ပဉ္စမအရာကား အဘယ်နည်း။ ဤအရာသည် လူတိုင်း၏ နေ့ရက်တိုင်းနှင့် နီးစပ်စွာ ဆက်နွှယ်၏။ လူ့ဘဝနှင့် ယင်း၏ ဆက်နွှယ်မှု အလွန်နီးစပ်သည်မှာ ထိုအရာမရှိဘဲ လူ့ခန္ဓာကိုယ်သည် ဤရုပ်ဝတ္ထုလောကထဲတွင် အသက်မရှင်နိုင်ပေ။ ဤအရာသည် လေစီးဆင်းမှုဖြစ်သည်။ “လေစီးဆင်းမှု” ဟူသည် နာမ်ကို ကြားလိုက်သည်နှင့် မည်သူမဆို နားလည်ကောင်း နားလည်ကြပေမည်။ သို့ဖြစ်လျှင် လေစီးဆင်းမှုဆိုသည်မှာ အဘယ်နည်း။ “လေစီးဆင်းမှု” ဆိုသည်မှာ လေ၏ စီးဆင်းသည့် လှုပ်ရှားမှုသာဖြစ်သည်ဟု သင် ဆိုနိုင်သည်။ လေစီးဆင်းမှုသည် လူ့မျက်လုံးက မမြင်နိုင်သည့် လေဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ဓာတ်ငွေ့ ရွေ့လျားသည့် နည်းလမ်းတစ်ခုလည်း ဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် ဤဆွေးနွေးမှုတွင် လေစီးဆင်းမှုက မည်သည့်အရာကို အဓိက ရည်ညွှန်းပါသနည်း။ ငါပြောလိုက်သည်နှင့် သင်တို့နားလည် ကြလိမ့်မည်။ ကမ္ဘာမြေကြီးသည် လည်ပတ်သည်နှင့်အမျှ တောင်များ၊ ပင်လယ်များနှင့် အရာခပ်သိမ်းကို သယ်ဆောင်ပြီး၊ ၎င်းလည်ပတ်သည့်အခါ၌ အလျင်အဟုန်ဖြင့် လည်ပတ်လေသည်။ ဤလည်ပတ်နေခြင်းနှင့် သက်ဆိုင်၍ မည်သည့်အရာကိုမျှ သင်မခံစားရသော်လည်း မည်သို့ပင်ဆိုစေ ကမ္ဘာမြေ၏လည်ပတ်မှုက တည်ရှိနေသည်။ ၎င်း၏လည်ပတ်မှုက မည်သည့်အရာကို ဖန်တီး ဖြစ်ပေါ်စေသနည်း။ သင်ပြေးသည့်အခါ လေထွက်ပေါ်ပြီး သင့်နားရွက်များကို ဖြတ်သန်းသည် မဟုတ်လော။ သင်ပြေးသည့်အခါ လေကို ဖြစ်ပေါ်စေပါက၊ ကမ္ဘာမြေကြီး လည်ပတ်သည့်အခါ အဘယ်သို့ လေမရှိနိုင်ရသနည်း။ ကမ္ဘာမြေကြီး လည်ပတ်သည့်အခါ အရာခပ်သိမ်းသည် ရွေ့လျားနေ၏။ ၎င်းအပေါ်ရှိ အရာခပ်သိမ်းသည်လည်း စဉ်ဆက်မပြတ် မျိုးပွားလျက် ဖွံ့ဖြိုးနေစဉ်တွင် ကမ္ဘာမြေကြီး ကိုယ်တိုင်သည် ရွေ့လျားနေပြီး အရှိန်တစ်ခုဖြင့် လည်ပတ်နေ၏။ ထို့ကြောင့် အရှိန်တစ်ခုဖြင့် လှုပ်ရှားမှုက လေစီးဆင်းမှုကို အလိုအလျောက် ပေါ်ပေါက် စေပေလိမ့်မည်။ ဤသည်မှာ “လေစီးဆင်းမှု” ဖြင့် ငါ ဆိုလိုသည့်အရာဖြစ်သည်။ ဤလေစီးဆင်းမှုသည် လူ့ခန္ဓာကိုယ်အား အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ထိခိုက်စေသည် မဟုတ်လော။ တိုင်ဖုန်းမုန်တိုင်းများကို စဉ်းစားကြည့်လော့- သာမန်တိုင်ဖုန်း မုန်တိုင်းများသည် အထူးတလည် အားမကောင်းသော်လည်း၊ ၎င်းတို့တိုက်ခတ်သည့်အခါ လူတို့သည် တည်ငြိမ်စွာ ရပ်ပင် မရပ်နိုင်ကြသကဲ့သို့၊ လေထဲတွင် လမ်းလျှောက်ရန် ၎င်းတို့အတွက် ခက်ခဲလေသည်။ ခြေတစ်လှမ်းသည်ပင် ခက်ခဲပြီး၊ လူအချို့သည် တစ်စုံတစ်ရာနှင့် တိုးဝှေ့ရိုက်ခတ်ခံရပြီး၊ လှုပ်ရှား၍ မရကြပေ။ ဤသည်မှာ လူသားမျိုးနွယ်ကို လေစီးဆင်းမှု သက်ရောက်နိုင်သည့် နည်းလမ်းများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ကမ္ဘာမြေကြီး တစ်ခုလုံးသည် လွင်ပြင်များနှင့် ဖုံးလွှမ်းနေပါက ကမ္ဘာမြေကြီးနှင့် အရာခပ်သိမ်း လည်ပတ်သည့်အခါတွင် ထိုသို့ဖြင့် ဖြစ်ပေါ်သည့် လေစီးဆင်းမှုကို လူ၏ ခန္ဓာကိုယ်က လုံးဝ ခံနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ ထိုသို့သော အခြေအနေတစ်ခုကို တုန့်ပြန်ဖို့ အလွန့်အလွန် ခက်ခဲပေလိမ့်မည်။ ဤသို့သာဖြစ်ခဲ့မည်ဆိုပါက၊ ထိုသို့သော လေစီးဆင်းမှုသည် လူသားမျိုးနွယ်ကို အန္တရာယ် ယူဆောင်မည်ဖြစ်သည်သာမက၊ လုံးဝ ပျက်စီးခြင်းလည်း ယူဆောင် လာမည်ဖြစ်သည်။ ထိုသို့သော ပတ်ဝန်းကျင်၌ လူသားများ ရှင်သန်နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်။ ဤသည်မှာ ဘုရားသခင်က ထိုသို့သော လေစီးဆင်းမှုကို ဖြေရှင်းဖို့ မတူကွဲပြားသောပတ်ဝန်းကျင်များကို ဖန်တီးရသည့် အကြောင်းရင်းဖြစ်သည်- မတူကွဲပြားသော ပတ်ဝန်းကျင်များတွင် လေစီးဆင်းမှုများသည် ပိုမိုအားနည်းသွား၏၊ ၎င်းတို့၏ ဦးတည်ရာ ပြောင်းလဲသွား၏၊ ၎င်းတို့၏အမြန်နှုန်းနှင့် အရှိန်တို့ ပြောင်းလဲလေသည်။ ဤသည်မှာ လူတို့က တောင်များ၊ တောင်တန်းများ၊ လွင်ပြင်များ၊ တောင်ကုန်းများ၊ မြစ်ဝှမ်းများ၊ ချိုင့်ဝှမ်းများ၊ ကုန်းပြင်မြင့်များနှင့် မြစ်ကြီးများကဲ့သို့ မတူကွဲပြားသော ပထဝီဝင်ဆိုင်ရာ အင်္ဂါရပ်များကို တွေ့နိုင်ကြသည့် အကြောင်းရင်း ဖြစ်သည်။ ဤမတူကွဲပြားသော ပထဝီဝင်ဆိုင်ရာ အင်္ဂါရပ်များနှင့်အတူ၊ လေစီးဆင်းမှု၏ အမြန်နှုန်းတစ်ရပ်၊ ဦးတည်ရာ နှင့် အရှိန်တို့ကို ဘုရားသခင် ပြောင်းလဲလေသည်။ ဤသည်မှာ လူသားများအနေဖြင့် အသက်ရှင်ဖို့ ပုံမှန်ပတ်ဝန်းကျင် တစ်ရပ် ရှိနိုင်ဖို့အလို့ငှာ၊ လေစီးဆင်းမှုကို သင့်တော်သည့် လေတိုက်နှုန်း၊ ဦးတည်ရာနှင့် ပြင်းအားတို့ရှိသည့် လေအဖြစ် လျှော့ချဖို့ သို့မဟုတ် ကျွမ်းကျင်စွာ ကိုင်တွယ်ဖို့ သူအသုံးပြုသော နည်းလမ်းဖြစ်သည်။ ဤအရာ လိုအပ်မှုရှိပါသလော။ (လိုအပ်မှု ရှိပါသည်။) ဤသို့သော အရာတစ်ခုကို လုပ်ဆောင်ခြင်းသည် လူတို့အတွက် ခက်ခဲပုံရသော်လည်း၊ ဘုရားသခင်သည် အရာခပ်သိမ်းကို စောင့်ကြည့်လေ့လာသောကြောင့် သူ့အတွက် လွယ်ကူပေသည်။ လူသားမျိုးနွယ်အတွက် သင့်တော်သော လေစီးဆင်းမှုရှိသည့် ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ရပ်ဖန်တီးရန်မှာ သူ့အတွက် အရိုးရှင်းဆုံးနှင့် အလွယ်ကူဆုံး ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဘုရားသခင်ဖန်ဆင်းထားသည့် ထိုသို့သော ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ရပ်တွင် သူ၏ ဖန်ဆင်းခြင်း အရာခပ်သိမ်းအတွင်းရှိ အမှုအရာတစ်ခုစီသည် မရှိမဖြစ်လိုအပ်၏။ အမှုအရာ တစ်ခုစီတိုင်း၏ တည်ရှိခြင်းတွင် တန်ဖိုးနှင့် လိုအပ်မှု ရှိ၏။ သို့ရာတွင်၊ စာတန်နှင့် ဖောက်ပြန်ပျက်စီးစေခြင်းခံရပြီးဖြစ်သည့် လူသားမျိုးနွယ်သည် ဤအခြေခံ သဘောတရားကို နားမလည်ပေ။ ၎င်းတို့သည် တောင်များကို မြေပြန့်အဖြစ်ပြောင်းလဲခြင်း၊ နက်ရှိုင်းသော ချောက်ကြီးများကို ဖြည့်ခြင်းနှင့် ကွန်ကရစ် တောကြီးမျက်မည်းကို ဖန်တီးရန် မြေပြန့်တွင် မိုးမျှော်တိုက်များ တည်ဆောက်ခြင်း နှင့်ဆိုင်သော အချည်းနှီးအိပ်မက်ဖြင့် ဖျက်ဆီးပြီးရင်း ဖျက်ဆီးကာ၊ တည်ဆောက်ပြီးရင်း တည်ဆောက်ကာ၊ ဖွံဖြိုးတိုးတက်ရင်း တိုးတက်ပြီး၊ အမြတ်ထုတ်ပြီးရင်း ထုတ်နေကြလေသည်။ လူသားမျိုးနွယ်အနေဖြင့် ပျော်ရွှင်စွာ နေထိုင်နိုင်ဖို့၊ ပျော်ရွှင်စွာ ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးပြီး ၎င်းတို့အတွက် သူပြင်ဆင်ထားသော ဤအသင့်တော်ဆုံး ပတ်ဝန်းကျင်၌ နေ့စဉ်နေ့တိုင်း ပျော်ရွှင်စွာ အချိန်ကုန်ဆုံးနိုင်ရန်မှာ ဘုရားသခင်၏ မျှော်လင့်ချက်ဖြစ်သည်။ ယင်းမှာ လူသားမျိုးနွယ် အသက်ရှင်သည့် ပတ်ဝန်းကျင်ကို သူပြုစုသည့်နည်းလမ်းတွင် ဘုရားသခင်သည် မည်သည့်အခါမျှ အရေးမစိုက်ဘဲမနေခဲ့သည့် အကြောင်းရင်း ဖြစ်သည်။ လူတို့၏ ကိုယ်ခန္ဓာများနှင့် ၎င်းတို့ ရှင်သန်နေထိုင်ရာ ပတ်ဝန်းကျင်တို့သည် သဘာဝအခြေအနေများမှ နှောင့်ယှက်မှု တစ်စုံတစ်ရာမျှ မခံရဘဲ၊ ယင်းအစား၊ သဟဇာတဖြစ်‌သည့် အတူယှဉ်တွဲနေထိုင်ခြင်းဖြင့် အရာခပ်သိမ်းတို့နှင့်အတူ လူသားမျိုးနွယ်သည် ပုံမှန်အသက်ရှင် နေထိုင်ပြီး မျိုးပွားနိုင်ဖို့အလို့ငှာ၊ ဘုရားသခင်သည် အပူချိန်မှ လေအထိ၊ အသံမှ အလင်းအထိ ရှုပ်ထွေးသော အစီအစဉ်များနှင့် အစီအမံများကို ပြုခဲ့၏။ ဤအရာအားလုံးကို ဘုရားသခင်က အရာခပ်သိမ်းနှင့် လူသားမျိုးနွယ်အဖို့ ထောက်ပံ့ပေးထား၏။

—နှုတ်ကပတ်တော်၊ အတွဲ (၂)၊ ဘုရားသခင်ကို သိကျွမ်းခြင်းနှင့် စပ်လျဉ်း၍၊ အတုမရှိ ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်တိုင် (၈)