ကယ္လ္ဗင္ ပီ႐ူးႏိုင္ငံ

ပီ႐ူးက ၿမိဳ႕ငယ္ေလးမွာ ကြၽန္ေတာ္ ေနတယ္။ တစ္မိသားစုလုံးနဲ႔ အဲဒီက တျခား႐ြာသား အမ်ားစုက ကက္သလစ္ဘာသင္ေတြ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ႐ြာမွာရွိတဲ့ ကက္သလစ္ ဘုရားေက်ာင္းမွာ ဦးေဆာင္တဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး မရွိတဲ့အတြက္၊ အသင္းေတာ္မွာ က်မ္းစာေလ့လာဖို႔ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ ဘယ္သူမွမသြားၾကဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ၂၀၂၀ ခုႏွစ္ ေမလမွာ၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ကြၽန္ေတာ္ အြန္လိုင္းမွာ ဖတ္ရတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ရာကတစ္ဆင့္ သခင္ေယရႈ ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူဟာ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ခရစ္ေတာ္၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေၾကာင္း ေသခ်ာလာခဲ့ၿပီး၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို လိုလိုခ်င္ခ်င္ လက္ခံခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဒါကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ထဲ ဖတ္ရတယ္။ “လူသည္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္သည့္အတြက္၊ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ေျခလွမ္းမ်ားကို နီးကပ္စြာ တစ္လွမ္းၿပီး တစ္လွမ္း၊ လိုက္ေလွ်ာက္ရမည္။ သူသည္ ‘သိုးသငယ္သြားေလရာရာ အရပ္သို႔ လိုက္’ သင့္သည္။ ဤလူမ်ားသည္သာ မွန္ေသာ လမ္းခရီးကို ရွာေဖြသည့္ လူမ်ားျဖစ္သည္၊ ၎တို႔သာ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ကို သိေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကေလသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈႏွင့္ လူ၏လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္မႈ) ယုံၾကည္သူေတြအေနနဲ႔၊ ဘုရားအမႈေတာ္ကို သိၿပီး သူ႔ေျခလွမ္းေတြေနာက္ လိုက္သင့္တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ သိခဲ့တယ္။ ႐ြာမွာ ယုံၾကည္သူအမ်ားႀကီး ရွိသလို၊ သူတို႔ထဲက ဘယ္သူမွ ဘုရားရဲ႕ အသံကို မၾကားဖူးဘူး၊ ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈကို မႀကိဳဆိုဖူးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းနဲ႔ဆိုင္တဲ့ မယုံႏိုင္ေလာက္တဲ့ သတင္းကို ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ေဝမွ်ခ်င္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ နည္းနည္း ေၾကာက္မိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ငယ္႐ြယ္ၿပီး ဧဝံေဂလိကို ဘယ္လိုေဝမွ်ရမယ္မွန္း မသိလို႔ သူတို႔ ေသခ်ာေပါက္ နားေထာင္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ခံစားရတယ္။ ဒါ့အျပင္ သူတို႔က ယုံၾကည္သူျဖစ္တာ ႏွစ္ခ်ီေနၿပီေလ။ ဒီေတာ့ သခင္ေယရႈ ျပန္ႂကြလာျခင္းနဲ႔ ဆိုင္ရဲ႕ ကြၽန္ေတာ့္ သက္ေသခံခ်က္ကို နားေထာင္ၾကပါ့မလား။ သူတို႔မွာ ရွိႏိုင္တဲ့ အယူအဆ၊ မရွင္းလင္းတာ တစ္ခုခုကို ေျဖရွင္းေပးဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လို မိတ္သဟာယျပဳႏိုင္မလဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ကြၽန္ေတာ္ယုံၾကည္ၿပီး ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်တာကို သူတို႔ ဆန႔္က်င္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘယ္လိုဆက္ဆံၾကမလဲ။ သူတို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို အထင္ေသးၿပီး၊ “မင္းက အရမ္းငယ္တယ္။ ဘာလို႔ ေက်ာင္းသြား၊ အလုပ္ရွာမဲ့အစား ဟိုသည္ေျပးၿပီး တရားေဟာေနရတာလဲ”လို႔ ေျပာမွာကို စိုးရိမ္မိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အမ်ားႀကီးေတြးခဲ့ေပမဲ့၊ ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ေဝတာ ဘုရားရဲ႕အလိုေတာ္ျဖစ္မွန္း သိခဲ့တယ္။ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ၿပီး ဘုရားကို သက္ေသခံရမယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဘုရားဆီဆုေတာင္းၿပီး၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ရာကတစ္ဆင့္ ကိုယ့္ယုံၾကည္ခ်က္ကို အားျဖည့္ခဲ့တယ္။ ဒါကို သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြမွာ ဖတ္ရတယ္။ “သင္ ထမ္းထားရသည့္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးမ်ား၊ သင္၏ ေစခိုင္းခ်က္တာဝန္ႏွင့္ သင္၏ တာဝန္ဝတၱရားမ်ားကို သင္သိရွိသေလာ။ သမိုင္းတြင္သည့္ တာဝန္ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ သင္၏အသိစိတ္ ဘယ္မွာနည္း။ ေနာင္လာမည့္ေခတ္တြင္ သခင္အျဖစ္ သင္ မည္သို႔ ျပည့္ျပည့္ဝဝ အေစခံမည္နည္း။ သခင္ျဖစ္ျခင္း၏ ခိုင္မာေသာအသိစိတ္တစ္ခု သင္၌ ရွိသေလာ။ အရာခပ္သိမ္းတို႔၏ သခင္ကို သင္ မည္သို႔ ရွင္းျပမည္နည္း။ ယင္းသည္ အသက္ရွင္ေသာ သတၱဝါအားလုံးႏွင့္ ကမာၻေလာကထဲရွိ ႐ုပ္ဝတၳဳအရာအားလုံး၏ သခင္ အမွန္တကယ္ ဟုတ္သေလာ။ အမႈ၏ ေနာက္တစ္ဆင့္ တိုးတက္မႈအတြက္ သင္၌ မည္သည့္အစီအစဥ္မ်ား ရွိသနည္း။ သင့္ကို ၎တို႔၏ သိုးထိန္းအျဖစ္ လူမည္မွ်က ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကပါသနည္း။ သင္၏အလုပ္တာဝန္သည္ ႀကီးေလးေသာအရာတစ္ခုေလာ။ ၎တို႔သည္- လမ္း အဘယ္မွာ ရွိသနည္းဟု အေမွာင္ထဲတြင္ ျမည္တမ္းလ်က္- ဆင္းရဲ မြဲေတၾကသည္၊ သနားဖြယ္ ျဖစ္ၾကသည္၊ မ်က္စိကန္းၾကၿပီး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနၾကေပသည္။ ဥကၠာပ်ံကဲ့သို႔ ႐ုတ္တရက္ သက္ဆင္းၿပီး လူကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖိႏွိပ္ထားသည့္ အေမွာင္ထု၏အင္အားမ်ားကို ၿဖိဳခြင္းဖို႔ အလင္းကို ၎တို႔ တမ္းတေလစြ။ ၎တို႔ စိုးရိမ္တႀကီး ေမွ်ာ္လင့္သည့္ အရာႏွင့္ ဤအရာအတြက္ ေန႔ေရာညပါ ၎တို႔ ေအာက္ေမ့တမ္းတၾကပုံ အဆုံးစြန္အတိုင္းအတာကို မည္သူသိႏိုင္သနည္း။ အလင္းေရာင္ ျဖတ္သန္းလင္းလက္သည့္ ေန႔တြင္ပင္၊ အလြန္အမင္း ဆင္းရဲဒုကၡ ခံစားေနရေသာ ဤလူတို႔သည္ လြတ္ေျမာက္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိဘဲ၊ ေမွာင္မိုက္ေသာ အက်ဥ္းတိုက္တစ္ခုထဲတြင္ အက်ဥ္းက်ခံရလ်က္ ရွိေနၾက၏။ မည္သည့္အခါတြင္ ၎တို႔ မငိုေတာ့ဘဲေနမည္နည္း။ မည္သည့္အခါတြင္မွ် အနားေပးျခင္းမခံခဲ့ရေသာ ဤႏုနယ္ေသာ ဝိညာဥ္မ်ား၏ ကံအေၾကာင္းမလွသည့္ျဖစ္ရပ္မွာ ဆိုး႐ြားလွၿပီး ရက္စက္ေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ေအးစက္ေသာ သမိုင္းတို႔ျဖင့္ ဤအေျခအေနတြင္ ၎တို႔ ခ်ည္ေႏွာင္ခံထားရသည္မွာ ၾကာျမင့္ၿပီျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ ျမည္တမ္းျခင္းအသံကို မည္သူ ၾကားဖူးသနည္း။ ၎တို႔၏ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ေသာ အေျခအေနကို မည္သူ မ်က္ျမင္ေတြ႕ဖူးသနည္း။ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးသည္ မည္မွ် ဝမ္းနည္းေၾကကြဲၿပီး စိုးရိမ္ပူပန္သည္ကို သင္ေတြးမိဖူးသေလာ။ သူကိုယ္တိုင္၏ လက္ျဖင့္ ဖန္ဆင္းခဲ့ေသာ အျပစ္မဲ့လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ထိုသို႔ေသာ ညႇဥ္းဆဲမႈ ခံစားေနရသည္ကို သူ မည္သို႔ ျမင္ရက္ႏိုင္မည္နည္း။ တကယ္တမ္းမူ၊ လူသားမ်ားသည္ အဆိပ္ခတ္ခံထားရသည့္ သားေကာင္မ်ား ျဖစ္ၾကေပသည္။ လူသားသည္ ဤေန႔အထိ ရွင္က်န္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ ဆိုးယုတ္သူတစ္ဦး၏ အဆိပ္ခတ္ခံထားရသည္ကို မည္သူ သိခဲ့လိမ့္မည္နည္း။ သင္သည္ သားေကာင္မ်ားထဲမွ တစ္ဦးျဖစ္သည္ကို သင္ ေမ့ေလ်ာ့ၿပီေလာ။ သင္သည္ ဤအသက္ရွင္က်န္ရစ္သူမ်ားကို ကယ္တင္ဖို႔ သင္၏ဘုရားသခင္ကို ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္ ႀကိဳးပမ္းရန္ လိုလားလ်က္ မရွိသေလာ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သူကိုယ္တိုင္၏ ေသြးသားသဖြယ္ ခ်စ္ခင္သည့္ ဘုရားသခင္ကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ရန္ သင္၏ အားအင္ဟူသမွ်ကို ဆက္ကပ္ဖို႔ သင္ လိုလားျခင္း မရွိသေလာ။ ေနာက္ဆုံး စာရင္းခ်ဳပ္လိုက္ပါက၊ သင္၏ ထူးျခားေသာ အသက္တာကို အသက္ရွင္ရန္ ဘုရားသခင္၏အသုံးျပဳခံရျခင္းကို သင္မည္သို႔ အဓိပၸာယ္ ေကာက္မည္နည္း။ သင္သည္ ဘုရားတရားကိုင္းရႈိင္းေသာ ဘုရားသခင္ကို အေစခံသည့္ လူတစ္ဦး၏ အဓိပၸာယ္ရွိေသာ အသက္တာကို အသက္ရွင္ဖို႔ သႏၷိဌာန္ႏွင့္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်မႈတို႔ အမွန္တကယ္ ရွိသေလာ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သင္၏အနာဂတ္တာဝန္ကို မည္သို႔ အာ႐ုံစိုက္၍ လုပ္ေဆာင္သင့္သနည္း) ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်တာက ကြၽန္ေတာ္တို႔တာဝန္ျဖစ္မွန္း သင္ယူရတယ္။ လူအမ်ားႀကီးက ဘုရားရဲ႕ အသံေတာ္ကို မၾကားဖူးၾကေသးသလို၊ သခင္ေယရႈ ျပန္ႂကြလာၿပီျဖစ္ၿပီး လူေတြကို သန႔္စင္ေစဖို႔ တရားစီရင္ျခင္း အမႈ လုပ္ေဆာင္ေနမွန္း သူတို႔ မသိၾကဘူး။ စာတန္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္း ဒုကၡထဲမွာ အသက္ရွင္ေနၾကတုန္းပဲ။ ဘုရားက သူ႔အလိုေတာ္ကို အားလုံး အေလးထားႏိုင္မယ္၊ ရပ္တည္ၿပီး ဘုရားနဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္။ ဘာျပႆနာ၊ အခက္အခဲ ရင္ဆိုင္ရပါေစ၊ ဆုေတာင္းၿပီး ဘုရားကို ပိုမွီခိုသင့္သလို၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ဧဝံေဂလိကို ျဖန႔္ဖို႔ တတ္ႏိုင္သမွ် လုပ္သင့္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားရဲ႕ အလိုေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ္ နားမလည္ခဲ့ဘူး။ အရမ္းငယ္ေတာ့ ဧဝံေဂလိကို ေဝမွ်ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ခံစားခဲ့တယ္။ ႐ြာသားေတြက ကြၽန္ေတာ့္စကား နားမေထာင္မွာနဲ႔ အထင္ေသးမွာကို စိုးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ စိတ္ကူးေတြရဲ႕ အခက္အခဲေတြထဲမွာ ပိတ္မိေနခဲ့တယ္၊ စိုးရိမ္မႈေတြနဲ႔ ဝန္ပိေနခဲ့တယ္။ ဘုရားအလိုေတာ္ကို မစဥ္းစားဘဲ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ အခက္အခဲေတြကိုပဲ ေတြးခဲ့သလို၊ ဒီ႐ုန္းကန္မႈေတြတစ္ေလွ်ာက္ ဆုေတာင္းၿပီး ဘုရားကို မွီခိုဖို႔၊ ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ၿပီး တာဝန္ယူဖို႔ မစဥ္းစားခဲ့ဘူး။ သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္းနဲ႔ အေမွာင္ကေန ကယ္တင္ခံရျခင္းကို လူအမ်ားႀကီးက ေတာင့္တပုံအေၾကာင္း ေတြးမိတဲ့အခါ၊ အေရးေပၚျဖစ္တဲ့စိတ္ ခံစားမိတယ္။ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ဧဝံေဂလိကို ျဖန႔္ေဝၿပီး သက္ေသခံဖို႔၊ ဧဝံေဂလိအလုပ္မွာ အခ်ိန္နဲ႔ အားအင္ရွိသမွ် ထည့္ဖို႔ ကိုယ္တတ္ႏိုင္သမွ် လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ၊ သူတို႔ကို ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ဖို႔ အစီအစဥ္ေတြ စလုပ္တယ္။ ပထမေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္မွာ ေဒသနာနားေထာင္ဖို႔ မိသားစု ဆယ္စုအတြက္ ဖိတ္ၾကားစာတခ်ိဳ႕ကို ပုံႏွိပ္ဖို႔ မိတၳဳဆိုင္ကို သြားတယ္။ သူတို႔အားလုံး ေတာ္ေတာ္ အံ့ဩသြားၾကၿပီး၊ ကြၽန္ေတာ္လုပ္ေနတာကို အေကာင္းေျပာၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းေပ်ာ္သြားတယ္။ အဲဒီေနာက္ ေတြးမိတယ္၊ အဲဒီညေနမွာ လူအမ်ားႀကီး လာရင္၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ဖုန္းေသးေသးေလးပဲနဲ႔ေတာ့ ေဒသနာကို နားေထာင္ေနတုန္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ဖို႔ လူတိုင္းအတြက္ ခက္မွာပဲလို႔ေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ဆီက လက္ေတာ့ပ္ကို သြားငွားလိုက္တယ္။ အဲဒီညေနမွာ၊ ေဒသနာ နားေထာင္ဖို႔ လူ၁၃ေယာက္ လာခဲ့ၾကၿပီး၊ စုေဝးပြဲမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္ရတာကို လူတိုင္း ႀကိဳက္ၾကတယ္။ ဖတ္ခ်င္တဲ့သူဘယ္သူမဆိုက ရပ္ၿပီး ကူဖတ္ေပးၾကသလို၊ အဲဒါကို သူတို႔ ႏွစ္သက္ၾကတယ္။ စုေဝးပြဲၿပီးသြားေတာ့ လူတိုင္း တကယ္ ေပ်ာ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သိပ္ေကာင္းၿပီး သူတို႔အတြက္ ျပဳစုအားေပးသလို၊ စုေဝးၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ ဖတ္တာ ေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ေနာက္ေန႔မွာ သူတို႔မိသားစုဝင္ေတြကိုလည္း ေခၚလာခ်င္ခဲ့ၾကတယ္။ လူတိုင္းက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ေတာင့္တၾကပုံကို ျမင္ရတာက ကြၽန္မကို တကယ္ေပ်ာ္ေစတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ လက္ေတာ့ပ္ကို အၿမဲငွားတာက အလားအလာ မေကာင္းလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ပိုင္ တစ္ခုေလာက္ ဝယ္ခ်င္မိခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ ေငြေတြအားလုံးကို စုလိုက္တဲ့အခါ လက္ေတာ့ပ္တစ္ခု ဝယ္ဖို႔ မေလာက္ေသးဘူး။ အက်ပ္႐ိုက္သလို ခံစားရတယ္။ ဟိုဟိုသည္သည္ ေမးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ပ႐ိုဂ်က္တာေတြက ကြန္ျပဴတာေတြထက္ ပိုေစ်းခ်ိဳမွန္း သိလိုက္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႐ြာသားေတြက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ႏိုင္ေအာင္၊ ပ႐ိုဂ်က္တာဝယ္ဖို႔ ေခ်းေငြယူလိုက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္တီ႐ုံးကို ေခ်းေငြသြားထုတ္ၿပီး ပ႐ိုဂ်က္တာတစ္ခု ဝယ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ထပ္ စုေဝးပြဲမစခင္မွာ အရာရာကို ကြၽန္ေတာ္ ျပင္ဆင္ခဲ့တယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာ ႐ြာသားေတြ စေပၚလာၾကတယ္။ တစ္ခန္းလုံး အျပည့္ လူဆယ့္ကိုးေယာက္ တက္ေရာက္ၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားက အရာရာကို စီစဥ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္မွန္း ေတြ႕ရၿပီး ကြၽန္ေတာ္ အရမ္း စိတ္လႈပ္ရွားခဲ့တယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို လူတိုင္း နားေထာင္လို႔ရေအာင္ အသံခ်ဲ႕စက္ကို ကြၽန္ေတာ္ အေျပးရွာတယ္။ သခင့္ရဲ႕ ျပန္ႂကြလာျခင္း ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြ ျပည့္စုံၿပီးျဖစ္ပုံ၊ သင့္ကို ဘယ္လို ႀကိဳဆိုရမယ္၊ သခင္ေယရႈ ျပန္ႂကြလာၿပီျဖစ္တာကို ဘယ္လို ေသခ်ာရမယ္ဆိုတာနဲ႔ လူအမ်ိဳးအစားတိုင္းကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ ဘုရားႂကြလာၿပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း သမၼာတရားကို ကြၽန္ေတာ္ မိတ္သဟာယျပဳခဲ့တယ္။ တက္ေရာက္တဲ့လူေတြအားလုံးက ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္ရာမွာ ထက္ထက္သန္သန္ ပါဝင္ၾကၿပီး၊ ကေလးတခ်ိဳ႕လည္း ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ဖတ္ဖို႔ တက္ႂကြၾကတယ္။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို သူတို႔ ဆာငတ္ပုံကို ျမင္ေတာ့ ဒါ ဘုရားရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ပဲလို႔ သိလိုက္တယ္။ စုေဝးပြဲကို အၿပီးသတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ လူတခ်ိဳ႕က ဆက္ေနၾကၿပီး သူတို႔ တကယ္ႏွစ္သက္တယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ႐ြာအႀကီးအကဲနဲ႔ တျခားလူေတြအားလုံး တို႔ထိခံရၾကၿပီး၊ ႐ြာအႀကီးအကဲက နယ္ခံအားလုံးကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ လာနားေထာင္ေစခ်င္ခဲ့တယ္။ အံ့ဩဖို႔ အရမ္းေကာင္းတယ္။ ဒီရလဒ္က ကြၽန္ေတာ့္ အယူအဆနဲ႔ စိတ္ကူးေတြကို လုံးဝ ပစ္ခ်လိုက္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ ရွက္မိခဲ့တယ္။ ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္နဲ႔ လမ္းျပမႈကို တကယ္ မ်က္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရၿပီး ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ဖို႔ ယုံၾကည္ျခင္း ပိုရခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ေန႔တိုင္း တရားေဒသနာ နားေထာင္ဖို႔ ႐ြာသားေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ဖိတ္ခဲ့ၿပီး၊ ပိုမ်ားသထက္မ်ားတဲ့ လူေတြက စၿပီး ေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔အားလုံး ပီတိျဖစ္ၾကၿပီး ေျပာတယ္၊ “ဒီလိုအရာမ်ိဳးတစ္ခုတစ္ေလကိုမွ အရင္က မဖတ္ဖူးဘူး။ ဘုရားက လူ႔ဇာတိခံယူၿပီး ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီ ျဖစ္သလို သူနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ႏိုင္တယ္။ သခင့္ကို ႀကိဳဆိုႏိုင္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အရမ္း ကံေကာင္းၾကတယ္”တဲ့။ စုေဝးပြဲကို အနီးဝန္းက်င္ၿမိဳ႕ေတြဆီက ပိုမ်ားတဲ့ လူေတြကို ဖိတ္ဖို႔ ပြဲတစ္ခုေတာင္ သူတို႔ စီစဥ္ခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔က ေျပာတယ္၊ “မင္းက အရမ္းငယ္ေပမဲ့၊ ဒါကို ႐ြာသားေတြအတြက္ လုပ္ေနတာ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ငါတို႔ ၾကားေအာင္ ကူညီေနတာျဖစ္ၿပီး အဲဒါကို အရမ္းတာဝန္ေက်ပြန္ေနတာပဲ။ အရင္က ငါတို႔အတြက္ ဒီလိုအရာမ်ိဳးကို ဘယ္သူမွ မလုပ္ေပးဖူးဘူး။ မင္းလို လူငယ္တစ္ေယာက္က ဒါကို လုပ္မယ္လို႔ ငါတို႔ လုံးဝ မေတြးမိဘူး။ သိပ္ေကာင္းတယ္”တဲ့။ ဒါဟာ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ဘုရားရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြျဖစ္မွန္း သိခဲ့တယ္။ အဲဒါက စိတ္လႈပ္ရွားေစၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ ယုံၾကည္ခ်က္ကို အားျဖည့္ခဲ့တယ္။

ဒါေပမဲ့ ယုံၾကည္သူသစ္ေတြကို ေရေလာင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ အခက္အခဲမ်ိဳးစုံ ႀကဳံခဲ့ရတယ္။ တစ္ခါတေလ ကြၽန္ေတာ့္ အင္တာနက္ ဆက္သြယ္မႈက မေကာင္းသလို၊ စုေဝးပြဲေတြ လုပ္ဖို႔ တစ္အိမ္တက္ဆင္း သြားခဲ့ရတယ္။ ပိုဆိုးတာက အဲဒီမွာ မိုးအရမ္းမ်ားတယ္။ မိုး႐ြာတဲ့အခါ လမ္းေတြအားလုံး ႐ႊံ႕ေတြနဲ႔ျဖစ္သြားၿပီး၊ လမ္းေလွ်ာက္ဖို႔ ခက္တယ္။ ေရေလာင္းေပးဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ အျပင္ထြက္တဲ့အခါ၊ တစ္အိမ္ကတစ္အိမ္ကို ခုန္ေပါက္ေျပးခဲ့ရတယ္။ တစ္ခါတေလ မိုးမ႐ြာခင္ ယုံၾကည္သူသစ္ရဲ႕ အိမ္ဆီ အေျပးသြားခဲ့ရၿပီး၊ သူတို႔ အိမ္မေရာက္ေသးလို႔ ေစာင့္ခဲ့ရေသးတယ္။ အဲဒီေနာက္ သူတို႔နဲ႔ မိတ္သဟာယျပဳၿပီးတဲ့အခါ၊ အိမ္ျပန္လမ္းက အေျခအေနမေကာင္းဘူး။ ဖတ္ဖတ္ေမာတဲ့အခါ အပ်က္သေဘာေဆာင္ၿပီး အားနည္းခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆုေတာင္းၿပီး ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္တယ္။ အဲဒီေနာက္ ဒါကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြမွာ ဖတ္ရတယ္။ “စိတ္မပ်က္ႏွင့္၊ အားမနည္းႏွင့္၊ ထိုအခါ ငါသည္ သင့္အတြက္ အမႈအရာမ်ားကို ရွင္းလင္းေစမည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ သြားရာလမ္းသည္ သိပ္ေခ်ာေမြ႕ျခင္းမရွိ။ မည္သည့္အရာမွ် ထိုမွ် မ႐ိုးရွင္းေပ။ ေကာင္းခ်ီးမ်ား သင့္ထံ အလြယ္တကူ ေရာက္လာသည္ကို သင္ လိုခ်င္သည္ မဟုတ္ေလာ။ ယေန႔တြင္ အေယာက္တိုင္းသည္ ခါးသီးေသာ စမ္းသပ္ျခင္းမ်ား ရင္ဆိုင္ဖို႔ ရွိလိမ့္မည္။ ထိုသို႔ေသာ စမ္းသပ္မႈမ်ားမရွိပါက၊ သင္တို႔၌ ရွိသည့္ ငါ့ကိုခ်စ္ေသာ ႏွလုံးသားသည္ တိုး၍ အားေကာင္းလာလိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ သင္တို႔သည္ ငါ့အတြက္ စစ္မွန္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ရွိလိမ့္မည္မဟုတ္။ ဤစမ္းသပ္မႈမ်ားတြင္ အေရးမပါေသာ အေျခအေနမ်ားသာ ပါရွိလွ်င္ပင္၊ အေယာက္တိုင္း ၎တို႔ကို ေက်ာ္ျဖတ္ရမည္။ စမ္းသပ္မႈမ်ား၏ ခက္ခဲမႈက လူတစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ျခားနား လိမ့္မည္သာ ျဖစ္သည္။ စမ္းသပ္မႈမ်ားသည္ ငါ့ထံမွလာေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားျဖစ္ၿပီး၊ သင္တို႔ထဲမွ မည္မွ်သည္ ငါ၏ ေရွ႕သို႔ မၾကာခဏ လာၿပီး ဒူးေထာက္လ်က္ ေကာင္းခ်ီး မဂၤလာမ်ားကို ေတာင္းခံၾကသနည္း။ မိုက္မဲေသာ ကေလးတို႔။ အနည္းငယ္ေသာ မဂၤလာရွိသည့္ စကားမ်ားကို ငါ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားအျဖစ္ သင္တို႔ အၿမဲ ယူဆ ၾကေသာ္လည္း၊ ခါးသီးမႈသည္ ငါ၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားထဲမွ တစ္ခုျဖစ္သည္ကို သင္တို႔ သတိမျပဳမိၾကေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အစအဦး၌ ခရစ္ေတာ္၏ မိန္႔ႁမြက္ခ်က္မ်ား၊ အခန္း (၄၁)) “ဒုကၡကို သင္ရင္ဆိုင္ရသည့္အခါ၊ သင္သည္ ေသြးသားဇာတိအတြက္ ပူပန္မႈကို ေဘးဖယ္သည့္အျပင္ ဘုရားသခင္အေပၚ ညည္းတြားခ်က္မ်ား မျပဳဘဲ ေနႏိုင္ရမည္။...သင္၏ တကယ့္ဝိညာဥ္ရင့္က်က္မႈမွာ မည္သို႔ျဖစ္ပါေစ၊ သင္၌ ဒုကၡခံလိုစိတ္ႏွင့္ စစ္မွန္ေသာယုံၾကည္ျခင္း ႏွစ္ခုလုံးကို ဦးစြာပိုင္ဆိုင္ရမည္ျဖစ္ၿပီး သင္၌ ဇာတိပကတိကို စြန႔္လႊတ္လိုစိတ္လည္း ရွိရမည္။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္ကို ျဖည့္ဆည္းရန္အတြက္ တစ္ကိုယ္ေရဆင္းရဲဒုကၡမ်ားကို ႀကံ့ႀကံ့ခံရန္ႏွင့္ သင္၏ တစ္ကိုယ္ေရ အက်ိဳးအျမတ္မ်ားအား လက္လႊတ္ဆုံးရႈံးမႈခံရရန္ လိုလိုလားလားျဖစ္သင့္သည္။ သင္သည္ သင့္စိတ္ႏွလုံးထဲတြင္ သင့္ကိုယ္သင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေနာင္တရႏိုင္စြမ္းလည္း ရွိရမည္- အတိတ္တြင္ သင္သည္ ဘုရားသခင္ကို မေက်နပ္ေစႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ ယခုတြင္ သင့္ကိုယ္သင္ ေနာင္တရတတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဤအရာမ်ားထဲမွ မည္သည့္အရာကိုမွ် ကင္းမဲ့ျခင္း မရွိရေပ၊ ဘုရားသခင္ သင့္ကို စုံလင္ေစမည္မွာ ဤအရာမ်ားအားျဖင့္ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဤစံႏႈန္းမ်ားႏွင့္ မျပည့္မီႏိုင္ပါက စုံလင္ေအာင္ျပဳျခင္း မခံရႏိုင္ေခ်။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ စုံလင္ျခင္းသို႔ ေရာက္မည့္သူမ်ားသည္ စစ္ေဆးျခင္းကို ခံၾကရမည္) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက စိတ္ပ်က္၊ အားနည္းမလာေအာင္၊ ဘုရားက လမ္းျပ၊ ကူညီမယ္လို႔ ခြန္အားေပးၿပီး၊ ႏွစ္သိမ့္ခဲ့တယ္။ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ဖို႔ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပင္ပန္းတာတခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕ႀကဳံရၿပီး အဖိုးအခ နည္းနည္း ေပးခဲ့ရေပမဲ့၊ အဓိပၸာယ္ရွိၿပီး တန္ဖိုးရွိတယ္၊ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ အေျဖာင့္မတ္ဆုံး အရာတစ္ခုျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားရဲ႕ လက္ခံမႈနဲ႔ ေကာင္းခ်ီးေတြ အရဆုံး အရာျဖစ္မွာပဲ။ ဧဝံေဂလိ ျဖန႔္ေဝဖို႔ ဆင္းရဲဒုကၡ အမ်ားႀကီး ခံစားခဲ့ရတဲ့ ေပတ႐ု၊ မႆနဲ႔ သခင္ေယရႈရဲ႕ တျခားတမန္ေတာ္ေတြကို ေတြးမိခဲ့တယ္။ တခ်ိဳ႕ဆိုရင္ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ဖို႔ အားထုတ္ရာမွာ ေသသြားၾကရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ရာမွာ အားေကာင္းေနခဲ့ၾကၿပီး လုံးဝ တပ္မေခါက္ခဲ့ၾကဘူး။ သူတို႔ရဲ႕ယွဥ္ရင္၊ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားရတဲ့ ဒုကၡေသးေသးက ေျပာဖို႔ေတာင္ မတန္ဘူး။ ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ အမႈေတာ္ကို လက္ခံဖို႔ အခြင့္အလမ္းရၿပီး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ဧဝံေဂလိကို ျဖန႔္ေဝဖို႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ႏိုင္တာက ဘုရားရဲ႕ ခ်ီးေျမႇာက္ျခင္းနဲ႔ ေက်းဇူးေတာ္ပါ။ အခက္အခဲ နည္းနည္းေလးကို ေၾကာက္ၿပီး ကိုယ့္ဇာတိပကတိကိုပဲ ဆက္ေထာက္ထားေနလို႔မရဘူး။ ဆင္ရဲဒုကၡခံဖို႔ လိုလားေနရမယ္။ အခက္အခဲတစ္ခုခုေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့လာလို႔ မရဘူး။ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ပင္ပန္းမႈကို ခံစားရရင္ေတာင္၊ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ၿပီး ဘုရားရဲ႕ အမႈေတာ္ကို သက္ေသခံရဦးမွာပဲ။ ဘုရားစိတ္ေက်နပ္ဖို႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ရဦးမွာပဲ။

ေနာက္ပိုင္း တစ္ခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ေနမေကာင္းျဖစ္ၿပီး ရက္အေတာ္ၾကာ အေအးမိခဲ့တယ္။ ညေနခင္းေတြမွာ အဖ်ား၊ ေခါင္းကိုက္နဲ႔ ဝမ္းကိုက္တာေတြ ရွိခဲ့တယ္။ စကားေတာင္ မေျပာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ အေျခအေနမေကာင္းတာကို ညီအစ္မတစ္ေယာက္က ျမင္ၿပီး ေျပာတယ္၊ “ဒီညစုေဝးပြဲကို အစ္ကို မသြားသင့္ဘူး”တဲ့။ အဲဒီတုန္းက ကြၽန္ေတာ္ သေဘာတူခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ ယုံၾကည္သူသစ္ေတြကို သူတို႔ဘာသာ စုေဝးေစတဲ့ အေတြးက ကြၽန္ေတာ့္ကို မသက္မသာျဖစ္ေစတယ္။ ေနမေကာင္းျဖစ္တာက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ စမ္းသပ္မႈတစ္ခုျဖစ္သလို ကိုယ့္တာဝန္ကို ေကာင္းေကာင္း လုပ္ေဆာင္ရဦးမွာျဖစ္မွန္း ေတြးေနမိတယ္။ အရင္တစ္ခါက ေနမေကာင္းျဖစ္ၿပီး ေျခေထာက္ အနာတရျဖစ္ေပမဲ့ ေဘာလုံး သြားကစားခဲ့ေသးတာကို သတိရမိတယ္။ ဒီေတာ့ အခု ဘာလို႔ ကိုယ့္တာဝန္ကို မလုပ္ႏိုင္ရတာလဲ။ ဒီအေတြးနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ၿပီး စုေဝးပြဲကို ကြၽန္ေတာ္ သြားခဲ့တယ္။ အံ့ဩစရာက ေရာက္သြားေတာ့ ေနမေကာင္းသလို မခံစားခဲ့ရဘူး။ တကယ္ ဝမ္းသာခဲ့ရတယ္။ ႏွစ္ရက္အတြင္းမွာပဲ ကြၽန္ေတာ္ သက္သာသြားတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ၊ တစ္လၾကာ အလုပ္ႀကိဳးစားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ၊ ၿမိဳ႕ျပင္မွာ အလုပ္လုပ္တဲ့သူေတြကလြဲလို႔၊ ႐ြာသားအမ်ားစုက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ဧဝံေဂလိကို လက္ခံခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္။ ႐ြာသားအားလုံးကို ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ခဲ့ေပမဲ့၊ ဘုရားအလိုေတာ္ကို ျပည့္မီဖို႔ မလုံေလာက္ခဲ့ဘူး ဆိုတာကိုေပါ့။ ပိုမ်ားတဲ့လူေတြကို ဘုရားအသံေတာ္ ကြၽန္ေတာ္ ၾကားေစခ်င္ခဲ့တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သခင္ေယရႈ ျပန္ႂကြလာၿပီးၿပီ၊ သမၼာတရား အမ်ားႀကီး ေဖာ္ျပေနၿပီး၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သန႔္စင္၊ ကယ္တင္တဲ့ အလုပ္ကို လုပ္ေနေၾကာင္း မသိတဲ့ လူေတြအမ်ားႀကီး ရွိေသးလို႔ပဲ။ ဒါေၾကာင့္ တျခား႐ြာေတြမွာ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ကိုယ့္စိတ္ႏွလုံးမွာ ဆုေတာင္းတယ္၊ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္၊ ယုံၾကည္ျခင္း မေပ်ာက္ဆုံးဖို႔နဲ႔ ေရွ႕ဆက္ႏိုင္ေအာင္ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကိုလမ္းျပပါ။ ဘာအခက္အခဲေတြကိုပဲ ရင္ဆိုင္ရပါေစ ကိုယ္ေတာ္ ကူေျဖရွင္းေပးမယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ခ်ယုံၾကည္ပါတယ္”လို႔ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ဖို႔ ႐ြာနီးခ်ဳပ္စပ္ကို သြားခဲ့တယ္။ သူတို႔ဆီ ဧဝံေဂလိေဝမွ်ဖို႔ ႐ႊံ႕မ်ားတဲ့လမ္းကို မိနစ္ ၃၀ ၾကာ ကုန္းဆင္းေလွ်ာက္ခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ပထမအိမ္ေထာင္စုသုံးခုက အခ်ိန္မရွိဘူးလို႔ေျပာၿပီး ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ႏွင္ၾကတယ္။ တကယ္ စိတ္ပ်က္မိသလို စိတ္ဓာတ္က်သလိုလည္း ခံစားခဲ့ရတယ္။ အဲဒီညမွာ တကယ္ကို အိမ္အေရာက္ ေနာက္က်ခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်တာ ဘယ္လိုရွိလဲလို႔ အစ္မအန္းနီက ဖုန္းဆက္ေမးတဲ့အျပင္၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို အားေပး၊ ကူညီရင္းနဲ႔ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို မိတ္သဟာယျပဳေပးခဲ့တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ဖတ္ခဲ့တယ္။ “ငါ ဆႏၵရွိသည္မွာ ယခု သင္၏သစၥာေစာင့္သိမႈႏွင့္ နာခံမႈ၊ ယခု သင္၏ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာႏွင့္ သက္ေသခံခ်က္တို႔ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ဤအခိုက္အတန႔္တြင္ မည္သည့္ သက္ေသခံခ်က္ ျဖစ္သည္ သို႔မဟုတ္ မည္သည့္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ျဖစ္သည္ကို မသိလွ်င္ပင္၊ ငါ့ထံ သင္၏ အရာအားလုံးကို ယူေဆာင္လာသင့္ၿပီး၊ သင္၌ တစ္ခုတည္းေသာ ရတနာမ်ား- သင္၏ သစၥာေစာင့္သိမႈႏွင့္ နာခံျခင္း- ကို ငါ့ထံ လႊဲအပ္သင့္ေပသည္။ လူသားကို ငါ၏ လုံးဝ သိမ္းပိုက္ျခင္း သက္ေသခံခ်က္ကဲ့သို႔၊ စာတန္ကို ငါ၏ ေအာင္ႏိုင္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ သက္ေသခံခ်က္သည္ လူသား၏ သစၥာေစာင့္သိမႈႏွင့္ နာခံမႈအတြင္းတြင္ တည္ရွိသည္ကို သင္ သိသင့္သည္။ ငါ၌ သင့္ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ တာဝန္မွာ ငါ့အဖို႔ သက္ေသခံရန္၊ ငါ့ကို သစၥာေစာင့္သိရန္ႏွင့္ အျခားမည္သူ႔ကိုမွ် သစၥာမေစာင့္သိရန္၊ ၿပီးလွ်င္ အဆုံးတိုင္ေအာင္ နာခံရန္ ျဖစ္သည္။ ငါ့အမႈ၏ ေနာက္တစ္ဆင့္ကို ငါ မစတင္မီ၊ သင္သည္ ငါ့အဖို႔ မည္သို႔ သက္ေသခံလိမ့္မည္နည္း။ ငါ့ကို သင္ မည္သို႔သစၥာရွိကာ နာခံမည္နည္း။ သင္၏သစၥာေစာင့္သိမႈအားလုံးကို သင္၏ အလုပ္တာဝန္အဖို႔ သင္ ဆက္ကပ္ပါသေလာ သို႔မဟုတ္ တကယ္ကို လက္ေလွ်ာ့လိမ့္မည္ေလာ။ ယင္းထက္ သင္သည္ (ေသသည္ျဖစ္ေစ၊ ပ်က္စီးျခင္း ျဖစ္ေစ) ငါ၏စီမံခန္႔ခြဲမႈတိုင္းကို က်ိဳးႏြံနာခံမည္ေလာ သို႔မဟုတ္ ငါ၏ ျပစ္တင္ဆုံးမမႈကို ေရွာင္ရွားရန္ လမ္းတစ္ဝက္တြင္ ထြက္ေျပးလိမ့္မည္ေလာ။ သင္သည္ ငါ့အဖို႔ သက္ေသခံရန္ႏွင့္ ငါ့ကို သစၥာေစာင့္သိကာ နာခံရန္အလို႔ငွာ သင့္ကိုငါ ျပစ္တင္ဆုံးမေပသည္။ ထို႔အျပင္ လက္ရွိ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းသည္ ငါ၏အမႈ၏ ေနာက္အဆင့္ကို ဖြင့္ျပရန္ႏွင့္ အမႈကို ပိတ္ဆီးထားျခင္း မရွိဘဲ တိုးတက္ေစရန္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သင္သည္ အေျမာ္အျမင္ ရွိရန္ႏွင့္ သင္၏ ဘဝျဖစ္ေစ၊ သင္၏ တည္ရွိျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ အေရးပါမႈကို ျဖစ္ေစ တန္ဖိုးမဲ့သည့္ သဲကဲ့သို႔ သေဘာမထားရန္ ငါတိုက္တြန္း၏။ ငါ၏လာမည့္အမႈသည္ မည္သည့္အရာ ျဖစ္လိမ့္မည္ကို သင္ အတိအက်သိႏိုင္ပါသေလာ။ လာမည့္ ေန႔ရက္မ်ားတြင္ ငါ မည္သည့္အရာျပဳမည္ဆိုသည္ႏွင့္ ငါ၏အမႈ မည္သို႔ ဖြင့္ဟမည္ကို သင္သိပါသေလာ။ သင္သည္ ငါ၏အမႈႏွင့္ဆိုင္သည့္ သင့္အေတြ႕အႀကဳံ၏ အေရးပါမႈအျပင္၊ ငါ၌ သင္၏ ယုံၾကည္ျခင္း အေရးပါမႈကို သိသင့္သည္။ ငါသည္ မ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္ၿပီး ျဖစ္သည္။ သင္စိတ္ကူးသည့္အတိုင္း ငါသည္ လမ္းတစ္ဝက္တြင္ အဘယ္သို႔ လက္ေလွ်ာ့ႏိုင္မည္နည္း။ ငါသည္ ထိုသို႔ေသာ ႀကီးက်ယ္သည့္ အမႈကို ျပဳၿပီးျဖစ္သည္။ ယင္းကို မည္သို႔ ငါ ဖ်က္ဆီးပစ္ႏိုင္မည္နည္း။ အကယ္စင္စစ္ ငါသည္ ဤေခတ္ကို အဆုံးသတ္ရန္ ႂကြလာၿပီးျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အမွန္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ငါသည္ ေခတ္သစ္ကို စတင္ရန္၊ အမႈအသစ္ကို စတင္ရန္ႏွင့္၊ အဓိကက်ဆုံးအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဧဝံေဂလိတရား ျဖန္႔ေဝရန္ ရွိသည္ကို သင္သိရမည္။ သို႔ျဖစ္၍ လက္ရွိအမႈသည္ ေခတ္တစ္ေခတ္ စတင္ရန္ ျဖစ္ၿပီး၊ လာမည့္အခ်ိန္ကာလ၌ ဧဝံေဂလိတရား ျဖန္႔ေဝျခင္းႏွင့္ အနာဂတ္တြင္ ေခတ္ကို အဆုံးသတ္သို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းျခင္းအတြက္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ခ်ရန္သာ ျဖစ္သည္ကို သင္သိသင့္သည္။ ငါ၏ အမႈသည္ သင္ေတြးထင္သေလာက္ မလြယ္ကူသကဲ့သို႔၊ သင္ယုံၾကည္သေလာက္ အသုံးမက် သို႔မဟုတ္ အဓိပၸာယ္မဲ့သည္လည္း မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သင့္ကို ငါေျပာရဦးမည္- ငါ၏အမႈအဖို႔ သင္၏အသက္ကို ေပးသင့္သည္၊ ထို႔အျပင္ ငါ၏ ဘုန္းအသေရအဖို႔ သင့္ကိုယ္သင္ ဆက္ကပ္သင့္သည္။ ငါ့အဖို႔ သက္ေသခံရန္ သင့္ကို ငါ တမ္းတခဲ့သည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ၿပီး ငါ၏ဧဝံေဂလိတရားကို ျဖန္႔ရန္ သင့္ကို ငါ တမ္းတခဲ့သည္မွာ သာ၍ ၾကာျမင့္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ငါ၏ စိတ္ႏွလုံး၌ ရွိသည့္အရာကို သင္ နားလည္သင့္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ယုံၾကည္ျခင္းအေၾကာင္း သင္ မည္သည့္အရာ သိရွိသနည္း) ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ဖတ္ရတာက ခြန္အားတခ်ိဳ႕ေပးခဲ့တယ္။ သူ႔ကို ယုံၾကည္ခ်က္ ရွိသင့္ၿပီး၊ ဘုရားက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လမ္းျပေနလို႔ အခက္အခဲေတြပဲ ရင္ဆိုင္ရပါေစ၊ အားနည္းၿပီး အပ်က္သေဘာေဆာင္လို႔ မရဘူး၊ စိတ္ပ်က္ၿပီး၊ စိတ္ဓာတ္က်ေနလို႔ မရဘူးလို႔ ဘုရားက ေျပာေနသလို ခံစားရတယ္။ ဘုရားအလိုေတာ္ကို ေထာက္ထားၿပီး၊ သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ ဧဝံေဂလိကို သြားျဖန႔္ေဝသေ႐ြ႕၊ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု သူ ဖြင့္ေပးမွာပဲ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကတစ္ဆင့္ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်တဲ့လမ္းေၾကာင္းက မလြယ္ကူဘဲ၊ ဆင္းရဲဒုကၡနဲ႔ အဖိုးအခေပးဆပ္ဖို႔ လိုမွန္း ေတြ႕ရတယ္။ ေနာဧက အႏွစ္ ၁၂၀ ၾကာ ဧဝံေဂလိ ေဟာခဲ့ၿပီး၊ လူေတြရဲ႕ ေလွာင္ေျပာင္၊ အသေရဖ်က္ မေကာင္းေျပာတာခံခဲ့ရတယ္။ သူ အမ်ားႀကီး ဆင္းရဲဒုကၡခံခဲ့ရၿပီး၊ ဘယ္သူကိုမွ မေျပာင္းလဲေစခဲ့ေပမဲ့၊ လက္မေလ်ာ့ခဲ့ဘူး၊ အားနည္းမလာခဲ့ဘူး၊ ဧဝံေဂလိကို ဆက္ေဝမွ်ေနခဲ့တယ္။ ေနာဧက ဘုရားကို သူ႔ရဲ႕ ဆက္ကပ္မႈနဲ႔ က်ိဳးႏြံနာခံျခင္းမွာ အားေကာင္းေနခဲ့တယ္။ အဖန္ဆင္းခံအေနနဲ႔ သူ႔တာဝန္ကို သူ လုပ္ခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားရဲ႕ လက္ခံမႈနဲ႔ ေကာင္းခ်ီးေတြကို ရခဲ့တယ္။ ေလာကကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ ေရလႊမ္းမိုးမႈကို ဘုရားေစလႊတ္တဲ့အခါ၊ လူရွစ္ေယာက္ရွိတဲ့ ေနာဧမိသားစုဟာ ဘုရားရဲ႕ကယ္တင္ျခင္းခံခဲ့ရတယ္။ ရွင္က်န္ခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေတြးၾကည့္တဲ့အခါ၊ မိသားစုသုံးစုနဲ႔ပဲ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်ခဲ့ၿပီး သူတို႔ လက္မခံေတာ့ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ခဲ့တယ္။ ဘုရားကို စစ္မွန္တဲ့ ယုံၾကည္ျခင္း မရွိခဲ့ဘူး။ အမွန္ေတာ့၊ ဒီအေျခအေနကို ဘုရားခြင့္ျပဳခဲ့တာပါ၊ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ ဒီအခက္အခဲ ေရာက္လာတာက ကြၽန္ေတာ့္ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ ဘုရားအေပၚ ဆက္ကပ္မႈကို စုံလင္ေစဖို႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဧဝံေဂလိကို သူတို႔ လက္ခံသည္ျဖစ္ေစ၊ လက္မခံသည္ျဖစ္ေစ၊ သြားေဟာရမယ္။ အဲဒါ ကြၽန္ေတာ့္ တာဝန္ပဲ။

ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ခြန္အားေပးတယ္။ ေနာက္ေန႔မွာ ဧဝံေဂလိ စေဝမွ်ဖို႔ ေနာက္တစ္႐ြာကို ကြၽန္ေတာ္ သြားတယ္။ သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို သိနားလည္ေအာင္ အလားအလာရွိတဲ့ ဧဝံေဂလိလက္ခံသူေတြကို ဉာဏ္အလင္းေပးဖို႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ အဲဒီညေနမွာ၊ ဧဝံေဂလိနားေထာင္ဖို႔ စိတ္ဝင္စားတဲ့သူတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ရၿပီး၊ အဲဒါအျပင္၊ ေနာက္ေတာ့ ဧဝံေဂလိေဝမွ်ဖို႔ တျခားလူေတြကိုလည္း ဆက္ေတြ႕ခဲ့ရသလို အဲဒီည လူေျခာက္ေယာက္ ေျပာင္းလဲခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းအံ့ဩသြားတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႕ ဧဝံေဂလိ လက္ခံသူေတြက ကက္သလစ္ျဖစ္ၿပီး အယူအဆအမ်ားႀကီးရွိေပမဲ့၊ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို မိတ္သဟာယျပဳၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ နားလည္ႏိုင္ၾကသလို၊ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလ ဧဝံေဂလိကို လက္ခံခဲ့ၾကလို႔ပဲ။ အဲဒီေနာက္ ေနာက္တစ္ေနရာကို သြားၿပီး၊ ဧဝံေဂလိ ထြက္ေဝမွ်တိုင္းမွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဘယ္လိုေဟာၿပီး သက္ေသခံရမယ္ဆိုတာ သိေအာင္ ဉာဏ္အလင္းေပး လမ္းျပဖို႔ ဘုရားဆီ ေတာင္းေလွ်ာက္ ဆုေတာင္းခဲ့တယ္။ ပိုပိုမ်ားတဲ့လူေတြက ဧဝံေဂလိလက္ခံတာနဲ႔အမွ် ကြၽန္ေတာ့္ ယုံၾကည္ျခင္း ႀကီးထြားခဲ့တယ္။ လူစိမ္းေတြကို ေဟာဖို႔ တျခား႐ြာေတြကို သြားတဲ့အခါ၊ တစ္ခါတေလ နည္းနည္းရွက္ၿပီး လန႔္မိေပမဲ့၊ ဘုရားႏႈကပတ္ေတာ္ရဲ႕ လမ္းျပမႈက ရင္ဆိုင္ဖို႔ ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔ သတၱိေပးခဲ့တယ္။ သူတို႔ကို လုံးဝ မိတ္သဟာယျပဳရမယ္၊ အဲဒါ ကြၽန္ေတာ့္တာဝန္ျဖစ္ၿပီး၊ သူတို႔ကို ဧဝံေဂလိ မေဝမွ်ရင္၊ လက္ေတြ႕လုပ္ဖို႔ ပိုအခြင့္အေရးေတြ ရမွာ မဟုတ္သလို၊ ပိုမ်ားတဲ့ သမၼာတရားေတြကိုလည္း သင္ယူ၊ ရရွိမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ သိခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ၊ ဧဝံေဂလိ ေဝမွ်တာကို စဥ္ဆက္မျပတ္ လက္ေတြ႕လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားၿပီး ေၾကာက္တာ ရပ္သြားသလို၊ ႐ူပါ႐ုံေတြနဲ႔ဆိုင္တဲ့ သမၼာတရားကို ပိုၿပီး ရွင္းသထက္ရွင္းေအာင္ နားလည္လာခဲ့တယ္။ တကယ္ကို စိတ္ေအးၿပီး လြတ္လပ္သြားတယ္။

ဒီဧဝံေဂလိ ေဝမွ်တဲ့ ျဖစ္စဥ္ကတစ္ဆင့္ တကယ္ကို အက်ိဳးအမ်ားႀကီး ရခဲ့တယ္။ ဒီအရာအားလုံးကို ကြၽန္ေတာ္ မေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရရင္၊ ဘုရားရဲ႕ အနႏၲတန္ခိုးရွိတဲ့ အုပ္စိုးမႈကို နားလည္ႏိုင္ခဲ့မွာ မဟုတ္သလို၊ ကိုယ့္တာဝန္ကို လုပ္ျခင္းရဲ႕ အေရးႀကီးမႈ၊ ဒါမွမဟုတ္ အခက္အခဲကတစ္ဆင့္ ဘုရားကို ရွာေဖြရမဲ့ပုံကို သင္ယူႏိုင္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။