ကပ္ေဘးႀကီးေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔အေပၚ က်ေရာက္ေနၿပီဆိုတာ လူေတြက သတိျပဳမိလာၾကသလို သခင္မိုးတိမ္စီးၿပီး ႂကြလာတာကို ေမွ်ာ္လင့္ေနသူေတြဟာလည္း အသက္ေတာင္ ရဲရဲမရွဴရဲဘဲ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကပါတယ္။ ႏွစ္ခ်ီေစာင့္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သခင္ႂကြလာတာကို မျမင္ၾကရေသးပါဘူး။ အဲဒီအစား အေရွ႕အရပ္မွ လွ်ပ္ျပက္ျခင္းက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို သက္ေသခံေနတာပဲ သူတို႔ျမင္ၾကရတယ္။ ဒါက သူတို႔အတြက္ လုံးဝစိတ္ပ်က္စရာႀကီးပါ။ သူတို႔က သခင္နဲ႔ေတြ႕ရမဲ့ေနရာဆီ တိုက္႐ိုက္ခ်ီေဆာင္ခံရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္။ သခင္ျပန္ႂကြလာတဲ့အခါမွာ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳမယ္လို႔ လုံးဝ မေမွ်ာ္လင့္ၾကဘူး။ သူတို႔က ဒါကို လက္မခံခ်င္ၾကဘူး။ လူမ်ားစြာက ဘာသာေရးေလာကရဲ႕ အႏၲိခရစ္အင္အားစုေတြေနာက္ကို လိုက္ေနၾကတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေပၚထြန္းျခင္းနဲ႔ အမႈေတာ္ကို ေဝဖန္ရႈတ္ခ်ေနၾကတယ္။ သူတို႔က ထင္ၾကတယ္။ “ငါတို႔အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရၿပီး ဘုရားသခင္က ငါတို႔ကို ေျဖာင့္မတ္တယ္လို႔ မွတ္ယူၿပီးၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းကို ငါတို႔မလိုအပ္ဘူး။ သခင့္ေကာင္းခ်ီးေတြ ခံစားရမဲ့ သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲကို ခ်ီေဆာင္ခံရဖို႔ သခင့္ကို ငါတို႔ေစာင့္ေနၾကတာ” ဆိုၿပီးေလ။ သူတို႔ဟာ သူတို႔အယူအဆေတြကို ဖက္တြယ္ထားၿပီး စစ္မွန္တဲ့လမ္းကို ရွာေဖြစူးစမ္းဖို႔ မလိုလားၾကဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က သခင့္ကို မႀကိဳဆိုၾကေသးဘဲ ကပ္ေဘးေတြထဲကို က်ေရာက္ၾကရတာပါ။ ဒါက သခင္ေယရႈရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို လုံးဝ ျပည့္စုံေစပါတယ္။ “အေၾကာင္းမူကား၊ အၾကင္သူသည္ရတတ္၏။ ထိုသူ၌ ႂကြယ္ဝျပည့္စုံေစျခင္းငွါ ေပးဦးမည္။ အၾကင္သူ သည္ ဆင္းရဲ၏။ ထိုသူ၌ရွိသမွ်ကိုပင္ ႏႈတ္လိမ့္မည္။ အသုံးမရေသာ ထိုငယ္သားကိုငိုေႂကြးျခင္း၊ အံသြားခဲႀကိတ္ျခင္းရွိရာ၊ ျပင္အရပ္ေမွာင္မိုက္ထဲသို႔ ႏွင္ ထုတ္ခ်လိုက္ၾကဟု စီရင္ေတာ္မူ၏။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၂၅:၂၉-၃၀) ဒါေပမဲ့ သမၼာတရားကို ခ်စ္သူေတြ အမ်ားႀကီးရွိၿပီး သူတို႔က အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္တဲ့အခါမွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြရဲ႕ တန္ခိုးနဲ႔ အာဏာကို ျမင္ၾကတယ္။ အားလုံးက သမၼာတရားျဖစ္တယ္ဆိုတာ ျမင္ၾကတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အသံေတာ္ကို သတိျပဳမိၾကၿပီး သူတို႔အယူအဆေတြရဲ႕ ဆြဲထားတာကို မခံရေတာ့ဘဲ စစ္မွန္တဲ့လမ္းကို ဆက္ၿပီး ေလ့လာစုံစမ္းၾကတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ ပထမဆုံးေမးခြန္းေတြက သူတို႔အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး ဘုရားက သူတို႔ကို ေျဖာင့္မတ္တယ္လို႔ မွတ္ယူၿပီးသြားၿပီကို ဘုရားသခင္က ဘာလို႔ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳဖို႔လိုေသးတာလဲ ဆိုတာနဲ႔ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အဲဒီအမႈကတစ္ဆင့္ ဘုရားသခင္က လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဘယ္လိုသန္႔စင္ၿပီး ကယ္တင္သလဲဆိုတာပဲ။ ဒါေတြက စစ္မွန္တဲ့လမ္းကို ေလ့လာစုံစမ္းေနသူတိုင္း နားလည္ထားရမဲ့ အေရးပါဆုံး၊ အရႈပ္ေထြးဆုံး ေမးခြန္းႏွစ္ခုပါပဲ။

ဘုရားသခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘာေၾကာင့္တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳဖို႔လိုတာလဲကေန စရေအာင္။ ဒါက ဘာသာေရးသမား အမ်ားႀကီးအတြက္ ရႈပ္ေထြးစရာပါပဲ။ သူတို႔က ထင္ၾကတယ္။ “သခင္က ငါတို႔အျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ၿပီးခဲ့ၿပီ။ ဘုရားက ငါတို႔ကို အျပစ္ရွိတယ္လို႔ မျမင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ထဲ ငါတို႔ကို တိုက္႐ိုက္ေခၚေဆာင္ႏိုင္တယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕တရားစီရင္ျခင္းကို ငါတို႔မလိုအပ္ဘူး” ဆိုၿပီးေတာ့ေလ။ ဒါက သိပ္ႀကီးတဲ့အမွားပဲ။ သခင္က လူသားရဲ႕အျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ၿပီးၿပီဆိုတာ မွန္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီခြင့္လႊတ္ျခင္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ သန္႔စင္ျခင္းခံရၿပီးၿပီလို႔ အဓိပၸာယ္ရသလား။ အဲဒါက ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ဘုရားသခင္အေပၚ အမွန္တကယ္နာခံျခင္း ရရွိၿပီလို႔ အဓိပၸာယ္ရသလား။ မရပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလုံး ဒီအခ်က္ကို ျမင္ၿပီးၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရေပမဲ့ ယုံၾကည္သူေတြ တစ္ေယာက္မက်န္ဟာ အျပစ္ျပဳလိုက္ ဝန္ခ်လိုက္ဆိုတဲ့ သံသရာထဲမွာ အသက္ရွင္ေနၾကတယ္။ ေန႔မွာ အျပစ္ျပဳၿပီး ညမွာ ဝန္ခ်ၾကတယ္။ သခင္ေယရႈရဲ႕ ပညတ္ေတာ္ေတြကို ေစာင့္ထိန္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနၿပီး မေစာင့္ထိန္းႏိုင္ျဖစ္ၾကတယ္။ သခင့္ကို ခ်စ္ၿပီး နာခံဖို႔ ႀကိဳးစားရင္းနဲ႔ မလုပ္ႏိုင္ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ေကာင္းတာလုပ္ဖို႔ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ၿပီး မရည္႐ြယ္ဘဲနဲ႔ လိမ္ညာၿပီး အျပစ္ျပဳေနၾကတုန္းပဲ။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ထိန္းထားခ်င္ေပမဲ့ မလုပ္ႏိုင္ၾကဘူး။ ဇာတိပကတိက အရမ္းေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနတယ္လို႔ လူမ်ားစြာက ခံစားၾကရၿပီး အျပစ္ထဲမွာ အသက္ရွင္ရတာက တကယ္ကို နာက်င္ရပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္ လူေတြက အျပစ္ရဲ႕ ခ်ည္ေႏွာင္မႈကေန သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ မကယ္ထုတ္ႏိုင္ၾကတာလဲ။ ဘာေၾကာင့္ အျပစ္ေတြ ထပ္ထပ္ၿပီး မလုပ္ဘဲ မေနႏိုင္ျဖစ္ၾကတာလဲ။ ဒါဟာ လူ႔ရဲ႕ အျပစ္ရွိတဲ့သဘာဝနဲ႔ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေၾကာင့္ပါ။ ဒါေတြက အျပစ္တရားရဲ႕ အျမစ္ျဖစ္ပါတယ္။ အျပစ္ရဲ႕ အရင္းအျမစ္ကို မကိုင္တြယ္ဘဲနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အျပစ္ကေန လုံးဝ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ပါဘူး၊ ဘုရားသခင္ကို ဆက္ၿပီး အာခံေနမွာပါ။ ဘုရားသခင္ကို ရႈတ္ခ်ၿပီး ရန္လိုေနမွာပါ။ မ်ိဳးဆက္နဲ႔ခ်ီ ယုံၾကည္ျခင္းရွိၾကၿပီး အျပစ္ေျဖရာယဇ္ေတြကို အဆက္မျပတ္ ပူေဇာ္ေနခဲ့ၾကတဲ့ ဖာရိရွဲေတြကို ေတြးၾကည့္ပါ။ ေယေဟာဝါ ဘုရားသခင္က သခင္ေယရႈအျဖစ္ လူ႔ဇာတိခံယူၿပီး သမၼာတရားေတြ အမ်ားႀကီးကို ေဖာ္ျပတဲ့အခါမွာ သူတို႔က သခင္ေယရႈကို ေယေဟာဝါ ဘုရားသခင္ေပၚထြန္းျခင္းအျဖစ္ ဘာေၾကာင့္ အသိအမွတ္မျပဳၾကဘဲ ေဝဖန္ရႈတ္ခ်ၾကတာလဲ။ ကားစင္ေတာင္ တင္ၾကတာလဲ။ ျပႆနာက ဘာလဲ။ အခု ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ႂကြလာၿပီး သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ ဘာေၾကာင့္ ဘာသာေရးသမား အမ်ားႀကီးက ဒါကို စူးစမ္းဖို႔ေတာင္မွ ျငင္းဆန္ၾကၿပီး သူ႔ကို အ႐ူးအမူးရႈတ္ခ်လို႔ ျပစ္မွားၾကတာလဲ။ ဘုရားသခင္ကို ေနာက္တစ္ခါ ကားစင္တင္ဖို႔ ဘာေၾကာင့္ စိတ္ခိုင္မာေနၾကတာလဲ။ ဒါေတြအားလုံးက ဘာအဓိပၸာယ္လဲ။ ဒါက လူေတြရဲ႕ အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရေပမဲ့ သူတို႔ဟာ ဆိုးယုတ္တဲ့ သူတို႔သဘာဝရဲ႕ အုပ္စိုးတာကို ခံေနရဆဲျဖစ္ၿပီး ဘုရားသခင္ကို အခ်ိန္မေ႐ြး ရႈတ္ခ်ၿပီး အာခံေနႏိုင္တယ္ဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျပပါတယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ အျပစ္ရွိျခင္းက အျပစ္ရွိတဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကိစၥသက္သက္မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔အျပစ္ရွိျခင္းက ႀကီးေလးလြန္းလို႔ သူတို႔ဟာ သမၼာတရားကို ေဖာ္ျပတဲ့ ခရစ္ေတာ္ကို ကားစင္တင္ခ်င္ၾကတာပါ။ ဘုရားသခင္ကို ဆန္႔က်င္ရပ္တည္ၿပီး သမၼာတရားကို ဆန္႔က်င္ရင္း၊ ဘုရားကို ဆန္႔က်င္ျပဳမူၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကရင္းေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ ဘုရားရဲ႕ရန္သူေတြ ျဖစ္လာၾကတယ္။ ဘုရားကို ဆန္႔က်င္တဲ့ ညစ္ေပၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ လူေတြက သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ဘယ္လိုထိုက္တန္ႏိုင္မွာလဲ။ ဘုရားသခင္က ေျဖာင့္မတ္သန္႔ရွင္းတယ္။ သူ႔ရဲ႕ စိတ္သေဘာထားက ပုန္ကန္ျပစ္မွားလို႔ မရႏိုင္ဘူး။ အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရတဲ့သူေတြက တရားစီရင္ျခင္းအမႈကတစ္ဆင့္ သန္႔စင္ျခင္းမခံရဘဲ အျပစ္ဆက္လုပ္ေနၿပီး ဘုရားကို အာခံေနရင္ သူတို႔ဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ ထိုက္တန္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါက သံသယရွိစရာ မလိုပါဘူး။ ဒါက သခင္ေယရႈရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ျပည့္စုံေစတယ္။ “သခင္၊ သခင္ဟု ငါ့ကိုေလွ်ာက္ေသာသူတိုင္း ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ဝင္ရလိမ့္မည္မဟုတ္။ ေကာင္းကင္ဘုံ၌ ရွိေတာ္မူေသာ ငါ့ခမည္းေတာ္၏အလိုကို ေဆာင္ေသာသူသာလွ်င္ ဝင္ရလိမ့္မည္။” (ရွင္မႆဲခရစ္ဝင္ ၇:၂၁) “ငါအမွန္အကန္ဆို သည္ကား၊ ဒုစ႐ိုက္ကို ျပဳသမွ်ေသာသူတို႔သည္ ဒုစ႐ိုက္ကြၽန္ျဖစ္၏။ ကြၽန္သည္ကား အိမ္၌ အစဥ္အၿမဲေနသည္မဟုတ္။ သားမူကား အစဥ္အၿမဲေန၏။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၈:၃၃-၃၅) ေဟၿဗဲၾသဝါစာ ၁၂:၁၄ မွာလည္း ရွိတယ္။ “သန္႔ရွင္းျခင္းပါရမီမရွိလွ်င္၊ အဘယ္သူမွ် ထာဝရဘုရားကို မဖူးမျမင္ရ။” ဒါေၾကာင့္ သခင္ေယရႈက သူေနာက္တစ္ဖန္ႂကြလာမယ္လို႔ သူ႔ရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈကာလတုန္းက ခဏခဏေျပာခဲ့တာပါ။ ဒါဆိုရင္ သူဒီကို ဘာလုပ္ဖို႔လာတာလဲ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အျပစ္ကေန၊ စာတန္ရဲ႕ အင္အားစုေတြကေန အျပည့္အဝ ကယ္တင္ဖို႔ သမၼာတရားေတြ ေဖာ္ျပၿပီး သူ႔ရဲ႕တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ပါ။ ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ ဘုရားဘက္ကို အျပည့္အဝလွည့္ႏိုင္ၿပီး ဘုရားကို နာခံကိုးကြယ္တဲ့လူေတြ ျဖစ္လာဖို႔အတြက္ေပါ့။ အဲဒီေနာက္မွာ သူက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လွပတဲ့ ပန္းတိုင္တစ္ခုဆီ ေခၚသြားမယ္။ သခင္ေယရႈ ပေရာဖက္ျပဳထားသလိုပဲ။ “သင္တို႔အား ငါေျပာစရာ စကားအမ်ား ရွိေသာ္လည္း၊ သင္တို႔သည္ ယခုမခံႏိုင္ၾက။ သမၼာတရားႏွင့္ျပည့္စုံေသာ ထိုဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေရာက္လာေသာအခါ၊ သမၼာတရားကို သင္တို႔အား အႂကြင္းမဲ့ သြန္သင္ျပလိမ့္မည္။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၆:၁၂-၁၃) “ငါ့စကားကို ၾကားေသာသူသည္ မယုံၾကည္ဘဲေနလွ်င္ ထိုသူကို ငါသည္အျပစ္မစီရင္။ ေလာကီသား တို႔ကို အျပစ္စီရင္အံ့ေသာငွါ ငါလာသည္မဟုတ္၊ ေလာကီသား တို႔ကို ကယ္တင္အံ့ေသာငွါငါလာ၏။ ငါ့ကိုပယ္၍ ငါ့စကားကို နာမခံေသာသူအား အျပစ္စီရင္ေသာသူရွိေသး၏။ ငါေဟာေျပာေသာ စကား ပင္ ေနာက္ဆုံးေသာေန႔၌ ထိုသူအားအျပစ္စီရင္လိမ့္မည္။” (ရွင္ေယာဟန္ခရစ္ဝင္ ၁၂:၄၇-၄၈) ၿပီးေတာ့ “ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္သားတို႔ကို ေရွ႕ဦးစြာစစ္ေၾကာ စီရင္ရေသာ အခ်ိန္ရွိၿပီ။” (ရွင္ေပတ႐ုၾသဝါဒစာပဌမေစာင္ ၄:၁၇) ဘုရားသခင္က ေရွးကတည္းက ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ေဆာင္႐ြက္ဖို႔ စီစဥ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ဒီမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမင္ႏိုင္တယ္။ ဒါဟာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ လူသားမ်ိဳးႏြယ္က အျပည့္အဝကယ္တင္ျခင္းခံရဖို႔ လိုအပ္တဲ့အရာ အတိအက်ပါပဲ။ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က သမၼာတရားေတြကို ေဖာ္ျပေနၿပီး ဘုရားအိမ္ေတာ္ကစတဲ့ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳေနပါတယ္။ သူဟာ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားသူေတြကို သမၼာတရားအားလုံးထဲ ဝင္ေရာက္ဖို႔ ဦးေဆာင္ေနတဲ့ လူသားေတြၾကားထဲကို ႂကြလာတဲ့ သမၼာတရားရဲ႕ ဝိညာဥ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက သခင္ေယရႈရဲ႕ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြကို အျပည့္အဝ ျပည့္စုံေစတယ္။ ဘုရားသခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ဘာေၾကာင့္ လုပ္ဖို႔လိုတယ္ဆိုတဲ့အေပၚ ပိုၿပီး ရွင္းလင္းသြားေအာင္ အခု အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္နည္းနည္းေလာက္ ဖတ္ရေအာင္။

အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ေယရႈသည္ လူသားအလယ္တြင္ အမႈမ်ားစြာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အားလုံး၏ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းကိုသာ ၿပီးစီးေစခဲ့ၿပီး လူသားတို႔၏ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူသည္ လူသားထံမွ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအားလုံး ဖယ္ရွားမေပးခဲ့ေပ။ စာတန္၏စြမ္းအားမွ လူသားကို အျပည့္အဝ ကယ္တင္ျခင္းသည္ ေယရႈအေနျဖင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ ျဖစ္လာၿပီး လူသား၏ အျပစ္မ်ားကို သယ္ေဆာင္ရန္ လိုအပ္သည္သာမက၊ ဘုရားသခင္အေနျဖင့္ လူသားထံမွ သူ၏ ဆိုးယုတ္စြာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားအား လုံးဝဖယ္ရွားေပးရန္ သာ၍ပင္ ႀကီးမားေသာ အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္လည္း လိုအပ္ေပသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူသားသည္ သူ၏အျပစ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ခံရၿပီး ျဖစ္သျဖင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသားကို ေခတ္သစ္ထဲသို႔ ဦးေဆာင္ရန္ လူ႔ဇာတိ ျပန္လည္ခံယူၿပီျဖစ္ၿပီး၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို စတင္ၿပီျဖစ္သည္။ ဤအမႈသည္ လူသားကို သာ၍ျမင့္မားသည့္ ေလာကတစ္ခုထဲသို႔ ေဆာင္ၾကဥ္းၿပီးျဖစ္သည္။ သူ၏အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ က်ိဳးႏြံနာခံသူအားလုံးသည္ သာ၍ျမင့္မားေသာ သမၼာတရားကို ေမြ႕ေလ်ာ္ၿပီး သာ၍ႀကီးျမတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရရွိရေပမည္။ ၎တို႔သည္ အလင္းတြင္ အမွန္တကယ္ အသက္ရွင္ၾကရမည္ ျဖစ္ၿပီး သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္တို႔ကို ရရွိၾကရလိမ့္မည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္သည္ လူ႔ဇာတိ၌ ေပၚလာ၏ စာအုပ္ထဲရွိ က်မ္းဦးစကား)

“လူသည္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း မခံရမီတြင္၊ စာတန္၏ အဆိပ္အမ်ားအျပားသည္ သူ႔အတြင္းတြင္ အခိုင္အမာ တည္ထားႏွင့္ၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔ စာတန္၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေစျခင္းကို ႏွစ္ေထာင္ခ်ီ ခံရၿပီးေနာက္တြင္၊ လူသည္ သူ႔အတြင္းတြင္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည့္ အေျခခိုင္သည့္ သဘာဝ ရွိေလသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ လူသားသည္ ေ႐ြးႏုတ္ခံရၿပီးသည့္အခ်ိန္တြင္၊ ယင္းသည္ လူကို အဖိုးအခႀကီးစြာ ေပးဝယ္ထားသည့္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္း ကိစၥတစ္ခုထက္ ဘာမွ်မပိုဘဲ၊ သူ႔အတြင္းရွိ အဆိပ္သင့္ေသာ သဘာဝမွာ သုတ္သင္ပယ္ရွင္းျခင္းကို မခံရေသးေပ။ အလြန္ ညစ္ညမ္းလွေသာ လူသည္ ဘုရားသခင္ကို အေစခံရန္ မထိုက္တန္မီတြင္ ေျပာင္းလဲျခင္းကို ႀကဳံရမည္ ျဖစ္သည္။ တရားစီရင္ျခင္း၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဤအမႈအားျဖင့္၊ လူသည္ သူကိုယ္တိုင္အတြင္းရွိ ညစ္ညဴးၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ အႏွစ္သာရကို အျပည့္အဝ သိလာလိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး၊ သူသည္ လုံးဝ ေျပာင္းလဲႏိုင္လိမ့္မည္ ျဖစ္ၿပီး သန႔္ရွင္းလာလိမ့္မည္။ ဤနည္းျဖင့္သာ လူသည္ ဘုရားသခင္၏ ပလႅင္ေတာ္ ေရွ႕ေမွာက္သို႔ ျပန္လာရန္ ထိုက္တန္ႏိုင္ေပသည္။...လူသားအားလုံးသည္ သူ႔အျပစ္မ်ားမွ ခြင့္လႊတ္ျခင္းႏွင့္ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းကို ခံရၿပီးျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္သည့္အတြက္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူ၏ ဒုစ႐ိုက္က်ဴးလြန္ျခင္းမ်ားကို မေအာက္ေမ့ျခင္းႏွင့္ လူသားကို သူ၏ ဒုစ႐ိုက္က်ဴးလြန္ျခင္းမ်ား ႏွင့္အညီ မဆက္ဆံျခင္း ဟုသာ မွတ္ယူ၍ ရႏိုင္ေပသည္။ သို႔ရာတြင္ ဇာတိ၏ ခႏၶာျဖင့္ အသက္ရွင္သည့္ လူသားသည္ အျပစ္မွ လႊတ္ေျမာက္ျခင္း မခံရေသးသည့္အခါ၊ သူသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးသည့္ ဆိုးယုတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားကို မၿပီးႏိုင္ မဆုံးႏိုင္ ထုတ္ေဖာ္ျပလ်က္၊ အျပစ္ကိုသာ ဆက္လုပ္ႏိုင္သည္။ ဤအရာက အျပစ္ျပဳျခင္းႏွင့္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ အဆုံးမရွိေသာ သံသရာတစ္ခု ျဖစ္သည့္ လူမ်ား အသက္ရွင္ ေနထိုင္သည့္ အသက္တာ ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ အမ်ားစုသည္ ညေနတြင္ အျပစ္ဝန္ခ်ရန္သာ ေန႔ပိုင္းတြင္ အျပစ္လုပ္ၾကသည္။ ဤနည္းျဖင့္ အျပစ္ေျဖရာယဇ္သည္ လူအတြက္ အစဥ္အၿမဲ ထိေရာက္ေသာ္လည္း၊ ယင္းသည္ လူကို အျပစ္မွ ကယ္တင္ႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ လူသားသည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထား ရွိဆဲျဖစ္သည့္အတြက္၊ ကယ္တင္ျခင္း အမႈ၏ ထက္ဝက္သာ ၿပီးစီးေသးသည္။...လူသားအတြက္ သူ၏ အျပစ္မ်ားကို သတိျပဳမိလာရန္မွာ မလြယ္ကူေခ်။ သူသည္ သူကိုယ္တိုင္၏ နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း အျမစ္တြယ္ထားေသာ သဘာဝကို သတိမျပဳမိႏိုင္သကဲ့သို႔၊ ဤရလဒ္ကို ရရွိဖို႔အလို႔ငွာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ တရားစီရင္ျခင္းအေပၚ သူ မွီခိုရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔သို႔ျဖင့္သာ လူသည္ ဤအခ်ိန္မွစ၍ ေနာက္ပိုင္းတြင္ တျဖည္းျဖည္း ေျပာင္းလဲလာႏိုင္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လူ႔ဇာတိခံယူျခင္း၏ နက္နဲရာအခ်က္ (၄))

ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ သခင္ေယရႈကိုယ္တိုင္က ကားစင္တင္ခံခဲ့ၿပီး လူသားမ်ိဳးႏြယ္ရဲ႕ အျပစ္ေျဖရာယဇ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အျပစ္ကေန ေ႐ြးႏုတ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီကတည္းက လူသားရဲ႕အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ျခင္းခံရၿပီး ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အျပစ္နဲ႔သက္ဆိုင္တယ္လို႔ မျမင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ဘုရားဆီကို တိုက္႐ိုက္ဆုေတာင္းႏိုင္ၿပီး ဘုရားေရွ႕ကို လာႏိုင္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားသခင္က လူသားကို အျပစ္နဲ႔သက္ဆိုင္တယ္လို႔ မျမင္ေတာ့တာက သူဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျပစ္ေတြကို ခြင့္လႊတ္ၿပီးျဖစ္တယ္လို႔ပဲ အဓိပၸာယ္ရတာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အျပစ္ကင္းတယ္၊ လုံးဝ သန္႔ရွင္းတယ္လို႔ အဓိပၸာယ္မရပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ အျပစ္ရွိတဲ့သဘာဝနဲ႔ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားတစ္ခု ရွိေနဆဲပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးျခင္းက သန္႔စင္ႏိုင္ၿပီး အျပည့္အဝကယ္တင္ခံရႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႀကဳံရပါမယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ေခတ္မွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈက သူ႔ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈအတြက္ လမ္းဖြင့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈက သခင္ေယရႈျပဳတဲ့ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈရဲ႕ အေျခခံအုတ္ျမစ္ေပၚမွာ လုပ္ေဆာင္တာပါ။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေ႐ြးႏုတ္ျခင္းအမႈက သူ႔ရဲ႕ အျပည့္အဝ ကယ္တင္ျခင္းအမႈရဲ႕ တစ္ဝက္ကိုပဲ လုပ္ၿပီးတာပါ။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို အျပည့္အဝသန္႔စင္ႏိုင္ၿပီး ကယ္တင္ႏိုင္တာက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈျဖစ္ပါတယ္။ ဒါက ဘုရားသခင္ရဲ႕ ကယ္တင္ျခင္းအမႈရဲ႕ အေရးပါဆုံးအဆင့္ပါ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ သန္႔စင္ျခင္းကို သြားၿပီး ႀကဳံေတြ႕ရပါမယ္။ အျပစ္ကေန အျပည့္အဝ လြတ္ေျမာက္ၿပီး သန္႔စင္ရမယ္။ သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ ထိုက္တန္ဖို႔အတြက္ ဘုရားသခင္ကို အမွန္တကယ္ နာခံၿပီး ဘုရားအလိုေတာ္ကို လုပ္ရပါမယ္။

ဒီေလာက္ဆိုရင္ ဘုရားသခင္က ေနာက္ဆုံးေသာကာလမွာ ဘာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ပိုနားလည္သြားၾကၿပီလို႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕လူေတြက ဒီအမႈဟာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို ဘယ္လိုသန္႔စင္ၿပီး ကယ္တင္တာလဲလို႔ ေတြးေကာင္း ေတြးေနႏိုင္ပါတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က ဒီအေၾကာင္း ဘာေျပာထားလဲ ၾကည့္ရေအာင္။ “ေနာက္ဆုံးေသာကာလ ခရစ္ေတာ္သည္ လူသားကို သြန္သင္ရန္၊ လူသား၏အႏွစ္သာရကို ေဖာ္ထုတ္ရန္ႏွင့္ လူသား၏ အျပဳအမူမ်ားႏွင့္ စကားလုံးမ်ားကို စိတ္ျဖာေလ့လာရန္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ သမၼာတရားမ်ားကို အသုံးျပဳ၏။ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားသည္ လူသား၏တာဝန္၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို မည္သို႔နာခံသင့္ပုံ၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို မည္သို႔သစၥာရွိသင့္ပုံ၊ လူသားသည္ သာမန္လူ႔သဘာဝကို မည္သို႔ အသက္ရွင္ေနထိုင္သင့္ပုံအျပင္၊ ဘုရားသခင္၏ ဉာဏ္ပညာႏွင့္ စိတ္သေဘာထား စသည္တို႔ကဲ့သို႔ေသာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ သမၼာတရားမ်ား ပါဝင္သည္။ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား အားလုံးသည္ လူသား၏အႏွစ္သာရႏွင့္ သူ၏ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနေသာ စိတ္သေဘာထားတို႔ကို ဦးတည္ထား ေပသည္။ အထူးသျဖင့္၊ ဘုရားသခင္ကို လူသားက မည္သို႔ ပစ္ပယ္သည္ကို ေဖာ္ထုတ္ျပသည့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားမွာ လူသားသည္ စာတန္၏ျပယုဂ္ႏွင့္ ဘုရားသခင္ကိုဆန႔္က်င္သည့္ရန္သူအင္အား တစ္ခု မည္သို႔ျဖစ္သည္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေျပာဆိုထားေပသည္။ သူ၏တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ေဆာင္႐ြက္ရာတြင္၊ ဘုရားသခင္သည္ လူသား၏သဘာဝကို စကားလုံးအနည္းငယ္မွ်ျဖင့္ ရွင္းလင္း႐ုံမွ် ရွင္းလင္းေစသည္ မဟုတ္။ သူသည္ ေရရွည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဖာ္ထုတ္သည္၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းၿပီး၊ ျပဳျပင္ေလသည္။ ဤကြဲျပားျခားနားေသာ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ေပးျခင္း နည္းစနစ္အားလုံးကို သာမန္စကားလုံးမ်ားျဖင့္ အစားထိုး၍မရႏိုင္ဘဲ၊ လူသားတြင္ လုံးဝကင္းမဲ့ေနေသာ သမၼာတရားျဖင့္ အစားထိုးႏိုင္ေပသည္။ ဤသို႔ေသာ နည္းလမ္းမ်ားကိုသာ တရားစီရင္မႈဟု ေခၚဆိုႏိုင္သည္။ ဤတရားစီရင္မႈမ်ိဳးမွတစ္ဆင့္သာ လူသားသည္ ခ်ိဳးႏွိမ္ခံရႏိုင္ၿပီး၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ပတ္သက္၍ လုံးလုံးလ်ားလ်ား သိမ္းသြင္းစည္း႐ုံး ခံရႏိုင္သည့္အျပင္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စစ္မွန္ေသာ အသိပညာကို ရရွိႏိုင္ေပသည္။ တရားစီရင္ျခင္းက ျဖစ္ေပၚေစသည့္အရာမွာ ဘုရားသခင္၏မ်က္ႏွာအစစ္အမွန္ႏွင့္ သူကိုယ္တိုင္၏ ပုန္ကန္မႈႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အမွန္တရားကို လူသားက သိနားလည္ျခင္း ျဖစ္သည္။ တရားစီရင္ျခင္းအမႈသည္ ဘုရားသခင္၏ အလို၊ ဘုရားသခင္အမႈ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္ လူသား နားမလည္ႏိုင္ေသာ နက္နဲမႈမ်ားတို႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ မ်ားျပားလွေသာ သိနားလည္မႈကို လူသားအား ရရွိခြင့္ေပးသည္။ ယင္းသည္ လူသားကို သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ အႏွစ္သာရႏွင့္ သူ၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ အရင္းအျမစ္မ်ားကို သတိျပဳကာ သိရွိခြင့္ေပးသည့္အျပင္ လူသား၏ အက်ည္းတန္မႈကို သိရခြင့္ ေပးေလသည္။ ဤအက်ိဳးသက္ေရာက္မႈအားလုံးတို႔ကို တရားစီရင္ျခင္း အမႈက ျဖစ္ေပၚေစျခင္းျဖစ္သည္၊ အေၾကာင္းမွာ ဤအမႈ၏ အႏွစ္သာရသည္ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္ျခင္းရွိသူမ်ား အားလုံးထံသို႔ ဘုရားသခင္၏သမၼာတရား၊ လမ္းခရီးႏွင့္ အသက္တို႔ကို အမွန္တကယ္ ဖြင့္ျပေပးသည့္ အမႈ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ဤအမႈသည္ ဘုရားသခင္ လုပ္ေဆာင္ေသာ တရားစီရင္ျခင္းအမႈ ျဖစ္၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ခရစ္ေတာ္သည္ တရားစီရင္ျခင္း အမႈကို သမၼာတရားျဖင့္ ေဆာင္႐ြက္၏)

“လူတို႔သည္ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္၏ စိတ္သေဘာထားမ်ားကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ၾကေပ။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း၊ ဆင္းရဲဒုကၡႏွင့္ စစ္ေဆးျခင္း၊ သို႔မဟုတ္ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၏ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္း၊ ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္းႏွင့္ ျပဳျပင္ျခင္းမ်ားကို ႀကဳံရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္မွသာ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို နာခံျခင္းႏွင့္ သစၥာရွိျခင္းတို႔အား ရရွိႏိုင္ၿပီး၊ သူ႔အေပၚ ဝတ္ေက်တမ္းေက် မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ လူတို႔၏ စိတ္သေဘာထားမ်ား ေျပာင္းလဲသည္မွာ ဘုရား ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ စစ္ေဆးျခင္းေအာက္တြင္ ျဖစ္သည္။ သူ၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ေဖာ္ထုတ္ျခင္း၊ တရားစီရင္ျခင္း၊ ဆုံးမပဲ့ျပင္ျခင္းႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းတို႔မွ တစ္ဆင့္သာ ၎တို႔သည္ မဆင္မျခင္ မလုပ္ေဆာင္ဝံ့ေတာ့ဘဲ၊ ယင္းအစား တည္ၿငိမ္ကာ ခ်ဳပ္တည္းလာၾကမည္ျဖစ္သည္။ အေရးႀကီးဆုံးအခ်က္မွာ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ မ်က္ေမွာက္ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ႏွင့္ သူ၏အမႈကို နာခံႏိုင္ၾကၿပီး ယင္းသည္ လူသား၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီလွ်င္ပင္၊ ၎တို႔သည္ ဤအယူအဆမ်ားကို ေဘးဖယ္ထားႏိုင္ၾကကာ လိုလားစြာ နာခံႏိုင္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ မိမိတို႔၏ စိတ္သေဘာထားမ်ား ေျပာင္းလဲၿပီးျဖစ္သည့္ လူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ စစ္မွန္မႈထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၿပီးေသာသူမ်ား ျဖစ္သည္)

“ဘုရားသခင္တြင္ လူသားကို စုံလင္ေစျခင္းအတြက္ လုပ္ေဆာင္နည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိသည္။ လူသား၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားကို ကိုင္တြယ္ရန္အတြက္ ပတ္ဝန္းက်င္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို သူအသုံးခ်ၿပီး၊ လူသားကို ေဖာ္ထုတ္ျပရန္အလို႔ငွာ အရာအမ်ိဳးမ်ိဳးကို အသုံးျပဳသည္၊ တစ္ဖက္တြင္ လူသားကို သူကိုင္တြယ္ၿပီး၊ ေနာက္တစ္ဖက္တြင္ လူသားကို ေဖာ္ထုတ္ျပကာ အျခားတစ္ဖက္တြင္ လူသား၏ စိတ္ႏွလုံးအတြင္း နက္ရႈိင္းရာ၌ရွိေသာ ‘နက္နဲရာမ်ား’ ကို တူးဆြကာ ေဖာ္ျပလ်က္၊ သူ၏ အေျခအေနမ်ား အမ်ားအျပားကို ေဖာ္ျပျခင္းအားျဖင့္ လူသားအား သူ၏သေဘာသဘာဝကို သိရွိေစလ်က္၊ လူသားကို ဖြင့္ဟျပသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လက္ေတြ႕က်ေသာ ဘုရားျဖစ္သည္ကို လူသားသိေစရန္ ဘုရားသခင္သည္ ေဖာ္ျပျခင္း၊ ကိုင္တြယ္ဆုံးမျခင္း၊ စစ္ေဆးျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း စသည့္ နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးသုံးကာ လူသားကို စုံလင္ေအာင္ျပဳလုပ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္းကို အာ႐ုံစိုက္သူမ်ားသာ စုံလင္ေစျခင္းခံရႏိုင္သည္)

ဒါက ဘုရားသခင္ဟာ သူ႔ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ဘယ္လိုလုပ္တယ္ဆိုတဲ့အေပၚ နည္းနည္းအလင္းပြင့္သြားေစတယ္မဟုတ္လား။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈမွာ သူက လူသားရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ အျဖစ္အေနနဲ႔ ဆိုးယုတ္တဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြကို တရားစီရင္ၿပီး ေဖာ္ထုတ္ဖို႔အတြက္ သမၼာတရားေတြကို အဓိက ေဖာ္ျပေနပါတယ္။ ဒါဟာ ကိုယ့္ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈရဲ႕ အမွန္တရားကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ျမင္ႏိုင္ၿပီး စိတ္ႏွလုံးအတြင္းထဲကေန ေနာင္တရေစဖို႔၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မုန္းတီး႐ြံရွာေစဖို႔၊ ဇာတိကပတိကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး ဘုရားသခင္ရဲႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ဖို႔၊ စစ္မွန္တဲ့ေနာင္တနဲ႔ ေျပာင္းလဲျခင္းကို ရဖို႔အတြက္ပါ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက မာနေထာင္လႊားမႈ၊ လွည့္စားမႈ၊ ဆိုးယုတ္မႈလိုမ်ိဳး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ လူ႔စိတ္သေဘာထားေတြရဲ႕ သ႐ုပ္သကန္ေတြကို အျပည့္အဝ ထုတ္ေဖာ္ျပၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယုံၾကည္ျခင္းမွာရွိတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြနဲ႔ မစင္ၾကယ္မႈေတြ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အနက္ရႈိင္းဆုံး၊ အလွ်ိဳ႕ဝွက္ဆုံး အေတြးနဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြကိုေတာင္ ထုတ္ေဖာ္ျပပါတယ္။ ဒါေတြအားလုံးကို ျပတ္ျပတ္သားသား ထုတ္ေဖာ္ျပတယ္။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ဖတ္ရတာဟာ ဘုရားသခင္က ေရွ႕မွာတင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို တည့္တည့္ တရားစီရင္ေနသလိုပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ပုန္းစရာေနရာမရွိဘဲ အရွက္ရေစရင္း၊ ဘုရားေရွ႕မွာ အသက္ရွင္ဖို႔ မထိုက္တန္သလို ခံစားရေစရင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ညစ္ေပမႈ၊ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈ၊ အက်ည္းတန္မႈေတြကို ဘုရားသခင္က ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ထုတ္ေဖာ္ျပတာ ျမင္ရတယ္။ လူသားကို သူ႔ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြနဲ႔ တရားစီရင္ေနရင္းနဲ႔ ဘုရားသခင္ဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေဖာ္ထုတ္ဖို႔အတြက္ တကယ့္အေျခအေနေတြကိုလည္း ျပင္ဆင္တယ္။ ၿပီးတဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ အမွန္တရားေတြရဲ႕ ျပဳျပင္တာ၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာနဲ႔ စမ္းသပ္တာကို ခံရတယ္။ ဒါဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္ၿပီး သိႏိုင္ဖို႔ပါ။ လက္ေတြ႕အရွိတရားရဲ႕ ေဖာ္ထုတ္ျခင္းကို ခံရၿပီးေနာက္မွာ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကတစ္ဆင့္ ဆက္ေဖာ္ထုတ္ခံရၿပီး တရားစီရင္ျခင္းခံရတဲ့အခါ ဆိုးယုတ္တဲ့ ကိုယ့္သဘာဝနဲ႔ အသက္ရွင္တဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အက်ည္းတန္မႈကို ပိုၿပီး ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ေနာင္တနဲ႔ျပည့္ေနၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ မုန္းတီးၾကတယ္။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းနဲ႔ စစ္မွန္တဲ့ ေနာင္တျဖစ္လာၾကတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားက သန္႔စင္ခံရၿပီး ေျပာင္းလဲပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုအေနနဲ႔ ဘုရားသခင္က သူ႔ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ဘယ္လိုလုပ္တယ္ဆိုတဲ့အေပၚ ပိုရွင္းရွင္းလင္းလင္း နားလည္ဖို႔အတြက္ လူသားရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားကို ေဖာ္ထုတ္တဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို နားေထာင္ရေအာင္။

အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသည္မွာ- “ငါ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားသည္ ကမ္းေျခမ်ားရွိ သဲလုံးမ်ားထက္ အေရအတြက္သာ၍ မ်ားျပားၿပီး ငါ၏ဉာဏ္ပညာသည္ ေရွာလမုန္၏ သားအားလုံးကို သာလြန္ေသာ္လည္း၊ လူသားမ်ားသည္ ငါ့ကို အေရးမပါသည့္ သမားေတာ္တစ္ပါး အျဖစ္ႏွင့္ လူသား၏ လူမသိသူမသိ ဆရာတစ္ေယာက္အျဖစ္မွ်သာ ထင္မွတ္ၾကသည္။ ၎တို႔ကို ငါ အနာၿငိမ္းေစႏိုင္၍သာ ငါ့ကို မ်ားစြာေသာသူတို႔က ယုံၾကည္ၾကသည္။ ၎တို႔၏ခႏၶာကိုယ္မ်ားမွ မသန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္မ်ားကို ႏွင္ထုတ္ရန္ ငါ၏တန္ခိုးမ်ားကို အသုံးျပဳႏိုင္၍သာ ငါ့ကို မ်ားစြာေသာသူတို႔က ယုံၾကည္ၾကၿပီး၊ ငါ့ထံမွ ၿငိမ္သက္ျခင္းႏွင့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းတို႔ကို ၎တို႔ ရေကာင္းရလိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္သာ ငါ့ကို မ်ားစြာေသာ သူတို႔က ယုံၾကည္ၾကေပသည္။ သာ၍ႀကီးမားေသာ ႐ုပ္ဝတၳဳဆိုင္ရာ ႂကြယ္ဝမႈကို ငါ့ထံမွ ေတာင္းခံရန္သာ မ်ားစြာေသာသူတို႔က ငါ့ကို ယုံၾကည္ၾကသည္။ ဤဘဝကို ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ကုန္ဆုံးၿပီး၊ ေနာင္ဘဝတြင္ ေဘးကင္းလုံၿခဳံမႈရွိဖို႔ရန္သာ မ်ားစြာေသာသူတို႔က ငါ့ကို ယုံၾကည္ၾကသည္။ ငရဲ၏ဒုကၡဆင္းရဲကို ေရွာင္ရွားၿပီး၊ ေကာင္းကင္၏ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရရွိရန္ မ်ားစြာေသာသူတို႔က ငါ့ကို ယုံၾကည္ၾကသည္။ မ်ားစြာေသာသူတို႔က ယာယီ ကိုယ္စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းအတြက္သာ ငါ့ကို ယုံၾကည္ေသာ္လည္း၊ ေနာင္ဘဝ၌ မည္သည့္အရာမွ် ရရွိရန္ မႀကိဳးစားၾကေပ။ လူသားအေပၚ ငါ၏ အမ်က္ေဒါသကို ေဆာင္ၾကဥ္းခဲ့ၿပီး တစ္ခ်ိန္က သူ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့သည့္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းႏွင့္ ၿငိမ္သက္ျခင္းတို႔ကို ငါ သိမ္းပိုက္ခဲ့ခ်ိန္တြင္၊ လူသားသည္ သံသယရွိလာခဲ့၏။ ငါသည္ လူသားကို ငရဲ၏ ဆင္းရဲဒုကၡကို ေပးၿပီး ေကာင္းကင္၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာတို႔ကို ျပန္လည္ သိမ္းယူသည့္အခါ၊ လူသား၏အရွက္သည္ ေဒါသအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းသြား၏။ သူ႔ကို ေရာဂါၿငိမ္းေစရန္ ငါ့အား သူေတာင္းဆိုသည့္အခါ၊ ငါသည္ သူ႔ကို အေလးဂ႐ုမျပဳသကဲ့သို႔ သူ႔အေပၚ စက္ဆုပ္႐ြံ႕ရွာမႈ ခံစားခဲ့ရသည္။ လူသားသည္ ေအာက္လမ္းေဆးဝါးႏွင့္ ေမွာ္အတတ္တို႔၏ နည္းလမ္းကိုသာ ရွာရန္ ငါ့ထံမွ ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။ ငါ့ထံမွ လူသားေတာင္းဆိုခဲ့ၿပီးသမွ်အားလုံးကို ငါသိမ္းယူလိုက္ခ်ိန္တြင္၊ အေယာက္တိုင္းက အစအနရွာ၍မရေအာင္ ေပ်ာက္သြားၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ငါသည္ အလြန္မ်ားလွစြာေသာ ေက်းဇူးေတာ္ေပးၿပီး ရရန္ မ်ားလြန္းေသာေၾကာင့္၊ လူသားသည္ ငါ၌ ယုံၾကည္ျခင္း ရွိသည္ဟု ငါဆို၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ယုံၾကည္ျခင္းအေၾကာင္း သင္ မည္သည့္အရာ သိရွိသနည္း)

“ဘုရားသခင္ေနာက္လိုက္သူမ်ားစြာက ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား မည္သို႔ရရွိမည္ သို႔မဟုတ္ ကပ္ေဘးကို မည္သို႔ တြန္းလွန္ပယ္ရွားရမည္ဆိုသည္ကိုသာ စိတ္ဝင္စားၾကသည္။ ဘုရားသခင္၏ အမႈႏွင့္ စီမံခန႔္ခြဲမႈတို႔ကို ေဖာ္ျပလိုက္သည္ႏွင့္၊ ၎တို႔သည္ ႏႈတ္ဆိတ္ သြားၾကၿပီး စိတ္ဝင္စားမႈအားလုံး ေပ်ာက္ဆုံးသြားၾကသည္။ ထိုသို႔ေသာ ၿငီးေငြ႕ဖြယ္ေမးခြန္းမ်ားကို နားလည္ျခင္းသည္ ၎တို႔၏အသက္တာမ်ားကို ႀကီးထြားဖို႔ သို႔မဟုတ္ အက်ိဳးေက်းဇူး တစ္ခုတစ္ေလ ေပးဖို႔ ကူညီလိမ့္မည္ မဟုတ္ဟု ထင္ၾကေလသည္။ အက်ိဳးဆက္အေနျဖင့္၊ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏စီမံခန႔္ခြဲမႈအေၾကာင္း ၾကားၿပီးၾကေသာ္လည္း၊ မဆိုစေလာက္ ဂ႐ုျပဳၾကေလသည္။ ၎တို႔က ယင္းကို ၎တို႔ အသက္တာမ်ား၏ အစိတ္အပိုင္းအျဖစ္ လက္ခံဖို႔ မဆိုထားႏွင့္၊ လက္ခံရမည့္ တန္ဖိုးရွိေသာ အရာတစ္ခုအျဖစ္ပင္ မျမင္ၾကေခ်။ ထိုသို႔ေသာ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ ေနာက္လိုက္ရာတြင္ ႐ိုးရွင္းသည့္ ရည္မွန္းခ်က္တစ္ခုသာရွိၿပီး၊ ယင္းရည္မွန္းခ်က္မွာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ရရွိရန္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ လူတို႔သည္ ဤရည္မွန္းခ်က္ တိုက္႐ိုက္ မပါဝင္သည့္ အျခား မည္သည့္အရာကိုမွ် အေလးဂ႐ုျပဳဖို႔ အပင္ပန္းမခံႏိုင္ၾကေပ။ ၎တို႔အဖို႔ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားရရွိရန္ ဘုရားသခင္ကို ယုံၾကည္ျခင္းထက္ သာ၍ သဘာဝက်သည့္ ရည္မွန္းခ်က္ မရွိေခ်- ယင္းမွာ ၎တို႔ယုံၾကည္ျခင္း၏ တကယ့္တန္ဖိုး ျဖစ္သည္။ တစ္စုံတစ္ရာသည္ ဤရည္မွန္းခ်က္ကို မပံ့ပိုးေပးပါက၊ ၎တို႔သည္ ထိုအရာအားျဖင့္ လုံးဝ တို႔ထိမခံရဘဲရွိၿမဲ ရွိၾကေလသည္။ ဤသည္မွာ ယေန႔ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္သူအမ်ားစုႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ကိစၥရပ္ ျဖစ္သည္။ ၎တို႔အေနျဖင့္ ဘုရားသခင္၌ ယုံၾကည္သည္ႏွင့္အမွ်၊ ဘုရားသခင္အတြက္လည္း ၎တို႔ အသုံးခံၾကေသာေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္ထံ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ဆက္ကပ္ အပ္ႏွံၾကၿပီး ၎တို႔တာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ၾကေသာေၾကာင့္၊ ၎တို႔၏ ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ ရည္႐ြယ္ခ်က္တို႔သည္ သဘာဝက်ပုံေပၚေလသည္။ ၎တို႔သည္ ၎တို႔၏ငယ္႐ြယ္မႈကို စြန႔္လႊတ္ၾကသည္၊ မိသားစုႏွင့္ အသက္ေမြးအလုပ္တို႔ကို စြန႔္ပစ္ၿပီး၊ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ အလုပ္မ်ားေစလ်က္ အိမ္ႏွင့္ေဝးရာတြင္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာပင္ ကုန္ဆုံးၾကေလသည္။ ၎တို႔၏ ေနာက္ဆုံးရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္အတြက္၊ ၎တို႔သည္ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္စိတ္ဝင္စားမႈမ်ားကို ေျပာင္းလဲၾကသည္၊ ဘဝအေပၚ ၎တို႔၏ အျမင္ႏွင့္ ၎တို႔ ရွာေဖြသည့္ ဦးတည္ခ်က္ကိုပင္ ေျပာင္းလဲၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ ဘုရားသခင္၌ ၎တို႔ယုံၾကည္မႈ၏ ရည္မွန္းခ်က္ကို မေျပာင္းလဲႏိုင္ၾကေပ။ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ စံမ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ စီမံခန႔္ခြဲမႈအတြက္ ၎တို႔ အလုပ္ရႈပ္ေနၾကသည္။ လမ္းမည္မွ် ေဝးသည္ျဖစ္ေစ၊ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ အခက္အခဲမ်ားႏွင့္ အတားအဆီးမ်ား မည္မွ်ရွိသည္ျဖစ္ေစ၊ ၎တို႔သည္ မဆုတ္မနစ္ႀကိဳးပမ္းၾကၿပီး ေသျခင္းကိုမေၾကာက္ၾကေခ်။ မည္သည့္တန္ခိုးက ၎တို႔ကို ဤနည္းျဖင့္ မျဖစ္မေန ဆက္လက္ဆက္ကပ္ေစသနည္း။ ယင္းမွာ ၎တို႔၏ အသိစိတ္ေလာ။ ၎တို႔၏ ႀကီးျမတ္ၿပီး မြန္ျမတ္သည့္ အက်င့္စ႐ိုက္ေလာ။ မေကာင္းမႈ အင္အားမ်ားကို တကယ့္အဆုံးထိ တိုက္ခိုက္ရန္ျဖစ္သည့္ ၎တို႔၏ စိတ္ပိုင္းျဖတ္ခ်က္ေလာ။ ယင္းမွာ ဆုလာဘ္ကို မရွာေဖြဘဲ၊ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံရန္ျဖစ္သည့္ ၎တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းေလာ။ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္၏အလိုကို စြမ္းေဆာင္ရရွိရန္ အရာရာတိုင္းကို စြန႔္လြတ္ဖို႔ လိုလားရာတြင္ ၎တို႔၏ သစၥာေစာင့္သိမႈေလာ။ သို႔မဟုတ္ ယင္းသည္ လြန္ကဲသည့္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို အၿမဲ လက္လႊတ္ဖို႔ျဖစ္သည့္ ၎တို႔၏ ဆက္ကပ္မႈ စိတ္ဓာတ္ေလာ။ အေတာ္အတန္ ႐ိုးရွင္စြာေျပာရပါက၊ ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲျခင္းအမႈကို မည္သည့္အခါတြင္မွ် နားမလည္ဖူးသူအတြက္ ဤမွ်ေပးဆပ္ဆဲျဖစ္ဖို႔မွာ အံ့ဩဖြယ္ရာတစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ အခ်ိန္တစ္ခဏၾကာ၊ ဤလူတို႔ မည္မွ်ေပးဆပ္ၿပီးျဖစ္သည္ကို မေဆြးေႏြးၾကပါစို႔ႏွင့္။ သို႔ရာတြင္ ၎တို႔၏အျပဳအမူကို ငါတို႔ အလြန္ စိစစ္ထိုက္ေပသည္။ ၎တို႔ႏွင့္ အလြန္အနီးကပ္ ဆက္စပ္သည့္ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားမွလြဲ၍၊ ဘုရားသခင္ကို မည္သည့္အခါကမွ် နားမလည္ဖူးေသာ သူတို႔က သူ႔အတြက္ အလြန္မ်ားလွစြာ ေပးဆပ္ရမည့္ အျခားအေၾကာင္းရင္းတစ္ခုတစ္ေလ ရွိႏိုင္မည္ေလာ။ ဤတြင္ ယခင္က အမည္မေဖာ္ႏိုင္ခဲ့သည့္ ျပႆနာတစ္ရပ္ကို ငါတို႔ ရွာေဖြ ေတြ႕ရွိေပသည္- လူသား၏ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ဆက္ဆံေရးမွာ ပကတိ မိမိ၏ကိုယ္က်ိဳးစီးပြားတစ္ခုမွ်သာ ျဖစ္ေပသည္။ ယင္းသည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား လက္ခံရရွိသူႏွင့္ ေပးသူတို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးတစ္ခု ျဖစ္သည္။ ရွင္းရွင္းေျပာပါက၊ အလုပ္သမားႏွင့္ အလုပ္ရွင္တို႔အၾကား ဆက္ဆံေရးႏွင့္ ဆင္ဆင္တူေပသည္။ အလုပ္သမားသည္ အလုပ္ရွင္ ခ်ေပးေသာ ဆုလာဘ္မ်ားကို လက္ခံရရွိရန္သာ အလုပ္လုပ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ ဆက္ဆံေရးတစ္ရပ္တြင္ ခ်စ္ခင္ျခင္းမရွိေပ၊ အေပးအယူသာ ရွိသည္။ ခ်စ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ အခ်စ္ခံရျခင္းမရွိ၊ ေပးကမ္းစြန႔္ႀကဲျခင္းႏွင့္ သနားက႐ုဏာသာ ရွိသည္။ နားလည္မႈမရွိ၊ မ်ိဳသိပ္ထားေသာ နာၾကည္းမႈႏွင့္ လွည့္ျဖားျခင္းသာ ရွိသည္။ ရင္းႏွီးမႈမရွိ၊ ျဖတ္သန္းမရႏိုင္သည့္ ကြာဟခ်က္သာ ရွိသည္။ အမႈအရာမ်ားက ဤအဆင့္သို႔ ေရာက္ၿပီးျဖစ္သျဖင့္၊ မည္သူသည္ ထိုသို႔ေသာ လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ေျပာင္းျပန္ လွည့္ႏိုင္မည္နည္း။ ဤဆက္ဆံေရးက မည္မွ် ေၾကာက္မက္ဖြယ္ျဖစ္လာၿပီး ျဖစ္သည္ကို လူမည္မွ်က အမွန္တကယ္ နားလည္ႏိုင္စြမ္းရွိသနည္း။ လူမ်ားသည္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာခံစားရျခင္း၏ ဝမ္းေျမာက္မႈတြင္ မိမိတို႔ကိုယ္ကိုယ္ ႏွစ္ျမဳပ္ထားသည့္အခါ၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ထိုသို႔ေသာ ဆက္ဆံေရးက မည္မွ်ရွက္ဖြယ္ေကာင္းၿပီး ျမင္မေကာင္း ရႈမေကာင္း ျဖစ္သည္ကို မည္သူမွ် စိတ္မကူးႏိုင္ဟု ငါယုံၾကည္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ေနာက္ဆက္တြဲ (၃)- ဘုရားသခင္၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈအလယ္၌သာ လူသားသည္ ကယ္တင္ျခင္း ခံရႏိုင္သည္)

“မိမိကိုယ္ကိုသိျခင္း၏ သမၼာတရားကို အမွန္တကယ္သိရန္ ပို၍ႀကိဳးစားအားထုတ္လွ်င္ သင္တို႔အတြက္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္မည္။ သင္တို႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ထံမွ မ်က္ႏွာသာ မရေသးသနည္း။ သင္တို႔၏ စိတ္သေဘာထားသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ သူ႔အတြက္ စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းေနသနည္း။ သင္တို႔၏ စကားေျပာျခင္းသည္ အဘယ္ေၾကာင့္ သူ၏႐ြံရွာမႈကို ႏႈိးဆြေပးေနသနည္း။ သင္တို႔သည္ သစၥာေစာင့္သိမႈအနည္းငယ္ကို ျပသၿပီးသည္ႏွင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ီးမြမ္းေျပာဆိုၾကၿပီး၊ အနည္းငယ္ ထည့္ဝင္လႉဒါန္းရျခင္းအတြက္ ဆုလာဘ္ေတာင္းဆိုၾကသည္၊ သင္တို႔သည္ နာခံမႈ အသင့္အတင့္ျပႏိုင္လွ်င္ သူတစ္ပါးကို အထင္အျမင္ေသးၿပီး၊ ေသးငယ္ေသာအမႈတစ္ခုခုကို ၿပီးေျမာက္လွ်င္ ဘုရားသခင္ကို ပမာမခန္႔ျပဳလာၾက၏။ ဘုရားသခင္ကို ႀကိဳဆိုဧည့္ခံသည့္အတြက္ ေငြေၾကး၊ လက္ေဆာင္မ်ားႏွင့္ ခ်ီးမြမ္းစကားမ်ားကို သင္တို႔ေတာင္းဆိုၾက၏။ ေငြတစ္ျပားႏွစ္ျပား ေပးလႉသည့္အခါ သင္တို႔၏ႏွလုံးမ်ား နာက်င္၏၊ တစ္ဆယ္ေပးသည့္အခါ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ား ေတာင့္တ၍ ဂုဏ္ထူးအသေရျဖင့္ ဆက္ဆံခံလိုၾက၏။ သင္တို႔၏ လူ႔သဘာဝအေၾကာင္း ေျပာရၾကားရသည္မွာ အကယ္ပင္ မသတီစရာေကာင္း၏။ သင္တို႔၏စကားမ်ား၊ အျပဳအမူမ်ားတြင္ ခ်ီးမြမ္းထိုက္ေသာအရာ ရွိသေလာ။ မိမိတို႔၏တာဝန္ကို ေဆာင္႐ြက္သူမ်ားႏွင့္ မေဆာင္႐ြက္သူမ်ား၊ ဦးေဆာင္သူမ်ားႏွင့္ ေနာက္လိုက္သူမ်ား၊ ဘုရားသခင္ကို ႀကိဳဆိုဧည့္ခံသူမ်ားႏွင့္ ဧည့္မခံသူမ်ား၊ ေပးကမ္းသူမ်ားႏွင့္ မေပးကမ္းသူမ်ား၊ တရားေဟာသူမ်ားႏွင့္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို လက္ခံသူမ်ား စသည္ျဖင့္ ထိုကဲ့သို႔ေသာ လူအားလုံးတို႔သည္ မိမိကိုယ္ကို ခ်ီးမြမ္းၾက၏။ ဤအရာသည္ ရယ္ဖြယ္ေကာင္းသည္ဟု သင္တို႔မထင္ေပသေလာ။ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ကိုယုံၾကည္ေၾကာင္း အေသအခ်ာ သိေသာ္ျငားလည္း သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သဟဇာတ မျဖစ္ႏိုင္ၾက။ သင္တို႔တြင္ ေကာင္းက်ိဳး လုံးဝမရွိေၾကာင္းကို အေသအခ်ာ သိေသာ္ျငားလည္း သင္တို႔သည္ မေလွ်ာ့တမ္း ဝါႂကြားၾက၏။ သင္တို႔တြင္ မိမိကိုယ္ကိုခ်ဳပ္တည္းႏိုင္ျခင္း မရွိေတာ့သည္အထိ သင္တို႔၏အသိစိတ္သည္ ယိုယြင္းလာခဲ့ၿပီကို သင္တို႔ မခံစားရေပသေလာ။ ဤကဲ့သို႔ေသာ အသိစိတ္မ်ိဳးႏွင့္ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရန္ မည္သို႔ သင့္ေတာ္မည္နည္း။ ဤအေျခအေနမ်ိဳးတြင္ သင္တို႔သည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အတြက္ မစိုးရိမ္ၾကသေလာ။ သင္တို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သဟဇာတမျဖစ္ႏိုင္သည္အထိ သင္တို႔၏ စိတ္ေနသေဘာထားသည္ ယိုယြင္းခဲ့ၿပီ။ ဤသို႔ျဖစ္သျဖင့္ သင္တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ရယ္ဖြယ္မေကာင္းေပသေလာ။ သင္တို႔၏ ယုံၾကည္ျခင္းသည္ ယုတၱိကင္းမဲ့မေနသေလာ။ သင္၏အနာဂတ္ကို သင္မည္သို႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမည္နည္း။ အဘယ္လမ္းေၾကာင္းအား သြားရမည္ဆိုသည္ကို သင္မည္သို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ေတာ့မည္နည္း။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ခရစ္ေတာ္ႏွင့္ သဟဇာတမျဖစ္ေသာသူမ်ားသည္ အကယ္စင္စစ္ ဘုရားသခင္၏ ရန္ဘက္မ်ားျဖစ္ၾကသည္)

“ႏွစ္ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးခဲ့ၿပီးေနာက္ လူသားသည္ ထုံေတၿပီး ႏုံအသည္၊ လူသား၏ ဘုရားသခင္ကို ေတာ္လွန္ပုန္ကန္မႈသည္ သမိုင္းစာအုပ္မ်ားတြင္ မွတ္တမ္းတင္ရၿပီး လူသားကိုယ္တိုင္ပင္ မိမိ၏ပုန္ကန္သည့္ အျပဳအမူႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ျဖစ္စဥ္ကို ကုန္စင္ေအာင္ ေဖာ္ျပႏိုင္စြမ္း မရွိသည့္အတိုင္းအတာအထိ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ေသာ နတ္ဆိုးျဖစ္လာခဲ့သည္- အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူသားသည္ စာတန္၏ အႀကီးအက်ယ္ ဖ်က္ဆီးျခင္းကို ခံခဲ့ရၿပီး စာတန္၏ လမ္းလြဲသြားေစျခင္းကို ခံရၿပီးျဖစ္သည္မွာ သူသည္ မည္သည့္အရာကို ေရွ႕ဆက္လုပ္ရမည္ကို လုံးဝ မသိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ယေန႔ပင္လွ်င္ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္လ်က္ရွိသည္- လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို ေတြ႕ျမင္ေသာအခါ၊ သူ႔ကို သစၥာေဖာက္သည္၊ ဘုရားသခင္ကို မျမင္မေတြ႕ႏိုင္ေသာအခါတြင္လည္း၊ သူ႔ကို သစၥာေဖာက္သည္။ ဘုရားသခင္၏ က်ိန္ဆဲျခင္းႏွင့္ အမ်က္ေတာ္ကို မ်က္ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရၿပီးေနာက္၊ ဘုရားသခင္ကို သစၥာေဖာက္ဆဲျဖစ္သည့္သူမ်ားပင္ ရွိေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူ႔အသိစိတ္သည္ ယင္း၏နဂိုအသုံးဝင္မႈ ေပ်ာက္ဆုံးကာ လူ႔အသိတရားသည္လည္း နဂိုအသုံးဝင္မႈ ေပ်ာက္ဆုံးေလၿပီဟု ငါဆိုသည္။ ငါၾကည့္ေမွ်ာ္ေသာ လူသားသည္ လူအေရၿခဳံထားေသာ သားရဲတစ္ေကာင္၊ အဆိပ္ျပင္းေသာ ေႁမြတစ္ေကာင္ျဖစ္သည္၊ ၿပီးလွ်င္ ငါ့မ်က္စိေရွ႕တြင္ သနားဖြယ္ျဖစ္ပုံေပါက္ဖို႔ သူ မည္မွ်ႀကိဳးစားေသာ္လည္း၊ ငါသည္ သူ႔ကို မည္သည့္အခါမွ် သနားက႐ုဏာ ထားရွိမည္မဟုတ္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ လူသားသည္ အျဖဴႏွင့္အမဲၾကားရွိ ျခားနားခ်က္ကို နားလည္ျခင္းမရွိ၊ သမၼာတရားႏွင့္ သမၼာတရား မဟုတ္ျခင္းၾကားရွိ ျခားနားခ်က္ကို နားလည္ျခင္း မရွိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ လူသား၏အသိစိတ္သည္ ထုံထိုင္းလွေသာ္လည္း၊ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရရွိရန္ သူ ေတာင့္တဆဲျဖစ္သည္။ သူ၏ လူ႔သဘာဝသည္ အလြန္ဂုဏ္အသေရမဲ့ေသာ္လည္း၊ သူသည္ ရွင္ဘုရင္၏ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာကို ပိုင္ဆိုင္ရန္ ဆႏၵရွိဆဲျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ အသိစိတ္ျဖင့္ သူသည္ မည္သူတို႔၏ ရွင္ဘုရင္ ျဖစ္ႏိုင္မည္နည္း။ ထိုသို႔ေသာ လူ႔သဘာဝျဖင့္ ရာဇပလႅင္ေပၚတြင္ သူ မည္သို႔တက္ထိုင္ႏိုင္မည္နည္း။ လူသားသည္ အကယ္စင္စစ္ပင္ အရွက္မရွိေပတကား။ သူသည္ စိတ္ႀကီးဝင္ေနေသာ အေကာင္ယုတ္ ျဖစ္ေပသည္။ သင္တို႔အထဲတြင္ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ရယူလိုသူမ်ားအတြက္ ၾကည့္မွန္တစ္ခုကို အရင္ရွာၿပီး အက်ည္းတန္ေသာ မိမိ၏ ပုံရိပ္ကို ရႈစားၾကရန္ ငါအႀကံျပဳသည္။ သင့္တြင္ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ရန္အရည္အေသြး ရွိသေလာ။ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာမ်ားကို ခံစားႏိုင္သူ၏မ်က္ႏွာကို ပိုင္ဆိုင္ျခင္း ရွိသေလာ။ သင္၏ စိတ္သေဘာထားထဲ၌ ေျပာင္းလဲျခင္း စိုးစဥ္းမွ် မရွိဘဲ၊ သင္သည္ မည္သည့္ သမၼာတရားကိုမွ်လည္း လက္ေတြ႕လုပ္ေဆာင္ျခင္း မရွိေသာ္လည္း၊ အံ့မခန္းဖြယ္ မနက္ျဖန္ကို ေတာင့္တေနေသးသည္။ သင္သည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ လွည့္ျဖားေန၏။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ မေျပာင္းလဲေသာ စိတ္သေဘာထား ရွိျခင္းသည္ ဘုရားသခင္ကို ရန္ဘက္ျပဳျခင္းျဖစ္သည္)

အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြက သိပ္လက္ေတြ႕က်ၿပီး စကားလုံးတိုင္းက သိပ္ကို စစ္မွန္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ယုံၾကည္ျခင္းမွာရွိတဲ့ မစင္ၾကယ္မႈနဲ႔ ယုတ္မာတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြအျပင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဘုရားကိုအာခံတဲ့ သဘာဝကိုပါ ထုတ္ေဖာ္ျပတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အနစ္နာခံမႈေတြလုပ္ႏိုင္တယ္၊ ဒုကၡခံႏိုင္ၿပီး ဘုရားအတြက္ အဖိုးအခေပးဆပ္ႏိုင္တယ္လို႔ အၿမဲတမ္း ထင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံၿပီး နာခံတယ္၊ ဘုရားရဲ႕ လက္ခံမႈကို ရႏိုင္တယ္လို႔ အဓိပၸာယ္ရတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းကတစ္ဆင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆင္ျခင္လို႔ သိလာၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အနစ္နာခံမႈေတြအားလုံးက အေရာင္စြန္းထင္းေနတာ၊ ေကာင္းခ်ီးရဖို႔အတြက္ပဲျဖစ္တာကို ျမင္လာတယ္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ၿငိမ္းခ်မ္းတဲ့ အသက္တာေတြနဲ႔ ေကာင္းခ်ီးေပးတဲ့အခါ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သူ႔ကို နာခံၿပီး သူ႔အတြက္ အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ နာက်င္မႈနဲ႔ ကပ္ေဘးေတြ က်ေရာက္လာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို မကာကြယ္ဘူးဆိုၿပီး ဘုရားကို အထင္လြဲၿပီး အျပစ္တင္ၾကတယ္။ ဘုရားအတြက္ အလုပ္လုပ္တာေတာင္ ရပ္ပစ္တတ္ၾကတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ယုံၾကည္ျခင္းနဲ႔ အနစ္နာခံမႈေတြက လုံးဝကို အေပးအယူသေဘာျဖစ္တယ္၊ ဘုရားဆီကေန ေက်းဇူးေတာ္နဲ႔ ေကာင္းခ်ီးေတြကို အတင္းရယူဖို႔ျဖစ္တယ္ဆိုတာ သိၾကတယ္။ ဒါဟာ ဘုရားကို လိမ္ညာၿပီး အသုံးျပဳေနတာပါ။ အရမ္းတစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္ၿပီး ဉာဏ္မ်ားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ဆင္ျခင္တုံတရားနဲ႔ အသိစိတ္ လုံးဝ ကင္းမဲ့ေနၿပီး လူသားလို႔ေတာင္ ေခၚဖို႔ မထိုက္တန္ပါဘူး။ အရမ္းကို ညစ္ေပၿပီး ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ ေကာင္းခ်ီးခံစားခြင့္နဲ႔ ဘုရားႏိုင္ငံေတာ္ကိုဝင္ခြင့္ ရွိေသးတယ္လို႔ ထင္ၾကတုန္းပဲ။ ဒါဟာ အရွက္မဲ့ရာက်ၿပီး အသိစိတ္ကင္းမဲ့တာပါ။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ထုတ္ေဖာ္ျပျခင္းက သူ႔ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္သန္႔ရွင္းတဲ့ စိတ္သေဘာထားဟာ ပုန္ကန္ျပစ္မွားလို႔ မရႏိုင္ဘူးဆိုတာအျပင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဘုရားေတာင္းဆိုတာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စစ္မွန္မႈနဲ႔ ဆက္ကပ္အပ္ႏွံမႈပဲဆိုတာကို ျပပါတယ္။ ဒီလို ရည္႐ြယ္ခ်က္ေတြ၊ မသန္႔စင္မႈေတြနဲ႔ ယုံၾကည္ျခင္းရွိၿပီး တာဝန္ထမ္းေဆာင္တာဟာ ဘုရားကို လိမ္ညာၿပီး အာခံေနတာပဲ။ ဒါက ဘုရားအတြက္ ႐ြံရွာဖြယ္၊ မုန္းတီးဖြယ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္က ဒီလို ယုံၾကည္မႈမ်ိဳးကို အသိအမွတ္မျပဳပါဘူး။ ဘုရားႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္း၊ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းခံရၿပီး အႀကိမ္မ်ားစြာ စမ္းသပ္ခံရျခင္းေတြကတစ္ဆင့္ ကိုယ့္ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈရဲ႕ အမွန္တရားကို ေနာက္ဆုံးမွာ ျမင္ႏိုင္ၾကတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အမွန္တကယ္မုန္းတီးၿပီး ေနာင္တရႏိုင္ၾကတယ္။ ဘုရားေရွ႕မွာ ေနာင္တနဲ႔ ပ်ပ္ဝပ္ႏိုင္ၾကတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေျဖာင့္မတ္ျခင္းကိုလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ျမင္ႏိုင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္နဲ႔ ႏွလုံးသားထဲကို သူအမွန္တကယ္ျမင္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အကုန္အစင္သိတယ္ဆိုတာ ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ လုံးလုံး လက္ခံယုံၾကည္ၿပီး ဘုရားသခင္အေပၚ ေၾကာက္႐ြံ႕ျခင္းႏွလုံးသားျဖစ္လာၾကတယ္။ ယုံၾကည္ျခင္းအေပၚ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ အျမင္ရႈေထာင့္က ေျပာင္းလဲတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔တာဝန္ကို လြန္ကဲတဲ့ ဆႏၵေတြ အမ်ားႀကီးမရွိဘဲနဲ႔ ပိုၿပီးသန္႔စင္စြာ ခ်ဥ္းကပ္ၾကတယ္။ ဘုရားသခင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေကာင္းခ်ီးေပးသည္ျဖစ္ေစ၊ မေပးသည္ျဖစ္ေစ၊ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေကာင္းခ်ီးေတြကို ရသည္ျဖစ္ေစ မရသည္ျဖစ္ေစ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ဘုရားရဲ႕အစီအစဥ္ေတြကို နာခံၿပီး ဖန္ဆင္းခံတစ္ေယာက္ရဲ႕ တာဝန္ကိုထမ္းေဆာင္ဖို႔ လိုလိုခ်င္ခ်င္ပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ အမွန္တကယ္ ဘာနဲ႔လုပ္ထားတယ္ဆိုတာ ျမင္ၿပီးတာနဲ႔ အရင္ကလို မေမာက္မာၾကေတာ့ဘူး။ ေျပာဆိုျပဳမူတဲ့အခါမွာ က်ိဳးေၾကာင္းသင့္လာၾကတယ္။ သမၼာတရားကို ရွာေဖြၿပီး နာခံလာၾကတယ္။ ဒါဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းပဲ။ ဒါက ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း သန္႔စင္ၿပီး ေျပာင္းလဲေစတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အမႈကို ႀကဳံေတြ႕ေနရတဲ့ သူေတြက ဘုရားရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈက ဘယ္ေလာက္လက္ေတြ႕က်တယ္ဆိုတာ၊ လူသားကို ဘယ္လိုအမွန္တကယ္သန္႔စင္ၿပီး အျပည့္အဝကယ္တင္တယ္ဆိုတာ တကယ့္ကို သိၾကတယ္။ ဒီတရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပဳျပင္ျခင္းမပါဘဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးမႈကို ဘယ္ေတာ့မွ အမွန္တကယ္ ျမင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အျပစ္ေတြ ခြင့္လႊတ္ခံထားရတာေၾကာင့္၊ ဘုရားရဲ႕ လက္ခံမႈကို ရရွိထားတာေၾကာင့္ ဘုရားရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဝင္ေရာက္ႏိုင္တယ္လို႔ ထင္ေနရင္း အဆုံးမရွိ အျပစ္ျပဳလိုက္ ဝန္ခ်လိုက္ဆိုတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အသက္တာေတြထဲ ပိတ္မိေနမွာပါ။ ဒါဟာ တကယ္ကို မိုက္မဲၿပီး သနားစရာေကာင္းပါတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းေက်းဇူးေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အမွန္တကယ္ သိႏိုင္ၾကတယ္။ သမၼာတရားမ်ားစြာကို သင္ယူရၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြက သန္႔စင္ခံရၿပီး ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ ဒါဟာ မယုံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ လြတ္လပ္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းနဲ႔ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို အမ်ားႀကီးေပးပါတယ္။ ဒါေတြက ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ခ်စ္ျခင္း၊ သူ႔ရဲ႕ ႀကီးျမတ္တဲ့ ကယ္တင္ျခင္းပါပဲ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္က သမၼာတရားကို စတင္ေဖာ္ျပၿပီး သူ႔ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္းအမႈကို ျပဳေနတာဟာ ႏွစ္ ၃၀ လုံးလုံးရွိပါၿပီ။ ၿပီးေတာ့ သူဟာ ကပ္ေဘးေတြမတိုင္ခင္မွာ ေအာင္ျမင္သူတစ္စုကို ျပဳလုပ္ၿပီးႏွင့္ပါၿပီ။ ပထမဆုံး အသီးအပြင့္ေတြေပါ့။ ဒါက သမၼာက်မ္းလာ ပေရာဖက္ျပဳခ်က္ေတြကို လုံးဝ ျပည့္စုံေစပါတယ္။ “သိုးသငယ္ သြားေလ ရာရာအရပ္သို႔ ေနာက္ေတာ္၌ လိုက္ေသာသူျဖစ္ၾက၏။ လူတို႔ အထဲကေ႐ြးႏႈတ္၍ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သိုးသငယ္အဖို႔ အဦးသီးေသာ အသီးျဖစ္ၾက၏။” (ဗ်ာဒိတ္က်မ္း ၁၄:၄) ဘုရားသခင္ ေ႐ြးခ်ယ္ထားတဲ့သူေတြက သူ႔ရဲ႕ တရားစီရင္ျခင္း၊ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း၊ စမ္းသပ္ျခင္း၊ စစ္ေဆးျခင္းေတြကို ႀကဳံေတြ႕ခဲ့ၿပီးေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးတဲ့ စိတ္သေဘာထားေတြက သန္႔စင္သြားခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာ စာတန္ရဲ႕ အင္အားစုေတြကေန သူတို႔လြတ္ေျမာက္ၾကတယ္။ သူတို႔ဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႀကီးျမတ္တဲ့ ကယ္တင္ျခင္းကို လက္ခံရရွိရင္းနဲ႔ ဘုရားကို နာခံၿပီး ကိုးကြယ္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတို႔အေတြ႕အႀကဳံေတြနဲ႔ သက္ေသခံခ်က္ေတြကို ႐ုပ္ရွင္ေတြ၊ ဗီဒီယိုေတြအျဖစ္ ႐ိုက္ကူးထားၿပီး အားလုံးက အြန္လိုင္းမွာ ရွိပါတယ္။ ဒါေတြက ဘုရားသခင္ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးေသာကာလ တရားစီရင္ျခင္းအမႈအတြက္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အားလုံးကို သက္ေသခံေနပါတယ္။ ၾကည့္ရႈသူေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလုံးထဲမွာ သံသယမျဖစ္ေစဘူး။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ ဧဝံေဂလိတရားက ကမာၻေပၚက ေနရာတိုင္းကို ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနပါၿပီ။ ေနရာတိုင္းမွာရွိတဲ့ ဘုရားသခင္ေ႐ြးခ်ယ္ထားတဲ့လူေတြက အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ေတြကို ျဖန္႔ေဝေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဧဝံေဂလိတရားရဲ႕ ခမ္းနားတဲ့၊ မႀကဳံစဖူးျဖစ္တဲ့ ပ်ံ႕ႏွံ႔မႈဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေပၚ က်ေရာက္ေနပါတယ္။ ရွင္းပါတယ္။ ဘုရားအိမ္ေတာ္ကစတဲ့ တရားစီရင္ျခင္းအမႈက အႀကီးအက်ယ္ ေအာင္ျမင္ေနပါၿပီ။ ဘုရားသခင္ဟာ စာတန္ကို ေအာင္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး ဘုန္းက်က္သေရအားလုံးကို ရရွိၿပီးပါၿပီ။ အနႏၲတန္ခိုးရွင္ ဘုရားသခင္ ေျပာသလိုပဲ။ “ဘုရားသခင္သည္ သူႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အသိပညာကို လူသားက ရရွိေကာင္း ရရွိေစႏိုင္ဖို႔အလို႔ငွာ၊ ၿပီးလွ်င္ သူ၏သက္ေသခံခ်က္အတြက္ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းအမႈကို လုပ္ေဆာင္သည္။ လူသား၏ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ စိတ္သေဘာထားႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ ဘုရားသခင္၏တရားစီရင္မႈမရွိပါက၊ လူသားသည္ မည္သည့္ ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကိုမွ် သည္းမခံသည့္ ဘုရားသခင္၏ ေျဖာင့္မတ္ေသာ စိတ္သေဘာထားကို သိကြၽမ္းဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔ လူသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ သူ၏ အိုေဟာင္းေသာ အသိပညာကို အသစ္တစ္ခုအျဖစ္သို႔ ေျပာင္းလဲႏိုင္မည္လည္း မဟုတ္ေပ။ သူ၏သက္ေသခံခ်က္အတြက္၊ ၿပီးလွ်င္ သူ၏ စီမံခန႔္ခြဲမႈအတြက္၊ သူ၏အလုံးစုံကို အမ်ားသိရွိေအာင္ သူျပဳလုပ္သည္၊ ထိုသို႔ျဖင့္ သူ၏လူသိရွင္ၾကား ေပၚထြန္းျခင္းမွတစ္ဆင့္ လူသားကို ဘုရားသခင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ အသိဉာဏ္အား ရရွိႏိုင္ေစသည္၊ သူ၏စိတ္သေဘာထား၌ ေျပာင္းလဲႏိုင္ေစၿပီး၊ ဘုရားသခင္အဖို႔ ထူးကဲလွေသာ သက္ေသခံခ်က္ကို သက္ေသခံႏိုင္ေစေလသည္။ လူသား၏ စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈကို မ်ားစြာေသာ ဘုရားသခင္၏ အမႈအမ်ိဳးမ်ိဳးမွတစ္ဆင့္ စြမ္းေဆာင္ရရွိေပသည္။ သူ၏စိတ္သေဘာထား၌ ထိုသို႔ေသာ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား မရွိဘဲႏွင့္၊ လူသားသည္ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံႏိုင္မည္ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ။ လူသား၏စိတ္သေဘာထား ေျပာင္းလဲမႈက လူသားသည္ စာတန္၏ ေက်းကြၽန္ဘဝႏွင့္ အေမွာင္၏ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္မွ မိမိကိုယ္ကိုယ္ လြတ္ေျမာက္ေစၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ စံပုံစံႏွင့္ နမူနာတစ္ခု၊ ဘုရားသခင္၏သက္ေသႏွင့္၊ ဘုရားသခင္၏စိတ္ႏွလုံးႏွင့္ ညီၫြတ္ေသာ သူတစ္ဦး ဧကန္အမွန္ ျဖစ္လာသည္ကို ၫႊန္ျပေပသည္။ ယေန႔တြင္၊ လူ႔ဇာတိခံ ဘုရားသခင္သည္ ကမာၻေျမေပၚတြင္ သူ၏အမႈကို လုပ္ေဆာင္ရန္ ႂကြလာၿပီးျဖစ္ကာ လူသားအေနျဖင့္ သူႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ အသိပညာ၊ သူ႔ကို နာခံျခင္း၊ သူ႔ကို သက္ေသခံျခင္းတို႔ကို ရရွိရန္၊ သူ၏ လက္ေတြ႕က်ၿပီး ပုံမွန္ျဖစ္ေသာ အမႈကိုသိရွိရန္၊ လူသား၏ အယူအဆမ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီေသာ သူ၏ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အမႈအားလုံးကို နာခံရန္ႏွင့္ လူသားကိုကယ္တင္ရန္ သူျပဳေသာ အမႈအားလုံးအျပင္ လူသားကိုသိမ္းပိုက္ရန္ သူၿပီးေျမာက္ေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား အားလုံးကို သက္ေသခံရန္ သူေတာင္းဆို ေလသည္။ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံေသာသူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အသိပညာ ရွိရမည္။ ဤသို႔ေသာ သက္ေသခံခ်က္မ်ိဳးသည္သာ တိက်ၿပီး စစ္မွန္ကာ ဤသို႔ေသာ သက္ေသခံခ်က္ကသာ စာတန္ကို အရွက္ရေစႏိုင္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ကိုသိေသာသူမ်ားသာလွ်င္ ဘုရားသခင္ကို သက္ေသခံႏိုင္ၾကသည္) “ေနာက္ဆုံးေသာကာလအတြင္း ဘုရားသခင္၏ တရားစီရင္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္း၏အမႈ အေတာအတြင္း- ဆိုလိုသည္မွာ သန္႔စင္ေစျခင္း၏ ေနာက္ဆုံးေသာအမႈ အေတာအတြင္း- အခိုင္အမာ ရပ္တည္ႏိုင္သူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ အတူ ေနာက္ဆုံးေသာ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၾကမည့္ သူမ်ားျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ျဖင့္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ေသာ သူအားလုံးသည္ ဘုရားသခင္၏ ေနာက္ဆုံး သန္႔စင္ေစျခင္း အမႈကို ႀကဳံၿပီးေနာက္တြင္၊ စာတန္၏ လႊမ္းမိုးျခင္းမွ ခ်ိဳးေဖာက္ လြတ္ေျမာက္ၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ျဖစ္ကာ၊ ဘုရားသခင္၏ ရယူျခင္းကို ခံရၿပီး ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။ ေနာက္ဆုံး၌ ဘုရားသခင္၏ ရယူျခင္းကို ခံရၿပီးျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေသာ ဤလူသားမ်ားသည္ ေနာက္ဆုံးေသာ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္။ ဘုရားသခင္၏ ျပစ္တင္ဆုံးမျခင္းႏွင့္ တရားစီရင္ျခင္း အမႈ၏ ပဓာနက်ေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ကို သန႔္ရွင္းေစရန္ႏွင့္ ၎တို႔၏ ေနာက္ဆုံးေသာ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာအတြက္ ၎တို႔ကို ျပင္ဆင္ရန္ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေသာ သန႔္ရွင္းေစျခင္း မရွိဘဲႏွင့္၊ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ထဲမွ တစ္ဦးမွ်သည္ မတူညီေသာ အမ်ိဳးအစားအလိုက္ ခြဲျခားခံရႏိုင္မည္ မဟုတ္ေပ၊ သို႔မဟုတ္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ႏိုင္ၾကမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤအမႈသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္း ခ်မ္းသာထဲသို႔ ဝင္ေရာက္ရန္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္သည္။” (ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၁)၊ ဘုရားသခင္၏ ေပၚထြန္းျခင္းႏွင့္ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ လူသားသည္ ၿငိမ္သက္ျခင္းခ်မ္းသာထဲသို႔ အတူတကြ ဝင္ေရာက္ၾကလိမ့္မည္)