ယန္ေဖခ်ီ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၂၀၁၇ မွာ ဘြဲ႕ယူၿပီးတဲ့ေနာက္၊ အသင္းေတာ္မွာ ကိုယ့္တာဝန္ကို စခဲ့တယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြၾကားမွာ ကြၽန္မက အငယ္ဆုံးျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားကိုယုံၾကည္ၿပီး ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္တဲ့ခ်ိန္ အတိုဆုံးပဲ။ ဒါေပမဲ့ ထပ္တလဲလဲ ရာထူးတိုးခံရလို႔ အမ်ားထက္သာတယ္ဆိုတဲ့ စိတ္အၿမဲရွိခဲ့တယ္။ ဒီဇင္ဘာလမွာ၊ အဖြဲ႕တခ်ိဳ႕ကို ေရေလာင္းတဲ့အလုပ္ကို ႀကီးၾကပ္ရတယ္။ ကြၽန္မတာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ေအာင္လို႔ မိတ္သဟာယျပဳ အားေပးဖို႔ အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္လာတယ္။ ကြၽန္မက အရမ္းဂုဏ္ယူသြားတယ္။ ေခါင္းေဆာင္က ပုံမွန္အားျဖင့္ အလုပ္အရမ္းမ်ားလို႔၊ ကြၽန္မကို မိတ္သဟာယျပဳဖို႔ ဒီလိုလာတာက ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မ ရာထူးတိုးခံရတာ ဝမ္းသာတာပဲလို႔ ေတြးမိေစတယ္။ တျခားညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြဆီ ကြၽန္မအေၾကာင္း သူေျပာျပမွာပဲလို႔ ေတြးခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ သူတို႔ ကြၽန္မကို ေသခ်ာေပါက္ အထင္ႀကီးၿပီး၊ ငယ္တဲ့အ႐ြယ္မွာ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ရာထူးတိုးခံရတဲ့အတြက္ ကြၽန္မကို ခ်ီးက်ဴးၾကမွာပဲေပါ့။ အဲဒီအေတြးက ကြၽန္မကို အရမ္းဝမ္းသာသြားေစတယ္။ နည္းနည္းၾကာေတာ့၊ အစ္မအိုင္က လူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းဖို႔ သင္ယူရာမွာ ျမန္ျမန္ တိုးတက္တာ သတိထားမိတယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက သူ႔ကို အထင္တႀကီး ေျပာၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးမွာ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ ေ႐ြးၾကတယ္။ ဒါက ဝမ္းသာရမဲ့အရာတစ္ခု ျဖစ္သင့္ေပမဲ့၊ ကြၽန္မစိတ္ႏွလုံးထဲမွာ စိုးရိမ္ေနမိခဲ့တယ္။ “အစ္မအိုင္က အရမ္းထင္ေပၚေတာ့ မၾကာခင္ ရာထူးတိုးခံရႏိုင္တယ္”လို႔ေပါ့။ ႐ုတ္တရက္ ဆုံးရႈံးတဲ့ ခံစားခ်က္ ခံစားရတယ္။ လူတိုင္းက သူ႔ကိုအာ႐ုံစိုက္ၿပီး အစမွာကတည္းက သူက ကြၽန္မထက္ ပိုေကာင္းေအာင္ လုပ္ေနခဲ့တာေလ။ ထပ္ၿပီး ရာထူးတိုးခံရရင္၊ ေခါင္းေဆာင္က သူ႔ကို ေသခ်ာေပါက္ အထင္ႀကီးၿပီး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔အတူ သူ႔အေၾကာင္းကို မၾကာမၾကာ ေျပာမွာပဲ။ အဲဒါဆိုရင္ ကြၽန္မကို ဘယ္သူမွ အထင္ႀကီးၾကေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ ႐ုတ္တရက္ စိတ္ႏွလုံးက ဟာတာတာျဖစ္သြားၿပီး၊ အရမ္းဝမ္းနည္းမိတယ္။ ဒါကို မျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့ဘူး။ အစ္မအိုင္ကို အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ေတာင္ ဆက္မျဖစ္ေစခ်င္ခဲ့ဘူး။

တစ္လေက်ာ္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ အစ္မအိုင္ ႀကီးၾကပ္တဲ့အလုပ္က အမ်ားႀကီး ထိေရာက္မႈေလ်ာ့ကို သတိထားမိတယ္။ စုံစမ္းစစ္ေဆးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ အစ္မအိုင္က အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာတာနဲ႔ ကိုယ့္ဘာသာ အားရလာခဲ့တာ၊ တျခားလူေတြေရွ႕မွာ ႂကြားၿပီး စည္းမ်ဥ္းေတြ မရွာဘဲ ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ခဲ့တာ သိလိုက္ရတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ သူ႔အလုပ္က ထိေရာက္မႈ အမ်ားႀကီး ေလ်ာ့သြားခဲ့တာပဲ။ ကြၽန္မေတြးမိတယ္၊ “အစ္မအိုင္က အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ လမ္းေၾကာင္းမွန္ မေလွ်ာက္ဘူး၊ အဲဒါက အလုပ္ကို ဟန႔္တားထားတယ္။ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖို႔ သူ မသင့္ေတာ္တာလား”ေပါ့။ ႐ုတ္တရက္ ကြၽန္မမ်က္လုံးေတြ လင္းလက္သြားတယ္။ အစ္မအိုင္က အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္မဟုတ္ရင္၊ ကြၽန္မ ရာထူးတိုးခံရမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ကြၽန္မတြဲဖက္ အစ္မလ်ဴကို အျမန္ ကြၽန္မေျပာလိုက္တယ္။ “အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔၊ သူ သိကၡာနဲ႔ အဆင့္အတန္းေနာက္လိုက္ၿပီး၊ သူ႔အလုပ္ ရလဒ္ေတြ က်ဆင္းခဲ့တယ္။ သူက အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖို႔ မသင့္ေတာ္ေတာ့ဘူး” လို႔ေပါ့။ ကြၽန္မနဲ႔သေဘာတူေအာင္ အစ္မလ်ဴကို လႈံ႕ေဆာင္ဖို႔၊ ဒီလိုလည္း ေျပာလိုက္တယ္၊ “အရင္က၊ အစ္မအိုင္နဲ႔ ကြၽန္မအလုပ္ အတူလုပ္ခဲ့တယ္။ သူ႔မွာ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ အစြမ္းအစရွိၿပီး၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူး” လို႔ေပါ့။ အစ္မလ်ဴက ကြၽန္မေျပာတာကို ၾကားၿပီး အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ဆီ အေၾကာင္းၾကားဖို႔ အႀကံေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မစာကို ဖတ္ၿပီးေတာ့၊ စာျပန္ေရးၿပီး ေျပာတယ္၊ အစ္မအိုင္က ခဏတာ မေကာင္းတဲ့ အေျခအေနမွာ ရွိတာပါ၊ ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ႕အလုပ္တခ်ိဳ႕ကို သူ လုပ္ေနႏိုင္ေသးတယ္တဲ့။ ၿပီးေတာ့ အစ္မအိုင္ကို ပိုၿပီး ကူညီေပးဖို႔ ကြၽန္မကို ေျပာတယ္။ နည္းနည္းၾကာေတာ့၊ အစ္မအိုင္ရဲ႕ အေျခအေန မတိုးတက္လာကို ျမင္ရတယ္။ သူ႔ကို ကြၽန္မ မကူညီခဲ့႐ုံမက၊ သူ႔ကို စၿပီး စိတ္ကုန္လာေနခဲ့တယ္။ သူ သမၼာတရားကို မလိုက္စားသလို၊ သူ႔အလုပ္ရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ ရလဒ္ေတြဟာ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ အဆင့္အတန္းေနာက္ သူလိုက္စားလို႔ ျဖစ္တာလို႔ေတာင္ သည္းမခံႏိုင္ဘဲ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခဲ့တယ္။ သူ႔ကို ဒီလိုကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာ၊ အစ္မအိုင္က ပိုလို႔ေတာင္ အပ်က္သေဘာေဆာင္လာခဲ့တယ္။ သူ႔ကိုယ္သူ စသတ္မွတ္လာခဲ့တယ္၊ သူ႔အေျခအေနက ဆိုးသထက္ဆိုးသြားၿပီး၊ သူ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လို႔မရေတာ့ဘူးလို႔ ပိုလို႔ေတာင္ ကြၽန္မ ယုံၾကည္လက္ခံမိခဲ့တယ္။ အဲဒါကို အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္ဆီ ထပ္အေၾကာင္းၾကားခဲ့ေပမဲ့၊ အစ္မအိုင္က သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္ၿပီး၊ သူ႔အေျခအေနကို ခ်ိန္ညႇိဖို႔ အခ်ိန္ေလးပဲလိုတာလို႔ ေခါင္းေဆာင္က စာျပန္ေရးၿပီး ေျပာတယ္။ ကြၽန္မ ဒါကို လုံးဝ မႀကိဳက္ဘူး။ အစ္မအိုင္ရဲ႕ အေျခအေနက ဆိုး႐ြားတယ္၊ ဒီေတာ့ ဘာလို႔ သူ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္ရမွာလဲေပါ့။ ဒါအဆင္ေျပမွာမဟုတ္ဘူး။ အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို စဥ္းစားေပးရမယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ တျခား အသင္းေတာ္ ေခါင္းေဆာင္ဆီ ကြၽန္မ စာေရးၿပီး၊ “အစ္မအိုင္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာခ်ိန္မွာ၊ ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔ အဆင့္အတန္းေနာက္လိုက္တယ္၊ အဲဒါက အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္၊ တားဆီးတယ္။ သူ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လို႔မရေတာ့ဘူး” လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ၊ ကြၽန္မစကားေတြက မမွ်တသလို၊ ေခါင္းေဆာင္ကို တမင္ လွည့္စားခဲ့တာ။ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔၊ ေခါင္းေဆာင္က အစ္မအိုင္ကို ထုတ္ပယ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အစ္မအိုင္က အရမ္းအပ်က္သေဘာေဆာင္လာခဲ့ၿပီး သူ႔ကိုသူ သတ္မွတ္ေနခဲ့တာ ၾကားရတယ္။ နည္းနည္း အျပစ္ရွိတဲ့စိတ္ ခံစားရေပမဲ့၊ ျဖစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ မစဥ္းစားေတာ့ဘူး။

အခ်ိန္တခ်ိဳ႕ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ အစ္မအိုင္ကို ထုတ္ပယ္ရာမွာ ကြၽန္မတို႔ အရမ္းမာနေထာင္လႊားခဲ့တာကို ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမတခ်ိဳ႕က စာေရးေထာက္ျပခဲ့ၾကတယ္။ စည္းမ်ဥ္းေတြအရ၊ သူက လက္ေတြ႕အလုပ္တခ်ိဳ႕ လုပ္ႏိုင္တယ္ေလ။ အခု သူ အထုတ္ခံရေတာ့ အစားထိုးဖို႔ သင့္ေတာ္တဲ့ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ကို မေတြ႕ႏိုင္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အလုပ္ရလဒ္ေတြ ညံ့ၿမဲညံ့ေနခဲ့တယ္။ ဒီစာကို ဖတ္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မ နည္းနည္း လန႔္သြားတယ္။ အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို ကြၽန္မ ေႏွာင့္ယွက္၊ တားဆီးခဲ့မွန္း သိလိုက္တယ္။ တစ္ေန႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မွာ ဖတ္ရတယ္။ “အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ အဆင့္အတန္းေနာက္ကို လိုက္ေသာေၾကာင့္ ၎တို႔၏ ေျပာဆိုျပဳမူမႈမ်ားသည္ ၎တို႔၏ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ အဆင့္အတန္းကို ထိန္းသိမ္းရန္ ေသခ်ာေပါက္ ရည္႐ြယ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ အဆင့္အတန္းကို အရာအားလုံးထက္ပို၍ ဦးစားေပးသည္။ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး၏ အနီးတြင္ သမၼာတရားကို လိုက္စားေသာ အစြမ္းအစေကာင္းရွိသူတစ္ေယာက္၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားၾကားတြင္ ဂုဏ္သိကၡာအခ်ိဳ႕ရွိကာ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ခံရၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ အားလုံးထံမွ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းႏွင့္ ခ်ီးမြမ္းျခင္းကို ရေသာသူတစ္ေယာက္ရွိလွ်င္ အႏၲိခရစ္သည္ မည္သို႔ျဖစ္လာမည္နည္း။ သူသည္ ေသခ်ာေပါက္ စိတ္ႏွလုံး မၾကည္မသာျဖစ္မည္။ မနာလိုျဖစ္လာမည္။ သူသည္ ထိုလူကို အမွန္တကယ္ မနာလိုျဖစ္လွ်င္ မည္သည့္အရာကို ျပဳလုပ္မည္နည္း။ ေရွးဦးစြာ သူသည္ မိမိဘာသာ ဤသို႔တြက္ခ်က္လိမ့္မည္။ ‘ဤလူ၏ အစြမ္းအစက မဆိုးလွ။ အလုပ္အေၾကာင္းကို သူနည္းနည္းသိသည္။ စင္စစ္အားျဖင့္ သူသည္ ငါ့ထက္ပိုသာ၏။ ဤအရာက ဘုရားအိမ္ေတာ္အတြက္ အက်ိဳးရွိမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ငါ့အတြက္ကား အက်ိဳးမရွိ။ ငါ့အဆင့္အတန္းကို သူလုယူသြားမည္ေလာ။ ငါ့ေနရာကို သူတကယ္အစားထိုးဝင္သြားပါက မည္သို႔လုပ္မည္နည္း။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ ငါအက်ပ္အတည္းျဖစ္သြားမည္ မဟုတ္ေလာ။ ငါလက္ဦးမႈယူကာ လႈပ္ရွားရမည္။ တစ္ေန႔တြင္ သူအစြမ္းျပလာပါက ငါသူ႔ကို အလြယ္တကူ ကိုင္တြယ္ႏိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္။ ထိုအခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ အင္မတန္ ေနာက္က်သြားမည္ မဟုတ္ေလာ။ အခ်ိန္ဆြဲမေနဘဲ အျမန္လႈပ္ရွားမွ ျဖစ္မည္။ အၾကာႀကီးေစာင့္ေနလွ်င္ ငါ့အားနည္းခ်က္ကို သူအသုံးခ်သြားလိမ့္မည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ အဘယ္အရာကို ငါဘာလုပ္သင့္သနည္း။ မည္သည့္ေနရာ အတိအက်တြင္ ငါအကြက္ေ႐ႊ႕သင့္သနည္း။ ဆင္ေျခတစ္ခု၊ အခြင့္အလမ္းတစ္ခု ရွာဖို႔လိုသည္’ ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ တစ္ေယာက္ေယာက္က တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ဒုကၡေရာက္ေစခ်င္လွ်င္ ဤသို႔လုပ္ေဆာင္ဖို႔အတြက္ ဆင္ေျခ၊ သို႔မဟုတ္ အခြင့္အလမ္းရွာရန္ လြယ္ကူလိမ့္မည္ဟု သင္တို႔ ဆိုမည္ေလာ။ နတ္ဆိုးအသုံးျပဳသည့္ လွည့္ကြက္တစ္ခုမွာ အဘယ္နည္း။ (မိမိေခြးကို ႐ိုက္လိုစိတ္ ရွိေသာသူသည္ တုတ္ကို အလြယ္တကူ ရွာေတြ႕လိမ့္မည္။) မွန္သည္။ မိမိေခြးကို ႐ိုက္လိုစိတ္ ရွိေသာသူသည္ တုတ္ကို အလြယ္တကူ ရွာေတြ႕လိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ စာတန္၏ ေလာကတြင္ တည္ရွိေသာ ေတြးေခၚပုံႏွင့္ အေျခအေနမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ရွိေသာေနရာတြင္ ဤသို႔ေသာအရာမ်ား ေသခ်ာေပါက္ မရွိေပ။ သို႔ေသာ္ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးကမူ ထိုအရာမ်ားကို ျပဳလုပ္လိမ့္မည္။ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးက ‘မိမိေခြးကို ႐ိုက္လိုစိတ္ ရွိေသာသူသည္ တုတ္ကို အလြယ္တကူ ရွာေတြ႕လိမ့္မည္။ ငါသင့္ကို စြပ္စြဲေျပာဆိုမည္။ သင္ဒုကၡေရာက္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ အခြင့္အေရး ရွာမည္။ သင္မာန္က်သြားေအာင္ လုပ္မည္။ ထိုသို႔ဆိုလွ်င္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားက သင့္ကို အထင္မႀကီးလြန္းေတာ့ဘဲ ေနာက္တစ္ခါတြင္ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ သင့္ကို မဲေပးေတာ့မည္ မဟုတ္။ ဤသို႔ျဖင့္ ငါၿခိမ္းေျခာက္ခံရမည္ မဟုတ္ေတာ့၊ ဟုတ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ေနာင္လာမည့္ ျပႆနာကို ႀကီးထြားမလာခင္တြင္ ရွင္းပစ္လိုက္ၿပီး ၿပိဳင္ဘက္တစ္ေယာက္ကို ရွင္းလိုက္ပါက ငါပို၍ လုံၿခဳံစိတ္ခ်ရမည္ မဟုတ္ေလာ’ ဟူ၍ ေတြးသည္။ သူ၏ ေခါင္းထဲတြင္ ထိုသို႔ေသာအရာမ်ား ႐ိုက္ခတ္လႈပ္ရွားေနသျဖင့္ သူသည္ အျပင္ပန္းတြင္ ၿငိမ္သက္ျခင္းရွိသည့္ပုံစံ ေပၚႏိုင္သေလာ။ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး၏ သဘာဝရွိသျဖင့္ သူသည္ ဤအေတြးမ်ားကို ျမႇဳပ္ႏွံၿပီး ဤအရာမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ရွိသေလာ။ လုံးဝ မလုပ္ႏိုင္ေပ။ ဤအရာမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ရန္ နည္းလမ္းတစ္ခုကို ေသခ်ာေပါက္ စဥ္းစားလိမ့္မည္။ ဤအတြက္ေၾကာင့္ အႏၲိခရစ္က ဆိုးယုတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၉- ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၂)) အႏၲိခရစ္ေတြက ရက္စက္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြရွိတယ္တဲ့။ သူတို႔အဆင့္အတန္း ၿခိမ္းေျခာက္သူေတြကို သူတို႔က ဖိႏွိပ္၊ အျပစ္ေပးဖို႔ ဘယ္နည္းကိုမဆို က်င့္သုံးမွာ။ အဲဒီလူေတြကို ေကာလာဟလေျပာ၊ အသေရဖ်က္ၿပီး အမႈေတာင္ဆင္ၾကမွာပဲ။ အစ္မအိုင္ ထုတ္ပယ္ခံရတဲ့ေနရာမွာ ကြၽန္မအျပဳအမူက အႏၲိခရစ္နဲ႔တူမွန္း သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မထက္ အစ္မအိုင္က ပိုျမန္ျမန္ တိုးတက္တာျမင္ေတာ့၊ သူရာထူးတိုးခံရၿပီးေတာ့ တျခားလူေတြက ကြၽန္မအစား သူ႔ကို အထင္ႀကီးၾကမွာ စိုးရိမ္မိခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူ အမွားလုပ္မိၿပီး အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ မျဖစ္မွာကို မေစာင့္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဂုဏ္နဲ႔ အဆင့္အတန္းကို သူ လိုက္စားေနၿပီး သူ႔အလုပ္ မထိေရာက္တာငို ျမင္ေတာ့ ဒါကို သူ႔ကိုထုတ္ဖို႔ ဆင္ေျခတစ္ခုအေနနဲ႔ သုံးဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို အစြမ္းအစ ညံ့တယ္လို႔ တမင္ တံဆိပ္ကပ္ခဲ့တယ္။ သူ႔ျပႆနာ ဆိုး႐ြားတယ္လို႔ ေခါင္းေဆာင္ ထင္ေအာင္ လွည့္စားဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီးေပါ့။ ေခါင္းေဆာင္က သူ႔ကို ကူညီဖို႔ ေျပာေတာ့၊ ကြၽန္မ မကူညီခဲ့သလို၊ သူ႔အေျခအေန ဆိုးေနလို႔ အျမန္ဆုံး အထုတ္ပယ္ခံရမွာကိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တယ္။ ေခါင္းေဆာင္က သူ႔ကို မထုတ္ပယ္တာ ျမင္ေတာ့၊ သူ႔ကိစၥကို ကိုင္တြယ္ဖို႔ တျခားေခါင္းေဆာင္ကို ကြၽန္မရွိခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ အစ္မအိုင္က ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားပဲ ျပေနတာ၊ သူက သုံးသပ္ၿပီး ေနာင္တရခ်င္ေနမွန္း ကြၽန္မ သိတယ္။ သူက အကူအညီနဲ႔ အားေပးမႈရခဲ့ရင္၊ သူ႔အေျခအေနကို ျပင္လိုက္တာနဲ႔ တာဝန္ကို ဆက္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္မွာပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူ ရာထူးတိုးမခံရေအာင္၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အရမ္းအေရးထားတာ မခံရေအာင္လို႔၊ သူ႔ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ကြၽန္မ အမိအရ အသုံးခ်တယ္၊ ဆူခဲ့ၿပီး၊ သူ႔အလုပ္ မထိေရာက္မႈအတြက္ အျပစ္တင္ခဲ့တယ္၊ အဲဒါက သူ႔ကို ပိုလို႔ေတာင္ အပ်က္သေဘာေဆာင္ေစခဲ့တယ္။ သူ အထုတ္မခံရမခ်င္း ကြၽန္မ မရပ္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မလုပ္ခဲ့တာကို သုံးသပ္ၾကည့္ေတာ့၊ ကြၽန္မ အျပဳအမူက အႏၲိခရစ္လိုပဲ ျဖစ္မွန္း ေတြ႕ရတယ္။ အရမ္းရက္စက္ၿပီး ယုတ္မာတာ။ အစ္မအိုင္နဲ႔ ကြၽန္မအတူ တာဝန္လုပ္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ကို သတိရမိတယ္၊ ကြၽန္မ အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့အခါ သူ တကယ္ကူညီခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ သူအပ်က္သေဘာေဆာင္ေတာ့ ကြၽန္မက မကူညီ႐ုံမက၊ သူ႔ေနာက္ကြယ္မွာ ေဝဖန္တယ္၊ ဖိႏွိပ္ၿပီး အျပစ္ေပးခဲ့တယ္။ လူမဆန္တဲ့ အဲဒီလိုအရာကို ကြၽန္မ ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္ခဲ့ရတာလဲ။ အစ္မအိုင္ရဲ႕ အေျခအေန အပ်က္သေဘာေဆာင္ပုံကို ေတြးမိခ်ိန္က သူအထုတ္ခံရကတည္းကပဲ။ အရမ္းေနာင္တရၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပစ္တင္မိခဲ့တယ္။ အစ္မအိုင္ ႀကီးၾကပ္တဲ့ အဖြဲ႕ရဲ႕အလုပ္က အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ မထိမေရာက္ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး၊ ဒါက ကြၽန္မနဲ႔အမ်ားႀကီး ဆိုင္ခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ခဲ့တာ ကြၽန္မပဲ။ ဒါကို ေတြးမိေတာ့၊ ပိုလို႔ေတာင္ ေနာင္တနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အျပစ္တင္မိတယ္။ အဲဒီညမွာ၊ ေစာင္ၿခဳံၿပီး ငိုေနမိခဲ့တယ္။ အဲဒါ အျပစ္က်ဴးလြန္တာ၊ မေကာင္းတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မွန္း ကြၽန္မ သိတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္အေတာအတြင္းမွာ ကြၽန္မ အရမ္း စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ မေကာင္းတဲ့ လုပ္ရပ္ကိုေတြးၿပီး၊ ေနာင္တနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ အျပစ္တင္မိခဲ့တယ္။ ငိုရင္းနဲ႔ ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ “ဘုရားသခင္၊ ပါရမီရွင္ကို ကြၽန္မ မဖိႏွိပ္ရဲေတာ့ပါဘူး။ ကြၽန္မ ေနာင္တရခ်င္ပါတယ္”လို႔ေပါ့။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ေတြးမိတယ္၊ ကိုယ့္အသိစိတ္ ေသာကမျဖစ္ဘဲ ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး အဲဒီလိုအရာကို လုပ္ႏိုင္ခဲ့ရတာလဲလို႔ေပါ့။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မွာ ဖတ္ရတယ္။ “မိမိတို႔၏အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔ကို အႏၲိခရစ္မ်ား၏ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းက သာမန္လူမ်ားထက္ လြန္ကဲၿပီး ယင္းမွာ ၎တို႔၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ အႏွစ္သာရအတြင္း ရွိသည့္အရာတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ယင္းက ခဏတာ စိတ္ဝင္စားမႈတစ္ခု မဟုတ္သကဲ့သို႔ ၎တို႔ပတ္ဝန္းက်င္၏ ယာယီ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈလည္း မဟုတ္ေပ— ယင္းက ၎တို႔၏အသက္၊ ၎တို႔၏အ႐ိုးအတြင္းရွိ အရာတစ္ခုျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၎တို႔၏ အႏွစ္သာရျဖစ္သည္။ ဤအရာမွာ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးလုပ္သမွ် အရာအားလုံး၌ ၎တို႔၏ ပထမဆုံး ထည့္တြက္စဥ္းစားသည့္ အခ်က္သည္ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔သာ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုလိုေပသည္။ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးအတြက္ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔က ၎တို႔၏ အသက္ျဖစ္သကဲ့သို႔ ၎တို႔၏ တစ္သက္တာ ပန္းတိုင္လည္း ျဖစ္သည္။ ၎တို႔လုပ္သမွ် အရာအားလုံး၌ ၎တို႔၏ ပထမဆုံး ထည့္တြက္ စဥ္းစားသည့္အခ်က္က ‘ငါ၏အဆင့္အတန္းက ဘာျဖစ္သြားမည္နည္း။ ငါ၏ဂုဏ္ျဒပ္ကေရာ ဘာျဖစ္သြားမည္နည္း။ ဤအရာကို လုပ္ေဆာင္ျခင္းက ငါ့ကို ဂုဏ္ျဒပ္ရေစမည္ေလာ။ ယင္းက လူမ်ား၏စိတ္မ်ားထဲရွိ ငါ၏အဆင့္အတန္းကို ျမႇင့္တင္ေပးမည္ေလာ’ ျဖစ္၏။ ယင္းမွာ ၎တို႔ ပထမဆုံးေတြးသည့္ အရာျဖစ္သည္၊ ယင္းက ၎တို႔၌ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ အႏွစ္သာရတို႔ ရွိျခင္း၏ လုံေလာက္ေသာ သက္ေသျဖစ္သည္။ သို႔မဟုတ္ပါက ၎တို႔သည္ ဤျပႆနာမ်ားကို စဥ္းစားမည္ မဟုတ္ေခ်။ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးအတြက္ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔က ၎တို႔အတြက္ မရွိလည္း ေနႏိုင္သည့္ အပယိကတစ္ခုျဖစ္ဖို႔ မဆိုထားႏွင့္၊ အပိုေဆာင္း လိုအပ္ခ်က္တစ္ခု မဟုတ္ေခ်။ ယင္းတို႔သည္ အႏၲိခရစ္တို႔ သဘာဝ၏ တစ္စိတ္တစ္ေဒသ ျဖစ္သည္၊ ယင္းတို႔က ၎တို႔၏အ႐ိုးမ်ား၊ ၎တို႔၏ ေသြးမ်ားထဲတြင္ ရွိေနသည္၊ ယင္းတို႔က ၎တို႔အတြက္ ေမြးရာပါ ျဖစ္သည္။ အႏၲိခရစ္မ်ားက အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔ကို ၎တို႔ပိုင္ဆိုင္ျခင္းရွိမရွိႏွင့္ပတ္သက္၍ ဂ႐ုမစိုက္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ ၎တို႔၏ သေဘာထား မဟုတ္ေပ။ သို႔ဆိုလွ်င္ ၎တို႔၏ သေဘာထားမွာ အဘယ္နည္း။ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔သည္ ၎တို႔၏ ေန႔စဥ္ အသက္တာမ်ား၊ ၎တို႔၏ ေန႔စဥ္ အေျခအေန၊ ၎တို႔စြမ္းေဆာင္ရရွိဖို႔ ေန႔စဥ္ ႀကိဳးစားအားထုတ္သည့္ အရာတို႔ႏွင့္ အတြင္းက်က် ဆက္ႏႊယ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အႏၲိခရစ္မ်ားအတြက္ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္ျဒပ္တို႔သည္ ၎တို႔၏ အသက္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔ မည္သို႔အသက္ရွင္ေနထိုင္ပါေစ၊ ၎တို႔သည္ မည္သည့္ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ အသက္ရွင္ေနထိုင္ပါေစ၊ မည္သည့္အလုပ္ကို ၎တို႔လုပ္ပါေစ၊ မည္သည့္အရာကို စြမ္းေဆာင္ရရွိဖို႔ ၎တို႔ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါေစ၊ ၎တို႔၏ ပန္းတိုင္မ်ားက မည္သည့္အရာ ျဖစ္ပါေစ၊ ၎တို႔အသက္တာ၏ ဦးတည္ခ်က္က မည္သည့္အရာျဖစ္ပါေစ ထိုအရာအားလုံးသည္ ေကာင္းမြန္ေသာ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ ျမင့္မားသည့္ ရာထူးအဆင့္အတန္းရွိျခင္းကို ဗဟိုျပဳလည္ပတ္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ဤရည္႐ြယ္ခ်က္သည္ မေျပာင္းလဲေပ။ ၎တို႔သည္ ထိုသို႔ေသာအရာမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် ေဘးဖယ္မထားႏိုင္ေပ။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ စစ္မွန္ေသာ သေဘာသဘာဝႏွင့္ အႏွစ္သာရတို႔ ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၉- ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၃)) အႏၲိခရစ္ေတြက ဂုဏ္နဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ အသက္ရွင္မွန္း ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္က ထုတ္ေဖာ္ျပတယ္။ ဒါေတြကို သူတို႔ရဲ႕ ဘဝအေနနဲ႔ စဥ္းစားၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဂုဏ္နဲ႔အဆင့္အတန္းအတြက္ တျခားလူေတြကို တိုက္ခိုက္ၿပီး၊ လူေတြကို ဖိႏွိပ္၊ အျပစ္ေတာင္ေပးၾကတယ္။ သူတို႔အတြက္ ဘယ္မေကာင္းတဲ့ လုပ္ရပ္မဆိုက သင့္ျမတ္တယ္။ ကြၽန္မက အႏၲိခရစ္လိုပဲျဖစ္မွန္း သုံးသပ္ၿပီး ျမင္ခဲ့တယ္။ ဂုဏ္နဲ႔ အဆင့္အတန္းကို ႀကိဳက္တယ္၊ တျခားလူေတြ ေလးစား၊ ခ်ီးမြမ္တာခံရတာကို ႀကိဳက္ၿပီး၊ ဂုဏ္နဲ႔ အဆင့္အတန္းကို အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ့အရာတစ္ခုလို လိုက္စားတယ္။ ရာထူးတိုးခံရတဲ့အခါ၊ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ အရမ္းအေရးထားတာခံရတယ္လို႔ ခံစားခဲ့တယ္။ ကြၽန္မကို ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြဆီ ေခါင္းေဆာင္က ေျပာမွာျဖစ္ၿပီး လူတိုင္းက ကြၽန္မကို ခ်ီးမြမ္းၾကမွာပဲလို႔ေတာင္ တြက္ခဲ့တယ္။ အစ္မအိုင္က ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ တိုးတက္ၿပီး အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာတာ ျမင္ေတာ့ သူ ရာထူးတိုးၿပီး ကြၽန္မထက္သာသြားမွာ၊ အဲဒါဆိုရင္ ဘယ္သူမွ ကြၽန္မကို အထင္မႀကီးေတာ့မွာ ေၾကာက္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မအက်ိဳးစီးပြားေတြ မပါဝင္ခင္မွာ၊ အစ္မအိုင္နဲ႔ ပုံမွန္ ကြၽန္မ အဆင္ေျပာခဲ့ေပမဲ့၊ ကြၽန္မ အက်ိဳးစီးပြားေတြ ပါဝင္ပတ္သက္တာနဲ႔၊ ကြၽန္မရဲ႕ ရက္စက္မႈကို ကြၽန္မ ခ်က္ခ်င္း ေဖာ္ထုတ္ၿပီး သူ႔ကို ဖိႏွိပ္ဖို႔ ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္နည္းလမ္း သုံးခဲ့တယ္။ လူေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးမွာ ကိုယ့္ရာထူးကို ထိန္းသိမ္းဖို႔၊ အမွန္တရားေတြကို လိုရာဆြဲ မမွန္မကန္ေျပာဖို႔ မတြန႔္ဆုတ္ခဲ့သလို သူ အထုတ္ခံရတာကိုပဲ လိုခ်င္ခဲ့တယ္။ ဂုဏ္နဲ႔အဆင့္အတန္းအတြက္ ကြၽန္မဆႏၵက အရမ္းအားေကာင္းခဲ့တာပဲ။ ကြၽန္မေတြးႏိုင္သမွ်က အဆင့္အတန္း ဘယ္လိုရမယ္ဆိုတာပဲျဖစ္ၿပီး၊ သူ႔ကို ဖိႏွိပ္တဲ့အခါ၊ ကြၽန္မအသိစိတ္က နည္းနည္းမွေတာင္ ေသာကမေရာက္ခဲ့ဘူး။ စီစီပီက လူေတြကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္ကိုပဲ ကိုးကြယ္ၿပီး ေနာက္လိုက္ေစခ်င္ၾကသလို၊ သူတို႔ရဲ႕ အာဏာရွင္ေခတ္ကို တစ္ေယာက္ေယာက္ ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့အခါ၊ အပုပ္ခ်ဖို႔၊ ရႈတ္ခ်၊ ဖိႏွိပ္ၿပီး ႏွိပ္စက္ဖို႔ မည္းလမ္းတိုင္းကို ႀကိဳးစားၾကတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ရာထူးတည္ၿငိမ္ဖို႔၊ ေကာင္းကင္ဘုံေရာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကပါ စက္ဆုပ္တဲ့အထိ အျပစ္မဲ့လူေတြကို အညႇာအတာမဲ့ သတ္ျဖတ္ၿပီး ထိခိုက္နစ္နာေစၾကၿပီး၊ ဒါက သဘာဝနဲ႔ လူလုပ္ ကပ္ေဘးအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ဂုဏ္နဲ႔အဆင့္အတန္းကို ဆက္လိုက္စားရင္၊ ကြၽန္မ ဘာမေကာင္းမႈ လုပ္မိမယ္ မသိဘူး။ ေနာက္ဆုံးမွာ မေကာင္းမႈ အမ်ားႀကီး လုပ္မိတဲ့အတြက္ ဘုရားရဲ႕ အျပစ္ေပးတာ ေသခ်ာေပါက္ခံရမွာပဲ။ ကြၽန္မ ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြားခံစားရၿပီး၊ ဒီလို အသက္မရွင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဂုဏ္နဲ႔ အဆင့္အတန္းရဲ႕ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ကေန ဦးေဆာင္ဖို႔ ဘုရားကိုေတာင္းေလွ်ာက္ရင္း မၾကာခဏ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွစ္ပိုဒ္ ဖတ္ၿပီး၊ ဂုဏ္နဲ႔အဆင့္အတန္းေနာက္လိုက္စားျခင္းရဲ႕ အႏွစ္သာရကို နည္းနည္း ပိုနားလည္သြားခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “လူသားအား သူ၏ထိန္းခ်ဳပ္မႈ အတြင္းတြင္ အခိုင္အမာ ထားရွိရန္ စာတန္သည္ မည္သည့္အရာကို အသုံးျပဳသနည္း။ (ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္း ျဖစ္ပါသည္။) ထို႔ေၾကာင့္ လူတို႔သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းအတြက္သာ စဥ္းစားတတ္ေတာ့သည္ အထိျဖစ္ေအာင္၊ ၎တို႔၏ အေတြးမ်ားကို ထိန္းခ်ဳပ္ရန္အတြက္ စာတန္သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းကို အသုံးျပဳ၏။ ၎တို႔သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းအတြက္ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွား ၾက၏၊ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းအတြက္ အခက္အခဲမ်ားကို ခံၾက၏၊ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္း အတြက္ အရွက္ရျခင္းမ်ားကို ႀကံ့ႀကံ့ခံၾက၏၊ ေက်ာ္ၾကားမႈ ႏွင့္ အျမတ္အစြန္း အတြက္ ၎တို႔တြင္ ရွိသမွ်အရာတိုင္းကို စြန႔္လႊတ္ၾကသကဲ့သို႔၊ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းတို႔အတြက္ မည္သို႔ေသာ အကဲျဖတ္မႈ၊ ဆုံးျဖတ္မႈကိုမဆို ၎တို႔က ျပဳလုပ္ၾကလိမ့္မည္။ ဤနည္းလမ္းျဖင့္ စာတန္သည္ လူတို႔အား မျမင္ႏိုင္ေသာ အခ်ဳပ္အေႏွာင္တို႔ႏွင့္ ခ်ည္ေႏွာင္ၿပီး လူတို႔သည္ ၎တို႔ကို တြန္းလွန္ရန္ အင္အားမရွိသလို သတၱိလည္းမရွိၾကေပ။ ၎တို႔သည္ ဤအခ်ဳပ္အေႏွာင္တို႔အား အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ သယ္ေဆာင္ၾကၿပီး ႀကီးစြာေသာ အခက္အခဲျဖင့္ ေရွ႕သို႔ဆက္ကာသာ ႐ုန္းၾကရ၏။ ဤေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္း အတြက္ အလို႔ငွာ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဘုရားသခင္ကို ေရွာင္ၾကဥ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္အား သစၥာေဖာက္ၿပီး၊ တိုး၍ ဆိုးယုတ္ လာၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤနည္းျဖင့္ မ်ိဳးဆက္တစ္ခုၿပီး တစ္ခုသည္ စာတန္၏ ေက်ာ္ၾကားျခင္းႏွင့္ အျမတ္အစြန္း အၾကားတြင္ ဖ်က္ဆီးခံၾကရ၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၆)) “လူတို႔သည္ ေက်ာ္ၾကားမႈႏွင့္ အျမတ္အစြန္းကို ၎တို႔ ရၾကသည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ျမင့္မားေသာ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ႀကီးမားေသာ ႂကြယ္ဝျခင္းတို႔ကို ခံစားရန္ႏွင့္ အသက္တာကို ေပ်ာ္ေမြ႕ရန္ အတြက္ ဤအရာမ်ားကို အက်ိဳးရွိေအာင္ အသုံးခ်ႏိုင္မည္ဟု ထင္ၾက၏။ ၎တို႔အေနျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားျခင္းႏွင့္ အျမတ္အစြန္းတို႔ကို အေပ်ာ္အပါးလိုက္စားသည့္ အသက္တာႏွင့္ ကာယိေျႏၵမေစာင့္ဘဲ ဇာတိပကတိ၌ ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္း အသက္တာကို ရရွိဖို႔ အသုံးျပဳႏိုင္သည့္ အရင္းအႏွီးမ်ိဳးဟု ထင္ၾကေလသည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အလြန္တပ္မက္သည့္ ဤေက်ာ္ၾကားျခင္းႏွင့္ အျမတ္အစြန္းတို႔အတြက္၊ လူတို႔သည္ ၎တို႔၏ခႏၶာႏွင့္ စိတ္၊ ၎တို႔တြင္ရွိသည္မ်ား အားလုံး၊ ၎တို႔၏အနာဂတ္မ်ားႏွင့္ ကံၾကမၼာမ်ားအားလုံးကို အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ျဖစ္ေသာ္လည္း စိတ္လိုလက္ရျဖင့္ စာတန္အား ေပးအပ္ၾကေလ၏။ ထိုသူတို႔သည္ တုံ႔ဆိုင္းျခင္း အလွ်င္းမရွိသည့္အျပင္၊ ၎တို႔ လႊဲအပ္သမွ်ကို ျပန္၍ရယူရန္ လိုအပ္သည္ကိုလည္း လုံးဝမသိနားမလည္ဘဲ ထိုသို႔ျပဳၾက၏။ လူတို႔သည္ စာတန္ထံတြင္ ဤသို႔ ခိုလႈံၾကၿပီး၊ ၎အေပၚ သစၥာရွိ သြားၾကသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ၎တို႔သည္ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဦးမည္ေလာ။ ေသခ်ာေပါက္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ စာတန္က ၎တို႔ကို လုံးဝအႂကြင္းမဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည္။ ၎တို႔သည္ ႏြံအိုင္ထဲသို႔ လုံးဝအႂကြင္းမဲ့ နစ္ျမဳပ္သြားၾကၿပီး ျဖစ္ကာ၊ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ျပန္႐ုန္းထြက္ရန္ မတတ္ႏိုင္ၾကေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၆)) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွပဲ နားလည္သြားတယ္။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းက လူေတြကို ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစဖို႔ စာတန္ရဲ႕ နည္းလမ္းေတြ ျဖစ္မွန္းကိုေပါ့။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းရဲ႕ ခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈက လြတ္ခ်င္ရင္၊ စာတန္က လူေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္၊ နစ္နာေစဖို႔ အဲဒါေတြကို ဘယ္လိုသုံးတယ္ဆိုတာကို ရွင္းရွင္း ျမင္ရမယ္။ ကြၽန္မ အ႐ြယ္ေရာက္လာတဲ့အခါ၊ ေက်ာင္း၊ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းနဲ႔ မိသားစု အားလုံးက ကြၽန္မကိုယ္တိုင္နဲ႔ မိဘေတြဆီ ဂုဏ္အသေရ ယူေဆာင္လာႏိုင္ဖို႔အျပင္ အနီးဝန္းက်င္မွာ ရွိသူေတြဆီက ခ်ီးမြမ္းတာကို ရႏိုင္ေအာင္လို႔ ေနာင္အနာဂတ္မွာ လူအုပ္ထဲကေန ကြၽန္မ ထင္ေပၚရမယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ “ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈရရွိျခင္း သည္ သူ၏ဘိုးေဘးမ်ားအတြက္ ဂုဏ္အသေရ ယူေဆာင္လာသည္” ဆိုတာနဲ႔ “ဒီဘဝမွာ ေက်ာ္ၾကားမႈက မ်ိဳးဆက္တစ္ရာ ခံတယ္”ဆိုတဲ့ အျမင္ေတြကို သေဘာတူခဲ့တယ္။ အထူးသျဖင့္ ေက်ာ္ၾကားၿပီး ႀကီးျမတ္တဲ့လူေတြကို မ်ိဳးဆက္နဲ႔ခ်ီၿပီး သတိရ၊ ၾကည္ညိဳၾကတာ ျမင္ရတဲ့အခါ၊ အဲဒီလိုဘဝမ်ိဳးက အသက္ရွင္ထိုက္တယ္လို႔ ခံစားရၿပီး အဲဒီလိုလူမ်ိဳး တကယ္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ဘုရားကိုယုံၾကည္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ထပ္တလဲလဲ ရားထူးတိုးၿပီး တျခားလူေတြရဲ႕ အရမ္းအေရးထားတာခံရတဲ့အခါ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးေတြမွာ ကြၽန္မ ေနရာရွိေအာင္ ကြၽန္မအေၾကာင္း အခ်င္းခ်င္း ေျပာၾကမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တယ္။ အဲဒါက ကြၽန္မကို အရမ္း ေက်နပ္ေစမွာပဲ။ အခု၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ဒီလိုက္စားမႈက အထူး ဆိုးယုတ္မွန္း သိခဲ့တယ္။ နတ္ဆိုးနဲ႔ စာတန္ကပဲ လူေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးကို ေနရာယူၿပီး သူတို႔အေပၚ အၿမဲခံစားခ်က္တစ္ခု ခ်န္ထားခ်င္ၾကတာပဲ။ စီစီပီက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထူေထာင္ဖို႔၊ လူေတြ သူ႔ကို ဘုရားလို ကိုးကြယ္ၿပီး ေနာက္လိုက္ေစဖို႔ ႀကိဳးပမ္းသလို၊ ေသၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာင္ ႐ုပ္တု ေထာင္ၿပီး လူေတြက သူ႔ကို ထာဝရ ခ်ီးမြမ္းသီဆိုေအာင္လို႔ လူေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးမွာ ဘုရားရဲ႕ေနရာကိုယူဖို႔ဆိုတဲ့ ယုံမွားလြန္ျခင္းကို သိုထားတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကလည္း အတူတူပဲ မဟုတ္လား။ သြားတဲ့ေနရာတိုင္းမွာ၊ လူေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးမွာ ေနရာရခ်င္ခဲ့ၿပီး ခ်ီးမြမ္း၊ ေလးစားတာ ခံခ်င္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္က အရမ္းႀကီးခဲ့တယ္။ ဒါက တစ္ဖက္ပိတ္လမ္းပဲ။ အရင္က၊ တျခားလူေတြရဲ႕ အရမ္း အေရးေပးခံရတာကို အၿမဲ ေပ်ာ္ေမြ႕ခဲ့ၿပီး၊ ဂုဏ္နဲ႔ အဆင့္အတန္းက ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏိုင္တယ္လို႔ ခံစားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အမွန္က အဆင့္အတန္းေနာက္ လိုက္တာက နာက်င္မႈပဲ ျဖစ္ေစၿပီး၊ ကိုယ့္ညီမကို နာက်င္ေစတယ္၊ မေကာင္းမႈလုပ္ၿပီး ဘုရားကို ခုခံေစတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မၾကာခဏ သက္ေသခံၿပီး အေလးစားခံရဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ ေပါလုကို ေတြးမိတယ္၊ ယုံၾကည္သူ အမ်ားႀကီးက သူ႔ကို ႏွစ္ႏွစ္ေထာင္ၾကာ ေလးစားခဲ့ၾကၿပီး ဘုရားလိုေတာင္ သေဘာထားခဲ့ၾကတယ္။ ေပါလုက လူေတြကို သူကိုယ္တိုင္ေရွ႕ ေခၚေဆာင္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရဲ႕ အျပစ္ေပးတာ ခံခဲ့ရတယ္။ အခု ငရဲမွာ ေလာင္ကြၽမ္းခံေနရဆဲပဲ။ ဒါက ကြၽန္မတို႔အတြက္ သင္ခန္းစာပဲ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မွာ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ လမ္းေၾကာင္း ရွာခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၌ ေျပာထားသည္- “အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္လိုသည့္ အစဥ္သျဖင့္ ျပင္းျပေသာ စိတ္ႏွင့္ ဆႏၵတို႔ သင္၌ ရွိေသာအခါ မေျဖရွင္းဘဲထားလွ်င္ ဤအေျခအေနမ်ိဳးသည္ မည္သည့္မေကာင္းေသာအရာမ်ားအား ျဖစ္ေပၚေစသည္ကို သင္သေဘာေပါက္ရမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အခ်ိန္ျဖဳန္းမေနဘဲ သမၼာတရားကို ရွာေဖြေလာ့။ အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္လိုသည့္ သင္၏ဆႏၵ ႀကီးထြားရင့္က်က္မလာမီတြင္ ယင္းကို ဖယ္ရွင္းေလာ့။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖင့္ အစားထိုးေလာ့။ သမၼာတရားကို သင္လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ေသာအခါ အဆင့္အတန္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္လိုသည့္ သင္၏ ဆႏၵသည္ ေမွးမွိန္လာလိမ့္မည္။ ၿပီးလွ်င္ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို သင္ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ဤနည္းအားျဖင့္ သင္၏ လုပ္ရပ္မ်ားကို ဘုရားသခင္က အမွတ္ရၿပီး ခ်ီးမြမ္းလိမ့္မည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ငါသည္ အဘယ္အရာကို အေလးေပးေျပာရန္ ႀကိဳးစားေနျခင္းျဖစ္သနည္း။ ဤအရာျဖစ္သည္။ သင္၏ဆႏၵမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားသည္ အေကာင္အထည္ေပၚလာၿပီး ႀကီးမားေသာ ေဘးဒုကၡမျဖစ္ေစမီတြင္ ထိုအရာမ်ားကို ရွင္းပစ္ရမည္။ ကနဦးအဆင့္၌ ရွိေနဆဲတြင္ ယင္းတို႔ကို သင္မကိုင္တြယ္လွ်င္ သင္သည္ ႀကီးမားေသာ အခြင့္အလမ္းႏွင့္ လြဲေခ်ာ္လိမ့္မည္။ ထိုအရာမ်ားေၾကာင့္ ႀကီးမားေသာ ေဘးဒုကၡျဖစ္သြားသည္ႏွင့္ ယင္းတို႔ကို ေျဖရွင္းရန္ အလြန္ေနာက္က်သြားလိမ့္မည္။ သင္သည္ ဇာတိပကတိကို စြန႔္လႊတ္ရန္ စိတ္ဓာတ္အားအင္ပင္ မရွိလွ်င္ သမၼာတရားကို လိုက္စားျခင္း လမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ ေျခခ်ရန္ သင့္အတြက္ အလြန္ခက္ခဲလိမ့္မည္။ သင္သည္ ဂုဏ္သိကၡာကို လိုက္စားရာတြင္ အေႏွာင့္အယွက္ႏွင့္ က်ရႈံးမႈမ်ားကို ႀကဳံရေသာ္လည္း အသိစိတ္ဝင္မလာလွ်င္ ဤသည္မွာ အႏၲရာယ္ရွိသည္။ သင္သည္ စြန႔္ပစ္ျခင္း ခံရႏိုင္ေျခရွိသည္။ သမၼာတရားကို ခ်စ္ေသာသူတို႔သည္ ၎တို႔၏ ဂုဏ္သတင္း၊ အဆင့္အတန္းတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍ က်ရႈံးမႈႏွင့္ အေႏွာင့္အယွက္တစ္ခု၊ ႏွစ္ခုႀကဳံရေသာအခါ အဆင့္အတန္းႏွင့္ ဂုဏ္သတင္းကို လုံးလုံး စြန႔္ပစ္ႏိုင္ၾကသည္။ ဂုဏ္သတင္းႏွင့္ အဆင့္အတန္းသည္ လုံးဝ တန္ဖိုးမရွိသည္ကို ၎တို႔ ရွင္းလင္းစြာ ျမင္ႏိုင္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ အဆင့္အတန္းကို လုံးဝ မရရွိႏိုင္လွ်င္ပင္ သမၼာတရားကို လိုက္စားၿပီး တာဝန္ကို ေကာင္းမြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ဦးမည္၊ ၎တို႔၏ အေတြ႕အႀကဳံႏွင့္ သက္ေသခံခ်က္ကို ေျပာဆိုဦးမည္ဟု စိတ္ဆုံးျဖတ္ထားၾကသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံခ်က္ကို ရရွိၾကသည္။ ၎တို႔သည္ သာမန္ေနာက္လိုက္ျဖစ္လွ်င္ပင္ အဆုံးအထိ လိုက္ေလွ်ာက္ႏိုင္စြမ္းရွိဆဲျဖစ္သည္။ ၎တို႔အလိုရွိသမွ်မွာ ဘုရားသခင္၏ ခ်ီးမြမ္းျခင္းကို ရရွိရန္ျဖစ္သည္။ ထိုသူမ်ားကသာ သမၼာတရားကို အမွန္တကယ္ ခ်စ္ၿပီး စိတ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ရွိေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္က အႏၲိခရစ္ႏွင့္ ေကာက္က်စ္ဆိုးယုတ္ေသာသူ မ်ားစြာအား ထုတ္ပယ္သည္ကို ေတြ႕ျမင္ၿပီးေနာက္တြင္ သမၼာတရားကို လိုက္စားသူအခ်ိဳ႕သည္ အႏၲိခရစ္မ်ား၏ က်ရႈံးမႈကို ရႈျမင္ၿပီး အႏၲိခရစ္မ်ားေလွ်ာက္သည့္ လမ္းေၾကာင္းကို ဆင္ျခင္သုံးသပ္ၾကသည္။ ဤအရာမွ ၎တို႔သည္ ဘုရားအလိုေတာ္ကို နားလည္သြားၾကသည္။ သာမန္ေနာက္လိုက္မ်ားျဖစ္ဖို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ၾကသည္။ သမၼာတရားအား လိုက္စားျခင္း၊ မိမိတာဝန္ကို ေကာင္းစြာလုပ္ျခင္းတို႔ကို အာ႐ုံစိုက္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ အေစခံသူမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ အက်င့္ပ်က္သူမ်ားဟု ဘုရားသခင္က ဆိုလွ်င္ပင္ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အျမင္၌ နိမ့္က်ေသာသူ၊ ေသးငယ္ၿပီး အေရးမပါေသာ ေနာက္လိုက္ျဖစ္ျခင္းကို ေက်နပ္ေရာင့္ရဲၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အဆုံးတြင္ ဘုရားသခင္က လက္ခံႏိုင္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ ဖန္ဆင္းခံအျဖစ္ အေခၚခံရသည္။ ဤသို႔ေသာသူမ်ိဳးကသာ ေကာင္းမြန္သည္။ ဤသို႔ေသာသူမ်ိဳးကသာ ဘုရားသခင္က ခ်ီးမြမ္းမည့္သူျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၄)၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ အခ်က္ ၉- ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၃)) ေပတ႐ုကို ေတြးမိတယ္၊ သူက အဆင့္အတန္းကို မလိုက္စားခဲ့ဘူး၊ လူေတြ သူ႔ကို အထင္ႀကီးျခင္း ရွိမရွိ အာ႐ုံမစိုက္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား၊ ဘုရားအတြက္ ခ်စ္ျခင္းကို လိုက္စားတာ အာ႐ုံစိုက္ခဲ့ၿပီး၊ အရာခပ္သိမ္းမွာ၊ ဘုရားစိတ္ေက်နပ္ေအာင္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ သူ႔ကိုယ္သူ သတ္မွတ္ခဲ့တယ္။ အျပင္ပန္းအေနနဲ႔၊ သူက ေပါလုေလာက္ မေက်ာ္ၾကားေပမဲ့၊ ေအာင္ျမင္မႈလမ္းေၾကာင္း ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။ သူ႔ရဲ႕လိုက္စားမႈကို ဘုရားက ခ်ီးမြမ္းၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ ေပတ႐ုကို စုံလင္ေစခဲ့တယ္။ ေပါလုက သမၼာတရားကို မလိုက္စားခဲ့သလို၊ မေရမတြက္ႏိုင္တဲ့ ယုံၾကည္သူေတြရဲ႕ ကိုးကြယ္တာ သူ ခံခဲ့ရေပမဲ့၊ က်ရႈံးမႈလမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္ၿပီး စိတ္သေဘာထားက လုံးဝ မေျပာင္းလဲခဲ့ဘူး။ ေနာက္ဆုံးမွာ၊ ဘုရားရဲ႕ ထုတ္ပယ္၊ အျပစ္ေပးတာ ခံခဲ့ရတယ္။ ဒီႏွစ္ေတြအားလုံးမွာ ဘုရားကို ကြၽန္မ ယုံၾကည္ခဲ့ၿပီး၊ ထပ္တလဲလဲ ရာထူးတိုးခံခဲ့ရေပမဲ့၊ သမၼာတရား မလိုက္စားခဲ့သလို၊ ကိုယ့္တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ဖို႔ အခြင့္အေရးကို မျမတ္ႏိုးခဲ့ဘူး။ အဲဒီအစား ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းကို အၿမဲလိုက္စားခဲ့ၿပီး၊ သမၼာတရားရဖို႔ ဘုရားေပးတဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို ျဖဳန္းတီးခဲ့တယ္။ ကိုယ့္တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ရာကေန ကြၽန္မ ရရွိခဲ့သမွ်က ေနာင္တနဲ႔ အေႂကြးတင္ရွိျခင္းပဲ။ ဘုရားကို ယုံၾကည္မႈမွာ အဆင့္အတန္း လိုက္စားတာက လမ္းမွန္ မဟုတ္ဘူး။ အေရးအႀကီးဆုံးက သမၼာတရားလိုက္စားဖို႔နဲ႔ ဘုရားရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ျပဳမူေနထိုင္ဖို႔ပဲ။ အဲဒီအခါမွ ဘုရားရဲ႕ လက္ခံမႈကို ရၿပီး ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ခံတာ ခံရႏိုင္တယ္။ ဒါ့အျပင္၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြမွာ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ လမ္းေၾကာင္း ရွာေတြ႕ခဲ့တယ္။ ေက်ာ္ၾကားမႈနဲ႔ အဆင့္အတန္းအတြက္ တျခားလူေတြနဲ႔ ယွဥ္ၿပိဳင္ခ်င္တဲ့အခါ၊ ဘုရားေရွ႕လာရမယ္၊ ဆုေတာင္းရမယ္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စြန႔္ပယ္ၿပီး သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမွာပါ။ ဒီလိုမွပဲ ကိုယ့္ရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေနာက္လိုက္ၿပီး ဘုရားကို ဆန႔္က်င္တဲ့အရာေတြ မလုပ္ႏိုင္မွာ။

ေနာက္ပိုင္းမွာ အစ္မဝမ္ကို ေလ့က်င့္ေပးၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ႔တာဝန္မွာ ကြၽန္မတို႔နဲ႔အလုပ္လုပ္ရေအာင္ ရားထူးတိုးေပးဖို႔ ကြၽန္မတို႔ စီစဥ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔မွာ အစြမ္းအစေကာင္းနဲ႔ သေဘာေပါက္ႏိုင္စြမ္းရွိတယ္လို႔ တျခားလူေတြ ေျပာတာေတြ႕ေတာ့၊ နည္းနည္း တြန႔္ဆုတ္လာမိတယ္။ သူက ကြၽန္မထက္ ပိုငယ္႐ြယ္ၿပီး အစြမ္းအစေကာင္းရွိတယ္။ သူ ရာထူးတိုးခံရရင္၊ မၾကာခင္ ကြၽန္မထက္ သာသြားမွာ မဟုတ္လား။ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကြၽန္မကို အထင္ႀကီးပါဦးမလား။ သူ႔ကို မေလ့က်င့္ေပးတာ ပိုေကာင္းမလား။ ဂုဏ္နဲ႔အဆင့္အတန္းအတြက္ ကြၽန္မရဲ႕ စိတ္ဆႏၵ ထပ္အလုပ္လုပ္ေနမွန္း သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္း ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ စြန႔္လႊတ္တယ္။ အသင္းေတာ္အလုပ္က ပါရမီရွင္မ်ိဳးစုံရဲ႕ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္မႈ လိုအပ္မွန္း ကြၽန္မ သိခဲ့တယ္။ ပါရမီရွင္ကို ဖိႏွိပ္တာက အသင္းေတာ္ အလုပ္ကို ဖ်က္ဆီးတာျဖစ္ၿပီး ဘုရားကို ရန္လိုေနတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သတိရွိရွိ စြန႔္လႊတ္ၿပီး အစ္မဝမ္ကို ေလ့က်င့္ေပးတယ္၊ သူ အျမန္ဆုံး အလုပ္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ ဒီလိုလက္ေတြ႕လုပ္လိုက္တဲ့အခါ၊ အရမ္းေအးခ်မ္းၿပီး စိတ္ခ်သြားတယ္။

ဒီအေတြ႕အႀကဳံေတြကတစ္ဆင့္၊ ဒီတရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းမရွိဘဲနဲ႔၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကြၽန္မ သုံးသပ္ႏိုင္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ကိုယ့္ရဲ႕ အပ်က္သေဘာေဆာင္တဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ပဲ အသက္ရွင္ၿပီး အခ်ိန္မေ႐ြး မေကာင္းမႈလုပ္၊ ဘုရားကို ခုခံႏိုင္တယ္။ အခု ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အသိ နည္းနည္း ရွိသြားၿပီ။ ဒါက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ဖတ္ျခင္းရဲ႕ ရလဒ္ျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မအတြက္ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းပဲ။