လီမင္ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံ

ဖန္ပင္းက ေရေလာင္းအဖြဲ႕ကို ကြၽန္မ စီမံေနခ်ိန္မွာ ကြၽန္မအလုပ္ကို တာဝန္ယူခဲ့တဲ့ ေခါင္းဆာင္ေလ။ ကြၽန္မတို႔ ဆက္ဆံေရးေတြကတစ္ဆင့္၊ သူက အလုပ္လုပ္တဲ့အခါ ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပတတ္မွန္း၊ ေဆာင္ပုဒ္ေတြပဲ ေအာ္ၿပီး တကယ့္ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းႏိုင္မွန္း ကြၽန္မ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မတို႔တာဝန္ေတြမွာ ရင္ဆိုင္ရတဲ့ ျပႆနာေတြကိုေတာ့ တုံ႔ျပန္ခ်က္ကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရာမွာ ကြၽန္မတို႔ကို ဦးမေဆာင္ခဲ့သလို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြအေပၚ မိတ္သဟာယမျပဳခဲ့ဘူး။ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ လမ္းေၾကာင္းကို မၫႊန္ျပခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မတို႔ကို ဆူပဲဆူေနခဲ့တာ။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အႀကံေတြကို သူ လက္မခံဘူး။ ဒီအျပဳအမူေတြက သူဟာ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ခံစားမိေစတယ္။ ဒီေတာ့ အဲဒါကို ေျပာျပဖို႔ သူ႔အထက္လူႀကီး လ်ဴယြန္ကို ကြၽန္မ ဆက္သြယ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဖန္ပင္းက စုေဝးပြဲေတြမွာ သူနဲ႔ အၿမဲရွိခဲ့သလို၊ အလုပ္အမ်ားႀကီး အတူလုပ္ခဲ့ၾကမွန္း သတိရသြားတယ္။ ကြၽန္မျမင္ခဲ့တဲ့ ျပႆနာေတြကို လ်ဴယြန္ကလည္း ျမင္ခဲ့မွာပဲလို႔ တြက္မိတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖန္ပင္းက အဖြဲ႕ဆယ္ခုေက်ာ္ကို ႀကီးၾကပ္ရင္းနဲ႔ အဖြဲ႕အေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ အလုပ္အတြက္ တာဝန္ရွိတာေလ။ သူ႔ရဲ႕ ျပႆနာေတြကို သူတို႔ မျမင္ခဲ့ၾကဘူးလား။ တစ္ေယာက္ကမွ ဘာကိုမွ မတိုင္ၾကားခဲ့ဘူး၊ ဒီေတာ့‌ ကြၽန္မက ဘာလို႔ထုတ္ေျပာရမွာလဲ။ ကြၽန္မက ကိစၥေတြကို အထင္လြဲေနခဲ့တာျဖစ္ၿပီး၊ လ်ဴယြန္က ဖန္ပင္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အျပစ္ရွာဖို႔ ကြၽန္မႀကိဳးစားေနရင္းနဲ႔ သူ႔ကို အျမင္ေစာင္းေနတာလို႔ေျပာရင္ေကာ။ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ကိုယ့္လည္ပင္းကိုယ္ ႀကိဳးကြင္းစြပ္ၿပီး၊ ကိုယ့္ဒုကၡကိုယ္ မရွာခ်င္ဘူးေလ။ ဒါေပမဲ့လည္း အရင္ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြေၾကာင့္ ထိခိုက္ခဲ့ရပုံကို ေတြးမိတယ္။ အခ်ိန္မီ မတိုင္ၾကားခဲ့လို႔ေလ။ အႏၲိခရစ္ေတြက အသင္းေတာ္အလုပ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ကေမာက္ကမျဖစ္ေစၿပီး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ အသက္တာေတြက ထိခိုက္ခဲ့ၾကတယ္ေလ။ ျပႆနာေတြကို ခ်က္ခ်င္း မတိုင္ၾကားတာက ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ထိန္းသိမ္းတာ ျဖစ္မွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီအေတြးနဲ႔ ကြၽန္မ စိတ္မသက္မသာျဖစ္ရၿပီး၊ ေတြးေနမိတာက ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြဆီ ေျပာျပၿပီး သူတို႔ ဘာေျပာမလဲ ၾကည့္သင့္တယ္ေပါ့။ ဒါနဲ႔ အစ္ကိုလ်ဴဆီ သြားေျပာေတာ့ သူက လက္ေတြ႕ျပႆနာေတြကို ဖန္ပင္း မကိုင္တြယ္ႏိုင္သလို ခံစားရတယ္၊ အလုပ္ကို မစစ္ေဆး မေမးျမန္းဘူး၊ တျခားလူေတြ စည္းမ်ဥ္းထဲ ဝင္ေရာက္ဖို႔အတြက္ မ်က္စိဖြင့္ေပးတာ၊ အေထာက္အကူျပဳတာ မရွိဘူးတဲ့။ ဖန္ပင္းက ဩဇာနဲ႔အုပ္ခ်ဳပ္တတ္တယ္၊ စည္းကမ္းမဲ့ၿပီး အလုပ္ေတြကို ဦးစားမေပးတတ္ဘူးလို႔လည္း ေျပာတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အလုပ္ေတြထိေရာက္မႈ မရွိဘဲ၊ ကိစၥေတြ အရမ္းကို ၾကန႔္ၾကာသြားတဲ့အျပင္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ သတိေပးခ်က္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သူက လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့တယ္တဲ့။ စုေဝးပြဲေတြအေတာအတြင္းမွာ၊ သူ႔ကိုယ္သူ သုံးသပ္ပုံ၊ သိလာပုံ၊ ျပႆနာေတြ ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပုံကို မိတ္သဟာယျပဳခဲတယ္။ နားၾကားေကာင္းတဲ့ အရာေတြကို ေျပာေနေပမဲ့ လက္ေတြ႕က်တာ ဘာမွမလုပ္ဘဲ အယူဝါဒကိုပဲ ေလပန္းေနခဲ့တာ။ အစ္ကိုလ်ဴက ကြၽန္မျမင္ခဲ့တဲ့ ျပႆနာေတြကို ျမင္တာ ေတြ႕ရေတာ့၊ ဖန္ပင္းက တကယ့္အလုပ္မလုပ္တဲ့ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္မွန္း ေတာ္ေတာ္ ေသခ်ာသြားၿပီး၊ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ သူ ဆက္ရွိေနရင္ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို ထိခိုက္မွာပဲ။ ဖန္ပင္းရဲ႕ ျပႆနာက ဆိုး႐ြားၿပီး ကြၽန္မ တိုင္ၾကားမွျဖစ္မယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ သူက ကြၽန္မရဲ႕အလုပ္ကို တိုက္႐ိုက္တာဝန္ယူထားလို႔၊ ကြၽန္မ ထုတ္ေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ အထုတ္မခံရဘဲ သိသြားခဲ့ရင္၊ ကြၽန္မကို ျပႆနာရွာေတာ့မွာ၊ ကြၽန္မရဲ႕တာဝန္ကေနေတာင္ ထုတ္ပစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။ ကြၽန္မရာထူးကို ရၿပီးတာမွ မၾကာေသးဘဲ ဆုံးရႈံးသြားခဲ့ရင္ အရမ္းအရွက္ရမွာ။ အဲဒီလိုဆို တာဝန္ကို ရဖို႔ ကြၽန္မမွာ ေနာက္ထပ္အခြင့္အေရး ရွိပါ့မလား။ “အေထာင္ဆုံးသံေခ်ာင္းသည္ ႐ိုက္ထည့္ခံရ၏” လို႔ ေျပာၾကၿပီး ကြၽန္မ အဲဒီလို ပထမဆုံးခံရတဲ့သူ မျဖစ္သင့္ဘူးေလ။ အဲဒါကို တင္ျပခိုင္းဖို႔နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ တိုင္ၾကားမႈကို ကြၽန္မက ပံ့ပိုးႏိုင္ေအာင္လို႔ အစ္ကိုလ်ဴကို ကြၽန္မ ေျပာျပခ်င္ခဲ့တယ္။ အဲဒီလိုဆိုရင္ ကြၽန္မ အရဲစြန႔္စရာလိုမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မႏႈတ္ဖ်ားမွာတင္ အဲဒါကို ေျပာကို မေျပာႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ေစာင့္ၾကည့္ၿပီး ကိစၥေတြ ဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲ ဆက္ၾကည့္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားက ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ႏွလုံးနဲ႔ စိတ္ေတြကို ျမင္ၿပီး၊ အဲဒါေတြအားလုံးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အဆင္ေျပတယ္လို႔ ကြၽန္မလုံးဝ မခံစားရဘူး။ အျပစ္ရွိၿပီး လိပ္ျပာမသန႔္သလိုပဲ ခံစားရတယ္။ ဘုရားဆီ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နားလည္ေအာင္ ဉာဏ္အလင္းေပးဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။

ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မအေျခအေနကို အလင္းေပးခဲ့တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ခဲ့ရတယ္။ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္- “လူအမ်ားစုသည္ သမၼာတရားကို လိုက္စားၿပီး လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရန္ ဆႏၵရွိၾကေသာ္လည္း၊ မ်ားေသာအားျဖင့္ ၎တို႔သည္ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ စိတ္ဆႏၵ ရွိ႐ုံမွ်ရွိၾကေလသည္။ သမၼာတရားသည္ ၎တို႔၏အသက္ မျဖစ္လာေသးေပ။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္၊ ဆိုးယုတ္ေသာ အင္အားစုမ်ားကို ၎တို႔ အမွတ္မထင္ေတြ႕ရသည့္အခါ သို႔မဟုတ္ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲၿပီး ဆိုးသြမ္းေသာ လူတို႔က ဒုစ႐ိုက္မႈမ်ား က်ဴးလြန္ေနသည္ သို႔မဟုတ္ ေခါင္းေဆာင္ အတုအေယာင္မ်ားႏွင့္ အႏၲိခရစ္တို႔က အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္သည့္ နည္းလမ္းျဖင့္ အမႈအရာမ်ား လုပ္ေဆာင္ေနၾက၍ ထိုသို႔ျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္၏ အမႈကို ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး ဘုရားသခင္ ေ႐ြးေကာက္ထားသူတို႔ကို အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစသည္ကို ႀကဳံရသည့္အခါ၊ ၎တို႔သည္ ထရပ္ၿပီး ထုတ္ေျပာဖို႔သတၱိ မရွိေတာ့ေပ။ သင္တို႔ သတၱိမရွိသည့္အခ်ိန္ဆိုသည္မွာ မည္သည့္အရာကို ဆိုလိုသနည္း။ သင္တို႔ ေၾကာက္တတ္သည္ သို႔မဟုတ္ စိတ္ထဲရွိသမွ် မေဖာ္ျပတတ္ဟု ဆိုလိုသေလာ။ သို႔မဟုတ္ သင္က နားမလည္သကဲ့သို႔၊ ထုတ္ေျပာရဲျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သေလာ။ ဤအရာမ်ားထဲမွ မည္သည့္အရာမွ် မဟုတ္ေပ။ ယင္းမွာ သင္သည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား အမ်ိဳးအစား အခ်ိဳ႕၏ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို ခံရေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤစိတ္သေဘာထားမ်ားထဲမွ တစ္ခုမွာ ကလိမ္ကက်စ္အျပဳအမူ ျဖစ္သည္။ သင္က၊ ‘ကြၽန္ုပ္ ထုတ္ေျပာလိုက္လွ်င္၊ ကြၽန္ုပ္ကို မည္သို႔ အက်ိဳးျပဳမည္နည္း။ ကြၽန္ုပ္ ထုတ္ေျပာလိုက္ၿပီး တစ္စုံတစ္ဦးကို သေဘာမက်ျဖစ္ေစပါက၊ အနာဂတ္တြင္ ကြၽန္ုပ္တို႔ မည္သို႔ အဆင္ေျပမည္နည္း’ ဟု ေတြးရင္း၊ သင့္ကိုယ္သင္ ဦးစြာပထမ စဥ္းစားေလသည္။ ဤသည္မွာ ကလိမ္ကက်စ္ စိတ္ေနစိတ္ထားျဖစ္၏၊ မွန္သည္ေလာ။ ဤသည္မွာ ကလိမ္ကက်စ္ စိတ္သေဘာထား၏ အက်ိဳးဆက္မဟုတ္ေလာ။ ေနာက္ထပ္တစ္ခုမွာ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး စက္ဆုပ္ဖြယ္ စိတ္သေဘာထားတစ္ခု ျဖစ္သည္။ သင္က၊ ‘ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား ဆုံးရႈံးျခင္းတစ္ခုသည္ ငါႏွင့္ အဘယ္ပတ္သက္စရာ ရွိသနည္း။ အဘယ္ေၾကာင့္ ငါ ဂ႐ုစိုက္သင့္သနည္း။ ထိုအရာသည္ ငါႏွင့္ မည္သို႔မွ် မပတ္သက္ပါ။ ယင္းကို ငါျမင္ကာ ျဖစ္ပ်က္ေနသည္ကို ၾကားလွ်င္ပင္၊ မည္သည့္အရာကိုမွ် လုပ္ေဆာင္ဖို႔ မလိုအပ္ပါ။ ယင္းသည္ ငါ၏ တာဝန္ မဟုတ္- ငါသည္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး မဟုတ္’ဟု ေတြးသည္။ ထိုအေတြးမ်ားႏွင့္ စကားမ်ားသည္ သင္ သတိရွိစြာ ေတြးေတာသည့္ အရာတစ္ခု မဟုတ္ေသာ္လည္း- သင္၏မသိစိတ္က ျဖစ္ေပၚေစျခင္း ျဖစ္ကာ၊ ယင္းသည္ လူမ်ား ျပႆနာတစ္ခုႀကဳံေတြ႕သည့္အခါ ထုတ္ေဖာ္ျပသည့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားျဖစ္သည္။ ဤကဲ့သို႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားသည္ သင္ေတြးေခၚသည့္ပုံစံကို အုပ္စိုးၿပီး သင္၏လက္မ်ားႏွင့္ ေျခတို႔ကို ခ်ည္ေႏွာင္ကာ၊ သင္ေျပာသည့္အရာကို ထိန္းခ်ဳပ္သည္။...သင္ေျပာသည့္၊ လုပ္ေဆာင္သည့္အရာအေပၚတြင္ သင္သည္ ဩဇာမရွိေပ။ သင္အလိုရွိလွ်င္ပင္ သမၼာတရားကို သင္မေျပာဆိုႏိုင္ေပ၊ သို႔မဟုတ္ သင္အမွန္တကယ္ထင္သည့္အရာကို မေျပာႏိုင္ေပ။ သင္အလိုရွိလွ်င္ပင္ သမၼာတရားကို သင္လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေပ။ သင္အလိုရွိလွ်င္ပင္ သင္၏ တာဝန္မ်ားကို မျဖည့္ဆည္းႏိုင္ေပ။ သင္ေျပာသမွ်၊ လုပ္သမွ်၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္သမွ် အရာတိုင္းသည္ မုသားျဖစ္သည္။ သင္သည္ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ႏိုင္ၿပီး ဝတ္ေက်တမ္းေက်လုပ္သည္။ သင္သည္ သင္၏ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထား၏ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္း၊ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းကို အလုံးစုံ ခံထားရသည္။ သင္သည္ သမၼာတရားကို လက္ခံၿပီး သမၼာတရားအတြက္ ႀကိဳးပမ္းလိုစိတ္ရွိႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤသည္မွာ သင့္အေပၚတြင္ မမူတည္ေပ။ သင္၏ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားက ေျပာသည့္ မည္သည့္အရာကိုမဆို သင္ေျပာဆိုၿပီး လုပ္ေဆာင္သည္။ သင္သည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဇာတိပကတိ၏ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္တစ္႐ုပ္ကလြဲ၍ အျခားမည္သည့္အရာမွ် မဟုတ္ေပ။ သင္သည္ စာတန္၏ တန္ဆာပလာတစ္ခုျဖစ္လာသည္။...သင္သည္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔ မဆိုထားႏွင့္၊ သမၼာတရားကို မည္သည့္အခါမွ် မရွာေဖြေပ။ သင္၏ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ခ်က္မ်ားကို တိုးျမႇင့္ရင္း၊ စိတ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ျပဳလုပ္ရင္းႏွင့္ က်မ္းသစၥာမ်ား က်ိန္ဆိုရင္း၊ ဆုေတာင္းၿမဲ ဆုေတာင္းေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဤအရာမ်ားအားလုံးမွ မည္သည့္အရာ ျဖစ္လာၿပီနည္း။ သင္သည္ မွန္ပါ့သမားျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္သည္- သင္သည္ မည္သူ႔ကိုမွ် ရန္မစေပ၊ မည္သူ႔ကိုမွ် မေစာ္ကားေပ။ ကိစၥတစ္ခုက သင္ႏွင့္ မသက္ဆိုင္လွ်င္၊ သင္သည္ ေဝးေဝးေနၿပီး စဥ္းစားလိမ့္မည္။ ‘ငါႏွင့္ မည္သို႔မွ် မသက္ဆိုင္သည့္ အရာမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ မည္သည့္အရာကိုမွ် ငါ ေျပာမည္မဟုတ္သည့္အျပင္၊ ဤအရာသည္ ႁခြင္းခ်က္မရွိ ျဖစ္သည္။ တစ္ခုတစ္ေလက ငါ၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ား၊ ငါ၏မာန၊ သို႔မဟုတ္ ငါ၏ မိမိကိုယ္ကို ေလးစားမႈကို ထိခိုက္ေစပါက၊ ယင္းတို႔ထဲမွ တစ္ခုမွ်ကို ငါသည္ အေရးထားမည္ မဟုတ္ေပ၊ ထိုအရာအားလုံးကို သတိရွိရွိ ခ်ဥ္းကပ္မည္ျဖစ္သည္။ ငါ မဆင္မျခင္ ျပဳရမည္မဟုတ္။ ေထာင္ထြက္သည့္ သံေခ်ာင္းက ဦးစြာပထမ ထိုးႏွက္ခံရတတ္၏၊ ငါသည္ ဤမွ်မိုက္မဲျခင္း မရွိ။’ သင္သည္ ဆိုးသြမ္းမႈ၊ ကလိမ္ကက်စ္က်ျခင္း၊ တင္းမာျခင္းႏွင့္ သမၼာတရားကို စက္ဆုပ္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ သင္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ စိတ္သေဘာထား၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ လုံးဝ ရွိေန၏။ ၎တို႔သည္ သင့္ကို ဖ်က္ဆီးေနၿပီး ေမ်ာက္ဘုရင္ ဝတ္ဆင္ခဲ့သည့္ ေ႐ႊကြင္းထက္ပင္ သင့္အတြက္ ခံရပ္ရန္ သာ၍ ခက္ခဲေစၿပီျဖစ္သည္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား၏ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ အသက္ရွင္ျခင္းသည္ အလြန္ ေျခကုန္လက္ပန္းက်စရာျဖစ္ၿပီး ဒုကၡႀကီးလွေပသည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ေသာသူတို႔သာ ဘုရားသခင္ကို ေၾကာက္႐ြံ႕ၾကေသာ သူမ်ား ျဖစ္သည္”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ကြၽန္မရဲ႕ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္၊ ဉာဏ္မ်ားၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့တယ္။ ဖန္ပင္းက သူ႔တာဝန္မွာ ဘယ္လို သိသိသာသာ တာဝန္မဲ့တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ ျမင္ခဲ့ရတာေလ။ ျပႆနာေတြကို မေျဖရွင္းႏိုင္ဘူး၊ လက္ေတြ႕အလုပ္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အမွန္တရားကိုလည္း လက္မခံႏိုင္ခဲ့ဘူး။ သူက အာဏာရွင္ဆန္တယ္၊ အရာရာ သူ႔သေဘာအတိုင္း ျဖစ္ရမယ္တဲ့။ ဒါက ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို အက်ိဳးမျပဳ႐ုံမက၊ အဲဒီအစား သူတို႔ကို ခ်ဳပ္ထိန္းထားတယ္။ အဲဒါ လုံးဝကို အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ လကၡဏာေတြျဖစ္ၿပီး၊ အဲဒီလို ျဖစ္ေနတာက အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ထိခိုက္ႏိုင္တယ္။ အဲဒါကို ခ်က္ခ်င္း တိုင္ၾကားဖို႔လိုမွန္း ကြၽန္မ စိတ္ထဲမွာ သိခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မ သူ႔ကို စိတ္ဆိုးေစခဲ့ရင္၊ ကြၽန္မကို ေနာင္တရစရာျဖစ္ေစမွာ၊ ကြၽန္မ အထုတ္ခံရမွာကို စိုးခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားေတြကို ကာကြယ္ဖို႔၊ သူ႔ကို တိုင္ၾကားတာထက္ အသင္းေတာ္အလုပ္ ထိခိုက္ခြင့္ေပးဖို႔ ေ႐ြးခ်ယ္မိခဲ့တယ္။ အရဲစြန႔္တာထက္ ဉာဏ္မ်ားတာကို ေ႐ြးခဲ့တယ္— အလိုက္သင့္ သြားဖို႔ပဲ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ျပႆနာေတြ ရွိခဲ့ရင္ ကြၽန္မကို အျပစ္တင္စရာ ဘာမွရွိမွာ မဟုတ္သလို၊ ဘယ္ျပႆနာအတြက္မွ တာဝန္ယူစရာလိုမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေတြးခဲ့တယ္။ “မိမိကိုယ္သာ အားကိုးရာ၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ” ဆိုတာနဲ႔ “အေထာင္ဆုံးသံေခ်ာင္းသည္ ႐ိုက္ထည့္ခံရ၏” ဆိုတာေတြက ကြၽန္မ အသက္ရွင္ခဲ့တဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြပဲ။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ အက်ိဳးစီးပြားေတြအေၾကာင္း၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ဘဝေတြ ဘယ္လိုထိခိုက္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို မေတြးဘဲ၊ ကိုယ့္ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားေတြကိုပဲ ေတြးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အရမ္းတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ခဲ့တာ။ ကြၽန္မမွာ တရားမွ်တစိတ္ရွိတယ္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့ေပမဲ့၊ ဒီအေတြ႕အႀကဳံက ကြၽန္မဟာ အရိပ္အကဲကိုပဲ ၾကည့္တတ္တဲ့ ေကာက္က်စ္ၿပီး တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တဲ့သူတစ္ေယာက္မွန္း ျပခဲ့တယ္။ ဆိုးယုတ္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြနဲ႔ ကြၽန္မ အသက္ရွင္ေနခဲ့ၿပီး အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ကို မတိုင္ၾကားႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ကို ကြၽန္မ ထိခိုက္ေနတာ၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ထိခိုက္ေနတာပဲ။ ကြၽန္မက အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ လက္ပါးေစတစ္ေယာက္ပဲ။ ဆက္ၿပီး သူရဲေဘာေၾကာင္ေနလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး၊ ကြၽန္မျမင္ခဲ့တဲ့ ဘယ္ျပႆနာကိုမဆို တိုင္ၾကားရမယ္လို႔ ကြၽန္မ ခံစားရတယ္။

တိုင္ၾကားဖို႔ ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္လိုက္ခ်ိန္မွာပဲ ေခါင္းေဆာင္က ကြၽန္မကို ဖန္ပင္းနဲ႔ သူ႔အေဖာ္အေၾကာင္း သုံးသပ္ခ်က္ေတြ ေရးခိုင္းတယ္။ ဒါဟာ ေခါင္းေဆာင္က ဖန္ပင္းရဲ႕ ျပႆနာေတြကို သတိျပဳမိခဲ့တဲ့ သေဘာပဲလို႔ ေတြးရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ တကယ္ကို ဝမ္းသာသြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ အျပဳအမူအားလုံးကို အေသးစိတ္ ေရးလိုက္တယ္။ သူ႔အေဖာ္က အထုတ္ခံလိုက္ရၿပီး ဖန္ပင္းက သူ႔တာဝန္မွာ ဆက္ရွိေနတာကို သိလိုက္ရေတာ့ ကြၽန္မ အံ့ဩသြားတယ္။ ႏွစ္ရက္ သုံးရက္ ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္ ဖန္ပင္းက သူ႔မိတ္သဟာယမွာ ငိုရင္းေျပာခဲ့တယ္။ “ကြၽန္မက လက္ေတြ႕အလုပ္ မလုပ္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ဦးမေဆာင္၊ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ပါ။ လူေတြရဲ႕ ျပႆနာေတြအတြက္ မကူညီခဲ့သလို၊ လူေတြကို စကားလုံးေတြနဲ႔ ဖိေတာင္ဖိႏွိပ္ခဲ့တယ္။ အခု ဘယ္သူကမွ အႀကံမေပးရဲၾကေတာ့ဘူး။ ဘုရားက အဲဒီတာဝန္နဲ႔ ကြၽန္မကို ခ်ီးေျမႇာက္ခဲ့ေပမဲ့ ကြၽန္မက တာဝန္မဲ့ခဲ့တယ္။ ဘုရားကို ကြၽန္မ အေႂကြးတင္သြားၿပီ။ မေကာင္းတာ အမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက လူမဆန္ဘူး။ ဘုရားအိမ္ေတာ္က အဲဒီတာဝန္ကို ဆက္လုပ္ဖို႔ အခြင့္အေရး ေပးလို႔ ကြၽန္မ ေနာင္တရရမယ္။ ရွင္တို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က ကြၽန္မမွာ ျပႆနာတစ္ခုခု ေတြ႕ရင္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ေျပာျပပါ၊ ကြၽန္မ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ လက္ခံမွာပါ”တဲ့။ သူ စကားေျပာရင္းနဲ႔ ခါးခါးသီးသီး ငိုေနတာ ျမင္ရၿပီး ၾကည့္ရတာ အရမ္းစစ္မွန္႐ိုးသားပုံပဲ။ ကြၽန္မ မွားသြားခဲ့တာလား၊ သူ သမၼာတရားကို လက္ခံႏိုင္ခဲ့တာလား၊ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မအေနနဲ႔ အမ်ားႀကီး သိပ္မေတာင္းဆိုသင့္ဘူးလို႔ ေတြးမိတယ္။ သူ ေနာင္တရဖို႔ အသင့္ျဖစ္ခဲ့ရင္၊ ေကာင္းေကာင္းအလုပ္လုပ္ႏိုင္မွာ ကြၽန္မ တြက္မိတယ္။ ကြၽန္မ ေမ့ထားလိုက္သင့္တယ္၊ သူ အထုတ္မခံရမွေတာ့ သူနဲ႔အတူ အေကာင္းဆုံး အလုပ္လုပ္သင့္တယ္ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ “အစ္မ ႐ုန္ကန္းခဲ့ရတာေတြကို ကြၽန္မတို႔ နားမလည္ခဲ့ဘူး။ အခုကစၿပီး ပိုၿပီး ေကာင္းေကာင္း အလုပ္လုပ္ရေအာင္”ဆိုတဲ့ စာတစ္ခု သူ႔ကို ပို႔လိုက္တယ္။ ကြၽန္မကို အကူအညီနဲ႔ အႀကံဉာဏ္ေတြ ထပ္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုရင္းနဲ႔ သူ ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။ အမွန္တရားကို သူ လက္ခံႏိုင္ၿပီး ေျပာင္းလဲႏိုင္တယ္ဆိုရင္ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ေတြးရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ အရမ္း စိတ္လႈပ္ရွားသြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူက ဘာအေျပာင္းအလဲမွ မလုပ္ခဲ့တာကို ျမင္ရေတာ့ ကြၽန္မ တကယ္ အံ့ဩသြားတယ္။ စုေဝးပြဲေတြမွာ သူက ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပေနတယ္၊ တကယ့္ ျပႆနာေတြကို မကိုင္တြယ္ မေျဖရွင္းဘူး။ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အေထြေထြ အေရးကိစၥေတြမွာ ျပႆနာတခ်ိဳ႕ ေပၚလာေပမဲ့ စုေဝးပြဲေတြမွာ အျပင္ပန္း ကိစၥေတြတခ်ိဳ႕ကိုပဲ သူ ဆက္အာ႐ုံစိုက္ေနခဲ့တယ္။ အဲဒီလို ပတ္ဝန္းက်င္မ်ိဳးမွာ သမၼာတရား ရွာေဖြျခင္းအေၾကာင္း မေျပာဘူး။ ဒါေတြအားလုံးက အသင္းေတာ္ အသက္တာကို ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ေႏွာင့္ယွက္ရင္းက လူတိုင္းကို သူတို႔တာဝန္ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း မလုပ္ႏိုင္ေအာင္ ရင္တမမ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ အဲဒါေတြအားလုံး ျဖစ္ေနတာကို ျမင္ရေတာ့၊ ကြၽန္မ သူ႔ဆီ စကားသြားေျပာတယ္။ သူက၊ “ျပႆနာရွိေနတာ ရွင္ပဲ၊ က်န္တဲ့ လူတိုင္းက ကြၽန္မေျပာတဲ့အတိုင္း လိုက္လုပ္ႏိုင္ၾကတယ္။ ရွင္ကလြဲလို႔ေပါ့။ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေနတာ ရွင္ပဲ”တဲ့။ သူ အဲဒီလိုေျပာတာ ၾကားရေတာ့ ကြၽန္မ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားတယ္။ ကြၽန္မတာဝန္မွာ ဘယ္လိုဆက္လုပ္ရမလဲ မသိခဲ့သလို၊ တကယ္ကို ေသာကေရာက္ရတယ္။ ကြၽန္မ ရပ္လိုက္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံလိုက္လို႔ရတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ သူေျပာတာကို လုပ္လို႔ရတယ္၊ ဒါေပမဲ့ လူတိုင္းအတြက္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မ အသက္ရွဴမဝသလိုမ်ိဳး ကူကယ္ရာမဲ့ျဖစ္သြားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္မ ေတြးမိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ျပႆနာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ သူတို႔ကို အရင္က ကြၽန္မ ေျပာျပခဲ့ၿပီး ဖန္ပင္းကို သူတို႔ တကယ္ မကိုင္တြယ္ခဲ့ဘဲ အဲဒီအစား တကယ္အလုပ္လုပ္တဲ့ တျခားေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ကို ထုတ္ပယ္ခဲ့ပုံကို စဥ္းစားမိသြားတယ္။ သူ႔ကို ကြၽန္မတိုင္လိုက္ရင္၊ ကြၽန္မ ျပႆနာရွာေနတယ္လို႔ ေျပာၿပီး အဲဒါက ကြၽန္မရဲ႕ ျပႆနာပဲလို႔ ေတြးၾကမလားေပါ့။ ကြၽန္မတို႔ အျပစ္တင္ၿပီး ထုတ္ပယ္လိုက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲေပါ့။ အဲဒီအေျခအေနမွာ ကြၽန္မရွိေနတုန္း၊ ကြၽန္မနဲ႔အတူ ဘုရားမရွိသလိုမ်ိဳး ဝိညာဥ္ေရးရာ ေမွာင္မိုက္မႈကို ခံစားခဲ့ရတယ္။ သူ႔ကို တစ္ခါ တိုင္ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ကိုယ့္အနာဂတ္နဲ႔ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို စိုးရိမ္မိမွာ။

သိပ္မၾကာခင္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္က အလုပ္အစီအစဥ္တစ္ခု ထုတ္ျပန္တယ္။ အသင္းေတာ္ထဲမွာ ေတြ႕ရတဲ့ ဘယ္မေကာင္းမႈျပဳတဲ့သူ၊ အႏၲိခရစ္ကိုမဆို၊ လက္ေတြ႕အလုပ္မလုပ္တဲ့ ဘယ္အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုမဆို ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ တိုင္ၾကားရမယ္တဲ့။ ဒါက ဘုရားေ႐ြးခ်ယ္ထားသူအားလုံးရဲ႕ တာဝန္တစ္ခုျဖစ္တယ္တဲ့။ တိုင္ၾကားခံရလို႔ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က ညီအစ္ကို ဒါမွမဟုတ္ ညီအစ္မတစ္ေယာက္ကို ေဒါသတႀကီးရမ္းရင္၊ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္ပဲ။ ေခါင္းေဆာင္တိုင္းလည္း အဲဒီလို ေဒါသတႀကီး မရမ္းဘူးဆိုတဲ့ အာမခံခ်က္တစ္ခုကို လက္မွတ္ထိုးရမယ္တဲ့။ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကိုင္တြယ္နည္းပဲ။ ကြၽန္မ ယုံၾကည္ျခင္း ကင္းမဲ့ၿပီး ကိုယ့္အတြက္ အရမ္းစဥ္းစားလြန္းမွန္း၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ အက်ိဳးစီးပြားေတြ ကာကြယ္ဖို႔ ႐ုန္းကန္ရမွန္း ဘုရားက သိတယ္။ အဲဒီအစီအစဥ္ကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ကြၽန္မ ဝမ္းသာၿပီး အျပစ္ရွိသလိုလည္း ခံစားရတယ္။ ကြၽန္မတို႔ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈ နည္းပုံကို ဘုရားသိလို႔ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ သူ အားေပးေနလို႔ ဝမ္းသာမိတာ။ အျပစ္ရွိသလို ခံစားရတာက အသင္းေတာ္ထဲမွာ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြရွိမွန္း သိေပမဲ့၊ ဖိႏွိပ္ခံရၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္ခံရမွာစိုးလို႔ သူတို႔ကို ကြၽန္မ မတိုင္ၾကားရဲခဲ့လို႔ပါ။ ကြၽန္မက ဘုရားေ႐ြးခ်ယ္ထားသူေတြထဲက တစ္ေယာက္ မျဖစ္ထိုက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္၊ ဖန္ပင္းရဲ႕ အျပဳအမူမွာ ကြၽန္မေတြ႕ခဲ့တာကို ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဖြဲ႕နဲ႔ ကြၽန္မ ေျပာခဲ့ၿပီး သူတို႔ကို သေဘာတူလက္ခံခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြကို သိျမင္ဖို႔ စည္းမ်ဥ္းေတြကို ကြၽန္မတို႔ ျပန္ဆန္းစစ္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ ဖန္ပင္းက တကယ္ကို အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ပဲလို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ လ်ဴယြန္နဲ႔ တျခားအထက္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း ဖန္ပင္းကို ကာေပးေနလို႔ သူတို႔လည္း ျပႆနာျဖစ္ေစတယ္လို႔လည္း ခံစားရတယ္။ သူတို႔နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကြၽန္မတို႔အားလုံး တိုင္ၾကားစာ ေရးဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။

ဒါေပမဲ့ ဖန္ပင္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ သုံးသပ္ခ်က္ ေရးၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ၊ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ေယာက္က သူတို႔ကို မေစာင့္ဘဲ ကြၽန္မဟာကို အရင္ပို႔ဖို႔ ေျပာတယ္။ ကြၽန္မစၿပီး စိုးရိမ္မိျပန္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ တိုင္ၾကားခ်က္ကို ဖန္ပင္းက သိသြားရင္၊ ကြၽန္မကို ဒုကၡေပးႏိုင္တယ္လို႔ေပါ့။ ကြၽန္မ ခံစားေနရတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘုရားဆီ ဆုေတာင္းလိုက္ၿပီး၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြထဲမွာ ဒီစာပိုဒ္ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္- “သင္တို႔အားလုံးက ဘုရားသခင္၏ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးကို အေရးထားကာ၊ အသင္းေတာ္၏ သက္ေသခံခ်က္ကို ကာကြယ္ေျပာဆိုမည္ဟု ေျပာၾကေသာ္လည္း၊ သင္တို႔ထဲမွ မည္သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးကို အမွန္တကယ္ အေရးထားခဲ့ၾကၿပီနည္း။ သင့္ကိုယ္သင္ ေမးေလာ့- သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ဝန္ထုပ္ ဝန္ပိုးကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားမႈ ျပသၿပီးေသာ သူတစ္စုံတစ္ဦးေလာ။ ဘုရားသခင္အတြက္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းတရားကို သင္လက္ေတြ႕ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သေလာ။ ငါ့အတြက္ သင္ထရပ္ကာ ေျပာဆိုႏိုင္သေလာ။ သင္သည္ သမၼာတရားကို တည္ၾကည္ခိုင္မာစြာ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ ႏိုင္သေလာ။ စာတန္၏ လုပ္ရပ္အားလုံးကို ဆန႔္က်င္တိုက္ခိုက္ရေလာက္ေအာင္ သင္သည္ ရဲရင့္သေလာ။ သင္သည္ သင္၏ စိတ္ခံစားမႈမ်ားကို ေဘးဖယ္ကာ၊ ငါ၏ သမၼာတရားအတြက္ စာတန္ကို ေဖာ္ထုတ္ေပးႏိုင္မည္ေလာ။ သင့္အထဲတြင္ ငါ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ား ျပည့္စုံေစခြင့္ သင္ ေပးႏိုင္သေလာ။ အေရးအပါဆုံးေသာ အခိုက္အတန႔္မ်ားတြင္ သင္၏ႏွလုံးသားကို သင္ ဆက္ကပ္ၿပီးၿပီေလာ။ သင္သည္ ငါ၏အလိုကို လုပ္ေဆာင္ေသာသူ တစ္စုံတစ္ဦးေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၁၃)) ဘုရားဆီက ဒီေမးခြန္းေတြအားလုံး ဖတ္လိုက္ရခ်ိန္မွာ ကြၽန္မ မွင္တက္သြားတယ္။ အဲဒါက စိတ္ထိခိုက္ေလာက္ေအာင္ကို အရမ္းထိမိတယ္။ ဘုရားအလိုေတာ္ကို ေထာက္ထားဖို႔၊ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို ထိန္းသိမ္းဖို႔အေၾကာင္း ကြၽန္မ အၿမဲေျပာခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဖန္ပင္းက လက္ေတြ႕အလုပ္မလုပ္တာ၊ လူေတြကို အယူဝါဒနဲ႔ လွည့္စားေနတာ၊ သူ႔တာဝန္မွာ အာဏာရွင္ဆန္ၿပီး ထင္ရာျမင္ရာ လုပ္ေနသလို၊ အသင္းေတာ္ အသက္တာကို ဆိုးဆိုး႐ြား႐ြား ေႏွာင့္ယွက္ေနတာကို ကြၽန္မ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေတြ႕တဲ့အခ်ိန္မွာ၊ ကြၽန္မ သတၱိမရွိခဲ့ဘူး။ အေမွာင္အင္အားကို ဆန႔္က်င္မရပ္တည္ရဲခဲ့ဘဲ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ရေအာင္လို႔ သူ႔ကို တိုင္ၾကားခဲ့ဘူး။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ကာကြယ္ဖို႔ထက္ စာတန္ရဲ႕ ခိုင္းဖတ္ ျဖစ္ဖို႔ ပိုႏွစ္သက္ခဲ့တယ္။ ဘုရားကို ဘယ္လို ကြၽန္မ ရင္ဆိုင္ႏိုင္မွာလဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တိုင္းက ကြၽန္မရဲ႕ စာနာစိတ္ကင္းတဲ့ စိတ္ႏွလုံးအတြက္ အခ်က္ေပးသံတစ္ခုလိုျဖစ္ခဲ့ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ေနတာ ရပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္မ အႏိုင္က်င့္ခံရရင္ေတာင္ သူတို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီးတိုင္ၾကားရမယ္။ ဒီေတာ့ ဖန္ပင္းနဲ႔ တျခားအထက္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ေယာက္အေၾကာင္း တိုင္ၾကားစာ ပို႔လိုက္တယ္။

ႏွစ္ရက္ သုံးရက္ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္၊ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အမႈေတာ္ေဆာင္ေတြ အစည္းအေဝးတစ္ခုမွာ၊ ဖန္ပင္းက မ်က္ရည္လည္႐ြဲနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ နားလည္တဲ့အေၾကာင္း ဟန္ေဆာင္လုပ္ျပျပန္တယ္။ သူက၊ “ကြၽန္မ ေန႔ေန႔ ညည အလုပ္လုပ္ေနခဲ့ေပမဲ့ ဘယ္သူ႔ အားေပးမႈကိုမွ ရေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး၊ အတိုင္ေတာင္ ခံခဲ့ရတယ္။ ဒါကြၽန္မအတြက္ ဘုရားရဲ႕ေမတၱာျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မအေနနဲ႔ ရပ္ရမယ္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ရမယ္မွန္း သိပါတယ္။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ တိုင္ၾကားခ်က္ေတြက ကြၽန္မအတြက္ အေထာက္အကူျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္မအေၾကာင္း တိုင္ၾကားစာေရးခဲ့သူ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မဖိႏွိပ္ဖို႔ က်မ္းသစၥာတစ္ခု ေရးၿပီးပါၿပီ...” တဲ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ကြၽန္မအလုပ္မွာ အခက္အခဲတစ္ခုခု ရွိလား၊ အေျခအေန ဘယ္လိုလဲလို႔ လာေမးၿပီး၊ အရင္လို သူက မထီတရီ မဟုတ္ေတာ့တဲ့ ပုံပဲ။ အစားအစာတခ်ိဳ႕လည္း သူ ယူလာေပးတယ္။ ပထမေတာ့ သူ တကယ္ ေနာင္တရတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ေတြးရင္းနဲ႔ ကြၽန္မ မေသမခ်ာ ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ တျခားနည္းနဲ႔ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ၊ သူ႔ရဲ႕ ခဏတာ သေဘာေကာင္းျပျခင္းအားျဖင့္ ကြၽန္မ အလွည့္စားခံလို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူး— ကြၽန္မ ေစာင့္ၾကည့္ရမယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့အေခါက္ သူ ငိုၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ နားလည္ေယာင္ ဟန္ေဆာင္ေပမဲ့ ဘာမွမေျပာင္းလဲဘူး။ သူ႔ကို ကြၽန္မ တိုင္ခဲ့တာ သိလို႔ ကြၽန္မကို သူ မ်က္ႏွာလို မ်က္ႏွာရ လုပ္ေနတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ေနာက္ပိုင္း တိုင္ၾကားခ်က္ကို စစ္ေဆးတဲ့အခါ သူ ေျပာင္းလဲသြားၿပီလို႔ ကြၽန္မကို ေျပာေစခ်င္တာမ်ားလားေပါ့။ သူကြၽန္မကို လွည့္စားေနတာ ျဖစ္ႏိုင္ၿပီး စာတန္ရဲ႕ ေထာင္ေခ်ာက္ထဲ ကြၽန္မ လဲက်ၿပီး သူလွည့္စားတာကို ထပ္ခံလို႔မျဖစ္ဘူးလို႔ ေတြးမိတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ အေခါက္ကလို သူ႔မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ လွည့္စားတာ မခံရေအာင္ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ ဘုရားဆီ ကြၽန္မ အျမန္ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္။ ငိုေနလို႔ပဲ တစ္ေယာက္ေယာက္က ေနာင္တရၿပီလို႔ ကြၽန္မ ဆုံးျဖတ္လိုက္လို႔ မရသလို သူတို႔စကားအတိုင္း လုပ္ေနလို႔မရဘူး၊ သူတို႔ လုပ္ရပ္ေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ရမယ္။ သူက မၾကာခင္ သူ႔စ႐ိုက္အမွန္ကို ထပ္ျပလိုက္တာ ျမင္ရေတာ့ ကြၽန္မ တကယ္အံ့ဩသြားတယ္။

ႏွစ္ရက္ သုံးရက္ ၾကာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာပဲ၊ လူေတြကို သိျမင္ျခင္းနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သမၼာတရားကို ကြၽန္မတို႔ ေဆြးေႏြးေနခဲ့ၿပီး၊ သူ အခြင့္အေရးကို အသုံးခ်ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္၊ “ကြၽန္မတို႔ ကိုယ္ကိုယ္ကိုယ္ သိ႐ုံသိလို႔မရဘဲ၊ တျခားလူေတြကိုလည္း သိျမင္ဖို႔ သင္ယူရမယ္။ လတ္တေလာမွာ၊ တျခားလူေတြကို တိုင္ၾကားဖို႔ ကြၽန္မတို႔ တိုက္တြန္းအားေပးခံရၿပီး၊ မေကာင္းမႈျပဳသူတခ်ိဳ႕က အဲဒီတိုင္ၾကားစာေရးရာကတစ္ဆင့္ ေပၚလာတယ္။ အဲဒီမေကာင္းမႈျပဳသူေတြနဲ႔ သူတို႔ကို မ်က္ႏွာလိုမ်က္ႏွာရလုပ္တဲ့ သူတို႔လက္ပါးေစ အကုန္လုံးကို ေဖာ္ထုတ္ရမယ္။ မေကာင္းမႈျပဳတဲ့သူနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြ တစ္ေယာက္စီတိုင္းကို ကြၽန္မတို႔ ေျဖရွင္းရမယ္”တဲ့။ သူက ခံရသူကို လက္ညိဳးထိုးေနတာ။ သူအဲဒီလိုေျပာတာၾကားေတာ့ ကြၽန္မ ေတာ္ေတာ္ ေဒါသထြက္မိတယ္။ သူ႔ကိုယ္သူ သိတဲ့ဆိုတာေတြအားလုံး အတုမွန္း ကြၽန္မ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ သူ အဲဒီလို ဘာတစ္ခုမွ မရွိခဲ့တာပဲ၊ သူ႔ကိုယ္သူ လုံးဝ မသုံးသပ္‌ဘဲ၊ တိုင္ၾကားစာ ေရးတဲ့လူေတြကို သူက ျပန္ၿပီး လက္ညႇိဳး ထိုးေနတာပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ႏွစ္ပိုဒ္ကို ကြၽန္မ သတိရသြားတယ္။ “အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ေနာင္တမရေပ။ ၎တို႔တြင္ ရွက္စိတ္ဟူ၍ ဘာမွ်မရွိ။ ၎တို႔သည္ စိတ္သေဘာထား ၾကမ္းတမ္းၿပီး ဆိုးယုတ္ၾက၏။ ထို႔ျပင္ သမၼာတရားကို အလြန္အမင္း မုန္းတီးၾက၏။ ဤကဲ့သို႔ သမၼာတရားကို အလြန္မုန္းတီးေသာသူတစ္ေယာက္သည္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ေနာင္တရႏိုင္သေလာ။ ယင္းသည္ ျဖစ္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ အျခားသူမ်ားအား သမၼာတရား သို႔မဟုတ္ ဘုရာသခင္ကို မနာခံေစဘဲ၊ ၎တို႔ကိုသာ နာခံေစသည္ (အပိုင္း ၁)”) “အႏၲိခရစ္မ်ားကဲ့သို႔ေသာ ဤလူတို႔သည္ ျပဳျပင္ၿပီး ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရျခင္းကို လက္ခံသေလာ။ ၎တို႔တြင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားရွိသည္ကို ၎တို႔ဝန္ခံလိမ့္မည္ေလာ။ (ဝန္ခံၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။) ၎တို႔တြင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားရွိသည္ကို ၎တို႔မဝန္ခံၾကေပ။ ၎တို႔အေပၚသို႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ျခင္း က်ေရာက္ေသာအခါ လူအမ်ားစုေရွ႕ေမွာက္တြင္ ၎တို႔သည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သိေၾကာင္း ျပသၾကသည္။ မိမိတို႔ကိုယ္ကို စာတန္မာရ္နတ္ဟု ေခၚဆိုၾကၿပီး ၎တို႔၌ လူ႔သဘာဝ မရွိေၾကာင္း၊ ၎တို႔သည္ အစြမ္းအစ ညံ့ဖ်င္းေၾကာင္း၊ ၎တို႔၏လုပ္ရပ္မ်ားကို ေသခ်ာမစဥ္းစားဘဲ လုပ္ေဆာင္ထားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္က ၎တို႔အား ေပးထားေသာ တာဝန္ကို ၎တို႔မထမ္းႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကသည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ စစ္ေဆးျခင္းျဖစ္သည္၊ ၎တို႔အေပၚ သူ၏ ကယ္တင္ျခင္းျဖစ္သည္ဟုေျပာဆိုၿပီး အဆုံးသတ္ၾကသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ၎တို႔သည္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ခံရျခင္းကို မည္မွ်လက္ခံလြယ္ပုံ၊ သမၼာတရားအေပၚ ၎တို႔မည္မွ်က်ိဳးႏြံနာခံပုံကို သူတစ္ပါးတို႔ ျမင္ႏိုင္ရန္အတြက္ ျဖစ္သည္။ အေရးႀကီးသည္မွာ ၎တို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းတို႔ ႀကဳံရသည္ကို မေျပာသကဲ့သို႔ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းသည္ သင့္ေတာ္သေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ထိုက္တန္သေလာ ဆိုသည္ကိုလည္း မေျပာၾကေပ။ ဤအေၾကာင္းအရာမ်ားအေၾကာင္း ေျပာဆိုျခင္းကို ၎တို႔ေရွာင္ၾကဥ္ၾက၏။ အျခားလူမ်ားက ဘုရားအိမ္ေတာ္၏ ျပဳျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းသည္ အေၾကာင္းမဲ့ျဖစ္သည္၊ ထိုသူတို႔အေပၚတြင္ မွားယြင္းခဲ့ၿပီး မမွ်မတျဖစ္ခဲ့သည္ဟူေသာ မွားယြင္းသည့္ ယုံၾကည္မႈကိုပင္ စိတ္ကူးရေကာင္း ရသြားႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔အေပၚ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ျခင္းတို႔ က်ေရာက္ေသာအခါ ၎တို႔ျပဳသည့္ မိတ္သဟာယျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ျပဳထားခဲ့သည့္ မည္သည့္အမွား၊ မည္သည့္မမွန္မကန္ အျပဳအမူ၊ မည္သည့္အေႏွာင့္အယွက္ေပးျခင္းႏွင့္ အလ်ဥ္ျပတ္ေစျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္မေကာင္းမႈတို႔ တစ္ခုတေလကိုမွ် လုံးဝ မေဖာ္ထုတ္ေပ။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ၎တို႔၌ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားရွိသည္ဟု ဝန္ခံၿပီး သမၼာတရားကို လက္ခံရန္ လိုလားကာ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ျခင္းကို နာခံႏိုင္သည္ဟု ေျပာဆိုေသာ ၎တို႔မိတ္သဟာယ၏ စကားမ်ားသည္ အဘယ္သို႔နည္း။ ယင္းတို႔သည္ စိတ္ႏွလုံးထဲမွလာေသာ စကားမ်ားျဖစ္သေလာ။ ေသခ်ာေပါက္ မဟုတ္ေပ။ ယင္းတို႔သည္ မုသားမ်ားျဖစ္၏၊ အားလုံးက လမ္းလႊဲၿပီး လွည့္ျဖားရန္အတြက္ ရည္႐ြယ္ေသာ မုသားတစ္စုျဖစ္သည္။ ယင္းတို႔သည္ အေယာင္ေဆာင္လိမ္လည္ျခင္း ျဖစ္သည္မွာလည္း မွန္သည္။ လမ္းလႊဲၿပီး လွည့္ျဖားရန္ အဓိကရည္႐ြယ္သည္။ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးက သူတစ္ပါးတို႔ကို လွည့္ျဖားျခင္းအားျဖင့္ မည္သည့္အရာကို ရရွိလိုသနည္း။ (အျခားလူတို႔ကို သူတို႔ေနာက္ လိုက္ေစလိုၾကပါသည္။) ဟုတ္သည္။ အႏၲိခရစ္ကို ထိုလူတို႔မရိပ္စားမိေစရန္၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔ကို မေကာင္းေသာသူမ်ားအျဖစ္ တံဆိပ္မကပ္ဘဲ ယင္းအစား သမၼာတရားကို လက္ခံေသာ၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ျခင္းကို လက္ခံေသာ၊ ေနာင္တရႏိုင္စြမ္းရွိေသာသူမ်ားအျဖစ္ ထင္ၾကေစရန္အတြက္ ၎တို႔က ထိုလူတို႔ကို လမ္းလႊဲေစၿပီး လွည့္ျဖားျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ၎တို႔လုပ္ေဆာင္ထားခဲ့သည့္ မေကာင္းမႈကို၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားအိမ္ေတာ္အေပၚ ၎တို႔သင့္ေရာက္ေစခဲ့ေသာ ဆုံးရႈံးမႈမ်ားကို ပြင့္လင္းစြာ မိတ္သဟာယမျပဳသည္မွာ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။ (၎တို႔က ဤသို႔ေျပာလွ်င္ လူမ်ားက ၎တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ၾကပါလိမ့္မည္။) လူတို႔သည္ ၎တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ေသာအခါ၊ ရိပ္စားမိႏိုင္ေသာအခါ၊ ၎တို႔၏လူ႔သဘာဝကို အရွိအတိုင္း ျမင္ၿပီး ၎တို႔၏စိတ္သေဘာထားႏွင့္ အျဖစ္အေနကို အရွိအတိုင္း ျမင္ေသာအခါ လူတို႔သည္ ၎တို႔ကို ပယ္ခြာၾကလိမ့္မည္။ ဤလူတို႔သည္ ၎တို႔၏လွည့္ကြက္မ်ားအတြင္းသို႔ က်ေရာက္ဦးမည္ေလာ၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔လွည့္ျဖားျခင္း၌ အလိမ္မိဦးမည္ေလာ။ ၎တို႔ကို အထင္ႀကီးဦးမည္ေလာ။ ၎တို႔ကို အလြန္အကြၽံ ေျမႇာက္စားဦးမည္ေလာ။ ၎တို႔ကို ကိုးကြယ္ဦးမည္ေလာ။ ဤအရာတစ္ခုကိုမွ် ျပဳၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ အႏၲိခရစ္မ်ားသည္ ၎တို႔၏ မိမိကိုယ္ကို သိျမင္မႈ၊ သို႔မဟုတ္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ခံရျခင္းအား ၎တို႔လက္ခံမႈအေၾကာင္းကို ေျပာဆိုေသာအခါ မိမိတို႔ကို လူမ်ားကိုးကြယ္လာၾကေအာင္ ထိုလူတို႔ကို လမ္းလႊဲၿပီး လွည့္ျဖားရန္အလို႔ငွာ မလိမ့္တပတ္ လုပ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အလြန္ေကာက္က်စ္ေသာ နည္းလမ္းတစ္ခုျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ။ လူအခ်ိဳ႕မွာ အမွန္ပင္ အလွည့္ခံၾကရသည္။ အမွန္ပင္ ၎တို႔သည္ အလြန္တို႔ထိခံရၿပီး စာတန္က ၎တို႔ကို လွည့္ျဖားၿပီးေသာအခါ ၎တို႔က ‘သူသည္ အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းစြာ ေျပာဆိုသည္။ ကြၽန္ုပ္သည္ စိတ္ႏိုးႂကြၿပီး သုံး၊ ေလးႀကိမ္မကပင္ ငိုေႂကြးခဲ့သည္။ ယင္းသို႔ ျဖစ္ပ်က္ေနစဥ္တြင္ ကြၽန္ုပ္သည္ သူ႔ကို အထူးေလးစားၿပီး အထင္ႀကီးခဲ့မိ၏။ သူသည္ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္ျဖစ္မွန္း ကြၽန္ုပ္လုံးဝမသိခဲ့ပါ’ ဟု ေျပာဆိုၾကသည္။ ဤသည္မွာ လမ္းလႊဲျခင္းႏွင့္ လွည့္ျဖားျခင္းမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာအရာ ျဖစ္သည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “အေသးစိတ္ရွင္းလင္းခ်က္ ၅- အႏၲိခရစ္မ်ား၏ ထူးျခားေသာ လကၡဏာႏွင့္ ၎တို႔၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အျဖစ္အေနတို႔ကို အႏွစ္ခ်ဳပ္ျခင္း (အပိုင္း ၂)”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲမွာ ေတြ႕ရတာက၊ အႏၲိခရစ္ေတြက သဘာဝအရ အရမ္းကို မာနေထာင္လႊားၿပီး အမွန္တရားကို လုံးဝ လက္မခံၾကဘူးဆိုတာပဲ။ အမွန္တရားကို သူတို႔ စက္ဆုပ္၊ မုန္းတီးတယ္။ ဘယ္ေလာက္ခါးသီးတဲ့ က်ရႈံးမႈေတြကို သူတို႔ ေတြ႕ႀကဳံရပါေစ၊ ေနာင္တရဖို႔၊ ေျပာင္းလဲဖို႔ ျငင္းဆန္ၾကတယ္။ အဲဒါထက္ အေတြးမွားေတြနဲ႔ လူေတြကို လွည့္စားၿပီး ဉာဏ္မ်ားခ်င္ၾကတယ္။ ဒါက ဖန္ပင္းအေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း တိုးေစခဲ့တယ္။ အတိုင္ခံရေတာ့ တိုင္ၾကားခ်က္ေတြက ဘုရားရဲ႕ ေမတၱာျဖစ္ၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ပါ့မယ္၊ သူ႔မွာ လူ႔သဘာဝ ကင္းမဲ့တယ္၊ ဘုရားကို အေႂကြးတင္ၿပီး ေနာင္တရဖို႔ သစၥာဆိုတယ္လို႔ ေျပာရင္းနဲ႔ သူက သူ႔ကိုယ္သူ သိတဲ့အေၾကာင္း ငိုၿပီးေျပာတယ္။ ေနာက္ထပ္ တုံ႔ျပန္ခ်က္ေတြေတာင္ သူ ေတာင္းတယ္။ သူက ျပဳျပင္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာ လက္ခံႏိုင္ၿပီး သမၼာတရားကို က်ိဳးႏြံနာခံႏိုင္တယ္လို႔ ကြၽန္မတို႔ ထင္ေအာင္ လွည့္စားဖို႔ အျပင္ပန္း ျပသခ်က္ေတြ သုံးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္အေနနဲ႔ သူ႔အျပဳအမူ၊ တကယ့္အလုပ္ကို သူ မလုပ္တဲ့ပုံ၊ သူ႔တာဝန္မွာ အာဏာရွင္ဆန္ခဲ့တာ၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို သူ ထိခိုက္ေစခဲ့ပုံ၊ အဲဒါေတြအားလုံးကို သူ လုံးဝ တကယ္ လုံးဝ မေျဖရွင္းခဲ့ဘူး။ လူ႔သဘာဝ ကင္းမဲ့တဲ့အေၾကာင္း စကားနည္းနည္းပဲ ေျပာၿပီး၊ လူ႔သဘာဝ ကင္းမဲ့တာ သူ ေဖာ္ျပတဲ့နည္းလမ္းေတြကို လုံးဝ စိတ္ျဖာမေဆြးေႏြးခဲ့ဘူး။ သူ႔ မိတ္သဟာယက အစစ္အမွန္ ကိုယ္ကိုယ္ကိုယ္ သိျခင္းအေၾကာင္း လုံးဝ မဟုတ္ဘူး၊ သူ႔ကိုယ္ပိုင္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းအေၾကာင္း အေသးစိတ္ လုံးဝ မေဝမွ်ဘူး၊ ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို သက္ေသမခံခဲ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လူေတြက သူ႔ကို ေလးစားၿပီး စာနာၾကတယ္။ သူ႔မွာ ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈရွိၿပီး သူ႔ကို တိုင္ၾကားတဲ့သူေတြကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ဆက္ဆံႏိုင္တယ္လို႔ ထင္ၾကတယ္။ သူ႔ရာထူးကို သူထိန္းသိမ္းႏိုင္ေအာင္လို႔ လူေတြကို လွည့္စားခ်င္တယ္၊ သူတို႔အားေပးတာကို ထိန္းထားခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဟန္ေဆာင္မႈက ၾကာရွည္မခံခဲ့ဘူး။ အခြင့္အေရးရတာနဲ႔ ေျပာင္းလဲသြားတယ္၊ သူ႔ရဲ႕ သူေတာ္ေကာင္း အေယာင္ေဆာင္၊ ငိုေနတဲ့ အေပၚယံ ေ႐ႊမႈန္ႀကဲတာ ေျပာင္းလဲသြားၿပီး၊ သူ႔ကို တိုင္ၾကားသူေတြအတြက္ အမုန္းတရားျပည့္သြားတယ္။ သူက လက္စားေခ်ရင္းနဲ႔ ကြၽန္မတို႔ကို ရႈတ္ခ်ေနတာ။ သမၼာတရားကို မုန္းၿပီး သူ႔ရဲ႕ ရက္စက္တဲ့ သဘာဝက သူ႔ဘာသာ ထင္ရွားလာေနတာ။ ဒါ့အျပင္၊ သူက အရမ္းကို မာနေထာင္လႊားၿပီး ဘယ္သူကိုမွ အေလွ်ာ့ေပးမွာ မဟုတ္ဘူး။ တျခားလူေတြ သူ႔ကို နားေထာင္ဖို႔ အၿမဲေတာင္းဆိုၿပီး၊ တျခားလူေတြနဲ႔ လုံးဝ မတိုင္ပင္ဘဲ၊ အရာရာမွာ သူက အဆုံးအျဖတ္ေပးရမွ ျဖစ္မွာ။ အႀကံေပးတာေတြရွိတဲ့အခါ သူက အေလွ်ာ့မေပးသလို အမွန္တရားကို လုံးဝ လက္မခံဘူး။ အတိုင္ခံရေတာ့ လူေတြကို လိမ္ၿပီး လွည့္စားဖို႔ပဲ ငိုခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ လုံးဝ ေနာင္တမရသလို ပိုေတာင္ ဆိုးလာတယ္။ သူဟာ သဘာဝနဲ႔ အႏွစ္သာရက သမၼာတရားကို မုန္းတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ပဲ။ သူက အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္႐ုံမက၊ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ အႏၲိခရစ္ အႏွစ္သာရလည္း ရွိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အဲဒီေဆာင္႐ြက္မႈက လူတိုင္းကို သူ႔ရဲ႕ စ႐ိုက္မွန္ တကယ္ျပလိုက္တာ။ အဲဒီေနာက္မွာ ေနာက္ထပ္မေကာင္းမႈ အမ်ားႀကီး သူ လုပ္တာကို ျမင္ေတာ့ ကြၽန္မ အံ့ဩမိတယ္၊ အဲဒါက သူဟာ ဘုရားအမႈေတာ္ကတစ္ဆင့္ ေဖာ္ထုတ္ခံရတဲ့ အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္မွန္း လုံးဝ ေသခ်ာသြားေစခဲ့တယ္။

သူနဲ႔ သူ႔အဖြဲ႕က လူထုတ္တဲ့ အလုပ္တခ်ိဳ႕ လုပ္ေနတာ သိရတယ္။ အႀကံေတြ အမ်ားႀကီးေပးတဲ့ အစ္ကိုလင္းကို သူတို႔ အသင္းေတာ္ကေန ႏွင္ထုတ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ အစ္ကိုလင္းက အဲဒီအတြက္ စံမမီဘူးလို႔ ေျပာတဲ့ ေနာက္ထပ္ ေခါင္းေဆာင္ကို အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ဆိုၿပီး အခိုင္အမာေျပာရင္းနဲ႔ ထုတ္လိုက္ၾကတယ္။ သူတို႔ကို ကြၽန္မနဲ႔အတူ တိုင္ၾကားခဲ့တဲ့ တျခားအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း ထုတ္ပယ္ဖို႔အတြက္ ဆင္ေျခေတြလည္း ရွာေတြ႕ခဲ့ၾကတယ္။ ဆႏၵမဲေပးတာ ရွိခဲ့ၿပီး ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ကြၽန္မကို မထုတ္ပယ္ဘဲ ေနရာမွာ ဆက္ထားဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာပဲ အသင္းေတာ္က ႏွစ္စဥ္ေ႐ြးေကာက္ပြဲ က်င္းပခဲ့ၿပီး၊ တိုင္ၾကားခံခဲ့ရတဲ့ လူေတြက ျပန္အေ႐ြးခံခဲ့ရတယ္။ ပိုရင္းႏွီးတဲ့ လူေတြနဲ႔ ဖန္ပင္းရဲ႕ ညီမေလးတို႔ အားလုံးက ေခါင္းေဆာင္အခန္းက႑ေတြ ရၾကတယ္။ ကြၽန္မ နည္းနည္း မရွင္းမလင္းျဖစ္သြားၿပီး အဲဒီလို ဘယ္လိုလုပ္ ျဖစ္သြားရတာလဲလို႔ မသိခဲ့ဘူး။ အသင္းေတာ္အလုပ္အေပၚ သူတို႔ ကေမာက္ကမလုပ္ခဲ့တာ အသိသာႀကီးေလ။ ဒီေတာ့ သူတို႔ ဘယ္လိုလုပ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြအျဖစ္ အေ႐ြးခံရႏိုင္တာလဲေပါ့။ အသင္းေတာ္ဆိုတာ ေလာကီလိုပဲ၊ ေခါင္းေဆာင္မႈနဲ႔ တန္ခိုးအာဏာကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္ၾကတာလို႔ေတာင္ စၿပီး သံသယဝင္လာမိတယ္။ ဒီလိုေတြးေတာ့ ကြၽန္မ စိတ္ဓာတ္က်သြားခဲ့ၿပီး ကိုယ့္တာဝန္လုပ္ဖို႔ စိတ္ျပင္းျပမႈ ေပ်ာက္ဆုံးသြားတယ္။ အသင္းေတာ္ကို စြန႔္ခြာဖို႔၊ ဘယ္သူမွ မျမင္ႏိုင္တဲ့ ေထာင့္တစ္ေနရာကို တြားပဲ တြားသြားလိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သံသယေတြေတာင္ စျဖစ္လာတယ္။ စုေဝးပြဲေတြမွာ သိပ္စကားမေျပာေတာ့သလို၊ ဘာထင္ျမင္ခ်က္မွလည္း မေဝမွ်ေတာ့ဘူး။ လူတိုင္းကို သတိထားခဲ့ၿပီး၊ ကိုယ့္တာဝန္ကို စက္႐ုပ္လိုပဲ လုပ္ခဲ့တယ္။ တစ္ခါတေလ ကိုယ့္ကိုတိုင္တဲ့ ကိစၥကို သူတို႔ မလိုက္ေအာင္လို႔ သူတို႔ကို မ်က္ႏွာလို မ်က္ႏွာရ လုပ္သင့္လား၊ ေတာင္းပန္သင့္လား၊ အျပစ္ဝန္ခံသင့္လား၊ သူတို႔ကို ရင္ၾကားေစ့သင့္လားလို႔လည္း ေတြးမိတယ္။ အဲဒါဆို အနည္းဆုံးေတာ့ အသင္းေတာ္ကေန သူတို႔ ကြၽန္မကို ႏွင္ထုတ္မွာ မဟုတ္ဘူးေလ။

တစ္ေန႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္႐ြတ္ျခင္းတစ္ခု ၾကည့္ရတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “အျခားသူမ်ားအေပၚ သံသယမထားသည့္သူမ်ားကို ငါသေဘာက်သည္၊ ထို႔အျပင္ သမၼာတရားကို မဆိုင္းမတြ လက္ခံေသာသူမ်ားကိုလည္း ငါႏွစ္သက္၏၊ ထိုသို႔ေသာလူႏွစ္မ်ိဳးကို ငါအလြန္ဂ႐ုစိုက္သည္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ငါ၏အျမင္၌ သူတို႔သည္ ႐ိုးသားေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ သင္တို႔သည္ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားတတ္လွ်င္ လူတိုင္းႏွင့္ ကိစၥတိုင္းကို သတိထားၿပီး သံသယဝင္ေနမည္ျဖစ္၍ ငါ့အေပၚ၌ထားေသာ သင္တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ သံသယအုတ္ျမစ္အေပၚ၌ တည္ထားသည့္ ယုံၾကည္ျခင္း ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းကို မည္သည့္အခါမွ် ငါအသိအမွတ္ျပဳႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ စစ္မွန္ေသာ ယုံၾကည္ျခင္း မရွိေသာ သင့္တြင္ စစ္မွန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ သာ၍ပင္ ကင္းမဲ့ေနသည္။ အကယ္၍ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို သံသယဝင္တတ္သည့္အျပင္ သင္ဆႏၵရွိသည့္အတိုင္း သူ႔အေၾကာင္းကို ထင္ေၾကးေပးတတ္လွ်င္ သင္သည္ လူတို႔ထဲတြင္ အလိမ္လည္ အလွည့္ဖ်ားတတ္ဆုံးသူျဖစ္သည္မွာ သံသယျဖစ္စရာ မလိုေပ။ ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ေသာ အျပစ္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ေနေသာ၊ ေသးသိမ္သည့္ စ႐ိုက္လကၡဏာရွိေသာ၊ တရားမွ်တမႈႏွင့္ ဆင္ျခင္တုံတရား ကင္းမဲ့ေသာ၊ တရားမွ်တေသာသေဘာ ကင္းမဲ့ေသာ၊ ရက္စက္သည့္ နည္းပရိယာယ္မ်ား ျပဳတတ္ေသာ၊ ေဖာက္ျပန္ၿပီး ေကာက္က်စ္ေသာ၊ ဆိုးယုတ္မႈႏွင့္ အေမွာင္ထုကို ႏွစ္သက္ေသာ စသည့္စ႐ိုက္လကၡဏာမ်ားရွိသူ လူသားႏွင့္ ဘုရားသခင္တူႏိုင္မတူႏိုင္ကို သင္မွန္းဆသည္။ လူတို႔၌ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အသိပညာ စိုးစဥ္းမွ်ပင္ မရွိေသာေၾကာင့္ ၎တို႔တြင္ ထိုသို႔ေသာအေတြးမ်ားရွိျခင္းျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ထိုသို႔ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ အျပစ္ႏွင့္ဘာမွ်မထူး။ ထို႔အျပင္ ငါႏွစ္သက္ေသာသူမ်ားသည္ ခယဝယလုပ္ကာ ဖားတတ္ေသာသူမ်ား အတိအက်ပင္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထိုသို႔မလုပ္တတ္သူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ အိမ္ေတာ္တြင္ ႀကိဳဆိုျခင္းခံရမည္မဟုတ္ဘဲ သူတို႔သည္ ထိုအိမ္ေတာ္ရွိ မိမိတို႔၏ေနရာကို ဆုံးရႈံးလိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ယုံၾကည္ၾကသူအခ်ိဳ႕ပင္ ရွိသည္။ ဤႏွစ္မ်ားတစ္ေလွ်ာက္ သင္တို႔ဆည္းပူးထားသည္မွာ ဤအသိပညာတစ္ခုသာေလာ။ ဤသည္မွာ သင္တို႔ရရွိခဲ့ေသာအရာေလာ။ ထို႔ျပင္ ငါႏွင့္ပတ္သက္ေသာ သင္တို႔၏အသိအျမင္သည္ ထိုသို႔ေသာ အထင္အျမင္မွားမ်ားသာမကေပ၊ သာ၍ဆိုးသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို သင္တို႔၏ ေစာ္ကားျခင္းႏွင့္ ေကာင္းကင္ဘုံကို ရႈတ္ခ်ေျပာဆိုျခင္းတို႔ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔၏ ထိုသို႔ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ငါႏွင့္ေဝးရာသို႔ သင္တို႔ကို လမ္းလြဲသြားေစ မည္သာျဖစ္ၿပီး သင္တို႔အား ငါ့ကို ပိုၿပီးဆန႔္က်င္သူမ်ား ျဖစ္ေစမည္သာ ျဖစ္သည္ဟု ငါေျပာျခင္းျဖစ္၏။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အလုပ္လုပ္ခဲ့သည့္ ကာလအတြင္းတြင္ သင္တို႔သည္ သမၼာတရားမ်ားစြာကို ျမင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္ ငါ၏နားက မည္သည့္အရာမ်ား ၾကားခဲ့သည္ကို သင္တို႔သိသေလာ။ သင္တို႔အထဲမွ လူမည္မွ်သည္ သမၼာတရားကို လက္ခံရန္ လိုလားၾကသနည္း။ သမၼာတရားအတြက္ အဖိုးအခကိုေပးရန္ သင္တို႔လိုလိုလားလား ရွိသည္ဟု သင္တို႔အားလုံးယုံၾကည္ၾကသည္၊ သို႔ေသာ္ သင္တို႔ထဲမွ လူမည္မွ်သည္ သမၼာတရားအတြက္ အမွန္တကယ္ ဒုကၡခံခဲ့ဖူးသနည္း။ သင္တို႔၏ ႏွလုံးသားမ်ားထဲ၌ မေျဖာင့္မတ္မႈမ်ားသာ ရွိေသာေၾကာင့္ မည္သူပင္ျဖစ္ပါေစ လူတိုင္းသည္ ညီတူညီမွ်ပင္ လိမ္လည္လွည့္ဖ်ားတတ္ၿပီး ေကာက္က်စ္ၾကသည္ဟု သင္တို႔ယုံၾကည္ၾက သည္မွာ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္သည္ သာမန္လူတစ္ေယာက္ ကဲ့သို႔ပင္ ၾကင္နာတတ္ေသာ ႏွလုံးသား၊ သို႔မဟုတ္ ေစတနာ ေမတၱာမရွိသူဟုပင္ ယုံၾကည္ၾကသည္အထိ ျဖစ္ေတာ့၏။ ထိုမွ်မကေသး ျမင့္ျမတ္ေသာ စ႐ိုက္ႏွင့္ သနားၾကင္နာတတ္ကာ ေကာင္းျမတ္ေသာ သဘာဝသည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္၌သာလွ်င္ ရွိသည္ဟု သင္တို႔ယုံၾကည္ၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာ သန္႔ရွင္းသူမ်ိဳးမရွိေၾကာင္း၊ ေျမႀကီးေပၚတြင္ အေမွာင္ထုႏွင့္ ဆိုးယုတ္မႈကသာ အုပ္စိုးေၾကာင္း သင္တို႔ယုံၾကည္ၾကၿပီး ဘုရားသခင္ဆိုသည္မွာမူ ေကာင္းေသာအရာမ်ား ႏွင့္ လွပေသာအရာမ်ားကို ေတာင့္တေသာ လူ၏ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပးမည့္သူ၊ လူတို႔က လုပ္ႀကံဖန္တီးထားေသာ ဒ႑ာရီလာ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္သည္ဟု သင္တို႔ယုံၾကည္ၾကသည္။...ခရစ္ေတာ္၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္အားလုံးကို သင္တို႔သည္ မေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔၏ ရႈေထာင့္ျဖင့္ ၾကည့္ၾကကာ ခရစ္ေတာ္၏အလုပ္အျပင္ ခရစ္ေတာ္၏ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာႏွင့္ အႏွစ္သာရတို႔ကိုလည္း သင္တို႔သည္ ေကာက္က်စ္သူတို႔၏ ရႈေထာင့္မွ သုံးသပ္ၾကသည္။ သင္တို႔ေရွ႕မွလူမ်ား မည္သည့္အခါကမွ် မလုပ္ဖူးသည့္ ႀကီးမားေသာ အမွားတစ္ခုကို သင္တို႔ က်ဴးလြန္ခဲ့ၾကၿပီ။ တစ္နည္းဆိုေသာ္ ဦးေခါင္း၌ သရဖူေဆာင္းထားသည့္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ျမင့္ျမတ္ေသာ ဘုရားသခင္ကိုသာ သင္တို႔အေစခံၾကၿပီး အလြန္အေရးမပါလြန္းသျဖင့္ သင္တို႔အတြက္ ျမင္ႏိုင္စြမ္းမရွိဟု မွတ္ယူသည့္ ဘုရားသခင္ကိုမူ မည္သည့္အခါကမွ် သင္တို႔အေစမခံေပ။ ဤသည္မွာ သင္တို႔၏အျပစ္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားကို သင္တို႔ေစာ္ကားမႈ၏ ျဖစ္႐ိုးျဖစ္စဥ္နမူနာတစ္ခု မဟုတ္ေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေျမႀကီးေပၚရွိ ဘုရားသခင္ကို သိရွိႏိုင္ပုံ) ဘုရားရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းကို ၾကားရေတာ့၊ ပုန္းစရာေနရာမရွိေအာင္ ရွက္မိတယ္။ ကြၽန္မ မႀကိဳက္တဲ့ ဒီအရာေတြ ျဖစ္ေတာ့၊ သမၼာတရားကို မရွာခဲ့ဘဲ၊ ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို သံသယထားခဲ့မိတယ္။ အာဏာရွိတဲ့ သူေတြက အခ်င္းခ်င္း ကာေပးတယ္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွာ အေမွာင္ထုက အုပ္စိုးတယ္လို႔ သံသယဝင္ခဲ့မိတယ္။ အဲဒါက ဘုရားအေနနဲ႔ ဆိုးယုတ္မႈနဲ႔ အေမွာင္ကို လူသားေတြလိုပဲ ႏွစ္သက္တယ္လို႔ သံသယဝင္ေနတာပဲ မဟုတ္လား။ အဲဒါက အဓိပၸာယ္မရွိတဲ့ ၾကည့္ျမင္နည္းပဲ။ ဘုရားက သန႔္ရွင္း၊ ေျဖာင့္မတ္တယ္။ ဒီေတာ့ သန႔္ရွင္းျခင္းနဲ႔ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းက သူ႔အိမ္ေတာ္ကို စိုးမိုးတာျဖစ္တယ္။ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြက အသင္းေတာ္ထဲမွာ ခဏေလာက္ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္လို႔ရၿပီး၊ လူတခ်ိဳ႕ကို လွည့္စား၊ ထိန္းခ်ဳပ္ေကာင္း ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မွာျဖစ္ေပမဲ့၊ ဒီမွာ တကယ့္ေျခကုပ္ကို သူတို႔ လုံးဝ ရမွာ မဟုတ္ဘူး— ဘုရားက ေနာက္ဆုံးမွာ သူတို႔ကို ေဖာ္ထုတ္၊ ဖယ္ရွင္းပစ္မွာပါ။ ဘုရားက သူေ႐ြးခ်ယ္ထားတဲ့သူေတြ စစ္မွန္တဲ့ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း ရႏိုင္ၿပီး၊ အႏၲိခရစ္နဲ႔ ဆိုးယုတ္တဲ့ လူေတြရဲ႕ မေကာင္းတဲ့၊ ဆိုးယုတ္တဲ့၊ ဘုရားကို ဆန႔္က်င္တဲ့ ႐ုပ္ေတြကို ျမင္ႏိုင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ သူတို႔ကို အမွန္တကယ္ ပစ္ပယ္ၿပီး သူတို႔ရဲ႕ လွည့္စားခ်က္နဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကေန လြတ္ႏိုင္ေအာင္လို႔၊ အဲဒီလူေတြကို အသင္းေတာ္ထဲမွာ ေပၚလာခြင့္ေပးတယ္။ အဲဒါ ဘုရားအမႈေတာ္ရဲ႕ ဉာဏ္ပညာပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလိုလူေတြက တျခားလူေတြကို ဖိႏွိပ္ေနတာ ျမင္ေတြ႕ေနရၿပီး အသင္းေတာ္က သူတို႔ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ရွိတာ ကြၽန္မ ျမင္ရတဲ့အခါ၊ ကြၽန္မ သတိရွိၿပီး သတိထားခဲ့ရတယ္၊ သူတို႔ ကြၽန္မကိုလည္း ေဒါသတႀကီး ရမ္းမွာစိုးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ အမွားတစ္ခုခုေျပာမိၿပီး အႏၲိခရစ္ေတြက ကြၽန္မကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ တစ္ခုခု ရသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ကြၽန္မ အလုပ္ထုတ္၊ ႏွင္ထုတ္ခံရမွာကို လန႔္ၿပီး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို သိပ္မ်ားမ်ားစားစား ေျပာမိမွာစိုးခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္ဖို႔အတြက္၊ သူတို႔ကို ကပ္ဖားတဲ့ ေလာကီ နည္းလမ္းကို အသုံးျပဳဖို႔ေတာင္ ကြၽန္မ ေတြးခဲ့တယ္။ ကြၽန္မ တကယ္ကို သူရဲေဘာေၾကာင္ခဲ့ၿပီး သတၱိတစ္ခုမွ လုံးဝကို မခဲ့ရွိတာသေဘာေပါက္ခဲ့တယ္။ သမၼာတရားနဲ႔ ခရစ္ေတာ္က ဘုရားအိမ္ေတာ္ထဲမွာ အာဏာရွိတာကို ယုံၾကည္ဖို႔ ျငင္းပယ္ရင္း ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို ျငင္းေနခဲ့တာပဲ။ ဒီဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက တကယ္ကို ထိမိလွပါတယ္။ “ထို႔ျပင္ ငါႏွင့္ပတ္သက္ေသာ သင္တို႔၏အသိအျမင္သည္ ထိုသို႔ေသာ အထင္အျမင္မွားမ်ားသာမကေပ၊ သာ၍ဆိုးသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို သင္တို႔၏ ေစာ္ကားျခင္းႏွင့္ ေကာင္းကင္ဘုံကို ရႈတ္ခ်ေျပာဆိုျခင္းတို႔ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔၏ ထိုသို႔ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ငါႏွင့္ေဝးရာသို႔ သင္တို႔ကို လမ္းလြဲသြားေစ မည္သာျဖစ္ၿပီး သင္တို႔အား ငါ့ကို ပိုၿပီးဆန႔္က်င္သူမ်ား ျဖစ္ေစမည္သာ ျဖစ္သည္ဟု ငါေျပာျခင္းျဖစ္၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေျမႀကီးေပၚရွိ ဘုရားသခင္ကို သိရွိႏိုင္ပုံ) အဲဒါက ကြၽန္မကို အရမ္းေၾကာက္လန႔္သြားေစခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ အဓိပၸာယ္မရွိတဲ့ အယူအဆေတြနဲ႔ ဘုရားကို ကြၽန္မက ျပစ္မွားေစာ္ကား၊ အမနာပ ေျပာေနခဲ့တာပဲ။ ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းမွာ ဘုရားအေပၚ စစ္မွန္တဲ့ သိနားလည္မႈ တစ္ခုမွ မရွိတာကို ေတြ႕ရတယ္။ အႏၲိခရစ္ေတြက ကြၽန္မကို ဖိႏွိပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ သမၼာတရားကို မရွာခဲ့သလို ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္းလည္း ရခဲ့ဘူး၊ အႏၲိခရစ္ရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ အင္အားစုေတြကို ဆန႔္က်င္ မရပ္တည္ခဲ့ဘဲ၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကို သံသယဝင္ခဲ့တယ္။ အဲဒါ ကြၽန္မရဲ႕ ဆိုးယုတ္မႈပဲ။ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြက အသင္းေတာ္ထဲမွာ ဘုရားရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ပဲ ေပၚလာတာေလ။ လက္ေတြ႕က်တဲ့ သင္ခန္းစာတစ္ခုကို ဘုရားက ကြၽန္မတို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ေပးေနတာ၊ ဒီေတာ့ ကြၽန္မက အဲဒီပတ္ဝန္းက်င္မွာ သမၼာတရားကို ရွာၿပီး ကိုယ့္သင္ခန္းစာကို ယူဖို႔ လိုတယ္။ ဒါကို သေဘာေပါက္လိုက္ေတာ့၊ ဘုရားေရွ႕မွာ ဆုေတာင္းျခင္းနဲ႔ ကြၽန္မ ဒူးေထာက္လိုက္တယ္။ “ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ့္ဆီ ကြၽန္မ ေနာင္တရခ်င္ပါတယ္။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ယုံၾကည္ျခင္း ေပးေတာ္မူပါ။ အဲဒါၿပီးတဲ့ေနာက္ ဘယ္အေျခအေနမ်ိဳး ကြၽန္မ ရင္ဆိုင္ရပါေစ၊ ျဖတ္ေက်ာ္ဖို႔ ကိုယ္ေတာ့္ကို ကြၽန္မ အားကိုးပါမယ္”လို႔ေပါ့။ ဆုေတာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ စိတ္ေအးသြားသလို ခံစားရတယ္။

တစ္ေန႔ ဖန္ပင္းရဲ႕ ညီမေလးက ကြၽန္မနဲ႔ စုေဝးပြဲတစ္ခု အတူသြားဖို႔ စီစဥ္တယ္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြက ကြၽန္မကို တိုင္ၾကားခဲ့ၾကလို႔ ကြၽန္မအေနနဲ႔ ကိုယ့္တာဝန္ေတြကို ရပ္ထားရမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာအတြက္ ကြၽန္မကို တိုင္ၾကားလဲဆိုတာ သူ မေျပာဘူး၊ အဲဒီအစား ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သုံးသပ္ဖို႔ ေျပာေနခဲ့တာ။ ၿပီးေတာ့ သူက ေျပာတယ္၊ ကြၽန္မ အထုတ္ခံရတဲ့အေၾကာင္းကို တစ္ေယာက္ေယာက္က ေမးရင္၊ ကြၽန္မ ဘာကိုမွ ေျပာလို႔မရဘူး။ ကြၽန္မအတြက္ အဲဒါေတြအားလုံးက ႐ုတ္တရက္ ျဖစ္သြားတာ၊ ဘာလုပ္ရမွန္း ကြၽန္မ မသိခဲ့ဘူး၊ စိတ္က ဘာမွစဥ္းစားလို႔မရဘူး။ ကြၽန္မ အိမ္ျပန္ၿပီး ေတြးရင္း ေတြးရင္းနဲ႔ ၾကက္ေသေသၿပီး ထိုင္ေနမိခဲ့တယ္။ သူတို႔ ကြၽန္မကို အသင္းေတာ္ကေန ဖယ္ရွားေတာ့မွာလားေပါ့။ အစ္ကိုလ်ဴကို သူတို႔ ႏွင္ထုတ္တုန္းက၊ ပထမဆုံး သူ႔တာဝန္ကို ရပ္ဖို႔ အသက္ႀကီးတာကို ဆင္ေျခအေနနဲ႔ သူတို႔ သုံးခဲ့ၾကၿပီး၊ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ကိုထုတ္ပယ္တဲ့ စာေတြအတြက္ စီစဥ္ခဲ့ၾကတာေလ။ ကြၽန္မ အရမ္းစိုးရိမ္သြားတယ္။ ကြၽန္မကိုလည္း အဲဒီနည္းစနစ္ကို သုံးခဲ့မယ္ဆိုရင္ ကြၽန္မ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္း မသိခဲ့ဘူး။ တစ္ခါတေလ အဲဒါကို ပိုအေကာင္းျမင္တဲ့စိတ္နဲ႔ ၾကည့္လိုက္တယ္၊ လူတစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို တကယ္ တိုင္ခဲ့ၿပီး စစ္ေဆးၿပီးတဲ့ေနာက္ သူတို႔က ကြၽန္မကို စုေဝးပြဲေတြ ဆက္သြားၿပီး တာဝန္ ဆက္လုပ္ခြင့္ ေပးမွာပါလို႔ ေတြးရင္းေပါ့။ အဲဒီအေပၚ အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ႔ အဆိုးျမင္စိတ္ၾကား ကြၽန္မ ပတ္ခ်ာလည္ေနခဲ့တယ္။ ကိုယ့္ေခါင္းက ေပါက္ကြဲေတာ့မလိုပဲ။ ကြၽန္မ စိတ္ႏွလုံးက အင္မတန္ေလးလံေနသလို စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္ေနမိတယ္။ အဲဒီအေျခအေနကို ဘယ္လိုျဖတ္ေက်ာ္ရမွန္း မသိခဲ့သလို၊ ဘုရားရဲ႕ အုပ္စိုးမႈနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ထပ္ၿပီး သံသယဝင္ေနမိတယ္။ ကြၽန္မ အျမန္ဆုေတာင္းလိုက္တယ္၊ ယုံၾကည္ျခင္း မဆုံးရႈံးေအာင္၊ ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္ကို သံသယမဝင္ေအာင္ ကြၽန္မကို ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ ေတာင္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ ဘုရားက ကြၽန္မဆီ အဲဒါကို ျဖစ္ခြင့္ေပးေနတာ၊ ကြၽန္မအသက္တာအတြက္ အဲဒါက အက်ိဳးရွိမွာပဲလို႔ သိခဲ့တယ္။ စိတ္ၿငိမ္ေအာင္ထားၿပီး သမၼာတရားကို ရွာခ်င္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ ဘုရားရဲ႕ အုပ္စိုးမႈကို နားလည္ျခင္းနဲ႔ စမ္းသပ္မႈေတြကို ျဖတ္သန္းရျခင္းအေၾကာင္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အမ်ားႀကီး ဖတ္ခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားက ဒီအရာအားလုံး ျဖစ္ဖို႔ အခြင့္ေပးေနခဲ့မွန္း သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ဘုရားအခြင့္မရွိဘဲနဲ႔၊ စာတန္၊ ဒါမွမဟုတ္ အႏၲိခရစ္ ဘယ္ေလာက္ ႐ိုင္းစိုင္းၾကမ္းၾကဳတ္ပါေစ၊ ကြၽန္မကို ထိလို႔မရဘူး။ အဲဒီအေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြ ဘာလုပ္ၾကမယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ မေျပာႏိုင္ေပမဲ့၊ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ ကြၽန္မ သင္ယူလို႔ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ အနည္းဆုံးေတာ့ ဘုရားကို အျပစ္တင္မွာ မဟုတ္သလို၊ စာတန္ရဲ႕ ဟားကြက္ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ သူတို႔ ကြၽန္မကို ႏွင္ထုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္၊ ကိုယ့္ယုံၾကည္ျခင္းကို စြန႔္မွာမဟုတ္သလို၊ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ျခင္းအားျဖင့္ ကိုယ့္တာဝန္ကို ကြၽန္မ လုပ္ႏိုင္ဦးမွာပါ။ အဲဒီအေၾကာင္းကို အဲဒီလိုေတြးၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္မ အားနည္းၿပီး ေၾကာက္သလို မခံစားရေတာ့ဘူး။

ႏွစ္ပတ္ေလာက္ ကုန္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ဖန္ပင္းရဲ႕ ညီမေလးက အစ္မက်န္းအေပၚ အကဲျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ကြၽန္မကို ေရးခိုင္းတယ္။ အရင္က အဲဒီတိုင္စာကို ကြၽန္မနဲ႔ ေရးခဲ့တဲ့ အစ္မတစ္ေယာက္ေလ။ ကြၽန္မကို အသင္းေတာ္ကေန ႏွင္ထုတ္ဖို႔ စာ႐ြက္စာတန္းအလုပ္ ျပင္ဆင္ေနတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဖန္ပင္း လုပ္ခဲ့မွ်အားလုံး အပါအဝင္၊ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သမွ်တိုင္းကို ကြၽန္မ အေသးစိတ္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္တယ္။ သူတို႔အေပၚ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း ပိုရွိသလို ကြၽန္မ ခံစားခဲ့ရတယ္။ စာပိုဒ္တစ္ခု ကြၽန္မ ဖတ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္- “အျမင္မတူသူတစ္ဦးကို တိုက္ခိုက္ၿပီး ၾကဥ္ထားသည့္အခါ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး၏ အဓိကရည္မွန္းခ်က္မွာ အဘယ္နည္း။ ၎တို႔က အသင္းေတာ္ထဲ၌ မိမိတို႔၏ကိုယ္ပိုင္ သေဘာထားႏွင့္ ဆန႔္က်င္ေသာ သေဘာထားလုံးဝ မရွိသည့္အေျခအေနတစ္ခု၊ ၎တို႔၏အာဏာ၊ ၎တို႔၏အုပ္စိုးမႈႏွင့္ ၎တို႔၏စကားမ်ားက အႂကြင္းမဲ့ျဖစ္သည့္ အေျခအေနတစ္ခုကို ဖန္တီးရန္ ႀကိဳးစားၾက၏။ လူတိုင္းက ၎တို႔ကို အေလးဂ႐ုျပဳရၿပီး တစ္စုံတစ္ဦး၌ မတူညီေသာ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ တစ္ခုရွိပါက ထိုသူအေနျဖင့္ ယင္းကို မိမိစိတ္ထဲတြင္သာ ထားရၿပီး ယင္းကို အၫြန႔္ခ်ိဳးပစ္ရသည္။ ဤသည္မွာ မိမိတို႔၏ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ခိုင္ၿမဲေစဖို႔ အျမင္မတူသူမ်ားကို တိုက္ခိုက္ၿပီး ၾကဥ္ထားသည့္သူမ်ား အသုံးျပဳသည့္ နည္းနိႆယတစ္ခု ျဖစ္ေလသည္။ ၎တို႔က ‘သင္၌ မတူညီသည့္ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ား ရွိသည္မွာ အဆင္ေျပသည္၊ သို႔ရာတြင္ ငါ၏အာဏာႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းကို ထိခိုက္ေစဖို႔မဆိုထားႏွင့္၊ ထိုထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကို သင့္သေဘာရွိ ေလွ်ာက္ေျပာေန၍ မရေပ။ သင့္မွာ ေျပာစရာရွိပါက ငါ့ကို ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ေျပာႏိုင္သည္။ လူတိုင္းေရွ႕တြင္ သင္ေျပာၿပီး ငါမ်က္ႏွာပ်က္ရေအာင္ လုပ္ပါက သင္သည္ သင့္ကိုပစ္ပယ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုေနျခင္းျဖစ္ၿပီး သင့္ကို ငါထိန္းရလိမ့္မည္’ ဟု ေျပာၾကသည္။ ဤသည္မွာ အဘယ္စိတ္သေဘာထားမ်ိဳးျဖစ္သနည္း။ အႏၲိခရစ္တို႔သည္ အျခားသူမ်ားကို လြတ္လပ္စြာ စကားေျပာခြင့္မေပးေခ်။ သူတို႔၌— အႏၲိခရစ္အေၾကာင္းျဖစ္ေစ၊ အျခားအရာ တစ္ခုတေလအေၾကာင္းျဖစ္ေစ— ထင္ျမင္ယူဆခ်က္တစ္ခု ရွိပါက သူတို႔စိတ္ထဲ၌ ထားထားရသည္။ သူတို႔သည္ အႏၲိခရစ္၏မ်က္ႏွာကို ဆင္ျခင္ေထာက္ထားရသည္။ မေထာက္ထားပါက အႏၲိခရစ္သည္ သူတို႔ကို ရန္သူတစ္ဦးအျဖစ္ နာမည္ဆိုးတပ္ကာ သူတို႔ကို တိုက္ခိုက္ၿပီး ၾကဥ္ထားလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ အဘယ္သဘာဝမ်ိဳးနည္း။ ယင္းသည္ အႏၲိခရစ္တစ္ဦး၏ သဘာဝျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဤအရာကို အဘယ္ေၾကာင့္ ျပဳသနည္း။ အေၾကာင္းမွာ ၎တို႔သည္ လူတို႔၏စိတ္ထဲတြင္ မိမိတို႔၏ အာဏာႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းတို႔ကို အဆက္မျပတ္ ခိုင္ၿမဲေစလိုေသာေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး မိမိတို႔၏အာဏာႏွင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းတို႔ တည္ၿမဲၿပီး မယိမ္းယိုင္ေစဖို႔အတြက္ ျဖစ္ေလသည္။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ေလးစားၾကည္ညိဳခံရျခင္း၊ ဂုဏ္သတင္း၊ သို႔မဟုတ္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးအေနျဖင့္ ဂုဏ္အဆင့္အတန္းႏွင့္ တန္ဖိုးတို႔အေပၚ သက္ေရာက္မႈရွိမည့္၊ သို႔မဟုတ္ ၿခိမ္းေျခာက္မည့္ မည္သည့္အရာကိုမွ် သည္းမခံၾကေပ။ ဤသည္မွာ အႏၲိခရစ္တို႔၏ ဆိုးဝါးေသာ သဘာဝဆိုင္ရာ သ႐ုပ္သကန္တစ္ခု ျဖစ္သည္မဟုတ္ေလာ။ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ပိုင္ဆိုင္ႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည့္ အာဏာျဖင့္ မတင္းတိမ္ႏိုင္ဘဲ ယင္းကို ခိုင္ၿမဲေစၿပီး လုံၿခဳံေစကာ အႂကြင္းမဲ့ စိုးမိုးျခယ္လွယ္မႈကို ရွာေဖြသည္။ ၎တို႔သည္ အျခားသူမ်ား၏အျပဳအမူကို ထိန္းခ်ဳပ္လိုသည္သာမက၊ သူတို႔၏စိတ္ႏွလုံးကိုလည္း ထိန္းခ်ဳပ္လိုသည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “အျမင္မတူသူမ်ားကို ၎တို႔တိုက္ခိုက္ကာ ၾကဥ္ထားၾက၏”) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေန ေတြ႕ရတာက အႏၲိခရစ္ေတြဟာ အသင္းေတာ္ထဲမွာ သူတို႔ရဲ႕ အာဏာနဲ႔ ရာထူး ခိုင္မာေစခ်င္ၾကလို႔ပဲ မတူတဲ့ စိတ္ကူးေတြ ရွိတဲ့၊ သူတို႔ကို တိုင္ၾကားခ်င္တဲ့ တျခားဘယ္သူကိုမဆို ဖိႏွိပ္ၿပီး ေဒါသတႀကီး ရမ္းမယ္ဆိုတာပဲ။ ဖန္ပင္းနဲ႔ သူ႔အဖြဲ႕က အႏၲိခရစ္ေတြနဲ႔ဆိုင္တဲ့ ဘုရားရဲ႕ ေဖာ္ျပခ်က္နဲ႔ တစ္ေထရာတည္းပဲ မဟုတ္လား။ လူတခ်ိဳ႕ကို သူတို႔ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ၿပီး တိုင္ၾကားခဲ့တယ္၊ ဒီေတာ့ သူတို႔က အဲဒီလူေတြကို ထုတ္ပယ္ဖို႔ အခြင့္အေရးကို မလြတ္တမ္းယူၾကတာ။ သူတို႔ အျပစ္ေပးတာ ခံရတဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြအားလုံးက သူတို႔ရဲ႕ ႀကီးၾကပ္မႈ နယ္ပယ္ထဲမွာ ရွိၾကၿပီး၊ သူတို႔ကို လုံးဝ ျပန္ဆန႔္က်င္ၾကတာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္၊ အဲဒီလူေတြကို ႏွင္ထုတ္ဖို႔ ထုတ္ပယ္စာေတြ စျပင္ၾကေတာ့တာပဲ။ သူတို႔အေပၚ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း ရွိခဲ့ၾကတဲ့ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အမႈေဆာင္ေတြကို သူတို႔ ထုတ္ပယ္ခဲ့ၿပီး၊ အဲဒီရာထူးေတြမွာ သူတို႔ ႏွစ္သက္တဲ့သူေတြနဲ႔ သူတို႔ကိုယ္ပိုင္ ေရာင္းရင္းေတြကို ခန႔္ထားလိုက္ၾကတယ္။ အုပ္စုဖြဲ႕ဖို႔ သူတို႔ လူစုႏွင့္ၿပီးသားပဲေလ။ အဲဒီတိုင္စာကို ကြၽန္မတို႔ ေရးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိစၥေတြက ပိုေတာင္ ဆိုးသြားတယ္— အႏၲိခရစ္ေတြရဲ႕ ဂိုဏ္းစစ္စစ္တစ္ခုပဲ။ သူတို႔ရဲ႕ ဆိုးယုတ္မႈကို ကြၽန္မ မတိုင္ၾကားခဲ့ရင္၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕အလုပ္ ထိခိုက္မွာတင္မကဘူး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြအတြက္လည္း ဒုကၡေရာက္ရမွာ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ကို ထပ္တိုင္မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေၾကာင့္ ကြၽန္မကို လန႔္သြားတယ္။ သူတို႔အားလုံးက ေခါင္းေဆာင္အခန္းက႑ေတြ ရွိၾကသလို၊ ကြၽန္မက စုေဝးပြဲေတြကေန ထုတ္ပယ္ခံရၿပီး ဆိုင္းငံ့ခံခဲ့ရတာေလ။ အဲဒါေတြအားလုံးေနာက္မွာ တိုင္လိုက္ရင္၊ တျခားလူေတြက ကြၽန္မကို ယုံပါ့မလား။ အရင္လို ကြၽန္မရဲ႕ တိုင္ၾကားခ်က္ကို သူတို႔ မိသြားခဲ့ရင္၊ အဲဒီအရာကေန ဘာမွျဖစ္လာမွာ မဟုတ္သလို၊ အသင္းေတာ္ကေနေတာင္ ကြၽန္မကို ႏွင္ထုတ္ႏိုင္တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ အဆုံးသတ္ ျဖစ္မွာပဲ။ ထုတ္ပယ္ခံရမဲ့ အေတြးေၾကာင့္ ကြၽန္မ ဒီအရမ္းေၾကာက္လန႔္စိတ္နဲ႔ ျပည့္သြားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္မွာ အသင္းေတာ္အလုပ္ကို သူတို႔ ဘယ္လို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေႏွာင့္ယွက္ေနခဲ့ၿပီးသား ျဖစ္တယ္ဆိုတာနဲ႔ လူေတြကို သူတို႔ ေဒါသတႀကီး ဆူပူရမ္းကားေနဆဲပဲဆိုတာကို ေတြးမိသြားတယ္။ သူတို႔ကို ကြၽန္မ အရမ္းေၾကာက္ၿပီး တိုင္ၾကားစာမေရးဘဲ ဆက္ေသာင္းက်န္းခြင့္ေပးခဲ့ရင္၊ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမ ဘယ္ႏွေယာက္ေလာက္ ဒုကၡေရာက္မယ္ဆိုတာ ဘယ္သူသိမွာလဲ။ အဲဒါ ဘုရားေရွ႕မွာ ဆိုး႐ြားတဲ့ ျပစ္မွားမႈျဖစ္မွာျဖစ္ၿပီး၊ ကြၽန္မကို သူ စြန႔္ပစ္ခ်င္ စြန႔္ပစ္သြားႏိုင္တယ္။ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေလာက္ ကြၽန္မ မစားႏိုင္၊ မအိပ္ႏိုင္ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ အစ္ကိုေက်ာက္က ကြၽန္မကို ဖုန္းေခၚၿပီး ေမးတယ္၊ အရင္က အဲဒီတိုင္ၾကားခ်က္မွာ ဘာေတြေရးခဲ့လဲ၊ အခု ဘာကို ေတြးမိလဲဆိုတာေပါ့။ “ခဏေစာင့္” လို႔ ကြၽန္မ ေျပာလိုက္တယ္။ သူက၊ “အခု သူ႔ကို ရင္ဆိုင္ၿပီး မတိုင္ၾကားရင္ေတာင္၊ သူ နင့္ကို စြန႔္ပစ္မွာပဲ မဟုတ္လား။ ဒါ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကိစၥ မဟုတ္ဘဲ၊ အသင္းေတာ္ရဲ႕ အလုပ္နဲ႔ ပတ္သက္တယ္။ နည္းနည္း ေတြ႕ၾကည့္ေပါ့” တဲ့။ သူနဲ႔ ဖုန္းေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္မ တကယ္ကို ေနမထိထိုင္မထိ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ သူေျပာခဲ့တာကို စဥ္းစားတာ ရပ္ကိုမရပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္မ ခ်ဳပ္တည္းေနမိၿပီး ဘာလုပ္ရမယ္မွန္း မသိခဲ့ဘူး။ ခဏအၾကာမွာ အဲဒီအတြက္ ေနာက္ထပ္ တိုင္ၾကားခ်က္ သြားေရးသင့္တယ္လို႔ ေတြးတယ္။ ေနာက္တစ္ခဏအၾကာမွာ ကိုယ့္အနာဂတ္နဲ႔ ကံၾကမၼာကို ေတြးေနမိျပန္ေရာ၊ အထုတ္ခံရၿပီး ကြၽန္မရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္း အသက္တာ အဆုံးသတ္တာကို ျမင္ရမွာ စိုးခဲ့တယ္။ ဝ႐ုန္းသုန္းကား အေျခအေနမွာ တကယ္ရွိခဲ့တာ။ ေနာက္ေတာ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တစ္ပိုဒ္ ေတြ႕ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္- “လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အမႈကို ေတြ႕ႀကဳံရၿပီး သမၼာတရားကို ရရွိၿပီးသည္အထိ အတြင္း၌ သူတို႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္၍ အုပ္စိုးသည္မွာ စာတန္၏ သဘာဝဗီဇျဖစ္၏။ အတိအက်ဆိုရလွ်င္ ထိုသဘာဝဗီဇကို မည္သည့္အရာက ျဖစ္ေပၚေစသနည္း။ ဥပမာ၊ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ရသနည္း။ သင္၏ကိုယ္ပိုင္ ရာထူးဂုဏ္ျဒပ္ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ကာကြယ္ သနည္း။ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုသို႔ေသာ အားေကာင္းသည့္ စိတ္ခံစားခ်က္မ်ား ရွိသနည္း။ ထိုမေျဖာင့္မတ္ေသာ အရာမ်ားကို သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေမြ႕ေလ်ာ္ခံစားသနည္း။ သင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ထိုမေကာင္းမႈမ်ားကို ႏွစ္သက္သနည္း။ ထိုသို႔ေသာ အရာမ်ားကို သင္၏ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ျခင္း၏ အေျခခံအေၾကာင္းရင္းက အဘယ္နည္း။ ဤအရာတို႔သည္ အဘယ္အရပ္က လာၾကသနည္း။ ၎တို႔အား လက္ခံသည္ကို သင္ အဘယ္ေၾကာင့္ အလြန္ေပ်ာ္႐ႊင္ေနသနည္း။ ဤအရာမ်ားအားလုံး၏ ေနာက္ကြယ္ရွိ အဓိက အေၾကာင္းရင္းမွာ သင္တို႔အတြင္းတြင္ စာတန္၏အဆိပ္ရွိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း ယခုတြင္ သင္တို႔အားလုံး နားလည္လာၾကၿပီ။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ စာတန္၏ အဆိပ္ဆိုသည္မွာ အဘယ္နည္း။ ယင္းကို မည္သို႔ ေဖာ္ျပႏိုင္သနည္း။ ဥပမာအားျဖင့္၊ သင္က ‘လူမ်ား အဘယ္သို႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္သင့္သနည္း။ လူမ်ားသည္ အဘယ္အရာအတြက္ အသက္ရွင္သင့္သနည္း’ ဟု ေမးပါက၊ သူတို႔က ‘လူတိုင္း ကိုယ့္အတြက္သာ ကိုယ္ၾကည့္ၿပီး၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ ျဖစ္သည္’ ဟု ေျဖၾကလိမ့္မည္။ ဤတစ္ခုတည္းေသာ စကားစုက ျပႆနာ၏ တကယ့္အရင္းအျမစ္ကို ေဖာ္ျပေလသည္။ စာတန္၏ ေတြးေခၚမႈစနစ္သည္ လူသားတို႔၏ အသက္တာမ်ား ျဖစ္လာၿပီျဖစ္သည္။ လူမ်ားသည္ အဘယ္အရာေနာက္သို႔ လိုက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္အတြက္သာ လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္— ထို႔ေၾကာင့္ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုအတြက္သာ အသက္ရွင္ၾကသည္။ ‘ကိုယ့္အတြက္ပဲ ကိုယ္ၾကည့္၊ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ’ ဟူေသာ ဤအရာမွာ လူသား၏အသက္ႏွင့္ ဒႆနအျမင္ျဖစ္ၿပီး ယင္းက လူသား၏ သဘာဝကိုလည္း ကိုယ္စားျပဳေလသည္။ ဤစကားမ်ားသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ သဘာဝ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ဆိုးယုတ္ေသာ သဘာဝ၏ အမွန္တကယ္ ျပယုဂ္ျဖစ္လာႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။ ဤဆိုးယုတ္ေသာ သဘာဝသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ျဖစ္တည္မႈအတြက္ အေျခခံအခ်က္ျဖစ္လာႏွင့္ၿပီးျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေထာင္ခ်ီၾကာသည္အထိ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ လက္ရွိအခ်ိန္ကာလအထိ စာတန္၏ အဆိပ္ျဖင့္ အသက္ရွင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။” (ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၏ ေဟာေျပာခ်က္မ်ား စာအုပ္ထဲရွိ “ေပတ႐ု၏လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းနည္း”) ဒါကို အခ်ိန္ယူစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ကာကြယ္တာ၊ ေျခလွမ္းတိုင္းမွာ ဖန္ပင္းကို မတိုင္ၾကားရဲတာက “အေထာင္ဆုံးသံေခ်ာင္းသည္ ႐ိုက္ထည့္ခံရ၏” “မိမိကိုယ္ကို ကာကြယ္ရန္ ဆိတ္ဆိတ္ေန၍ အျပစ္တင္ခံရမႈမွ လြတ္ေျမာက္ရန္သာ ႀကိဳးစားပါ” “မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာ” တို႔လို ဒီဆိုးယုတ္တဲ့ အဆိပ္ေတြနဲ႔ အသက္ရွင္တာ ျဖစ္မွန္း ကြၽန္ ျမင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အဲဒါေတြက ကြၽန္မရဲ႕ အ႐ိုးထဲ၊ အေသြးထဲမွာ နက္နက္အျမစ္တြယ္ထားခဲ့တာျဖစ္လို႔၊ ကြၽန္မ ေျပာတဲ့၊ လုပ္တဲ့ အရာတိုင္းမွာ၊ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္၊ ဉာဏ္မ်ားေနခဲ့တာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ ေတြးခဲ့တာပါ။ ကြၽန္မ ယုံၾကည္သူ ျဖစ္မလာခင္ အရင္တုန္းက၊ အလုပ္နဲ႔ ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ဘဝမွာ၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို စိတ္ဆိုးေစႏိုင္တယ္ဆိုရင္၊ ျပႆနာကို ျမင္ရင္ေတာင္ ကြၽန္မ လုံးဝ ထုတ္မေျပာခ်င္ခဲ့ဘူး။ အသင္းေတာ္မွာ ပါဝင္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္မဲ့အစား၊ ဒီအေတြးအေခၚေတြနဲ႔ ကြၽန္မ ဆက္အသက္ရွင္ခဲ့တယ္။ ဖန္ပင္းနဲ႔ တျခားလူေတြက အႏၲိခရစ္ရဲ႕ ဂိုဏ္းတစ္ဂိုဏ္းျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားဘက္မွာ ရပ္ၿပီး သူတို႔ကို ကြၽန္မ တိုင္ၾကားသင့္မွန္း သိခဲ့ေပမဲ့၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္၊ ဒါမွမဟုတ္ တျခားလူေတြရဲ႕ အသက္ဝင္ေရာက္မႈကို မစဥ္းစားဘဲ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ အနာဂတ္အေၾကာင္းပဲ ေတြးေနမိခဲ့တယ္။ တကယ္ တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္၊ ဆိုးယုတ္ခဲ့တာပဲ။

ေနာက္ေတာ့ သူတို႔ကို ဘာလို႔ ကြၽန္မ အရမ္းေၾကာက္ရလဲဆိုတာ စေတြးၾကည့္မိတယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ ကံၾကမၼာကို သူတို႔ ဆုံးျဖတ္ႏိုင္လား။ ကြၽန္မရဲ႕ အနာဂတ္နဲ႔ ကံၾကမၼာက ဘုရားလက္ထဲမွာ လုံးလုံးရွိတာ မဟုတ္လား။ ဆိုးယုတ္တဲ့ အႏၲိခရစ္ အင္အားစုကို အရမ္းေၾကာက္တာက ကြၽန္မ မိုက္မဲတာ မဟုတ္လားေပါ့။ အဲဒါက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ တစ္ပိုဒ္ေတြ ေတြးမိေစတယ္။ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္- “သူ၏အမ်က္ေဒါသကို ဘုရားသခင္၏ေဖာ္ျပခ်က္က ဆိုးယုတ္ေသာ စြမ္းအားခပ္သိမ္းသည္ မတည္ရွိေတာ့မည့္ သေကၤတတစ္ခုျဖစ္ၿပီး ရန္လိုသည့္ စြမ္းအားခပ္သိမ္းသည္ ဖ်က္ဆီးခံရမည့္ သေကၤတတစ္ခုျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားဆိုင္ရာ အတုမရွိမႈႏွင့္ ဘုရားသခင့္အမ်က္ေဒါသ၏ အတုမရွိမႈျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ဂုဏ္သိကၡာႏွင့္ သန႔္ရွင္းျခင္းတို႔ စိန္ေခၚခံရသည့္အခါ၊ လူသားက တရားမွ်တမႈ၏ စြမ္းအားမ်ားကို ပိတ္ဆို႔ထားၿပီး ၎တို႔ကို မျမင္သည့္အခါ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏အမ်က္ေဒါသကို ေစလႊတ္လိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္ကို ယွဥ္ၿပိဳင္သည့္၊ သူ႔ကိုဆန႔္က်င္ၿပီး သူ႔ကိုရင္ဆိုင္သည့္ စြမ္းအားခပ္သိမ္းသည္ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရေၾကာင့္ ဆိုးယုတ္ကာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးၿပီး မတရားၾကေပ။ ၎တို႔သည္ စာတန္ထံမွလာၿပီး စာတန္ႏွင့္သက္ဆိုင္၏။ ဘုရားသခင္သည္ တရားမွ်တၿပီး အလင္းျဖစ္သည့္အျပင္ အျပစ္အနာအဆာကင္းမဲ့စြာ သန႔္စင္မြန္ျမတ္ေသာေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသကို ထုတ္လႊတ္လိုက္ေသာအခါ ဆိုးယုတ္၍ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးၿပီး စာတန္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အရာအားလုံးသည္ ေပ်ာက္ကြယ္သြားလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ အတုမရွိ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၂)) ဘုရားအိမ္ေတာ္က ေလာကနဲ႔ မတူဘူး— ဒီမွာ ဘုရားက အာဏာ ကိုင္စြဲထားတယ္။ သူက သမၼာတရားျဖစ္ၿပီး ေျဖာင့္မတ္တယ္၊ အလင္းနဲ႔ ေကာင္းျမတ္တဲ့ အရာအားလုံး သေကၤတတစ္ခုျဖစ္တယ္။ အႏၲိခရစ္ေတြနဲ႔ ဆိုးယုတ္တဲ့ လူေတြအားလုံး၊ ဒီေမွာင္မိုက္ ဆိုးယုတ္တဲ့ အင္အားစုေတြက ဒီမွာ စစ္မွန္တဲ့ ေျခကုပ္ယူမရဘဲ၊ ဘုရားရဲ႕ အျပစ္ေပး၊ က်ိန္ဆဲတာ ခံရမွာပါ။ ကြၽန္မ ဗ်ာမ်ားတာေတြအားလုံးက မလိုအပ္ပါဘူး။ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြကလည္း ဘုရားလက္ထဲမွာပါပဲ။ သူတို႔ ကြၽန္မကို တကယ္ႏွင္ထုတ္ရင္ေတာင္၊ အဲဒီမွာ ကြၽန္မအတြက္ သင္ခန္းစာ ရွိမွာပဲ။ သူတို႔ကို ေနာက္ထပ္ ေၾကာက္ေနလို႔ မရေတာ့ဘဲ၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရမယ္၊ သူတို႔ကို ရင္ဆိုင္ၿပီး တိုင္ၾကားရမယ္မွန္း ကြၽန္မ သိလိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစ္မက်န္းကို တိုင္ၾကားခ်က္ေရးဖို႔ ေဆြးေႏြးရေအာင္လို႔ ဖုန္းေခၚလိုက္တယ္၊ သူက ကြၽန္မကို ႏွင္ထုတ္ဖို႔ ဖန္ပင္းနဲ႔ သူ႔အဖြဲ႕က စာ႐ြက္စာတန္း လုပ္ေနၾကတယ္လို႔ သူ ေျပာတာ ၾကားရေတာ့ ကြၽန္မ အံ့ဩသြားတယ္။ ကြၽန္မကို ႏွင္ထုတ္ဖို႔ နည္းလမ္းတစ္ခု သူတို႔ ရွာႏိုင္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္မ သိႏွင့္ၿပီးသားျဖစ္ေပမဲ့၊ အဲဒီသတင္းကို ၾကားလိုက္ရတာက အင္မတန္ လန႔္စရာျဖစ္ၿပီး ကြၽန္မ ေဇာေခြၽးျပန္သြားတယ္။ အဲဒီဖုန္းေခၚဆိုမႈ ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ ဖတ္ခဲ့တယ္။ ဘုရားသခင္က ေျပာသည္- “အကယ္၍ အသင္းေတာ္ တစ္ခုတြင္ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ရန္ ဆႏၵရွိသူ တစ္ဦးမွ် မရွိပါက၊ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္အတြက္ သက္ေသခံႏိုင္ေသာသူ တစ္ဦးမွ် မရွိပါက၊ ထိုအသင္းေတာ္ကို လုံးဝ သီးျခားျဖစ္သြားေစရမည္ျဖစ္ၿပီး အျခားအသင္းေတာ္မ်ားႏွင့္ ထိုအသင္းေတာ္၏ ခ်ိတ္ဆက္မႈမ်ား ျဖတ္ေတာက္ရမည္။ ဤသည္ကို ‘ေသျခင္းကို ေျမျမႇဳပ္ျခင္း’ ဟုေခၚသည္၊ ယင္းသည္ စာတန္ကိုႏွင္ထုတ္ျခင္းကို ဆိုလိုသည္။ အကယ္၍ အသင္းေတာ္တြင္ ေဒသခံ ဗိုလ္က်သူအခ်ိဳ႕ ပါရွိၿပီး ၎တို႔ေနာက္သို႔ ခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္စြမ္း လုံးဝကင္းမဲ့သည့္ ‘ယင္ေကာင္ငယ္မ်ား’ လိုက္ပါက၊ ထို႔အျပင္ အသင္းသားမ်ားသည္ သမၼာတရားကို ျမင္ၿပီးေနာက္တြင္ပင္ ဤဗိုလ္က်သူမ်ား၏ အေႏွာင္အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ႀကိဳးကိုင္ျခယ္လွယ္မႈတို႔ကို ျငင္းပယ္ႏိုင္စြမ္းမရွိေသးပါက၊ ထိုမိုက္မဲသူမ်ား အားလုံးသည္ အဆုံးတြင္ ဖယ္ရွားခံရမည္ျဖစ္သည္။ ဤယင္ေကာင္ငယ္မ်ားသည္ မည္သည့္ ဆိုး႐ြားေသာအရာကိုမွ် မလုပ္ခဲ့ ေသာ္ျငားလည္း၊ ၎တို႔သည္ ပို၍ပင္ လွည့္ျဖားတတ္ကာ၊ ပို၍ပင္ ပါးနပ္ၿပီး တိမ္းေရွာင္တတ္၍၊ ဤကဲ့သို႔ေသာ လူတိုင္းသည္ ဖယ္ရွားခံရမည္ျဖစ္သည္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ႂကြင္းက်န္ရစ္မည္ မဟုတ္။ စာတန္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ သူမ်ားသည္ စာတန္ထံ ျပန္သြားၾက ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ လူမ်ားကမူ သမၼာတရားကို ဧကန္အမွန္ပင္ ရွာဖို႔ႀကိဳးစား ၾကလိမ့္မည္။ ဤအရာကို သူတို႔၏သဘာဝဗီဇမ်ားအရ သတ္မွတ္ပိုင္းျခားထားျခင္း ျဖစ္သည္။ စာတန္ေနာက္ကို လိုက္ေသာသူမွန္သမွ် ပ်က္စီးပါေလေစ။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူမ်ားကို မည္သည့္သနားျခင္းမွ် ျပသမည္ မဟုတ္ေပ။ သမၼာတရားကိုရွာေသာ သူမ်ားအား ေထာက္ပံ့မႈမ်ား ရရွိေစေလာ့၊ ၿပီးလွ်င္သူတို႔၏စိတ္ႏွလုံးမ်ား တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲသည္အထိ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တြင္ ႏွစ္သက္ ေပ်ာ္ေမြ႕ၾကပါေစ။ ဘုရားသခင္သည္ ေျဖာင့္မတ္၏။ သူသည္ မည္သူကိုမွ် မ်က္ႏွာမလိုက္။ အကယ္၍ သင္သည္ နတ္ဆိုးတစ္ေကာင္ျဖစ္ပါက သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕က်င့္သုံးဖို႔ရန္ သင္ မတတ္စြမ္းႏိုင္ေပ။ အကယ္၍ သင္သည္ သမၼာတရားကို ရွာေဖြေသာ သူတစ္ေယာက္ဆိုပါက၊ စာတန္၏ ဖမ္းခ်ဳပ္ထားျခင္းကို ဧကန္အမွန္ သင္ခံရမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤသည္ကား ယုံမွားဖြယ္ရာ လုံး၀မရွိေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္ေဆာင္ေသာသူမ်ားကို သတိေပးခ်က္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္လိုက္ေတာ့၊ ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကို သည္းမခံတဲ့ ဘုရားရဲ႕ သန႔္ရွင္း၊ ေျဖာင့္မတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို တကယ္ ခံစားရတယ္။ ဘုရားက အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြကို သူ႔အမႈေတာ္ကို ေႏွာင့္ယွက္ခြင့္၊ သူေ႐ြးခ်ယ္ထားသူေတြကို ထိခိုက္ေစခြင့္ ျပဳမွာ မဟုတ္ဘူး။ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ အႏၲိခရစ္ေတြ ေပၚလာတဲ့အခါ၊ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕မလုပ္တဲ့သူေတြ၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို မထိန္းသိမ္းသူေတြကိုလည္း ဘုရားမုန္းတယ္။ ေနာင္တမရရင္၊ သူတို႔အားလုံး ဖယ္ရွင္းခံရၿပီး အျပစ္ေပးခံရမွာ ေသခ်ာတယ္။ ဖန္ပင္းရဲ႕ ဂိုဏ္းကို ရင္ဆိုင္ရာမွာ၊ သမၼာတရားကို ကြၽန္မ လက္ေတြ႕မလုပ္ႏိုင္ခဲ့သလို၊ သူတို႔ကို တိုင္ၾကားဖို႔ ရင္မဆိုင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး၊ အဲဒါက ကြၽန္မဟာ စာတန္ရဲ႕ဘက္မွာ ရပ္တည္ေနတာ၊ သူတို႔ကို ဘုရားအိမ္ေတာ္ထဲမွာ ေသာင္းက်န္းခြင့္ေပးေနတဲ့ သေဘာ မဟုတ္လား။ သူတို႔ရဲ႕ မေကာင္းမႈမွာ ကြၽန္မ ဝင္ပါေနခဲ့တာပဲ။ ကြၽန္မက ဘုရားပိုင္တာကို စားေသာက္ရင္းနဲ႔ သူ ေပးသနားတဲ့ သမၼာတရားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ေနခဲ့ေပမဲ့၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အလုပ္ကို အႏၲိခရစ္ေတြ ေႏွာင့္ယွက္ေနတဲ့အခါမွာ၊ ဘုရားအိမ္ေတာ္ရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ကြၽန္မ မထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့ဘူး။ အဲဒါ ဘုရားကို ဆိုး႐ြားတဲ့ သစၥာေဖာက္မႈျဖစ္ၿပီး သူ ရႈတ္ခ်တဲ့ အရာတစ္ခုပဲ။ “စာတန္ေနာက္ကို လိုက္ေသာသူမွန္သမွ် ပ်က္စီးပါေလေစ။” လို႔ ဘုရားေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္းပါပဲ။ အဲဒီအခါမွပဲ ကြၽန္မ တကယ္ ေၾကာက္သြားခဲ့တာ။ ကြၽန္မ ေနာင္တမရရင္၊ သူတို႔ ကြၽန္မကို မႏွင္ထုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္၊ အေယာင္ေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အႏၲိခရစ္ေတြနဲ႔အတူ ကြၽန္မ ရႈတ္ခ်၊ ဖယ္ရွင္းခံရမွာကို သိခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီေနာက္မွာ ဘုရားေရွ႕ကို ကြၽန္မ သြားဆုေတာင္းတယ္။ “ဘုရားသခင္၊ ကိုယ္ေတာ့္ဆီ ကြၽန္မ ေနာင္တရခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆက္ၿပီး အရမ္းကာကြယ္ေနလို႔ မျဖစ္ပါဘူး။ သမၼာတရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ႏိုင္ေအာင္၊ စာတန္ရဲ႕ အေမွာင္ အင္အားစုေတြရဲ႕ ဆြဲထားတာ မရေအာင္၊ အသင္းေတာ္အလုပ္အတြက္ ရပ္တည္ခ်က္ယူႏိုင္ေအာင္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ခြန္အားေပးေတာ္မူပါ။ သူတို႔ ကြၽန္မကို တကယ္ႏွင္ထုတ္ရင္ေတာင္၊ ကြၽန္မ သိသမွ်အားလုံးကို ေရးေနဦးမွာပါ”လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ ညီအစ္မတစ္ေယာက္ရဲ႕ အကူအညီနဲ႔၊ အထက္ေခါင္းေဆာင္ဆီ ကြၽန္မရဲ႕ တိုင္ၾကားခ်က္ကို တိုက္႐ိုက္ပို႔လိုက္တယ္။ စစ္ေဆးတာ လုပ္ခဲ့ၿပီး သူတို႔ေတြဟာ အႏၲိခရစ္ျဖစ္တယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔တာဝန္ေတြ ဆိုင္းငံ့ခံရၿပီးတာေတာင္ သူတို႔ လက္မေလွ်ာ့ခဲ့ၾကဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ အေပါင္းအသင္းေတြကို ေသတဲ့အထိ သူတို႔အတြက္ တိတ္တဆိတ္ တိုက္ခိုက္ေစခဲ့ၾကၿပီး၊ သူတို႔ မေကာင္းမႈလုပ္တဲ့ သက္ေသကို ဖုံးကြယ္ေပးေအာင္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို လွည့္စားဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီတိုင္ၾကားခ်က္ကို ကိုင္တြယ္ဖို႔ လာတဲ့ ညီအစ္မေတြကိုေတာင္ သူတို႔ ႀကီးၾကပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ အဲဒီအႏၲိခရစ္ ဂိုဏ္းတစ္ခုလုံး အသင္းေတာ္ကေန လုံးလုံးလ်ားလ်ား ႏွင္ထုတ္ခံလိုက္ရၿပီး၊ ဖိႏွိပ္ခံခဲ့ရတဲ့ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြဟာ အသင္းေတာ္ရဲ႕ ပုံမွန္ အသက္တာကို အသက္ရွင္ႏိုင္ၿပီး သူတို႔တာဝန္ကို ျပန္လုပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္။

ဒီအရာအားလုံးကတစ္ဆင့္၊ ကြၽန္မ တကယ္ အစစ္အမွန္ ျမင္ခဲ့ရတာက၊ ဘုရားရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္တဲ့၊ ပုန္ကန္ျပစ္မွားလို႔မရတဲ့ စိတ္သေဘာထားနဲ႔ ဘုရားအိမ္ေတာ္မွာ အုပ္စိုးတာက သမၼာတရား၊ ဘုရားသခင္နဲ႔ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းျဖစ္တယ္ဆိုတာပဲ။ စာတန္က ဘယ္လိုပဲ ရက္စက္ပါေစ၊ ဘယ္လိုပဲ တန္ခိုးရွိမဲ့ပုံေပၚပါေစ၊ သူေ႐ြးခ်ယ္ထားတဲ့ လူေတြကို စုံလင္ေစဖို႔ ဘုရားသုံးတဲ့ တန္ဆာပလာ ျဖစ္ေနတုန္းပါပဲ။ သိပ္ေကာင္းတဲ့ စာပိုဒ္တစ္ခုကို ကြၽန္မ သတိရတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “စာတန္သည္ မည္မွ် ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ကာ၊ ဆိုးယုတ္ၿပီး မလိုမုန္းထားေၾကာင္း၊ ၎သည္ သမၼာတရားကို စက္ဆုပ္ၿပီး မုန္းတီးေၾကာင္း ငါတို႔ အၿမဲေျပာၾကသည္။ ဤအရာကို သင္ျမင္ႏိုင္သေလာ။ ဝိညာဥ္ေရးရာ ေလာကတြင္ မည္သည့္အရာကို စာတန္ လုပ္ေဆာင္သည္ကို သင္ျမင္ႏိုင္သေလာ။ ၎သည္ မည္သို႔ စကားေျပာၿပီး ျပဳမူသည္၊ သမၼာတရားႏွင့္ ဘုရားသခင္အေပၚ ၎၏သေဘာထား၊ ၎၏ဆိုးယုတ္မႈ တည္ရွိသည့္ေနရာတို႔ကို သင္ျမင္ႏိုင္သေလာ— ဤအရာမ်ားထဲမွ တစ္ခုမွ် သင္မျမင္ႏိုင္ေပ။ သို႔ျဖစ္၍ သင္၏စိတ္ထဲတြင္ စာတန္သည္ ဆိုးယုတ္ေၾကာင္း၊ ၎သည္ ဘုရားသခင္ကို အာခံေၾကာင္းႏွင့္ ၎သည္ သမၼာတရားကို စက္ဆုပ္ေၾကာင္းတို႔ကို မည္သို႔ေျပာႏိုင္ပါေစ၊ ယင္းသည္ ေဖာ္ျပခ်က္တစ္ခုသက္သက္သာ ျဖစ္သည္။ ယင္းတြင္ စစ္မွန္ေသာ ပုံရိပ္မရွိေပ။ ယင္းသည္ အလြန္ေပါ့တန္ၿပီး လက္ေတြ႕မက်ေပ။ ယင္းသည္ လက္ေတြ႕က်သည့္ ရည္ၫႊန္းခ်က္အျဖစ္ အသုံးျပဳ၍မရေပ။ သို႔ရာတြင္ အၾကင္သူသည္ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးႏွင့္ ဆက္သြယ္မႈရွိသည့္အခါ၊ စာတန္၏ဆိုးယုတ္မႈ၊ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ သမၼာတရားကို စက္ဆုပ္ေသာ ၎၏အႏွစ္သာရတို႔ကို အနည္းငယ္ သာ၍ ရွင္းလင္းစြာ သူျမင္ၿပီး စာတန္ကို သူ၏ သိနားလည္မႈသည္ အနည္းငယ္ သာ၍ ျပတ္သားကာ လက္ေတြ႕က်သည္။ လူမ်ား ဆက္သြယ္ၿပီးျမင္ဖို႔အတြက္ ဤစစ္မွန္ေသာ နမူနာမ်ားႏွင့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားမရွိပါက၊ လူမ်ားနားလည္သည့္ သမၼာတရားမ်ားသည္ မရွင္းလင္းျပတ္သားမည္မဟုတ္၊ ေပါ့တန္ကာ၊ လက္ေတြ႕က်မည္ မဟုတ္ေပ။ သို႔ရာတြင္ လူမ်ားက ဤအႏၲိခရစ္မ်ား၊ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ားႏွင့္ တကယ့္ ဆက္သြယ္မႈရွိသည့္အခါ ၎တို႔ မည္သို႔ ဆိုးယုတ္မႈလုပ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ခုခံသည္ကို ၎တို႔ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ၿပီး၊ စာတန္၏ သဘာဝႏွင့္ အႏွစ္သာရတို႔ကို ခြဲျခားႏိုင္သည္။ ဤဆိုးယုတ္ေသာလူမ်ားႏွင့္ အႏၲိခရစ္တို႔သည္ စာတန္ဝင္စားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း— ၎တို႔သည္ အသက္ရွင္ေနေသာ စာတန္၊ အသက္ရွင္ေနေသာ နတ္ဆိုးျဖစ္ေၾကာင္း ၎တို႔ ျမင္ရသည္။ အႏၲိခရစ္မ်ား၊ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ျခင္းသည္ ထိုသို႔ေသာ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိႏိုင္သည္။ စာတန္သည္ ဆိုးယုတ္ေသာ လူတစ္ဦး၊ သို႔မဟုတ္ အႏၲိခရစ္အျဖစ္ လူဝင္စားေသာအခါ၊ ၎ဇာတိပကတိ ခႏၶာ၏ စြမ္းေဆာင္ရည္မ်ားသည္ အလြန္ ႀကီးမား႐ုံသာမက၊ ဆိုးေသာ အရာမ်ားစြာကိုလည္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဆဲျဖစ္သကဲ့သို႔၊ အလြန္ အႏၲရာယ္ႀကီးေသာအရာမ်ားကို ျဖစ္ေစကာ၊ အျပဳအမူႏွင့္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တို႔၌ အလြန္ဆိုးယုတ္ၿပီး အႏၲရာယ္ေပးတတ္ေလသည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဝိညာဥ္ေရးရာဆန္ေသာ စာတန္သည္ေရာ အဘယ္သို႔နည္း။ ၎ျပဳသည့္ ဆိုးယုတ္မႈသည္ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ား၊ အႏၲိခရစ္မ်ားႏွင့္ ဇာတိပကတိ၌ ရွင္သန္ေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား အားလုံးျပဳသည့္ ဆိုးယုတ္မႈစုစုေပါင္းထက္ အဆေပါင္း ရာခ်ီ၊ သို႔မဟုတ္ ေထာင္ခ်ီ ႀကီးမားဆဲ ျဖစ္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ားႏွင့္ အႏၲိခရစ္မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္လာသည့္ လူမ်ားရရွိသည့္ သင္ခန္းစာမ်ားသည္ စာတန္၏ မ်က္ႏွာကို ခြဲျခားသိျမင္ျခင္းရဖို႔ႏွင့္ ရွင္းလင္းစြာ ေတြ႕ျမင္ႏိုင္ဖို႔ ႀကီးမားေသာ အေထာက္အကူ ျဖစ္ေလသည္။ ယင္းတို႔က လူမ်ားကို အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္အရာ အဘယ္အရာ ျဖစ္ၿပီး အပ်က္သေဘာေဆာင္သည့္အရာ အဘယ္အရာျဖစ္သည္၊ အဘယ္အရာကို ဘုရားသခင္ စက္ဆုပ္ၿပီး အဘယ္အရာက သူ႔အဖို႔ ႏွစ္လိုဖြယ္ရာျဖစ္သည္၊ အဘယ္အရာက သမၼာတရားျဖစ္ၿပီး အဘယ္အရာက ရယ္ဖြယ္ေကာင္းမႈျဖစ္သည္၊ အဘယ္အရာက ေျဖာင့္မတ္ၿပီး၊ အဘယ္အရာက ဆိုးယုတ္သည္၊ ဘုရားသခင္သည္ အဘယ္အရာ အတိအက်ကို မုန္းတီးၿပီး အဘယ္အရာကို သူခ်စ္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ အဘယ္လူမ်ားကို ဘုရားသခင္ ပစ္ပယ္ၿပီး သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းကာ၊ အဘယ္လူမ်ားကို သူ ခ်ီးမြမ္းၿပီး ရယူသည္တို႔ကို ခြဲျခားသိျမင္ႏိုင္ရန္ သင္ယူေစသည္။ ဤေမးခြန္းမ်ားကို အယူဝါဒတစ္ခုတည္းျဖင့္ နားလည္ဖို႔ႀကိဳးစားျခင္းသည္ အသုံးမတည့္ေပ။ အၾကင္သူသည္ အရာမ်ားစြာ၊ အထူးသျဖင့္ ဆိုးယုတ္ေသာလူမ်ားႏွင့္ အႏၲိခရစ္တို႔၏ လွည့္စားျခင္းႏွင့္ အေႏွာင့္အယွက္တို႔ကို ေတြ႕ႀကဳံရမည္။ အၾကင္သူသည္ စစ္မွန္ေသာ ခြဲျခားသိျမင္ႏိုင္ျခင္း မရွိေသးသေ႐ြ႕၊ ဤသမၼာတရားမ်ားစြာကို နားလည္ႏိုင္ျခင္း မရွိသကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္ လိုအပ္သည့္ အရာႏွင့္ သူ ရယူလိုသည့္အရာတို႔ကို သာ၍ နက္ရႈိင္းၿပီး လက္ေတြ႕က်ေသာ နားလည္မႈ မရွိႏိုင္ေပ။ ဤအရာက ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို သာ၍ နားလည္မႈရေစသေလာ။ (ရေစပါသည္။) ယင္းက ဘုရားသခင္သည္ သမၼာတရားျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ခ်စ္ခင္ဖြယ္အေကာင္းဆုံးျဖစ္သည္ကို သင္အား သာ၍ ေသခ်ာေစႏိုင္သေလာ။ (ေသခ်ာေစႏိုင္ပါသည္။) ဘုရားသခင္သည္ လူမ်ားကို အမႈကိစၥမ်ား ေတြ႕ႀကဳံသည့္လမ္းေၾကာင္း၌ သင္ခန္းစာမ်ား သင္ယူေစၿပီး ခြဲျခားသိျမင္မႈ ရရွိေစသည္၊ ၿပီးလွ်င္ သူသည္ လူအမ်ိဳးအစားအသီးသီးအား ထုတ္ေဖာ္ေနစဥ္တြင္ ေသခ်ာေပါက္လည္း ေလ့က်င့္ေပးေနသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ လူမ်ားက ဆိုးယုတ္ေသာလူ သို႔မဟုတ္ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးကို ေတြ႕ဆုံသည့္အခါတြင္ ၎တို႔သည္ မေဖာ္ထုတ္ဝံ့ေပ၊ သို႔မဟုတ္ မခြဲျခားဝံ့ေပ၊ ၿပီးလွ်င္ သူႏွင့္ မဆက္သြယ္ဝံ့ၾကေပ။ ၎တို႔သည္ အဆိပ္ရွိသည့္ ေႁမြကို ေတြ႕ျမင္ခဲ့ၿပီးသည့္အလား ထိုသူတို႔ကို ေရွာင္ရွားဖို႔သာ အာ႐ုံစိုက္ရင္း ေၾကာက္႐ြံ႕ေနၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားသည္ သင္ခန္းစာယူဖို႔ အလြန္ေၾကာက္လန႔္ၾကၿပီး ခြဲျခားသိျမင္မႈရမည္ မဟုတ္ေပ။ ဆိုးယုတ္ေသာ လူတစ္ဦး၊ သို႔မဟုတ္ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးကို ေတြ႕ႀကဳံသည့္ လူအခ်ိဳ႕သည္ ခြဲျခားသိျမင္မႈကို သင္ယူဖို႔ ဒုကၡမခံၾကေပ။ ၎တို႔သည္ ထိုသူတို႔ကို မဆင္မျခင္ဆက္ဆံၾကၿပီး၊ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ခြဲျခားသည့္အခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ၊ ၎တို႔ကို သုံး၍မရသကဲ့သို႔ လက္ေတြ႕က်သည့္ မည္သည့္အရာကိုမွ် မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကေခ်။ အႏၲိခရစ္တစ္ဦးသည္ ဆိုးယုတ္မႈမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္သည္ဟု လူအခ်ိဳ႕က ေတြ႕ၾကၿပီး ပင္ကိုအားျဖင့္ စက္ဆုပ္ၾကသည္၊ သို႔ရာတြင္ ၎တို႔လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည့္အရာ တစ္ခုမွ် မရွိ၊ ၎တို႔၌ လုပ္ေဆာင္ခြင့္မရွိဟု ခံစားၾကရသည္။ ၎တို႔သည္ အႏၲိခရစ္တို႔၏ စိတ္ႀကိဳက္ ေဆာ့ကစားျခင္းခံရသည္၊ အႏၲိခရစ္တို႔ကို သူတို႔က နာခံ႐ုံမွ်သာ ရွိသည္။ ၎တို႔က ဤအရာကို ႀကံ့ႀကံခံၿပီး ခ်ဳပ္တည္းထားၾကသည္၊ ၿပီးလွ်င္ အႏၲိခရစ္တို႔က မည္မွ် ေဒါသထြက္ပါေစ၊ ထိုသူတို႔က ၎တို႔အား မည္သည့္အခါမွ် တိုင္ၾကားျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း မရွိၾကေပ။ ၎တို႔သည္ လူသားမ်ားအေနျဖင့္ မိမိတို႔၏ တာဝန္ႏွင့္ ဝတၱရားတို႔ကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ၾကေပ။ အတိုခ်ဳပ္အေနျဖင့္၊ ဆိုးယုတ္သူမ်ားႏွင့္ အႏၲိခရစ္မ်ားက ထိခိုက္နစ္နာေစၿပီး ၎တို႔ အလိုရွိသည့္အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ပါက၊ ယင္းက လူအမ်ိဳးအစားမ်ိဳးစုံကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး သမၼာတရားကို လိုက္စားကာ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း အသိစိတ္တစ္ခု ရွိသည့္သူမ်ားကို ေလ့က်င့္ဖို႔လည္း အသုံးေတာ္ခံေလသည္၊ သို႔မွသာ ၎တို႔သည္ ခြဲျခားမႈႏွင့္ ထိုးထြင္းအျမင္တို႔၌ တိုးတက္ႀကီးထြားႏိုင္ၿပီး တစ္စုံတစ္ခုကို သင္ယူႏိုင္ကာ၊ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ကို နားလည္ႏိုင္ေပမည္။ ဘုရားသခင္၏ အလိုေတာ္ထဲမွ မည္သည့္အရာကို ၎တို႔ နားလည္သနည္း။ ၎တို႔သည္ အႏၲိခရစ္မ်ား အမ်ိဳးအစားကို ဘုရားသခင္ မကယ္တင္ဘဲ၊ ၎တို႔၏ ဝန္ေဆာင္မႈ ၿပီးဆုံးသည္အထိသာ အသုံးျပဳသည္၊ ထို႔ေနာက္တြင္ ယင္းတို႔သည္ ဆိုးယုတ္ေသာလူမ်ားႏွင့္ စာတန္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာသူမ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး သုတ္သင္ဖယ္ရွင္းကာ အဆုံး၌ အျပစ္ဒဏ္ေပးသည္ကို သိျမင္ရမည္။ ဘုရားသခင္ ကယ္တင္ေသာသူမ်ားမွာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားရွိသည့္တိုင္ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ အရာမ်ားကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး ဘုရားသခင္သည္ သမၼာတရားျဖစ္ေၾကာင္းကို သိကာ သူ႔၏အခ်ဳပ္အျခာအာဏာႏွင့္ စီစဥ္မႈမ်ားကို က်ိဳးႏြံနာခံၿပီး ျပစ္မွားမႈတစ္ခုကို က်ဴးလြန္မိေၾကာင္း ဝန္ခံလ်က္၊ ေနာင္တရႏိုင္ေသးေသာသူမ်ား ျဖစ္ေလသည္။ ဤလူမ်ားသည္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ျခင္း၊ တရားစီရင္ခံရျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းတို႔ကို လက္ခံႏိုင္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္ မည္သို႔ အမႈျပဳသည္ျဖစ္ေစ၊ ယင္းကို လက္ခံကာ က်ိဳးႏြံနာခံႏိုင္ၿပီး၊ ယင္းထံမွ တစ္စုံတစ္ခုကို သင္ယူႏိုင္ေသာသူမ်ား— ထိုသို႔ေသာသူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ေနာက္ကို အမွန္တကယ္ လိုက္သည့္လူမ်ား၊ သူ၏အမႈကို ေတြ႕ႀကဳံၿပီး သူ၏ရယူျခင္းခံရသူမ်ား ျဖစ္ေလသည္။” (အႏၲိခရစ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၌ “၎တို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားမႈ ရေစဖို႔ႏွင့္ ၎တို႔ကိုယ္တိုင္၏ အက်ိဳးစီးပြားမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျပည့္ဝေစဖို႔သာ ၎တို႔၏တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင့္အိမ္ေတာ္၏အက်ိဳးစီးပြားမ်ားကို မည္သည့္အခါမွ် အေရးမထားသကဲ့သို႔၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးရာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈအတြက္ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ ထိုအက်ိဳးစီးပြားမ်ားကိုပင္ ပစ္ပယ္သည္ (အပိုင္း ၈)”) အဲဒီအႏၲိခရစ္ေတြရဲ႕ အႏိုင္က်င့္တာ၊ ဖိႏွိပ္တာ ခံရေတာ့၊ အႏွစ္သာရအေနနဲ႔ သူတို႔ ဘယ္လို ဆိုးယုတ္၊ ရက္စက္တယ္ဆိုတာကို တကယ္ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။ သူတို႔ကို နားမေထာင္တဲ့သူ၊ တိုင္ၾကားတဲ့သူ၊ ဒါမွမဟုတ္ သူတို႔ရာထူးကို ၿခိမ္းေျခာက္ႏိုင္တဲ့သူ ဘယ္သူမဆိုကို သူတို႔ ရႈတ္ခ်၊ ႏွင္ထုတ္မွာပဲ။ ဒါ့အျပင္၊ သူတို႔မွာ အသိစိတ္၊ ဆင္ျခင္တုံတရား နည္းနည္းမွ မရွိဘူး။ ဘယ္ေလာက္ ဆိုးယုတ္တာ သူတို႔ လုပ္ပါေစ၊ လူဘယ္ေလာက္ကိုပဲ သူတို႔ ဖိႏွိပ္ပါေစ၊ ဘယ္ႏွႀကိမ္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရပါေစ၊ ဝမ္းနည္းတာ၊ ေနာင္တရတာ တစ္စက္မွ မရွိၾကဘူး။ အႏၲိခရစ္ေတြက အႏွစ္သာရအေနနဲ႔ သမၼာတရားကို မုန္းတီး၊ စက္ဆုပ္ၾကမွန္း ေတြ႕ရတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ရန္သူေတြ၊ ေျမႀကီးေပၚ လူဝင္စားတဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါးေတြပဲ။ သူတို႔ အာဏာတန္ခိုးကို ေၾကာက္ၿပီး အႏၲိခရစ္တစ္ေယာက္ကို မေဖာ္ထုတ္ရဲဘူးဆိုရင္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ နင္းေခ်ခံရမွာပဲဆိုတာကိုလည္း ကြၽန္မ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတယ္။ ဘုရားဖက္မွာ ရွင္တို႔ ရပ္တည္ရမယ္၊ သူတို႔ကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ သမၼာတရားကို သုံးရမယ္။ သူတို႔ကို အသင္းေတာ္ကေန ႏွင္ထုတ္ဖို႔ တိုင္ၾကားၿပီး ျငင္းပယ္ရမယ္။ အဲဒါက သူတို႔ရဲ႕ အာဏာကေန လြတ္ဖို႔၊ စာတန္အေပၚ ေအာင္ႏိုင္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာ နည္းလမ္းပဲ။ ဒီအရာအားလုံးကို ကြၽန္မ သင္ယူခြင့္ရတာက ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္သက္သက္ေၾကာင့္ပါ။ ဘုရားေက်းဇူးေတာ္ပဲ။