ကိုးကားရန္ သမၼာက်မ္းပိုဒ္မ်ား-

“ငါအမွန္အကန္ဆို သည္ကား၊ ဒုစ႐ိုက္ကို ျပဳသမွ်ေသာသူတို႔သည္ ဒုစ႐ိုက္ကြၽန္ျဖစ္၏။ ကြၽန္သည္ကား အိမ္၌ အစဥ္အၿမဲေနသည္မဟုတ္။ သားမူကား အစဥ္အၿမဲေန၏။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၈:၃၃-၃၅)

“ငါ့စကားကို ၾကားေသာသူသည္ မယုံၾကည္ဘဲေနလွ်င္ ထိုသူကို ငါသည္အျပစ္မစီရင္။ ေလာကီသား တို႔ကို အျပစ္စီရင္အံ့ေသာငွါ ငါလာသည္မဟုတ္၊ ေလာကီသား တို႔ကို ကယ္တင္အံ့ေသာငွါငါလာ၏။ ငါ့ကိုပယ္၍ ငါ့စကားကို နာမခံေသာသူအား အျပစ္စီရင္ေသာသူရွိေသး၏။ ငါေဟာေျပာေသာ စကား ပင္ ေနာက္ဆုံးေသာေန႔၌ ထိုသူအားအျပစ္စီရင္လိမ့္မည္။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၂:၄၇-၄၈)

“ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္သားတို႔ကို ေရွ႕ဦးစြာစစ္ေၾကာ စီရင္ရေသာ အခ်ိန္ရွိၿပီ။” (ရွင္ေပတ႐ုဩဝါဒစာပဌမေစာင္ ၄:၁၇)

ဆက္စပ္ေသာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား-

ေယရႈသည္ လူသားအလယ္တြင္ အမႈမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံး၏ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းကိုသာ ၿပီးစီးေစခဲ့ၿပီး လူသားတို႔၏ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူသည္ လူသားထံမွ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအားလုံး ဖယ္ရွားမေပးခဲ့ေပ။ စာတန္၏စြမ္းအားမွ လူသားကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ျခင္းသည္ ေယရႈအေနျဖင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာၿပီး လူသား၏ အျပစ္မ်ားကို သယ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္သည္သာမက၊ ဘုရားသခင္အေနျဖင့္ လူသားထံမွ သူ၏ ဆိုးယုတ္စြာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအား လုံးဝဖယ္ရွားေပးရန္ သာ၍ပင္ ႀကီးမားေသာ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္လည္း လိုအပ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားသည္ သူ၏အျပစ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး ျဖစ္သျဖင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ေခတ္သစ္ထဲသို႔ ဦးေဆာင္ရန္ လူ႔ဇာတိ ျပန္လည္ခံယူၿပီျဖစ္ၿပီး၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို စတင္ၿပီျဖစ္သည္။ ဤအမႈသည္ လူသားကို သာ၍ျမင့္မားသည့္ ေလာကတစ္ခုထဲသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ က်ိဳးႏြံနာခံသူအားလုံးသည္ သာ၍ျမင့္မားေသာ သမၼာတရားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ၿပီး သာ၍ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရရွိရေပမည္။ ၎တို႔သည္ အလင္းတြင္ အမွန္တကယ္ အသက္ရွင္ၾကရမည္ ျဖစ္ၿပီး သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္တို႔ကို ရရွိၾကရလိမ့္မည္။

ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ က်မ္းဦးစကား မွ

ေနာက္ဆုံးေသာကာလအတြင္းတြင္ ေယရႈ ဆင္းသက္ လာမည္ကိုသာ သင္သိသည္၊ သို႔ေသာ္ သူ မည္သို႔ အတိအက် ဆင္းသက္လာမည္နည္း။ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းခံရၿပီးစျဖစ္ၿပီး မေျပာင္းလဲေသးေသာ၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ စုံလင္ျခင္းသို႔ မေရာက္ေသးေသာ သင္တို႔ကဲ့သို႔ အျပစ္သားတစ္ဦးအေနျဖင့္၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ႏိုင္သေလာ။ လူေဟာင္းအတိုင္း ရွိေနဆဲျဖစ္သည့္ သင့္အတြက္၊ သင္သည္ ေယရႈအားျဖင့္ ကယ္တင္ခံခဲ့ရသည္ဆိုသည္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းေၾကာင့္ သင္သည္ အျပစ္သားအျဖစ္ ယူဆမခံရသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း၊ ဤအရာက သင္သည္ အျပစ္မရွိသကဲ့သို႔ မစင္ၾကယ္ေသာသူ မဟုတ္သည္ကို သက္ေသမျပေပ။ သင္သည္ မေျပာင္းလဲေသးပါက၊ မည္ကဲ့သို႔ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္း ရွိႏိုင္မည္နည္း။ အတြင္း၌ သင္သည္ မစင္ၾကယ္ျခင္း၊ အတၱႏွင့္ ဆိုး႐ြားယုတ္မာျခင္းတို႔ျဖင့္ ပတ္ခ်ာဝိုင္းေနသည့္တိုင္ေအာင္ သင္သည္ ေယရႈႏွင့္အတူ ဆင္းသက္လိုေနဆဲျဖစ္သည္၊ သင္ထိုမွ် ကံေကာင္းသေလာ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၌ သင္၏ယုံၾကည္ျခင္းတြင္ အဆင့္တစ္ခု ခ်န္လွပ္မိၿပီ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း ခံရ႐ုံသာ ရွိေသးေသာ္လည္း၊ မေျပာင္းလဲေသးေပ။ သင့္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ရန္မွာ၊ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို ေျပာင္းလဲေစျခင္းႏွင့္ သန္႔စင္ေစျခင္းအမႈကို ကိုယ္တိုင္ လုပ္ရေပမည္။ သင္သည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းသာ ခံရပါက၊ မြန္ျမတ္သန္႔ရွင္းျခင္းကို ရယူႏိုင္စြမ္းရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤနည္းျဖင့္ သင္သည္ ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ စုံလင္ေစျခင္း၏ အဓိကအဆင့္ျဖစ္ေသာ လူကို စီမံခန္႔ခြဲသည့္ ဘုရားသခင္၏အမႈတြင္ အဆင့္တစ္ဆင့္ကို သင္လြတ္သြားခဲ့သည့္ အတြက္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းျမတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမ်ားကို ေဝမွ်ရန္ အရည္အေသြးျပည့္မီလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေ႐ြးႏုတ္ခံရၿပီးစ အျပစ္သားတစ္ဦးျဖစ္သည့္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ အေမြဥစၥာကို တိုက္႐ိုက္အေမြဆက္ခံႏိုင္စြမ္း မရွိေပ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အမည္နာမမ်ားႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍

လူသည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း မခံရမီတြင္၊ စာတန္၏ အဆိပ္အမ်ားအျပားသည္ သူ႔အတြင္းတြင္ အခိုင္အမာ တည္ထားႏွင့္ၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္းကို ႏွစ္ေထာင္ခ်ီ ခံရၿပီးေနာက္တြင္၊ လူသည္ သူ႔အတြင္းတြင္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည့္ အေျခခိုင္သည့္ သဘာဝ ရွိေလသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ လူသားသည္ ေ႐ြးႏုတ္ခံရၿပီးသည့္အခ်ိန္တြင္၊ ယင္းသည္ လူကို အဖိုးအခႀကီးစြာ ေပးဝယ္ထားသည့္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း ကိစၥတစ္ခုထက္ ဘာမွ်မပိုဘဲ၊ သူ႔အတြင္းရွိ အဆိပ္သင့္ေသာ သဘာဝမွာ သုတ္သင္ပယ္ရွင္းျခင္းကို မခံရေသးေပ။ အလြန္ ညစ္ညမ္းလွေသာ လူသည္ ဘုရားသခင္ကို အေစခံရန္ မထိုက္တန္မီတြင္ ေျပာင္းလဲျခင္းကို ႀကဳံရမည္ ျဖစ္သည္။ တရားစီရင္ျခင္း၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဤအမႈအားျဖင့္၊ လူသည္ သူကိုယ္တိုင္အတြင္းရွိ ညစ္ညဴးၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ အႏွစ္သာရကို အျပည့္အဝ သိလာလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ လုံးဝ ေျပာင္းလဲႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး သန႔္ရွင္းလာလိမ့္မည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ ပလႅင္ေတာ္ ေရွ႕ေမွာက္သို႔ ျပန္လာရန္ ထိုက္တန္ႏိုင္ေပသည္။ ယေန႔ လုပ္ေဆာင္သည့္ အမႈအားလုံးသည္ လူသားက သန႔္ရွင္းေစျခင္းခံရႏိုင္ကာ ေျပာင္းလဲေစျခင္း ခံရႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ ျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းမွတစ္ဆင့္အျပင္၊ စစ္ေဆးျခင္းမွတစ္ဆင့္လည္း လူသားသည္ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းကို ဖယ္ရွားသန႔္စင္ႏိုင္ၿပီး ျဖဴစင္ေစျခင္း ခံရႏိုင္ေပသည္။ အမႈ၏ ဤအဆင့္ကို ကယ္တင္ျခင္း၏အမႈဟု ယူဆျခင္းထက္၊ ယင္းသည္ သန႔္ရွင္းစင္ၾကယ္ေစျခင္း၏ အမႈဟု ေျပာရန္မွာ ပိုမို ဆီေလ်ာ္ေပမည္။ အမွန္တြင္ ဤအဆင့္သည္ သိမ္းပိုက္ျခင္းအဆင့္ ျဖစ္သည့္အျပင္ ကယ္တင္ျခင္းအမႈထဲက ဒုတိယ အဆင့္လည္း ျဖစ္သည္။ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ ရယူခံရျခင္း အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိသည္မွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းတို႔မွတစ္ဆင့္ ျဖစ္ၿပီး လူသား၏ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းရွိ မသန႔္စင္မႈမ်ား၊ အယူအဆမ်ား၊ ႀကံ႐ြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ တစ္ဦးခ်င္း ျပင္းျပေသာဆႏၵမ်ား အားလုံး လုံးဝ ထုတ္ေဖာ္ျပခံရသည္မွာ စစ္ေဆးဖို႔၊ တရားစီရင္ဖို႔ႏွင့္ ဖြင့္ဟဖို႔ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို အသုံးျပဳျခင္းမွတစ္ဆင့္ ျဖစ္ေပသည္။ လူသားအားလုံးသည္ သူ႔အျပစ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ျခင္းႏွင့္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းကို ခံရၿပီးျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္သည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ၏ ဒုစ႐ိုက္က်ဴးလြန္ျခင္းမ်ားကို မေအာက္ေမ့ျခင္းႏွင့္ လူသားကို သူ၏ ဒုစ႐ိုက္က်ဴးလြန္ျခင္းမ်ား ႏွင့္အညီ မဆက္ဆံျခင္း ဟုသာ မွတ္ယူ၍ ရႏိုင္ေပသည္။ သို႔ရာတြင္ ဇာတိ၏ ခႏၶာျဖင့္ အသက္ရွင္သည့္ လူသားသည္ အျပစ္မွ လႊတ္ေျမာက္ျခင္း မခံရေသးသည့္အခါ၊ သူသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားကို မၿပီးႏိုင္ မဆုံးႏိုင္ ထုတ္ေဖာ္ျပလ်က္၊ အျပစ္ကိုသာ ဆက္လုပ္ႏိုင္သည္။ ဤအရာက အျပစ္ျပဳျခင္းႏွင့္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ အဆုံးမရွိေသာ သံသရာတစ္ခု ျဖစ္သည့္ လူမ်ား အသက္ရွင္ ေနထိုင္သည့္ အသက္တာ ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အမ်ားစုသည္ ညေနတြင္ အျပစ္ဝန္ခ်ရန္သာ ေန႔ပိုင္းတြင္ အျပစ္လုပ္ၾကသည္။ ဤနည္းျဖင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္သည္ လူအတြက္ အစဥ္အၿမဲ ထိေရာက္ေသာ္လည္း၊ ယင္းသည္ လူကို အျပစ္မွ ကယ္တင္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ လူသားသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား ရွိဆဲျဖစ္သည့္အတြက္၊ ကယ္တင္ျခင္း အမႈ၏ ထက္ဝက္သာ ၿပီးစီးေသးသည္။ ဥပမာအားျဖင့္၊ လူမ်ားက ၎တို႔သည္ ေမာဘမွ ဆင္းသက္ခဲ့ၾကသည္ကို သေဘာေပါက္ၾကသည့္အခါ၊ ၎တို႔သည္ ေစာဒကတက္သည့္ စကားမ်ားကို တင္ေလွ်ာက္ခဲ့ၾကသည္၊ အသက္ကို လိုက္စားျခင္းအား ရပ္စဲခဲ့ၾကၿပီး၊ လုံးဝ အပ်က္သေဘာေဆာင္ လာခဲ့ၾကသည္။ ဤအရာက လူသားမ်ိဳးႏြယ္သည္ ဘုရားသခင္၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ အျပည့္အဝ မက်ိဳးႏြံမနာခံႏိုင္ဆဲ ျဖစ္သည္ကို ျပသသည္ မဟုတ္ေလာ။ ဤသည္မွာ ၎တို႔၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထား အတိအက် ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ သင္သည္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကို ခံရျခင္း မရွိခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ သင္၏ လက္မ်ားသည္ အျခားသူမ်ားထက္ ေယရႈ၏ လက္မ်ားထက္ပင္ သာ၍ ျမင့္ေအာင္ ေျမႇာက္ထားခဲ့သည္။ ၿပီးလွ်င္ သင္သည္ က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံျဖင့္၊ “ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ သားျဖစ္ပါေစ။ ဘုရားသခင္၏ အကြၽမ္းဝင္သူ ျဖစ္ပါေစ၊ ကြၽန္ုပ္တို႔သည္ စာတန္ကို ပ်ပ္ဝပ္ဖို႔ထက္ အေသခံၾကမည္။ စာတန္အိုကို ေတာ္လွန္ၾက။ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီးကို ေတာ္လွန္ၾက။ အဆင္းနီေသာ နဂါးႀကီးသည္ တန္ခိုးအာဏာမွ လက္မႈိင္ခ်လ်က္ က်ဆင္းပါေစ။ ဘုရားသခင္သည္ ကြၽန္ုပ္တို႔ကို ျပည့္စုံပါေစေသာ္။”ဟု ေအာ္သည္။ သင္၏ ေအာ္ဟစ္မႈမ်ားသည္ အျခားသူမ်ား အားလုံးထက္ ပိုမို က်ယ္ေလာင္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထို႔ေနာက္တြင္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း အခ်ိန္ကာလ ေရာက္လာခဲ့ၿပီး ေနာက္တစ္ဖန္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားက ထုတ္ေဖာ္ျပခံရေလသည္။ ထိုအခါ ၎တို႔၏ ဟစ္ေအာ္မႈမ်ား ရပ္စဲသြားခဲ့ၿပီး၊ ၎တို႔၏ စိတ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ က်ရႈံးသြားခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ လူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္း ျဖစ္သည္။ အျပစ္ထက္ပို၍ နက္ရႈိင္းေနလ်က္၊ ယင္းသည္ စာတန္က အခိုင္အမာတည္ထားသည့္အရာတစ္ခု ျဖစ္ၿပီး၊ လူသား၏ အတြင္းတြင္ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း အျမစ္တြယ္ခဲ့သည္။ လူသားအတြက္ သူ၏ အျပစ္မ်ားကို သတိျပဳမိလာရန္မွာ မလြယ္ကူေခ်။ သူသည္ သူကိုယ္တိုင္၏ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း အျမစ္တြယ္ထားေသာ သဘာဝကို သတိမျပဳမိႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ဤရလဒ္ကို ရရွိဖို႔အလို႔ငွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ တရားစီရင္ျခင္းအေပၚ သူ မွီခိုရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔သို႔ျဖင့္သာ လူသည္ ဤအခ်ိန္မွစ၍ ေနာက္ပိုင္းတြင္ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲလာႏိုင္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၄)

ေနာက္ဆုံးေသာကာလ၏ အမႈသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ေျပာဆိုရန္ ျဖစ္သည္။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားအားျဖင့္ လူတြင္ ႀကီးမားေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ား သက္ေရာက္ႏိုင္သည္။ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို လက္ခံျခင္းျဖင့္ ဤလူမ်ားတြင္ ယခု သက္ေရာက္ေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ားသည္ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္၏ နိမိတ္လကၡဏာမ်ား ႏွင့္ အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားကို လက္ခံေသာသူမ်ားေပၚ သက္ေရာက္ခဲ့ေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ားထက္ မ်ားစြာ ပိုမို ႀကီးမားလွသည္။ အေၾကာင္းမွာ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္တြင္ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားသည္ လက္တင္ျခင္းႏွင့္ ဆုေတာင္းျခင္းမ်ားျဖင့္ လူသားထံမွ ႏွင္ထုတ္ျခင္းခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ လူသားအတြင္းရွိ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားမွာ က်န္ရွိေနဆဲ ျဖစ္ခဲ့သည္။ လူသည္ သူ၏အနာေရာဂါမွ ကုသေပ်ာက္ကင္းခဲ့ၿပီး သူ၏အျပစ္မ်ား ခြင့္လႊတ္ျခင္း ခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ ၎အတြင္းရွိ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို မည္သို႔ ဖယ္ရွားရမည္ဆိုသည္အတြက္မူ၊ ဤအမႈကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ရွိေသး၏။ လူသည္ သူ၏ယုံၾကည္ျခင္းအတြက္ ကယ္တင္ခံရၿပီး သူ႔အျပစ္မ်ား ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ လူ၏အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ သဘာဝသည္ ပေပ်ာက္ေစျခင္း မရွိခဲ့သကဲ့သို႔၊ ၎အတြင္းရွိ က်န္ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးမႈအားျဖင့္ လူ၏အျပစ္မ်ားသည္ ခြင့္လႊတ္ျခင္း ခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ ဤအရာက လူသည္ သူ၏အတြင္း၌ အျပစ္မရွိေတာ့ဟု မဆိုလိုေပ။ လူ၏အျပစ္မ်ားကို အျပစ္ေျဖရာယဇ္မွတစ္ဆင့္ ခြင့္လႊတ္ခံရႏိုင္ေသာ္လည္း၊ လူသားကို ေနာက္ထပ္ အျပစ္မျပဳႏိုင္ေတာ့ရန္ မည္သို႔ ျပဳလုပ္ရမည္ဆိုသည္ႏွင့္ သူ၏ အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ သဘာဝကို မည္သို႔ လုံးဝ ပေပ်ာက္ေစၿပီး ေျပာင္းလဲေစရမည္ဆိုသည္တို႔အတြက္မူ၊ သူသည္ ဤျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ လူသား၏ အျပစ္မ်ား ခြင့္လႊတ္ခံခဲ့ရၿပီး ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ကားစင္တင္ခံရျခင္း အမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ လူသည္ သူ၏ အိုေဟာင္းသည့္ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထား အတြင္းတြင္ ဆက္လက္ အသက္ရွင္ခဲ့သည္။ ဤသို႔ျဖစ္ရာ၊ လူ၏အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ သဘာဝကို တစ္ဖန္ လုံးဝ ထြက္ေပၚမလာဖို႔ လုံးဝ ပေပ်ာက္ေစရန္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ လူသား၏ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲႏိုင္ေစရန္အလို႔ငွာ၊ လူကို သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားမွ လုံးဝ ကယ္တင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤအရာက လူသည္ အသက္တာတြင္ ႀကီးထြားမႈ လမ္းေၾကာင္းကို သေဘာေပါက္ရန္၊ အသက္၏ လမ္းခရီးကို သေဘာေပါက္ရန္ႏွင့္ သူ၏ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲဖို႔ နည္းလမ္းကို သေဘာေပါက္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။ ထို႔အျပင္ လူ၏စိတ္သေဘာထားကို တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲႏိုင္ေစရန္ႏွင့္ သူသည္ အလင္း၏ ထြန္းလင္းမႈေအာက္တြင္ အသက္ရွင္ႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ၊ သူ လုပ္ေဆာင္သမွ်အားလုံး ဘုရားသခင္၏ အလိုႏွင့္ ကိုက္ညီႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ သူ၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ဖယ္ရွားပစ္ႏိုင္ရန္ႏွင့္ စာတန္၏ အေမွာင္စြမ္းအားမွ ခ်ိဳးေဖာက္လြန္ေျမာက္ႏိုင္ရန္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ အျပစ္မွ အျပည့္အဝ လြတ္လာႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ၊ လူသည္ ဤလမ္းေၾကာင္းႏွင့္အညီ ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ လိုအပ္ေပသည္။ ထိုအခါမွသာ လူသည္ ၿပီးျပည့္စုံသည့္ ကယ္တင္ျခင္း ရရွိလိမ့္မည္။ ေယရႈသည္ သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့သည့္အခ်ိန္တြင္၊ သူႏွင့္ပတ္သက္သည့္ လူ၏ အသိပညာသည္ ေဝဝါးၿပီး မရွင္းမလင္း ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္ခဲ့သည္။ လူသားက သူ႔ကို ဒါဝိဒ္၏သားေတာ္အျဖစ္ အၿမဲ ယုံၾကည္ခဲ့ၿပီး၊ သူ႔ကို ႀကီးျမတ္ေသာ ပေရာဖက္အျဖစ္၊ လူသား၏ အျပစ္မ်ားကို ေ႐ြးႏုတ္ခဲ့ေသာ ေစတနာရွိေသာ အရွင္သခင္အျဖစ္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။ အခ်ိဳ႕က ၎တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္း ခြန္အားအေပၚ သူ႔ဝတ္႐ုံ၏ အစြန္းကို ထိေတြ႕ျခင္းမွ အနာေရာဂါၿငိမ္းခဲ့ၾကသည္။ မ်က္စိကန္းသူ ျမင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ေသသူပင္ အသက္ျပန္ရွင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ရာတြင္ လူသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္အတြင္း နက္ရႈိင္းစြာ အျမစ္တြယ္သည့္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ရွာေဖြမေတြ႕ရွိႏိုင္ခဲ့သကဲ့သို႔၊ ယင္းကို မည္သို႔ စြန႔္ပစ္ရမည္ကိုလည္း မသိခဲ့ေပ။ လူသည္ ဇာတိပကတိ၏ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈ၊ မိသားစုဝင္တစ္ဦး၏ ယုံၾကည္ျခင္းက မိသားစုတစ္ခုလုံးအေပၚ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာေဆာင္ၾကဥ္းျခင္း၊ နာမက်န္းမႈကို ေပ်ာက္ကင္းေစျခင္း စသည္တို႔ကဲ့သို႔ေသာ ေက်းဇူးေတာ္မ်ားစြာကို ရရွိခဲ့သည္။ က်န္သည့္အရာမ်ားမွာ လူ၏ေကာင္းေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားႏွင့္ သူ၏ ဘုရားတရား ကိုင္းရႈိင္းေသာ အသြင္အျပင္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ တစ္စုံတစ္ဦးသည္ ဤအရာမ်ားကို အေျခခံ၍ အသက္ရွင္ႏိုင္ပါက၊ ၎တို႔ကို လက္သင့္ခံ၍ရႏိုင္ေသာ ယုံၾကည္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္။ ဤယုံၾကည္သူမ်ိဳးမ်ားသာ ေသဆုံးၿပီးေနာက္ ေကာင္းကင္ဘုံသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ေပသည္၊ ယင္းမွာ ၎တို႔ ကယ္တင္ျခင္းခံခဲ့ရသည္ဟု ဆိုလိုခဲ့ေပသည္။ သို႔ရာတြင္ ဤလူမ်ားက ၎တို႔၏ တစ္သက္တာတြင္ အသက္၏လမ္းခရီးကို လုံးဝ နားမလည္ခဲ့ၾကေပ။ ၎တို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သမွ်အားလုံးမွာ အျပစ္မ်ားကို က်ဴးလြန္ၿပီးေနာက္ ၎တို႔၏ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲရန္ မည္သည့္လမ္းေၾကာင္းမွ် မရွိဘဲ၊ အေတာမသတ္ေသာ သံသရာစက္ဝိုင္းတစ္ခုထဲတြင္ ၎တို႔၏ အျပစ္မ်ားကို ဝန္ခ်ရန္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယင္းမွာ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္တြင္ ရွိေသာ လူ၏အေျခအေနျဖစ္ခဲ့သည္။ လူသည္ ျပည့္စုံေသာ ကယ္တင္ျခင္းကို ရရွိၿပီးျဖစ္ပါသေလာ။ မရရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အမႈ၏ ထိုအဆင့္ ၿပီးဆုံးခဲ့သည့္ေနာက္တြင္၊ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း အမႈ က်န္ရွိခဲ့ေသးသည္။ ဤအဆင့္သည္ လူကို ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အားျဖင့္ ျဖဴစင္ေစရန္ျဖစ္ၿပီး ထိုသို႔ျဖင့္ လိုက္ေလွ်ာက္ရမည့္ လမ္းေၾကာင္းကို သူ႔အား ေပးရန္ ျဖစ္သည္။ လူသား၏ အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ သဘာဝကို ပေပ်ာက္ေစႏိုင္ခဲ့မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ လူသားသည္ သူ႔အျပစ္မ်ား ခြင့္လႊတ္ခံရျခင္းတြင္သာ လုံးဝဥႆုံရပ္တန္႔လာမည္ ျဖစ္သည့္အတြက္၊ အကယ္၍ နတ္ဆိုးမ်ားကို ႏွင္ထုတ္ျခင္းကိုဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါက၊ ဤအဆင့္သည္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔ အဓိပၸာယ္လည္းရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ကားစင္တင္ခံရျခင္း အမႈသည္ အဆုံးသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္သည္ စာတန္အေပၚ ေအာင္ႏိုင္ၿပီးျဖစ္သည့္အတြက္၊ အျပစ္ေျဖရာယဇ္မွတစ္ဆင့္ လူသည္ သူ၏အျပစ္မ်ား ခြင့္လႊတ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ သို႔ရာတြင္ လူ၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားသည္ သူ႔အတြင္းတြင္ က်န္ရွိေနဆဲျဖစ္သည္၊ လူသည္ အျပစ္ျပဳႏိုင္ဆဲျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ႏိုင္ဆဲျဖစ္ကာ၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မရယူေသးေပ။ ယင္းမွာ အမႈ၏ ဤအဆင့္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို မွန္ကန္ေသာ လမ္းေၾကာင္းႏွင့္အညီ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ေစလ်က္၊ လူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို အသုံးျပဳရသည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ ယခုတြင္ လူ၏အသက္တာကို တိုက္႐ိုက္ပံ့ပိုးၿပီး လူ၏ စိတ္သေဘာထားကို လုံးဝ အသစ္ျပဳျပင္ေစႏိုင္သည္မွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ျဖစ္သည့္အတြက္၊ ဤအဆင့္သည္ ယခင္အဆင့္ထက္ ပိုမို အဓိပၸာယ္ရွိသည့္အျပင္ အက်ိဳးလည္း ပိုမို ျဖစ္ထြန္းေလသည္။ ယင္းသည္ မ်ားစြာ သာ၍ ေစ့စပ္ေသခ်ာေသာ အမႈ၏ အဆင့္တစ္ခု ျဖစ္သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလတြင္ လူ႔ဇာတိကို ခံယူျခင္းသည္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ အေရးပါမႈကို ျပည့္စုံေစၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ လူသား၏ ကယ္တင္ျခင္းအတြက္ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အစီအစဥ္ကို လုံးဝ ၿပီးဆုံးေစၿပီး ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၄)

ဘုရားသခင္၏ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္း အမႈ၏ ပဓာနက်ေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သန႔္ရွင္းေစရန္ႏွင့္ ၎တို႔၏ ေနာက္ဆုံးေသာ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာအတြက္ ၎တို႔ကို ျပင္ဆင္ရန္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ သန႔္ရွင္းေစျခင္း မရွိဘဲႏွင့္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထဲမွ တစ္ဦးမွ်သည္ မတူညီေသာ အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားခံရႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ၊ သို႔မဟုတ္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤအမႈသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရန္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ သန႔္စင္ေစျခင္းအမႈသည္သာ လူသားမ်ားကို ၎တို႔၏ မေျဖာင့္မတ္ျခင္းမွ သန႔္စင္ေစလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး သူ၏ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္း အမႈသည္သာလွ်င္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထဲမွ မနာခံေသာ ထိုလူစုမ်ားကို ေဖာ္ထုတ္လိမ့္မည္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ ကယ္တင္ခံရႏိုင္သူတို႔ကို ကယ္တင္မခံရႏိုင္သူတို႔မွ ခြဲျခားၿပီး က်န္ရွိမည့္သူမ်ားကို မက်န္ရွိမည့္သူမ်ားမွ ခြဲျခားထားလိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ ဤအမႈ အဆုံးသတ္ေသာအခါတြင္၊ က်န္ရွိခြင့္ ေပးထားေသာလူမ်ား အားလုံး သန႔္စင္ေစျခင္း ခံရလိမ့္မည္ျဖစ္ၿပီး၊ ကမာၻေျမေပၚတြင္ သာ၍ ႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ေသာ ဒုတိယ လူ႔ဘဝကို ၎တို႔ ေမြ႕ေလ်ာ္မည့္ သာ၍ ျမင့္မားေသာ လူ႔သဘာဝ၏ အေျခအေနထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏ လူသား အနားယူရာေန႔ကို စတင္ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္အတူ ယွဥ္တြဲေနထိုင္ၾကလိမ့္မည္။ က်န္ရွိခြင့္ မရၾကသူတို႔ ျပစ္တင္ဆုံးမခံရကာ တရားစီရင္ခံၾကရ ၿပီးေနာက္တြင္၊ ၎တို႔၏ စ႐ိုက္အမွန္သည္ လုံးဝ ေဖာ္ထုတ္ခံရလိမ့္မည္၊ ယင္းေနာက္တြင္ ၎တို႔အားလုံးသည္ စာတန္ကဲ့သို႔ ဖ်က္ဆီးျခင္းကိုခံၾကရမည္ျဖစ္ၿပီး ကမာၻေျမႀကီးေပၚတြင္ ရွင္သန္ခြင့္ရွိေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ အနာဂတ္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တြင္ ဤလူစားမ်ိဳးထဲမွ မည္သူမွ် ပါဝင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုသို႔ေသာ လူမ်ားသည္ အဆုံးစြန္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ျပည္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရန္ မသင့္ေတာ္ၾကသကဲ့သို႔၊ ၎တို႔သည္ အျပစ္ေပးျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ပစ္မွတ္မ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး ဆိုးယုတ္ကာ၊ မေျဖာင့္မတ္ေသာလူမ်ား ျဖစ္ၾကသည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္တို႔ မွ်ေဝခံစားၾကမည့္ အနားယူရာ ေန႔ရက္၌ အတူပါဝင္ရန္လည္း မသင့္ေတာ္ၾကေပ။ ၎တို႔သည္ တစ္ႀကိမ္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း ခံခဲ့ရၿပီး၊ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းကိုလည္း ခံခဲ့ၾကရသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ထံလည္း တစ္ခ်ိန္က အေစခံခဲ့ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ဆုံးေန႔ရက္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ ၎တို႔၏ ဆိုးယုတ္မႈေၾကာင့္ႏွင့္၊ ၎တို႔၏ မနာခံျခင္းႏွင့္ ေ႐ြးႏုတ္ခံရရန္ မတတ္စြမ္းႏိုင္ျခင္း၏ အက်ိဳးအဆက္အေနျဖင့္၊ ဖယ္ရွားခံရကာ ဖ်က္ဆီးခံရလိမ့္ဦးမည္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ အနာဂတ္ ကမာၻေလာကတြင္ မည္သည့္အခါတြင္မွ် တစ္ဖန္ ျဖစ္တည္လာလိမ့္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ အနာဂတ္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္စု အလယ္တြင္ အသက္ရွင္ၾကေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထဲမွ သန႔္ရွင္းသူတို႔ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္သည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ လူေသ၏ ဝိညာဥ္မ်ားျဖစ္ေစ၊ အေသြးအသားျဖင့္ အသက္ရွင္ဆဲ လူမ်ားျဖစ္ေစ မေကာင္းမႈျပဳေသာသူ အားလုံးႏွင့္၊ ကယ္တင္ျခင္းမခံရေသးေသာသူ အားလုံးသည္ ဖ်က္ဆီးျခင္းခံၾက ရလိမ့္မည္။ ဤမေကာင္းမႈျပဳသည့္ ဝိညာဥ္မ်ားႏွင့္ လူသားမ်ား၊ သို႔မဟုတ္ ေျဖာင့္မတ္သည့္လူမ်ားႏွင့္ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကိုျပဳေသာ သူမ်ား၏ ဝိညာဥ္မ်ားသည္ ၎တို႔ မည္သည့္ေခတ္တြင္ ရွိသည္ကို ပဓာနမထားဘဲ၊ မေကာင္းမႈျပဳသူ အားလုံးသည္ ေနာက္ဆုံးတြင္ ဖ်က္ဆီးခံလိမ့္ရမည္ ျဖစ္ၿပီး၊ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ အားလုံးသည္ ရွင္က်န္ရစ္ၾကလိမ့္မည္။ လူတစ္ဦး သို႔မဟုတ္ ဝိညာဥ္တစ္ခုအေနျဖင့္ ကယ္တင္ျခင္းရမည္၊ မရမည္ကို ေနာက္ဆုံးေသာေခတ္၏ အမႈအရ လုံးလုံး မဆုံးျဖတ္ေပ။ ယင္းထက္ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္အေပၚ ဆန႔္က်င္ခဲ့ျခင္း ရွိမရွိ၊ သို႔မဟုတ္ မနာခံခဲ့ျခင္း ရွိမရွိ ဆိုသည့္အရာအားျဖင့္ ဆုံးျဖတ္ေပသည္။ အကယ္၍ ယခင္ေခတ္က မေကာင္းမႈ က်ဴးလြန္ၿပီး ကယ္တင္ျခင္း မရႏိုင္ခဲ့သည့္ လူမ်ားသည္ အျပစ္ေပးျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ပစ္မွတ္မ်ား ေသခ်ာေပါက္ ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ မေကာင္းမႈကို က်ဴးလြန္ၿပီး ကယ္တင္မခံရႏိုင္သည့္ လက္ရွိေခတ္ကာလထဲ ရွိသူမ်ားသည္လည္း ေသခ်ာေပါက္ အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းအတြက္ ပစ္မွတ္မ်ား ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ လူသားမ်ားကို ေကာင္းမႈႏွင့္ မေကာင္းမႈအေပၚတြင္ အေျခခံ၍ ခြဲျခားသည္၊ ၎တို႔ အသက္ရွင္သည့္ ေခတ္ကိုအေျခခံ၍ ခြဲျခားျခင္းမဟုတ္ေပ။ ထို႔သို႔ အမ်ိဳးအစားခြဲျခားသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ ၎တို႔သည္ ခ်က္ခ်င္း အျပစ္ေပးျခင္း သို႔မဟုတ္ ဆုလာဘ္ေပးျခင္း ခံရမည္မဟုတ္ေပ။ ယင္းထက္ ဘုရားသခင္သည္ ေနာက္ဆုံးကာလတြင္ သူ၏သိမ္းပိုက္ျခင္းအမႈကို ေဆာင္႐ြက္ၿပီးစီးသည့္ေနာက္တြင္သာ သူ၏ မေကာင္းေသာသူမ်ားကို အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းႏွင့္ ေကာင္းေသာသူမ်ားကို ဆုလာဘ္ေပးျခင္းအမႈကို ေဆာင္႐ြက္လိမ့္မည္။ အမွန္တကယ္အားျဖင့္၊ သူသည္ လူသားတို႔အလယ္တြင္ သူ၏အမႈကို စတင္လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ကတည္းက၊ ေကာင္းေသာသူႏွင့္ မေကာင္းေသာသူမ်ားအျဖစ္သို႔ လူသားမ်ားကို ခြဲျခားေနခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏အမႈ အဆုံးသတ္သို႔ ေရာက္လာသည့္ေနာက္တြင္သာ သူသည္ ေျဖာင့္မတ္သူမ်ားကို ဆုလာဘ္ေပးလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး ဆိုးယုတ္ေသာသူတို႔ကို အျပစ္ေပးလိမ့္မည္သာ ျဖစ္သည္။ သူသည္ သူ၏ အမႈ ၿပီးျပည့္စုံသည္ႏွင့္ ၎တို႔ကို အတန္းအစားထဲသို႔ ခြဲျခားၿပီးေနာက္ ခ်က္ခ်င္း ဆိုးယုတ္သူမ်ားကို အျပစ္ေပးျခင္းႏွင့္ ေကာင္းေသာသူမ်ားကို ဆုလာဘ္ခ်ီးျမႇင့္ျခင္း အလုပ္ကို စတင္မည္ မဟုတ္ေပ။ မေကာင္းေသာသူမ်ားကို အျပစ္ဒဏ္ေပးျခင္းႏွင့္ ေကာင္းေသာသူမ်ားကို ဆုလာဘ္ေပးျခင္းဟူသည့္ ဘုရားသခင္၏ အဆုံးစြန္ အမႈေနာက္ကြယ္က ရည္႐ြယ္ခ်က္ တစ္ခုလုံးမွာ သူသည္ သန႔္ရွင္းေသာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ သက္သက္ကို ထာဝရ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ေဆာင္ယူသြားႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ လူသားမ်ား အားလုံးကို လုံးလုံးလ်ားလ်ား သန႔္စင္ေစရန္ ျဖစ္သည္။ သူ႔အမႈ၏ ဤအဆင့္သည္ အေရးႀကီးဆုံး ျဖစ္သည္။ ယင္းသည္ သူ၏ စီမံခန႔္ခြဲျခင္း အမႈတစ္ခုလုံး၏ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ ျဖစ္သည္။ အကယ္၍သာ ဘုရားသခင္သည္ ဆိုးယုတ္သူမ်ားကို မဖ်က္ဆီးဘဲ၊ ယင္းအစား ၎တို႔ကို က်န္ရွိခြင့္ေပးပါက၊ လူသားတိုင္းသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ မဝင္ေရာက္ႏိုင္ေသးဘဲ ရွိမည္ျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးကို ပိုမိုေကာင္းမြန္ေသာ နယ္ပယ္တစ္ခုထဲသို႔ ေခၚေဆာင္သြားႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထိုသို႔ေသာ အမႈသည္ ၿပီးျပည့္စုံမည္ မဟုတ္။ သူ၏အမႈ ၿပီးစီးသည့္အခါတြင္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ တစ္ခုလုံးသည္ လုံးဝ သန႔္ရွင္းၾကလိမ့္မည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ ဘုရားသခင္သည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာ၌ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာထဲသို႔ အတူတကြ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္