲဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ ေျပာခဲ့တယ္။ “သခင္က ပထမဆုံး တိတ္တဆိတ္ ျပန္ႂကြလာၿပီးတဲ့ေနာက္ လူပုံအလယ္ ေပၚထြန္းတာ။ က်မ္းစာ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြအရ၊ ဘုရားက ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အရင္ လူ႔ဇာတိခံယူမယ္။ လူေတြၾကားမွာ သမၼာတရား ေဖာ္ျပရင္း၊ တရားစီရင္ျခင္းအမႈျပဳရင္းနဲ႔ေပါ့။ ဘုရားရဲ႕အသံေတာ္ကို ၾကားၿပီး သူ႔ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈကို လက္ခံၾကတဲ့သူေတြက သူ႔ပလႅင္ေတာ္ ေရွ႕ကိုခ်ီမတာ ခံရလိမ့္မယ္။ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ သန႔္စင္ျခင္းတို႔ကတစ္ဆင့္၊ ေဘးဒုကၡမတိုင္ခင္မွာ ဘုရားက ေအာင္ျမင္သူတစ္စုကို စုံလင္ေစမယ္။ ဘုရားက သူတို႔ကို စုံလင္ေစအၿပီးမွာ လူတို႔ၾကားက လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားရဲ႕ တိတ္တဆိတ္ အမႈက ၿပီးေျမာက္မယ္။ ေကာင္းျမတ္သူေတြကို ဆုခ်ီးျမႇင့္ၿပီး ဆိုးယုတ္သူေတြကို အျပစ္ဒဏ္ေပးဖို႔ ေဘးဒုကၡေတြကို သူ က်ေရာက္ေစမယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ သူက ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ လူအားလုံးဆီကို မိုးတိမ္စီးၿပီး လူပုံအလယ္မွာ ေပၚထြန္းမွာပဲ။ သူႂကြဆင္းလာဖို႔ မိုးေကာင္းကင္ကို ေငးၿပီး ေစာင့္ေနတဲ့သူေတြဟာ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းအမႈနဲ႔ လြဲေခ်ာ္ၾကလိမ့္မယ္။ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းၿပီး အံသြားေတြ ခဲႀကိတ္ရင္းနဲ႔ ေဘးဒုကၡထဲကို က်ေရာက္ရလိမ့္မယ္။ အဲဒါက ဗ်ာဒိတ္က်မ္းက ဒီပေရာဖက္ျပဳခ်က္ကို ျပည့္စုံေစမွာေလ။ ‘ၾကည့္ရႈေလာ့။ မိုးတိမ္ႏွင့္တကြ ႂကြလာေတာ္မူသည္ျဖစ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္ကို ထိုးေဖာက္ေသာ သူတို႔ႏွင့္ ရွိသမွ်ေသာသူတို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကို ရႈျမင္ရၾကလိမ့္မည္။ ေျမႀကီးသားအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသမွ်တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ေၾကာင့္ ငိုေႂကြးျမည္တမ္းရၾကလိမ့္မည္။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁:၇)” အစ္ကိုဆူးက ဒီအခ်ိန္မွာ အရမ္း အံ့ဩသြားတယ္။ အဲဒါက သူ႔ရဲ႕ထင္ျမင္ခ်က္အားလုံးနဲ႔ လုံးလုံး ဆန႔္က်င္ေနတာေလ။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ “သခင္ေယရႈက ဟိုးအရင္ကတည္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေျပာခဲ့တာပဲ။ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔ဆိုတာ ဘုရားအသံေတာ္ကို နားေထာင္ဖို႔ အဓိက လိုအပ္တယ္လို႔ေလ။ သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့သည္မွာ- ‘ငါ့သိုးတို႔သည္ ငါ့စကားသံကိုနားေထာင္၍ ငါ့ေနာက္သို႔လိုက္ၾက၏။ ထိုသိုးတို႔ကို ငါသိ၏။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၀:၂၇) ဗ်ာဒိတ္က်မ္းမွာ ဒီလိုေျပာထားတယ္။ ‘ၾကည့္ရႈေလာ့၊ ငါသည္တံခါးေရွ႕မွာရပ္၍ ေခါက္လ်က္ေန၏။ အၾကင္သူသည္ ငါ၏အသံကို ၾကား၍တံခါးကိုဖြင့္အံ့၊ ထိုသူရွိရာသို႔ငါဝင္၍ သူႏွင့္အတူ စားေသာက္မည္။ သူသည္လည္းငါႏွင့္အတူ စားေသာက္ရလိမ့္မည္။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၃:၂၀) ‘ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ အသင္းေတာ္တို႔အား အဘယ္သို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ကို၊ နားရွိေသာသူမည္သည္ကား ၾကားပါေစ။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း အခန္းႀကီး ၂-၃) သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ နားေထာင္ဖို႔ လိုတယ္လို႔ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းမွာ ဘာလို႔ ခုႏွစ္ႀကိမ္ ေျပာထားတာလဲ။ အဲဒါက ကြၽန္ေတာ္တို႔ လမ္းေၾကာင္းကို ၫႊန္ျပေနတာ။ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔ အဓိကေသာ့ခ်က္က အသင္းေတာ္ေတြကို ေျပာတဲ့ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ စကားေတြကို ရွာဖို႔ပါ။ ဘုရားအသံေတာ္ကို ေသခ်ာနားေထာင္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ ဘုရားအသံေတာ္ကို ၾကားၿပီး သခင့္ကို ႀကိဳဆိုတဲ့သူေတြက ပညာရွိသတို႔သမီးေတြပဲ။ ဘုရားအသံေတာ္ကို မၾကားတဲ့သူေတြက သခင့္ကို ႀကိဳဆိုမွာ မဟုတ္တဲ့ မိုက္မဲတဲ့ သတို႔သမီးေတြပဲလို႔ေပါ့။” အစ္ကိုဆူးက နားေထာင္ေနရင္းနဲ႔ စိတ္လႈပ္ရွားလာၿပီး ေခါင္းတညိတ္ညိတ္နဲ႔ ျဖစ္ေနတာ။

အဲဒီေနာက္မွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္တစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္ျပခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ငါ့ကို တစ္ခ်ိန္က ေယေဟာဝါဟု သိရွိခဲ့ၾကသည္။ ငါ့ကို ေမရွိယဟုလည္း ေခၚခဲ့ၾကၿပီး၊ လူတို႔က ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ ႐ိုေသၾကည္ညိဳမႈျဖင့္ ငါ့ကို ကယ္တင္ရွင္ေယရႈဟု တစ္ခ်ိန္က ေခၚခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယေန႔တြင္ ငါသည္ လူအမ်ားက အတိတ္ကာလမ်ားတြင္ သိခဲ့ၾကသည့္ ေယေဟာဝါ သို႔မဟုတ္ ေယရႈ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ငါသည္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ ျပန္ႂကြလာၿပီး ျဖစ္သည့္ ဘုရားသခင္၊ ေခတ္ကို အဆုံးသတ္မည့္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေပသည္။ ငါသည္ ေျမႀကီးစြန္းမွ ထေျမာက္ေတာ္မူေသာ၊ ငါ၏အလုံးစုံေသာ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ျပည့္ဝသကဲ့သို႔၊ ၾသဇာအာဏာ၊ ဂုဏ္သိကၡာ၊ ဘုန္းအာႏုေဘာ္တို႔ႏွင့္ ျပည့္ဝေနေသာ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျဖစ္သည္။ လူတို႔သည္ ငါႏွင့္ မည္သည့္အခါမွ် မဆက္ဆံဖူးေပ၊ ငါ့ကို မည္သည့္အခါမွ် မသိကြၽမ္းဖူးၾကသကဲ့သို႔၊ ငါ၏စိတ္သေဘာထားကို အၿမဲတေစ မသိနားမလည္ ျဖစ္ၾကသည္။ ကမာၻေျမႀကီးကို ဖန္ဆင္းျခင္းမွသည္ ယေန႔ထိတိုင္၊ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ငါ့အား မျမင္ဖူးေလၿပီ။ ဤသည္မွာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၌ လူသားထံ ေပၚထြန္းေသာ္လည္း၊ လူသားအလယ္ ကြယ္ဝွက္သည့္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေပသည္။ သူသည္ ေလာင္ကြၽမ္းေနေသာ ေနမင္းႏွင့္ ေတာက္ေလာင္ေနေသာ မီးလွ်ံကဲ့သို႔၊ တန္ခိုးႏွင့္ျပည့္ကာ ၾသဇာအာဏာျဖင့္ ျပည့္လွ်မ္းလ်က္၊ လူသားအလယ္ အမွန္တကယ္ႏွင့္ စစ္မွန္စြာ ေနထိုင္လ်က္ ရွိသည္။ ငါ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ တရားစီရင္ျခင္း မခံရမည့္ လူ သို႔မဟုတ္ အမႈအရာ တစ္ခုမွ် မရွိသကဲ့သို႔၊ မီးလွ်ံ၏ ေလာင္ကြၽမ္းျခင္းမွတစ္ဆင့္ သန္႔စင္ျခင္း မခံရမည့္ လူ သို႔မဟုတ္ အမႈအရာ တစ္ခုမွ် မရွိေပ။ ေနာက္ဆုံးတြင္ တိုင္းႏိုင္ငံအားလုံးသည္ ငါ့ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားေၾကာင့္ ေကာင္းခ်ီးေပးခံရမည္ ျဖစ္ၿပီး ငါ့ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားေၾကာင့္လည္း တစ္စစီ ေၾကမြပ်က္စီး သြားလိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။ ဤနည္းျဖင့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အတြင္းရွိ လူအားလုံးက ငါသည္ ျပန္ႂကြလာသည့္ ကယ္တင္ရွင္ ျဖစ္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို သိမ္းပိုက္ေသာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ျမင္ၾကေပမည္။ ၿပီးလွ်င္ ငါသည္ တစ္ခ်ိန္က လူသားအတြက္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးသည့္ ေနမင္း၏ မီးေတာက္မီးလွ်ံမ်ားလည္း ျဖစ္လာသည့္အျပင္၊ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို ထုတ္ေဖာ္ျပသည့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၏ ေနမင္းလည္း ျဖစ္လာသည္ကို အားလုံး ေတြ႕ျမင္ရလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၌ ငါ၏အမႈ ျဖစ္သည္။ လူအားလုံးက ငါသည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ဘုရားသခင္၊ ေလာင္ကြၽမ္းေနေသာ ေနမင္းႏွင့္ ေတာက္ေလာင္ေနေသာ မီးလွ်ံျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ရန္အလို႔ငွာႏွင့္ အားလုံးက တစ္ပါးတည္း စစ္မွန္ေသာ ဘုရားသခင္ ငါ့ကို ကိုးကြယ္ႏိုင္ၾကဖို႔အလို႔ငွာ၊ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔သည္ ငါ၏စစ္မွန္ေသာ မ်က္ႏွာကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ၾကရန္အလို႔ငွာ ဤအမည္နာမကို ငါယူၿပီး ဤစိတ္သေဘာထားကို ငါပိုင္ဆိုင္ေပသည္- ငါသည္ ဣသေရလအမ်ိဳးသားတို႔၏ ဘုရားသခင္ ျဖစ္သည္သာမက၊ ေ႐ြးႏုတ္ရွင္သာ ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေပ။ ငါသည္ ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီးႏွင့္ ပင္လယ္ျပင္ တစ္ေလွ်ာက္လုံးရွိ အဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါအားလုံး၏ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ကယ္တင္ရွင္သည္ “ျဖဴေသာမိုးတိမ္” စီးလ်က္ ျပန္ႂကြလာႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္) အဲဒီေနာက္ေတာ့ သူက စိတ္လႈပ္ရွားလာၿပီး ေျပာေတာ့တာပဲ။ “ဒါဟာ ဩဇာအာဏာရွိလိုက္တာ။ ဘုရားဆီက လာတာျဖစ္ရမယ္။ ဘယ္လူသားကမွ ဒါမ်ိဳး ေျပာႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး” တဲ့။ အဲဒီေနာက္မွာ သူကေျပာတယ္။ “သခင့္ကို ေစာင့္ေနရင္း၊ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ဖို႔သိသမွ်က ဘာသာေရး ေလာက ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို နာခံဖို႔ပဲ၊ ဒါေပမဲ့ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ စကားေတြကို ရွာဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ့္ကို မိုက္မဲခဲ့တာပဲ” တဲ့။ သူ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းေကာင္း နားလည္ေနတာကို ျမင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ၾကည္ႏူးေနခဲ့တာ။ အဲဒီေနာက္ေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ အမ်ားႀကီး ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္ခဲ့တယ္။ “လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္၊” “ခရစ္ေတာ္သည္ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို သမၼာတရားျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္၏၊” “ဘုရားသခင္၏ အမႈအဆင့္ သုံးဆင့္ကို သိျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို သိျခင္း၏ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္သည္၊” “ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ၏ ခရစ္ေတာ္သည္သာ လူသားအား ထာဝရအသက္၏ လမ္းခရီးကို ေပးႏိုင္သည္” တို႔လိုမ်ိဳးေပါ့။ ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ အစ္ကိုဆူးက စိတ္ေတြလႈပ္ရွားၿပီး ေျပာလာတယ္။ “ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီယုံၾကည္ခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္ေတာင္ လုံးဝ မသိခဲ့တဲ့ ဒီသမၼာတရားေတြနဲ႔ နက္နဲမႈအားလုံးကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ေဖာ္ျပၿပီးၿပီ။ ဒါက ဘုရားအသံေတာ္ပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြပဲ။ သခင္ ျပန္ႂကြလာၿပီ။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အခုက်မွပဲ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုရၿပီ။ ဒီသတင္းေကာင္းကို တျခားညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြဆီ ခ်က္ခ်င္း မွ်ေဝရမယ္” တဲ့။ ဒါနဲ႔ အစ္ကိုဆူးနဲ႔ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဧဝံေဂလိတရား အတူေဝမွ်ဖို႔ စၾကတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာပဲ လူ ၂၀ေက်ာ္ကို ေျပာင္းလဲေပးခဲ့တယ္။ သူတို႔အားလုံးက ေျပာၾကတယ္။ သူတို႔ သက္တမ္းအတြင္းမွာ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုရတာဟာ သူတို႔ ဘယ္ေလာက္ ကံေကာင္းလိုက္လဲေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ေန႔တိုင္း စုေဝးခ်င္တယ္တဲ့။

ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ၿပီးေတာ့ အစ္ကိုရမ္းနဲ႔ စုေဝးပြဲကို ကြၽန္ေတာ္ သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဝင္သြားတာနဲ႔ တစ္ခုခုမွားေနတယ္လို႔ ခံစားရတာပဲ။ သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ဆီ ေျပးလာၿပီး ေျပာတယ္ေလ။ “ခင္ဗ်ားတို႔က မာဖီးယားဂိုဏ္းလိုမ်ိဳးလား။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဧဝံေဂလိေဝမွ်ေနတာလား၊ ေငြရဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာလား။ ခင္ဗ်ားတို႔ အကုန္ မရွင္းျပရင္ေတာ့၊ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ရဲတိုင္ရလိမ့္မယ္” တဲ့။ တျခားလူေတြအားလုံးကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဝိုင္းထားၿပီး သူတို႔အသင္းေတာ္က သိုးေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခိုးေနတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးကို ႀကဳံရတာ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ပထမဆုံးပဲ။ ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ရမွန္းလဲ မသိခဲ့ဘူး။ လူ ၂၀ေက်ာ္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဝိုင္းၿပီး ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေနတာကို ျမင္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး နည္းနည္း ေၾကာက္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးေနတာ။ သူတို႔က ငါတို႔ကို ရဲတိုင္ဖို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားတာ။ ရဲလက္ထဲသာ ငါတို႔ေရာက္သြားရင္ ဘယ္လို အႏွိပ္စက္ခံရမယ္ဆိုတာ ဘယ္သူသိမွာလဲလို႔ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ အဲဒီကေန အျမန္ဆုံး ထြက္သြားခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လမ္းျပဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္း၊ ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ္ ေအာ္ေခၚေနခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္။ “ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးသည္ မည္မွ် ဝမ္းနည္းေၾကကြဲၿပီး စိုးရိမ္ပူပန္သည္ကို သင္ေတြးမိဖူးသေလာ။ သူကိုယ္တိုင္၏ လက္ျဖင့္ ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ အျပစ္မဲ့လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ထိုသို႔ေသာ ညႇဥ္းဆဲမႈ ခံစားေနရသည္ကို သူ မည္သို႔ ျမင္ရက္ႏိုင္မည္နည္း။ တကယ္တမ္းမူ၊ လူသားမ်ားသည္ အဆိပ္ခတ္ခံထားရသည့္ သားေကာင္မ်ား ျဖစ္ၾကေပသည္။ လူသားသည္ ဤေန႔အထိ ရွင္က်န္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ဆိုးယုတ္သူတစ္ဦး၏ အဆိပ္ခတ္ခံထားရသည္ကို မည္သူ သိခဲ့လိမ့္မည္နည္း။ သင္သည္ သားေကာင္မ်ားထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္သည္ကို သင္ ေမ့ေလ်ာ့ၿပီေလာ။ သင္သည္ ဤအသက္ရွင္က်န္ရစ္သူမ်ားကို ကယ္တင္ဖို႔ သင္၏ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ႀကိဳးပမ္းရန္ လိုလားလ်က္ မရွိသေလာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သူကိုယ္တိုင္၏ ေသြးသားသဖြယ္ ခ်စ္ခင္သည့္ ဘုရားသခင္ကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ရန္ သင္၏ အားအင္ဟူသမွ်ကို ဆက္ကပ္ဖို႔ သင္ လိုလားျခင္း မရွိသေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သင္၏အနာဂတ္တာဝန္ကို မည္သို႔ အာ႐ုံစိုက္၍ လုပ္ေဆာင္သင့္သနည္း) ဒါက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ တကယ္တို႔ထိစရာပါပဲဗ်ာ။ ဧဝံေဂလိကို လက္ခံၿပီးၿပီးခ်င္း ကြၽန္ေတာ္လည္း သူတို႔လို ျဖစ္ခဲ့တာပါပဲ။ ဘာသာေရးေလာကနဲ႔ စီစီပီအစိုးရဆီက အဲဒီမုသားေတြကို နားေထာင္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ သံသယေတြနဲ႔ စိုးရိမ္မႈေတြ ရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ထပ္ခါထပ္ခါ မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက အဖမ္းခံရမယ့္ေဘးေတာင္ စြန႔္စားခဲ့ၾကတာ။ ေနာက္ဆုံးမွာ သမၼာတရားကို နားလည္ၿပီး ခြဲျခားသိျမင္မႈ ရတဲ့အျပင္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ထဲကို လာတဲ့အထိ ကြၽန္ေတာ္ သတိထားတာကို ေလွ်ာ့လိုက္ဖို႔အတြက္ေပါ့။ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ႀကီးမားတဲ့ အဖိုးအခကို ေပးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အႏၲရာယ္ရွိတာျမင္တာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က ထြက္ေျပးခ်င္တယ္။ အဲဒီညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို စြန႔္ပစ္ခ်င္တယ္။ လူမဆန္လိုက္တာ။ ဘုရားက သူ႔ေပၚထြန္းျခင္းကို ေတာင့္တတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္သူေတြကို သူ႔ကယ္တင္ျခင္းကို လက္ခံဖို႔ သူ႔ေရွ႕ကို ထပ္ေခၚလာေစခ်င္တယ္။ အဲဒါက ဘုရားရဲ႕အေရးေပၚ ဆႏၵပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္က စြန႔္ေျပးသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာတယ္။ ဘုရားကေတာ့ အရမ္း နာက်င္ၿပီး စိတ္ပ်က္မွာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္က လုံးလုံး ေနၿပီး သူတို႔နဲ႔ အပီအျပင္ မိတ္သဟာယျပဳရမွာျဖစ္သလို ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ဖို႔ လိုမွန္း သိလိုက္တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ အားေပးမႈနဲ႔၊ ကြၽန္ေတာ္ သတၱိေမြးၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ “ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတို႔ ဘယ္လို ခံစားရတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ပါတယ္ဗ်ာ။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတို႔ကကိုယ့္ယုံၾကည္ျခင္းမွာ လမ္းလြဲမွာကို ေၾကာက္ေနၾကတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေန႔တိုင္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို မိတ္သဟာယျပဳလာခဲ့တာ ႏွစ္ပတ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒုစ႐ိုက္ေလာကနဲ႔ဆိုင္သလိုမ်ိဳး ျပဳမူေနတာမ်ား ျမင္ဖူးၾကလား။ ေတြးၾကည့္ပါဗ်ာ။ ဒီတစ္ခ်ိန္လုံး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတို႔ဆီက ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္ ယူခဲ့ဖူးလား။ မယူခဲ့ဖူးပါဘူး။ ဒါကို သတိထားတာ ေကာင္းပါတယ္။ အဓိကအခ်က္က စစ္မွန္တဲ့ လမ္းခရီးနဲ႔ မွားယြင္းတဲ့ လမ္းခရီးကို ခြဲျခားသိျမင္တဲ့ အေျခခံသေဘာတရားေတြကို နားလည္ဖို႔ပဲေလ။ အဲဒါ မရွိဘဲ၊ သမၼာတရားကို မရွာေဖြဘဲ၊ သူမ်ားေတြကို အၿမဲနားေထာင္ေနရင္၊ လမ္းမွားေရာက္ဖို႔ ေသခ်ာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အားလုံးလည္း သိထားၾကတယ္။ သခင္ေယရႈက ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ အမႈျပဳခဲ့ခ်ိန္က ဖာရိရွဲေတြက သူ႔အ‌ေၾကာင္း ေကာလာဟလမ်ိဳးစုံကို လုပ္ႀကံေျပာဆိုၾကတယ္။ သူ႔ေနာက္ကို ယုံၾကည္သူေတြ မလိုက္ေအာင္လို႔ေပါ့။ ေယရႈက နတ္ဆိုးမင္းရဲ႕ အကူအညီနဲ႔ နတ္ဆိုးေတြကို ေမာင္းထုတ္တယ္လို႔ သူတို႔က ေျပာၾကတယ္။ သူ ရွင္ျပန္မထေျမာက္ဘူးလို႔ မမွန္မကန္ သက္ေသခံခဲ့ၾကတယ္။ သခင္ေယရႈရဲ႕ သမၼာတရားေတြကို နားမေထာင္ဘဲ သူတို႔ရဲ႕ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြေနာက္ကို မ်က္စိစုံမွိတ္ လိုက္ခဲ့တဲ့ ဂ်ဴးေတြဟာ သူတို႔နဲ႔အတူ သခင္ေယရႈကို အာခံၿပီး ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ သူ႔ကို ကားတိုင္မွာ သံမႈိ႐ိုက္ခဲ့ၾကၿပီး ဘုရားရဲ႕ အျပစ္စီရင္တာနဲ႔ အျပစ္ဒဏ္ေပးတာကို ခံခဲ့ၾကရတယ္။ အခု သခင္ေယရႈက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္အျဖစ္နဲ႔ ျပန္ႂကြလာၿပီ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သန႔္စင္ၿပီး ကယ္တင္ဖို႔ လိုအပ္တဲ့ သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပေနတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို စုေဝးပြဲေတြမွာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမတို႔ ၾကားရၿပီး အဲဒါေတြက သမၼာတရားျဖစ္တယ္ဆိုတာ၊ ဩဇာအာဏာနဲ႔ တန္ခိုးရွိတယ္ဆိုတာ အသိအမွတ္ျပဳၿပီးၿပီေလ။ အဲဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ဘုရားဆီကဆိုတာ အသိသာႀကီးပဲ။ ဒါေပမဲ့ မင္းတို႔က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သမၼာတရားနဲ႔ ဘုရားအသံေတာ္ ဟုတ္မဟုတ္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္မွာ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္နဲ႔ သမၼာတရား အာဟာရ ရွိမရွိ ေတြးေနတာ မဟုတ္ဘဲ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ျငင္းပယ္ၿပီး ရႈတ္ခ်ရင္းနဲ႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကို မ်က္စိစုံမွိတ္ နာခံေနတာေလ။ အဲဒါက သခင့္ကို ကားတိုင္ေပၚ ေနာက္တစ္ေခါက္ သံမႈိစြဲႏွက္တာပဲ မဟုတ္လား။” အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ေယရႈ၏ ျပန္ႂကြလာျခင္းသည္ သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္စြမ္းရွိသူမ်ားအတြက္ ႀကီးမားသည့္ ကယ္တင္ျခင္းတစ္ရပ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္စြမ္းမရွိသူမ်ားအတြက္ ယင္းမွာ ျပစ္ဒဏ္စီရင္ျခင္း၏ လကၡဏာတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ သင္တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္လမ္းေၾကာင္းကို ေ႐ြးခ်ယ္သင့္ၿပီး၊ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို မျပစ္မွားမေစာ္ကားသင့္သကဲ့သို႔ သမၼာတရားကို မျငင္းပယ္သင့္ေပ။ သင္တို႔သည္ မသိနားမလည္သူႏွင့္ မာနေထာင္လႊားသူ တစ္ဦး မျဖစ္သင့္ဘဲ၊ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ လမ္းျပမႈကို နာခံၿပီး၊ သမၼာတရားကို ေတာင့္တကာ ရွာေဖြသူမ်ား ျဖစ္သင့္ေပသည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ သင္တို႔သည္ အက်ိဳးရွိလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္အား ယုံၾကည္မႈလမ္းေၾကာင္းကို သတိျဖင့္ေလွ်ာက္ရန္ သင္တို႔ကို ငါအႀကံျပဳ၏။ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေကာက္ခ်က္မ်ားမခ်လိုက္ႏွင့္။ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္၌ သင္တို႔၏ ယုံၾကည္မႈတြင္ သာမန္ကာလွ်ံကာျဖစ္ကာ စာနာ ေထာက္ထားမႈ မကင္းမဲ့ေစႏွင့္။ အနည္းဆုံးအေနျဖင့္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာသူတို႔သည္ စိတ္ႏွိမ့္ခ်ၿပီး ႐ိုေသေလးျမတ္မႈ ရွိရမည္ျဖစ္သည္ကို သင္တို႔သိသင့္သည္။ သမၼာတရားကို ၾကားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ႏွာေခါင္းရႈံ႕ေသာသူတို႔သည္ မိုက္မဲၿပီး၊ အသိဉာဏ္ ကင္းမဲ့ၾက၏။ သမၼာတရားကို ၾကားၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း၊ သတိမမူဘဲ အျမန္ ေကာက္ခ်က္ခ်သူမ်ား သို႔မဟုတ္ ရႈတ္ခ်သူမ်ားသည္ မာနေထာင္လႊားမႈျဖင့္ ဒုကၡေရာက္ၾကရေလသည္။ ေယရႈကို ယုံၾကည္သူ မည္သူမွ်သည္ အျခားသူမ်ားအား က်ိန္ဆဲရန္ သို႔မဟုတ္ ရႈတ္ခ်ရန္ မသင့္ေတာ္ေပ။ သင္တို႔အားလုံးသည္ အသိစိတ္ရွိၿပီး သမၼာတရားကို လက္ခံသူ တစ္စုံတစ္ဦး ျဖစ္သင့္ေပသည္။ သမၼာတရားလမ္း အေၾကာင္းကို ၾကားျခင္းႏွင့္ အသက္ႏွင့္ဆိုင္ေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ရႈျခင္းျဖင့္၊ ဤစကားလုံး ၁၀,၀၀၀ အနက္ စကားတစ္လုံးသာလွ်င္ သင္၏လက္ခံယုံၾကည္ခ်က္မ်ား၊ သမၼာက်မ္းစာတို႔ႏွင့္ ကိုက္ညီသည္ဟု သင္ ယုံၾကည္ေကာင္းယုံၾကည္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ သို႔ဆိုပါက ဤစကားလုံးမ်ားထဲမွ ၁၀,၀၀၀ ေျမာက္ေသာစကားလုံးကို သင္ ဆက္လက္ရွာေဖြသင့္ေပသည္။ သင့္ကို ႏွိမ့္ခ်မႈရွိရန္၊ မိမိကိုယ္ကိုယုံၾကည္စိတ္ မလြန္ကဲရန္ႏွင့္ မိမိကိုယ္ကို လြန္ကဲစြာ မခ်ီးေျမႇာက္ရန္ ငါ အႀကံျပဳေသး၏။ သင္၏ႏွလုံးသားက ဘုရားသခင္အတြက္ အင္မတန္ နည္းပါးေသာ ႐ိုေသေလးျမတ္မႈ ရွိျခင္းျဖင့္၊ သင္သည္ သာ၍ႀကီးမားေသာ အလင္းကိုရလိမ့္မည္။ သင္သည္ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေသခ်ာစြာစစ္ေဆးၿပီး ထပ္သလဲလဲ ေတြးဆပါက၊ ၎တို႔ သမၼာတရား ဟုတ္မဟုတ္ဆိုသည္ႏွင့္ ၎တို႔ အသက္ဟုတ္မဟုတ္ဆိုသည္တို႔ကို သင္နားလည္လိမ့္မည္။ ဝါက်အနည္းငယ္ကိုသာ ဖတ္လ်က္၊ လူအခ်ိဳ႕က ‘ဤသည္မွာ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အသိဉာဏ္ပြင့္လင္းေစျခင္းအခ်ိဳ႕ထက္ ဘာမွ်မပိုပါ။’ သို႔မဟုတ္ ‘ဤသည္မွာ လူတို႔အားလွည့္ျဖားရန္ လာသည့္ ခရစ္ေတာ္၏ အေယာင္ကိုေဆာင္ေသာသူျဖစ္၏။’ ဟု ဆိုရင္း၊ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေၾကာင္းက်ိဳးမျမင္ဘဲ ရႈတ္ခ်ေကာင္းရႈတ္ခ်ၾကေပမည္။ ထိုသို႔ေသာအရာမ်ားကို ေျပာသူတို႔သည္ မသိနားမလည္မႈျဖင့္ မ်က္စိကန္းၾကေပသည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏အမႈႏွင့္ ဉာဏ္ပညာကို အလြန္နည္းပါးစြာ နားလည္ၿပီး၊ အစမွျပန္စရန္ သင့္ကို ငါ အႀကံျပဳ၏။ ေနာက္ဆုံးကာလထဲက ခရစ္ေတာ္၏အေယာင္ကို ေဆာင္ေသာသူမ်ား ေပၚထြက္ျခင္းေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ ေဖာ္ျပေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို က်ိဳးေၾကာင္းမျမင္ဘဲ မရႈတ္ခ်ရ၊ ၿပီးလွ်င္ သင္တို႔သည္ လွည့္ျဖားမႈကို ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာေၾကာင့္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ျပစ္မွားေစာ္ကားေသာ သူတစ္ဦး မျဖစ္ရ။ ယင္းသည္ လြန္စြာ သနားဖြယ္ေကာင္းမည္ မဟုတ္ေလာ။ မ်ားစြာစစ္ေဆးၿပီးသည့္ေနာက္ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ သမၼာတရားမဟုတ္၊ လမ္းခရီးမဟုတ္သကဲ့သို႔ ဘုရားသခင္၏ ေဖာ္ျပခ်က္မဟုတ္ဟု သင္ယုံၾကည္ဆဲ ျဖစ္ပါက၊ သင္သည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ အျပစ္ေပးခံရလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား မရွိဘဲ ျဖစ္လိမ့္မည္။ ထိုသို႔ အလြန္ သိသိသာသာႏွင့္ ရွင္းလင္းစြာ ေျပာဆိုထားသည့္ သမၼာတရားကို သင္လက္မခံႏိုင္ပါက၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ကယ္တင္ျခင္းႏွင့္ မသင့္ေတာ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ပလႅင္ေတာ္ေရွ႕ ျပန္လာရေလာက္ေအာင္ ေကာင္းခ်ီးမခံစားရေသာ သူတစ္ဦး ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ယင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ စဥ္းစားၾကည့္ေလာ့။ အလ်င္မလိုႏွင့္၊ စိတ္ျမန္လက္ျမန္ မျဖစ္ႏွင့္၊ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္မႈကို ကစားပြဲတစ္ခုအျဖစ္ သေဘာမထားႏွင့္။ သင္၏ခရီးဆုံးပန္းတိုင္အတြက္၊ သင္၏ အလားအလာမ်ား အတြက္၊ သင္၏အသက္တာအတြက္ စဥ္းစားေလာ့၊ ၿပီးလွ်င္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ မလွည့္စားႏွင့္။ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို သင္လက္ခံႏိုင္ပါသေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေယရႈ၏ဝိညာဥ္ခႏၶာကို သင္ေတြ႕ျမင္သည့္အခ်ိန္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကို အသစ္တစ္ဖန္ ျပဳလုပ္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို နားေထာင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူတို႔ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ေအးလက္ေအး ျဖစ္လာၿပီး တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ တိတ္တိတ္ေလး ထြက္သြားၾကတယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဧည့္ခံတဲ့ အစ္ကိုလီက ေနာက္မွ ေျပာျပတယ္။ သူတို႔အသင္းေတာ္က အဲဒီရာထူးျမင့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြက သူ႔တို႔ကို အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ဆန႔္က်င္တဲ့ စာေစာင္တစ္ခု ေပးတယ္တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က လူေတြရဲ႕ပိုက္ဆံေတြကို ယူေနတဲ့ ဒုစ႐ိုက္ေလာက အုပ္စုတစ္စုလို႔ ေျပာထားတယ္ဆိုပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ သူတို႔အားလုံး ေၾကာက္ကုန္ၾကတာေပါ့။ အစ္ကိုလီက ေျပာတယ္။ “အဲဒီစာေစာင္ ေျပာတာသာ မွန္ခဲ့ရင္ ငါ မင္းကို ဘယ္ေတာ့မွ ဧည့္ခံခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ မင္းရဲ႕ မိတ္သဟာယက အရမ္းေကာင္းေတာ့၊ မင္းကို ေမာင္းမထုတ္ခ်င္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ေဆာင္းတြင္း အေအးဆုံးအခ်ိန္ႀကီးမွာ မင္းက ဘယ္သြားမလဲ။ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ စားလို႔ရတဲ့ ထမင္းက်န္ဟင္းက်န္ေတြ ရွိေသးတယ္။ ထပ္ခိုးအခန္းမွာ မင္းတို႔ ေနလို႔ရတယ္” တဲ့။ သူက နည္းနည္း သတိထားလာတယ္။ အစ္ကိုရန္က ေျပာတာေပါ့။ “ဒီေန႔ သူတို႔က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ရဲတိုင္ေတာ့မလို႔ဟာ လက္မတင္ေလးပဲ။ သူတို႔ေခါင္းေဆာင္ေတြလာရင္၊ သူတို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ ဘယ္သူသိမွာလဲ။ ဒီမွာ အႏၲရာယ္မ်ားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ထြက္သြားသင့္တယ္” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေၾကာက္ေနခဲ့တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးလိုက္တယ္။ သူတို႔က ေကာလာဟလေတြရဲ႕ အယုံသြင္းတာခံရတာနဲ႔ပဲ ဒီယုံၾကည္သူအသစ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဘးဖယ္လို႔မရဘူးေလ။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ထြက္သြားတာက သူတို႔အတြက္ အဆုံးသတ္ျဖစ္သြားမွာ။ အဲဒီေနာက္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္တစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္ အမွတ္ရတယ္။ “သင့္အထဲ၌ စစ္မွန္ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ စစ္မွန္ေသာ သစၥာေစာင့္သိမႈ ရွိ မရွိ၊ သင့္ထံ၌ ဘုရားသခင္အတြက္ ဆင္းရဲဒုကၡခံမႈ မွတ္တမ္းတစ္ခု ရွိ မရွိႏွင့္ ဘုရားသခင္ထံ၌ သင္ အျပည့္အဝ က်ိဳးႏြံနာခံၿပီးျခင္း ရွိ မရွိ စသည္တို႔ကို သင္သိသင့္သည္။ သင္သည္ ဤအရာမ်ား မရွိပါက၊ သင့္အတြင္း၌ မနာခံမႈ၊ လွည့္ျဖားမႈ၊ ေလာဘႏွင့္ မေက်နပ္မႈမ်ားသာ က်န္ရစ္လိမ့္မည္။ သင္၏ႏွလုံးသားသည္ ႐ိုးသားမႈႏွင့္အလွမ္း ကြာေဝးသကဲ့သို႔၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္ထံမွ အျပဳသေဘာေဆာင္ေသာ အသိအမွတ္ျပဳမႈကိုလည္း မည္သည့္အခါမွ် မရရွိဘဲ၊ အလင္းထဲတြင္ မည္သည့္အခါမွ် မေနခဲ့ရဖူးေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သတိေပးခ်က္ သုံးခ်က္) ဒါကို ေတြးၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ သိလိုက္တယ္။ တရားေဟာရာမွာ ဘယ္ေလာက္ အႏၲရာယ္နဲ႔ ဒုကၡတို႔ရွိပါေစ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးဆိုင္ရာ အက်ိဳးစီးပြားေတြနဲ႔ ေဘးကင္းေရးတို႔ကို အေလးမထားတာမ်ိဳး၊ အဖိုးအခေပးဆပ္တာမ်ိဳး၊ လူေတြကို ဘုရားေရွ႕ေမွာက္ ေခၚေဆာင္တာမ်ိဳး၊ သမၼာတရားကို သင္ယူၿပီး ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို လက္ခံရာမွာ သူတို႔ကို ကူညီေပးတာမ်ိဳးက ဘုရားကို ယုံၾကည္ျခင္း ရွိတာပဲ။ အဲဒါက ဘာသာတရား ကိုင္းရႈိင္းတာပဲ။ သခင့္ တမန္ေတာ္ေတြနဲ႔ တပည့္ေတာ္ေတြ အေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္။ သူတို႔က ဧဝံေဂလိတရား ေဝမွ်ေနတုန္းမွာ ဖိႏွိပ္မႈနဲ႔ ဆင္းရဲဒုကၡေတြအမ်ားႀကီး ခံစားခဲ့ၾကရတာပဲ။ တခ်ိဳ႕က ဖမ္းဆီခံ၊ ေထာင္ခ်ခံခဲ့ၾကရၿပီး တခ်ိဳ႕ဆို သူတို႔ အသက္ေတြေတာင္ စြန႔္လႊတ္ခဲ့ၾကရတယ္။ က်မ္းစာထဲမွာ ေျပာထားတယ္။ “ေလာကီသားအေပါင္းတို႔သည္ မာရ္နတ္၏လက္၌ ရွိၾကသည္။” (ရွင္ေယာဟန္ၾသဝါဒစာပဌမေစာင္ ၅:၁၉) ဒီလိုေမွာင္မိုက္၊ ဆိုးယုတ္တဲ့ ေလာကႀကီးတစ္ခုမွာ ဧဝံေဂလိကို ေဝမွ်တာက အႏၲရာယ္နဲ႔ ဆင္းရဲဒုကၡတို႔နဲ႔ ျပည့္ေနတဲ့ လမ္းတစ္ခုပဲတဲ့။ အဲဒါမ်ိဳးလုပ္ရင္းနဲ႔ ဘယ္သူက ဒုကၡခံၿပီး အဖိုးအခမေပးဆပ္ဘဲ ေနမွာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ အၿမီးကုပ္ ထြက္ေျပးလို႔မရဘဲ၊ ကိုယ့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ဖို႔ ဘုရားကို မွီခိုဖို႔ လိုအပ္တာကို ကြၽန္ေတာ္ သိလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ အစ္ကိုရန္ကို ကြၽန္ေတာ့္ အေတြးေတြကို ေျပာျပလိုက္တာေပါ့။ သူကလည္း ဆက္ေနၿပီး ေဝမွ်ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အတူ ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းၾကခဲ့ၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လမ္းျပဖို႔၊ ဒုကၡကို ႀကံ့ႀကံ့ခံႏိုင္ၿပီး အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ဉာဏ္ပညာနဲ႔ သႏၷိ႒ာန္ေပးဖို႔ ဘုရားဆီမွာ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ေပါ့။

အဲဒီညမွာပဲ ေအးစက္ၿပီးေလစိမ္းတိုက္တဲ့ ထပ္ခိုးခန္းမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လုံးလုံး အိပ္လို႔မရခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္း မိတ္သဟာယျပဳၿပီး အားေပးၾကခဲ့ၾကတယ္။ အေတြ႕အႀကဳံဆိုင္ရာ ဓမၼသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတြးမိခဲ့ၾကတယ္။ “ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာက ကြၽန္ုပ္၏ စိတ္ႏွလုံးကို အရည္ေပ်ာ္ေစၿပီ။” “အို ဘုရားရွင္။ ကိုယ္ေတာ္၏ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ အလြန္ စစ္မွန္သည္။ ယင္းက ကြၽန္ုပ္၏စိတ္ႏွလုံးကို အရည္ေပ်ာ္ေစသည္။ လူတို႔၏ေနာင္တကို ကိုယ္ေတာ္ စိတ္ရွည္စြာ ေစာင့္ဆိုင္းေသာေၾကာင့္၊ ကြၽန္ုပ္ မည္သို႔မ်ား ေနာက္ထပ္ ေတြေဝႏိုင္သနည္း။ ကိုယ္ေတာ္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ မ်ားစြာကို ကြၽန္ုပ္ ေပ်ာ္ေမြ႕ၿပီး ကိုယ္ေတာ္၏အလိုေတာ္ကို ကြၽန္ုပ္ သာ၍ပင္ အေလးထားသင့္သည္။ သမၼာတရားကို လိုက္စားဖို႔၊ ကြၽန္ုပ္၏တာဝန္ကို ေကာင္းစြာ ထမ္းေဆာင္ဖို႔ႏွင့္ ကိုယ္ေတာ္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ဖို႔ ကြၽန္ုပ္ စိတ္ပိုင္းျဖတ္သည္။ ကြၽန္ုပ္သည္ စမ္းသပ္မႈမ်ား၊ စစ္ေဆးျခင္းႏွင့္ အခက္အခဲတို႔ကို သည္းခံဖို႔၊ ကြၽန္ုပ္၏ သက္ေသခံခ်က္တြင္ ခိုင္မာစြာ ရပ္တည္ဖို႔ႏွင့္ ကိုယ္ေတာ့္ကို စိတ္ေက်နပ္ေစဖို႔ လိုလားသည္။ ကိုယ္ေတာ္ကို ကြၽန္ုပ္ အမွန္တကယ္ ခ်စ္ကာ၊ ကိုယ္ေတာ့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ ရွင္သန္မည္။ ကိုယ္ေတာ့္ကို ထာဝရ ေနာက္လိုက္ၿပီး သက္ေသခံမည္။” (သိုးသငယ္ေနာက္လိုက္ၿပီး သီခ်င္းအသစ္မ်ားကိုသီဆိုပါ) ဒါကို ဆိုရတာက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ေတာ္ေတာ္ကို တို႔ထိတယ္ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒုကၡခံစားရေပမဲ့လည္း၊ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ တကယ္ရွိေနတယ္၊ ဒီဒုကၡေတြတစ္ေလွ်ာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေဘးမွာ ရွိေနတယ္လို႔ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေမတၱာ၊ သူေပးခဲ့တဲ့ အဖိုးအခတို႔နဲ႔ ယွဥ္လိုက္ရင္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဒုကၡေသးေသးေလးက ထုတ္ေျပာေနဖို႔မထိုက္တန္ပါဘူး။ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ဘယ္လို ႏွစ္ႀကိမ္ႏွစ္ခါ လူ႔ဇာတိခံခဲ့ေပမဲ့၊ အမ်ားႀကီး ဒုကၡခံခဲ့ေပမဲ့၊ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဧဝံေဂလိတရား ျဖန႔္ေဝတဲ့အခါမွာ အခက္အခဲေလး မျဖစ္စေလာက္ကို ညည္းညဴေနမွန္း ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ထြက္ေျပးခ်င္တယ္။ ဒီညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို စြန႔္ထားခဲ့ခ်င္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ဘာဆင္ျခင္တုံတရား၊ ဘာအသိစိတ္မွ မရွိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားကို အေႂကြးအမ်ားႀကီး တင္ေနသလို ခံစားရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ သူတို႔ကို ျပန္ေခၚဖို႔ အစြမ္းကုန္ ေပးဆပ္ဖို႔လည္း အဆင္သင့္ပဲ။ အဲဒီလို ေတြးလိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ သိပ္ ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား မခံစားရေတာ့ဘူး။

ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အစ္ကိုလီ ခါတိုင္းလို ဝက္စာအတြက္ ျမက္ခုတ္တာကို ကူညီေနတာ။ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲက အသင္းေတာ္ တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္တစ္ေယာက္က သူ႔ကို ေျပာတာကို ၾကားလိုက္တယ္။ “မေန႔ညက လုံးဝ အိပ္လို႔မရခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးေနတာဗ်ာ။ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဧဝံေဂလိတရား ေဝမွ်ေနခဲ့တဲ့ အဲဒီညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္းကိုေပါ့။ သူတို႔က စာေစာင္ထဲမွာ ေျပာထားသလို ဟုတ္တဲ့ပုံမေပါက္ပါဘူး။ သူတို႔ခရီးသြား ကုန္က်စရိတ္အတြက္ ေငြနည္းနည္းစုေပးခဲ့ေပမဲ့၊ သူတို႔က တစ္ျပားမွ လက္မခံၾကဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ စာအုပ္ေတြေတာင္ အလကားေပးလိုက္ေသးတယ္။ အသက္ရွင္တဲ့ အသက္ေရက လူေတြကို အခမဲ့ေပးရတာဆိုပဲ။ သူတို႔ ေဟာတဲ့တရားကလည္း အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အားလုံးအတြက္ အားျဖည့္ေပးတယ္။ အခု ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယုံၾကည္ျခင္းရွိလာၿပီ” တဲ့။ သူက ဆက္ေျပာတယ္ေလ။ “စုေဝးပြဲေတြ ပါဝင္ဖို႔ အရမ္း စိတ္လႈပ္ရွားတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ဘယ္မွာ ျမင္ဖူးလဲ။ ဒါက သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးအေနနဲ႔ သူတို႔က ဘာမွ မိတ္သဟာယမျပဳဘဲ ေနာက္ထပ္ အလႉေငြေတြကို အၿမဲ ေတာင္းဆိုေနၾကတယ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သူတို႔ကို ဟင္းလ်ာေကာင္းေတြ ေကြၽးေမြးရတယ္။ ဒီညီအစ္ကိုေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြထက္ ပိုေကာင္းတဲ့ ပုံသက္ေသျပတယ္” တဲ့။ အဲဒီေနာက္ အစ္ကိုလီ ေျပာခဲ့တယ္။ “ကြၽန္ေတာ္လည္း အိပ္လို႔မေပ်ာ္ပါဘူး။ ဒီညီအစ္ကိုေတြက သိပ္႐ိုးရွင္းတဲ့ အစားအေသာက္ကို ႏွာေခါင္းမရႈံ႕သလို၊ ဘယ္ေဝယ်ာဝစၥကိုမဆို ကူညီဖို႔ အဆင္သင့္ပဲ။ သူတို႔က မိသားစုလို ခံစားရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေျပာသလိုမ်ိဳးလည္း လုံးဝ မဟုတ္ဘူး။ မေန႔က ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ဩဇာလႊမ္းမိုးတာခံရၿပီး သူတို႔ကို ကြၽန္ေတာ္က ထမင္းက်န္ဟင္းက်န္ ဇလုံတစ္ဝက္ပဲ ေပးၿပီး စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ ထပ္ခိုးခန္းထဲမွာ အိပ္ခိုင္းလိုက္တာ။ ဒီေလာက္ ခ်မ္းေအးတဲ့ ရာသီဥတုနဲ႔ သူတို႔ ဘယ္လိုေနေနလဲေတာ့ မသိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ အဲဒီလို မလုပ္ခဲ့သင့္ဘူး” တဲ့။ အဲဒီေနာက္မွာ သူက ေျပာတယ္။ “ကြၽန္ေတာ္ ရပ္တည္ခ်က္တစ္ခု ယူလိုက္ေတာ့မယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို တျခားလူေတြက လက္မခံရင္ေတာင္၊ ကြၽန္ေတာ္ လက္ခံတယ္။” အဲဒီ တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္က ေျပာခဲ့တယ္။ မနက္စာစားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူက စုေဝးပြဲတစ္ခုအတြက္ လူတိုင္းကို စုေဆာင္းခဲ့တယ္။ သူတို႔ စကားေျပာတာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ နားစြန္နားဖ်ား ၾကားတဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အရမ္း စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့တယ္။ ဘုရားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ တိတ္တိတ္ေလး ေက်းဇူးတင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ထပ္ မိတ္သဟာယကတစ္ဆင့္၊ အဲဒီညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမအားလုံးက ပုံမွန္အတိုင္း ထပ္ၿပီး စစုေဝးခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ေယာက္မွ ေလ်ာ့မသြားခဲ့ဘူး။ သူတို႔က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို စိတ္လႈပ္ရွားၿပီး ေျပာခဲ့တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ဘုန္းေတာ္ႀကီးရဲ႕ လွည့္စားတာကို ခံရလုနီးနီးပဲ၊ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔ သူတို႔အခြင့္အေရးကို လြတ္လုနီးနီးပဲတဲ့။

သူတို႔ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ကိုယ့္အလိမ္အညာေတြ အလုပ္မျဖစ္ေတာ့တာကို ျမင္တဲ့အခါ၊ သူတို႔အသင္းသားေတြကို စစ္မွန္တဲ့လမ္းခရီးကေန ထိန္းသိမ္းထားဖို႔ အ႐ူးအမူး ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္ေလ။ တစ္ေန႔ အစ္ကိုဆူးဆီကို သြားလည္တဲ့အခါ၊ တံခါးထဲဝင္လိုက္တာနဲ႔၊ သူက ေၾကာက္ေနပုံရၿပီး ေျပာတယ္။ “မင္းတို႔ ထြက္သြားမွျဖစ္မယ္” တဲ့။ ဘာမ်ားျပႆနာရွိလို႔လဲလို႔ သူ႔ကို ေမးခဲ့တယ္။ သူကေျပာတယ္ေလ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဲဒီမွာ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ေနတာကို သူတို႔ အထက္ေခါင္းေဆာင္ေတြက သိသြားၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဖမ္းခံရဖို႔နဲ႔ ရဲစခန္းအပို႔ခံရဖို႔ကို ဆုံးျဖတ္လိုက္တာ၊ သူ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို မကာကြယ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သြားဖို႔လိုတယ္ဆိုပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို သူေျပာတယ္၊ သူ႔အိမ္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဧဝံေဂလိေဝမွ်တဲ့အခါ၊ သူတို႔ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ထဲက တစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဖမ္းခံရေအာင္ လုပ္ဖို႔ လာေတာင္လာေနၿပီတဲ့။ ဒါေပမဲ့ မေတာ္တဆ ထိခိုက္မႈျဖစ္လို႔ မလာႏိုင္ခဲ့ဘူးဆိုပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အဖမ္းခံရေတာ့မလို႔ သီသီေလးျဖစ္ခဲ့တာ။ အမွန္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေတာ္ေတာ္ ေၾကာက္ေနခဲ့တာ။ ထြက္သြားဖို႔ စဥ္းစားေနခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္း ကြၽန္ေတာ္ ေတြးလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ထြက္သြားၿပီး လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရင္ စာတန္ကို အႏိုင္ေပးသလို ျဖစ္မယ္ေပါ့။ ဒီနည္းနဲ႔ ဒီမွာ ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္လို႔ရႏိုင္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အဲဒီလိုေတြးလိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္း ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ဘုရားရဲ႕ ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္ေတြကို သတိရမိတယ္။ “စၾကဝဠာတြင္ ျဖစ္ေပၚေသာ အရာရာတိုင္းတြင္၊ ငါ အဆုံးအျဖတ္မေပးေသာအရာ တစ္ခုမွ် မရွိေခ်။ ငါ့လက္ထဲတြင္မရွိသည့္အရာ တစ္စုံတစ္ရာ ရွိသေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၊ အခန္း (၁)) “ဘုရားသခင္ ရယူရန္ အလိုရွိသည့္အရာကို မည္သည့္ႏိုင္ငံ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္ တန္ခိုးအာဏာကမွ် မတားဆီးႏိုင္သည္ကို ငါတို႔ယုံၾကည္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို ေႏွာင့္ယွက္သူမ်ား၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဆန႔္က်င္ကာ ဘုရားသခင္၏ အႀကံအစည္ကို ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး ထိခိုက္ေစသူမ်ားသည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဘုရားသခင္၏ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို ခံရၾကလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၂)- လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံး၏ ကံၾကမၼာအေပၚ ဘုရားသခင္ တာဝန္ယူဦးေဆာင္သည္) ဒါက ကြၽန္ေတာ့္ကို ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ခြန္အား ေပးတယ္။ အရာအားလုံးက ဘုရားလက္ထဲမွာ ရွိတယ္။ ဘယ္အင္အားစုကမွ သူ႔အမႈကို မတားႏိုင္ဘူး။ အဲဒီဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ လာလာ မလာလာ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အဖမ္းခံရသည္ျဖစ္ေစ မခံရသည္ျဖစ္ေစ၊ အားလုံးက ဘုရားလက္ထဲမွာပဲ။ အဲဒီတုန္းက သူတို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဖမ္းဖို႔ ဆုံးျဖတ္ေပမဲ့ လမ္းတစ္ဝက္က ျပန္လွည့္ခဲ့ရတယ္၊ အဲဒါက ဘုရားရဲ႕ အံ့ဖြယ္ လုပ္ေဆာင္မႈ၊ အႀကံအစည္နဲ႔ အစီအစဥ္ လုံးလုံး မဟုတ္ဘူးလား။ အဲဒါကို ကိုယ့္ယုံၾကည္ျခင္းအေပၚ မွီခိုၿပီး ဘုရားကို ကိုးစားရင္း ဉာဏ္ပညာနဲ႔ ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ရတယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းကတစ္ဆင့္သာ ဘုရားရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕ရတယ္။ ဘုရားအလိုေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ္ နားလည္တာနဲ႔၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သုံးၿပီး အစ္ကိုဆူးကို မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ သူက သိပ္မေၾကာက္ေတာ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို အစ္ကိုလီရဲ႕ေနရာမွာ သြားပုန္းသင့္တယ္လို႔ သူက ေျပာတယ္။

တစ္ေန႔ အစ္ကိုလီအိမ္ကို ကြၽန္ေတာ္ အသြားမွာ၊ သူ႔အိမ္နီးခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ႀကဳံရတယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို တားဖို႔ ေျပးလာၿပီး ေျပာတယ္။ “ခင္ဗ်ားက အဲဒီေလာက္ အေၾကာက္တရားမဲ့ရလား။ မေန႔က ရဲတစ္သိုက္ ခင္ဗ်ားဆီ လာတယ္။ သူတို႔ေတာင္ ျပန္သြား႐ုံရွိေသးတယ္ ခင္ဗ်ားက ဘာလို႔ ျပန္လာရတာလဲ” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ သူတို႔ ရဲေခၚလိုက္တာကိုး။ သူတို႔မ်ား အစ္ကိုရန္ကို ဖမ္းသြားလားလို႔ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အစ္ကိုလီရဲ႕အိမ္ကို အေျပးသြားၿပီး အဲဒီမွာ လူတိုင္းရွိတာကို ျမင္ေတာ့မွပဲ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္ဗ်ာ။ သူတို႔က ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာတယ္။ ရဲေတြက တစ္အိမ္ဝင္တစ္အိမ္ထြက္ တျခားၿမိဳ႕က ဧဝံေဂလိအမႈေတာ္ေဆာင္ႏွစ္ေယာက္ကို လိုက္ရွာေနတယ္ဆိုပဲ။ ၿပီးေတာ့ အစ္ကိုလီရဲ႕အိမ္ကိုလည္း ပိုက္စိပ္တိုက္ ရွာၾကတယ္တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အစ္ကိုရန္က မီးဖိုေခ်ာင္မွာ ခ်က္ျပဳတ္ေနတာေလ။ ရဲေတြက သူ႔ကို ေဒသခံတစ္ေယာက္နဲ႔ မွားၿပီး မသိက်ိဳးကြၽန္ျပဳထားၾကတယ္တဲ့။ အစ္ကိုရန္အႏၲရာယ္က သီသီေလး လြတ္သြားတဲ့အေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္ ၾကားေတာ့၊ ဘုရားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ေက်းဇူးတင္မိတယ္။ ဘုရားရဲ႕လုပ္ေဆာင္မႈေတြကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ အခ်ိန္မေ႐ြး၊ ေနရာမေ႐ြး ေတြ႕ႏိုင္တယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ စီစီပီအစိုးရက ဧဝံေဂလိတရား ျဖန႔္ေဝတာကို တားဆီးဖို႔ ေသြး႐ူးေသြးတန္း ႀကိဳးစားေနၾကေပမဲ့၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ေနာက္မဆုတ္ခဲ့ၾကဘူးေလ။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြက ဘုရားကို ဆန႔္က်င္တဲ့ ေၾကာင္သူေတာ္ေတြပဲဆိုတာ သူတို႔ျမင္လာၿပီး ထိုးထြင္းသိျမင္မႈ ပိုရွိလာၾကတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ေနာက္ကို လိုက္ဖို႔ သူတို႔ရဲ႕ သႏၷိ႒ာန္က ပို ခိုင္မာလာတယ္။ ဘုရားရဲ႕ဉာဏ္ပညာက စာတန္ရဲ႕လွည့္ကြက္ကို အေျချပဳၿပီး တကယ္ကို ေဆာင္႐ြက္တာပဲ။ အဲဒီစကားထဲက သမၼာတရားကို ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတာဗ်ာ။

အတိုင္ခံရဖို႔၊ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ တိုက္ခိုက္ခံရဖို႔၊ ရဲေတြ ဖမ္းတာခံရဖို႔ အႏၲရာယ္ကေတာ့ အၿမဲရွိေနတာပဲေလ။ ဒါေပမဲ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ရာ လမ္းေၾကာင္းမွာ ဘုရားရဲ႕ လမ္းျပမႈနဲ႔ အံ့ဖြယ္ လုပ္ေဆာင္မႈေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ျမင္ရတယ္။ တစ္ခါေတာ့ ဟူနန္ စီရင္စုမွာေပါ့၊ အိမ္တြင္းအသင္းေတာ္က အစ္မက်န္းဆိုတဲ့ အလယ္အလတ္အဆင့္ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္နဲ႔ သူ႔တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္ အစ္ကိုခ်န္းတို႔က ဘုရားရဲ႕ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈကို လက္ခံခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ သူတို႔အသင္းေတာ္က အသင္းသားေတြကို ေဝမွ်တယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ လူ ၁၀၀ ေက်ာ္ ပါဝင္လာၾကတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ အစ္ကိုတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လာေျပာတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက လက္ခံခဲ့ၾကတာကို သူတို႔ရဲ႕ တျခားအသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ သိသြားတဲ့အခါမွာ၊ ေဒါသေတြထြက္ၿပီး အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္း လူေတြကို ဖမ္းဖို႔ လူအေယာက္ ၂၀ ေက်ာ္ပါတဲ့ ထရပ္ကားတစ္စီးနဲ႔ သြားဖို႔ ျပင္ၾကတယ္တဲ့။ ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္မက်န္ဖမ္းမယ္လို႔လည္း ေျပာတယ္ဆိုပဲ။ အဲဒါကို ၾကားရတာ တကယ္ စိတ္ဖိစီးတယ္ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူေတြအားလုံး ေဘးကင္းဖို႔ ယုံၾကည္သူအသစ္ေတြ ေၾကာက္လန႔္မေျပးသြားဖို႔ ကြၽန္ေတာ္က ေသခ်ာေအာင္ လုပ္ခ်င္တာေလ။ ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္း ဆုေတာင္းခဲ့တာေပါ့။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အရင္က အႏၲရာယ္ႀကဳံတဲ့အခါ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ အတၱႀကီးႀကီးနဲ႔ အၿမဲ ကာကြယ္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ့္အလုပ္နဲ႔ ကိုယ္ေတာ့္လုပ္ေဆာင္မႈ အမ်ားႀကီးကို ကြၽန္ေတာ္ ႀကဳံဖူးေတြ႕ဖူးပါၿပီ။ အရာအားလုံးက ကိုယ္ေတာ့္လက္ထဲမွာ ရွိတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အၿမီးကုပ္ၿပီး ထြက္မေျပးေတာ့ဘဲ၊ ကိုယ့္တာဝန္ကို ယူၿပီး ထမ္းေဆာင္ပါေတာ့မယ္” လို႔ေပါ့။ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ေနတဲ့ သူတိုင္းကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ သတိေပးဖို႔ ညလုံးေပါက္ အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားကို ကိုးစားရင္းနဲ႔ အဲဒီစိန္ေခၚမႈကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ ကြၽန္ေတာ္ တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့၊ အရာအားလုံးက ၿငိမ္သက္ေနတယ္။ ႏွင္းေတြအရမ္းက်ၿပီး လမ္းေတြအားလုံး ပိတ္ကုန္တယ္။ အားလုံး အရမ္းေအးေနတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ အားလုံးက ေတာင္ေျခမွာ ေနၾကတာေလ။ သူတို႔က လူဘယ္ေလာက္ပဲရရ၊ ေတာင္ေပၚ မတက္လာႏိုင္ၾကဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စိတ္ပူစရာတစ္ခုမွ မရွိဘဲ ဧဝံေဂလိကို ဆက္ေဝမွ်ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဘုရားလုပ္ရပ္ေတြက တကယ္ကို ဘယ္ေလာက္ အံ့ဖြယ္ေကာင္းမွန္း ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ လူတိုင္းက ေပ်ာ္မဆုံးဘူး။ ဘုရားကို အဆက္မျပတ္ ေက်းဇူးတင္မိၾကတယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔ ေန႔လည္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ထဲက ခုႏွစ္ေယာက္က အစ္မက်န္းရဲ႕အိမ္မွာ စုေဝးေနတုန္း၊ သူ႔သားနဲ႔ သူ႔သားရည္းစားက မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ျပန္ေရာက္လာၾကတယ္။ သူ႔အိမ္ကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလုံးအတြက္ဆို ေသးလြန္းအားႀကီးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အနီးအနားက အိမ္တစ္အိမ္မွာ သြားစုေဝးရတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေ႐ႊ႕ၿပီး မၾကာပါဘူး၊ အစ္မက်န္းဆီကို ဖုန္းဝင္လာတယ္။ ရဲအရာရွိ ေအာ္ေနတာကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၾကားရတယ္ေလ။ “ငါတို႔ ရဲေတြေဟ့။ မင္းတို႔ ဘယ္မွာလဲ။ မင္းတို႔အိမ္ကို ငါတို႔ ဝိုင္းထားတယ္” တဲ့။ ရဲေတြက ခုေလးတင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စုေဝးခဲ့တဲ့ ေနရာကို ဝိုင္းထားၾကတာ။ အခ်ိန္ကပ္ၿပီး မေျပာင္းခဲ့ရင္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အားလုံးလည္း အဖမ္းခံခဲ့ရမွာ။ အစ္မက်န္းက လ်ဴဂ်င္းကို ျပန္ေပးဆြဲထားတယ္ဆိုၿပီး တစ္ေယာက္ေယာက္က တိုင္လိုက္လို႔ေလ။ သူက ယုံၾကည္သူအသစ္ေလ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ေဝဖို႔ ကူညီေနတာ။ အစ္မက်န္းက ဖုန္းကို လ်ဴဂ်င္းလက္ထဲ ထည့္လိုက္တယ္။ ရဲေတြက ေမးခြန္းတခ်ိဳ႕ေမးတာေပါ့။ သူျပန္ေပးဆြဲခံရတာ ဟုတ္မဟုတ္ အတည္ျပဳၿပီး ဖုန္းခ်လိုက္တယ္။ အစ္မက်န္းေမးေတာ့ ရဲေတြက ေျပာတာက၊ တိုင္တာ တျခားယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ ဆိုပဲ။ သူဖုန္းခ်တဲ့အခ်ိန္မွာ အရမ္းစိတ္ဆိုးေနတာ။ ၿပီးေတာ့ ေျပာေသးတယ္။ “အစ္မတို႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကေတာ့ တကယ္ကို ေဘာင္ေက်ာ္သြားၿပီ။ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ဘယ္လိုလုပ္မ်ား ယုံၾကည္သူေတြလို႔ ေခၚႏိုင္ၾကလဲ။ အစ္မတို႔ အဖမ္းခံရေအာင္လို႔ သူတို႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အလိမ္အညာေတြ လုပ္ႀကံဖန္တီးႏိုင္ရပါလိမ့္” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ သူနဲ႔ မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ သခင္ေယရႈ ႂကြလာတဲ့အခ်ိန္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၀၀၀ က ဖာရိရွဲေတြက သူတို႔ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ကာကြယ္ခ်င္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က သခင္ေယရႈအေၾကာင္း အလိမ္အညာေတြ လုပ္ႀကံဖန္တီးတယ္၊ သူ႔ကို မဟုတ္မမွန္ စြပ္စြဲၿပီး အဖမ္းခံရ‌ေအာင္ လုပ္တယ္။ သူ႔ကို ေရာမၿမိဳ႕ဝန္မင္းလက္ထဲ အပ္ၿပီး ကားစင္တင္ခိုင္းခဲ့ၾကတယ္ေလ။ ဘုရားအမႈကတစ္ဆင့္ သူတို႔ဟာ အႏၲိခရစ္ေတြအေနနဲ႔ ေဖာ္ထုတ္ခံခဲ့ရတယ္။ ဘာသာေရး သင္းအုပ္ေတြနဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက သူတို႔ရဲ႕ေခတ္အသစ္ ကိုယ္ပြားေတြပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က လူေတြကို ကယ္ဖို႔ သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပေနတာ ျမင္ေတာ့၊ သူတို႔က ဘုရားသိုးေတြကို ဘုရားကို လႊဲေျပာင္းေပးဖို႔ ျငင္းဆန္႐ုံတင္မကဘူး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ေနာက္ကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လိုက္ၾကတာကို ျမင္တဲ့အခါ သူတို႔ရာထူးေတြ ဆုံးရႈံးမွာ စိုးလို႔ ေဒါသထြက္လာၾကၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ အဖမ္းခံရေအာင္ ရဲတိုင္ၾကတယ္ေလ။ သူတို႔က ဖာရိရွဲေတြနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ားကြာျခားလို႔လဲ။ သူတို႔က ဘုရားရဲ႕ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈရဲ႕ ေဖာ္ထုတ္တာခံရတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အေစခံေတြ၊ အႏၲိခရစ္ေတြ မဟုတ္လား။ အေျခအေနက အေရးေပၚျဖစ္လို႔ ေနာက္ထပ္ မိတ္သဟာယအတြက္ အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာင္တန္းေက်း႐ြာမွာ ခိုင္မာတဲ့ အေျခခံအုတ္ျမစ္ မရွိေသးတဲ့ ေနာက္ထပ္ ယုံၾကည္သူအသစ္ေတြက အမ်ားႀကီး။ အသင္းေတာ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက သူတို႔ကို ေႏွာင့္ယွက္ရင္ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ အဖမ္းခံရတယ္ဆိုရင္ သူတို႔ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ဖို႔ ခက္လိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ကို အျမန္ဆုံး အေထာက္အပံ့ေပးႏိုင္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အစီအစဥ္ စဆြဲၾကရတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အုပ္စုသုံးစုခြဲလိုက္တယ္။ အဲဒီည ခုနစ္နာရီကေန ေနာက္ေန႔မနက္ ၉နာရီအထိ လမ္းေလွ်ာက္ၾကတယ္။ လမ္းေတြက ေရေတြခဲေနၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ေတာင္ မျဖစ္ႏိုင္သေလာက္နီးနီးပဲ။ ကုပ္အားအတြက္ဆိုၿပီး ဖိနပ္ေတြမွာ သိုင္းႀကိဳးေတြ ပတ္ခ်ည္ထားေပမဲ့ ေျခလွမ္းတိုင္းက ေတာ္ေတာ္ မလြယ္ဘူးဗ်။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အႀကိမ္ေပါင္းမေရႏိုင္ေအာင္ လဲၾကတယ္။ ညီအစ္ကိုတစ္ေယာက္ လက္မွာ ဒဏ္ရာရသြားတယ္၊ ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ေယာင္လာတာ။ ညီအစ္မတစ္ေယာက္က ေတာင္ကုန္းတစ္ခု အတက္မွာ ျပန္ေလွ်ာက်တာ။ ေခ်ာက္ထဲက်ေတာ့မလို႔ သီသီေလးဗ်ာ။ သူတို႔ကို အေထာက္အပံ့ ေပးဖို႔၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ ဘယ္ေလာက္ ခက္ခက္ခဲခဲ ႀကိဳးစားေနတာကို ျမင္ေတာ့ လူသစ္ေတြက အရမ္းတို႔ထိျခင္း ခံၾကရၿပီး၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္နဲ႔သာ ဒါမ်ိဳးလုပ္ႏိုင္မွာလို႔ ေျပာတယ္ဗ်။ ဒါက စစ္မွန္တဲ့ လမ္းခရီးပဲဆိုတာကို သူတို႔က ပိုလို႔ေတာင္ ေသခ်ာလာၾကတယ္။

ေရခဲေနတဲ့ အေျခအေနေတြေၾကာင့္ ကားေတြက တစ္စီးၿပီးတစ္စီးတိုက္တာဗ်ာ။ သတို႔သမီးအတြက္ အေစာင့္အေရွာက္ေတြရဲ႕ ေနာက္တြဲယဥ္က လမ္းေပၚက ေခ်ာ္ထြက္သြားၿပီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေခ်ာက္ထဲက်ကုန္တာ။ ဘယ္သူမွ မရွင္ၾကဘူးဗ်ာ။ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ရဲေတြက ေတာင္ေပၚမတက္လာရဲၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဧဝံေဂလိ ပိုေဝမွ်ဖို႔ အဲဒီအခြင့္အေရးကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ အသုံးျပဳခဲ့ၾကတယ္။ မၾကာပါဘူးဗ်ာ။ ဘုရားရဲ႕ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ ၂၀၀ ေက်ာ္ လက္ခံခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔က စစ္မွန္တဲ့ လမ္းခရီးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အေျခခံအုတ္ျမစ္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ရလာတာေပါ့။ ေရခဲေတြက စေပ်ာ္လာတဲ့အခါမွာေတာ့၊ အဲဒီညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို တားဖို႔ အသင္းေတာ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြက လူတစ္အုပ္ကို ေခၚလာတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔အားလုံးက ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းရသြားၾကၿပီး အဲဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြကို မနာခံၾကေတာ့ဘူး။ ဒါနဲ႔ သူတို႔က အရမ္းစိတ္ဆိုးၾကတာဆိုတာ ယုံၾကည္သူအသစ္ေတြအားလုံးကို နာမည္နဲ႔တပ္ၿပီး ရဲတိုင္တာဗ်ာ။ ရဲေတြက သူတို႔အိမ္ေတြကို သြားၾကတယ္။ သူတို႔ကို ဖမ္းဖို႔နဲ႔ ေထာင္ထဲပို႔ဖို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို လက္ခံတဲ့ တျခားဘယ္သူကိုမဆို တိုင္ဖို႔လည္း သူတို႔ကို ေျပာတယ္။ သူတို႔သိတာကို မေျပာျပရင္ သူတို႔အလုပ္ေတြျပဳတ္မယ္ဆိုပဲ။ ရဲေတြ ၿခိမ္းေျခာက္လို႔ သူ႔ယုံၾကည္ျခင္းကို စြန႔္လႊတ္လိုက္တဲ့ ဆရာမတစ္ေယာက္ေတာ့ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အမ်ားစုကေတာ့ အဲဒီအေထာက္အပံ့ေပးတဲ့ ကာလမွာ အားတင္ထားခဲ့ၾကတာေပါ့။ သူတို႔က ေနာက္မဆုတ္ဘဲ ေက်ာ္ျဖတ္ဖို႔ ယုံၾကည္ျခင္းရွိၾကတယ္ေလ။ ဒါက သူတို႔ရဲ႕အသင္းေတာ္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးကို ပိုရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ရဖို႔လည္း သူတို႔ကို ကူညီေပးတာေပါ့။ အစ္မက်န္းက စိတ္ခံစားခ်က္အျပည့္နဲ႔ေျပာတယ္။ “အစ္မတို႔ အသင္းေတာ္ရဲ႕ ရာထူးႀကီး ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အၿမဲပဲ တကယ္ကို ခ်ီးမြမ္းခဲ့ဖူးတယ္။ သူတို႔ လာလည္တိုင္းလည္း ကိုယ့္မွာရွိသမွ်နဲ႔ အေကာင္းဆုံး ဧည့္ခံခဲ့တာပဲ။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို အစ္မ လက္ခံေတာ့ သခင္ ျပန္ႂကြလာျခင္းကို ႀကိဳဆိုၿပီး သူတို႔ေနာက္ လိုက္မေလွ်ာက္ေတာ့သလို၊ သူတို႔ကို ပုဂၢိဳလ္ေရး မကိုးကြယ္ေတာ့တာနဲ႔ပဲ၊ သူတို႔က အစ္မကို ျပန္ေပးဆြဲမႈနဲ႔ မဟုတ္မမွန္ ရဲတိုင္ၾကတယ္ေလ။ အဲဒါက ေတာ္ေတာ္ ဆိုးယုတ္တာပဲ။ သူတို႔က သခင့္ကို ႀကိဳဆိုမယ့္ စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္သူေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းနဲ႔ ဘုရားလူေတြအတြက္ ဘုရားကို တိုက္ခိုက္ေနၾကတဲ့ အႏၲိခရစ္တစ္သိုက္ပါ။ သူတို႔က ေခတ္သစ္ ဖာရိရွဲေတြေလ” တဲ့။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္တစ္ခု သူတို႔ကို ဖတ္ျပခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ခမ္းနားသည့္ ဘုရားေက်ာင္းမ်ားထဲတြင္ သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ရႈၿပီး တစ္ေန႔လုံး အာဂုံေဆာင္ေသာသူမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ ၎တို႔ထဲတြင္ တစ္ဦးမွ် ဘုရားသခင္၏အမႈ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို နားမလည္ေပ။ ၎တို႔ထဲတြင္ တစ္ဦးမွ် ဘုရားသခင္ကို မသိႏိုင္ၾကေပ။ ၎တို႔ထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ဘုရားသခင္၏ အလိုႏွင့္ ကိုက္ညီႏိုင္ျခင္းမရွိေပ။ ၎တို႔အားလုံးသည္ အသီးသီး ဘုရားသခင္ကို ဩဝါဒေပးရန္ အျမင့္တြင္ ရပ္တည္ၾကရင္း၊ အသုံးမက်ေသာသူ၊ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေအာင္လံကို သယ္ေဆာင္ေနသည့္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဘုရားသခင္ကို တမင္ ဆန႔္က်င္ၾကေလသည္။ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္ျခင္းကို အခိုင္အမာဆိုလ်က္၊ ၎တို႔သည္ လူ႔အသားကိုစားၿပီး လူ႔အေသြးကို ေသာက္ၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာလူအားလုံးသည္ လူသား၏ ဝိညာဥ္ကို ဝါးမ်ိဳသည့္ နတ္ဆိုးမ်ား၊ မွန္ကန္ေသာလမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ ေျခလွမ္းရန္ ႀကိဳးစားေနသူတို႔၏ လမ္းတြင္ တမင္သက္သက္ တားဆီးေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား၏ ဦးေသွ်ာင္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ရွာေဖြေသာသူတို႔ကို ပိတ္ဆို႔ေသာ ခလုတ္တံသင္းမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ၎တို႔သည္ ‘ေကာင္းမြန္သည့္ ဖြဲ႕စည္းမႈ’ ရွိပုံရၾကေသာ္လည္း၊ ၎တို႔သည္ လူတို႔အား ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ရန္ လမ္းျပသည့္ အႏၲိခရစ္မ်ားသာျဖစ္သည္ကို ၎တို႔၏ ေနာက္လိုက္မ်ားက မည္သို႔ သိၾကမည္နည္း။ ၎တို႔သည္ လူ႔ဝိညာဥ္မ်ားကို ဝါးမ်ိဳရန္ ရည္မွန္းခ်က္တြင္ ႏွစ္ျမႇဳပ္ထားေသာ ရွင္သန္ေနသည့္ နတ္ဆိုးမ်ားျဖစ္သည္ကို ၎တို႔၏ ေနာက္လိုက္မ်ားက မည္ကဲ့သို႔သိမည္နည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ကို မသိေသာသူ အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္) အမွန္တရားနဲ႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ေပါင္းစပ္ထားတာက ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြက ဘုရားကို အမည္ခံ အေစခံေနၾကေပမဲ့၊ တကယ္ေတာ့ သူတို႔က ဂုဏ္အဆင့္အတန္းရဲ႕ အက်ိဳးအျမတ္ေတြကိုပဲ ေလာဘတက္ေနၾကတယ္ဆိုတာ ျပခဲ့တယ္။ သူတို႔က ယုံၾကည္သူေတြကို သူတို႔လက္ခုပ္ထဲမွာ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားတယ္။ သခင္ျပန္ႂကြလာၿပီဆိုတာကို သူတို႔ၾကားတဲ့အခါမွာ ဒုကၡခံၿပီး ရွာေဖြတာ ေလ့လာစုံစမ္းတာေတြ မလုပ္ၾကဘူး။ သူတို႔က သူတို႔ရဲ႕ဂုဏ္အဆင့္အတန္းနဲ႔ အဲဒါရဲ႕အက်ိဳးအျမတ္ေတြ ဆုံးရႈံးမွာကိုပဲေၾကာက္တာေလ။ သူတို႔က ယုံၾကည္သူေတြ စစ္မွန္တဲ့လမ္းခရီးကို လက္ခံတာကို တားဖို႔ နည္းပရိယာယ္မ်ိဳးစုံ ႀကိဳးစားၾကတာေပါ့။ လူေတြကို လွည့္စားၿပီး ေျခာက္ဖို႔ အလိမ္အညာေတြ လုပ္ဇာတ္ခင္းရင္းနဲ႔ေပါ့။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္က လူေတြ အဖမ္းခံရဖို႔ ရဲေတာင္တိုက္လိုက္ေသးတယ္။ သူတို႔က “လူသား၏ ဝိညာဥ္ကို ဝါးမ်ိဳသည့္ နတ္ဆိုးမ်ား” နဲ႔ “မွန္ကန္ေသာလမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ ေျခလွမ္းရန္ ႀကိဳးစားေနသူတို႔၏ လမ္းတြင္ တမင္သက္သက္ တားဆီးေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား၏ ဦးေသွ်ာင္မ်ား” မဟုတ္ဘူးလား။ ဘုရားက သူတို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ အမႈကိစၥေတြကို မစီစဥ္ခဲ့ရင္၊ သူတို႔ရဲ႕ အႏၲိခရစ္ သဘာဝနဲ႔ အႏွစ္သာရကို ဘယ္သူက ျမင္ခဲ့မွာလဲ။ သူတို႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက သူတို႔ကို ဟန႔္တားဖို႔ အ႐ူးအမူး ႀကိဳးစားေနေပမဲ့လည္း၊ သူတို႔အားလုံးက အားတင္းထားၿပီး အဲဒီဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ တကယ္ေတာ့ ဘယ္လိုလူစားမ်ိဳးလဲဆိုတာကို ျမင္သြားၾကတယ္။ အဲဒါဟာ ဘုရားရဲ႕ ဉာဏ္ပညာနဲ႔ အနႏၲတန္ခိုးပဲ။

ဒီႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္ ကြၽန္ေတာ္က ဉာဏ္ပညာနဲ႔ ထိုးထြင္းအျမင္တို႔ကို ရ႐ုံမကဘဲ၊ ကြၽန္ေတာ့္ ယုံၾကည္မႈက ပိုအားေကာင္းလာတယ္။ ဘာသာေရးေလာကနဲ႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြက ဘုရားကို ဘယ္လို ဆန႔္က်င္အလုပ္လုပ္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ့္အဖို႔ ပိုရွင္းလာတယ္။ ဘုရားက အနႏၲတန္ခိုးရွိၿပီး အရာအားလုံးအေပၚ အုပ္စိုးတယ္ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေတြ႕ႀကဳံၿပီးၿပီ။ စာတန္ရဲ႕ဆိုးယုတ္တဲ့ အင္အားစုေတြ ဘယ္ေလာက္႐ူးသြပ္ပါေစ၊ ဘုရားအလုပ္ရဲ႕ တိုးခ်ဲ႕မႈကို သူတို႔ ဘယ္ေတာ့မွ တားလို႔ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဘုရားေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ “ယေန႔တြင္ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ကမာၻေလာကသို႔ ျပန္ႂကြလာၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏ ပထမဆုံးမွတ္တိုင္မွာ အာဏာရွင္ဆန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ၏ စံျပျဖစ္သည္- ဘာသာမဲ့ အယူဝါဒ၏ ခိုင္မာေသာ ခံတပ္ျဖစ္သည့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ဉာဏ္ပညာႏွင့္ တန္ခိုးတို႔အားျဖင့္ လူတစ္စုကို ရယူၿပီးျဖစ္သည္။ ဤကာလအတြင္းတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ အာဏာရပါတီ၏ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ လိုက္လံဖမ္းဆီးျခင္းကို ခံရၿပီးျဖစ္ကာ ေခါင္းခ်စရာေနရာမရွိ၊ အကြယ္အကာ ရွာမေတြ႕ႏိုင္ဘဲ၊ ႀကီးမားေသာ ဆင္းရဲဒုကၡကို ခံရၿပီးျဖစ္သည္။ ဤသို႔ျဖစ္ေစကာမူ၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ လုပ္ေဆာင္ရန္ ရည္႐ြယ္ထားသည့္ အမႈကို ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ဆဲ ျဖစ္သည္- သူသည္ သူ၏အသံကို မိန႔္ႁမြက္ၿပီး ဧဝံေဂလိတရားကို ျဖန႔္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အနႏၲတန္ခိုးကို မည္သူမွ် နားလည္ သေဘာေပါက္ႏိုင္ျခင္း မရွိေပ။ ဘုရားသခင္ကို ရန္သူကဲ့သို႔ မွတ္ယူေသာ ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္သည့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ အမႈကို လုံးဝ မရပ္တန႔္ဖူးေပ။ ယင္းအစား ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ဝင္ အေယာက္စီတိုင္းကို တတ္ႏိုင္သမွ် အစြမ္းကုန္ကယ္တင္သည့္ အတြက္၊ သာ၍ မ်ားေသာလူတို႔သည္ သူ၏ အမႈႏွင့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို လက္ခံၾကၿပီး ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ ရယူရန္ အလိုရွိသည့္အရာကို မည္သည့္ႏိုင္ငံ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္ တန္ခိုးအာဏာကမွ် မတားဆီးႏိုင္သည္ကို ငါတို႔ယုံၾကည္သည္။ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို ေႏွာင့္ယွက္သူမ်ား၊ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဆန႔္က်င္ကာ ဘုရားသခင္၏ အႀကံအစည္ကို ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး ထိခိုက္ေစသူမ်ားသည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဘုရားသခင္၏ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို ခံရၾကလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၂)- လူသားမ်ိဳးႏြယ္တစ္ရပ္လုံး၏ ကံၾကမၼာအေပၚ ဘုရားသခင္ တာဝန္ယူဦးေဆာင္သည္) ဒီလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာရွိခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ဘုရားရဲ႕အနႏၲတန္ခိုး၊ ဉာဏ္ပညာနဲ႔ အံ့ဖြယ္လုပ္ေဆာင္မႈတို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ကို မ်က္ျမင္ေတြ႕ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဘုရားကို အရမ္း ေက်းဇူးတင္မိတယ္။