အိုက္ယီး တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၂၀၁၈၊ ေအာက္တိုဘာလရဲ႕ ေန႔တစ္ေန႔မွာ ႀကီးၾကပ္ေရးမႉးတစ္ေယာက္က ညီမကိုေျပာတယ္။ “ညီမ မိဘေတြက အသင္းေတာ္ကေန ဖယ္ရွားခံရတယ္။ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္လို႔ဆိုၿပီး ၾကားတယ္” လို႔ ေျပာတယ္။ ဒီသတင္းကိုၾကားေတာ့ ညီမ ၾကက္ေသေသသြားတယ္။ ညီမနားေတြကို ယုံကို မယုံရဲဘူး။ ညီမမိဘေတြက အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တာေတြ တခ်ိဳ႕ကို လုပ္ခဲ့တယ္။ အရင္က ဒါကို ညီမသတိထားမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ ဖယ္ထုတ္ခံရေလာက္ေအာင္ ဆိုးမယ္လို႔ မထင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးက ေယာက္ယက္ခတ္ေနရင္းနဲ႔ အဲဒီမွာပဲ ထိုင္ေနမိတယ္။ အရင္တုန္းက ညီမရဲ႕ အစ္မက အႏၲိခရစ္ရဲ႕ ႀကံရာပါျဖစ္ၿပီး မိတ္သဟာယဘယ္ေလာက္ဖြဲ႕ဖြဲ႕ ေနာင္တရဖို႔ ျငင္းဆန္တယ္။ အသင္းေတာ္ကေန ဖယ္ထုတ္ခံလိုက္ရတယ္။ အခု ကြၽန္မ မိဘေတြလည္း အသင္းေတာ္ကေန ဖယ္ရွားခံရေတာ့။ ဒီေတာ့ ညီမက တစ္မိသားစုလုံးမွာ တစ္ေယာက္တည္းပဲ က်န္ခဲ့တဲ့ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္ပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္ခဏမွာ ညီမ အရမ္းကို အထီးက်န္သလို ခံစားရတယ္။ ညီမတို႔တစ္မိသားစုလုံးက ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ပါဝင္လာတာ ဆယ္စုႏွစ္ႏွစ္ခုေက်ာ္ၾကာၿပီ။ ၿပီးေတာ့ တစ္ခ်ိန္လုံး စီစီပီက ဖိႏွိပ္တာကို ခံရတယ္။ ညီမအေဖက ဧဝံေဂလိမွ်ေဝလို႔ ႏွစ္ခါ အဖမ္းခံရတယ္။ ငါးႏွစ္ ေထာင္က်ခဲ့တယ္။ ညီမအေမ၊ အစ္မနဲ႔ ညီမက ရဲက ဖမ္းတာကို ေရွာင္ဖို႔အတြက္ တကယ့္အိမ္မရွိဘဲ ေနရာတကာ လွည့္သြားရတယ္။ ဒီႏွစ္ေတြအားလုံးမွာ အတက္အက်ေတြ အမ်ားႀကီးရွိခဲ့တယ္။ ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္က အဆုံးသတ္ခါနီးေနၿပီ။ သူတို႔က အသင္းေတာ္ကေန ဘယ္လို ဖယ္ထုတ္ခံရတာလဲ။ ဒီႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္မွာ သူတို႔ေတြက တကယ္ကို ခက္ခဲတဲ့ အခ်ိန္ေတြရွိခဲ့တယ္။ အမ်ားႀကီး ဒုကၡခံခဲ့ရတယ္။ အားလုံးက တကယ္ပဲ အလကားျဖစ္သြားတာလား။ ဒီလိုေတြးမိၿပီး ညီမ မ်က္ရည္ေတြ မထိန္းႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ၿပီးေတာ့ စိတ္ႏွလုံးထဲကေန ဘုရားကို က်ိဳးေၾကာင္းျပေျပာဆိုဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ညီမ မိဘေတြက သိပ္မပါဝင္ခဲ့တာ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က ေကာင္းေကာင္ဒုကၡခံၿပီးၿပီ။ သူတို႔အနစ္နာခံတဲ့ႏွစ္ေတြအားလုံးကို ထည့္တြက္ရင္ ေနာင္တရဖို႔ ေနာက္ထပ္ အခြင့္အေရးတစ္ခု မရႏိုင္ဘူးလား။ သူတို႔က အေစခံသူေတြအေနနဲ႔ေတာင္ အသင္းေတာ္မွာ ေနႏိုင္ၾကပါတယ္။ ညီမ ဒီလိုစဥ္းစာေလေလ၊ ညီမအတြက္ နာက်င္ၿပီး ေမွာင္မိုက္ေလေလပဲ။ ၿပီးေတာ့ ညီမတာဝန္အတြက္ အားမရွိေတာ့ဘူး။ ညီမနဲ႔တြဲလုပ္ရတဲ့ အစ္မက ညီမကို သတိေပးတယ္။ “ဒီလိုဟာမ်ိဳးကို ႀကဳံရရင္ ညီမက ဘုရားသခင္ဆီကေန လက္ခံရမယ္။ ေစာဒကတက္လို႔မရဘူး။ ဘုရားသခင္ လုပ္သမွ်က ေျဖာင့္မတ္တယ္” တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္က ဒီအေၾကာင္းျပခ်က္ကို နားလည္ေပမဲ့ ညီမစဥ္းစားပုံကို မေျပာင္းႏိုင္ေနဘူး။

ႏွစ္ပတ္ၾကာေတာ့ မိဘေတြ ဖယ္ထုတ္ခံရတဲ့ စာကို ဖတ္တယ္။ ညီမအေဖက အရမ္း မာနႀကီးတယ္။ သူက အေထြေထြကိစၥေတြကို ကိုင္တြယ္တဲ့အခါမွာ အၿမဲတမ္း သူ႔ကိုယ္ပိုင္နည္းလမ္းအတိုင္းလုပ္ၿပီး သူ႔တာဝန္ကို စည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ မလုပ္ဘူး။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အႀကံေတြကို လက္မခံဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လႉဖြယ္ပစၥည္းေတြ ေတာ္ေတာ္ဆုံးရႈံးတာေတြ ျဖစ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း သူက သူ႔လုံၿခဳံေရးအတြက ္အႏၲရာယ္ရွိတာကို သိတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္စာအုပ္ေတြကို ပို႔တုန္းပဲ။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြေျပာတာကို တစ္ခုမွ နားမေထာင္ဘဲ သူ႔သေဘာအတိုင္းပဲ လုပ္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေနာက္ဆုံးက် အဖမ္းခံရၿပီး စာအုပ္ေတြ ပို႔လို႔ဆိုၿပီး ျပစ္ဒဏ္ခ်ခံရတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္စာအုပ္ေတြကို ရဲက သိမ္းသြားတယ္။ ဒါက အသင္းေတာ္အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ တကယ့္ ထိုးႏွက္ခ်က္တစ္ခုပဲ။ ၿပီးေတာ့လည္း ညီမအစ္မက အထုတ္ခံရတဲ့အခါ ညီမအေဖက လိမ္လည္ၿပီးေျပာတယ္။ ေခါင္းေဆာင္က သူ႔ကို မၾကည္လို႔လုပ္တာေၾကာင့္ ျဖစ္တာလို႔ေျပာတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ ေဖာ္ျပတဲ့ တခ်ိဳ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကိုလည္း သူက ပုံႀကီးခ်ဲ႕ေျပာၿပီး သူ႔ကို ေဝဖန္ၿပီး ၿပိဳလဲေစဖို႔ ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ ညီမအေဖက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြေရွ႕မွာ သူ႔ကိုယ္သူ ဂုဏ္တင္ၿပီး သက္ေသခံတတ္တယ္။ ရလဒ္အေနနဲ႔ သူတို႔က သူ႔ကို အထင္ႀကီးေလးစားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူက ဒီလိုမ်ိဳးေတြေျပာေတာ့ တျခားလူေတြထဲက တခ်ိဳ႕က အထင္မွားၾကတာေပါ့။ သူတို႔က သူ႔ဘက္ကေနၿပီး ေခါင္းေဆာင္ကို အျမင္ေစာင္းလာၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသင္းေတာ္အလုပ္က ေရွ႕ဆက္မသြားေတာ့ဘူး။ ညီမအေဖရဲ႕ အျပဳအမူက အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေတာ္ေတာ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တယ္။ သူက သူလုပ္ခဲ့တဲ့ မေကာင္းမႈေတြအားလုံးအတြက္ လုံးဝ ေနာင္တရတာမရွိဘူး။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မေကာင္းမႈျပဳသူအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံရၿပီး အသင္းေတာ္က ဖယ္ရွားခံရတယ္။ ညီမအေမ ဖယ္ထုတ္ခံရတာက အဓိကက သူက ညီမအစ္မထုတ္ခံရတာကို မေက်မနပ္နဲ႔ေျပာေနတာ မရပ္လို႔ဘဲ။ သူက ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူမေက်နပ္တာေတြကို ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြၾကားမွာ ဆက္ျဖန္႔ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူက အမွန္ေတြကို မလိမ့္တပတ္လုပ္တယ္။ ႏွင္အထုတ္ခံရတဲ့ တခ်ိဳ႕လူေတြရဲ႕ အမႈေတြကို စုေဝးပြဲေတြမွာ အၿမဲတမ္း ျငင္းတယ္။ ေခါင္းေဆာင္က သူတို႔အေပၚ မမွ်တဘူးလို႔ေျပာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အသက္တာကို ေတာ္ေတာ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တယ္။ သူ႔ကို သူမ်ားေတြက ခဏခဏ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူက ေနာင္တမရဘူး။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ႔ကို မေကာင္းမႈျပဳသူလို႔ သတ္မွတ္ၿပီး အသင္းေတာ္ကေန ဖယ္ရွားလိုက္တယ္။ ညီမရဲ႕ အေမနဲ႔ အေဖရဲ႕ မေကာင္းမႈေတြကို ၾကည့္ရင္ စည္းမ်ဥ္းေတြကို အေျခခံၿပီး သူတို႔ကို ဖယ္ထုတ္သင့္တယ္ဆိုတာ ညီမ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ျဖစ္လာတာကို ညီမ ေတြးမိေတာ့ ဘယ္လိုခံယူရမွန္းမသိဘူး။ ေတာ္ေတာ္နာက်င္ေနရတယ္။ သူတို႔ကို ဖယ္ရွားတဲ့အခ်က္ေတြကိုဖတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ မလႈပ္မရွားႏိုင္၊ အားနည္းၿပီး။ ၿပီးေတာ့ ဆက္တိုက္ငိုေနမိတယ္။ ဘုရားကိုလည္း စၿပီးေတာ့ က်ိဳးေၾကာင္းျပေျပာဆိုတယ္။ “ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္က လူသားေတြကို ခ်စ္ပါတယ္။ သမီးမိဘေတြက ယုံၾကည္သူျဖစ္တာ ႏွစ္ ၂၀၊ ၃၀ ၾကာခဲ့ၿပီး အမ်ားႀကီး ဒုကၡခံခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ္ေတာ္က သူတို႔ေပးဆပ္ခဲ့တာမွန္သမွ်ကို တကယ္ မေအာက္ေမ့ေတာ့ဘူးလား” ေပါ့။ ညီမက အပ်က္သေဘာနဲ႔ နားလည္မႈလြဲတာေတြထဲမွာ အသက္ရွင္ေနခဲ့တယ္။ မိသားစုေတြ အကုန္ ဖယ္ထုတ္ခံရေတာ့၊ ယုံၾကည္သူအျဖစ္ ညီမတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ ဒီလမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ညီမ ဘယ္လိုေနႏိုင္မလဲလို႔ ခံစားမိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္တဲ့အထိ ဒီ ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနမွာ အသက္ရွင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ညီမတာဝန္မွာ ဘာမွမေအာင္ျမင္လို႔ အထုတ္ခံလိုက္ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ညီမက စိတ္ထဲမွာ အရမ္းနာက်င္ခံစားေနရတယ္။ မ်က္ရည္ေတြက်ၿပီး ထပ္ခါထပ္ခါ ဆုေတာင္းတယ္။“ဘုရားသခင္ သမီးမိဘေတြ အသင္းေတာ္က ဖယ္ရွားခံရတဲ့အေပၚမွာ ကိုယ္ေတာ့္အေပၚ အယူအဆေတြ၊ အထင္လြဲမႈေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါ အႏၲရာယ္ရွိတဲ့ အေျခအေနဆိုတာ သမီးသိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါကို လြတ္ခ်ဖို႔ ခြန္အားမရွိပါဘူး။ ဘုရားသခင္ သမီးကို လမ္းျပကယ္တင္ေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေတာ့။

ေနာက္ေတာ့ တစ္ႀကိမ္မွာ ညီမ ဘုရားဝတ္ျပဳေနတုန္း ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို ဖတ္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ခ်စ္ေၾကာင္း သိသည့္အခါ၊ သူတို႔က သူ႔အား ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၏ သေကၤတတစ္ခုအျဖစ္ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ၾကသည္- လူတို႔ မည္သည့္အရာကို လုပ္ပါေစ၊ ၎တို႔ မည္ကဲ့သို႔ ျပဳမူပါေစ၊ ဘုရားသခင္ကို ၎တို႔ မည္ကဲ့သို႔ ျပဳမူဆက္ဆံၿပီး ၎တို႔သည္ မည္မွ် မနာခံတတ္ၾကပါေစ၊ ထိုအရာတစ္ခုမွ် အမွန္တကယ္ အေရးမႀကီးေပ၊ အေၾကာင္းမွာ ဘုရားသခင္၌ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာရွိၿပီး သူ၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာသည္ အကန႔္အသတ္မဲ့ကာ တိုင္းတာ၍မရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၌ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ရွိေသာေၾကာင့္၊ သူသည္ လူတို႔ကို သည္းခံႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္၊ ထို႔ျပင္ ဘုရားသခင္၌ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ရွိေသာေၾကာင့္၊ သူသည္ လူတို႔အေပၚ သနားက႐ုဏာ ရွိႏိုင္ျခင္း၊ ၎တို႔၏ မရင့္က်က္ျခင္းအေပၚ သနားက႐ုဏာရွိႏိုင္ျခင္း၊ ၎တို႔၏ ပညာမဲ့ျခင္းအေပၚ သနားက႐ုဏာ ရွိႏိုင္ျခင္းႏွင့္ ၎တို႔၏ နာခံမႈမရွိျခင္းအေပၚ သနားက႐ုဏာရွိႏိုင္ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အမွန္တကယ္ ထိုကဲ့သို႔ျဖစ္သေလာ။ အခ်ိဳ႕လူ အတြက္မူကား ဘုရားသခင္၏ စိတ္ရွည္ျခင္းကို သူတို႔ တစ္ႀကိမ္ သို႔မဟုတ္ အႀကိမ္အနည္းငယ္ ခံစားဖူးေသာအခါ၊ သူသည္ ၎တို႔အေပၚ ထာဝစဥ္သည္းခံၿပီး သနားျခင္းက႐ုဏာ ထားလိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္လ်က္၊ သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ အေပၚ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ သိနားလည္ျခင္းတြင္ ဤအေတြ႕အႀကဳံမ်ားကို အရင္းအျဖစ္ သေဘာထားၾကမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ထို႔ေနာက္ ၎တို႔၏ ဘဝ တစ္ေလွ်ာက္လုံး သူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ဤစိတ္ရွည္ျခင္းကိုယူကာ ယင္းအား ဘုရားသခင္ ၎တို႔ကိုဆက္ဆံေသာ စံႏႈန္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္၏ သည္းခံျခင္းကို တစ္ႀကိမ္ခံစားၿပီးေနာက္တြင္ ဘုရားသခင္ကို သည္းခံျခင္းအျဖစ္ အစဥ္အၿမဲအဓိပၸာယ္ဖြင့္ၿပီး သူတို႔၏စိတ္ထဲတြင္ ဤသည္းခံျခင္းမွာ အကန႔္အသတ္မဲ့၊ အႂကြင္းမဲ့၊ လုံးလုံးလ်ားလ်ား မူမရွိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္ဟု အဓိပၸာယ္ဖြင့္ၾကေသာ လူမ်ားလည္းရွိသည္။ ဤကဲ့သို႔ေသာ ယုံၾကည္ခ်က္မ်ားမွာ မွန္ကန္သေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ေနသေဘာထားႏွင့္ သူ႔အမႈေတာ္မွရရွိမည့္ ရလဒ္မ်ားကို သိနားလည္ပုံ) “ဘုရားသခင္သည္ လူအေယာက္စီတိုင္းအေပၚ သူ၏ဆက္ဆံမႈ၌ ေျဖာင့္မတ္ေပသည္၊ ၿပီးလွ်င္ လူတို႔အား သိမ္းပိုက္ျခင္းႏွင့္ ကယ္တင္ျခင္း အမႈတို႔အတြက္ သူ၏လုပ္ကိုင္ပုံ၌ အလြန္စိတ္အားထက္သန္သည္။ ဤသည္မွာ သူ၏စီမံခန႔္ခြဲမႈ ျဖစ္သည္။ သူသည္ လူတစ္ဦးခ်င္းစီကို ေနာက္ေျပာင္က်ီစယ္စရာ အိမ္ေမြးတိရစာၦန္ တစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ မဟုတ္ဘဲ၊ အေလးအနက္ထား၍ ဆက္ဆံသည္။ လူသားမ်ားအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမွာ ပိုးေမြးသကဲ့သို႔ေသာ သို႔မဟုတ္ အလိုလိုက္ၿပီး ပ်က္စီးေစေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမ်ိဳး မဟုတ္သကဲ့သို႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ သူ၏ သနားျခင္းက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းမွာ အလိုလိုက္ျခင္း သို႔မဟုတ္ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ျပဳျခင္း မဟုတ္ေပ။ ဆန႔္က်င္ဘက္အေနျဖင့္ လူသားမ်ားအေပၚ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာမွာ အျမတ္တႏိုးထားျခင္း၊ သနားၾကင္နာျခင္းႏွင့္ ဘဝကို အေလးထားျခင္းတို႔ ပါဝင္သည္၊ သူ၏ သနားျခင္းက႐ုဏာႏွင့္ သည္းခံျခင္းသည္ လူအေပၚ သူ၏ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္မ်ားကို သိရွိေစၿပီး၊ ယင္းတို႔မွာ လူသားတို႔ အသက္ဆက္ရန္အတြက္ လိုအပ္ေသာအရာပင္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ အသက္ရွင္ၿပီး အမွန္တကယ္ တည္ရွိသည္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ သူ၏သေဘာထားမွာ စည္းစနစ္က်ၿပီး တရားေသ စည္းမ်ဥ္းမ်ား တစ္ေပြ႕တစ္ပိုက္ လုံးဝမဟုတ္ဘဲ၊ ၎မွာ ေျပာင္းလဲႏိုင္သည္။ လူသားတို႔အေပၚ သူ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားသည္ အခ်ိန္ႏွင့္အမွ်၊ အေျခအေန ျဖစ္ေပၚလာသည့္အေပၚ မူတည္ၿပီး လူအေယာက္စီတိုင္း၏ သေဘာထားအလိုက္ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲလ်က္ အသြင္ေျပာင္းေန၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရမွာ ေျပာင္းလဲျခင္းမရွိေၾကာင္း ႏွင့္ သူ၏ စိတ္သေဘာထားသည္ မတူညီေသာ အခ်ိန္မ်ားႏွင့္ မတူညီေသာ အေျခအေနမ်ားတြင္ ထြက္ေပၚလာလိမ့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းကို သင္၏ စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ရွင္းလင္းျပတ္သားမႈျဖင့္ သိထားသင့္သည္။ ဤအရာမွာ ေလးနက္ေသာ ကိစၥတစ္ခုျဖစ္သည္ဟု သင္ ထင္ေကာင္းထင္မည္ မဟုတ္သည့္အျပင္၊ ဘုရားသခင္က အမႈအရာတို႔ကို မည္ကဲ့သို႔ ျပဳသင့္ေၾကာင္း စိတ္ကူးရန္ သင္၏ကိုယ္ပိုင္ တစ္ကိုယ္ေရ အယူအဆမ်ားကို သင္အသုံးျပဳေကာင္း ျပဳမည္။ သို႔ေသာ္လည္း သင့္ရႈေထာင့္ႏွင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး ဆန႔္က်င္သည့္အရာသည္ မွန္ကန္သည့္ အခ်ိန္မ်ားရွိၿပီး ဘုရားသခင္ကို ႀကိဳးစား၍ တြက္ခ်က္ရန္ သင္၏ကိုယ္ပိုင္ တစ္ကိုယ္ေရ အယူအဆမ်ားကို အသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ သင္သည္ သူ႔ကို ေဒါသထြက္ေစၿပီးၿပီ ျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားသခင္သည္ သူျပဳမည္ဟု သင္ထင္သည့္နည္းအတိုင္း စီမံခန႔္ခြဲျခင္း မဟုတ္သည့္အျပင္၊ ဤအေၾကာင္းအရာကို ဤသို႔သူမွတ္ယူမည္ဟု သင္ေျပာသည့္အတိုင္း မမွတ္ယူျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ေနသေဘာထားႏွင့္ သူ႔အမႈေတာ္မွရရွိမည့္ ရလဒ္မ်ားကို သိနားလည္ပုံ) ဘုရားသခင္က ခ်စ္တတ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ လူသားအေပၚ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းက စည္းမ်ဥ္းရွိတယ္ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ နားလည္သြားတယ္။ ဒါက လူေတြမွာရွိသလိုမ်ိဳး မ်က္ကန္းျဖစ္တဲ့၊ စည္းမရွိတဲ့အခ်စ္မ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ ဘုရားသခင္က ေျဖာင့္မတ္တဲ့ ဘုရားျဖစ္တယ္။ လူတစ္ေယာက္ခ်င္းစီရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြအေပၚမွာ ရပ္တည္ခ်က္ရွိတယ္။ သမၼာတရားကို ခ်စ္ေပမဲ့ ျပစ္မွားမႈေတြ ရွိေသးတဲ့ သူေတြအေပၚ ဘုရားသခင္က ခ်စ္ျခင္း၊ ညႇာတာျခင္းရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ သမၼာတရားကို စိတ္ကုန္ၿပီး မုန္းတီးတဲ့၊ ဘုရားအမႈေတာ္ကို ေႏွာင့္ယွက္တဲ့ အဲဒီမေကာင္းတဲ့လူေတြအတြက္ေတာ့ သူတို႔ကို ရႈတ္ခ်ၿပီး ထုတ္ပစ္တယ္။ ဘုရားသခင္က ခ်စ္တတ္တယ္ဆိုတာနဲ႔ သူက မေကာင္းမႈျပဳသူေတြကို သနားက႐ုဏာနဲ႔ သည္းခံမႈျပႏိုင္သလို၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ခြင့္ျပဳတယ္လို႔ မဆိုလိုဘူး။ ညီမက ဘုရားရဲ႕ အႏွစ္သာရကို နားမလည္ခဲ့ဘဲ ဘုရားကို ကိုယ့္အယူအဆေတြနဲ႔ ေဘာင္ခတ္ေနခဲ့တာပါ။ ဘုရားက လူသားေတြကို ခ်စ္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားကို ယုံၾကည္ၿပီး နာခံသေ႐ြ႕၊ သူ႔အတြက္ အနစ္နာခံတာေတြလုပ္သေ႐ြ႕ ဘယ္ေလာက္ပဲ မေကာင္းမႈလုပ္ပါေစ ေနာင္တရဖို႔ အခြင့္အေရးေတြ ဆက္ေပးသင့္တယ္လို႔ ညီမ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ညီမ မိဘေတြ ဖယ္ထုတ္ခံရေတာ့ လက္မခံႏိုင္ဘူး။ ဘုရားကို က်ိဳးေၾကာင္းျပေျပာဆိုၿပီး အတိုက္အခံလုပ္တယ္။ အသင္းေတာ္ကေန ညီမ မိဘေတြ ဖယ္ထုတ္မခံရခင္မွာ အသင္းေတာ္က သူတို႔ကို အခြင့္အေရးေတြ အမ်ားႀကီးေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က လုံးဝ ေနာင္တမရေတာ့ ဒီအေျခအေနကို ေရာက္သြားတာပဲ။ ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားက ေျဖာင့္မတ္ၿပီး သန္႔ရွင္းပါတယ္။ လူေတြက သူတို႔ျပစ္မွားမႈေတြနဲ႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ျပသတာေတြကေန ေနာင္တရခ်င္စိတ္ရွိသေ႐ြ႕ ဘုရားသခင္က အရမ္းညႇာတာတတ္ၿပီး သည္းခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ညီမရဲ႕ မိဘေတြလို တကယ္ေနာင္တမရဘဲ မေကာင္းမႈေတြအမ်ားႀကီးလုပ္တဲ့၊ သူတို႔မေကာင္းမႈကို ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ အရွိန္ျမႇင့္တဲ့ လူေတြက တကယ္ကို အႏၲိခရစ္ေတြ၊ မေကာင္းတဲ့လူေတြပဲ။ ဘုရားသခင္က ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြကို ဆက္ၿပီး သက္ညႇာမႈ၊ သည္းခံမႈေတြ မျပႏိုင္ဘူး။ အထူးသျဖင့္သူတို႔က ယုံၾကည္သူျဖစ္တာ ၾကာေနတဲ့သူေတြျဖစ္ၿပီး အမ်ားႀကီးဒုကၡခံတာေၾကာင့္အတြက္နဲ႔ ညႇာတာၿပီး မဆက္ဆံႏိုင္ဘူး။

ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ညီမ ဖတ္တယ္။ “လူမ်ားက ဘုရားသခင္သည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ၿပီး လူသည္ အဆုံးထိ ဘုရားသခင္ေနာက္သို႔ လိုက္သမွ် ကာလပတ္လုံး၊ ဘုရားသခင္သည္ အေျဖာင့္မတ္ဆုံး ျဖစ္သည့္အတြက္၊ သူသည္ လူသားအေပၚ ဧကန္မုခ် သမာသမတ္က်လိမ့္မည္ဟု ဆိုၾကသည္။ လူသည္ အဆုံးထိ သူ႔ေနာက္သို႔ လိုက္ပါက၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ေဘးဖယ္ထားႏိုင္မည္ေလာ။ ငါသည္ လူသားအားလုံးအေပၚ သမာသမတ္က်ကာ လူအားလုံးအား ငါ၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားျဖင့္ တရားစီရင္သည္၊ သို႔ေသာ္ လူသားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ငါျပဳေသာ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားအဖို႔ သင့္ေလ်ာ္သည့္ အေျခအေနမ်ားရွိၿပီး၊ ၎တို႔ မည္သူျဖစ္သည္ကို ပဓာနမထားဘဲ၊ ငါေတာင္းဆိုေသာအရာကို လူသားအားလုံး ၿပီးေျမာက္ရမည္။ သင္၏ အရည္အခ်င္းမ်ား မည္သို႔ရွိသည္ သို႔မဟုတ္ ယင္းတို႔ကို သင္ မည္မွ်ၾကာ ကိုင္စြဲၿပီးျဖစ္သည္ ဆိုသည္ကို ငါ ဂ႐ုမစိုက္ေပ။ သင္သည္ ငါ၏ လမ္းခရီး၌ ေလွ်ာက္လွမ္းျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္ႏွင့္ သမၼာတရားကို သင္ခ်စ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ ဆာငတ္ျခင္း ရွိမရွိဆိုသည္တို႔ကိုသာ ငါ ဂ႐ုစိုက္သည္။ သင္သည္ သမၼာတရားမရွိဘဲ၊ ယင္းအစား ဂ႐ုစိုက္ျခင္း သို႔မဟုတ္ အေလးထားျခင္းမရွိဘဲ လိုက္ေလွ်ာက္႐ုံမွ် လိုက္ေလွ်ာက္ရင္း၊ ငါ၏ အမည္နာမကို အရွက္ရေစကာ ငါ၏လမ္းခရီးအတိုင္း မျပဳမူပါက၊ ထိုအခ်ိန္တြင္ ငါသည္ သင့္ကို ဒဏ္ခတ္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ သင္၏မေကာင္းမႈအတြက္ သင့္ကို ငါ အျပစ္ေပးမည္၊ ထိုအခါ သင္သည္ ေျပာစရာ မည္သည့္အရာ ရွိလိမ့္မည္နည္း။ ဘုရားသခင္သည္ မေျဖာင့္မတ္ဟု သင္ေျပာႏိုင္လိမ့္မည္ေလာ။ ယေန႔တြင္ ငါေျပာၿပီးေသာ စကားမ်ားကို သင္ အသုံးျပဳပါက၊ သင္သည္ ငါလက္ခံေသာ လူစားမ်ိဳးျဖစ္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္ ေနာက္လိုက္စဥ္တြင္၊ သင္သည္ အၿမဲ ဒုကၡဆင္းရဲ ခံစားရသည္၊ သင္သည္ သူ႔ေနာက္သို႔ ေအးအတူပူအမွ် လိုက္ေလွ်ာက္ၿပီး ျဖစ္ကာ၊ သူႏွင့္ အေကာင္း အဆိုး အတူေဝမွ်ခံစားၿပီးျဖစ္သည္ဟု သင္ဆိုေသာ္လည္း၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္ေျပာခဲ့သည့္ စကားမ်ားကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ျခင္း မရွိေလၿပီ။ ေန႔ရက္တိုင္းတြင္ သင္သည္ ဘုရားသခင္အတြက္ အလုပ္မ်ားကာ ဘုရားသခင္အတြက္ သင့္ကိုယ္သင္ အသုံးခံရန္သာ ဆႏၵရွိၿပီး၊ အဓိပၸာယ္ရွိေသာ အသက္တာကို အသက္ရွင္ေနထိုင္ရန္ ဘယ္ေသာအခါမွ် သင္ မစဥ္းစားဖူးေပ။ သင္က ‘မည္သို႔ဆိုေစ၊ ဘုရားသခင္သည္ ေျဖာင့္မတ္သည္ဟု ကြၽန္ုပ္ ယုံၾကည္သည္။ ကြၽန္ုပ္ သူ႔အတြက္ ဒုကၡဆင္းရဲခံၿပီးျဖစ္သည္၊ သူ႔အတြက္ အလုပ္မ်ားၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ကြၽန္ုပ္ကိုယ္ကြၽန္ုပ္ သူ႔အတြက္ ဆက္ကပ္ အပ္ႏွံထားၿပီးျဖစ္ကာ၊ မည္သည့္ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းကိုမွ် မရရွိေသာ္လည္း၊ ကြၽန္ုပ္ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ၿပီးျဖစ္သည္။ သူသည္ ကြၽန္ုပ္ကို ေအာက္ေမ့သတိရမည္မွာ ေသခ်ာပါသည္’ ဟုလည္း သင္ေျပာသည္။ ဘုရားသခင္ ေျဖာင့္မတ္သည္မွာ အမွန္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ဤ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းသည္ မည္သည့္ မစင္ၾကယ္ျခင္းႏွင့္မွ် မစြန္းထင္းသကဲ့သို႔၊ ယင္းသည္ လူသားတို႔၏ အလိုဆႏၵ မပါရွိေပ၊ ၿပီးလွ်င္ ဇာတိပကတိ သို႔မဟုတ္ လူသား၏ ကိစၥတို႔ျဖင့္ စြန္းထင္းျခင္း မရွိေပ။ ပုန္ကန္တတ္ၿပီး ဆန္႔က်င္ေသာသူအားလုံး၊ သူ၏လမ္းခရီးကို မလိုက္နာေသာသူအားလုံးသည္ အျပစ္ေပးခံရလိမ့္မည္။ မည္သူမွ် ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို မခံရသကဲ့သို႔၊ မည္သူ႔ကိုမွ် ခ်မ္းသာမေပးေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေပတ႐ု၏ အေတြ႕အႀကဳံမ်ား- ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းတို႔ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ သူ၏အသိပညာ) ဘုရားရဲ႕ေျဖာင့္မတ္ျခင္းက ညီမတို႔ ထင္ထားသလို၊ ကိုယ္အသုံးခံတဲ့အတိုင္း ျပန္ရတယ္ဆိုတာမ်ိဳး မဟုတ္မွန္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေနသိရတယ္။ အလုပ္မ်ားတဲ့၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အသုံးခံတဲ့၊ အလုပ္လုပ္ၿပီး ဒုကၡခံတဲ့ သူေတြကို ဘုရားက မ်က္ႏွာသာေပးစရာမလိုပါဘူး။ ဘုရားသခင္အတြက္က “အလုပ္ႀကိဳးစားမႈအားလုံး အသိအမွတ္ျပဳခံရဖို႔ ထိုက္တန္တယ္” ဆိုတာမ်ိဳးမရွိဘူး။ သူ႔ရဲ႕ ဒုကၡနဲ႔ လုပ္သက္က ဘယ္ေလာက္ႀကီးတယ္ဆိုတာကို အေျခခံၿပီး ဘုရားက လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရလဒ္ကို မဆုံးျဖတ္ဘူး။ အေပၚယံ အနစ္နာခံတဲ့ ပမာဏကို ဘုရားက မၾကည့္ဘူး။ အဓိကက်တာက သမၼာတရားကို သူတို႔ လိုက္စားၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈရွိမရွိနဲ႔ အသက္စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲသလားဆိုတာပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို လုံးဝ လက္ေတြ႕မလုပ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ အေတြ႕အႀကဳံရွိပါေစ၊ ဘယ္ေလာက္ဒုကၡခံပါေစ ဘုရားခ်ီးမြမ္းတာကို လုံးဝ ရမွာမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔လုပ္ခဲ့တဲ့ အမွားေတြအတြက္ ဘုရားသခင္က ေျဖာင့္မတ္စြာ အျပစ္ဒဏ္ေပးတာကို ခံရမွာပဲ။ ညီမက ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို အေပးအယူလုပ္တဲ့ စိတ္ထားနဲ႔ တိုင္းတာေနတာပဲ။ ညီမမိဘေတြက သူတို႔ယုံၾကည္တဲ့ႏွစ္ေတြမွာ အနစ္နာခံတာေတြလုပ္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ေလး ဒုကၡခံခဲ့တယ္ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္ေလာက္ပဲ မေကာင္းမႈလုပ္ခဲ့ပါေစ ဘုရားက သူတို႔ကို ေနာင္တရဖို႔ အခြင့္အေရးပိုေပးသင့္ၿပီး ဖယ္ထုတ္မပစ္သင့္ဘူး၊ ဒါ သူတို႔အေပၚ မမွ်တဘူးလို႔ ညီမက ထင္ခဲ့တယ္။ ညီမက အမွန္နဲ႔အမွားကို တကယ္ မခြဲျခားႏိုင္ခဲ့ဘူး။ သခင္ရဲ႕ ဧဝံေဂလိကို ျဖန္႔ဖို႔ ဥေရာပတစ္ခုလုံး လွည့္လည္သြားလာခဲ့တဲ့ ေပါလုကို ညီမ ေတြးမိတယ္။ သူက ခဏခဏ အဖမ္းခံရၿပီး ေတာ္ေတာ္ဒုကၡခံရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔အလုပ္မွာ သူက အၿမဲတမ္း သူ႔ကိုယ္သူ ဂုဏ္တင္ၿပီး သက္ေသခံတယ္။ အဆုံးမွာ သူက ခရစ္ေတာ္လို အသက္ရွင္ခဲ့တယ္၊ ေသျခင္းက ရရွိျခင္းပဲလို႔ ေျပာတယ္။ ရလဒ္အေနနဲ႔ လူေတြက သူ႔ကို ႏွစ္ႏွစ္ေထာင္ၾကာတဲ့အထိ ေတာ္ေတာ္ေျမႇာက္စားခဲ့တယ္။ သူက လူေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ သခင္ေယရႈထက္ျမင့္တဲ့ေနရာမွာ ေနရာယူထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူက ဘုရားသခင္ရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားၿပီး ဘုရားသခင္က အျပစ္ေပးတာကို ခံရတယ္။ ဘုရားသခင္က လူေတြရဲ႕ အျပင္ပန္းအားထုတ္မႈပမာဏကို မၾကည့္ဘဲ မေကာင္းမႈလုပ္ၿပီး ေနာင္တမရဘဲနဲ႔ သူ႔စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားတဲ့သူေတြအားလုံးကို သူတို႔လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔အညီ ဒဏ္ခတ္တယ္ဆိုတာ ဒီကေန ညီမ ျမင္ခဲ့တယ္။ ဥပမာ ညီမမိဘေတြက အမ်ားႀကီးအားစိုက္ၿပီး သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ အမ်ားႀကီး အသုံးခံတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔လုပ္သမွ်က အသင္းေတာ္အလုပ္အတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္တယ္။ ေကာင္းမြန္တဲ့ အသင္းေတာ္အသက္တာကို တမင္ဖ်က္ဆီးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕အသက္တာေတြက နစ္နာၿပီး အသင္းေတာ္အက်ိဳးစီးပြားကို ထိခိုက္တယ္။ သူတို႔ကို အသင္းေတာ္ကေန ဖယ္ရွားတာက ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းပဲ။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို ညီမ နားမလည္ခဲ့ဘူး။ အလုပ္ႀကိဳးစားတာက အသိအမွတ္ျပဳခံရဖို႔ ထိုက္တန္တယ္ဆိုတဲ့ အေပးအယူစိတ္ထားကိုပဲ ဖက္တြယ္ၿပီး ဘုရားကို က်ိဳးေၾကာင္းျပေျပာဆိုတယ္။ မေက်မနပ္ေျပာတယ္။ အခ်ိန္အၾကာႀကီး အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့ အေျခအေနမွာ အသက္ရွင္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္တယ္။ ညီမက ေတာ္ေတာ္ပုန္ကန္တတ္တာပဲ။ ဒါကို သေဘာေပါက္ၿပီး ညီမ စိတ္ညစ္ၿပီး ေနာင္တေတြအမ်ားႀကီးရၿပီး ငိုရင္းနဲ႔ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ “ဘုရားသခင္ သမီးက ကိုယ္ေတာ္ကို လုံးဝ မသိဘဲ ဒီႏွစ္ေတြအားလုံးမွာ ကိုယ္ေတာ္ကို ယုံၾကည္ခဲ့ပါတယ္။ သမီးက ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို ကိုယ့္အယူအဆေတြ၊ စိတ္ကူးေတြနဲ႔ တိုင္းတာခဲ့တယ္။ ကိုယ္ေတာ္ကို က်ိဳးေၾကာင္းျပေျပာဆိုရင္း၊ စကားကတ္ေျပာရင္းနဲ႔ အၿမဲတမ္း အျငင္းပြားခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္၊ သမီး မိဘေတြ ဖယ္ရွားခံရတာက ကိုယ္ေတာ္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းျဖစ္တယ္ဆိုတာ သမီး အခုျမင္ႏိုင္ပါတယ္” ဆိုၿပီးေတာ့။ ဆုေတာင္းၿပီးေတာ့ ညီမ ေတာ္ေတာ္ပိုၿပီး တည္ၿငိမ္သြားသလို ခံစားရတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ညီမက မိဘေတြအေပၚ ညီမရဲ႕ ခံစားခ်က္ ျပင္းလြန္းတာေၾကာင့္ အသင္းေတာ္ကေန သူတို႔ဖယ္ထုတ္ခံရတာကို ျပန္သုံးသပ္ၾကည့္မိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ သူတို႔ဖယ္ရွားခံရတဲ့သတင္းကို လက္ခံဖို႔ ခက္ေနခဲ့တာ။ အဲဒါနဲ႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ညီမစဥ္းစားမိသြားတယ္။ “ဘုရားသခင္သည္ ဤကမာၻႀကီးကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၿပီး၊ အသက္ကို သူအပ္ႏွင္းေပးခဲ့သည့္ သက္ရွိသတၱဝါျဖစ္ေသာ လူသားကို ထိုအထဲသို႔ ေခၚေဆာင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ လူသားသည္ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်ားရွိလာၿပီး တစ္ဦးတည္း မဟုတ္ေတာ့ေပ။ လူသားသည္ ဤ႐ုပ္ဝတၳဳကမာၻႀကီးကို စတင္ေတြ႕ျမင္သည့္အခ်ိန္မွစကာ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ စီမံမႈ အတြင္းတြင္သာ တည္ေနရန္ သတ္မွတ္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။ ဘုရားသခင္ထံမွ ဇီဝအသက္သည္ သက္ရွိတစ္ဦးခ်င္းစီတိုင္းကို အ႐ြယ္ေရာက္သူအျဖစ္ ႀကီးထြားလာရန္ ေတာက္ေလွ်ာက္ပံ့ပိုးေပးသည္။ ဤျဖစ္စဥ္အတြင္းတြင္ လူသားသည္ ဘုရားသခင္၏ ေစာင့္ေရွာက္မႈေအာက္၌ ႀကီးထြားေနသည္ဟု မည္သူမွ် မခံစားရၾကေပ၊ ယင္းအစား လူသားသည္ သူ႔မိဘ၏ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာသည့္ ေစာင့္ေရွာက္မႈေအာက္တြင္ ႀကီးထြားလာၿပီး၊ သူ၏ႀကီးထြားမႈကို သူ႔အသက္၏ပင္ကိုအသိစိတ္က လမ္းျပေပးသည္ဟု ၎တို႔ယုံၾကည္ၾကသည္။ အေၾကာင္းရင္းမွာ လူသားသည္ သူ႔အား အသက္ကို အပ္ႏွင္းေပးခဲ့ေသာသူကို မသိေသာေၾကာင့္၊ သို႔မဟုတ္ ထိုအသက္သည္ မည္သည့္အရပ္မွ လာသည္ကို မသိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္၊ အသက္၏ပင္ကိုအသိစိတ္က အံ့ဖြယ္တို႔အား မည္ကဲ့သို႔ ဖန္တီးေပးသည္ကို သာ၍ပင္ မသိၾကေသာေၾကာင့္လည္းျဖစ္သည္။ လူသားသည္ အစားအစာမွာ အသက္ဆက္ရန္ အေျခခံျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဇြဲရွိျခင္းသည္ သူတည္ရွိေနျခင္း၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ သူ႔စိတ္ထဲရွိ ယုံၾကည္မႈမ်ားသည္ သူဆက္လက္ရွင္သန္ႏိုင္ရန္ မွီခိုေနရသည့္ အရင္းအႏွီးျဖစ္သည္ဟုသာ သိရွိၾကသည္။ ဘုရားသခင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ႏွင့္ ေထာက္မမႈတို႔ကို လူသားသည္ လုံး၀ သတိမမူမိေပ၊ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔အေပၚ ဘုရားသခင္အပ္ႏွင္းေပးထားေသာ အသက္ကို သူျဖဳန္းတီးပစ္သည္...ဘုရားသခင္က ေန႔ေရာညပါ ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဤလူသားတို႔အထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ပင္ မိမိအသိႏွင့္မိမိ ဘုရားသခင္ကို မဝတ္ျပဳမကိုးကြယ္ၾကေပ။ ဘုရားသခင္သည္ သူေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မထားထားေသာ လူသားအေပၚ သူစီစဥ္ထား သည့္အတိုင္း ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိသည္။ သူထိုသို႔ ျပဳလုပ္ရျခင္းမွာ တစ္ေန႔တြင္ လူသားသည္ သူ၏အိပ္မက္မွ ႏိုးထကာ ဘဝ၏တန္ဖိုးႏွင့္ အဓိပၸာယ္၊ ဘုရားသခင္က သူ႔ကိုေပးထားသည့္ အရာအားလုံးအတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ရသည့္ အဖိုးအခႏွင့္ လူသားအေနျဖင့္ သူ႔ထံျပန္လွည့္လာေစရန္ ဘုရားသခင္သည္ စိတ္ထက္သန္ေသာ ဂ႐ုစိုက္မႈျဖင့္ ေစာင့္ဆိုင္းေနသည္ကို ႐ုတ္တရက္ နားလည္ေစရန္ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔အသက္၏ အရင္းအျမစ္ျဖစ္သည္) “ဘုရားသခင္တစ္ပါးရွိသည္၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္က ေကာင္းကင္၊ ေျမႀကီးႏွင့္ အရာခပ္သိမ္းကို ဖန္ဆင္းခဲ့သည္၊ သို႔မဟုတ္ လူသားကို ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းခဲ့သည္ဟု မည္သည့္မယုံၾကည္သူကမွ် ယုံၾကည္ျခင္းမရွိေပ။ ‘လူသားအား အသက္ကို မိဘမ်ားက ေပးသည္။ သူသည္ မိဘမ်ားအား ေလးစားဂုဏ္ျပဳသင့္သည္’ ဟု ေျပာေသာသူအခ်ိဳ႕ပင္ ရွိသည္။ ဤသို႔ေသာ အေတြးအျမင္သည္ ဘယ္က လာသနည္း။ စာတန္ဆီက လာသေလာ။ လူသားကို ဤနည္းျဖင့္ ပညာသင္ၾကားၿပီး ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေစကာ ဘုရား၏ ဖန္ဆင္းျခင္းႏွင့္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ျငင္းဆန္ေစခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေထာင္ခ်ီၾကာေနၿပီျဖစ္ေသာ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈပင္ ျဖစ္သည္။ စာတန္၏ လွည့္စားမႈႏွင့္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမရွိလွ်င္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္ကို စူးစမ္းစစ္ေဆးမည္ျဖစ္ၿပီး သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဖတ္ၾကလိမ့္မည္။ ၎တို႔ကို ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းထားေၾကာင္း၊ ၎တို႔၏ အသက္ကို ဘုရားသခင္က ေပးထားေၾကာင္း သိၾကလိမ့္မည္။ ၎တို႔တြင္ ရွိသမွ်ကို ဘုရားသခင္က ေပးထားျခင္းျဖစ္ၿပီး ၎တို႔ေက်းဇူးတင္သင့္သည္မွာ ဘုရားသခင္ျဖစ္သည္ကို ၎တို႔သိၾကလိမ့္မည္။ တစ္စုံတစ္ေယာက္က ငါတို႔ကို ကူညီေစာင္မေပးလွ်င္ ငါတို႔သည္ ယင္းကို ဘုရားသခင္ထံမွ လက္ခံသင့္သည္။ အထူးသျဖင့္ ငါတို႔မိဘမ်ားသည္ ငါတို႔ကို ေမြးဖြားၿပီး ပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့သည္။ ဤအရာအားလုံးကို ဘုရားသခင္က စီစဥ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ အရာအားလုံးကို အုပ္စိုး၏။ လူသားသည္ အေစခံျခင္းအတြက္ တန္ဆာပလာတစ္ခုသာျဖစ္သည္။ လူတစ္ေယာက္သည္ ဘုရားသခင္အတြက္ မိမိကိုယ္ကို အသုံးခံရန္ သူ၏မိဘမ်ားကို ေဘးဖယ္ထားႏိုင္လွ်င္ျဖစ္ေစ၊ သူ၏ အမ်ိဳးသား (သို႔မဟုတ္ အမ်ိဳးသမီး) ႏွင့္ သားသမီးမ်ားကို ေဘးဖယ္ထားႏိုင္လွ်င္ျဖစ္ေစ ထိုသူသည္ ပိုမိုခိုင္မာလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ေရွ႕တြင္ ပိုမိုႀကီးမားေသာ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း အသိစိတ္ ရွိလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ မိမိ၏ကိုယ္ပိုင္လြဲမွားေသာအျမင္မ်ားကို သတိျပဳျခင္းျဖင့္သာ အမွန္တကယ္ ေျပာင္းလဲႏိုင္သည္) ဘုရားက လူ႔အသက္ရဲ႕ ဇာစ္ျမစ္ျဖစ္ၿပီး ညီမတို႔ ပိုင္ဆိုင္သမွ်ကို ဘုရားသခင္ကေပးတယ္ဆိုတာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ညီမ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ေစာင့္ေရွာက္မႈ၊ ကြယ္ကာမႈေၾကာင့္သာ ညီမတို႔က ဒီေန႔ဒီအေျခအေနကို ေရာက္လာတာပါ။ ညီမတို႔အေပၚ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕တဲ့၊ ကူညီေပးခဲ့တဲ့သူတိုင္းကိုေတာ့ ဘုရားသခင္ဆီကလာတယ္လို႔ မွတ္ယူသင့္ပါတယ္။ ညီမက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အတိုင္း မလုပ္ခဲ့ဘူး။ ညီမမိဘေတြက ညီမအေပၚ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္ဆိုတာပဲ စဥ္းစားေနခဲ့တယ္။ ညီမမိဘေတြလုပ္သမွ်တိုင္းရဲ႕ ေနာက္ကြယ္မွာ ဘုရားရဲ႕ အုပ္စိုးမႈနဲ႔ အစီအစဥ္ေတြရွိတာ၊ ဒီေန႔အထိ ညီမကို သယ္ေဆာင္ေပးလာတာက ဘုရားရဲ႕ ဂ႐ုစိုက္မႈ၊ ကြယ္ကာမႈနဲ႔ လမ္းျပမႈျဖစ္တယ္ဆိုတာ ညီမ မျမင္ခဲ့ဘူး။ ဘုရားသခင္ကို သူ႔ရဲ႕ ဂ႐ုစိုက္မႈ၊ ကြယ္ကာမႈအတြက္ ညီမ ေက်းဇူးမတင္ခဲ့ဘူး၊ သူ႔ခ်စ္ျခင္းကို ျပန္မေပးဆပ္ခဲ့ဘူး။ ညီမမိဘေတြအေပၚ ခံစားခ်က္ေတြကို ေဘးခ်မထားႏိုင္လို႔ ဘုရားကို အာခံၿပီး သစၥာေဖာက္ခဲ့တယ္။ ညီမရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းလမ္းေၾကာင္းကို ဆက္မေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အထိပဲ။ ဒါကို ျပန္သုံးသပ္ၾကည့္ေလေလ၊ ညီမက အသိတရားမရွိဘဲ ဘုရားအေပၚ အရမ္းအေႂကြးတင္တယ္လို႔ ခံစားရေလေလပဲ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ညီမ ဖတ္တယ္။ “ဘုရားသခင္၌ မယုံၾကည္သည့္ ခုခံသူမ်ား မဟုတ္ပါက၊ မည္သူသည္ စာတန္ျဖစ္သနည္း၊ မည္သူတို႔မွာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား ျဖစ္ၿပီး၊ မည္သူတို႔မွာ ဘုရားသခင္၏ ရန္သူမ်ား ျဖစ္သနည္း။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို မနာခံေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။ ၎တို႔သည္ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိသည္ဟု အခိုင္အမာ ေျပာဆိုေသာ္လည္း သမၼာတရား ကင္းမဲ့ေသာသူမ်ား မဟုတ္ေလာ။ ၎တို႔သည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရရန္မွ် ႀကိဳးစားၾကေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသမခံႏိုင္သူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။ သင္သည္ ယေန႔ ထိုမေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာဆဲျဖစ္ၿပီး ၎တို႔အေပၚ အသိတရားႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ထားရွိေနႏိုင္ဆဲ ျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္ ဤကိစၥတြင္ သင္သည္ စာတန္အေပၚ ေကာင္းေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို လက္ကမ္း ေပးေနျခင္း မဟုတ္ေလာ။ သင္သည္ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားႏွင့္ တစ္တန္းတစ္စားတည္း မဟုတ္ေလာ။ အကယ္၍ ဤေန႔ရက္မ်ားတြင္ လူတို႔သည္ အေကာင္းႏွင့္အဆိုးကို ခြဲျခားႏိုင္ျခင္း မရွိေသးသကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏အလိုကို ရွာေဖြရန္ မည္သည့္ရည္႐ြယ္ခ်က္မွ် မရွိဘဲ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို မိမိတို႔ကိုယ္ပိုင္အျဖစ္ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် လက္သင့္ခံႏိုင္ျခင္း မရွိဘဲ၊ ဆက္လက္၍ က်ိဳးေၾကာင္းမျမင္ဘဲ ခ်စ္တတ္ၿပီး သနားက႐ုဏာစိတ္ရွိေနပါက၊ ၎တို႔၏ အဆုံးသတ္မ်ားသည္ ပို၍ပင္ စုတ္ခ်ာလိမ့္မည္။ လူ႔ဇာတိ၌ ရွိေသာ ဘုရားသခင္ကို မယုံၾကည္ေသာသူ မည္သူမဆိုသည္ ဘုရားသခင္၏ ရန္သူ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ရန္သူအေပၚ အသိစိတ္ႏွင့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ထားရွိႏိုင္ပါက၊ သင္၌ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းသေဘာ ကင္းမဲ့သည္ မဟုတ္ေလာ။ ငါ စက္ဆုပ္႐ြံရွာၿပီး ငါ သေဘာမေတြ႕ေသာ သူတို႔ႏွင့္ သင္သည္ သဟဇာတ ျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔အေပၚ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ သို႔မဟုတ္ ပုဂၢိဳလ္ေရး ခံစားခ်က္မ်ား ထားရွိေနေသးပါက၊ သင္သည္ မနာခံေသာသူျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ သင္သည္ တမင္တကာ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ေနျခင္း မဟုတ္ေလာ။ ထိုသို႔ေသာ လူတစ္ဦးသည္ သမၼာတရားကို ပိုင္ဆိုင္သေလာ။ လူတို႔သည္ ရန္သူမ်ားအေပၚ အသိစိတ္၊ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားအတြက္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ စာတန္အတြက္ သနားက႐ုဏာ ထားရွိပါက၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏အမႈကို တမင္တကာ ေႏွာင့္ယွက္ေနၾကသည္ မဟုတ္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာထဲသို႔ အတူတကြ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ညီမရဲ႕ အေျခအေန အတိအက်ကို ဖြင့္ျပတယ္။ ဘုရားသခင္က ညီမတို႔ကို သူခ်စ္တာကို ခ်စ္ဖို႔၊ သူမုန္းတာကို မုန္းဖို႔ အလိုရွိပါတယ္။ သမၼာတရားကို မုန္းၿပီး ဘုရားသခင္ကို အာခံတဲ့သူေတြက အေျခခံအားျဖင့္ ဘုရားကို မုန္းတီးစက္ဆုပ္တဲ့ မေကာင္းတဲ့လူေတြပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ညီမတို႔လည္း သူတို႔ကို မုန္းတီးသင့္တယ္။ ညီမက ညီမမိဘေတြရဲ႕ အႏွစ္သာရကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔အညီ ပိုင္းျခားသိျမင္ျခင္းမရွိဘူး။ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို သူတို႔ဘယ္ေလာက္ ထိခိုက္ပါေစ ညီမက သူတို႔ဘက္ကေန ရပ္တည္တယ္၊ ဘုရားကို က်ိဳးေၾကာင္းျပေျပာဆိုၿပီး အတိုက္အခံလုပ္တယ္။ ညီမတာဝန္ကိုေတာင္ စိတ္မပါေတာ့ဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားက ဘာလို႔ အခုလိုေျပာတယ္ဆိုတာ ညီမ နားလည္သြားတယ္။ “စိတ္ခံစားခ်က္သည္ ဘုရားသခင္၏ ရန္သူ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စၾကဝဠာတစ္ခုလုံးအတြက္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ နက္နဲမႈမ်ားကို အနက္ဖြင့္ဆိုခ်က္၊ အခန္း (၂၈)) ညီမက မေကာင္းမႈျပဳသူေတြအေပၚ ခ်စ္ခင္ၿပီး ညႇာတာေနတာက ဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ ညီမက စိတ္ခံစားခ်က္ထဲမွာပိတ္မိေနလို႔ပဲ။ ဘုရားသခင္က သူတို႔ကို ေနာင္တရဖို႔အတြက္ ေနာက္ထပ္ အခြင့္အေရးေပးဖို႔၊ အသင္းေတာ္မွာ ေနခြင့္ေပးဖို႔ေတာင္ ေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့တယ္။ ညီမက အရမ္းကို မိုက္မဲခဲ့တာပါ။ မေကာင္းတဲ့လူေတြက ဘာကိုပဲလုပ္လုပ္ လုံးဝတကယ္ေနာင္တရမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါကို သူတို႔အႏွစ္သာရက သတ္မွတ္ထားတာ။ သူတို႔ကို အသင္းေတာ္မွာထားတာက သူတို႔ကို မေကာင္းမႈဆက္လုပ္ဖို႔၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ဖို႔ ခြင့္ျပဳတာျဖစ္မွာပဲ။ ဒါဆိုရင္ မေကာင္းမႈျပဳသူေတြဘက္ကရပ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္တာျဖစ္မွာပဲ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ညီမကို နည္းနည္း ဉာဏ္အလင္းဖြင့္ေပးတဲ့ ညီမဖတ္တဲ့ ေနာက္ထပ္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ရွိတယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “တစ္ေန႔တြင္ သမၼာတရားအခ်ိဳ႕ကို သင္နားလည္သြားေသာအခါ သင္၏မိခင္က အေကာင္းဆုံးေသာပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္၊ သို႔မဟုတ္ သင့္မိဘမ်ားက အေကာင္းဆုံးေသာသူမ်ားျဖစ္သည္ဟု ထင္ျမင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔သည္လည္း ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ဝင္မ်ား ျဖစ္သည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ၎တို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားမွာ အားလုံးအတူတူပင္ ျဖစ္သည္ကိုလည္းေကာင္း သင္သေဘာေပါက္လိမ့္မည္။ ၎တို႔ကို ခြဲျခားေပးေသာအရာမွာ သင္ႏွင့္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေသြးသားဆက္ႏႊယ္မႈသာ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို မယုံၾကည္လွ်င္ မယုံၾကည္သူမ်ားႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္၏။ သင္သည္ ၎တို႔ကို မိသားစုဝင္ရႈေထာင့္မွ၊ သို႔မဟုတ္ ေသြးသားဆက္ႏႊယ္မႈရႈေထာင့္မွ ၾကည့္ေတာ့မည္မဟုတ္ဘဲ သမၼာတရားဘက္မွ ၾကည့္မည္ျဖစ္သည္။ သင္ၾကည့္ရႈသင့္သည့္ အဓိကအခ်က္မ်ားမွာ အဘယ္အရာမ်ားနည္း။ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ၎တို႔၏ အျမင္မ်ား၊ ေလာကအေပၚ ၎တို႔၏ အျမင္မ်ား၊ အေၾကာင္းကိစၥမ်ားကို ကိုင္တြယ္ရာတြင္ ၎တို႔၏ အျမင္မ်ား၊ အေရးႀကီးဆုံးအေနျဖင့္ ဘုရားသခင္အေပၚ ၎တို႔၏ သေဘာထားမ်ားကို သင္ၾကည့္ရႈသင့္သည္။ ဤအခ်က္မ်ားကို တိက်စြာၾကည့္လွ်င္ ၎တို႔သည္ လူေကာင္းမ်ားေလာ၊ သို႔မဟုတ္ လူဆိုးမ်ားေလာဆိုသည္ကို သင္ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ႏိုင္လိမ့္မည္။ ၎တို႔သည္ သင္ကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားရွိသည့္သူမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထို႔ထက္ပို၍ ၎တို႔သည္ သင္စိတ္ကူးထင္ျမင္ထားသကဲ့သို႔ သင့္အေပၚ အမွန္တကယ္ခ်စ္ေသာ ၾကင္နာတတ္သူမ်ား မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ၎တို႔သည္ သင့္ကို သမၼာတရားထံသို႔၊ သို႔မဟုတ္ ဘဝတြင္ မွန္ကန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းဆီသို႔ လုံးဝ မေခၚေဆာင္ေပးႏိုင္ေၾကာင္းတို႔ကို တစ္ေန႔တြင္ သင္သည္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ႏိုင္ပါက၊ ထို႔အျပင္ သင့္အတြက္ ၎တို႔လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့သည့္အရာသည္ သင့္အေပၚ ႀကီးႀကီးမားမား အက်ိဳးမျပဳေၾကာင္း၊ ဘဝတြင္ မွန္ကန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႔အေရး၌ ထိုအရာက သင့္အတြက္ လုံးဝ အေရးမပါေၾကာင္းတို႔ကို သင္ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ႏိုင္ပါက၊ ၿပီးလွ်င္ ၎တို႔၏ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈႏွင့္ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားစြာတို႔သည္ သမၼာတရားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ေနေၾကာင္း၊ ၎တို႔သည္ ဇာတိပကတိႏွင့္ သက္ဆိုင္ေၾကာင္း၊ ဤအတြက္ေၾကာင့္ သင္သည္ ၎တို႔ကို စက္ဆုပ္႐ြံရွာေၾကာင္း၊ ၎တို႔အေပၚ မႏွစ္သက္မႈႏွင့္ မုန္းတီးမႈတို႔ ခံစားရေၾကာင္းတို႔ကိုလည္း သင္ေတြ႕ရွိရပါက ဤအခ်က္အလက္မ်ားကို ေထာက္ရႈ၍ သင္သည္ သင္၏ စိတ္ႏွလုံးတြင္ ၎တို႔ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆက္ဆံႏိုင္လိမ့္မည္၊ ၎တို႔ကို သတိရလြမ္းဆြတ္ေတာ့မည္မဟုတ္၊ စိုးရိမ္ေတာ့မည္မဟုတ္၊ ၎တို႔ႏွင့္ မခြဲႏိုင္မခြာႏိုင္ျဖစ္ေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။ ၎တို႔သည္ မိဘမ်ားအျဖစ္ ၎တို႔၏ တာဝန္ကို ၿပီးေျမာက္ခဲ့ၿပီျဖစ္၍ သင္သည္ ၎တို႔ကို အရင္းႏွီးဆုံးလူမ်ားအျဖစ္ ဆက္ဆံေတာ့မည္မဟုတ္၊ သို႔မဟုတ္ ျမတ္ႏိုးၾကည္ညိဳေတာ့မည္မဟုတ္ေပ။ ထိုအစား သင္သည္ ၎တို႔ကို သာမန္လူမ်ားအျဖစ္ ဆက္ဆံလိမ့္မည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ သင္သည္ စိတ္ခံစားမႈမ်ား၏ ခ်ည္ေႏွာင္မႈမွ အျပည့္အဝ လြတ္ေျမာက္ၿပီး သင္၏ စိတ္ခံစားမႈမ်ားႏွင့္ မိသားစုတြယ္တာမႈမ်ားမွ အမွန္တကယ္ လြတ္ေျမာက္လာလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၃)၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား၊ မိမိ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို ေျဖရွင္းမွသာလွ်င္ စစ္မွန္‌ေသာ ေျပာင္းလဲျခင္းကို ျဖစ္ေစႏိုင္သည္) ဒါကို ဖတ္ရတာ ညီမအတြက္ အရမ္းတို႔ထိစရာျဖစ္တယ္။ ညီမ မိဘေတြအေပၚ ညီမခံစားခ်က္ေတြက အရမ္းျပင္းေတာ့ သူတို႔က ညီမအေပၚ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတယ္ဆိုတာပဲျမင္တယ္။ သမၼာတရားနဲ႔ ဘုရားအေပၚ သူတို႔သေဘာထားကို မျမင္ခဲ့ဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ အႏွစ္သာရ၊ သူတို႔ေရာက္ေနတဲ့လမ္းေၾကာင္းကို ညီမ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မျမင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ဖယ္ရွားခံရတဲ့ကိစၥကို ေကာင္းေကာင္းမကိုင္တြယ္ႏိုင္တာပဲ။ ညီမက စိတ္ခံစားခ်က္ထဲမွာ ပိတ္မိေနတယ္။ ဘုရားကို က်ိဳးေၾကာင္းျပေျပာဆိုတယ္။ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ စိတ္ဓာတ္က်ၿပီး အတိုက္အခံျဖစ္တယ္။ ညီမအသက္တာက အရမ္းထိခိုက္သြားၿပီး ျပစ္မွားမႈေတြကို က်ဴးလြန္တယ္။ ညီမရဲ႕ မာေက်ာတဲ့၊ ပုန္ကန္တဲ့ စိတ္ႏွလုံးကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႏိုးထေစၿပီး ညီမရဲ႕ အယူအဆေတြနဲ႔ ဘုရားသခင္အေပၚ အထင္လြဲမႈေတြကို ဖ်က္ေပးတာက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ ေရေလာင္းမႈနဲ႔ အာဟာရပါပဲ။ အခု ညီမ ေတာ္ေတာ္ပိုလြတ္လပ္ၿပီး ညီမတာဝန္အတြက္ အားအင္ရွိလာတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ေက်းဇူးေတာ္ပါပဲ။