ကူေဝခ်င္း တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

ကူေဝခ်င္း- ကြၽန္ေတာ္ ၁၉၉၀မွာ ခရစ္ယာန္ျဖစ္လာတာပါ။ သမၼာက်မ္းစာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ယုံၾကည္ျခင္းရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္ပဲ၊ ဒီေတာ့ ယုံၾကည္သူေတြအေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔က က်မ္းစာကို လိုက္နာရမယ္လို႔ အၿမဲေျပာတဲ့ အသင္းေတာ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ရွိခဲ့တယ္။ အဲဒီစကားေတြက ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ တကယ္ကို အျမစ္တြယ္ေနခဲ့တာ။ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္ဘာသာေတြးမိတယ္၊ ငါက်မ္းစာအမ်ားႀကီး ဖတ္ဖို႔လိုတယ္၊ က်မ္းစာကို နားလည္သေ႐ြ႕ ငါ့ယုံၾကည္ျခင္းမွာ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ရွိေနမွာပဲလို႔ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္က က်မ္းစာကို ထပ္ထပ္ ဖတ္ခဲ့တယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္ အႀကီးအကဲေတြဆီကိုလည္း ခဏခဏ အႀကံသြားေတာင္းခဲ့တယ္။ သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္က ဒီအားေပးစကားေတြေျပာတာကို ကြၽန္ေတာ္ မွတ္မိတယ္။ “က်မ္းစာအတြက္ မင္းစိတ္ျပင္းျပပုံနဲ႔ေတာ့ ေနာင္မွာ သခင္က မင္းကို အႀကီးအက်ယ္သုံးမွာ က်ိန္းေသပဲ” တဲ့။ ယုံၾကည္သူအသစ္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔၊ ဒီစကားေတြၾကားလိုက္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ တကယ္ကို စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့ရတာေပါ့။ ဒါေတြေၾကာင့္ က်မ္းစာကိုလည္း ပိုလို႔ေတာင္ ကိုးကြယ္လာခဲ့မိတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ သမၼာက်မ္းစာဖတ္ဖို႔ မနက္တိုင္း ၄ နာရီမွာ အိပ္ရာထတယ္၊ တစ္အိမ္လုံးအႏွံ႔မွာလည္း ေ႐ြးခ်ယ္စရာ က်မ္းပိုဒ္ေတြကို ကပ္ထားခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္အားတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာလည္း က်မ္းပိုဒ္ဖတ္ရင္ဖတ္ မဖတ္ရင္ အလြတ္က်က္တယ္။ ညည အိပ္ရာဝင္တဲ့အခါမွာလည္း ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ေခါင္းအုံးေဘးမွာ က်မ္းစာအုပ္ကို ခ်ထားတယ္။ သခင္က ညႀကီးမိုးခ်ဳပ္ ျပန္ႂကြလာရင္ လက္ထဲမွာ က်မ္းစာအုပ္နဲ႔ အေျပးႀကိဳႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ေလ။ အဓိကကေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ့္သမၼာက်မ္းစာအုပ္နဲ႔ လုံးဝမခြဲႏိုင္ခဲ့တာေပါ့။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- ေတာ္ေတာ္အစြန္းေရာက္သြားတာပဲေနာ္။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္ဗ်။ သုံးေလးႏွစ္ၾကာေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕ထဲက ကြၽန္ေတာ္က ခဲရစၥမဲတစ္ဂိုဏ္းရဲ႕ အဓိက တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္ထဲက တစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားတယ္။ စုေဝးပြဲေနရာ ၃၀၀ ေက်ာ္ကို တာဝန္ယူခဲ့ရတာ။ ကြၽန္ေတာ္က သမၼာက်မ္းစာကို လုံးဝအသည္းစြဲေနခဲ့ေတာ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ဒီလိုအၿမဲေျပာျဖစ္တယ္။ သခင္ေယရႈ ေျပာခဲ့သည္မွာ- “လူသည္ မုန္႔အားျဖင့္သာ အသက္ကိုေမြးရမည္မဟုတ္။ ဘုရားသခင္ မိန္႔ေတာ္မူသမွ် အားျဖင့္ အသက္ကိုေမြးရမည္။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၄:၄) သူတို႔နဲ႔ ဒီလိုလည္း မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားလုံးက က်မ္းစာထဲမွာရွိလို႔ က်မ္းစာကို ဖတ္တာက ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အစာစားသေလာက္ အေရးႀကီးတယ္၊ က်မ္းစာက ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္လို႔၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔က က်မ္းစာကို ဘာျဖစ္ျဖစ္ လိုက္နာရမယ္၊ စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္သူဆိုတာ ဒါပဲလို႔ေပါ့။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္အေၾကာင္းကို အစ္ကိုဘယ္တုန္းက ၾကားခဲ့တာလဲ။

ကူေဝခ်င္း- အဲဒါက ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ထဲမွာေပါ့။ တ႐ုတ္အေရွ႕ေျမာက္ပိုင္းက အသင္းေတာ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ အသင္းသားေတြက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ လက္ခံလာၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္ အစည္းအေဝးတစ္ခု အလ်င္စလိုလုပ္တယ္၊ အဲဒီမွာ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို အိုးမဲသုတ္တဲ့ ဝါဒျဖန႔္မႈ တစ္ပုံႀကီးကို သူျပခဲ့တယ္ေလ။ ဒီလိုလည္း ေျပာတယ္၊ “အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းဆိုတဲ့ အသင္းေတာ္တစ္ခု အခုရွိလာၿပီ။ သူတို႔ေျပာတာေတာ့ သခင္ေယရႈဟာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားအျဖစ္ လူ႔ဇာတိနဲ႔ ျပန္ႂကြလာၿပီ၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အသစ္ေတြ မိန႔္ႁမြက္ၿပီး စာေစာင္ကို ဖြင့္ၿပီးၿပီတဲ့။ သမၼာက်မ္းစာက ေခတ္ေနာက္က်သြားၿပီ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္မွပဲ အာဟာရ ရမယ္တဲ့။ ဒီလိုဘယ္လိုေျပာထြက္ႏိုင္ရတာလဲ။ ႏွစ္ေထာင္နဲ႔ခ်ီၿပီး သခင့္ကို ယုံၾကည္သူအားလုံးက သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ေနခဲ့ၾကတာေလ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြအားလုံးက က်မ္းစာထဲမွာပဲ၊ အဲဒါကလြဲၿပီး ဘယ္ဟာကမွ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ မဟုတ္ဘူး။ ငါတို႔အေနနဲ႔ အၿမဲတမ္း သမၼာက်မ္းစာကို ေစာင့္ထိန္းရမယ္။ လမ္းလြဲတာက သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာပဲမို႔ သူႂကြလာတဲ့အခါ ကယ္တင္ခံရမွာ မဟုတ္ဘူး” တဲ့ေလ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ သူေျပာတာေတြကို ကြၽန္ေတာ္က သူနဲ႔လုံးလုံး သေဘာတူခဲ့တာ။ ဒီလိုေတြးမိတယ္၊ “မွန္တယ္။ ငါတို႔ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ရွိသမွ်က က်မ္းစာကို အေျချပဳထားတာပဲ။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက လူေတြက က်မ္းစာကို ဖတ္ေတာင္ မဖတ္ေတာ့ သခင့္လမ္းခရီးကေန လမ္းလြဲေနတာပဲ မဟုတ္လား။ က်မ္းစာကို ေစာင့္ထိန္းဖို႔နဲ႔ က်မ္းစာကေန ဘယ္ေတာ့မွ လမ္းမလြဲဖို႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ငါဦးေဆာင္လမ္းျပရမယ္” လို႔ေပါ့။ ခုနေခါင္းေဆာင္က ဒီလိုပုံစံနဲ႔ အစည္းအေဝးကို သုံးရက္လုပ္လိုက္တယ္၊ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ဘယ္လိုသတိထားဆန႔္က်င္ရမလဲေတြ ေျပာတယ္ေလ။ အစည္းအေဝးေတြ လုပ္ၿပီးသြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္က အရင္ကထက္ ပိုႀကီးလာသလိုပဲ။ အသင္းေတာ္ကို ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ အသင္းေတာ္ကို ပိတ္ထားၿပီး အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ဆန႔္က်င္ဖို႔ တျခားအမႈေတာ္ေဆာင္ေတြနဲ႔ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဝတ္ျပဳဆုေတာင္းပြဲတိုင္းမွာ၊ အဲဒါကို ဘယ္လို သတိထားဖို႔အေၾကာင္း ေျပာခဲ့ၾကတယ္၊ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔ အသင္းေတာ္ရဲ႕သိုးေတြ ခိုးေနတာကို တားေပးဖို႔ ဘုရားသခင္ကို ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္း အစာေရွာင္ ဆုေတာင္းသင့္တယ္လို႔ေတာင္ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ေျပာခဲ့တယ္။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- ဒါမ်ိဳးလုပ္ထားတဲ့ၾကားက ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို ေလ့လာစုံစမ္းသူေတြမ်ား ရွိခဲ့လား။

ကူေဝခ်င္း- ရွိတာေပါ့ဗ်ာ။ သိပ္မၾကာပါဘူး၊ တစ္ေန႔မွာ ညီအစ္မတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာတယ္ေလ၊ တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္ တစ္ေယာက္က အခု အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ယုံၾကည္သြားၿပီး သူ႔စုေဝးပြဲေနရာက စိတ္အားအထက္သန္ဆုံး အသင္းသားေတြက သူနဲ႔အတူ လိုက္သြားတယ္တဲ့။ ဒါၾကားလိုက္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိုးရိမ္လြန္းလို႔ ထမင္းေတာင္ မစားအားဘဲ သူ႔ေနရာကို ခ်က္ခ်င္းေျပးသြားတာ။ အဲဒီကို ေရာက္ေတာ့ အေယာက္ ၄၀ သာသာ စုေဝးပြဲမွာ ၁၉ ေယာက္ ေပ်ာက္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- ဆယ့္ကိုးေယာက္က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို လက္ခံလိုက္တာေပါ့။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီ ၁၉ ေယာက္က အဲဒီစုေဝးပြဲေနရာမွာ ဘာသာတရား အကိုင္းရႈိင္းဆုံးသူေတြေလ။ သူတို႔လို သိုးေကာင္းေတြ အခိုးခံရလိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ တကယ္ကို စိတ္ဆင္းရဲခဲ့ရတာ။ ဒီလိုေတြးမိတယ္။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက အဲဒီသိုးေကာင္းေတြကို ႏွစ္ရက္သုံးရက္ အလုပ္နဲ႔တင္ ခိုးသြားတာဟာ တကယ္ကို ရွိန္ေလာက္စရာပဲလို႔ေလ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို တားဖို႔အတြက္ သူတို႔ဆီကို အေျပးသြားလည္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာလိုက္တယ္၊ “အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက သခင္ျပန္ႂကြလာၿပီး ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အသစ္ေတြ မိန႔္ႁမြက္ထားတယ္လို႔ အခိုင္အမာေျပာေပမဲ့ ဒါဟာ မမွန္ပါဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားလုံးက က်မ္းစာထဲမွာရွိတာ၊ တျခားဟာေတြက သခင့္ရဲ႕လမ္းခရီးကေန ေသြဖည္တာပဲ၊ သခင္ႂကြလာတဲ့အခါ သူတို႔က ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါဆို ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ယုံၾကည္ခဲ့တာေတြက အလဟႆျဖစ္သြားမယ္ မဟုတ္လား” လို႔ေပါ့။ သခင့္ဆီမွာ ခ်က္ခ်င္းေနာင္တရၾကဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္တယ္။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- သူတို႔က ဘယ္လိုတုံ႔ျပန္ၾကလဲဗ်။

ကူေဝခ်င္း- အဲဒီအခ်ိန္က သူတို႔နားေထာင္မယ္ ထင္ေနခဲ့တာ၊ ဒါေပမဲ့ အံ့ဩစရာက က်န္းမ်ိဳး႐ိုး ညီအစ္မတစ္ေယာက္က ဒီလိုေျပာလာေရာ။ “အစ္ကိုဂူ၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားလုံးက က်မ္းစာထဲမွာဆိုတဲ့ အစ္ကို႔ရဲ႕ေျပာဆိုခ်က္က မမွန္ဘူးေနာ္။ ရွင္ေယာဟန္ ၂၁:၂၅ မွာ ေျပာထားတယ္၊ ‘ေယရႈျပဳေတာ္မူေသာ အျခားအမႈအရာအမ်ား ရွိေသး၏။ ထိုအမႈအရာရွိသမွ်တို႔ကို အသီးအျခားေရးထားလွ်င္၊ ေျမႀကီးမဆံ့ႏိုင္ေအာင္ က်မ္းစာမ်ားျပားလိမ့္မည္ဟု ထင္မွတ္ျခင္းရွိ၏။’ သခင္ေယရႈ ျပဳခဲ့ ေျပာခဲ့တဲ့အရာေတြကို က်မ္းစာထဲမွာ အျပည့္အဝ မွတ္တမ္းမတင္ထားတဲ့အေၾကာင္း ဒီက်မ္းပိုဒ္က ကြၽန္မတို႔ကို ျပေနတာ။ ၿပီးေတာ့ သခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့အခါ စာေစာင္ဖြင့္ၿပီး တံဆိပ္ခုႏွစ္ခ်က္ကို ခြာမဲ့အျပင္ အသင္းေတာ္ေတြကို ပိုစကားေျပာမယ္လို႔ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းက ပေရာဖက္ျပဳထားတယ္။ သိသာတာက ေနာက္ဆုံးကာလအတြက္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အသစ္ေတြကို က်မ္းစာထဲမွာ ႀကိဳေရးထားဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားလုံးက က်မ္းစာထဲမွာပဲဆိုတဲ့ အစ္ကို႔ရဲ႕ေျပာဆိုခ်က္က မခိုင္လုံဘူး” တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္က သူ႔စကားကို ဘယ္လိုေခ်ပရမလဲ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္မသိခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္၊ “မွန္တယ္၊ အဲဒီ က်မ္းပိုဒ္က အရမ္းရွင္းရဲ႕သားနဲ႔ အရင္က ငါဘာလို႔ မေတြးမိပါလိမ့္” ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ အစ္မက်န္းက ဆက္ေျပာတယ္၊ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈပဲ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို တရားစီရင္၊ သန႔္စင္ၿပီး လုံးလုံးကယ္တင္တဲ့ သမၼာတရားအကုန္ သူေဖာ္ျပၿပီးၿပီ။ ဒီသမၼာတရားေတြက အသင္းေတာ္ေတြအဖို႔ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြပဲ။ ဒါက ဗ်ာဒိတ္က်မ္းမွာ ပေရာဖက္ျပဳထားတဲ့ စာေစာင္ကို ဖြင့္ျခင္းပဲ” တဲ့။ ၿပီးေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္တာက သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာ မဟုတ္ဘူး၊ ဘုရားအသံေတာ္ကို ၾကားၿပီး သိုးသငယ္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြေနာက္ လိုက္တာပဲလို႔လည္း သူေျပာခဲ့တယ္။ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲမွာ ေျပာထားသလိုပါပဲ။ “သိုးသငယ္ သြားေလ ရာရာအရပ္သို႔ ေနာက္ေတာ္၌ လိုက္ေသာသူျဖစ္ၾက၏။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄:၄) သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္ဖို႔လည္း အားေပးခဲ့တယ္၊ ႏွိမ့္ႏွိမ့္ခ်ခ်နဲ႔ ရွာေဖြၾကည့္မွပဲ ဘုရားအသံေတာ္ကို ၾကားၿပီး သခင္ျပန္ႂကြလာတာကို ႀကိဳဆိုႏိုင္မွာတဲ့ေလ။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- သူ႔စကားက အေျခအျမစ္ရွိတယ္ေနာ္။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္ဗ်။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အဲဒီအခ်ိန္က အစ္ကိုဘယ္လိုေတြးလဲ။

ကူေဝခ်င္း- ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ျဖင့္ သူျပန္ေျပာင္းလဲေအာင္ လုပ္ဖို႔ကိုသာ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ အာ႐ုံစိုက္ေနခဲ့တာ။ ဒီေတာ့ သူ႔မိတ္သဟာယက ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲ မေရာက္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က က်မ္းစာအုပ္ကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ၿပီး၊ သူ႔ေရွ႕မွာ ေဝွ႔ရမ္းျပရင္း ဒီလိုေျပာလိုက္တယ္။ “က်မ္းစာကို ငါသိတယ္။ ငါရွာစရာမလိုဘူး။ သမၼာက်မ္းစာကလြဲၿပီး ဘယ္ဟာမဆို အယူလြဲေတြပဲ၊ နင္ကယ္တင္ခံရမွာ မဟုတ္ဘူး” လို႔ေပါ့။ ဒီပုံစံနဲ႔ သူတို႔စိတ္ေျပာင္းေအာင္လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း ကြၽန္ေတာ္ တစ္ပတ္ေလာက္ ေန႔တိုင္းသြားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘာပဲေျပာေျပာ သူတို႔အားလုံးက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေနာက္ လိုက္ဖို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားၾကတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူတို႔ထဲက တစ္ေယာက္ကိုမွ ကြၽန္ေတာ္ ျပန္မေခၚႏိုင္ခဲ့ဘူး။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- ဒီလိုျဖစ္လာမယ္လို႔ မထင္ထားခဲ့ဘူးေပါ့။

ကူေဝခ်င္း- လုံးဝကို မထင္ထားခဲ့တာဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းဆီ ထြက္သြားၾကတဲ့ အသင္းသားေတြအားလုံးအေၾကာင္း ေတြးျဖစ္တယ္။ က်ဳပ္ျဖင့္ စဥ္းစားလို႔ကို မရႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းရဲ႕စာအုပ္ကို သူတို႔ဖတ္ၿပီးသြားရင္ ဘာေၾကာင့္လုံးဝျပန္ဆြယ္လို႔ မရတာလဲ။ အဲဒါက ေခါင္းေဆာင္ေျပာသလို သူတို႔စာအုပ္ထဲမွာ ေဆးတစ္မ်ိဳးမ်ိဳး တကယ္ပါေနလို႔မ်ားလားေပါ့။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ၾကည့္ရတာ လုံးလုံးပုံမွန္ပါပဲ၊ လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့ပုံ လုံးဝ မရွိဘူး။ ဒါ့အျပင္ အရမ္းတက္ႂကြလႈပ္ရွားၿပီး ယုံၾကည္စိတ္ခ်ေနၾကတာ။ သူတို႔ရဲ႕မိတ္သဟာယက ထိုးထြင္းအျမင္ရွိၿပီး ေခ်ပလို႔မရႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္ရႈပ္သြားတာ။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္း စာအုပ္ထဲမွာ ေရးထားတာေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ ေပါက္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ သမၼာက်မ္းစာကလြဲၿပီး ဘယ္ဟာမဆို သခင့္ကို သစၥာေဖာက္ေနတာျဖစ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း ကယ္တင္ခံရမွာ မဟုတ္တာ ေတြးမိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ မဖတ္ရဲခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီလူ ၁၉ ေယာက္ကို ကြၽန္ေတာ္ အသင္းေတာ္ကေန ပိတ္ပင္လိုက္တယ္။ သူတို႔နဲ႔ မပတ္သက္ၾကဖို႔လည္း တျခားလူတိုင္းကို လိုက္တိုက္တြန္းခဲ့တယ္။ သူတို႔အုပ္စုကို ေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ထားဖို႔ တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္ေတြကို အထူးတိုက္တြန္းခဲ့တယ္။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို လက္ခံတဲ့ ဘယ္သူ႔ကိုမဆိုလည္း ခ်က္ခ်င္းထုတ္ပယ္ခဲ့တယ္။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အသင္းေတာ္ကို ပိတ္ထားဖို႔ အလြန္အကြၽံ လုပ္ခဲ့တာပဲေနာ္။ ေနာက္ေတာ့ ဘယ္လိုဆက္ျဖစ္သြားလဲဗ်။

ကူေဝခ်င္း- သိပ္မထူးပါဘူးဗ်ာ။ အသင္းေတာ္ကို သီးျခားခြဲထားဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းႀကိဳးစားေပမဲ့လည္း၊ ပိုပိုမ်ားတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို သြားပူးေပါင္းေနၾကတာေလ။ ေန႔တိုင္းနီးပါး တစ္ေယာက္မဟုတ္ တစ္ေယာက္ပဲ။ တားလို႔လည္း မရဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဒါနဲ႔ပဲ လုံးလုံးအခ်ိန္ကုန္ေနခဲ့တာ။ သူတို႔ျပန္လွည့္လာေအာင္ က်ဳပ္ေန႔ညမနား တကယ္ႀကိဳးစားလုပ္ခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့လည္း တစ္ေယာက္ကိုမွ မသိမ္းသြင္းႏိုင္ခဲ့ဘူး။ က်ဳပ္ပါးစပ္အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားရတာကေတာ့ မၾကာခင္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အတူ လက္တြဲအမႈေတာ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ အစ္ကိုဝမ္ေတာင္မွ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ပူးေပါင္းသြားတာပဲ။ ဒါႀကီးက သိပ္ထူးဆန္းေနၿပီလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္။ အစ္ကိုဝမ္က အစမွာ က်ဳပ္နဲ႔ တစ္သေဘာတည္းပဲ။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ဘယ္လိုသတိထားရမလဲ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေတြ သူအၿမဲေျပာေနက်။ သူ႔လိုလူက သြားပူးေပါင္းလိမ့္မယ္လို႔ က်ဳပ္လုံးဝမထင္ခဲ့ဘူး။ သူ႔ကို ဖိစစ္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔အိမ္ကို သြားခဲ့တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းကို ေဒါသထြက္ေနခဲ့တာ။ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာလိုက္တယ္၊ “အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက က်မ္းစာကေန ေသြဖည္တာကို အစ္ကိုေသခ်ာသိသားနဲ႔ ဘယ္လိုမ်ား ယုံၾကည္ႏိုင္ရတာလဲ” ေပါ့။ သူဒီလိုျပန္ေျဖတယ္၊ “အစ္ကိုဂူေရ၊ အရင္ကေတာ့ ငါလည္း ေခါင္းေဆာင္စကားကို နားေထာင္ခဲ့ပါရဲ႕၊ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ငါလုံးဝမေလ့လာ မစုံစမ္းခဲ့ပါဘူး။ ဇြတ္မွိတ္ခုခံၿပီး ရႈတ္ခ်ခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အဲဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက က်မ္းစာရဲ႕နက္နဲမႈအမ်ားႀကီးကို ဖြင့္ျပတဲ့အျပင္ အျပစ္ကေန သန႔္စင္ခံရဖို႔ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေပးတယ္ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သမၼာတရားျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ရဲ႕ အသံေတာ္ပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈပဲ။ အစ္ကိုလည္း သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္သင့္တယ္” တဲ့။ သူအဲဒီလိုေျပာလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကို ခ်က္ခ်င္းျဖတ္ေျပာလိုက္တယ္၊ “ေတာ္ၿပီ၊ အစ္ကိုလွည့္စားခံထားရတာ။ က်ဳပ္ကိုေတာ့ လာမလွည့္စားပါနဲ႔။ အစ္ကိုဘာေျပာေျပာ ကြၽန္ေတာ္ ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ အဲဒီစာအုပ္ကို ကြၽန္ေတာ္လုံးဝ မဖတ္ဘူး။” လို႔ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က တံခါးကိုေဆာင့္ပိတ္ၿပီး ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ထြက္လာခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္ လ်ဴက ေျပာလာတယ္။ ေနာက္အသင္းေတာ္တစ္ခုကေန အသင္းသား ၁၀၀ ေက်ာ္က အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းဆီ ထပ္ပါသြားျပန္ၿပီတဲ့ေလ။ ၿပီးေတာ့ တျခား တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္ေတြကလည္း သူတို႔ေဒသေတြမွာ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက သိုးေကာင္းေတြကို ေန႔တိုင္းခိုးယူေနၾကတယ္။ တစ္ေယာက္မွ ျပန္ေခၚလို႔ မရဘူးတဲ့ေလ။ ဒီသတင္းကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ တကယ္ကို အႀကီးအက်ယ္ တုန္လႈပ္သြားေရာ။ က်ဳပ္ေတြးမိတယ္။ ဒီအသင္းေတာ္က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး သိပ္စြမ္းေနရတာလဲေပါ့၊ သခင္က တကယ္ျပန္ႂကြလာၿပီလားေပါ့။ မဟုတ္ရင္ လူအမ်ားႀကီးက သူတို႔ကို ဘာလို႔လက္ခံၿပီး သိပ္ယုံၾကည္ေနရတာလဲေပါ့။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အဲဒီအခ်ိန္က အဲဒါကို စုံစမ္းဖို႔ အစ္ကိုေတြးမိခဲ့လား။

ကူေဝခ်င္း- ဟင့္အင္း၊ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္အယူအဆထဲမွာပဲ ပိတ္မိေနခဲ့တာ။ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္ေလ၊ ဒီလူေတြက သမၼာက်မ္းစာကို မဖတ္ၾကေတာ့ဘူး။ ငါတို႔ရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းက က်မ္းစာေပၚ အေျချပဳရမွာဆိုေတာ့ ဘုရားႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို သူတို႔ဝင္ရမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔‌ေပါ့။ ဒီကိစၥကို ေလ့လာစုံစမ္းဖို႔ က်ဳပ္တကယ္အေတြးမေပၚမိဘူးဗ်။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အဲဒီအခ်ိန္က အဲဒီညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ျပန္လာဖို႔ ဘာေၾကာင့္ေဖ်ာင္းဖ်လို႔မရတာလဲလို႔မ်ား အစ္ကိုေတြးျဖစ္ေသးသလား။

ကူေဝခ်င္း- ေတြးျဖစ္တာေပါ့ဗ်ာ။ သေဘာကို မေပါက္ခဲ့တာ။ အဲဒီအခ်ိန္က အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ယုံၾကည္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူတို႔အားလုံးက သမၼာက်မ္းစာကို ကြၽန္ေတာ့္ထက္ ပိုနားလည္ၾကပုံရတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားခဲ့ရတာ။ ဒီေတာ့ သူတို႔ကို ဘာေျပာရမွန္း မသိခဲ့ဘူး။ မွတ္မိပါေသးရဲ႕။ အဲဒီႏွစ္ စက္တင္ဘာမွာ အသင္းေတာ္က အဓိက တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ အစ္ကိုလီက သူ႔ဇနီးနဲ႔အတူ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို သြားပူးေပါင္းလိုက္တာ။ အဲဒီသတင္းကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကားလိုက္ရေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ္ က်မ္းစာအုပ္ ဆြဲၿပီး တျခားအမႈေတာ္ေဆာင္ ေလးေယာက္နဲ႔ သူတို႔ကို သြားေတြ႕တယ္။ အဲဒီေနရာကို ေရာက္ေတာ့ သူတို႔ကို တစ္ခြန္းမွ ေျပာခြင့္မေပးဘဲ ဒီတိုင္းေအာ္ေဟာက္ပစ္ခဲ့တာ။ “ခင္ဗ်ားတို႔မွာ အသိစိတ္ေတာင္ မရွိၾကဘူးလား။ သခင္ေယရႈက ခင္ဗ်ားတို႔အေပၚ အမ်ားႀကီး ေက်းဇူးျပဳထားတာကို ခင္ဗ်ားတို႔ ေမ့ပစ္လိုက္ၾကၿပီလား။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ဘယ္လိုလုပ္ ယုံၾကည္ႏိုင္ရတာလဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ကို သူတို႔ဘာေပးလဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္ေလာက္ရထားလဲ” လို႔ေပါ့။ အံ့ဩစရာက အစ္ကိုလီက ၿပဳံးၿပီးေျပာလာတယ္ေလ။ “သမၼာတရားနဲ႔ အသက္ပဲ ေပးတာ၊ ေငြမဟုတ္ဘူး” တဲ့ေလ။ သူဒီလိုေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ပိုေဒါကန္သြားေရာ။ ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ “သူတို႔က ဘယ္လိုလုပ္ အသက္ေပးႏိုင္မွာလဲ။ သမၼာက်မ္းစာကလြဲၿပီး ဘယ္ဟာမဆို သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာပဲ။ ဘာသမၼာတရားနဲ႔ အသက္လဲ” လို႔ေပါ့။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ၊ သူ တုံ႔ျပန္ရာမွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမးခြန္းတစ္ခုေမးခဲ့တယ္။ ဒီလိုေပါ့။ “အစ္ကို႔အေနနဲ႔ သမၼာတရားနဲ႔ အသက္က ဘုရားဆီက လာတယ္လို႔ ေျပာမလား၊ က်မ္းစာက လာတယ္လို႔ေျပာမလား။ ဖာရိရွဲေတြကို ျပစ္တင္ေမာင္းမဲတုန္းက သခင္ေယရႈက ဘာေျပာခဲ့လဲ။ ‘က်မ္းစာအားျဖင့္ ထာဝရအသက္ကိုရမည္ဟု စိတ္ထင္ႏွင့္ သင္တို႔သည္ က်မ္းစာကိုေစ့ေစ့ၾကည့္ရႈ ၾက၏။ ထိုက်မ္းစာပင္ငါ၏သက္ေသျဖစ္၏။ သင္တို႔သည္ အသက္ကိုရေအာင္ ငါ့ထံသို႔ လာျခင္းငွါအလိုမရွိၾက။’ (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၅:၃၉-၄၀) ကိုယ္ေတာ့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သိပ္ရွင္းလင္းတယ္။ သမၼာက်မ္းစာက ဘုရားကို သက္ေသခံေပးတာ၊ က်မ္းစာမွာ ထာဝရအသက္ မရွိဘူး။ သမၼာက်မ္းစာထဲမွာ ထာဝရအသက္ကို လိုက္ရွာတာက အမွားတစ္ခုပဲ။ ခရစ္ေတာ္သာ လမ္းခရီး၊ သမၼာတရားနဲ႔ အသက္ပဲ။ ခရစ္ေတာ္ေနာက္ကို လိုက္ၿပီး သူ႔အမႈနဲ႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို နာခံမွသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သမၼာတရားနဲ႔ ထာဝရအသက္ကို ရႏိုင္တာပါ” တဲ့ေလ။ သူအဲဒီလိုေျပာတာကို ၾကားလိုက္ရတဲ့အခါ၊ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လို႔ တုံ႔ျပန္ရမွန္း တကယ္ကို မသိခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္းမ်က္စိမ်က္ႏွာပ်က္သြားေရာ။ ကြၽန္ေတာ္ေတြးမိတယ္။ ဒီလူက ငါတရားေဟာတာကို အၿမဲနားေထာင္ေနက်။ အခုက် ဘာလို႔မ်ား ငါ့ကို လာရွင္းျပ၊ ေခ်ပေနရတာလဲလို႔ေလ။ က်မ္းစာကို ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ငါဖတ္လာတာ၊ သခင့္ေပၚ ယုံၾကည္ျခင္းအေၾကာင္းကို သူတို႔က ငါ့ထက္ ဘယ္လိုလုပ္ပိုသိႏိုင္ရတာလဲေပါ့။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- လူတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ရဲ႕ သမၼာက်မ္းစာပညာကို အရင္းအႏွီးအေနနဲ႔ သုံးတဲ့အခါ ကိုယ့္အတၱကို လက္လႊတ္ဖို႔နဲ႔ က်ိဳးက်ိဳးႏြံႏြံ ရွာေဖြဖို႔ ခက္ခဲတယ္ေနာ္။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္ဗ်။ ဒီေတာ့ က်ဳပ္လည္း လုံးဝယုတၱိမရွိတဲ့စကားနဲ႔ တုံ႔ျပန္လိုက္တယ္။ “ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ ဘာေျပာေျပာ က်ဳပ္ဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ က်မ္းစာကို မဖတ္တဲ့သူတိုင္း ငရဲသြားရမွာပဲ” လို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ တျခား တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္ ေလးေယာက္က သူတို႔ကို ေခ်ာ့တစ္ခါ ေျခာက္တစ္လွည့္နဲ႔ ေဖ်ာင္းဖ်ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ ဘာပဲေျပာေျပာ အစ္ကိုလီနဲ႔ သူ႔ဇနီးတို႔လင္မယားက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို မေလွ်ာ့တမ္း ယုံေနၾကတာ။ ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါမွာ သူေျပာသြားတဲ့အေၾကာင္းေတြနဲ႔ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ပူးေပါင္းသြားတဲ့ တျခားလူေတြရဲ႕အေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သမၼာက်မ္းစာအေၾကာင္း သူတို႔ထက္ ပိုသိခဲ့ဖူးတာ။ ကြၽန္ေတာ္ ေဒသနာေတြကို သူတို႔နားေထာင္ေနက်ေလ။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ေရာက္သြားတာ သုံးေလးရက္ပဲ ရွိေသးတယ္၊ သူတို႔က သုံးေလးခြန္းနဲ႔တင္ က်ဳပ္ဆြံ႕အသြားေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၿပီ။ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲေပါ့။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက တကယ္လမ္းခရီးအမွန္လားေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီအေတြးကို ျမန္ျမန္ေဖ်ာက္ပစ္လိုက္တယ္။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ သမၼာက်မ္းစာကလြဲၿပီး ဘယ္ဟာမဆိုက သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာပဲေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ သမၼာက်မ္းစာကိုသာ ဆုပ္ကိုင္ထားဖို႔နဲ႔ သခင္ျပန္ႂကြလာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ေကာင္းကင္ဘုံဆီ ေခၚမွာကို ေစာင့္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အဲဒီအခ်ိန္က အဲဒီဘုရားတရားကိုင္းရႈိင္းတဲ့လူေတြအားလုံး အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို လက္ခံၾကၿပီး ျပန္မလွည့္လာၾကတာကို ျမင္ရေတာ့ ဒီကိစၥကို အစ္ကိုျပန္ဆင္ျခင္ၾကည့္ခဲ့ေသးလား။

ကူေဝခ်င္း- ဘယ္လိုေျပာရမလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ကသာ အဲဒီအခ်ိန္က ရွာေဖြတတ္တဲ့ စိတ္ႏွလုံးတို႔၊ ဘုရားကို ေၾကာက္႐ြံ႕စိတ္တို႔ ရွိခဲ့ရင္ ကိုယ္ေတာ့္ကို ခုခံဖို႔ ဒီေလာက္ထိ လုပ္ခဲ့မိမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို လက္ခံတဲ့လူေတြ ပိုပိုမ်ားလာတာကို က်ဳပ္ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေဒသနာေတြေတာင္ မေဟာေတာ့ဘူး။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ဆန႔္က်င္တဲ့ စာေပေတြ အမ်ားႀကီး လိုက္ရွာေနခဲ့တာ။ တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္ေတြရဲ႕ အစည္းအေဝးေတြနဲ႔ တနဂၤေႏြ ဝတ္ျပဳပြဲေတြမွာ အဲဒါေတြအေၾကာင္းပဲ ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္။ လူတိုင္းကိုလည္း အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို မစုံစမ္းရဲေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့တယ္။ ဒါ့အျပင္ သူတို႔ကို အတူတိုက္ခိုက္ဖို႔ တျခားအသင္းေတာ္ေတြက ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အမႈေတာ္ေဆာင္ေတြနဲ႔ တြဲၿပီးေတာင္ လုပ္ခဲ့တာ။ တစ္ေယာက္ေယာက္က အသင္းသားတစ္ေယာက္ကို အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းဆီ ကူးေျပာင္းသြားေအာင္ ႀကိဳးစားေနတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ၾကားရင္၊ အဲဒီကို အေျပးသြားၿပီးေတာ့ ေမာင္းထုတ္ပစ္တာပဲ။ တစ္ခါတေလဆို စက္ဘီးစီးသြားရင္ အရမ္းၾကာမွာစိုးလို႔ ၿမိဳ႕တစ္ဖက္ျခမ္းထိ တကၠစီငွားစီးသြားၿပီးေတာ့ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက လူေတြကို လိုက္ေမာင္းထုတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကဆ ကြၽန္ေတာ္ဟာ သခင့္လမ္းခရီးကို ကာကြယ္ေနတာ၊ သိုးအုပ္ကို ကာကြယ္ေနတာလို႔ ထင္ခဲ့တာ၊ အဲဒီအတြက္ ကိုယ့္အသက္ကို စြန႔္ပစ္ဖို႔ေတာင္ လိုလားေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ႏိုင္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ကေတာ့ သူတို႔ကို ကြၽန္ေတာ္ ႀကိဳးစားဆန႔္က်င္တိုက္ခိုက္ေလ၊ အသင္းေတာ္မွာ အေၾကာင္းထူးေတြ ပိုမ်ားလာေလပဲ။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အေၾကာင္းထူးေတြ?

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္။ ၁၉၉၉ခုႏွစ္ ဩဂုတ္လမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အုပ္စုလိုက္ ဗတၱိဇံေပးေနခ်ိန္မွာေပါ့၊ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရဲစခန္းကို ဖမ္းေခၚသြားခံရတယ္။ အဲဒီေနာက္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္၊ ဩဂုတ္လမွာ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ အေရးႀကီးပါတဲ့ တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္ သုံးေယာက္က ဗတၱိဇံေပးေနတုန္း အဖမ္းခံခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္လည္း ဝင္ရွာေဖြခံရတယ္။ အသင္းေတာ္ရဲ႕လႉဖြယ္ပစၥည္းေတြအားလုံးကိုလည္း ရဲေတြက ယူသြားတယ္။ အခ်ဳပ္က်ေနခ်ိန္မွာ အဲဒီအရင္သုံးေလးႏွစ္အတြင္း အသင္းေတာ္မွာ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်ကို ကြၽန္ေတာ္ ေသခ်ာ ဆင္ျခင္မိတယ္။ တရားေဒႆနာေတြ ေဝမွ်ဖို႔နဲ႔ ဧဝံေဂလိတရားေဟာဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို တစ္ခ်ိန္လုံး ဖိတ္ေနက် လူႀကီးေတြျဖစ္တဲ့ အစ္မက်န္းနဲ႔ အစ္ကိုဝူတို႔က သူတို႔သိုးအုပ္ကို ကာကြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့အေနနဲ႔ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ခုခံဖို႔ သူတို႔အသင္းေတာ္ကို သီးျခားခြဲထားခဲ့တာ။ သူတို႔က အင္မတန္ကို ဘုရားတရားကိုင္းရႈိင္းတဲ့ ခရစ္ယာန္ေတြေနာ္။ ဒါေပမဲ့ တုန္လႈပ္စရာေကာင္းတာက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္သြားၿပီးေတာ့ မသက္မသာ ဆုံးသြားၾကတယ္ေလ။ ေနာက္တစ္ႀကိမ္က ၁၉၉၈ ခုႏွစ္မွာေပါ့။ အဓိကအသင္းေတာ္ အမႈေတာ္ေဆာင္ ၂၀၀ ေက်ာ္နဲ႔ အစည္းအေဝးႀကီးမွာ ျဖစ္ကုန္တာ။ အမႈေတာ္ေဆာင္တစ္ေယာက္က ႐ုတ္တရက္ႀကီး နတ္ဆိုးဝင္ပူးတာကို ခံလိုက္ရတယ္ေလ။ လူတိုင္းက သူ႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္ဆုေတာင္းဆုေတာင္း နတ္ဆိုးကို မေမာင္းထုတ္ႏိုင္ၾကဘူး။ အေၾကာင္းထူးေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိကုန္ေရာ။ အသင္းေတာ္က ဘာလို႔သိပ္ဒုကၡေရာက္ေနလဲ ကြၽန္ေတာ့္မွာ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ သခင့္ေနာက္လိုက္လာတဲ့ ႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္မွာ သခင့္အတြက္ အလုပ္ႀကိဳးစားရင္း၊ ကြၽန္ေတာ့္ အလုပ္နဲ႔ မိသားစုကို ကြၽန္ေတာ္ စြန႔္လႊတ္ခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္မွာ အလုပ္တာဝန္မ်ိဳးစုံ မျပတ္ အာ႐ုံစိုက္ခဲ့ၿပီး ဒါ့အျပင္ သခင့္လမ္းခရီးနဲ႔ သိုးအုပ္ကို ကာကြယ္ဖို႔လည္း ႀကိဳးစားလုပ္ခဲ့တယ္။ သခင္က ဘာျဖစ္လို႔ ငါ့ကို မကာကြယ္၊ ေကာင္းခ်ီးမေပးတာလဲေပါ့။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ငါပိုတိုက္ခိုက္ေလ ပိုဒုကၡေရာက္ေလနဲ႔ တစ္ခ်ိန္လုံး ေၾကာင့္ၾကေနရတာ ဘာေၾကာင့္လဲေပါ့။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ငါမွားေနၿပီလား။ သခင္က တကယ္ျပန္ႂကြလာတာမ်ားလားေပါ့။ အခ်ဳပ္က်ေနတဲ့ ခုႏွစ္ရက္အတြင္း ကြၽန္ေတာ္ သိပ္မအိပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ လုံးဝကို စိတ္ဆင္းရဲေနခဲ့တာ။ အသင္းေတာ္ထဲမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကို ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီခ်ိန္မွာ သခင့္ကို ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ “သခင္၊ အသင္းေတာ္မွာ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ပ်က္ေနပါၿပီ။ ဒါေတြက ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲ။ သားဘာအမွား လုပ္မိေနလို႔လဲ” ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။

ကြၽန္ေတာ္ လြတ္ေတာ့ အသင္းေတာ္က ပိုေျခာက္ကပ္သြားတာ ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕ရတယ္။ က်ဳပ္မွာျဖင့္ ေၾကကြဲလိုက္ရတာဗ်ာ။ သခင့္ကို ထပ္ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ “သခင္၊ အသင္းေတာ္က ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္ေနတာလဲ။ ကိုယ္ေတာ့္အေသြးေတာ္ျမတ္နဲ႔ အသင္းေတာ္ကို တည္ထားတာေလ။ ဘာေၾကာင့္ ပစ္ပယ္ထားတာလဲ။ အို သခင္၊ သားတကယ္ ဒုကၡေရာက္ေနပါတယ္။ သိုးအုပ္က တကြဲတျပားျဖစ္ေနတယ္၊ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို တိုက္ခိုက္ေလ၊ အသင္းေတာ္ ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေလပဲ။ ဒါေတြအားလုံးကို ဘယ္လိုအဖတ္ဆယ္ၿပီး အသင္းေတာ္ကို ဘယ္လိုျပန္အသက္သြင္းရမလဲ သားမသိပါဘူး။ သခင္ရယ္၊ သားကို လမ္းေၾကာင္းဖြင့္ေပးေတာ္မူပါ” လို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုပဲဆုေတာင္းပါေစ အသင္းေတာ္က ဖ႐ိုဖရဲျဖစ္ေနတုန္းပဲ။ တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္ေတြကလည္း ဖမ္းခံရမွာစိုးလို႔ ေနရာအႏွံ႔ တကြဲတျပားနဲ႔ ပုန္းေအာင္းေနၾကတယ္။ အသင္းေတာ္ကေတာ့ ေျဗာင္းဆန္ေနတာပဲ။ လာဝတ္ျပဳတဲ့သူေတြလည္း နည္းနည္းလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာတရားေဟာရမွန္း မသိဘူး။ ဗုဒၶဟူးနဲ႔ တနဂၤေႏြမွာ တရားေဟာရမွာ သိပ္ေၾကာက္တာ။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြလည္း ကြၽန္ေတာ္ ေဟာေနခ်ိန္မွာ ငိုက္ကုန္ၾကေရာ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာမွမတတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဘာေတြဆုေတာင္းရမလဲ မသိေတာ့ဘူး။ ယုံၾကည္မႈလည္း ေလ်ာ့လာတယ္။ တျခားဘယ္သူကမွ ကိုယ့္ယုံၾကည္မႈနဲ႔ သခင့္အတြက္ ခ်စ္ျခင္းကို မထိန္းထားရင္ေတာင္ ငါေတာ့ ဆက္ထိန္းထားမယ္ဆိုတဲ့ ေစာေစာပိုင္းက သႏၷိ႒ာန္ ကြၽန္ေတာ့္မွာ မရွိေတာ့တာကို ႐ုတ္တရက္ သိလိုက္ရတယ္။ လူကလည္း တျဖည္းျဖည္း စာရိတၱပ်က္ျပားလာေရာ။ တီဗီၾကည့္လိုက္၊ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္လိုက္နဲ႔ မာေက်ာက္နဲ႔ ပိုကာေတာင္ ကစားတတ္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အျပစ္ထဲမွာေနၿပီး ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ က်မ္းစာအုပ္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး အရမ္းကို စိတ္ဆင္းရဲ၊ လမ္းေပ်ာက္ရင္းနဲ႔ ကိုယ့္တံခါးဝမွာ ခဏခဏပဲ ရပ္ေနမိတယ္။ ဘယ္လိုေရွ႕ဆက္ရမယ္ဆိုတာလည္း လုံးဝမသိခဲ့ဘူး။...သခင့္ကို ေအာ္ေခၚၿပီး အသနားခံရင္း ခဏခဏ ဒူးေထာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ “သခင္ေယရႈ၊ ကိုယ္ေတာ္ဘယ္မွာလဲ။ သားေသေတာ့မလို ခံစားရပါတယ္။ သခင္၊ သားကို ကယ္ေတာ္မူပါ၊ အသင္းေတာ္ကို ကယ္ေတာ္မူပါ” ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အစ္ကိုက တကယ့္ကို ေခ်ာင္ပိတ္မိေနခဲ့ပုံပဲေနာ္။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္ဗ်။ အဲဒီေနာက္ ကြၽန္ေတာ္အားအနည္းဆုံးအခ်ိန္ျဖစ္တဲ့ ၂၀၀၂ မွာပဲ တ႐ုတ္ေတာင္ပိုင္းက အစ္ကိုက်ိဳးက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖုန္းဆက္လာတယ္။ ဝတ္ျပဳျခင္းအေၾကာင္း နည္းနည္းေလ့လာဖို႔ သူ႔ဆီ လာလည္ပါဦးတဲ့ေလ။ ဒါကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကားလိုက္ရေတာ့ ဘုရားကို လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္မိတာဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝမွာ အဲဒီအခ်ိန္က တကယ္႐ုန္းကန္ေနခဲ့ရတာ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ခြန္အားေတြျပန္ေရာင္ ဒီအခြင့္အေရးကို ေကာင္းေကာင္းအသုံးခ်ဖို႔ စိတ္ေစာေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အဲဒီကိုေရာက္ေတာ့ အရင္ႏွစ္ႏွစ္က ေနာက္ဆုံးအႀကိမ္အျဖစ္ ေရာက္ခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ထက္ေတာင္ သူတို႔ပိုအဆင္ေျပေနတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ သူတို႔ယုံၾကည္မႈက ပိုခိုင္မာေနတယ္။ သူတို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေတြ႕ေတာ့ သူတို႔က အၾကင္နာထားၿပီး အားေပးၾကတယ္၊ မိသားစုလိုပဲ ခံစားခဲ့ရတာ။ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ကို တို႔ထိခံစားခဲ့ရတယ္။ ေနာက္တစ္ေန႔မွာ အစ္ကိုက်ိဳးက အစစအရာရာ အဆင္ေျပရဲ႕လားဆိုၿပီး ေမးလာေရာ။ ကြၽန္ေတာ္ အခက္အခဲျဖစ္ေနတဲ့ဟာကို ေသခ်ာေမးတယ္။ အသင္းေတာ္မွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြကို တစ္ခုမွ မထိမ္ခ်န္ဘဲ သူ႔ကို ကရားေရလႊတ္ေျပာျပလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာလို႔ၿပီးေတာ့ သူဒီလိုမိတ္သဟာယဖြဲ႕ျပတယ္။ “အခုေနာက္ပိုင္း အစ္ကို႔အသင္းေတာ္ပဲ တက္ႂကြမႈ ေပ်ာက္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ေနရာအႏွံ႔က အသင္းေတာ္ေတြမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတာ။ ယုံၾကည္သူေတြရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းတို႔က ေအးစက္လာေနၿပီး သူတို႔ဟာ ကိုယ့္အျပစ္ေတြအတြက္ ဆုံးမပဲ့ျပင္တာ မခံရဘူး။ တြဲဖက္အမႈေတာ္ေဆာင္ေတြမွာလည္း ေဟာစရာ ဘာမွမရွိဘူး။ အခ်င္းခ်င္း မနာလိုၿပီး ခြက္ေစာင္းခုတ္ေနၾကတာ။ အသင္းေတာ္ေတြက ဂိုဏ္းခြဲထြက္ေနၾကၿပီ။ ဘုရားမ်က္ေမွာက္ေတာ္ မရွိတာလည္း ေတာ္ေတာ္ ၾကာၿပီ” တဲ့။ အသင္းေတာ္အားလုံး ဘာေၾကာင့္အရမ္းေျခာက္ကပ္လာေနလဲ ဆိုတာကိုလည္း ကြၽန္‌ေတာ့္ကို ေျပာျပတယ္။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- သူဘာေျပာျပတာလဲဗ်။

ကူေဝခ်င္း- အာမုတ္အနာဂတၱိက်မ္းက အခန္းႀကီး ၈ အငယ္ ၁၁ ကို သူဖတ္ျပတာ။ “ေယေဟာဝါ ထာဝရဘုရား မိန႔္ေတာ္မူသည္ကား၊ ၾကည့္ရႈေလာ့၊ ေျမေပၚသို႔ ငတ္မြတ္ျခင္းေဘးႀကီး ငါေစလႊတ္မည့္ကာလ ေရာက္လာၿပီ၊ အစာငတ္မြတ္ျခင္းေဘး မဟုတ္သကဲ့သို႔ ေရငတ္ျခင္းေဘးလည္း မဟုတ္၊ သို႔ေသာ္ ေယဟာဝါ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား ၾကားရျခင္းကို ငတ္မြတ္ေသာ ေဘးျဖစ္လိမ့္မည္။” ၿပီးေတာ့ သူေျပာတယ္၊ “ဒီမြတ္သိပ္ျခင္းေဘးအတြက္ အေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို လူေတြလက္ေတြ႕မက်င့္လို႔ပဲ ဆိုတာကို ဒီက်မ္းခ်က္ကေန ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေတြ႕ရတယ္။ အဲဒါက ပညတ္ေတာ္ေခတ္ ေႏွာင္းပိုင္းလိုပဲ။ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းႀကီးေတြ၊ က်မ္းျပဳဆရာေတြနဲ႔ ဖာရိရွဲေတြက လူ႔႐ိုးရာေတြကိုပဲ ထိန္းသိမ္းၿပီး ေယေဟာဝါရဲ႕ ပညတ္တရားကို မထိန္းသိမ္းတဲ့ အခ်ိန္တုန္းကလိုေပါ့။ စံႏႈန္းမမီတဲ့ ယဇ္ေတြ ပူေဇာ္တဲ့အျပင္ ဗိမာန္ေတာ္ထဲမွာ ၿခံေမြးတိရစာၦန္ေတြကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေရာင္းခ်ေနၾကၿပီး ေငြေတြလဲရင္း ဗိမာန္ေတာ္ကို ဓားျပတြင္းအျဖစ္ ေျပာင္းလိုက္လို႔ ဘုရားသခင္က ႐ြံရွာၿပီး စြန႔္ပစ္သြားတာ။ ဗိမာန္ေတာ္မွာ ဘုရားရဲ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္ မရွိေတာ့တာနဲ႔ လူေတြက ႀကိဳက္သလို လုပ္ကုန္ၾကၿပီး သူတို႔အျပစ္ေတြအတြက္ ဆုံးမပဲ့ျပင္တာ မခံၾကရဘူး။ ဗိမာန္ေတာ္က အက်ိဳးမျဖစ္ထြန္းေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့ ေျပာရရင္ အဲဒီအတြက္ အဓိကအေၾကာင္းအရင္းက ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႔ ေယေဟာဝါရဲ႕ပညတ္တရားေတြကို မထိန္းသိမ္းဘဲ သခင့္လမ္းခရီးကေန ေသြဖည္သြားလို႔ပဲ။ ေနာက္ထပ္အေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုကေတာ့ ဘုရားက အမႈအဆင့္အသစ္ကို လုပ္ေဆာင္ေနတာမို႔လို႔ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္က ေျပာင္းသြားခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ သခင္ေယရႈက ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ကို ဗိမာန္ေတာ္ျပင္ပမွာ အစျပဳခဲ့တယ္။ သူ႔ေနာက္ကို လိုက္တဲ့လူေတြကလည္း ေရေလာင္းေပးျခင္းနဲ႔ အာဟာရတို႔ကို ရႏိုင္ခဲ့တယ္။ သခင့္ဆီမွာ သူတို႔ဆုေတာင္းၿပီး ဝန္ခံသေ႐ြ႕ အျပစ္လႊတ္ျခင္းရၿပီး သခင္ေပးအပ္တဲ့ ေက်းဇူးေတာ္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈတို႔ကို ခံစားႏိုင္ၾကတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔အမႈကို လက္ခံဖို႔ ျငင္းၿပီး သူ႔ကို ခုခံလို႔ ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကတဲ့ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းႀကီးေတြ၊ က်မ္းျပဳဆရာေတြနဲ႔ ဖာရိရွဲေတြအျပင္ သူတို႔ေတြရဲ႕ေနာက္ကို မေလွ်ာ့တမ္း လိုက္တဲ့သူေတြကေတာ့ အေမွာင္နဲ႔ ပ်က္စီးျခင္းထဲ က်သြားၿပီး ဘုရားအမႈေတာ္ရဲ႕ စြန႔္ပစ္ဖယ္ရွင္းတာကို အလိုလိုခံခဲ့ရတယ္” တဲ့။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- ဒီမိတ္သဟာယျပဳခ်က္ကို အစ္ကိုဘယ္လိုသေဘာရခဲ့လဲ။

ကူေဝခ်င္း- အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ တကယ္ကို အလင္းရသြားသလိုပဲ ခံစားခဲ့ရတာ။ ဒါေပမဲ့ ေခါင္းလည္း ရႈပ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေတြးတယ္ေလ။ “ဒါေတြအားလုံးကို သမၼာက်မ္းစာထဲမွာ အႀကိမ္ေပါင္း မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ငါဖတ္ဖူးရဲ႕သားနဲ႔ အဲဒီနည္းနဲ႔ ငါဘာျဖစ္လို႔ မျမင္ခဲ့ရတာလဲ။ ဒါ့အျပင္ ဒီညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြအားလုံးက ငယ္ငယ္ေလးပဲ ရွိၾကေသးတယ္။ သူတို႔က ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီျပႆနာအေပၚ ထိုးထြင္းအျမင္ သိပ္ေကာင္းေနရတာလဲ” လို႔ေပါ့။ သူတို႔ ဘယ္လိုသိသြားတာလဲလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ စူးစူးစိုက္စိုက္ ဆက္နားေထာင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ အစ္ကိုက်ိဳးက ေျပာတယ္၊ “ပညတ္ေတာ္ေခတ္မွာ ဗိမာန္ေတာ္ က်ဆင္းယိုယြင္းလာတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းလိုပဲ ဒီေန႔ေခတ္ အသင္းေတာ္ေတြက ဒီအေျခအေနမွာ ရွိေနတာဟာ ဘုရားသခင္က အမႈအဆင့္အသစ္ကို ျပဳေနလို႔ပါ” တဲ့။ သူအဲဒီလိုေျပာတာကို ကြၽန္ေတာ္ ၾကားလိုက္ရတဲ့အခါ လႈိက္ခနဲျဖစ္သြားၿပီး အေတြးေပၚလာေရာ။ ဒီလူေတြက အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက မ်ားလားေပါ့။ သူတို႔သြန္သင္ခ်က္ေတြက အရမ္းပါးနပ္တယ္လို႔ လူတိုင္းေျပာၾကတယ္။ ငါပါ အလွည့္စားခံရရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က တကယ္ကို ရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖစ္လာတယ္၊ စိတ္ထဲမွာလည္း လြန္ဆြဲေနတယ္။ သူတို႔ေျပာတာကို ငါနားေထာင္သင့္လား၊ နားမေထာင္သင့္ဘူးလားေပါ့။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- ဆက္ေနဖို႔ အစ္ကိုဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္ေပါ့။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ အသင္းေတာ္ထဲက ျပႆနာကိုပဲ ကြၽန္ေတာ္ ေျဖရွင္းခ်င္ခဲ့တာ။ အဲဒီႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ၊ တ႐ုတ္ျပည္ကျဖစ္ျဖစ္၊ ျပည္ပကျဖစ္ျဖစ္ သင္းအုပ္ဆရာေတြနဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက သမၼာက်မ္းစာကို ဘယ္ေလာက္ပဲဖတ္ဖတ္၊ အစာေရွာင္ၿပီး ဘယ္ေလာက္ပဲ ဆုေတာင္းဆုေတာင္း တစ္ေယာက္မွ မကူညီႏိုင္ခဲ့ၾကဘူး။ အသင္းေတာ္က ဆက္ၿပီး ယိုယြင္းလာေနတုန္းပဲ။ အဲဒီညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကေတာ့ ယုံၾကည္မႈအျပည့္၊ ခ်စ္ျခင္းအျပည့္ပဲ။ မိတ္သဟာယျပဳခ်က္ကလည္း ထိုးထြင္းအျမင္ရွိတယ္။ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္နဲ႔ လမ္းျပမႈမရွိရင္ ဘယ္သူမွ ဒီေလာက္အဆင္မေျပႏိုင္ဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္က သေဘာေပါက္သြားတယ္၊ သူတို႔ရဲ႕မိတ္သဟာယျပဳခ်က္ကေနတစ္ဆင့္ အသင္းေတာ္ကို ျပန္အသက္သြင္းဖို႔ နည္းလမ္းရွာႏိုင္ရင္ ငါတို႔အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလး ရွိေသးတယ္ေပါ့။ ဒီအခြင့္အေရးကို အရယူမွျဖစ္မယ္ေပါ့။ သူတို႔က အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက ဆိုရင္ေတာင္ ငါေၾကာက္စရာမလိုဘူး။ သမၼာက်မ္းစာကို ငါသိတာပဲ။ ငါလမ္းမလြဲႏိုင္ပါဘူးလို႔ေပါ့။ ဒီလိုမ်ိဳး ကြၽန္ေတာ္ ေတြးလိုက္တဲ့အခါမွာ သူတို႔ေျပာတာေတြကို သမၼာက်မ္းစာကို လွန္ေလွာၾကည့္ရင္း စနားေထာင္ခဲ့တယ္။ သမၼာက်မ္းစာနဲ႔ ကိုက္ညီရဲ႕လားဆိုတာ စစ္ၾကည့္ဖို႔ေပါ့။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အစ္ကိုက ဆက္ေနေနေပမဲ့ သတိႀကီးႀကီးေတာ့ ထားေနတုန္းပဲေပါ့ေနာ္။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္ဗ်။ အစ္ကိုက်ိဳးက ဆက္မိတ္သဟာယျပဳေပးတယ္။ အာမုတ္ အခန္းႀကီး ၄၊ အခန္းငယ္ ၇ ကေန ၈ အထိကို ဖတ္ျပရင္းနဲ႔ေပါ့။ “စပါးရိတ္ရာကာလမေရာက္မွီ သုံးလအထက္က၊ မိုးမ႐ြာေစျခင္းငွါ မိုးကိုငါဆီးတားၿပီ။ ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ေပၚမွာ ႐ြာေစျခင္းငွါ၎၊ တၿမိဳ႕ေပၚမွာမ႐ြာေစျခင္းငွါ၎ျပဳလ်က္၊ ေျမတကြက္သည္ မိုးေရကိုခံရ၍ တကြက္သည္ မခံရ၊ ေသြ႕ေျခာက္လ်က္ ေနရ၏။ ထိုသို႔ၿမိဳ႕ႏွစ္ၿမိဳ႕သုံးၿမိဳ႕သားတို႔သည္ ေရေသာက္ျခင္းငွါ ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕သို႔သြားရ၍ မဝရၾက။ သို႔ေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ ငါ့ထံသို႔ ျပန္၍မလာၾကေသးဟု ေယေဟာဝါ မိန႔္ေတာ္မူ၏။” အဲဒါကို သူဒီလိုရွင္းျပတယ္။ “တစ္ၿမိဳ႕မွာ မိုးေခါင္ေနခ်ိန္မွာ တစ္ၿမိဳ႕မွာေတာ့ မိုး႐ြာတယ္လို႔ ဒီက်မ္းပိုဒ္က ေျပာတယ္။ ဒီ ‘မိုး’က သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ကို ရည္ၫႊန္းတာ။ ဘုရားက ေနရာအႏွံ႔က သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ယူၿပီး သူ႔အမႈအသစ္ကို လက္ခံတဲ့ လူေတြဆီ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းေပးလိုက္တာ။ ဘုရားေျခလွမ္းေတြကို အမီလိုက္ေနတဲ့သူေတြမွာ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ လက္ရွိႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေပးတဲ့ အာဟာရေတြ ရွိတဲ့အျပင္ သူ႔အမႈကိုလည္း ရရွိၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားရဲ႕အမႈသစ္ကို လက္မခံတဲ့သူေတြကေတာ့ ဘုရားအမႈျပဳခ်ိန္တစ္ေလွ်ာက္မွာ ဖယ္ရွင္းတာကို အလိုလိုခံရၿပီး အေမွာင္ထဲမွာ အသက္ရွင္ရတယ္” လို႔ေပါ့။ သူဒီအထိ မိတ္သဟာယျပဳေပးၿပီးသြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ စၿပီး ပိုနားလည္လာခဲ့တယ္။ အသင္းေတာ္က အက်ိဳးမျဖစ္ထြန္းေတာ့တာဟာ ဘုရားက အမႈသစ္ကို ျပဳေနတာေၾကာင့္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္က ေျပာင္းသြားလို႔ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိသြားတယ္။ အဲဒီႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ကြၽန္ေတာ္က အနက္ဆုံးတြင္းထဲကို က်သြားၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္စက္မွ မရွိသလိုမ်ိဳး ဘုရားရဲ႕မ်က္ေမွာက္ေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ္ မခံစားခဲ့ရဘဲ၊ ဝိညာဥ္အေမွာင္ထုႀကီး ခံစားခဲ့ရတာ မဆန္းပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က တကယ့္ ဒုကၡထဲမွာ အသက္ရွင္ေနခဲ့တာ။ ဘုရားရဲ႕ေျခလွမ္းေတြကို အမီလိုက္ၿပီး သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္နဲ႔ လမ္းျပတာကို ထပ္ခံစားမယ္ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က အစ္ကိုက်ိဳးကိုထက္ထက္သန္သန္ ေမးလိုက္တယ္။ ေမးလိုက္တယ္။ “ဘယ္လိုလုပ္ရင္ သိုးသငယ္ရဲ႕ေျခလွမ္းေတြကို အမီလိုက္ႏိုင္ၿပီး သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ရႏိုင္မလဲ” ေပါ့။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာတယ္၊ “ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲမွာ ခုႏွစ္ႀကိမ္ ပေရာဖက္ျပဳထားတယ္။ ‘ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ အသင္းေတာ္တို႔အား အဘယ္သို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ကို၊ နားရွိေသာသူ မည္သည္ ကားၾကားပါေစ။’ (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း အခန္းႀကီး ၂-၃) ဘုရားသခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အသင္းေတာ္ေတြကို စကားေျပာမွာျဖစ္ၿပီး ဘုရားရဲ႕အသံေတာ္ကို ၾကားတဲ့သူတိုင္းက ဘုရားရဲ႕ေျခလွမ္းေတြကို အမီလိုက္ၿပီးေတာ့ သိုးသငယ္ရဲ႕ မဂၤလာစားပြဲကို တက္လိမ့္မယ္လို႔ ဒီက်မ္းပိုဒ္က ပေရာဖက္ျပဳထားတာ” တဲ့။ အဲဒီေနာက္မွာ သူက စာအုပ္တစ္အုပ္ထုတ္ၿပီး ဆက္ေျပာတယ္။ “ဒီစာအုပ္ထဲမွာ အသင္းေတာ္ေတြအဖို႔ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ပါတယ္။ ဒီစာအုပ္ကို အစ္ကိုဖတ္ၾကည့္လိုက္၊ အားလုံးနားလည္သြားလိမ့္မယ္” တဲ့။ စာအုပ္ယူၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ တဲ့ေလ။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းရဲ႕စာအုပ္ႀကီး မဟုတ္လားေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ ခဏေလာက္ မွင္တက္သြားၿပီးေတာ့ ေတြးမိေရာ။ “ငါဒီလူေတြနဲ႔ ထိပ္တိုက္ယွဥ္ၿပိဳင္ေနခဲ့တာ ငါးႏွစ္ရွိၿပီ၊ ဒါေပမဲ့ အခုအခ်ိန္အထိ သူတို႔နဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လုံးဝမေတြ႕ဖူးေသးဘူး။” အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို နားေထာင္ၿပီးတာနဲ႔ ဘယ္လိုမွ ေဖ်ာင္းဖ်လို႔မရေတာ့တဲ့ ဟိုညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္။ တအားရင္ထိတ္လြန္းလို႔ ဆို႔နင့္သလိုလိုႀကီး ျဖစ္လာေရာ။ ကြၽန္ေတာ္ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္၊ “သခင္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး သားကို ကာကြယ္ေတာ္မူပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်မ္းစာနဲ႔ ကိုယ္ေတာ့္လမ္းခရီးကေန သားမေသြဖည္ႏိုင္ပါဘူး”လို႔ေပါ့။ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ေမးလိုက္တယ္၊ “ဒီစာအုပ္ထဲမွာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ပါေနရမွာတုံး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားလုံးက က်မ္းစာထဲမွာေလ၊ တျခားဘယ္အရာကမွ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ မဟုတ္ဘူး။ က်မ္းစာကေန ေသြဖည္တာက အယူလြဲတာပဲ။ သခင့္ကို သစၥာေဖာက္တာပဲ” လို႔ေပါ့။ ေျပာၿပီးသြားေတာ့ကြၽန္ေတာ္ အဲဒီမွာ ဆက္ၿပီး မထိုင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ စိတ္ဆိုးမာန္ဆိုးနဲ႔ ထရပ္လိုက္တယ္။ သူတို႔ေျပာတာကိုလည္း လုံးလုံးနားမေထာင္ေတာ့ဘူး။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အသင္းေတာ္ ယိုယြင္းပ်က္စီးရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္းနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဒီမိတ္သဟာယကို အစ္ကိုၾကားတဲ့အခါမွာ ဉာဏ္အလင္းေတာ့ ရသြားမွာေပါ့။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္၊ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အဲဒါက မွန္တယ္ဆိုတာ သိေနတယ္။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- ဒါေပမဲ့ သူတို႔က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္တယ္ဆိုတာ အစ္ကိုသိလိုက္ရေတာ့ ဆက္နားမေထာင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒါကို ခုခံသလို၊ အယူအဆေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ သူတို႔က ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္ထိခုခံေနပုံနဲ႔ ဆက္နားမေထာင္ေတာ့တာကို ျမင္ေတာ့ သူတို႔အားလုံး ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ မ်က္ရည္လည္႐ြဲ ဆုေတာင္းၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဉာဏ္အလင္းေပးၿပီး ဘုရားအမႈကို ျမင္ေစပါလို႔ ဘုရားကို ေတာင္းေလွ်ာက္ၾကတာ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေဘးမွာ ရပ္ေနတာေပါ့။ သူတို႔ရဲ႕ လႈိက္လွဲတဲ့ ဆုေတာင္းခ်က္ေတြကို ၾကားရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ျဖင့္ စိတ္တို႔ထိသြားတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ေတြးေနမိတယ္။ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္မရွိရင္ ဘယ္သူက ဒီေလာက္ထိ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာႏိုင္မွာလဲလို႔ေလ။ ဒီလိုေတြးမိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း စတည္ၿငိမ္လာၿပီး ခုခံခ်င္စိတ္ကလည္း နည္းနည္းေလ်ာ့သြားတယ္။ သူတို႔ဆုေတာင္းလို႔ၿပီးသြားေတာ့ အစ္ကိုက်ိဳးက သူ႔အေတြ႕အႀကဳံတခ်ိဳ႕ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ေဝမွ်တယ္ေလ။ သူက ေျပာတယ္၊ “အစ္ကို႔ခံစားခ်က္ကို ကြၽန္ေတာ္နားလည္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ပထမေတာ့ အစ္ကို႔လိုပါပဲ။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို ဆန႔္က်င္ခဲ့တယ္။ သင္းအုပ္ေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြနဲ႔ လက္တြဲၿပီး အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ အသင္းေတာ္ကို အပုပ္ခ်တဲ့အျပင္ သူတို႔ကို ဆန႔္က်င္တဲ့ စာေပေတြ ေရးခဲ့တယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို မယုံၾကည္ေအာင္ ဟန႔္တားဖို႔ သူတို႔ကို ၿခိမ္းေတာင္ ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့တာ။ ဘုရားကို ခုခံျပစ္မွားဖို႔ အမ်ားႀကီး ကြၽန္ေတာ္လုပ္ခဲ့မိတယ္။ သခင့္လမ္းခရီးကို ကာကြယ္ၿပီး ဆက္ကပ္ေနတာလို႔ ေတြးရင္းေလ။ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားကို ယုံၾကည္ေပမဲ့ သူ႔ကို မသိခဲ့ဘူး၊ စိတ္ႏွလုံးခိုင္မာၿပီး မာနေထာင္လႊားခဲ့တာ။ ဘုရားသာ ကြၽန္ေတာ့္ကို အျပစ္ဒဏ္ေပးၿပီး ဆုံးမပဲ့ျပင္တာသာ မရွိခဲ့ရင္၊ သူ႔ရဲ႕ အာဏာအျပည့္နဲ႔ ဝိညာဥ္ကို တို႔ထိတဲ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြေၾကာင့္သာ မဟုတ္ခဲ့ရင္ ကြၽန္ေတာ္လုံးဝက်ိဳးႏြံခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး” တဲ့။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားလုံးက သမၼာက်မ္းစာထဲမွာ ရွိၿပီး တျခားဘယ္အရာမွ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ မဟုတ္လို႔ သမၼာက်မ္းစာကေန ေသြဖည္တာဟာ အယူမွားတာပဲဆိုၿပီး သူအၿမဲေတြးခဲ့တယ္လို႔လည္း ေျပာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဒီအေတြးဟာ ဘယ္လိုမခိုင္လုံပုံ၊ အမွန္တရားနဲ႔ မကိုက္ညီပုံကို ရွင္းျပထားတဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို သူဖတ္ျပတယ္။ ပထမေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က တကယ္ကို မရွင္းမလင္းျဖစ္သြားတယ္။ ဒါက ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အမွန္မဟုတ္ရမွာလဲလို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ သူဒီလိုေျပာလာေရာ။ “အစ္ကို သမၼာက်မ္းစာကို ေကာင္းေကာင္းသိတာပဲ၊ ဒါေၾကာင့္ သခင္အမႈျပဳၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏွစ္ေတြၾကာမွ လူေတြက က်မ္းစာကို ျပဳစုထားတယ္ဆိုတာ အစ္ကို သိေလာက္မွာပါ၊ ဒီေတာ့ ပါဝင္အေၾကာင္းအရာတခ်ိဳ႕က အဖယ္ခံလိုက္ရတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပဲ။ ဘုရားဆီကလာတဲ့ ပေရာဖက္ေတြရဲ႕ စကားတခ်ိဳ႕ကို ဓမၼေဟာင္းက်မ္းမွာ အကုန္လုံး မွတ္တမ္းတင္ထားတာ မဟုတ္ဘူး။ ဧဇရရဲ႕ ပေရာဖက္ျပဳျခင္းေတြလိုမ်ိဳး က်မ္းပယ္ထဲကို ထည့္လိုက္ၾကတာ” တဲ့။ ဒီလိုလည္း သူေျပာတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ သခင္ေယရႈရဲ႕အမႈနဲ႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားလုံးကို သမၼာက်မ္းထဲမွာ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ေတာ္က ၃ ႏွစ္ခြဲ တရားဝင္ အမႈျပဳခဲ့တာ။ အဲဒီအခ်ိန္အတြင္း သူဘယ္ေလာက္ေျပာခဲ့လဲ၊ ေဒသနာဘယ္ေလာက္ေဟာခဲ့လဲ မသိႏိုင္ဘူး။ ခရစ္ဝင္က်မ္းေလးက်မ္းက သခင္ေယရႈရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြအားလုံးကို ေပါင္းလိုက္ရင္ ကိုယ္ေတာ့္အတြက္ သုံးေလးနာရီ စကားေျပာစာသာ ရွိမွာပဲ။ အဲဒီ ၃ ႏွစ္ခြဲမွာ ကိုယ္ေတာ္ေျပာခဲ့ေလာက္မယ့္ ပမာဏနဲ႔ယွဥ္ၾကည့္ရင္ သိပ္နည္းလြန္းေနတာ ေတြ႕ရတယ္တဲ့ေလ။ ရွင္ေယာဟန္ထဲမွာလည္း ေျပာထားတယ္၊ “ေယရႈျပဳေတာ္မူေသာ အျခားအမႈအရာအမ်ား ရွိေသး၏။ ထိုအမႈအရာရွိသမွ်တို႔ကို အသီးအျခားေရးထားလွ်င္၊ ေျမႀကီးမဆံ့ႏိုင္ေအာင္ က်မ္းစာမ်ားျပားလိမ့္မည္ဟု ထင္မွတ္ျခင္းရွိ၏။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၂၁:၂၅) သမၼာက်မ္းစာကလြဲၿပီး ဘယ္အရာမွ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ တကယ္မွန္ႏိုင္လား၊ အဲဒါက အမွန္တရား ျဖစ္ပါ့မလားတဲ့ေလ။ ၿပီးေတာ့ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းထဲမွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ ပေရာဖက္ျပဳထားတယ္။ “ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ အသင္းေတာ္တို႔အား အဘယ္သို႔ မိန္႔ေတာ္မူသည္ကို၊ နားရွိေသာသူ မည္သည္ ကားၾကားပါေစ။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း အခန္းႀကီး ၂-၃) သခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အသင္းေတာ္ေတြကို ေျပာစရာေတြ ထပ္ရွိေသးတယ္ဆိုတာ ဒါက သက္ေသျပတယ္။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလအတြက္ အဲဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သမၼာက်မ္းစာထဲမွာ ဘယ္လိုမ်ား ႀကိဳေရးထားႏိုင္မွာလဲတဲ့။ နဂိုက တံဆိပ္ခတ္ထားတဲ့ စာေစာင္ကို သိုးသငယ္က ဖြင့္မယ့္အျပင္ သိုးသငယ္ကပဲ တံဆိပ္ေတြကို ခြာႏိုင္တယ္လို႔လည္း ဗ်ာဒိတ္က်မ္းက ပေရာဖက္ျပဳထားတယ္တဲ့။ အဲဒီစာေစာင္ရဲ႕ ပါဝင္အေၾကာင္းအရာကို သမၼာက်မ္းထဲမွာ မွတ္တမ္းတင္ထားၿပီးသား ျဖစ္ႏိုင္သလား။ လုံးဝ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးတဲ့။ ဒါဆိုရင္ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားလုံးက သမၼာက်မ္းထဲမွာပဲဆိုတဲ့ သင္းအုပ္ေတြရဲ႕ ေျပာဆိုခ်က္ကေရာ ယုတၱိရွိရဲ႕လား။ ဘုရားရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ျငင္းပယ္ရႈတ္ခ်ရာ မက်ဘူးလားတဲ့။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- သူ႔ဆီက ဒီမိတ္သဟာယျပဳခ်က္ကို အစ္ကိုၾကားေတာ့ အစ္ကို ဘာေတြေတြးေနခဲ့လဲ။

ကူေဝခ်င္း- အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္က လုံးလုံး ယုံၾကည္လက္ခံသြားတယ္ေလ။ သူ႔စကားမွန္တာ ကြၽန္ေတာ္ သိတယ္။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ သိုးသငယ္က တံဆိပ္ခုႏွစ္ခ်က္ကိုခြာရင္း စာေစာင္ကို ဖြင့္မယ္လို႔ ဗ်ာဒိတ္က်မ္းမွာ အထင္အရွား ပေရာဖက္ျပဳထားတာ။ ဒီေတာ့ အဲဒီအေၾကာင္းအရာအတိအက်ကို သမၼာက်မ္းထဲမွာ မွတ္တမ္းတင္ထားၿပီးသား ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ သမၼာက်မ္းစာကလြဲၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ မရွိဘူးလို႔ ငါအခိုင္အမာ ေျပာေနတာဟာ မွားေနခဲ့တာပဲလို႔ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို လူေတြမဆန္းစစ္ေအာင္ အစ္ကိုတားေနတုန္းမွာ လူတခ်ိဳ႕က ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႐ိုးရွင္းတဲ့ မိတ္သဟာယတခ်ိဳ႕ အစ္ကို႔ကို ေဝမွ်ထားၿပီးသားလို႔ ခုနက အစ္ကိုေျပာခဲ့တာ ကြၽန္ေတာ္သတိရတယ္။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္၊ နည္းနည္းေျပာခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က အရမ္းမာနေထာင္လႊားၿပီး နားေထာင္ဖို႔ ျငင္းပယ္ခဲ့တာ။ အစ္ကိုက်ိဳးရဲ႕မိတ္သဟာယကေတာ့ သိပ္ရွင္းပါတယ္။ သူဒီလိုေျပာတယ္။ သမၼာက်မ္းစာက ဘုရားအမႈေတာ္ရဲ႕ သမိုင္းမွတ္တမ္းသက္သက္ပဲ။ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကိုေရာ ဓမၼသစ္က်မ္းကိုပါ အမႈရဲ႕အဆင့္တစ္ခုကို ဘုရားလုပ္ေဆာင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွ လူသားေတြက စုစည္းျပဳစုထားခဲ့ၾကတာတဲ့ေလ။ ဘုရားက သမၼာက်မ္းအတိုင္း အလုပ္မလုပ္သလို သမၼာက်မ္းေဘာင္ထဲမွာ မပိတ္မိေနဘူး။ ဘုရားက သူ႔ကိုယ္ပိုင္ စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္နဲ႔ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြအတိုင္း အမႈျပဳတယ္တဲ့ေလ။ သခင္ေယရႈ ႂကြလာတုန္းက သူ႔အေနနဲ႔ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းအတိုင္း အမႈမျပဳခဲ့ဘူး။ အဲဒီအခ်ိန္က က်မ္းစာေဘာင္ထဲက ထြက္ၿပီး ေနာင္တတရားလမ္းအေၾကာင္း သူေဟာတယ္၊ နာမက်န္းသူကို က်န္းမာေစၿပီး နတ္ဆိုးေတြ ႏွင္ထုတ္တယ္၊ သူမ်ားေတြကို အႀကိမ္ခုနစ္ဆယ္ ခုနစ္လီ ခြင့္လႊတ္ဖို႔၊ ဥပုသ္မေစာင့္ဖို႔ စတာေတြ ေျပာခဲ့တယ္။ အဆုံးမွာ သူက ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကို အဆုံးသတ္ရင္း ကားစင္တင္ခံလိုက္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲမွာ ဒါေတြတစ္ခုကိုမွ ရွာလို႔မရႏိုင္ဘူးတဲ့ေလ။ အဲဒါေတြထဲက တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ေဟၿဗဲက်မ္းစာထဲက ပညတ္တရားေတြနဲ႔ ကြဲလြဲဆန႔္က်င္ေနပုံေတာင္ ရတယ္။ သမၼာက်မ္းစာကလြဲၿပီး ဘယ္ဟာမဆို အယူလြဲေတြပဲဆိုတဲ့ သင္းအုပ္ေတြေျပာတာကိုသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လိုက္နာရင္ သခင္ေယရႈရဲ႕အမႈကို ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ရာ က်ေနဦးမွာပဲ မဟုတ္လားတဲ့။ ဘုရားသခင္က ဖန္ဆင္းရွင္ပဲ၊ ဘုရားရဲ႕ ႂကြယ္ဝမႈက အရာအားလုံးကို လႊမ္းၿခဳံထားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သမၼာက်မ္းထဲမွာ မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ အမႈနည္းနည္းကိုပဲ ဘုရားျပဳႏိုင္တယ္လို႔ေျပာတာ မွန္ႏိုင္ပါ့မလား။ ဘုရားက သမၼာက်မ္းစာကလြဲၿပီး အမႈအသစ္မျပဳႏိုင္ဘူး၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အသစ္ မမိန႔္ႁမြက္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ မွန္ရဲ႕လား။ အဲဒါဟာ ဘုရားကို ေဘာင္ခတ္ၿပီး ေစာ္ကားရာက်ေနမယ္ မဟုတ္လားတဲ့။ သခင္ေယရႈရဲ႕ အမႈက က်မ္းစာေဘာင္ကို ေက်ာ္သြားတယ္၊ အဲဒါက အယူလြဲတာပဲလို႔ ေျပာရင္း အဲဒီအမႈကို ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ဖို႔ ဖာရိရွဲေတြက ေဟၿဗဲက်မ္းစာကို အသုံးျပဳခဲ့တယ္။ ကိုယ္ေတာ္ေဖာ္ျပတဲ့ သမၼာတရားေတြကို ျငင္းပယ္ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကတယ္။ အဆုံးမွာေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ကားစင္တင္ခံရေအာင္လို႔ ေပါင္းႀကံၾကၿပီး ဘုရားရဲ႕ အျပစ္စီရင္တာနဲ႔ အျပစ္ဒဏ္ေပးတာကို ခံၾကရတယ္တဲ့။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က အခု ႂကြလာၿပီ၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သန႔္စင္ၿပီး ကယ္တင္တဲ့ သမၼာတရားအားလုံးကို ေဖာ္ျပၿပီးၿပီ။ ဒါေတြဟာ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က အသင္းေတာ္တို႔ကို ေျပာတဲ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြပဲ၊ ဒါဟာ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ထာဝရအသက္လမ္း ေပးေနတာပဲတဲ့ေလ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က နားမေထာင္သလို၊ မရွာေဖြဘဲ၊ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈနဲ႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ခုခံရႈတ္ခ်ရင္း သမၼာက်မ္းကို ဇြတ္မွိတ္ဖက္တြယ္ထားရင္ ဖာရိရွဲေတြလို အမွားမ်ိဳး လုပ္ေနမိတာပဲ မဟုတ္ဘူးလားတဲ့။ ဒါဆို ဘုရားသုတ္သင္တာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခံရလိမ့္မယ္တဲ့ေလ။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- ဟုတ္တယ္၊ အက်ိဳးဆက္ေတြက ဆိုး႐ြားတယ္။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္။ သူ႔ဆီက ဒီမိတ္သဟာယျပဳခ်က္ကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေၾကာက္သြားပါေလေရာ။ သခင္ေယရႈေျပာခဲ့တဲ့အရာကိုလည္း ေတြးမိသြားတယ္။ “လူသားကို ႏႈတ္ျဖင့္ျပစ္မွားေသာသူမည္သည္ကား၊ အျပစ္ႏွင့္လြတ္ေစျခင္းအခြင့္ကို ရႏိုင္၏။ သန္႔ရွင္း ေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ကဲ့ရဲ႕ေသာသူမည္သည္ကား၊ အျပစ္ႏွင့္လြတ္ေစျခင္းအခြင့္ကို မရႏိုင္ရာ။” (ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၁၂:၁၀) ဒီအတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေတြးၾကည့္ေတာ့ သိလိုက္တယ္ေလ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ဘုရားဆီက တကယ္လာတာဆိုရင္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြပဲ။ ဒီေတာ့ သူ႔အမႈနဲ႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို အယူလြဲတာလို႔ ငါေခၚရင္ ဒါဟာ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ေစာ္ကားတာပဲ မဟုတ္လား။ ဒါဆို ငါ့အေနနဲ႔ ဒီဘဝမွာေရာ ေနာက္ဘဝမွာပါ ခြင့္လႊတ္ခံရမွာ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သိသြားတယ္။ ဒါကို ငါဆက္ဆန႔္က်င္ေနလို႔မရဘူး၊ ရွာေဖြၿပီး ေလ့လာစုံစမ္းရမယ္လို႔ေပါ့။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- ဒါဆို အစ္ကိုက လုံးလုံး စိတ္ေျပာင္းသြားတာေပါ့။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္။ အဲဒီေနာက္ အစ္ကိုက်ိဳးက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ က်မ္းပိုဒ္တခ်ိဳ႕ ကြၽန္‌ေတာ့္ကို ဖတ္ျပတယ္ေလ။ “လူမ်ားစြာတို႔သည္ သမၼာက်မ္းစာကို နားလည္ျခင္းႏွင့္ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုႏိုင္ျခင္းသည္ မွန္ကန္သည့္ လမ္းခရီးကို ရွာေတြ႕ျခင္းႏွင့္ အတူတူပင္ ျဖစ္သည္ဟု ယုံၾကည္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္လည္း အမွန္တြင္၊ အမႈအရာမ်ားသည္ အမွန္ပင္ အလြန္ ႐ိုးရွင္းသေလာ။ သမၼာက်မ္းစာသည္ ဘုရားသခင္၏ အမႈႏွင့္ဆိုင္သည့္ သမိုင္းဆိုင္ရာမွတ္တမ္းတစ္ခု သက္သက္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ ယခင္အမႈအဆင့္ႏွစ္ဆင့္ဆိုင္ရာ သက္ေသျဖစ္ကာ၊ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္၏အမႈ၏ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ သိနားလည္မႈကို သင့္ကို လုံး၀ မေပးေၾကာင္း သမၼာက်မ္းစာ၏ အရွိတရားကို မည္သူမွ် မသိရွိေခ်။ သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ရႈဖူးသူတိုင္းက ၎သည္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္ႏွင့္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္ အေတာအတြင္း ဘုရားသခင္၏အမႈ အဆင့္ႏွစ္ဆင့္ကို မွတ္တမ္းတင္ထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိၾကသည္။ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းသည္ ဣသေရလႏိုင္ငံ၏ သမိုင္းႏွင့္ ဖန္ဆင္းျခင္းအခ်ိန္မွစၿပီး ပညတ္ေတာ္ေခတ္ ၿပီးဆုံးသည္အထိ ေယေဟာဝါ၏ လုပ္ေဆာင္မႈကို မွတ္တမ္းတင္ထားသည္။ ဓမၼသစ္က်မ္းသည္ ခရစ္ဝင္က်မ္း ေလးက်မ္းတြင္ပါရွိသည့္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ ေယရႈ၏ အလုပ္ႏွင့္ ေပါလု၏ အလုပ္တို႔ကို ေဖာ္ျပထားသည္- ဤအရာတို႔သည္ သမိုင္းဆိုင္ရာ မွတ္တမ္းမ်ား မဟုတ္ေပေလာ။ အတိတ္ကာလက အရာမ်ားကို ယေန႔ဆီ တင္ျပျခင္းက ၎တို႔ကို သမိုင္းျဖစ္ေစၿပီး၊ ၎တို႔သည္ မည္မွ်ပင္ မွန္ကန္သည္ျဖစ္ေစ စစ္မွန္သည္ျဖစ္ေစ၊ သမိုင္းျဖစ္ေနဆဲပင္ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္သည္ သမိုင္းကို ျပန္လွည့္မၾကည့္သည့္အတြက္ သမိုင္းသည္ ပစၥဳပၸန္ကို ကိုယ္စားမျပဳႏိုင္ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ သမၼာက်မ္းစာကိုသာ နားလည္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္က ယေန႔ ေဆာင္႐ြက္လိုသည့္ အမႈအေၾကာင္း ဘာမွ်မသိပါက၊ ၿပီးလွ်င္ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာ္လည္း သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို မရွာေဖြပါက၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္အား ရွာေဖြျခင္းဆိုသည္မွာ အဘယ္အရာကို ဆိုလိုသည္ကို နားမလည္ေပ။ အကယ္၍ သင္သည္ ဣသေရလသမိုင္းကို ေလ့လာရန္၊ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးအား ဖန္ဆင္းခဲ့သည့္ သမိုင္းကို သုေတသနျပဳရန္အတြက္ သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ရႈပါက၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို မယုံၾကည္ေပ။ သို႔ေသာ္ ယေန႔တြင္ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၿပီး အသက္ကို လိုက္စားသည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ဆိုင္ေသာ အသိပညာကို လိုက္စားၿပီး အသက္မဲ့ေသာ စကားလုံးမ်ားႏွင့္ အယူဝါဒမ်ား သို႔မဟုတ္ သမိုင္းကို နားလည္မႈအား မလိုက္စားသည့္အတြက္၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ယေန႔အလိုေတာ္ကို ရွာေဖြရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏အမႈ၏ လမ္းၫႊန္ခ်က္ကို ရွာေဖြရမည္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သင္သည္ ေရွးေဟာင္းသုေတသန ပညာရွင္ျဖစ္လွ်င္ သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ရႈႏိုင္သည္၊ သို႔ေသာ္ သင္သည္ ထိုကဲ့သို႔ေသာသူ မဟုတ္၊ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ေသာသူမ်ားထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္သည္၊ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ယေန႔အလိုေတာ္ကို ရွာေဖြပါက အေကာင္းဆုံး ျဖစ္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ပတ္သက္၍ (၄)) “ေယရႈ၏ လက္ထက္၌၊ ေယရႈသည္ ထိုစဥ္က သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္က သူ႔ထဲတြင္ အလုပ္လုပ္ခဲ့သည္ႏွင့္အညီ ယုဒလူမ်ားႏွင့္ သူ၏ ေနာက္သို႔လိုက္သူမ်ား အားလုံးကို လမ္းျပခဲ့သည္။ ေယရႈသည္ မိမိျပဳခဲ့သည့္ အမႈမ်ားအတြက္ သမၼာက်မ္းစာကို အေျခခံအျဖစ္ မခံယူခဲ့ဘဲ၊ မိမိ၏အမႈႏွင့္အညီ ေျပာဆိုခဲ့သည္။ သမၼာက်မ္းစာထဲ မိန႔္ဆိုထားသည္မ်ားကို သူဂ႐ုမစိုက္ခဲ့သလို၊ သူ၏ ေနာက္လိုက္မ်ားကို ဦးေဆာင္ရမည့္ လမ္းေၾကာင္းကိုလည္း သမၼာက်မ္းစာထဲမွာ မရွာခဲ့ေပ။ သူသည္ စတင္ အမႈျပဳသည့္အခါမွစ၍ ဓမၼေဟာင္းက်မ္း၏ ပေရာဖက္ျပဳျခင္းမ်ား၌ လုံးဝ မေဖာ္ျပထားခဲ့သည့္ စကားတစ္လုံးျဖစ္သည့္- ေနာင္တရျခင္း လမ္းခရီးကို သူ ျဖန႔္ေဝခဲ့ေလသည္။ ေယရႈသည္ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္အညီ မျပဳမူခဲ့သည့္အျပင္၊ သူသည္ လမ္းေၾကာင္းအသစ္ကိုလည္း ဦးေဆာင္လမ္းျပခဲ့ၿပီး အမႈသစ္ကို ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သည္။ ေယရႈက တရားေဟာရာတြင္ သမၼာက်မ္းစာကို မည္သည့္အခါမွ် မကိုးကားခဲ့ေပ။ ပညတ္ေတာ္ေခတ္အတြင္း၌၊ နာမက်န္းေသာ သူမ်ားကို ကုသေပးရန္ႏွင့္ နတ္ဆိုးမ်ားကို ႏွင္ထုတ္ျခင္းတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ သူ၏ အံ့ဖြယ္အရာမ်ားကို မည္သူမွ် တစ္ခါမွ် လုပ္ျပႏိုင္စြမ္း မရွိခဲ့ၾကေပ။ ေယရႈ၏ အမႈ၊ သူ၏ သြန္သင္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပညတ္ေတာ္ေခတ္တုန္းက မည္သည့္ လူသားကိုမဆို ေက်ာ္လြန္သည့္ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ဩဇာအာဏာႏွင့္ တန္ခိုးေတာ္တို႔မွာလည္း ထို႔အတူပင္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ေယရႈက သူ၏ သာ၍သစ္ေသာ အမႈကိုသာ လုပ္ခဲ့သည္၊ ထို႔အျပင္ လူအမ်ားအျပားတို႔က သမၼာက်မ္းစာကို အသုံးခ်ၿပီး သူ႔ကို ျပစ္တင္ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကသည့္တိုင္ေအာင္၊ သူ႔အား လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚကို တင္၍ အဆုံးစီရင္ရန္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကိုပင္ အသုံးျပဳခဲ့ၾကသည့္တိုင္ေအာင္၊ သူ၏ အမႈသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ေက်ာ္လြန္သြားခဲ့သည္၊ ထိုသို႔သာမဟုတ္ခဲ့လွ်င္၊ လူမ်ားက သူ႔ကို လက္ဝါးကပ္တိုင္ေပၚ၌ သံမႈိစြဲခဲ့ၾကသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ထိုသို႔ ျဖစ္ခဲ့ရသည္မွာ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲတြင္ ေယရႈ၏ သြန္သင္မႈမ်ားအျပင္၊ သူ၏ နာမက်န္းေသာ သူမ်ားကို ကုသေပးႏိုင္စြမ္းႏွင့္ နတ္ဆိုးမ်ားကို ႏွင္ထုတ္ေပးႏိုင္စြမ္းတို႔အေၾကာင္း တစ္လုံးတစ္ပါဒမွ် မိန္႔ၾကားမထားျခင္းေၾကာင့္ မဟုတ္သေလာ။ ေယရႈ၏ အမႈသည္ လမ္းေၾကာင္းအသစ္ျဖင့္ ဦးေဆာင္လမ္းျပရန္ျဖစ္သည္၊ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ တိုက္ပြဲ တမင္ဆင္ႏႊဲရန္ သို႔မဟုတ္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို တမင္မသုံးဘဲ ဖယ္ထားရန္ မဟုတ္ေပ။ ေယရႈသည္ သူ၏ အမႈေတာ္ကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ႏွင့္၊ ၎ကို တမ္းတ၍ ရွာေဖြခဲ့ၾကသူတို႔ထံသို႔ အမႈသစ္ကို ယူေဆာင္လာဖို႔သက္သက္ လာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။...လူတို႔အတြက္၊ ေယရႈ၏ အမႈမွာ အေျခခံအေၾကာင္းရင္း မရွိသကဲ့သို႔ ထင္စရာျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းထဲက မွတ္တမ္းမ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီသည့္ အခ်က္မ်ား အမ်ားအျပား ရွိခဲ့ပုံ ထင္ရသည္။ ဤအခ်က္မွာ လူသား၏ အမွားျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ဘုရားသခင္၏ အမႈတြင္ အယူဝါဒမ်ားကို အသုံးခ်ဖို႔ရန္ လိုအပ္သေလာ။ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္သည္ ပေရာဖက္မ်ား၏ ႀကိဳတင္ေဟာကိန္းမ်ားႏွင့္ အညီ လုပ္ကိုင္ရမည္ေလာ။ အမွန္စင္စစ္ ပိုႀကီးျမတ္သည္က မည္သည့္အရာနည္း- ဘုရားသခင္ေလာ၊ သမၼာက်မ္းစာေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္အညီ အမႈျပဳရမည္နည္း။ ဘုရားသခင္သည္ သမၼာက်မ္းစာကို ေက်ာ္လြန္ခြင့္ မရွိျခင္းေၾကာင့္မ်ား ျဖစ္ႏိုင္သေလာ။ ဘုရားသခင္သည္ သမၼာက်မ္းစာမွ ေသြဖည္လ်က္ အျခားအမႈကို မျပဳႏိုင္ေပဘူးေလာ။ ေယရႈႏွင့္ သူ၏ တပည့္မ်ားက ဥပုသ္ေန႔ကို မေစာင့္ထိန္းခဲ့ၾကသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း။ ေယရႈသည္ ဥပုသ္ေန႔အရႏွင့္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းလာ ပညတ္မ်ားအတိုင္း လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့မည္ ဆိုပါက၊ သူလာၿပီးေနာက္ ေယရႈသည္ ဥပုသ္ေန႔ကို မေစာင့္ထိန္းခဲ့ဘဲႏွင့္ ယင္းအစား ေျခကိုေဆးေၾကာျခင္း၊ ေခါင္းကိုဖုံးအုပ္ျခင္း၊ မုန႔္ကိုခ်ိဳးဖဲ့ျခင္းႏွင့္ စပ်စ္ရည္ကို ေသာက္သုံးျခင္း ျပဳလုပ္ခဲ့သည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ထိုအခ်က္မ်ား အားလုံးသည္ ဓမၼေဟာင္းက်မ္းလာ ပညတ္မ်ား၌ ကင္းမဲ့ေနသည္ မဟုတ္ေလာ။ ေယရႈက ဓမၼေဟာင္းက်မ္းကို ေလးစားခဲ့သည္ဆိုလွ်င္၊ သူသည္ ထိုအယူဝါဒမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့သည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ ဦးစြာလာသည္မွာ ဘုရားသခင္ေလာ၊ သမၼာက်မ္းစာေလာ ဆိုသည္ကို သင္ သိသင့္သည္။ ဥပုသ္ေန႔၏ သခင္ျဖစ္လ်က္၊ သူသည္ သမၼာက်မ္းစာ၏ သခင္ပါ မျဖစ္ႏိုင္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သမၼာက်မ္းစာႏွင့္ ပတ္သက္၍ (၁)) ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ၾကားတဲ့အခါမွာ ဒါေတြက တကယ္ခိုင္လုံတာပဲလို႔ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ယုံၾကည္လာတဲ့ ႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္မွာ ျပည္ပနဲ႔ တ႐ုတ္ဆရာေတာ္ေတြဆီက ေဒသနာေတြ အမ်ားႀကီး ၾကားဖူးခဲ့တယ္။ ဝိညာဥ္ေရးရာ စာအုပ္တခ်ိဳ႕လည္း ဖတ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္ေယာက္ေယာက္က သမၼာက်မ္းစာကို ဒီေလာက္ရွင္းရွင္းလင္းလင္းနဲ႔ ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ ရွင္းျပတာမ်ိဳး ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ျဖင့္ တကယ္ကို ဉာဏ္အလင္းရသြားတာပဲ။ သမၼာက်မ္းက ဘုရားအမႈေတာ္ရဲ႕ သမိုင္းမွတ္တမ္းတစ္ခုပဲဆိုတာရယ္၊ ကြၽန္ေတာ္သိသြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားဟာ သမၼာက်မ္းစာကလြဲၿပီး ဘာအမႈမွ မျပဳသင့္ဘူး၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အသစ္ေတြ မႁမြက္သင့္ဘူးလို႔ ေတြးရင္း ဘုရားကို က်မ္းစာေဘာင္ထဲမွာပဲ ကန႔္သတ္ထားခဲ့မိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္သိပ္မိုက္ခဲ့မိတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ္သိသြားေရာ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက တကယ္ကို ဘုရားဆီက လာၿပီး သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ စကားေျပာေနတာပဲ၊ ငါ့အေနနဲ႔ ရွာေဖြမႈတခ်ိဳ႕ လုပ္ဖို႔လိုတယ္၊ မဟုတ္ရင္ေတာ့ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုမယ့္ အခြင့္အေရးကို ဆုံးရႈံးၿပီး ေနာက္က်မွ ေနာင္တရလိမ့္မယ္ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ကို လမ္းျပဖို႔ သခင့္ကို ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္း အလ်င္စလို ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- ဘုရားေက်းဇူးေတာ္ပါပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သမၼာက်မ္းစာအေပၚ အစ္ကို႔ရႈေထာင့္က မွန္သြားတာေပါ့။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္ဗ်။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ မရွင္းလင္းေသးဘူး။ သခင္ေယရႈက မိုးတိမ္စီးႂကြလာၿပီး လူအားလုံးကို အတိအလင္း ေပၚထြန္းမယ္လို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ပေရာဖက္ျပဳထားေပမယ့္၊ အဲဒါျဖစ္လာတာကို ငါအခုထိ မေတြ႕ရေသးဘူး။ သူတို႔ကေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီ၊ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အသစ္ေတြကို မိန႔္ႁမြက္ရင္း လူ႔ဇာတိမွာ ရွိတယ္လို႔ ေျပာေနၾကတယ္။ ဒါဆို သခင့္ရဲ႕ဒုတိယအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိနဲ႔ ျပန္ႂကြလာျခင္းအေၾကာင္း က်မ္းစာပေရာဖက္ျပဳခ်က္ တစ္ခုတေလ ရွိသလားေပါ့။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အစ္ကိုက်ိဳးကို ကြၽန္ေတာ္ ေမးလိုက္တယ္။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- သူက ဘာေျပာလဲဗ်။

ကူေဝခ်င္း- သူဒီလိုေျပာတယ္ေလ။ မိုးတိမ္စီးလို႔ သခင္ႂကြလာၿပီး လူပုံအလယ္မွာ ေပၚထြန္းမယ့္အေၾကာင္း က်မ္းစာပေရာဖက္ျပဳခ်က္တခ်ိဳ႕ ရွိေပမဲ့ လူ႔ဇာတိနဲ႔ တိတ္တဆိတ္ ႂကြလာမယ့္အေၾကာင္း ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရွိတယ္တဲ့။ သခင္ေယရႈက ေျပာခဲ့တယ္၊ “ၾကည့္ရႈေလာ့ သူခိုးကဲ့သို႔ ငါလာ၏။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၆:၁၆) “လူသားသည္ ႂကြလာေသာအခါ ေနာဧလက္ထက္၌ ျဖစ္သကဲ့သို႔ ျဖစ္လိမ့္မည္။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၄:၃၇) “ထိုေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ ျပင္ဆင္လ်က္ေနၾကေလာ့။ အေၾကာင္းမူကား၊ သင္တို႔ မထင္မမွတ္ေသာ အခ်ိန္နာရီ၌ လူသားသည္ ႂကြလာလိမ့္မည္။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၄:၄၄) “ေကာင္းကင္တစ္ဘက္မွ ျပက္ေသာလွ်ပ္စစ္သည္ ေကာင္းကင္အႏွံ႔အျပား ထြန္းလင္းသကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ မိမိေန႔ရက္၌ ျဖစ္ေတာ္မူလတၱံ့။ ထိုသို႔မျဖစ္မွီ သူသည္ မ်ားစြာေသာဆင္းရဲဒုကၡကို၎၊ ယခုလူမ်ိဳး၏ ျငင္းပယ္ျခင္းကို၎ ခံရမည္။” (ရွင္လုကာခရစ္ဝင္ ၁၇:၂၄-၂၅) ဒီက်မ္းပိုဒ္ေတြအားလုံးက လူသား ႂကြလာတာကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာထားၾကတယ္၊ “လူသား” ဆိုတာက လူတစ္ေယာက္ဆီမွာ အေသြးအသားနဲ႔ သာမန္လူ႔သဘာဝနဲ႔ ေမြးလာတာကို ဆိုလိုတာပဲ။ သူက ဝိညာဥ္သဏၭာန္နဲ႔ မိုးတိမ္စီးႂကြလာၿပီး လူအားလုံးကို ေပၚထြန္းရင္ လူတိုင္းက သူ႔ကိုျမင္တဲ့အခါ ေၾကာက္ၿပီး အေျပးအလႊား ပ်ပ္ဝပ္ၾကမွာေပါ့တဲ့။ ဘယ္သူက သူ႔ကို ခုခံရဲမွာလဲ၊ ျငင္းရဲမွာလဲတဲ့။ သူျပန္ႂကြလာတဲ့အခါ ဒုကၡအမ်ားႀကီး ခံရမလား၊ ဒီမ်ိဳးဆက္ရဲ႕ ျငင္းပယ္တာကို ခံရမွာလား။ ဘယ္ခံရပါ့မလဲတဲ့။ သခင္ေယရႈက သူဟာ နည္းလမ္းႏွစ္မ်ိဳးနဲ႔ ျပန္ႂကြလာမယ္လို႔ ပေရာဖက္ျပဳခဲ့တယ္။ ပထမေတာ့ သူက သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္ကစတဲ့ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို ျပဳဖို႔ ကပ္ေဘးေတြမတိုင္ခင္ ေအာင္ျမင္တဲ့သူတစ္စုကို ျပဳလုပ္ရင္း လူ႔ဇာတိနဲ႔ တိတ္တဆိတ္ ႂကြလာမယ္တဲ့။ အဲဒီေနာက္ ကပ္ေဘးေတြအၿပီးမွာ သခင္က မိုးတိမ္စီးႂကြလာၿပီး လူပုံအလယ္မွာ ေပၚထြန္းမယ္တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က လူ႔ဇာတိနဲ႔ တိတ္တဆိတ္ သခင္ေယရႈႂကြလာတဲ့အခါမွာ ဘုရားအမႈေတာ္နဲ႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို လက္မခံဘဲ၊ သူ႔ကို မိုးတိမ္ေပၚမွာ ျမင္ဖို႔ပဲ ေစာင့္ေနရင္ သခင္ျငင္းပယ္တာကို ခံရႏိုင္တယ္တဲ့ေလ။ သူ႔မိတ္သဟာယျပဳခ်က္က ကြၽန္ေတာ့္ကို အႀကီးအက်ယ္ လႈပ္ႏိုးလိုက္တာပဲ။ လူသားဆိုတာ လူ႔ဇာတိနဲ႔ ဘုရားကို ရည္ၫႊန္းတာပဲလို႔ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ သခင္က သူခိုးလို လာလိမ့္မယ္လို႔ေျပာရင္း၊ သူမ်ားေတြကို ႏိုးႏိုးၾကားၾကားရွိၿပီး ဆုေတာင္းဖို႔ ေျပာရင္း၊ သခင့္ကို ေစာင့္ရင္း၊ ဒီႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္ အဲဒီက်မ္းပိုဒ္ေတြအေၾကာင္းကို သူမ်ားေတြနဲ႔ ေျပာေနခဲ့တာ၊ ဒါေပမဲ့ ဒီက်မ္းပိုဒ္ေတြက သခင္တိတ္တဆိတ္ ႂကြလာမယ့္အေၾကာင္း ပေရာဖက္ျပဳထားတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ မျမင္မိခဲ့ဘူး။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အစ္ကိုက ဒီက်မ္းပိုဒ္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး နားလည္မႈအသစ္ ရသြားတာေပါ့။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားတာ၊ သမၼာက်မ္းကို ဖတ္ေနခဲ့တဲ့ ဒီႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္မွာ က်မ္းစာရဲ႕တိုက္႐ိုက္အဓိပၸာယ္ကိုပဲ ငါျမင္ခဲ့တယ္၊ ဒီပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က တကယ့္အဓိပၸာယ္ကို ငါဘယ္ေတာ့မွ နားမလည္ခဲ့ဘူးေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ အစ္ကိုက်ိဳးကို ေနာက္ေမးခြန္းတစ္ခု ထပ္ေမးလိုက္တယ္။ ဒီလိုေပါ့၊ “သခင္ေယရႈက လူသားမ်ိဳးႏြယ္အတြက္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္အျဖစ္ ကားစင္တင္ခံရၿပီး သူက ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျပစ္ေတြကို ယူေဆာင္သြားတယ္။ ယုံၾကည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ခံရလို႔၊ သူႂကြလာတဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္က ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို တိုက္႐ိုက္ ခ်ီေဆာင္ခံရသင့္တာပဲ။ ဘုရားက ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ေနာက္အမႈအဆင့္တစ္ခုကို ဘာလို႔လုပ္ဖို႔လိုတာလဲ” ေပါ့။ သူကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္ေမးတယ္ေလ၊ ဒီလိုေပါ့။ “အစ္ကို႔အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ခံရလို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ရႏိုင္တယ္လို႔ အစ္ကိုေျပာေပမဲ့ သခင့္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထဲမွာ ဒီအတြက္ အေျခခံအေၾကာင္းအရင္း ရွိသလား။ ကိုယ္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အျပစ္ေတြကိုပဲ ခြင့္လႊတ္ခဲ့တာ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ခံရလို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး သူဘယ္ေတာ့မွ မေျပာခဲ့ဘူး။ ဒါက လူ႔အယူအဆတစ္ခုသက္သက္ပဲ။ အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ခံရတာဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အျပစ္သားေတြအျဖစ္ ကိုယ္ေတာ္မျမင္ေတာ့တာကို ဆိုလိုတာ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အျပစ္နဲ႔ ကင္းစင္သြားၿပီလို႔ မဆိုလိုဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ သန႔္စင္တယ္၊ အျပစ္မလုပ္ေတာ့ဘူး၊ ဘုရားကို မခုခံေတာ့ဘူးလို႔ ပိုလို႔ကို မဆိုလိုတာ။ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဘယ္သူေတြ ဝင္ေရာက္ႏိုင္မလဲဆိုတာ သခင္ေယရႈက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာခဲ့တယ္။ ‘သခင္၊ သခင္ဟု ငါ့ကိုေလွ်ာက္ေသာသူတိုင္း ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ဝင္ရလိမ့္မည္မဟုတ္။ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ ရွိေတာ္မူေသာ ငါ့ခမည္းေတာ္၏အလိုကို ေဆာင္ေသာသူသာလွ်င္ ဝင္ရလိမ့္မည္။ ထိုေန႔၌ကား၊ သခင္၊ သခင္၊ အကြၽန္ုပ္တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္အခြင့္ႏွင့္ ဆုံးမဩဝါဒေပးပါၿပီ မဟုတ္ ေလာ။ ကိုယ္ေတာ္အခြင့္ႏွင့္ နတ္ဆိုးတို႔ကို ႏွင္ထုတ္ပါၿပီ မဟုတ္ေလာ။ ကိုယ္ေတာ္အခြင့္ႏွင့္ မ်ားစြာေသာ တန္ခိုးတို႔ကို ျပပါၿပီမဟုတ္ေလာဟု အမ်ားေသာ သူတို႔သည္ ေလွ်ာက္ၾကလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ေလွ်ာက္ၾကေသာအခါ သင္တို႔ကို ငါအလ်င္းမသိ၊ အဓမၼအမႈကို ျပဳေသာသူတို႔၊ ငါ့ထံမွ ဖယ္ၾကဟု ထိုသူတို႔အား အတိအလင္း ငါေျပာမည္။’ (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၇:၂၁-၂၃) ပေရာဖက္ျပဳခဲ့ၿပီး သခင့္နာမေတာ္နဲ႔ နတ္ဆိုးေတြကို ေမာင္းထုတ္တဲ့ အဲဒီလူေတြကလည္း အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ခံခဲ့ရတယ္ မဟုတ္လား။ ဒါဆိုရင္ ဘာျဖစ္လို႔ သခင္က သူတို႔ကို လုံးဝမသိဘူးဆိုၿပီး မေကာင္းမႈျပဳသူေတြအျဖစ္ စီရင္ရတာလဲ။ အျပစ္မွာ အသက္ရွင္တဲ့သူအားလုံးက သခင့္နာမေတာ္အားျဖင့္ အေစခံရင္ေတာင္ ေနာက္ဆုံးမွာ စီရင္ျခင္းကို ခံၾကရမွာျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဘုရားရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ မထိုက္တန္ဘူးဆိုတာ ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ျပတယ္” တဲ့။ အဲဒီေနာက္မွာ အစ္ကိုက်ိဳးက ကြၽန္ေတာ့္ ေမးခြန္းကို ေျဖဖို႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ဖတ္ျပခဲ့တယ္။ “ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းခံရၿပီးစျဖစ္ၿပီး မေျပာင္းလဲေသးေသာ၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ စုံလင္ျခင္းသို႔ မေရာက္ေသးေသာ သင္တို႔ကဲ့သို႔ အျပစ္သားတစ္ဦးအေနျဖင့္၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ႏိုင္သေလာ။ လူေဟာင္းအတိုင္း ရွိေနဆဲျဖစ္သည့္ သင့္အတြက္၊ သင္သည္ ေယရႈအားျဖင့္ ကယ္တင္ခံခဲ့ရသည္ဆိုသည္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းေၾကာင့္ သင္သည္ အျပစ္သားအျဖစ္ ယူဆမခံရသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း၊ ဤအရာက သင္သည္ အျပစ္မရွိသကဲ့သို႔ မစင္ၾကယ္ေသာသူ မဟုတ္သည္ကို သက္ေသမျပေပ။ သင္သည္ မေျပာင္းလဲေသးပါက၊ မည္ကဲ့သို႔ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္း ရွိႏိုင္မည္နည္း။ အတြင္း၌ သင္သည္ မစင္ၾကယ္ျခင္း၊ အတၱႏွင့္ ဆိုး႐ြားယုတ္မာျခင္းတို႔ျဖင့္ ပတ္ခ်ာဝိုင္းေနသည့္တိုင္ေအာင္ သင္သည္ ေယရႈႏွင့္အတူ ဆင္းသက္လိုေနဆဲျဖစ္သည္၊ သင္ထိုမွ် ကံေကာင္းသေလာ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၌ သင္၏ယုံၾကည္ျခင္းတြင္ အဆင့္တစ္ခု ခ်န္လွပ္မိၿပီ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း ခံရ႐ုံသာ ရွိေသးေသာ္လည္း၊ မေျပာင္းလဲေသးေပ။ သင့္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ရန္မွာ၊ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို ေျပာင္းလဲေစျခင္းႏွင့္ သန္႔စင္ေစျခင္းအမႈကို ကိုယ္တိုင္ လုပ္ရေပမည္။ သင္သည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းသာ ခံရပါက၊ မြန္ျမတ္သန္႔ရွင္းျခင္းကို ရယူႏိုင္စြမ္းရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤနည္းျဖင့္ သင္သည္ ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ စုံလင္ေစျခင္း၏ အဓိကအဆင့္ျဖစ္ေသာ လူကို စီမံခန္႔ခြဲသည့္ ဘုရားသခင္၏အမႈတြင္ အဆင့္တစ္ဆင့္ကို သင္လြတ္သြားခဲ့သည့္ အတြက္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းျမတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမ်ားကို ေဝမွ်ရန္ အရည္အေသြးျပည့္မီလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေ႐ြးႏုတ္ခံရၿပီးစ အျပစ္သားတစ္ဦးျဖစ္သည့္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ အေမြဥစၥာကို တိုက္႐ိုက္အေမြဆက္ခံႏိုင္စြမ္း မရွိေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အမည္နာမမ်ားႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍) “ေယရႈသည္ လူသားအလယ္တြင္ အမႈမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံး၏ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းကိုသာ ၿပီးစီးေစခဲ့ၿပီး လူသားတို႔၏ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူသည္ လူသားထံမွ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအားလုံး ဖယ္ရွားမေပးခဲ့ေပ။ စာတန္၏စြမ္းအားမွ လူသားကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ျခင္းသည္ ေယရႈအေနျဖင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာၿပီး လူသား၏ အျပစ္မ်ားကို သယ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္သည္သာမက၊ ဘုရားသခင္အေနျဖင့္ လူသားထံမွ သူ၏ ဆိုးယုတ္စြာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအား လုံးဝဖယ္ရွားေပးရန္ သာ၍ပင္ ႀကီးမားေသာ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္လည္း လိုအပ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားသည္ သူ၏အျပစ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး ျဖစ္သျဖင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ေခတ္သစ္ထဲသို႔ ဦးေဆာင္ရန္ လူ႔ဇာတိ ျပန္လည္ခံယူၿပီျဖစ္ၿပီး၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို စတင္ၿပီျဖစ္သည္။ ဤအမႈသည္ လူသားကို သာ၍ျမင့္မားသည့္ ေလာကတစ္ခုထဲသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ က်ိဳးႏြံနာခံသူအားလုံးသည္ သာ၍ျမင့္မားေသာ သမၼာတရားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ၿပီး သာ၍ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရရွိရေပမည္။ ၎တို႔သည္ အလင္းတြင္ အမွန္တကယ္ အသက္ရွင္ၾကရမည္ ျဖစ္ၿပီး သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္တို႔ကို ရရွိၾကရလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ က်မ္းဦးစကား) “လူသည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း မခံရမီတြင္၊ စာတန္၏ အဆိပ္အမ်ားအျပားသည္ သူ႔အတြင္းတြင္ အခိုင္အမာ တည္ထားႏွင့္ၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္းကို ႏွစ္ေထာင္ခ်ီ ခံရၿပီးေနာက္တြင္၊ လူသည္ သူ႔အတြင္းတြင္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည့္ အေျခခိုင္သည့္ သဘာဝ ရွိေလသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ လူသားသည္ ေ႐ြးႏုတ္ခံရၿပီးသည့္အခ်ိန္တြင္၊ ယင္းသည္ လူကို အဖိုးအခႀကီးစြာ ေပးဝယ္ထားသည့္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း ကိစၥတစ္ခုထက္ ဘာမွ်မပိုဘဲ၊ သူ႔အတြင္းရွိ အဆိပ္သင့္ေသာ သဘာဝမွာ သုတ္သင္ပယ္ရွင္းျခင္းကို မခံရေသးေပ။ အလြန္ ညစ္ညမ္းလွေသာ လူသည္ ဘုရားသခင္ကို အေစခံရန္ မထိုက္တန္မီတြင္ ေျပာင္းလဲျခင္းကို ႀကဳံရမည္ ျဖစ္သည္။ တရားစီရင္ျခင္း၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဤအမႈအားျဖင့္၊ လူသည္ သူကိုယ္တိုင္အတြင္းရွိ ညစ္ညဴးၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ အႏွစ္သာရကို အျပည့္အဝ သိလာလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ လုံးဝ ေျပာင္းလဲႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး သန႔္ရွင္းလာလိမ့္မည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ ပလႅင္ေတာ္ ေရွ႕ေမွာက္သို႔ ျပန္လာရန္ ထိုက္တန္ႏိုင္ေပသည္။ ယေန႔ လုပ္ေဆာင္သည့္ အမႈအားလုံးသည္ လူသားက သန႔္ရွင္းေစျခင္းခံရႏိုင္ကာ ေျပာင္းလဲေစျခင္း ခံရႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ ျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းမွတစ္ဆင့္အျပင္၊ စစ္ေဆးျခင္းမွတစ္ဆင့္လည္း လူသားသည္ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ဖယ္ရွားသန႔္စင္ႏိုင္ၿပီး ျဖဴစင္ေစျခင္း ခံရႏိုင္ေပသည္။ အမႈ၏ ဤအဆင့္ကို ကယ္တင္ျခင္း၏အမႈဟု ယူဆျခင္းထက္၊ ယင္းသည္ သန႔္ရွင္းစင္ၾကယ္ေစျခင္း၏ အမႈဟု ေျပာရန္မွာ ပိုမို ဆီေလ်ာ္ေပမည္။ အမွန္တြင္ ဤအဆင့္သည္ သိမ္းပိုက္ျခင္းအဆင့္ ျဖစ္သည့္အျပင္ ကယ္တင္ျခင္းအမႈထဲက ဒုတိယ အဆင့္လည္း ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၄)) အဲဒီေနာက္ သူမိတ္သဟာယဖြဲ႕ျပတယ္၊ “ၾကာရွည္ယုံၾကည္သူေတြအေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလုံးက တစ္ခုကိုေတာ့ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိၾကတယ္။ ယုံၾကည္ျခင္း ရၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျပစ္လုပ္တဲ့အခါ သခင့္ဆီ ဝန္ခံၿပီး ေနာင္တရတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ခြင့္လႊတ္ခံရႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ တစ္ခ်ိန္လုံး ဆက္မလိမ္ဘဲ၊ ဆက္အျပစ္မလုပ္ဘဲ မေနႏိုင္တာကိုေတာ့ ျငင္းလို႔မရဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေန႔မွာ အျပစ္လုပ္၊ ညမွာ ဝန္ခံဆိုတဲ့ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္တဲ့ သံသရာထဲမွာ အသက္ရွင္ေနၾကတာပဲ” တဲ့။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- သိပ္မွန္တာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ သခင့္ကို ယုံၾကည္သူေတြ အားလုံးက ဒီအေျခအေနမွာ အသက္ရွင္ေနၾကတာပဲ။

ကူေဝခ်င္း- “သခင္က ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈေတာ္ကိုပဲ ျပဳခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးေသာကာလအတြက္ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ သန႔္စင္ျခင္း အမႈကို မျပဳခဲ့လို႔ပါတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ခံရေပမဲ့၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ အျပစ္ရွိတဲ့ သဘာဝ ရွိေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ဆိုးယုတ္တဲ့ သဘာဝနဲ႔ စိတ္သေဘာထားေတြက မေျဖရွင္းခံရေသးဘူး။ အဲဒီအရာေတြက အျပစ္ေတြကိုယ္ႏႈိက္ထက္ကို ပိုၿပီးေတာ့ အျမစ္တြယ္ေနၾကတာတဲ့ေလ။ အဲဒါေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔အျပစ္ေတြနဲ႔ ဘုရားကို ခုခံမႈရဲ႕ ဇာစ္ျမစ္ပဲတဲ့။” အစ္ကိုက်ိဳးက ဥပမာတခ်ိဳ႕လည္း ေပးခဲ့တယ္။ ဒီလိုေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က မာနေထာင္လႊားလို႔၊ စဥ္းလဲလို႔၊ ဆိုးညစ္လို႔၊ ဒါ့အျပင္ ဒီဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြနဲ႔ အသက္ရွင္ေနလို႔ အၿမဲလိမ္ညာ လွည့္စားတယ္၊ ကိုယ့္ဂုဏ္ ကိုယ္ေဖာ္ၿပီး ႂကြားဝါရတာ ႀကိဳက္တယ္လို႔ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။ နာမည္နဲ႔ အက်ိဳးအျမတ္အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔တိုက္ခိုက္ၾကတယ္၊ မနာလိုျဖစ္ၿပီး မုန္းတီးၾကတယ္။ ေဘးဒုကၡကို ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါျဖစ္ျဖစ္၊ အိမ္မွာ ျပႆနာေတြ တက္တဲ့အခါျဖစ္ျဖစ္ ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ အထင္လြဲၿပီး အျပစ္တင္ၾကတယ္၊ တစ္ခါတေလမွာ ဘုရားကို ျငင္းၿပီး သစၥာေတာင္ ေဖာက္ၾကတယ္တဲ့ေလ။ အထူးသျဖင့္ ဘုရားအမႈေတာ္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ အယူအဆေတြနဲ႔ မကိုက္ညီတဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘုရားကို တစ္ဇြတ္ထိုး ခုခံၿပီး ရႈတ္ခ်တယ္။ အခုဆိုရင္ သခင္ေယရႈက လူ႔ဇာတိနဲ႔ ျပန္ႂကြလာၿပီး ေနာက္ဆုံးေသာကာလရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကိုျပဳရင္း သမၼာတရားေတြ ေဖာ္ျပေနၿပီ၊ ဒါကို ကာလရွည္ၾကာ ယုံၾကည္သူအမ်ားႀကီးက ကိုယ္ေတာ္ဟာ သမၼာက်မ္းကလြဲၿပီး ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အသစ္ေတြ မိန္႔မွာ မဟုတ္ဘူး၊ လူ႔ဇာတိမွာ အမႈျပဳဖို႔ လာမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာရင္း သူတို႔ရဲ႕ကိုယ္ပိုင္ အယူအဆေတြနဲ႔ ကိုယ္ေတာ့္ကို ေဘာင္ခတ္ေနၾကတယ္တဲ့ေလ။ သူတို႔က ဘုရားအမႈေတာ္ကို ရွာေဖြဖို႔၊ က်ိဳးႏြံနာခံဖို႔ စိတ္မဝင္စားၾကဘူး။ ဘုရားကို ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္း လုံးလုံး မရွိၾကဘူး။ အဲဒီအစား သူတို႔က ဒီတိုင္းခုခံ ရႈတ္ခ်တယ္၊ ေမာက္ေမာက္မာမာနဲ႔ ဘုရားကို ဇြတ္ဆန႔္က်င္ေနၾကတယ္တဲ့။ ဘုရားသခင္က သန႔္ရွင္းတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကို ခုခံတဲ့သူ၊ စာတန္ျဖစ္တဲ့သူေတြကို သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဘယ္လိုဝင္ခြင့္ျပဳႏိုင္မွာလဲတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ကို အေျချပဳၿပီး ဘုရားက ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို စီရင္ဖို႔နဲ႔ သန႔္စင္ဖို႔ သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပရင္း၊ သခင္ေယရႈရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈ အုတ္ျမစ္ေပၚမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔အျပစ္ေတြ ဖယ္ရွားဖို႔ အမႈအဆင့္ကို ျပဳေနတာေပါ့တဲ့။ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္မွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က လူကို သန႔္စင္ၿပီး ကယ္တင္တဲ့ သမၼာတရားအားလုံးကို ေဖာ္ျပေနတယ္၊ သူ႔စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္၊ သူ႔အမႈအဆင့္သုံးဆင့္ရဲ႕ အတြင္းက်က် ဇာတ္ေၾကာင္း၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းေနာက္ကြယ္က နက္နဲမႈေတြ၊ သမၼာက်မ္းစာအေၾကာင္း အမွန္တရားနဲ႔ လူေတြရဲ႕ အနာဂတ္ပန္းတိုင္ေတြလိုမ်ိဳး သူ႔စီမံခန႔္ခြဲမႈ အစီအစဥ္ရဲ႕ နက္နဲမႈေတြ အားလုံးကို သူထုတ္ေဖာ္ၿပီးၿပီ။ သူက ကြၽန္‌ေတာ္တို႔စိတ္သေဘာထားေတြ ေျပာင္းလဲၿပီး အမွန္တကယ္ ေနာင္တရဖို႔ နည္းလမ္းကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ျပရင္း လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ျခင္း၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျပစ္ရွိျခင္းရဲ႕ဇာစ္ျမစ္အျပင္ ဘုရားကို ခုခံျခင္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ အမွန္တရားကိုလည္း ထုတ္ေဖာ္ၿပီးၿပီ။ ဒါက သခင္ေယရႈရဲ႕ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ကို ျပည့္စုံေစတယ္တဲ့။ “သင္တို႔အား ငါေျပာစရာ စကားအမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ ယခုမခံႏိုင္ၾက။ သမၼာတရားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ သမၼာတရားကို သင္တို႔အား အႂကြင္းမဲ့ သြန္သင္ျပလိမ့္မည္။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၆:၁၂-၁၃) အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အျပစ္ရွိတဲ့ သဘာဝကို ေျဖရွင္းဖို႔ ဒီသမၼာတရားအားလုံးကို ေဖာ္ျပထားတာတဲ့။ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းကို လက္ခံတဲ့သူအားလုံးက သန႔္စင္ခံရႏိုင္တယ္။ ေဘးဒုကၡေတြတစ္ေလွ်ာက္ ဘုရားရဲ႕ ကာကြယ္တာကို ခံရမယ့္အျပင္ သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ကိုလည္း ဝင္ရလိမ့္မယ္တဲ့ေလ။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အစ္ကိုက်ိဳးရဲ႕မိတ္သဟာယျပဳခ်က္ကေန အစ္ကို႔ေမးခြန္းအတြက္ အေျဖရသြားလား။

ကူေဝခ်င္း- သူေျပာတာနားေထာင္ၿပီးေနာက္ ကြၽန္ေတာ္ ဒီေလာက္ေတာ့ ပိုနားလည္သြားတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ သခင္ေယရႈက ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကိုပဲ ျပဳခဲ့တာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အျပစ္က ေ႐ြးႏုတ္ရင္းေလ။ ႏိုင္ငံေတာ္ေခတ္ကေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က သူ႔တရားစီရင္ျခင္းအမႈအတြက္ သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပတဲ့အခ်ိန္ပဲ။ ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕အျပစ္ရွိတဲ့ သဘာဝကို ေျဖရွင္းမယ့္အရာ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အျပစ္ကေန လုံးလုံး ကယ္တင္ၿပီး သန႔္စင္မယ့္အရာပဲလို႔ေပါ့။ ဒီေလာက္ႏွစ္နဲ႔ခ်ီ ယုံၾကည္သူျဖစ္ေနတာေတာင္ အျပစ္ရဲ႕ထိန္းခ်ဳပ္တာ ကြၽန္ေတာ္တကယ္ခံေနရေသးပုံကို ေတြးမိတယ္။ အထူးသျဖင့္ မၾကာေသးတဲ့ႏွစ္ေတြမွာ ကြၽန္ေတာ္က ပိုအက်င့္ပ်က္လာတယ္၊ မယုံၾကည္သူေတြနဲ႔ တန္းတူျဖစ္လာတယ္။ တီဗီၾကည့္လိုက္ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္လိုက္နဲ႔ မာေက်ာက္ ကစားေနခဲ့တယ္။ အျပစ္မွာ အသက္ရွင္ပိတ္မိေနၿပီး လတ္လ်ားလတ္လ်ား လုပ္ေနခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဘုရားႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္ေရာက္ဖို႔ တကယ္ မထိုက္တန္တာကို သေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အစ္ကို႔အေျခအေနနဲ႔ ဆက္စပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တကယ့္ကို တို႔ထိခံရၿပီး အေတြးေတြ တဖြားဖြားေပၚလာမွာပဲေနာ္။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္။ ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ အျပစ္မွာ အသက္ရွင္ခဲ့တဲ့ အဲဒီေန႔ရက္ေတြက တကယ့္ကို စိတ္မခ်မ္းသာစရာပါ၊ ဘယ္လို႐ုန္းထြက္ရမယ္ဆိုတာလည္း ကြၽန္ေတာ္ မသိခဲ့ဘူး။ အျပစ္ေႏွာင္ႀကိဳးေတြက လြတ္ေျမာက္ဖို႔၊ သန႔္စင္ခံရဖို႔နဲ႔ အျပည့္အဝ ကယ္တင္ခံရဖို႔ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈေတာ္ကို လက္ခံရမယ္လို႔ ေနာက္ဆုံးမွာ ကြၽန္ေတာ္သိသြားတယ္။ ဒီလိုေတြးမိခဲ့တာ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက အျပစ္လုပ္လိုက္ ဝန္ခံလိုက္ဆိုတဲ့ ငါတို႔သံသရာရဲ႕ အရင္းအျမစ္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေဖာ္ျပၿပီး သန႔္စင္ခံရဖို႔နဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ဝင္ေရာက္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္းကို ထုတ္ေဖာ္ျပရင္း၊ ဘုရားအမႈေတာ္ရဲ႕ အတြင္းက်က် ဇာတ္ေၾကာင္း ငါတို႔ကို ျပေပးတာပဲေပါ့။ ဘုရားသခင္ကပဲ သူ႔အမႈကို လုံးဝရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရွင္းျပႏိုင္တာ။ ဘုရားသခင္ကပဲ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အျပစ္ကေန ကယ္တင္ေပးႏိုင္တာလို႔ေလ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ပိုၿပီးေသခ်ာသြားတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သမၼာတရားပဲ၊ ဘုရားအသံေတာ္ပဲဆိုတာကိုေပါ့။ ေနာက္ႏွစ္ရက္သုံးရက္အတြင္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ေန႔တိုင္း အငမ္းမရ ဖတ္ျဖစ္ေရာ။ ဒီလိုနဲ႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈပဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္အျမန္စိတ္ခ်သြားတယ္။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အစ္ကိုက သခင့္ကို ေနာက္ဆုံးမွာ ႀကိဳဆိုရေတာ့မယ္ဆိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားေနခဲ့မွာပဲ။

ကူေဝခ်င္း- တကယ္ကို စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေနာင္တေတြနဲ႔ ျပည့္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒီႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ဆန႔္က်င္ၿပီး ရႈတ္ခ်ေနခဲ့တဲ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ဟာ တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေတာင့္တေနခဲ့တဲ့ သခင္ေယရႈ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုတာရယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ ရႈတ္ခ်ေနခဲ့တဲ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ က ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ျဖစ္ေနမယ္ဆိုတာရယ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေယာင္လို႔ေတာင္ စိတ္မကူးခဲ့မိဖူးဘူး။ သိပ္မိုက္မဲၿပီး က်ိဳးေၾကာင္းမျမင္ခဲ့လို႔၊ အလင္းကို ျမင္ဖို႔ အခ်ိန္အရမ္းၾကာခဲ့လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မုန္းမိတယ္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ကို ေပြ႕ပိုက္ၿပီး ရႈိက္ငိုမိေရာ။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- သခင့္ကို အဲဒီနည္းလမ္းနဲ႔ ႀကိဳဆိုရလိမ့္မယ္လို႔ အစ္ကို လုံးဝ စိတ္မကူးမိခဲ့ဘူး မဟုတ္လား။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္၊ လုံးလုံးအံ့အားသင့္ခဲ့ရတာ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သိပ္မုန္းခဲ့တယ္။ ဘုရားကို ယုံၾကည္ေပမဲ့ ဘုရားကို မသိလို႔၊ မာနေထာင္လႊားၿပီး ပုန္ကန္လို႔၊ ကိုယ့္အယူအဆေတြေၾကာင့္ ဘုရားကို ေဘာင္ခတ္မိလို႔၊ ဘုရားက လူ႔ဇာတိမွာ အမႈျပဳဖို႔ ျပန္လာမယ္ဆိုတာကို မယုံၾကည္မိလို႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ပိုဆိုးတာက၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို လွည့္စားဖို႔၊ ဘုရားရဲ႕ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို သူတို႔ မေလ့လာေအာင္ တားဖို႔ ျပစ္မွားေစာ္ကားတဲ့ စာေပေတြ ကြၽန္ေတာ္ သုံးခဲ့တာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ခဲ့တာေတြေၾကာင့္ ဘုရားရဲ႕အျပစ္ဒဏ္စီရင္တာကို ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ခံထိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပစ္မွားျခင္းေတြအတြက္ ထိုက္တန္တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ မဆက္ဆံဘဲ သနားခဲ့တယ္။ သူ႔အသံေတာ္ကို ၾကားခြင့္နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ကယ္တင္ျခင္းကို ရယူခြင့္ ေပးခဲ့တာ။ ဘုရားေမတၱာက တကယ္ကို ႀကီးမားလြန္းတယ္။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ အဲဒီညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ပုံမွန္စုေဝးပြဲေတြ စလုပ္ျဖစ္တယ္။ လူတိုင္းက ဓမၼသီခ်င္းေတြဆို၊ ဘုရားကို အတူတူ ခ်ီးမြမ္းၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို မိတ္သဟာယျပဳၾကတယ္။ အဲဒီလို အသင္းေတာ္အသက္တာမ်ိဳးေၾကာင့္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္က ေဆာင္ၾကဥ္းလာတဲ့ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းကို ကြၽန္ေတာ္ ျပန္ေတြ႕ခဲ့တယ္။ သခင့္မ်က္ေမွာက္ေတာ္နဲ႔အတူ ပါလာတဲ့ ၿငိမ္သက္ျခင္းကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္ ရခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ မွတ္မိပါေသးရဲ႕။ ကြၽန္ေတာ္ တကယ္တို႔ထိခဲ့ရတဲ့ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ဖတ္႐ြတ္ျခင္းတစ္ခုကို ကြၽန္ေတာ္ နားေထာင္ခဲ့ရတာကိုေပါ့။ “ယခုတစ္ႀကိမ္တြင္မူ ဘုရားသခင္သည္ ဝိညာဏခႏၶာကိုယ္အားျဖင့္ မဟုတ္ဘဲ အလြန္သာမညက်ေသာ ခႏၶာကိုယ္အားျဖင့္ အမႈျပဳရန္ ႂကြလာသည္။ ထို႔ျပင္ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္၏ ဒုတိယအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူသည့္ ခႏၶာကိုယ္ျဖစ္႐ုံသာမက၊ ဇာတိအေသြးအသားသို႔ ဘုရားသခင္ျပန္ႂကြလာသည့္ ခႏၶာကိုယ္လည္း ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ အလြန္သာမညက်ေသာ ဇာတိခႏၶာျဖစ္သည္။ သူ႔အား အျခားသူတို႔အနက္ ေပၚလြင္ထင္ရွားေစသည့္ အရာတစ္ခုကိုမွ် သင္မျမင္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ယခင္က မၾကားသိခဲ့ရသည့္ သမၼာတရားမ်ားကို သူ႔ထံမွ သင္ရရွိႏိုင္သည္။ ဤအေရးမပါေသာ ဇာတိခႏၶာသည္ ဘုရားသခင္ထံမွ သမၼာတရား၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားလုံးကို သ႐ုပ္ထင္ေစသည့္အရာ၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလတြင္ ဘုရားသခင္၏အမႈကို ထမ္းေဆာင္ေသာအရာႏွင့္၊ လူသားက နားလည္ရန္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားတစ္ရပ္လုံးကို ေဖာ္ျပေသာအရာလည္း ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္ကိုျမင္ရဖို႔ ဆႏၵႀကီးစြာ မရွိသေလာ။ သင္သည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္ကို သိနားလည္ဖို႔ ဆႏၵႀကီးစြာ မရွိသေလာ။ သင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ခရီးဆုံးပန္းတိုင္ကို ျမင္ရဖို႔ ဆႏၵႀကီးစြာ မရွိသေလာ။ သူသည္ မည္သည့္လူသားကမွ် သင့္ကို ေျပာျပႏိုင္စြမ္းမရွိခဲ့သည့္ ဤလွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္မ်ား အားလုံးကို သင့္အားေျပာျပမည္ျဖစ္ၿပီး၊ သင္နားမလည္သည့္ သမၼာတရားမ်ားကိုလည္း သင့္အား သူေျပာမည္ျဖစ္သည္။ သူသည္ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္းဝင္ေရာက္ရာ သင္၏ တံခါးဝျဖစ္ၿပီး ေခတ္သစ္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရာ သင္၏လမ္းျပရွင္ျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ သာမန္ဇာတိခႏၶာသည္ ဉာဏ္မမီႏိုင္သည့္ မ်ားစြာေသာ နက္နဲရာမ်ားကို ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ သူ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားမွာ သင့္အတြက္ နားမလည္ႏိုင္စရာ ျဖစ္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ သူလုပ္ေဆာင္သည့္ အမႈ၏ ပန္းတိုင္တစ္ခုလုံးမွာ သူသည္ လူတို႔ယုံၾကည္သကဲ့သို႔ ႐ိုး႐ိုးဇာတိခႏၶာ မဟုတ္သည္ကို သင့္အား ျမင္ခြင့္ေပးရန္အတြက္ လုံေလာက္သည္။ အေၾကာင္းမွာ သူသည္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ႏွင့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၌ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထံ ဘုရားသခင္ျပသသည့္ ဂ႐ုစိုက္မႈကို ကိုယ္စားျပဳေလသည္။ သင္သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးကို တုန္လႈပ္ေစပုံရသည့္ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို မၾကားႏိုင္သကဲ့သို႔၊ မီးလွ်ံတစ္ခုကဲ့သို႔ သူ၏မ်က္လုံးမ်ားကို မျမင္ႏိုင္ေသာ္လည္း၊ ထို႔ျပင္ သင္သည္ သူ၏သံလွံတံ၏ ဆုံးမပဲ့ျပင္မႈကို မခံရႏိုင္ေသာ္ျငားလည္း၊ သင္သည္ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွေန၍ ဘုရားသခင္သည္ အမ်က္ေဒါသ ထြက္သည္ကို ၾကားႏိုင္ၿပီး ဘုရားသခင္သည္ လူသားတို႔အေပၚ သနားျခင္းက႐ုဏာကို ျပေနေၾကာင္း သိႏိုင္သည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ သူ၏ဉာဏ္ပညာကို ျမင္ေတြ႕ႏိုင္သည့္အျပင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံး အတြက္ ဘုရားသခင္၏ အေရးတယူရွိမႈကို နားလည္သေဘာေပါက္ ႏိုင္သည္။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ ဘုရားသခင္၏အမႈသည္ ေျမႀကီးေပၚရွိ လူသားမ်ားၾကားတြင္ ေနထိုင္လ်က္ရွိေသာ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္ကို လူသားအား ျမင္ေတြ႕ခြင့္ေပးရန္၊ ထို႔ျပင္ လူသားအေနျဖင့္ ဘုရားသခင္အား သိရွိရန္၊ နာခံရန္၊ ေၾကာက္႐ြံ႕ရန္ႏွင့္ ခ်စ္ရန္အတြက္ ေထာက္ကူေပးဖို႔ျဖစ္သည္။ ဤအေၾကာင္းေၾကာင့္ သူသည္ ဒုတိယအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိကို ခံယူရန္ ျပန္ႂကြဆင္းလာခဲ့ျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သည္ကေန႔တြင္ လူသားက ျမင္ရသည္မွာ လူသားႏွင့္တူညီေသာ ဘုရားသခင္၊ ႏွာေခါင္းတစ္ခုႏွင့္ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးပါသည့္ ဘုရားသခင္၊ ထို႔ျပင္ ထူးျခားမႈမရွိေသာ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဤလူသားသာ မတည္ရွိခဲ့လွ်င္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးသည္ ႀကီးမားေသာ အေျပာင္းအလဲကို ႀကဳံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဤလူသားသာ မတည္ရွိခဲ့လွ်င္ ေကာင္းကင္သည္ ေမွာင္မည္းလာကာ၊ ေျမႀကီးသည္ ပရမ္းပတာ အေျခအေနထဲ က်ေရာက္သြားမည္ျဖစ္ၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးသည္ မြတ္သိပ္ျခင္းႏွင့္ ကပ္ဆိုးမ်ားအလယ္တြင္ ေနထိုင္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဘုရားသခင္က သင္တို႔ကို ျပသမည္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္သည္ သင္တို႔ကို ကယ္တင္ရန္ ႂကြမလာခဲ့လွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးကို လြန္ခဲ့ေသာအခ်ိန္ကပင္ ငရဲျပည္၌ ဖ်က္ဆီးခဲ့ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း သင္တို႔ကို သူျပသမည္ျဖစ္သည္။ ဤဇာတိခႏၶာသာ မတည္ရွိခဲ့လွ်င္၊ သင္တို႔သည္ အဓိကအျပစ္သားမ်ား အစဥ္အၿမဲ ျဖစ္ၾကမည္ျဖစ္ၿပီး၊ အေလာင္းေကာင္မ်ား အၿမဲတမ္း ျဖစ္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ ဤဇာတိခႏၶာသာ မတည္ရွိခဲ့လွ်င္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ရပ္လုံးသည္ မေရွာင္လႊဲႏိုင္ေသာ ေဘးဒုကၡကို ရင္ဆိုင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အေပၚ ဘုရားသခင္ စီရင္ခ်မွတ္မည့္ ပို၍ပင္ ျပင္းထန္ေသာ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရမည္ကို သင္တို႔သိသင့္သည္။ ဤသာမန္ဇာတိခႏၶာသာ မေမြးဖြားခဲ့ပါက၊ သင္တို႔အားလုံးသည္ အသက္မရွင္ႏိုင္ဘဲ ရွင္ျခင္းအတြက္ ေတာင္းဆိုၿပီး၊ အသက္မေသႏိုင္ဘဲ ေသျခင္းအတြက္ ဆုေတာင္းရမည့္ အေျခအေနတစ္ခု၌ ေရာက္ရွိၾကမည္ျဖစ္သည္။ ဤဇာတိခႏၶာသာ မတည္ရွိလွ်င္ သင္တို႔သည္ ယေန႔တြင္ သမၼာတရားကို ရယူႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္သည့္အျပင္၊ ဘုရားသခင္၏ ပလႅင္ေတာ္ေရွ႕ ေရာက္လာႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္ဘဲ၊ ထို႔ထက္ သင္တို႔သည္ သင္တို႔၏ ႀကီးေလးေသာ အျပစ္မ်ားေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို ခံၾကရမည္။ သင္တို႔သိခဲ့ပါ၏ေလာ၊ ယင္းမွာ ဇာတိခႏၶာသို႔ ဘုရားသခင္၏ျပန္လာျခင္း မရွိခဲ့လွ်င္၊ ကယ္တင္ျခင္း၌ မည္သူမွ် အခြင့္အလမ္း ရွိခဲ့မည္မဟုတ္ေပ၊ ထို႔ျပင္ ဤဇာတိခႏၶာ၏ ႂကြလာျခင္း မရွိခဲ့လွ်င္၊ ဘုရားသခင္သည္ ေခတ္ေဟာင္းကို လြန္ခဲ့ေသာအခ်ိန္ကပင္ အဆုံးသတ္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္လိမ့္မည္။ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ဒုတိယအႀကိမ္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းကို ျငင္းပယ္ႏိုင္ေသးသေလာ။ သင္တို႔သည္ ဤသာမညလူသားထံမွ အလြန္မ်ားျပားေသာ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားကို ရရွိႏိုင္သည္ျဖစ္ရာ သင္တို႔သည္ သူ႔ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ဝမ္းပန္းတသာ လက္မခံၾကသနည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သင္သိခဲ့သေလာ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ားၾကား၌ ႀကီးမားေသာအမႈကို ျပဳခဲ့ၿပီးၿပီ) ဒီအပိုင္းကို မွတ္မိတယ္။ “ဤသာမန္ဇာတိခႏၶာသာ မေမြးဖြားခဲ့ပါက၊ သင္တို႔အားလုံးသည္ အသက္မရွင္ႏိုင္ဘဲ ရွင္ျခင္းအတြက္ ေတာင္းဆိုၿပီး၊ အသက္မေသႏိုင္ဘဲ ေသျခင္းအတြက္ ဆုေတာင္းရမည့္ အေျခအေနတစ္ခု၌ ေရာက္ရွိၾကမည္ျဖစ္သည္။ ဤဇာတိခႏၶာသာ မတည္ရွိလွ်င္ သင္တို႔သည္ ယေန႔တြင္ သမၼာတရားကို ရယူႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္သည့္အျပင္၊ ဘုရားသခင္၏ ပလႅင္ေတာ္ေရွ႕ ေရာက္လာႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္ဘဲ၊ ထို႔ထက္ သင္တို႔သည္ သင္တို႔၏ ႀကီးေလးေသာ အျပစ္မ်ားေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းကို ခံၾကရမည္။” ဒါကို ၾကားလိုက္ရတုန္းက ကြၽန္ေတာ္တကယ္ပဲ တို႔ထိသြားခဲ့တာ။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔အတူ သခင္မရွိေနတဲ့ အရင္အခ်ိန္ေတြအေၾကာင္း ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္။ အသင္းေတာ္က ေျခာက္ကပ္ေနၿပီး ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ယုံၾကည္မႈက ဆုတ္ယုတ္ေနခဲ့တာ။ ေဒသနာေတြမွာလည္း လႈံ႕ေဆာ္တာ မခံရဘူး။ အခ်င္းခ်င္း မနာလိုၿပီး ခြက္ေစာင္းခုတ္ေနခဲ့တယ္။ လူတိုင္းက အျပစ္ထဲမွာ အသက္ရွင္ေနၿပီး ႐ုန္းမထြက္ႏိုင္ၾကဘူး၊ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ လူေသေကာင္လို အသက္ရွင္ရင္းေပါ့။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပန္ရွင္ေစခဲ့တာ။ ကိုယ့္အနား ဘုရားရွိေနတဲ့ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းကို ကြၽန္ေတာ့္ဆီ ျပန္ေဆာင္ၾကဥ္းေပးခဲ့တာ။ ဘုရားအမႈနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေျခခံနားလည္မႈ နည္းနည္းကိုလည္း ကြၽန္‌ေတာ္ ရခဲ့တယ္။ ဘုရား လူ႔ဇာတိခံတာနဲ႔ စကားေျပာတာ မရွိဘူးဆိုရင္၊ သမၼာက်မ္းရဲ႕နက္နဲမႈေတြနဲ႔ သူ႔ရဲ႕လူ႔ဇာတိခံယူမႈေတြကို ထုတ္ေဖာ္တာမရွိဘူးဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ကိုယ့္အယူအဆေတြကို ေခါင္းမာမာနဲ႔ ဖက္တြယ္ထားဦးမွာပဲဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။ ဘုရားကို ဆန႔္က်င္တဲ့ ဆိုးယုတ္မႈေတြ ဘယ္ေလာက္ကို ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ခဲ့မိမယ္ဆိုတာ ဘယ္သူသိမလဲ။ ဘုရားရဲ႕ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ သိပ္ကို တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တာပါဗ်ာ။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- ဟုတ္တယ္။ အစ္ကို႔မွာ ရႈပ္ေထြးတဲ့ခံစားခ်က္ေတြ ရွိခဲ့မွာပဲ။

ကူေဝခ်င္း- ရွိခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ။ သခင္ျပန္ႂကြလာတာ၊ အမႈအသစ္ျပဳတာေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ၾကားေနခဲ့ရတာပဲ၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္အယူအဆေတြမွာ သိပ္ေခါင္းမာေနခဲ့တာ၊ မရွာေဖြ၊ မေလ့လာဘဲနဲ႔ေပါ့။ အဲဒီငါးႏွစ္မွာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမအမ်ားႀကီးက မိတ္သဟာယေဝမွ်ၿပီး အဲဒါကို ေလ့လာစုံစမ္းဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို တိုက္တြန္းခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ နားမေထာင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒါကို မရွာေဖြ၊ မေလ့လာ႐ုံသာမက ခုခံၿပီး ရႈတ္ခ်ခဲ့တာ။ သူမ်ားေတြကိုလည္း လွည့္စားၿပီး ဟန္႔တားခဲ့တယ္၊ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က သခင့္ကို ႀကိဳဆိုဖို႔ အခြင့္အေရးကို ဆုံးရႈံးခဲ့ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ယုံၾကည္မႈရွိတဲ့လူေတာင္ ဟုတ္ခဲ့ရဲ႕လား။ ကြၽန္ေတာ္က ဖာရိရွဲေတြလိုပဲ ဘုရားကို ဆန္႔က်င္ေနခဲ့တာ မဟုတ္လား၊ ဘုရားကို ေနာက္တစ္ခါ ကားစင္တင္ေနခဲ့တာ မဟုတ္လား။ ကြၽန္ေတာ္က ယုံၾကည္သူျဖစ္လာတဲ့ ႏွစ္ေတြတစ္ေလွ်ာက္မွာ ဘုရားေက်းဇူးေတာ္အမ်ားႀကီးကို ခံစားခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ သခင္ျပန္ႂကြလာေတာ့ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ မသိခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကို ငါးႏွစ္လုံးလုံး အ႐ူးအမူးေတာင္ တိုက္ခိုက္ခဲ့တယ္။ ငါးႏွစ္အတြင္း ခြင့္လႊတ္လို႔မရလုနီးပါး အရာေတြ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္သိပ္ပုန္ကန္ခဲ့မိတာ။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အႀကီးအက်ယ္ အမွားေတြကို အစ္ကိုလုပ္ခဲ့မိတာ ျမင္ရေတာ့ တကယ့္ကို နာက်င္စရာေကာင္းပါတယ္။

ကူေဝခ်င္း- ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ မေရတြက္ႏိုင္တဲ့ အျပစ္ေတြအေၾကာင္း ေတြးၿပီး ဘုရားက႐ုဏာနဲ႔ သည္းခံျခင္းကို ျမင္ေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ပုန္းစရာေနရာမရွိဘူး၊ ဘုရားကို ရင္မဆိုင္ႏိုင္ဘူးလို႔ ခံစားခဲ့ရတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္စာအုပ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ဆုပ္ကိုင္ရင္း ဒူးေထာက္ၿပီး မ်က္ရည္စက္လက္ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ဒီလိုေပါ့၊ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ သားသိပ္ပုန္ကန္ၿပီး အာခံေနခဲ့တာေတာင္မွ ကိုယ္ေတာ္ သားကို ဘယ္ေတာ့မွ မ႐ိုက္ႏွက္ခဲ့ဘူး။ ကိုယ္ေတာ္ သားကို ေနာင္တရခြင့္ေပးခဲ့တယ္။ ကိုယ္ေတာ့္သနားက႐ုဏာကို ဘယ္လိုျပန္ေပးဆပ္ရမလဲ သားမသိပါဘူး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္၊ သားတျခားဘာမွမေတာင္းဆိုပါဘူး။ ကိုယ္ေတာ့္ေမတၱာကို ျပန္ေပးဆပ္ဖို႔အတြက္၊ ကိုယ္ေတာ့္ဆီက သားယူထားတဲ့၊ ကိုယ္ေတာ့္ေရွ႕ေမွာက္ မလာရေသးတဲ့ အဲဒီလူေတြကို ကိုယ္ေတာ့္အိမ္ေတာ္ထဲ ျပန္ေခၚလာဖို႔အတြက္၊ ကိုယ္ေတာ့္ကို ႏွစ္သိမ့္မႈတခ်ိဳ႕ ယူလာေပးဖို႔အတြက္ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားႏိုင္ေအာင္ သားကို အသက္ထက္ဆုံး အသုံးျပဳဖို႔ပဲ ေတာင္းဆိုပါတယ္” လို႔ေပါ့။ အခုေတာင္ ဘုရားကို ကြၽန္ေတာ္ တိုက္ခိုက္ခဲ့တဲ့ အဲဒီအခ်ိန္ေတြအေၾကာင္း ေတြးလိုက္တိုင္း၊ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးသားထဲ ဓားစိုက္ဝင္သြားသလိုပဲ။ ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို တကယ္စိတ္ထိခိုက္ေစတယ္။ “ခမ္းနားသည့္ ဘုရားေက်ာင္းမ်ားထဲတြင္ သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ရႈၿပီး တစ္ေန႔လုံး အာဂုံေဆာင္ေသာသူမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ ၎တို႔ထဲတြင္ တစ္ဦးမွ် ဘုရားသခင္၏အမႈ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို နားမလည္ေပ။ ၎တို႔ထဲတြင္ တစ္ဦးမွ် ဘုရားသခင္ကို မသိႏိုင္ၾကေပ။ ၎တို႔ထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ဘုရားသခင္၏ အလိုႏွင့္ ကိုက္ညီႏိုင္ျခင္းမရွိေပ။ ၎တို႔အားလုံးသည္ အသီးသီး ဘုရားသခင္ကို ဩဝါဒေပးရန္ အျမင့္တြင္ ရပ္တည္ၾကရင္း၊ အသုံးမက်ေသာသူ၊ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေအာင္လံကို သယ္ေဆာင္ေနသည့္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဘုရားသခင္ကို တမင္ ဆန႔္က်င္ၾကေလသည္။ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္ျခင္းကို အခိုင္အမာဆိုလ်က္၊ ၎တို႔သည္ လူ႔အသားကိုစားၿပီး လူ႔အေသြးကို ေသာက္ၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာလူအားလုံးသည္ လူသား၏ ဝိညာဥ္ကို ဝါးမ်ိဳသည့္ နတ္ဆိုးမ်ား၊ မွန္ကန္ေသာလမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ ေျခလွမ္းရန္ ႀကိဳးစားေနသူတို႔၏ လမ္းတြင္ တမင္သက္သက္ တားဆီးေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား၏ ဦးေသွ်ာင္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ရွာေဖြေသာသူတို႔ကို ပိတ္ဆို႔ေသာ ခလုတ္တံသင္းမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ၎တို႔သည္ ‘ေကာင္းမြန္သည့္ ဖြဲ႕စည္းမႈ’ ရွိပုံရၾကေသာ္လည္း၊ ၎တို႔သည္ လူတို႔အား ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ရန္ လမ္းျပသည့္ အႏၲိခရစ္မ်ားသာျဖစ္သည္ကို ၎တို႔၏ ေနာက္လိုက္မ်ားက မည္သို႔ သိၾကမည္နည္း။ ၎တို႔သည္ လူ႔ဝိညာဥ္မ်ားကို ဝါးမ်ိဳရန္ ရည္မွန္းခ်က္တြင္ ႏွစ္ျမႇဳပ္ထားေသာ ရွင္သန္ေနသည့္ နတ္ဆိုးမ်ားျဖစ္သည္ကို ၎တို႔၏ ေနာက္လိုက္မ်ားက မည္ကဲ့သို႔သိမည္နည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ကို မသိေသာသူ အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေကာင္းေကာင္း သ႐ုပ္ေဖာ္ျပတာပဲ။ ကြၽန္‌ေတာ္က ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွေတြကို က်မ္းေဟာင္းတရားေတြနဲ႔ အယူဝါဒေတြေနာက္ လိုက္ဖို႔၊ အယူအဆေတြေနာက္ လိုက္ဖို႔ပဲ ဦးေဆာင္ေနခဲ့တာ။ ဘုရားေနာက္ကို လိုက္ဖို႔ ဦးမေဆာင္ခဲ့ဘူး။ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို ခုခံေနရင္း က်မ္းစာကို ကြၽန္ေတာ္ ခ်ီးေျမႇာက္ခဲ့တယ္။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ လမ္းလြဲၿပီး သမၼာက်မ္းရဲ႕ အရွိအတိုင္းစာေတြကို မဆင္မျခင္ ဖက္တြယ္ထားတယ္။ ဘုရားရဲ႕ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို လက္မခံရဲၾကဘူး။ ဒါက ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ သူတို႔ထိခိုက္သြားတာပဲ၊ ကြၽန္ေတာ္ ျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ ဒုကၡပဲ။ ဖာရိရွဲေတြက သူတို႔က်မ္းစာကို ဖက္တြယ္ထားၿပီး သခင့္ကို ကားစင္မွာ သံမႈိစြဲခဲ့ၾကတယ္၊ ယုတ္မာလြန္းတဲ့အျပစ္ကို က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ အမႈေတာ္ကို ရႈတ္ခ်ရင္း၊ အထူးသျဖင့္ ဘုရားကို ထပ္ကားစင္တင္ရင္း သမၼာက်မ္းစာကို ဖက္တြယ္ထားေနခဲ့မိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ေခတ္သစ္ဖာရိရွဲတစ္ေယာက္ရဲ႕ က႑ကို လုပ္ေနခဲ့တာ။ ကြၽန္ေတာ္က အႀကိမ္တစ္ေထာင္ေသလည္း ကြၽန္‌ေတာ့္အျပစ္ေတြအတြက္ ဘယ္ေတာ့မွ ေထမိမွာ မဟုတ္ဘူး။

အစီအစဥ္ တင္ဆက္သူ- အၿမဲ စိတ္တေစၦေျခာက္ေနေတာ့မွာပဲေနာ္။

ကူေဝခ်င္း- ဟုတ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အခုလိုခ်င္တာဆိုလို႔ အစြမ္းကုန္ သမၼာတရားကို လိုက္စားဖို႔၊ ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ဖို႔နဲ႔ ဧဝံေဂလိတရား ေဝမွ်ဖို႔ ဘုရားေပၚတင္ေနတဲ့ ကိုယ့္အေႂကြးကို ျပန္ဆပ္ဖို႔ပါပဲ။