အားေက်ာက္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ

၂၀၁၂ခုႏွစ္ မတ္လတုန္းက ျဖစ္တာပါ။ ဘယ္ေန႔က စျဖစ္တာလဲေတာ့ မသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေန႔တိုင္းပဲ ညစာစားၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီးက အိမ္အလုပ္ေတြအျမန္လုပ္ၿပီး စာအုပ္တစ္အုပ္ဖတ္ဖို႔ အိပ္ခန္းထဲဝင္သြားတာကို ကြၽန္ေတာ္ သတိထားမိတယ္။ တစ္ရက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ရက္ထပ္ျဖစ္ၿပီး ဆက္တိုက္ျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ေတာ္ေတာ္သိခ်င္စိတ္ျဖစ္လာတယ္။ သူက ဘာစာအုပ္ဖတ္ေနတာလဲ။ ဘာလို႔သူ႔ကို အရမ္းဆြဲေဆာင္ေနတာလဲေပါ့။ တစ္ညေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ မေနႏိုင္ဘဲ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဆိုတာသိရဖို႔ တံခါးကို တြန္းဖြင့္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဝင္လာတာကို သူေတြ႕ေတာ့ သူက စာအုပ္ကို သိမ္းထားခ်င္တယ္။ စာအုပ္ကိုင္ထားတဲ့ သူ႔လက္ကို ကြၽန္ေတာ္ကိုင္လိုက္ၿပီး သူဖတ္ေနတာ ဘာစာအုပ္လဲဆိုတာ ေမးလိုက္တယ္။ သူက ၿပဳံးၿပီးေျပာတယ္။ “ဒါက သိုးသငယ္ ဖြင့္သည့္ စာေစာင္ပဲ။ ဒါေတြက ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈ ေဖာ္ျပတဲ့ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြ။ သူျပန္ႂကြလာတာကို ကြၽန္မတို႔ ေတာင့္တခဲ့ၾကတယ္။ အခု သူ ျပန္ႂကြလာၿပီ” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္က ဒီလိုၾကားရေတာ့ အံ့အားသင့္ၿပီး ေၾကာက္သြားတယ္။ သင္းအုပ္ဆရာကေျပာတာကို ကြၽန္ေတာ္ သတိရတယ္။ “ကြၽန္ေတာ္တို႔က သခင့္ကို ယုံၾကည္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကယ္တင္ျခင္းခံရတယ္။ သခင္ျပန္ႂကြလာတဲ့အခါ သူက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို တိုက္႐ိုက္ခ်ီေဆာင္လိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ သခင္ႂကြလာတယ္ဆိုတဲ့ ဘယ္တရားေဟာခ်က္မဆို မွားတယ္” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္က စိတ္ဆိုးၿပီး ေျပာလိုက္တယ္။ “မင္း အမွားလုပ္ေနၿပီလို႔ ငါထင္တယ္။ သင္းအုပ္ဆရာက ငါတို႔ကိုေျပာခဲ့တာကို ေမ့သြားၿပီလား။ ငါတို႔က သခင့္ကိုယုံလို႔ ကယ္တင္ျခင္းခံရၿပီးၿပီ။ သခင္ျပန္ႂကြလာၿပီဆိုရင္ ငါတို႔က ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ခ်ီေဆာင္ခံရၿပီးျဖစ္ေနမွာ။ ဒါေပမဲ့ ငါတို႔က ဒီမွာရွိေနတုန္းပဲမဟုတ္ဘူးလား။ သခင့္ကို ယုံၾကည္သူေတြအေနနဲ႔ ငါတို႔က က်မ္းစာကိုဖတ္ၿပီး သခင့္ရဲ႕လမ္းကို ထိန္းသိမ္းရမယ္။ ဒီလိုလုပ္မွပဲ သခင္ႂကြလာတဲ့အခါ ငါတို႔က ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ခ်ီေဆာင္ခံရႏိုင္တယ္” ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီးကေျပာတယ္။ “ဒါကို အရမ္းအျမန္မသတ္မွတ္ပါနဲ႔ဦး။ ဒီစာအုပ္ကို အရင္ဖတ္။ ဒါဆို သခင္က တကယ္ႂကြလာၿပီးၿပီလားဆိုတာ ရွင္သိလိမ့္မယ္” တဲ့။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဒါကို အရမ္းသတိထားၾကည့္ေနတာဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီးေျပာတာကို လက္မခံႏိုင္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ သူက စာအုပ္ကိုပဲ ျပန္ယူလိုက္တယ္။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ တစ္ႀကိမ္မွာ ကြၽန္ေတာ္က အလုပ္လုပ္လက္စနဲ႔ ပစၥည္းတစ္ခုလာယူဖို႔ အိမ္ျပန္လာတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ကို ကြၽန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီးက ဖတ္ေနတာကို ျမင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ္လိုတဲ့ပစၥည္းကို ယူရင္းနဲ႔ မ်က္ေမွာင္ကုပ္ၿပီး သူ႔ကို လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး ထြက္လာလိုက္တယ္။ အျပန္လမ္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားေနမိတယ္။ “ငါ့မိန္းမက ဘာလို႔ဒါကို အရမ္း စိတ္ထက္သန္ေနတာလဲ။ သူအခ်ိန္ရတိုင္း ဖတ္ၿပီး ဧဝံေဂလိေဟာဖို႔ အျပင္ထြက္တယ္” ေပါ့။ ႐ုတ္တရက္ အရင္တုန္းက ကြၽန္ေတာ့္အေမ ေျပာခဲ့တာကို သတိရသြားတယ္။ “အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက ထည့္စဥ္းစားရမယ့္ အင္အားစုတစ္ခုပဲ။ က်မ္းစာနဲ႔ရင္းႏွီးၿပီး အရမ္းလိုက္စားတဲ့ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြက သူတို႔စာအုပ္ေတြထဲမွာ လမ္းေပ်ာက္ၿပီး လုံးဝ ျပန္ထြက္မလာဘူး” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားတယ္။ “ငါ့မိန္းမက အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းစာအုပ္ကို ဖတ္ေနတာလား။ အဲဒါေၾကာင့္ သူ စိတ္ရႈပ္ေထြးသြားတာလား။ သူက တကယ္ လွည့္စားခံရၿပီး သခင့္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို ဆုံးရႈံးသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ။ ဒါေပမဲ့ ငါက ဘဝမွာ မရင့္က်က္ဘူး။ က်မ္းစာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကို မရင္းႏွီးဘူး။ သူ႔ကို ဘယ္လိုျပန္ေခၚရမလဲဆိုတာ ငါမသိဘူး” ေပါ့။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ သင္းအုပ္ဆရာခ်န္ကို အိမ္အလွဆင္တာ ကူလုပ္ေပးဖို႔ သူ႔အိမ္ကိုသြားတယ္။ သူက သခင့္ကို ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီးယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ က်မ္းစာနဲ႔ ရင္းႏွီးၿပီး ဘဝမွာ ရင့္က်က္တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ထင္မိတယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီးကို ေခ်ာက္ကမ္းပါးစြန္းကေန ျပန္ေခၚဖို႔ ဉာဏ္ရွိတဲ့ နည္းလမ္းတခ်ိဳ႕ရွိလိမ့္မယ္။ အဲဒါနဲ႔ သင္းအုပ္ဆရာခ်န္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေျပာလိုက္တယ္။ “အခုရက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက စာအုပ္တစ္အုပ္ဖတ္ေနတယ္။ သူက သခင္ျပန္ႂကြလာတယ္လို႔ ေျပာၿပီး ဧဝံေဂလိကို တက္တက္ႂကြႂကြနဲ႔ ေဟာေနတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ အရင္တုန္းက သခင့္အေပၚ သူ႔ယုံၾကည္ျခင္းက အားနည္းၿပီး က်မ္းစာကို သိပ္မဖတ္တာကို ဆရာသိပါတယ္။ အခုမွ သူဘာလို႔ အရမ္းလိုက္စားလာသလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ မသိဘူး” ေပါ့။ ဒါကိုၾကားၿပီးေတာ့ သူက အေလးအနက္ေျပာတယ္။ “သူ႔မွာ အႏၲရာယ္ရွိေနၿပီ။ အခု ဘာသာေရးေလာကတစ္ခုလုံးမွာ သခင္ျပန္ႂကြလာတယ္လို႔ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကပဲ သက္ေသခံတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်မ္းစာကိုမဖတ္တာ သူတို႔ပဲ။ ခင္ဗ်ားမိန္းမက အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို လက္ခံလိုက္တာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ သူက အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကိုယုံၾကည္ရင္ သခင့္ကယ္တင္ျခင္းကို ဆုံးရႈံးရလိမ့္မယ္။ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္မွာ သူ႔အတြက္ ေနရာရွိမွာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ကို ျပန္ေခၚဖို႔ ခင္ဗ်ား တစ္ခုခုလုပ္မွျဖစ္မယ္” တဲ့။ ဒါကိုၾကားရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္လန္႔သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမရဲ႕ မွားေနတဲ့ယုံၾကည္မႈေၾကာင့္ သခင္က သူ႔ကိုစြန္႔ပစ္ၿပီး ကပ္ေဘးေတြထဲကို က်သြားမွာကို ကြၽန္ေတာ္ စိုးရိမ္တယ္။ ဘာလုပ္သင့္လဲဆိုၿပီး သင္းအုပ္ဆရာခ်န္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေမးတယ္။ သူက ခဏေလာက္စဥ္းစားၿပီး ေျပာတယ္။ “ကြၽန္ေတာ္က သင္းအုပ္ဆရာပါ။ ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားထက္ က်မ္းစာကိုပိုသိတယ္။ ဒီေန႔ညက်ရင္ ခင္ဗ်ားမိန္းမဖတ္ေနတဲ့စာအုပ္ကို ခိုးယူလိုက္။ ကြၽန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို အဲဒီစာအုပ္ကို ကူၾကည့္ေပးမယ္။ ဒါေပမဲ့ သူမသိေစနဲ႔” တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက သင္းအုပ္ဆရာက ကြၽန္ေတာ့္ကို ကူၿပီး စစ္ေပးရင္ ပိုေကာင္းမယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါဆိုရင္ ဘာေတြေရးထားတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိၿပီး အသိအျမင္နည္းနည္းရလာႏိုင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းက မွားေနရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သူ႔ကို အခ်ိန္မီ ျပန္လွည့္ဖို႔ ေဖ်ာင္းဖ်ႏိုင္တယ္။ အဲဒီညမွာ ကြၽန္ေတာ္ သိုးသငယ္ ဖြင့္သည့္ စာေစာင္ကို သင္းအုပ္ဆရာခ်န္အိမ္ဆီကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ၿပီး ယူသြားတယ္။ သင္းအုပ္ဆရာခ်န္က စာအုပ္ကိုယူၿပီး သာမန္ကာလွ်ံကာ လွန္ေလွာၾကည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ စားပြဲေပၚကို ပစ္ခ်လိုက္တယ္။ သူက စာအုပ္အဖုံးကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ အထင္ေသးတဲ့ပုံစံနဲ႔ ေျပာတယ္။ “ဟုတ္တယ္။ ဒါ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းစာအုပ္တစ္အုပ္ပဲ။ ခင္ဗ်ားမိန္းမက အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ယုံေနတာ ေသခ်ာတယ္။ သူတို႔တရားေဟာတာက ေတာ္ေတာ္ျမင့္တယ္။ လူအမ်ားစုက မေခ်ပႏိုင္ဘူး။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္လိုက္စားၿပီး က်မ္းစာနဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ့သူတခ်ိဳ႕က သူတို႔စာအုပ္ကိုဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ က်မ္းစာကိုဖတ္တာ လုံးဝ ရပ္သြားတယ္။ သူတို႔က က်မ္းစာကိုမဖတ္ရင္ သခင့္ကိုယုံၾကည္သူေတြ ဟုတ္ေသးရဲ႕လား။ ခင္ဗ်ားမိန္းမက အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းရဲ႕ လွည့္စားတာကို ခံလိုက္ရၿပီ။ သူ ေနာက္ျပန္မလွည့္ရင္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေကာင္းခ်ီးေတြကို ဆုံးရႈံးရမယ္” တဲ့။ ဒါကိုၾကားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ နည္းနည္း ပေဟဠိျဖစ္သြားတယ္။ “က်မ္းစာနဲ႔ မရင္းႏွီးသူေတြက ပိုင္းျခားသိျမင္မႈမရွိဘူး။ ဒီေတာ့ သူတို႔လွည့္စားခံရတာက သာမန္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီးေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ၿပီး က်မ္းစာကိုေကာင္းေကာင္းသိတဲ့သူေတြက အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ယုံၾကည္ၾကတယ္။ ဒီစာအုပ္မွာ နက္နဲမႈတစ္ခုခုရွိေနတာလား။ မဟုတ္ရင္ က်မ္းစာနဲ႔ရင္းႏွီးသူေတြက ဘာလို႔ ဆြဲေဆာင္ခံရၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ယုံသြားတာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ လုံးဝ နားမလည္ဘူး” ေပါ့။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ သင္းအုပ္ဆရာကို ေျပာတယ္။ “ဆရာက က်မ္းစာကို အမ်ားႀကီးနားလည္တယ္။ စာအုပ္က အေၾကာင္းအရာေတြကို တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီး ဘာေတြေျပာထားလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာျပပါ။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို ျပန္လာေအာင္ ေဖ်ာင္းဖ်ဖို႔ ဘာလုပ္သင့္လဲ” ေပါ့။ သင္းအုပ္ဆရာခ်န္က အေလးအနက္ေျပာတဲ့အခါမွာ ကြၽန္ေတာ္ အံ့ၾသသြားတယ္။ “ကြၽန္ေတာ္က သင္းအုပ္ဆရာပဲ။ အသက္တာမွာ ရင့္က်က္တယ္။ ဒီေတာ့ ဒီစာအုပ္ကို ဖတ္စရာမလိုဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သခင့္ကို ယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ကယ္တင္ခံရတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ေခၚေဆာင္ဖို႔ သူ႔ကိုေစာင့္ဖို႔ပဲလိုတာ။ ခင္ဗ်ားမိန္းမက ခင္ဗ်ားကို အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို တရားေဟာရင္ မယုံနဲ႔။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက ပိုက္ဆံလိမ္လည္မႈကလြဲၿပီး တျခားဘာမွမဟုတ္ဘူး။ ဒီကိစၥမွာ ခင္ဗ်ားလုပ္ႏိုင္တာက သူ႔ကို ပိုက္ဆံသိပ္မေပးမိေအာင္ ေသခ်ာလုပ္ဖို႔ပဲရွိတယ္။ ခင္ဗ်ားပိုက္ဆံေတြအကုန္ ဘဏ္အပ္ထား။ သူ႔ကို အသုံးျပဳခြင့္မေပးနဲ႔။ သူ႔လႈပ္ရွားမႈတိုင္းကို ေစာင့္ၾကည့္ထား” တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ကြၽန္ေတာ္က သင္းအုပ္ဆရာက ကြၽန္ေတာ့္ထက္ပိုသိတယ္၊ ဒါ ကြၽန္ေတာ့္ကို ကာကြယ္ဖို႔ပဲလို႔ ခံစားမိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူေျပာသလိုလုပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမျပန္မေရာက္ေသးဘူးလို႔ ထင္ေနတာ။ အဲဒါနဲ႔ စာအုပ္ကို သူ႔ေနရာကို ေသခ်ာျပန္ထားလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ မထားရေသးခင္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက တျခားအခန္းကေန ထြက္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အံ့အားသင့္သြားတယ္။ အဲဒီမွာ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္ပူၿပီးေမးတယ္။ “ရွင္ ကြၽန္မစာအုပ္ကို ယူလား” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ ခိုးယူတာကို သူသိသြားမွာစိုးၿပီး လိမ္ေျပာလိုက္တယ္။ “မယူပါဘူး။ မင္းက ပစၥည္းေတြကို အၿမဲတမ္း ဒီတိုင္းပစ္ထားတာ။ ငါ ကူရွာေပးမယ္” ဆိုၿပီးေတာ့။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က အခန္းထဲမွာ ေမႊေႏွာက္ရွာလိုက္တယ္။ ေနာက္ဆုံးက်ေတာ့ စာအုပ္ကို ထုတ္ၿပီး သူ႔ကိုေပးၿပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္။ “ဒီမွာ မင္းက ပစၥည္းေတြကို အၿမဲတမ္းပစ္ထားတာ။ ပစၥည္းေတြကို တကယ္ သူ႔ေနရာနဲ႔သူထားသင့္တယ္ေလ” ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက ကြၽန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ အျပစ္ရွိမွန္းသိေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္ႏွာက နီေနတာကို ခံစားမိတယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက ထပ္မေမးေတာ့ဘူး။ သူက စာအုပ္ကိုပဲယူၿပီး ထြက္သြားတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ သခင္ေယရႈက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ႐ိုးသားသူေတြျဖစ္ဖို႔ ေျပာတာကို သတိရမိတယ္။ “သင္၏စကားမွာ ဟုတ္သည္ကိုအဟုတ္၊ မဟုတ္သည္ကို မဟုတ္ျဖစ္ေစေလာ့။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၅:၃၇) ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘာလုပ္ခဲ့လဲ။ သခင့္သြန္သင္မႈေတြကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အသိစိတ္ကို ဆန္႔က်င္ခဲ့တယ္။ သူခိုးတစ္ေယာက္လို ျပဳမူခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကိုကာကြယ္ဖို႔အတြက္လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေျပာၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ႏွစ္သိမ့္ခဲ့တယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔မွာ ကြၽန္ေတာ္ ဘဏ္ကိုသြားၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘဏ္စာအုပ္ေတြ၊ ကဒ္ေတြအကုန္လုံးရဲ႕ ပင္နံပါတ္ကိုေျပာင္းလိုက္တယ္။ ပိုက္ဆံအပိုေတြအားလုံးကို ဘဏ္အပ္လိုက္တယ္။ စားဖို႔အတြက္ပဲ က်န္ေအာင္ေပါ့။ ေမွ်ာ္လင့္မထားဘဲ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက သိသြားၿပီးေတာ့ ဘာမွမေျပာဘူး။ သူ႔စာအုပ္ကို ဖတ္တာအျပင္ သူလုပ္ေနက်အတိုင္း အိမ္အလုပ္ေတြကိုလည္း အကုန္လုပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ခါတိုင္းလိုပဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဆက္ဆံတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ရွက္မိၿပီး စိတ္မေအးႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က သခင့္ကို ႏွစ္ေတြအၾကာႀကီးယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို ဒီလိုစက္ဆုပ္စရာပုံစံနဲ႔ ဆက္ဆံေနတုန္းပဲ။ ဒါက ခရစ္ယာန္တစ္ေယာက္ျပဳမူသင့္တဲ့ပုံစံမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက အဲဒီစာအုပ္ကို စဖတ္ကတည္းက အမ်ားႀကီးေျပာင္းလဲသြားတာကို ကြၽန္ေတာ္ သတိထားမိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကို ဒီလိုဆက္ဆံတယ္။ သူက စိတ္ေတာင္မဆိုးဘူး။ သူ႔ကို ေျပာင္းလဲလိုက္တာက စာအုပ္ထဲက စကားလုံးေတြလား။ ကြၽန္ေတာ္က အမွားတစ္ခုလုပ္ေနတာလား။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမယုံၾကည္တဲ့ ဒီအေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက တကယ္ပဲ သခင္ေယရႈျပန္ႂကြလာျခင္းျဖစ္ႏိုင္သလား။ အကုန္လုံးကို အေျဖရွာၾကည့္ရမယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိသြားတယ္။

တစ္ညေတာ့ ညစာစားေနတုန္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက ကြၽန္ေတာ့္ကိုစာအုပ္ကိုထပ္ဖတ္ဖို႔ တိုက္တြန္းၿပီး ေျပာတယ္။ “သခင့္ကိုယုံၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔ ကယ္တင္ျခင္းခံရတယ္၊ သခင္ႂကြလာတဲ့အခါ ကြၽန္မတို႔ကို ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ဆီကို ေခၚေဆာင္သြားမယ္လို႔ ရွင္ကေျပာတယ္ေနာ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မတို႔အေမ၊ ေယာက္မနဲ႔ ကြၽန္မတို႔ကို ၾကည့္ၾကည့္ေလ။ သခင့္ကိုယုံၾကည္တာ ႏွစ္ေတြၾကာလွၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္မတို႔က အၿမဲတမ္းပဲ ေန႔ပိုင္းမွာ အျပစ္ျပဳၿပီး ညပိုင္းမွာ ဝန္ခ်ၾကတယ္။ အျပစ္ရဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္မႈကေန မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကဘူး။ သန္႔ရွင္းျခင္းမရွိဘဲနဲ႔ သခင့္ကိုမျမင္ႏိုင္ဘူးလို႔ က်မ္းစာကေျပာတယ္။ ဘုရားသခင္က သန္႔ရွင္းတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔က ခဏခဏ အျပစ္လုပ္ေနေသးရင္ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကိုဝင္ဖို႔ ဘယ္လိုအရည္အခ်င္းျပည့္မီမွာလဲ။ အခု သခင္ေယရႈက ျပန္ႂကြလာၿပီ။ လူေတြကို အျပစ္ကေန လုံးဝ သန္႔စင္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ေခၚေဆာင္ဖို႔အတြက္ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္ကစတဲ့ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳတယ္။ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ရဖို႔အတြက္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ကြၽန္မတို႔ လက္ခံရမယ္” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေျပာတာက ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ နည္းနည္းအဓိပၸာယ္ရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေန႔မွာအျပစ္ျပဳၿပီး ညမွ ဝန္ခ်တဲ့အေျခအေနမွာ အသက္ရွင္ေနတုန္းပဲ။ အျပစ္ရဲ႕ခ်ည္ေႏွာင္မႈကေန မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေသးဘူး။ သခင္က သန္႔ရွင္းတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔လို ညစ္ေပၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့လူေတြက ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ေရာက္ႏိုင္သလားဆိုတာ ေျပာဖို႔ ခက္တယ္။ ဒါကို ကြၽန္ေတာ္ သတိထားမိေတာ့ ေခါင္းညိမ့္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အတိုက္မခံမျဖစ္ဘူးဆိုတာ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကျမင္ၿပီးေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္နဲ႔ေျပာတယ္။ ေနာက္ေန႔က်ရင္ အစ္မႏွစ္ေယာက္က သခင္ျပန္ႂကြလာျခင္းအေၾကာင္းကို ကြၽန္ေတာ့္ကို လာေျပာျပေပးႏိုင္တယ္တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ သူတို႔ေျပာတာနားေထာင္ဖို႔ သေဘာတူလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က သမၼာက်မ္းစာကို နည္းနည္းနားလည္ထားတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္သိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို နားလည္ေအာင္ကူေပးၿပီး အဲဒီအစ္မေတြနဲ႔ ျငင္းခုံေဆြးေႏြးေပးဖို႔ သင္းအုပ္ဆရာခ်န္ကိုလည္း လာေစခ်င္တယ္။ ဒါဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္က အသိအျမင္ရၿပီး ဘယ္သူ႔စကားေတြက က်မ္းစာနဲ႔အညီဆုံးလဲဆိုတာ ျမင္ႏိုင္တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က ဒီအေၾကာင္းကို သင္းအုပ္ဆရာခ်န္ကိုေျပာလိုက္တယ္။

ေနာက္တစ္ေန႔ ညစာစားၿပီးေတာ့ အားလုံးေရာက္လာၾကတယ္။ အစ္မတစ္ေယာက္က မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ “သခင္က ျပန္ႂကြလာၿပီ။ သူက သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပၿပီး လူေတြကို တရားစီရင္ၿပီး သန္႔စင္တဲ့အမႈကိုျပဳပါတယ္...” သူေျပာလို႔မၿပီးခင္မွာပဲ သင္းအုပ္ဆရာခ်န္က အက်ယ္ႀကီးေအာ္ေျပာတယ္။ “သခင္က ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ ဘာကို အေျချပဳၿပီးေျပာတာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အျပစ္ေတြက သခင္ေယရႈအေပၚ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယုံၾကည္ျခင္းေၾကာင့္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ကယ္တင္ျခင္းခံရတယ္။ ဒီတရားစီရင္ျခင္းအမႈကို မလိုအပ္ပါဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔က က်မ္းစာကို လုံးဝ နားမလည္ဘူး” တဲ့။ တျခားအစ္မက သင္းအုပ္ဆရာကိုေျပာတယ္။ “အစ္ကို သမၼာတရားကို ျငင္းခုံေနတာနဲ႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ သခင္က တကယ္ျပန္ႂကြလာပါၿပီ။ ျပန္ႂကြလာတဲ့သခင္က ေဖာ္ျပတဲ့ သမၼာတရားကို ဖတ္ရင္ သူက တကယ္လားဆိုတာ အစ္ကိုသိပါလိမ္မ့မယ္” တဲ့။ သင္းအုပ္ဆရာခ်န္က စိတ္မရွည္ျဖစ္ၿပီး ေျပာတယ္။ “ဘာလို႔ ဖတ္ရမွာလဲ။ သခင္က ျပန္ႂကြမလာေသးဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔က က်မ္းစာကို လုံးဝ နားမလည္ဘူး။ ဒါဆို ဘာလို႔ ဧဝံေဂလိေဟာေနတာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားတို႔ထက္ က်မ္းစာကို အမ်ားႀကီးပိုသိတယ္။ ဒါကို နားေထာင္မွာမဟုတ္ဘူး” တဲ့။ အစ္မႏွစ္ေယာက္က ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလအမႈေတာ္အေၾကာင္းကိုေျပာဖို႔ က်မ္းစာကို အသုံးျပဳတယ္။ ဒါေပမဲ့ သင္းအုပ္ဆရာခ်န္က လုံးဝ နားမေထာင္ဘူး။ သူတို႔ကို ဆက္တိုက္ၾကားျဖတ္ေျပာၿပီး စကားေျပာခြင့္မေပးဘူး။ အစ္မႏွစ္ေယာက္က ျပန္ဖို႔ကလြဲၿပီး ေ႐ြးစရာမရွိေတာ့ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ သူက ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကိုေျပာတယ္။ “သူတို႔ေျပာတာ နားမေထာင္နဲ႔။ ခင္ဗ်ားက က်မ္းစာကို နားမလည္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ လွည့္စားတာမခံပါနဲ႔။ ေနာက္က်ရင္ က်မ္းစာကိုပိုဖတ္ပါ” တဲ့။ အဲဒီလိုနဲ႔ ၁၅မိနစ္ေတာင္မၾကာဘဲ အားလုံး ျပန္သြားၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္သြားတယ္။ အသင္းေတာ္ရဲ႕ သင္းအုပ္ဆရာတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သခင္ျပန္ႂကြလာၿပီလို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္က သက္ေသခံရင္ ရွာေဖြစုံစမ္းသင့္တယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္အသင္းေတာ္က လူေတြနဲ႔ ျငင္းခုံေဆြးေႏြးသင့္တယ္။ တကယ္ပဲ သခင္ျပန္ႂကြလာတာဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတူတကြ လက္ခံသင့္တယ္။ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အသိအျမင္နည္းနည္းရတာေပါ့။ ဒါဆိုရင္ လူတိုင္းအတြက္ ေကာင္းမွာပဲ။ သင္းအုပ္ဆရာခ်န္က ဘာလို႔ အရမ္းမာနႀကီးေနတာလဲ။ သူက က်မ္းစာကို တကယ္နားလည္ရင္ သူတို႔နဲ႔ ေကာင္းေကာင္းေဆြးေႏြးသင့္တယ္။ အဲဒီညေနမွာ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခုခုေတာ့ရမယ္လို႔ ထင္ခဲ့တာ။ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ေလာက္မွားေနသလဲဆိုတာ ေတြ႕ရေတာ့ အံ့ၾသမိတယ္။ ၿပီးေတာ့ သင္းအုပ္ဆရာခ်န္ရဲ႕ ကိုင္တြယ္ပုံကို ကြၽန္ေတာ္ မေက်နပ္ေနဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူ႔မိတ္သဟာယက က်မ္းစာကို အေျခခံတယ္။ အစ္မႏွစ္ေယာက္က က်မ္းစာအျပင္က ဘာကိုမွ မိတ္သဟာယမဖြဲ႕ဘူး။ ႏွစ္ဘက္လုံးက က်မ္းစာအေျချပဳခ်က္ရွိတယ္။ ဒါဆို သူတို႔ရွင္းျပတာေတြ၊ နားလည္မႈေတြက ဘာလို႔ အရ မ္းကြဲေနတာလဲ။ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေခါင္းရႈပ္သြားတယ္။

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က ဇာတိၿမိဳ႕ကို ျပန္ၾကတယ္။ ေဒသခံအသင္းေတာ္က သင္းအုပ္ဆရာလ်ဴနဲ႔ တြဲဖက္အမႈေဆာင္လ်န္က ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ယုံၾကည္ေနတာကို ရပ္ေအာင္ ေဖ်ာင္းဖ်ဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ကို လာၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက နားမေထာင္တာကို ျမင္ေတာ့ တြဲဖက္အမႈေဆာင္လ်န္က သူ႔ကို စိတ္ဆိုးဆိုးနဲ႔ လက္ညႇိဳးထိုးၿပီး ေဒါသနဲ႔ေဝဖန္ေျပာဆိုတယ္။ သူေၾကာက္သြားေအာင္လို႔ အေရွ႕အရပ္မွလွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ရႈတ္ခ်တာေတြ အမ်ားႀကီးေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားတယ္။ “ဒါက သခင့္ကို ယုံၾကည္သူဟုတ္ေသးရဲ႕လား။ ငါ့မိန္းမက အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို ယုံတာ သက္သက္ပါပဲ။ သခင္သြန္သင္သလို သူ႔ကို ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ ကူညီပံ့ပိုးသင့္တယ္ေလ။ သူ႔မ်က္ႏွာေရွ႕မွာ လက္ကို ယမ္းျပရမွာမဟုတ္ဘူး”ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က စိတ္ဆိုးၿပီး သူ႔ကို အက်ိဳးသင့္အေၾကာင္းသင့္ ရွင္းျပခ်င္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီမွာ သင္းအုပ္ဆရာလ်ဴက ကြၽန္ေတာ့္ကို တံခါးအျပင္ဆြဲထုတ္ၿပီး ေျပာတယ္။ “ခင္ဗ်ားမိန္းမကို ခင္ဗ်ားေဖ်ာင္းဖ်ရမယ္။ အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းကို သူယုံတာ သိပ္မၾကာေသးဘူး။ ဒီေတာ့ သူ႔အျပစ္ေတြကို သခင့္ဆီဝန္ခ်ၿပီး ေနာင္တရဖို႔ သူ႔ကိုေျပာပါ။ သူက နားမေထာင္ရင္၊ မျဖစ္မေနလုပ္ရမယ္ဆိုရင္ ရဲကိုေခၚလို႔ရတယ္” တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သင္းအုပ္ဆရာလ်ဴက ဒီလိုေျပာတာ မွားတယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ခံစားမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို တားဆီးဖို႔ တျခားနည္းမရွိဘူးလို႔လည္း ခံစားမိတယ္။ သူတို႔ျပန္သြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာတယ္။ “သခင့္ကို ကြၽန္မ ယုံၾကည္တဲ့အခ်ိန္က ကြၽန္မက မတက္မႂကြျဖစ္ၿပီး အားနည္းတယ္။ ကြၽန္မယုံၾကည္ျခင္းက ေအးစက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သင္းအုပ္ဆရာ၊ အႀကီးအကဲကမွ ကြၽန္မကို ကူညီပံ့ပိုးဖို႔ မလာဘူး။ အခု ကြၽန္မက သခင့္ကို ႀကိဳဆိုၿပီးေတာ့ သူတို႔က ဘယ္ေလာက္ ဝီရိယရွိလာတယ္ဆိုတာ ရွင္ျမင္ႏိုင္တာပဲ။ ကြၽန္မအသက္တာကို သူတို႔လုံးဝ ဂ႐ုမစိုက္ဘူးဆိုတာ ကြၽန္မေျပာႏိုင္တယ္။ ကြၽန္မက သူတို႔ကို လႉဖြယ္ပစၥည္းေတြ ဆက္ေပးေနေအာင္လို႔ ဘာသာတရားဘက္ကို ကြၽန္မကို ျပန္ဆြဲေခၚခ်င္ေနတာပါ။ ဒီလိုမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ အျပဳအမူက လုံးဝ ေျပာင္းသြားတယ္။ ကြၽန္မ မ်က္ႏွာေရွ႕မွာ လက္ေတြယမ္းျပတယ္။ ကြၽန္မကို ေဒါသနဲ႔ေဝဖန္ေျပာဆိုတယ္။ ေစာ္ကားပုတ္ခတ္တာေတြေျပာတယ္။ ဒါက သခင္သြန္သင္တာေတြနဲ႔ ညီရဲ႕လား။ သူတို႔က သခင့္ကိုယုံၾကည္သူေတြလိုမ်ိဳး ျပဳမူေနတာလား။ ရွင္သူတို႔အေၾကာင္းသိၿပီး သူတို႔ေျပာတာကို မစဥ္းမစားနားမေထာင္ဖို႔ လိုတယ္။ ဂ်ဴးဘာသာယုံၾကည္သူေတြက ဖာရိရွဲေတြေနာက္လိုက္ၿပီး သခင္ေယရႈကို ရႈတ္ခ်ၾကတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ သခင့္ကို ကားစင္တင္ၿပီး ဘုရားရဲ႕ စိတ္သေဘာထားကို ပုန္ကန္ျပစ္မွားၾကတယ္” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမေျပာတာကိုၾကားၿပီးေတာ့ သင္းအုပ္ဆရာလ်ဴက ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို ျပန္ေခၚယူဖို႔လာတာလို႔ေျပာေပမဲ့ ခ်စ္ၿပီး ပံ့ပိုးကူညီတဲ့စကားတစ္လုံးမွ မေျပာတာကို သတိရမိတယ္။ သူတို႔ေျပာသမွ်က ေၾကာက္ေအာင္လုပ္တာ၊ ၿခိမ္းေျခာက္တာ၊ ရႈတ္ခ်တာေတြပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို ဖမ္းဆီးဖို႔ ရဲကိုေခၚဖို႔လည္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုေျပာတယ္။ ဒါေတြက သခင့္ကို ယုံၾကည္သူေတြေျပာမယ့္အရာေတြလား။ ဒါဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို တြင္းထဲတြန္းခ်ေနသလိုမျဖစ္ဘူးလား။ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေဒါသထြက္ၿပီး အဲဒီေနာက္ေတာ့ သင္းအုပ္ဆရာေတြကို ထပ္ၿပီး မယုံရဲေတာ့ဘူး။

ဒီလိုျဖစ္သြားၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက ကြၽန္ေတာ့္ကို အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ဖို႔ ခဏခဏ ဆြဲေဆာင္ေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္ေတာ္က အရမ္းသိခ်င္စိတ္ျဖစ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမရဲ႕ ယုံၾကည္ျခင္းကို အရမ္းခိုင္ၿမဲေအာင္လုပ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ဖတ္ဖို႔ ဆြဲေဆာင္ဖို႔အတြက္ အရမ္းစိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားေအာင္လုပ္တဲ့ ဒီစာအုပ္မွာ ဘာေတြပါသလဲဆိုတာကို ၾကည့္ခ်င္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္သေဘာထားကို ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို မသိေစခ်င္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔ကိုေျပာဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းရွက္ေနတယ္။ တစ္ေန႔က်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အမ်ိဳးသမီးအိမ္မွာမရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ ကြၽန္တာ္ သူ႔စာအုပ္ကိုယူၿပီး ဖတ္လိုက္တယ္။ ပထမအခန္းကို ကြၽန္ေတာ္ဖြင့္လိုက္ၿပီး “က်မ္းဦးစကား”ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကို ဖတ္တယ္။ စာအုပ္ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ဖတ္ရတာက ဒါေတြပဲ။ “မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ၾကေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းမွာ အဘယ္အရာကို ဆိုလိုေၾကာင္းႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ အလိုႏွင့္ ညီၫြတ္ရန္ ၎တို႔ မည္သည့္အရာ လုပ္ရမည္ဆိုေၾကာင္းတို႔ကို အနည္းငယ္ကသာ သိနားလည္ၾကသည္။ ဤသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူမ်ားသည္ ‘ဘုရားသခင္’ ဆိုသည့္ စကားလုံးႏွင့္ ‘ဘုရားသခင္၏ အမႈ’ ဟူေသာ စကားစုမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးၾကေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ကို မသိၾကဘဲ သူ၏ အမႈကို သာ၍ပင္ မသိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကို မသိေသာသူမ်ား အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ကို ၎တို႔၏ ယုံၾကည္မႈတြင္ ရႈပ္ေထြးၾကသည္မွာ မထူးဆန္းေပ။ လူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္မႈအား အေလးအနက္ မထားၾကသကဲ့သို႔၊ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ၎တို႔အတြက္ အလြန္ မရင္းႏွီးေသာေၾကာင့္၊ အလြန္ပင္ ထူးျခားေနေသာေၾကာင့္ လုံးလုံးလ်ားလ်ား ျဖစ္ေပသည္။ ဤနည္းျဖင့္ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ေတာင္းဆိုမႈမ်ားကို ျပည့္မီႏိုင္ျခင္း မရွိၾကေခ်။ တစ္နည္းအားျဖင့္ လူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ကို မသိဘဲ၊ ဘုရားသခင္၏အမႈကိုလည္း မသိပါက၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ အသုံးျပဳျခင္းအတြက္ မသင့္ေတာ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ အလိုကို ျဖည့္ဆည္းဖို႔မွာ ပို၍ပင္ မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ ‘ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္း’ ဆိုသည္မွာ ဘုရားသခင္တစ္ပါး ရွိသည္ကို ယုံၾကည္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ အ႐ိုးရွင္းဆုံး အယူအဆ ျဖစ္၏။ ထို႔အျပင္ ဘုရားသခင္တစ္ပါးရွိသည္ကို ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္ျခင္းႏွင့္ မတူေပ။ ယင္းထက္၊ ထိုအရာသည္ ခိုင္မာသည့္ ဘာသာေရး အေငြ႕အသက္ပါရွိသည့္ ႐ိုးရွင္းေသာ ယုံၾကည္မႈတစ္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို စစ္မွန္စြာ ယုံၾကည္ျခင္း ဆိုသည္မွာ ေအာက္ပါအတိုင္း ဆိုလိုေပသည္- ဘုရားသခင္သည္ အရာအားလုံးအေပၚ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ကိုင္စြဲသည္ဟု ယုံၾကည္မႈအရ၊ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အမႈတို႔ကို လူတစ္ဦးက ေတြ႕ႀကဳံခံစားသည္၊ မိမိ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို သန႔္စင္သည္၊ ဘုရားသခင္၏အလိုကို ျဖည့္ဆည္းၿပီး၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းလာေပသည္။ ဤခရီးလမ္းမ်ိဳးကိုသာ ‘ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္း’ ဟု ေခၚဆိုႏိုင္ေပသည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္) ဒီေနရာေရာက္ေတာ့ ဒီလိုစကားေတြကို ဘယ္လူသားကမွ မေျပာႏိုင္ဘူးလို႔ ခံစားမိတယ္။ ဘုရားသခင္အေပၚ ယုံၾကည္ျခင္းမွာ အရာအားလုံးကို ဘုရားဖန္ဆင္းတယ္လို႔ ယုံၾကည္တာအျပင္ကို ဘုရားရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နဲ႔ အမႈေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကဳံေတြ႕ရမယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို စြန္႔ပစ္ၿပီး ဘုရားကိုသိလာရမယ္။ ဘုရားအေပၚ ယုံၾကည္ျခင္းက ဘာလဲဆိုတာ ဒီစကားေတြက ရွင္းလင္းေအာင္ ေျပာျပတယ္။ သခင့္အေပၚ ကြၽန္ေတာ္ယုံၾကည္တဲ့ႏွစ္ေတြအားလုံးမွာ က်မ္းစာကိုဖတ္ရမယ္၊ ဆုေတာင္းရမယ္၊ တရားေဒသနာေတြနားေထာင္ရမယ္လို႔ပဲ သိခဲ့တယ္။ သင္းအုပ္ဆရာေတြေျပာသမွ်ကို ယုံၿပီး အရာရာတိုင္းမွာ သင္းအုပ္ဆရာေတြကိုပဲ နားေထာင္ခဲ့တယ္။ ဒါကို ဘုရားသခင္အေပၚ ယုံၾကည္ျခင္းလို႔ ဘယ္လိုေခၚႏိုင္မလဲ။ ဒါက သင္းအုပ္ဆရာေတြကို ယုံၾကည္တာပဲ။ ဒီစကားေတြကို ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္ေလေလ၊ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးက လင္းလက္လာေလေလ၊ ပိုၿပီးဖတ္ခ်င္ေလေလပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမ အိမ္မွာမရွိတဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ စာအုပ္ကိုဖတ္ဖို႔ တိတ္တိတ္ေလးယူတယ္။

တစ္ေန႔ေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ဒီ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္အပိုဒ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ဖတ္တယ္။ “ခမ္းနားသည့္ ဘုရားေက်ာင္းမ်ားထဲတြင္ သမၼာက်မ္းစာကို ဖတ္ရႈၿပီး တစ္ေန႔လုံး အာဂုံေဆာင္ေသာသူမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ ၎တို႔ထဲတြင္ တစ္ဦးမွ် ဘုရားသခင္၏အမႈ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို နားမလည္ေပ။ ၎တို႔ထဲတြင္ တစ္ဦးမွ် ဘုရားသခင္ကို မသိႏိုင္ၾကေပ။ ၎တို႔ထဲမွ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် ဘုရားသခင္၏ အလိုႏွင့္ ကိုက္ညီႏိုင္ျခင္းမရွိေပ။ ၎တို႔အားလုံးသည္ အသီးသီး ဘုရားသခင္ကို ဩဝါဒေပးရန္ အျမင့္တြင္ ရပ္တည္ၾကရင္း၊ အသုံးမက်ေသာသူ၊ ဆိုးယုတ္ေသာ လူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ေအာင္လံကို သယ္ေဆာင္ေနသည့္ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဘုရားသခင္ကို တမင္ ဆန႔္က်င္ၾကေလသည္။ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္ျခင္းကို အခိုင္အမာဆိုလ်က္၊ ၎တို႔သည္ လူ႔အသားကိုစားၿပီး လူ႔အေသြးကို ေသာက္ၾကဆဲ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာလူအားလုံးသည္ လူသား၏ ဝိညာဥ္ကို ဝါးမ်ိဳသည့္ နတ္ဆိုးမ်ား၊ မွန္ကန္ေသာလမ္းေၾကာင္းေပၚသို႔ ေျခလွမ္းရန္ ႀကိဳးစားေနသူတို႔၏ လမ္းတြင္ တမင္သက္သက္ တားဆီးေသာ မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ား၏ ဦးေသွ်ာင္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ရွာေဖြေသာသူတို႔ကို ပိတ္ဆို႔ေသာ ခလုတ္တံသင္းမ်ားျဖစ္ၾက၏။ ၎တို႔သည္ ‘ေကာင္းမြန္သည့္ ဖြဲ႕စည္းမႈ’ ရွိပုံရၾကေသာ္လည္း၊ ၎တို႔သည္ လူတို႔အား ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ရန္ လမ္းျပသည့္ အႏၲိခရစ္မ်ားသာျဖစ္သည္ကို ၎တို႔၏ ေနာက္လိုက္မ်ားက မည္သို႔ သိၾကမည္နည္း။ ၎တို႔သည္ လူ႔ဝိညာဥ္မ်ားကို ဝါးမ်ိဳရန္ ရည္မွန္းခ်က္တြင္ ႏွစ္ျမႇဳပ္ထားေသာ ရွင္သန္ေနသည့္ နတ္ဆိုးမ်ားျဖစ္သည္ကို ၎တို႔၏ ေနာက္လိုက္မ်ားက မည္ကဲ့သို႔သိမည္နည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ကို မသိေသာသူ အားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ေသာသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္) ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သင္းအုပ္ဆရာေတြ၊ အႀကီးအကဲေတြကို ခ်က္ခ်င္းေတြးမိတယ္။ သူတို႔ေတြက က်မ္းစာနဲ႔ ရင္းႏွီးတယ္။ အျပင္ပန္းမွာ ႏွိမ့္ခ်တယ္။ စိတ္ရွည္တယ္။ ခ်စ္ခင္တယ္။ သခင္ျပန္ႂကြလာတာကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ခဏခဏေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ သခင္ျပန္ႂကြလာတာကို တစ္ေယာက္ေယာက္က တကယ္ သက္ေသခံတာနဲ႔ သူတို႔က ရွာေဖြစုံစမ္းဖို႔ နည္းနည္းေလးမွ ဆႏၵမရွိဘူး။ သင္းအုပ္ဆရာခ်န္က စာအုပ္ကို ကြၽန္ေတာ့္ကို ခိုးယူခိုင္းၿပီး သူက ကူၿပီးစစ္ၾကည့္ေပးခ်င္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒီေတာ့ စာအုပ္ထဲက အေၾကာင္းအရာေတြကို ဖတ္သင့္တယ္ဆိုတာ က်ိဳးေၾကာင္းသင့္တယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ သူက ၾကည့္ေတာင္မၾကည့္ဘဲ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို မွားေနၿပီလို႔ ခ်က္ခ်င္း ရႈတ္ခ်တယ္။ တြဲဖက္အမႈေဆာင္လ်န္က ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို ဆူၿပီး ရႈတ္ခ်တဲ့စကားလုံးေတြနဲ႔ ေၾကာက္ေအာင္လုပ္ၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္တယ္။ သင္းအုပ္ဆရာလ်ဴက ကြၽန္ေတာ့္ကို ရဲေခၚဖို႔၊ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို သစၥာေဖာက္ဖို႔၊ သူ႔ကို လႊဲေျပာင္းေပးဖို႔ ေျပာတယ္။ ဘုရားကို ယုံၾကည္သူေတြက ဒီလိုဟာမ်ိဳးေတြကို ဘယ္လိုလုပ္ႏိုင္တာလဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က တကယ္ပဲ သခင္ေယရႈ ဒုတိယအႀကိမ္ျပန္ႂကြလာတာျဖစ္ၿပီး သင္းအုပ္ဆရာေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ရွာေဖြစုံစမ္းဖို႔ ဦးေဆာင္ရမယ့္အစား ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ပိတ္ပင္ဖို႔ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားရင္ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို ဖမ္းဖို႔ ရဲကိုေတာင္ ေခၚေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ သူတို႔က ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ေဖာ္ျပထားသလိုပဲမဟုတ္ဘူးလား။ စစ္မွန္တဲ့လမ္းကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ စုံစမ္းတာကို တားဆီးတဲ့ အပိတ္အဆို႔၊ အတားအဆီးေတြပဲမဟုတ္ဘူးလား။ သူတို႔က ဘုရားကို ယုံၾကည္တယ္ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ဘုရားကို အာခံေနတဲ့လူေတြပဲမဟုတ္ဘူးလား။ သခင္ေယရႈက အမႈျပဳဖို႔ ႂကြလာတဲ့အခ်ိန္က ဖာရိရွဲေတြကလည္း ရွာေဖြစုံစမ္းတာမလုပ္ဘဲ အဲဒီအစား သူ႔ကို အာခံရႈတ္ခ်ဖို႔ အစြမ္းကုန္လုပ္ခဲ့ၾကၿပီး အဆုံးမွာ သခင္က ကားတိုင္မွာ သံနဲ႔႐ိုက္ခံခဲ့ရတာကို ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က တကယ္ပဲ သခင္ေယရႈျပန္ႂကြလာတာဆိုရင္ သင္းအုပ္ဆရာေတြက ဖာရိရွဲေတြ သူတို႔အခ်ိန္ကာလတုန္းက လုပ္ခဲ့တာကို လုပ္ေနၾကတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ သင္းအုပ္ဆရာေတြနဲ႔ အႀကီးအကဲေတြက သခင့္ကို အာခံတဲ့သူေတြျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ပုံစံရွိေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိတယ္။ “ငါ သင္းအုပ္ဆရာေတြကို ဆက္နားေထာင္လို႔မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က သခင္ျပန္ႂကြလာျခင္းလားဆိုတာၾကည့္ဖို႔ သူ႔ရဲ႕အမႈေတာ္ကို ငါ ေသခ်ာစုံစမ္းဖို႔လိုတယ္။”

ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မိတ္သဟာယဖြဲ႕ဖို႔ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္အသင္းေတာ္က အစ္ကိုေက်ာက္ကို ဖိတ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကိုေမးတယ္။ “က်မ္းစာကေျပာတယ္။ ‘ေျဖာင့္မတ္ရာသို႔ ေရာက္ျခင္းငွာ စိတ္ႏွလုံးျဖင့္ ယုံၾကည္ရ၏။ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ ေရာက္ျခင္းငွာ ႏႈတ္ျဖင့္ ဝန္ခံရ၏။’ (ေရာမၾသဝါဒစာ ၁၀:၁၀-၁၁) ကြၽန္ေတာ္တို႔က သခင့္ကိုယုံၾကည္ၿပီး ကယ္တင္ျခင္းခံရၿပီးျဖစ္တယ္။ ဘာလို႔ တရားစီရင္ျခင္းအမႈအဆင့္ကို ဘုရားသခင္ကလုပ္ဖို႔ လိုေနေသးတာလဲ” ေပါ့။ အစ္ကိုေက်ာက္က မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ “သခင္ေယရႈကို ယုံၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ကယ္တင္ျခင္းခံရတယ္ဆိုတာ ဘာအဓိပၸာယ္လဲ။ တကယ္တမ္းမွာ ကယ္တင္ျခင္းက သခင္ေယရႈကို ယုံၾကည္ၿပီး သခင့္ဆီမွာ ဆုေတာင္းတဲ့၊ အျပစ္ေတြကို ဝန္ခ်တဲ့သူေတြကို ရည္ၫႊန္းတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အျပစ္ေတြက ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရတယ္။ ပညတ္ေတာ္ရဲ႕ စီရင္ျခင္းကို မခံရေတာ့ဘူး။ သခင္က ခ်ေပးတဲ့ ၿငိမ္သက္ျခင္း၊ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းနဲ႔ ႂကြယ္ဝျခင္းကို ခံစားရတယ္။ ဒါက ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ ကယ္တင္ျခင္းခံရတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အျပစ္ျပဳတဲ့သဘာဝက ကြၽန္ေတာ္တို႔အထဲမွာ ရွိေနတုန္းပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အျပစ္ကို မစြန္႔ပစ္ရေသးဘူး။ ဘုရားသခင္က သန္႔ရွင္းတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္က သန္႔ရွင္းတဲ့ေနရာျဖစ္တယ္။ အျပစ္ျပဳၿပီး ဘုရားကို အာခံႏိုင္ေသးတဲ့သူေတြကို ဘုရားသခင္က သူ႔ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ေခၚဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘုရားသခင္က လူေတြကို လုံးဝ သန္႔စင္ေပးဖို႔အတြက္ တရားစီရင္ျခင္းအမႈအဆင့္ကို ေဆာင္႐ြက္ပါတယ္။ ဒီနည္းနဲ႔ လူေတြဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ဖို႔ အရည္အခ်င္းျပည့္မီၾကတယ္” တဲ့။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလအမႈေတာ္က က်မ္းစာထဲမွာ ပေရာဖက္ျပဳထားတာၾကာၿပီလို႔လည္း အစ္ကိုေက်ာက္ကေျပာတယ္။ သခင္ေယရႈေျပာခဲ့သလိုပဲ။ “သင္တို႔အား ငါေျပာစရာ စကားအမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ ယခုမခံႏိုင္ၾက။ သမၼာတရားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ သမၼာတရားကို သင္တို႔အား အႂကြင္းမဲ့ သြန္သင္ျပလိမ့္မည္။ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ကိုယ္အလိုအေလ်ာက္ေဟာေျပာမည္မဟုတ္။ ၾကားသမွ်တို႔ကို ေဟာေျပာလိမ့္မည္။ ေနာင္လာလတၱံ့ေသာအရာတို႔ကိုလည္း သင္တို႔အား ေဖာ္ျပလိမ့္မည္။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၆:၁၂-၁၃) “ငါ့ကိုပယ္၍ ငါ့စကားကို နားမခံေသာသူအား အျပစ္စီရင္ေသာသူ ရွိေသး၏။ ငါေဟာေျပာေသာ စကားပင္ ေနာက္ဆုံးေသာေန႔၌ ထိုသူအား အျပစ္စီရင္လိမ့္မည္။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၂:၄၈) ရွင္ပေတ႐ုၾသဝါဒစာ ၄:၁၇ မွာေျပာတယ္။ “ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္သားတို႔ကို ေရွ႕ဦးစြာစစ္ေၾကာ စီရင္ရေသာ အခ်ိန္ရွိၿပီ။” သူက ေျပာတယ္။ “သခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ျပန္ႂကြလာတဲ့အခါ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပဦးမယ္၊ လူေတြကို တရားစီရင္ၿပီး သန္႔စင္တဲ့အမႈကိုလည္း ျပဳဦးမယ္၊ တရားစီရင္ျခင္းက ဘုရားအိမ္ေတာ္ကစမယ္ဆိုတာ ဒီအရာကေန ကြၽန္ေတာ္တို႔ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္က ဒီပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြကို ျပည့္စုံေစတယ္” တဲ့။ ေနာက္ေတာ့ အစ္ကိုေက်ာက္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ဖတ္႐ြတ္တဲ့ ဗီဒီယိုတစ္ခုျပတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းခံရၿပီးစျဖစ္ၿပီး မေျပာင္းလဲေသးေသာ၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ စုံလင္ျခင္းသို႔ မေရာက္ေသးေသာ သင္တို႔ကဲ့သို႔ အျပစ္သားတစ္ဦးအေနျဖင့္၊ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ႏိုင္သေလာ။ လူေဟာင္းအတိုင္း ရွိေနဆဲျဖစ္သည့္ သင့္အတြက္၊ သင္သည္ ေယရႈအားျဖင့္ ကယ္တင္ခံခဲ့ရသည္ဆိုသည္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏ ကယ္တင္ျခင္းေၾကာင့္ သင္သည္ အျပစ္သားအျဖစ္ ယူဆမခံရသည္မွာ မွန္ေသာ္လည္း၊ ဤအရာက သင္သည္ အျပစ္မရွိသကဲ့သို႔ မစင္ၾကယ္ေသာသူ မဟုတ္သည္ကို သက္ေသမျပေပ။ သင္သည္ မေျပာင္းလဲေသးပါက၊ မည္ကဲ့သို႔ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္း ရွိႏိုင္မည္နည္း။ အတြင္း၌ သင္သည္ မစင္ၾကယ္ျခင္း၊ အတၱႏွင့္ ဆိုး႐ြားယုတ္မာျခင္းတို႔ျဖင့္ ပတ္ခ်ာဝိုင္းေနသည့္တိုင္ေအာင္ သင္သည္ ေယရႈႏွင့္အတူ ဆင္းသက္လိုေနဆဲျဖစ္သည္၊ သင္ထိုမွ် ကံေကာင္းသေလာ။ သင္သည္ ဘုရားသခင္၌ သင္၏ယုံၾကည္ျခင္းတြင္ အဆင့္တစ္ခု ခ်န္လွပ္မိၿပီ ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း ခံရ႐ုံသာ ရွိေသးေသာ္လည္း၊ မေျပာင္းလဲေသးေပ။ သင့္အတြက္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ရန္မွာ၊ ဘုရားသခင္သည္ သင့္ကို ေျပာင္းလဲေစျခင္းႏွင့္ သန္႔စင္ေစျခင္းအမႈကို ကိုယ္တိုင္ လုပ္ရေပမည္။ သင္သည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းသာ ခံရပါက၊ မြန္ျမတ္သန္႔ရွင္းျခင္းကို ရယူႏိုင္စြမ္းရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤနည္းျဖင့္ သင္သည္ ေျပာင္းလဲျခင္းႏွင့္ စုံလင္ေစျခင္း၏ အဓိကအဆင့္ျဖစ္ေသာ လူကို စီမံခန္႔ခြဲသည့္ ဘုရားသခင္၏အမႈတြင္ အဆင့္တစ္ဆင့္ကို သင္လြတ္သြားခဲ့သည့္ အတြက္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ေကာင္းျမတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမ်ားကို ေဝမွ်ရန္ အရည္အေသြးျပည့္မီလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ေ႐ြးႏုတ္ခံရၿပီးစ အျပစ္သားတစ္ဦးျဖစ္သည့္ သင္သည္ ဘုရားသခင္၏ အေမြဥစၥာကို တိုက္႐ိုက္အေမြဆက္ခံႏိုင္စြမ္း မရွိေပ။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ အမည္နာမမ်ားႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္၍) “လူသည္ သူ၏ယုံၾကည္ျခင္းအတြက္ ကယ္တင္ခံရၿပီး သူ႔အျပစ္မ်ား ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ လူ၏အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ သဘာဝသည္ ပေပ်ာက္ေစျခင္း မရွိခဲ့သကဲ့သို႔၊ ၎အတြင္းရွိ က်န္ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးမႈအားျဖင့္ လူ၏အျပစ္မ်ားသည္ ခြင့္လႊတ္ျခင္း ခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ ဤအရာက လူသည္ သူ၏အတြင္း၌ အျပစ္မရွိေတာ့ဟု မဆိုလိုေပ။ လူ၏အျပစ္မ်ားကို အျပစ္ေျဖရာယဇ္မွတစ္ဆင့္ ခြင့္လႊတ္ခံရႏိုင္ေသာ္လည္း၊ လူသားကို ေနာက္ထပ္ အျပစ္မျပဳႏိုင္ေတာ့ရန္ မည္သို႔ ျပဳလုပ္ရမည္ဆိုသည္ႏွင့္ သူ၏ အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ သဘာဝကို မည္သို႔ လုံးဝ ပေပ်ာက္ေစၿပီး ေျပာင္းလဲေစရမည္ဆိုသည္တို႔အတြက္မူ၊ သူသည္ ဤျပႆနာကို ေျဖရွင္းရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ လူသား၏ အျပစ္မ်ား ခြင့္လႊတ္ခံခဲ့ရၿပီး ဤသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ကားစင္တင္ခံရျခင္း အမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ လူသည္ သူ၏ အိုေဟာင္းသည့္ ေဖာက္ျပန္ ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထား အတြင္းတြင္ ဆက္လက္ အသက္ရွင္ခဲ့သည္။ ဤသို႔ျဖစ္ရာ၊ လူ၏အျပစ္ႏွင့္ျပည့္ေသာ သဘာဝကို တစ္ဖန္ လုံးဝ ထြက္ေပၚမလာဖို႔ လုံးဝ ပေပ်ာက္ေစရန္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ လူသား၏ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲႏိုင္ေစရန္အလို႔ငွာ၊ လူကို သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားမွ လုံးဝ ကယ္တင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ဤအရာက လူသည္ အသက္တာတြင္ ႀကီးထြားမႈ လမ္းေၾကာင္းကို သေဘာေပါက္ရန္၊ အသက္၏ လမ္းခရီးကို သေဘာေပါက္ရန္ႏွင့္ သူ၏ စိတ္သေဘာထားကို ေျပာင္းလဲဖို႔ နည္းလမ္းကို သေဘာေပါက္ရန္ လိုအပ္ေပသည္။ ထို႔အျပင္ လူ၏စိတ္သေဘာထားကို တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲႏိုင္ေစရန္ႏွင့္ သူသည္ အလင္း၏ ထြန္းလင္းမႈေအာက္တြင္ အသက္ရွင္ႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ၊ သူ လုပ္ေဆာင္သမွ်အားလုံး ဘုရားသခင္၏ အလိုႏွင့္ ကိုက္ညီႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ သူ၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ ဆိုးယုတ္သည့္ စိတ္သေဘာထားကို ဖယ္ရွားပစ္ႏိုင္ရန္ႏွင့္ စာတန္၏ အေမွာင္စြမ္းအားမွ ခ်ိဳးေဖာက္လြန္ေျမာက္ႏိုင္ရန္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ အျပစ္မွ အျပည့္အဝ လြတ္လာႏိုင္ရန္အလို႔ငွာ၊ လူသည္ ဤလမ္းေၾကာင္းႏွင့္အညီ ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ လိုအပ္ေပသည္။ ထိုအခါမွသာ လူသည္ ၿပီးျပည့္စုံသည့္ ကယ္တင္ျခင္း ရရွိလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၄)) “ေယရႈသည္ လူသားအလယ္တြင္ အမႈမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံး၏ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းကိုသာ ၿပီးစီးေစခဲ့ၿပီး လူသားတို႔၏ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူသည္ လူသားထံမွ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအားလုံး ဖယ္ရွားမေပးခဲ့ေပ။ စာတန္၏စြမ္းအားမွ လူသားကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ျခင္းသည္ ေယရႈအေနျဖင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာၿပီး လူသား၏ အျပစ္မ်ားကို သယ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္သည္သာမက၊ ဘုရားသခင္အေနျဖင့္ လူသားထံမွ သူ၏ ဆိုးယုတ္စြာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအား လုံးဝဖယ္ရွားေပးရန္ သာ၍ပင္ ႀကီးမားေသာ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္လည္း လိုအပ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားသည္ သူ၏အျပစ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး ျဖစ္သျဖင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ေခတ္သစ္ထဲသို႔ ဦးေဆာင္ရန္ လူ႔ဇာတိ ျပန္လည္ခံယူၿပီျဖစ္ၿပီး၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို စတင္ၿပီျဖစ္သည္။ ဤအမႈသည္ လူသားကို သာ၍ျမင့္မားသည့္ ေလာကတစ္ခုထဲသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ က်ိဳးႏြံနာခံသူအားလုံးသည္ သာ၍ျမင့္မားေသာ သမၼာတရားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ၿပီး သာ၍ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရရွိရေပမည္။ ၎တို႔သည္ အလင္းတြင္ အမွန္တကယ္ အသက္ရွင္ၾကရမည္ ျဖစ္ၿပီး သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္တို႔ကို ရရွိၾကရလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ က်မ္းဦးစကား) အစ္ကိုေက်ာက္က မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက ေတာ္ေတာ္ရွင္းပါတယ္။ သခင္ေယရႈက ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကိုပဲ ျပဳခဲ့တာပါ။ သူက လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အျပစ္ကေန အျပည့္အဝ မကယ္တင္ခဲ့ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သခင့္ကိုယုံၾကည္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အျပစ္ျပဳတဲ့ သဘာဝက ကြၽန္ေတာ္တို႔အထဲမွာ တည္ရွိေနၿပီး အျပစ္ရဲ႕ခ်ည္ေႏွာင္မႈကေန မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဘူး။ သခင့္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ယုံၾကည္တဲ့ႏွစ္ေတြမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ခဏခဏလိမ္ညာလွည့္စားၾကတယ္။ မာနေထာင္လႊားတာ၊ အတၱႀကီးတာ၊ မနာလိုတာ၊ ရန္ျဖစ္ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနတာေတြလည္းရွိတယ္။ သခင့္အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စြန္႔လႊတ္တာ၊ အသုံးခံတာေတြအားလုံးက ဘုရားနဲ႔ အေပးအယူလုပ္ေနတာပဲ။ ဘုရားေကာင္းခ်ီးေတြအတြက္ အလဲအလွယ္အေနနဲ႔ေပါ့။ စမ္းသပ္မႈေတြ၊ ေဘးဒုကၡေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အာခံတာ၊ ေဝဖန္တာ၊ သခင့္ကိုေတာင္ သစၥာေဖာက္တာေတြကို လုပ္ၾကတုန္းပဲ။ စသျဖင့္ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လို မၾကာခဏအျပစ္မွာရွင္သန္တဲ့သူ၊ ဘုရားကို အာခံၿပီး ေဝဖန္အျပစ္တင္တဲ့သူေတြအတြက္ ဘုရားရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ဝင္ရဖို႔ ဘယ္လိုလုပ္ အရည္အခ်င္းျပည့္မီႏိုင္မလဲ။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ကယ္တင္ဖို႔ ဘုရားရဲ႕ စီမံခန္႔ခြဲမႈအစီအစဥ္၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြနဲ႔ သခင္ေယရႈရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈအေပၚ အေျခခံၿပီးေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က လူေတြကို လုံးဝ သန္႔စင္ၿပီး ေျပာင္းလဲဖို႔ အျပစ္ကေန ကယ္တင္ၿပီး ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ပို႔ေဆာင္ဖို႔အတြက္ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပၿပီး တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သခင္ေယရႈရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကိုပဲ လက္ခံရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြ ေျပာင္းလဲဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အျပစ္မွာ ထာဝရအသက္ရွင္ၿပီး အျပစ္ရဲ႕ခ်ည္ေႏွာင္မႈမွာ အသက္ရွင္ၾကတယ္။ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ေရာက္ဖို႔ အရည္အခ်င္းမျပည့္မီဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းအမႈကို လက္ခံရမယ္။ စိတ္သေဘာထားေျပာင္းလဲျခင္းလမ္းကို နားလည္ရမယ္။ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ စိတ္သေဘာထားေတြကို စြန္႔ပစ္ၿပီး ဘုရားကို နာခံၿပီး ေၾကာက္႐ြံ႕တဲ့သူေတြျဖစ္လာရမယ္။ အဲဒီအခါက်မွ ဘုရားရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းကို အမွန္တကယ္ ခံရႏိုင္တယ္” တဲ့။

သူ႔ရဲ႕ မိတ္သဟာယကို ၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ႏွလုံးက လင္းလက္သြားတယ္။ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းခံရတာက အျပစ္ကိုခြင့္လႊတ္ျခင္းသက္သက္ပဲ။ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္က ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ယုံၾကည္ခဲ့တယ္။ ခဏခဏဆုေတာင္းတယ္။ အျပစ္ေတြကို ဝန္ခ်တယ္။ ဘုရားရဲ႕ ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို ေတာင္းတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားက လုံးဝ မေျပာင္းလဲဘူး။ ၿပီးေတာ့လည္း သင္းအုပ္ဆရာခ်န္၊ သင္းအုပ္ဆရာလ်ဴနဲ႔ တျခားလူေတြက သခင့္ကို ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီးယုံၾကည္ၿပီးေတာ့ သခင္ျပန္ႂကြလာတဲ့သတင္းကို ရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါ လုံးဝ ရွာေဖြစုံစမ္းတာမလုပ္ဘူး။ စစ္မွန္တဲ့လမ္းကို တျခားယုံၾကည္သူေတြက စုံစမ္းတာကို တားဆီးတယ္။ အတိုက္အခံလုပ္ၿပီး ရႈတ္ခ်တာေတြေတာင္လုပ္တယ္။ ရဲကိုေခၚၿပီး ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို ဖမ္းဖို႔ကိုေတာင္ သူတို႔က တိုက္တြန္းတယ္။ အျပစ္ျပဳႏိုင္ၿပီး ဘုရားကို အာခံေနေသးတဲ့သူေတြက ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဘယ္လိုဝင္ႏိုင္မွာလဲ။ ဒါကို စဥ္းစားရင္းနဲ႔ အစ္ကိုေက်ာက္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေျပာတယ္။ “ကြၽန္ေတာ္တို႔က အျပစ္ေတြကို မစြန္႔ပစ္ရေသးဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို လက္ခံဖို႔ တကယ္လိုအပ္ပါတယ္” ေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ဘယ္လိုျပဳသလဲဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကိုေမးတယ္။ သူက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ထပ္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပိုဒ္ကို ဖတ္ျပတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္သည္ လူသားကို သြန္သင္ရန္၊ လူသား၏အႏွစ္သာရကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ႏွင့္ လူသား၏ အျပဳအမူမ်ားႏွင့္ စကားလုံးမ်ားကို စိတ္ျဖာေလ့လာရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ သမၼာတရားမ်ားကို အသုံးျပဳ၏။ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ လူသား၏တာဝန္၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို မည္သို႔နာခံသင့္ပုံ၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို မည္သို႔သစၥာရွိသင့္ပုံ၊ လူသားသည္ သာမန္လူ႔သဘာဝကို မည္သို႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္သင့္ပုံအျပင္၊ ဘုရားသခင္၏ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ စိတ္သေဘာထား စသည္တို႔ကဲ့သို႔ေသာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ သမၼာတရားမ်ား ပါဝင္သည္။ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား အားလုံးသည္ လူသား၏အႏွစ္သာရႏွင့္ သူ၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ စိတ္သေဘာထားတို႔ကို ဦးတည္ထားေပသည္။ အထူးသျဖင့္၊ ဘုရားသခင္ကို လူသားက မည္သို႔ ပစ္ပယ္သည္ကို ေဖာ္ထုတ္ျပသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွာ လူသားသည္ စာတန္၏ျပယုဂ္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကိုဆန႔္က်င္သည့္ရန္သူအင္အားတစ္ခု မည္သို႔ျဖစ္သည္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေျပာဆိုထားေပသည္။ သူ၏တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ေဆာင္႐ြက္ရာတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏သဘာဝကို စကားလုံးအနည္းငယ္မွ်ျဖင့္ ရွင္းလင္း႐ုံမွ် ရွင္းလင္းေစသည္ မဟုတ္။ သူသည္ ေရရွည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဖာ္ထုတ္သည္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး၊ ျပဳျပင္ေလသည္။ ဤကြဲျပားျခားနားေသာ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ေပးျခင္း နည္းစနစ္အားလုံးကို သာမန္စကားလုံးမ်ားျဖင့္ အစားထိုး၍မရႏိုင္ဘဲ၊ လူသားတြင္ လုံးဝကင္းမဲ့ေနေသာ သမၼာတရားျဖင့္ အစားထိုးႏိုင္ေပသည္။ ဤသို႔ေသာ နည္းလမ္းမ်ားကိုသာ တရားစီရင္မႈဟု ေခၚဆိုႏိုင္သည္။ ဤတရားစီရင္မႈမ်ိဳးမွတစ္ဆင့္သာ လူသားသည္ ခ်ိဳးႏွိမ္ခံရႏိုင္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ လုံးလုံးလ်ားလ်ား သိမ္းသြင္းစည္း႐ုံး ခံရႏိုင္သည့္အျပင္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စစ္မွန္ေသာ အသိပညာကို ရရွိႏိုင္ေပသည္။ တရားစီရင္ျခင္းက ျဖစ္ေပၚေစသည့္အရာမွာ ဘုရားသခင္၏မ်က္ႏွာအစစ္အမွန္ႏွင့္ သူကိုယ္တိုင္၏ ပုန္ကန္မႈႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အမွန္တရားကို လူသားက သိနားလည္ျခင္း ျဖစ္သည္။ တရားစီရင္ျခင္းအမႈသည္ ဘုရားသခင္၏ အလို၊ ဘုရားသခင္အမႈ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ လူသား နားမလည္ႏိုင္ေသာ နက္နဲမႈမ်ားတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ မ်ားျပားလွေသာ သိနားလည္မႈကို လူသားအား ရရွိခြင့္ေပးသည္။ ယင္းသည္ လူသားကို သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ အႏွစ္သာရႏွင့္ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ အရင္းအျမစ္မ်ားကို သတိျပဳကာ သိရွိခြင့္ေပးသည့္အျပင္ လူသား၏ အက်ည္းတန္မႈကို သိရခြင့္ ေပးေလသည္။ ဤအက်ိဳးသက္ေရာက္မႈအားလုံးတို႔ကို တရားစီရင္ျခင္း အမႈက ျဖစ္ေပၚေစျခင္းျဖစ္သည္၊ အေၾကာင္းမွာ ဤအမႈ၏ အႏွစ္သာရသည္ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္ျခင္းရွိသူမ်ား အားလုံးထံသို႔ ဘုရားသခင္၏သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္တို႔ကို အမွန္တကယ္ ဖြင့္ျပေပးသည့္ အမႈ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဤအမႈသည္ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္ေသာ တရားစီရင္ျခင္းအမႈ ျဖစ္၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ခရစ္ေတာ္သည္ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို သမၼာတရားျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္၏) အစ္ကိုေက်ာက္က မိတ္သဟာယဖြဲ႕တယ္။ “အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က အေၾကာင္းအရာေတြကို အရမ္းကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရွင္းျပတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈက တကယ္ကို ဘုရားသခင္က သူ႔ရဲ႕ သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးနဲ႔ အသက္ကို လူေတြကို ဖြင့္ျပျခင္းပါ။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က သမၼာတရားရႈေထာင့္အားလုံးကို ေဖာ္ျပတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ၿပီး ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြနဲ႔ လူေတြရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ သဘာဝေတြကို တရားစီရင္ၿပီး ေဖာ္ထုတ္တယ္။ လူေတြရဲ႕ စကားေတြ၊ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို စိစစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ရာမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အယူအဆအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ မမွန္ကန္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ မာနေထာင္လႊားတဲ့၊ လွည့္စားတဲ့၊ ေခါင္းမာတဲ့ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စိတ္ႏွလုံးအတြင္းထဲမွာ ပုံးကြယ္ေနတဲ့ အေတြးေတြ၊ စိတ္ကူးေတြကိုေတာင္ တစ္ခုခ်င္း ထုတ္ေဖာ္ျပတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဖတ္တဲ့အခါမွာ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ၿပီး တရားစီရင္ၿပီး ေဖာ္ထုတ္ေနသလိုပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဆိုးယုတ္တဲ့ သဘာဝကို သေဘာေပါက္လာတယ္။ စာတန္ကလုပ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ျမင္လာတယ္။ လူေတြရဲ႕ ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈေတြကို လုံးဝ သည္းမခံတဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားကို နည္းနည္းနားလည္လာတယ္။ စိတ္ႏွလုံးထမွာ ဘုရားကို ေၾကာက္႐ြံ႕မႈရွိလာတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မုန္းတီးၿပီး စိတ္ႏွလုံးထဲကေန ေနာင္တရႏိုင္လာတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ေနာင္တရၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းလဲလာတယ္” တဲ့။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္က အရမ္း လက္ေတြ႕က်တယ္။ အရင္တုန္းက ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈေတာ္က အရမ္းသဘာဝလြန္ျဖစ္ၿပီး မေရမရာျဖစ္တယ္လို႔ စိတ္ကူးမိတယ္။ သခင့္ကို ယုံၾကည္တာနဲ႔ ကယ္တင္ခံရတယ္။ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ရႏိုင္တယ္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါက ဘုရားအမႈေတာ္ရဲ႕ အခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ လုံးဝ ကိုက္ညီမႈမရွိဘူး။ ဒါကို ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္ေတာ့ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ျပန္ႂကြလာတဲ့ သခင္ေယရႈဆိုတာ ေသခ်ာသြားတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလအမႈေတာ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာနဲ႔ လက္ခံခဲ့ပါတယ္။ သင္းအုပ္ဆရာဆီကို ကြၽန္ေတာ္ ျပန္မသြားခဲ့တာကို ေက်နပ္မိတယ္။ အရင္အခ်ိန္ကို ျပန္ၾကည့္ၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္အယူအဆေတြ၊ စိတ္ကူးေတြကို ဖက္တြယ္ထားတာ သခင့္အသံကိုၾကားၿပီး သခင့္ကိုႀကိဳဆိုဖို႔ ျငင္းဆန္တာ၊ ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမကို တားဆီးတာေတြကို ေတြ႕ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အရမ္း မသိနားမလည္ျဖစ္ၿပီး မျမင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ စဥ္းစားၾကည့္တဲ့အခါ အရမ္းေနာင္တရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ဆုံးမွာ ဘုရားရဲ႕အသံကို ကြၽန္ေတာ္ၾကားၿပီး သခင့္ကို ႀကိဳဆိုႏိုင္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ့္အေပၚမွာ ညႇာတာၿပီး တစ္ဆင့္ခ်င္း သူ႔ေရွ႕ကို ေခၚေဆာင္ေပးတဲ့အတြက္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ကို ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ ေက်းဇူးတင္မိတယ္။