၁၀။ ေယရႈအေပၚ ဖာရိရွဲတို႔၏ ေဝဖန္ျခင္း

ရွင္မာကု ၃:၂၁-၂၂ ကိုယ္ေတာ္၏ အေဆြအမ်ိဳးတို႔သည္ ၾကားလွ်င္၊ သူသည္ အ႐ူးျဖစ္၏ဟုဆို၍ ကိုယ္ေတာ္ကို ဖမ္းဆီးျခင္းငွါ ထြက္သြားၾက၏။ ေယ႐ုရွလင္ၿမိဳ႕မွလာေသာ က်မ္းျပဳဆရာတို႔ကလည္း၊ သူသည္ ေဗလေဇဗုလ စြဲေသာသူျဖစ္၏။ နတ္ဆိုးမင္းကို အမွီျပဳ၍ နတ္ဆိုးတို႔ကို ႏွင္ထုတ္သည္ဟု ဆိုၾက၏။

၁၁။ ဖာရိရွဲမ်ားကို ေယရႈ ျပစ္တင္ေမာင္းမဲျခင္း

ရွင္မႆဲ ၁၂:၃၁-၃၂ ထိုေၾကာင့္ ငါဆိုသည္ကား၊ ျပစ္မွားေသာအျပစ္၊ ဘုရားကိုကဲ့ရဲ႕ေသာအျပစ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ လြတ္ေစျခင္းအခြင့္ကို လူတို႔သည္ ရႏိုင္ၾက၏။ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ကဲ့ရဲ႕ေသာအျပစ္ႏွင့္လြတ္ေစျခင္းအခြင့္ကို လူတို႔သည္ မရႏိုင္ၾက။ လူသားကို ႏႈတ္ျဖင့္ျပစ္မွားေသာသူ၏အျပစ္ကိုလည္း လႊတ္ႏိုင္၏။ သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကို ႏႈတ္ျဖင့္ ျပစ္မွားေသာသူ၏အျပစ္ကို ယခုဘဝေနာင္ဘဝ၌ မလႊတ္ႏိုင္။

ရွင္မႆဲ ၂၃:၁၃-၁၅ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္၏ တံခါးကို လူတို႔ေရွ႕မွာပိတ္ထား၍ မိမိတို႔လည္းမဝင္၊ ဝင္လိုေသာသူတို႔ကိုလည္း ဆီးတားၾက၏။ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ မုဆိုးမအိမ္ကို လုယူသိမ္းစား၍၊ အျပစ္မေပၚေစျခင္းငွါ ရွည္စြာေသာ ပဌနာစကားကို ႐ြတ္တတ္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သာ၍ ႀကီးစြာေသာ ဒဏ္ကိုခံရၾကလတံ့။ လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား၊ လူတေယာက္ကိုပင္ ဘာသာသြင္းျခင္းငွါ ကုန္းေၾကာင္းေရေၾကာင္းပတ္ပတ္လွည့္လည္၍ ဘာသာသြင္းၿပီးေသာသူကိုလည္း၊ မိမိတို႔ထက္ ႏွစ္ဆေသာငရဲသားျဖစ္ေစၾက၏။

အထက္က က်မ္းႏွစ္ပိုဒ္၏ အေၾကာင္းအရာသည္ မတူညီၾကေပ။ ပထမက်မ္းပိုဒ္ကို အရင္ၾကည့္ၾကစို႔-- ေယရႈအေပၚ ဖာရိရွဲတို႔၏ ေဝဖန္ျခင္း။

သမၼာက်မ္းစာတြင္၊ ေယရႈကိုယ္တိုင္ႏွင့္ သူ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အရာမ်ားႏွင့္ဆိုင္သည့္ ဖာရိရွဲတို႔၏ သုံးသပ္ခ်က္မွာ- “သူသည္ အ႐ူးျဖစ္၏ဟုဆို၍...သူသည္ ေဗလေဇဗုလ စြဲေသာသူျဖစ္၏။ နတ္ဆိုးမင္းကို အမွီျပဳ၍ နတ္ဆိုးတို႔ကို ႏွင္ထုတ္သည္ဟု ဆိုၾက၏။” (ရွင္မာကု ၃:၂၁-၂၂) ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ သခင္ေယရႈကို က်မ္းျပဳဆရာတို႔ႏွင့္ ဖာရိရွဲတို႔၏ ေဝဖန္မႈက အျခားလူတို႔၏ စကားမ်ားကို အတုခိုးေနျခင္းမွ်သာ မဟုတ္သကဲ့သို႔၊ အေျခအျမစ္ မရွိေသာ ထင္ျမင္ခ်က္ မဟုတ္ခဲ့ေပ- ယင္းသည္ သူ၏လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္၍ ၎တို႔ ျမင္ခဲ့ရၿပီး ၾကားခဲ့ရသည့္အရာမွလာေသာ သခင္ေယရႈႏွင့္ပတ္သက္သည့္ ၎တို႔ ေကာက္ခ်က္ခ်ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ ေကာက္ခ်က္သည္ အျပင္ပန္းအားျဖင့္ တရားမွ်တမႈအရ ခ်မွတ္ထားၿပီး လူတို႔အဖို႔ အေျခအျမစ္ ရွိသည့္အလား ထင္ရေသာ္လည္း၊ သခင္ေယရႈကို ၎တို႔ အကဲျဖတ္ေဝဖန္ေသာ မာနေထာင္လႊားမႈသည္ သူတို႔အတြက္ပင္ ခ်ဳပ္တည္းရန္ ခက္ခဲခဲ့ေပသည္။ သခင္ေယရႈအတြက္ ၎တို႔၏ ထိန္းမႏိုင္သိမ္းမရေသာ အမုန္းစြမ္းအားသည္ ၎တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ ႐ိုင္းစိုင္းေသာရည္မွန္းခ်က္မ်ားႏွင့္ ၎တို႔၏ ဆိုးယုတ္ေသာ စာတန္သေဘာပါဝင္ေသာ မ်က္ႏွာရိပ္ မ်က္ႏွာကဲမ်ားအျပင္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္သည့္ ၎တို႔၏ မလိုမုန္းထားေသာ သဘာဝကို ျမင္သာေအာင္ျပေလသည္။ သခင္ေယရႈအေပၚ ၎တို႔၏ အကဲျဖတ္ေဝဖန္ျခင္းတြင္ ၎တို႔ေျပာသည့္ ဤအရာမ်ားသည္ ၎တို႔၏ ႐ိုင္းစိုင္းေသာ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား၊ မနာလိုမႈႏွင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ သမၼာတရား အေပၚ ၎တို႔၏ ရန္လိုမႈႏွင့္ဆိုင္သည့္ အက်ည္းတန္ၿပီး မလိုမုန္းထားေသာ သဘာဝျဖင့္ လႈံ႕ေဆာ္ခံရျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ သခင္ေယရႈ၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ား၏ အရင္းအျမစ္ကို ၎တို႔ မစုံစမ္းမစစ္ေဆးခဲ့သကဲ့သို႔၊ သူေျပာဆိုၿပီး လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အရာ၏ အႏွစ္သာရကိုလည္း ၎တို႔ မစုံစမ္းမစစ္ေဆးခဲ့ၾကေခ်။ ယင္းထက္ ၎တို႔သည္ သူလုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာအရာတို႔ကို ထိန္းမႏိုင္ခ်ဳပ္မရေသာ စိတ္လႈပ္ရွားသည့္ အေျခအေနတစ္ခုတြင္ ၎တို႔သည္ က်ိဳးေၾကာင္းမျမင္စြာႏွင့္ တမင္အၿငိဳးျဖင့္ သူ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၿပီးသည့္အရာကို တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကကာ သိကၡာ ခ်ခဲ့ၾကသည္။ ၎တို႔သည္ သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ တစ္ျဖစ္လဲ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ျဖစ္သည့္ သူ၏ ဝိညာဥ္ကို စိတ္လိုလက္ရ သိကၡာခ်သည္အထိ လုပ္ေဆာင္ ခဲ့ၾကသည္။ ဤသည္မွာ ၎တို႔က၊ “သူသည္ အ႐ူးျဖစ္၏”၊ “ေဗလေဇဗုလ” ႏွင့္ “နတ္ဆိုးမင္း” ဟု ေျပာခဲ့ၾကခ်ိန္တြင္ ၎တို႔ ဆိုလိုသည့္အရာ ျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ေဗလေဇဗုလျဖစ္ၿပီး နတ္ဆိုးမင္းျဖစ္သည္ဟု ၎တို႔ ေျပာခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ လူ႔ဇာတိျဖင့္ ယူတင္ဝတ္ဆင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည့္ ဘုရားသခင္၏ လူ႔ဇာတိခံ ဝိညာဥ္ေတာ္၏ အမွကို ႐ူးသြပ္ျခင္းဟု ၎တို႔က ေဖာ္ျပၾကေလသည္။ ၎တို႔သည္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ေဗလေဇဗုလႏွင့္ နတ္ဆိုးမင္းအျဖစ္ ျပစ္မွားေစာ္ကားခဲ့႐ုံသာမက၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္ကိုလည္း ရႈတ္ခ်ခဲ့ၾကၿပီး သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္ကိုလည္း ရႈတ္ခ်ကာ ျပစ္မွားေစာ္ကားခဲ့ၾကသည္။ ဘုရားသခင္အေပၚ ၎တို႔၏ ဆန႔္က်င္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္မွားေစာ္ကားျခင္း၏ အႏွစ္သာရမွာ စာတန္ႏွင့္ နတ္ဆိုးမ်ား၏ ဘုရားသခင္ေပၚ ဆန႔္က်င္ျခင္းႏွင့္ ျပစ္မွားေစာ္ကားျခင္းတို႔၏ အႏွစ္သာရႏွင့္ လုံးဝ တူညီေလသည္။ ၎တို႔သည္ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေသာ လူသားမ်ားကို ကိုယ္စားျပဳ႐ုံသာမက စာတန္၏ ျပယုဂ္ပင္ သာ၍ ျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႔သည္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္အလယ္ စာတန္အတြက္ လမ္းေၾကာင္း တစ္ခုျဖစ္သကဲ့သို႔၊ စာတန္၏ ႀကံရာပါမ်ားႏွင့္ လက္ပါးေစမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ သခင္ေယရႈခရစ္ေတာ္အေပၚ ၎တို႔၏ ျပစ္မွားေစာ္ကားျခင္းႏွင့္ ဂုဏ္သေရဖ်က္ျခင္းတို႔၏ အႏွစ္သာရသည္ အဆင့္အတန္းအတြက္ ၎တို႔၏ ႐ုန္းကန္မႈ၊ ဘုရားသခင္ႏွင့္ ၿပိဳင္ဆိုင္မႈႏွင့္ ဘုရားသခင္ကို ၎တို႔၏ အဆက္မျပတ္ စမ္းသပ္ျခင္းတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ဘုရားသခင္အေပၚ ၎တို႔ဆန႔္က်င္ျခင္း၏ အႏွစ္သာရႏွင့္ သူ႔အေပၚ ရန္လိုမႈႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ၎တို႔၏ သေဘာထားအျပင္၊ ၎တို႔၏ စကားလုံးမ်ားႏွင့္ သူတို႔၏ အေတြးမ်ားသည္ ဘုရားသခင္၏ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို တိုက္႐ိုက္ ျပစ္မွားေစာ္ကားၿပီး အမ်က္ထြက္ေစသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္သည္ သူတို႔ ေျပာခဲ့ၿပီး လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္အရာအေပၚ အေျခခံ၍ ယုတၱိတန္ေသာ တရားစီရင္မႈကို သတ္မွတ္ခဲ့ၿပီး၊ ၎တို႔၏ လုပ္ေဆာင္ခ်က္တို႔ကို သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကို ဆန႔္က်င္ ျပစ္မွားေစာ္ကားျခင္း အျပစ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ ဤအျပစ္သည္ ဤဘဝႏွင့္ ေနာင္ဘဝ ႏွစ္ခုလုံး၌ ခြင့္လႊတ္၍ မရႏိုင္ေပ၊ ေအာက္ပါက်မ္းပိုဒ္၌ သက္ေသျပထားသကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္၊ “...ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ကဲ့ရဲ႕ေသာအျပစ္ႏွင့္ လြတ္ေစျခင္း အခြင့္ကို လူတို႔သည္ မရႏိုင္ၾက” ႏွင့္ “...သန႔္ရွင္းေသာ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ႏႈတ္ျဖင့္ ျပစ္မွားေသာသူ၏အျပစ္ကို ယခုဘဝ ေနာင္ဘဝ၌ မလႊတ္ႏိုင္။” ယေန႔ ဘုရားသခင္ထံမွလာေသာ ဤႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားျဖစ္သည့္ “ယခုဘဝေနာင္ဘဝ၌ မလႊတ္ႏိုင္။” တို႔၏ တကယ့္ အဓိပၸာယ္အေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးၾကစို႔။ ဆိုလိုသည္မွာ၊ “ယခုဘဝေနာင္ဘဝ၌ မလႊတ္ႏိုင္။” ဟူေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တို႔ကို ဘုရားသခင္က မည္ကဲ့သို႔ျပည့္စုံေစသည္ ဆိုသည္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျဖစ္ေစၾကစို႔။

ငါတို႔ေျပာၿပီးသည့္အရာတိုင္းက ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထား၊ လူမ်ား၊ အျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ အမႈအရာမ်ား အေပၚ သူ၏သေဘာထားႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ေပသည္။ ပင္ကိုအားျဖင့္ အထက္က က်မ္းပိုဒ္ႏွစ္ပိုဒ္သည္ ႁခြင္းခ်က္မဟုတ္ေပ။ က်မ္းစာ၏ ဤက်မ္းႏွစ္ပိုဒ္၌ သင္တို႔ တစ္ခုခု သတိျပဳ မိခဲ့ၾကပါသေလာ။ လူအခ်ိဳ႕က ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသကို ထိုက်မ္းပိုဒ္မ်ား၌ ျမင္ရသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ လူအခ်ိဳ႕က လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ပုန္ကန္ျပစ္မွားမႈကို သည္းမခံေသာ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားဖက္ျခမ္းႏွင့္ လူတို႔က ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေစာ္ကားသည့္ အရာတစ္ခုခုလုပ္မိပါက၊ သူ၏ ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို ၎တို႔ မရရွိႏိုင္သည္ကို ျမင္သည္ဟု ဆိုၾကသည္။ လူတို႔က ဤက်မ္းပိုဒ္ႏွစ္ခုတြင္ ဘုရားသခင္၏ အမ်က္ေဒါသႏွင့္ လူသားမ်ိဳးႏြယ္၏ ပုန္ကန္ျပစ္မွားျခင္းကို သည္းမခံျခင္းအားျမင္ကာ သတိမူမိေသာ္လည္း၊ သူ၏ သေဘာထားကို ၎တို႔ အမွန္တကယ္နားမလည္ၾကေသးေခ်။ ဤက်မ္းႏွစ္ပိုဒ္တြင္ ဘုရားသခင္၏ စစ္မွန္ေသာသေဘာထားႏွင့္ သူ႔ကို ျပစ္မွားေစာ္ကားၿပီး အမ်က္ထြက္ေစေသာ သူတို႔အေပၚ သူ၏ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းနည္းတို႔ကို ကြယ္ဝွက္ၫႊန္းဆိုခ်က္မ်ား သြယ္ဝိုက္ပါရွိေပသည္။ သူ၏သေဘာထားႏွင့္ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္း နည္းတို႔က ေအာက္ပါ က်မ္းပိုဒ္၏ စစ္မွန္ေသာ အဓိပၸာယ္ကို ေဖာ္ျပေပသည္- “သန႔္ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္ကို ႏႈတ္ျဖင့္ ျပစ္မွားေသာသူ၏အျပစ္ကို ယခုဘဝေနာင္ဘဝ၌ မလႊတ္ႏိုင္။” လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ျပစ္မွားေစာ္ကားေသာအခါႏွင့္ သူ႔ကို အမ်က္ထြက္ေစေသာအခါ၌၊ သူသည္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို ထုတ္ျပန္ၿပီး၊ ဤဆုံးျဖတ္ခ်က္က သူထုတ္ျပန္ေသာ ရလဒ္တစ္ခု ျဖစ္၏။ ယင္းကို ဤနည္းျဖင့္ သမၼာက်မ္းစာထဲ၌ ေဖာ္ျပထားသည္- “ထို႔ေၾကာင့္ ငါဆိုသည္ကား၊ ျပစ္မွားေသာ အျပစ္၊ ဘုရားကိုကဲ့ရဲ႕ေသာ အျပစ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ႏွင့္ လြတ္ေစျခင္း အခြင့္ကို လူတို႔သည္ ရႏိုင္ၾက၏။ ဝိညာဥ္ေတာ္ကို ကဲ့ရဲ႕ေသာ အျပစ္ႏွင့္ လြတ္ေစျခင္း အခြင့္ကို လူတို႔သည္ မရႏိုင္ၾက။” (ရွင္မႆဲ ၁၂:၃၁) ႏွင့္ “လွ်ိဳ႕ဝွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိရွဲတို႔၊ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။” (ရွင္မႆဲ ၂၃:၁၃) သို႔ေသာ္ ထိုက်မ္းျပဳဆရာမ်ားႏွင့္ ဖာရိရွဲတို႔အျပင္ သခင္ေယရႈက ဤအရာတို႔ကို ေျပာၿပီးေနာက္တြင္ သူသည္ အ႐ူးျဖစ္သည္ဟု ေျပာေသာလူတို႔အတြက္ ရလဒ္က မည္သည့္အရာျဖစ္သည္ကို သမၼာက်မ္းစာတြင္ မွတ္တမ္းတင္ထားသေလာ။ ၎တို႔ ျပစ္ဒဏ္ တစ္ခုခု ခံစားၾကရသည္ဟု မွတ္တမ္းတင္ထားသေလာ။ မွတ္တမ္းတင္ထားျခင္းမရွိဟု ေသခ်ာေျပာႏိုင္သည္။ ဤေနရာတြင္ “မွတ္တမ္းတင္မထား” ဟု ေျပာျခင္းသည္ ထိုသို႔ေသာ မွတ္တမ္းတင္မႈမရွိဟု ေျပာျခင္းမဟုတ္ဘဲ၊ အမွန္တြင္ လူ႔မ်က္လုံးႏွင့္ ျမင္ႏိုင္ေသာ ရလဒ္မရွိဟု ဆိုရေပမည္။ “မွတ္တမ္းတင္မထား” ဟု ေျပာျခင္းက အခ်ိဳ႕ေသာအရာမ်ားကို ကိုင္တြယ္ျခင္းအတြက္ ဘုရားသခင္၏ သေဘာထားႏွင့္ အေျခခံသေဘာတရားႏွင့္ဆိုင္သည့္ ကိစၥရပ္ကို ရွင္းလင္းေပးသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ျပစ္မွားေစာ္ကားေသာသူ၊ သို႔မဟုတ္ ဆန႔္က်င္ေသာသူ၊ သို႔မဟုတ္ သူ႔ကို မေကာင္းေျပာေသာသူမ်ားကိုပင္- သူ႔ကို တမင္သက္သက္ တိုက္ခိုက္ၿပီး မေကာင္းေျပာကာ က်ိန္ဆဲေသာ လူမ်ားကို သူသည္ မသိက်ိဳးကြၽန္မျပဳဘဲ၊ ယင္းထက္ ၎တို႔အေပၚ ရွင္းလင္းေသာသေဘာထားတစ္ခု သူ႔မွာရွိသည္။ ဤလူတို႔ကို သူ စက္ဆုပ္႐ြံရွာၿပီး၊ သူ၏ စိတ္ႏွလုံး၌ ၎တို႔ကို ရႈတ္ခ်သည္။ သူ႔ကို ျပစ္မွားေစာ္ကားေသာသူတို႔အေပၚ သူသည္ ရွင္းလင္းေသာ သေဘာထားတစ္ခု ရွိေၾကာင္းႏွင့္ ၎တို႔၏ရလဒ္မ်ားကို သူမည္ကဲ့သို႔ သတ္မွတ္မည္ဆိုျဖစ္ေၾကာင္းတို႔ကို ၎တို႔သိရန္ အလို႔ငွာ၊ ၎တို႔၏ ရလဒ္မ်ား မည္သည့္အရာျဖစ္မည္ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းပင္ သူေၾကညာေလသည္။ သို႔ေသာ္ ဘုရားသခင္က ဤအရာမ်ားကို ေျပာၿပီးေနာက္တြင္၊ ထိုလူမ်ားအား ဘုရားသခင္ မည္သို႔ ကိုင္တြယ္မည္ဆိုသည္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အမွန္တရားကို မျမင္ႏိုင္ၾကေသးသကဲ့သို႔၊ ၎တို႔ထံ ဘုရားသခင္ ထုတ္ျပန္သည့္ ရလဒ္ႏွင့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား ေနာက္ကြယ္က အေျခခံသေဘာတရားမ်ားကို ၎တို႔ နားမလည္ႏိုင္ၾကေပ။ ဆိုလိုသည္မွာ လူတို႔သည္ ၎တို႔ကို ကိုင္တြယ္ျခင္းအတြက္ ဘုရားသခင္ ရွိသည့္ သီးသန႔္ နည္းလမ္းႏွင့္ နည္းစနစ္တို႔ကို မျမင္ႏိုင္ၾကေပ။ ဤသည္မွာ အမႈအရာတို႔ကို လုပ္ေဆာင္ျခင္းအတြက္ ဘုရားသခင္၏ အေျခခံသေဘာတရားမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ရေပမည္။ ဘုရားသခင္သည္ အခ်ိဳ႕လူတို႔၏ ဆိုးယုတ္ေသာ အျပဳအမူကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရန္ အခ်က္အလက္မ်ား ျဖစ္ပြားမႈကို အသုံးျပဳသည္။ ယင္းမွာ သူသည္ ၎တို႔၏ အျပစ္တရားကို မေၾကညာသကဲ့သို႔၊ ၎တို႔၏ ရလဒ္ကို မသတ္မွတ္ဘဲ၊ ယင္းထက္ သူတို႔၏ ျပစ္ဒဏ္ႏွင့္ ဒဏ္ခတ္ခံရျခင္းတို႔ကို ခြဲေဝေပးရန္အတြက္ အခ်က္အလက္မ်ား၏ ျဖစ္ပြားမႈကို တိုက္႐ိုက္အသုံးျပဳသည္။ ဤအခ်က္အလက္တို႔ ျဖစ္ပ်က္ေသာအခါ၊ အျပစ္ဒဏ္ကို ခံစားရသည္မွာ လူတို႔၏ ခႏၶာျဖစ္သည္၊ ဆိုလိုသည္မွာ အျပစ္ေပးျခင္းသည္ လူ႔မ်က္စိႏွင့္ ျမင္ႏိုင္ေသာ အရာတစ္ခု ျဖစ္ေပသည္။ လူအခ်ိဳ႕၏ ဆိုးယုတ္ေသာ အျပဳအမူမ်ားကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္း ေသာအခါတြင္၊ ဘုရားသခင္က ၎တို႔ကို စကားမ်ားျဖင့္သာ က်ိန္ဆဲၿပီး၊ သူ အမ်က္ေဒါသသည္လည္း ၎တို႔အေပၚ က်ေရာက္လာေသာ္လည္း၊ သူတို႔ရရွိေသာ အျပစ္ဒဏ္သည္ လူတို႔မျမင္ႏိုင္ေသာ အရာတစ္ခု ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ဤရလဒ္မ်ိဳးသည္ လူတို႔ျမင္ႏိုင္ေသာ အျပစ္ေပးခံရျခင္း သို႔မဟုတ္ အသတ္ခံရျခင္းကဲ့သို႔ေသာ ရလဒ္မ်ားထက္ ပို၍ပင္ ျပင္းထန္ေကာင္းျပင္းထန္ႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘုရားသခင္က ဤလူစားမ်ိဳးကို မကယ္တင္ရန္၊ ၎တို႔ကို သနားက႐ုဏာ မျပသေတာ့ရန္၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔အတြက္ သည္းမခံေတာ့ရန္ႏွင့္ ၎တို႔ကို အခြင့္အေရးထပ္မေပးေတာ့ရန္ သတ္မွတ္ထားၿပီး ျဖစ္ေသာ အေျခအေနမ်ားေအာက္၌ ၎တို႔အေပၚ သူထားရွိေသာ သေဘာထားသည္ ၎တို႔ကို ေဘးဖယ္ထားျခင္းငွာျဖစ္သည့္ သေဘာထားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ဤတြင္ “ေဘးဖယ္ထားျခင္း” ၏ အဓိပၸာယ္မွာ အဘယ္နည္း။ ဤေဝါဟာရ၏ အေျခခံက်ေသာ အဓိပၸာယ္မွာ “တစ္စုံတစ္ခုကို တစ္ဖက္သို႔ ထားရွိရန္၊ အာ႐ုံမစိုက္ေတာ့ရန္” ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ဤေနရာတြင္၊ ဘုရားသခင္က “တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို ေဘးဖယ္” သည့္အခါတြင္၊ ယင္း၏ အဓိပၸာယ္ႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ မတူညီေသာ ရွင္းျပခ်က္ႏွစ္ခု ရွိေလသည္။ ပထမရွင္းျပခ်က္က သူသည္ ထိုလူ၏ အသက္ႏွင့္ ထိုလူႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အရာရာတိုင္းကို စာတန္ထံ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရန္ ေပးအပ္လိုက္ၿပီးျဖစ္ကာ ဘုရားသခင္က ထိုလူကို တာဝန္ယူေတာ့မည္မဟုတ္သကဲ့သို႔ စီမံခန႔္ခြဲမည္ မဟုတ္ေတာ့ေခ်။ ဤလူက ႐ူးသည္ျဖစ္ေစ မိုက္မဲသည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔သည္ ေသသည္ျဖစ္ေစ အသက္ရွင္သည္ျဖစ္ေစ၊ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔၏ အျပစ္ေပးျခင္းအတြက္ ငရဲကို သက္ဆင္းၿပီးသည္ျဖစ္ေစ၊ ဤရာမ်ားထဲမွ မည္သည့္အရာမွ် ဘုရားသခင္ႏွင့္ ပတ္သက္မည္ မဟုတ္ေပ။ ယင္းမွာ ထိုသို႔ေသာ ဖန္ဆင္းခံ တစ္ဦးသည္ ဖန္ဆင္းရွင္ႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္မႈရွိမည္ မဟုတ္ဟု ဆိုလိုေပမည္။ ဒုတိယ ရွင္းျပခ်က္မွာ ဘုရားသခင္သည္ သူကိုယ္တိုင္ သူ၏လက္ျဖင့္ ဤလူကို တစ္စုံတစ္ရာ လုပ္ေဆာင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ထားသည္။ ယင္းမွာ သူသည္ ဤလူမ်ိဳး အေစခံျခင္းကို အသုံးခ်ရန္ သို႔မဟုတ္ ၎တို႔ကို အျဖည့္ခံတစ္ခုအျဖစ္ အသုံးခ်ရန္ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ သူသည္ ဤလူစားမ်ိဳးကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ အထူးနည္းလမ္းတစ္ခု၊ ဥပမာအားျဖင့္ ေပါလုကဲ့သို႔ပင္ ၎တို႔ကို ဆက္ဆံျခင္းႏွင့္ဆိုင္သည့္ အထူးနည္းလမ္းတစ္ခုရွိမည္မွာ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဤသည္မွာ ဤလူစားမ်ိဳးကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရန္ သူသတ္မွတ္ထားၿပီးျဖစ္သည့္ ဘုရားသခင္၏ စိတ္ႏွလုံးထဲရွိ အေျခခံသေဘာတရားႏွင့္ သေဘာထားျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတို႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ဆန႔္က်င္ၿပီး သူ႔ကို မေကာင္း ေျပာကာ ျပစ္မွားေစာ္ကားေသာအခါ၊ သူ၏ စိတ္သေဘာထားကို ၎တို႔ ေႏွာင့္ယွက္ပါက၊ သို႔မဟုတ္ သူ၏ သည္းခံႏိုင္ျခင္း အကန႔္အသတ္ကို ေက်ာ္လြန္ရန္ တြန္းအားေပးပါက၊ အက်ိဳးဆက္က မေတြးဝံ့စရာျဖစ္သည္။ အျပင္းထန္ဆုံး အက်ိဳးဆက္မွာ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔၏ဘဝမ်ားႏွင့္ ၎တို႔ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အရာရာတိုင္းကို စာတန္ထံ အၿပီးတိုင္ လႊဲအပ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၎တို႔သည္ ထာဝရကာလပတ္လုံး ခြင့္လႊတ္ခံရမည္ မဟုတ္ေပ။ ဤသည္မွာ ဤလူသည္ စာတန္၏ ပါးစပ္က အစာ၊ သူ႔လက္ထဲ၌ ရွိေသာ ကစားစရာအ႐ုပ္ ျဖစ္သြားသည္ဟု ဆိုလိုၿပီး ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔ႏွင့္ ေနာက္ထပ္ ဘာမွ် မသက္ဆိုင္ေတာ့ေပ။ စာတန္က ေယာဘကို စုံစမ္းေႏွာင့္ယွက္ေသာအခါ၊ မည္သည့္ဒုကၡ ျဖစ္ခဲ့သည္ကို သင္တို႔ စိတ္ကူးႏိုင္ပါ၏ေလာ။ ေယာဘ၏ အသက္ကို ထိခိုက္ရန္ စာတန္ကို ခြင့္မျပဳထားခဲ့သည့္ သတ္မွတ္ခ်က္ေအာက္တြင္ပင္၊ ေယာဘသည္ ဒုကၡကို ႀကီးစြာ ခံစားခဲ့ရဆဲျဖစ္သည္။ စာတန္ဆီသို႔လုံးဝ လႊဲအပ္ျခင္း ခံရၿပီးသည့္သူ၊ စာတန္၏ လက္ခုပ္အတြင္း လုံးဝရွိသူ၊ ဘုရားသခင္၏ ဂ႐ုစိုက္မႈႏွင့္ သနားက႐ုဏာတို႔ကို လုံးဝ ဆုံးရႈံးၿပီးေသာသူ၊ ဖန္ဆင္းရွင္၏ အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ မရွိေတာ့သည့္သူ၊ သူ႔ကို ကိုးကြယ္ရန္ အခြင့္ႏွင့္ ဘုရားသခင္၏အုပ္စိုးမႈေအာက္တြင္ ရွိေသာ ဖန္ဆင္းခံျဖစ္ရန္ အခြင့္ကို ဖယ္ရွားခံရၿပီးသူႏွင့္ ဖန္ဆင္းျခင္း၏ အရွင္ႏွင့္ ဆက္ဆံေရး လုံးဝ ျပတ္ေတာက္သြားသူအေပၚ စာတန္က ျဖစ္ေစမည့္ ဖ်က္ဆီးမႈဒဏ္ကို စိတ္ကူးရန္ သာ၍ပင္ ခက္ခဲသည္ မဟုတ္ေလာ။ ေယာဘကို စာတန္၏ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပန္းျခင္းက လူ႔မ်က္စိႏွင့္ျမင္ႏိုင္ေသာ အရာတစ္ခုျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားသခင္က လူတစ္ေယာက္၏ အသက္ကို စာတန္ထံ ဘုရားသခင္ လႊဲေျပာင္းေပးလိုက္ပါက၊ အက်ိဳးဆက္မ်ားက လူသား စိတ္ကူးႏိုင္စြမ္းကို ေက်ာ္လြန္ေပသည္။ ဥပမာအားျဖင့္ လူအခ်ိဳ႕သည္ ႏြား၊ သို႔မဟုတ္ ျမည္းအေနႏွင့္ ျပန္လည္ ေမြးဖြားေကာင္း ေမြးဖြားႏိုင္ေသာ္လည္း၊ အခ်ိဳ႕မွာ မသန႔္ရွင္းသည့္ ညစ္ညဴးေသာ ဝိညာဥ္မ်ား စသည္တို႔၏ ေနရယူျခင္းႏွင့္ ဝင္ပူးျခင္းကို ခံရေကာင္းခံရႏိုင္ေပသည္။ ယင္းမွာ ဘုရားသခင္က စာတန္ထံ လႊဲေျပာင္းေသာ လူအခ်ိဳ႕၏ ရလဒ္မ်ားျဖစ္သည္။ အျပင္ပန္းမွၾကည့္လွ်င္ သခင္ေယရႈကို ေလွာင္ေျပာင္ခဲ့ေသာ လူမ်ား၊ မေကာင္းေျပာခဲ့ေသာလူမ်ား၊ ရႈတ္ခ်ခဲ့ၿပီး ျပစ္မွားေစာ္ကားခဲ့ေသာ လူမ်ားသည္ မည္သည့္ အက်ိဳးဆက္မွ် မခံစားခဲ့ရဟု ထင္ရသည္။ သို႔ေသာ္ အမွန္မွာ ဘုရားသခင္သည္ အရာရာတိုင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းရန္ နည္းလမ္းတစ္ခု ရွိေပသည္။ လူအမ်ိဳးအစားတိုင္းကို သူကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းပုံ၏ ရလဒ္ကို လူတို႔အား ေျပာျပရန္ ရွင္းလင္းေသာ ဘာသာစကားကို သူအသုံးျပဳေကာင္း ျပဳမည္မဟုတ္ေပ။ တစ္ခါတစ္ရံ၌ သူသည္ တိုက္႐ိုက္ စကားမေျပာဘဲ၊ ယင္းထက္ တိုက္႐ိုက္ ေဆာင္႐ြက္သည္။ သူက ယင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ စကားမေျပာျခင္းသည္ ရလဒ္မရွိဟု မဆိုလိုေပ- အမွန္တြင္၊ ထိုသို႔ေသာ ကိစၥရပ္တြင္ ရလဒ္က သာ၍ပင္ ျပင္းထန္ဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္ေပသည္။ အျပင္ပန္းမွၾကည့္ပါက၊ သူ၏သေဘာထားႏွင့္ ပတ္သက္၍ တိတိက်က် သူမေျပာဆိုေသာ သူအခ်ိဳ႕ ရွိသည့္အလား ထင္ရေကာင္း ထင္ရႏိုင္ေသာ္လည္း၊ အမွန္တြင္ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔ကို အာ႐ုံမစိုက္လိုခဲ့သည္မွာ အခ်ိန္ၾကာၿပီျဖစ္သည္။ သူသည္ ၎တို႔ကို ထပ္မျမင္ လိုေတာ့ေပ။ ၎တို႔လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ အရာမ်ားႏွင့္ ၎တို႔၏ အျပဳအမူတို႔ေၾကာင့္၊ ၎တို႔၏ သဘာဝႏွင့္ ၎တို႔၏ အႏွစ္သာရေၾကာင့္၊ ဘုရားသခင္သည္ ၎တို႔ကို သူ႔ျမင္ကြင္းမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားရန္သာ အလိုရွိသည္၊ ၎တို႔ကို စာတန္ထံ တိုက္႐ိုက္ လႊဲအပ္ရန္၊ ၎တို႔၏ စိတ္ဓာတ္၊ ဝိညာဥ္ႏွင့္ ခႏၶာကို စာတန္အားေပးရန္ႏွင့္ ၎တို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ စာတန္ လုပ္ေဆာင္လိုသည့္အရာ မည္သည့္အရာကိုမဆို လုပ္ေဆာင္ ခြင့္ေပးရန္ အလိုရွိေလသည္။ ၎တို႔ကို မည္သည့္ အတိုင္းအတာထိ ဘုရားသခင္ မုန္းသည္၊ မည္သည့္ အတိုင္းအတာအထိ ၎တို႔ကို စက္ဆုပ္သည္မွာ ရွင္းေပသည္။ ဘုရားသခင္က ၎တို႔ကို တစ္ဖန္ မျမင္္ခ်င္ေတာ့သည္အထိႏွင့္ ၎တို႔ႏွင့္ပတ္သက္၍ လုံးဝ လက္ေလွ်ာ့ရန္ ျပင္ဆင္သည္အထိ၊ ၎တို႔ကို သူ ကိုယ္တိုင္ ကိုင္တြယ္မေျဖရွင္းလိုေတာ့သည္ အထိပင္ လူတစ္ဦးက ဘုရားသခင္ကို အမ်က္ထြက္ေစပါက- ယင္းသည္ ၎တို႔ကို သေဘာရွိ လုပ္ေဆာင္ရန္၊ စာတန္အား သူ ႏွစ္သက္သည့္ မည္သည့္နည္းလမ္းျဖင့္မဆို ၎တို႔ကို ထိန္းခ်ဳပ္ ခြင့္ေပးရန္၊ ဝါးမ်ိဳခြင့္ေပးရန္ႏွင့္ ဆက္ဆံခြင့္ေပးရန္ ၎တို႔ကို ဘုရားသခင္က စာတန္ထံ လႊဲအပ္မည့္အဆင့္ထိေရာက္ပါက- ဤလူသည္ လုံးဝ အဆုံးသတ္ၿပီျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ လူသား ျဖစ္ပိုင္ခြင့္သည္ အၿမဲတေစ ႐ုတ္သိမ္းခံရၿပီးျဖစ္သကဲ့သို႔၊ ဘုရားသခင္၏ ဖန္ဆင္းျခင္းထဲက ၎တို႔၏ ဖန္ဆင္းခံတစ္ဦး ျဖစ္ပိုင္ခြင့္သည္ အဆုံးသတ္သို႔ ေရာက္ရွိၿပီးျဖစ္သည္။ ဤသည္မွာ အျပင္းထန္ဆုံးေသာ အျပစ္ေပးျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္ မဟုတ္ေလာ။

အထက္က အရာအားလုံးသည္ “ယခုဘဝေနာင္ဘဝ၌ မလႊတ္ႏိုင္။” ဟူေသာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ား၏ ျပည့္စုံေသာ ရွင္းျပခ်က္ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္းသည္ က်မ္းစာမွ ဤက်မ္းပိုဒ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ ႐ိုးရွင္းေသာ ရွင္းလင္းခ်က္အျဖစ္လည္း အသုံးေတာ္ခံေပသည္။ ယခု သင္တို႔သည္ ယင္းႏွင့္သက္ဆိုင္သည့္ သိနားလည္မႈတစ္ခုရွိသည္ဟု ငါ ယုံၾကည္သည္။

—ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္၊ အတြဲ (၂)၊ ဘုရားသခင္ကို သိကြၽမ္းျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍၊ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္၊ ဘုရားသခင္၏ စိတ္သေဘာထားႏွင့္ ဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ (၃)