ကိုးကားရန္ သမၼာက်မ္းပိုဒ္မ်ား-

“ေယရႈက၊ ငါသည္လမ္းခရီးျဖစ္၏။ သမၼာတရားကိုလည္းျဖစ္၏။ အသက္သည္လည္းျဖစ္၏။ ငါ့ကို အမွီ မျပဳလွ်င္ အဘယ္သူမွ် ခမည္းေတာ္ထံသို႔မေရာက္ရ။ သင္တို႔သည္ ငါ့ကိုသိလွ်င္ ငါ့ခမည္းေတာ္ကို မသိဘဲမေနၾက။ ယခုမွစ၍ ခမည္းေတာ္ကိုသိျမင္ၾက၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ဖိလိပၸဳကလည္း၊ သခင္၊ ခမည္းေတာ္ကို အကြၽန္ုပ္တို႔အား ျပေတာ္မူပါ။ ထိုသို႔ျပေတာ္မူလွ်င္ အကြၽန္ုပ္တို႔ အလိုျပည့္စုံပါမည္ဟု ေလွ်ာက္လွ်င္၊ ေယရႈက၊ ဖိလိပၸဳ၊ ဤမွ်ကာလပတ္လုံး ငါသည္သင္တို႔ႏွင့္အတူရွိၿပီးမွ သင္သည္ ငါ့ကို မသိေသးသေလာ။ ငါ့ကိုျမင္ေသာသူသည္ ခမည္းေတာ္ကိုျမင္၏။ သို႔ျဖစ္လွ်င္၊ ခမည္းေတာ္ကို အကြၽန္ုပ္တို႔အား ျပေတာ္မူပါဟု သင္သည္ အဘယ္သို႔ဆိုသနည္း။ ငါသည္ ခမည္းေတာ္၌ ရွိသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ ခမည္းေတာ္သည္ ငါ၌ရွိေတာ္မူသည္ကိုလည္းေကာင္း မယုံသေလာ။ ငါေဟာေျပာေသာစကားကို ကိုယ္အလိုအေလ်ာက္ ငါေဟာေျပာသည္မဟုတ္။ ငါျပဳေသာအမႈတို႔ကား၊ ငါ၌ တည္ေနေတာ္မူေသာ ခမည္းေတာ္သည္ ျပဳေတာ္မူ၏။ ငါသည္ ခမည္းေတာ္၌ ရွိသည္ကို၎၊ ခမည္းေတာ္သည္ ငါ၌ရွိေတာ္မူသည္ကိုလည္းေကာင္း ယုံၾကေလာ။ ငါ့ စကားကို မယုံလွ်င္၊ ငါ့အမႈတို႔ကိုေထာက္၍ ယုံၾကေလာ့။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၄:၆-၁၁)

“ငါသည္ ငါ့ခမည္းေတာ္ႏွင့္ တလုံးတဝတည္းျဖစ္သည္။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁ဝ:၃၀)

ဆက္စပ္ေသာ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား-

“လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း” သည္ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိတြင္ ေပၚထြန္းျခင္း ျဖစ္သည္၊ သူ၏ ဖန္ဆင္းခံ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အၾကားတြင္ လူ႔ဇာတိပုံသဏၭာန္ျဖင့္ အလုပ္လုပ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္အဖို႔ လူ႔ဇာတိခံယူရန္မွာ ေရွးဦးစြာ သူသည္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္လာရမည္၊ သာမန္လူ႔သဘာဝႏွင့္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္လာရမည္၊ ဤအရာမွာ အေျခခံအက်ဆုံးေသာ မရွိမျဖစ္ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္သည္။ အမွန္တြင္ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ သြယ္ဝိုက္ေသာ အနက္အဓိပၸာယ္မွာ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိထဲတြင္ အသက္ရွင္၍ အလုပ္လုပ္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္သည္ သူ၏ အႏွစ္သာရ၌ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၊ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ ကိန္းဝပ္ေသာ ဇာတိပကတိ၏ အႏွစ္သာရ

လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ဆိုသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ဇာတိခႏၶာ တစ္ခု ျဖစ္လာျခင္းကို ဆိုလိုသည္၊ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္သည္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္လာျခင္း ျဖစ္သည္၊ ဇာတိပကတိျပဳေသာ အလုပ္မွာ ဇာတိပကတိ၌ ျပည့္ေျမာက္ေသာ၊ ဇာတိပကတိအားျဖင့္ ေဖာ္ျပေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္ပင္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိပကတိမွလြဲ၍ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ် လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္ကို ျဖည့္စြမ္းႏိုင္ျခင္း မရွိေပ၊ ဆိုလိုသည္မွာ အျခားမည္သူတစ္ဦးမွ် မဟုတ္ဘဲ၊ ဘုရားသခင္ ခံယူထားေသာ လူ႔ဇာတိတစ္ခုတည္းသာ၊ ဤသာမန္ လူ႔သဘာဝ တစ္ခုတည္းသာ ဘုရားသေဘာသဘာဝ၏ အလုပ္ကို ေဖာ္ျပႏိုင္သည္။ အကယ္၍ သူ၏ ပထမအႀကိမ္ ႂကြလာျခင္းတြင္ ဘုရားသခင္သည္ အသက္ႏွစ္ဆယ့္ကိုးႏွစ္ မတိုင္ခင္တြင္ သာမန္ လူ႔သဘာဝ မရွိခဲ့ပါက၊ အကယ္၍ သူေမြးဖြားၿပီးသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ နိမိတ္လကၡဏာမ်ား ျပဳႏိုင္ခဲ့မည္ ဆိုပါက၊ အကယ္၍ သူစကားေျပာတတ္သည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ေကာင္းကင္ ဘာသာစကားကို ေျပာႏိုင္ခဲ့မည္ ဆိုပါက၊ အကယ္၍ ကမာၻေပၚ၌ ပထမဆုံးအႀကိမ္ သူ၏ေျခခ်လိုက္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ သူသည္ ေလာကီေရးရာ အားလုံးကို နားလည္သေဘာေပါက္ကာ၊ လူပုဂၢိဳလ္တိုင္းစီ၏ အေတြးမ်ားႏွင့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္မ်ားကို ထိုးထြင္းသိျမင္ႏိုင္မည္ ဆိုပါက၊ ထိုသို႔ေသာ လူတစ္ဦးသည္ သာမန္လူသားတစ္ေယာက္ဟု ေခၚဆိုျခင္းခံရႏိုင္ခဲ့မည္ မဟုတ္သည့္အျပင္၊ ထိုသို႔ေသာ ဇာတိပကတိမွာလည္း လူသားဇာတိပကတိဟု ေခၚဆိုျခင္း ခံႏိုင္ခဲ့ရမည္ မဟုတ္ေပ။ အကယ္၍ ခရစ္ေတာ္သည္ ဤအတိုင္းျဖစ္ခဲ့မည္ဆိုပါက၊ ဘုရားသခင္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ အဓိပၸာယ္ႏွင့္ အႏွစ္သာရသည္လည္း ေပ်ာက္ဆုံးသြားမည္ ျဖစ္သည္။ သူ သာမန္ လူ႔သဘာဝ ပိုင္ဆိုင္ျခင္းမွာ သူသည္ လူ႔ဇာတိခံယူထားေသာ ဘုရားသခင္ျဖစ္ေၾကာင္းကို သက္ေသျပသည္၊ သာမန္လူသားတစ္ဦး၏ ႀကီးထြားမႈျဖစ္စဥ္ကို သူႀကဳံရသည္ဟူသည့္ အခ်က္သည္လည္း သူသည္ သာမန္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္ေၾကာင္းကို ဆက္လက္ ထင္ရွားေစသည္၊ ထို႔အျပင္ သူ၏အလုပ္မွာ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္တို႔ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပသည့္ လုံေလာက္ေသာ သက္ေသပင္ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ ကိန္းဝပ္ေသာ ဇာတိပကတိ၏ အႏွစ္သာရ

ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူသည္ကို ေထာက္ဆလွ်င္၊ သူသည္ သူ၏ဇာတိခႏၶာအတြင္းရွိ သူ၏အႏွစ္သာရကို ႐ုပ္အေကာင္အထည္ ေပၚေစသျဖင့္ သူ၏ဇာတိခႏၶာသည္ သူ၏အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ရန္ လုံေလာက္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ လူ႔ဇာတိခံျခင္း အခ်ိန္ကာလအတြင္းတြင္ ဘုရားဝိညာဥ္ေတာ္၏ အလုပ္အားလုံးကို ခရစ္ေတာ္၏ အမႈအားျဖင့္ အစားထိုးလိုက္ၿပီး၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းအခ်ိန္ တစ္ေလွ်ာက္လုံးတြင္ အမႈအားလုံး၏ အဓိက အခ်က္အခ်ာတြင္ ခရစ္ေတာ္၏အမႈ ရွိေပသည္။ ယင္းသည္ အျခားမည္သည့္ေခတ္မဆိုမွ အမႈျဖင့္ ေရာယွက္၍ မရေပ။ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိခံလာသည့္အတြက္၊ သူသည္ သူ၏ဇာတိခႏၶာ၏ ပင္ကိုလကၡဏာျဖင့္ အမႈျပဳသည္။ လူ႔ဇာတိ ခံလာသည့္အတြက္ သူသည္ သူလုပ္သင့္ေသာအမႈကို ဇာတိခႏၶာျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ၿပီးစီးသည္။ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ျဖစ္ေစ သို႔မဟုတ္ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္ေစ၊ ႏွစ္ခုလုံးသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျဖစ္ၿပီး သူလုပ္သင့္ေသာ အမႈကို သူလုပ္ေဆာင္ၿပီး သူေဆာင္႐ြက္သင့္ေသာ အမႈေတာ္ကို သူ ေဆာင္႐ြက္ေလသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ခရစ္ေတာ္၏ အႏွစ္သာရမွာ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ခမည္းေတာ္၏ အလိုေတာ္ကို နာခံျခင္းျဖစ္သည္

လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္၏လူ႔သဘာဝသည္ သူ၏ခႏၶာဆိုင္ရာ အႏွစ္သာရအတြက္ တည္ရွိျခင္းျဖစ္သည္၊ လူ႔သဘာဝ မရွိဘဲႏွင့္ လူ႔ဇာတိ မရွိႏိုင္၊ လူ႔သဘာဝမရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္သည္လည္း လူသားတစ္ဦး မဟုတ္ေပ။ ဤနည္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္၏ ဇာတိပကတိ၏ လူ႔သဘာဝသည္ ဘုရားသခင္ ခံယူထားေသာ ဇာတိပကတိ၏ ပင္ကိုဂုဏ္ျဒပ္ျဖစ္သည္။ “ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိခံယူေသာအခါ သူသည္ အႂကြင္းမဲ့ ဘုရား၏သေဘာသဘာဝ ျဖစ္ၿပီး၊ လူသားလုံးဝမဟုတ္” ဟု ဆိုျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ေစာ္ကားျခင္းပင္ျဖစ္သည္၊ အေၾကာင္းမွာ ဤထြက္ဆိုခ်က္မ်ိဳး လုံး၀မရွိဘဲ၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ အေျခခံသေဘာတရားကို ခ်ိဳးေဖာက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူ၏အမႈေတာ္ကို စတင္ထမ္းေဆာင္သည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ပင္လွ်င္၊ သူ၏အလုပ္ကို ေဆာင္႐ြက္ခ်ိန္၌ သူသည္ သူ၏ ဘုရားသေဘာသဘာဝထဲ၌ လူသားအျပင္ပန္းကိုယ္ထည္ႏွင့္အတူ ေနထိုင္ဆဲပင္ျဖစ္သည္၊ ထိုအခ်ိန္၌ပင္ သူ၏လူ႔သဘာဝသည္ သူ၏ဘုရားသေဘာသဘာဝကို သာမန္ဇာတိပကတိ၌ အလုပ္လုပ္ေစသည့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္ တစ္ခုတည္းအတြက္သာ ေဆာင္႐ြက္ေပးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အလုပ္ကို ေဆာင္႐ြက္သူမွာ သူ၏လူ႔သဘာဝထဲတြင္ ကိန္းဝပ္ေနသည့္ ဘုရား၏သေဘာသဘာဝ ျဖစ္သည္။ လုပ္ေဆာင္ေနသည္မွာ သူ၏ဘုရားသေဘာသဘာဝျဖစ္ၿပီး သူ၏လူ႔သဘာဝ မဟုတ္ေသာ္ျငားလည္း ယင္းဘုရား၏သေဘာသဘာဝကို သူ၏လူ႔သဘာဝထဲ သိုဝွက္ထားသည္၊ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ သူ၏အလုပ္ကို သူ၏ ဘုရား၏သေဘာသဘာဝ လုံးလုံးလ်ားလ်ားက လုပ္ေဆာင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး သူ၏လူ႔သဘာဝက လုပ္ေဆာင္ျခင္း မဟုတ္ေပ။ သို႔ေသာ္လည္း အလုပ္ကို ထမ္း႐ြက္သည္မွာကား သူ၏ဇာတိပကတိ ျဖစ္သည္။ သူသည္ လူသားတစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္လည္းျဖစ္သည္ဟု ေျပာႏိုင္သည္၊ အေၾကာင္းမွာ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ကိုယ္ထည္ႏွင့္၊ လူသားအႏွစ္သာရသာမက ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရပါ ရွိသည့္ ဇာတိပကတိထဲတြင္ ေနထိုင္သည့္ ဘုရားသခင္ ျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ အႏွစ္သာရႏွင့္ လူသားတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ဖန္ဆင္းခံ မည္သည့္လူသားမဆို၏ အထက္၌ရွိၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏အလုပ္ကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္သည့္ မည္သည့္လူသားမဆို၏ အထက္၌လည္း ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူကဲ့သို႔ပင္ လူ႔ခႏၶာအျပင္ပန္းကိုယ္ထည္ ရွိၾကသည့္သူမ်ားထဲတြင္၊ လူ႔သဘာဝကို ပိုင္ဆိုင္ၾကသည့္သူမ်ားထဲတြင္၊ သူတစ္ပါးတည္းသာလွ်င္ လူ႔ဇာတိခံယူသည့္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ၿပီး အျခားသူအားလုံးမွာမူ ဖန္ဆင္းခံလူသားမ်ားသာ ျဖစ္သည္။ ထိုသူအားလုံးတို႔တြင္ လူ႔သဘာဝရွိၾကေသာ္လည္း ဖန္ဆင္းခံလူသားမ်ား၌ လူ႔သဘာဝမွလြဲ၍ ဘာမွ်မရွိၾကေပ၊ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္ကမူ ကြဲျပားျခားနားသည္၊ သူ၏ဇာတိပကတိ၌ သူသည္ လူ႔သဘာဝရွိ႐ုံသာမက ပိုအေရးႀကီးသည္မွာ ဘုရား၏သေဘာသဘာဝ ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ သူ၏လူ႔သဘာဝကို သူ႔ဇာတိပကတိ၏ အျပင္ပန္းသဏၭာန္ႏွင့္ သူ၏ေန႔စဥ္အသက္တာတြင္ ျမင္ႏိုင္ေသာ္ျငားလည္း သူ၏ဘုရားသေဘာသဘာဝကိုမူ သိျမင္ရန္ ခက္ခဲသည္။ သူ၏ ဘုရားသေဘာသဘာဝသည္ သူ၌ လူ႔သဘာဝရွိမွသာ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္သည့္အတြက္ႏွင့္ လူမ်ားစိတ္ကူးထားသမွ် သဘာဝလြန္ မဟုတ္သည့္အတြက္၊ ၎ကိုျမင္ႏိုင္ရန္မွာ လူတို႔အဖို႔ အလြန္တရာပင္ ခက္ခဲလွသည္။ ယေန႔ကာလတြင္ပင္ လူ႔ဇာတိခံယူေသာ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္ေသာ အႏွစ္သာရကို နားလည္ႏိုင္ရန္မွာ လူတို႔အတြက္ အခက္ခဲဆုံး ျဖစ္သည္။ ထိုအေၾကာင္းအရာကို ဤမွ်ရွည္လ်ားစြာ ငါေျပာၿပီးေသာ ေနာက္ပိုင္းတြင္ပင္၊ သင္တို႔အမ်ားစုအတြက္ ထိုအရာမွာ လွ်ိဳ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္မႈတစ္ခုပင္ ျဖစ္ေနေပဦးမည္ဟု ငါေမွ်ာ္လင့္သည္။ အမွန္တြင္၊ ဤအေရးကိစၥမွာ အလြန္ပင္႐ိုးရွင္း၏၊ ဘုရားသခင္သည္ ဇာတိပကတိ ျဖစ္လာသည့္အတြက္၊ သူ၏ အႏွစ္သာရသည္ ဘုရား၏သေဘာသဘာဝႏွင့္ လူ႔သဘာဝတို႔ ေပါင္းစပ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ဤေပါင္းစပ္ျခင္းကို ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ဟု၊ ကမာၻေပၚ၌ရွိေသာ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ဟု ေခၚသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ ကိန္းဝပ္ေသာ ဇာတိပကတိ၏ အႏွစ္သာရ

လူ႔ဇာတိခံ လူသားသည္ သူ၏ လူ႔သဘာဝမွတစ္ဆင့္ ဘုရားသခင္၏ ဘုရားသဘာဝကို ေဖာ္ျပၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထံ ဘုရားသခင္၏ အလိုကို အသိေပးခဲ့သည္။ ၿပီးလွ်င္ ဘုရားသခင္၏ အလိုႏွင့္ စိတ္သေဘာထားတို႔ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ သူ၏ ေဖာ္ျပခ်က္မွတစ္ဆင့္ ဝိညာဥ္ေလာက၌ က်ိန္းဝပ္သည့္ ျမင္၍မရေသာ သို႔မဟုတ္ ထိေတြ႕၍မရေသာ ဘုရားသခင္ကိုလည္း လူတို႔ထံ ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ လူတို႔ ျမင္ခဲ့ေသာအရာမွာ အေသြးအသားႏွင့္ ဖန္တီးထားသည့္၊ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ျပႏိုင္ေသာ ပုံသဏၭာန္ျဖင့္ရွိသည့္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူ႔ဇာတိခံ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ ပင္ကိုလကၡဏာ၊ ဘုရားသခင္၏ အဆင့္အတန္း၊ ပုံသဏၭာန္၊ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ သူ၏ အရာအားလုံးႏွင့္ျဖစ္ျခင္းတို႔ကဲ့သို႔ေသာ အရာမ်ားကို ခိုင္မာေစၿပီး လူသားဆန္ေစခဲ့သည္။ လူသား၏ အျပင္ပန္း အသြင္အျပင္သည္ ဘုရားသခင္၏ ပုံသဏၭာန္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အကန႔္အသတ္ အခ်ိဳ႕ရွိခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူ၏အႏွစ္သာရႏွင့္ သူ၏ အရာအားလုံးႏွင့္ျဖစ္ျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ အဆင့္အတန္းတို႔ကို လုံးဝ ကိုယ္စားျပဳႏိုင္ခဲ့သည္- ေဖာ္ျပျခင္းပုံစံတြင္ ကြာျခားခ်က္ အခ်ိဳ႕သာ ရွိေလသည္။ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ ကိုယ္ပိုင္လကၡဏာႏွင့္ အဆင့္အတန္းတို႔ကို သူ၏ လူ႔သဘာဝႏွင့္ သူ၏ ဘုရားသေဘာသဘာဝ ပုံစံႏွစ္ခုလုံးျဖင့္ ကိုယ္စားျပဳခဲ့သည္ဆိုသည္ကို ငါတို႔ မျငင္းႏိုင္ေပ။ သို႔ေသာ္ ဤအခ်ိန္ကာလအတြင္းတြင္ ဘုရားသခင္သည္ လူ႔ဇာတိ မွတစ္ဆင့္ အမႈျပဳခဲ့သည္၊ လူ႔ဇာတိ၏ ရႈေထာင့္မွ စကားေျပာဆိုခဲ့ၿပီး လူသား၏ ပင္ကိုလကၡဏာႏွင့္ အဆင့္အတန္းတို႔ျဖင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ေရွ႕တြင္ ရပ္ခဲ့ၿပီး၊ ဤအရာက လူသားမ်ိဳးႏြယ္အလယ္တြင္ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္ေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္အမႈကို လူတို႔အား ႀကဳံကာ ခံစားရန္ အခြင့္အလမ္းကို ေပးခဲ့သည္။ ယင္းက ႏွိမ့္ခ်ျခင္း အလယ္တြင္ သူ၏ ဘုရားသေဘာသဘာဝႏွင့္ သူ၏ ႀကီးျမတ္ျခင္းတို႔ကို လူတို႔အား ထိုးထြင္းသိျမင္ခြင့္လည္း ေပးခဲ့‌သည့္အျပင္၊ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္ျခင္းႏွင့္ လက္ေတြ႕အရွိတရားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ပဏာမ သိနားလည္ျခင္းႏွင့္ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ တစ္ရပ္ကို ရရွိခြင့္ေပးခဲ့သည္။ သခင္ေယရႈၿပီးစီးခဲ့ေသာ အမႈ၊ သူ၏အမႈျပဳေသာ နည္းလမ္း၊ သူစကားေျပာေသာ ရႈေထာင့္တို႔သည္ ဝိညာဥ္ေလာကထဲရွိ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္ေသာ ဇာတိအျဖစ္ေတာ္မွ ကြာျခားေသာ္လည္း၊ သူႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အရာရာတိုင္းသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က ယခင္က လုံးဝ မျမင္ဖူးေသာ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ကို အမွန္တကယ္ ကိုယ္စားျပဳခဲ့သည္- ဤအရာကို ျငင္း၍မရေပ။ ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္က မည္သို႔ေသာပုံသဏၭာန္ျဖင့္ ေပၚထြန္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္ရႈေထာင့္မွ သူစကားေျပာသည္ ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို မည္သည့္ပုံသဏၭာန္ျဖင့္ သူရင္ဆိုင္သည္ျဖစ္ေစ ဘုရားသခင္သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္မွလြဲ၍ မည့္သည့္အရာကိုမွ် ကိုယ္စားမျပဳေပ။ သူသည္ မည္သည့္လူသားကိုမွ် ကိုယ္စားမျပဳႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ မည္သည့္လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကိုမွ်လည္း ကိုယ္စားမျပဳႏိုင္ေပ။ ဘုရားသခင္သည္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ျဖစ္ၿပီး၊ ဤအရာကို ျငင္း၍မရႏိုင္ေပ။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၃)

ေယရႈသည္ သူဆုေတာင္းသည့္အခါ၊ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္ကို ခမည္းေတာ္၏ နာမျဖင့္ ေခၚဆိုခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ သာမန္ႏွင့္ ႐ိုး႐ိုးဇာတိခႏၶာကို ယူတင္ဝတ္ဆင္ ထားခဲ့ၿပီး၊ ဖန္ဆင္းခံ သက္ရွိတစ္ဦး၏ အျပင္ပန္းသဏၭာန္ ရွိခဲ့ေသာေၾကာင့္သာ၊ ဖန္ဆင္းခံ လူသားတစ္ဦး၏ ရႈေထာင့္မွ ဤအရာကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ၏အတြင္း၌ ရွိသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္ခဲ့လွ်င္ပင္၊ သူ၏အျပင္ပန္း သြင္ျပင္သည္ ပုံမွန္လူသား တစ္ဦး၏ သြင္ျပင္ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္ခဲ့သည္။ တစ္နည္းအားျဖင့္၊ သူသည္ ေယရႈကိုယ္တိုင္ အပါအဝင္၊ လူမ်ားအားလုံး ေျပာဆိုၾကေသာ “လူသား” ျဖစ္လာခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ သူ႔ကို လူသားဟု ေခၚဆိုသည္ကို ေထာက္ဆလွ်င္၊ သူသည္ သာမန္လူတို႔၏ ပုံမွန္မိသားစုထဲတြင္ ေမြးဖြားလာခဲ့ေသာ လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး (ေယာက္်ား ျဖစ္ေစ၊ မိန္းမျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္ အေျခအေနတြင္မဆို သက္ရွိလူသား၏ အျပင္ပန္း အကာႏွင့္ျဖစ္သည္) ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေယရႈက ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္ကို ခမည္းေတာ္ဟူသည့္ နာမျဖင့္ ေခၚဆိုျခင္းမွာ သင္တို႔သည္ ကနဦးတြင္ သူ႔အား ခမည္းေတာ္ဟု ေခၚဆိုခဲ့ျခင္းႏွင့္ တူေပသည္။ သူသည္ ဖန္ဆင္းခံ လူသားတစ္ဦး၏ ရႈေထာင့္မွ ထိုသို႔ ေခၚဆိုခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သင္တို႔အား အလြတ္က်က္မွတ္ရန္ ေယရႈမွ သြန္သင္ေပးခဲ့ေသာ ပဌာနာေတာ္ကို သင္တို႔ မွတ္မိၾကေသးသေလာ။ “ေကာင္းကင္ဘုံ၌ ရွိေတာ္မူေသာ အကြၽန္ုပ္တို႔၏ အဖ...” သူသည္ လူအားလုံးကို ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဘုရားသခင္အား ခမည္းေတာ္၏ နာမႏွင့္ ေခၚဆိုရန္ ေစခိုင္းခဲ့သည္။ သူသည္လည္း ဘုရားသခင္အား ခမည္းေတာ္ဟု ေခၚဆိုခဲ့သည့္အတြက္၊ သူသည္ သင္တို႔အားလုံးႏွင့္တန္းတူ ရပ္တည္သူတစ္ဦး၏ ရႈေထာင့္မွ ထိုသို႔ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ သင္သည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္အား ခမည္းေတာ္၏ နာမႏွင့္ ေခၚဆိုခဲ့သည့္အတြက္၊ ဤအရာက ေယရႈသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သင္တို႔ႏွင့္ အဆင့္အတန္းတူသည့္အျဖစ္ႏွင့္ ကမာၻေပၚတြင္ ဘုရားသခင္၏ ေ႐ြးခ်ယ္ ခံရသည့္ လူသားတစ္ဦးအျဖစ္ (ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ သားေတာ္ အေနႏွင့္) ရႈျမင္ခဲ့သည္ကို ျပေပသည္။ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္အား “ခမည္းေတာ္” ဟု ေခၚဆိုပါက၊ ဤသည္မွာ သင္တို႔သည္ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မဟုတ္ေလာ။ ေယရႈ၏ ၾသဇာအာဏာသည္ ကမာၻေပၚတြင္ မည္မွ် ႀကီးမားေစကာမူ၊ ကားစင္တင္ျခင္း မတိုင္မီတြင္၊ သူ၏ အမႈကို မၿပီးစီးေသးသည့္အတြက္ သူသည္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ (ယင္းမွာ ဘုရားသခင္ျဖစ္သည္) အုပ္စိုးသည့္ လူသား တစ္ဦးမွ်သာ ျဖစ္ၿပီး၊ ကမာၻေျမ၏ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါမ်ားထဲမွ တစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္အား ခမည္းေတာ္ဟု သူ၏ေခၚဆိုျခင္းသည္ လုံးဝဥႆုံ သူ၏ ႏွိမ့္ခ်ျခင္းႏွင့္ နာခံျခင္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္အား (ေကာင္းကင္ဘုံမွ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ဆိုလိုသည္) သူ၏ ထိုသို႔ပုံစံျဖင့္ ေခၚဆိုျခင္းက သူသည္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဘုရားသခင္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ သားေတာ္ျဖစ္ခဲ့သည္ဟု သက္ေသမျပေပ။ ထို႔ထက္ ယင္းမွာ သူသည္ မတူကြဲျပားေသာ လူတစ္ဦး ျဖစ္ခဲ့သည္မဟုတ္ဘဲ၊ သူ၏ ရႈေထာင့္က သက္သက္ ကြဲျပားျခားနားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကြဲျပားေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား တည္ရွိျခင္းသည္ အေတြးမွားတစ္ခု ျဖစ္သည္။ သူ၏ ကားစင္တင္ခံရျခင္း မတိုင္မီတြင္၊ ေယရႈသည္ ဇာတိပကတိ၏ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ဖြဲ႕ေႏွာင္ ထားခံရသည့္ လူသားတစ္ဦးမွ်သာ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ ၾသဇာအာဏာကို အျပည့္အဝ မပိုင္ဆိုင္ခဲ့ေပ။ ယင္းမွာ သူသည္ အဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး၏ ရႈေထာင့္မွသာ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသခင္၏ အလိုကို ရွာေဖြႏိုင္ခဲ့သည့္ အေၾကာင္းရင္းျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ ေဂသေရွမန္ ဥယ်ာဥ္တြင္ သုံးႀကိမ္သုံးခါ သူဆုေတာင္းခဲ့သည့္အတိုင္း ျဖစ္သည္- “အကြၽန္ုပ္ အလိုရွိသည္ အတိုင္း မျဖစ္ပါေစႏွင့္။ ကိုယ္ေတာ္အလိုရွိသည္ အတိုင္း ျဖစ္ပါေစေသာ။” သူသည္ ကားတိုင္ေပၚ အတင္မခံခဲ့ရမီတြင္၊ ယုဒလူမ်ိဳးမ်ား၏ ရွင္ဘုရင္မွ်သာ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သူသည္ ခရစ္ေတာ္၊ လူသားျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ဘုန္းအသေရႏွင့္ဆိုင္သည့္ ကိုယ္မဟုတ္ခဲ့ေပ။ ယင္းမွာ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး၏ ရပ္တည္ခ်က္မွ သူသည္ ဘုရားသခင္အား ခမည္းေတာ္ဟု ေခၚဆိုခဲ့သည့္ အေၾကာင္းရင္း ျဖစ္သည္။ ယခုတြင္ ဘုရားသခင္ကို ခမည္းေတာ္ဟု ေခၚဆိုသူအားလုံး သားေတာ္ျဖစ္သည္ဟု သင္ေျပာ၍ မရႏိုင္ေပ။ ဤအရာသည္ မွန္ကန္ပါက၊ ေယရႈက သင္တို႔ကို ပဌနာေတာ္ သင္ေပးသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္၊ သင္တို႔ အားလုံးသည္ သားေတာ္ ျဖစ္လာၾကၿပီးျဖစ္မည္ မဟုတ္ေလာ။ သင္တို႔ လက္မခံေသးပါက၊ ငါ့ကိုေျပာၾကေလာ့၊ ခမည္းေတာ္ (အဖ)ဟု သင္တို႔ ေခၚဆိုသူမွာ မည္သူနည္း။ အကယ္၍ သင္တို႔သည္ ေယရႈကို ရည္ၫႊန္းေနပါက၊ သင္တို႔အဖို႔ ေယရႈ၏ ခမည္းေတာ္သည္ မည္သူျဖစ္သနည္း။ ေယရႈ ထြက္ခြာသြားၿပီး ေနာက္တြင္၊ ခမည္းေတာ္ႏွင့္ သားေတာ္တို႔ႏွင့္ ဆိုင္သည့္ ဤစိတ္ကူး မရွိေတာ့ေပ။ ဤစိတ္ကူးသည္ ေယရႈ လူ႔ဇာတိခံယူသည့္ ႏွစ္ကာလမ်ားအတြက္သာ သင့္ေလ်ာ္ခဲ့သည္။ အျခား အေျခအေန အားလုံးေအာက္တြင္၊ သင္က ဘုရားသခင္အား ခမည္းေတာ္ဟု ေခၚဆိုေသာအခါ၊ ဖန္ဆင္းျခင္း၏ သခင္ႏွင့္ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတို႔အၾကား ဆက္ႏႊယ္မႈတစ္ခု ျဖစ္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သုံးပါးတစ္ဆူ တည္ရွိပါသေလာ

“ဘုရားသခင္က ေယရႈကို သူ၏ခ်စ္ေသာသားဟု ပြင့္လင္းစြာ ေဖာ္ျပခဲ့သည္ မဟုတ္ေလာ။” ဟု ဆိုၾကေသာ သူအခ်ိဳ႕ ရွိၾကေသးသည္။ ေယရႈသည္ ဘုရားသခင္၏ ႏွစ္သက္ျမတ္ႏိုးရာ ခ်စ္သား ျဖစ္သည္- ဤအရာကို ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ေသခ်ာေပါက္ ေျပာခဲ့ေပသည္။ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သက္ေသခံျခင္း ျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဝိညာဥ္ေတာ္က သူကိုယ္တိုင္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းကို သက္ေသခံေနျခင္း ဟူသည့္ ကြဲျပားျခားနားေသာ ရႈေထာင့္မွသာ ျဖစ္သည္။ ေယရႈသည္ သူ၏ လူ႔ဇာတိ ခံယူျခင္း ျဖစ္ၿပီး၊ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ သူ၏ သားေတာ္မဟုတ္ေပ။ သင္နားလည္ပါ၏ေလာ။ “ငါသည္ ခမည္းေတာ္၌ရွိသည္ကို၎၊ ခမည္းေတာ္သည္ ငါ၌ ရွိေတာ္မူသည္ကို၎၊” ဟူေသာ ေယရႈ၏ စကားမ်ားသည္ ၎တို႔မွာ ဝိညာဥ္ေတာ္ တစ္ပါးတည္း ျဖစ္သည္ကို ၫႊန္းျပသည္ မဟုတ္ေလာ။ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းေၾကာင့္သာ ၎တို႔သည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးၾကားတြင္ ခြဲခြာေနရျခင္း ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။ လက္ေတြ႕အရွိတရားတြင္၊ ၎တို႔သည္ တစ္ပါးတည္း ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ မည္သို႔ပင္ ျဖစ္ေစကာမူ၊ ယင္းသည္ ဘုရားသခင္က မိမိကိုယ္ကိုယ္ သက္ေသခံျခင္း သက္သက္ ျဖစ္သည္။ ေခတ္မ်ားထဲက အေျပာင္းအလဲ၊ အမႈ၏ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ သူ၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈ အစီအစဥ္၏ ကြဲျပားျခားနားေသာ အဆင့္မ်ားေၾကာင့္၊ သူ႔ကို လူကေခၚဆိုေသာ နာမေတာ္သည္လည္း ကြဲျပားျခားနားေပသည္။ အမႈ၏ ပထမအဆင့္အား ေဆာင္႐ြက္ရန္ သူႂကြလာခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ သူ႔ကို ေယေဟာဝါ၊ ဣသေရလလူမ်ိဳးမ်ား၏ သိုးထိန္းဟူ၍သာ ေခၚ၍ရႏိုင္ခဲ့သည္။ ဒုတိယအဆင့္တြင္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္ကို သခင္ႏွင့္ ခရစ္ေတာ္ ဟူ၍သာ ေခၚဆို၍ရႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခ်ိန္တြင္၊ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဝိညာဥ္ေတာ္က သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာသား ဟူ၍သာ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး၊ ဘုရားသခင္၏ တစ္ဦးတည္းေသာ သားေတာ္ဟူေသာ သူ၏ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ မည္သည့္ ေဖာ္ျပခ်က္မွ မျပဳခဲ့ေပ။ ဤသည္မွာ တကယ္ကို မျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေပ။ အဘယ္သို႔ ဘုရားသခင္သည္ ကေလးတစ္ဦးတည္းသာ ရွိႏိုင္မည္နည္း။ သို႔ဆိုလွ်င္ ဘုရားသခင္သည္ လူသား ျဖစ္လာၿပီးျဖစ္မည္ မဟုတ္ေလာ။ သူသည္ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း ျဖစ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ သူ႔ကို ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္ေသာသားဟု ေခၚဆိုခဲ့ၿပီး၊ ဤအရာမွ ခမည္းေတာ္ႏွင့္ သားေတာ္ၾကားက ဆက္ႏႊယ္မႈ ျဖစ္လာေပသည္။ ယင္းမွာ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးၾကားရွိ ျခားနားျခင္းေၾကာင့္ သက္သက္ ျဖစ္သည္။ ေယရႈသည္ လူ႔ဇာတိ၏ ရႈေထာင့္မွ ဆုေတာင္းခဲ့သည္။ သူသည္ ထိုသို႔ေသာ ပုံမွန္လူသားသဘာဝ၏ ဇာတိပကတိကို ယူတင္ ဝတ္ဆင္ထားခဲ့ၿပီးျဖစ္သည့္ အတြက္၊ “ငါ၏ အျပင္ပန္းအကာသည္ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါတစ္ဦး၏ အရာသာ ျဖစ္သည္။ ငါသည္ ဤကမာၻေျမသို႔ ႂကြလာရန္ လူ႔ဇာတိအား ယူတင္ဝတ္ဆင္သည့္အတြက္၊ ယခုတြင္ ငါသည္ ေကာင္းကင္ဘုံႏွင့္ အလြန္႔အလြန္ ေဝးကြာလ်က္ရွိ၏။” ဟုသူေျပာခဲ့သည္မွာ လူ႔ဇာတိ၏ ရႈေထာင့္မွ ျဖစ္သည္။ ဤအေၾကာင္းရင္းေၾကာင့္၊ သူသည္ ခမည္းေတာ္ ဘုရားသခင္အား ဇာတိပကတိ၏ ရႈေထာင့္မွသာ ဆုေတာင္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ သူ၏တာဝန္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ယင္းမွာ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က ျဖည့္ဆည္းထားသင့္သည့္ အရာ ျဖစ္သည္။ သူသည္ ခမည္းေတာ္အား လူ႔ဇာတိ၏ ရႈေထာင့္မွ ဆုေတာင္းခဲ့ေသာေၾကာင့္သာ၊ သူသည္ ဘုရားသခင္ မဟုတ္ဟု ေျပာ၍မရႏိုင္ေပ။ သူသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္းသာ ျဖစ္ၿပီး၊ သူ၏ အႏွစ္သာရသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္သည့္အတြက္၊ သူသည္ ဘုရားသခင္၏ ခ်စ္သားဟု ေခၚဆိုခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျဖစ္ဆဲျဖစ္ခဲ့သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သုံးပါးတစ္ဆူ တည္ရွိပါသေလာ

လူက ပထမအဦးဆုံး ျမင္ခဲ့ရေသာ အရာမွာ ေယရႈအေပၚသို႔ ခ်ိဳးငွက္အျဖစ္ ဆင္းသက္ေနသည့္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္သည္။ ယင္းမွာ ေယရႈအဖို႔ သီးသန္႔ဝိညာဥ္ေတာ္ မဟုတ္ခဲ့ဘဲ၊ ယင္းထက္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ ေယရႈ၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္မွ ခြဲ၍ ရႏိုင္သေလာ။ အကယ္၍ ေယရႈသည္ ေယရႈ၊ သားေတာ္ ျဖစ္ၿပီး၊ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ ျဖစ္ပါက၊ ၎တို႔သည္ အဘယ္သို႔ တစ္ပါးတည္း ျဖစ္ႏိုင္မည္နည္း။ ထိုသို႔ျဖစ္ပါက အမႈကို ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ခဲ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ေယရႈအတြင္းရွိ ဝိညာဥ္ေတာ္၊ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ ဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ ေယေဟာဝါ၏ ဝိညာဥ္ေတာ္တို႔သည္ တစ္ပါးတည္းသာ ျဖစ္သည္။ ယင္းကို သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္၊ ခုႏွစ္ဆျပင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ႏွင့္ အလုံးစုံ ၿခဳံလႊမ္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ဟူ၍ ေခၚဆို၍ရႏိုင္သည္။ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ အလုပ္မ်ားစြာ ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္သည္။ သူသည္ ကမာၻေလာကကို ဖန္ဆင္းႏိုင္ၿပီး၊ ယင္းကို ေရလႊမ္းမိုးျခင္းျဖင့္ ဖ်က္ဆီးႏိုင္သည္။ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးကို ေ႐ြးႏုတ္ႏိုင္သည့္အျပင္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးကိုလည္း သိမ္းပိုက္ကာ ဖ်က္ဆီးႏိုင္သည္။ ဤအလုပ္အားလုံးကို ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္က ေဆာင္႐ြက္ၿပီး သူ၏ကိုယ္စား ဘုရားသခင္၏ အျခားမည္သည့္ပုဂၢိဳလ္ကမွ် လုပ္ေဆာင္ရၿပီး မျဖစ္ႏိုင္ေပ။ သူ၏ဝိညာဥ္ေတာ္အား ေယေဟာဝါ၊ ေယရႈႏွင့္ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဟူသည့္နာမျဖင့္ ေခၚဆိုႏိုင္သည္။ သူသည္ သခင္ျဖစ္ၿပီး၊ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္သည္။ သူသည္ လူသားလည္း ျဖစ္လာႏိုင္သည္။ သူသည္ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ရွိၿပီး ေျမႀကီးေပၚ၌လည္း ရွိသည္။ သူသည္ စၾကဝဠာမ်ားအထက္ႏွင့္ လူထုမ်ားအလယ္တြင္ ရွိသည္။ သူသည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီး၏ တစ္ဦးတည္းေသာ အရွင္သခင္ ျဖစ္သည္။ ဖန္ဆင္းျခင္းအခ်ိန္မွ ယခုအထိ၊ ဤအမႈကို ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က ေဆာင္႐ြက္ၿပီးျဖစ္သည္။ ေကာင္းကင္ဘုံရွိ အလုပ္ျဖစ္ေစ၊ လူ႔ဇာတိထဲက အလုပ္ျဖစ္ေစ၊ အားလုံးကို သူကိုယ္တိုင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္က ေဆာင္႐ြက္ေပသည္။ ေကာင္းကင္ဘုံတြင္ ျဖစ္ေစ၊ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ျဖစ္ေစ၊ ဖန္ဆင္းခံ သတၱဝါအားလုံးသည္ သူ၏ အနႏၲလက္ဝါးတြင္ ရွိၾကသည္။ ဤအရာအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္၏ အမႈ ျဖစ္ၿပီး၊ သူ၏ ကိုယ္စား အျခားမည္သူကမွ် လုပ္ေဆာင္၍မရႏိုင္ေပ။ ေကာင္းကင္ဘုံတြင္၊ သူသည္ ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္ၿပီးေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္လည္း ျဖစ္သည္။ လူတို႔အလယ္တြင္ သူသည္ လူ႔ဇာတိျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ ျဖစ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ သူ႔ကို ရာေထာင္ခ်ီေသာ နာမမ်ားျဖင့္ ေခၚဆိုေကာင္း ေခၚဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း၊ သူသည္ သူကိုယ္တိုင္ ျဖစ္ေနေသးၿပီး၊ အမႈ အားလုံးသည္ သူ၏ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ တိုက္႐ိုက္ ေဖာ္ျပခ်က္ ျဖစ္သည္။ သူ၏ ကားစင္တင္ခံရျခင္းမွတစ္ဆင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံးႏွင့္ဆိုင္သည့္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းသည္ သူ၏ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ တိုက္႐ိုက္ အလုပ္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ ေနာက္ဆုံးေသာ ကာလအတြင္းတြင္ တိုင္းႏိုင္ငံအားလုံးႏွင့္ နယ္ေျမအားလုံးထံ ေႂကြးေၾကာ္ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိန္လုံး၊ ဘုရားသခင္ကို အနႏၲတန္ခိုးရွိသကဲ့သို႔ စစ္မွန္သည့္ တစ္ဆူတည္းေသာ ဘုရားသခင္၊ အလုံးစုံ လႊမ္းၿခဳံေသာ ဘုရားသခင္ဟုသာ ေခၚဆို၍ရႏိုင္သည္။ ခမည္းေတာ္၊ သားေတာ္ႏွင့္ သန္႔ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္တို႔ႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဤထင္ျမင္ယူဆခ်က္ကို မဆိုထားႏွင့္၊ ကြဲျပားေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား မတည္ရွိေပ။ ေကာင္းကင္ႏွင့္ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ဘုရားသခင္ တစ္ဆူတည္းသာ ရွိသည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ သုံးပါးတစ္ဆူ တည္ရွိပါသေလာ